Podcasts από την δημιουÏγική ομάδα της LIFO, μια Ï€Ïοσπάθεια να εÏμηνευτοÏν τα σημεία των καιÏών
Ποιες είναι οι πιο συχνές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα σήμερα; Σε ποια φάση βρίσκεται ο ψηφιακός μετασχηματισμός τους; Πώς μπορούν τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία όπως το Α.Ι., οι λύσεις cloud και η εξειδικευμένη υποστήριξη να τις βοηθήσουν να κάνουν το άλμα προς την ψηφιακή εποχή, και τελικά, πόσο χρήσιμο είναι, σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, να έχεις έναν κατάλληλο συνεργάτη, όπως το Vodafone Business;Ο Ιάσονας Αντωνόπουλος, Head of Business Products & Vodafone Innovus, συζητά με τον αρχισυντάκτη της LiFO, Γιάννη Πανταζόπουλο.
Kάποτε η εικόνα ενός σκύλου ή μιας γάτας σε αναπηρικό αμαξίδιο προκαλούσε λύπηση ή αμηχανία. Σήμερα, έχει αρχίσει να συμβολίζει κάτι βαθύτερο: δύναμη, αξιοπρέπεια και εξέλιξη. Η φροντίδα ενός ζώου με κινητικά προβλήματα δεν βασίζεται μόνο στην αγάπη· απαιτεί γνώση, υπομονή και τα κατάλληλα μέσα. Και αυτό, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να το καταλαβαίνουν.Η ενσυναίσθηση μας προς τα ανάπηρα ζώα έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Οι φροντιστές αναζητούν λύσεις που δεν στοχεύουν απλώς στην επιβίωση αλλά στη βελτίωση της ζωής τους – στη δυνατότητα να κινηθούν, να παίξουν, να εκφραστούν.Ο Βασίλης Τζιγκούρας, ιδρυτής της Plus2feet, είναι από τους ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτόν τον σκοπό. Κατασκευάζει στο χέρι αναπηρικά αμαξίδια και προσθετικά για κατοικίδια που έχουν χάσει άκρα ή κινητικότητα, δίνοντάς τους πίσω την αυτονομία τους. Σε έναν κόσμο που αλλάζει, η φροντίδα προς τα πιο ευάλωτα πλάσματα δείχνει τι σημαίνει πραγματική πρόοδος. Και κάθε ζώο, όσο διαφορετικό κι αν είναι, αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Η εικόνα των ελληνικών πανεπιστημίων συχνά συνοδεύεται από αντιφατικά μηνύματα: από τη μία, καταγγελίες για φαινόμενα βίας, καταλήψεων και ανομίας· από την άλλη, προσπάθειες αναβάθμισης, διεθνούς καταξίωσης και σύνδεσης με την αγορά εργασίας. Η λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας, αν και νομοθετημένη, δεν εφαρμόστηκε ποτέ πλήρως. Παράλληλα, μεγάλος θόρυβος έχει προκληθεί από την πρόθεση διαγραφής των λεγόμενων «αιώνιων» φοιτητών –που ξεπερνούν τους 335.000–, με ερωτήματα να εγείρονται για το πόσο δίκαια θα είναι τα οριζόντια μέτρα, ειδικά για εκείνους που παραμένουν ενεργοί και προσπαθούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Την ίδια ώρα, το μέλλον των ελληνικών ΑΕΙ φαίνεται να επηρεάζεται από κρίσιμες μεταρρυθμίσεις: τον έλεγχο εισόδου, την κάρτα πρόσβασης, την αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη, τις συγχωνεύσεις τμημάτων, την ίδρυση παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων και την πιθανότητα εγκαθίδρυσης νέων μοντέλων ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι συνέπειες για τα ιδρύματα που δεν εφαρμόζουν τον νόμο; Υπάρχει χώρος για πιο ευέλικτα, καινοτόμα πανεπιστήμια; Μπορεί η σύνδεση με την αγορά να πάψει να είναι ζητούμενο και να γίνει πραγματικότητα; Και, τελικά, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των ελληνικών ΑΕΙ σήμερα και ποια μεταρρύθμιση είναι πιο επιτακτική; Ο υφυπουργός Παιδείας, Νίκος Παπαϊωάννου, απαντά.
Στην Ελλάδα καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό στεγαστικής ανασφάλειας στην Ε.Ε. (22%) και το 30% των νοικοκυριών δαπανά πάνω από το 40% του εισοδήματός του για στέγαση, τη στιγμή που στη χώρα, και ειδικά στην Αθήνα, διαθέτουμε τεράστιο αριθμό άδειων κατοικιών. Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές, καταγράφεται ως μία από τις πόλεις με τον μεγαλύτερο αριθμό κλειστών ή εγκαταλελειμμένων κατοικιών, ξεπερνώντας ακόμη και τις «Ghost Cities» της Κίνας. Στις διεθνείς στατιστικές η Αθήνα αναφέρεται πάντοτε από τις πρώτες, ή και ως πρώτη παγκοσμίως πόλη των «abandonedhouses»,μπροστά από το Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, το οποίο εγκαταλείφθηκε εξαιτίας της αποβιομηχάνισης και της μαζικής απώλειας θέσεων εργασίας, που οδήγησαν στη φυγή του πληθυσμού και εν συνεχεία στη χρεοκοπία.Για την ερμηνεία αυτής της βαθιάς κοινωνικοοικονομικής αντίφασης, τους τρόπους αξιοποίησης του κτιριακού αυτού αποθέματος που παραμένει κλειστό, τις αιτίες που συσσωρεύτηκαν και δημιούργησαν μια πρωτοφανή στεγαστική κρίση στη χώρα αλλά και τους λόγους για τους οποίους οι κυβερνητικές πολιτικές έφεραν πενιχρά αποτελέσματα στο στεγαστικό πρόβλημα, η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Δημήτρη Ιωάννου, οικονομολόγο και συγγραφέα, ο οποίος έχει αναδείξει μέσα από την αρθρογραφία του την ιδιαίτερη αυτή πτυχή «του επενδυτικού κεφαλαίου που δεν αξιοποιείται», δηλαδή τα κενά διαμερίσματα και τις κατοικίες της Αθήνας.Από τη συζήτηση αναδεικνύονται λύσεις, λάθη και προτάσεις. Στο τραπέζι της συζήτησης μπαίνουν επίσης τα ακίνητα που κατέχουν τράπεζες και funds, οργανισμοί του Δημοσίου και Νομικά Πρόσωπα που διαθέτουν μεγάλο αριθμό κατοικιών οι οποίες δεν χρησιμοποιούνται, και προτείνεταινα τις προωθήσουν ταχέως στην αγορά.Το αντεπιχείρημα της κατάρρευσης της τιμής των ακινήτων «είναι αυτό που επιθυμούν να αποφύγουν οι τράπεζες και οι επιχειρηματίες του κλάδου» αλλά ζητάει διακαώς η κοινωνία, όπως και τη διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση των κλειστών ακινήτων. Θα μπορούσε «η φορολόγησή τους σε μεγαλύτερο βαθμό και σε υψηλότερο ποσοστό από τις κατοικίες που χρησιμοποιούνται» να φέρει αποτελέσματα;Και μήπως θα έπρεπε όλες οι πολιτικές της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του στεγαστικού να έχουν στο επίκεντρο την επαναχρησιμοποίηση του κτιριακού αποθέματος της χώρας που βρίσκεται σε απαξίωση;
Η Ντίνα Καράτζιου συνομιλεί με τον Γιάννη Σπιλάνη, ομότιμο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Διευθυντή του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης του ίδιου πανεπιστημίου, για τα κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με τον υπερτουρισμό, την υπερδόμηση και την έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου για τη βιώσιμη ανάπτυξη στα ελληνικά νησιά.Ο Γιάννης Σπιλάνης παρουσιάζει μια ρεαλιστική, αλλά και ανησυχητική εικόνα της κατάστασης, στην οποία –όπως λέει– κυριαρχεί η απουσία διαλόγου με την Πολιτεία. «Οι επιστήμονες καταθέτουν δεδομένα και προβληματισμούς, αλλά η Πολιτεία αποφεύγει τη συζήτηση. Αυτό οδηγεί σε μονολόγους και όχι σε διαλόγους», τονίζει, αναδεικνύοντας τις παρανοήσεις που υπάρχουν γύρω από την έννοια της βιωσιμότητας.Επισημαίνει ακόμη τη σύγχυση που επικρατεί στον δημόσιο διάλογο σχετικά με τον βιώσιμο τουρισμό και την έννοια της φέρουσας ικανότητας – δηλαδή, το πόσο και τι μπορεί να αντέξει ένας νησιωτικός τόπος, σε μια εποχή που «αλλάζει η κλίμακα, το είδος των επενδυτών και η ροή των χρημάτων». «Αυτό που βλέπουμε σε όλη την Ελλάδα», λέει, «είναι επενδυτές που αγοράζουν, κατασκευάζουν και φεύγουν».Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τμήματα των τοπικών κοινωνιών πλέον αγωνιούν, καθώς βλέπουν τα νησιά τους να χάνονται μέσα σε μια «τουριστική μεγέθυνση, η οποία δεν είναι κατ' ανάγκη και ανάπτυξη».
Πόσο αποτελεσματικό είναι το influencing των ατόμων με αναπηρία στα socialmedia; Μπορούν τα άτομα με αναπηρία που είναι δημιουργοί περιεχομένου να αλλάξουν τις χρόνιες στερεοτυπικές αντιλήψεις για την αναπηρία; Ποια η σχέση αυτών των δημιουργών με τον ακτιβισμό; Στα ζητήματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρία χωράνε ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ; Βοηθούν στην εξοικείωση με τα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία με έναν πιο ανάλαφρο τρόπο; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν το θέμα με καλεσμένη την contentcreator Μαρία Χατζηιωάννου, γνωστή και ως MariaRolls. Φωτό: The Outsiders
Πώς αλλάζει ο τρόπος που πληρώνουμε στο περίπτερο ή κάνουμε streaming μέσα από τις πλατφόρμες και πώς η τεχνητή νοημοσύνη και οι AI agents διαμορφώνουν το μέλλον των αγορών; Κι ακόμα, γιατί η Gen Z πληρώνει τον καφέ της με το smartphone, τι σημαίνει τελικά «έξυπνη μετακίνηση», πόσο ασφαλείς είναι οι ανέπαφες συναλλαγές και πώς τα δεδομένα της Visa βοηθούν τον ελληνικό τουρισμό να γνωρίζει το ύψος των εξόδων που κάνουν οι επισκέπτες στην Ελλάδα; Ο αρχισυντάκτης της LiFO, Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με τον Νίκο Πετράκη, Country Manager της Visa στην Ελλάδα.
Σε μια χώρα όπου οι πλαγιές των νησιών χτίζονται πιο γρήγορα από ότι φυτρώνουν τα αγριολούλουδα, ο υπερτουρισμός δοκιμάζει τα όρια της φέρουσας ικανότητας νησιών και τόπων, αλλοιώνει το φυσικό τοπίο και διαβρώνει την αρχιτεκτονική μνήμη, ο πρωτογενής τομέας παραμένει παραγκωνισμένος και υποτιμημένος, χωρίς την πολιτική και αναπτυξιακή προσοχή που του αναλογεί. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα διαθέτει ένα σπάνιο φυσικό θησαυρό, πληθώρα ενδημικών φυτών, πολύτιμα οικοσυστήματα, μια βιοποικιλότητα δηλαδή που μπορεί να αποτελέσει θεμέλιο λίθο για ένα αγροδιατροφικό μοντέλο ανθεκτικό, παραγωγικό και μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Ποια είναι η σημασία της περιβαλλοντικά υπεύθυνης αξιοποίησης της ελληνικής φύσης; Ποιες ευκαιρίες μπορεί να προκύψουν για τη χώρα από ένα παραγωγικό μοντέλο που θα δώσει βαρύτητα στον πρωτογενή τομέα, μέσα από πρακτικές όπως η αναγεννητική γεωργία; Μπορεί ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει βασικό πυλώνα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας; Μπορεί η Ελλάδα να επανεφεύρει το αναπτυξιακό της αφήγημα, επενδύοντας στη γη και όχι αποκλειστικά στο τουριστικό της κεφάλαιο, όπως κατεξοχήν κάνει μέχρι σήμερα; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Νίκο Κουτσιανά, ιδρυτή της Apivita και δημιουργό της Symbeeosis, για τις ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν για τη χώρα, από ένα παραγωγικό μοντέλο που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη μόνο ως «real estate».
Mπορεί ένα άτομο με αναπηρία να μετακινηθεί και να επισκεφθεί εύκολα τα καταστήματα της Κυψέλης; Πόσο δύσκολο είναι τελικά να γίνει πραγματικά προσβάσιμη μια γειτονιά; Και, τελικά, επωφελούνται μόνο τα άτομα με αναπηρία από περισσότερη προσβασιμότητα ή και όλοι μας; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, η οποία κατοικεί στην Κυψέλη και έχει αναλάβει να καταγράψει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη, και όχι μόνο, με σκοπό να αναδείξει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία.
Πόσο εύκολο είναι κινούμαστε με όριο ταχύτητας τα 30 χιλιόμετρα στους δρόμους της Αθήνας; Γιατί το όριο αυτό μπορεί να μειώσει ακόμη και κατά 37% τα τροχαία ατυχήματα μέσα στην πόλη, προστατεύοντας τους ευάλωτους χρήστες του δρόμου και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το κυκλοφοριακό χάος της Αθήνας; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο και καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Γιώργο Γιαννή, για τους μύθους και τις αλήθειες που αφορούν την κινητικότητα στην Αθήνα, αλλά και για ένα challenge με πρωταγωνιστή τον ίδιο, ο οποίος έτρεξε 30 μαραθώνιους σε 30 μήνες, με σκοπό να επικοινωνήσει τη σπουδαιότητα του μέτρου. Το συγκεκριμένο μέτρο έχει περάσει στον υπό ψήφιση Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας με άτολμο τρόπο και οι συγκοινωνιολόγοι προτείνουν διορθωτική παρέμβαση.
Πώς έχει εξελιχθεί η προσβασιμότητα στον χώρο του gaming τα τελευταία χρόνια; Υπάρχουν ηλεκτρονικά παιχνίδια που είναι περισσότερο ή λιγότερο φιλικά προς τους τυφλούς παίκτες; Και τελικά, πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε για ένα πιο συμπεριληπτικό μέλλον στο gaming για άτομα με αναπηρία;
Κανείς δεν είχε καταφέρει να ανακαλύψει την ταυτότητα δύο γυναικών που απεικονίζονταν σε ένα ζευγάρι φωτογραφικών κορνίζων Fabergé στο Μουσείο του Μπράιτον. Ωστόσο, το μυστήριο λύθηκε χάρη στην ερασιτεχνική έρευνα μιας επισκέπτριας του μουσείου και συγκεκριμένα μιας Ελληνίδας με ΔΕΠΥ, της ηθοποιούς και σεναριογράφου Ανδριανής Ρέλλου. Πως είναι για ένα νευροδιαφορετικό παιδί η εμπειρία του σχολείου; Ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένα άτομο με ΔΕΠΥ στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή; Πως βοηθούν τα social media την ορατότητα της νευροδιαφορετικότητας; Η ηθοποιός και σεναριογράφος Ανδριανή Ρέλλου εξηγεί πώς εκτός από ηθοποιός και σεναριογράφος έγινε και «ιστορική detective».
Οι πολιτικές αποκλεισμού του αμερικανού προέδρου Τραμπ έχουν θέσει σε σοβαρό κίνδυνο τα προγράμματα που στοχεύουν στη συμπερίληψη και την ισότητα. Πολλές πρωτοβουλίες υπέρ της διαφορετικότητας έχουν δεχτεί επιθέσεις ή περικοπές, με αποτέλεσμα να απειλείται η πρόοδος που είχε σημειωθεί τα προηγούμενα χρόνια. Οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες κρατούν συχνά διφορούμενη στάση: άλλες υπερασπίζονται τις αρχές της ισότητας, ενώ κάποιες ακολουθούν πιο ουδέτερη γραμμή για να αποφύγουν αντιδράσεις. Ωστόσο, η φωνή των πολιτών παραμένει καθοριστική. Μέσα από την ενημέρωση, τη δημόσια πίεση και την πολιτική συμμετοχή, ο καθένας μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση ενός συμπεριληπτικού κοινωνικού πλαισίου.
Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τον προπονητή τζούντο και ψυχολόγο Στάθη Σούλιο για τους Παρολυμπιακούς αγώνες, την εμπειρία του ως τυφλού προπονητή μιας τυφλής αθλήτριας, καθώς και τα εμπόδια που αντιμετώπισε στο δρόμο του για τους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι.
Με καταγωγή από τη Μήλο, η Δρ. Ανεζίνα Σολωμονίδου που έχει εργαστεί στην προετοιμασία σημαντικών διαστημικών αποστολών όπως η Cassini-Huygens και η Europa Clipper, μεταφέρει τον αποτροπιασμό και το σοκ της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας από τις κατασκευαστικές εργασίες για την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας στο μοναδικό αυτό στον κόσμο τοπίο. Επίσης, συζητά με την Ντίνα Καράτζιου και για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τις διαστημικές αποστολές της NASA και του ΙSA στην προετοιμασία των οποίων συμμετέχει, οι οποίες αναζητούν τους δυνητικά κατοικήσιμους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα.
Μπορούν τα τυφλά άτομα να ζήσουν μόνα; Χρειάζονται τα σπίτια τους κάποια ειδική προσαρμογή; Τι είναι η «εκπαίδευση στις καθημερινές δεξιότητες»; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με την εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού και ιδρυτκό μέλος της ομάδας «Σκύλοι βοηθοί Ελλάδας» Πέννυ Στούμπου.
Η ιστορία συνήθως πάει κάπως έτσι: βρίσκουμε ένα αδέσποτο γατάκι στον δρόμο ή το παίρνουμε από φιλοζωϊκή οργάνωση, το σώζουμε από τους κινδύνους της αδέσποτης ζωής και το παίρνουμε στο σπίτι μας, όπου του προσφέρουμε φαγητό, ασφάλεια, κι αγάπη. Και αυτό είναι υπέροχο! Όμως, μήπως αυτή η «διάσωση» είναι και μια νέα, διαφορετική μορφή περιορισμού;Οι γάτες είναι από τη φύση τους κυνηγοί και εξερευνητές. Το να τις κρατάμε μόνιμα μέσα σε έναν περιορισμένο χώρο μπορεί να τις προστατεύει, αλλά περιορίζει τη φυσική τους συμπεριφορά. Βαριούνται, αναπτύσσουν στρες, κάποιες φορές παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς. Από την άλλη, το να τις αφήνουμε να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα είναι επικίνδυνο.Τελικά μπορούμε να τους προσφέρουμε μια ισορροπημένη εμπειρία ζωής που θα συνδυάζει ασφάλεια και ελευθερία. Μήπως είναι ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τη σχέση των γατών με τον έξω κόσμο; Και αν ναι, πώς μπορούμε να τους προσφέρουμε περισσότερη ανεξαρτησία χωρίς να θέτουμε τη ζωή τους σε κίνδυνο;Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με την θετική εκπαιδεύτρια κατοικιδίων Πολυτίμη Πυργολιού, μαθήτρια του γκουρού της θετικής εκπαίδευσης κατοικιδίων στην Ελλάδα Γιάννη Αραχωβίτη.
Πόσο δύσκολη (ή εύκολη) είναι για ένα γονέα η απόφαση να εξασφαλίσει μια θέση για το αυτιστικό παιδί του σε ένα οικοτροφείο; Γιατί να πάρει αυτή την απόφαση; Πώς νιώθει ο γονέας; Και τι κάνει τη μετάβαση αυτή πιο ομαλή; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Tσάτσος συζητούν με την Άδα Σταματάτου, πρόεδρο του Race for Autism Gr και δημιουργό της σελίδας στο FB «Η ζωή μου με τον Γιάννη» για όλα αυτά αλλά και για τις επιπλέον προκλήσεις της γραφειοκρατίας που συναντά στην καθημερινότητά της.
Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με την διατροφολόγο και Ειδικό Σύμβουλο Διαχείρισης Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων Αντωνία Πανανάκη, σχετικά με το πως η διατροφή ενισχύει τις ταξικές διαφοροποιήσεις και γιατί από βιολογική ανάγκη, είναι πια, ένας τρόπος προβολής της κοινωνικής μας ταυτότητας. Πως τρέφονται οι άνθρωποι των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων; Γιατί οι παχύσαρκοι έφηβοι στην Ελλάδα προέρχονται από λιγότερο εύπορες οικογένειες; Πόσο ταξική είναι η διατροφή μας; Πολύ συχνά, ειδικοί, όπως γιατροί και διατροφολόγοι, μιλάνε, για την αναγκαιότητα μίας σωστής και ισορροπημένης διατροφής. Σπανίως όμως, στη δημόσια συζήτηση, στα social που κατακλύζονται από συνταγές, με vegan, gluten-free προϊόντα super foods τροφές, γίνεται λόγος, για το πόσο τελικά κοστίζει να τρως καλά.
Από πού θα προκύψουν οι Έλληνες «κλώνοι» του Τραμπ; Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η αριστερά; Μπορούν τα Τέμπη να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις; Τι είναι λαϊκό σήμερα και γιατί η GEN Z ακούει Καζαντζίδη; Ο δημοσιογράφος (ΤΑ ΝΕΑ – in.gr) και συγγραφέας Δημήτρης Μανιάτης φιλοξενείται σε αυτό το επεισόδιο του «Newsroom».
Ο Νορβηγός συνθέτης και πιανίστας Έντβαρντ Γκριγκ συνέθεσε ένα από τα σπουδαιότερα κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα, ένα από τα πιο αγαπητά από το κοινό, αυτό που ο Σεργκέι Ραχμάνινοφ θεωρούσε το πιο καλογραμμένο, αλλά και αυτό που αποτέλεσε την αφορμή για να συναντηθεί – και στην συνέχεια να συνδεθεί με βαθιά φιλία – με τον Ούγγρο συνθέτη και βιρτουόζο του πιάνου Φραντς Λιστ. Παρά την ευρεία επιτυχία του κοντσέρτου, ο Γκριγκ δεν έδειξε ποτέ αρκετά ικανοποιημένος με αυτό. Ανασφάλεια ή τελειομανία; Δύσκολα απαντά κανείς, ακόμη και σήμερα. Κείμενο - Επεξεργασία: Ματούλα ΚουστένηΈρευνα - Μουσική επιμέλεια: Τίτος ΓουβέληςΗχογράφηση SweetSpotProductions- Μίξη: Παναγιώτης ΧούνταςΟργάνωση Παραγωγής: Άννα ΤσεϊμαζίδουΜια συνεργασία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με τη LiFO
Γιατί η παιδική ηλικία ζητάει το άμυλό της; Γιατί η ζάχαρη είναι τόσο εθιστική στα παιδιά; Και τελικά πόσο πρέπει να επιμένουμε να τρώνε μπάμιες φασολάκια φρούτα και λαχανικά; Η Τζουλη Αγορακη συζητά με την κλινική διατροφολόγο Κωνσταντίνα Κεραμύδα.
Η συζήτηση γύρω από τη συμπερίληψη των ατόμων με αναπηρία σε διάφορους τομείς της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής έχει εξελιχθεί με τα χρόνια. Ωστόσο, συχνά ανακύπτει το ζήτημα του «tokenism» (της προσχηματικής συμμετοχής), το οποίο μπορεί να παραμορφώσει τον πραγματικό στόχο της συμπερίληψης που είναι η ισότιμη συμμετοχή και η αξιοποίηση των ικανοτήτων όλων.Το tokenism αναφέρεται στην πρακτική της επιφανειακής ή συμβολικής εκπροσώπησης μειονοτήτων ή ομάδων που συνήθως περιλαμβάνονται μόνο για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι υπάρχει συμπερίληψη. Στην περίπτωση των ατόμων με αναπηρία, αυτό συνήθως εκφράζεται μέσω της εμφάνισης ενός ατόμου με αναπηρία σε μια διαφήμιση, μια εκδήλωση ή μια εταιρική στρατηγική, χωρίς πραγματική βούληση για την ενσωμάτωσή τους σε επίπεδο ίσων ευκαιριών ή δικαιωμάτων.Η πραγματική συμπερίληψη απαιτεί αλλαγές που δεν περιορίζονται μόνο σε εμφανίσεις και ποσοστά. Ζητά να διαμορφωθούν στρατηγικές που να εξασφαλίζουν ισότιμο και βιώσιμο χώρο για τα άτομα με αναπηρία στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην κοινωνική ζωή και σε άλλους τομείς. Η πρόκληση, λοιπόν, είναι να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο του tokenism και να προχωρήσουμε σε πραγματική ένταξη, δημιουργώντας υποδομές, ευκαιρίες και συνθήκες που να επιτρέπουν στα άτομα με αναπηρία να έχουν πλήρη συμμετοχή χωρίς να γίνονται «διακοσμητικά στοιχεία». Αν δεν κάνουμε αυτήν τη διάκριση, η ενσωμάτωσή τους παραμένει επιφανειακή και οι συνθήκες της ζωής τους δεν θα βελτιώνονται ουσιαστικά.Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε ότι η συμπερίληψη πρέπει να είναι γνήσια και να ξεκινά από την κατανόηση των αναγκών των ατόμων με αναπηρία και την ενσωμάτωσή τους με ουσιαστικό τρόπο στις κοινωνικές και επαγγελματικές διαδικασίες. Το tokenism δεν έχει θέση σε έναν κόσμο που διεκδικεί πραγματική ισότητα.
Ο Σύλλογος SOS τροχαία εγκλήματα, δημιουργήθηκε από ανθρώπους που βίωσαν την απώλεια, χάνοντας παιδιά, συντρόφους, συζύγους, αδέλφια, γονείς. Πολλές φορές για να αναδείξουμε το μέγεθος των θλιβερών ρεκόρ της Ελλάδας, στην άσφαλτο, μιλάμε και γράφουμε με νούμερα και στατιστικές. Οι άνθρωποι αυτοί όμως θυμούνται πρόσωπα και κι όχι αριθμούς.Ο Μιχάλης Σταυρουλάκης, ιδρυτικό στέλεχος του δραστήριου συλλόγου «SOS τροχαία εγκλήματα» μιλά στην Ντίνα Καράτζιου για το φόρο αίματος στους δρόμους, το τραύμα της απώλειας που έγινε δράση, αλλά και για τα σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με την οδική ασφάλεια, για το οποία ο νέος ΚΟΚ που βρίσκεται σε διαβούλευση, δεν δίνει λύσεις.
Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει; Τι είδους έρευνα κάνει πίσω από κάθε ιστορία; Πώς αναδεικνύει την ανθρώπινη πλευρά του εγκλήματος και πώς προσεγγίζει τόσο ευαίσθητα θέματα; Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή της πορείας του; Και τι μάς λένε τα εγκλήματα που έχουν καταγραφεί στην χώρα μας για την κοινωνία μας;
Είναι μύθος ή πραγματικότητα ότι τα παιδιά των χωρισμένων γονιών έχουν περισσότερα ψυχολογιά προβλήματα; Υπάρχει τρόπος τα παιδιά να ισορροπήσουν μετά το διαζύγιο και γιατί στο παιδικό μυαλό ο μπαμπάς και η μαμά πρέπει να μένουν ενωμένοι ότι και αν γίνει; Τι είναι αυτο που απειλεί πραγματικά τα παιδιά σε ένα διαζύγιο;
Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με την θωρακοχειρουργό Καλλιόπη Αθανασιάδη για τις παθογένειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας, για τον σεξισμό σε μία κατεξοχήν ανδροκρατούμενη ιατρική ειδικότητα, για το medical brain drain, για τα φακελάκια. Με σημείο αναφοράς το ατύχημα που της συνέβη σε ηλικία 4 ετών και τα σημάδια που της άφησε στο πρόσωπο, η Καλλιόπη Αθανασιάδη απαντάει για την επιλογή της να μην προχωρήσει σε επανορθωτικές επεμβάσεις, αλλά και για την την ομογενοποίηση των προτύπων ομορφιάς που προωθούνται μέσα από τις πλαστικές επεμβάσεις.
Γιατί ψάχνουμε μονίμως τα «εξωτικά» και τα σπάνια και δεν αγαπάμε περισσότερο τα υλικά και τα φαγητά με τα οποία έχουμε μεγαλώσει; Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη συζητά με τους Nomade et sauvage, τους μάγειρες Ιορδάνη Τσενεκλίδη και Παναγιώτη Σιαφάκα, σχετικά με το τι είναι εκλεκτό, τι είναι πολυτελές και πως οι μόδες κα οι τάσεις επηρεάζουν τις διατροφικές μας συνήθειες.
Τι αλλάζει στο τοπίο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών; Και γιατί οι ίδιοι εκφράζουν φόβους ότι δημιουργείται ένα παράλληλο εκπαιδευτικό σύστημα που θα αντικαταστήσει το δημόσιο; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Γιώργο Χριστόπουλο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος, για τις σημαντικές εξελίξεις στο χώρο της παιδείας.
Πόσο κοντά είμαστε στο να βλέπουμε ανάπηρους ηθοποιούς στην οθόνη μας; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τον σεναριογράφο, ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Καπουτζίδη για την συμπερίληψη στην ελληνική τιβί και την δική του προσπάθεια να γράψει ανάπηρους χαρακτήρες για μία νέα σειρά.
Σε μια εποχή που εταιρείες και επιχειρήσεις δεν αρκούντα απλώς στην επίτευξη των στόχων τους αλλά και στο πώς θα δημιουργήσουν συμπεριληπτικά και φιλόξενα εργασιακά περιβάλλοντα που εξελίσσουν τα skills των εργαζομένων και αποτελούν πόλο έλξης για τα καλύτερα νέα ταλέντα της αγοράς, η Dialectica, κορυφαία εταιρεία στον τομέα των information services, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο ελκυστικούς εργοδότες στην Ελλάδα. Πώς, όμως, το καταφέρνει αυτό;Η Στέλλα Μπούρδη, Vice President, Consulting, ΕΜΕΑ και ο Δημήτρης Μαγιάκος, Director, Global Head of Growth Markets της εταιρείας, εξηγούν στον αρχισυντάκτη της LiFO, Γιάννη Πανταζόπουλο.Μπορείτε να δείτε το vidcast εδώ.
Τι είναι το «woke» και τι όχι; Γιατί εξακολουθεί να διχάζει; Βρισκόμαστε σε πόλεμο ταυτοτήτων και πολιτισμών; Και αν είσαι woke, είσαι αριστερός; Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με τη Λασκαρίνα Λιακάκου και τον Θοδωρή Αντωνόπουλο για τις διαστρεβλώσεις που ακολουθούν την κουλτούρα της αφύπνισης.Ήταν αναμφίβολα στις λέξεις της χρονιάς που κυριάρχησαν στη δημόσια σφαίρα. Μετά την εκλογή Τραμπ ακούμε συνεχώς ότι για όλα φταίει αυτό το woke. Πρόκειται για μια μόδα που πέρασε όπως έγραψε ο διεθνής τύπος; Μήπως παρακολουθούμε μια πολιτική εργαλειοποίηση ή την πλήρη αποδόμηση του; Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με τη Λασκαρίνα Λιακάκου και τον Θοδωρή Αντωνόπουλο για το πιο αμφιλεγόμενο φαινόμενο της εποχής μας.
Με αφορμή την ψήφιση του προϋπολογισμού ο υπουργός Επικρατείας σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη για την οικονομία, την ακρίβεια, την παραίτηση του Αλέξη Πατέλη και το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ο Άκης Σκέρτσος περιγράφει τα οικονομικά μέτρα που θα εφαρμοστούν, εξηγεί γιατί «ο Αντώνης Σαμαράς υπερέβη την κόκκινη γραμμή», αναφέρεται στις συζητήσεις για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα και απαντά για πρώτη φορά ως προς το τι θα έκανε, αν γύριζε τον χρόνο πίσω, το βράδυ της ψήφισης του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο.
Γιατί συνήθως χάνουμε την όρεξή μας όταν αρρωσταίνουμε; Υπάρχουν γενικές διατροφικές αρχές που πρέπει να ακολουθούμε;Ποιες είναι οι βασικές τροφές που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα;Ποιες τροφές είναι κατάλληλες όταν ανεβάζουμε πυρετό; Και ποιες πρέπει να αποφεύγουμε;Υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που θεωρούνται «σούπερ τροφές» για την ανάρρωση από ασθένειες;Ποια είναι η σημασία των βιταμινών C και D όταν είμαστε άρρωστοι;Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των προβιοτικών (π.χ., γιαούρτι, κεφίρ) στη διατροφή κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας;Είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα διατροφής όταν κάποιος είναι άρρωστος; Ποιοι είναι οι πιο δημοφιλείς μύθοι σχετικά με τη διατροφή όταν αρρωσταίνουμε που δεν ισχύουν;Ο Χρήστος Δερδεμέζης είναι κλινικός διαιτολόγος διατροφολόγος.
Η διάσπαση προσοχής αφορά το 7,2 των παιδιών και των εφήβων ένα παγκόσμιο στατιστικό στοιχείο που όλο και αυξάνεται. Τι φταίει όμως για την διάσπααση προσοχής είναι μια εγκεφαλική δυσλειτουργία ή αφορά τον τρόπο ζωής μας; Τι πρέπει να κάνουμε όταν το παιδί μας διαγνωστεί με διάσπαση προσοχής και ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να το διαπιστώσουμε;Το σχολείο τι θέση παίρνει στα παιδιά που έχουν διάσπαση προσοχής και δυσλεξία. Είναι η μαθησιακή δυσκολία ένα εμπόδιο για την υπόλοιπη ζωή των παιδιών μας; Και τελικά, πως μπούμε να τα βοηθήσουμε;
Tα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα σχετικά με τον αστυνομικό της Βουλής σοκάρουν. Ένας 45χρονος που κακοποιούσε και βιντεοσκοπούσε τους βιασμούς των παιδιών του ενώ την ίδια στιγμή εξανάγκαζε τη μάνα και τον μεγαλύτερο γιο της οικογένειας να έχουν ενεργή συμμετοχή στην κακοποίηση, μεταξύ τους και σε βάρος των δύο κοριτσιών της οικογένειας. Γιατί η κινηματογραφική μυθοπλασία του Γ. Λάνθιμου και του Γ. Οικονομίδη δικαιώνεται; Και πώς οι ανησυχίες για την ισότητα στον γάμο ανεξαρτήτως φύλου και την τεκνοθεσία καταρρίπτονται τελικά μέσα από το κλασικό μοντέλο παραδοσιακής οικογένειας; Μπορείτε να δείτε το vidcast του επεισοδίου εδώ. Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιάννης Πανταζόπουλος, Βάνα Κράβαρη, Μάκης ΠολλάτοςΚάμερα-Μοντάζ: Ιωάννα ΣπανούΗχοληψία: Τζίνα ΡογδάκηΗχογράφηση: LiFO STUDIOS
Διαβάστε αναλυτικά την έρευνα στο dei.gr
Ένα ακόμα έργο που πατώντας στη Σαιξπηρική μαεστρία χτίζει γύρω από το αρχέτυπο των νέων εραστών ένα σύγχρονο παραμύθι για τον ανόθευτο ενθουσιασμό και με τον νεανικό έρωτα, την πίστη στην δύναμη της αγάπης, την περιφρόνηση της γονεϊκής εξουσίας, την μη τήρηση των οικογενειακών δεσμεύσεων, την ανυπακοή σε γάμους αποφασισμένους από γονείς και συμφέροντα.
Η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στο κόστος στέγασης στο σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης, τόσο για όσους ζουν στα αστικά κέντρα όσο και για εκείνους που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Από το 2018 έως το 2023 η συσσωρευτική αύξηση των ενοικίων στη χώρα μας κυμάνθηκε από 43,2 έως και 52,1 για τις κατοικίες με κάποια τετραγωνικά παραπάνω, οι οποίες συνήθως προορίζονται για οικογένειες.Μπορείτε να παρακολουθήσετε το vidcast εδώ και εδώ.Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιάννης Πανταζόπουλος, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Ντίνα Καράτζιου Κάμερα -Μοντάζ: Ιωάννα Σπανού Ηχοληψία: Τζίνα Ρογδάκη Ηχογράφηση: LiFO STUDIOS
Το θρίλερ με τα νεκρά βρέφη, οι ιατροδικαστικές εξελίξεις και οι θεωρίες συνωμοσίας. Γιατί οι ειδησεογραφικές αφηγήσεις έχουν βρει τη νέα πρωταγωνίστρια τηλεοπτικού ριάλιτι; Τελικά, είμαστε θεατές σε ένα σύγχρονο Κολοσσαίο με χιλιάδες δικαστές και θεατές ή μιλάμε για μια σύγχρονη Μήδεια; Μπορείτε να παρακολουθήσετε το vidcast εδώ και εδώ. Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιάννης Πανταζόπουλος, Βάνα Κράβαρη, Μάκης ΠολλάτοςΚάμερα -Μοντάζ: Ιωάννα ΣπανούΗχοληψία: Τζίνα ΡογδάκηΗχογράφηση: LiFO STUDIOS
Δείτε περισσότερα για τη συναυλία εδώ Έρευνα: Τίτος ΓουβέληςΚείμενο-Επεξεργασία: Ματούλα ΚουστένηΜουσική Επιμέλεια: Τίτος ΓουβέληςΗχογράφηση:Παναγιώτης Χούντας Μίξη: Παναγιώτης ΧούνταςΟργάνωση Παραγωγής: Άντζελα Τσιφτσή Μια συνεργασία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με τη LiFO
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι ένας τύπος διαβήτη που εμφανίζεται κυρίως στην παιδική και εφηβική ηλικία. Ποια είναι τα δύσκολα περάσματα της νόσου; Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Πόσο έχει βοηθήσει η τεχνολογία; Μια εκ βαθέων εξομολόγηση από την Ελένη Φάκου που νόσησε στα δώδεκα της χρόνια της και ζει τριάντα χρόνια τώρα με τη νόσο έχοντας παρακολουθήσει αλλά και δοκιμάσει τις περισσότερες νέες θεραπείες. Στη συζήτηση συμμετέχει και ο Γιώργος Καλιφρονάς ψυχοθεραπευτής ειδικευμένος σε ομάδες στήριξης διαβητικών.
Η τραγουδίστρια και ηθοποιός Βένια Σταυροπούλου μιλά στη Χρυσέλλα Λαγαρία και το Θοδωρή Τσάτσο για την επανεκκίνηση που χρειάστηκε να κάνει, όντας πλέον ανάπηρη, στη ζωή και την καριέρα της, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και τα επόμενα σχέδια της.
Οι κάλτσες είναι αυτή η όμορφη έκπληξη που συνδέει το ρούχο με το παπούτσι. Aυτή η μικρή επιφάνεια ανοιχτή στο να δεχτεί ένα σωρό μηνύματα, όλα τα χρώματα κι όλη την παιδικότητα του κόσμου, ακόμα κι όταν το υπόλοιπο ντύσιμο είναι ήσυχο. Έντονα χρώματα, ποπ αισθητική, κάλτσες που κατασκευάζονται από ελληνικό βαμβάκι υψηλής ποιότητας, πλέκονται σε μικροβιοτεχνίες της Αθήνας και συσκευάζονται σε επαναχρησιμοποιήσιμα γυάλινα βαζάκια. H Ode to socks της Ξένια Βατικιώτη είναι μια εταιρεία που υπάρχει εδώ και έξι χρόνια. Έμπνευση για το όνομα του brand αποτέλεσε το αγαπημένο της ποίημα, το ομώνυμο ποίημα δηλαδή του Πάμπλο Νερούδα, ένα ποίημα που αναφέρεται στην ευτυχία που προκάλεσε στον ποιητή ένα ζευγάρι κάλτσες που του έκανε δώρο μία φίλη του που τις είχε πλέξει η ίδια. Αυτήν τη χαρά που αντλούμε από τα μικρά, καθημερινά πράγματα θέλησε να υπενθυμίσει και η ίδια η Ξένια δημιουργώντας τις κάλτσες της εταιρείας της.
Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυία και την χημεία αυτών των δύο μουσικών αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει, ποιος άλλος; Ο Γιοχάνες Μπραμς. Ο εικασάχρονος βιολονίστας Γιόζεφ Γιόακιμ και ο συνομίληκός του Γιοχάνες Μπραμς, ο οποίος εκτός από μουσουργός υπήρξε σπουδαίος πιανίστας, συνδέθηκαν με στενούς δεσμούς από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους. Κι ενώ ο Μπραμς, τον Μάιο του 1893 ήταν άγνωστος ακόμα ο Γιοακίμ ήταν ήδη διάσημος και αναφερόταν ως ο πλέον ανερχόμενος βιολονίστας της εποχής του.
Πόσο εύκολα μπορεί τελικά να μιλήσει στους γύρω της μια γυναίκα που έχει περάσει καρκίνο του μαστού για το βίωμα της και τι ρόλο μπορεί να παίξει η συμμετοχή της σε μια θεατρική ομάδα στην εύρεση νέου νοήματος ζωής; Η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Αθηνά Παππά συζητά για τον καρκίνο του μαστού, το θέατρο και τη νέα της παράσταση «Η κουκούλα»με τη Χρυσέλλα Λαγαρία και το Θοδωρή Τσάτσο.
Αρκεί μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ για να καταλάβει κανείς τη μανία με την πρωτεΐνη. Τυριά με extra πρωτεϊνη, σοκολάτες, μακαρόνια, ψωμί, πουτίγκα, δημητριακά, μπισκότα. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Αν η συσκευασία γράφει ότι το προϊόν είναι υψηλό σε πρωτεϊνη, ή είναι πρωτεϊνούχο τότε πολύ πιθανό να βρεθεί στο καλάθι των αγορών σας. Ο περισσότερος κόσμος βλέπει τις πρωτεϊνες σαν ένα είδος «ελιξιρίου υγείας». Μας βοηθούν να χάσουμε βάρους, να χτίσουμε μυς και μας κρατάνε χορτάτους για περισσότερη ώρα. Όμως υπάρχουν πράγματι στοιχεία που να δείχνουν ότι όλα αυτά τα τρόφιμα και ποτά, «εμπλουτισμένα πρωτεΐνες» είναι ευεργετικά;
Πριν από λίγο καιρό ο δωδεκάχρονος γιος μου γύρισε τρομοκρατημένος από το σχολείο και μου είπε ότι κάποιο παιδί έφτιαξε ένα ψεύτικο κολάζ με το κεφάλι του και από κάτω κόλλησε μια γυμνή φωτογραφία έτσι ώστε να φαίνεται ότι είναι ο ίδιος. Έτρεμε σαν το ψάρι και φοβόταν ότι όλο αυτό θα εξαπλωνόταν μέσα από το Snapchat και θα το μάθαινε όλο το σχολείο. Τι κάνουμε σ' αυτές τις περιπτώσεις; Δεν είχα ιδέα. Πρώτα έπρεπε να καθησυχάσω το παιδί και μετά να ενημερώσω το σχολείο που μου μίλησε για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Και μόνο το όνομα της υπηρεσίας με έκανε να το σκεφτώ μια δεύτερη φορά αλλά τελικά όταν σου συμβαίνει κάτι ανάλογο, είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν. Σ' αυτό το podcast κάνω μαζί τους μια συζήτηση για να δω τι μου προτείνουν και τι μπορείς να κάνεις τελικά, αν το παιδί σου μπλέξει σε μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση.
H Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Tσάτσος προτείνουν 5 +1 tips για μια πιο φιλική και προσβάσιμη εμπειρία διασκέδασης για τα ΑμεΑ
H Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Αντώνη Τσαγκαράκη, Επίκουρο Καθηγητή Γεωργικής και Παραγωγικής Εντομολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, για τα έντομα που έχουν πάρει το πράσινο φως από την Κομισιόν ως τρόφιμα, και τους λόγους και τις αιτίες που αυτό συνέβη.Με σημείο αναφοράς την κλιματική κρίση η Κομισιόν βάζει στο τραπέζι των Ευρωπαίων τη βρώση εντόμων. Η στόχευση δεν είναι να εισάγει νέες πιο εκκεντρικές διατροφικές επιλογές για τους πολίτες των κρατών μελών, αλλά η απόφαση, εδράζεται στη παραδοχή, ότι τα έντομα ως τρόφιμα και ως ζωοτροφή, μπορούν να συμβάλλουν στη βιωσιμότητα του επισιτιστικού συστήματος.Ο Αντώνης Τσαγκαράκης εξηγεί πώς μπορούμε να μάθουμε αν καταναλώνουμε ήδη έντομα, τα οποία μπορεί να εμπεριέχονται ως συστατικό σε κάποιο προϊόν και εμείς απλώς το αγνοούμε.Ποιες είναι οι σημάνσεις που πρέπει να φέρουν αυτά τα προϊόντα, ποια είναι τα κενά του νόμου, αλλά και πως τα έντομα έχουν περάσει στη διατροφή μας πριν κάποια από αυτά, θεωρηθούν ακόμη τρόφιμα, αφού πολύ νωρίτερα, είχαν εγκριθεί η εκτροφή εντόμων για την παραγωγή ζωοτροφών. Ο Αντώνης Τσαγκαράκης μιλάει όμως και για ένα ακόμη έντομο, που δεν το τρώμε, αλλά μας θρέφει αυτό. Τη μέλισσα. «Τον εγγυητή της βιοποικιλότητας» όπως λέει, που σήμερα, πιέζεται αφόρητα από την κλιματική αλλαγή, την εκτεταμένη οικιστική ανάπτυξη και τη συρρίκνωση του δασικού πλούτου.Εξηγεί στην Ντίνα Καράτζιου γιατί φέτος στις Κυκλάδες πολλοί μελισσοκόμοι δεν έβγαλαν θυμαρίσιο μέλι και γιατί στην Πάρνηθα εκτοπίστηκαν οι μέλισσες από τις εκτάσεις που βρίσκονται υπό μεταπυρική αναγέννηση, κάνοντας έκκληση προς το αρμόδιο δασαρχείο να επιτρέψει «στον πιο αποτελεσματικό επικονιαστή που υπάρχει στη φύση» να μπει ξανά στο δάσος.
Δημιουργεί πρότυπα η τραπ μουσική; Έχει κάνει -έστω παραδόξως- κάτι καλό στην ελληνική κοινωνία; Πόσο επικίνδυνο είναι να ακούμε σήμερα έναν πολιτικό να ζητά την ποινικοποίηση ενός μουσικού είδους; Ο Τάσος Μπρεκουλάκης και η Βάνα Κράβαρη συζητούν για το αν και κατά πόσο το τραπ ευθύνεται για την αύξηση της βίας των ανηλίκων.