Πολιτική και κοινωνία, συζητήσεις και ρεπορτάζ
Παρότι η ισχύς τους μειώνεται, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι η ισχυρότερη δύναμη στο διεθνές σύστημα, αναφέρει στο Lifo Politics o καθηγητής Στρατηγικής, Αθανάσιος Πλατιάς. «Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έλεγχε το 50% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ τώρα ελέγχει το 25%». Η πτώση αυτή είναι πιο έντονη, εξηγεί, γιατί για πρώτη φορά, λόγω της ανόδου της Κίνας, έχει συστημικό ανταγωνιστή. Καθώς αυξάνεται η ισχύς της Κίνας, το διεθνές σύστημα, από μονοπολικό που ήταν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, «μπορούμε τώρα να πούμε ότι είναι διπολικό, με την έννοια ότι υπάρχουν δύο μεγάλες δυνάμεις». Στην ερώτηση αν μπορούμε να μιλάμε για έναν νέο ψυχρό πόλεμο, απαντά ότι μπορούμε να μιλήσουμε για έναν δεύτερο ψυχρό πόλεμο, ο οποίος όμως διαφέρει κατά πολύ από τον πρώτο.Ο κύριος ωφελημένος από τον πόλεμο στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον κ. Πλατιά, είναι η Κίνα και ο κύριος χαμένος είναι η Ευρώπη. Θεωρεί ότι μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε μια χρυσή ευκαιρία να έρθει η Ρωσία πιο κοντά στην Ευρώπη.Eπίσης, ότι τα χρόνια που είναι ο Ερντογάν στην εξουσία, η Τουρκία παρουσιάζει μέσο όρο οικονομικής ανάπτυξης 5,4%. «Που σημαίνει ότι η ισχύς της έχει πάει 250% πιο πάνω. Ταυτόχρονα, το ίδιο διάστημα η Ελλάδα έχασε το 30% της ισχύος της στα δέκα χρόνια της οικονομικής κρίσης. […] Αυτό άλλαξε την οικονομική ισορροπία δυνάμεων, με ό,τι σημαίνει αυτό και για τη στρατιωτική ισορροπία δυνάμεων, γιατί όταν δεν έχεις ισχυρή οικονομία, δεν μπορείς να έχεις ισχυρή άμυνα». Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου; «Έχουμε κατάρρευση του Διεθνούς Δικαίου και της μεταπολεμικής τάξης πραγμάτων, οι ΗΠΑ στρέφονται προς την ανατολή, η Ε.Ε. δεν έχει βρει τον βηματισμό της ή προσπαθεί να τον βρει με λάθος τρόπο και δημιουργεί μια ευκαιρία στην Τουρκία να εισέλθει ως δούρειος ίππος στα ευρωπαϊκά μέσω της αμυντικής συνεργασίας» αναφέρει. Δεν συμφωνεί με όσους θεωρούν την Ευρώπη ανίσχυρη. «Η Ελλάδα μπορούσε να έχει μια πιο ισόρροπη στρατηγική, διάλεξε να ακολουθήσει μια τυφλή φιλοδυτική και αντιρωσική στρατηγική, οπότε δεν μπορούσε να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο. Η Τουρκία διαφοροποιήθηκε. Έπαιξε αυτόν τον ρόλο και τον έπαιξε επιτυχημένα». εκτιμά ο κ. Πλατιάς. Το ίδιο, όπως λέει, ισχύει και για τη σχέση μας με τη Μέση Ανατολή. Το κεντρικό ζήτημα της χώρας αυτήν τη στιγμή είναι να δημιουργήσει ισχύ και να μην περιμένει από τρίτους να της λύσουν τα προβλήματα, αναφέρει, υποστηρίζοντας ότι όλα πρέπει να ξεκινήσουν από την οικονομική ανάκαμψη. Αν υπάρχει ένα πρόβλημα αυτήν τη στιγμή στην εξωτερική πολιτική, όπως τονίζει, δεν είναι οι αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας, αλλά η ισχύς της χώρας, η οποία έχει απομειωθεί, ειδικά σε σχέση με τον στρατηγικό της αντίπαλο. Οπότε το κύριο ζήτημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι να χτιστεί ισχύς, οικονομική, στρατιωτική και αναζήτηση συμμάχων.
«Τα κοινοτικά χρήματα θα μπορούσαν να στηρίξουν την πραγματική κτηνοτροφία, αλλά αντί για αυτό, όπως αποκαλύπτεται, υπάρχει ένα οργανωμένο δίκτυο που αφαιμάζει κοινοτικούς πόρους με πολιτική κάλυψη», αναφέρει στο Lifo Politics ο πρώην υπουργός Οικονομικών και καθηγητής, Νίκος Χριστοδουλάκης, επικεφαλής του ινστιτούτου InSocial και μέλος του Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ. Ο Ν.Χριστοδουλάκης επισημαίνει πως «πολλοί νόμιζαν ότι η κρίση θα φέρει έναν εξαγνισμό της ελληνικής κοινωνίας, οι κρίσεις όμως φτωχαίνουν τις κοινωνίες και τις κάνουν πιο εχθροπαθείς. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας». «Η κρίση μας έκανε χειρότερους» λέει.Υποστηρίζει πως καθήκον της κυβέρνησης που εξελέγη το 2019, και ξανά το 2023, θα ήταν, «αντί να κομπάζει με διάφορες αερολογίες περί επιτελικού κράτους, να δει τι μπορεί να συμμαζέψει θεσμικά γι' αυτήν τη χώρα, να κάνει τους θεσμούς να λειτουργούν καλύτερα».«Βλέπω επαναλαμβανόμενα μοτίβα πελατειακών συμπεριφορών»Ο πρώην υπουργός Οικονομικών αναφέρει ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να ανασυνταχθεί επενδυτικά, «αλλά μέχρι τώρα, μόνο αυτό δεν γίνεται. […] Αντ' αυτού, βλέπουμε μια διαδικασία αναθέσεων και κατανομής των κονδυλίων που κανείς δεν γνωρίζει, και αντί να αυξηθούν οι επενδύσεις, ήρθε ο ΟΟΣΑ πριν από έναν μήνα και προειδοποίησε ότι υπάρχει σοβαρή κάμψη». «Να δημοσιευτούν τα ονόματα των επιχειρήσεων που ενισχύονται από το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης»Αρκετές επιχειρήσεις επωφελούνται από την αδιαφάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης, λέει, και προτείνει, αν η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει ότι πραγματικά υπηρετεί έναν εθνικό στόχο με αυτήν τη μεγάλη επενδυτική ενίσχυση που είχε από την Ε.Ε. «να δημοσιεύσει τα ονόματα των επιχειρήσεων που ενισχύονται από αυτό το πρόγραμμα».«Η golden visa εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τη χώρα»Για το καθεστώς της golden visa υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθεί ολοσχερώς, όπως έκαναν άλλες χώρες της Ε.Ε. οι οποίες είδαν τους μέγιστους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί.«Επιδοματοκρατία» Υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση διατηρεί έναν μηχανισμό επιδομάτων ο οποίος παρεμβαίνει μόλις εκδηλώνεται μια κρίση, για να αμβλύνει τις αντιδράσεις.«Υπέρ του ReArm, αλλά με όρους»Δηλώνει υπέρ του επανεξοπλισμού της Ε.Ε., αλλά θεωρεί ότι πρέπει να τεθούν τρεις όροι: α) να μην περικοπούν κοινωνικά κονδύλια, β) να ελεγχθεί από την Ε.Ε. η όρεξη της Γερμανίας να αποκτήσει τον ισχυρότερο στρατό της Ευρώπης σε λίγα χρόνια και γ) να αποκλειστεί η Τουρκία.
Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα μετά την κρίση, η χώρα πατάει πολύ καλύτερα στα πόδια της απ' ό,τι πριν και τα δημοσιονομικά έχουν μπει σε μια τάξη, λέει στο LiFO Politics ο δημοσιογράφος και διευθυντής του BusinessDaily.gr Γιάννης Παπαδογιάννης. Οι προσδοκίες μας, όμως, ότι τα πράγματα θα άλλαζαν πολύ μετά την κρίση ήταν υπερβολικές, εκτιμά. «Αν δούμε την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε περάσει πολλές κρίσεις χωρίς να έχουμε αντλήσει μαθήματα, ώστε να αλλάξει το κράτος. Πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό σύστημα είναι εικόνα των πολιτών. Δεν συμφωνώ με αυτό. Όπου μπαίνουν κανόνες, ο κόσμος προσαρμόζεται και σέβεται». Η νοοτροπία του «άσ' το και βλέπουμε» που κυριαρχεί στη διαχείριση του ελληνικού κράτους δεν υπάρχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αναφέρει, αλλά «υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα τα οποία επωφελούνται από τα προβλήματα της λειτουργίας του ελληνικού κράτους». «Η χώρα είναι προσανατολισμένη στο πώς να απορροφά επιδοτήσεις, αλλά όχι παραγωγικά. Όταν μπήκαμε στην Ε.Ε. ήμασταν πάνω από την Ισπανία και την Πορτογαλία εισοδηματικά. Τώρα δεν υπάρχει καμία σύγκριση». Κίνδυνος χρεοκοπίας εκτιμά ότι δεν υπάρχει σήμερα. Όπως αναφέρει: «Ο κίνδυνος σήμερα δεν είναι η χρεοκοπία αλλά μια στασιμοκατάσταση στην οποία η χώρα δεν θα αναπτύσσεται, και ένα μέρος της κοινωνίας τη βιώνει ήδη».
Βιώνουμε έναν «υβριδικό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο»; Ο δημοσιογράφος διεθνών θεμάτων, Κώστας Ράπτης, υποστηρίζει πως ναι. Για το Ιράν αναφέρει πως είναι καταδικασμένο από την ιστορία και τη γεωγραφία να παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις, ενώ για το Παλαιστινιακό λέει ότι: «Μπορεί να επιλυθεί, μπορεί και όχι. Μπορεί να διαιωνίζεται αιματηρά, αλλά δεν μπορεί να ενταφιαστεί». Εκτιμά πως ακόμα και αν εξαρθρωθεί η Χαμάς, στην Παλαιστίνη θα υπάρχει πάντα ένας φορέας αντίστασης «γιατί υπάρχει το υλικό». Στη Δυτική Όχθη, άλλωστε, δημιουργούνται καθημερινά αντιστασιακές οργανώσεις βάσης που δημιουργούνται από νέους σε διάφορες πόλεις. Στο σημερινό podcast των LiFO Politics μιλάει και ο ευρωβουλευτής Νικόλας Φαραντούρης από τις Βρυξέλλες για την πρόσφατη επίσκεψή του στη Συρία. Ο Ν. Φαραντούρης αναφέρεται στη δύσκολη κατάσταση που συνάντησε εκεί και στους κινδύνους που βιώνουν καθημερινά οι χριστιανικοί πληθυσμοί και οι μειονότητες.
Η εμπόλεμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή επηρεάζει άμεσα την ελληνική ναυτιλία, η οποία διαθέτει περίπου 5.800 πλοία στην ποντοπόρο ναυτιλία, εκ των οποίων 120-140 περνούν καθημερινά από τα στενά του Ορμούζ», αναφέρει ο υπουργός Ναυτιλίας, Βασίλης Κικίλιας.«Από τη στιγμή που παρατηρείται κλιμάκωση στην περιοχή, η πρώτη μας έγνοια είναι η ασφάλεια των ναυτικών.», σημειώνει.Στο ερώτημα σχετικά με την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, ο υπουργός τονίζει ότι αυτή αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα. Επισημαίνει ότι, παρότι είχαν προγραμματιστεί 17-20 έλεγχοι σε πλοία της ακτοπλοΐας, πραγματοποιήθηκαν σχεδόν 180, ενώ προσθέτει πως πολλοί λιμενικοί που εργάζονταν σε γραφεία, έχουν πλέον μετακινηθεί στα λιμάνια. «Μόνο στον Πειραιά, έχουν προστεθεί 90 λιμενικοί», λέει.Αναφερόμενος στους πρόσφυγες και μετανάστες που εισέρχονται από τις θαλάσσιες οδούς, επιμένει στον διαχωρισμό μεταξύ των δύο. «Πρόσφυγες υπάρχουν και χρήζουν προστασίας. Οι παράνομοι μετανάστες, όμως, δεν μπορούν να εισέρχονται στη χώρα. Αν αυτό δεν το διασφαλίσει η Ε.Ε., τότε θα στραφεί κατά των ίδιων των λαών της», υποστηρίζει. Παράλληλα, επισημαίνει πως τυχόν στοιχεία για παράνομες επαναπροωθήσεις θα πρέπει να αποστέλλονται στη Δικαιοσύνη, ενώ σημειώνει ότι όσοι λιμενικοί δεν τηρούν τις νόμιμες διαδικασίες αποτελούν ελάχιστες εξαιρέσεις.Σε ό,τι αφορά το ναυάγιο της Πύλου, δηλώνει ότι θα αναμείνει τα αποτελέσματα της δικαστικής διερεύνησης, υπογραμμίζοντας πως συμφωνεί με την ανάγκη να βιντεοσκοπούνται όλες οι επιχειρήσεις του Λιμενικού για λόγους διαφάνειας.«Το Λιμενικό Σώμα φυλάσσει τα σύνορα, αλλά ταυτόχρονα σώζει ζωές — η διάσωση είναι μέρος των υποχρεώσεών του», επισημαίνει. Καταλήγει, λέγοντας πως το Λιμενικό έχει δεχτεί υπερβολικά και άδικα πυρά από ορισμένους πολιτικούς και οργανώσεις, την ώρα που θα έπρεπε να αναδεικνύεται ο ρόλος των διακινητών, οι οποίοι είναι εκείνοι που «βάζουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».
Το 2025 έχει ορισμένες ομοιότητες με το 2012, όταν το πολιτικό σύστημα κατακερματίστηκε, καθώς ούτε σήμερα έχουμε δύο μεγάλα κόμματα κοντά στο 40%, όπως συνέβαινε στα χρόνια πριν από την κρίση. Ακόμα και η Νέα Δημοκρατία, που άγγιξε αυτά τα ποσοστά στις τελευταίες εκλογές, σήμερα απέχει πολύ και αδυνατεί και αυτή να τα προσεγγίσει ξανά, ενώ το ΠΑΣΟΚ παραμένει μικρομεσαίο κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιστρέψει στα πολύ χαμηλά ποσοστά που είχε πριν από την κρίση.Σε αυτήν τη συνθήκη, οι δύο πολιτικοί πρωταγωνιστές του 2012 επιδιώκουν να επιστρέψουν ξανά στο προσκήνιο, καθώς θεωρούν ότι δεν έχουν κλείσει τους λογαριασμούς τους με την ιστορία και επιθυμούν να έχουν άλλη μία ευκαιρία. Όλες οι υπόλοιπες συνθήκες όμως, πλην του κατακερματισμού, της ρευστότητας και της απογοήτευσης, διαφέρουν σημαντικά. Το κυριότερο είναι ότι δεν υπάρχει καμία προσδοκία, καθώς δεν είναι ορατή μια εναλλακτική πρόταση που να στηρίζεται σε ρεαλιστική βάση. Όσο για την οργή, αυτή δεν έχει τα χαρακτηριστικά του 2012 και εκφράζεται από τα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα. Τόσο ο Αντώνης Σαμαράς, όμως, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας είναι δύο συστημικοί παίκτες.Άλλο ένα κοινό σημείο τους είναι ότι και οι δύο αναφέρονται στον «πατριωτισμό» ως πολιτικό στίγμα, δίνοντάς του ωστόσο αρκετά διαφορετικό περιεχόμενο. Για τον Αντώνη Σαμαρά αυτό είναι ένα σταθερό και διαχρονικό πλαίσιο, για τον Αλέξη Τσίπρα ωστόσο είναι ένα καινούργιο στοιχείο η επίκληση στον πατριωτισμό, την ασφάλεια και τη φύλαξη των συνόρων.«Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει στον νου του να φτιάξει ένα μεγάλο κόμμα», εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής και διευθυντής ερευνών της OpinionPoll, Ζαχαρίας Ζούπης. «Πιθανόν να θέλει να φτιάξει ένα κόμμα για να πιέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη». «Ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι μπορεί να φτιάξει ένα νέο κεντροαριστερό κόμμα για να αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά στην τελευταία ομιλία του μίλησε με ορίζοντα το 2030». Ο κ. Ζούπης αναφέρει ότι στις μετρήσεις της OpinionPoll το 75% απαντά ότι δεν θα στήριζε μια κίνηση του Τσίπρα. «Εχει μια τεράστια αντισυσπείρωση, που θυμίζει τις εποχές που το αντισύριζα μέτωπο ήταν πολύ ψηλά».
Το Ισραήλ δεν έχει στρατηγική εξόδου. Έχει στρατηγική εθνοκάθαρσης», υποστηρίζει ο Σωτήρης Ρούσσος, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με ειδίκευση σε θέματα Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Την περίοδο 1997-2000 ήταν βασικό στέλεχος στην ομάδα οργάνωσης της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας «Συναντήσεις των Αθηνών», μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών. Σήμερα η Χαμάς έχει συρρικνωθεί πάρα πολύ και σε μαχητές και σε υποδομές, αναφέρει, αλλά ακόμα και αν εξουδετερωθεί πλήρως, «άλλες οργανώσεις θα πάρουν τη θέση της». Αρχικοί στόχοι του Ισραήλ ήταν η εξουδετέρωση της Χαμάς –χωρίς αυτό να είναι σαφές τι σημαίνει – και η απελευθέρωση των ομήρων, λέει στο Lifo Politics ο κ. Ρούσσος. Οι στόχοι αυτοί δεν επιτεύχθηκαν στο σύνολό τους. Όπως αναφέρει, «η πλήρης εξάλειψη της Χαμάς είναι αδύνατη, καθώς και η σύγκρουση η ίδια παράγει νέα μέλη για τη Χαμάς ή όποια οργάνωση τη διαδεχθεί. Παραμένουν πάνω από 30 όμηροι στα χέρια της Χαμάς, υπάρχουν και κάποιοι που είναι νεκροί και παραμένουν και αυτοί στα χέρια της Χαμάς». Για να ξαναγίνει η Γάζα όπως ήταν πριν από την επίθεση, «χρειάζονται περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια». «Αυτό που πέτυχε η Χαμάς με το χτύπημα της 8ης Οκτωβρίου ήταν ότι ξαναέφερε το παλαιστινιακό στο κέντρο της διεθνούς συζήτησης» υποστηρίζει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων. «Μέχρι τότε το Παλαιστινιακό βρισκόταν στο περιθώριο». Επισημαίνει, όμως, ότι κανένας Παλαιστίνιος δεν περίμενε τόσο μεγάλης σφοδρότητας επίθεση από το Ισραήλ, για το οποίο η λύση των δύο κρατών “δεν υπάρχει”». Αναφερόμενος στον Αμερικανό πρόεδρο, λέει ότι «ο Τραμπ διαχώρισε τις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία από την ομαλοποίηση των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας με το Ισραήλ και δίνει μία άλλη τροπή», χαρακτηρίζοντας την πολιτική αυτή «κακό σημάδι για το Ισραήλ». «Υπάρχει μία ανησυχία στο Ισραήλ από τις κινήσεις του Τραμπ. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα συμπεριφερθεί και το αμερικανοεβραϊκό λόμπι και αν θα μπορέσει να πιέσει τον Τραμπ. Οι Ρεπουμπλικανοί ιστορικά είναι πιο ανεξάρτητοι όσον αφορά το εβραϊκό λόμπι από τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι είναι απολύτως εξαρτημένοι από τη βοήθεια και την υποστήριξη του εβραϊκού λόμπι για διάφορους λόγους. Ο Τραμπ δεν στήριξε την εκλογή του στο λόμπι του Ισραήλ και γι' αυτό έχει έναν βαθμό ανεξαρτησίας», λέει.
Η νέα εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Αλεξάνδρα Σδούκου, εξηγεί πως οι τελευταίοι μήνες ήταν δύσκολοι για το κόμμα της και την κυβέρνηση, καθώς, όπως υποστηρίζει, «Τα Τέμπη επηρέασαν το θυμικό όλων μας», αλλά «υπήρξε και παραπληροφόρηση». Παραδέχεται ότι η κυβέρνηση έχει κάνει λάθη, τα οποία προστίθενται στη φθορά, θεωρεί, όμως, ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά τα Τέμπη και επηρέασαν το πολιτικό κλίμα, μαζί με τις «θεωρίες συνωμοσίας» που, όπως λέει, διακινήθηκαν. Η Αλεξάνδρα Σδούκου αναφέρει ότι «Ποτέ κανένας στη χώρα δεν πήρε στα σοβαρά τον ελληνικό σιδηρόδρομο και το πώς θα έπρεπε να επενδύσουμε ως χώρα σε αυτό» και «Η Ελλάδα πρέπει να φτιάξει τα τρένα, τελεία. Αυτή είναι μία δέσμευση της κυβέρνησης και θα αξιολογηθεί αν θα τη φέρει εις πέρας». Επισημαίνει, επίσης, ότι η δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται λαμβάνοντας υπόψιν τα στοιχεία και όχι με βάσει εντυπώσεις. «Δεν θα στηθούν λαϊκά δικαστήρια, επειδή το ζητάει ο μικροκομματισμός κάποιων».
Οι δύο πολιτικοί συντάκτες συζητούν για τη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία και τις ιδιαιτερότητές της, ενώ παράλληλα αναφέρονται στον ρόλο της δημοσιογραφίας και το πολιτικό ρεπορτάζ. Μιλάνε ακόμα για τα λάθη και τα σοβαρά προβλήματα των κομμάτων εξουσίας, για τα χρέη των κομμάτων και τη στρατηγική που ακολουθούν. Τελικά έχουμε αντιπολίτευση στη χώρα; Ο δημοσιογράφος Χάρης Ιωάννου είναι κατηγορηματικός σε αυτό: «Έχουμε πάρα πολλή αντιπολίτευση στη Βουλή, για όλα τα γούστα. Tο πρόβλημα είναι ότι δεν έχει διαμορφωθεί μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Οι δύο δημοσιογράφοι συμφωνούν ότι «ζούμε σε πολιτικές συνθήκες που δεν έχουμε ξαναζήσει».
Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης δηλώνει στο Lifo Politics ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει εκφράσει την απαίτησή της προς την ιταλική κυβέρνηση και τη διοίκηση της HellenicTrain (που ανήκει στον ιταλικό κρατικό όμιλο Ferrovie dello Stato Italiane -FS Group),να κάνουν σοβαρές επενδύσεις σε νέα τρένα με δικά τους χρήματα (σ.σ. κάτι που ήταν συμβατική τους υποχρέωση, όταν την πήραν έναντι μόνο 45 εκατομμυρίων ευρώ). «Τα τρένα που κυκλοφορούν σήμερα στο ελληνικό δίκτυο, τα οποία είναι κυριότητας του ΟΣΕ, και τα μισθώνει η Hellenic Train κάθε χρόνο, είναι μεγάλης παλαιότητας, με αποτέλεσμα να έχουμε συχνές βλάβες και η ποιότητα της υπηρεσίας να μην είναι καθόλου καλή· αυτό πρέπει να αλλάξει». Ο αναπληρωτής υπουργών Μεταφορών, που έχει αναλάβει την ανάταξη του ελληνικού σιδηρόδρομου, δηλώνει ότι θα φέρουν στον ΟΣΕ «έναν τεχνικό σύμβουλο διεθνούς κύρους με αποδεδειγμένη εμπειρία», τον οποίο όμως δεν έχουν βρει ακόμα. Για το θέμα της «Ομάδας Αλήθειας» που απασχόλησε πρόσφατα την επικαιρότητα, μετά το ρεπορτάζ του inside story (που αποκάλυψε ότι η εταιρεία Blue Skies που δημιούργησαν οι Θωμάς Βαρβιτσιώτης και Γιάννης Ολύμπιος της V+O Group, απασχολούσε από το 2018 τους διαχειριστές της, καθώς και εργαζόμενους στην επικοινωνία και στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας και του Μαξίμου), ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης δεν θέλησε να κάνει κάποιο σχόλιο και απάντησε ότι εκείνος εργάστηκε στην Blue Skies πριν από δέκα χρόνια, όταν η ΝΔ δεν ήταν στην κυβέρνηση. Υπερασπίστηκε, ωστόσο, την «Ομάδα Αλήθειας» απέναντι σε όσους την κατηγορούν για τις αναρτήσεις της για τα Τέμπη, αναφέροντας ότι «Ποτέ δεν έχει στοχοποιήσει συγγενείς των Τεμπών» (σ.σ. πράγματι η ΟΑ έχει κάνει δεκάδες βίντεο για τα Τέμπη και σε αυτά δεν ειρωνευόταν τους συγγενείς, αλλά τους τεχνικούς συμβούλους τους). Ο Κ. Κυρανάκης αναφέρει ότι η στοχοποίηση των συγγενών έχει γίνει από ανώνυμα ακάουντ στο διαδίκτυο και ότι αυτό τον βρίσκει αντίθετο και το καταδικάζει: «Κάποια στιγμή να τελειώνουμε με την αισχρότητα της ανωνυμίας. Ειδικά όταν πίσω από το πέπλο μια ανωνυμίας κάποιοι φτάνουν σε σημείο να βρίζουν συγγενείς των θυμάτων. Ακόμα και αν διαφωνείς με όλα όσα λέει ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του, ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να φτάνεις σε σημείο να τον κατηγορείς και να τον στοχοποιείς».
Δεν είναι ορατός ένας άλλος πόλος εξουσίας» λέει ο Γιάννης Παντελάκης και εκτιμά ότι η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τη θητεία της, καθώς δεν έχει κανένα λόγο να οδηγηθεί πιο νωρίς σε εκλογές. Αυτή είναι η μόνη πρόβλεψη που τολμά, καθώς στις συνθήκες πολιτικής ρευστότητας που επικρατούν, όλα είναι ανοιχτά, ακόμα και όσα σήμερα μοιάζουν απίθανα.
Ο Κώστας Καββαθάς υπήρξε μια εμβληματική μορφή της ελληνικής δημοσιογραφίας και ένας πρωτοπόρος στον περιοδικό Τύπο, με καθοριστική συμβολή στους τομείς της αυτοκίνησης, της τεχνολογίας και της αεροπορίας. Η επιρροή του υπήρξε μεγάλη, αν και ποτέ δεν την επιδίωξε. Ήταν ο δημιουργός των Τεχνικών Εκδόσεων και του θρυλικού περιοδικού 4ΤΡΟΧΟΙ, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ελληνική αυτοκίνηση —αν και, στην πραγματικότητα, ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα περιοδικό για το αυτοκίνητο. Μεταξύ πολλών άλλων, δημιούργησε και το Πτήση & Διάστημα, το πρώτο ελληνικό περιοδικό αφιερωμένο στην αεροπορία και το διάστημα. Τα θέματα τεχνολογίας τα παρουσίαζε με έναν μοναδικό τρόπο, χάρη στην τεχνική του κατάρτιση, την αγάπη του για τη γνώση και το πάθος του για την ποιότητα. Τον ενδιέφερε η χώρα και τα πολιτικά ζητήματα, και δεν δίσταζε να εκφράζει τη γνώμη του —χωρίς να χαρίζεται στην εξουσία. Πολλοί από τους δημοσιογράφους που εργάστηκαν δίπλα του, αλλά και πλήθος αναγνωστών, τον θεωρούσαν πηγή έμπνευσης και προσωπικό τους μέντορα.
Ο διπλωμάτης Αλέξανδρος Μαλλιάς, πρώην πρέσβης της Ελλάδος σε Ουάσιγκτον, Τίρανα και Σκόπια, μιλάει για τις αλλαγές που φέρνει η πολιτική του Τραμπ στις ΗΠΑ και για τις δύσκολες σχέσεις της Ελλάδος με την Αλβανία, ειδικά επί πρωθυπουργίας Έντι Ράμα, για τον οποίο λέει ότι προσπαθεί να δημιουργεί διαρκώς προβλήματα.
Ο Παύλος Γερουλάνος εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη γιατί είναι αντίθετος σε μία προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία και γιατί πιστεύει ότι αυτό θα «ενδυνάμωνε τα άκρα που δεν έχουν πρώτη προτεραιότητα τα συμφέροντα της χώρας, αλλά τα συμφέροντα άλλων χωρών».
Η δίκη για την πολύνεκρη πυρκαγιά στο Μάτι που διεξάγεται στο Εφετείο αυτές τις μέρες πλησιάζει στο τέλος της και αναμένεται να ανακοινωθεί η απόφαση του δικαστηρίου. Η εισαγγελική αγόρευση διαπίστωσε για άλλη μια φορά ότι υπήρχε έλλειμμα εποπτείας του συντονισμού και ότι δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες σε πολλαπλά επίπεδα. Οι συγγενείς των θυμάτων όμως, απογοητευμένοι, δεν ελπίζουν σε δικαίωση, καθώς ούτε οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν σε κακούργημα όπως ζητούσαν οι ίδιοι και ο ανακριτής, ούτε τα πολιτικά πρόσωπα που ήταν υπεύθυνα λογοδότησαν στη δικαιοσύνη και πολλοί εμπλεκόμενοι απαλλάχθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, παρά τα στοιχεία που υπήρχαν εναντίον τους. Το παράπονό τους σήμερα είναι ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν στον πρώτο βαθμό της δίκης είναι μικρές, πολλοί υπεύθυνοι δεν κατέστησαν καν κατηγορούμενοι τελικά και παρά τις πολλές ενδείξεις που υπάρχουν για συγκάλυψη των πολιτικών ευθυνών, κανένας δεν ανέδειξε το θέμα της πολιτικής συγκάλυψης για τη διαχείριση της φωτιάς στο Μάτι. Η ακτιβίστρια και συγγραφέας του βιβλίου-ντοκουμέντο «Μάτι 23/7/2018», Μαρίνα Καρύδα, η οποία παρακολούθησε τη δίκη στο Εφετείο μιλάει στη Βασιλική Σιούτη.
Γιατί δεν έχει εκλεγεί ακόμα ο νέος καγκελάριος στη Γερμανία, παρότι έγιναν πρόσφατα οι ομοσπονδιακές εκλογές, και συνεχίζει να ασκεί καθήκοντα ο ηττημένος Σολτς; Πότε θα σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία; Ο Φέρρυ Μπατζόγλου εξηγεί τους λόγους για τους οποίους καθυστερεί η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος που θα συγκυβερνήσουν και θα συντάξουν το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα. Η μεταναστευτική πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση είναι ένα από τα αγκάθια της διαπραγμάτευσης για τη συμφωνία, εξαιτίας των διαφορετικών θέσεων του κεντροδεξιού CDU και του σοσιαλδημοκρατικού SPD. Τα δύο κόμματα, ειδικά το ηττημένο SPD, έλαβαν πολύ χαμηλότερα ποσοστά από αυτά που είχαν κάποτε, με αποτέλεσμα κάποιοι στη Γερμανία να αποκαλούν πλέον τον λεγόμενο «μεγάλο συνασπισμό» (όταν συνεργάζονται τα δύο μεγάλα κόμματα) ως «ο μικρός μεγάλος συνασπισμός».
Η αναβάθμιση του Κωστή Χατζηδάκη, ως νούμερο δύο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχει πολλές ερμηνείες, αναφέρει ο επικοινωνιολόγος Γρηγόρης Τσιμογιάννης.«Τοποθετείται στον σκληρό πυρήνα της κυβέρνησης, στο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, αναλαμβάνοντας τον συντονιστικό ρόλο. Για κάποιους θεωρείται ως πρόκριμα για την επόμενη μέρα, αλλά αυτό από μόνο του δημιουργεί εντάσεις και ανταγωνισμούς». Η κυβέρνηση θα κριθεί σύντομα από την αποτελεσματικότητα των επιλογών της, λέει, όπως θα κριθεί και από τις προτεραιότητες που θα θέσει. Οι επιλογές των τεχνοκρατών που μπήκαν στην κυβέρνηση, της έχουν δημιουργήσει προβλήματα που θα έπρεπε να είχε προβλέψει, καθώς «δεν μπορεί να γίνονται υπουργοί άνθρωποι που δεν κατανοούν την κοινωνία ή τα εθνικά συμφέροντα», όπως επισημαίνει, εκτιμώντας πως οι τεχνοκράτες που δεν εκφράζουν τις πολιτικές θέσεις μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, η οποία οφείλει να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον συμφέροντα και να αφουγκράζεται την κοινωνία, καλύτερα να παραμένουν σύμβουλοι και να αξιοποιούνται μόνο ως τέτοιοι.
Την επιλογή της ανώτατης ηγεσίας της δικαιοσύνης, από την εκτελεστική εξουσία, θεωρεί ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της δικαιοσύνης ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Δημήτρης Βερβεσός. «Εκεί είναι το πρόβλημα» λέει, κυρίως διότι «αφενός η ηγεσία της δικαιοσύνης διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, αφετέρου, μόλις οι δικαστές αφυπηρετούν, οι κυβερνήσεις τους τοποθετούν σε θέσεις του δημόσιου τομέα και σε των Ανεξάρτητων αρχών». Όταν κάποιος δικαστής «πρέπει να δώσει διαπιστευτήρια στην κυβέρνηση για να γίνει πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου» και μετά για να τοποθετηθεί σε σημαντικές δημόσιες θέσεις από αυτήν, είναι προφανές ότι υπάρχουν ζητήματα σχετικά με την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του. Ο πρόεδρος του ΔΣΑ αναφέρει ότι η δικαιοσύνη οφείλει να έχει μηχανισμούς ελέγχου αλλά αυτοί δεν λειτουργούν σήμερα στη χώρα μας. Μεγάλο πρόβλημα, όπως λέει, υπάρχει και με την αξιολόγηση των δικαστικών. «Το μεγάλο πρόβλημα στη δικαιοσύνη είναι η παντελής έλλειψη επιθεώρησης δικαστηρίων. Ο θεσμός της επιθεώρησης δεν λειτουργεί και ο κάθε δικαστής για να αξιολογηθεί επιλέγει ο ίδιος ποιες αποφάσεις θα στείλει». Ο Δημήτρης Βερβεσός επισημαίνει και τις δύο ταχύτητες με τις οποίες λειτουργεί η δικαιοσύνη, καθώς «στις υποθεσεις των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων η δικαιοσύνη κινείται πολύ πιο γρήγορα από ότι στις υποθέσεις των απλών πολιτών».
Η καθηγήτρια Ιστορίας και Πολιτισμού, Αννα Καρακατσούλη, η οποία μελέτησε την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς από το 1974 και μετά, και κυρίως την ιδεολογια, τα ρεύματα και την βιβλιοπαραγωγή της στη χώρα μας, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μία δυναμική στην ακροδεξιά, την οποία πρέπει να λάβουμε υπόψιν. Η Αννα Καρακατσούλη δούλεψε με τα εργαλεία της ιστορίας του βιβλίου και παρακολούθησε την εκδοτική παραγωγή και τα έντυπα που χρησιμοποιεί η ακροδεξιά για να διακινεί τις θέσεις και την ιδεολογία της. Η μελέτη της, που εντόπισε πάνω από 4.000 βιβλία, παρουσιάζεται στο βιβλίο της «Το ξίφος του πνεύματος» που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Αναφέρει ότι «Στις αρχές του 21ου αιώνα η ευρωπαϊκή ακροδεξιά εξελίσσεται ως δύναμη διεκδίκησης της πολιτιστικής ηγεμονίας» και εξηγεί γιατί πιστεύει ότι συμβαίνει αυτό, επισημαίνοντας πως ένας βασικός λόγος είναι η κατάρρευση του αριστερού αντιλόγου που έχει ταυτιστεί με το κατεστημένο. «Ζούμε σε πολύ μπερδεμένους καιρούς» όπως λέει και ένα παράδειγμα είναι η «μετατόπιση ανθρώπων από την άκρα αριστερά στην άκρα δεξιά που είναι ένα φαινόμενο που το παρατηρούμε».
«Δεν γίνεται να είσαι συστημικός και ολίγον αντισυστημικός. Τα πρώην κυβερνητικά κόμματα το πληρώνουν δημοσκοπικά αυτό και δείχνουν μία δυσκολία να κατανοήσουν ότι αν πας να διαγωνιστείς σε αυτό το γήπεδο, κερδισμένοι θα είναι οι αυθεντικοί εκφραστές αυτού του λόγου» λέει ο Ζαχαρίας Ζούπης, διευθυντής της εταιρείας Δημοσκοπήσεων Opinion Poll, στη Βασιλική Σιούτη.
«Υπήρχαν πολλές ευκαιρίες να αποφευχθεί το δυστύχημα, αλλά το πρόβλημα δεν ήταν ένα μόνο σημείο· όλα έγιναν λάθος εκείνο το βράδυ. Και όχι μόνο από τον σταθμάρχη, αλλά από πολλούς εμπλεκόμενους», λέει ο Κώστας Λακαφώσης στο LiFO Politics.Από την έρευνα της ομάδας του διαπίστωσε ότι οι κανονισμοί στον σιδηρόδρομο δεν τηρούνταν, αλλά κανείς δεν ήρθε ποτέ να ελέγξει τι πραγματικά συνέβαινε: «Ούτε ο ΟΣΕ, ούτε η Hellenic Train, ούτε η ΡΑΣ, ούτε η Διεύθυνση Ασφαλείας του υπουργείου».Την εξεταστική επιτροπή που συγκροτήθηκε για τα Τέμπη τη χαρακτηρίζει «αστεία»: «Οι βουλευτές δεν είχαν διαβάσει ούτε τη δικογραφία. Ήταν απλώς μια ανόητη κοκορομαχία».
Οι Τούρκοι ζήτησαν να υποχωρήσει η συζήτηση για την Αλεξανδρούπολη, οι Αμερικανοί όμως εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για αυτήν λέει ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, Σωτήρης Σέρμπος στη Βασιλική Σιούτη.
Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και ειδικός στη Μέση Ανατολή υποστηρίζει ότι η Συρία δεν έχει γίνει προτεκτοράτο της Τουρκίας και ότι αυτή είναι μία εντύπωση που καλλιεργεί σκόπιμα η Τουρκία. Συμφωνεί ωστόσο ότι η Τουρκία έχει αυξημένη επιρροή στη νέα κυβέρνηση της Συρίας, την οποία συνδράμει για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα.
Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Άρη Δημοκίδη και τον Γιάννη Παντελάκη για τα πιο πολυσυζητημένα γεγονότα και πρόσωπα μιας χρονιάς που τα είχε όλα: από εκλογές και ανασχηματισμούς, μέχρι απρόσμενες διαγραφές και επεισοδιακές καθαιρέσεις.
Ο ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος της ομάδας των ευρωπαίων σοσιαλιστών, Γιάννης Μανιάτης, αρμόδιος για θέματα άμυνας και διεθνών σχέσεων, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την επόμενη μέρα στη Συρία και την ανατολική Μεσόγειο.
Ποιοι είναι οι Ελληνορθόδοι της Συρίας και ποιος ο ρόλος της Ελλάδας στην προστασία τους; Ποιο είναι το νόημα του τηλεφωνήματος του Ελληνα πρωθυπουργού στον Πατριάρχη Αντιοχείας; Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον καθηγητή Θεολογίας, συγγραφέα και ερευνητή Παναγιώτη Ανδριόπουλο.
«Δεν ωραιοποιούμε τις καταστάσεις, υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμα» λέει στη Βασιλική Σιούτη ο Πάνος Αμυράς, διευθυντής Τύπου και Ενημέρωσης του γραφείου του Πρωθυπουργού και δίνει απαντήσεις για μερικά από τα σημαντικά ζητήματα της επικαιρότητας.
Η Βασιλική Σιούτη συζητά για την γερμανική πολιτική κρίση με τον δημοσιογράφο-ανταποκριτή γερμανόφωνων ΜΜΕ, Φέρρυ Μπατζόγλου και το αν αυτή σχετίζεται με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και το Ουκρανικό ζήτημα.
«Ο Κασσελάκης έσπασε το απόστημα και τώρα ρέει το πύον» λέει η Μέλπω Λεκατσά, αλλά δηλώνει πως η ίδια δεν είναι ούτε οπαδός, ούτε «Κασελίστας». Η γυναίκα που πριν από 51 χρόνια συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιλάει στην Βασιλική Σιούτη για τον αντιδικτατορικό αγώνα τότε, αλλά και για τον αγώνα για δημοκρατία σήμερα. Η Μέλπω Λεκατσά πριν από 51 χρόνια, φοιτήτρια της φαρμακευτικής τότε, συμμετείχε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, ενάντια στην δικτατορία, και λίγο μετά συνελήφθη και μεταφέρθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ ΕΣΑ όπου βασανίστηκε. Τις προηγούμενες μέρες πρωταγωνίστησε στις διαμαρτυρίες για τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις που έγιναν στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.Η φωτογραφία με το πρόσωπο της πίσω από το τζάμι μιας κλειστής πόρτας δημοσιεύθηκε σε όλα τα ΜΜΕ και απέκτησε έναν συμβολικό χαρακτήρα. Μιλάει για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και για το πως βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ 50 χρόνια μετά.
Ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων που εγκαταλείπει τα κόμματα που ψήφιζε, κατευθύνεται σε μία «γκρίζα ζώνη» και περιμένει, λέει στη Βασιλική Σιούτη ο διευθυντής της εταιρείας δημοσκοπήσεων, Opinion Poll, Ζαχαρίας Ζούπης. Οι υπόλοιποι ψηφοφόροι διαχέονται σε διάφορα κόμματα, όχι πάντα με τον πιο αναμενόμενο τρόπο. «Οι καιροί των μεγάλων ταυτίσεων έχουν εκλείψει προ πολλού» δηλώνει ο κ. Ζούπης και επισημαίνει ότι σήμερα «Οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν είναι δεδομένοι».
Ενδιαφέρον για τις διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει, αλλά μαζί με αρκετή επιφύλαξη και καχυποψία από τους πολίτες που περιμένουν να δουν αν μπορεί να αλλάξει. Κοινή διαπίστωση ότι ο πρόεδρος πρέπει να δράσει άμεσα την επόμενη μέρα και να αξιοποιήσει τους δύο υποψήφιους που έλαβαν περίπου το 40% στον πρώτο γύρο- το αποτέλεσμα του οποίου ανέδειξε την ανάγκη για σύνθεση.
«Περιφρονήσαμε τις ιδέες και αυτό κοστίζει γιατί γιγαντώνεται μια καρικατούρα λαϊκότητας» λέει ο καθηγητής, συγγραφέας και αρθρογράφος της LIFO στη Βασιλική Σιούτη.
«Να μην κάνουμε φέτος πολιτικά καλλιστεία» λέει για την επικείμενη εκλογή προέδρου το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης στη Βασιλική Σιούτη. «Πέρσι πήγαμε πολύ γρήγορα και κάναμε λάθος» λέει με κάποια απογοήτευση, αλλά χωρίς να σταματά να ελπίζει. «Μπορούμε και καλύτερα» δηλώνει, ζητώντας να περιμένουν όλοι να τελειώσει ο κύκλος των εσωτερικών διεργασιών των κομμάτων. «Οταν κλείσει θα μπούμε σε νέα φάση».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ βαδίζουν προς την εκλογή ηγεσίας στα κόμματα τους το επόμενο διάστημα, αλλά και στη Νέα Δημοκρατία, παρά την πολιτική της κυριαρχία, υπάρχουν προβληματισμοί και ανησυχίες.
Ο μαθηματικός και συγγραφέας Βασίλης Λιόσης, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Μισός αιώνας από τη Μεταπολίτευση», μιλά για τον ορισμό της Μεταπολίτευσης, τα κομβικά γεγονότα και κάνει αποτίμηση της περιόδου αυτής. Για τη διάρκεια και το τέλος της Μεταπολίτευσης δεν υπάρχει μία άποψη, αλλά πολλές. Σύμφωνα με τον Βασίλη Λιόση, αυτή κράτησε περίπου μία δεκαετία, μέχρι το 1985, οπότε αρχίζει, όπως αναφέρει, η καθοδική πορεία της δράσης των λαϊκών μαζών μαζί με την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής.
Ο διεθνολόγος Κώστας Λάβδας μιλά για το Ουκρανικό, τις ΗΠΑ και την ΕΕ καθώς και για τον ρόλο της Τουρκίας, την οποία οι βαλτικές χώρες και η κ, Κάγια Κάλας θεωρούν πολύτιμο σύμμαχο. «Υπάρχουν think tanks στην Ευρώπη τα οποία πιέζουν για την συμπερίληψη της Τουρκίας σε κάποια από τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Άμυνας» αναφέρει.
«Η κοινωνία περιμένει λύσεις, δεν έχει ανάγκη από κόμματα διαπιστώσεων» λέει στη Βασιλική Σιούτη ο πολιτικός αναλυτής και διευθυντής ερευνών της OpinionPoll Ζαχαρίας Ζούπης.
«Η γλύκα της εξουσίας ήταν πιο ισχυρη από την γλύκα της αξίας» λέει για την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο υποστηρίζει ότι σήμερα είναι «κόμμα της δεξιάς». «Η αριστερά έχει μια ιστορία παληκαριάς και αντίστασης» λέει ο Αλέκος Αλαβάνος αλλά αυτά υποστηρίζει πως καταπατήθηκαν από το κόμμα που σήμερα εξακολουθεί να λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, όμως «είναι άλλο κόμμα», ένα κόμμα «της δεξιάς» όπως λέει. Στην ερώτηση πού είναι η αριστερά στην Ελλάδα σήμερα, απαντά ότι είναι στα όνειρα των νέων. «Στους νέους υπάρχει μια πηγή, η οποία μπορεί να ποτίσει τον κήπο, αλλά δεν εμπνέονται καθόλου από την πολιτική, δεν πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει κάτι σοβαρό από την πολιτική κι ετσι δεν ασχολούνται. Δεν θεωρούν τον εαυτό τους αριστερό, έχουν όμως όνειρα…».
Η ανταποκρίτρια της ΕΡΤ και του ΡΙΚ Θωμαΐς Παπαϊωάννου μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για όσα συμβαίνουν στο περίπλοκο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας.
Ο συγγραφέας και αρθρογράφος της LiFO Γιάννης Παντελάκης συζητά με την Βασιλική Σιούτη για το εκλογικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και εξηγεί γιατί πιστεύει ότι «για την ώρα ο Μητσοτάκης μπορεί να κοιμάται ήσυχος».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά «το χαστούκι των εθνικών εκλογών και την περιδίνηση του, βγήκε πιο δυνατός» λέει στη Βασιλική Σιούτη o υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νικόλας Φαραντούρης ενώ δηλώνει ενθουσιώδης υποστηρικτής του διαλόγου της κεντροαριστεράς και προβλέπει πολλές πολιτικές εξελίξεις μετά τις ευρωεκλογές.
Ό,τι συμβαίνει στο Ιράν, στη Ρωσία έχει άμεσο αντίκτυπο και στα Βαλκανια και στην Ελλάδα λέει ο πρέσβης ε.τ Αλέξανδρος Μαλλιάς, καθώς η παγκοσμιοποίηση δεν έχει μόνο οικονομικό αντίκτυπο και οι επιπτώσεις είναι άμεσες. Για τα προβλήματα των Βαλκανίων λέει πως δεν είναι σημερινά. «Πολλά από τα βαλκανικά προβλήματα του 1919 ξανάνοιξαν το 1991» μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Η διαπραγμάτευση με την τότε ΠΓΔΜ, ήταν εξαρχής για ονομασία η οποία περιείχε πάντοτε τον όρο Μακεδονία. Ο κ.Μαλλιάς, ο οποίος έχει υπηρετήσει στα Σκόπια συνολικά 4,5 χρόνια, αναφέρει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα, αν πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών είχε προηγηθεί μία προσπάθεια, εμπιστευτικής ενημέρωσης (από την κυβέρνηση) ορισμένων πολιτικών, οι οποίοι είχαν ασχοληθεί από το 1992-93 με αυτό το ζήτημα. «Αντ' αυτού, αν δείτε τα πρακτικά της συζήτησης στη Βουλή του Ιουνίου 2017, 48 ώρες προ της υπογραφής στις Πρέσπες της Συμφωνία, θα δείτε ότι η τότε κυβέρνηση κάθε άλλο παρά θέλησε να χρησιμοποιήσει κατευναστικό λόγο. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί που χρησιμοποιήθηκαν σε βάρος όλων, ανεξαιρέτως, των Ελλήνων πολιτικών, οι οποίοι είχαν ασχοληθεί με αυτό το θέμα από το 1991, δεν ήταν οι κατάλληλοι εάν ήθελαν να πετύχουν» εθνική συνοχή». Εκτιμά ότι η χώρα θα μπορούσε να έχει πετύχει ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα για την Συμφωνία των Πρεσπών και να αποφύγει ορισμένες παγίδες, «αν υπήρχε διάθεση από τους τότε διαπραγματευτές για μία ευρύτερη στήριξη στη Βουλή» αλλά αυτό δεν έγινε, λέει. Για τη δίκη του Φρέντη Μπελέρη, την οποία παρακολούθησε, αναφέρει ότι δεν παρουσιάστηκε κανένα επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον του στο αλβανικό δικαστήριο.Κατά του Μπελέρη κατέθεσε μόνο ο αστυνομικός που τον συνέλαβε και ο μάρτυρας κατηγορίας, ο οποίος είπε ότι πήρε 7.000 ευρώ από την αστυνομία της Αλβανίας. Για μια αστήρικτη κατηγορία «ότι δωροδόκησε με το ποσο των 320 ευρώ συνολικά για κάποιες ψήφους, ο νόμιμα εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας είναι εδώ και 380 μέρες φυλακισμένος σε αλβανικές φυλακές» αναφέρει ο κ. Μαλλιάς και υποστηρίζει ότι «η δικογραφία αθωώνει τον Μπελέρη». Ο πρέσβης ε.τ υποστηρίζει ότι «βάσει του κατηγορητηρίου ο κ. Μπελέρης δεν θα έπρεπε να προφυλακιστεί ούτε μία μέρα» και επισημαίνει ότι ήταν ο συζυγος της πρώην υπουργού Εξωτερικών αυτός που ήθελε να τους πάρει τα σπιτια και να τα κάνει ξενοδοχεία: «Ο συζυγος της υπουργού Εξωτερικών πήγε να κλέψει τις ελληνικές περιουσίες με εντολή του πρωθυπουργού. Για τι κράτος δικαίου μιλάμε;». Παραδέχεται ότι η Αθήνα άργησε να καταλάβει το παιχνίδι του Ράμα στην υπόθεση Μπελέρη καθώς ο Αλβανός πρωθυπουργός έδινε άλλες διαβεβαιώσεις. «Ο Ράμα απεδείχθη κατεξοχήν εκπρόσωπος της σχολής αναξιοπιστίας. Με τέτοιους εχουμε να κάνουμε». Ο κ. Μαλλιάς αναφέρεται και στην αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων να περάσουν στα ευρωπαϊκά συμπεράσματα δεσμευτικότερες διατάξεις για το ζήτημα της Χιμάρας και των περιουσιών της ελληνικής μειονότητας. «Οταν από το 2013 συνεχώς λέμε ότι στηρίζουμε άνευ ανταλλαγμάτων την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία στην ΕΕ, -ήταν η σημαία μας- και όταν η Ελλάδα αντιτάσσεται στις προτάσεις Μακρόν για να μπει ένας κόφτης στις συνομιλίες για ένταξη των χωρών που δεν σέβονται και δεν τηρούν τα υπεσχημένα, ε πως θέλετε μετά, όταν ανακύπτουν τα ζητηματα, να τους πείσουμε» λέει, ενώ επισημαίνει ότι οι ελληνικές αρχές δεν έλαβαν ούτε ένα διοικητικό μέτρο εναντίον όσων εστησαν την υπόθεση Μπελέρη».
Γιατί έχασαν οι μετριοπαθείς σοσιαλδημοκράτες της Βόρειας Μακεδονίας και κέρδισαν με τόσο μεγάλη διαφορά οι εθνικιστές του VMRO; Τι σημαίνει αυτό για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την ευρωπαική πορεία της χώρας; Ποιος είναι ο ρόλος των δύο αλβανικών κομμάτων και ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές της νέας κυβέρνησης;
«Δεν είναι δικαιοσύνη αυτή» φώναζαν οι συγγενείς των θυμάτων της πυρκαγιάς στο Μάτι όταν ανακοινώθηκε η δικαστική απόφαση για τους λιγοστούς κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν για πλημμελήματα με εξαγοράσιμες ποινές. Οι πολιτικοί και αυτή τη φορά βρέθηκαν από νωρίς εκτός του κάδρου των ευθυνών, παρά τις τεράστιες ελλείψεις και τα λάθη που έγιναν. Η δικογραφία που πήγε στη Βουλή και αφορούσε μήνυση από συγγενείς θυμάτων στο Μάτι κατά του Πάνου Σκουρλέτη και του Νίκου Τόσκα είχε την ίδια τύχη που έχουν όλες. Μπήκε στο αρχείο και κανένας βουλευτής δεν ζήτησε τη διευρεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών τους. Η δίκη για το Μάτι καθυστέρηση έξι χρόνια, στη διάρκεια της οποίας ακούστηκαν πολλά και παρουσιάστηκαν αποκαλυπτικά στοιχεία, αλλά ελάχιστα απασχόλησαν την κοινή γνώμη. Ούτε κανένας πολιτικός διαμαρτυρήθηκε για την απουσία κράτους δικαίου. Η Βασιλική Σιούτη συζητά με Μαρίνα Καρύδα, η οποία κατοικεί στο Μάτι και έχει καταγράψει όλα τα γεγονότα και τις μαρτυρίες που σχετίζονται με την καταστροφική πυρκαγιά που σκότωσε 104 ανθρώπους και τραυμάτισε δεκάδες άλλους και τον δημοσιογράφο Μάκη Πολλάτο που παρακολούθησε τη συνέντευξη που έδωσε η πολιτική ηγεσία τρεις μέρες μετά, υποστηρίζοντας ότι τα έκανε όλα σωστά.
Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον ιστορικό και υποψήφιο ευρωβουλευτή της Νέας Αριστεράς, Κωστή Καρπόζηλο, για τη γέννηση του ελληνικού εργατικού κινήματος και τους πρωτεργάτες του.
«Οι εισαγγελικές αρχές δεν μπορούν να αγγίξουν έναν υπουργό, δεν μπορούν να ζητήσουν την άρση ασυλίας του, όπως τη ζητάνε για τον βουλευτή», αναφέρει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Χρυσόγονος, στη Βασιλική Σιούτη. Ο μόνος τρόπος για να ερευνηθεί ποινικά ένας υπουργός είναι να κινηθεί η Βουλή εναντίον του, εξηγεί. Αλλά «πως θα κινηθεί εναντίον ενός μέλους της η κοινοβουλευτική πλειοψηφία;» αναρωτιέται και προτείνει να αλλάξει το περίφημο άρθρο 86, περί ευθύνης υπουργών και να μειωθει η παρεχόμενη συνταγματική προστασία στα πολιτικά πρόσωπα.
«Στην αρχή φαινόταν ανέφικτο, αλλά τελικά συμφώνησαν όλες οι πλευρές» λέει για τη σημαντική κυπριακή πρωτοβουλία αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα,ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος από την Λευκωσία. H Βασιλική Σιούτη τον ρωτάει για το κλίμα των ευρωεκλογών στην Κύπρο, για την ιδιαιτερότητα του μεταναστευτικού ζητήματος και για τις προσδοκίες επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή. Πριν από το τέλος του μήνα θα ξεκινήσει ξανά η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, λέει στο Lifo Politics ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος από την Λευκωσία. Η Κύπρος φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή. «Υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες για την επίλυση του Κυπριακού από την συμμετοχή στην ΕΕ. Η συνολική αποτίμηση όμως, είναι μάλλον θετική» αναφέρει. Το μεταναστευτικό είναι από τα μεγάλα προβλήματα για την Κύπρο, που σηκώνει αναλογικά με το μικρό μέγεθος της το μεγαλύτερο βάρος. «Τον τελευταίο μήνα καταγράφονται πάνω από χίλιες αφίξεις την εβδομάδα».
Η Βασιλική Σιούτη μιλά με τον Μάκη Πολλάτο, διευθυντή ειδήσεων της LiFO, για την κατάσταση στο Ισραήλ και το Ιράν.
Το one laptop per child ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που έκανε στη ζωή του ως τότε, αλλά σήμερα του περνάει από το μυαλό και μια πιο ενεργή εμπλοκή στα κοινά. «Είναι κάτι που συζητώ, δεν με αφήνει αδιάφορο» λέει ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας.
Ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για την ομογένεια, Γιώργος Κώτσηρας, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για την για την επιστολική ψήφο δηλώνοντας αισιόδοξος ότι μέχρι τις 29 Απριλίου, που κλείνει η πλατφόρμα, θα υπάρξουν περισσότερες εγγραφές, καθώς «όσο πλησιάζουμε στον χρόνο των ευρωεκλογών, το ενδιαφέρον θα αυξάνεται» και διευκρινίζει ότι πλέον μόνο με επιστολική ψήφο θα μπορεί να ψηφίσει κάποιος στο εξωτερικό.
Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον συγγραφέα-δημοσιογράφο και αρθρογράφο της Lifo, Γιάννη Παντελάκη, για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, για τους «μεσσίες» στην αριστερά και για τις αιτίες που τροφοδοτούν την άνοδο της δεξιάς και στην Ελλάδα.