Madaling Araw Chronicles

Sorry, I cant come to the phone right now. **kuha ang litrato sanitaas ng Mt Gulugod Baboy, sa bayan ng Mabini, Batangas**

Sinulat sa loob ng eroplano. Nirecord sa isang maliit na hotel sa Tani Road. **kuha ang litrato sa highway ng Sathon Rd, Thailand**

Hango sa isang post sa isang fb page na may ngalan na: Sa Eskinita ni Inday. Binago nang kaunti para umakma sa pag aalayan.

Para sa mga tumatayong bituin at bumbilya sa ating buhay. Sa pagbibigay ng kislap sa walang kasiguraduhang bukas. Salamat! **kuha ang litrato sa himpapawid ng Maynila

Mula sa librong Tagos ni TPC. Para satin na madalas na kinukwestyon ang buhay. Ito ang mumunting paalala na minsan, isa kang naging magiting na... *kuha ang litrato sa dalampasigan ng Sta Fe, Bantayan Island*

Sabi ko kaninang madaling araw, magsasalang ako ng pelikulang may malaking ambag sa kung ano ako ngayon. Pelikulang naging bahagi at sumasalamin pa nga sa mga kahapon na hanggang kahapon na lang. Kaya naman dali-dali akong tumipa sa keyboard. Ang plano, isang pelikula muna. Eh ang kaso pagtapos ng isa, parang di kumpleto ang experience kako. Isinalang ko na rin yung sequel. Ayun, napuruhan ako nang husto sa Ang Kwento Nating Dalawa at Tayo, Sa Huling Buwan ng Taon. Ang mga nabanggit ay sa direksyon ni Nestor Abrogena. Ang tulang Pag-ikot naman ay parte ng nasabing pelikula sa opening scene at closing frame. Di naman masakit!

Nilingon kita ngayong madaling araw. Akda ni Reinne Villasanta na natagpuan sa pahina ni Rod Marmol—na Utot Catalog—nung taon 2016. Nilapatan ng kantang Burnout ng Sugarfree. **kuha ang litrato sa itaas ng Maligcong Rice Terraces, Mt Province.

Mula sa librong Habang Wala Pa Sila ni JMS. **kuha ang litrato sa isang sulok ng Quezon City

paalala: wag mo kalimutang mabuhay sa ngayon.

Nandito tayo sa panahong ang mga gutom na magsasaka na humihingi ng bigas, kinukulong. Samantalang yung nagnakaw ng milyon-milyon, andun sa Malacañan may pwesto't nakatungtong. Ito'y alay kina Valentina 78 at Jovita 65, mga magsasakang nanghingi lang ng bigas—kinulong sa kasong direct assault sa Kidapawan. **ang litrato ay kuha sa isang kalye sa Bontoc, Mountain Province

Sa patlang, sapat lang. Akda ni DMR mula sa Wag Mo Akong Bitawan podcast dito rin sa spotify. **kuha ang litrato sa isang kwarto sa Bantayan Island, Cebu

Ngayong madaling araw, hatid ng akda ni Sydelle Santos ang ride-all-you-can natin tungo sa tunay na pag-ibig. Buckle up, coz you're definitely in for a ride! **kuha ang litrato ito sa parke ng Sky Ranch, Tagaytay.

hanggang sa muli **kuha ang litrato sa pampang ng Sabang, sa Baler.

Sa panulat ni Allan Popa.

Kailan mo huling naranasang lumingon nang nakangiti sa kawalan? Umalagwa panandalian at samahan si Jett Gomez kung paano ba kapag umiibig.

Sa mga maliliit na bagay na nagpapaalala satin.

Magkaiba kami ni Bryan Bracero. Di ako totally nag aagree sa mga sinabi niya (o baka tapos na ako sa stage na yun) pero gusto ko ‘tong akda niya. Pwede pala yun no? Ang sakin kasi, hinahayaan kong dalawin ako ng gunita. Kung sakaling kakatok ito sa ‘king pinto para ako'y bisitahin. Maayos kong sasalubungin at tatanungin kung gusto niyang maupo muna saglit. Aalukin ng kape at kakausapin. Mas mainam yun dahil mas malalaman ko kung bakit siya naparito. Pwede siyang manatili ng ilang oras o kahit ilang araw. Basta ang laging iisipin, gaya ng mga bisita, aalis din naman ‘yan.

Oh, ba't gising ka pa? Sakto may tirang kape diyan. Lika at saluhan mo ko rito.

Isang tula na malapit sa puso ko. Nadiskubre ko nung pandemic. Tunghayan ang Mangyari Lamang ni Rico Abelardo.

Gamit ang tula ni Jose F Lacaba, samahan niyo ako magbalik tanaw para alalahanin ang mga taong nakipaglaban sa ating laya mula sa panahon ng diktador. Silang mga walang pangalan.

Sakto ang timpla ng gabi. Panahon na para balikan kita.

Paano nga ba tayo nasanay sa mga ganitong eksena? Na tila normal lang na may bumabalandrang bangkay sa mga eskinita? Pawang mga piping saksi sa mga walang pangalan at nagiging numero na lang sa napakahabang listahan ng mga biktima ng EJK. Halika't pakinggan ang tula ni Fr. Albert Alejo.

Totoong may pag-ibig sa walang katiyakang paghihintay. Inilarawan ito ni Jerry B. Gracio sa kanyang mumunting tula.