Sanne Loes

Je kent ze wel: van die fysieke kwalen zoals rugpijn, hoofdpijn of buikpijn die je aandacht opslokken. Waarvan je maar blijft gissen waar ze vandaan komen. Waar je vooral vanaf wilt. Hoe kun je daar juist ruimte en ontspanning in vinden?

Begrijpen waarom je in automatisch gedrag schiet, helpt zo enorm! Het maakt dat je met terugwerkende kracht begrijpt waarom je deed wat je deed en daar rust bij kunt voelen. En vervolgens nu een andere keuze kunt maken.

Het gaat toch minder dan gedacht. Het ego vindt daar iets van. Strenge stemaat van zich horen. Hoe ga je ermee om?

Heb jij targets te behalen in het leven? Of kun je los zijn van een mogelijk resultaat en jouw wensen verwezenlijken? Niet straks, maar nu al.

Wanneer ik niet uit een vraagstuk kom, dan helpt het me de vraag vanuit een andere kant te benaderen. Wat is hierin belangrijk voor me? Welk goede gevoel kan het me geven? En direct heb ik een antwoord èn mijn gemoedstoestand verandert!

Als de interne druk oploopt. Hoe werkt dat en hoe kan ik mezelf helpen?

Van jongs af aan ben ik al mijn weg aan het zoeken naar omgaan met druk/met prikkels. Hoog in mijn lichaam aanwezig zijn, voelt steeds vaker onrustig en onprettig. En toch gebeurt het zo vaak en zit ik daar zo gemakkelijk. Het vraagt om een keuze.

Ken je jouw upper limit problem? Ik heb de mijne door. Ik bepaal!

Met woorden kunnen we onszelf omhoog en naar beneden praten en denken. De woorden waar we naar luisten binnen en buiten onszelf, daar worden we door beïnvloed. Welke woordkeuze maak jij? Wat vertel jij jezelf om jezelf bij te staan?

Start seizoen 3. Ga met me mee op reis. Ik deel je mijn weg dóór het doorbreken heen. Want we gaan ervoor en hoe! Het leven is te gek! Heb jij het al door? Blijf erbij!

Angst en paniek. Ik neem je mee in wat ik soms ervaar en welke gedachten ik erover heb. En richting einde podcast heb ik ‘m door! Tranen en bevrijding.

Een nieuwe start. De opname is van voorjaar 2022. Toch zou ik hem ook zojuist opgenomen kunnen hebben.

Het zou zomaar een nieuw seizoen kunnen worden. Mogelijk is dit een afsluiter en een nieuw begin. Alles dient zich aan. Het begint hier.

Kort en krachtig.

Al stormt het om je heen, is er chaos, lijkt het donker en duister, diep van binnen schijnt ook jouw vlammetje.

Ik merk bij mezelf op dat ik nog wel eens iets wil doen naar een ander om de verbinding te versterken, om mezelf iets te geven in een contact, maar… mezelf vooral vasthoudt aan de vorm ipv waar ik uit wil komen.

Ben je een monoloog aan het houden en aan het afgeven? Of neem je deel aan het proces om samen te komen? Los van de inhoud. Wat wil je echt in contact? Je punt maken? Of ècht contact?

Zoekende naar iets, een gevoel waar ik niet bij kon, wat ik al zo lang weggestopt had.. En daar zat ze. En er kwamen woorden…

Ik hoef van mijzelf geen dingen op langere termijn te doen die wringen met waar ik voor sta. Ik mag voelen hoe het voor me is. Ik geef mezelf ruimte. Voor ontwikkelingen. Voor nieuwe inzichten. Voor veranderingen.

Mijn denken, mijn onderbewustzijn dat het denken aan zet, wil graag gehoord worden. Als ik het wegduw, gaat het harder roepen. Het mag zich hoorbaar maken. Ik bepaal of ik er iets mee doe.

Uitbreken uit mijn bekende comfort pijn. Door de saboteur heen. Want die, hoort er ook gewoon bij. Juist alles waar ik van weg wil, zal er zijn. Ik heb zelf de keuze of ik er iets mee doe.

Die gedachten die je tegenhouden, die je laten geloven dat je niet goed bent.. ik zet ze allemaal in het licht. En ineens…

Ik ga de diepte in. De aflevering wordt ineens afgebroken en zet zich in het verhaal door in aflevering: 057: “En daar zat ze.”

Ik heb ontdekt dat ik standaard in de ‘tentakels uit' instelling sta. Waardoor ik continu bij het gevoel van de ander zit en zelf leegloop. Tentakels in, dat kan ook!

Vandaag luister ik extra naar mijn fluisteringen. Moeten valt even weg. Dat wat nu fijn voelt, mag. Laat ik toe.

Ik houd van 1en :) een simpel streepje. Iets ten opzichte van niets. Een dag waarom het tempo lager ligt. vandaag, 11-11.

Je hoort aflevering na aflevering mijn stem. Hoe die klinkt hangt samen met hoe ik me voel. Ik zit in een stem power training. Wauw!

Ik neem je mee een sessie in. We kwamen in de diepte, daar waar je liever niet naartoe gaat. Daar ligt wel het begin van de bevrijding..

Wat doe ik met mijn stem? Lange zinnen die open eindigen… Wat als ik een punt zet. Korte zinnen. Duidelijk.

Soms heb ik mezelf keer naar keer te zeggen: doe wat je nodig hebt!!! Dan wordt alles daarna makkelijker. Doe het nou gewoon!

Grrrrrrr!!!!! Achteraf kijk ik terug: geef die irritatie even ècht goed ruimte, doe wat je echt nodig hebt en daarna zie ik mezelf met 1 ding starten en lost zo'n berg gewoon op.

Ik deel 2 teksten met je. Kleine korte teksten. De fluistering: ik geef mezelf ruimte en tijd om zaken ècht helder te krijgen.

Van allerlei dingen lopen door elkaar: werk taken, thuis taken, gedachten.. prima toch? Ja. En soms ook irritant. Afleiding all over the place.

Ik bezit een paar hardnekkige overtuigingen op werkgebied (waarvan ik weet dat ze niet waar zijn, maar ze komen iedere keer weer terug grrr…) ik coach mezelf en kom in ruimte terecht waar nieuwe mogelijkheden liggen.

Ergens voor staan. Heel spannend om me uit te spreken naar mensen die ik lief heb en die er compleet anders in staan. Dan ervaren wat er gebeurt.

In de kamer hangt energie. Mensen of iemand loopt rond met een emotie die onderdrukt wordt. Bij mij komt het fysiek tot uiting. Hoe zet ik dit positief in voor mezelf èn degene die ik mag begeleiden.. iets dat me bezig houdt.

Ik voel me down. En praat erover. Ik kom bij waar ik nu behoefte aan heb. Wat me goed doet.

Wat als ik om me heen kijk en nog niet het ‘bewijs' zie, de veranderingen zie, die me bevestigen waar ik naar onderweg ben? Dan ben ik precies op de juiste plek ;)

Je gedachten kunnen je soms zo weghouden van je werkelijke behoefte. Zoals in mijn geval: het behaaglijk hebben. Wat houdt me tegen? Dat kan ik vast overboord knikkeren.

Geïnspireerd door een boek kom ik tot een dieper besef dat je eerst stil moet gaan staan, om je heen hebt te kijken om te zien wat er is, om vervolgens verandering aan te kunnen brengen.

De regisseur van mijn leven dat ben ikzelf! Laat ik er dan ook iets moois van maken.

Een letterlijk “kijkje in de keuken”. Ik neem je mee in hoe ik mijn business aanvlieg. Hoe ik naar mijn business kijk en hoe ik de toekomst zie. Waar ik voor sta. Hoe het zaadje tot ontkiemen komt.

Geïnspireerd door een boek spreek ik over mijn kijk, mijn gevoel m.b.t. het goddelijke.

De regisseur van mijn leven ben ikzelf. Hoe heerlijk dat ik steeds beter door heb hoe ik het waardevol, mooi en vooral leuk maak!

Iedere keer maar weer hoor je jezelf verklaren, uitleggen, verantwoorden. Je loopt er op leeg. En of je nu echt begrepen wordt? Heel vaak niet.

Het mooiste onderwerp voor op mijn verjaardag (de dag van het vieren van mijn leven). Doen waar je blij van wordt. Vreugde is olie voor je motor. Vreugde zit dan verweven in de uitkomst.

Recht tegenover een ander staan met hoe je iets ziet, terwijl ze je aan het hart gaan. Hoe bevrijdend om te voelen dat dit helemaal oké is.

Een oefening. Ik word uitgedaagd om te gaan spreken waar ik voor sta. Om beslist over te komen. Hier kun je bij mij niet omheen. Zodra ik de opdracht loslaat, gebeurt er iets bijzonders…

Koud, trillen, wazig zien, hoofd vol watten, niet meer helder kunnen denken, soms zelfs klappertanden… ga ik meetrillen met een ander op een lagere frequentie? Wat vertelt dit me? Kan ik het me gemakkelijker maken??

Soms hè, heb je van die gesprekken, discussies waar je zo'n GRRR!-gevoel bij hebt. Maar daar in blijven hangen brengt me niks. Dus… alles werkt vóór me! Ook dit komt goed.

Als ik een groeispurt doormaak in mijn bewustzijn, dan ervaar ik enorm veel weerstand, ongemak en vragen. Als ik het als groeipijn zie, wordt de weerstand minder. Het biedt uitzicht!