ATHENS VOICE Podcast

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Ελένη Ψυχούλη και η Μανίνα Ζουμπουλάκη συζητούν για το αμήχανο συναίσθημα που συχνά βιώνουν οι γονείς και γενικότερα οι μεγαλύτεροι όταν συναναστρέφονται με νεότερους ανθρώπους. Με αφορμή προσωπικές εμπειρίες με τα παιδιά τους, μιλούν για το χάσμα γενεών, τον φόβο μήπως φαίνονται «βαρετές», άκαιρες ή αδιάφορες, αλλά και για την απώλεια της βεβαιότητας ότι μπορούν να δώσουν σωστές συμβουλές. Αναγνωρίζουν ότι ο κόσμος και η αγορά εργασίας λειτουργούν πια διαφορετικά από ό,τι στο παρελθόν και ότι οι νεότεροι συχνά γνωρίζουν καλύτερα τις συνθήκες της εποχής τους. Το επεισόδιο καταλήγει στη σημασία της αποδοχής της ηλικίας, της αυτοσυγκράτησης, της ακρόασης της επόμενης γενιάς και της αγάπης ως βασικού τρόπου σύνδεσης, ακόμη κι όταν οι ρόλοι αλλάζουν.

Για κάποιους, τα οικογενειακά γιορτινά τραπέζια είναι ζεστασιά. Για άλλους είναι σκηνή: ρόλοι που επιστρέφουν, «αθώες» ερωτήσεις που τσιμπάνε, σιωπές που βαραίνουν και μια κρυφή πίεση να φαίνεται ότι όλα είναι καλά.Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε καθαρά για τις αλήθειες που σπάνια λέγονται: γιατί οι γιορτές ενεργοποιούν το παλιό μέσα μας, πώς το νευρικό σύστημα ζητά προστασία, και πώς το εν δυνάμει ενήλικο κομμάτι μπορεί να βάλει ρυθμό —με όρια, διάρκεια, «γλώσσα» και έξοδο— χωρίς μάχη και χωρίς ενοχή.

Η Δόμνα Μιχαηλίδου, υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, μιλάει για τις προκλήσεις της κοινωνικής συνοχής, της οικογένειας και του δημογραφικού στην Ελλάδα. Η υπουργός παρουσιάζει το πλαίσιο πολιτικών που εφαρμόζονται, δίνοντας έμφαση στη φιλοσοφία των «εργαλείων ελευθερίας» για τα νοικοκυριά, πέρα από τα επιδόματα. Αναλύονται μέτρα για τη στέγαση, όπως τα προγράμματα «Σπίτι μου», «Ανακαινίζω - Νοικιάζω», η κοινωνική αντιπαροχή και η αξιοποίηση στρατοπέδων, καθώς και παρεμβάσεις για την υποστήριξη της γονεϊκότητας, τη φροντίδα παιδιών και την ενεργό γήρανση. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην κάρτα αναπηρίας, στην προσβασιμότητα και στην ανάγκη αποκέντρωσης.

Οξφόρδη, 1958. Ο Αϊζάια Μπερλίν ανεβαίνει στο βήμα για μια διάλεξη που θα κρατήσει λιγότερο από μία ώρα κι όμως θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που μιλάμε για την ελευθερία.Για τον Μπερλίν, δεν υπάρχει μία ελευθερία. Υπάρχουν δύο. Η πρώτη είναι η αρνητική ελευθερία: να μην σου λέει κανείς τι να κάνεις. Η δεύτερη είναι η θετική ελευθερία: να μπορείς να γίνεις αυτό που θέλεις. Και οι δύο ακούγονται όμορφες. Αλλά η δεύτερη, λέει ο Μπερλίν, είναι επικίνδυνη. Γιατί πολλές φορές, πίσω από το «ξέρω εγώ τι είναι καλό για σένα», ξεφυτρώνουν πατερναλισμοί, αυταρχισμοί, μικρές ή μεγάλες τυραννίες.Στο δέκατο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας μιλάμε για το πιο απλό αλλά και πιο δύσκολο δίλημμα: θέλουμε ελευθερία από ή ελευθερία για; Κι έχει άραγε κόστος η απάντηση;ΣυντελεστέςΑφήγηση: Επιστήμη ΜπινάζηSound design: Δάφνη Γερογιάννη

Πόσες φορές έχετε βρεθεί σε μια συζήτηση ή διαφωνία όπου το μόνο που θέλατε με πείσμα, ήταν να έχετε δίκιο και να το αποδείξετε; Ίσως να νιώσατε ότι η νίκη σας να ήταν πιο σημαντική από τη σχέση, ή την κατανόηση. Όμως, ο μεγάλος δάσκαλος, ο Γουέιν Ντάιερ είχε πει κάτι πολύ σημαντικό: Η καλοσύνη είναι πιο ισχυρή από το δίκιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνετε υποτακτικοί ή θα αγνοείτε τα όριά σας. Σημαίνει να επιλέγετε τη σύνδεση, την κατανόηση και τη γαλήνη αντί για τον εγωισμό του «πρέπει να έχω δίκιο». Και σήμερα, θα σας προτείνω κάποιους τρόπους για να το κάνετε πράξη:Πάρτε λίγο χρόνο πριν αντιδράσετε. Σε μια διαφωνία, όταν νιώθετε την ένταση να ανεβαίνει, πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε μέχρι το 3 και ρωτήστε τον εαυτό σας: «Τι είναι πιο σημαντικό τώρα; Η αλήθεια μου ή η σχέση μας; Η ηρεμία μου ή να έχω δίκιο;»Δώστε χώρο και ακούστε πραγματικά τον άλλον. Η καλοσύνη ξεκινά με την προσοχή και την ενεργητική ακρόαση. Όταν ακούτε χωρίς να σχεδιάζετε την απάντηση ή την απόκρουση, μετατοπίζετε το κέντρο της επικοινωνίας από την προσωπική υπεράσπιση προς την κατανόηση και την σύνδεση. Για να το κάνετε αυτό πράξη, αφήστε τον άλλον να ολοκληρώσει τη σκέψη του, κι επαναλάβετε με δικά σας λόγια τι καταλάβατε χωρίς κριτική, ώστε να συνειδητοποιήσει τι είπε, κι αν θέλει, να το αλλάξει ή να το συμπληρώσει.Χρησιμοποιείστε εκφράσεις ενώνουν, όχι που διχάζουν. Αντί να πείτε: «Κάνεις λάθος, δεν έχεις δίκιο», πείτε: «Καταλαβαίνω τι λες, και θα σου πω τι σκέφτομαι εγώ, είναι κάτι λίγο διαφορετικό». Η αλλαγή μιας λέξης ή μιας πρότασης μπορεί να μεταμορφώσει ολόκληρη τη δυναμική της κουβέντας. Κι αν έχετε την καλοσύνη να σας οδηγεί, θα αποφύγετε εκφράσεις που προσβάλλουν ή ρίχνουν λάδι στη φωτιά.Αναγνωρίστε την αξία της ηρεμίας και της εσωτερικής γαλήνης. Ακόμα κι όταν έχετε δίκιο, το να το αποδείξετε, μπορεί να σας δώσει στιγμιαία ικανοποίηση, αλλά δεν σας χαρίζει ηρεμία και πληρότητα, και κυρίως, θα αφήσετε τον άλλον στενοχωρημένο. Γι' αυτό σκεφτείτε: κάθε φορά που επιλέγετε καλοσύνη, γλιτώνετε ενέργεια από τον θυμό, τη δυσφορία και το στρες — και γεμίζετε την καρδιά σας με θετικά συναισθήματα.Δώστε χώρο στον εαυτό σας για αγάπη. Η καλοσύνη δεν αφορά μόνο τους άλλους, γιατί στην ουσία, κάθε πράξη καλοσύνης επιστρέφει σε εσάς. Η συμπόνια, η ευγένεια και η κατανόηση σας γεμίζουν πληρότητα, εσωτερική ηρεμία και σας βοηθούν να νιώσετε συνδεδεμένοι με τον κόσμο γύρω σας.Η συνειδητή επιλογή της καλοσύνης δεν είναι αδυναμία, αντίθετα είναι δύναμη. Είναι η ικανότητα να βλέπετε πέρα από το εγώ, να εστιάζετε στις σχέσεις και στην αγάπη, και να ζείτε με αληθινή πληρότητα. Όταν επιλέγετε να είστε καλοσυνάτοι αντί να αποδεικνύετε πως έχετε δίκιο, δίνετε στον εαυτό σας και στους άλλους ένα πολύτιμο δώρο που διαρκεί: ειρήνη, σύνδεση και αγάπη.

Τον Μάρτιο του 2020, η Πολυξένη Μπέρδου και η φίλη της έχασαν τη ζωή τους όταν ο πρώην σύζυγος της Πολυξένης, ο Γιώργος Λιανός, αστυνομικός στο επάγγελμα, τους επιτέθηκε έξω από τον χώρο εργασίας τους. Ο δράστης γνώριζε το καθημερινό τους πρόγραμμα και τις περίμενε, οδηγώντας σε μια πράξη ακραίας βίας που δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης. Μετά τη σύλληψή του, ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν υπό ψυχολογική πίεση και ότι ήθελε να δει τα παιδιά του, χωρίς όμως αυτό να μπορεί να δικαιολογήσει το έγκλημα. ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη συζητούν τις συμβουλές που έχουν ακούσει στη ζωή τους και αν τελικά αποδείχθηκαν χρήσιμες. Από πρακτικές συμβουλές καθημερινότητας —όπως η αξία της καλής ποιότητας στα εργαλεία, οι έξυπνοι τρόποι για λιγότερο σιδέρωμα, το άσπρο ξίδι ως πολυεργαλείο καθαριότητας και η οργάνωση μέσω λίστας ή ατζέντας— μέχρι οικονομικά «τρικ» όπως ο κουμπαράς και η αποταμίευση ψιλών, το επεισόδιο δείχνει πώς μικρές συνήθειες μπορούν να κάνουν τη ζωή πιο εύκολη. Παράλληλα, μοιράζονται φιλοσοφικές συμβουλές που περνούν από γενιά σε γενιά, υπενθυμίζοντας ότι τα προβλήματα παραμένουν ίδια στον χρόνο και ότι, τελικά, σημασία έχει τι κρατάμε και πώς το εφαρμόζουμε στη ζωή μας.

Μια είδηση για ένα παιδί που σκότωσε τους γονείς του γίνεται η αφορμή για να κοιτάξουμε κατάματα το πιο δύσκολο ερώτημα: πώς η οικειότητα μπορεί να μετατραπεί σε βία. Με οδηγό τη σκέψη του Φρόιντ για τη «Δυσφορία μέσα στον πολιτισμό», μιλάμε για το τίμημα της συνύπαρξης: περιορισμούς, ενοχή, πίεση, ματαίωση — και για το τι συμβαίνει όταν όλα αυτά δεν γίνονται λέξη, αλλά αναζητούν διέξοδο στο σώμα του άλλου. Ένα επεισόδιο για την επιθετικότητα που δεν εξαφανίζεται, για τις εσωτερικές αφηγήσεις που νομιμοποιούν την πράξη και για την πιο αληθινή εσωτερική κατάκτηση: να αντέχει κανείς τη δυσφορία του χωρίς να τη μετατρέπει σε βία.

Στο 187ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Μιλήστε για το brand σας σε όλες τις γενιές», μιλάμε για ένα από τα πιο δύσκολα –αλλά και πιο κρίσιμα– ζητήματα του σύγχρονου marketing: πώς μπορεί ένα brand να μιλήσει ουσιαστικά σε διαφορετικές γενιές, χωρίς να χάνει τη φωνή του.Boomers, Generation X, Millennials και Zoomers συνυπάρχουν σήμερα στο ίδιο καταναλωτικό οικοσύστημα, αλλά σκέφτονται, επικοινωνούν και αποφασίζουν με εντελώς διαφορετικούς όρους. Και αν κάποιος σας υποσχεθεί ότι υπάρχει ένα μήνυμα που «δουλεύει για όλους», μάλλον σας κοροϊδεύειΣε αυτό το podcast αναλύουμε:Γιατί το χάσμα των γενεών είναι σήμερα βαθύτερο από ποτέΠώς σκέφτονται και τι εκτιμούν πραγματικά οι BoomersΤι περιμένουν οι Gen X από ένα brand και γιατί απορρίπτουν τις εύκολες υποσχέσειςΓιατί οι Millennials δεν αγοράζουν απλώς προϊόντα, αλλά νόημαΠώς μιλούν, αντιδρούν και συμμετέχουν οι Zoomers – και γιατί «μυρίζονται» το fake από χιλιόμετραΠώς προσαρμόζεις το μήνυμα, χωρίς να αλλοιώνεις την ταυτότητα του brand σουΜια στρατηγική, ρεαλιστική ματιά στο generational marketing, όχι με θεωρία, αλλά με πρακτικά παραδείγματα και καθαρή σκέψη.Γιατί σήμερα δεν αρκεί να έχεις κάτι να πεις — πρέπει να ξέρεις σε ποιον μιλάς και πώς.

Λονδίνο, 1944. Οι σειρήνες του πολέμου ακούγονται σχεδόν κάθε βράδυ. Μέσα σε αυτή τη σκοτεινή πόλη, ο Φρίντριχ Χάγιεκ γράφει ένα βιβλίο που θα γίνει πιο επίκαιρο απ' όσο θα φανταζόταν ο ίδιος.Το βιβλίο «Ο δρόμος προς τη δουλεία» είναι μια κραυγή ανησυχίας: τι συμβαίνει όταν το κράτος μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην οικονομία, στη ζωή, στις επιλογές μας; Πότε η προστασία γίνεται έλεγχος; Και πότε ο έλεγχος γίνεται ανελευθερία;Ο Χάγιεκ δεν μιλάει για την αγορά• μιλάει για τον άνθρωπο. Για το δικαίωμα να οργανώνει τη ζωή του χωρίς να τον κατευθύνει κάποιος κεντρικός «πατέρας». Για τον κίνδυνο μιας κοινωνίας όπου όλοι έχουν καλές προθέσεις  αλλά το αποτέλεσμα είναι ένας νέος δρόμος προς τη δουλεία.Στο ένατο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, ακούμε τον Χάγιεκ όχι σαν ιδεολόγο, αλλά σαν στοχαστή που είδε από πολύ νωρίς πού μπορεί να οδηγήσει ο υπερβολικός κρατικός πατερναλισμός.ΣυντελεστέςΑφήγηση: Επιστήμη ΜπινάζηSound design: Δάφνη Γερογιάννη

Η πρώτη εντύπωση που δημιουργούμε όταν γνωρίζουμε κάποιον είναι πολύ σημαντική: είναι κάτι σαν μια «κάρτα γνωριμίας», σαν «προσωπικό μας αποτύπωμα». Δημιουργείται σε λίγα δευτερόλεπτα, πριν καν μιλήσουμε, και καθορίζει τον τρόπο που θα μας αντιμετωπίσουν αργότερα — στην εργασία, στις σχέσεις, στις ευκαιρίες που θα μας ανοιχτούν. Η σημασία της πρώτης εντύπωσης εξηγείται από την βιολογία: ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος για να αξιολογεί κάθε ερέθισμα πάρα πολύ γρήγορα. Όταν πρωτοσυναντάτε κάποιον, μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα σχηματίζει άποψη για το αν είναι αξιόπιστος, συμπαθητικός ή ικανός, σε συνδυασμό και με τα ερεθίσματα που δίνει η εξωτερική του εμφάνιση. Κι αυτή η αρχική αξιολόγηση, θεμελιώνεται και δύσκολα αλλάζει. Το ίδιο συμβαίνει και στους άλλους για σας όταν εμφανίζεστε πρώτη φορά, και θα μοιραστώ 4 τρόπους για να κάνετε πάντα μια πολύ καλή πρώτη εντύπωση.Να είστε παρόντες στο «εδώ και τώρα»: Η αληθινή σύνδεση ξεκινά όταν δείξετε γνήσιο ενδιαφέρον, και το εκφράσετε με όλους τους τρόπους: κοιτάξτε ευθεία στα μάτια, ακούστε προσεκτικά χωρίς να βιάζεστε, ούτε να σκέφτεστε τι θα απαντήσετε, μην διακόπτετε, και ρωτήστε περισσότερα. Η προσοχή και το αληθινό σας ενδιαφέρον είναι ο πιο σπάνιος και πολύτιμος τρόπος να δείξετε σεβασμό και να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του άλλου.Φροντίστε την γλώσσα του σώματος, το σώμα μιλάει πριν από σας: Η στάση σας, το χαμόγελό σας, η χειραψία σας και πόση σιγουριά εμπνέει, ο τρόπος που μπαίνετε σ' έναν χώρο, όλα στέλνουν μηνύματα. Σταθείτε όρθιοι με αυτοπεποίθηση αλλά χωρίς έπαρση, κρατήστε ανοιχτή στάση σώματος και χαμογελάστε με φυσικότητα. Να ξέρετε πως οι άνθρωποι θυμούνται περισσότερο το πώς τους κάνατε να νιώσουν — όχι τι ακριβώς είπατε.Να είστε ο εαυτός σας στην καλύτερη εκδοχή σας: Η αυθεντικότητα είναι μαγνητική. Δεν χρειάζεται να προσποιείστε ή να υπερπροσπαθείτε να δείξετε κάτι περισσότερο ή καλύτερο από αυτό που είστε· αρκεί να εκπέμπετε καθαρότητα και συνέπεια ανάμεσα σε αυτά που λέτε και σε αυτά που δείχνετε. Όταν είστε ο εαυτός σας, εκπέμπετε μια αίσθηση άνεσης, και οι άλλοι το εισπράττουν αμέσως και χαλαρώνουν, νιώθοντας άνετα κι εκείνοι.Ανεβάστε την ενέργειά σας: Η ενέργεια με την οποία εμφανίζεστε λέει πολλά για το πώς βλέπετε τον εαυτό σας και τους άλλους. Αν μπαίνετε σε έναν χώρο με θετικότητα, ανοιχτότητα και καλή διάθεση, η ατμόσφαιρα γύρω σας αλλάζει. Για να το καταφέρετε, σκεφτείτε την πρόθεσή σας και φροντίστε να είναι θετική και δοτική. Όλο οι άνθρωποι έλκονται αμέσως από όσους εκπέμπουν ζεστασιά και σιγουριά.Θυμηθείτε πως η πρώτη εντύπωση είναι σαν το πρώτο κεφάλαιο ενός βιβλίου: μπορεί να μη φανερώνει όλη την ιστορία, αλλά καθορίζει αν ο αναγνώστης θα θελήσει να συνεχίσει. Γιατί η εντύπωση που αφήνετε δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουν οι άλλοι· είναι και το μήνυμα που στέλνετε προς τα έξω για το ποιοι είστε.

Ο Παύλος Μαρινάκης, υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μιλάει για τον ρόλο της πολιτικής στη σύγχρονη κοινωνία, τη σχέση πολιτικής και τεχνοκρατίας και τη σημασία της ενεργού συμμετοχής των πολιτών απέναντι στην αποπολιτικοποίηση. Αναφέρεται στη λειτουργία των social media στον δημόσιο διάλογο, στα οφέλη αλλά και στους κινδύνους τους, καθώς και στη συχνή καταχρηστική χρήση όρων, όπως ο φασισμός. Τοποθετείται για τις ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές Αριστεράς - Δεξιάς, την εφαρμογή του νόμου, τον πολιτικό πολιτισμό και τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης. Παράλληλα, μιλά για τις κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, το δημογραφικό ζήτημα, τη μετανάστευση, την εργασία και την ευθύνη της σημερινής γενιάς απέναντι στις επόμενες, υπογραμμίζοντας τη σημασία της θεσμικής σταθερότητας και της δημοκρατικής συνέχειας.

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη συζητούν για τις διατροφικές διαταραχές με τη δρ. Μαρία Τσιάκα, ψυχολόγο και διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών. Η δρ. Τσιάκα εξηγεί ότι πρόκειται για σοβαρές, βιολογικά προσδιοριζόμενες ψυχιατρικές ασθένειες που δεν περιορίζονται σε έφηβα κορίτσια, αλλά επηρεάζουν άτομα κάθε φύλου και ηλικίας. Αναλύει πώς ο υποσιτισμός αλλοιώνει τη λειτουργία του εγκεφάλου, κάνοντας την τροφή να μοιάζει απειλητική και οδηγώντας σε λανθασμένες αντιλήψεις για την πείνα και το σώμα. Τονίζει τη σημασία της έγκαιρης αναγνώρισης συμπτωμάτων από την οικογένεια, αλλά και τον καθοριστικό της ρόλο στη θεραπευτική διαδικασία. Η αποκατάσταση απαιτεί υποστηριζόμενη σίτιση, εξειδικευμένα πρωτόκολλα και στη συνέχεια ψυχοθεραπεία, με στόχο την πλήρη ανάρρωση και την επανένταξη του ατόμου στη ζωή του.

Με τον βουλευτή Κιλκίς του ΠΑΣΟΚ, Στέφανο Παραστατίδη, ανοίγει ο κύκλος συζητήσεων στο νέο Podcast της ATHENS VOICE, Briefing. Η συζήτηση διεξάγεται υπό τη σκιά μεγάλων διεθνών εξελίξεων, ιδίως γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός και οι συζητήσεις σχετικά με τον ρόλο της Ευρώπης και των ΗΠΑ αναδεικνύουν, όπως σημειώνει ο κ. Παραστατίδης, ένα βαθύτερο πρόβλημα: την απουσία ισχυρών διεθνών θεσμών από κρίσιμες διαδικασίες λήψης αποφάσεων.Ο Στέφανος Παραστατίδης υπογραμμίζει ότι μια σταθερή ειρηνευτική διαδικασία πρέπει να βασίζεται στις αρχές της δικαιοσύνης και όχι σε συσχετισμούς δύναμης. Γρήγορα συζήτηση πηγαίνει στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να επισημαίνει ότι  ακροδεξιά κυβερνά ήδη σε πέντε χώρες, είναι πρώτη δύναμη στις δημοσκοπήσεις σε εννέα και δεύτερη σε άλλες τέσσερις. Κατά την άποψή του, ζούμε μια νέα σύγκρουση μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού, με σημαντικούς κινδύνους για τις κοινωνίες.Σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, ο βουλευτής αμφισβητεί τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι η χώρα «πρωταγωνιστεί». Για τον ίδιο, πρωταγωνιστικός ρόλος θα ήταν η μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο καθαρής ενέργειας, αξιοποιώντας τις ΑΠΕ και τον φυσικό πλούτο της. Δεν θεωρεί ότι απλώς η Ελλάδα ως «ενδιάμεσος σταθμός» αγωγών μπορεί να αποτελεί στρατηγικό επίτευγμα.Η συζήτηση μεταφέρεται στα δημόσια αγαθά: Υγεία και Παιδεία. Ο κ. Παραστατίδης υποστηρίζει ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει χάσει τον χαρακτήρα του· η πρόσβαση είναι δύσκολη, οι ανισότητες κέντρου - περιφέρειας τεράστιες, και ο πολίτης πληρώνει υπερτριπλάσια ποσά για ιδιωτικές υπηρεσίες. Η ποιότητα ενός ΕΣΥ, τονίζει, είναι δείκτης δημοκρατίας.Αναφορικά με την παιδεία και τον νόμο για τα μη κρατικά ΑΕΙ, ο βουλευτής κατηγορεί την κυβέρνηση ότι παρουσίασε τον νόμο ως εισαγωγή «μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων, ενώ στην πράξη πρόκειται για παραρτήματα κολεγίων. Τονίζει ότι μεγάλα πανεπιστήμια –όπως η Σορβόννη, το Χάρβαρντ ή η Οξφόρδη– δεν επρόκειτο να έρθουν ποτέ με αυτό το μοντέλο και ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να υιοθετεί εκπαιδευτικά συστήματα τύπου Κύπρου, αλλά πιο προοδευτικά, ευρωπαϊκά πρότυπα. Για το ΠΑΣΟΚ, η παιδεία παραμένει δημόσιο αγαθό που οφείλει να προάγει την κοινωνική κινητικότητα.Για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ, αποδέχεται πως υπάρχει γκρίνια αλλά επισημαίνει ότι γκρίνια υπάρχει σε όλα τα κόμματα και ότι συχνά τα ΜΜΕ προβάλλουν μεροληπτικά τις εσωτερικές διαφωνίες του ΠΑΣΟΚ.

Η Αδριανή Πίττα, Senior Manager στην ομάδα Client Service της Dialectica, πήρε την απόφαση να επιστρέψει από τη Γερμανία και να μπει στον επιχειρηματικό κόσμο, ορίζοντας η ίδια την τύχη της. Μάλιστα στην ερώτηση: “Τί είναι αυτό που σε κέρδισε στην Dialectica και είπες πάμε να δοκιμάσουμε;”, η Αδριανή ξεχώρισε δύο βασικές παραμέτρους: τους ανθρώπους της Dialectica και το στοιχείο της “πρόκλησης”, μέσα από την οποία πάντα υπάρχει κάτι να κερδίσεις και να διεκδικήσεις.Για τον Γιώργο Παπαμιχαήλ, Manager στην ομάδα Client Service της Dialectica, αυτό που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο είναι το ανθρώπινο στοιχείο, καθώς επίσης και η βαρύτητα που δίνει η εταιρεία στην εκπαίδευση των ανθρώπων της.Κάποιες φορές σηκωνόμαστε από το κρεβάτι μας και ψάχνουμε το κίνητρο για να δώσουμε νόημα στη μέρα μας. Για τον Γιώργο αυτό το κίνητρο διατηρείται ζωντανό καθημερινά μέσα από το ομαδικό πνεύμα και το κλίμα συνεργασίας που βιώνει όλα αυτά τα χρόνια στην Dialectica, καθώς επίσης και από τις ευκαιρίες συνεχούς εκπαίδευσης που συμβάλλουν τόσο στην επαγγελματική, όσο και στην προσωπική του εξέλιξη.Δύο νέα παιδιά, η Αδριανή Πίττα και ο Γιώργος Παπαμιχαήλ, μηδένισαν το κοντέρ και άλλαξαν τη ζωή τους σε μία μέρα, ξεκινώντας να εργάζονται στη Dialectica, την no1 εταιρία στον κλάδο της επιχειρηματικής πληροφόρησης. Ένα play αρκεί για να δεις ότι δεν πρέπει να αφήνεις τίποτα στην τύχη...Το συγκεκριμένο podcast γίνεται με την υποστήριξη της Dialectica, μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται σε 3 ηπείρους, με πάνω από 1.400 εργαζόμενους, οι οποίοι εκπροσωπούν περισσότερες από 50 διαφορετικές εθνικότητες και ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνά τα 27 έτη.

Ξεκίνησε η σειρά που ήρθε να σου αποδείξει, μέσα από αφιλτράριστες ιστορίες, πως τίποτα δεν είναι τύχη. Καλεσμένοι που ξεκίνησαν από κάπου, αλλά η πυξίδα τους άλλαξε. Και εκείνοι δεν άφησαν τίποτα στην τύχη.Έτσι είναι και η Αγγελική Σοβόλου, Senior Manager στη Dialectica. Θεωρούσε πως δεν θα μπορέσει ποτέ να δουλέψει σε ένα γραφείο και ότι δεν θα έβαζε ποτέ σακάκι, ούσα πρωταθλήτρια στο άλμα εις μήκος. Και όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Σπουδάζοντας, το Marketing και η Διοίκηση Επιχειρήσεων την κέρδισαν, και μετρώντας πλέον 6 χρόνια στην Dialectica έχει βρεθεί να ηγείται μιας ομάδας 25 ατόμων και να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής της εταιρείας.Το συγκεκριμένο podcast γίνεται με την υποστήριξη της Dialectica, μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται σε 3 ηπείρους, με πάνω από 1.400 εργαζόμενους, οι οποίοι εκπροσωπούν περισσότερες από 50 διαφορετικές εθνικότητες και ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνά τα 27 έτη.

Το όνομα «Jackaroo» σημαίνει βοηθός αγελαδάρη. Ποιος, όμως, έστησε όλη την ιδέα πίσω από το μαγαζί με τις μεγαλύτερες ουρές στην Αθήνα;Είναι ο Μιχάλης Μαντζουράνης και στο σημερινό επεισόδιο The Taste Makers by efood μας μιλάει για την έμπνευσή του, για το πώς καταφέρνει να φέρει εις πέρας τόσες παραγγελίες καθημερινά, αλλά και μας αποκαλύπτει αποκλειστικά τα επόμενά του σχέδια, που κι αυτά αναμένεται να γίνουν talk of the town!Απολαύστε τον, παρέα με το efood.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξεκινούν τίποτα αν δεν είναι σίγουροι πως θα το κάνουν τέλεια. Άλλοι που διορθώνουν ξανά και ξανά το παραμικρό, ώσπου χάνουν τη χαρά της δημιουργίας. Και κάποιοι που μένουν ακίνητοι — όχι από τεμπελιά, αλλά από φόβο. Φόβο μήπως φανούν ατελείς.Σε αυτό το επεισόδιο των Αληθειών, η Σουζάνα Παπαφάγου ανοίγει μια βαθιά  συζήτηση για την ατελοφοβία, τον φόβο της ατέλειας και της ανεπάρκειας.Μέσα από παραδείγματα θεραπευόμενων, ψυχαναλυτικές αναφορές και προσωπικό λόγο, αναδεικνύει πώς η ανάγκη για τελειότητα ριζώνει σε παιδικές εμπειρίες, σε γονεϊκά βλέμματα που δεν άντεξαν το λάθος, σε υπερεγώ που μαθαίνουν να τιμωρούν αντί να φροντίζουν.Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιθυμία για εξέλιξη και στην αδυσώπητη ανάγκη να τα κάνουμε όλα σωστά;Τι συμβαίνει μέσα μας όταν το «αρκετά καλό» δεν είναι ποτέ αρκετό;Πώς μπορούμε να μάθουμε να ζούμε με τις ρωγμές μας χωρίς να τις κρύβουμε;Στο τέλος του επεισοδίου, μια άσκηση «μάσκα οξυγόνου» –«Η άδεια για ατέλεια»– μας προσκαλεί να σταθούμε απέναντι στον φόβο του λάθους με τρυφερότητα, να γράψουμε όσα δεν τολμήσαμε να ξεκινήσουμε και να πούμε δυνατά: «Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να υπάρξει, ακόμη κι αν δεν είναι τέλειος».Ένα επεισόδιο για την ελευθερία της ατέλειας, για την τρυφερότητα απέναντι στο ανθρώπινο, για τη βαθιά αλήθεια ότι δεν χρειάζεται να είμαστε άψογοι για να είμαστε αγαπητοί.

Στο 182o podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Επενδύστε στο word of mouth», συζητάμε για τη δύναμη της πιο παλιάς —αλλά και πιο αποτελεσματικής— μορφής διαφήμισης: της σύστασης από στόμα σε στόμα.Γιατί να ψάχνετε τον επόμενο celebrity ambassador, όταν ο πιο ισχυρός πρεσβευτής της μάρκας σας μπορεί να είναι… ο ίδιος ο πελάτης σας;Μαζί αναλύουμε:Πώς η ποιότητα και η εμπειρία γεννούν αυθόρμητες συστάσεις;Πώς να δημιουργήσετε εμπειρίες που αξίζει να μοιραστεί κάποιος;Ποιες πρακτικές ενεργοποιούν τους ευχαριστημένους πελάτες ώστε να σας διαδώσουν;Γιατί οι micro-influencers έχουν μεγαλύτερη αξία από όσο νομίζετε;Και πώς να μετατρέψετε ένα αρνητικό σχόλιο σε χρυσή ευκαιρία word of mouth.Μια προσγειωμένη αλλά στρατηγική ματιά σε έναν ισχυρό μοχλό ανάπτυξης που δεν κοστίζει μια περιουσία — αλλά απαιτεί σχέδιο, φροντίδα και αυθεντικότητα.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2015, ένα ήσυχο χωριό της Ελβετίας συγκλονίστηκε από μια φρικιαστική τετραπλή δολοφονία. Η Κάρλα Σάουερ-Φραϊμπουργκχάους, οι δύο γιοι της και η κοπέλα του μεγαλύτερου γιου της βρέθηκαν νεκροί μέσα στο σπίτι τους στο Ρούπερσβιλ, θύματα ενός προμελετημένου εγκλήματος. Ο δράστης, Τόμας Νικ, φοιτητής και προπονητής ποδοσφαίρου νέων, μπήκε στο σπίτι υποδυόμενος σχολικό ψυχολόγο, εκβίασε τη μητέρα και χρησιμοποίησε βία και σεξουαλική κακοποίηση για να διαπράξει τα φρικτά εγκλήματά του. Η αστυνομία τον εντόπισε πέντε μήνες αργότερα μέσω DNA, δακτυλικών αποτυπωμάτων και ηλεκτρονικών στοιχείων. Στη δίκη του το 2018 κρίθηκε ένοχος για φόνο, εκβιασμό, ομηρεία, σεξουαλική επίθεση, εμπρησμό και άλλες κατηγορίες, και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Αυθορμητισμός, παρορμητισμός, αυθεντικότητα: Πώς να τα ξεχωρίσετε Στις ανθρώπινες συμπεριφορές, επικοινωνία και σχέσεις, υπάρχουν τρεις έννοιες που συχνά συγχέονται: ο αυθορμητισμός, ο παρορμητισμός και η αυθεντικότητα. Είναι έννοιες που μπορεί να μοιάζουν, αλλά στην πράξη εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο, σημαίνουν διαφορετικά πράγματα, και έχουν πολύ διαφορετικά αποτελέσματα στις σχέσεις σας. Ο αυθορμητισμός είναι η αμεσότητα, η φυσικότητα, χωρίς καμία επιτήδευση.  Είναι εκείνη η στιγμή που είμαστε εντελώς ο εαυτός μας, που γελάμε δυνατά σε μια παρέα, που χορεύουμε όταν ακούσουμε το αγαπημένο μας τραγούδι, που λέμε «σ' αγαπώ» χωρίς να το έχουμε σκεφτεί δεύτερη φορά.  Δεν είναι βιασύνη: είναι η ίδια η ζωή που εκφράζεται χωρίς φίλτρα. Και βέβαια, ο αυθορμητισμός κάνει τις σχέσεις πιο ζωντανές και αληθινές, κι εμάς αληθινούς, χωρίς καμία ανάγκη να μπαίνουμε σε ρόλους για να δείξουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε.Για να εκδηλώσετε τον αυθορμητισμό σας:Εμπιστευτείτε την πηγαία, χαρούμενή σας πρόθεση. Αν θέλετε να πείτε μια καλή κουβέντα, πείτε τη εκείνη τη στιγμή, όπως τη νιώθετε.Μην κάνετε δεύτερη σκέψη. Εκδηλώστε και εκφράστε τα συναισθήματά σας.  Αν έχετε την τάση να συγκρατείτε το γέλιο ή τη συγκίνησή σας, δοκιμάστε να τα αφήσετε να φανούν. Είναι υγιές, σας απελευθερώνει, σας κάνει πιο ανθρώπινους, γοητευτικούς και ενισχύει τις σχέσεις σας.Ο Παρορμητισμόςείναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι το να αντιδράτε έντονα χωρίς να σκεφτείτε τις συνέπειες, να κάνετε δηλώσεις, να παίρνετε αποφάσεις που αργότερα θα μετανιώσετε. Να πείτε μια βαριά κουβέντα πάνω στον θυμό σας ή να κάνετε μια μεγάλη αγορά χωρίς σκέψη. Ο παρορμητισμός  θεριεύει όταν τα έντονα συναισθήματα παίρνουν τον έλεγχο πριν τη λογική, και μπορείτε να τον διαχειριστείτε:Όταν νιώθετε τον θυμό σας να φουντώνει, πάρτε μια ανάσα, μετρήστε ως το δέκα και μετά αντιδράστε. Η μικρή παύση θα σας ηρεμήσει και θα εμποδίσει αρνητικές συνέπειες.Πάρτε χρόνο πριν απαντήσετε ή πριν πάρετε μια απόφαση.  Όταν σας πιέζουν να αποφασίσετε ή να απαντήσετε σε κάποιο θέμα και δεν είστε έτοιμοι, ζητήστε χρόνο. Θα σας βοηθήσει να κρατήσετε ψυχραιμία, και με διαύγεια να αντιδράσετε πολύ πιο σωστά. Αυθεντικότητα σημαίνει να ζούμε σε συμφωνία με τις αξίες και τα «πιστεύω» μας. Σημαίνει αυτό που σκέφτομαι, πιστεύω,λέω και κάνω να είναι σε ευθυγράμμιση.Ο αυθεντικός άνθρωπος θα πει «διαφωνώ» ή «δεν ταιριάζει σε μένα αυτό», ακόμη κι αν δεν είναι το πιο βολικό.  Η αυθεντικότητα προϋποθέτει αυτογνωσία και θάρρος, αλλά χτίζει ουσιαστικές σχέσεις εμπιστοσύνης, γιατί οι γύρω μαςξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν.Για να είστε και να παραμένετε αυθεντικοί: Ρωτάτε συχνά τον εαυτό σας: «Αυτό που λέω, σκέφτομαι, κάνω τώρα, είναι δικό μου;»Τολμήστε να πείτε και «όχι» όταν κάτι δεν το θέλετε. Αυθεντικότητα δεν είναι να αρέσετε σε όλους, είναι να είστε συνεπείς με τον εαυτό σας, τα θέλω και τις αξίες σας.

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη μιλούν για την έννοια της πολυτέλειας σήμερα, η οποία έχει μετατοπιστεί από τα υλικά αγαθά σε πιο προσωπικές και καθημερινές απολαύσεις. Η πολυτέλεια δεν είναι πλέον μόνο το ακριβό αυτοκίνητο ή η χλιδή, αλλά η δυνατότητα να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου, η ηρεμία του μυαλού, η οικονομική ανεξαρτησία, η υγεία και η λειτουργικότητα του σώματος, ακόμη και απλές χαρές όπως ένα καλό γλυκό ή ένα άνετο ύφασμα. Η νέα πολυτέλεια συνδέεται με την ισορροπία ανάμεσα στις επιθυμίες μας και στις ανάγκες των άλλων, με την προσοχή στη στιγμή και τη συνειδητή συμμετοχή στη ζωή μας. Η πραγματική χλιδή είναι να ζεις χωρίς στρες, να απολαμβάνεις την καθημερινότητα και να εκτιμάς τα απλά, αλλά ουσιαστικά πράγματα που κάνουν τη ζωή πιο πλήρη και ευτυχισμένη.

Ένας νεαρός Γάλλος φτάνει στην Αμερική το 1831. Υποτίθεται ότι ταξιδεύει για να μελετήσει τις φυλακές στην πραγματικότητα, ψάχνει το μέλλον της δημοκρατίας. Ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ γυρίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, μιλάει με δικαστές, αγρότες, εμπόρους, ιερείς. Και γράφει το πιο διορατικό βιβλίο για το πώς λειτουργεί μια κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων. Εκεί όπου όλοι είναι ίσοι, αλλά κανείς δεν είναι ίδιος.Στο τέταρτο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, περνάμε τον Ατλαντικό για να δούμε πώς η ελευθερία οργανώθηκε σε θεσμούς και γιατί, ακόμα και σήμερα, η Αμερική παραμένει το πιο επιτυχημένο πολιτικό πείραμα της νεωτερικότητας.ΣυντελεστέςΑφήγηση: Επιστήμη ΜπινάζηSound design: Δάφνη Γερογιάννη

Τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος; Να συμμετέχεις στη λήψη αποφάσεων, όπως οι αρχαίοι πολίτες των πόλεων-κρατών; Ή να έχεις τον δικό σου ιδιωτικό χώρο, όπου κανείς δεν μπορεί να σε ελέγχει;Το 1819, ο Μπενζαμέν Κονστάν κάνει μια διάλεξη στο Παρίσι και αλλάζει για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε την ελευθερία. Ξεχωρίζει την πολιτική ελευθερία των αρχαίων από την προσωπική ελευθερία των νεωτέρων. Και θέτει το πιο σύγχρονο δίλημμα: μπορεί ο πολίτης να είναι ελεύθερος, αν το άτομο δεν είναι;Στο τρίτο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, επιστρέφουμε σε μια Ευρώπη που βγαίνει από τις επαναστάσεις και μπαίνει σε έναν νέο αιώνα ατομικότητας για να δούμε πώς η ελευθερία πέρασε από την πλατεία… στο σαλόνι.ΣυντελεστέςΑφήγηση: Επιστήμη ΜπινάζηSound design: Δάφνη Γερογιάννη

Ξυπνάτε ένα πρωί και κάτι δεν πάει καλά. Η καρδιά σας χτυπά πιο γρήγορα, το στήθος βαραίνει κι ένα αίσθημα ανησυχίας απλώνεται χωρίς προειδοποίηση. Δεν έχει συμβεί τίποτα. Κι όμως, το σώμα σας συμπεριφέρεται σαν να κινδυνεύει.Στο επεισόδιο αυτό, η Σουζάνα Παπαφάγου, Κλινική Αναπτυξιακή Ψυχολόγος και Ψυχοθεραπεύτρια, εξηγεί με απλό αλλά επιστημονικά ακριβή τρόπο τι συμβαίνει όταν βιώνουμε άγχος χωρίς φανερό λόγο και γιατί το σώμα ενεργοποιεί συναγερμό ακόμη κι όταν όλα είναι καλά.Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο στρες και το άγχος και γιατί το ένα τελειώνει, ενώ το άλλο παραμένει; Πώς δημιουργούνται οι κρίσεις άγχους και πώς διαφέρουν από τις κρίσεις πανικού; Γιατί ο εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει τον πραγματικό από τον φανταστικό κίνδυνο; Και πώς μπορούμε να επανεκπαιδεύσουμε το νευρικό μας σύστημα ώστε να μάθει ξανά την αίσθηση της ασφάλειας;Η Αλήθεια #6 σάς προσκαλεί να δείτε το άγχος όχι σαν εχθρό, αλλά σαν μήνυμα ένα κάλεσμα του σώματος να το ακούσετε, όχι να το πολεμήσετε.«Το σώμα δεν φοβάται το παρόν· φοβάται όσα δεν έχουν ειπωθεί ακόμη».

Στο 181ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Η στιγμή που ο καταναλωτής σας ψάχνει», συζητάμε για τις micromoments — τις μικρές εκείνες στιγμές που όμως καθορίζουν μεγάλες αποφάσεις αγοράς. Πότε και πώς ψάχνει ο πελάτης σας για πληροφορίες; Τι κάνει όταν θέλει να μάθει, να πάει, να κάνει ή να αγοράσει; Και το πιο σημαντικό: πού βρίσκεστε εσείς εκείνη τη στιγμή;Αναλύουμε τη λογική πίσω από τις μικροστιγμές, γιατί είναι τόσο κρίσιμες στο σύγχρονο customer journey, και τι πρέπει να κάνετε για να τις εκμεταλλευτείτε:Ποια είναι τα 4 βασικά είδη micromoments και πώς συνδέονται με τη συμπεριφορά του καταναλωτή;Γιατί το mobile-first design είναι πλέον μονόδρομος;Πώς επηρεάζουν το conversion rate η ταχύτητα φόρτωσης, το social proof και το σωστό περιεχόμενο την κατάλληλη στιγμή;Ένα podcast γεμάτo ρεαλιστικά παραδείγματα, από το κρασί… μέχρι το χλοοκοπτικό — για να δείτε πώς οι μικρές στιγμές μπορούν να φέρουν μεγάλες ευκαιρίες στην επιχείρησή σας.

Στο νέο επεισόδιο του podcast τους, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη συζητούν με τη Δανάη Δραγωνέα και τη Δάφνη Ανέστη για την ομάδα «Κάθε μια ιστορία» που στόχο έχει να ακουστούν γυναίκες από διάφορα κοινωνικά στρώματα. Φέτος, στις 25 & 26 Οκτωβρίου, διοργανώνουν την έκθεση «Πόσο με κάνεις;», στο INNOVATHENS της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων, μια οπτικοακουστική εμπειρία που φέρνει στο φως τις αφηγήσεις γυναικών άνω των 60 ετών. Μέσα από 12 καθημερινές αλλά προσωπικές ιστορίες, η έκθεση αναδεικνύει τη διαφορετικότητα και τη δύναμη της γυναικείας ηλικίας, ξεπερνώντας στερεότυπα και προσφέροντας αισιοδοξία και έμπνευση. Οι αφηγήσεις συνδέουν παρελθόν, παρόν και μέλλον, αναδεικνύοντας την ανάγκη για αληθινή σύνδεση και αμοιβαία κατανόηση μεταξύ γενεών.«Πόσο με κάνεις;»: Μια έκθεση για τις γυναίκες στην Τεχνόπολη Δήμου ΑθηναίωνΔώδεκα γυναίκες άνω των 60 ετών, δώδεκα αυθεντικές ιστορίες δύναμης, τρυφερότητας, σχέσεων, ανθεκτικότητας και αγάπης για τη ζωή. Οι αφηγήτριες εκπλήσσουν, συγκινούν και προσκαλούν το ακροατήριο να ακούσει, να φανταστεί και να βρει το νήμα που συνδέει το παρελθόν και παρόν.Τι έχουν να μοιραστούν μαζί μας 12 γυναίκες άνω των 60 ετών; Και τι σημαίνει άραγε το 60; Πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, οι αφηγήτριες φωτίζουν τον πλούτο των ζωών τους και μοιράζονται ιστορίες ζωής και καθημερινότητας, οι οποίες δεν είναι ποτέ αυτό που περίμενες.ΣυντελεστέςΣύλληψη: Δανάη Δραγωνέα / Δάφνη ΑνέστηΕπιμέλεια έκθεσης: Όλγα ΣτεφάτουΜιξάζ/σχεδιασμός ήχου: Νικόλας Καζάζης, Iάσονας Βογιατζής, Βασίλης ΤσιγκρήςΦωτογραφίες/ Βίντεο: Δάφνη Ανέστη, Izzy Moriarty, Ξένια Τσιλοχρήστου, Αριάδνη ΦυτοπούλουΓραφιστικός σχεδιασμός: Αλεξάνδρα ΚαλουτάΔιοργάνωση εργαστηρίων: People BehindΕμψυχώτριες εργαστηρίων: Δέσποινα Μιτσιάλη, Κατερίνα ΚατάκηInfoΕγκαίνια: Σάββατο 25 Οκτωβρίου στις 12.00Διάρκεια έκθεσης: Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Οκτωβρίου | 10.00-22.00Είσοδος: ΕλεύθερηΤο Σάββατο 25.10 θα πραγματοποιηθούν δύο βιωματικά workshops σε συνεργασία με την οργάνωση People Behind. Για τη συμμετοχή στα workshops απαιτείται κράτηση θέσης.Πού: INNOVATHENS | Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Ο Πίτερ Σέντομ, ένας Αμερικανός που ξεκίνησε από την παραβατικότητα στους δρόμους της Νέας Υόρκης, κατέληξε να γίνει ένας από τους πιο αδίστακτους εγκληματίες με δράση σε ΗΠΑ και Ελλάδα. Από την πρώτη του δολοφονία στα 19 του, μέχρι τη συνεργασία του με την ελληνική μαφία, ο Σέντομ εμπλέκεται σε εμπόριο ναρκωτικών, μαφιόζικες εκτελέσεις, ληστείες και τουλάχιστον πέντε φόνους. Ξεχωρίζει η δολοφονία της φοιτήτριας Στεφανίας Σαρδή, αλλά και η κινηματογραφική του απόδραση από τον Κορυδαλλό με τη βοήθεια της ψυχολόγου και ερωμένης του, Όλγας Ατζαμόγλου. Η κοινή τους φυγή στο εξωτερικό τελειώνει με τραγικό τρόπο: πρώτα εκείνη βρίσκεται νεκρή στην Κολομβία, και λίγα χρόνια μετά ο ίδιος, σε ξενοδοχείο της Βενεζουέλας. Ο Πίτερ Σέντομ άφησε πίσω του μια σκοτεινή διαδρομή γεμάτη βία, αίμα και μυστήριο.Το επεισόδιο πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Hiwell. Κλείσε σήμερα τη συνεδρία σου με έναν πιστοποιημένο ψυχοθεραπευτή μέσα από το Hiwell App. Χρησιμοποίησε τον κωδικό CRIMINALMINDS25 για 25€ έκπτωση (hiwell.app/criminalminds)ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Από αρχαίων χρόνων οι γυναίκες, αλλά σήμερα πια και οι άντρες, είχαν και έχουν βασικό ζητούμενο μια νεανική εμφάνιση ακόμα κι όταν τα χρόνια περνάνε, και σήμερα θα μοιραστώ επτά τρόπους που μπορείτε να υιοθετήσετε ώστε να νιώθετε και να φαίνεστε πάντα νέοι!      1. Αγαπήστε και υιοθετήστε καθημερινά την κίνηση : Η κίνηση είναι ζωή! Όταν κινείστε, δεν γυμνάζονται μόνο οι μύες, αλλά και ο εγκέφαλός σας, τονώνετε το κυκλοφορικό, αναπνέετε βαθύτερα και εκκρίνετε τις «ορμόνες της χαράς». επιλέξτε κάτι που σας αρέσει, ώστε να απολαμβάνετε την κίνηση και να την κάνετε με χαρά, και φροντίστε να κινείστε με κάθε ευκαιρία μέσα στη μέρα. Η ευλυγισία και η κινητικότητα δίνουν νεανικό τόνο!2. Φροντίστε το δέρμα σας με απλότητα και συνέπεια: Η επιδερμίδα είναι ο καθρέφτης της υγείας: φροντίστε να την καθαρίζετε απαλά, ενυδατώστε την καθημερινά, προστατέψτε την από τον ήλιο. Επίσης, κοιμηθείτε καλά, γιατί ο ύπνος είναι η φυσική «αναπλήρωση της νεότητας». Και ασφαλώς θα χρησιμοποιήσετε και τα καλλυντικά σας, όμως μην περιμένετε να κάνουν θαύματα αν δεν αγαπήσετε εσείς το δέρμα σας από μέσα προς τα έξω.3. Τρέφεστε με αγάπη για το σώμα και τη ζωή σας! Τα τρόφιμα που βάζετε στο πιάτο σας είναι το καύσιμο σας. Περιορίστε τα επεξεργασμένα τη ζάχαρη, ενισχύστε τα φρέσκα λαχανικά, τα φρούτα, τα καλά λιπαρά και την επαρκή ενυδάτωση. Η σωστή διατροφή κρατάει το μυαλό σε εγρήγορση, το σώμα ελαφρύ και την ψυχολογία σε θετικό πρόσημο!4. Καλλιεργήστε σχέσεις που σας δίνουν χαρά και όχι ρυτίδες : Οι θετικές, ισότιμες σχέσεις αμοιβαίας αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού σας κρατούν νέους.  Κρατήστε στη ζωή σας ανθρώπους που σας εμπνέουν, σας ενθαρρύνουν να εξελίσσεστε, και δεν σας στραγγίζουν ενεργειακά. Το γέλιο μαζί με φίλους είναι καλύτερο από οποιοδήποτε botox!5. Μείνετε αιώνιοι μαθητές: κάπου έχει γραφτεί πως όταν σταματήσει ο άνθρωπος να μαθαίνει, είναι σαν να σταματάει να ζει. Γι' αυτό φροντίστε να μαθαίνετε συνεχώς κάτι καινούριο. Διαβάστε, γράψτε, ξεκινήστε μια τέχνη, ή μια ξένη γλώσσας, παίξτε παιχνίδια στρατηγικής. Ο εγκέφαλος χρειάζεται προκλήσεις για να διατηρείται νέος και ζωντανός. Κι' όταν σκέφτεστε δημιουργικά, τόσο παραμένετε δραστήριοι, ενεργητικοί και βέβαια νέοι!6. Δώστε νόημα στις μέρες σας και στη ζωή σας : Οι άνθρωποι που ζουν έχοντας ένα σκοπό, μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία, και ξυπνούν το πρωί με ένα κίνητρο, με έναν λόγο να προσφέρουν, ακτινοβολούν νεότητα. Δεν είναι το «πόσα» κάνετε, αλλά το «γιατί» τα κάνετε. Καλλιεργήστε πάθος για κάτι που σας συναρπάζει από το να στηρίξετε ένα δικό σας άνθρωπο, μέχρι το να απασχοληθείτε με ένα χόμπυ ή και με τον εθελοντισμό.7. Κοιτάξτε τον καθρέφτη με καλοσύνη και αποδοχή: Κάθε ρυτίδα ή σημάδι του χρόνου αφηγείται μια ιστορία, μια εμπειρία που σας έχει φέρει μέχρι εδώ. Γι' αυτό μην στέκεστε με αρνητικό βλέμμα στην εξωτερική αλλαγή – ούτε να προσπαθείτε στα πενήντα σας να έχετε την εμφάνιση που είχατε στα είκοσι γιατί αυτό είναι ουτοπικό και άδικο.  Εστιάστε με αγάπη στη δύναμη που προέρχεται από το μέσα σας, και βελτιώστε τον τρόπο που μιλάτε στον εαυτό σας για τον εαυτό σας. Ο άνθρωπος που αγαπά τον εαυτό του, λάμπει από νεότητα — γιατί δεν τον εξαντλεί με ενοχές και αυτοκριτική!

Πόσες φορές έχετε νιώσει ότι δεν αξίζετε πραγματικά όσα έχετε πετύχει; Ότι ίσως «ξεγελάσατε» τους άλλους, ότι κάποια στιγμή θα «αποκαλυφθεί» πως δεν είστε τόσο ικανοί όσο νομίζουν;Αυτό το εσωτερικό αίσθημα έχει όνομα: Σύνδρομο του Απατεώνα (Impostor Syndrome). Ένα φαινόμενο που, πίσω από την αμφιβολία, κρύβει πρώιμες εμπειρίες, διαγενεακά μοτίβα και την ανάγκη για συνεχή απόδειξη αξίας.Σε αυτό το επεισόδιο, η Σουζάνα Παπαφάγου εξηγεί:Πώς ξεκινά το Σύνδρομο του Απατεώνα από την παιδική ηλικία.Γιατί η επιτυχία συχνά βιώνεται ως «κλοπή».Και πώς μπορούμε, μέσα από αναγνώριση και αυτοσυμπόνια, να επανασυνδεθούμε με την πραγματική μας αξία.Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με μια σύντομη, καθοδηγούμενη βιωματική άσκηση, μια στιγμή επιστροφής στην αλήθεια:«Δεν κλέβω τίποτα. Δημιουργώ.Δεν ξεγελώ κανέναν. Προσφέρω.Είμαι εδώ γιατί το αξίζω».

Στο 180ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Marketing στη Generation Z – άλλη γενιά, άλλη γλώσσα», συζητάμε για τη δύναμη της κατανόησης μιας γενιάς που μεγάλωσε μέσα στην αβεβαιότητα, την τεχνολογία και τον υπερκορεσμό πληροφορίας.Αν δεν ανήκετε στη Generation Z — και γι' αυτό ακριβώς δυσκολεύεστε να την αποκωδικοποιήσετε. Πρόκειται για τη γενιά που έμαθε να χειρίζεται το smartphone πριν πιάσει την κιμωλία, που δεν εντυπωσιάζεται από την τεχνολογία, γιατί απλώς τη θεωρεί δεδομένη, και που απορρίπτει οτιδήποτε δεν λειτουργεί άψογα, άμεσα και αυθεντικά.Μαζί, αναλύουμε πώς μπορείτε να τους μιλήσετε σωστά:Γιατί δεν θα τους κερδίσετε με την τεχνολογία, αλλά με την αυθεντικότητα.Πώς συγκρίνονται brands πέρα από τα όρια των κλάδων τους.Και γιατί το να ακούς τη Generation Z αξίζει περισσότερο από το να της μιλάς.Μια γενιά χαοτική, απαιτητική, αλλά και ειλικρινής, που αλλάζει τα πάντα γύρω μας — από το marketing μέχρι τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την επιτυχία.

Ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, ο Τζέιμς Μάντισον και ο Τζον Τζέι έγραψαν, μέσα σε λίγους μήνες, 85 κείμενα για να πείσουν τους συμπολίτες τους να δεχτούν το νέο Σύνταγμα.Ήταν ένα στοίχημα: μπορούσε ένα κράτος να στηριχθεί όχι στη βία ή στο αίμα, αλλά στη λογική; Μπορούσε η εξουσία να χωριστεί, για να μην γίνει ποτέ απόλυτη;Αυτό είναι το Federalist Papers: το πρώτο πολιτικό podcast της Ιστορίας, γραμμένο με φτερό και μελάνι.Στο δεύτερο επεισόδιο των «Βιβλίων της Ελευθερίας» μιλάμε για το πιο συναρπαστικό πείραμα του 18ου αιώνα — το πείραμα της Αμερικής.Πώς μια ιδέα έγινε Σύνταγμα, και πώς η ανάγκη για ελευθερία έγινε το πιο επίμονο όνειρο του ανθρώπου.

Τον Οκτώβριο του 2017, στη Σητεία, ο 62χρονος καρδιολόγος Χριστόδουλος Καλαντζάκης έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς στην άκρη του δρόμου, σε μια ενέδρα που αποδείχτηκε πως είχε οργανωθεί από τη σύζυγό του και τον εραστή της, έναν Βούλγαρο αστυνομικό. Το έγκλημα πάθους αποκαλύφθηκε γρήγορα: η πολυτελής ζωή της συζύγου, οι συχνοί καβγάδες, τα ταξίδια στη Βουλγαρία και η αναζωπύρωση μιας παλιάς σχέσης, όλα συνέθεσαν το παζλ μιας προμελετημένης ανθρωποκτονίας. Παρά την αρχική προσπάθεια συγκάλυψης, ντοκουμέντα και μηνύματα πρόδωσαν τη συνενοχή της μαύρης χήρας της Σητείας. Αν και αποφυλακίστηκε προσωρινά, η καταδίκη της σε ισόβια επιβεβαιώθηκε από τον Άρειο Πάγο.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη μιλούν για τη διαίσθηση, αυτή τη μικρή, εσωτερική φωνή που συχνά γνωρίζει πριν από εμάς. Είναι μαγεία ή επιστήμη; Πότε πρέπει να την ακούμε και γιατί τόσο συχνά την αγνοούμε; Με παραδείγματα από τη ζωή, τις σχέσεις, τις δουλειές και τις καθημερινές αποφάσεις, μιλούν για τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη λογική και το ένστικτο. Πώς ξεχωρίζουμε τη διαίσθηση από τον φόβο; Πώς μπορούμε να την ενισχύσουμε; Και γιατί, τελικά, είναι σοφό να τη σεβόμαστε;

Σας έχει συμβεί ποτέ να λέτε ότι θέλετε να κάνετε κάτι και συνεχώς να το αναβάλλετε; Συχνά έρχονται κοντά μου οι άνθρωποι που υποστηρίζω με αυτό το πρόβλημα να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, γνωστό και ως «αναβλητικότητα». Σήμερα θα εξηγήσω τι ακριβώς είναι η αναβλητικότητα, από πού πηγάζει, και θα σας προτείνω και δύο έξυπνους τρόπους για να την ξεπεράσετε.Αρχικά ας αναγνωρίσουμε ότι η αναβλητικότητα είναι μια εσωτερική «δύναμη» που ονομάζεται αντίσταση, κάθε φορά που χρειάζεται να κάνουμε κάτι που μας φαίνεται δύσκολο. Ουσιαστικά, είναι ο αντενεργός μας εαυτός, εκείνο το κομμάτι μας που θέλει να μας κρατήσει πίσω, στα γνώριμα και οικεία, και να αποφύγουμε εκείνο που μας δυσκολεύει. Πρόκειται για την φυσική ροπή του ανθρώπου να κυνηγά την άμεση ικανοποίηση, την αποφυγή του πόνου στο εδώ και τώρα, ενώ μειώνει την αξία της μελλοντικής ικανοποίησης.Όμως, για κάθε τι καινούργιο που θέλουμε να πετύχουμε, όπως το να μάθουμε μια ξένη γλώσσα, ένα άθλημα, ένα μουσικό όργανο, να μπούμε σ' ένα πρόγραμμα διατροφής και σωματικής εξάσκησης, ή να ολοκληρώσουμε μια εργασία για την δουλειά μας ή τις σπουδές μας, θα χρειαστεί να κοπιάσουμε, και αυτόν ακριβώς τον κόπο, προσπαθεί η εσωτερική μας αντίσταση να αποφύγει. Από την άλλη μεριά όμως, ξέρουμε ότι αυτή την διαδικασία που αναβάλουμε, πάλι μπροστά μας θα την βρούμε στο άμεσο μέλλον, ενώ αν καταπιαστούμε και την ολοκληρώσουμε, θα νιώσουμε μεγάλη ικανοποίηση! Ουσιαστικά δηλαδή, είναι σαν να έχουμε συνεχώς μια εσωτερική ζυγαριά που λέει ζΓια να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την αναβλητικότητα, χρειάζεται να αναπτύξουμε δύο ικανότητες: η πρώτη είναι η ικανότητα της αυτοπαρατήρησης. Παρατηρούμε τον εαυτό μας και όταν δούμε ότι φτάνουμε σ' αυτό το δίλημμα και η ζυγαριά γέρνει προς την μεριά της άμεσης ευχαρίστησης, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας την χαρά της πιο μακροπρόθεσμης ευχαρίστησης, και μπροστά σε μια σοκολάτα, να την αποφύγουμε και να σκεφτούμε το ωραίο, λεπτό σώμα που θα έχουμε μετά από λίγο καιρό! Η δεύτερη ικανότητα που χρειάζεται να καλλιεργήσουμε είναι εκείνη της αυτό-υπενθύμισης. Αφού παρατηρήσω τον εαυτό μου να είναι στο γνωστό δίλημμα, κάνω την εσωτερική ερώτηση στον εαυτό μου λέγοντας: «Τι θέλεις τελικά; Θέλεις να απελευθερώσεις τα περιττά κιλά και να έχεις ένα λεπτό γραμμωμένο σώμα, ή να καταβροχθίσεις τη σοκολάτα που βρέθηκε μπροστά σου;» Είναι σίγουρο, πως αν δώσουμε έστω και 5 δευτερόλεπτα στον εαυτό μας για να αποφύγει να μπει στον «αυτόματο πιλότο», θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την ροπή της αναβλητικότητας.

Στο 179ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Πες το σωστά — η στρατηγική πίσω από τις λέξεις», συζητάμε για τη δύναμη του wording και τη σημασία που έχει κάθε λέξη στην επαγγελματική και επιχειρηματική επικοινωνία.Το wording — ή αλλιώς, η διατύπωση των μηνυμάτων μας — είναι κάτι που συνήθως παραμελούμε, αλλά επηρεάζει τα πάντα: από το πώς γράφουμε ένα email μέχρι το πώς μιλάμε στην ομάδα ή επικοινωνούμε με το κοινό μας. Πόση σημασία έχει ένα θαυμαστικό; Πώς αλλάζει η δυναμική μιας φράσης όταν αντικαταστήσουμε το “εγώ” με το “εμείς”; Και πόσο κρίσιμη είναι η απλότητα όταν μιλάμε στο κοινό μας;Στο σημερινό επεισόδιο, θα δούμε γιατί το wording είναι στρατηγικό εργαλείο — και όχι απλώς θέμα ύφους.Γιατί, τελικά, δεν είναι τι λες· είναι πώς το λες.

Μετά από 3,5 χρόνια εγώ και ο Γιάννης οπερατέρ στα ντεκς θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την στήριξη και την αγάπη. Είπαμε σε αυτό το επεισόδιο να μοιραστούμε μαζί σας facts που ίσως δεν γνωρίζατε για την μπουκλίτσα μας και να θυμηθούμε τις πιο αμήχανες, αστείες και απρόσμενες στιγμές που ζήσαμε πίσω από τα μικρόφωνα. Από τις στιγμές  που δεν βγήκαν ποτέ στον αέρα, μέχρι τα επεισόδια που μας παίδεψαν μέχρι δακρύων. Μιλήσαμε για το πώς γεννήθηκε η ιδέα της Μπούκλας 99, τι δεν αντέχουμε ο ένας στον άλλον στο στούντιο, ποια θέματα μάς κόστισαν unfollows, και ποια μας έκαναν να γελάσουμε μέχρι δακρύων.

Ένα κορίτσι και ένα αγόρι μεγάλωσαν σε σπίτια όπου η χαρά θεωρούνταν επικίνδυνη.Εκείνη έμαθε να κρύβει τη λάμψη της, γιατί η μητέρα της φοβόταν πως «οι άλλοι είναι κακοί, δεν θα χαρούν με τη χαρά σου».Εκείνος έμαθε να κρατά τη χαρά του χαμηλά, γιατί ο πατέρας του δεν άντεχε να τον βλέπει να πετυχαίνει εκεί που ο ίδιος δεν τα είχε καταφέρει.Δύο ιστορίες, το ίδιο μοτίβο: Ο φθόνος που ταξιδεύει αθόρυβα από γενιά σε γενιά και γίνεται φόβος. Ο φόβος ότι αν φανείς, θα το πληρώσεις.Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε για το πώς αυτός ο φόβος μάς κάνει να μικραίνουμε για να είμαστε αποδεκτοί, πώς περιορίζει τη χαρά και τη ζωντάνια μας, και πώς αρχίζουμε να απελευθερωνόμαστε όταν καταλάβουμε πως το φως μας δεν πληγώνει κανέναν — απλώς φωτίζει

Καλώς ήρθατε στο πρώτο επεισόδιο της νέας μας σειράς «Αστρολογία vs Ψυχολογία»!Η Αγγελική Μανουσάκη και ο Αλέξης Μαρκάζος ανοίγουν τη συζήτηση με ένα καυτό θέμα: «Princess treatment

Από τα σαλόνια του Λονδίνου του 17ου αιώνα μέχρι τις αμερικανικές επαναστατικές ταβέρνες και τα οδοφράγματα του Παρισιού, κάθε επεισόδιο μάς βάζει στη θέση ανθρώπων που πάλεψαν για δικαιώματα, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη. Η σειρά podcast «Τα Βιβλία της Ελευθερίας» με την Επιστήμη Μπινάζη δεν είναι μάθημα φιλοσοφίας· είναι ταξίδι. Είναι οι φωνές του Λοκ, του Χιούγκο, του Τοκβίλ, που μιλούν σήμερα σε έναν κόσμο που ξανασυζητά τι σημαίνει ελευθερία.«Δεύτερη πραγματεία περί κυβερνήσεως» του Τζον Λοκ (1690): Ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια του «κοινωνικού συμβολαίου»Το έργο του Τζον Λοκ αποτελεί όχι μόνο τη βασική έκθεση της πολιτικής θεωρίας του Άγγλου φιλοσόφου, αλλά και ένα από τα κλασικά κείμενα της ευρωπαϊκής πολιτικής παράδοσης. Εδώ θεμελιώνεται η πολιτική ιδεολογία που έγινε γνωστή με το όνομα φιλελευθερισμός και η οποία εδώ και αιώνες επιδρά αποφασιστικά στη διαμόρφωση των δυτικών κοινωνιών. Ο Λοκ παρουσιάζει την πολιτική του θεωρία με τη μορφή μιας ανάλυσης της γένεσης της κοινωνίας, της υφής των πολιτευμάτων και της σχέσης των εξουσιών μεταξύ τους· η ανάλυση αυτή εντάσσεται, με τη σειρά της, στο ευρύτερο πλαίσιο μιας θεωρίας για το φυσικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ελληνική έκδοση συνοδεύεται από εισαγωγή και σχόλια, καθώς και από βιβλιογραφικές αναφορές που θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να εμβαθύνει στη μελέτη τόσο του έργου αυτού όσο και της φιλελεύθερης πολιτικής παράδοσης γενικότερα.ΣυντελεστέςΑφήγηση: Επιστήμη ΜπινάζηSound design: Δάφνη Γερογιάννη

Στο Νέο Οίτυλο της Λακωνίας, το Μεγάλο Σάββατο του 1990, ο Παύλος και η Κανέλλα Κατσαφαρέα δολοφονήθηκαν με ιδιαίτερη αγριότητα μέσα στο σπίτι τους. Το έγκλημα, που έμοιαζε έργο επαγγελματιών εκτελεστών, συγκλόνισε την ήσυχη κοινότητα. Η κόρη τους, Σταυρούλα, έγινε γρήγορα το κύριο ύποπτο, κατηγορούμενη για το διπλό φονικό λόγω οικογενειακών διαφορών και κληρονομικών εντάσεων. Παρά την προφυλάκισή της και την έντονη δίκη, το δικαστήριο αθώωσε τη Σταυρούλα, αναγνωρίζοντας την εκτέλεση ως έργο της εγκληματικής οργάνωσης «Συνδικάτο Δολοφόνων». Παρ' όλα αυτά, η γυναίκα υπέστη τεράστιο προσωπικό και κοινωνικό πλήγμα, παραμένοντας επί χρόνια στιγματισμένη.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Ελένη Ψυχούλη και η Μανίνα Ζουμπουλάκη στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους Podcast συζητούν ανοιχτά για τη «μπλοκαρισμένη λίμπιντο», την απώλεια σεξουαλικής επιθυμίας που μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες, ειδικά μετά την κλιμακτήριο. Αναλύουν τους παράγοντες που επηρεάζουν τη σεξουαλική διάθεση όπως οι ορμόνες, το άγχος, οι σχέσεις και η καθημερινή πίεση. Μοιράζονται προσωπικές εμπειρίες και παρατηρήσεις για το πώς αλλάζει η σεξουαλικότητα με τα χρόνια, αλλά και πώς μπορεί να υπάρξει νέα δυναμική και απελευθέρωση στην προσωπική ζωή.

Στο 178ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Γνωρίστε το strategy fatigue», συζητάμε για το φαινόμενο της στρατηγικής αστάθειας που μπορεί να υπονομεύσει σοβαρά την ανάπτυξη και την αξιοπιστία μιας επιχείρησης. Το Harvard Business Review περιγράφει το strategy fatigue ως την κόπωση που προκαλείται από τις συνεχείς και συχνά αυθαίρετες αλλαγές στρατηγικής, οι οποίες μπερδεύουν τους εργαζόμενους, αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη και οδηγούν σε απώλεια συνοχής.Στο επεισόδιο αυτό εξηγούμε πώς εκδηλώνεται η στρατηγική αστάθεια μέσα από πραγματικά παραδείγματα της αγοράς, αλλά και ποιες είναι οι επιπτώσεις της στο brand και στην ομάδα σας. Παράλληλα, μοιράζομαι 5 πρακτικές συμβουλές για να διατηρήσετε σταθερότητα, συνέπεια και εμπιστοσύνη στην επιχειρηματική σας στρατηγική, αποφεύγοντας τις παγίδες των παρορμητικών αλλαγών.

Η ντροπή κι η ενοχή φυτεύονται μέσα μας από πολύ νωρίς. Μπορούν να μας διδάξουν όρια, ενσυναίσθηση και υπευθυνότητα. Μπορούν όμως και να μας βαφτίσουν «λάθος» και να μας φυλακίσουν μια ζωή. Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε απλά, με ιστορίες και παραδείγματα, για το πότε μας μεγαλώνουν και πότε μας μικραίνουν — και κάνουμε μια άσκηση για να ξαναβρούμε την αλήθεια μας.

Η 21χρονη Λούσι Μπλάκμαν εργαζόταν σε ένα μπαρ στο Τόκιο. Την 1η Ιουλίου 2000 βγήκε ραντεβού με έναν πελάτη, επί πληρωμή, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι και τα ίχνη της χάθηκαν. Επτά μήνες αργότερα, στις 9 Φεβρουαρίου 2001, το σώμα της βρέθηκε διαμελισμένο σε μια σπηλιά κοντά σε παραλία, περίπου 50 χιλιόμετρα από το Τόκιο — το κεφάλι της ήταν τυλιγμένο σε τσιμέντο και διάφορα μέρη του σώματός της σε πλαστικές σακούλες.Ο δράστης ήταν ο Τζότζι Ομπάρα, ένας Κορεατο-Ιάπωνας ο οποίος ήδη είχε μηνύσεις για δεκάδες επιθέσεις: ναρκωτικά, βιασμούς, καταγράφηκαν βίντεο με θύματα που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους. Στο πρώτο δικαστήριο, το 2007, καταδικάστηκε σε ισόβια για σειρά βιασμών αλλά αθωώθηκε για τη δολοφονία και τον βιασμό της Μπλάκμαν λόγω έλλειψης απτών αποδεικτικών στοιχείων που να αποδεικνύουν ότι αυτός προκάλεσε τον θάνατό της.Το 2008 όμως, στο Εφετείο του Τόκιο, κρίθηκε ένοχος για απαγωγή, διαμελισμό και απόρριψη του σώματος της Μπλάκμαν — όχι όμως για δολοφονία, καθώς δεν αποδείχτηκε νομικά το πώς πέθανε. Έλαβε ποινή ισόβιας κάθειρξης, και η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη, στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου podcast τους, συζητούν για τον θυμό, τις αιτίες, τις μορφές και τις επιπτώσεις του. Μπορεί ο θυμός να προέρχεται από βαθιά θλίψη, απογοήτευση, φόβο ή ανεκπλήρωτες προσδοκίες; Και γιατί συχνά στρέφεται προς τους άλλους αντί για τον εαυτό μας; Πώς διαχειριζόμαστε τον θυμό, ποιες είναι οι ψυχοσωματικές συνέπειες και πώς επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις;

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι «η προσδοκία είναι η μητέρα της μνησικακίας». Την πρώτη φορά που το άκουσα, κοντοστάθηκα να το σκεφτώ περισσότερο.  Και κατέληξα ότι είναι σοφό, γιατί πραγματικά, συχνά δημιουργούμε κάποιες προσδοκίες από τους άλλους, κι όταν αυτές δεν έρθουν απογοητευόμαστε, νιώθουμε αδικημένοι και κάπως έτσι χαλάνε οι σχέσεις μας. Όμως, για σκεφτείτε, ποιος είναι εκείνος που δημιουργεί τις προσδοκίες;  Μα φυσικά, εμείς οι ίδιοι!  Γι' αυτό, αν τώρα βρίσκεστε εσείς ή κάποιος δικός σας άνθρωπος σε μια κατάσταση απογοήτευσης από μια σχέση είτε με τον σύντροφο, είτε με τα παιδιά, είτε με κάποιους φίλους, κάντε πρώτα μερικές ερωτήσεις στον εαυτό σας, για να βρείτε τις ρίζες των προσδοκιών σας:Μήπως επενδύετε σε ανθρώπους που ποτέ δεν επένδυσαν στη σχέση που εσείς πιστεύατε πως είχατε;Μήπως οι σχέσεις σας εξαρτώνται περισσότερο από τις ανάγκες σας που επιδιώκετε να καλύψετε τη δεδομένη στιγμή;Μήπως τρέχετε να δώσετε τα πάντα, περιμένοντας να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο για σας;Και ειδικά για κάποια κορίτσια: Μήπως αμέσως μετά το πρώτο ραντεβού μ' ένα αγόρι που σας αρέσει,  έχετε φτάσει κιόλας στην εκκλησία;Αν απαντάτε ναι σε τέτοια ερωτήματα,  χρειάζεται να συνειδητοποιήσετε πως οι προσδοκίες σας από τους άλλους είναι υπερβολικές κάποιες φορές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με σας.  Και κάποιοι τρόποι για να τις περιορίσετε είναι:Κατανοείστε και αποδεχτείτε ότι ο κάθε άνθρωπος δεν ενεργεί όπως θα θέλατε, και δεν έχει τις ίδιες συναισθηματικές και ηθικές αξίες που μπορεί να έχετε εσείς.Δεν μπορείτε να βασίζετε την ευτυχία σας πάνω σε άλλους ανθρώπους, γιατί αυτό πάντα θα σας πληγώνει.  Μόνο εσείς  μπορείτε να προσέξετε τον εαυτό σας, και κανένας άλλος δεν θα αντικαταστήσει την αγάπη που εσείς δεν του δίνετε.Συμφιλιωθείτε με το ότι στη ζωή δεν θα παίρνετε πίσω πάντα ότι δίνετε.  Αν θέλετε να δώσετε, δώστε επειδή το νιώθετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε κάτι πίσω, αλλιώς μην δώσετε, ειδικά αν δεν σας το έχουν ζητήσει!Αποφεύγετε να εξιδανικεύετε ανθρώπους ή καταστάσεις γιατί έτσι δημιουργείτε προσδοκίες τελειότητας, ειδικά στις ερωτικές σχέσεις, και αυτή η ψευδαίσθηση που διαλύεται με τον καιρό, οδηγεί σε μεγάλες απογοητεύσεις.Εστιαστείτε προσεκτικά στους ανθρώπους που σχετίζεστε, στα λόγια, και κυρίως στην συμπεριφορά τους,  χωρίς να δημιουργείτε νοερά σενάρια και παρερμηνείες.

Η Κλωντιάννα είναι νέα, ταλαντούχα και γεμάτη φως και αισιοδοξία. Σε μια συνάντηση που ξεκίνησε και τελείωσε με χαμόγελα και θετική ενέργεια, μοιράστηκε μαζί μας την πορεία της στον κόσμο της μουσικής, από τα πρώτα παιδικά της βήματα μέχρι τη συμμετοχή της στο talent show Rising Star και την κυκλοφορία του πρόσφατου single της «Χορεύω». Ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει, ποια όνειρά της για το μέλλον και τι χρώμα έχει η μουσική της;

Τη νύχτα της 3ης Ιουνίου προς τις πρώτες πρωινές ώρες της 4ης Ιουνίου 1989, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός κινήθηκε για να εκκαθαρίσει τους διαδηλωτές από την πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, με αποτέλεσμα αυτό που έγινε παγκοσμίως γνωστό ως η «Σφαγή της Τιενανμέν».Ποιες ήταν οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που προηγήθηκαν και οδήγησαν στο ξέσπασμα των διαδηλώσεων; Τι οδήγησε σε αυτή την αντιπαράθεση μεταξύ του Κομμουνιστικού Κόμματος και των διαδηλωτών;Τι ακριβώς διαδραματίστηκε στην πλατεία Τιενανμέν πριν από 36 χρόνια; Μπορούμε να μιλήσουμε για την ύπαρξη ενός οργανωμένου κινήματος υπέρ του εκδημοκρατισμού της Κόινας;Για ποιους λόγους το Κομμουνιστικό Κόμμα αντέδρασε με τόσο σκληρό τρόπο; Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί μια τόσο αιματηρή καταστολή;Με ποιους τρόπους τα γεγονότα της πλατείας Τιενανμέν το 1989 διαμόρφωσαν την πορεία του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κίνας; Ποια είναι η σημασία τους σήμερα;Η Μαριλίζα Αναστασοπούλου συζητά με τον Άντριου Τζ. Νάθαν, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συγγραφέα του πιο σημαντικού βιβλίου για το ζήτημα: «Τα Έγγραφα της Τιενανμέν: Η Απόφαση της Κινεζικής Ηγεσίας να Χρησιμοποιήσει Βία Εναντίον του Ίδιου Λαού της - Με τα Δικά τους Λόγια» («The Tiananmen Papers: The Chinese Leadership's Decision to Use Force Against Their Own People - In Their Own Words»).Αυτή η συζήτηση αποτελεί μέρος της σειράς podcast του Κινεζικού Προγράμματος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων σε συνεργασία με το "Ti Kosmos podcast". Παρουσιάστρια του podcast είναι η Μαριλίζα Αναστασοπούλου.Το Κινεζικό Πρόγραμμα του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) προωθεί τη συστηματική μελέτη της σύγχρονης Κίνας στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να προσφέρει σε βάθος κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης, των αντιθέσεων, των πολιτικών οικονομικών και κοινωνικών διεργασιών, καθώς και του παγκόσμιου ρόλου της σύγχρονης Κίνας.

Πόσες φορές λέμε «όλα καλά» ενώ μέσα μας δεν είμαστε καλά; Ή κάποιες άλλες φορές θα θέλαμε να πούμε «Ναι, είμαι καλά!» αλλά φοβηθήκαμε μήπως μας πουν πως «φλεξάρουμε» (όπως θα έλεγε και η προέφηβη κόρη μου).Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε για τη μάσκα του «όλα καλά», τον ψευδή εαυτό που μας κρατά σιωπηλούς και τον φόβο να πούμε «είμαι καλά».Με ιστορίες και ασκήσεις για να τολμήσουμε μικρές αλήθειες στην καθημερινότητά μας.

Στο 177ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Τι συμβαίνει όταν ξεχνάμε το update στο branding», μιλάμε για κάτι που πολλές επιχειρήσεις παραμελούν: την ψηφιακή τους εικόνα.Από σελίδες «Meet the Team» που παρουσιάζουν στελέχη… περασμένων δεκαετιών, μέχρι sites που φορτώνουν σαν να έχουν μείνει στο 2002, ξεχασμένες landing pages και αυτοματοποιημένα emails με απαρχαιωμένες πληροφορίες — όλα αυτά υπονομεύουν την αξιοπιστία ενός brand.Το online branding δεν είναι κάτι που φτιάχνεις μία φορά και τελείωσες. Είναι μια συνεχής διαδικασία ανανέωσης, για να παραμένει ζωντανό, σχετικό και επαγγελματικό. Στο επεισόδιο αυτό αναλύουμε τα πιο συνηθισμένα λάθη και δίνουμε τα βασικά βήματα ώστε η επιχείρησή σας να μην πιαστεί ποτέ «αδιάβαστη».