Podgrond is een programma over podcasts. Dat is radio die niet wordt uitgezonden. En over podcasts uit de tijd toen de podcast nog moest worden uitgevonden. Radiodocumentaires heette dat toen. Prachtige verhalen vaak. Zo mooi dat ze een tweede leven verdienen. Als podcast.
“Het is een soort kijkdoos, je kan helemaal naar binnen kijken.” “Het voelt alsof je lekker tv aan het kijken bent.” Als je door het venster van je huis kijkt, wat zie je dan? Documentairemaker Kenneth Berth, ging met die vraag voor het raam van 6 verschillende Amsterdammers zitten. Kenneth Berth
De makers nemen ons mee naar een flatgebouw in Den Haag waar ze de bewoners vragen om een koor te vormen, de ultieme vorm van samenzijn, en te zingen tegen de samenloosheid. Ze zingen een requiem voor iedereen die eenzaam of anoniem gestorven is in de grote stad. Naomi Steijger En Timo Tembuyser
Kan je mensen vergelijken met vogels als het om liefde gaat? Zijn we even trouw voor elkaar als een koppeltje dwergpapegaaien of vogelen we er beter zomaar op los. Radiomaakster Nele Eeckhout maakte een vogelstudie over de liefde en won er twee jaar geleden de NTR Radioprijs mee.
Radiopresentatrice Linde Merckpoel zal vanaf september het ochtendblok presenteren op Studio Brussel. In 2006 won ze de NTR-radioprijs met haar lange documentaire Gele Laarzen. Daarin onderzoekt ze een heel bijzonder familieverhaal: de dood van het meisje dat haar tante had kunnen zijn. Ze interviewde haar grootmoeder, haar mama en dé man waarover ze zoveel had horen vertellen... Linde studeerde aan het Herman Teirlinckinstituut in Antwerpen en kreeg de opdracht om als eindwerk een lange radiodocumentaire te maken. Ze had het moeilijk om een goed onderwerp te vinden. Veel medestudenten gingen inspiratie zoeken in hun eigen leven of bij hun eigen familie. Zo kwam Linde op het idee om het verhaal van de zus van haar moeder opnieuw te vertellen. Ze kende al een deel van het verhaal, maar voor deze opdracht zou ze het helemaal uitspitten.
Nonkel Bart, de oom van Eva Moeraert, woont en werkt in Argentinië. Hij stuurt regelmatig zelf-ingesproken cassettebandjes naar zijn familie in België. Daarin vertelt hij ontroerend over het leven, de muziek en zijn wedervaren aan de andere kant van de wereld. En dan sterft hij aan een longontsteking... zo wordt verteld. Eva gaat als volwassen radiomaakster op onderzoek en maakt een documentaire. Daarin vertellen de goede vrienden, familie en cassettebandjes van Bart een heel ander verhaal.... 'Mi tio Bartolo' is een zeer persoonlijke documentaire over de nostalgie van een verloren jeugd en onze zoektocht naar echte antwoorden als we grote mensen zijn.
Michiel De Vlieger is ooit begonnen als radiomaker. In 1995 maakte hij samen met de toen al even onbekende Luc Haekens en Tom Lenaerts voor het programma Piazza een radioreeks met als titel 'Vlaamse Reuzen'. Vier documentaires die telkens geloofwaardig begonnen maar met de minuut absurder werden. Een van die 'mocumentaries' is 'Moen en de Japanners'. Over de West-Vlaamse gemeente Moen. En over Japanners.
Madgermanes. Zo worden de tienduizenden Mozambikaanse gastarbeiders genoemd die in de jaren '80 naar Oost-Duitsland werden gestuurd. Zelf noemen ze zich de "staatsslaven" van de DDR, omdat ze nog steeds wachten op een groot deel van het geld dat ze toen verdienden. Elke woensdag demonsteren ze in de Mozambikaanse hoofdstad Maputo. Al bijna vijfentwintig jaar lang. In de hoop het nooit uitbetaalde deel van hun loon terug te krijgen. Vooralsnog zonder resultaat. Laura Stek reisde naar Maputo en sprak met de Madgermanes over DDR-nostalgie, desillusies en de strijd om gerechtigheid. Ze won met deze documentaire in 2015 de prijs voor de 'Beste radioproductie' van de Stichting Verhalende Journalistiek. Voor wie liever leest dan luistert - dat komt voor - is er ook een longread.
Arne maakte op zijn 23e een einde aan zijn leven. Enkele maanden daarvoor had hij nog - in zijn eentje - een fietstocht door Normandië gemaakt. Na zijn dood besloten vier jonge mensen die reis samen over te doen, met als gids het dagboek dat hij had bijgehouden. Eva, zijn zus, Karen, zijn lief, en Maarten en Maud, twee van zijn vrienden Maud kennen we vandaag als schrijfster en tekstperformer Maud Vanhauwaert. Voor haar betekende die bijzondere bedevaart ook haar debuut als documentairemaker. Ze nam een microfoon mee, benieuwd naar wat die reis met hen, de achterblijvers, zou doen. Arnes zus vond de trip rustgevend, maar ze bleef vechten met haar verdriet. Enkele maanden later besloot ook zij uit het leven te stappen. 'De Ontdekking van de hemel' is een liefdevol portret van mensen met een gemis. Een ontroerende poging om een leegte waar je geen blijf mee weet toch een plaats te geven. Als je na het beluisteren van dit verhaal nog ergens mee zit, kan je altijd terecht bij Tele Onthaal of Zelfmoord 1813 op de nummers 106 en 1813.
Het portret dat Luk Haekens lang geleden voor Radio 1 maakte van de kinderen in een klein schooltje in een Brusselse achterstandwijk. Bikkelhard en hartverscheurend tegelijk.
Maud Mulier maakte voor haar afstudeerproject aan de Afdeling Woord van het Conservatorium in Antwerpen een radiodocumentaire over haar broer Bram. En over zijn Grote Droom: het graf van Walt Disney bezoeken. Broer en zus wonnen met dit prachtige portret de NTR Radioprijs.