Criminal minds - Μιμή Φιλιππίδη

Η φαρμακοποιός Εναρέτη Ζήση δέχθηκε δύο σφαίρες στο κεφάλι και έπεσε αιμόφυρτη στον δρομο έξω από το διαμέρισμά της στο Κολωνάκι. Ο δράστης είχε φύγει χωρίς να γίνει αντιληπτός. Η τραυματισμένη γυναίκα μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου έξι μέρες αργότερα εξέπνευσε.Σύντομα ήρθαν στο φως λεπτομέρειες που αναφέρονταν σε ερωτική σχέση του θύματος με μία 37χρονη υπάλληλο της πολιτικής αεροπορίας, την Παρασκευή Μπισκίνη. Η σύλληψή της έγινε έξι μήνες αργότερα, στα σύνορα Γερμανίας-Αυστρίας και στη συνέχεια βρέθηκε αντιμέτωπη με την ελληνική δικαιοσύνη. Στην κατάθεση της στην ανακρίτρια η Παρασκευή Μπισκίνη αρνήθηκε την εμπλοκή της στη δολοφονία της φαρμακοποιού, κατονομάζοντας ως δράστη τον Αλβανό εραστή τους.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2006, πέντε φίλοι κυνηγοί από ένα χωριό του Αγρινίου πήγαν για κυνήγι έξω από ένα άλλο κοντινό χωριό, τα Kαλύβια. Ήταν όλοι συγγενείς μεταξύ τους (δύο αδέρφια 23 και 21 ετών και τα τρία πρώτα ξαδέρφια τους 33, 32 και ο βενιαμίν Αλέξης 17 ετών). Χωρίς να το γνωρίζουν, οι πέντε κυνηγοί είχαν βρεθεί μέσα στο βοσκοτόπι του 73χρονου Λυσίμαxου Φούκα, ο οποίος είχε τη φήμη του νταή στο χωριό και του 37χρονου γιου του, του Διονύση Φούκα, για τον οποίο είχαν όλοι στο χωριό να πουν τα καλύτερα λόγια.Το απόγευμα ο πατέρας του Αλέξη είχε λάβει μια κλήση από τον γιο του, στην οποία πρόλαβε μόνο να του πει «πατέρα» και τίποτε άλλο. Πήγε να τους αναζητήσει στην περιοχή που ήξερε ότι θα κυνηγούσαν. Εκεί βρήκε το κυνηγόσκυλο και το αυτοκίνητό τους, αλλά στη συνέχεια άρχισε να ανακαλύπτει τα πτώματα των πέντε αντρών. Ήταν διασκορπισμένα μέσα σε ένα χωράφι.Στην αρχική κατάθεσή του ο Διονύσης Φούκας ανέφερε ότι την ημέρα του εγκλήματος δεν βρισκόταν καν στο βοσκότοπο. Η συμπεριφορά του ωστόσο και ανακολουθίες στις οποίες υπέπεσε, τον κατέστησαν βασικό ύποπτο, με αποτέλεσμα να συλληφθούν τόσο αυτός, όσο και ο πατέρας του. Στην ανάκριση, δεν άντεξαν την πίεση των αστυνομικών και ομολόγησαν. Ο καθένας προσπαθούσε να πάρει την ευθύνη πάνω του για να γλιτώσει τον άλλο.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Εύη Γατίδου βρέθηκε δολοφονημένη στο σπίτι της το βράδυ της 1ης Οκτωβρίου του 1997 από τέσσερις συμφοιτητές της, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν, καθώς η Γατίδου δεν είχε κανένα σημείο ζωής από το Σαββάτο στις 27 Σεπτεμβρίου. Όταν οι συμφοιτητές της μπήκαν μέσα στο διαμέρισμα με τη βοήθεια ενός κλειδαρά, αντίκρισαν ένα αποτρόπαιο θέαμα, με τη Γατίδου να βρίσκεται κάθετα στο κρεβάτι της κατακρεουργημένη μέσα σε μια λίμνη αίματος.Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Δημήτρη Ψαρούλη που ανέλαβε τη νεκροψία, η Γατίδου είχε δεχθεί 104 μαχαιριές, πιθανότατα από χαρτοκόπτη, με τις 48 από αυτές να είναι γύρω από την καρδιά. Στην έκθεσή του οιατροδικαστήςεκτίμησε ότι η Γατίδου δολοφονήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στις 27 Σεπτεμβρίου 1997 με απώτερο χρόνο θανάτου το μεσημέρι της Κυριακής. Ωστόσο οι δύο ιατροδικαστές Φίλιππος Kουτσάφτης και Nίκος Kαλόγριας που κλήθηκαν στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας κατέθεσαν ότι ο χρόνος θανάτου με βάση τα δεδομένα της έκθεσης Ψαρούλη, αλλά και τα στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνες τις ημέρες στη Λάρισα, εκτίμησαν ότι η Εύη Γατίδου δολοφονήθηκε την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου και με απώτερο χρόνο θανάτου το μεσημέρι της Δευτέρας 29 Σεπτεμβρίου.Για την άγρια δολοφονία της κατηγορήθηκε ο Γεώργιος Ζηρδέλης, ο οποίοςτότε εργαζόταν ως διανομέας στην τοπικήεφημερίδατης Λάρισας «Ημερήσιος Κήρυκας», είχε δείξει να ενδιαφέρεται για τη Γατίδου και της είχε κάνει τρεις προτάσεις γάμου,με την τελευταία να ήταν το βράδυ της Παρασκευής, 26 Σεπτεμβρίου 1997. Το γεγονός ότι η Γατίδου απέρριψε και τις τρεις προτάσεις γάμου κρίθηκε από τις διωκτικές αρχές ως το κίνητρο του Ζηρδέλη για να τη δολοφονήσει.Το 2005 καταδικάστηκεπρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη με ψήφους 7-0, αλλά αθωώθηκε στη συνέχεια από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας πάλι με ψήφους 7-0.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, SoundDesign, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη 

Στις 6 Δεκεμβρίου 1989, ο 25χρονος Μαρκ Λεπίν εισέβαλε στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ οπλισμένος με μια καραμπίνα και ένα μαχαίρι κυνηγιού, πυροβόλησε 28 άτομα, σκοτώνοντας 14 γυναίκες υποστηρίζοντας ότι «πολεμά τον φεμινισμό» και αποκαλώντας τις γυναίκες «ένα μάτσο φεμινίστριες».Μετά έβγαλε το καπέλο του, τύλιξε το παλτό του γύρω από το τουφέκι του, αναφώνησε «γαμώτο» και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, πυροβολώντας τον εαυτό του στο κεφάλι, είκοσι λεπτά αφότου είχε αρχίσει την επίθεσή του. Μέσα στο σακάκι του Μαρκ Λεπίν βρέθηκαν ένα σημείωμα αυτοκτονίας και δύο επιστολές προς φίλους, όλα γραμμένα την ημέρα της σφαγής. Η αστυνομία αποκάλυψε κάποιες λεπτομέρειες του σημειώματος, αλλά το πλήρες κείμενο δεν αποκαλύφθηκε.  Η σφαγή του Μόντρεαλ συγκλόνισε βαθιά τους Καναδούς και η 6η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως Εθνική Ημέρα Μνήμης και Δράσης για τη Βία Κατά των Γυναικών και θεωρείται μια πρόσκληση για δράση κατά των σεξιστικών διακρίσεων.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Ανδριάνα Γαρδικιώτη καταγόταν από ένα χωριό της Κέρκυρας και ήταν το τελευταίο από τα τέσσερα παιδιά μιας πολύτεκνης οικογένειας. Είχε μετακομίσει στην Καστοριά όταν πέρασε στο ΤΕΙ για να σπουδάσει στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας. Ήταν μια κοπέλα όμορφη, γελαστή, κοινωνική και ονειρευόταν να κάνει καριέρα ως παρουσιάστρια τηλεοπτικών εκπομπών. Για να μην επιβαρύνει την οικογένεια οικονομικά, ζώντας σε μια άλλη πόλη στη διάρκεια των σπουδών της, αναζήτησε αμέσως δουλειά.Αποφάσισε να συγκατοικήσει με μια φίλη της και εργάστηκε αρχικά ως σερβιτόρα σε καφέ και στη συνέχεια σε νυχτερινά μαγαζιά, αλλά και ως παρουσιάστρια σε τοπικό κανάλι. Σε μια έξοδο με συμφοιτητές της σε ένα μπαράκι της Καστοριάς, γνώρισε τον γοητευτικό dj Στάθη Ευσταθίου που έμενε στη Θεσσαλονίκη και σύντομα έγιναν ζευγάρι. Η Ανδριάνα Γαρδικιώτη φαινόταν ευτυχισμένη, αλλά δεν γνώριζε ότι πίσω από την όμορφη εικόνα του 35χρονου Στάθη Ευσταθίου κρυβόταν μια σκοτεινή πλευρά.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Πίτερ Ντέμετερ, το 1956, σε ηλικία 23 ετών μετανάστευσε από τη Βουδαπέστη στον Καναδά έτοιμος να κερδίσει τον τρόπο ζωής που πάντα ονειρευόταν. Μαζί του ήρθε και η Κριστίν Φεράρι, την οποία είχε γνωρίσει σε ένα κινηματογραφικό πλατό και το 1967 παντρεύτηκαν και λίγα χρόνια αργότερα απέκτησαν μια κόρη. Το ξεκίνημα του γάμου τους φαινόταν να είναι μια ευτυχισμένη περίοδος, όμως λίγο καιρό μετά όλα άλλαξαν.Στις 18 Ιουλίου 1973, μέσα στο γκαράζ του σπιτιού τους, κάποιος ξυλοκοπούσε μέχρι θανάτου τη Κριστίν. Ο Πίτερ Ντέμετερ επέστεψε λίγο αργότερα με τη Μερσεντές του από το κοντινό εμπορικό κέντρο, όπου είχε πάει με δυο καλεσμένες της οικογένειας για ψώνια. Φαινομενικά είχε άλλοθι, όμως οι αστυνομικοί κατάλαβαν αμέσως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά: παρατήρησαν ότι ο Πίτερ συμπεριφερόταν περίεργα, αν και μόλις είχε δει ότι η σύζυγός του ήταν νεκρή.Υπόθεση: Πίτερ ΝτέμετερΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Μαρία-Ηλέκτρα Ζογλοπίτου το 1997 ήταν μια 27χρονη κομίστρια με πλούσιο έργο. Κόρη δικηγόρου, γεννημένη στη Θεσσαλονίκη το 1970, είχε σπουδάσει στο Ιστορικό - Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και έκανε μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης στο Λονδίνο με κρατική υποτροφία, ενώ εκείνη τη χρονιά είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην 9η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μεσογείου στο Τορίνο. Το ταλέντο της στη ζωγραφική, το σχέδιο και τα κόμικς είχε γίνει φανερό από μικρή ηλικία στους γονείς, τους δασκάλους και τους φίλους της και τώρα γινόταν ευρύτερα γνωστό στους ανθρώπους των εικαστικών από τις συνεργασίες της με έντυπα όπως το περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», αλλά και διάφορα underground fanzine – στα προσωπικά της άλμπουμ ανήκουν το ΧΑΜΕΝΟ ΦΑΣΜΑ και το Products of Love y Chaos. Είχε επίσης ασχοληθεί και με θεατρικά σκηνικά, αφίσες, εικονογραφήσεις βιβλίων και εξώφυλλα δίσκων. Δυστυχώς το νήμα της ζωής της κόπηκε πολύ νωρίς, τον Ιούλιο του 1997.  Η Μαρία-Ηλέκτρα και ο φίλος της, ο 25χρονος Γιάννης Θωμάτος, στις αρχές Ιουλίου του 1997 ήταν πολύ χαρούμενοι, όχι μόνο γιατί είχαν απολαύσει τις θερινές τους διακοπές, αλλά και γιατί πολύ σύντομα θα αναχωρούσαν για το Λονδίνο για να συνεχίσουν τις κοινές σπουδές τους στη Σχολή Καλών Τεχνών και σκόπευαν, μετά από αρμονική σχέση δύο ετών, να συζήσουν. Η Μαρία έμενε μόνη της στο Θησείο εκείνο το καλοκαίρι, σε διαμέρισμα που της είχε παραχωρήσει η αδερφή της. Εκεί πέρασαν το βράδυ που γύρισαν από τις διακοπές, ως τα χαράματα. Την επόμενη μέρα ο Γιάννης την καλούσε στο τηλέφωνο αλλά η Μαρία δεν απαντούσε. Το ίδιο και την επόμενη μέρα. Πήγε στο διαμέρισμά της, χτύπησε επανειλημμένα το κουδούνι, άφησε σημειώματα κάτω από την πόρτα, αλλά η Μαρία ήταν άφαντη. Θορυβημένος, απευθύνθηκε στην κολλητή φίλη της Μαρίας που επίσης δεν την είχε δει, ούτε την είχε ακούσει. Πήγαν μαζί στο διαμέρισμα του Θησείου, όπου διαπίστωσαν ότι μια δυσάρεστη οσμή αναδυόταν από το εσωτερικό. Βγήκαν στον δρόμο, πήραν μια σκάλα και ανέβηκαν ως το παράθυρό της. Πάγωσαν από το θέαμα που αντίκρισαν. Η Μαρία ήταν πεσμένη στο πάτωμα, μελανιασμένη. Κάλεσαν αμέσως την αστυνομία που άνοιξε το διαμέρισμα. Κλήθηκε τότε ο ιατροδικαστής Νίκος Καρακούκης. Το πτώμα της κοπέλας ήταν σε κατάσταση προχωρημένης σήψης και δεν ήταν δυνατό να διαγνωσθεί από την αυτοψία η αιτία θανάτου. Χρειάζονταν ειδικές εξετάσεις, όπως ταχεία βιοψία, και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο. Από τη νεκροτομή που διενήργησε ο ιατροδικαστής διαπίστωσε πως η 27χρονη είχε στραγγαλιστεί κατά τη διάρκεια, κατά πάσα πιθανότητα, της ερωτικής πράξης. Ο δράστης τής είχε σφίξει τον λαιμό με δερμάτινο κολιέ που φορούσε και τη στραγγάλισε. Ήταν τόσο δυνατό το σφίξιμο, ώστε το υοειδές οστούν στη βάση της γλώσσας είχε σπάσει – τυπική ένδειξη στραγγαλισμού. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, η άτυχη κοπέλα είχε βρει τον θάνατο πριν από περίπου τέσσερις ημέρες. Οι γονείς της και η αδελφή της ενημερώθηκαν από τις αστυνομικές αρχές και έφτασαν αμέσως στην Αθήνα. Το θύμα δεν έφερε ίχνη πάλης και το σπίτι ήταν τακτοποιημένο, δεν υπήρχε καμία αναστάτωση στον χώρο, γεγονός που έστρεψε τις έρευνες της Αστυνομίας στον κύκλο των γνωστών της κοπέλας. Τα πρωτοσέλιδα την επόμενη μέρα έκαναν λόγο για ερωτικό έγκλημα από δράστη γνωστό στο θύμα. ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη 

Ο Πωλ Στίβεν Μακ ήταν καταζητούμενος για τις δολοφονίες δύο γυναικών στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το 1981, βίασε και δολοφόνησε μια 19χρονη γραμματέα, η οποία δούλευε μαζί του στο Οχάιο. Πριν από τη δολοφονία, ήταν καταδικασμένος διαρρήκτης που αποφυλακίστηκε με όρους το 1985. Τον Φεβρουάριο του 1987, μια άλλη κοπέλα, η Ανέτ Χαντλ, η οποία μόλις είχε κερδίσει σε διαγωνισμό ομορφιάς στο Λας Βέγκας, πέθανε αφού ο Μακ την πήγε στο σπίτι του, όπου τη νάρκωσε, τη βίασε και την άφησε να πεθάνει από υπερβολική δόση. Το πτώμα της ανακαλύφθηκε δύο εβδομάδες μετά την εξαφάνισή της στο πάρκινγκ ενός μοτέλ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, παντρεύτηκε μια γυναίκα που δούλευε μαζί του ως σεφ, η σχέση τους όμως στη συνέχεια έγινε βίαιη και καταχρηστική. Μια μέρα, η γυναίκα του ξύπνησε με την υποψία ότι είχε βιαστεί από εκείνον, καθώς είχε εγκαταλείψει το σπίτι τους χωρίς να της το πει. Στις 20 Μαρτίου 1988 προβλήθηκε στην εκπομπή καταζητούμενων «America's Most Wanted» η ιστορία για τον Μακ και τα εγκλήματα του. Λίγες μέρες αργότερα, μια γυναίκα στο Οχάιο τον αναγνώρισε ως υπάλληλο ενός κάντρι κλαμπ και συνελήφθη, όταν βγήκε από ένα σπίτι στο Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα. Στο σπίτι εκείνο έμενε με τη Μάρτζι Ντάνιελσεν, την τελευταία γυναίκα του.Με ψεύτικα προφίλ κατάφερνε να κυκλοφορεί ελεύθερος και να σκοτώνει γυναίκες. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στην Καλιφόρνια με δικαίωμα αναστολής μετά 25 χρόνια. Πέθανε στη φυλακή το 2018 σε ηλικία 75 ετών.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Τον Μάιο του 1998, η Λίζα Βαλντέζ ήταν 36 ετών, εργαζόταν ως προγραμματίστρια υπολογιστών κι έμενε μόνη της σε μια μια περιφραγμένη κοινότητα στο Σαν Φρανσίσκο. Το Σαββατόβραδο της 16ης Μαΐου οργάνωσε στο μικρό της στούντιο ένα δείπνο με συγγενείς. Μετά, η μητέρα της Έλεν έμεινε για να βοηθήσει να συμμαζέψουν και πήγε αργότερα στο σπίτι της. Όταν η Έλεν δεν είχε νέα από την κόρη της την επόμενη μέρα, ούτε τη μεθεπόμενη, ανησύχησε. Η ανησυχία της μεγάλωσε όταν επικοινώνησαν μαζί της οι εργοδότες της Λίζας και την ενημέρωσαν ότι η Λίζα δεν είχε εμφανιστεί στη δουλειά, κάτι πολύ ασυνήθιστο για εκείνη.Τη Δευτέρα, 18 Μαΐου 1998, η Έλεν πήγε στο διαμέρισμα της Λίζας και βρήκε ταινία της αστυνομίας γύρω από το κτίριο. Ο διαχειριστής είχε δεχτεί διαμαρτυρίες από πολλούς ενοίκους για μια άσχημη μυρωδιά και είχε μπει στο διαμέρισμα της Λίζας. Εκεί, ανακάλυψε το πτώμα της πεσμένο μπρούμυτα στο πάτωμα με τα πόδια ανοιχτά σε προχωρημένη αποσύνθεση. Η Λίζα ήταν ημίγυμνη, ανάμεσα στο πόδια του κρεβατιού και την πόρτα του διαμερίσματος. Η σκηνή έδειχνε ότι πριν τον βάναυσο θάνατό της είχε προηγηθεί άγρια πάλη. Είχε μαχαιρωθεί 21 φορές στο πάνω μέρος του σώματός της και η μπλούζα της ήταν σηκωμένη πάνω από το κεφάλι της. Ένας από τους αστυνομικούς ντετέκτιβ που αντίκρισαν πρώτοι τη σκηνή είπε ότι δεν θα την ξεχάσει ποτέ, ότι ήταν ασυνήθιστο να έχουν μια γυναίκα θύμα που είχε δολοφονηθεί τόσο άγρια. Φαινόταν ότι ο δολοφόνος είχε σκοπό να την εξευτελίσει και να την ταπεινώσει, ακόμη και πεθαμένη.Λόγω έλλειψης στοιχείων, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο και έμεινε ανεξιχνίαστη για περισσότερα από 10 χρόνια, ωστόσο, οι αστυνομικοί που είχαν ασχοληθεί από την αρχή με τη δολοφονία δεν ξέχασαν ποτέ τη Λίζα Βαλντέζ. Το 2011, το προφίλ DNA από την υπόθεση της Λίζας κυκλοφόρησε ξανά μέσω του CODIS, με αποτέλεσμα να βρεθεί αντιστοίχιση.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Τρεις δεκαετίες, ο τρόμος στο Wichita του Kansas ήταν τρία γράμματα: «BTK». Ήταν η υπογραφή του δολοφόνου, που σήμαινε (Δένω-Βασανίζω-Σκοτώνω). Το επέλεξε ο ίδιος ο δολοφόνος, ώστε να γνωρίζουν όλοι τι έκανε σε εκείνους που είχε σκοτώσει και τι να περιμένουν, αν ερχόταν η σειρά τους.Μεταξύ 1974 και 1991 ο «BTK» σκότωσε 10 ανθρώπους: έναν άνδρα, επτά γυναίκες και δύο παιδιά. Δεν ήταν επιλεκτικός στην επιλογή των θυμάτων του και δεν είχε έναν συγκεκριμένο τύπο. Χρειάστηκε να περάσουν 14 χρόνια από την τελευταία δολοφονία του για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά του. Στις 26 Φεβρουαρίου 2005, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι είχε συλλάβει τον «BTK». Τον Dennis Lynn Rader.Στις 15 Ιανουαρίου 1974 ο Charlie Otero που ήταν 15 ετών επέστρεψε στο σπίτι από το σχολείο και βρήκε τα πτώματα της μητέρας, του πατέρα και δύο αδελφών του, της 11χρονης Josephine και του 9χρονου Joseph. Ο 38χρονος πατέρας του και ο αδελφός του είχαν πεθάνει από ασφυξία (είχαν πλαστικές σακούλες περασμένες και δεμένες στο κεφάλι). Η 34χρονη μητέρα του είχε στραγγαλιστεί με ένα σχοινί και η αδερφή του είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια ο δολοφόνος την είχε κρεμάσει στο υπόγειο.Τέσσερις μήνες μετά, η 21χρονη Kathryn Bright και ο 19χρονος αδελφός της Kevin δέχτηκαν επίθεση, όταν επέστρεψαν στο σπίτι τους στις 4 Απριλίου 1974. Ο εισβολέας ανάγκασε τον αδελφό της Bright να τη δέσει στο μπροστινό υπνοδωμάτιο και μετά τον περιόρισε σε άλλο δωμάτιο. Αφού έψαξε το σπίτι, ο εισβολέας προσπάθησε να στραγγαλίσει τον Kevin, εκείνος αντιστάθηκε, αλλά ο εισβολέας τον πυροβόλησε δυο φορές. Ο Kevin προσποιήθηκε ότι ήταν νεκρός και όταν ο εισβολέας βγήκε από το δωμάτιο, δραπέτευσε. Κατάφερε να βγει στον δρόμο και να ζητήσει βοήθεια. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Εκεί έμαθε ότι η αδελφή του είχε δολοφονηθεί. Η Kathryn Bright βρέθηκε μισόγυμνη, μαχαιρωμένη  στην κοιλιά και στραγγαλισμένη. Όταν τη μετέφεραν στο νοσοκομείο, ήταν πλέον αργά.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Βέλμα Μπάρφιλντ (Μπουλάρντ, το πατρικό της) ήταν η πρώτη κόρη ενός αγρότη και μιας νοικοκυράς από τα 9 παιδιά που έκαναν μαζί. Όταν γεννήθηκε, στις 29 Οκτωβρίου 1932, η οικογένεια ζούσε σε ένα άβαφο ξύλινο σπίτι στην αγροτική Νότια Καρολίνα. Το σπίτι δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε τρεχούμενο νερό. Οι γονείς του πατέρα ζούσαν στο ίδιο σπίτι, όπως και η ανάπηρη από πολιομυελίτιδα αδερφή του. Καθώς η Μεγάλη Ύφεση χειροτέρευε, ο πατέρας ήταν αδύνατο να βγάλει τα προς το ζην πουλώντας το βαμβάκι και τον καπνό που καλλιεργούσε. Βρήκε δουλειά ως υλοτόμος σε πριονιστήριο και μετέφερε την οικογένειά του σε ένα μικροσκοπικό σπίτι πιο κοντά στην πόλη. Όταν γεννήθηκε το τρίτο παιδί της οικογένειας, ο πατέρας έπιασε δουλειά σε κλωστοϋφαντουργείο και μετέφερε την οικογένεια πίσω στο σπίτι όπου είχαν μείνει οι γονείς του, που σύντομα πέθαναν.Η οικογένεια είχε παραδοσιακές, πατριαρχικές αρχές. Ο πατέρας ήταν αυταρχικός, οργιζόταν εύκολα και έπινε όταν δεν κατάφερνε να επιβάλει πειθαρχία στα πολλά παιδιά του -που δε γλίτωναν τις ξυλιές του με καλάμια ή με τη ζωστήρα του. Η γυναίκα του ήταν η υποτακτική σύζυγος. Ένα πράγμα που τον θύμωνε ιδιαίτερα ήταν τα έξυπνα και φλύαρα παιδιά -τόσο το μεγαλύτερο αγόρι του, όσο και η πρώτη κόρη του η Βέλμα.Η Βέλμα Μπάρφιλντ δυσανασχετούσε με την υποχωρητική στάση της μητέρας της που κινδύνευε συχνά να δεχτεί και η ίδια τις γροθιές του, επειδή ήταν ένας παθολογικά ζηλιάρης σύζυγος και ταυτόχρονα κατάφωρα άπιστος. Κάθε φορά που η Βέλμα έτρωγε ξύλο από τον μπαμπά της, στενοχωριόταν τόσο με την παθητική στάση της μαμάς της, που έβλεπε και δεν έκανε τίποτα, όσο και με τον επιθετικό μπαμπά της.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 3 Νοεμβρίου 1984, είχε υπάρξει μια απαγωγή, το θύμα είχε αφεθεί ελεύθερο και είχε καταθέσει στην αστυνομία. Θύμα ήταν η 17χρονη Λίζα Μακβέι που, καθώς επέστρεφε στο σπίτι από τη δουλειά, ο απαγωγέας κρυμμένος στους θάμνους την είχε αρπάξει από το ποδήλατό της. Είχε όπλο και μαχαίρι και την έβαλε με τη βία στο αυτοκίνητό του. Τη διέταξε να γδυθεί και να του κάνει στοματικό σεξ. Στη συνέχεια την οδήγησε στο διαμέρισμά του όπου την κράτησε όμηρο επί 26 ώρες και τη βίαζε επανειλημμένα, της έλεγε ότι δεν θα της κάνει κακό και μάλιστα την πήρε να κάνουν ντους μαζί. Η Λίζα ήταν βέβαιη ότι σκόπευε να τη σκοτώσει, αλλά, αν τυχόν γλίτωνε, σκόπευε να αναζητήσει αυτόν τον άνθρωπο. Γι' αυτό προσπαθούσε να συγκρατήσει στη μνήμη της ό,τι μπορούσε από τα λίγα πράγματα που έβλεπε, αφού της είχε τα μάτια δεμένα. Η Λίζα ήταν από μικρή θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από συγγενείς της και ήξερε να επιβιώνει. Προσπάθησε να τον καλμάρει όποτε την αποκαλούσε «σκρόφα» και τα κατάφερε. Σε λίγες ώρες την αποκαλούσε «μωρό». Αλλά τότε φάνηκε ότι έχανε το ενδιαφέρον του για εκείνη. Η Λίζα όμως δεν ήξερε τι σκοπό είχε όταν την έβαλε με δεμένα μάτια στο αυτοκίνητό του. Τον ικέτευε να μην τη σκοτώσει. Μετά από οδήγηση λίγων λεπτών, σταμάτησε το αμάξι, άνοιξε την πόρτα και της είπε ότι ήταν ελεύθερη. Η Λίζα γύρισε τρέχοντας στο σπίτι της, ξύπνησε τον πατέρα της, κάλεσαν την αστυνομία και έδωσε όσα στοιχεία θυμόταν για τον απαγωγέα. Οι ερευνητές της αστυνομίας που ασχολούνταν με τον σίριαλ κίλερ στη Φλόριντα δεν συνειδητοποίησαν ότι η Λίζα θα τους οδηγούσε στον δολοφόνο, παρά μόνο όταν η εξέταση από το εργαστήριο του FBI στα ρούχα της ανέφερε κόκκινες ίνες χαλιού.Η ειδική Ομάδα Κρούσης που είχε σχηματιστεί από την αστυνομία της Τάμπα ενημερώθηκε για όλα τα στοιχεία που παρείχε η Μακβέι. Ήξεραν τώρα τα χαρακτηριστικά του δολοφόνου, ότι οδηγούσε ένα κόκκινο Dodge Magnum και την περιοχή που κυκλοφορούσε − ωστόσο, εκείνος συνέχιζε να σκοτώνει. Στις 17 Νοεμβρίου δύο ντετέκτιβ που περιπολούσαν εντόπισαν το κόκκινο αμάξι κι έλεγξαν τα στοιχεία του οδηγού. Λεγόταν Ρόμπερτ (Μπόμπι) Τζο Λονγκ και η διεύθυνσή του ήταν στην περιοχή όπου έψαχνε η αστυνομία το διαμέρισμα του δολοφόνου. Του είπαν ότι έψαχναν έναν ύποπτο ληστείας και έτσι συνεργάστηκε, τους άφησε να τον φωτογραφίσουν και ανακουφίστηκε όταν τον άφησαν να φύγει. Αλλά η σύλληψή του ήταν ζήτημα ημερών.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ ήταν ένας Μεξικανός κατά συρροή δολοφόνος, ύποπτος για τουλάχιστον 23 δολοφονίες στις ΗΠΑ και το Μεξικό κατά τη δεκαετία του 1990. Χρησιμοποιούσε τα τρένα για να μετακινείται λαθραία από πολιτεία σε πολιτεία των ΗΠΑ και τα περισσότερα εγκλήματά του διαπράχθηκαν κοντά σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, γι' αυτό έγινε γνωστός ως «Ο Δολοφόνος των Σιδηροδρόμων».Το 1986, ο Ρεζέντεζ σκότωσε το πρώτο του θύμα: μια άγνωστη άστεγη γυναίκα στο Τέξας. Αλλά μόνο όταν σκότωσε δύο έφηβους το 1997 κοντά σε σιδηροδρομικές γραμμές στην κεντρική Φλόριντα, οι αστυνομικοί ερευνητές συνέδεσαν αυτές τις δολοφονίες με τα προηγούμενα εγκλήματά του και συνειδητοποίησαν ότι είχαν στα χέρια τους έναν κατά συρροή δολοφόνο.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου 2007 ένα πλαστικό κοντέινερ, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται για αποθήκευση και μετακόμιση, επέπλεε στον κόλπο του Γκάλβεστον στο Τέξας. Ο ψάρας που το συνέλεξε στη βάρκα του κάλεσε την αστυνομία, όταν είδε ότι μέσα ήταν ένα παιδικό παπουτσάκι και τυλιγμένο σε σακούλες σκουπιδιών ήταν κάτι που έμοιαζε με πτώμα. Ο ιατροδικαστής που το εξέτασε αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για πτώμα κοριτσιού 2-5 ετών που στο κρανίο έφερε τρία κατάγματα. Η έρευνα συνεχίστηκε ως υπόθεση ανθρωποκτονίας. Η έκταση των τραυματισμών ήταν τόσο μεγάλη, όση θα ήταν αν το κορίτσι είχε πέσει από ταράτσα. Δεν υπήρχαν στοιχεία για προσδιορισμό της ταυτότητας και ανατέθηκε σε ζωγράφο -συνεργάτη δικαστικού ανθρωπολόγου- να απεικονίσει κατά προσέγγιση την εμφάνιση του θύματος εν ζωή. Όσο το θύμα δεν είχε ταυτότητα και επειδή ήταν μικρής ηλικίας, οι αρχές το ακοκαλούσαν «Baby Grace» (μικρή Θεία Χάρη).Στην προσπάθειά διακρίβωσης της ταυτότητας του θύματος, η αστυνομία σύγκρινε το DNA της μικρής με το DNA γνωστών εξαφανισμένων κοριτσιών της ίδιας ηλικίας (μέχρι και της Μαντλίν ΜακΚαν που είχε απαχθεί πρόσφατα στην Πορτογαλία και η υπόθεση είχε προβληθεί διεθνώς). Παράλληλα έδωσε πολύ μεγάλη δημοσιότητα μέσω της τηλεόρασης, προβάλλοντας το σκίτσο της «Baby Grace» σε όλα τα εθνικά δίκτυα. Μέσα σε τρεις μέρες αναγνωρίστηκε από τη γιαγιά της -από τη μεριά του πατέρα της- που ανέφερε στις αρχές ότι το σκίτσο έμοιαζε με την εγγονή της, Ράιλι Ανν Σόγιερς. Η εξέταση DNA επιβεβαίωσε αργότερα, στις 30 Νοεμβρίου 2007, ότι πράγματι τα λείψανα ήταν του παιδιού, όπως είχαν ήδη υποψιαστεί οι αρχές από τα λεγόμενα της γιαγιάς της Ράιλι.Ήταν καλή μαθήτρια, αλλά μετά την εγκυμοσύνη οι βαθμοί της άρχισαν να πέφτουν. Το σχολείο, όπως πολλά σχολεία στις ΗΠΑ, είχε υιοθετήσει ένα πρόγραμμα (ονομάζεται GRADS) για έγκυες μαθήτριες και τους φίλους τους. Η Τρένορ και ο Σόγιερς εγγράφηκαν και οι δύο και έμαθαν βασικές γονικές δεξιότητες -η ιδέα είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα υποστήριξης για τις έγκυες έφηβες και τους φίλους τους, ώστε να παραμείνουν στο σχολείο.Υπόθεση: Baby GraceΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη 

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023, η Μπριάνα Τζάι, μια 16χρονη διεμφυλική Βρετανίδα από το Μπέρτσγουντ στη βόρεια Αγγλία μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στο δημοτικό πάρκο Λίνιαρ. Η Μπριάνα ήταν μαθήτρια στο γυμνάσιο του Μπέρτσγουντ. Είχε γεννηθεί αγόρι και είχε την αγάπη και συμπαράσταση των γονιών της σε όλη τη διάρκεια της φυλομετάβασής της. Σύμφωνα με τους φίλους της, η Μπριάνα συχνά βοηθούσε νεότερα τρανς κορίτσια που ήθελαν ασφάλεια και νόμιμη πρόσβαση σε ορμονική θεραπεία. Ωστόσο, κατά καιρούς αντιμετώπιζε τρανσφοβική παρενόχληση και εκφοβισμό. Το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου 2023, η Τζάι βρέθηκε με πολλαπλά τραύματα από μαχαίρι σε ένα μονοπάτι στο πάρκο Λίνιαρ. Η Άμεση Δράση κλήθηκε στις 3:13 και οι διασώστες προσπάθησαν μάταια να σώσουν την ετοιμοθάνατη Μπριάνα. Στις 4:02 διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Διατάχτηκε νεκροψία για να διαπιστωθεί η αιτία θανάτου. Την επόμενη μέρα συνελήφθησαν ταυτόχρονα στα σπίτια τους η Σκάρλετ Τζέκινσον και ο Έντι Ράτκλιφ, ηλικίας 15 ετών. Σύμφωνα με την αστυνομία η δολοφονία της Μπριάνα Τζάι ήταν στοχευμένη επίθεση, αλλά όπως έλεγε, «προς το παρόν, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι οι συνθήκες γύρω από τον θάνατο της Μπριάνα σχετίζονται με μίσος». Ωστόσο, στις 14 Φεβρουαρίου, η αστυνομία είπε ότι ερευνούσε «προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένου του εάν η επίθεση ήταν έγκλημα μίσους». Στις 15 Φεβρουαρίου 2023, η εισαγγελέας είπε ότι η επίθεση στη Μπριάνα Τζάι ήταν «εξαιρετικά βάναυση και τιμωρητική». Η Τζάι είχε μαχαιρωθεί 28 φορές, στο κεφάλι, τον λαιμό, το στήθος και την πλάτη της.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 17 Νοεμβρίου 1972, ο 26χρονος Άντονι Μπέικλαντ κάλεσε την αστυνομία από το ρετιρέ του στο Λονδίνο λέγοντας ότι η μητέρα του, η 51χρονη Μπάρμπαρα Μπέικλαντ «είχε πέσει πάνω σε ένα μαχαίρι». Όταν έφτασαν οι βρετανοί αστυνομικοί στον τόπο του εγκλήματος βρήκαν τη μητέρα του μαχαιρωμένη στο πάτωμα της κουζίνας, ενώ ο Άντονι ήταν στο υπνοδωμάτιο και έκανε ήρεμα τηλεφωνική παραγελία για κινέζικο φαγητό.Ο Άντονι νοσηλευόταν στo ψυχιατρικό νοσοκομείο υψηλής ασφαλείας Broadmoor Hospital μέχρι τις 21 Ιουλίου 1980, όταν, μετά από πιέσεις ομάδας φίλων, αφέθηκε ελεύθερος. Ο Άντονι ήταν τότε 33 ετών και πήγε αμέσως αεροπορικώς στη Νέα Υόρκη για να μείνει με την 87χρονη γιαγιά του, Νίνι Ντέιλι.Συνελήφθη και κατηγορήθηκε για απόπειρα φόνου. Φυλακίστηκε στο νησί Ρίκερς και μετά από οκτώ μήνες αξιολόγησης από ψυχιατρική ομάδα, ανέμενε να αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση όταν γινόταν η προανάκριση στις 20 Μαρτίου 1981. Ωστόσο, η υπόθεση αναβλήθηκε επειδή δεν μεταφέρθησαν εγκαίρως τα ιατρικά του αρχεία από την Αγγλία. Ο Άντονι επέστρεψε στο κελί του και μισή ώρα αργότερα βρέθηκε νεκρός.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ρόμπερτ Ντερστ καταδικάστηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021 σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης για τη δολοφονία της Σούζαν Μπέρμαν. Αμέσως μετά κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του, Κάθλιν Ντερστ το 1982. Αλλά πριν γίνει η δίκη, πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 10 Ιανουαρίου 2022, σε ηλικία 78 ετών, ενώ νοσηλευόταν σε εξωτερικό νοσοκομείο.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ρόμπερτ (Μπομπ) Φράτα είναι ο πρώτος άνθρωπος που εκτελέστηκε το 2023 στο Τέξας, και συγκεκριμένα στις 10 Ιανουαρίου. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο επειδή πλήρωσε δύο άτομα για να σκοτώσουν την εν διαστάσει σύζυγό του.

Στη Βόρεια Ουαλία τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 είχαν σημειωθεί πολλές άγριες επιθέσεις εναντίον ανδρών, οι οποίες έμεναν ανεξιχνίαστες, όταν τον Δεκέμβριο του 1995 η αστυνομία άρχισε να ανακαλύπτει πτώματα ανδρών που είχαν βασανιστεί και δολοφονηθεί βίαια. Η έρευνα οδήγησε στον Πίτερ Μουρ, ευγενικό κι αξιοσέβαστο ιδιοκτήτη πολλών κινηματογράφων της περιοχής. Φορώντας το σήμα κατατεθέν του, τα μαύρα δερμάτινα ρούχα, για να εμφυσήσει τον μέγιστο φόβο, είχε τρομοκρατήσει, είχε ταπεινώσει και βασανίσει τα θύματά του. Ο Μουρ είχε στραφεί στον φόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του το 1994.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Λόρι Ζλεσίνσκι, μια 24χρονη που μόλις είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο Auburn της Αλαμπάμα με πτυχίο Ψυχολογίας, εξαφανίστηκε ξαφνικά στις 10 Ιουνίου 2006. Θα πήγαινε στο σπίτι μιας φίλης για μια «βραδιά κοριτσιών» μαζί με άλλες φίλες από το πανεπιστήμιο, με ταινίες, πίτσα και ποτά. Η Λόρι τηλεφώνησε γύρω στις 6.30 μμ εκείνο το απόγευμα Σαββάτου στη φίλη της Λίντζι για να της πει ότι θα σταματούσε να ψωνίσει μπίρες πριν πάει στο σπίτι της, όπου θα μαζεύονταν όλες. Στο βάθος ακουγόταν μια άλλη φωνή, του Ρικ Ένις, με τον οποίο ήταν χρόνια φίλοι.Η Λόρι όμως δεν πήγε ποτέ στη βραδινή συγκέντρωση, ούτε ενημέρωσε σχετικά, πράγμα εντελώς ασυνήθιστο για εκείνη. Η αστυνομία ανέκρινε τον Ρικ Ένις. Ο Ρικ είχε γνωρίσει τη Λόρι τα χρόνια των σπουδών της και είπε στους ντετέκτιβ ότι καλλιεργούσαν μαζί μαριχουάνα. Ήταν μαζί της στο τρέιλερ τη μέρα που εξαφανίστηκε, αλλά υποστήριξε ότι ήταν μια χαρά όταν έφυγε, ίσως για να πουλήσει «χόρτο». Η αστυνομία, ωστόσο, δεν βρήκε κανένα στοιχείο ότι η Λόρι διακινούσε ναρκωτικά όταν ερεύνησε το τρέιλερ της -και αυτό ήταν κάτι αδιανόητο για τους γονείς και τους φίλους της.Το αυτοκίνητο της Λόρι βρέθηκε τέσσερις μέρες μετά την εξαφάνισή της, καμένο σε ένα αδιέξοδο κοντά στο μπόουλινγκ, όπου δούλευε ο Ρικ. Αυτό μετέτρεψε την υπόθεση εξαφάνισης σε πιθανή ανθρωποκτονία. Οι αστυνομικοί ανέκριναν ξανά τον Ρικ τη μέρα που βρήκαν το αυτοκίνητο της Λόρι, στις 14 Ιουνίου, και παρατήρησαν ανεξήγητες γρατσουνιές στα χέρια και τα μπράτσα του. Υπήρχε επίσης ασυνέπεια στις δηλώσεις του.Ο Ρικ Ένις κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία της Λόρι Ζλεσίνσκι. Σχεδόν 16 χρόνια μετά την εξαφάνιση της Λόρι, στις 14 Απριλίου 2022, καταδικάστηκε σε ισόβια χωρίς δυνατότητα αναστολής. Δεν του επιβλήθηκε η θανατική ποινή, που προβλέπεται από την Πολιτεία της Αλαμπάμα, επειδή αυτή ήταν η επιθυμία της μητέρας της Λόρι. Ο Ρικ Ένις είχε σκοτεινό παρελθόν, το οποίο ανακάλυψαν αργότερα οι αστυνομικοί ερευνητές. Όταν ήταν 12 ετών σκότωσε τη μητέρα και τον πατριό του στο τροχόσπιτό τους στο βόρειο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η περίπτωση του Ρόμπερτ Χάνσεν και των εγκλημάτων του είναι μια χαρακτηριστική υπόθεση, σαν από βιβλίο για κατά συρροή δολοφόνους. Ο πράκτορας του FBI Τζον Ντάγκλας συνέβαλε καθοριστικά στη διαλεύκανσή της σκιαγραφώντας με εντυπωσιακές λεπτομέρειες το προφίλ του δολοφόνου.Ο Ρόμπερτ Χάνσεν ομολόγησε ότι δολοφόνησε 17 γυναίκες και βίασε άλλες 30 σε διάστημα 12 ετών. Καταδικάστηκε σε 461 χρόνια συν ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή το 1984. Φυλακίστηκε στο Σούαρντ της Αλάσκας, όπου πέθανε το 2014.

Η υπόθεση του Τακαχίρο Σιράισι και των εγκλημάτων του πυροδότησε μεγάλη συζήτηση παγκοσμίως σχετικά με ιστότοπους στους οποίους συζητείται η αυτοκτονία. Την 1η Οκτωβρίου 2020, ο Τακαχίρο Σιράισι δήλωσε ένοχος για εννέα φόνους και στις 15 Δεκεμβρίου 2020 καταδικάστηκε σε θάνατο. «Ο δολοφόνος του Twitter» υποσχόταν ότι θα αυτοκτονήσει κι αυτός αλλά απέβλεπε μόνο στο δικό του όφελος: σεξ και χρήμα. Έχει δηλώσει ότι δε θα ασκήσει έφεση στην ποινή του. Η θανατική ποινή του Σιράισι οριστικοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2021.

Η Λιάν Τίρναν ήταν μια 16χρονη μαθήτρια που έμενε με την οικογένειά της στο Λιντς της Αγγλίας. Στις 26 Νοεμβρίου 2000 είχε πάει με μια φίλη για χριστουγεννιάτικα ψώνια στο κέντρο της πόλης και λίγο πριν τις 5 μ.μ. τα κορίτσια επέστρεψαν με το λεωφορείο στη γειτονιά τους, το Μπρέιμλι. Οι δρόμοι τους χώρισαν στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής και η Λιάν πήρε το μονοπάτι για το σπίτι της, μέσα από μια δασώδη περιοχή. Όταν η φίλη της έφτασε στο σπίτι, τηλεφώνησε στο σπίτι των Τίρναν και απόρησε που η Λιάν δεν είχε φτάσει ακόμη. Στις 5.20 μ.μ., η μητέρα της Λιάν κάλεσε το κινητό της κόρης της, αλλά το τηλέφωνο χτυπούσε αρκετή ώρα και μετά κόπηκε. Όταν το ξανακάλεσε, το έκλεισαν σχεδόν αμέσως. Στις 7 μ.μ. κάλεσε την αστυνομία και δήλωσε την εξαφάνιση της κόρης της.Στις 20 Αυγούστου 2001 βρέθηκε το πτώμα της σε έναν κάδο, τυλιγμένο με πολλές σακούλες σκουπιδιών -εκεί είχε βρεθεί το 1992 άλλη μια δολοφονημένη γυναίκα. Η Λιάν αναγνωρίστηκε από τα δακτυλικά της αποτυπώματα στις 22 Αυγούστου 2001 και η έρευνα για την ανεύρεσή της έγινε πλέον έρευνα ανθρωποκτονίας. Το πτώμα της Λιάν είχε τυλιχθεί μέσα σε 9 πράσινες πλαστικές σακούλες απορριμμάτων ασφαλισμένες με σπάγκο, είχε μια μαύρη τσάντα απορριμάτων στερεωμένη γύρω από το κεφάλι της με ένα δερμάτινο κολάρο σκύλου και στη συνέχεια είχε τοποθετηθεί μέσα σε μια παπλωματοθήκη.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Κρις Γουάτς καταδικάστηκε για τον στραγγαλισμό της συζύγου του Σάναν, 34 ετών, που ήταν έγκυος 15 εβδομάδων, και των κορών του, της Σελέστ 3 ετών και της Μπέλας 4 ετών.. Ο ίδιος είπε στους αστυνομικούς ότι είχε εξωσυζυγική σχέση. Δολοφόνησε τα θύματα στο σπίτι τους, μετέφερε τα πτώματα σε μια περιοχή με κοιτάσματα πετρελαίου, έθαψε τη σύζυγό σε έναν ρηχό τάφο και πέταξε τις σορούς των παιδιών του σε διαφορετικές δεξαμενές πετρελαίου.«Πρόκειται για το πλέον απάνθρωπο και σατανικό έγκλημα που έχω χειριστεί» υπογράμμισε ο δικαστής Μάρκελο Κοπκάου, με θητεία 17 ετών, στην κατάμεστη αίθουσα του δικαστηρίου της κομητείας Ουελντ.Ο ίδιος παραδέχθηκε την ενοχή του, ομολόγησε ότι σκότωσε την έγκυο σύζυγό του και τις δύο κόρες του γιατί με αυτόν τον τρόπο γλίτωσε τη θανατική ποινή, θα περάσει ωστόσο το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Το έγκλημα του Θανάση Αρβανίτη είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ψυχική υγεία του δράστη. Την Κυριακή 3 Αυγούστου 2008, ο 31χρονος μάγειρας περιφερόταν στη Σαντορίνη κρατώντας στο ένα χέρι το κεφάλι της γυναίκας του, της 25χρονης Αδαμαντίας Κάρκαλη, και στο άλλο ένα κουζινομάχαιρο. Ο Αρβανίτης ήταν σε κατάσταση αμόκ. Οι παράγοντες που δημιουργούν κίνδυνο για την εκδήλωση αμόκ περιλαμβάνουν: ιστορικό ψυχωτικής κατάστασης, προηγούμενα επεισόδια βίαιης συμπεριφορά ή απειλές βίας, πρόσφατες προσωπικές απώλειες, βίαιες απόπειρες αυτοκτονίας, καθώς και κάποιες διαταραχές προσωπικότητας. Στην περίπτωση του Αρβανίτη συνέτρεχαν όλοι σχεδόν οι παράγοντες.Ο Θανάσης Αρβανίτης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της γυναίκας του, σε κάθειρξη 25 ετών κατά συγχώνευση για απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός αστυνομικού και δύο γιατρών και σε φυλάκιση δέκα ετών για οπλοφορία, οπλοχρησία, περιϋβριση νεκρού, διατάραξη συγκοινωνιών κ.ά.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 2 Αυγούστου 1993 σε ένα μικρό χωριό έξω από τη Νέα Υόρκη, στη Σαβόνα, με λιγότερους από χίλιους κατοίκους, έγινε ένα έγκλημα που συγκλόνισε τις ΗΠΑ και είχε παγκόσμια προβολή. Ο 4χρονος Ντέρικ Ρόμπι βρέθηκε δολοφονημένος εκατό μέτρα από το σπίτι του. Αμέσως ενημερώθηκε η αστυνομία και άρχισε η αγωνιώδης έρευνα για το παιδί. Η αιτία θανάτου ήταν το αμβλύ τραύμα από την κοτρώνα και ασφυξία από στραγγαλισμό.    Τις μέρες που ακολούθησαν ανακρίθηκαν γύρω στα 500 άτομα της περιοχής που ήταν συνδεδεμένα με σεξουαλικά εγκλήματα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το πρωί της 5ης Αυγούστου ένα 13χρονο αγόρι με κόκκινα μαλλιά και φακίδες, ο Έρικ Σμιθ, που τριγυρνούσε τη μέρα της δολοφονίας με το ποδήλατό του στην περιοχή, εμφανίστηκε στο αστυνομικό Τμήμα με τη συνοδεία της μητέρας του για να προσφέρει πληροφορίες για την έρευνα. Ο Σμιθ αποκάλυψε ότι είχε πάει τρεις-τέσσερις φορές στο πάρκο, αλλά δεν είχε δει τον Ντέρικ. Το ίδιο βράδυ, αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι των Σμιθ και ζήτησαν από τον Έρικ να διευκρινίσει κάποιες αποκλίσεις που είχαν οι δηλώσεις του από εκείνες των άλλων μαρτύρων.  Στις 6 Αυγούστου, σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, έγινε η κηδεία του Ντέρικ στη Σαβόνα. Δυο μέρες μετά, στις 8 Αυγούστου 1993, ο Έρικ Σμιθ ομολόγησε στη μητέρα του: «Εγώ σκότωσα το αγοράκι. Δεν ξέρω γιατί». Οι γονείς του ενημέρωσαν την αστυνομία το ίδιο βράδυ, λέγοντας ότι δεν είχαν ιδέα για την πράξη του γιου τους.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η δολοφονία όλων σχεδόν των μελών της οικογένειας Λιν σε προάστιο του Σίδνεϋ στις 18 Ιουλίου 2009 συγκλόνισε την Αυστραλία και είναι γνωστή ως «Η Σφαγή της Οικογένειας Λιν». Τα θύματα ήταν ο 45χρονος ιδιοκτήτης πρακτορείου εφημερίδων Μιν Λιν, η 43χρονη σύζυγός του με την 39χρονη αδερφή της, και οι δυο γιοι του ζευγαριού ο 12χρονος Χένρι κι ο 9χρονος Τέρι. Η έφηβη κόρη της οικογένειας, η 15χρονη Μπρέντα, έλειπε σε σχολική εκδρομή στη Νέα Καληδονία.  

Στις αρχές του 1972 στη Σάντα Κρουζ οι άνθρωποι άρχισαν να γίνονται καχύποπτοι με τους γείτονές τους. Ένας δολοφόνος που σκότωνε και διαμέλιζε κοπέλες υπήρχε ανάμεσά τους, όμως πρέπει να ζούσε μια πολύ παράξενη διπλή ζωή. Πού θα μπορούσε κάποιος να ακρωτηριάσει τόσο καλά αυτές τις γυναίκες χωρίς να τον δουν; Πώς μπορούσε κάποιος να είναι τόσο άρρωστος και να μην έχει δώσει κάποια ένδειξη επικίνδυνης συμπεριφοράς στην οικογένεια, τους φίλους ή τους γείτονές του; Την Τρίτη 24 Απριλίου χτύπησε το τηλέφωνο στο αστυνομικό Τμήμα της Σάντα Κρουζ. Μια βαθιά αντρική φωνή είπε: «Σκότωσα τη μητέρα μου και μια φίλη της, σκότωσα και τις έξι φοιτήτριες και μπορώ να σας δείξω πού βρίσκονται τα κομμάτια τους». Ήταν ο Ed Kemper.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Γιάννης Κατσιλάμπρος και η Παναγιώτα Μαζαράκη είχαν γνωριστεί και είχαν ερωτευθεί στα 18 τους. Ο νεανικός τους έρωτας οδηγήθηκε σε γάμο και το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, ένα αγόρι που τον Σεπτέμβριο του 2008 ήταν 4,5 χρόνων κι ένα κορίτσι που ήταν 14 μηνών.Στις 15 Σεπτεμβρίου ξέσπασε έντονος καυγάς, όταν η Παναγιώτα ζήτησε από τον Γιάννη να χωρίσουν. Ο Γιάννης θόλωσε, σκεπτόμενος αμέσως το μέλλον των παιδιών του που υπεραγαπούσε. Έχασε την αυτοκυριαρχία του και τη χτύπησε στο στέρνο με τη γροθιά του και στο πρόσωπο με ένα σίδερο. Η κοπέλα έπεσε στο πάτωμα ημιλιπόθυμη και ματωμένη. Τη μετέφερε στο Πάρκο Πικιώνη και την έθαψε σε ρηχό τάφο που σκέπασε με τσιμέντο.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ντάνιελ Βόζνιακ ήταν ηθοποιός του κοινοτικού θεάτρου της Κόστα Μέσα, στην Καλιφόρνια. Όταν χρειάστηκε απεγνωσμένα χρήματα διέπραξε δύο δολοφονίες: σκότωσε δυο φιλικά του πρόσωπα, την Τζούλι Κιμπουίσι και τον Σαμ Χερ, ενοχοποιώντας το ένα για τη δολοφονία του άλλου.Στις 16 Δεκεμβρίου 2015 το δικαστήριο έκρινε τον Ντάνιελ Βόζνιακ ένοχο για δύο φόνους εκ προμελέτης. Ο εισαγγελέας Ματ Μέρφι της κομητείας Όραντζ, γνωστός για τις καταδίκες πολλών κακοποιών, ζήτησε να του επιβληθεί η θανατική ποινή. Είπε στην αγόρευσή του ότι ο Βόζνιακ είναι το είδος δολοφόνου για τον οποίο ακριβώς θεσπίστηκε η ποινή του θανάτου: Οι δολοφονίες που διέπραξε ήταν τόσο φρικτές και αχρείαστες και ο πόνος που προκάλεσε τόσο βαθύς, για τον πιο ασήμαντο λόγο, ώστε έπρεπε να του επιβληθεί η εσχάτη των ποινών.Ο Ντάνιελ Βόζνιακ καταδικάστηκε σε θάνατο τον Σεπτέμβριο του 2016 (προτού ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας κηρύξει μορατόριουμ στη θανατική ποινή στην πολιτεία).ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 15 Ιανουαρίου 1947 η 22χρονη Ελίζαμπεθ Σορτ βρέθηκε νεκρή σε ένα οικόπεδο στο νοτιοδυτικό Λος Άντζελες. Το πτώμα της «Μαύρης Ντάλιας», όπως την ανέφεραν τότε οι εφημερίδες, είχε κοπεί στη μέση κι είχε αποστραγγιστεί ενδελεχώς από αίμα. Ο δολοφόνος είχε κόψει το στόμα στις δυο άκρες του σχηματίζοντας ένα τρομακτικό χαμόγελο κλόουν.Η δολοφονία έκανε γρήγορα αίσθηση, όχι μόνο επειδή διαπράχτηκε στην πρωτεύουσα της σόου μπιζ, αλλά κι επειδή η αστυνομία συνεργάστηκε με τον Τύπο για να διαδώσει στοιχεία ελπίζοντας να εντοπίσει τον ένοχο.Αν και μέχρι σήμερα η δολοφονία δεν έχει εξιχνιαστεί, το ενδιαφέρον του κόσμου δεν έχει κοπάσει.

Ο Βίκτωρ Παλαιολόγος παρίστανε το στέλεχος κινηματογραφικών εταιριών του Χόλιγουντ και δελέαζε κοπέλες με την υπόσχεση ότι θα τις κάνει σταρ. Σχετικά με τις προσπάθειές του να δελεάσει κορίτσια υποδυόμενος τον παραγωγό ταινιών Τζέιμς Μποντ, ο Παλαιολόγος είπε απλώς ότι όσες γυναίκες τον κατηγορούσαν, έλεγαν ψέματα. Καταδικάστηκε για τη δολοφονία της Κρίστι Τζόνσον, η οποία βρέθηκε νεκρή από πεζοπόρους στους λόφους του Χόλιγουντ. Αν και δεν υπήρχαν ιατροδικαστικά στοιχεία που να τον εμπλέκουν στο έγκλημα, υπήρχαν περιστασιακά στοιχεία καθώς και οι μαρτυρίες των γυναικών που αποπειράθηκε να βιάσει στο παρελθόν, που έδειχναν ένα μοτίβο στα εγκλήματά του. Αυτό το μοτίβο ταίριαζε και με τη δολοφονία της Κρίστι Τζόνσον. Λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά τη δίκη, καθώς οι μαρτυρίες εναντίον του αυξάνονταν, ο Βίκτωρ Παλαιολόγος, ο οποίος αρνιόταν κατηγορηματικά ότι διέπραξε οποιοδήποτε έγκλημα, έκανε μια συμφωνία και ομολόγησε τη δολοφονία της Τζόνσον με αντάλλαγμα την άρση της θανατικής ποινής. Ωστόσο, την ημέρα της καταδίκης του, έστειλε μια χειρόγραφη επιστολή 11 σελίδων στον δικαστή, ισχυριζόμενος ότι ήταν αθώος και ζητώντας να ακυρωθεί η παραδοχή της ενοχής του. Ήταν όμως πολύ αργά και καταδικάστηκε σε ισόβια με δυνατότητα αποφυλάκισης μετά από 25 χρόνια.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Ρουθ Έλις ήταν 28 ετών όταν καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία του εραστή της Ντέιβιντ Μπλέικλι και οδηγήθηκε στην αγχόνη το 1955. Στις 20 Ιουνίου 1955, η Ρουθ εμφανίστηκε στο  Δικαστήριο. Η μόνη ερώτηση που της έθεσε ο εισαγγελέας ήταν: "Όταν έριξες με το περίστροφο από κοντά στον Ντέιβιντ Μπλέικλι, τι σκοπό είχες;” Η απάντησή της ήταν: «Είναι προφανές πως όταν τον πυροβόλησα σκόπευα να τον σκοτώσω». Αυτή η απάντηση εγγυήθηκε την καταδίκη και τη θανατική ποινή της. Το δικαστήριο χρειάστηκε είκοσι λεπτά για να την καταδικάσει. Σε μια τελευταία επιστολή, που έγραψε η Ρουθ Έλις στη μητέρα του Ντέιβιντ Μπλέικλι μέσα από τη φυλακή, έλεγε: «Πάντα αγαπούσα τον γιο σας και θα πεθάνω αγαπώντας τον ακόμα». Πολλοί είπαν ότι η πραγματική τραγωδία της Ρουθ Έλις ήταν ότι πέθανε από αγάπη για έναν άνθρωπο που δεν το άξιζε.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Μόρι Τρόι Τράβις: Ένας από τους πιο ειδεχθείς σαδιστές σίριαλ κίλερ. Κατέγραφε τον βασανισμό και τη δολοφονία των θυμάτων του σε κασέτες. Αυτοκτόνησε μόλις συνελήφθη, για να μην ανακριθεί και να έχει μέχρι τέλους τον έλεγχο

Ο Ρίτσαρντ Κάτινχαμήταν σεξουαλικός σαδιστής και τα πράγματα που έκανε ήταν φρικτά, αλλά πέρασε απαρατήρητος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80 άφησε το αποτύπωμά του στην πόλη της Νέας Υόρκης και στα κοντινά προάστια του Νιου Τζέρσεϊ με  πολύ βίαιες σκηνές εγκλήματος. Μετά από μια σειρά από δίκες στο Νιου Τζέρσεϊ και τη Νέα Υόρκη από το 1981 έως το 1984, ο Κάτινγχαμ καταδικάστηκε σε περισσότερα από 200 χρόνια φυλάκισης για πέντε φόνους, δύο στο Νιου Τζέρσεϊ και τρεις στη Νέα Υόρκη, καθώς και για πολλές σεξουαλικές επιθέσεις -απαγωγή, απόπειρα δολοφονίας, επίθεση με θανατηφόρο όπλο, σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν οπλισμένος (βιασμός), σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν ένοπλος (σοδομισμός), σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν ένοπλος (πεολειχία), κατοχή όπλου, κατοχή επικίνδυνων ουσιών.Το 2010 ομολόγησε την ενοχή του για μια δολοφονία το 1967 (της Νάνσι Βόγκελ) και για τις δολοφονίες τριών κοριτσιών το 1968-1969 στο Μπέργκεν του Νιου Τζέρσεϊ. Το 2021 ομολόγησε την ενοχή του για τον βιασμό, την απαγωγή και τη δολοφονία δύο ακόμη εφήβων κοριτσιών. Η ομολογία διευκολύνθηκε από τον Ρόμπερτ Ανζιλότι της Εισαγγελίας του Μπέργκεν λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή του. Ο Ανζιλότι συναντούσε τον Κάτινχαμ επί 15 χρόνια, προσπαθώντας να του αποσπάσει την ομολογία, η οποία ανέβασε τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του σε 11, αν και ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Κάτινχαμ ισχυρίζεται ότι έχει διαπράξει από 85 έως 100 φόνους. ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ράσελ Ουίλιαμς στις 7 Φεβρουαρίου κλήθηκε από την Αστυνομία της Οτάβα για ανάκριση. Ήταν μια υποδειγματική ανάκριση –υπάρχει στο YouTube– που κράτησε 12 ώρες, με τον Ράσελ Ουίλιαμς να ομολογεί τελικά δεκάδες εγκληματικές πράξεις, που περιλάμβαναν και τις σεξουαλικές επιθέσεις στο Τουίντ, τις διαρρήξεις με κλοπή στο Μπέλβιλ, και δύο δολοφονίες. Προφυλακίστηκε και αποτάχθηκε από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία του Καναδά – του αφαιρέθηκαν όλα τα παράσημα, ενώ η γυναίκα του υπέβαλε αίτηση διαζυγίου. Ο Ράσελ Ουίλιαμς αποδέχτηκε όλες τις κατηγορίες: δύο ανθρωποκτονίες εκ προμελέτης, δύο βίαιες σεξουαλικές επιθέσεις χωρίς διείσδυση και 82 διαρρήξεις με κλοπή. Καταδικάστηκε σε δις ισόβια χωρίς δυνατότητα αναστολής.

Ο Τεντ Μπάντι είναι ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες του τέλους του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1946 στο Βερμόντ των ΗΠΑ και εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 24 Ιανουαρίου 1989 στη Φλόριντα.Συνολικά τα θύματά του μεταξύ 1974 και 1978 ήταν: Στην πολιτεία Ουάσιγκτον 11 (3 αγνώστων στοιχείων), στη Γιούτα, 8 (3 αγνώστων στοιχείων), στο Κολοράντο 3, στη Φλόριντα 3, στο Όρεγκον, 2 (άγνωστα και τα δύο), στο Αϊντάχο 2 (1 αγνώστων στοιχείων), στην Καλιφόρνια, 1 (αγνώστων στοιχείων).Ο τρόπος που λειτουργούσε ο Μπάντι, το modus operandi του, εξελίχθηκε σε οργάνωση και πολυπλοκότητα με την πάροδο του χρόνου, όπως είναι χαρακτηριστικό των κατά συρροή δολοφόνων, σύμφωνα με ειδικούς του FBI. Χτυπούσε τις γυναίκες με αμβλύ αντικείμενο και τις μετέφερε αναίσθητες στον δευτερεύοντα τόπο εγκλήματος, ή, χρησιμοποιούσε τεχνάσματα (π.χ. φορούσε γύψο στο χέρι και ζητούσε να τον βοηθήσουν), τους περνούσε χειροπέδες και τις απήγαγε. Όλα τα γνωστά θύματα του Μπάντι ήταν λευκές γυναίκες, από τη μεσαία τάξη. Σχεδόν όλες ήταν μεταξύ 15 και 25 ετών και οι περισσότερες φοιτήτριες. Ο Μπάντι υποβλήθηκε σε πολλαπλές ψυχιατρικές εξετάσεις. Τα συμπεράσματα των ειδικών διέφεραν, αν και όλοι διέκριναν διαταραχές προσωπικότητας -διπολική, αντικοινωνική, ναρκισσιστική προσωπικότητα. Ο δικηγόρος του δήλωσε: «Ήταν ο απόλυτος μισογυνισμός των εγκλημάτων του που με κατέπληξε, η έκδηλη οργή του εναντίον των γυναικών. Δεν είχε καθόλου συμπόνια... ήταν εντελώς απορροφημένος στις λεπτομέρειες. Οι φόνοι ήταν τα κατορθώματα της ζωής του».ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Από το 1978 και για δώδεκα χρόνια, γύρω από το Ροστόφ, μια πόλη στις εκβολές του ποταμού Ντον στη Μαύρη θάλασσα, εμφανίζονταν πτώματα παιδιών, εφήβων, νεαρών γυναικών και αντρών που ήταν θύματα βάναυσης δολοφονίας, είχαν κατακρεουργηθεί. Οι Αστυνομικές Αρχές της Σοβιετικής Ένωσης θεωρώντας το έγκλημα καπιταλιστικό φαινόμενο και βάζοντας την ιδεολογία πάνω από τη δημόσια ασφάλεια, σπάνια επέτρεπαν τη δημοσίευση τέτοιων ειδήσεων. Το αποτέλεσμα ήταν οι κάτοικοι του Ροστόφ να μην έχουν καμιά προειδοποίηση ότι ανάμεσά τους κυκλοφορούσε ένας σίριαλ κίλερ, ένας κατά συρροή δολοφόνος που δρούσε ανενόχλητος, έως το 1990 – όταν πια τα αδέσμευτα μέσα ενημέρωσης επί εποχής Γκορμπατσόφ και «διαφάνειας» («γκλάσνοστ») άσκησαν μεγάλη πίεση στις αστυνομικές αρχές να πιάσουν τον δολοφόνο και αυτός συνελήφθη. Ήταν ο 54χρονος Αντρέι Τσικατίλο. Σύζυγος, πατέρας, παππούς και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Η δρ. Έιμι Χάργουικ ήταν μια πολύ γνωστή θεραπεύτρια, συγγραφέας του βιβλίου «Η Νέα Βίβλος του Σεξ για τις Γυναίκες», και προβεβλημένη από την τηλεόραση - σε αυτό συνέβαλε και η άνεση που είχε μπροστά στον φακό και η ωραία εμφάνισή της, αφού νεότερη είχε εργαστεί ως μοντέλο.Τον Φεβρουάριο του 2020, την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είχε γυρίσει στο σπίτι της στο Χόλιγουντ Χιλς από μια παράσταση και αντάλλασσε μηνύματα με έναν καλό φίλο εν όψει του ταξιδιού της στην Αγγλία. Ο φίλος της σύστησε ένα εστιατόριο, της έστειλε τον ιστότοπο κι η Έιμι απάντησε ότι φαινόταν ωραίο και τον ευχαρίστησε. Η ώρα ήταν 1 το πρωί. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα έγινε καταγγελία στην αστυνομία ότι μια γυναίκα ούρλιαζε στο σπίτι της Χάργουικ στο Χόλιγουντ Χιλς κι οι αστυνομικοί που πήγαν αμέσως στη διεύθυνση βρήκαν τη Χάργουικ πεσμένη στον κήπο αναίσθητη. Την είχαν στραγγαλίσει και την είχαν πετάξει από το μπαλκόνι του τρίτου ορόφου. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, αλλά αργότερα πέθανε από αμβλύ τραύμα στο κεφάλι και τον κορμό της. Η αιτία του θανάτου της αποδείχτηκε αργότερα ότι ήταν ανθρωποκτονία.

«O χειρότερος σαδιστής», «ο αμετανόητος κατά συρροήν δολοφόνος», «ο πιο διεστραμμένος σίριαλ κίλερ της Αμερικής». O Καρλ Πάνζραμ από τα πρώτα χρόνια της ζωής του γνώρισε μόνο σκληρότητα, πόνο και βία και αυτά ορκίστηκε να σκορπάει όπου πηγαίνει. Όταν εκτελέστηκε δι' απαγχονισμού το 1930, ισχυριζόταν ότι είχε διαπράξει 21 δολοφονίες – αν και μόνο 5 θύματά του επιβεβαιώθηκαν, εικάζεται ότι τουλάχιστον στις ΗΠΑ δολοφόνησε περισσότερους από 100 άντρες. Η ζωή του είναι μια λίστα από δολοφονίες, διαρρήξεις, ληστείες, εμπρησμούς, σοδομισμούς.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Ο κατά συρροή δολοφόνος Τίμοθι Σπένσερ, γνωστός και ως The Southside Stringler, διέπραξε τρεις βιασμούς και φόνους στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια και έναν στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια το φθινόπωρο του 1987. Πιστεύεται, επίσης, ότι είχε διαπράξει τουλάχιστον έναν ακόμη φόνο, το 1984, για τον οποίο καταδικάστηκε άδικα ένας διαφορετικός άνδρας, ο David Vasquez. Ο Σπένσερ έγινε ο πρώτος κατά συρροή δολοφόνος στις Ηνωμένες Πολιτείες που καταδικάστηκε βάσει αποδεικτικών στοιχείων DNA, με τον David Vasquez να είναι ο πρώτος που αθωώθηκε μετά την καταδίκη του βάσει απαλλακτικών αποδεικτικών στοιχείων DNA. 

Στις 18 Αυγούστου 1989 ο Eric και ο Lyle Menendez αγόρασαν καραμπίνες από ένα μεγάλο κατάστημα αθλητικών ειδών στο San Diego, σε απόσταση 100 μιλίων από την έπαυλη της οικογένειάς τους στο Beverly Hills. Στις 19 Αυγούστου, οι γονείς τους ναύλωσαν ένα γιοτ και τους πήγαν για ψάρεμα καρχαρία. Στις 20 Αυγούστου, τα δυο αδέλφια όρμησαν στο καθιστικό του σπιτιού τους και γάζωσαν με σφαίρες τους γονείς τους, ενώ το ζευγάρι παρακολουθούσε τηλεόραση. Ο Erik είπε ότι πρώτος εκείνος πυροβόλησε, αλλά στο τέλος ο Lyle έριξε τις πιο εύστοχες βολές: Τη σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του Jose Menendez και τη θανατηφόρα βολή στο πρόσωπο της Kitty Menendez.Στη συνέχεια οι δυο αδελφοί, που ήταν τότε 18 και 21 ετών, πήγαν με το αμάξι σε έναν κινηματογράφο, αγόρασαν εισιτήρια για το «Batman», ξεφορτώθηκαν τα όπλα και τα ματωμένα ρούχα τους και φόρεσαν καθαρά. Μετά επέστρεψαν στο σπίτι τους και κάλεσαν την αστυνομία, προσποιούμενοι ότι μόλις είχαν ανακαλύψει τη σκηνή του εγκλήματος. Στην Άμεση Δράση καταγράφηκε η κλαψιάρικη φωνή του Lyle: «Κάποιος σκότωσε τους γονείς μας»!Αυτές οι λεπτομέρειες έγιναν γνωστές επειδή οι αδερφοί Menendez τελικά ομολόγησαν, αφήνοντας όμως το ερώτημα: Ήταν η απληστία στην καρδιά αυτού του εγκλήματος - είναι ο Lyle και ο Eric τα πιο κακομαθημένα πλουσιόπαιδα στο Beverly Hills; 'Η μήπως υπήρχε κάτι τόσο κακό στον πυρήνα αυτής της οικογένειας, ώστε οι πράξεις των αδελφών θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένες;ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Όμορφη, ταλαντούχα, διάσημη. Η Νάταλι Γουντ ήταν το αστέρι του Χόλιγουντ και όλοι την αγαπούσαν γι' αυτό. Ξεκίνησε την καριέρα της από παιδί και μέχρι τα 25 της είχε κερδίσει 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Έκανε τρεις γάμους, τους δύο με τον ίδιο άντρα, και απέκτησε δύο κόρες.Αλλά η τραγωδία –και οι εικασίες για το τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ στην Καταλίνα- «επισκίασαν το έργο της ζωής της και το ποια ήταν σαν άνθρωπος».Τον Νοέμβριο του 1981 η Νάταλι Γουντ και ο άντρας της Ρόμπερτ Βάγκνερ κάλεσαν τον συνάδελφό τους ηθοποιό Κρίστοφερ Γουόκεν σε μια κρουαζιέρα στο νησί Καταλίνα με το σκάφος τους. Ήταν το γιορτινό Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών, αλλά ο καιρός ήταν κακός, η θάλασσα ταραγμένη και μετά από αρκετές ώρες εύθυμης συζήτησης και πολλών ποτών, η κατάληξη ήταν τραγική: Η Νάταλι Γουντ βρέθηκε πνιγμένη στα νερά του νησιού Καταλίνα. Ήταν 43 ετών.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Σπύρος Μπέσκος. Φυσικοθεραπευτής με ιατρείο στην περιοχή της Ηλιούπολης, αξιοπρεπής οικογενειάρχης, παντρεμένος με συνάδελφό του και πατέρας μιας μικρής κόρης. Οι συγγενείς του για καιρό δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτός ήταν ο «δράκος της Παραλιακής», ο άνθρωπος που σκότωνε και βίαζε γυναίκες την περίοδο 1981 - 1983. Όλοι τον γνώριζαν ως πράο, ευγενικό σύζυγο, γιο, πατέρα. Οι ασθενείς του έπεσαν επίσης από τα σύννεφα.Η αστυνομία κατάφερε να τον συλλάβει την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 1983, έχοντας βάλει από καιρό ως δολώματα γυναίκες αξιωματικούς σε διάφορες «πιάτσες» της Αττικής. Οι γυναίκες είχαν σαφείς οδηγίες να δείχνουν χαμογελαστές και πρόθυμες, αλλά να μην μπουν επουδενί στο αυτοκίνητο του δράστη. Τις γυναίκες κάλυπταν άντρες συνάδελφοι που οπλοφορούσαν. Ο δράστης παγιδεύτηκε από γυναίκα αστυνομικό στη Νέα Ερυθραία και μετά από καταδίωξη συνελήφθη στην Κηφισιά. Ο ίδιος, στις αναπαραστάσεις των εγκλημάτων, όπου ο κόσμος απειλούσε να τον λιντσάρει, απαντούσε με κάθε λεπτομέρεια στις ερωτήσεις των Αρχών.Θα καταδικαστεί για δύο ανθρωποκτονίες, δεκαπέντε απόπειρες ανθρωποκτονίας, έξι βιασμούς, δύο απόπειρες βιασμού και επτά ληστείες σε δις ισόβια και θα του επιβληθεί ποινή 25 ετών, αφού η θανατική ποινή είχε καταργηθεί.Μέσα στη φυλακή ήταν υποδειγματικός κρατούμενος. Είχε άριστες σχέσεις με όλους − συγκρατουμένους και Αρχές. Του είχε παραχωρηθεί μάλιστα ατύπως ένας χώρος, όπου πρόσφερε ως φυσικοθεραπευτής τις υπηρεσίες του στους άλλους φυλακισμένους. Μετά από πολλές αιτήσεις αποφυλάκισης, ο Σπύρος Μπέσκος αποφυλακίστηκε τελικά τον Αύγουστο του 2008.Από τότε δεν έχει απασχολήσει ξανά τις αρχές.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Η Μπρίτανι Κίλγκορ ετοιμαζόταν να ξεκινήσει μια νέα ζωή, αφού με τον στρατιωτικό σύζυγό της είχαν υποβάλει αίτηση διαζυγίου το 2012. Η Μπρίτανι ήταν 22 χρόνων και ήδη παντρεμένη δυο χρόνια με τον πεζοναύτη Κόρι που τώρα υπηρετούσε στο Αφγανιστάν. Η Μπρίτανι θα εγκατέλειπε το σπίτι τους που βρισκόταν βόρεια του Σαν Ντιέγκο, στο Φαίρμπρουκ, κοντά στη Βάση Πεζοναυτών, και θα επέστρεφε στο πατρικό της, στο Μιζούρι. Στις 13 Απριλίου 2012 πακετάριζε τα πράγματά της. Δυστυχώς δέχτηκε βοήθεια για τη μετακόμιση από τον λάθος άνθρωπο. Εκείνο το βράδυ μια φίλη της έλαβε το μονοσύλλαβο μήνυμα της Μπρίτανι: «Βοήθεια». Ήταν η απελπισμένη έκκληση από μια κοπέλα που ήξερε ότι βρισκόταν σε κίνδυνο. Αλλά δεν ήταν αρκετή για να τη σώσει. Τέσσερις μέρες αργότερα, το κακοποιημένο πτώμα της βρέθηκε πεταμένο σε ένα χαντάκι.

Η Γουανέτα είχε εγκαταλείψει το Λύκειο για να παντρευτεί. Από κοριτσάκι άκουγε τη μητέρα της να λέει ότι αυτός ήταν ο προορισμός της γυναίκας και τη δεκαετία του ‘60 ο γάμος σε μικρή ηλικία για τις κοπέλες στις ΗΠΑ δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο. Από τη στιγμή που η Γουανέτα άρχισε να βγαίνει με τον αγαπημένο της Τιμ, είχε κυριολεκτικά κολλήσει πάνω του, έπρεπε να είναι το κέντρο της προσοχής του. Προσποιήθηκε εγκυμοσύνη, παράτησε το Λύκειο και τον παντρεύτηκε τον Ιανουάριο του 1964. Οι δυο τους πήγαν να ζήσουν με την οικογένεια του Τιμ, η οποία θεώρησε από την αρχή την Γουανέτα «περίεργη» - παρατήρησε ότι φορούσε συχνά ρούχα εγκυμοσύνης, ακόμη και όταν δεν ήταν έγκυος.Τον πρώτο παιδί τους, ένα υγιέστατο αγοράκι, πέθανε ξαφνικά στην κούνια του σε ηλικία τριών μηνών. Ο θάνατος αποδόθηκε σε βρεφική άπνοια. Τρία χρόνια αργότερα, μέσα σε 2 εβδομάδες, πέθαναν τα επόμενα 2 παιδιά της. Η κόρη της που ήταν 6 εβδομάδων και ο 2 ετών γιος της. Χρειάστηκαν 20 χρόνια από τη δολοφονία του πέμπτου και τελευταίου παιδιού της Γουανέτα, ώσπου ο περιφερειακός εισαγγελέας της Ν. Υόρκης -που η δρ. Νόρτον είχε ενημερώσει για την υπόθεση από τότε που ήταν βοηθός εισαγγελέα- διατάξει τη σύλληψη της Γουανέτα Χόιτ για τη δολοφονία των πέντε παιδιών της.  Η δίκη της ξεκίνησε τον Μάιο του 1995. Ο σύζυγός της, ο γιος της Τζέι και οι γείτονές της τάχθηκαν υπέρ της. Κανείς δεν ήθελε να πιστέψει ότι η αδύναμη, μεσήλικη γυναίκα θα μπορούσε να έχει δολοφονήσει τα ίδια της τα παιδιά. Η υπεράσπισή της αντέκρουσε τους κατηγόρους και τους ψυχολόγους που υποστήριζαν ότι η Γουανέτα έπασχε από το «Σύνδρομο Μινχάουζεν δι' αντιπροσώπου», αμφισβητώντας την επιστήμη της ψυχολογίας και ισχυριζόμενοι ότι δεν υπήρχε ούτε ένα συγκεκριμένο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η Χουανίτα είχε σκοτώσει τα παιδιά της. Ωστόσο, κρίθηκε ένοχη και καταδικάστηκε σε 75 χρόνια φυλάκιση. Άσκησε έφεση, αλλά πέθανε από καρκίνο του παγκρέατος πριν εκδικαστεί η έφεσή της. Εξαιτίας αυτού, η Πολιτεία της Νέας Υόρκης την αθώωσε μετά θάνατον.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος ΜοίραςSound design: Δάφνη ΓερογιάννηΗχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Στη σειρά Podcast Criminal Minds, η συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά τα εγκλήματα και τις τραγικές ιστορίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο δέκατο επεισόδιο θα ακούσετε για την υπόθεση του Πίτερ Σάτκλιφ.O Πίτερ Σάτκλιφ θεωρείται ένας από τους πιο διαβόητους δολοφόνους στα χρονικά της Βρετανίας. Οι εφημερίδες τον είχαν αποκαλέσει «Ο Αντεροβγάλτης του Γιόρκσαϊρ», κατά το «Τζακ ο Αντεροβγάλτης». Μέσα σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια «Ο Αντεροβγάλτης» είχε δολοφονήσει 10 γυναίκες. Έως τον Νοέμβριο του 1980 ο αριθμός των θυμάτων ήταν 13.Ο Πίτερ Σάτκλιφ καταδικάστηκε σε 20 φορές ισόβια. Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 2020 στο νοσοκομείο των φυλακών, όπου είχε μεταφερθεί όταν προσβλήθηκε από κορωνοϊό.

Η μητέρα που σκότωσε τα παιδιά της για να μη χάσει τον πλούσιο εραστή και τη ζωή που ονειρευόταν μαζί του.Όταν το Honda ανασύρθηκε από τη λίμνη Λονγκ, σαράντα μέτρα από την όχθη, είχαν ήδη περάσει 9 μέρες από τότε που το οδήγησε στη ράμπα της λίμνης και έλυσε το χειρόφρενο. Τα παιδιά της, νεκρά και δεμένα ακόμη στα καθισματάκια τους, είχαν παραμορφωθεί από την παραμονή τόσων ημερών μέσα στο νερό. Ένα παιδικό χεράκι φαινόταν να πιέζει το τζάμι.Μέσα στο αμάξι βρισκόταν και κάτι πολύ σημαντικό για τους ερευνητές: μια αποχαιρετιστήρια επιστολή του εραστή της, Τομ Φίντλι, το «αντίο» στη σχέση του με τη Σούζαν. Εξηγούσε τους λόγους του χωρισμού. Προέρχονταν από πολύ διαφορετικό υπόβαθρο οι δυο τους και μερικά πράγματα δεν ταίριαζαν στη ζωή του, όπως το ότι εκείνος δεν ήθελε παιδιά («είμαι βέβαιος ότι είναι καλά παιδιά τα δικά σου, απλώς εγώ δεν θέλω παιδιά». Επίσης τη συμβούλευε να σπουδάσει και να μορφωθεί, ώστε να ορίζει εκείνη το μέλλον της και να σέβεται περισσότερο τον εαυτό της – την είχε δει να φλερτάρει με έναν παντρεμένο συνάδελφο σε εκδήλωση της εταιρίας). «Αν θέλεις έναν καλό άντρα σαν εμένα, πρέπει κι εσύ να συμπεριφέρεσαι σαν καλό κορίτσι. Τα καλά κορίτσια δεν κοιμούνται με παντρεμένους». Για την αστυνομία το γράμμα αυτό περιείχε το κίνητρο της δολοφονίας. Η Σούζαν θεώρησε ότι τα παιδιά της ήταν το μόνο εμπόδιο για την ευτυχία της με τον εραστή της. 

Στη σειρά Podcast Criminal Minds, η συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά τα εγκλήματα και τις τραγικές ιστορίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο έβδομο επεισόδιο θα ακούσετε για την υπόθεση του Ματθαίου Μονσελά, του παρκαδόρου που σκότωσε τη Γιόλα Βαγενά.

Στη σειρά Podcast Criminal Minds, η συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά τα εγκλήματα και τις τραγικές ιστορίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο έκτο επεισόδιο θα ακούσετε για την υπόθεση του Θεόφιλου Σεχίδη.

Στη νέα σειρά Podcast Criminal Minds, η συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά τα εγκλήματα και τις τραγικές ιστορίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο πέμπτο επεισόδιο θα ακούσετε για την υπόθεση των «Σατανιστών της Παλλήνης».