Contraspion

Ex-agenten van de Staatsveiligheid over hun werk tijdens de Koude Oorlog, over vertrouwen en verraad. Nu er door de oorlog in Oekraïne vergelijkingen worden gemaakt met de Koude Oorlog, zocht Dirk Leestmans vier oud-agenten van de Belgische Staatsveiligheid. Zij praten over hun werk tijdens de jaren '70 en '80. Hoe opereerden de geheime diensten van ‘de vijand' toen in ons land? En hoe probeerde onze Staatsveiligheid daar greep op te krijgen? Is het vergelijkbaar met de huidige situatie?

Ex-VRT-journalist Stefan Blommaert specialiseerde zich al snel in Oost-Europa. Een van zijn contacten op de ambassade blijkt een spion te zijn die hem probeert aan te werven om voor hen te werken. Blommaert beseft zelf niets tot de Staatsveiligheid hem op de hoogte brengt. Een overloper legt zeer gedetailleerd uit hoe men stapje voor stapje tracht het vertrouwen te winnen om finaal mensen in hun web te krijgen. Alle middelen zijn blijkbaar goed, van ideologie tot chantage. .

Eugène Michiels werkte als topambtenaar van het Ministerie van Buitenlandse Zaken voor zowel de Russische als de Roemeense geheime dienst. Maar omdat een Roemeense spion overliep naar het Westen, werd hij ontmaskerd. Het verhaal van Michiels illustreert de naïviteit van hem en tegelijk de perfide manier van de vijand om iemand te rekruteren.

Vier ex-agenten van de Staatsveiligheid getuigen over hun werk tijdens de Koude Oorlog. Hoe hielden ze de vijand in het oog en hoe trachtten ze hun tegenspeler schaakmat te zetten. Wat betekent 'vertrouwen' in een wereld waar vaak ook dubbelspel gespeeld wordt. En een hallucinant verhaal over een betrapping op heterdaad met een wilde rodeo tot gevolg.

Ex-agenten van de Staatsveiligheid over hun werk, toen en nu. Wat betekent het begrip 'Koude Oorlog'? Hoe werd die uitgevochten en welke rol was weggelegd voor de geheime diensten? Overtreft de realiteit de fictie? Vier oudgedienden, ze noemen zichzelf graag contraspionnen, praten over hun werk en hoe ze 'de vijand' in het oog hielden.