ToekomsVenster

Die skrywer van Hebreërs waarsku teen geloof wat nie aanhou groei nie.

Is jy ingeskryf in God se program vir karaktervorming? Dis nie maklik nie, maar dit verheerlik God, versterk ander, en bring betekenis aan jou lewe.

Glo jy werklik dat God regeer – ook oor jou lewe?

God is in beheer. Jy verstaan dalk nie alles nie, maar Hy gee meer om vir mense as wat jy ooit kan. Hy is getrou.

Wat vra jy tans van die Here? Hoe lank wag jy al vir ʼn antwoord?

As dit regtig goed gaan, is ek saam met jou bly. As dit nie so goed gaan nie, bid ek dat die Here jou sal verras met Sy teenwoordigheid, troos, bemoediging en krag.

Hy los jou nie. Niemand kan jou uit Sy hand ruk nie. Soms wil jy los, ontspan; Hy hou jou vas. Beter as jou vashou.

Maak die Bybel, God se Woord in mensetaal, deel van jou daaglikse ervaring.

Dis nodig dat ons die beloftes van Sy Woord opnuut vashou. Beloftes soos: “Vir hulle wat God liefhet, werk alles ten goede” en “Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie.”

Ons hoef nie te presteer nie. Ons hoef Hom nie te beïndruk nie. Ons kan net by Hom tuiskom.

Dade volg geloof, nie andersom nie. Dade is getuienis en dade is dissipelskap.

Jesus is die Lig van hierdie wêreld. Jy en ek is Ligdraers. Ons steek kerse van hoop op waar wanhoop seëvier.

Die teenwoordigheid, hulp en ondersteuning van God te midde van krisisse van allerlei aard is die hoop waaraan ons vashou.

God is groter as die nag in jou lewe en uiteindelik sal die dag weer seëvier.

Ons sal nie bo ons kragte versoek word nie. God is daar.

Ek wil vandag met jou ʼn gebed deel wat ek op Facebook raakgelees het.

"Laat ons almal saam bid: “Maranatha, kom tog gou, Here Jesus.”

God is tog hier by ons, Hy nooi ons tot in sy intieme teenwoordigheid. Hy reik sy hand van vriendskap uit na ons.

Mag hulle wat met ons veiligheid toevertrou word, integriteit aan die dag lê. Mag ons, wat aangewese is op beskerming, eweneens mense van en met integriteit wees.

Ons kan sonder God, sy Gees, sy Woord, liefde, getrouheid, sorg, omgee, deernis en genade niks doen nie.

Hoe dikwels word die liefde nie in die Bybel as voorwaarde én bewys van ʼn herstelde verhouding met God beskryf nie?

Genade kom juis na dié wat dit nodig het. Almal van ons leef uit God se genade.

Dit is ʼn groot vraag. Dalk moet jy dit vir jouself begin vra, want dit is nog nie te laat nie.

Leef met nuwe waardering – en loof die Here dat jy vandag nog leef.

Wat het van ons harte geword?

Ons is inderdaad uitverkies om die roeping wat God vir elkeen van ons het nie alleen te ontdek nie, maar in die krag van sy Gees uit te leef.

Hy stuur sy Seun, en Hy demonstreer grafies wat God van die begin af in gedagte gehad het.

Dat ʼn eenvoudige woord en ʼn singbare, meesleurende wysie soveel impak kan maak, is betekenisvol.

Ons is veronderstel om anders te leef. Ons het die Gees van Christus, of het ons nie? Wanneer sal ons by die slotsom kom dat die prys van oorlog te groot is?

As jy ouer word, begin jy dinge in perspektief sien. Die klein verskilletjies is nie meer belangrik nie. Trane lê vlak en omhelsings is volop. Dit waarin ons glo, bly die sement wat ons aanmekaar verbind.

“Dit wat ek wil, dit doen ek nie; dit wat ek nie wil nie, dit doen ek.”

Jesus wil ook vandag jou voete was. Trouens, Hy het dit reeds gedoen. Ek en jy was ingesluit in daardie bovertrek se byeenkoms. Hy het ons voete, ten spyte van ons ontrou, gewas en ons tot vandag toe nog nooit verwyt nie.

Ons is Christene; ons dink, doen, besluit, praat, reageer anders. Ons het die Gees van die lewende God in ons, net soos ons boeties en sussies naby en ver.

Ons ken die verhaal: “Petrus, ek móét jou was, anders het jy geen deel aan my nie.” Die verhaal is bekend, maar waar laat die verhaal ons vandag?

Ons ken die verhaal: “Petrus, ek móét jou was, anders het jy geen deel aan my nie.” Die verhaal is bekend, maar waar laat die verhaal ons vandag?

God staan aan die kant van waarheid, van omgee, van sagte deernis en barmhartigheid.

Immers, sê die Bybel nie as een deel van die Liggaam swaarkry, kry almal swaar nie?

Hoe moet ons dan die wil van God verstaan en onder watter omstandighede kan ons wat gebeur as sy wil beskryf?

As ek weer deur die Bybel blaai en die honderde tekste raak lees wat sê dat God omgee, liefhet, steeds op die troon is, met ons almal op pad is, begin die geloof weer opvlam.

God, deur sy Gees, wil pappas bemagtig, toerus en help. Sonder Hom sou ons die aftog blaas.

Ek wonder waarom dit soveel makliker is om negatief te wees as andersom?

Wat is jou getuienis? Wat beteken Jesus in jou lewe, en hoe het jy vrede met God gevind?

Dit kan tog nie so aangaan nie. Dit het tyd geword om te kla, by God te kla, en te pleit dat Hy in en deur sy kinders tussenbeide sal tree.

Die vraag wat in my hart leef, is die volgende: Wat gaan nou verander, of gaan alles dieselfde bly?

Die Heilige Gees is reeds by en in jou. Moenie wag vir Hom nie; Hy wag vir jou om te gaan doen waarvoor Hy jou bekwaam.

Hy het vir ons ʼn ander Voorspraak gestuur, maar wat doen ons ná Pinkster met daardie belofte?

Niks gaan my vrede roof nie. Ek gaan my vrede nie prysgee nie. As ek my vrede verloor, is ek dwalend en van balans af. Jesus in my vergestalt vrede.