Podcasts about willem bruls

‘Een zucht van Aleppo- Leven en overleven met muziek' is het nieuwe boek van schrijver en dramaturg Willem Bruls. Nadat hij in 2001 in Aleppo de fascinerende Syrisch-orthodoxe en Armeense koormuziek heeft gehoord, leert hij de muziektradities kennen. Na het uitbreken van de burgeroorlog, vraag hij zich af wat er met al die musici, musicologen en componisten is gebeurd.                                                                                                                                                                       Presentatie: Frénk van der Linden

In de podcast Opera Magazine hoort u wekelijks de actualiteit in de wereld van opera, muziektheater en lied. In deze tweede aflevering vertelt regisseur Serge van Veggel waarom en hoe zijn gezelschap OPERA2DAY ‘de opera die Bach nooit componeerde' gaat brengen. Dramaturg/schrijver Willem Bruls maakte de voorstelling 'Nevski Prospekt' voor het Gergiev Festival en we geven tips voor een opera als podcast en opera op radio en tv.

Sieben Opernhäuser gab es im 17. Jahrhundert in Venedig - mehr als irgendwo sonst. Der Dramaturg und Journalist Willem Bruls zeichnet die innige Beziehung der Stadt zum Musiktheater nach. Ein Buchtipp von Robert Jungwirth.

Zahlreiche Komponisten wie etwa Claudio Monteverdi, Antonio Vivaldi, Richard Wagner oder Benjamin Britten ließen sich von Venedig inspirieren. Die musikalischen Stationen dieser Stadt erkundet Willem Bruls in seinem Buch „Venedig und die Oper“, das nun in deutscher Übersetzung im Henschel Verlag erschienen ist. Lara Fischer hat sich – zumindest gedanklich – auf Entdeckungsreise begeben.

Gesprek over de toekomst van de opera. Aan tafel Willem Bruls (operakenner, publicist en dramaturg) en Micha Hamel (componist, dirigent en librettist). Chazia Mourali leidt de discussie. Is opera een deftig museumstuk, lawaaiig rariteitenkabinet of politiek tegengeluid? En: muzikaal laboratorium, of gewoon plezierig amusement?

In dit gesprek kijkt dramaturg/publicist Willem Bruls terug op het afgelopen jaar, waarin corona de wereld van muziektheater en opera lamlegde. Wat gebeurde er, hoe reageerden makers, musici en de instellingen op de pandemie. En waar zal het heen gaan na deze crisis?

Chazia Mourali en Willem Bruls lopen in Venetië de acteur/schrijver Ramsey Nasr tegen het lijf. Hij doet er research voor een muziektheaterproductie geïnspireerd door Thomas Manns novelle Dood in Venetië. Nasr vertelt over zijn fascinatie voor de hoofdpersoon Aschenbach en diens opkomende verliefdheid voor de mooie jonge Tadzio. Op het terras van hotel Danieli kijken Chazia en Willem terug op hun verblijf in Venetië. Chazia raakte betoverd. Willem ontdekte dat hij de essentie van het leven gereflecteerd ziet in het feeërieke decor. Voor hem is Venetië een Gesamtkunstwerk. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

De ontdekkingstocht van Willem Bruls en Chazia Mourali brengt hen naar de wijk Santa Croce, waar weinig toeristen komen. Zij spreken met lokale activisten over de overdaad aan dagjesmensen en de maatregelen van het stadsbestuur. De tocht wordt vervolgd met een bezoek aan de prachtige kerk Basilica di Santa Maria Gloriosa dei Frari, waar zich het graf van Claudio Monteverdi bevindt. Chazia raakt ontroerd door de authenticiteit van de kerk en Willem deelt zijn passie voor een bijzonder schilderij van Titiaan. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

De Venetiaanse 20ste eeuwse componist Luigi Nono liet zich inspireren door de klanken van Venetië, door de fluisteringen van het water en de geluiden van over het water klinkende klokken. Ook was Nono zeer geïnteresseerd in de oude Venetiaanse muziek in de San Marco, met zijn ruimtelijke opstellingen. Chazia Mourali en Willem Bruls bezoeken het Nono-archief, ondergebracht in een oud klooster op het eiland Guidecca. Daar ontmoeten zij Nuria Schönberg- Nono, weduwe van de componist en dochter van Arnold Schönberg. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Richard Wagner voelde zich diep verbonden met Venetië. Chazia Mourali en Willem Bruls bezoeken het appartement waar hij het liefst verbleef. Op 13 februari 1883 overleed Wagner in een van de kamers aan de gevolgen van een hartaanval, die zou zijn veroorzaakt door een ruzie met zijn echtgenote. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Chazia Mourali en Willem Bruls bezoeken La Fenice, sinds de opening in 1792 he?t operatheater van Venetië. Dit theater, gebouwd toen het San Benetto- operahuis afbrandde, dankt zijn naam aan de feniks, het fabeldier uit de Griekse oudheid dat uit zijn as verrees. De naam bleek visionair, want La Fenice brandde nog twee keer af. Het theater met zijn hoefijzervorm en zijn -uit ruimtegebrek geboren- gestapelde loges werd een voorbeeld voor de operatheaters in Europa. Talloze belangrijke opera’s beleefden er hun premie?re, o.a. La Traviata. De voorstelling die het tweetal bezoekt kan hen niet bekoren. Ooit kende La Fenice betere tijden. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

De geschiedenis van Venetië is gestapeld in de huizen langs de vele kanalen. Chazia Mourali en Willem Bruls gaan op zoek naar de plek van het operahuis waar ooit opera’s van Rossini in premie?re gingen. Rossini was zo populair in Venetië?, dat de theaterdirecteuren en het publiek voor zijn opera’s in de rij stonden. Hoewel Multisala Rossini verworden is van operahuis tot bioscoop en supermarkt, is de locatie voor Willem Bruls nog steeds inspirerend. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Caffe Florian is waarschijnlijk het enige café ter wereld met een artistiek directeur. Willem Bruls stelt Chazia Mourali aan hem voor. Muziek speelt een belangrijke rol in dit cafe? aan het San Marcoplein, dat dateert uit 1720. Het is een van de mooiste en oudste in Europa en destijds het enige waar vrouwen mochten komen. Casanova kwam er dan ook graag en het was de? ontmoetingsplek tijdens het carnaval, dat toen 6 maanden per jaar werd gevierd. Het carnavalsseizoen werd door de Venetiaanse theaters aangegrepen om nieuwe opera’s uit te brengen. Chazia en Willem ontdekken in Caffe? Florian de ware ziel van Venetië. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Het openbare operatheater ontstond in Venetië. Marco Rosa Silva leidt Chazia Mourali en Willem Bruls rond door een van de eerste operahuizen, het Palazzo Grimani, dat gebouwd is in de 15e eeuw. Il Coronazione di Poppea van Claudio Monteverdi ging er in premie?re. Was de opera voorheen alleen toegankelijk voor de hoogste sociale klasse, nu kon iedereen een kaartje kopen. Ook bewerkingen voor o.a. blokfluit van partituren van succesvolle aria’s waren er te koop. Zo hield je thuis de herinnering aan je operabezoek levend. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

De Pietakerk, gewijd aan Antonio Vivaldi, is dé trekpleister voor de liefhebbers van zijn muziek. Vivaldi werkte er met weesmeisjes met zulk goed resultaat, dat ook de aristocratie haar dochters naar die opleiding stuurden. De Franse schrijver J.J. Rousseau bezocht de kerk en merkte op dat hun schoonheid helaas alleen in hun stemmen was waar te nemen. Toch werd hij verliefd. Willem Bruls vertelt Chazia Mourali over zijn dramaturgie van de beroemde opera van Vivaldi, Orlando Furioso. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

De San Marco basiliek is de belangrijkste kerk in Venetië? en een toeristische hotspot. Willem Bruls vertelt Chazia Mourali over Claudio Monteverdi, die er in 1613 kapelmeester werd. Eerder werkte Monteverdi aan het hof van Mantua. Zijn vertrek uit die stad had een professionele en een tragische persoonlijke reden, die je kunt terughoren in zijn opera l’Orfeo. Willem wijst Chazia op de roofkunst uit Constantinopel in de San Marco, en vertelt hoe die in Venetië terecht is gekomen. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Hotel des Bains speelt een belangrijke rol in de invloedrijke novelle van Thomas Mann, Dood in Venetië, in de gelijknamige film van Luchino Visconti en in de opera van Benjamin Britten. Willem Bruls logeerde als 18-jarige een nachtje in het hotel, op zijn door de film geïnspireerde eerste reis naar Venetië? Hier begon zijn fascinatie met de stad. Chazia Mourali bevraagt Willem Bruls over zijn herinneringen aan zijn eerste bezoek. Dit leidt tot bespiegelingen over Venetiaanse lust, verleiding en verlossing. Regie: Aletta Becker | Sound-design: Huibert Boon

Dramaturg Willem Bruls was lid van het creatieve team dat de opera Tristan und Isolde ensceneerde voor De Nationale Opera, in coproductie met twee andere huizen. Hij vertelt over zijn loopbaan, over het vak van dramaturg en over de samenwerking met Pierre Audi bij deze productie.

Lex Bohlmeijer bespreekt nieuwe cd’s met een panel van deskundigen en liefhebbers van klassieke muziek. Nieuwe opnamen van middeleeuws tot minimal, en natuurlijk ook De Vergelijking, waarin een nieuwe uitvoering de strijd aangaat met twee ‘concurrenten’.Vandaag een speciale Vergelijking: IVC directeur en zangeres Annett Andriesen, dramaturg Willem Bruls en muziekjournalist Peter van der Lint nemen hun allermooiste opname van de Vier letzte Lieder van Richard Strauss mee. Ook een favoriet? Mail of twitter naar diskotabel@ntr.nl!

Lex Bohlmeijer bespreekt nieuwe cd’s met een panel van deskundigen en liefhebbers van klassieke muziek. Nieuwe opnamen van middeleeuws tot minimal, en natuurlijk ook De Vergelijking, waarin een nieuwe uitvoering de strijd aangaat met twee ‘concurrenten’. Vandaag een aflevering speciaal voor de liefhebbers van Barokopera. Lex Bohlmeijer praat met dramaturg Willem Bruls en Operalive presentator Hein van Eekert over 'Orlando' van Händel. Deze opera was in juni te zien tijdens het Holland Festival in Amsterdam. (Herhaling van zondag 8 juni)

Lex Bohlmeijer bespreekt nieuwe cd’s met een panel van deskundigen en liefhebbers van klassieke muziek. Nieuwe opnamen van middeleeuws tot minimal, en natuurlijk ook De Vergelijking, waarin een nieuwe uitvoering de strijd aangaat met twee ‘concurrenten’.Vandaag een aflevering speciaal voor liefhebbers van Barok opera, met aan tafel Hein van Eekert en Willem Bruls.

Inleiding Parsifal door Willem Bruls

Inleiding Don Giovanni door Willem Bruls.

Inleiding La Juive door Willem Bruls.