euroradiofm

Што будзе пасля 8 жніўня? — Еўразум за 5 жніўня | Новости Беларуси за 5 августа by Euroradio

Пытанне сілавога сцэнару, як адно з магчымых разгортванняў падзей на шляху да вызвалення Беларусі, не раз уздымалася перад палітычнымі лідарамі дэмсіл. Былі і ініцыятывы “з народу” кшталту стварэння “Паспалітага рушання” ці іншых арганізацый спартова-ваеннага накірунку. Каардынацыйная рада нават выходзіла з ініцыятывай стварэння беларускіх фармаванняў у складзе нацыянальных армій краін Еўропы. Але пакуль выглядае на тое, што да стварэння свайго войска нам далёка. Вельмі далёка. Якія пытанні абароны і нацыянальнай бяспекі здольны сёння рэальна вырашаць прадстаўнік АПК? Ці магчыма сёння калі не стварэнне свайго войска і беларускіх фармаванняў у складзе нацыянальных армій краін Еўропы, то хаця б пашырэння практык вайсковай падрыхтоўкі сярод беларусаў за мяжой? Ці падтрымлівае Кабанчук сувязі з ПКК і якую дапамогу добраахвотнікам аказваюць? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае прадстаўнік па абароне і нацыянальнай бяспецы Аб'яднанага пераходнага кабінета, былы намеснік камандзіра палка імя Кастуся Каліноўскага Вадзім Кабанчук.

У ліпені 2025 года Каардынацыйная Рада агульным складам прыняла рашэнне аб правядзенні адкрытых слуханняў па дзейнасці Фонду міжнароднай гуманітарнай дапамогі. Падставай для гэтага стала інфармацыя аб выключэнні з працы фонду арганізацыі ByHelp і прыпыненні супрацоўніцтва з арганізацыяй BySol. Па выніку была сфарміраваная незалежная працоўная група, у якую ўвайшлі прадстаўнікі і прадстаўніцы чатырох фракцый Каардынацыйнай Рады. Але раптам фракцыя “Моладзевы наступ” выступае з заявай, у якой сцвярджае пра “беспрэцэдэнтны ціск” з боку пэўных дэлегатаў КР… Чым было выклікана жаданне правесці слуханні датычныя дзейнасці Фонду міжнароднай гуманітарнай дапамогі і ці мае КР для гэтага адпаведныя паўнамоцтвы? Чаго з дапамогай гэтых слуханняў хоча дамагчыся КР і на што па выніку разлічвае? Ці не перабольшаныя абвінавачванні ў бок калег па КР і якімі могуць быць мэты гэтага “беспрэцэдэнтнага ціску”? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з віцэ-спікеркай Каардынацыйнай рады III склікання, сяброўкай фракцыі “Моладзевы наступ” Лізай Пракопчык.

Пратэсты 2020 года былі ледзь не самым маштабным паўстаннем беларусаў як мінімум ў гісторыі незалежнай Беларусі. Але не выключана, што і ўвогуле найвялікшым народным паўстаннем у нашай гісторыі. Але нягледзячы на маштаб як рэальных пратэстаў, так і пратэстных настрояў у грамадстве, рэжым не толькі ўтрымаўся, але з цягам часу здолеў ўмацавацца і ўзмацніцца. Чаму пры тых маштабах пратэстаў і настроях грамадства, якія панавалі ў 2020 годзе, рэжым утрымаўся і нават узмацніўся? Хто вінаваты ў тым, што перамогу не атрымалася здабыць на самым уздыме пратэстаў, і што трэба было рабіць іначай? Хто мусіць панесці адказнасць за няспраўджаныя надзеі 2020 года і ці магчыма нешта выправіць бліжэйшым часам? Гэтыя ды іншыя эканамічныя тэмы абмяркоўваем у жывым эфіры Еўрарадыё з кандыдатам гістарычных навук, аглядальнікам Яўгенам Красуліным.

Сумесныя беларуска-расійскія вучэнні сталі важным этапам падрыхтоўкі нападу Расіі на Украіну ў 2022 годзе. Бо менавіта з тэрыторыі Беларусі дарога да Кіева для расійкіх акупантаў была найкарацейшай. І яны ёй скарысталіся. Найхутчэй, з маўклівага дазволу Лукашэнкі. На верасень 2025 года прызначаныя чарговыя вучэнні “Захад-2025”. Кіраўнік Галоўнага ўпраўлення разведкі Украіны Кірыла Буданаў лічыць, што Аляксандр Лукашэнка гэтым разам адмаўляецца даваць расейцам калідор для заходу на тэрыторыю Украіны. Чаму кіраўнік ГУР перакананы, што Лукашэнка адмовіцца прапускаць расійскія танкі для новага нападу на Украіну з тэрыторыі Беларусі і ці стрымае гэта Пуціна? Ці бачаць ва Украіне пагрозы ад вучэнняў “Захад-2025” і ці гатовы Кіеў да мірных перамоў з Расіяй у Мінску? Чым былі цікавыя заявы Лукашэнкі на Валааме адносна вайны ва Украіне? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае палітолаг, дырэктар Украінскага інстытута сусветнай палітыкі, эксперт iSANS Яўген Магда.

Апошнім часам усё часцей чуваць думкі пра тое, што існуючым на сёння структурам дэмсіл трэба не стратэгіі будучых перамог і дзеянняў прапісваць, у чарговы раз абяцаючы беларусам невыканальнае, а проста самараспусціцца. Маўляў, усё, што трэба, беларускае грамадства здольнае для сябе зладзіць і здабыць шляхам самаарганізацыі. І самі ж гэтыя праекты і ініцыятывы здольныя прафінансаваць — без грантаў. Пакуль яшчэ гэтая пазіцыя не стала мейнстрымам, але гэта толькі пакуль. Якія высновы варта было б зрабіць дэмсілам і ці сапраўды самароспуск палітычных структур прынясе беларускаму грамадству больш плюcаў чым мінусаў? Ці здольнае беларускае грамадства праз самаарганізацыю адвакатаваць свае інтарэсы на міжнародным узроўні і вырашаць праблемы на ўзроўні мясцовым? Чаму ж гэта ніколі практычна не рабілася раней і на чыю карысць насамрэч працуюць такія выказванні і падбухторванні? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з кіраўніком варшаўскага Цэнтра палітычнага аналізу і прагнозу, доктарам палітычных навук, сябрам “Вольнай Беларусі” Паўлам Усавым.

Круглы стол і амерыканец Дзярула — Еўразум за 4 жніўня | Новости Беларуси за 4 августа by Euroradio

Напрыканцы мінулага тыдня Лукашэнка ездзіў у госці да свайго “старэйшага брата” Пуціна. Нібыта з “працоўным”, але, як вынікае са слоў Пяскова, — “нефармальным візітам”. На Валаам. У кожнага з дзвюх дыктатараў ёсць сваё “месца сілы”, і ў Пуціна яно менавіта там. Што там два “валаамскіх старцы” абмяркоўвалі нефармальна сам на сам — невядома, але ўладкаваўшыся на лаўцы разам з лукашэнкаўскім шпіцам, вальяжна разважалі пра захопніцкую вайну Расіі ва Украіне, вучылі вялікай палітыцы Трампа і троху Зяленскага, пра дрон, што ўпаў у Мінску, і іншую геапалітыку… Што адметнага было ў самой сустрэчы Лукашэнкі і Пуціна на Валааме і якія былі сапраўдныя мэты гэтага “нефармальнага візіта”? Што з усяго сказанага на лаўцы было сапраўды важным і каму гэты адзіна важны пасыл быў скіраваны? Якая роля адведзеная Мінску ў супрацьстаянні Расіі з NATO і ці пачуе рэжым прапанову дэмсіл сесці за стол перамоў? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з дацэнткай, кандыдаткай гістарычных навук, эксперткай па міжнароднай палітыцы Розай Турарбекавай.

Беларускія музыкі ў вымушанай эміграцыі не толькі працягваюць сваю творчасць — выдаюць новыя альбомы, бяруць удзел у фестывалях і граюць канцэрты амаль па ўсім свеце — але і паглыбляюцца ў мясцовую і сусветную канцэртную і фестывальную культуры. Ужо не дзіва, калі ў беларускім гурце граюць музыкі з іншых краін, а вядомыя замежныя гурты ладзяць сумесныя гастролі з беларускімі калегамі. Апошні з прыкладаў: супольныя канцэрты канадскага фолк-панк-гурта "The Real McKenzies" і беларускіх фолк-панкаў "DZIECIUKI" ў Кракаве і Варшаве. Чым цікавы канадскі фолк-панк-гурт "The Real McKenzies" і як яны пасябраваліся з беларускімі "DZIECIUKамі"? Як успрымае публіка іх сумесныя выступы і ці няма моўных перашкодаў для паразумення як у музыкаў, так і ў фанаў гуртоў? Ці атрымліваецца ў беларускіх панкаў знайсці сваё месца на замежнай сцэне і выйсці з “беларускай бурбалкі”? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з удзельнікамі гурта Dzieciuki Алесем Дзянісавым і Уладзем Бернатам.

31 ліпеня Лукашэнка вучыў працаваць сваіх паслоў. І адразу вызначыў, кім яны для яго з'яўляюцца. Спойлер — не дыпламатамі. Яны мусяць быць агентамі па продажах беларускай прадукцыі і крыху — байцамі інфармацыйна-ідэалагічнага фронта. Наконт першага ён так і сказаў: “Для мяне пасол і пасольства — гэта не пра палітыку. Гэта экспарт прадукцыі і новыя інвестпраекты”. Ну, і наконт другога: “Выкарыстоўвайце кожную магчымасць, каб данесці праўду пра Беларусь да заходніх экспертаў і аналітычных цэнтраў, да СМІ". Зразумела, што нічога пра палітвязняў і рэпрэсіі ад гэтых лукашэнкаўскіх каміваяжораў мы не пачуем. Якія змены сёння адбываюцца ў МЗС Беларусі і што не так з задачамі, якія ставіць перад пасламі Лукашэнка? Чаго чакаць ад перамоў Мінска з Вашынгтонам і ці апраўданыя спадзяванні Лукашэнкі на паразуменне з Трампам? Ці ёсць праўда ў словах кіраўніка рэжыму пра гатоўнасць “перадаць Захаду некалькі тысяч палітвязняў” і якой стратэгіі беларусам чакаць ад дэмісл на наступныя гады? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае прадстаўнік Аб'яднанага пераходнага кабінета па міжнародным і еўрапейскім супрацоўніцтве Уладзімір Астапенка.

Лукашэнка кажа, што прапаноўваў заходнім перамоўшчыкам забраць з Беларусі тысячы палітвязняў — але тыя адмовіліся. Ціханоўскі адразу адказвае: забіраем усіх! Ужо арандавана 20 аўтобусаў. Аляксандр, ты толькі скажы, куды пад'ехаць? Абмяркоўваем гэта з блогерам і палітыкам Аляксандрам Кныровічам. Таксама пагаворым пра схематозы на "Гродна Азоце" і прызнанне ў тым, што беларуская эканоміка працуе ўтрая горш, чым суседнія. І пра тое, як прапагандысты абражаюць беларусаў, каб апраўдаць завоз тысяч працоўных мігрантаў. І пра тое, як Каардынацыйная рада будзе прымаць справаздачу ад Аб'яднанага пераходнага кабінета.

Выпуск дронаў і гандаль палітвязнямі? — Еўразум за 1 жніўня | Новости Беларуси за 1 августа by Euroradio

Напярэдадні Канферэнцыі “Новая Беларусь-2025”, якая пройдзе ў Варшаве 9-10 жніўня, прадстаўнікі Аб'яднанага пераходнага кабінета і Офіса Святланы Ціханоўскай зладзілі супольны “мазгавы штурм” — абмяркоўвалі “стан дэмакратычнага руху праз 5 гадоў пасля падзей 2020 года” і “распрацоўвалі стратэгію на новы перыяд”. Відаць, маючы на ўвазе наступныя 5 гадоў. У гэты ж час стала вядома пра ініцыятыву “круглага стала дэмсіл з рэжымам”, народжаную ў нетрах Офіса Ціханоўскай. Што з абяцанага напачатку дзейнасці было выканана за практычна 5 гадоў існавання Офіса Ціханоўскай, АПК і іншых структур дэмсіл і якой у такім разе мусіць выглядаць стратэгія “новага перыяду”? Што стала прычынай актывізацыі дзейнасці КДБ Беларусі на тэрыторыі Польшчы і іншых краін ЕС супраць грамадзян Беларусі і як гэтаму супрацьстаяць? Ці гатовыя дэмсілы садзейцнічаць перамовам Захаду з Лукашэнкам дзеля вызвалення палітвязняў і спынення рэпрэсій і калі чакаць “круглага стала” прадстаўнікоў дэмсіл і рэжыма? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае лідар спіса “Каманда Латушкі і рух “За свабоду”, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення і намеснік кіраўніцы Аб'яднанага пераходнага кабінета Павел Латушка.

Таго, што яны разам з Пуціным — суагрэсары, Лукашэнка не толькі не хавае, але і хваліцца гэтым расійскім прапагандыстам. І хай бы сабе, калі б ён за сабой у суагрэсары не цягнуў і беларусаў. Прычым, не фармальна, а цалкам сабе канкрэтна: не толькі загружаючы іх працай на выкананне расійскіх ваенных заказаў, але і будуючы ў Беларусі заводы, дзе будуць вырабляць ударныя дроны для расійскіх агрэсараў. Будаўніцтва аднаго такога заводу анансаваў расійскі губернатар падчас візіту ў Мінск, другі завод рэжым будуе за ўласныя сродкі ў цэнтры Мінска. Інфармацыю пра апошні выклалі раcследвальнікі з BELPOL у сваім апошнім відэа. На чые грошы Лукашэнка будуе завод па вырабе ўдарных дронаў і чаму гэта робяць фактычна ў цэнтры Мінска? Што ці хто стаіць за гэтай будоўляй і якія пагрозы наяўнасць такога завода нясе беларусам? Ці ўратуюць эканоміку заводы па вырабе БПЛА для расйскай арміі і пры чым тут санкцыі Захаду? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае прадстаўнік ініцыятывы BELPOL Уладзімір Жыгар.

У Польшчы рыхтуюцца змены ў закон, які рэгулюе тэрміны разгляду заяў на атрыманне міжнароднай абароны. Фармальна змены гэтыя будуць тычыцца грамадзян Украіны. Але выглядае на тое, што патрапяць пад іх дзеянне і беларусы, што звяртаюцца па абарону. Адначасова стала вядома, што з пасады намесніка міністра ўнутраных спраў Польшчы сыходзіць Мацей Душчык. А менавіта ён курыраваў міграцыйную палітыку Польшчы і распрацоўваў новую міграцыйную стратэгію. Кажуць, вельмі прагрэсіўную і лаяльную да мігрантаў. У гэтай сітуацыі магчымасці для атрымання юрыдычнай дапамогі становяцца жыццёва важнымі. Якія змены сёння адбываюцца ў міграцыйнай палітыцы Польшчы і ці закрануць яны беларусаў? Што азначае сыход са сваёй пасады Мацея Душчыка і ці будзе далей існаваць працоўная група пры МУС Польшчы? Ці надоўга вяртаецца да працы прававы аддзел ЦБС і ці не змяніліся ўмовы, на якіх да юрыстаў можна звяртацца? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае юрыстка, кіраўніца аддзела прававой дапамогі Цэнтра беларускай салідарнасці Вольга Дабравольская.

Чаму сельская гаспадарка і прамысловасць у мінусе? — Еўразум за 31 ліпеня | Новости Беларуси за 31 июля by Euroradio

Цягам 6 месяцаў бягучага года ў ІТ-індустрыі Беларусі стала на 100 кампаній больш. Увогуле ж, у гэтай галіне рост назіраецца нязменна і такіх кампаній у краіне ўжо 4 тысячы. У прынцыпе, у эканоміцы Беларусі паўсюдны рост – расце інфляцыя, растуць кошты на прадукты. Чыноўнікі кажуць, што і рост заробкаў не спыняецца, але ў людзей наконт праўздзівасці лічбаў “сярэдняга заробку” ўсё ж маюцца пытаннечкі. А яшчэ расце колькасць прадпрыемстваў, якія працуюць на вайну, курс долара і колькасць мігрантаў. Вось толькі колькасць здабытай нафты ў беларускіх нетрах нешта расці адмаўляецца. Чаму пры росце золатавалютных рэзерваў, заробкаў і агульным эканамічным росквіце Лукашэнка па-ранейшаму вымушаны прасіць у Пуціна грошай на “падтрымку штаноў”? Што стаіць за лічбамі пра рост колькасці ІТ-кампаній у Беларусі і як гэта ўплывае на бюджэт краіны? Ці ўратуюць эканоміку заводы па вырабе БПЛА для расійскай арміі? І што адбываецца на рынку валют? Гэтыя ды іншыя эканамічныя тэмы абмяркоўваем у жывым эфіры Еўрарадыё з эксперткай у сферы дзяржаўнага кіравання і міжнароднага развіцця, магістаркай эканомікі Алісай Рыжычэнка

31 ліпеня ў эфіры Еўрарадыё — музыка і фронтмэн гурта “паўтарычалавека” Андрэй Манкевіч. Беларусы праз новыя пакуты і здзекі прыйшлі да разумення, што шукаць сілы для выжывання і захавання сябе неабходна ў сваім: сваёй гісторыі і культуры, сваіх героях і сваіх паразах, сваіх продках і сваіх традыцыях. Нават калі гэтыя традыцыі падаюцца не адпаведнымі часу. Але менавіта ў гэтых нацыянальных каштоўнасцях і ёсць наш падмурак, на якім мы здолеем выстаяць самі і пабудаваць свой новы дом, перакананы Андрэй Манкевіч. Пра тое, чаму тое, што сёння перажывае беларуская нацыя, можна і трэба апісваць па-беларуску, што рабіць, каб вярнуць сабе сваю ідэнтычнасць і ці магчыма вярнуць сабе сваю краіну без крыві, мы і разважаем у праграме “Ідэя Х” з Андрэем Манкевічам.

Мы жывем у часы, калі самавызначэнне — гэта не толькі пра сцяг і мову, але і пра тое, як мы бачым сябе ў мінулым і будучыні. Ці можа ліцвінская ідэнтычнасць стаць альтэрнатывай традыцыйнаму разуменню “беларускасці”? Філосаф і палітолаг Пётр Рудкоўскі правёў унікальнае даследаванне ліцвінізму і распавядзе, што хаваецца за гэтым паняццем — міф, перапісаная гісторыя ці нешта большае. Але будзем гаварыць не толькі пра мінулае. Скандалы, памылкі, маральныя зрывы — як мы на іх рэагуем як супольнасць? Як адрозніць рэальнае прызнанне памылкі ад медыйнай гульні? Што перашкаджае адрозніць справядлівае асуджэнне ад калектыўнай расправы? Ці гатовае наша грамадства не толькі асуджаць, але і даваць шанс на выпраўленне?

Лукашэнка паабяцаў вялікія прэміі тым кіраўнікам раёнаў, якія перамогуць малыя надоі і падзеж скаціны. Паралельна Беларусь становіцца галоўным імпарцёрам расійскай свініны. Што адбываецца з сельскай гаспадаркай? Чаму ўбухваннне грошай у тым ліку падаткаплацельшчыкаў у сяльгаспрадпрыемствы не дае плёну? Пра гэта, а таксама пра завод дронаў у цэнтры Мінска, дыверсіфікацыі экспарту і апошнія дні таннага долара гутарым з эканамістам, кіраўніком праекта "Кошт Урада" Уладзімірам Кавалкіным.

Наколькі Лукашэнку хвалюе ўльтыматум Пуціну? — Еўразум за 30 ліпеня | Новости Беларуси за 30 июля by Euroradio

Хактывісцкая суполка “Кіберпартызаны” здзейсніла чарговую паспяховую публічную аперацыю — беларускія хакеры ў супрацы з украінскімі калегамі паламалі расійскі “Аэрафлот”. І пакуль адны называюць хактывістаў абаронцамі свабоды і справядлівасці, іншыя лічаць хактывізм супярэчлівым феноменам. Гэта звязана з незаконнымі метадамі, якімі карыстаюцца гэтыя групы. Каб дасягнуць сваіх палітычна-сацыяльных мэтаў, хактывісты выкарыстоўваюць DDoS-атакі, крадзеж персанальнай інфармацыі, перанакіраванне трафіка і ўзлом акаўнтаў з дапамогай вірусаў. З добрымі і светлымі мэтамі, але… Як хактывісты становяцца часткай палітычнага супраціву і чым могуць быць карысныя грамадству ў аўтакратыях? Ці ёсць ў адміністрацыі Трампа зацікаўленасць у супрацы з дэмсіламі і вызваленні з лукашэнкаўскіх турмаў як мага большай колькасці вязняў? Ці гатовы Еўрасаюз следам за ЗША пайсці перамоўным трэкам у адносінах з Мінскам і што для гэтага могуць зрабіць дэмсілы? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае кіраўніца Цэнтра новых ідэй, дактарантка Універсітэта Карлстада, паліталагіня Леся Руднік

Пра неабходнасць кантактаў з адміністрацыяй Дональда Трампа для беларускіх дэмсіл сказана ўжо шмат. Асабліва гэтая неабходнасць бачная на фоне распачатых паміж Вашынгтонам і Мінскам перамоў. Найперш з таго пункту гледжання, што ў выніку гэтых перамоў на волю з-за кратаў лукашэнкаўскіх турмаў выходзяць вязні. Прычым не толькі замежныя грамадзяне, але і палітвязні з беларускім грамадзянствам. І беларусы мараць пра тое, каб вызваленыя былі ўсе. Тым больш, што амерыканскі перамоўны трэк пакуль адзіны, які гэтых вызваленняў дамагаецца. Ці атрымліваецца ў Офіса Ціханоўскай наладзіць кантакт з Вашынгтонам і на якім узроўні? Ці ёсць ў адміністрацыі Трампа зацікаўленасць у супрацы з дэмсіламі і ці здольны сваім візітам у ЗША гэтую цікавасць павялічыць Сяргей Ціханоўскі? Як апошнім часам змяніўся графік і праграма візітаў Святланы Ціханоўскай і калі адбудзецца яе паездка ва Украіну? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае дарадца Святланы Ціханоўскай па пытаннях дыпламатыі Дзяніс Кучынскі.

Чым больш ударных беспілотнікаў выкарыстоўваецца Расіяй у атаках на Украіну (і наадварот), тым часцей здараюцца выпадкі, калі нейкія з тых беспілотнікаў з тых ці іншых прычын залятаюць на тэрыторыю Беларусі. А чым часцей яны залятаюць, тым больш верагоднасці, што яны не будуць збітыя, не ўпадуць недзе ў лесе, а ўдараць па нейкім доме. Гэта логіка вайны. І колькі ні кажы пра “мірнае неба” і ні ўсхваляй “геніальнага лідара”, які нібыта захаваў мір у краіне, вайна прыйдзе і ў твой дом. Бо гэты так званы лідар акурат і зрабіў шмат для такога развіцця падзей. Што ў выніку і адбылося 29 ліпеня ў Мінску. Ці выпадкова дрон не проста зяляцеў у Беларусь, але і даляцеў да Мінска, акурат напярэдадні сустрэчы Лукашэнкі і Пуціна? Дрон, паводле сведчанняў СК, апынуўся нібыта ўкраінскім — верым? Чаму прапаганда пачала казаць пра неабходнасць прызвычайвацца да думкі, што “Беларусь — прыфрантавая дзяржава”, і пры чым тут завод па вырабе дронаў у Мінску і супрацьстаянне Расіі з NATO? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае палітычны аналітык Валерый Карбалевіч

Збіты дрон у мінскім двары — гэта пра што? — Еўразум за 29 ліпеня | Новости Беларуси за 29 июля by Euroradio

Кіберпартызаны правялі чарговую паспяховую аперацыю. Гэтым разам беларускія хакеры сумесна з украінскімі хактывістамі з Silent Crow скампраметавалі і знішчылі ўнутраную IT-інфраструктуру расійскай авіякампаніі “Аэрафлот”. Па інфармацыі Кіберпартызан, у выніку дзеянняў было знішчана каля 7000 сервераў — фізічных і віртуальных, а “аднаўленне будзе патрабаваць, магчыма, дзясяткаў мільёнаў долараў”. Але гэта не ўсё: Кіберпартызаны аб'явілі вайну агентам КДБ і асабліва тым, хто знаходзіцца за мяжой “пад прыкрыццём”. Чаму аб'ектам для кібератакі быў абраны “Аэрафлот” і ці можна лічыць гэтую цывільную авіякампанію “законнай цэллю” на вайне? Якія страты былі нанесеныя “Аэрафлоту” і як гэта дапаможа на фронце? Ці сапраўды Кіберы атрымалі магчымасць выяўляць агентаў КДБ пад прыкрыццём і што новага чуваць па “справе Мельнікавай”? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае старшыня нагляднай рады фонду "Białoruś Liberty", афіцыйная прадстаўніца "Кіберпартызан", магістрантка паліталогіі Юльяна Шаметавец

Насуперак прагнозам варожых экспертаў і “збеглых” эканамістаў у беларускай эканоміцы ўсё добра. Як мінімум, у гэтым перакананы міністр эканомікі Юрый Чабатар. Тое, што сама эканоміка з гэтым не зусім згодная, а яе “рост” больш нагадвае “адмоўнае ўсплыванне” расійскай падлодкі, пытанне іншае. Да ўсяго у бойцы за ўраджай пакуль перавага на баку дрэннага надвор'я, а колькі Лукашэнка не крычыць “свідруйце!” — нафты больш у беларускай зямлі не становіцца. Праўда, амерыканскі спявак Дзярула прыехаў у Мінск, з Турчыным і Віктарам Лукашэнка сустрэўся. Хаця, здавалася б, пры чым тут эканоміка… Чаму беларуская эканоміка не слухаецца міністра эканомікі і што там паміж імі насамрэч адбываецца? Што агульнага ў выніках бітвы за ўраджай і пошукамі нафты ў недрах Беларусі? Якое дачыненне мае прыезд амерыканскага спевака Дзярулы да курса долараў ў беларускіх абменніках і эканомікі ўвогуле? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае рэдактарка выдання “План Б”, былая палітзняволеная Вольга Лойка

Кіраўніцтва Рускай праваслаўнай царкы вырашыла нагадаць сваім беларускім падначаленым, хто ў праваслаўным храме гаспадар. У якасці такой дэманстрацыі Сінод РПЦ выдаў пастанову, у якой запатрабаваў, каб усе структуры БПЦ ўнеслі змены ў свае назвы, якія “должны содержать словосочетания “Русская Православная Церковь” или “Московский Патриархат”. І гэта ў дадатак да той ідэалагізацыі царквы, якую праз рэпрэсіі супраць святароў і вернікаў насаджае лукашэнкаўскі рэжым. Што стала нагодай для таго, каб Сінод РПЦ стаў у позу гаспадара датычна Беларускай праваслаўнай царквы і ці можа БПЦ на падпарадкавацца загадам з Масквы? Чаму святары асобных прыходаў не проста выконваюць патрабаванні рэжымных ідэолагаў і карнікаў, але і самі праяўляюць ініцыятву ў сваім прыслужванні рэжыму? Ці варта разлічваць, што новы прадстаўнік Ватыкана ў Беларусі дасягне паляпшэння адносінаў паміж Мінскам і Ватыканам? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з тэалагіняй, эксперткай у галіне рэлігіі, палітыкі і абароны правоў Наталляй Васілевіч

Трамп падпісаў угоду з ЕС, паводле якой Еўрасаюз фактычна канчаткова адмаўляецца ад расійскіх нафты і газа і перахдзіць на энерганосьбіты амерыканскія. І практычна адразу заявіў, што скарачае для Пуціна тэрмін, часам якога той мусіць спыніць баявыя дзеянні ва Украіне, з 50 да “10-12 дзён”. У гэты ж час Кіберпартызаны правялі паспяховую аперацыю супраць расійскай авіякампаніі “Аэрафлот”. А часовы павераны ў справах Беларусі ў ЗША пахваліўся, што дыялог з Вашынгтонам у Мінска не спыняецца, але пра абмен пасламі размовы пакуль няма… Ці стане пагадненне паміж ЗША і ЕС знакам заканчэння напружанасці паміж Вашынгтонам і Брусэлем і хто ад гэтага пагаднення найперш выйграў? Што стаіць за заявамі Трампа пра скарачэнне тэрміну, вызначанага Пуціну для прыняцця рашэння наконт спынення вайны ва Украіне? Чаму адразу пасля слоў беларускага дыпламата пра пазітыўны дыялог з ЗША Лукашэнка заявіў пра візіт да Пуціна? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з дацэнткай, кандыдаткай гістарычных навук, эксперткай па міжнароднай палітыцы Розай Турарбекавай

Расійскі дрон над Вільняй і забытая 1-я сусветная — Еўразум за 28 ліпеня | Новости Беларуси за 28 июля by Euroradio

Пра складанасці з вяртаннем да мірнага цывільнага жыцця былых ваяроў ужо казалі не раз. Але калі ва Украіне яшчэ магчыма атрымаць дапамогу ў выпадку з ПТСР і гэтак далей ад тых, хто прафесійна такімі пытаннямі і іх вырашэннем займаецца, то ў Еўропе сітуацыя іншая. Асабліва калі гаворка ідзе пра беларускіх добраахвотнікаў, якія ваявалі на баку Украіны. Ні адпаведных структур, ні фінансаў на гэта няма, і вельмі часта спраўляцца са сваімі як фізічнымі, так і псіхічнымі хваробамі байцы вымушаныя самастойна. Вось толькі не заўсёды спраўляюцца і часам гэта прыводзіць да трагедый. Адна з іх здарылася ў Гданьску, дзе былы ваяр палка “Пагоня” дзейсніў гвалт у дачыненні да сябра і скончыў жыццё самагубствам. Ці існуюць праграмы дапамогі і рэабілітацыі для беларускіх добраахвотнікаў і хто адказвае за гэты накірунак? Чаму так мала ўвагі надаецца пытанням лячэння і рэабілітацыі былых ваяроў і як гэтую сітуацыю пераламіць? Ці магчыма, каб беларуская дыяспара паклапацілася пра фінасаванне дапамогі добраахвотнікам? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае кіраўнік Камісіі Каардынацыйнай рады па нацыянальнай і рэгіянальнай бяспецы, сябра Камісіі па вайсковым накірунку, былы баец Палка імя Кастуся Каліноўскага Аляксандр “Кусь” Клачко.

Лукашэнка паўтарае крызіс 2021 года і зноў выкарыстоўвае мігрантаў як інструмент ціску на ЕС. І робіць гэта Мінск у каардынацыі з Масквой. З такой заявай днямі выступіла Служба знешняй выведкі Украіны. Цікавасць да сітуацыі на беларуска-польскай і літоўскай межах з боку СЗВ Украіны зразумелая: пытанні супрацьдзеянн міграцыі для краін ЕС надзвычай актуальныя і супрацьдзеянне ёй адцягвае і ўвагу, і пэўныя рэысурсы, якія б маглі пайсці на дапамогу Украіне. З іншага боку, не ўсе краіны ЕС імкнуцца дапамагаць Украіне і адкрываць ёй шлях у ЕС. Бо, маўляў, роля гэтай краіны сёння — быць буферам паміж Расіяй і Еўрасаюзам. Што насамрэч стала прычынай паглыбленай увагі з боку Службы знешняй выведкі Украіны да сітуацыі з мігрантамі на мяжы Беларусі з краінамі ЕС? Ці існуе верагоднасць нападу Расіі на краіны ЕС праз Сувалкскі калідор і ці варта па прыкладзе Дональда Туска сур'ёзна ставіцца да прагнозаў генерала NATO Алекса Грынкевіча? Як у ролі буферный краіны Орбан хацеў бы выкарыстоўваць Украіну, а Пуцін выкарыстоўвае — Беларусь? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае ваенны аналітык, эксперт украіскага Інстытута будучыні, былы супрацоўнік СБУ Іван Ступак

Старшыня Марской калегіі і памочнік прэзідэнта РФ Мікалай Патрушаў нечакана ўбачыў пагрозу для Калінінграда і рашуча папярэдзіў патэнцыйных агрэсараў: “Любое ваеннае пасягальніцтва на Калінінградскую вобласць сустрэне імгненны і сакрушальны ўдар з прымяненнем усіх сіл і сродкаў, якія маюцца ў Расіі”… Хто плануе напад — Патрушаў не ўдакладніў. Але прычыну гэтага папярэджання эксперты бачаць у неабходнасці “прагрэць расійскую аўдыторыю” перад тым, як расійская армія (а можа і не толькі расійская) пачне “прабіваць” Сувалкскі калідор. Рабіць тое, пра што раней папярэджвалі заходнія ваенныя эксперты і вайскоўцы. Ці ўспрымаюць сур'ёзна ў Еўропе папярэджанні пра верагоднасць нападу Расіі на краіны ЕС і ці гатовыя ў Літве і Польшчы абараняць Сувалкскі калідор? Што будзе значыць такі напад з тэрыторыі Беларусі для нашай краіны і ці здольны Лукашэнка спыніць такое развіццё падзей? Як адрэагуюць лідары краін ЕС на папярэджанне Трампа пра шкоднасць ветракоў і небяспеку міграцыі? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з палітычным аглядальнікам, гісторыкам Аляксандрам Фрыдманам

Калій у абмен на палітвязняў — канспіралогія? — Еўразум за 25 ліпеня | Новости Беларуси за 25 июля by Euroradio

Хто гатуе ў сям'і Ціханоўскіх? Ці была Анжаліка Мельнікава палюбоўніцай? Усё гэта чамусьці раптам становіцца прадметам агульнанацыянальнай увагі — быццам Беларусь жыве ў адной вялікай камуналцы. Але дзе праходзіць мяжа паміж публічнай адказнасцю і банальным падгляданнем? І чаму грамадства так хоча ўсё ведаць? Разам з гендарнай даследчыцай Аленай Агарэлышавай разбярэмся, што такое “публічная інтымнасць” і ці можа яна існаваць без гвалту. Пагаворым, чаму нават калі гаворка ідзе пра рэальныя праблемы (як у гісторыі са Стрыжакам), мы часта паглыбляемся ў абмеркаванне асабістага, а не сутнаснага. І галоўнае — як асвятляць такія тэмы без сексізму, ганьбы і паўторнай траўматызацыі.

Апошнія падзеі, што закранулі пытанні харасменту, межаў і публічнай адказнасці, паказалі, наколькі складана грамадству адкрыта гаварыць пра гвалт. Адны апраўдваюць “свайго”, другія губляюцца ў шоку і маўчанні, трэція патрабуюць адказнасці. Але як гаварыць пра цяжкае — не разбураючы, а лечачы? Як рабіць гэта так, каб не павялічваць боль, у тым ліку блізкіх людзей тых, хто апынуўся ў цэнтры падзей? Сёння ў жывым эфіры з псіхалагіняй Ганнай Матуляк абмяркуем, чаму многія рэагуюць маўчаннем ці агрэсіяй, як ступар ад гвалту з'яўляецца звычайнай з'явай, і што можа дапамагчы — кожнаму з нас і супольнасці ў цэлым. Будзем гаварыць пра культуру асабістых межаў, адказнасць і пра тое, як будаваць бяспечную супольнасць, дзе гвалт — не норма, а праблема, якую мы не баімся прызнаваць.

Сітуацыя на беларуска-польскай мяжы хоць і не нагадвае 2021 год, калі тысячы мігрантаў штурмам спрабавалі прабіцца ў ЕС, але ўсё адно застаецца напружанай. Да такой ступені, што нават міністр унутраных спраў Германіі Аляксандр Добрындт прыехаў паглядзець, як тая мяжа ахоўваецца. І менавіта гэта сітуацыя змусіла кіраўніцтва Польшчы зрабіць больш жорсткім спачатку міграцыйнае заканадаўства, а цяпер і ўмовы атрымання міжнароднай абароны. Наколькі сітуацыя на мяжы крытычная і чаму Лукашэнка нічога не робіць, каб спыніць спробы яе нелегальнага перасячэння з тэрыторыі Беларусі? Як звязаныя гэтая сітуацыя на мяжы з аднаўленнем памежнага кантроля на мяжы Польшчы і Нямеччыны і ці дапамогуць змены ў міграцыйным заканадаўстве спыніць нелегальную міграцыю? Ці паўплываюць змены ў польскім урадзе на стаўленне да беларусаў у Польшчы? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае палітычны аглядальнік выдання Dziennik Gazeta Prawna Міхал Патоцкі

Лукашэнка папрасіў у Пуціна яшчэ грошай, каб закрыць дзірку ў бюджэце — не хапае 4,5 млрд рублёў, ці 1,6% ад ВУП. А яшчэ — зладзіў чарговы разнос чыноўнікам за патавую сітуацыю на вёсцы. У той жа час "падгарала" і ў паралельным свеце, які даведаўся пра нюансы асабістага жыцця кіраўніка BySol Андрэя Стрыжака і ўсё ніяк не мог адысці ад навіны пра Аляксандра Машэнскага, прысутнасць якога Польшча прызнала непажаданай. Вынікі тыдня ў 12:00 па Мінску падводзім з блогерам Аляксандрам Кныровічам.

Навошта мужчыны шлюць дзікпікі — Еўразум за 24 ліпеня | Новости Беларуси за 24 июля by Euroradio

Сустрэчы прадстаўнікоў дэмсіл з палітыкамі і чыноўнікамі ЗША і адміністрацыі Дональда Трампа ідуць амаль няспынна. Не паспеў з Вашынгтона вярнуцца дарадца Святланы Ціханоўскай па пытаннях дыпламатыі Дзяніс Кучынскі, як туды завіталі прадстаўнікі іншага крыла на чале з Валерыем Кавалеўскім. І выглядае, што па адных вашынгтонскіх калідарах яны ходзяць з рознымі пасыламі: адныя заклікаюць да ўзмацнення ціску на рэжым Лукашэнкі, другія — за адмову ад яго. Праўда, і тыя, і іншыя хочуць па выніку дамагчымася перамоваў з рэжымам і вызвалення палітвязняў. Ці зацікаўлены Вашынгтон у працягу перамоў з Мінскам і на якім месцы ў прыарытэтах пытанне вызвалення палітвязняў? Як звязаныя словы Сяргея Ціханоўскага і заклікі асобных літоўскіх палітыкаў пазбавіць Офіс Ціханоўскай акрэдытацыі? Ці ёсць у дэмсіл нейкі этычны кодэкс і якімі могуць быць наступствы парушэнняў этычных нормаў? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з кіраўніком Агенцтва еўраатлантычнага супрацоўніцтва Валерыем Кавалеўскім.

Дэпутат літоўскага Сейма Вітаўтас Сініца звярнуўся да міністра замежных справаў Літвы Кястуціса Будрыса з заявай, у якой прапануецца ануляваць акрэдытацыю прадстаўніцтва беларускай дэмакратычнай супольнасці ў краіне. А прэзідэнт Літвы Наўседа вымушаны быў рэагаваць на выказванне Сяргея Ціханоўскага пра пабудову “беларускіх анклаваў на тэрыторыі Літвы”. Ціханоўскага, па яго словах, у чарговы раз не так зразумелі, але напружанасці гэта ў адносіны паміж літоўскім грамадствам і беларускай дыяспарай дадало. На фоне пашырэння рэпрэсій, якія рэжым у дачыненні да беларусаў за мяжой спрычыняе. Адначасова з заклікамі да “нацыянальнага дыялогу”… Як словы Ціханоўскага і заява дэпутата Сейма Літвы могуць паўплываць на беларусаў у Літве і ці магчымы “нацыянальны дыялог” дэмсіл з рэжымам Лукашэнкі? Што адбываецца паміж Расіяй і Азербайджанам і як гэта супрацьстаянне ўплывае на Беларусь? Ці наступяць вызваленні палітвязняў па выніку перамоваў Мінска і Вашынгтона? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з дацэнткай, кандыдаткай гістарычных навук, эксперткай па міжнароднай палітыцы Розай Турарбекавай

Беларуская эканоміка ўваходзіць у новы этап: Нацбанк заяўляе пра запуск лічбавага рубля ўжо ў 2026 годзе, рыхтуе забарону на выкарыстанне крыптавалют для разлікаў і пераглядае правілы для профільнага бізнесу. На фоне высокай інфляцыі і ключавой стаўкі, якая захоўваецца, гучаць вялікія абяцанні — знізіць выдаткі, паскорыць разлікі і ўмацаваць плацежны суверэнітэт. Што стаіць за гэтымі планамі і як яны паўплываюць на паўсядзённае жыццё? У эфіры абмяркуем актуальныя эканамічныя пытанні: валютны курс, інфляцыю, знешні гандаль, крэдытную і працэнтную палітыку Нацбанка. Пагаворым пра будучыню лічбавых грошай у Беларусі, пра баланс паміж інавацыямі і кантролем, і таксама пра тое, што ўсё гэта значыць — для эканомікі, бізнесу і кожнага з нас.

24 ліпеня ў эфіры Еўрарадыё — рэдактарка выдання “План Б”, былая палітзняволеная Вольга Лойка. Салідарнасць у нашай формуле і сістэме беларусіанізма, пабадаванага па прыкладзе сіанізма, павінна займаць галоўнае месца. Бо беларус беларусу дапаможа заўсёды — дзе б ён ні знаходзіўся геаграфічна. У нас дастаткова кампетэнцый і рэсурсаў, матэрыяльных і інтэлектуальных, і калі мы бачым, што можам нешта зрабіць для Беларусі і яе будучыні — мы гэта робім, перакананая Вольга Лойка. Пра тое, як беларусам не згубіць сувязі паміж эміграцыяй і “вялікай зямлёй”, што важней — дабрабыт ці нацыянальныя каштоўнасці і навошта нам свой, беларускі сіанізм, мы і разважаем у праграме “Ідэя Х” з Вольгай Лойка.

Прамысловасць у мінусе і паглынанне вайной — Еўразум за 23 ліпеня | Новости Беларуси за 23 июля by Euroradio

Мінуў месяц з вызвалення групы з 14 вязняў з лукашэнкаўскіх катавальняў, якія чамусьці называюць проста “месцамі пазбаўлення волі”. Бо калі паглядзець на тое, у якім стане людзі выходзяць з-за кратаў, то ахоплівае жах. А калі дадаць да ўмоў утрымання, дрэннага харчавання і ўсяго астатняга рэжым інкамунікада, то інакш як катаваннем знаходжанне ў зняволенні не назавеш. Усё гэта добра апісвае ў сваіх кароткіх нататках цяпер ужо былы палітвязень, журналіст Ігар Карней. Якому, як і іншым вызваленым, але прымусова дэпартаваным з Беларусі, даводзіцца наноў будаваць сваё жыццё. Як праходзіць адатпацыя да свабоднага жыцця ва ўмовах вымушанай эміграцыі і што ў гэтай сітуацыі самае складанае? Ці атрымалася зразумець, чым сёння жувуць беларусы — якімі страхамі і надзеямі? Як ставіцца да спрэчак адносна “стратэгіі вызвалення палітвязняў” і ці гатовы прабачыць вінаватых за тое, у якой сітуацыі апынуўся? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае журналіст, былы палітвязень Ігар Карней

Беларускія прадпрыемствы ўсё глыбей уцягваюцца ў расійскі ваенна-прамысловы комплекс праз пашырэнне супрацы. Зайшлі размовы нават наконт пабудовы ў Беларусі расійскага завода па вырабе беспілотнікаў з намерам вырабляць іх да 100 тысяч штук на год. Адначасова паглыбляецца ідэалагічная апрацоўка беларускай моладзі рускамірскімі наратывамі — школьнікам нават у лагерах адпачынку дэманструюць фільмы пра вайну ва Украіне аўтарства расійскіх прапагандыстаў. У дэмсілах свае складанасці, спрэчкі і скандалы, якія напярэдадні 5 гадавіны пратэстаў не дадаюць аптымізму ўсяму беларускаму грамадству. Чаму Лукашэнка ідзе на паглыбленне супрацы беларускіх прадпрыемстваў і расійскага ВПК і якія ёсць у гэтым пагрозы? Ці стала ўжо рускамірская ідэялогія асноўнай для беларускага рэжыму і як гэтаму можна супрацьстаяць? Што адбываецца ў дэмсілах і ці не час мяняць стратэгію на “перамоўную”? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае выканаўчы дырэктар аналітычнага цэнтра International Strategic Action Network for Security Улад Кобец.

Міграцыйная палітыка краін ЕС становіцца ўсё больш жорсткай. І гэта тычыцца нават такіх прыхільных да беларусаў краін, як Польшча і Літва. Так у Літве стала традыцыяй адмаўляць у атрыманні ці працягу ВНЖ на падставе прызнання заяўніка “пагрозай нацыянальнай бяспецы”, а ў Польшчы сталі больш жорстка падыходзіць да разгляду заяў на міжнародную абарону. А ў гэты час дэмсілы сатрасаюць скандалы зусім іншага, сексуалізаванага (і не толькі) характару. Прычым на такім узроўні, што ставяць пад пагрозу дзейнасць значнай часткі гуманітарнага сектару грамадзянскай супольнасці… Як змяняецца міграцыйная палітыка краін ЕС і чаму ўзнікаюць складанасці ў беларусаў ў Літве і Польшчы? Ці не стануць заявы Сяргея Ціханоўскага наконт пабудовы “беларускіх аўтаномій” на тэрыторыі Літвы і іншых дязржаў нагодай для стварэння новых перашкод для легалізацыі беларусаў у краінах іх пражывання? Як сітуацыя з “дзікпікамі Стрыжака” паўплывала на беларускую грамадзянскую супольнасць, правабарончы і гуманітарны сектар, ці мусіць ён сысці з кіраўнічай пасады і чаму ў нас дагэтуль не працуе інстытут рэпутацыі? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з юрысткай, сузаснавальніцай дабрачыннай ініцыятывы “Партызанка” Ганнай Маціеўскай і адвакаткай Марыяй Колесавай-Гудзілінай.

Андрэй Стрыжак дасылаў дзікпікі беларускім актывісткам у эміграцыі. Яны пра гэта расказалі Еўрарадыё. Праз пару хвілін пасля выхаду артыкула кіраўнік BySol апублікаваў пост, у якім выбачыўся перад тымі, каму зрабіў непрыемна, і заявіў, што яго дзеянні не мелі злога намеру. І панеслася. Адны лічаць, што фота пеніса не перакрыюць заслугі Андрэя, які дапамагае беларусам збегчы ад рэпрэсій. Іншыя выказваюць шчырае расчараванне праваабаронцай і заяўляюць пра рэпутацыйныя страты ў дэмсілах. Чаму дзікпік — гэта харасмент і дамагальніцтва? Што можна сказаць пра рэакцыю грамадства на артыкул Еўрарадыё і пост Андрэя? Чаму варта публічыць такія гісторыі?

Што рабіць з дзікпікамі ад апазіцыянераў? — Еўразум за 22 ліпеня | Новости Беларуси за 22 июля by Euroradio

Лукашэнка працягвае сустрэчы з кіраўнікамі свайго ўзроўню — губернатарамі расійскіх рэгіёнаў. Гэтым разам у Мінск завітаў кіраўнік Самарскай вобласці. Здавалася б, нічым не адрозная сустрэча з шэрагу такіх жа сустрэч з губернатарамі іншых рэгіёнаў. Калі б не атметнасць тых галінаў, у якіх Лукашэнка хацеў бы наладзіць супрацу з самарцамі: самалёта- і ракетабудаўніцтва, рамонт і вытворчасць бронетэхнікі. І вішанька на крывавым торце — будаўніцтва ў Беларусі завода па вырабе беспілотнікаў. Тых, якія потым расійскія акупацыйныя войскі будуць выкарыстоўваць для атак на ўкраінскія гарады. Як ва Украіне ацэньваюць узровень уцягнутасці беларускай прамысловасці ў працу на расійскі ваенна-прамысловы комплекс? Ці стане расійскі завод па вытворчасці беспілотнікаў у Беларусі законнай цэллю для ўкраінскіх ваенных альбо выраб любой прадукцыі — суверэннае права краіны? Чаму Лукашэнка не баіцца ісці на ўсё больш шчыльную супрацу з расійскім ВПК? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае ваенны аналітык, намеснік дырэктара ўкраінскага Цэнтра даследавання войска, канверсіі і раззбраення Міхаіл Самусь

Пакуль усе абмяркоўваюць як на эканоміку краіны і шараговых беларусаў паўплывае 18-ы пакет еўрапейскіх санкцый, у самой Беларусі нечаканыя змены “валютных трэндаў”. Калі апошнія як мінімум два месяцы попыт на валюты быў меншы за прапанову, то цяпер сітуацыя адваротная і ўсім жадаючым долараў не хапае. Можна было б спісаць усё на сезон земежных тураў і адпачынкаў, але ў экспертаў ёсць сумневы наконт гэтага тлумачэння. З іншага боку, гэта ўсё робяць на фоне той вайны, якую вядзе Лукашэнка, — вайны за ўраджай. А як без вайны дасягнуць пастаўленых мэтаў і сабраць 11 мільёнаў тон збожжа?! Чаму ў Беларусі ўсе гады не збіраюць ураджай, а ідуць на бой за яго і ў чым сакральнасць лічбы 11 мільёнаў тон? Ці адчуе рэжым Лукашэнкі ўдар ад 18-га пакета санкцый і ці быў у гэтах новых санкцыях сэнс? Што адбываецца на рынку валют і навошта беларусам раптам спатрэбіліся долары і еўра? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае аўтар і вядоўца праграмы "Оптымум" на канале “Беларусы і рынак”, эканамічны аглядальнік Андрэй Махоўскі