Шунавандаи гироми, бо барномаи муфид бо мо бошед!
درس هایی از قرآن کریم برای نوجوانان( سوره الاعلی)
میلاد با سعادت حضرت موسی کاظم فرزند امام جعفر صادق(علیمها السلام) مبارک باد
Паёмҳои ояти 9 сураи Ҷумъа- پیام های سوره ی جمعه آیه ۹
درس هایی از قرآن کریم برای نوجوانان(سوره ای طارق)
حسرت هایی روز قیامت(سوره ای فرقان آیه ۲۷)
سالروز رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد
رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد
شعر کودکانه در باره شهادت امام علی
روزه بر مؤمنان فرض شده سوره بقره آیه ۱۸۳
شعر کودکانه زمان افطار تقدیم شما عزیران می شود. داده خداوند نعمت بسیار روزه گرفتم رسیده افطار خوردنی هایی در سفره ماست نان گرم و چای چند دانه خرماست نام خدارا داریم بر لب زیبا و ساده افطار امشب. خدایا به ما توفیق روزه داری بده و روزه مارا قبول کن خدا نگهدار
هر روز با دعاهای ماه مبارک رمضان ۰۱
درس هایی از قرآن کریم برای نوجوانان
Падари ӯ сарватманд аст ва ман писари дӯзандаи сода ҳастам.
وظیفه همه مومنان صلوات بر رسول خدا و آل ایشان است اللهم صل علی محمد وآل محمد
از آن به بعد اول مادرش را به مرکب سوار می کرد بعد خانواده خودرا
عن ام سلمه، قالت: سمعت رسول الله صلي الله عليه )و آله( وسلم يقول: المهدي من عترتي، من ولد فاطمه» Аз уммулмӯъминин ҳазрати Умми Салама нақл шудааст, ки гуфт: Аз Расули Худо (Дуруди Худо бар ӯ ва хонадонаш бод) шунидам, ки мегуфт: Маҳдӣ аз итрат (насл)-и ман аз фарзандони Фотима аст. Сунани Абӯдовуд, Сунани Ибни Моҷа, Мӯъҷами Табаронӣ ва Мустадраки Ҳокими Нишопурӣ
Ба номи Худо Худоё, бар Муҳаммад ва Оли Муҳаммад дуруд фирист! Салом бачаҳо Шеъри зебоеро ба шумо мунтазирони баҳор тақдим мекунам Охирин Набӣ мегуфт Нуктаҳои пинҳонро Гуфт содау равшан Сарнавишти инсонро Аз наҷоти инсон гуфт Аз наҷоти ин дунё Аз вуҷуди марде, ки Мерасад ба доди мо Аз ҷаҳони оянда Он чиро, ки омад гуфт Байни ҷамъи ёронаш Ҳазрати Муҳаммад гуфт: Бар шумо мусулмонон Мужда боду пирӯзӣ Чун зуҳӯри Маҳдӣ ҳаст Байни умматам рӯзе Худоё, бар Муҳаммад ва Оли Муҳаммад дуруд фирист! Саломи моро ба имом Маҳдӣ бирасон! Худо нигаҳдор!
Дар он нафас, ки бимирам, дар орзуӣ ту бошам Бадон умед диҳам ҷон, ки хоки кӯи ту бошам Ба вақти сӯбҳи қиёмат, ки сар зи хок барорам Ба гуфтугӯи ту хезам, ба ҷустуҷӯи ту бошам Ба маҷмае, ки дароянд шоҳидони ду олам Назар ба сӯи ту дорам, ғулом рӯи ту бошам Ба хобгоҳи адам гар ҳазор сол бихусбам Зи хоб оқибат огаҳ ба бӯи мӯи ту бошам Ҳадиси равза нагӯям гули биҳишт набӯям Ҷамоли ҳур наҷӯям, давон ба сӯи ту бошам Майи биҳиштӣ нанӯшам зи дасти соқии ризвон Маро ба бода чӣ ҳоҷат, ки масти рӯи ту бошам Ҳазор бодия саҳл аст бо вуҷуди ту рафтан В-агар хилоф кунам Саъдиё, ба сӯи ту бошам
Шеъри зебо дар фироқи имом Маҳдӣ - Сӯбҳи бе ту Салом бар имом Маҳдӣ, ки бо омаданаш ҷаҳонро пур аз адлу дод хоҳад кард. Сӯбҳи бе ту, ранги баъд аз зуҳри як одина дорад Бе ту ҳатто меҳрубонӣ ҳолате аз кина дорад Бе ту мегӯянд: Таътил аст кори ишқбозӣ Ишқ, аммо кай хабар аз шанбеву одина дорад Ҷуғд бар вайрона мехонад ба инкори ту аммо Хоки ин вайронаҳо, бӯе аз он ганҷина дорад Хостам аз ранҷиши дурӣ бигӯям, ёдам омад Ишқ бо озор хешовандии дерина дорад Рӯи онам нест то дар орзу дасте барорам Эй хуш он дасте, ки ранги обрӯ аз пина дорад Дар ҳавои ишқи ту пар мезанад бо беқарорӣ Он кабутар чоҳии захме, ки ӯ дар сина дорад Ногаҳон қуфли бузурги тирагиро мекушояд Он ки дар дасташ калиди шаҳри пур оина дорад Қайсари Аминпӯр
Ба номи Худо Салом Бо барномаи "Достони омӯзанда" дар хизмати шумоем Ин қисмат: Эътирози марди тавбакор! Баъд аз намоз мулло Насриддин дар баландгӯ гуфт: Ой мардум, ҳамаатон хуб гӯш кунед! Мехоҳам имрӯз касеро ба шумо шинос кунам, ки дар гузашта дузду шаробхор ва нашъаманду хеле гунаҳкор буда, вале бо ин ҳол Худо ӯро ҳидоят карда ва ба ӯ тавфиқи тавба дода ва ҳоло ӯ ҳама чизро канор гузоштааст. Баъд гуфт: Биё Мансурҷон, баландгӯро бигиру худат барои мардум бигӯ, ки чигуна тавба кардӣ! Мансур омаду баландгӯро гирифт ва гуфт: Мардум, ман як умр дуздӣ кардам, гуноҳ кардам ва моли ҳаром хӯрдам, вале Худо обрӯямро набурд! Аммо аз вақте тавба кардам ва ин мулло хабардор шуда дар ҳеҷ куҷо барои ман обрӯ нагузоштааст! Бародару хоҳари гиромӣ, вақте ба умур ва аҳкоми дин огоҳии комил надорем, мардумро динзада накунем! Ҳифзи обрӯи мӯъмин яке аз бузургтарин тавсияҳои Ислом аст, ки ҳамаи мо вазифа дорем ба он амал кунем.
Шеъри зебои шайх Саъдӣ бо садои Муродбек Насриддин Дар он нафас, ки бимирам, дар орзуӣ ту бошам Бадон умед диҳам ҷон, ки хоки кӯи ту бошам Ба вақти сӯбҳи қиёмат, ки сар зи хок барорам Ба гуфтугӯи ту хезам, ба ҷустуҷӯи ту бошам Ба маҷмае, ки дароянд шоҳидони ду олам Назар ба сӯи ту дорам, ғулом рӯи ту бошам Ба хобгоҳи адам гар ҳазор сол бихусбам Зи хоб оқибат огаҳ ба бӯи мӯи ту бошам Ҳадиси равза нагӯям гули биҳишт набӯям Ҷамоли ҳур наҷӯям, давон ба сӯи ту бошам Майи биҳиштӣ нанӯшам зи дасти соқии ризвон Маро ба бода чӣ ҳоҷат, ки масти рӯи ту бошам Ҳазор бодия саҳл аст бо вуҷуди ту рафтан В-агар хилоф кунам Саъдиё, ба сӯи ту бошам
Саломи ман ба Маҳдиву ба қалби осмонияш Саломи ман ба покиву ба лутфу меҳрубонияш Саломи ман ба лаҳзае, ки мерасад зуҳӯри ӯ Саломи ман ба лаҳзае, ки мерасам ҳузури ӯ Саломи ман ба бӯсае, ки мерасад ба дасти ӯ Саломи ман ба ҳазрате, ки дода меҳру обрӯ Саломи ман ба ҷони ӯ саломи ман ба ҷисми ӯ Саломи ман ба он ки медиҳад умед исми ӯ سلام من به مهدی و به قلب آسمانیش سلام من به پاکی و به لطف و مهربانیش سلام من به لحظه ای که می رسد ظهور او سلام من به لحظه ای که می رسم حضور او سلام من به بوس های که می رسد به دست او سلام من به حضرتی که داده مهر و آبرو سلام من به جان او سلام من به جسم او سلام من به آن که می دهد امید اسم او
درس هایی از قرآن کریم برای نوجوانان (جزء سی) - سوره انشقاق
خدایا مارا قدردان نعمت هایت قرار ده
Поёни умри интизор Бо дасте аз шукӯфа Дар интизор ҳастам Рӯзе, ки ӯ бияёд Гӯӣ баҳор ҳастам Бо дасте аз шукӯфа Аз роҳ хоҳад омад Дар лаҳзае пур аз гул Ногоҳ хоҳад омад Хуршед шояд он рӯз Аз ғарб сар барорад Бар оламу бар одам Гармиву нур орад Буи гулу ҳаворо Он рӯз метавон дид Он рӯз метавон боз Бо ҷӯйбор хандид Парвонаҳо дар он рӯз Хоҳанд хонд овоз Лабҳои ғунча он рӯз Бо хандаи мешавад боз Он рӯз охирин рӯз Аз умри интизор аст Поёни фасли сармо Оғози навбаҳор аст به نام خدا خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست سلام بچه ها شعر پایان انتظار را به شما منتظران بهار تقدیم می کنم با دستی از شکوفه در انتظار هستم روزی که او بیاید گویی بهار هستم با دستی از شکوفه از راه خواهد آمد در لحظه ای پر از گل ناگاه خواهد آمد خورشید شاید آن روز از غرب سر برارد بر عالم و بر آدم گرمی و نور آرد بوی گل و هوا را آن روز می توان دید آن روز می توان باز با جویبار خندید پروانه ها در آن روز خواهند خواند آواز لبهای غنچه آن روز با خنده میشود باز آن روز آخرین روز از عمر انتظار است پایان فصل سرما آغاز نوبهار است
Монанди хуршед Дар пушти абрӣ Ҳам бошаҳомат Ҳам кӯҳи сабрӣ Ҳам поку зебо Ҳам меҳрубонӣ Ту раҳбари мо Дар ин замонӣ Ҳар рӯзу ҳар шаб Дар ёди моӣ Ту бо муҳаббат Бинмо дуоӣ Ман чеҳраатро Медидам, эй кош Дар зеҳну қалбам Ҳамроҳи ман бош مانند خورشید در پشت ابری هم باشهامت هم کوه صبری هم پاک و زیبا هم مهربانی تو رهبر ما در این زمانی هر روز و هر شب در یاد مایی تو با محبت بنما دعایی من چهره ات را میدیدم ای کاش در ذهن و قلبم همراه من باش
ز تو خورشید کی خواهم چراغ منزلم کافیست
Мусофири таксӣ оҳиста рӯи шонаи ронанда даст гузошт, то аз ӯ нархи кирояро пурсад. Ронанда фарёд кашид ва идораи мошинро аз даст дод. Мошин қариб буд ба автобус бизанад, аз бетончаи канори роҳи хиёбон боло рафт ва ҳар лаҳза мумкин буд чаппа шавад, аммо ронанда ба зӯр канори мағозае дар пиёдарав мошинро нигаҳ дошт. Барои чанд сония ҳеҷ сухане байни ронанда ва мусофир ба миён наёмад, то ин ки ронанда рӯ ба мусофир карду ваҳшатзада гуфт: - Ҳей мард, дигар ҳеҷ вақт ин корро такрор накун! Маро хеле сахт тарсондӣ ва наздик буд маро ва худатро бикушӣ! Мусофир узрхоҳӣ карду гуфт: - Ман намедонистам, ки як даст гузоштан рӯи шонаат ин қадар туро метарсонад ва осеб мерасонад! Ронанда идома дод: Бибахшед, шумо ҳеҷ гуноҳе надоред! Имрӯз аввалин рӯзест, ки ба унвони ронандаи таксӣ ба кор баромадаам. Охир ман 25 сол ронандаи мошини мурдакашӣ будам. Гоҳе ончунон ба такрорҳои зиндагӣ одат мекунем, ки фаромӯш мекунем ба гунаи дигар ҳам метавон буд ва вазъият фарқ мекунад.
Имом Алӣ ибни Абитолиб (к) фармуд: أصدِقاؤكَ ثَلاثَةٌ و أعداؤكَ ثَلاثَةٌ؛ فأصدِقاؤكَ: صَديقُكَ و صَديقُ صَديقِكَ و عَدُوُّ عَدُوِّكَ و أعداؤكَ: عَدُوّكَ و عَدُوُّ صَديقِكَ و صَديقُ عَدُوِّكَ Дӯстони ту се гурӯҳ ва душманонат ҳам се гурӯҳанд: пас дӯстони ту инҳоянд: дӯсти ту ва дӯсти дӯсти ту ва душмани душмани ту ва душманони ту инҳоянд: душмани ту ва душмани дӯсти ту ва дӯсти душмани ту. Наҳҷулбалоға, ҳикмати 295 Бо душмани ман чу дӯст бисёр нишаст Бо дӯст набоядам дигар бор нишаст Парҳез аз он шакар, ки бо заҳр омехт Бигрез аз он магас, ки бо мор нишаст
© 2020-2025 Ivy Podcast Discovery LLC
