ToekomsVenster

Ek wil vandag met jou ʼn gebed deel wat ek op Facebook raakgelees het.

"Laat ons almal saam bid: “Maranatha, kom tog gou, Here Jesus.”

God is tog hier by ons, Hy nooi ons tot in sy intieme teenwoordigheid. Hy reik sy hand van vriendskap uit na ons.

Mag hulle wat met ons veiligheid toevertrou word, integriteit aan die dag lê. Mag ons, wat aangewese is op beskerming, eweneens mense van en met integriteit wees.

Ons kan sonder God, sy Gees, sy Woord, liefde, getrouheid, sorg, omgee, deernis en genade niks doen nie.

Hoe dikwels word die liefde nie in die Bybel as voorwaarde én bewys van ʼn herstelde verhouding met God beskryf nie?

Genade kom juis na dié wat dit nodig het. Almal van ons leef uit God se genade.

Dit is ʼn groot vraag. Dalk moet jy dit vir jouself begin vra, want dit is nog nie te laat nie.

Leef met nuwe waardering – en loof die Here dat jy vandag nog leef.

Wat het van ons harte geword?

Ons is inderdaad uitverkies om die roeping wat God vir elkeen van ons het nie alleen te ontdek nie, maar in die krag van sy Gees uit te leef.

Hy stuur sy Seun, en Hy demonstreer grafies wat God van die begin af in gedagte gehad het.

Dat ʼn eenvoudige woord en ʼn singbare, meesleurende wysie soveel impak kan maak, is betekenisvol.

Ons is veronderstel om anders te leef. Ons het die Gees van Christus, of het ons nie? Wanneer sal ons by die slotsom kom dat die prys van oorlog te groot is?

As jy ouer word, begin jy dinge in perspektief sien. Die klein verskilletjies is nie meer belangrik nie. Trane lê vlak en omhelsings is volop. Dit waarin ons glo, bly die sement wat ons aanmekaar verbind.

“Dit wat ek wil, dit doen ek nie; dit wat ek nie wil nie, dit doen ek.”

Jesus wil ook vandag jou voete was. Trouens, Hy het dit reeds gedoen. Ek en jy was ingesluit in daardie bovertrek se byeenkoms. Hy het ons voete, ten spyte van ons ontrou, gewas en ons tot vandag toe nog nooit verwyt nie.

Ons is Christene; ons dink, doen, besluit, praat, reageer anders. Ons het die Gees van die lewende God in ons, net soos ons boeties en sussies naby en ver.

Ons ken die verhaal: “Petrus, ek móét jou was, anders het jy geen deel aan my nie.” Die verhaal is bekend, maar waar laat die verhaal ons vandag?

Ons ken die verhaal: “Petrus, ek móét jou was, anders het jy geen deel aan my nie.” Die verhaal is bekend, maar waar laat die verhaal ons vandag?

God staan aan die kant van waarheid, van omgee, van sagte deernis en barmhartigheid.

Immers, sê die Bybel nie as een deel van die Liggaam swaarkry, kry almal swaar nie?

Hoe moet ons dan die wil van God verstaan en onder watter omstandighede kan ons wat gebeur as sy wil beskryf?

As ek weer deur die Bybel blaai en die honderde tekste raak lees wat sê dat God omgee, liefhet, steeds op die troon is, met ons almal op pad is, begin die geloof weer opvlam.

God, deur sy Gees, wil pappas bemagtig, toerus en help. Sonder Hom sou ons die aftog blaas.

Ek wonder waarom dit soveel makliker is om negatief te wees as andersom?

Wat is jou getuienis? Wat beteken Jesus in jou lewe, en hoe het jy vrede met God gevind?

Dit kan tog nie so aangaan nie. Dit het tyd geword om te kla, by God te kla, en te pleit dat Hy in en deur sy kinders tussenbeide sal tree.

Die vraag wat in my hart leef, is die volgende: Wat gaan nou verander, of gaan alles dieselfde bly?

Die Heilige Gees is reeds by en in jou. Moenie wag vir Hom nie; Hy wag vir jou om te gaan doen waarvoor Hy jou bekwaam.

Hy het vir ons ʼn ander Voorspraak gestuur, maar wat doen ons ná Pinkster met daardie belofte?

Niks gaan my vrede roof nie. Ek gaan my vrede nie prysgee nie. As ek my vrede verloor, is ek dwalend en van balans af. Jesus in my vergestalt vrede.

“Groter werke sal julle doen,” het Jesus gesê. Hoe is dit moontlik, en waarom leef so min gelowiges in daardie werklikheid? Ontdek die verrassende krag van die Heilige Gees in gewone mense se lewens.

Het jy God se uitnodiging al aanvaar?

Tereg sou ʼn mens kon vra: “Jesus, waarmee gaan U intussen besig wees?”. Jesus beantwoord dit met die bekende woorde wat by menige siek- en sterfbed gebid en gelees is: “Ek gaan om vir julle plek voor te berei”.

Dit neem tyd, maar as jy fyn luister, sal jy hoor: “Moenie bang wees nie, Ek is by jou.”

Dié is nie ʼn swaarkry-lewe nie; dit is ʼn lewe van vreugde, maar ʼn vreugde wat gepaardgaan met verantwoordelikheid, hier en nou.

Lê ʼn bousteen met jou volgende reaksie, nie ʼn klip wat na ander geslinger word bloot omdat jy nie saamstem nie.

Ek vra: “Hoe dan, Here? Kan U nie iets doen nie? Waarom gryp U nie in nie?”

Onthou, met God is alles moontlik, ook die uitdaging waarmee jy vandag gekonfronteer sal word.

Moenie die geleentheid om met Hom te praat deur jou vingers laat glip nie.

Kyk sommer nou by die venster uit. Wat sien jy? Die hemel praat, getuig, vertel.

Van wanneer verlustig ons, onsself in ander se leed?

Wat is waar van ons land? Wat is ʼn perspektief? Miskien kan ons daaroor besin.

God het in Jesus ʼn merkwaardige werk kom doen, maar dikwels moet ons harte nog leer om daagliks daarvolgens te klop.

“Jy moet Hom Jesus noem, want dit is Hy wat sy volk van hulle sondes sal verlos.” Hierdie woorde is profeties en toekomsgerig.

Iets kan reg of verkeerd wees, maar daar is geen “maar” nie.