رادیوفسکی، پادکستی برای دوستداران هنر، ادبیات و همه آنها که ناسرودهای زیر لب خفته دارند
"من در خانه خود منزل میگزینم، هرگز از کسی تقلید نکردهام؛ و به هر استادی که نتوانسته است بر خود خنده زند، میخندم." بریدهای از مقدمهی "حکمت شادان" از فردریش نیچه.
"آنقدر روی بالش خوابیدم و از پنجره به بیرون نگاه کرده و راجع به همه چیز فکر کردم که حد نداره. مُرده ها سن ندارند میدونستید؟" بریده ای از شاهکار فئودور داستایوفسکی، «ابله» را خواندید. در اولین اپیزود پادکست رادیوفسکی میپرسیم؛ آیا آدمی آنگونه که تظاهر میکند، با خویشتن خویش دمساز است؟