Podcasts about ergens

In mei spraken wij met Dr. James Hunter, conservator Naval Heritage and Archaeology bij het Australian National Maritime Museum in Sydney, over de vondst van het scheepswrak van Koning Willem II. Martin Verschuur (82) reageerde via onze Facebookpagina op dit gesprek. Hij vertelde dat zijn overovergrootvader een van de bemanningsleden van het schip was en dat hij graag zou zien dat er nu onderzoek gedaan gaat worden naar waar de crew precies begraven ligt.

Bauke Mollema is te gast. Het einde van zijn lange carrière in het wielrennen is in zicht, maar hardloopplannen en ambities zijn er volop. Jarenlang stond juli voor hem in het teken van de Tour de France. Nu beleefde Bauke Mollema die maand totaal anders. Zo liep hij op Ameland een halve marathon in een gemiddeld tempo van 3.23 per kilometer. Mollema - inmiddels 38 jaar en onder andere winnaar van de Ronde van Lombardije en tweevoudig ritwinnaar in de Tour - vertelt over het hardlopen in zijn jeugd en hoe hij die sport vervolgens tijdens zijn profbestaan lange tijd niet meer beoefende. In het peloton was hardlopen 'not done'. Dat sentiment is de laatste jaren gekanteld en ook Mollema pakte het lopen weer op. Eerst alleen in de winter en met een te snelle opbouw. Inmiddels wekelijks, één of twee keer, en in een verdienstelijk tempo bovendien. Het lopen is een vast onderdeel in zijn zelfgeschreven schema's richting zijn hoofddoel van het najaar: het WK in Rwanda. Snode plannen in het lopen heeft hij ook. Ergens in de komende jaren zal Mollema een marathon gaan lopen, weet hij nu al. Onder de 2 uur en 30 minuten heeft hij in gedachten, waarschijnlijk in Rotterdam.Support the show: https://krant.nl/See omnystudio.com/listener for privacy information.

“Of je vraagt ChatGPT om hulp! Kost niks, en er komt geenwriterscamp aan te pas!” reageerde iemand op mijn vlog over een Songwriting workshop van eerder die week. Als ergens mijn nekharen van overeind gaan staan, is het wel de achteloosheid waarmee ‘de gewone mens' zijn creativiteitoverboord gooit. There, I said it. Dit vraagt natuurlijk om nuance, daarom vandaag een aflevering over wat AI betekent voor de muziekindustrie èn voor onze eigen creativiteit (dat is namelijk niet hetzelfde). Na een succesvolle pilot vorig jaar was het een no brainer: de Zomer Schrijfsessies moesten terugkomen. Je kunt er hier alles over lezen: https://www.annevandammemusic.com/zomer-schrijfsessies/Kan jij nog rekenen zonder rekenmachine?Ik moet bekennen dat ik af en toe behoorlijk lang moet nadenken over simpele rekensommen. De tafels die ik op de basisschool uit mijn hoofd kende, zijn inmiddels rudimentaire kennis geworden. De hele wereld heeft een rekenmachine in zijn broekzak en ik weet niet of het wel eens getest is (ongetwijfeld), maar het lijkt me dat we collectief minder goeie rekenskills hebben dan 30 jaar geleden. Hoe zit dat met onze creativiteit? Een onderwijssysteem dat ons vooral klaarstoomt om een zo goed mogelijke consument te worden heeft een negatief effect op ons zelf creërend vermogen. Ik zie het iedere keer weer als ik workshopsgeef: de meeste volwassenen hebben veel meer moeite met iets maken of verzinnen dan kinderen. Ergens leren we het af om te proberen, te oefenen en simpelweg te spelen. Ai gebruiken als gereedschapWe kunnen er natuurlijk niet omheen dat AI hier is om te blijven en dat het een steeds grotere rol in onze samenleving gaat krijgen. Ik ben er niet bang voor. Ik kies ervoor om het positief te bekijken, ondanks het ondankbare gevoel datAI getraind wordt met de kunst van miljoenen levende kunstenaars die daar geen cent voor terug zien. Er zijn zoveel dingen die het kan oplossen zodat wij mensen juist meer tijd krijgen voor het doen van menselijke dingen, daar hou ikme aan vast. Ik verdien toch al nauwelijks iets aan Spotify. Dat ligt niet aan AI, maar aan de systemen binnen de muziekindustrie en de grote spelers die het voor het zeggen hebben. Dus ik heb hoop. Dat AI een stuk gereedschap wordt wat ons helpt. Laat het mijn onkruid wieden, spammailtjes nog beter filteren, spinnen buiten zetten en de was doen. Maar laat mij schrijven. Laat het menszijn maar aan mij over. 

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Je kunt prima honderd jaar oud worden en onbevangen door het leven stappen zonder je ooit af te vragen hoe je eigenlijk elektriciteit maakt, waarom glas wel doorzichtig is en steen niet, hoe de zon aan haar energie komt of hoe het überhaupt mogelijk is dat er zoiets bestaat als een heelal. Maar als je die vraag eenmaal hebt gesteld en op zoek gaat naar het antwoord blijkt er bijna altijd een fascinerende wereld achter schuil te gaan. Al die kennis over hoe de natuur zich gedraagt hebben we als mensheid in de geschiedenis stukje bij beetje verzameld. Hoewel deze zoektocht wordt gedreven door pure nieuwsgierigheid, hebben de meeste nieuwe inzichten en de nieuwe technieken die ontwikkeld moesten worden om het antwoord te vinden ook steeds weer hun weg gevonden naar ons dagelijks leven. Sterker nog, ze vormen zonder dat veel mensen dat beseffen, de basis van onze moderne maatschappij: zonder relativiteitstheorie geen GPS, zonder quantummechania geen computerchip, zonder anti-materie geen PET scan om tumoren te localiseren … en zonder deeltjesversnellers geen manier om kwaadaardige tumoren te bestralen. Het zoeken naar antwoorden op deze grote ‘waarom-vragen’ is absoluut niet makkelijk. De natuur geeft haar geheimen namelijk niet zomaar prijs en het heeft generaties wetenschappers enorm veel bloed, zweet en tranen gekost om de natuur haar geheimen te ontfutselen. Dat doen we door haar gedrag in detail te bestuderen, patronen te herkennen en zo stap voor stap door te dringen tot de plek waar het antwoord verborgen ligt. Die onbedwingbare drang om steeds weer grenzen te verleggen is een menselijke eigenschap die we heel goed kennen uit de sport en van ontdekkingsreizigers uit een ver verleden. En hoewel het vaak de woorden ‘groter’, ‘hoger’ en ‘sneller’ zijn die we associëren met vooruitgang is er ook een groep wetenschappers die juist de uitdaging zoekt in precies het tegenovergestelde: ‘klein, kleiner, kleinst’. Het is een internationale groep wetenschappers, waar ik er ook een van ben, die in onderzoeksinstituten en laboratoria over de hele wereld op zoek zijn naar de elementaire bouwstenen van de natuur. Waar is alle materie toch uit opgebouwd? En welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Deze fascinerende zoektocht naar de fundamenten van de natuur is het onderwerp van deze podcast. Ik ben Ivo van Vulpen, een Nederlandse deeltjesonderzoeker verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en het onderzoeksinstituut Nikhef. In de eerste vier afleveringen ben ik je gids op weg naar het randje van de kennis en vertel ik je hoe het ons in de afgelopen honderd jaar gelukt is om steeds weer een diepere laag bloot te leggen; in een wereld die letterlijk heel dichtbij is, maar die zo klein is dat we het niet met onze ogen kunnen zien. Ik vertel over de fascinerende ontdekkingen die we gedaan hebben. Ik ga bijvoorbeeld vertellen dat net zoals kinderen met een paar legoblokjes de meest fantastische bouwwerken kunnen maken, ook de natuur, met al haar complexiteit, van sterren en planeten, tot en met de microfoon waar ik nu in praat ook is opgebouwd uit maar een handjevol bouwstenen. In de vijfde en laatste aflevering vertel ik wat er nog te ontdekken is. En hoe we van plan zijn die antwoorden te vinden. Deze tak van de wetenschap staat ver af van het clichébeeld dat mensen vaak hebben van onderzoekers als wereldvreemde zonderlingen in een stoffig laboratorium. Het is een wereldwijde onderneming waarin wetenschappers uit bijna alle landen van de wereld samenwerken, samen moeten werken in grote experimentele onderzoekscentra zoals het Europees centrum voor deeltjesfysica, CERN in Genève. Zulke samenwerkingsverbanden zijn verre van triviaal. Natuurkundigen kunnen enorm eigenwijs zijn en om dan ook nog eens natuurkundigen uit verschillende landen met elkaar samen te laten werken is op het eerste gezicht een ideaal scenario voor problemen. En toch lukt het ons. Maar hoe dan? Uiteindelijk blijkt de sleutel te liggen in het feit dat we een gedeelde droom hebben. We delen die universele en on-be-dwing-bare nieuwsgierigheid, die honger naar antwoorden op de mysteries die we niet begrijpen. Vanuit Nederland doen veel universiteiten mee in dit avontuur en er is zelfs een nationaal instituut: het Nikhef, het Nationaal instituut voor subatomaire fysica in Amsterdam. Maar laten we niet langer om de materie heen draaien en de diepte in duiken. Om achter de natuurwetten te komen is er maar één mogelijkheid: je moet je de natuur ‘ondervragen’. De natuur praat natuurlijk niet letterlijk terug, maar je kunt wel dingen uitproberen en kijken wat er gebeurt. Kinderen doen dat automatisch. “Hoe reageren mijn ouders als ik heel hard ga gillen in een supermarkt en doet het echt pijn als ik mijn vinger in de vlam hou?”. Hoewel ik uit eigen ervaring kan vertellen dat ouders niet altijd hetzelfde reageren, werkt de natuur volgens ijzeren principes en altijd hetzelfde: de natuurwetten. Door patronen te ontdekken in gedrag dringen door tot de onderliggende mechanismes. En dat werkt net zo goed bij menselijk gedrag als bij de wereld van het allerkleinste. Grenzen verleggen is niet makkelijk en het is goed om voor we in de wereld van het allerkleinste duiken eerst te laten zien hoe ingewikkeld het is om patronen te vinden en welke interessante gevolgen het kan hebben als het je lukt om een onderliggend mechanisme bloot te leggen. Eerst over het proces van patronen herkennen. Stel je nou eens voor dat je een buitenaards wezen bent dat naar onze planeet komt en dat je gevraagd wordt om de spelregels van het spel voetbal te achterhalen. Er is wel een eis die je taak extra lastig maakt: je mag zoveel wedstrijden bekijken als je wilt, maar je mag niemand iets vragen. Je komt er dan vast vrij snel achter dat het spel zich afspeelt binnen de witte lijnen van een rechthoek, dat er twee teams zijn van 11 spelers, dat er na 45 min gewisseld wordt van speelhelft en dat het doel is om zoveel mogelijk doelpunten te maken. Maar waarom heeft één speler een andere kleur dan zijn teamgenoten en mag hij de bal wél in zijn handen pakken? En hoe kom je erachter wie die twee mensen zijn die langs de lijn met een vlag heen en weer rennen en zul je ooit de regels van buitenspel ontdekken? Dat kán wel, maar is niet gemakkelijk. Precies zo werkt het ook met het ondervragen en bekijken van de natuur. Niemand zegt hierbij trouwens dat de spelregels logisch moeten zijn. Sterker nog, de natuurwetten zijn niet logisch. Geen enkele. De quantummechanica en de relativiteitstheorie, die we later tegen zullen komen, zijn vreemd en bizar en daarmee in zekere zin analoog aan de buitenspelregel in het voetbal. Absurd, maar wel een realiteit. En als je die regel eenmaal geaccepteerd hebt is het daarna logisch wat je ziet gebeuren. Het zoeken naar en herkennen van patronen is niet alleen aan wetenschappers voorbehouden natuurlijk. Biologen en boeren weten bijvoorbeeld al heel lang dat eigenschappen van dieren en organismes worden doorgegeven aan nakomelingen. Een bekend voorbeeld is bijvoorbeeld het gegeven dat de oogkleur van een kind bepaald wordt door de oogkleur van de ouders. Deze kennis over het overerven van eigenschappen wordt ook in de landbouw gebruikt bij het veredelen van gewassen en selecteren van bepaalde eigenschappen zoals resistentie voor ziektes of aanpassen aan specifieke omstandigheden als droogte of zout. We zien dus dat de natuur op een bepaalde manier werkt, maar niet hoe het werkt. Ergens in elk mens is dus blijkbaar informatie over de oogkleur opgeslagen, maar waar dan? Uiteindelijk is het pas in de jaren zestig van de vorige eeuw gelukt die vraag te beantwoorden toen wetenschappers Crick, Watson en Franklin (die laatste wordt helaas vaak, al dan niet per ongeluk, vergeten in de rij van ontdekkers) erin slaagden de dubbele helixstructuur van het menselijk DNA te ontdekken. Daar bleek alle genetische informatie opgeslagen te zijn en bracht ons naar het hoe en waarom. Die genetische informatie blijkt opgeschreven in een taal die maar uit vier bouwstenen bestaat, de nucleotides C, T, G en A. Een taal met maar vier letters dus! Ongelooflijk, als je bedenkt dat we in onze eigen taal 26 letters hebben als bouwstenen van woorden. Als mensheid zijn we druk bezig die taal van het DNA te verkennen. We leren zo niet alleen waar informatie verborgen over de oogkleur, maar ook over aanleg voor specifieke ziektes, en kunnen dat hopelijk ook weer gebruiken om die te voorspellen en te voorkomen. Deze succesverhalen zijn mooi, maar het is goed om te beseffen dat de wetenschap vaak een verhaal is van enorm veel frustratie, van verkeerde paden inslaan en hopeloos verdwalen. Maar af en toe lukt het om ineens een stap te maken. Door een briljant inzicht van een individuele wetenschapper die ineens op een helder moment als eerste het patroon doorziet, of door een nieuwe techniek die een nieuwe wereld blootlegt. De ruimte voor wetenschappers om af en toe een zijpad in te slaan om een gek ideeën na te jagen is een cruciaal element van onderzoek doen. Als er nooit een vreemde snuiter was gaan experimenteren met elektriciteit hadden we nu nog steeds alleen maar kaarsen gehad in plaats van elektrische lampen. Hetzelfde geldt voor LED lampen natuurlijk, maar ook in de medische wereld zijn voorbeelden te vinden zoals de ontdekking van penicilline. In het dagelijks leven gebruiken we onze ogen, neus, oren, mond en handen om de wereld om ons heen waar te nemen. Ontzettend handig, maar hoe goed onze zintuigen ook zijn, ze zijn niet perfect. We weten bijvoorbeeld dat er toonhoogtes zijn die ons oor niet kan opvangen maar die honden prima kunnen horen. Dat betekent dus dat er dus wel eens een fantastische wereld vol schitterende muziek en geluiden om ons heen zou kunnen zweven die voor ons verborgen blijft omdat ons lichaam simpelweg tekortschiet. Hetzelfde geldt voor licht. Ook daarvan weten we dat er kleuren zijn die wij als mens niet kunnen zien. Zo kunnen bijen ultraviolet licht zien die zorgt dat ze makkelijk bloemen kunnen vinden. Maar hoewel ons lichaam soms tekortschiet, zijn we als mensen wel enorm inventief. We hebben manieren gevonden om deze verborgen werelden hoorbaar en zichtbaar te maken er zo in rond te lopen. Dat geldt ook voor de wereld van het allerkleinste. Elke ontdekkingstocht staat of valt met de juiste uitrusting. Als je naar de Noordpool wilt heb je meer aan warme kleren en een slee met honden dan aan een pak van Hugo Boss en een BWM. En wil je naar Mars, dan heb je een raket nodig. En bij onze reis, het afdalen in de wereld die nog kleiner is dan het DNA, heb je een deeltjesversneller nodig. Al lang geleden ontdekten mensen dat je door een ingenieuze combinatie van lenzen objecten die ver weg waren ‘dichterbij’ kon halen: de telescoop. Toepassingen te over, van scheepsvaart, oorlog, en het bestuderen van wilde dieren tot de astronomie zoals bijvoorbeeld de ontdekking van de ringen van Saturnus door onze eigen Christiaan Huygens. Maar ook ‘de andere kant op kijken’ lukte: de microscoop. We kennen allemaal het beroemde voorbeeld van Antoni van Leeuwenhoek die de wereld van bacteriën ontdekte. En hoewel mensen in de eeuwen erna steeds betere lenzen leerden maken, weten we dat je met een microscoop nooit objecten zult kunnen bekijken die kleiner zijn dan ongeveer een miljoenste meter. Dat is een factor duizend kleiner dan een potloodstreep en zo klein dat we er ons niets meer bij voor kunnen voorstellen, maar de vraag was waarom een microscoop dan niet meer werkt? Als mens zien we dingen omdat licht afketst van voorwerpen en in onze ogen terechtkomt. Nou ketst licht alleen af van voorwerpen die groter zijn dan het licht zelf (dat is een natuurkunde-feitje dat u even van me aan moet nemen), en omdat het licht dat we met onze ogen kunnen registreren ongeveer een miljoenste meter is betekent dat die afmeting het kleinst is dat we kunnen zien. Een fundamentele horde dus, maar gelukkig betekent dat niet dat je bij de pakken neer moet gaan zitten. Het betekent alleen dat je met de technieken die je op dat moment hebt, niet vastloopt. Je moet dus iets slims bedenken. Iets nieuws. Net zoals je bij een ontdekkingstocht een boot nodig hebt als je bij een rivier komt of een ladder als je over een muur heen moet klimmen. En dat is gelukt. De truc is ‘om te kijken zonder je ogen te gebruiken’. Ook met je ogen dicht kun je nog prima het verschil voelen tussen een mes en een vork en in de wetenschap hebben we een soortgelijke methode ontwikkeld om objecten af te tasten. We gebruiken daarbij alleen niet onze vingers, maar gebruiken kleine knikkers (kleine deeltjes eigenlijk) die we op het voorwerp afschieten om vervolgens te kijken hoe deze knikkers afketsen. De manier waarop dat gebeurt vertelt ons namelijk iets over de vorm en eigenschappen van een voorwerp. Dat knikkers anders afketsen van een basketbal dan van een fiets zal duidelijk zijn, maar als je alleen de afgeketste knikkers zou mogen bekijken kunt je je voorstellen dat het heel lastig is om te achterhalen dat het een fiets was waar de knikkers vanaf zijn geketst in plaats van een bureaustoel. Laat staan dat we kunnen herkennen of het een oma-fiets of een racefiets was. Maar het kan wel. Lastig. HEEL lastig! Maar niet onmogelijk. En dat is precies wat we doen als deeltjesfysici. Die knikkers zijn daarmee de vingers waarmee we de wereld aftasten. Ik gebruik hier voor het gemak het beeld van knikkertjes omdat we dat allemaal herkennen, maar eigenlijk zijn het kleine deeltjes. Hoe kleiner die knikkertjes zijn, hoe kleiner de structuren waar ze van afketsen en hoe kleiner de details zijn die we kunnen waarnemen. Een van de gekke dingen die we ontdekt hebben is dat hoe harder een knikkertje of deeltje beweegt, hoe kleiner die wordt. En dat is dan ook de belangrijkste taak van een deeltjesversneller: kleine deeltjes maken. Het sterkste vergrootglas dat we hebben op de wereld is dan ook de grote deeltjesversneller in Genève, de Large Hadron Collider. Daarmee kunnen we structuren van een miljoenste van een miljoenste van een miljardste meter bekijken. Dat is weer zo’n getal waarvan het moeilijk is een idee te vormen, maar laat ik proberen je een idee te geven van hoe klein dat is. We kennen vast allemaal maanzaad dat soms op witte bolletjes zit en we hebben allemaal weleens een dag doorgebracht in een bloedhete auto op weg naar onze vakantiebestemming in Frankrijk. Stel nou eens dat je heel Frankrijk bedekt met maanzaad, dus van Lille tot de Pyreneeën en van Nice tot Quiberon. Eén zo’n maanzaadje ten opzichte van de oppervlakte van Frankrijk is dezelfde fractie als het kleinste brokstukje dat we kunnen bestuderen tot een meter. Waanzinnig! Naast de materie aftasten heeft een deeltjesversneller nog een tweede feature. Het blijkt namelijk dat je in een deeltjesversneller de energie van de botsende deeltjes kunt gebruiken om ook zelf nieuwe deeltjes te maken. Natuurlijk moeten we al die afgeketste kogeltjes en nieuwe deeltjes ook kunnen opvangen en dat doen we met behulp van deeltjesdetectoren. Dat zijn een soort grote fotocamera’s die ook, zo zullen we zien, in ziekenhuizen gebruikt worden. Daar ga ik in de volgende aflevering meer over vertellen. Overal op de wereld zijn internationale samenwerkingsverbanden op zoek naar antwoorden op de grote onbegrepen vragen uit de natuur. Dat doen ze niet alleen met behulp van de deeltjesversneller op CERN in Genève, maar ik heb ook collega’s die met behulp van een vat vloeibaar gas (Xenon voor de liefhebbers) onder een berg in Italië op zoek zijn naar donkere materie en weer andere collega’s die een fototoestel zo groot als een kubieke kilometer aan het bouwen zijn op de bodem van de Middellandse Zee om te zoeken naar zogenaamde neutrino’s die vanuit het heelal komen en dwars door de aarde vliegen. Bij veel van die onderzoeken spelen Nederlandse onderzoekers een belangrijke rol. Onderdeel van die groep nieuwsgierige natuurkundigen die af en toe ineens linksaf slaan terwijl iedereen rechtdoor loopt. Dromers en avonturiers. Ik ga je in de komende afleveringen meenemen op onze ontdekkingstocht. In de volgende aflevering leren we de wereld van het atoom kennen via de quantummechanica, de atoomkrachten en het besef dat alles op aarde maar uit drie stukjes blijkt te zijn opgebouwd. In de afleveringen daarna hebben we het over het beroemde Standaard Model, exotische zaken als anti-materie en kernkrachten en het dagelijks leven op CERN. En natuurlijk komt ook de ontdekking van het Higgs boson voorbij, een ontdekking die een paar jaar geleden de Nobelprijs heeft gekregen en waar ik en mijn collega’s enorm trots op zijn. En als ik mijn werk een beetje goed doe, dan vind jij het aan het eind van aflevering vier ook volkomen terecht. Zoals beloofd probeer ik ook om bij elke nieuwe stap verder de diepte in (de stap naar nog kleinere structuren van de materie) te laten zien op welke manier de kennis weer in ons dagelijks leven terugkomt. En we sluiten de serie af met de grote open vragen, de mysteries, de vragen waar nog geen antwoord op is. De mysteries waar we als natuurkundigen van wakker liggen. En waar een antwoord op moet zijn. Maar waar dan? De natuurkunde is niet klaar. Kortom: avontuur!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Martin Verschuur (82) is een nazaat van een van de crewleden van het schip de Koning Willem II. Het Nederlandse schip verging in 1857 voor de Zuid-Australische kust en alle crewleden kwamen daarbij om het leven. Nu het scheepswrak gelokaliseerd is zou Martin graag zien dat er onderzoek gedaan gaat worden naar waar zijn over overgrootvader en de andere crewleden begraven zijn.

In deze aflevering heb ik het over de uitspraken die ik wel eens hoor over dieren zoals ‘ze leven toch nog' of ‘ze gaan er niet dood aan'. Ergens niet dood aan gaan is wat mij betreft wel een hele lage standaard voor dierenwelzijn… We can do better

Karel Thieme windt er geen doekjes om. Zijn activistische vuur werd al in 1973 aangewakkerd tijdens het “Veronica moet blijven”-protest. “Als je ergens in gelooft, wil je dat delen. Omdat het waardevol is. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde,” zegt hij. Later zou hij met dezelfde bevlogenheid thee promoten — en vooral: het belang van zuiver water. “Toen ik ontdekte wat schoon water met smaak doet, was dat bijna net zo'n euforisch moment als de geboorte van mijn dochter,” vertelt hij met twinkelende ogen.Vandaag richt Karel zich op een grotere missie: mensen overtuigen van het gevaar van PFAS en het belang van preventie én persoonlijke actie. “We moeten af van de mythe dat ons drinkwater het schoonste ter wereld is. Als dat zo was, stond ik niet al 250 keer voor de poort van Chemours te demonstreren.”Liesbeth vertelt hoe haar betrokkenheid groeide vanuit een diepe verbinding met de natuur. Als milieukundige had ze altijd al interesse in duurzaamheid, maar het keerpunt kwam toen ze hoorde dat voor een snelweg bij Amelisweerd honderden bomen gekapt zouden worden. “Ik liep daar en voelde: dit raakt me. Dit gaat over meer dan kennis. Het ging in m'n lijf zitten.”Toen ze las dat het PFAS-gehalte in eieren inmiddels zo hoog is dat ze eigenlijk niet meer gegeten mogen worden, voelde ze opnieuw die drang tot actie. “Toen wist ik: ik moet dit vastleggen. Ik ben gaan fotograferen, gaan demonstreren, en ben naar Dordrecht gekomen. Omdat dit niet alleen over milieu gaat. Dit gaat over ons allemaal.”Beide gasten pleiten voor een tweesporenbeleid: voorkomen én genezen. Karel: “Je moet het aan de bron aanpakken, maar mensen moeten ook weten dat ze het thuis zélf kunnen zuiveren. Het is mogelijk. We moeten alleen de wil hebben om het te doen.”Liesbeth vult aan: “We moeten stoppen met dweilen met de kraan open. Verbied PFAS, nu. Want het zit overal: in lucht, in water, in eieren, in ons bloed. We kunnen niet blijven wachten tot er nog meer mensen ziek worden.”Op de vraag hoe het activisme concreet versterkt kan worden in Dordrecht, zijn ze duidelijk. De opkomst moet omhoog, de boodschap moet breder. “Als je 5.000 mensen voor die poort zet, dan gaat er wat gebeuren,” stelt Karel. “Nu staan we er vaak met dertig.”Maar de hoop blijft. Op rechtszaken, op regelgeving vanuit Europa, en op de kracht van burgers die niet langer willen wegkijken. Want, zoals Liesbeth het treffend samenvat: “Ergens in geloven is één ding. Maar er ook naar handelen — dat maakt je activist.”Wil je onze media volgen? Abonneer je (gratis) op ons kanaal! Facebook: https://www.facebook.com/viaculturaonline/Instagram: https://www.instagram.com/viacultura078/TIktok: https://www.tiktok.com/@via.culturaTip de redactie! Heb jij nieuws dat verteld moet worden? Kom in contact met ons.Stuur een e-mail naar: redactie@stichtingviacultura.nlStuur een WhatsApp naar onze redactietelefoon: 06 28 13 83 33Stuur ons een persoonlijk berichtje op onze sociale mediakanalen

Het AD heeft berekend dat de NAVO-top in Den Haag volgende week zo'n 1 miljoen euro per minuut zal gaan kosten. "Als land mag je het organiseren en daar kan je trots op zijn. Je kan laten zien waar je organisatorisch in staat toe bent", aldus Paul Römer, oud-directeur bij Talpa. De vraag is echter waar het geld precies in zit. "We zijn een mini-landje. Ergens is het compensatie voor ons minderwaardigheidscomplex", stelt presentator Renze Klamer. Rusland-deskundige Helga Salemon vindt het "ongelooflijk veel" geld. "We kunnen het eigenlijk niet aan en doen het toch." Verder zijn de ogen natuurlijk vooral gericht op wat er uit de top zal komen. "Een goede NAVO-top speelt zich achter de coulissen af. Ik ben benieuwd of er iets uitkomt", aldus Salemon. 

JE BENT HYPOCRIETIk ben Tomson Darko, en als je dat oké vindt, praat ik je vanavond in slaap. andermans ruzie zienandermans eenzaamheid zienIk wil verdwijnen als anderen ruzie hebbenEdelstenen verzamelenElektrisch rijdenJE BENT HYPOCRIETIk ookHoe om te gaan met het schuldgevoel dat we het nooit goed kunnen doen?Moreel pop-up schermAlles wat we doen, het werpt altijd wel ergens een schaduw opNou en?Support the show1) Ontvang elke woensdagavond een mail van me over gevoelens waar niemand over praat. 2) Mijn shop vol boeken boeken, posters en tasjes3) Steun me via petjeaf.com/tomsondarko en luister exclusieve afleveringen.

Loop je niet zo warm voor verhalen over kunstgeschiedenis en heeft Chinees porselein je nooit echt geboeid? Think again!  Met Het verhaal van de schaal laat Simon Heijmans horen hoe een antiek artefact het perfecte startpunt kan zijn voor een buitengewoon spannende podcast. De kunst van het verhalen vertellen is Vivian Vrolijk ook wel toevertrouwd.  Met de podcast Ergens knoopt ze ogenschijnlijk losstaande verhalen vakkundig aan elkaar. Tot slot: wanbeleid, ruzie, fraude en grensoverschrijdend gedrag: Jaïr Stein laat in Onaantastbaar horen hoe het eraantoe ging bij de Nederlandse Moslim Omroep, en dat geeft een verontrustend inkijkje in het Hilversum van de jaren 2000.

In een tijd waar veel medische aandoeningen worden gedeeld, voelen de chronische darmziektes colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn als het laatste taboe. Poepen houden we het liefst privé. Maar erover praten is wél belangrijk. In deze speciale aflevering van Onbehaarde Apen gaat Gemma in gesprek met arts Nanne de Boer, Crohn-patiënte Jane van der Vloodt én haar eigen moeder Olga Lohman (78), die al bijna een halve eeuw colitis ulcerosa heeft.Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via podcast@nrc.nl.Shownotes:Lees meer over chronische darmziektes via de patiëntenorganisatie Crohn & Colitis NL.Hoe leg je je kinderen uit dat je de ziekte van Crohn hebt? Het kinderboek "Mama heeft Crohn" is gratis te bestellen.Idee: Gemma Venhuizen Redactie, interviews en regie: Gemma Venhuizen en Jeanne GeerkenMontage: Jeanne GeerkenMixage: AudiochefMet dank aan: Nanne de Boer, Jane van der Vloodt en Olga LohmanZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Komende zondag zitten we precies tussen Hemelvaart en Pinksteren in. Met Hemelvaart ‘vieren' we dat Jezus naar de Hemel ging en met Pinksteren vieren we de komst van de Heilige Geest. Maar, hoe zit dat dan met die tijd tussen Hemelvaart en Pinksteren? Waren de leerlingen dan echt helemaal alleen? De Heilige Geest was beloofd, maar wanneer en hoe? Niemand die het wist. Ergens op wachten, terwijl het beloofd is, hoe moeilijk is dat eigenlijk? We gaan kijken naar wat de bijbel ons leert over geduldig zijn en wachten op dat wat beloofd is!

Monica Raassen hoopt dat niemand tegenspoed treft maar geeft wijze raad als het wel gebeurt.  Zij is kanunnikes van het Heilig Graf, een kloosterorde die leeft volgens de Regel van Augustinus.     Volg of abonneer je op de dagelijkse Kloostercast in de app waar je nu naar luistert.  Meer informatie kun je vinden op kro-ncrv.nl/kloostercast.  

Waarom kwam burgemeester Halsema nú met haar statement over Gaza? | Tim uit zijn frustratie over Ajax | Hoe zoek je een basisschool buiten je bubbel? | Woensdag barst de strijd los om tickets voor het feest Op de Ring | En alles wat ons verder nog als Amsterdamse journalisten opviel Wil je reageren, heb je een vraag over het Amsterdamse nieuws, of moet je echt even een ergernis kwijt over onze geliefde stad? We horen het graag!App of voicememo: 06 27 19 33 64Mail: podcast@parool.nl Meer lezen? Halsema verwijst voor het eerst naar genocide en wil dat kabinet Israël tot de orde roept Zo bestel je gratis tickets voor festival Op de Ring tijdens Amsterdam 750 jaar 5 x de lekkerste saté van Amsterdam, volgens Vanja van der Leeden Docu: Terug naar de Akbarstraat Gemaakt door:Presentatie: Hannah Stöve en Tim WagemakersTip: Eveline KuytenProductie en montage: Verena VerhoevenEindredactie: Josien WolthuizenMuziek: Ard KokSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Deze week - alweer - groot nieuws in een oude zaak. Want Peter Sullivan, het Beest van Birkenhead, werd vrijgelaten nadat DNA onderzoek bewees dat hij niet de dader was van de moord op Diane Sindall, 39 jaar geleden. Op 1 augustus 1986, rond een uur of 12, rijdt Diane Sindall van haar bijbaan in een café in Bebington naar huis in Birckenhead. Diane klust af en toe bij als barvrouw, maar eigenlijk is ze bloemist. Diane stap in haar auto,  iedereen kent deze felblauwe bus en iedereen mag Diane graag. Ze moet morgen werken, dus ze heeft een beetje haast om naar huis te komen. Ze trapt het gas in en de blauwe bus begint te sputteren. 'O nee o nee o nee,' roept Diane. Kolere ding, mompelt ze. Ze had er vanavond benzine in moeten gooien. Maar ja, benizine is duur en Diane is aan het sparen. Zij en haar verloofde David hopen volgend jaar eindelijk te trouwen en elke cent telt. Dat is ook waarom ze naast haar voltijdsbaan als bloemist nog drie avonden per week bijklust als barvrouw. elke cent die ze verdient brengt haar dichter bij haar toekomst met haar David. De blauwe bestelbus sputtert nog wat en stopt dan.  Diane zucht. Ze moet ergens benzine vandaan halen. Ze stapt uit en begint te lopen. Ergens onderweg wordt Diane gegrepen door een monsterlijk type dat haar toetakelt en vermoordt. Al snel zal de politie een man oppakken voor deze gruwelijke moord, ene Peter Sullivan. En deze week bleek dat Peter het niet had gedaan.  Hoe kon dit onderzoek zo mis lopen dat een onschuldige man 39 jaar achter de tralies zat terwijl de echte dader vrij rondliep? En als het Peter niet was, wie vermoordde Diane dan wel?   Wil je deze podcast steunen? Nou dat kan! Koop mijn nieuwe boek

We hebben heel bewust gekozen voor unschooling en daarmee ook voor een andere manier van leven. Met unschooling bedoelen we niet homeschooling. We reproduceren geen schoolsysteem en we laten zoveel mogelijk overtuigingen rondom leren los. Dat ligt vaak meer bij ons als ouders dan bij onze kinderen. Jip leerde fietsen hier op Bali, en zonder zijwieltjes was afgelopen week voor het eerst. Jip is 7,5. Is dat dan laat? Veel mensen (vooral uit NL) vinden van wel. De meeste kinderen in Nederland fietsen al sneller. Maar vraag jezelf eens af waarom we hier perse een leeftijd aan moeten hangen? Waarom we vergelijken? En waarom we een oordeel eraan vast hangen met vroeg of laat. Waarom kunnen we dit niet loslaten en alles lekker op zijn beloop laten en het kind vertrouwen in zijn ontwikkeling. Dat doen we toch ook bij baby's en dreumessen. We vertrouwen erop dat ze gaan rollen en kruipen, we vertrouwen erop dat ze gaan lopen en praten. En waarempel dat doen de meeste kinderen (vanzelf en op hun eigen tempo). Ergens komt er een punt dat we niet meer vertrouwen maar dat alles aangeleerd moet worden, en ook nog met bepaalde leeftijden er aan vast. Ik daag je uit om deze aflevering met een open hart en mind te luisteren en jezelf een kritisch te bevragen over dit thema. Ik ben in elk geval heel erg trots op mijn 7,5 jarige jongen die leerde fietsen op zijn slippers op Bali tussen de rijstvelden en bergop/bergaf - en dat terwijl hij hier niet veel zal gaan fietsen waarschijnlijk als hij ouder is! Veel luisterplezier en ik hoor graag jouw gedachtes hierover. Groetjes van een luie unschoolings mama ; ) Over Noortje: Jarenlang was Noortje ongelukkig zonder dat ze het doorhad. Ze leefde haar leven zoals van haar verwacht werd maar ze vond haar werk niet leuk. Ze werkte als verpleegkundige en operatieassistent en ging met regelmaat met grote tegenzin naar haar werk. Toch had ze niet genoeg om over te klagen vond ze zelf. Totdat er een dag kwam in juli 2016 en ze zich iets afvroeg wat haar choqueerde. Toen was het tijd voor hulp. Ze heeft hard gewerkt om te komen waar ze nu staat. Van totaal niet meer weten wat ze met haar leven aan moest naar zielsgelukkig zijn het grootste gedeelte van de tijd en op Bali wonen met man en inmiddels kinderen. Ze startte in 2018 haar online VA business en heeft sindsdien veel ondernemers mogen ondersteunen. Ze werkt nog steeds online als VA en inmiddels ook als VA opleider, trainer en coach. Haar traject VA Design leidt mensen op die graag als VA (vanuit het buitenland) willen werken. Kijk op www.doornoortje.nl voor meer informatie Sinds maart 2020 bestaat de DoorNoortje podcast en daarin deelt Noortje vanalles over haar leven, haar groei, haar lessen, het leven op Bali en daarnaast is er een podcast serie ‘Zij maakten hun droom waar'. Daarin interviewt Noortje inspirerende mensen die ook hun droom waar hebben gemaakt. Als3e in de rij heeft Noortje in 2025 Balilife de podcast gelanceerd waarin je alles hoort over Bali zodat jij je perfect kunt voorbereiden op je vakantie op het eiland van de Goden.

Het mag dan reces zijn in politiek Den Haag, maar drie grote kwesties voor ons land gaan natuurlijk helaas niet twee weken met vakantie! De grote dossiers Stikstof, Migratie en Klimaat kregen nauwelijks aandacht in de voorjaarsnota, maar wel deze week bij BNR. Vandaag leggen we het dossier Klimaat op tafel.. Hoe staat het met dossier klimaat? We bespreken het met:- Remco de Boer, energiedeskundige, schrijver van het boek Droomland en podcastmaker van Studio Energie. - Mariken van der Velde, hoofddocent politicologie van de Vrije Universiteit Amsterdam en vaste coalitiekijker.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Daar gaat ie: je net gesmeerde boterham met pindakaas. Flats op de grond. Snel oppakken, want: de 5-seconden-regel. Maar slaat deze regel, wetenschappelijk, eigenlijk wel ergens op?  Je hoort het van hoogleraar levensmiddelenmicrobiologie prof. Marcel Zwietering. 

La la la la lalaaaa lala lala lalalaaah. Good day and bienvenue chez Lub Tropiana. Het songfestival staat voor de deur en we doen toch weer mee! Voor de prijzen? Gaat de inzending van Claude hoge ogen gooien? Ergens tussen een octaaf en een kwint, en Stromae en de Hermes House Band vinden we het antwoord. Ook zo benieuwd? Luisteren kan nu overal.

Sander Tordoir (35) is hoofdeconoom van de denktank Centre for European Reform met standplaats Berlijn. Het werk daar van de jonge Nederlander - die eerder al voor Mario Draghi en Christine Lagarde werkte bij de Europese Centrale Bank - is analyseren en adviseren over de wereldeconomie, een beter functionerende Europese Unie en de rol daarin van Duitsland.Dit zijn voor hem dan ook heftige dagen. Met Jaap Jansen en PG Kroeger bespreekt hij de over elkaar buitelende gebeurtenissen in de tarievenoorlog van Donald Trump. Een oorlogsverklaring aan ieder land ter wereld. Van China en Japan tot het straatarme Lesotho. En ons.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***"Paniek." Dat is Tordoirs eerste antwoord als je hem vraagt de actuele toestand van de wereldeconomie en financiën te beschrijven. De crux daarvan is het besef, dat deze handelsoorlog niet alleen irrationeel lijkt, maar vooral ook de essentiële basis van de relaties tussen naties heeft weggeslagen. Vertrouwen.De feitelijke grondslag ervan noemt hij ronduit ‘krankzinnig'. Het zou hem niet eens verbazen als een jonge assistent van Elon Musk met behulp van ChatGTP de berekeningen heeft gedaan. Ergens midden in de nacht.Of de president een plan heeft? Dat blijft ongrijpbaar. Trump heeft vier soorten rivaliserende adviseurs en zij strijden permanent om aandacht en instemming. Wie hij volgt is steeds weer een verrassing. De ingrepen van dit moment veroorzaken hoe dan ook een forse sprong in de inflatie en daar is Amerika in 't geheel niet op voorbereid.In plaats van een impuls aan industrialisatie en bloei die onder Joe Biden in gang was gezet, beschadigen Trumps tarieven de positieve wending op juist dit punt. Doelwit zijn de EU – “it was started to screw us” - en vooral China. Xi Jinpings bewind is economisch, geopolitiek en ideologisch de grote opponent.Sander Tordoir duikt diep in de contrasten tussen de strategie en economie van Amerika en China. Xi zal moeten kiezen tussen opjagen van de binnenlandse vraag en consumptie; dumping van de enorme overschotten van exportproducten als auto's en machines; of devaluatie van de Chinese munt. En dat laatste is zeer riskant.Dit raakt natuurlijk direct die andere wereldmacht in de handel, de Europese Unie. Samen optrekken tegen Trump met China zal stuurmanskunst vereisen, vooral van Ursula von der Leyen en de nieuwe Duitse regering van Friedrich Merz. 'Rebalancing' is nu het motto: een meer evenwichtige handelsrelatie bereiken waarmee beiden met succes Amerika kunnen weerstaan.De gedurfde expansie van de aanpak van CDU en SPD (met hulp van De Groenen) is precies wat nu nodig is en helpt ook de EU.Duitsland trekt intussen op met Frankrijk, Polen en ook het Verenigd Koninkrijk – alsof de Brexit er nooit was. Alles pleit ervoor dat de sterk geïntegreerde Nederlandse en Duitse economie hier zoveel mogelijk samen doen. Maar Nederland staat met het kabinet-Schoof in Europa volstrekt geïsoleerd. "De motie-Eerdmans is ook in Berlijn een begrip; en niet gunstig."De Schoof-coalitie is onderwijl bezig met een 'mini-formatie' rond de Voorjaarsnota en munt uit in onderling wantrouwen. Maar discussies over staatsschuld inzetten voor koopkrachtgeschenken of consumptieve uitgaven zijn irrelevant. Investeringen in defensie en de concrete stappen uit het rapport-Draghi vormen nu de agenda, onderstreept Sander Tordoir. De EU moet bovendien de gestagneerde Interne Markt in fiks tempo vlottrekken en voltooien. Dat levert meer dynamiek en groei op dan de schade die Trump kan aanrichten.***Verder luisteren495 - De zeven burgeroorlogen van Dick Schoof490 – Duitslands grote draai. Friedrich Merz, Europa en Nederland484 - Hoe Trump chaos veroorzaakt en de Europeanen in elkaars armen drijft476 – Trump II en de gevolgen voor Europa en de NAVO481 - Donald Trumps nieuwe idool William McKinley, ‘de tarievenkoning'475 – Trumps rolmodel Andrew Jackson465 – Nederland en Duitsland, labiel en leiderloos. En: de opmerkelijke overeenkomsten met Noordrijn-Westfalen453 – 75 jaar Volksrepubliek China, waar is het feestje?447 - Als Trump wint staat Europa er alleen voor446 - Doe wat Draghi zegt of Europa wacht een langzame doodsstrijd431 - Handelsland Nederland staat op het spel427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben409 - Nederland wereldwijd handelspartner, ook van communistisch Vietnam306 - De gevoelige geopolitieke relatie met China***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:41:06 – Deel 201:05:31 – deel 301:33:34 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Veel te bepreken weer in FC Mediacircus 182. We hebben het bijvoorbeeld over de terugkeer van AFAS bij AZ als hoofdsponsor. Ergens heeft er toch iemand in Leusden gezegd: op zo'n shirt staan levert toch stiekem heel veel bekendheid op. Natuurlijk, leggen wij een beetje uit hoe dat werkt en waarom dat een prima plan is van die gasten. Ook een goed plan is de deal van de KNVB met Monica Geuze die op.....allerlei manieren veel met voetbal heeft. Zij heeft immers toegang tot Beau, Eva en de rest. Maar hoe zit dat met de echte tieners? Wij zouden zeggen: regel ook een voetbalster die vertelt hoe leuk het is om bij Barcelona of City te ballen. Wat er is trouwens met die Jonker aan de hand? Niet al te vrolijk..Tjezus.Verder mooi dat we Tubantia-journalist Leon ten Voorde aan de lijn hebben, vinden wij namelijk een mooie gast. We hebben het over Twente, de club die hij volgt, want daar is wel iets aan de hand. Het probleem? Oosting pakt te weinig punten en doet daar een beetje laconiek over. De laatbloei-trainer is dat vrijblijvende misschien gewend van RKC, maar Twente is - om met Erik Dijkstra te spreken - wel een grote club hoor! Plus, wat is er aan de hand in Eindhoven? Waarom komt daar niet een beetje druk op die trainer?Verder denken we maar weer eens mee over het kopen van een club. Is dat nu verstandig of niet? Wij zouden zeggen van wel, maar dan moet het wel een beetje anders? Of kan je beter ergens anders in investeren? Plus we bespreken uiteraard de eerste week van Thijs en Hidde, dat voor de helft sympathieke duo. Bij Eurosport hebben ze een oud-wielrenster als versterking en dat is een toevoeging.Nou ja, genoeg weer te luisteren dus over sport, media en marketing en vergeet niet....Lot of control!

Een belangrijk weekend in de Eredivisie. Hoe herstelt PSV van de klap die Ajax uitdeelde? Kan Feyenoord de druk opvoeren? Of kan AZ weer van een top 3 club winnen? Hoe groot is de druk in Enschede na de nederlaag van FC Twente bij Heracles? En wie is de beste speler van de Eredivisie dit seizoen? In de AD Voetbalpodcast neemt Etienne Verhoeff het door met Leon ten Voorde. //00’34// CARLO A., QUINCY P., RONNIE S. /06’31/ // FC TWENTE NAAR DE PLAY-OFFS? //15’30// STAAT BOSZ NOU ONDER DRUK OF NIET? //18’58// AZ LEVERT TALENTEN EN BELEIDSMAKERS IN VOETBAL //24’05// CLASIE DE BESTE VAN DE EREDIVISIE? //28’09// KKD MET LEX LAMMERS Beluister de hele AD Voetbalpodcast nu via AD.nl, de AD App of jouw favoriete podcastplatform.Support the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

De zoon van Dewi (40) heeft een stoornis op het autistisch spectrum. Hij gaat naar speciaal onderwijs en heeft veel moeite met communiceren. Dewi heeft het gevoel dat zij verantwoordelijk is voor zijn moeilijkheden, omdat zij hem heeft ‘gemaakt'. Ergens weet ze natuurlijk wel dat ze hier weinig aan kan doen, maar toch knaagt er een schuldgevoel aan haar en voelt ze verdriet als ze denkt aan zijn toekomst.

Leon Hoes is kleermaker. Een échte kleermaker - zo iemand die een maatpak voor je opneemt.Hij heeft dan ook het liefst dat klanten van te voren een afspraak maken. 'Want dan ik ook echt mijn toewijding aan zo iemand geven. Het is niet goedkoop zo'n pak...Dan vind ik dat ik de tijd moet nemen voor de mensen om daar gewoon liefde en aandacht in te stoppen.'Hoes Tailors is een familiebedrijf. In 2012 nam Leon het van zijn vader over, die er overigens nog steeds werkt. Leon was aanvankelijk helemaal niet van plan om in de voetsporen van zijn vader te stappen.Nathalie en ik praten met hem over hoe hij tóch het vak is ingestapt, we praten met hem over de reële kosten van een maatpak (schrik niet!), over stoffen en waar die vandaan komen, over de kleuren die het komende zomer goed gaan doen, over klanten...en nog veel meer.En, dames opgelet (!): Leon maakt (én verstelt) ook pakken voor vrouwen!'Het is geen smoes, het is een pak van Hoes!' N.B. Leon heeft het in deze editie ook over het boek 'Zit m'n jasje goed - stijlgids voor mannen' van Yce Sidibeh.Wij verloten een exemplaar van het boek onder inzenders die het juiste antwoord kunnen geven op de volgende vraag:'Hoeveel lapjes stof heeft Leon in zijn winkel?' Ergens in deze editie geeft Leon het antwoord.Stuur je antwoord naar vakwerk-podcast@kpnmail.nl TIJDSCHEMA02:15 reële prijs van een pak/maatkostuum03:41 ontstaan Hoes Tailors06:45 modeopleiding09:15 stage lopen - Van Gils - Marokko16:50 stof inkopen - Italië22:20 klanten (anekdotes)36:10 zijn ouders en de toekomst43:28 onze kledingstijlSHOWNOTES- Hoes Tailors - Modebeurs Pitti Imagine Uomo

Ergens in november 2023, wanneer exact boeit eigenlijk niet. (Als ge het echt wil weten, 12, 13, 27 en 28 november 2023, Studio Telephone) Bellen is altijd beter dan sms'en. Ergens in de winter van 2023 belde ik een hoop volk op. Sommige namen op, anderen dan weer niet. Diegene die niet opnamen kregen een voicemail cadeau. En heel die odysee, kan je nu beluisteren.

Joost Luiten had twee dagen lang zicht op een hele goede notering in Johannesburg. Helaas had hij een slecht weekend en eindigde op plek die wij alweer zijn vergeten. Ergens in de 40 ofzo. Doet ook niet meer terzake. Er was een grijze PGA muis die met de hoofdprijs van 4,5 miljoen dollar ervandoor piepte. Wie het was, dat moeten we nog even opzoeken. Natuurlijk een uitgebreide voorbeschouwing op de Spelers (AI). Verder moet je maar gewoon even luisteren.

Daan Remmerts de Vries is schrijver. Omdat hij niet kon kiezen tussen schrijven en schilderen is hij nu zowel schrijver als illustrator van kinderboeken en boeken voor volwassenen. Tweemaal won Remmerts de Vries de Gouden Griffel, voor zijn boeken ‘Voordat jij er was' en ‘Godje'. Nu is er ‘Ergens, dichtbij', een poëtisch en ontroerend verhaal over verbondenheid, hoop, vrijheid en de kracht van de stilte.  Wilfried de Jong gaat met Daan Remmerts de Vries in gesprek.

Ergens op een geheime locatie in Duitsland worden Oekraïense militairen getraind op de Leopard-tanks door Nederlandse instructeurs. Defensie- en terrorismeverslaggever Silvan Schoonhoven mocht als enige met eigen ogen aanschouwen hoe zo'n training eraan toegaat. In deze nieuwe aflevering van Delta Tango vertelt hij waarom de tanks nog altijd cruciaal zijn, hoe de Oekraïense militairen denken over de wending die de oorlog nu neemt en waarom het bezoek confronterend was. ‘Je beseft dat sommigen over een paar maanden misschien niet meer leven'.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Johan Derksen heeft voor opmerkelijk nieuws gezorgd door te zeggen dat er een homofoob aan tafel heeft gezeten bij Vandaag Inside. Wie het is wil Derksen niet zeggen waardoor er veel gespeculeerd wordt. In de podcast Strikt Privé bespreken Jan Uriot en Jordi Versteegden verder het aanstaande duo Gordon en Andy van der Meijde en René van der Gijp heeft een opvallende onthulling gedaan. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De reis gaat verder! Ergens aan de andere kant van de wereld bevinden zich twee kwade tovenaars die gestopt moeten worden. Om de reis voort te zetten moet ons bonte gezelschap aan karakters een schip zien te vinden zodat ze de zee over kunnen steken. In de haven ontmoeten ze echter een oude bekende...Je luistert naar Ongeplande Avonturen! Ongeplande Avonturen is een Nederlandse, verhalende podcast, gebaseerd op Dungeons & Dragons (Dnd).In deze podcast kruipen wij in de huid van verschillende karakters en moeten wij ons zonder script door een verhaal bewegen. Eigenlijk een soort geïmproviseerd rollenspel dus.De volgende aflevering verschijnt over twee weken!Volg ons op Instagram op @ongeplandeavonturen

Send us a textDrie jaar na de teleurstelling in de bekerfinale tegen AA Gent, krijgt Anderlecht op 4 mei een nieuwe kans om een tiende exemplaar aan de trofeeënkast toe te voegen. En dat dankzij een doelpunt van Leander Dendoncker. Uitgerekend de man die sinds zijn terugkeer naar het Lotto Park zijn draai nog niet helemaal gevonden heeft. Al mogen we volgens Nadège Bibo-Tansia niet te hard zijn voor het paars-witte jeugdproduct. "Als ik hem zie spelen, denk ik vaak: chill, relax bro, speel gewoon je wedstrijd. Dan komt het wel goed," is haar advies in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. Als actrice speelde Nadège Bibo-Tansia al mee in de langspeelfilm Le Voyage de Talia en was ze te zien als Afi in de webreeks Panna. Die vertelt het verhaal van vier voetballende meisjes die hun plek zoeken in de harde wereld van het Antwerpse straatvoetbal. En daar heeft Bibo-Tansia niet zomaar 'ja' op gezegd. "Ik heb vroeger op redelijk hoog niveau geturnd, maar heb uiteindelijk de switch gemaakt naar het voetbal. Geen evidente keuze, want thuis zagen ze dat eerst niet zitten. En zowel op de pleintjes als in zaal moet je je in het begin toch eerst 'bewijzen'.""Maar zodra de jongens doorhebben dat je talent hebt, stopt dat wel. Zeker als ze een paar keer een panna aangesmeerd krijgen. Je merkt dat het dubbel zoveel pijn doet, omdat je een vrouw bent. Idioot, maar zo is het nu eenmaal," vertelt ze in een nieuwe Radio Radzinski.Putain kleurt paars-witVandaag is Bibo-Tansia een van de sleutelspelers van zaalvoetbalploeg Les Filles du Block, de ideale uitlaatklep naast haar werk als actrice en sinds kort ook scenariste. Want ze schreef mee aan verschillende afleveringen van de met lof overladen reeks Putain. Een verhaal over vier vrienden, Gigi, Snokkie, Rania en Zola, die zich in Brussel een weg proberen banen doorheen een moeras van uitzichtloze situaties."Ja, je hoopt daar natuurlijk altijd wel ergens op, maar het is toch zot hoe goed de serie onthaald is. Ik ben zelf ook zeer tevreden met het eindresultaat en blij dat ik er met de Congolese trouwscène van de zus van Zola ook een groot deel van mezelf heb kunnen inleggen."En ook voetbalclub Anderlecht is opgenomen in de verhaallijn van Putain. "Ergens toch wel een bewuste keuze, want Gorik (Zwangere Guy, red.) heeft toch een nauwe band met de club. Zelf ben ik natuurlijk ook al lang supporter. Dat kan moeilijk anders als je opgroeit op een boogscheut van het stadion."Druk op DendonckerWat verder in de aflevering gaan we dieper in op de kapotgefloten wedstrijd tegen AA Gent, vragen we ons af welke centrale verdedigers het beste duo vormen en staan we stil bij een nieuwe kans op een tiende Beker van België."De druk op Dendoncker was de laatste maanden zo groot dat deze goal hem zeker deugd zal hebben gedaan. Maar dat betekent niet dat die druk daarom terecht was. Leander is ook maar een mens die het even moeilijk kan en mag hebben. Als ik hem zie spelen, denk ik soms: chill, relax bro, speel gewoon je wedstrijd. Dan komt het wel goed."Eindigen doen we met de winnaar van de prijsvraag uit de vorige aflevering en het antwoord van onze gast op de vraag van Ben Segers. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met Baby (Is it a Crime) van Rema. Veel luisterplezier!

"Schaam je je ergens voor? Delen helpt!" (afl 270) Taboe-onderwerpen, die gaan we collectief toch behoorlijk uit de weg. Door het er simpelweg niet over te hebben, door te willen oplossen, of door over een ander onderwerp te beginnen. Maar dat zorgt juist voor (extra) eenzaamheid. Naar aanleiding van de podcast van vorige week met @Shireen Kaijadoe over suicidaliteit en zelfbeschadiging bij jongeren in de gesloten jeugdzorg heb ik er veel over nagedacht wat het betekent als je niet met jezelf kunt leven. En dat dat ook nog is waar je jezelf voor schaamt Hoe werkt dat eigenlijk, schaamte? Het is het verlies van empathie met jezelf, je veroordeelt jezelf. Het gaat over wie je denkt dat je moet zijn en wie je op dat moment bent/ wat je op dat moment doet. Je vindt jezelf niet oke, niet goed genoeg. Het zit diep. Heel diep.  In deze aflevering deel ik mijn inzichten en gedachten, in de hoop dat we nog bewuster delen wat er in ons omgaat. Ook als het ongemakkelijk is. Omdat dat de drempel verlaagt voor anderen die dat delen zo nodig hebben. Want praten helpt! Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je eigen podcastapp, Spotify, YouTube of de website.  Leuk als je me laat weten wat je raakt, wat je ervan vindt of als je een vraag hebt!  

Op een avond in november 2023 belt de 66-jarige Bert 112. Hij vertelt dat hij zijn vrouw heeft doodgestoken, en dat hij nu zichzelf wil doodsteken. Agenten die erheen gaan, vinden Bert met een mes in zijn hand. Hij leeft nog, zijn vrouw Rinalda niet meer. Het stel is al jarenlang samen en heeft elkaar ontmoet in 1993 in een GGZ-instelling, waar ze beiden werden opgenomen wegens schizofrenie. Ze hadden regelmatig ruzie, maar leken op andere momenten heel gelukkig. Ze hebben eigenlijk met vrijwel niemand contact: geen familie, geen vrienden. Tot het fatale moment in november 2023. Ze hadden ruzie gehad, vertelt Bert in de rechtbank. Hij zegt dat hij de avond ervoor op de bank is gaan slapen, en Rinalda de volgende ochtend dood heeft gevonden. Pas die avond belde hij de politie en vertelt hij dat hij zijn vrouw heeft gedood. In de rechtbank is zijn verhaal plotseling anders: daar vertelt hij dat hij de schuld op zich heeft genomen, omdat hij anders alleen achter zou blijven. Hij zit nu in de gevangenis, en ‘heeft het daar best naar zijn zin’. Verslaggever Rachel van Kommer volgt de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad: ,,Ik vond het vooral heel treurig. Ergens leek het alsof ze het samen heel fijn hadden. Maar je kunt je afvragen of zo geïsoleerd met elkaar leven wel gezond is. En ik denk dat het antwoord daarop in dit geval is van niet.‘’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Soms heb je het gevoel dat je dromen en doelen niet meer helemaal passen, misschien omdat je zelf bent verandert of je gewoon ruimte wil maken voor iets nieuws. Hoe beslis je dan om ergens mee te stoppen? En vooral ook: hoe zorg je dat deze keuze écht klopt en je er geen spijt van krijgt. In deze aflevering vertel ik je over welke vragen ik mijzelf stel wanneer ik overweeg om met iets te stoppen, vooral wanneer het ooit belangrijk voor mij was (of het nog steeds is). Even spieken naar mijn tiny house? Check https://www.instagram.com/tinymetime.nl/

In deze aflevering bespreken we onder andere de uitdagingen van tijdbeheer als ondernemer versus in loondienst, de nuances en verantwoordelijkheden van leidinggeven en de impact daarvan op het persoonlijke leven van je teamleden. We delen ervaringen over hormonale veranderingen en hoe die invloed hebben op het dagelijkse leven en werk. En wanneer is het moment dat je hier iets aan gaat doen? Ergens op het spectrum van 'niks-aan-de-hand' tot 'ik-ga-kapot-van-de-opvliegers' is er toch een moment waarop je een arts inschakelt of iemand die je aan hormoonsuppletie helpt?Ook een nostalgische trip naar Gaia's oude middelbare school voor de open dag van haar oudste komt aan bod, inclusief herinneringen aan oude leraren en het verwerken van trauma's uit die tijd. Daarbij wordt een decennia-oud mysterie opgelost: want wie oh wie, schreef haar fotojaarboekbijdrage? Gaia zelf in elk geval niet.00:00 Introductie en Welkom00:25 Balans tussen Werk en Privé00:56 Flexibiliteit en Vrijheid in Werk02:08 Avondwerk en Productiviteit07:06 Kantoor versus Thuiswerken12:52 Leidinggeven en Teambeheer21:52 Opleiding en Persoonlijke Ontwikkeling29:05 Winterdepressie en Mentale Gezondheid39:10 Unexpected Mood Swings39:40 Perimenopause and Identity42:07 Hormonal Imbalance and Its Effects43:43 Challenges of Hormone Therapy48:09 Mental Health and Hormonal Changes01:02:29 Middle School Memories01:12:17 Reflections and Future Plans

Harder werken, druk zijn, dat is het recept voor succes. Geloof jij het nog? Ik niet. En niet omdat ik alleen maar in m'n hangmat wil liggen en niets wil doen, maar omdat er volgens mij nog iets anders nodig is. Dat echt wel gecombineerd kan worden met hard werken, maar dat maakt dat je het met alleen hard werken niet redt. Ik ben Adine en ik help rebelse Visionairs met het creëren van vrijheid in hun leven. In tijd, energie, maar zeker ook in geld. Niet met allerlei ingewikkelde strategieën en funnels, maar door je te helpen jezelf weer te ontdekken. Die AWESOME versie van jou die je veel te lang in een veel te klein jasje hebt geprobeerd te stoppen.  Ik geloof namelijk niet in one-size-fits all, maar in de kracht van jou als persoon. Jij bent hier met een reden en ik help je om die reden te vinden, om impact te maken vanuit jouw kern én om daar goed geld mee te verdienen.  Is mijn podcast waardevol voor je? Dan zou ik het enorm fijn vinden als je deze met 5 sterren waardeert op iTunes of Spotify, hem in je netwerk deelt en/of je abonneert, zodat je een melding krijgt bij elke nieuwe aflevering. Dankjewel alvast! En… wat gaat jouw volgende stap zijn?

Ja, je verliest in de laatste minuten een wedstrijd. En dat doet zeer. Maar toch leek het ergens op. Het spel was prima, met een gemankeerde selectie. Reden om vertrouwen te hebben dat het goed komt. Maar niet zomaar. De lijn is dun.Wil jij Kon Veel Minder de Podcast steunen en ook nog toegang krijgen tot exclusieve extra podcasts? Ga dan naar konveelminder.nl en word lid van onze petje.af-pagina.Bij onze sponsor The Online Retail Company krijgen jullie 16% procent korting op het hele assortiment met de kortingscode ‘KVM16'Onze andere sponsor is ToPay, zó veel makkelijker!Jan Westman danken we voor het mogen gebruiken van zijn foto's voor onze social media.

Het vervolg op het geliefde, prijswinnende boek 'Het weeshuis in de azuurblauwe zee'. Uitgegeven door Volt Spreker: Huub Dikstaal

Send us a textMet jullie maandelijkse steun maken wij jullie wereldbeeld completer!https://www.buzzsprout.com/1956185/supportMeer info: www.compleetdenkers.comJe hebt zo van die ontmoetingen, ze komen plots op je pad en het is alsof je elkaar al jaren kent, mensen waarbij het onmiddellijk klikt, waar je gewoon jezelf kan zijn…alsof dat op zich al een moeilijkheid zou mogen zijn…Ik had zo een ontmoeting met Steve Arnouts, acteur, schrijver, dromer, doener, een man met een plan, met een prachtige toekomstvisieRealiteit is opeengestapelde fantasie!Ergens onderweg hebben wij onze fantasie aan de bureaucratie afgestaan. De tijd is aangebroken om deze fantasie terug te claimen en ze te gebruiken waarvoor ze dient: het scheppen van een veel mooiere wereld, waar we met z'n allen van dromen!Veel kijkplezier!Steun ons zodat we content kunnen blijven maken: http://steunactie.be/actie/steun-podcast-compleetdenkers-1/-25295Of koop ons een ☕️ https://www.buymeacoffee.com/compleetdenkersInterviewer: kristien van baelⓢGastspreker: Steve AernoutsCamera: anja coenenⓢ & Finn FransenMontage: Finn Fransen & anja coenenⓢSoundmixer: Finn FransenMuziek Compleetdenkers: Finn FransenDatum opname: 1 november 2024#compleetdenkers #podcast #hildeaudenaert #kristienvanbael  #cocoenenfilms #finnfransen #anjacoenen #cocoenen #irisscheys #steveaernoutsSupport the show

In deze aflevering van Legergroene Herinneringen spreken we met Henk, die zijn dienstplicht invulde als chauffeur in Duitsland. Henk deelt verhalen over zijn avonturen met viertonners en Leopards, zijn band met medesoldaten, en wat hij leerde over leiderschap en kameraadschap. Hij kijkt terug op de indrukwekkende oefeningen, zoals de grote Engelse oefening Lionheart, en geeft een unieke kijk op zijn tijd in de cavalerie.Over Legergroene Herinneringen‘Ik ging met tegenzin, maar heb de tijd van mijn leven gehad', ‘De kameraadschap die je bij defensie hebt, is uniek', ‘Je kan meer dan je denkt' en ‘Leidinggeven doe ik nog steeds volgens de dingen die ik heb geleerd via de instructiekaart'. Het is maar een kleine greep uit de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen die geïnterviewd zijn voor de podcastserie Legergroene Herinneringen.In die podcast belichten we niet alleen de geschiedenis van de dienstplicht maar besteden we vooral aandacht aan de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen.Transcriptie:00:00:00 - 00:00:19Roos: Hallo, allemaal, en welkom bij Legergroene Herinneringen. In deze podcast gaan we de komende weken in gesprek met oud-dienstplichtigen over hun diensttijd. De hoogtepunten, maar ook de dieptepunten en de levenslessen die uit deze tijd stammen, worden hier aan het licht gebracht. Ik zit hier vandaag met Henk. Hij heeft zijn dienstplicht in het buitenland vervuld. Goedemiddag, Henk.00:00:19 - 00:00:21Henk: Goedemiddag, Roos.00:00:22 - 00:00:22Roos: Leuk dat u er bent.00:00:23 - 00:00:23Henk: Dank je wel.00:00:23 - 00:00:33Roos: We gaan het vandaag hebben over jouw diensttijd. Als je je diensttijd zou moeten omschrijven in één zin, wat zou die zin dan zijn?00:00:35 - 00:00:36Henk: Heel ontdekkend.00:00:38 - 00:00:39Roos: Ontdekkend.00:00:39 - 00:00:40Henk: Ja, heel ontdekkend.00:00:41 - 00:00:42Roos: Op welke vlakken allemaal?00:00:43 - 00:01:00Henk: Omdat je allerlei dingen doet die je in het normale burgerleven niet doet. Wat dat betreft, was het heel ontdekkend, maar ook in onderlinge relaties met mensen.00:01:02 - 00:01:03Roos: Die samenwerking.00:01:03 - 00:01:57Henk: Ja. Ik ben geboren in een hele rustige hoek van Nederland en voordat ik in militaire dienst ging, kwam ik niet zo heel ver uit het hoekje. Je kring van mensen die je kende, was ook heel klein en die werd toen natuurlijk veel groter. Je kreeg te maken met mensen uit andere culturen, maar ook uit andere streken van Nederland, maar ook dingen doen, het op oefening gaan in Duitsland, het Duitsland ontdekken. Ik ben geboren vlak aan de Duitse grens, 700 meter van de Duitse grens af, maar nu kwam je in hele andere hoeken van Duitsland. Wat dat betreft, was militaire dienst voor mij heel erg ontdekkend.00:01:58 - 00:02:02Roos: Hoeveel verschillen bijvoorbeeld mensen uit de Randstad van jou?00:02:03 - 00:02:31Henk: Ik moet eerlijk zeggen dat we ons heel snel aanpasten aan elkaar. Wat ik mooi vond, is dat we ook elkaars accent gingen aannemen. De Amsterdammers namen woorden van mij aan en ik nam weer woorden van de Amsterdammers aan. Dat vond ik heel fijn.00:02:32 - 00:02:43Roos: We gaan even beginnen bij het begin van de dienst. Je werd opgeroepen en dat ging door middel van een brief. Weet je nog die dag dat dat gebeurde?00:02:43 - 00:03:46Henk: Ja. Dat weet ik nog heel goed. Waarom weet ik dat heel goed? Ik had helemaal geen zin om een militaire dienstplicht te vervullen. Ergens in februari 1981 ben ik gekeurd in Groningen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar al niet al te fanatiek ben geweest: expres te laat komen, de boel een beetje tegenwerken. Ik werkte in de bouw en ik had het daar geweldig naar mijn zin. Ik studeerde erbij in de avonduren. Ik was me een beetje aan het opwerken. Toen was ik 20 en toen lag de oproep in de bus. Ze hadden gevraagd of ik voor de derde keer vrijstelling zou kunnen krijgen. Je kreeg dan namelijk uitstel, want ik zou dan nóg weer met een nieuwe opleiding beginnen. Dat had de vakopleiding allemaal voor mij geregeld, maar het ging niet door. Ik moest opkomen.00:03:47 - 00:03:49Roos: Had je al drie keer vrijstelling?00:03:49 - 00:03:50Henk: Twee keer had ik vrijstelling gehad.00:03:52 - 00:03:54Roos: Wat was dan de reden voor die vrijstelling?00:03:55 - 00:03:59Henk: Ik kreeg studieafstel.00:03:59 - 00:04:01Roos: Wat studeerde je toen?00:04:01 - 00:04:02Henk: Bouwtechniek.00:04:04 - 00:04:10Roos: Vond je dat ook echt leuk dat je daar uitstel voor aan het vragen was?00:04:10 - 00:04:18Henk: De bedoeling van het uitstel was om afstel te krijgen. Dat was de tactiek.00:04:20 - 00:04:22Roos: Dat tegenwerken wat je net zei.00:04:22 - 00:04:24Henk: Ja.00:04:24 - 00:04:31Roos: Had je dan bijvoorbeeld niet iets in de keuring anders kunnen doen? Had je daar niet over nagedacht?00:04:31 - 00:04:39Henk: Ja. Ik heb een beetje gehouden dat ik doof was, maar dat lukte niet.00:04:41 - 00:04:41Roos: Dat was het enige.00:04:42 - 00:05:02Henk: Dat was een van de enige. Sommige mensen moesten op het eind van de keuring nog een test doen. Dat hoefde ik niet. Ik mocht al heel vroeg weg. Toen had ik al zoiets van: het is me gelukt. Toen kreeg je zes weken later of zo een kaartje in de bus: geschikt.00:05:04 - 00:05:05Roos: Oh, dan doet het zeer.00:05:05 - 00:05:05Henk: Ja.00:05:05 - 00:05:13Roos: Keuring voorbij. Oproep gekregen. Wat was de eerste plek waar je naartoe ging?00:05:14 - 00:06:18Henk: Ik moest me melden op de Cort Heyligerskazerne in Bergen op Zoom. Ik zou van Bergen op Zoom doorgaan naar Ossendrecht, maar dat ging niet door. Ook die dag was ik de boel weer een beetje aan het saboteren. Je moest daar 's morgens om 07:00 of zo zijn. Ik ben samen gegaan met iemand bij mij in de woonplaats. Hij moest ook. We zijn pas om 10:00 gegaan. We zeiden: we doen rustig aan. Ze wachten wel op ons. Om 10:00 uur zijn we met de trein gegaan. Achteraf was dat een geluk. We kwamen later aan in Bergen op Zoom. Ik had al twee jaar een autorijbewijs. Ik zou eerst op de Landrover geplaatst worden in Ossendracht, maar ze hadden te weinig mensen in Bergen op Zoom voor de viertonner-opleiding. Toen werd mij gevraagd: wil je niet op de viertonner-opleiding? Dat is natuurlijk veel mooier dan een andere opleiding. Ik zei: natuurlijk wil ik dat.00:06:18 - 00:06:21Roos: Had je je autorijbewijs al?00:06:21 - 00:06:35Henk: Ja. Dat had ik toen al twee jaar. Daarom hadden ze ook gezegd: blijf maar hier. Dan hadden zij de opleiding ook vol. Dat vond ik een hele goede ruil. Toen begon al een klein beetje de jubelstemming.00:06:36 - 00:06:38Roos: Toen ging het weer heel anders.00:06:39 - 00:06:42Henk: Toen kwam toch dat ik dacht: nu heb ik er ook nog iets aan.00:06:42 - 00:06:46Roos: Toen rijopleiding in een viertonner.00:06:46 - 00:07:07Henk: Ja, rijopleiding in een viertonner. Die had ik al heel snel. Ik kom van het boerenland. Ik had heel vroeg op de tractor leren rijden. Mijn vader was vrachtwagenchauffeur. Ik reed al heel vroeg met een vrachtwagen. Ik had al heel snel mijn rijbewijs gehaald.00:07:08 - 00:07:09Roos: Je reed af en toe stiekem met je vader in de vrachtwagen.00:07:09 - 00:07:14Henk: Ja. Hij liet me af en toe stiekem rijden. Dat kon toen nog.00:07:15 - 00:07:23Roos: Toen waren ze nog niet zo streng. De rijoefening was in Bergen op Zoom.00:07:24 - 00:08:39Henk: Ja, in Bergen op Zoom had je de rijopleiding. Je had de theorie. Wij moesten daarmee experimenteren hoe dat was. Ik vond dat een stuk gemakkelijker dan de manier waarop ik toendertijd mijn theorie heb moeten halen. Je had motorvoertuigentechniek en je had velddienst in Bergen op Zoom, exercitie, dat soort dingen, en natuurlijk heel veel sporten. Dat vond ik geweldig. Dat paste precies bij mij. Gaandeweg werd ik een beetje ingeburgerd in het militaire leven, dat me steeds meer begon te bevallen. Ik moet zeggen dat ik wél van de eerste dag heb gezegd: ik moet hier nu toch veertien maanden zijn. Ik wil in die veertien maanden ook eruit halen wat erin zit en niet veertien maanden dwarsliggen. Daar had ik geen zin in.00:08:39 - 00:08:41Roos: Op een gegeven moment ga je jezelf ook dwarsliggen.00:08:41 - 00:08:42Henk: Precies.00:08:42 - 00:08:56Roos: Goede keuze dan. Zijn er ook dingen waarvan je vóór de dienstplicht dacht: oh, dit gaat echt zo zijn, dat gaat me echt niet bevallen, en die vervolgens heel anders bleken te zijn toen je eenmaal bezig was.00:08:56 - 00:09:28Henk: Waar ik tegenop zag en waar ik niet zo goed mee kan omgaan, is dat mensen boven mij gaan staan, dominant zijn in dat soort dingen. Dat was in Bergen op Zoom in mindere mate zo, - niet bij iedereen, bij sommige mensen wél - maar in Duitsland was dat absoluut niet meer zo.00:09:28 - 00:09:30Roos: Hoelang heb je op de rijopleiding gezeten?00:09:31 - 00:09:41Henk:...

Driekwart van de Nederlanders eet te weinig groente. Ergens in de keten van boer naar bord gaat het mis. Hoe zorgen we dat wat we verbouwen ook echt leidt tot een gezonde samenleving? En hoe kan een samenleving die gezond eet, de boeren en telers ook echt wat opleveren?De Nederlandse landbouwsector produceert met de internationale voedselmarkt in gedachten, niet zozeer de Nederlandse volksgezondheid. Het huidige kabinet is van plan minder te gaan investeren in maatschappelijke projecten op de lange termijn. Daarom dringt zich de vraag op welke partijen in de voedingsketen de ambitie hebben om gezonde en betaalbare voedselproducten op de plank te blijven brengen – en van gezondheid een verdienmodel voor het boerenbedrijf te maken.Hoe komen we tot een landbouwbeleid waarin de gewassen op het land zijn afgestemd met wat we nodig hebben op ons bord? Welke stappen moeten er gezet worden door fabrikanten, supermarkten en de overheid om de boer als apotheker van de samenleving te laten functioneren?Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Ergens in november wordt in Limburg een jongetje geboren. Maar hij zal niet opgroeien bij de mensen die hem gemaakt hebben, wel bij een vriendin van het koppel. Omdat zij geen kinderen kan krijgen, hebben ze met drie deze vorm van draagmoederschap uitgewerkt. Maar ís het draagmoederschap als er geen enkele genetische band is tussen de wensmoeder en het kindje? Of is het adoptie? En hoe hebben ze geregeld wat ze gaan doen als het kindje opgroeit?See omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze aflevering van Voetbalpraat bespreken Sinclair Bischop, Karim El Ahmadi, Sjoerd Mossou en Kees Kwakman het laatste voetbalnieuws.

Onderzoekers van de Radboud Universiteit hebben bestudeerd hoe we mentale inspanning ervaren. Ze zagen dat zelfs als mensen zich vrijwillig op denkwerk storten, ze hard nadenken nog steeds onprettig vinden.   We ervaren iets vergelijkbaars wanneer we fysiek werk moeten verrichten. Evolutionair gezien is het zo dat onnodige inspanning zo veel mogelijk beperkt moet worden. Dat we moeite hebben met onszelf aanzetten tot sporten is dan ook niet zo gek. Maar hoe dat zit met mentale inspanning wisten we nog een stuk minder goed.   In dit onderzoek werd data van mensen uit verschillende landen en uit verschillende beroepsgroepen bestudeerd. Er werd gekeken in hoeverre deze mensen irritatie en frustratie ervaarden tijdens het doen van cognitieve taken.   In alle gevallen bleek de mentale inspanning negatieve gevoelens op te roepen. Ook als veel nadenken onderdeel was van iemands opleiding of werk. Voor iedereen lijkt nadenken vervelend.   Maar hoe zit het dan met puzzels? Sudoku's? En quizzen? Dat doen toch echt een heleboel mensen voor hun plezier. Nou, dat doen we vooral vanwege de beloning, zegt één van de onderzoekers. Het is niet het nadenken zelf, maar het succes dat daarmee behaald wordt, waar we in dat geval blij van worden.   En dat is weer allemaal kennis waar ontwikkelaars van bijvoorbeeld onderwijsmateriaal of nieuwe software meer mee zouden kunnen doen. Hoe zorg je daar voor die beloning?  Iets als kunstmatige intelligentie kan in sommige gevallen dat denkwerk van ons overnemen. Maar ja, dan ervaren we ook niet dat fijne gevoel, wanneer we zelf iets hebben opgelost. Ergens hard voor werken, geeft de taak ook meer betekenis. Dat geldt dus voor zowel fysieke als mentale inspanning.  En vergeet ook niet dat je hersenen en je spieren aan het werk zetten van invloed kan zijn op hoe goed je in je vel zit en hoe gezond je ouder wordt. Dus prettig of niet, het is de moeite in veel gevallen toch echt wel waard. Ook al is een deel van die beloning er eentje van de langere termijn. Lees hier meer over het onderzoek: Hard nadenken ‘doet pijn'See omnystudio.com/listener for privacy information.

Stefan, Laurens en Thomas gaan verder. Na een goede nacht - die mede mogelijk is gemaakt door lavendelolie uit de Drôme - is het tijd voor de 17e etappe. Spektakel gegarandeerd, het wordt een dag voor de vluchters en avonturiers. Beukers van een klim, technische afdalingen, smalle passages, wind; ‘Als je echt kwaad wil, zet je het vandaag op de kant,' aldus LtD.  En hoe zat het nou met dat 1 op 1 gesprek tussen Philipsen en Roodhooft?  Je hoort het allemaal in de Live Slow Ride Fast podcast.

Ergens tussen een zwart gaatje en een superzwaar zwart gat, moet een soort medium maat zwart gat bestaan. Maar bewijs hiervoor is er amper. Nu zeggen astronomen dat een analyse van een cluster van snel bewegende sterren daar weleens verandering in zou kunnen brengen.   Je hebt zwarte gaten die voortkomen uit één of een paar sterren en je hebt de monsters in het hart van sterrenstelsels die miljoenen keren de massa van onze zon zijn. Maar iets er tussenin moet ook bestaan. Dan hebben we het overigens nog steeds over iets met een massa duizenden keren groter dan onze zon. Zoiets krachtigs heeft natuurlijk een effect op zijn omgeving.  Twintig jaar lang is met interesse gekeken naar een handjevol sterren dat, niet al te ver bij ons vandaan, zo snel beweegt dat het wel in de zwaartekrachtsgreep van iets heel zwaars moet zitten. Een mysterieus object met een massa 8200 keer zwaarder dan de zon.  En dat mysterieuze object, concluderen ze, moet dan wel een medium zwart gat zijn. Deze objecten zijn ook een belangrijke schakel binnen het onderzoek naar het ontstaan van superzware zwarte gaten.   Er waren eerder hints voor het bestaan van de medium variant, maar die telden nog niet als stevig bewijs.   Ook wat betreft het cluster waarin de sterren uit dit onderzoek zich bevinden kon eerder niet worden uitgesloten dat het om meerdere kleine zwarte gaten kon gaan. Dankzij observaties met de Hubble telescoop, die wel 500 beelden van de groep sterren maakte gedurende 20 jaar, is er nu eindelijk meer duidelijkheid.   Het bestudeerde sterrensysteem is nu het kleinste systeem dat ooit gezien is met eigen zwarte gat. Het zwarte gat zelf is ook het dichtstbijzijnde ooit gevonden. Zelfs het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg is verder weg van de aarde. Dat maakt het nieuwe zwarte gat erg interessant voor toekomstig onderzoek. De kans is groot dat hier ook James Webb voor wordt ingeschakeld. Lees hier meer over het onderzoek: Fast-moving stars are ‘smoking gun' for long-sought midsize black holeSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Het begint met al en het eindigt met cohol: tijd om er eens een podcast aan te wijden. Ergens op aarde is het altijd borreltijd, maar is dat wel fijn? Wat is die rand die er toch altijd af moet rond vijf uur ‘s middags, en wat moet je beginnen als je een fles oude jenever voor je verjaardag krijgt?Verder bespreken we leven in het moment: Katja Schuurman blijkt de enige persoon op aarde die dat permanent kan en doet. Een luisteraar ziet op tegen haar weekend met gezin en huisdieren, en de goeroe van de week kan koken, maar niet schrijven, en dat is helemaal niet erg. Het grote raadsel rond Taylor Swift lossen we niet geheel op.Kijk nu exclusief op SkyShowtime de realityserie The Family Stallone samen met Aaf en Lies! Abonneer nu voor 5,99 per maand!

Ergens in Ierland groeit een woud vol met palm-, paarse en Russische kool. Het is de moestuin van Yvette. Welke gouden tip kreeg Yvette ooit van Hugh Fearnley-Whittingstall? Welke groenten moet je wel en vooral niet verbouwen op je kleine boerderij? Kan je ook eten groeien zonder tuin? En hoe bestrijd je slakken in je bakken? Je hoort het in Etenstijd!❤️ Insta: Etenstijd!Wil je adverteren in deze podcast? Stuur een mailtje naar: Adverteerders (direct): adverteren@meervandit.nl(Media)bureaus: pien@meervandit.nl Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Laurens en Stefan gaan verder. De reis ging huiswaarts, naar Le Nord, want de gast van vandaag was toch al in de buurt, bij schoonfamilie in Amsterdam. Nathan van Hooydonck, de killer wasp van Jumbo-Visma, neemt plaats in de mancave voor een goed gesprek.Hij herinnert zich niks meer van het ongeluk, niets van die dag van 12 september. ‘'Kan ik nog koersen?'', was zijn eerste vraag aan zijn vader. ‘'Dat zien we nog wel'', was diens antwoord en toen wist hij al genoeg. Een te grote hartkamer eindigde per direct zijn succesvolle loopbaan als coureur. Natuurlijk is hij een paar keer flink kwaad geweest, maar nooit is hij met stoelen gaan gooien door de kamer. Het helpt hem simpelweg niet vooruit. En het was juist die drive, die hij zich eigen had gemaakt. Ergens zich in vastbijten was zijn ding in het fietsen, of het nu om voeding ging of om 40-20s blokjes.De mannen spreken over de kameraadschap binnen de ploeg, over het zelfvertrouwen en de vorm die groeiden binnen JumboVisma. Hij reflecteert op zijn prestaties met passie en eenmaal op dreef, verliest hij zijn Vlaams accent en praat hij al meer Nederlands. Of het nu gaat om een voorval in volle finale tijdens de Tour of Belgium of om zijn mooiste dag op de fiets ooit. En wat gebeurde er nu precies bij die klungelige fietswissel van Jonas in de Tour?Een bezoek aan de boerderij in Brazilië van zijn opa moest de gedachtes op orde te zetten, nu hij geen profrenner meer mag zijn. Tuurlijk, hij kan gewoon nog gaan golfen, met zijn ingebouwde defibrillator. Ook komt er nu wel eens een glas wijn op tafel en hoeft hij nergens meer over na te denken, voor zijn gevoel. Maar toch…een half uurtje lopen, twee uurtjes fietsen maximaal, zei de cardioloog. Het alomvattende van profwielrennen is plots weggevallen en dat maakt zo'n ongelooflijke impact. Het aankomend seizoen gaat hij maar vooral zijn vrienden volgen op tv, liggend op de bank. Sommige goede gewoontes moet je koesteren, ook als ze niet meer echt moeten.