Koodakan Monadian Solh | کودکان منادیان صلح

شرافت ذاتی کودکان ربطی به جنسیت آن‌ها ندارد. روح فارغ از جنسیت است و یگانگی نوع بشر باید از دوران بارداری مد نظر والدین قرار بگیرد.

هر طفلی با یک استعداد و موهبت منحصر به فرد متولد می‌شود که نباید آن را در مسیر رشد با جبر و زور تغییر داد و یا نادیده گرفت.

کودکان آنچه را که زندگی می کنند می آموزند. یکسان بودن حرف و عمل، بزرگترین عامل در آموزش آن‌هاست.

از کودکی باید مفاهیم روحانی و اصول دین را به کودک آموزش داد تا با ذهن خالی درگیرِ گروه‌های تندرو و تفکرات متعصبانه نشود.

مفهوم ثبات و قدرت در تربیت کودکان، نسبت به گذشته تغییر کرده؛ اقتدار والدین در جهت یادگیری با ثبات و آگاهی و آرامش همراه است.

اظهار نظر در مورد رفتار اشتباه کودک به جای برچسب زدن به کودکان

نباید به بهانه آموزش علم از پرورش روح و جسم کودک غافل شد.

آموزش نظم نه تنها در امور ظاهری لازم است بلکه انضباط فکری و آموزش آن بسیار مهم است.

والدین نباید استقلال کودک را نادیده بگیرند و از آینده کودک توقع و انتظار داشته باشند.

نوازش و در آغوش کشیدن، نقش مهمی در اعتماد کودک به دنیا و آرامش او در بزرگسالی دارد.

تنبیه جسمی در تربیت کودکان باید به کلی حذف شود. تنبیه جسمی به جز تنفر و پرخاش در آینده تاثیری ندارد.

ترس و اختلال در کارکرد رشد کودکان. نقش مخرب والدین کنترل‌ گر و والدین نگران

والدین نباید کودکان را مجبور کنند تا احساسات و علایق خود را نادیده بگیرند.

والدین چگونه می‌توانند خود را با تغییرات سریع علم و تکنولوژی منطبق کنند و با کودک خود همراه شوند؟

منعطف بودن والدین در جریان تربیت بسیارمهم است و چگونه باید این فضیلت را به کودک آموزش داد.

تغییر الگوی صحبت با کودک : به جای چه کاری انجام نده ، کارهایی که باید انجام دهد را بازگو کنیم.

ارتباط مادر و نوزاد در روزهای اول زندگی بسیار مهم است و جدایی مادر از کودک در این برهه لطمات جبران ناپذیر به او وارد می آورد.

از طریق گریه، نوزاد نیازها و احساساتش را بروز می‌دهد و موثرترین شیوه ارتباط وی با ماست.

جدایی زودهنگام کودک از مادر باعث اضطراب و تنش در سالهای آینده میشود

در این دوران نباید به کودک فشار آورد تا با دیگران وارد رابطه شود

برنامه منظم خواب در کودکان باعث نظم وآرامش و رشد متعارف آنها خواهد شد

سال اوّل تولّد اثرگذارترین سال در زندگی و آینده عاطفی کودک است

کودک ابتدا ثبت و ضبط و درک می‌کند و سپس حرف می‌زند.ازین رو رشد زبان به آهستگی اتفاق می‌افتد.‌

اگر آموزش توالت رفتن زود و با فشار همراه شود، باعث آسیب‌های فیزیکی و روانی خواهد شد.

خلق و خوی ذاتی کودک در سال اول غالب است اما تا چهار سالگی از تاثیر آن کم می‌شود.

درک محدودیّتهایی که برای کودک وضع کرده ایم به او میفهماند که چه انتظاراتی از او داریم و در خانواده ما چه رفتاری شایسته است.

موسیقی بر حافظه ، رشد هوش ریاضی و تقویت سیستم عصبی و کتابخوانی در افزایش توانمندی در گفتار و هوش هیجانی کودکان تاثیر ثابت شده دارند.

خصوصیات اخلاقی وتوانایی کودک در محدوده سنی۳تا۷

کودک در این محدوده سنی می‌آموزد که چگونه احساسات وعواطف خود را بیان و مدیریت کند.

کودکان به مرور و با توجه به آنچه از والدین می بینند،اخلاقیات واصول اجرای آن را می آموزند.

چگونه به کودکان آموزش دهیم که وجود با کرامتی دارند و به خود افتخار کنند؟

آیا در مورد حداقل های مهارت های زبانی وسن به حرف آمدن کودکان اطلاعاتی دارید؟

محیط هایی که کودک به عنوان مهد یا مدرسه درآن حاضر می‌شود تاثیر بسزایی درعلاقه مندی او به تحصیل و حضورش در اجتماع دارد

تعیین حدود و ثغور باعث ایجاد چهارچوب وامنیت در کودکان می شود و از جروبحث درمحیط خانه می کاهد

درک تفاوتها در این سن شکل می گیرد که باید با هوشمندی از آن در جهت نشان دادن توانایی ها و زیبایی های نهفته در ذات انسان استفاده کرد تا مبادا منجر به رفتارهای تعصب آمیز شود

عدم وضع قوانین و یا کوتاه آمدن ازاجرای پیامدها و یا سهل گیری بیش از حد والدین شاغل باعث شکل گیری خودرایی و خودخواهی بیش ازحد در کودک می‌شود

تشخیص به موقع و درست بیش فعالی، و عمل به دستورات مشاورو صبوری و همراهی والدین تنها راه نجات آینده کودکان بیش فعال.

این دوره کودکان ۷ تا ۱۳ سال را شامل می شود و با حضور کودکان در محیط مدرسه آغاز می گردد و آخرین دوره از دوران زیبای کودکی است

یکی از چالشی ترین لحظات در دوران دوم کودکی مباحث مربوط به مدرسه و انجام تکالیف است که با تمهیدات و یاری والدین آگاه به بهترین شکل سپری خواهد شد

هیچ گاه والدین نباید در حضور کودک عمل کرد مربی را مورد مواخذه و یا نکوهش قرار دهند

یکی از مهم ترین علل کندی و ضعف کودکان در سال های اول دبستان به اختلالات یادگیری مربوط می شود و هیچ ربطی به ضعف هوش و کم توانی او در یادگیری ندارد.

در این دوره کودکان کم کم به جایگاه و اهمیت اخلاق پی برده و توان تمایز بین رفتارهای خطا وصحیح در آن ها افزایش میابد.

پرورش ذوق هنری در این دوره حایز اهمیت می باشد و تاثیر آن در رشد ذهنی و درک مفاهیم انتزاعی در کودکان به اثبات رسیده است.

در این دوران کودکان پذیرفته شدن در گروه های کوچک دوستی را تجربه می کنند و گاه تلاش آن ها برای کسب استقلال با بی ادبی اشتباه گرفته میشود.

کودکان در این سن متوجه مسایل اجتماعی می شوند، تبعیض ها و تعارضات اجتماعی را درک می کنند و گاهی این امر موجبات تاثر و تالم انها را فراهم می سازد

کودکان در این سن متوجه مسایل اجتماعی می شوند، تبعیض ها و تعارضات اجتماعی را درک می کنند و گاهی این امر موجبات تاثر و تالم انها را فراهم می سازد

تنش ها و دردهای جسمانی و مشکلات خلقی در کودکان گاهی با منشا اضطراب به وجود می آیند. در این لحظات والدین آگاه با پیگیری و صحبت و محبت سعی در رفع این اضطراب دارند.

هیچ گاه والدین نباید در حضور کودک عمل کرد مربی را مورد مواخذه و یا نکوهش قرار دهند