Podcasts about Aan

In the hospital setting, neurologists may be responsible for managing common end-of-life symptoms. Comprehensive end-of-life care integrates knowledge of the biomedical aspects of disease with patients' values and preferences for care; psychosocial, cultural, and spiritual needs; and support for patients and their families. In this episode, Teshamae Monteith, MD, FAAN, speaks with Claudia Z. Chou, MD, author of the article "End-of-Life Care and Hospice" in the Continuum® December 2025 Neuropalliative Care issue. Dr. Monteith is the associate editor of Continuum® Audio and an associate professor of clinical neurology at the University of Miami Miller School of Medicine in Miami, Florida. Dr. Knox is an assistant professor of neurology and a consultant in the Division of Community Internal Medicine, Geriatrics and Palliative Care at Mayo Clinic in Rochester, Minnesota. Additional Resources Read the article: End-of-Life Care and Hospice Subscribe to Continuum®: shop.lww.com/Continuum Earn CME (available only to AAN members): continpub.com/AudioCME Continuum® Aloud (verbatim audio-book style recordings of articles available only to Continuum® subscribers): continpub.com/Aloud More about the American Academy of Neurology: aan.com Social Media facebook.com/continuumcme @ContinuumAAN Host: @headacheMD Full episode transcript available here Dr Jones: This is Dr Lyell Jones, Editor-in-Chief of Continuum. Thank you for listening to Continuum Audio. Be sure to visit the links in the episode notes for information about earning CME, subscribing to the journal, and exclusive access to interviews not featured on the podcast. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith. Today I'm interviewing Dr Claudia Chou about her article on end-of-life care and hospice, which is found in the December 2025 Continuum issue on neuropalliative care. Welcome to our podcast. How are you? Dr Chou: I'm doing well. Thank you for having me. This is really exciting to be here. Dr Monteith: Absolutely. So, why don't you introduce yourself to our audience? Dr Chou: Sure. My name is Claudia Chou. I am a full time hospice and palliative medicine physician at Mayo Clinic in Rochester. I'm trained in neurology, movement disorders, and hospice and palliative medicine. I'm also passionate about education, and I'm the program director for the Hospice and Palliative Medicine fellowship here. Dr Monteith: Cool. So just learning about your training, I kind of have an idea of how you got into this work, but why don't you tell me what inspired you to get into this area? Dr Chou: It was chance, actually. And really just good luck, being in the right place at the right time. I was in my residency and felt like I was missing something in my training. I was seeing these patients who were suffering strokes and had acute decline in functional status. We were seeing patients with new diagnosis of glioblastoma and knowing what that future looked like for them. And while I went into neurology because of a love of neuroscience, localizing the lesion, all of those things that we all love about neurology, I still felt like I didn't have the skill set to serve patients where they perhaps needed me the most in those difficult times where they were dealing with serious illness and functional decline. And so, the serendipitous thing was that I saw a grand rounds presentation by someone who works in neurology and palliative care for people with Parkinson's disease. And truly, it's not an exaggeration to say that by the end of that lecture, I said, I need to do palliative care, I need to rotate in this, I need to learn more. I think this is what I've been missing. And I had plans to practice both movement disorders neurology and palliative care, but I finished training in 2020… and that was not a long time ago. We can think of all the things that were going on, all the different global forces that were influencing our day-to-day decisions. And the way things worked out, staying in palliative care was really what my family and I needed. Dr Monteith: Wow, so that's really interesting. Must have been a great lecturer. Dr Chou: Yes, like one of the best.  Dr Monteith: So why don't you tell me about the objectives of your article? Dr Chou: The objectives may be to fill in some of the gaps in knowledge that may be present for the general neurologist. We learn so much in neurology training, so much about how to diagnose and treat diseases, and I think I would argue that this really is part and parcel of all we should be doing. We are the experts in these diseases, and just because we're shifting to end-of-life or transitioning to a different type of care doesn't mean that we back out of someone's care entirely or transition over to a hospice or palliative care expert. It is part of our job to be there and guide patients and their care partners through this next phase. You know, I'm not saying we all need to be hospice and palliative care experts, but we need to be able to take those first steps with patients and their care partners. And so, I think objectives are really to focus in on, what are those core pieces of knowledge for end-of-life care and understanding hospice so we can take those first steps with patients and their care partners? Dr Monteith: So, why don't you give us some of those essential points in your article? Dr Chou: Yeah. In one section of the article, I talk about common symptoms that someone might experience at the end of life and how we might manage those. These days, a lot of hospitals have order sets that talk us through those symptoms. We can check things off of a drop-down menu. And yet I think there's a little bit more nuance to that. There may be situations in which we would choose one medication over another. There may be medications that we've never really thought of in terms of symptom management before. Something that I learned in my hospice and palliative medicine fellowship was that haloperidol can be helpful for nausea. I know that's usually not one of our go-tos in neurology for any number of reasons. So, I think that extra knowledge can take us pretty far when we're managing end of life symptoms, particularly in the hospital setting. And then I think the other component is the hospice component. A lot of us may have not had experience talking about hospice, talking about what hospice can provide, and again, knowing how to take those first steps with patients. We may be referring to social work or palliative medicine to start those conversations. But again, I think this is something that's definitely learnable and something that should be part of our skill set in neurology. Dr Monteith: Great. And so, when you speak about symptom management and being more comfortable with the tools that we have, how can we be more efficient and more effective at that? Dr Chou: Think about what the common symptoms are at end of life. We may know this kind of intuitively, but what we commonly see are things like pain, nausea, dyspnea, anxiety, delirium or agitation. And so, I think having a little bit of a checklist in mind can be helpful. You know, how can I systematically think through a differential, almost, for why my patient might be uncomfortable? Why they might be restless? Have I thought through these different symptoms? Can I try a medication from my tool kit? See if that works, and if it does, we can continue on. If not, what's the next thing that I can pivot to? So, I think these are common skills for a little bit of a differential diagnosis, if you will, and how to work through these problems just with the end-of-life lens on it. Dr Monteith: So, are there any, like, validated tools or checklists that are freely available? Dr Chou: I don't think there's been anything particularly validated for end-of-life care in neurologic disease. And so, a lot of our treatments and our approaches are empiric, but I don't think there's been anything validated, per se. Dr Monteith: Great. So, why don't we talk a little bit about the approach to discussions on hospice? We all, as you kind of alluded to, want to be effective neurologists, care for our patients, but we sometimes deal with very debilitating diseases. And so, when we think that or suspect that our patient is kind of terminally ill, how do we approach that to our patients? Of course, our patients come from different backgrounds, different experiences. So, what is your approach? Dr Chou: So, when we talk about hospice and when a patient may be appropriate for hospice, we have to acknowledge that we think that they may be in the last six months of their disease. We as the neurologist are the experts in their disease and the best ones to weigh in on that prognosis. The patient and their care partners then have to accept that the type of care that hospice provides is what makes sense for them. Hospice focuses on comfort and treating a patient's comfort as the primary goal. Hospice is not as interested in treating cancer, say, to prolong life. Hospice is not as interested in life-prolonging measures and treatments that are not focused at comfort and quality of life. And so, when we have that alignment between our understanding of a patient's disease and their prognosis and the patient care partner's goal is to focus on comfort and quality of life above all else, that's when we have a patient who might be appropriate for hospice and ready to hear more about what that actually entails. Dr Monteith: And what are some, maybe, myths that neurologist healthcare professionals may have about hospice that you really want us to kind of have some clarity on? Dr Chou: That's a great question. What we often tell patients is that hospice's goal is to help patients live as well as possible in the time that they have left. Again, our primary objective is not life prolongation, but quality of life. Hospice's goal is also not to speed up or slow down the natural dying process. Sometimes we do get questions about that: can't you make this go faster or we're ready for the end. But really, we are there to help patients along the natural journey that their body is taking them on. And I think hospice care can actually be complex. In the inpatient setting, in particular in neurology, we may be seeing patients who have suffered large strokes and have perhaps only days to a few weeks of life left. But in the outpatient setting and in the home hospice setting, patients can be on hospice for many months, and so they will have new care needs, new urinary tract infections, sometimes new rashes, the need to change their insulin regimens around to avoid extremes of hyperglycemia or hypoglycemia. So, there is a lot of complexity in that care and a lot that can be wrapped up under that quality-of-life and comfort umbrella. Dr Monteith: And to get someone to hospice requires a bit of prognostication, right? Six months of prediction in terms of a terminal illness. I know there's some nuances to that. So how can you make us feel more comfortable about making the recommendations for hospice? Dr Chou: I think this is a big challenge in the field. We're normally guided by Medicare guidelines that say when a patient might be hospice-appropriate. And so, for a neurologic disease, this really only encompasses four conditions: ALS, stroke, coma, and Alzheimer's dementia. And we can think of all the other diseases that are not encompassed in those four. And so, I think we say that we paint the picture of what it means to have a prognosis of six months or less. So, from the neurologic side, that can be, what do you know about this disease and what end-stage might look like? What is the pattern of the patient's functional decline? What are they needing more help with? Are there other factors at play such as heart failure or COPD that may in and of themselves not be a qualifying diagnosis for hospice, but when it's taken together in the whole clinical picture, you have a patient who's very ill and one that you're worried may die in the next six months or less? Dr Monteith: Then you also had some nice charts on kind of disease-specific guidelines. Can you take us a little bit through that? Dr Chou: The article does contain tables about specific criteria that may qualify someone for hospice with these neurologic conditions. And they are pretty dense. I know they're a checklist of a lot of different things. And so, how we practice is by trying to refer patients to hospice based on those guidelines as much as possible and then using our own clinical judgment as well, what we have seen through taking care of patients through the years. So, again, really going back to that decline. What is making you feel uncomfortable about this patient's prognosis? What is making you feel like, gosh, this patient could be well supported by hospice, and they could have six months or less? So, all of that should go into your decision as well. And all of that should go into your discussion with the patient and their care partners. Dr Monteith: Yeah. And reading your article, what stood out was all the services that patients can receive under hospice. So, I think sometimes people think, okay, this is terminal illness, let's get to hospice for whatever reasons, but not necessarily all the lists and lists and lists of benefits of hospice. So, I don't know that everyone's aware of all those benefits. So, can you talk to us a little bit about that? Dr Chou: Yeah, I like that you brought that up because that's also something that I often say to patients and their care partners when we're talking about hospice. When the time is right for a patient to enroll in hospice, they should not feel like they're giving anything up. There should be no more clinical trial that they're hoping to chase down, and so they should just feel like they're gaining all of those good supports: care that comes to their home, a team that knows them well, someone that's available twenty-four hours a day by phone and can actually even come into the home setting if needed to help with symptom management. Hospice comes as well with the psychosocial supports for just coping with what dying looks like. We know that's not easy to be thinking about dying for oneself, or for a family member or care partner to be losing their loved one. So, all of those supports are built into hospice. I did want to make a distinction, too, that hospice does not provide custodial care, which I explain to patients as care of the body, those daily needs for bathing, dressing, eating, etc. Sometimes patients are interested in hospice because they're needing more help at home, and I have to tell them that unfortunately, our healthcare system is not built for that. And if that's the sole reason that someone is interested in hospice, we have to think about a different approach, because that is not part of the hospice benefit.  Dr Monteith: Thank you for that. And then I learned about concurrent care. So why don't you tell us a little bit about that? That's a little bit of a nuance, right? Dr Chou: Yeah, that is a little bit of a nuance. And so, typically when patients are enrolling in hospice, they are transitioning from care the way that it's normally conducted in our healthcare system. So, outpatient visits to all of the specialists and to their primary care providers, the chance to go to the ER or the ICU for higher levels of care. And yet there are a subset of patients who can still have all of those cares alongside hospice care. That really applies to two specific populations: veterans who are receiving care through the Veterans Administration, and then younger patients, so twenty six years old and less, can receive that care through, essentially, a pediatric carve out. Dr Monteith: Great. Well, I mean, you gave so much information in your article, so our listeners are going to have to read it. I don't want you to spill everything, but if you can just kind of give me a sense what you want a neurologist to take away from your article, I think that would be helpful. Dr Chou: I think what I want neurologist to take away is that, again, this is something that is part of what we do as neurologists. This is part of our skill set, and this is part of what it means to take good care of patients. I think what we do in this transition period from kind of usual cares, diagnosis, full treatment to end of life, really can have impact on patients and their care partners. It's not uncommon for me to hear from family members who have had another loved one go through hospice about how that experience was positive or negative. And so, we can think about the influence for years to come, even, because of how well we can handle these transitions. That really can be more than the patient in front of us in their journey. That is really important, but it can also have wide-reaching implications beyond that. Dr Monteith: Excellent. And I know we were talking earlier a little bit about your excitement with the field and where it's going. So why don't you share some of that excitement? Dr Chou: Yeah. And so, I think there is a lot still to come in the field of neuropalliative care, particularly from an evidence base. I know we talked a lot about the soft skills, about presence and communication, but we are clinicians at heart, and we need to practice from an evidence base. I know that's been harder in palliative care, but we have some international work groups that really are trying to come together, see what our approaches look like, see where standardization may need to happen or where our differences are actually our strength. I think there can be a lot of variability in what palliative care looks like. So, my hope is that evidence base is coming through these collaborations. I know it's hard to have a conversation these days without talking about artificial intelligence, but that is certainly a hope. When you look at morbidity, when you look at patients with these complicated disease courses, what is pointing you in the direction of, again, a prognosis of six months or less or a patient who may do better with this disease versus not? And so, I think there's a lot to come from the artificial intelligence and big data realm. For the trainees listening out there, there is no better time to be excited about neuropalliative care and to be thinking about neuropalliative care. I said that I stumbled upon this field, and hopefully someone is inspired as well by listening to these podcasts and reading Continuum to know what this field is really about. And so, it's been exponential growth since I joined this field. We have medical students now who want to come into neuropalliative care as a profession. We have clinicians who are directors of neuropalliative care at their institutions. We have an international neuropalliative care society and neuropalliative care at AAN. And I think we are moving closer to that dream for all of us, which is that patients living with serious neurologic illness can be supported throughout that journey. High-quality, evidence-based palliative care. We're not there yet, but I think it is a possibility that we reach that in my lifetime. Dr Monteith: Well, excellent. I look forward to maybe another revision of this article with some of that work incorporated. And it's been wonderful to talk to you and to reflect on how better to approach patients that are towards the end of life and to help them with that decision-making process. Thank you so much.  Dr Chou: Yeah, thank you for having me. And we're very excited about this issue. Dr Monteith: Today. I've been interviewing Dr Claudia Chou about her article on end-of-life care and hospice, which is found in the December 2025 Continuum issue on neuropalliative care. Be sure to check out Continuum Audio episodes from this and other issues, and thank you to our listeners for joining today. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith, Associate Editor of Continuum Audio. If you've enjoyed this episode, you'll love the journal, which is full of in-depth and clinically relevant information important for neurology practitioners. Use the link in the episode notes to learn more and subscribe. AAN members, you can get CME for listening to this interview by completing the evaluation at continpub.com/audioCME. Thank you for listening to Continuum Audio.

Vorig jaar werd Bart Dhondt kersvers voorzitter van Groen. Afgelopen week maakte hij bekend dat hij die functie al naast zich neer zal leggen. Kende het grote publiek Bart Dhondt wel? En wie zou hem kunnen opvolgen? Ook MR zou het benauwd moeten krijgen volgens een nieuwe peiling. Daarin zakt de partij opnieuw onder de PS. Maar hoe betrouwbaar zijn zo'n peilingen eigenlijk? Aan tafel: Bart Eeckhout, Stavros Kelepouris, Dries VermeulenProductie: Laurens Bervoets (hoorstroom) & Dries VermeulenEindredactie: Sam Feys & Rik Boey Wil je reageren? Mail naar podcasts@demorgen.beSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Send us a textLukas 1:30-33 Die engel sê toe vir haar: “Moenie bang wees nie, Maria, want God bewys genade aan jou. Jy sal swanger word en 'n seun in die wêreld bring, en jy moet Hom die naam Jesus gee. Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word. Die Here God sal Hom die troon van sy voorvader Dawid gee, en Hy sal as koning oor die nageslag van Jakob heers tot in ewigheid. Aan sy koningskap sal daar geen einde wees nie.” Tel jy ook die dae? Net tien dae tot Kersfees. Soveel om gereed te kry, soveel om afgehandel te kry... Of is jy dalk een van daardie mense wat hul Kersinkopies tot op die laaste oomblik uitstel? Hoe lyk dit - hoekom verbaas jy jouself nie vanjaar en begin liewer vroegtydig beplan voordat dit ‘n gejaag afgee nie..Kersfees kan vir party mense 'n uiters ontwrigtende tyd wees en vir ander ‘n wonderlik betekenisvolle tyd. Dit hang af van wat jou omstandighede is, waar jy woon en hoe jy dit hierdie jaar gaan vier. Dis miskien vir jou ‘n omwenteling van jou daaglikse roetine, maar daardie afwagting en voorbereiding het die potensiaal om groot seën te bring.As dit op een of ander manier jou aanloop tot Kersfees beskryf, kom ons kyk wat Maria soveel jare gelede, in hierdie tyd moes beleef het:Lukas 1:30-33 Die engel sê toe vir haar: “Moenie bang wees nie, Maria, want God bewys genade aan jou. Jy sal swanger word en 'n seun in die wêreld bring, en jy moet Hom die naam Jesus gee. Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word. Die Here God sal Hom die troon van sy voorvader Dawid gee, en Hy sal as koning oor die nageslag van Jakob heers tot in ewigheid. Aan sy koningskap sal daar geen einde wees nie.”Nouja, dis vir ons baie lekkerder om op die tweede helfte van daardie bekende vers te fokus; die deel wat vertel dat die Seun van God na hierdie wêreld sal kom vir jou en vir my. Dis mos sensasionele nuus! Maar kan jy dink watter onverwagte ontwrigting dit in Maria se lewe sou veroorsaak? Hier ontvang sy die nuus van ‘n skandelike, onbeplande, ongehude swangerskap...Miskien beleef jy spanning in hierdie laaste paar dae ter voorbereiding van Kersfees. Miskien word jou lewe ook ontwrig. Miskien is dinge nie heeltemal so gemaklik nie. Maar so dikwels doen God sy magtigste werk wanneer dinge ongemaklik en ongerieflik lyk. Maar onthou die goeie nuus: Aan sy koningskap sal daar geen einde wees nie.”Dis Sy Woord. Vars … vir jou … vandag. Support the showEnjoying The Content?For the price of a cup of coffee each month, you can enable Christianityworks to reach 10,000+ people with a message about the love of Jesus!DONATE R50 MONTHLY

‘Prelude' is de opmaat naar het AVROTROS Vrijdagconcert! Gastspreker: Joost Geevers Radio Filharmonisch Orkest Groot Omroepkoor Nationaal Kinderkoor Edward Gardner, dirigent Marc Korovitch, koordirigent Maria Warenberg, La vierge Marie Robert Murray, Le récitant Florian Sempey, Joseph Thomas Oliemans, Le père de famille Patrick Bolleire, Hérode Lucas van Nierop, Centurion Jasurbek Khaydarov, Polydorus Berlioz - L'enfance du Christ Meer info & kaarten (https://www.npoklassiek.nl/concerten/ce8820d0-dddb-4b8f-b382-73b5d44b35cc/avrotros-kerstconcert-lenfance-du-christ) In deze podcast vertelt presentator Leonard Evers je iedere week meer over de bijzondere stukken die gaan klinken in TivoliVredenburg én op NPO Klassiek. Dat doet hij samen met verschillende gasten die in de studio aanschuiven. Aan de hand van muziekfragmenten word je warm gemaakt voor de mooie composities die je te wachten staan. Abonneer je nu! Alles over het AVROTROS Vrijdagconcert (https://www.npoklassiek.nl/programmas/avrotros-vrijdagconcert)

Aan de slag!Leven onder een open hemel vraagt dus om kleine keuzes. Het kan zomaar verschil maken als je, net als Fariba, in je taalgebruik rekening houdt met God die jou leidt en goede gaven geeft. Maar in deze overdenking heb je nog veel meer tips gelezen die jou kunnen helpen om in verbinding te blijven met God. Met welke tip ga jij vandaag aan de slag?Deze overdenking is geschreven door schrijfster Corline Hoefnagel.

Je geniet van de feestdagen, maar weet ook hoe snel ze kunnen eindigen met een opgeblazen buik, vermoeidheid en het gevoel dat je jezelf bent kwijtgeraakt.In deze aflevering deel ik hoe je gezonde keuzes kunt maken tijdens de feestdagen, zonder schuldgevoel, zonder overeten en zonder jezelf iets te ontzeggen. Niet door discipline of regels, maar door dichter bij jezelf en je lijf te blijven. Ik neem je mee in hoe ik hier zelf mee omga, wat voeding en overvloed met je lichaam doen, en waarom gezondheid niet gaat over ‘nee zeggen', maar over weten wat voor jou klopt.Je hoort onder andere:Waarom overvloed aan eten tijdens de feestdagen je lijf meer belast dan je denktHoe gezonde keuzes vanzelf makkelijker worden als je echt bij jezelf blijftWat voeding, microbioom en zenuwstelsel met elkaar te maken hebbenHoe je de feestdagen doorkomt met energie, helderheid en zonder terugval in januariLuister mee als je wilt voelen hoe gezond blijven tijdens de feestdagen vanzelf kan worden, wanneer je echt bij jezelf blijft. ---

Niet iedereen zal begrijpen wat ik bedoel als ik zeg dat ik velden weef. En dat is oké. Voor de vrouwen die dit wél voelen, is deze podcast een herinnering. Aan wie je bent. Aan het veld dat je draagt. Aan het medicijn dat via jou de wereld in wil. In deze aflevering neem ik je mee voorbij spaceholding naar het belichamen en weven van velden waarin wijsheid, heling en inzicht vanzelf ontstaan. Er zijn velden waarin je dit verder kunt belichamen, samen met andere vrouwen die dit werk dragen. Je vindt Mystica – The Sacred Ceremonies en de Mystica jaaropleiding via de links hieronder. Link naar Mystica - the sacred ceremonies  Link naar Mystica - jaaropleiding 

Aan tafel deze week: president Finland Alexander Stubb, demissionair minister van Defensie Ruben Brekelmans, Oekraïens-Nederlandse Vita Kovalenko, Pjotr Sauer en Ellen Verbeek. Presentatie: Twan Huys Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-14-dec-25 De onderhandelingen over de toekomst van Oekraïne zijn op een cruciaal punt beland: voor het eerst heeft president Zelensky een vredesvoorstel gedaan waarin Oekraïne bereid is grondgebied op te geven. Tegelijkertijd waarschuwt NAVO-secretaris-generaal Rutte voor de Russische dreiging. Te gast hierover: demissionair minister van Defensie Ruben Brekelmans. Buitenhof had een exclusief interview met de Finse president Alexander Stubb. Tijdens zijn tweedaagse staatsbezoek liepen de spanningen rond Oekraïne hoog op en de Finse president speelt een sleutelrol in de contacten met president Trump. Hoe kijkt hij naar de nieuwe veiligheidsstrategie van de Amerikaanse regering? En is er nog kans op een rechtvaardige vrede in Oekraïne? Over het Amerikaanse vredesplan voor Oekraïne is Vita Kovalenko te gast. Ze heeft familie in Oekraïne. Hoe ervaart de bevolking, voor wie de oorlog al bijna vier jaar dagelijkse realiteit is, deze ontwikkelingen? 112 x Derk, zo heet de bundel met alle columns van journalist en uitgever Derk Sauer. Afgelopen zomer overleed hij onverwacht. Zijn vrouw Ellen Verbeek en zoon Pjotr Sauer vertellen over de liefde van Derk voor Rusland en waarom de bundel er komt.

Aan tafel deze week: president Finland Alexander Stubb, demissionair minister van Defensie Ruben Brekelmans, Oekraïens-Nederlandse Vita Kovalenko, Pjotr Sauer en Ellen Verbeek. Presentatie: Twan Huys Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-14-dec-25 De onderhandelingen over de toekomst van Oekraïne zijn op een cruciaal punt beland: voor het eerst heeft president Zelensky een vredesvoorstel gedaan waarin Oekraïne bereid is grondgebied op te geven. Tegelijkertijd waarschuwt NAVO-secretaris-generaal Rutte voor de Russische dreiging. Te gast hierover: demissionair minister van Defensie Ruben Brekelmans. Buitenhof had een exclusief interview met de Finse president Alexander Stubb. Tijdens zijn tweedaagse staatsbezoek liepen de spanningen rond Oekraïne hoog op en de Finse president speelt een sleutelrol in de contacten met president Trump. Hoe kijkt hij naar de nieuwe veiligheidsstrategie van de Amerikaanse regering? En is er nog kans op een rechtvaardige vrede in Oekraïne? Over het Amerikaanse vredesplan voor Oekraïne is Vita Kovalenko te gast. Ze heeft familie in Oekraïne. Hoe ervaart de bevolking, voor wie de oorlog al bijna vier jaar dagelijkse realiteit is, deze ontwikkelingen? 112 x Derk, zo heet de bundel met alle columns van journalist en uitgever Derk Sauer. Afgelopen zomer overleed hij onverwacht. Zijn vrouw Ellen Verbeek en zoon Pjotr Sauer vertellen over de liefde van Derk voor Rusland en waarom de bundel er komt.

Aan de slag!Over wie of wat moet jij je oordeel herzien? Vraag God je hierbij te helpen.Luister het lied 'Volheid Van Genade' van Sela.Deze overdenking is geschreven door schrijfster Marieke van der Maaten.

Eva Hofman is journalist en schrijver. Ze debuteerde in 2024 met ‘Josephine', over navelstaren en esthetiek als culturele analyse. Daarnaast werkt ze als onderzoeksjournalist en technologieverslaggever bij de Groene Amsterdammer. In het blad publiceert ze artikelen, onderzoeken en essays over internetcultuur, feminisme en de macht van big tech. Nu komt ze met ‘Man neemt Vrouw: aantekeningen uit het patriarchaat'. In het boek onderzoekt Hofman de giftige tegenreactie van het patriarchaat op feminisme: luidruchtig, ziedend en viral. Aan de hand van essays over klassieke misogynie, rechtse feministen en de hedendaagse digitale backlash laat Hofman zien hoe vrouwenhaat zich telkens opnieuw uitvindt. Ellen Deckwitz gaat met Eva Hofman in gesprek.

Na 299 afleveringen van Radio Camataru was het tijd om er een extra speciale 300e aflevering van te maken. Wat begon als een geintje in de podcast over een opname op de middenstip eindigde als een fantastische avond met een driedelige podcast vanuit de kleedkamer, inclusief beeldmateriaal. Met dank aan sc Heerenveen die de organisatie op zich nam, de gasten voor hun aanwezigheid en praatgraagheid én Active Productions Heerenveen voor het geluid, maakten wij drie podcasts over het heden en het verleden. In het derde en laatste deel zitten de huidige aanvoerder Luuk Brouwers en voormalig speler Wilco Hellinga, allebei middenvelder van beroep, aan tafel. Wat is er veranderd aan het zijn van middenvelder in de laatste dertig jaar? De tafelbezetting draait op volle toeren door, ook in deel drie. Marnix Eringa neemt plaats aan het hoofd van de tafel en kruipt in zijn vaste rol als presentator en dat doet hij met Redmer Wijnsma en Dave Hut aan zijn zijde. Aan tafel twee makkelijke praters en dus steken Luuk en Wilco van wal over hun ervaringen als middenvelder én speler van sc Heerenveen. Verder gaat het over winnaarsmentaliteit, jeugdspelers, grinta en ambities. Maar ook over het verleden, weet Luuk wellicht tegen wie sc Heerenveen op zijn geboortedag speelde? Uiteraard ontbreken de Ode van Redmer, de Korte Hoek en de Cammie-quiz niet in het laatste deel van deze serie. Tussen Luuk en Wilco beschrijft de Ode van Redmer de Blonde Binding die deze spelers hebben. Halverwege is het tijd voor de Korte Hoek en gaat het over het sc Heerenveen DNA, Marcus Linday of Luuk Brouwers en het zuiden of toch het noorden. Ook deze aflevering wordt afgesloten met de Cammie-quiz, waarin Wilco en Luuk samen een hoop van de vragen van Erik Grooters goed weten te beantwoorden. Maar weten ze ook wie de eerste paal van het Abe Lenstra Stadion in de grond sloeg? Dat alles en nog veel meer hoor je in dit laatste deel van aflevering 300 van Radio Camataru!   

Aan de slag!Bid voor alle mensen, voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn.Deze overdenking is geschreven door schrijfster Emmely Post-Spreeuwenberg.

This one is 'Uit de oude doos'! I found this audio in my files and, even though it's an old one, the content is still very relevant for when your working in a Dutch environment. You ready? Klaar voor?This is the vocab you'l learn: Veel te doen?Zet 'm op. Werk ze!Aan de slag!Bakkie (doen)? Ga je mee lunchen?De lunchwandelingHet overleg (kort)De afspraak (algemeen - general)De vergadering (met collega', of op een club) Liked this podcast? Please leave a review, or send me a comment :) Are you on my emaillist yet?https://dutchspeakingacademy.nl/nieuwsbrief/Follow me on Instagram here: https://www.instagram.com/dutchspeakingacademy/

Aan de slag!Maakt je pijn en gebrokenheid een gevangenis van je hart? Je hebt een keuze! Kies er vandaag voor om vrij te zijn en bid (en zing) tot God. Vanuit jouw keuze en jouw overtuigingen volgt je gedrag. Schakel (professionele) hulp in als je deze nodig hebt om vrij te komen van trauma, verslaving of andere dingen waar je zelf moeilijk van loskomt. God is bij jou! Net als bij Paulus en Silas. Je bent geschapen om vrij te zijn!Deze overdenking is geschreven door schrijfster Joanne van de Vendel.

Opnieuw zorgt demissionair landbouwminister Wiersma (BBB) voor conflict, dit keer om haar plannen om boeren meer mest te laten uitrijden op hun land. Dit zou namelijk grote, negatieve gevolgen hebben voor de waterkwaliteit. Ook eerder deze week berispte het Adviescollege Openbaarheid en Informatiehuishouding Wiersma naar aanleiding van een klacht van drie mediabedrijven over het opzettelijk uitstellen van de openbaarmaking van uitstootgegevens van veebedrijven. Rennie Rijpma, hoofdredacteur bij het Algemeen Dagblad, vindt het maar vreemd dat Wiersma nog op haar post zit. "Het adviescollege vond haar werkwijze 'grenzen aan misbruik van de wet'. Een paar jaar geleden zou een minister daarvoor moeten aftreden, maar in dit demissionaire kabinet niet." Kefah Allush, presentator en programmamaker, twijfelt of Wiersma's handelen aanleiding zal zijn voor haar aftreden. "Dit kabinet is al 26 keer over zichzelf gevallen. Ik kan me niet voorstellen dat mensen van de VVD en BBB nog zin hebben om haar te vervangen." Sicco de Knecht, directeur van het Nationaal Expertisecentrum Wetenschap en Samenleving, vindt dat we belangrijke lessen kunnen trekken uit het handelen van deze minister. "Met het oog op een volgend kabinet wordt er wel drie keer nagedacht over wie er als minister op die post gezet wordt." Aan tafel zitten Kefah Allush, Rennie Rijpma en Spraakmaker Sicco de Knecht. Frank van Pamelen van het Taalteam sluit het Mediaforum af. 

Na 299 afleveringen van Radio Camataru was het tijd om er een extra speciale 300e aflevering van te maken. Wat begon als een geintje in de podcast over een opname op de middenstip eindigde als een fantastische avond met een driedelige podcast vanuit de kleedkamer, inclusief beeldmateriaal. Met dank aan sc Heerenveen die de organisatie op zich nam, de gasten voor hun aanwezigheid en praatgraagheid én Active Productions Heerenveen voor het geluid, maakten wij drie podcasts over het heden en het verleden. In deel twee schuiven onze erevoorzitter Riemer van der Velde en huidig voorzitter Ferry de Haan aan. Zou er veel veranderd zijn in het leiden van een voetbalclub? Naast dat er twee nieuwe gasten aan tafel kwamen zitten veranderde de verdere opstelling ook. Hielke Biemond nam het stokje over als presentator en Redmer Wijnsma schoof aan als sidekick om Frank Beenen te vergezellen. Riemer van der Velde heeft weinig tijd nodig voordat hij van wal steekt en bevlogen zijn mening begint te geven. Hierbij heeft hij het, samen met Ferry de Haan, over gezonde financiën, tactiek, middenvelders, backs, vleugelspitsen en beleving in het stadion. Kijkend naar de huidige situatie in het stadion brengt Ferry ons op de hoogte over het laatste statribune-nieuws, komen er volgend seizoen meer plekken? In deel twee kunnen de Ode van Redmer, de Korte Hoek en de Cammie-quiz niet ontbreken. Na een Ode aan het nieuwe Langweer volgt iets over de helft van de podcast ook weer de Korte Hoek. Over onder andere de Friese Derby, Maxence Rivera, effectiviteit en dubbelrollen. Aan het einde van de aflevering mogen Ferry en Riemer samenwerken om tot zoveel mogelijk goede vragen te komen in de Cammie-Quiz, die weer samengesteld is door Erik Grooters. Bijvoorbeeld, wie was de laatste Bulgaar die voor sc Heerenveen speelde voor Petrov? Dat alles en nog veel meer hoor je in deel 2 van aflevering 300 van Radio Camataru!   

De dochter van de vader des vaderlands van Myanmar werd in 1988 bekend toen ze in verzet kwam tegen de militaire junta die het land regeerde. Ze leefde - totdat ze in 2016 State Counselor werd - af en aan 15 jaar onder huisarrest en werd een beroemde politieke gevangene. In 1991 won ze voor haar strijd de Nobelprijs voor de Vrede. Na een periode van voorzichtige democratisering volgde in 2021 opnieuw een staatsgreep. Nu zit ze weer gevangen. Ze werd dit jaar tachtig en geldt daarmee als een van de oudste politieke gevangenen ter wereld. Intussen is er in Myanmar al tachtig jaar sprake van een volksopstand tegen het leger. Voor journaliste Minka Nijhuis is dit geen abstract verhaal. Aan het begin van haar carrière kreeg ze het advies om naar Myanmar te reizen. In 1995 sprak ze Aung San Suu Kyi voor het eerst, toen die nog onder huisarrest leefde. In de jaren daarna ontmoette ze haar vele malen en zag ze van nabij de veranderingen in Suu Kyi’s leven: van vrijlating tot regeringsdeelname, en alle obstakels die daarmee gepaard gingen. Deze week staat er een uitgebreid profiel van Suu Kyi in De Groene. Met de recente geschiedenis van Myanmar erdoorheen geweven. Want dat lijkt ook zo te zijn met het leven van Aung San Suu Kyi. Productie: Laura ten Hove, Kees van den Bosch en Matthijs Domen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan de slag!Bid voor lastige situaties en personen in jouw leven die jij moeilijk vindt.Deze overdenking is geschreven door schrijfster Linda Aalbers.

Is het nodig om ons onderwijssysteem te veranderen? Aan het eind van het jaar zit je zo af en toe wat te mijmeren over verbeteringen. En ik ben echt niet de persoon om het allemaal goed in te kunnen schatten. Maar hoe verander je nou iets waar ook weer zoveel van af hangt? Ik val zeker niemand aan maar vond het toch wel weer eens goed om in een onderwijssysteem te duiken en deze met jullie te delen zo aan het eind van het jaar.

Sandra Rientjes, de directeur van de Nederlandse tak van Wikipedia, zwaait af. In een interview met De Volkskrant waarschuwt zij voor twee grote gevaren: de invloed van AI, waardoor het platform niet meer levensvatbaar zou zijn, en de cultuuroorlog waar het bedrijf in verzeild is geraakt. Volgens Sjirk Kuijper, journalist bij het Nederlands Dagblad, worden media "geplunderd" door AI-chatbots als ChatGPT, waardoor de bestaanszekerheid afneemt. "Wikipedia moet aan hun betrouwbaarheid en aan hun betaalmodel werken." Paul Römer, oud-directeur radio en tv bij Talpa, meent dat de feitelijkheid van Wikipedia altijd in het geding is, omdat mensen lukraak dingen kunnen toevoegen. "Ik denk dat Wikipedia aan het einde van hun levenscyclus zit. Je kunt niet meer overleven, ze kunnen niet betalen voor hun services." Aan tafel zitten Paul Römer, Sjirk Kuijper en Spraakmaker Jip van den Toorn.

Neurologists are privileged to act as guides for patients as they navigate the complex course of serious neurologic illnesses. Because of the impact on quality of life, personhood, and prognosis, neurologists must be able to conduct serious-illness conversations to improve rapport, reduce patient anxiety and depression, and increase the likelihood that treatment choices agree with patient goals and values. In this episode, Teshamae Monteith, MD, FAAN speaks with Jessica M. Besbris, MD, author of the article "The Approach to Serious-Illness Conversations" in the Continuum® December 2025 Neuropalliative Care issue. Dr. Monteith is the associate editor of Continuum® Audio and an associate professor of clinical neurology at the University of Miami Miller School of Medicine in Miami, Florida. Dr. Besbris is an assistant professor of neurology and internal medicine, and the director of the neuropalliative care, at Cedars-Sinai Medical Center in Los Angeles, California. Additional Resources Read the article: The Approach to Serious-Illness Conversations Subscribe to Continuum®: shop.lww.com/Continuum Earn CME (available only to AAN members): continpub.com/AudioCME Continuum® Aloud (verbatim audio-book style recordings of articles available only to Continuum® subscribers): continpub.com/Aloud More about the American Academy of Neurology: aan.com Social Media facebook.com/continuumcme @ContinuumAAN Host: @headacheMD Guest: @JessBesbris Full episode transcript available here Dr Jones: This is Dr Lyell Jones, Editor-in-Chief of Continuum. Thank you for listening to Continuum Audio. Be sure to visit the links in the episode notes for information about earning CME, subscribing to the journal, and exclusive access to interviews not featured on the podcast. Dr Monteith: Hi, this is Dr Teshamae Monteith. Today I'm interviewing Dr Jessica Besbris about her article on the approach to serious illness conversation, which is found in the December 2025 Continuum issue on neuropalliative care. How are you? Dr Besbris: I'm doing great. Thank you so much for having me here today. Dr Monteith: Well, thank you for being on our podcast. Dr Besbris: My pleasure. Dr Monteith: Why don't we start off with you introducing yourself? Dr Besbris: Sure. So, my name is Jessica Besbris. I am a neurologist with fellowship training in palliative care, and I am currently at Cedars Sinai Medical Center in Los Angeles, where I am the director of our neuropalliative care program. Dr Monteith: Excellent. So, how did you get involved in that? Dr Besbris: Like, I think, many neurologists, I always knew I wanted to be a neurologist---or, I should say, from the moment I decided to be a doctor I knew that that was the type of doctor I wanted to be, a neurologist. So, I went into medical school with the aim of becoming a neurologist. And very quickly, when I started my clinical years, I was exposed to patients who were living with very serious illnesses. And I found myself really drawn to opportunities to help, opportunities to make people feel better, opportunities to improve quality of life in situations that on the face of it seemed really challenging, where maybe it seemed like our usual treatments were not necessarily the answer or were not the only answer. And so, I pretty quickly recognized that taking care of patients with serious illness was going to be a big part of my life as a neurologist and that palliative care was the way I wanted to help these patients and families. Dr Monteith: And you mentioned you're leading the group. So, how many colleagues do you have in the program? Dr Besbris: We have a very large palliative care group, but within neuropalliative care, it's myself and one other physician, a nurse practitioner, and a social worker. Dr Monteith: Okay, well, I know you guys are busy. Dr Besbris: Yes, we are very happy to be busy. Dr Monteith: Yes. So, let's talk about the objectives of your article. Dr Besbris: Sure. So, the goal of this article is to impress upon neurologists that it really is all of our jobs as neurologists to be having these conversations with our patients who are affected with serious illness. And then, in most areas of neurology, these conversations will come up. Whether it's giving a life changing diagnosis, or talking about treatment choices, or treatment not going the way that we had hoped, or even sometimes progression of disease or end-of-life care. These topics will come up for most of us in neurology, and really, we're hoping that this article not only makes the case that neurologists can and should be having these conversations, but that there are skills that we can teach in this article and with other resources to improve the skill level and sense of confidence that neurologists have when they enter into these conversations. Dr Monteith: Great. I read that there are some developments in the field, on organizational levels, about really making these skills part of standard of care in terms of education. So, can you speak to that? Dr Besbris: Yes. So, there have been a couple of really landmark papers and changes in the educational landscape that I think have really brought neuropalliative care in general, and serious illness conversation in particular, to the forefront. So, there were the position statements released by the American Academy of Neurology in 1996 and 2022, both of which really said, hey, all neurologists should be doing this and receive training on how to have these conversations and provide this care. And the ACGME, the Accreditation Council for Graduate Medical Education, also requires neurology residency programs to learn how to communicate with patients and families, assess goals, and talk about end-of-life care. So, there's a real structural imperative now for neurologists to learn early on how to have serious illness conversations with their patients. Dr Monteith: Great. If there's anything for our listeners to get out of this conversation, what are the essential points? Dr Besbris: If you only take away one or two things from this conversation, I hope that they're that this is an awesome responsibility to be in a moment with a patient going through something challenging, to meet them in that moment with thoughtful, honest, empathic conversations about who they are and what's important to them. And that, just like any other procedure, these are skills that can be taught so that you can feel really confident and comfortable being in these moments. Dr Monteith: Excellent. Wow. Okay, I feel your energy and your empathy already. And so, why don't we just talk about skills? What is the best way to deliver tough news? I read this wonderful chart on SPIKES protocol. Dr Besbris: Yeah, the SPIKES protocol is one really well-known way to deliver serious news. And what's nice about SPIKES is it gives a mnemonic. And as neurology learners, we all love a good mnemonic to help you really center yourself when you're entering into these conversations so that you have a structured format to follow, just like with any procedure. So, the SPIKES protocol stands for Setting: so, making sure you have the right environment; Perception, or assessing what your patient or surrogate decision maker knows already so that you know where to begin; receiving an Invitation to deliver serious news. And then K stands for Knowledge, delivering in a clear and concise way the information that you want to make sure the family or patient walk away with. E for exploring Emotion; and S for really Summarizing what's been discussed and Strategizing on next steps. I think that having these kinds of conversations, it's just like being expert in anything. When you first start learning, it's helpful to have a set of very concrete steps you can follow. And you might even think through the mnemonic as you get ready to walk into that room. And as you become more expert, the flow becomes more natural. And maybe what you do before walking in to prepare is just honing what is that headline? What is that concise statement that I'm really going to give? And the rest may start to feel more natural and less protocolized. Dr Monteith: And there are a few other mnemonics. There's the NURSE mnemonic, which I like. You know, there's a balance between saying things and sounding kind of… you know, sometimes they're like, well, how could you understand what I'm going through? Have you been through something like this? And people shy away, and they're afraid to kind of be a part of these conversations. So how do we approach that with this, a NURSE mnemonic in a way that's kind of sincere? Dr Besbris: Absolutely. So, the NURSE mnemonic, unlike SPIKES, is not a step-by-step protocol. So, NURSE is a mnemonic, but you don't go through each letter and sort of give a naming statement and then an understanding statement and then a respecting statement and so on. Nurse is really a toolkit of different types of statements that we can give in response to emotions so that when you find yourself in a situation where a patient or family member is tearful, is scared, is angry, is expressing feelings, you have some phrases ready that feel authentic to you and that you feel are going to meet the moment and allow you to empathically respond to those emotions. Because until we do that, we really can't move further in this conversation with our patients and families feeling heard and respected. So, that NURSE mnemonic, those Naming, Understanding, Respecting, Supporting and Exploring statements, are really examples of statements that we can use to meet that moment with empathy and understanding and without implying that we have walked in their shoes. We want to avoid being presumptuous and really focus on just being present and empathic. Dr Monteith: So, let's just kind of run through, I think it's really important. Let's run through some of these examples. Maybe if someone's crying hysterically, how would we respond to that? Dr Besbris: So, this is an opportunity for Naming. And I made this one, I think, in the chart, a little bit obvious, meaning that we recognize when someone is crying that they are feeling probably very sad. This is an opportunity for us to name and thus normalize that emotion. I just think something as simple as, I think anyone would be really sad hearing this. These responses are not intended to fix this emotion. I'm not trying to get someone to stop crying or to, you know, necessarily not feel sad. It's really just to say, yeah, it's normal that you're feeling sad. It's okay. I'm here with you while you're feeling sad. And I'm going to be with you no matter what you're bringing to the table. Dr Monteith: Yeah. Let's go through just a couple of others. I mean, these are really good. Dr Besbris: Sure. Maybe Respecting. Dr Monteith: Yeah. So, my Dad is a fighter. Only God, not doctors, can know the future. Dr Besbris: Yeah. So, I love giving these examples with our learners because these statements, things like my Dad is a fighter or God will bring me a miracle or you don't know the answer. Only God knows what's going to happen, I think that they give a lot of doctors a feeling of confrontation, a feeling of anxiety. And I think there are a few reasons for that. And I think one of the main ones is that they're statements that imply that we as doctors are not all-powerful and it's our patients or families sort of looking for a different locus of control, whether it's internal fortitude or a higher power. They're looking to something other than us, and maybe that makes us feel a little bit uncomfortable. And I think that sometimes physicians think that these statements imply that someone doesn't even understand what's going on. But maybe they're coming to this from a place of denial. And I would argue that when someone comes to you with a statement like my dad is a fighter or, you know, I'm looking to God to bring me a miracle or to show me the future. I think that what they're really saying is, wow, I'm really hearing that things are serious, so much so that I'm reaching for these other resources to give me strength and hope. I don't think anyone asks for a miracle if they think that a miracle is not needed, if the problem is easy to fix. And so, rather than come to these types of statements from a confrontational place of I'm the doctor and I know best, I think this is a great opportunity to show some respect and give some respecting statements. Your dad is a fighter. I don't think he could have come this far without being a fighter. Or, you know, I am so grateful that you have your faith to lean on during times like these to give you strength. These are also nice opportunities for exploring statements. For example, I'm so grateful to learn more about your dad. Can you tell me what it is that he has been fighting for all of this time? Dr Monteith: I love that. It's like a follow-up, and also validating. Dr Besbris: Yeah, it's validating. And it allows us to learn a little bit more about this person and to learn, well, is he fighting for a life that we can still achieve with our interventions to lead into the next part of a conversation? Or, is God is going to bring me a miracle? Well, tell me what a miracle looks like for you. I can't tell you how many times I thought someone was going to tell me that a miracle would be cure. And sometimes that is what comes up. But other times I hear, a miracle would be, you know, my loved one surviving long enough for the rest of the family to gather. And, you know, that is certainly something we can work towards together. Dr Monteith: So, why don't we talk a little bit about approach to goals of care discussions? They are tough, and let's just put it into perspective to the critical care team. It's time, the person's been in the ICU, the family wants everything thrown at medically. And it's to the point that the assessment is that would be medical futility. Dr Besbris: Lots to unpack there. Dr Monteith: I wanted to make it hard for you. Dr Besbris: No, no, this is good! I mean, this is something- I work in a, you know, almost one thousand-bed hospital with a massive critical care building. And so, these are not unusual circumstances at all. First of all, I would just say that goals of care conversations are not only about end-of-life care. And I make that point a few different times in the article because I think when people imagine goals of care, and one of the reasons that I think clinicians may sometimes shy away from goals of care discussions, is that they think they have to be sad, they have to be scary, they have to be about death and dying. And I would argue that, really, goals of care discussions are about understanding who a person is, how they live their life, what's most important to them. Most of these conversations should be about living. How are we going to together achieve a quality of life that is meaningful for you and treatments that are going to fit your needs and your preferences? But there is a little slice of that pie in the pie chart of goals of care discussions that is in the arena of end-of-life care. For example, ICU care with, really, the highest levels of intensity of care, and having to talk about whether that still is meeting the moment from the perspective of goals as well as the perspective of efficacy. So, from the goals standpoint, I approach these conversations just like any other goals of care conversation. Usually at this point, we're speaking to family members and not our patients because in a neurocritical care unit, if someone is that sick, they probably are incapacitated. And so, it's a moment to really sit down with family and say, please tell me about the human being lying in that bed. They can't introduce themselves. What would they tell me about themselves if they could speak right now? What kinds of things were important to them in the course of their treatment? What kind of a life did they want to live or do they want to live? So that then we can reflect on, well, can our treatment achieve that? And this process is called shared decision making. This is really where we take in data from the family, who are experts in the patient, and then our own expertise in the illness and what our treatments can achieve, and then bring all of that information together to make a recommendation that aligns with what we believe is right for a particular patient.  So, in the example that you gave, the extreme circumstance where someone is receiving maximal intensive care and we're starting to reach the point of futility, I think that we need to first really understand, well, what does futility mean for this particular patient? Is it that we as healthcare providers would not value living in the state this person is in? Or is it that the treatments truly cannot physiologically keep them alive or meet their stated goals? If it's the first one, that I wouldn't want to be on machines unconscious, you know, at the end of my life, well, I have to set that aside. It's really about what this patient wants. and if the family is telling you they valued every breath, every moment, and if we have care that can achieve that, we should continue to offer and recommend that care. And as healthcare providers, it is so important that we do explain when treatments are not going to be able to physiologically meet a patient's needs or achieve their goals. And that's where we can say, I'm going to continue to do everything I can, for example, to, you know, keep your loved one here for these meaningful moments. And we are at a point where performing CPR would no longer be able to restart his heart. And I just wanted to let you know that that's not something that we're going to do because I have an obligation not to provide painful medical treatments that will not work. So, my approach to futility is really different than my approach to shared decision-making because in the context of objective futility, it's not about necessarily- it's not about decision-making, it's not about shared decision-making as much as it is explaining why something is simply not going to work. Does that make sense? Dr Monteith: Absolutely. And what I love in your article is that, you know, you go beyond the skills, but also potential communication challenges---for example, patients' neurologic status, their ability to understand complex communication, or even cultural differences. So, can you speak about that briefly? Dr Besbris: Absolutely. In the world of neurological serious illness, it is incredibly common for our patients to face challenges in communication. That might be because they are aphasic, because they have a motor speech deficit, it might be because they're intubated, it might be because their capacity is diminished or absent. And so, there are a lot of challenges to keeping patients in these conversations. And in the article, I summarize what those challenges can look like and some strategies that we can use to continue to engage our patients in these conversations to the greatest extent possible and also turn to their surrogate decision makers where the patients themselves are no longer able to participate or participate fully. In terms of cultural considerations, I mean, there could be an entire article or an entire Continuum just on cultural considerations in neurology and in serious illness communication. And so, the key points that I really tried to focus on were exploring from a place of cultural humility what the beliefs and practices of a particular patient and family are in their cultural context, to ask questions to help you understand how those cultural differences may impact the way you approach these conversations. And being sensitive to folks with limited English proficiency, to ensure that we are using medical interpreters whenever possible. Dr Monteith: Excellent. Well, there's so much in the article. There's already so much that we just discussed, but our listeners are going to have to go to the article to get the rest of this. I do want to ask you to just kind of reflect on, you know, all the different cases and experiences that you have, and just, if you can give us a final remark? Dr Besbris: I can think of a number of cases that I've seen in my work as both an inpatient and outpatient neuropalliative provider where I've seen patients after strokes in the hospital with uncertain prognosis, whose families were struggling with a decision around feeding tubes. And where we have made a determination based on goals; for example, to pursue what's called a time-limited trial, to say let's place a feeding tube, let's meet again in the clinic in a few months after some rehab and let's just see, is this meeting this patient 's goals and expectations? I have been pleasantly surprised by the number of patients who have walked into my office after a period of rehabilitation who have regained the ability to eat, who are living an acceptable quality of life, and who have expressed gratitude for the work that I did in eliciting their goals, helping support their families. And some of whom have even come in and said, now that I'm doing better, I'd really like to do an advance directive to better guide my family in the future. People asking for more goals of care discussions, having seen how successful and helpful these conversations have been. Dr Monteith: Great. That's really life-altering for that patient, the family, so many people. Thank you so much for the work you do and for writing this great article and sharing all of this that we really need to learn more about. Dr Besbris: It's been a privilege. Thank you so much for talking with me today. Dr Monteith: Today I've been interviewing Dr Jessica Besbris about her article on the approach to serious illness conversation, which is found in the December 2025 Continuum issue on neuropalliative care. Be sure to check out Continuum Audio episodes from this and other issues. And thank you to our listeners for joining today. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith, Associate Editor of Continuum Audio. If you've enjoyed this episode, you'll love the journal, which is full of in-depth and clinically relevant information important for neurology practitioners. Use the link in the episode notes to learn more and subscribe. AAN members, you can get CME for listening to this interview by completing the evaluation at continpub.com/audioCME. Thank you for listening to Continuum Audio.

D66 schuift Rianne Letschert, bestuursvoorzitter van de Universiteit Maastricht, naar voren als nieuwe informateur. Zij moet de nieuwe formatiegesprekken tussen Jetten (D66), Bontenbal (CDA) en Yeşilgöz (VVD) in goede banen gaan leiden. Een Kamermeerderheid zal vandaag waarschijnlijk instemmen met de aanstelling van Letschert. "Het is een verlossing voor Den Haag", zegt politiek commentator Kees Boonman. Het valt hem op hoe er gereageerd wordt op iemand die niet uit Den Haag komt. "Het AD noemde haar een 'groentje op het Binnenhof', maar deze vrouw is gepromoveerd. Ze zouden heel blij mogen zijn met haar." Adjunct-hoofdredacteur bij De Gelderlander, Niki van der Naald, ziet hoe de media veel bezig zijn met de persoon achter de informateur. "Bij alle vorige formaties was de informateur helemaal niet zo'n persoonlijkheid. Het is heel belangrijk geworden of iemand een kreukloos imago heeft." Aan tafel zitten Kees Boonman, Niki van der Naald en Spraakmaker Danny Ghosen.

Aan de slag!Dank God voor Zijn genade. Je bent door het geloof in Jezus gered, geheiligd en rechtvaardig verklaard! Vertel de komende week aan iemand hoe God jou heeft veranderd in een nieuw mens. Durf achter jouw situatie het woordje ‘maar...' te zetten!Deze overdenking is geschreven door schrijfster Marianne Renes.

Kenniscentrum Cultuuronderwijs Rotterdam en Stichting NIVOZ onderzoeken samen hoe je met cultuuronderwijs vorm kan geven aan burgerschapsonderwijs. Met host Marco Martens (NIVOZ) en vaste tafelgast adviseur Michelle Ouwerkerk (KCR) bespreken we hoe kunst en cultuur leerlingen helpen hun plek te vinden in de diverse metropool Rotterdam. Aan de hand van drie inspirerende projecten gaan we in op thema's als identiteit, de wijk en de stem van de leerling in het primair, voortgezet en gespecialiseerd onderwijs. En we horen de leerlingen zelf. Hoe helpt cultuuronderwijs hen na te denken over henzelf, de ander en hun omgeving?In deze aflevering schuiven Coen Göebel, docent en interne cultuurcoördinator op basisschool de Zalmplaatschool in Hoogvliet en Marleen Rozenbrand, senior coördinator educatie bij het Wereldmuseum aan. In hun project "vieren met hoofd, hart en handen" is er samengewerkt aan het thema burgerschap rondom de kapstok ‘vieren'. Wat voor verschillende manieren van vieren komen er voor in zo een diverse klas, en wat zijn overeenkomsten hiertussen? Hoe leren de leerlingen ook reflecteren op minder leuke levensevenementen, zoals de dood? En hoe is deze burgerschapsvisie eigenlijk tot stand gekomen?Leerling Jehneo Roseval bijt het spits af en vertelt wat dansen voor hem betekent.Edit: Femke Bosma | Redactie: Jitze de Vries en Marco Martens

Aan de rand van Gent ligt AardigAards. Een moestuin waar boer Bart iedereen met open armen ontvangt. Elke woensdagmiddag komen vrijwilligers er samen, om te zaaien, planten, oogsten, snoeien. Ze komen wroeten in de aarde, maar vaak ook in hun eigen gedachten.  Een documentaire van Katoo de Langhe, eindmix en muziek door Brecht Mertens. Eindredactie: Ottoline Rijks. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Dija Kabba Meer informatie: 2doc.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Wil je meer weten over het Oorzakenfestival? Hier vind je alle informatie: https://oorzaken.org/festival/ Luistertip: Onkruid in het paradijs https://npo.nl/luister/podcasts/1219-onkruid-in-het-paradijs

Aan alle mooie liedjes komt een eind en helaas ook aan dit seizoen van De Beursvoyeurs. Maar niet getreurd, onze voyeurs sturen ons het nieuwe jaar in met een stevige vooruitblik voor 2026. Ontpopt er nog een eindejaarsrally en wat wordt het nieuwe goud in het nieuwe jaar? Onze voyeurs lichten een tipje van de sluier op. Kapitein Branko Bal mag het aanschouwen vanop de eerste rij, als geselecteerde Superfan sluit hij samen met onze voyeurs het jaar af. Ontdek het in de nieuwste aflevering van De Beursvoyeurs! Host: Tomas De Soete Gasten: Gert Bakelants, Branko Bal en Ellen VermorgenRedactie en productie: Anne-Sophie MoermanSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan de rand van Gent ligt AardigAards. Een moestuin waar boer Bart iedereen met open armen ontvangt. Elke woensdagmiddag komen vrijwilligers er samen, om te zaaien, planten, oogsten, snoeien. Ze komen wroeten in de aarde, maar vaak ook in hun eigen gedachten.  Een documentaire van Katoo de Langhe, eindmix en muziek door Brecht Mertens. Eindredactie: Ottoline Rijks. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Dija Kabba Meer informatie: 2doc.nl/docs, vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl  Wil je meer weten over het Oorzakenfestival? Hier vind je alle informatie: https://oorzaken.org/festival/ Luistertip: Onkruid in het paradijs https://npo.nl/luister/podcasts/1219-onkruid-in-het-paradijs

Aan de slag!Bekijk het filmpje 'Anointing' van BibleProject. Wat betekent het voor jou om een gezalfde te zijn, een brug tussen de hemel en de aarde? Schrijf je gedachten hierover op.Deze overdenking is geschreven door schrijfster Marieke van der Maaten.

Donald Trump komt samen met zijn regering met een nieuwe veiligheidsstrategie. In het gepubliceerde document wordt hard uitgehaald naar de Europese Unie. Raken we onze historische bondgenoot stilaan kwijt? En wat met de Russische tegoeden in Brussel? Houdt Bart De Wever voet bij stuk, of kan de EU hem overtuigen met voldoende garanties? Aan tafel: Bart Eeckhout, Stavros Kelepouris, Dries VermeulenProductie: Laurens Bervoets (hoorstroom) & Dries VermeulenEindredactie: Sam Feys & Rik Boey Wil je reageren? Mail naar podcasts@demorgen.beSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Vandaag een jaar geleden viel het Assad-regime in Syrië. De omverwerping van de dictatuur, die meer dan 50 jaar duurde, gaf Syriërs vrijheid, maar ook zorgen. Toch overheerst een positief gevoel, want 'het had allemaal veel erger kunnen zijn'. Correspondent Daisy Mohr reisde vorig jaar december zo snel als ze kon naar het nieuwe, vrije Syrië. In totaal is ze er sindsdien zes keer geweest. Aan de hand van haar reizen en reportages probeert ze in deze podcast antwoord te geven op de vraag: hoe gaat het nu met Syrië, een jaar na de val van Assad? Reageren? Mail dedag@nos.nl Presentatie, montage, redactie: Elisabeth Steinz

Aan de slag!Drie vragen om over na te denken: Wat verwacht je? Hoe verwacht je? En bij welke verwachting wil jij deze adventstijd in het bijzonder stilstaan?Deze overdenking is geschreven door schrijfster Naomi Muda.

Je voelt dat je gezond wilt worden op een manier die klopt, maar toch blijf je hangen in denken, plannen en protocollen. In deze aflevering laat ik je zien waarom juist dát je weghoudt van de gezondheid waar je naar verlangt.We overschatten onze cognitieve slimheid en onderschatten de intelligentie van ons lichaam. Terwijl juist daar de winst zit. Jouw lijf weet zoveel meer dan je hoofd ooit kan bevatten en in deze aflevering nodig ik je uit om terug te keren naar die diepere laag van instinct, biochemie en vertrouwen.Ik neem je mee in:waarom we massaal vastlopen in “gezond eten” en onderzoeken die elkaar tegensprekenhoe lichaamsintelligentie werkt en waarom je signalen nu vaak niet meer hoortwat er gebeurt wanneer je opnieuw afstemt op jouw natuur in plaats van op externe adviezenwelke eerste stappen je kunt zetten om de ruis in je lichaam op te ruimenwaarom ketose, heldere energie en herstel pas beschikbaar worden als je biochemie klopthoe jij de samenwerking met je lijf terugvindt zodat je helderheid, kracht en richting ervaartDeze aflevering is voor jou als je voelt dat gezondheid méér is dan protocollen, schema's en nadenken. Als je klaar bent om uit het hoofd te stappen en te vertrouwen op een systeem dat al miljoenen jaren weet wat het doet.Je lichaam wint altijd. Zodra jij meewerkt, verandert alles.---

Aan het einde van het Power Woman traject, mogen de vrouwen mij zoveel vragen stellen die ze maar hebben. En dat waren er veel.. Deze vraag; wat is nu eigenlijk controle echt en waarom zijn wij daar zó gehecht aan? Wat brengt het leven in controle je en waarom zien we dit niet van onszelf als we vanuit controle leven? Ik vond deze vragen zó mooi en tegelijkertijd leeft vrijwel iedereen met deze uitdaging. Om LOS te komen van controle.. In deze podcast ga ik dus in op HOE herken je controle? Dat dat is onopvallender dan dat jij denkt Waarom heb je het niet door Maar ook wat dan wel te doen. Veel luister plezier. Ben jij klaar voor een volgende stap? Kijk dan op www.karenengelbertink.com Wil je eens overleggen wat het beste bij jou zou passen en hoe ik je kan helpen? Mail dan naar info@karenengelbertink.com of stuur mij een DM op instagram.

Send us a textGalasiërs 1:10 Klink dit nou asof ek die guns van mense soek, of soek ek die guns van God? Probeer ek by mense in die guns kom? As ek nog steeds die guns van mense soek, sou ek geen dienaar van Christus wees nie. Sê my, wat maak jou anders as enigiemand anders wat jy ken? Is dit 'n spesifieke talent of vermoë wat jy het; jou motivering, of dalk jou geloof? Sê my: Hoe voel jy daaroor? Is jy gelukkig daaroor of nie?Om anders te wees, is ietwat van 'n tweesnydende swaard. Aan die een kant is daar dalk 'n spesifieke vermoë wat jy het, waarop jy trots is. Wonderlik. Maar aan die ander kant hou ons nie daarvan om te veel uit te staan nie. Dis goed en wel om anders te wees, maar ons wil tog nie hê dat mense in ons geselskap ongemaklik moet voel nie.Dit is tragies, maar daar is baie mense, wat omdat hulle anders is, nie eens in hul eie velle gemaklik voel nie.Een van die wonderlike dinge wat jou baie anders kan maak as diegene rondom jou, is 'n opregte, hartlike geloof in Jesus. Hy was anders ... en mense was so geïntimideerd daardeur en so jaloers daarop, dat hulle Hom aan 'n kruis vasgespyker het.Die apostel Paulus, was aanvanklik ‘n Fariseër, vasgevang in 'n taamlik ekstreme vorm van Judaïsme. Met sy geleerdheid en afkoms het hy groot aansien onder die geestelike elite van sy dag geniet. Toe hy egter vir Jesus Christus as sy Verlosser aangeneem het, was hy deur sy eie mense verwerp, en selfs geslaan. Maar kyk wat skryf hy in:Galasiërs 1:10 Klink dit nou asof ek die guns van mense soek, of soek ek die guns van God? Probeer ek by mense in die guns kom? As ek nog steeds die guns van mense soek, sou ek geen dienaar van Christus wees nie.Charles Spurgeon het dit so gestel: Daar is verdraagsaamheid vir elkeen wat by die hedendaagse mode inpas; maar geen verdraagsaamheid vir enigiemand wat glo dat die wette van die hemel die lewe op aarde moet bepaal nie.Mense sal jou verwerp omdat jy Jesus volg. Maar wees dapper - wees anders. Volg Hom in elk geval.Dis God se Woord. Vars ... vir jou ... vandag. Support the showEnjoying The Content?For the price of a cup of coffee each month, you can enable Christianityworks to reach 10,000+ people with a message about the love of Jesus!DONATE R50 MONTHLY

DONEER HIER VOOR 113 zelfmoordpreventie: https://actie.113.nl/fundraisers/stevenvankoeverden Wil je meelopen met Steven, contact hem op instagram: https://www.instagram.com/stevenvankoeverdenportrait/ Wat is zelfvertrouwen eigenlijk? En hoe ontwikkel je het als je je vroeger waardeloos voelde? Zelfs periodes had dat je liever niet meer leefde? In deze aflevering ga ik in gesprek met Steven van Koeverden, iemand die nu krachtig in het leven staat, maar dat is niet altijd zo geweest. Steven maakt zich op voor een bijzondere uitdaging: hij loopt in drie dagen drie marathons voor 113 Zelfmoordpreventie. Elke drie uur rent hij vijf kilometer. Een bizarre prestatie met een diepe persoonlijke drijfveer. Want ooit had Steven helemaal geen zelfvertrouwen. Hij heeft donkere periodes gekend waarin hij twijfelde aan alles. Aan zichzelf, het leven, zijn toekomst. We gaan in gesprek over hoe je vanuit zo'n plek toch op kunt krabbelen. Hoe je leert falen, jezelf weer opraapt, en stap voor stap leert vertrouwen op je eigen kompas. We praten over hoe je omgeving, school en opvoeding je zelfbeeld vormen, maar ook over wat je zelf kunt doen om dat beeld opnieuw te kleuren. Hoe beweging, keuzes maken, zingeving en het omarmen van ongemak daarin een rol spelen. Steven en ik delen onze eigen ervaringen, rauw, eerlijk en soms ook pijnlijk. Maar we willen vooral laten zien dat zelfvertrouwen geen vaststaand iets is. Het is iets wat je kunt bouwen. Elke dag opnieuw. https://www.linkedin.com/in/steven-van-koeverden/ https://www.linkedin.com/in/jasperbuitenhuis/ https://jasperbuitenhuis.nl/

Aan tafel deze week: oud-minister van Landbouw CDA Cees Veerman, oud-minister voor Grote Stedenbeleid D66 Roger van Boxtel, directeur Atlantische Commissie Anna van Zoest, hoogleraar virologie Erasmus MC Marion Koopmans, schrijver Haroon Ali Presentatie: Joost Vullings Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-7-dec-25 Na een optimistische start zit de formatie sinds donderdagmiddag muurvast. In welke fase van de formatie zitten we eigenlijk nu? Aan tafel twee gelouterde bestuurders: Roger van Boxtel van D66 en Cees Veerman van het CDA. Na een optimistische start zit de formatie sinds donderdagmiddag muurvast. In welke fase van de formatie zitten we eigenlijk nu? Aan tafel twee gelouterde bestuurders: Roger van Boxtel van D66 en Cees Veerman van het CDA. Dode vogels, besmette runderen, zeeleeuwen, steenmarters en knaagdieren. We leken bijna gewend aan de aanwezigheid van de besmettelijke vogelgriep. Maar nu is ook een kitten bezweken aan deze ziekte. Waarom maken virologen zich zorgen om deze dierenziekte? En is er een oplossing in zicht? Marion Koopmans, hoogleraar virologie in Rotterdam, is bij ons te gast.  In het boek Het blijft toch je familie? ontleedt schrijver Haroon Ali de diepere lagen van gezinsbreuken. Met de feestdagen voor de deur moeten veel mensen dealen met families die niet meer compleet zijn door een conflict. Hoe ga je daarmee om? En kunnen we ook anders kijken naar de heilige bloedband? 

Een klein landje dat al eeuwenlang als speelbal fungeert voor ingewikkelde geo-politieke relaties: Libanon. En dat terwijl ook intern onrust en conflict aan de orde van de dag is. Aan de ene kant lijken vredesonderhandelingen tussen Hezbollah en Israel te stagneren. Aan de andere kant is er een politieke doorbraak nu politiek leiders van Israel en Libanon om tafel zijn gegaan. Maar wat is eigenlijk de oorsprong van deze conflicten en zijn er diplomatieke oplossingen? Jan spreekt met Universitair docent conflictstudies aan de Radboud Universiteit Nora Stel!

Deze talkshow wordt mede mogelijk gemaakt door MSI. Alle meningen in deze video zijn onze eigen. MSI heeft inhoudelijk geen inspraak op de content en zien de video net als jullie hier voor het eerst op de site.Ga maar even goed zitten voor het rotsvaste startschot van het weekend. Anderhalf uur aan knus gekwebbel over videogames kietelt binnen enkele seconden jouw trommelvliezen. Jelle, JJ en Koos zitten in de studio klaar. Ready om een nieuwe editie op te nemen van Einde van de Week Live. De talkshow waarin we elke week het belangrijkste game gerelateerde nieuws met jullie, de kijkers, doornemen. We hebben een fijn lijstje aan topics voor je klaarstaan. Zo discussiëren de drie over de teaser van Geoff Keighley, die toch minder makkelijk te herleiden bleek dan verwacht, de komst van Red Dead Redemption Remastered, het uitstel van Skyblivion en het grote aantal studio's wat aan Metroid Prime 4 werkte. Dit alles en meer ga je beleven in de Einde van de Week Live van vrijdag 5 december 2025.Red Dead Redemption eindelijk in 4K speelbaarAndere onderwerpen betreffen de winnaars van de Dutch Game Awards 2025, het onderzoek dat uitwijst dat games jouw hersens tien jaar jonger kunnen maken en de fan-made movie gebaseerd op de illustere game Manhunt van Rockstar.Pak honderden euro's korting op desktops en laptops met een NVIDIA RTX 50-series GPU tijdens de NVIDIA Holiday CampaignOp zoek naar een dikke videokaart, een nieuwe PC of een laptop? Zoek dan niet verder en check alle dikke deals tijdens de NVIDIA Holiday Campaign. Van videokaarten tot de desk- en laptops van Asus, MSI, Lenovo etc, met een RTX 50-series GPU aan boord, je kunt hier vele euro's korting krijgen. En dat is, denken wij, toch mooi meegenomen.Krijg 200 euro korting bij aankoop van de ‘nieuwe' Cyborg 15 gaming laptopDeze week zet MSI de ‘nieuwe' Cyborg 15 in het winterse zonnetje. Nieuw omdat de gaming laptop een fris design kent. Aan boord bevinden zich een Intel Core 7 processor, een NVIDIA GeForce RTX 5060 GPU, een 512GB SSD, een 4-zone RGB toetsenbord en genoeg USB aansluitingen voor al je randapparatuur. Bij de MediaMarkt kun je deze laptop nu hier met 200 euro korting verkrijgen. Timestamps:00:00:00 Einde van de Week Live van 5 december00:02:17 Huishoudelijke mededeling: MSI00:15:34 Metroid Prime 4 gemaakt door meer dan 20 studio's 00:19:36 Metroid Prime Amibo00:21:24 Prince of Persia niet op The Game Award00:23:48 PlayStation Mike Booth Left for Dead00:26:55 Netflix wint bieding voor Warner Bros 00:35:54 Red Dead Redemption remaster 00:37:55 BULLETTÎME: NVIDIA 00:45:46 SkyBlivion uitgesteld naar 2026 00:48:33 Monster Hunter baas over moeilijkheidsgraad 00:49:38 Dutch Game Awards00:52:16 Helldivers 2 movie00:56:37 PC Gamer Show00:59:54 Carmageddon Rogueshift 1997 01:01:42 BULLETTÎME: GAMEKINGS GIG GUIDE 01:07:30 Vier toppers aan tafel 01:09:55 Tepelbeleid Fortnite op de schop? 01:13:46 Manhunt (2003) movie, fan-made01:16:10 Rolls Royce auto 01:18:58 Zootopia met honden01:22:26 Cool of Serious Uncool?

Het wordt winter en de kachel mag weer aan. En wat is er dan beter dan thuis op de bank met een goed boek? Jeroen tipt drie heel verschillende culinaire romans en Jesse deelt twee comfortabele winterse recepten. Aan het einde van de herfst pakken we toch nog een stukje zomer mee, want dit is ook het moment waarop je kunt genieten van de nieuwe oogst olijfolie. Jonas belde met de experts en na een rondje proeven kunnen we concluderen: het is een goed jaar.KortingscodesOlives & More: WATSCHAFT10Atrevido: WatSchaftDePodcast10ShownotesBij elke aflevering maken we uitgebreide shownotes, met informatie uit de podcast en links naar recepten. De shownotes staan op: watschaftdepodcast.com.Word lid van de BrigadeAls lid van De Brigade krijg je een advertentievrije podcast met exclusieve content, toegang tot onze online kookclub, kortingen, winacties en steun je de podcast. Word lid via: petjeaf.com/watschaftdepodcast. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Transcriptie: https://www.eenbeetjenederlands.nl/podcast/volkshuisvestingSteun de podcast! https://petjeaf.com/eenbeetjenederlandsAflevering 81: VolkshuisvestingWonen is een grondrecht in Nederland, iedereen heeft recht op een dak boven zijn hoofd. Een goed dak, dat niet lekt en niet op beschimmelde muren staat. Het is de taak van de overheid om te zorgen dat er genoeg woningen zijn, die van goede kwaliteit zijn en in een buurt staan waar het fijn is om te wonen. Aan het begin van de twintigste eeuw was dat nog heel anders. We gaan deze aflevering kijken hoe de overheid is gaan zorgen voor goede huizen voor de bevolking. Zoals we dat in het Nederlands noemen: volkshuisvesting.Een Beetje NederlandsDe podcast voor iedereen die beter Nederlands wil leren luisteren! Voor mensen op niveau B1/B2. Afleveringen over allerlei onderwerpen in duidelijk en helder gesproken Nederlands. Iedere aflevering heeft een transcriptie om mee te lezen. Leer met deze podcast Een Beetje Nederlands!Learn Dutch with this podcast for intermediate learners (level B1/B2). This podcast lets you listen to a range of different subjects in clear and slowly spoken Dutch. Every episode comes with a free transcript on the website. Learn a little Dutch with Een Beetje Nederlands!

Aan tafel deze week: burgemeester Utrecht Sharon Dijksma, president van Signal Meredith Whittaker, Europarlementariër Bart Groothuis, journalist Michiel Driebergen. Presentatie: Maaike Schoon Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/3K4zzcJ Het lokale bestuur staat onder een enorme druk. Afgelopen week stapte de burgemeester van Terneuzen op en werden bestuurders van de gemeente Venlo geïntimideerd. Welke gevolgen hebben deze ontwikkelingen voor de lokale democratie? Daarover Sharon Dijksma, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en burgemeester van Utrecht.    Meredith Whittaker is de baas van Signal en één van 's werelds meest invloedrijke stemmen op het gebied van digitale rechten en privacy. Na meer dan tien jaar bij Google te hebben gewerkt, besloot ze op te stappen omdat ze tegen ethische grenzen aanliep. In Buitenhof vertelt Whittaker over het belang van privacy en hoe de EU zich beter kan voorbereiden op een digitale toekomst.   Europa gold lange tijd als de hoeder van privacy en digitale rechten, maar die reputatie staat onder zware druk van Washington en Big Tech. Hoe kwetsbaar zijn we eigenlijk? En is Europa verworden tot een speelbal van de Verenigde Staten? Aan tafel: Europarlementariër Bart Groothuis (VVD).   En hoe geef je woorden aan een oorlog? Michiel Driebergen zag dat poëzie de woorden kan brengen. In zijn podcast Dichter aan het front spreekt hij met Oleksiy, de man die de doden bergt, met Yaryna, die haar drones op de Russen afstuurt, en hij laat Maksym aan het woord. Maksym leeft niet meer, maar zijn gedichten zijn er nog.  

Aan die einde van 2024 was die wêreld nader as ooit om Vigs as 'n openbare gesondheidsbedreiging teen 2030 te beëindig. Op daardie stadium was 31,6 miljoen van die 40,8 miljoen mense wat met MIV leef, op lewensreddende behandeling. MIV-voorkomings- en behandelingsdienste, en die fokus op die maatskaplike hindernisse wat mense 'n verhoogde risiko vir MIV plaas, het gelei tot 'n afname van 40 persent in die aantal nuwe infeksies en 'n afname van 54 persent in die aantal Vigs-verwante sterftes tussen 2010 en 2024. Na die afkondiging deur president Donald Trump dat USAid befondsing gestop sal word het verskeie programme gely daaronder. Dr. Jacques Kamangu van die gesondheidministerie sê die vasteland moet minder staatmaak op buitelandse hulp.

Dystrophinopathies are heritable muscle disorders caused by pathogenic variants in the DMD gene, leading to progressive muscle breakdown, proximal weakness, cardiomyopathy, and respiratory failure. Diagnosis and management are evolving areas of neuromuscular neurology. In this episode, Kait Nevel, MD, speaks with Divya Jayaraman, MD, PhD, an author of the article "Dystrophinopathies" in the Continuum® October 2025 Muscle and Neuromuscular Junction Disorders issue. Dr. Nevel is a Continuum® Audio interviewer and a neurologist and neuro-oncologist at Indiana University School of Medicine in Indianapolis, Indiana. Dr. Jayaraman is an assistant professor of neurology and pediatrics in the division of child neurology at the Columbia University Irving Medical Center in New York, New York. Additional Resources Read the article: Dystrophinopathies Subscribe to Continuum®: shop.lww.com/Continuum Earn CME (available only to AAN members): continpub.com/AudioCME Continuum® Aloud (verbatim audio-book style recordings of articles available only to Continuum® subscribers): continpub.com/Aloud More about the American Academy of Neurology: aan.com Social Media facebook.com/continuumcme @ContinuumAAN Host: @IUneurodocmom Full episode transcript available here Dr Jones: This is Dr Lyell Jones, Editor-in-Chief of Continuum. Thank you for listening to Continuum Audio. Be sure to visit the links in the episode notes for information about earning CME subscribing to the journal, and exclusive access to interviews not featured on the podcast. Dr Nevel: Hello, this is Dr Kate Nevel. Today I'm interviewing Dr Divya Jayaraman about her article on dystrophinopathies, which she wrote with Dr Partha Ghosh. This article appears in the October 2025 Continuum issue on muscle and neuromuscular junction disorders. Divya, welcome to the podcast, and please introduce yourself to the audience. Dr Jayaraman: Thank you so much, Dr Nevel. My name is Divya, and I am an assistant professor of Neurology and Pediatrics at Columbia University Irving Medical Center, and also an attending physician in the Pediatric Neuromuscular program there. In that capacity, I see patients with pediatric neuromuscular disorders and also some general pediatric neurology patients and also do research, primarily clinical research and clinical trials on pediatric neuromuscular disorders. Dr Nevel: Wonderful. Thank you for sharing that background with us. To set us on the same page for our discussion, before we get into some more details of the article, perhaps, could you start with some definitions? What comprises the dystrophinopathies? What are some of the core features? Dr Jayaraman: So, the dystrophinopathies, I like that term because it is a smaller subset from the muscular dystrophies. The dystrophinopathies are a spectrum of clinical phenotypes that are all associated with mutations in the DMD gene on chromosome X. So, that includes DMD---or, Duchenne muscular dystrophy---, Becker muscular dystrophy, intermediate muscular dystrophy (which falls in between the two), dilated cardiomyopathy, asymptomatic hyperCKemia, and manifesting female carriers. In terms of the core features of these conditions, so, there's some variability, weakness being prominent in Duchenne and also Becker. The asymptomatic hyperCKemia, on the other hand, may have minimal symptoms and might be found incidentally by just having a high CK on their labs. They all will have some degree of elevated CK. The dilated cardiomyopathy patients, and also the Becker patients to a lesser degree, will have cardiac involvement out of proportion to skeletal muscle involvement, and then the manifesting carriers likewise can have elevated CK and prominent cardiac involvement as well as some milder weakness. Dr Nevel: Now that we have some definitions, for the practicing neurologists out there, what do you think is the most important takeaway from your article about the dystrophinopathies? Dr Jayaraman: I like this question because it suggests that there's something that, really, any neurologist could do to help us pick up these patients sooner. And the big takeaway I want everyone to get from this is to check the CK, or creatine kinase, level. It's a simple, cheap, easy test that anyone can order, and it really helps us a lot in terms of setting the patient on the diagnostic odyssey. And in terms of whom you should be thinking about checking a CK in, obviously patients who present with some of the classic clinical features of Duchenne muscular dystrophy. This would include young boys who have toe walking, as they're presenting, sign; or motor delayed, delayed walking. They may have calf hypertrophy, which is what we say nowadays. You might have seen calf pseudohypertrophy in your neurology textbooks, but we just say calf hypertrophy now. Or patients can often have a Gowers sign or Gowers maneuver, which is named after a person called Gowers who described this phenomenon where the child will basically turn over and use their hands on the floor to stand up, usually with a wide-based gait, and then they'll sort of march their hands up their legs. That's the sort of classic Gowers maneuver. There are modified versions of that as well. So, if anyone presents with this classic presentation, for sure the best first step is to check a CK. But I would also think about checking a CK for some atypical cases. For example, any boy with any kind of motor or speech delay for whom you might not necessarily be thinking about a muscle disorder, it's always good practice to check a CK. Even a boy with autism for whom you may not get a good clinical exam. This patient might present to a general pediatric neurology clinic. I always check a CK in those patients, and you'll pick up a lot of cases that way. For the adult folks in particular, the adult neurologist, a female patient could show up in your clinic with asymptomatic hyperCKemia. And I think it's an important differential to think about for them because this could have implications not just for their own cardiac risks, but also for their family planning. Dr Nevel: So, tell us a little bit more about the timing of diagnosis. Biggest takeaway: check a CK if this is anywhere on your radar, even if somewhat of an atypical case. Why is it so important to get kiddos started on that diagnostic odyssey, as you called it, early? Dr Jayaraman: This is especially important for kids because if they especially get a Duchenne muscular dystrophy diagnosis, you might be making them eligible for treatments that we've had for some time, and also treatments that were not available earlier that hinge on making that diagnosis. So, for example, people may be skeptical about steroids, but there's population data to suggest that initiation and implementation of steroids could delay the onset of loss of ambulation as much as three years. So, you don't want to deprive patients of the chance to get that. And then all the newer emerging therapies---which we'll be talking about later, I'm sure---require a Duchenne muscular dystrophy diagnosis. So, that's why it's so important to check a CK, have this on your radar, and then get them to a good specialist. Dr Nevel: I know that you alluded already, or shared a few of the kind of exam paroles or findings among patients with dystrophinopathy. But could you share with us a little bit more how you approach these patients in the clinic who are presenting with muscle weakness, perhaps? And how do you approach this or think about this in terms of ways to potentially differentiate between a dystrophinopathy versus another cause of motor weakness or delay? Dr Jayaraman: It's helpful to think through the neuraxis and what kinds of disorders can present along that neuraxis. A major differential that I'm always thinking about when I'm seeing a child with proximal weakness is spinal muscular atrophy, which is a genetic anterior horn cell disorder that can also present in this age group. And some of the key differences there would be things like reflexes. So, you should have dropped reflexes in spinal muscular atrophy. In DMD, surprisingly, they might have preserved Achilles reflexes even if their patellar reflexes are lost. It may only be much later that they go on to lose their Achilles reflex. So, if you can get an Achilles reflex, that's quite reassuring, and if you cannot, then you need to be thinking about spinal muscular atrophy. They can both have low muscle tone and can present quite similarly, including with proximal weakness, and can even have neck flexion weakness. So, this is an important distinction to make. The reason for that is, obviously there are treatments for both conditions, but for spinal muscular atrophy, timing is very, very important. Time is motor neurons, so the sooner you make that diagnosis the better. Other considerations would be the congenital muscular dystrophies. So, for those that they tend to present a lot younger, like in infancy or very early on, and they can have much, much higher CKS in that age range than a comparable Duchenne or Becker muscular dystrophy patient. They can also have other involvement of the central nervous system that you wouldn't see in the dystrophinopathies, for example. My mnemonic for the congenital muscular dystrophies is muscle-eye-brain disease, which is one of the subtypes. So, you think about muscle involvement, eye involvement, and brain involvement. So, they need an ophthalmology valve. They can have brain malformations, which you typically don't see in the dystrophinopathies. I think those are some of the major considerations that I have. Obviously, it's always good to think about the rest of the neuraxis as well. Like, could this be a central nervous system process? Do they have upper motor neuron signs? But that's just using all of your exam tools as a neurologist. Dr Nevel: Yeah, absolutely. So, let's say you have a patient in clinic and you suspect they may have a dystrophinopathy. What is your next diagnostic step after your exam? Maybe you have an elevated CK and you've met with the patient. What comes next? Dr Jayaraman: Great question. So, after the CK, my next step is to go to genetics. And this is a bit of a change in practice over time. In the past we would go from the CK to the muscle biopsy before genetic testing was standard. And I think now, especially in kids, we want to try and spare them invasive procedures where possible. So, genetic testing would be the next step. There are a few no-charge, sponsored testing programs for the dystrophinopathies and also for some of the differential diagnosis that I mentioned. And I think we'll be including links to websites for all of these in the final version of the published article. So, those are a good starting point for a genetic workup. It's really important to know that, you know, deletions and duplications are a very common type of mutation in the DMD gene. And so, if you just do a very broad testing, like whole exome, you might miss some of those duplications and deletions. And it's important to include both checking for duplications and deletions, and also making sure that the DMD gene is sequenced. So always look at whatever genetic test you're ordering and making sure that it's actually going to do what you want it to do. After genetics, I think that the sort of natural question is, what if things are not clear after the genetics for some reason? We still use biopsy in this day and age, but we save it for those cases where it's not entirely clear or maybe the phenotype is a little bit discordant from the genotype. So, for mutations that disrupt the reading frame, those tend to cause Duchenne muscular dystrophy, whereas mutations that preserve the reading frame tend to cause Becker muscular dystrophy. There are some important exceptions to this, which is where muscle biopsy can be especially helpful in sorting it out. So, for example, there are some early mutations early in the DMD gene where, basically, they find an alternate start codon or an initiation codon to continue with transcription and translation. So, you end up forming a largely functional, somewhat truncated protein that gives you more of a milder Becker phenotype. On the other hand, you can have some non-frameshift or inframe mutations that preserve the reading frame, but because they disrupt a very key domain in the protein that's really crucial for its function, you can actually end up with a much more severe Duchennelike phenotype. So, for these sorts of cases, you might know a priori you're dealing with them, but might just be a child who is who you think has DMD has a mutation that's showed up on testing. There isn't enough in the literature to point you one way or another, but they look maybe a little milder than you would expect. That would be a good kid to do a biopsy in because there are treatment decisions that hinge on this. There are treatments that are only for Duchenne that someone with a milder phenotype would not be eligible for. Dr Nevel: So, that kind of stepwise approach, but maybe not all kids need a muscle biopsy is what I'm hearing from you. If it's a mutation that's been well-described in the literature to be fitting with Duchenne, for example. Dr Jayaraman: Absolutely. Dr Nevel: So, after you confirm the diagnosis through genetic testing---and let's say, you know, whether or not you do a muscle biopsy or not, after you know the diagnosis is a dystrophinopathy---how do you counsel the families and your patients? What are the most important points to relay to families, especially in that initial phase where the diagnosis is being made? Dr Jayaraman: This is a lot of what we do in pediatric neurology in general, right? So, I actually picked up this approach from the pediatric hematology oncology specialists at Boston Children's. They had this concept of a day-zero conversation, which is the day that you disclose the life-changing diagnosis or potentially, at some point, terminal diagnosis to a family. And some of the key components of that are a not beating around the bush, telling them what the diagnosis is, and then letting them have whatever emotional response they're going to have in the moment. And you may not get much further than that, but honestly, you want them to take away, this is what my child has. I did not do anything to cause this, nor could I have done anything to prevent this. Because often for these genetic conditions, there's a lot of guilt, a lot of parental guilt. So, you want to try and assuage that as much as possible. And then to know that they're not going to be alone on this journey; that, you know, they don't have to have it all figured out right then, but we can always come back and answer any questions they have. There's going to be a whole team of specialists. We're going to help the family and the kid manage this condition. Those are sort of my big takeaways that I want them to get. Dr Nevel: Right. And that segues into my next question, which is, who is part of that team? I know that these teams that help take care of people with dystrophinopathies and other muscle disorders can be very large teams that span multiple specialists. Can you talk a little bit more about that for this group of patients? Dr Jayaraman: Of course. So, the neuromuscular neurologist, really, our role is in coordinating the diagnosis, the initiation of any disease-specific treatments, and coordinating care with a whole group of specialists. So, we're sort of at the center of that, but everyone else is equally important. So, the other specialists include physical therapists; occupational therapists; rehab doctors or physiatrists; orthotists who help with all of the many braces and other devices that they might need, wheelchairs; pulmonology, of course, for managing the respiratory manifestations of this. It becomes increasingly important over time, and they are involved early on to help monitor for impending respiratory problems. Cardiac manifestations, this is huge and something that you should be thinking about even for your female carriers, the mother of the patient you're seeing in the clinic, or your patient who comes to adult clinic with asymptomatic hyperCKemia. if you end up making a diagnosis of DMD carrier for those patients, or if you make a Becker diagnosis, the cardiac surveillance is even more important because the cardiac involvement can be out of proportion to the skeletal muscle weakness. And of course, extremely important for the Duchenne patients as well. Endocrinologists are hugely important because in the course of treating patients with steroids, we end up giving them a lot of iatrogenic endocrinologic complications. Like they might have delayed puberty, they might have loss of growth, of height; and of course metabolic syndrome. So, endocrinology is hugely important. They're also important in managing things like fracture prevention, osteoporosis, prescribing bisphosphonates if necessary. Nutrition and GI are also important, not just later on when they might need assistance to take in nutrition, whether that's through tube feeds, but also earlier on when we're trying to manage the weight. Orthopedics, of course, for the various orthopedic complications that patients develop. And then finally, a word must be said for social work and behavioral and mental health specialists, because a lot of this patient population has a lot of mental health challenges as well. Dr Nevel: After you give the diagnosis, you've counseled the patient and families and you've had those kind of initial phase discussions, the day-zero discussion, when you start getting into discussions or thoughts about management, disease-specific medication. But what are the main categories of the treatment options, and maybe how do you kind of approach deciding between treatment options for your patients? Dr Jayaraman: So, there are two broad categories that I like to think about. So, one is the oral corticosteroids and oral histone deacetylase, or HDAC inhibitors, which share the common characteristic that they are non-mutation specific. And within corticosteroids, patients now have a choice between just Prednisone or Prednisolone, or Deflazacort or Vermilion. The oral HDAC inhibitors are newly FDA-approved as a nonsteroidal therapy in addition to corticosteroids in DMD patients above six years of age. I would say we're in the early phase of adoption of this in clinical practice. And then the other big category of treatment options would be the genetic therapies as a broad bucket, and this would include gene therapy or gene replacement therapy, of which the most famous is the microdystrophin gene therapy that was FDA-approved first on an accelerated approval basis for ages four to eight, and then a full approval in that age group as well as an accelerated approval for all comers, essentially, with DMD. This is obviously controversial. Different centers approach this a bit differently. I think our practice at our site has been to focus on the ambulatory population, just thinking about risk versus benefit, because the risks are not insignificant. So really this is something that should be done by experienced sites that have the bandwidth and the wherewithal to counsel patients through all of this and to manage complications as they arise with regular monitoring. And then another class that falls within this broader category would be the Exon-skipping therapies. So as the name suggests, they are oligonucleotides that cause an Exon to be skipped. The idea is, if there is a mutation in a particular Exon that causes a frame shift, and there's an adjacent Exon that you can force skipping of, then the resulting protein, when you splice the two ends together, will actually allow restoration of the reading frame. I think the picture I want to paint is that there's a wide range of options that we present to families, not all of which everyone will be eligible for. And they all have different risk profiles. And I really think the choice of a particular therapy has to be a risk-benefit decision and a shared decision-making process between the physician and the family. Dr Nevel: What is going on in research in this area? And what do you think will be the next big breakthrough? I know before we started the recording you had mentioned that there's a lot of things going on that are exciting. And so, I'm looking forward to hearing more. Dr Jayaraman: Of course. So, I'll be as quick as I can with this. But I mentioned that next-generation Exon skipping therapies, I think the hope is that they will be better at delivering the Exon skipping to the target tissue and cells and that they might be more efficacious. I'm also excited about next-generation gene therapies that might target muscle more specifically and hopefully reduce the off-target effects, or combination use of gene therapies with other immunosuppressive regimens to improve the safety profile and maybe someday allow redosing, which we cannot do currently. Or potentially targeting the satellite cells, which are the muscle stem cells, again, to improve the long term durability of these genetic therapies. Dr Nevel: That's great, thank you for sharing. Thank you so much for talking to me today about your article. I really enjoyed learning more about the dystrophinopathies. Today I've been interviewing Dr Divya Jayaraman about her article on the dystrophinopathies, which she wrote with Dr Partha Ghosh. This article appears in the October 2025 Continuum issue on muscle and neuromuscular junction disorders. Please be sure to check out the Continuum Audio episodes from this and other issues. Also, please read the Continuum articles for more details than what we were able to get to today during our discussion. Thank you, as always, so much to the listeners for joining us today, and thank you, Divya, for sharing all of your knowledge with us today. Dr Jayaraman: Thank you so much for having me on the podcast. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith, Associate Editor of Continuum Audio. If you've enjoyed this episode, you'll love the journal, which is full of in-depth and clinically relevant information important for neurology practitioners. Use the link in the episode notes to learn more and subscribe. AAN members, you can get CME for listening to this interview by completing the evaluation at continpub.com/audioCME. Thank you for listening to Continuum Audio.

Sarah Janneh is te gast bij Gijs Groenteman in de archiefkast van de Volkskrant. Groenteman bezocht haar nieuwe – zeer goed ontvangen – voorstelling ‘Brabo Leone’. Voor deze voorstelling ging Janneh naar het thuisland van haar overleden vader Sierra Leone. In de kast spreken ze over haar band met haar vader (voor wie ze ook heeft moeten vluchten), hoe ze zover is gekomen, Brabant en haar verstoorde relatie met mannen.Aan het einde luisteren ze naar het nummer Stoplicht van Sarah Janneh. Bekijk dit gesprek ook als video. Presentatie: Gijs GroentemanRedactie: Julia van AlemMontage: Lisette SpiegelerEindredactie: Jasper VeenstraSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Januari 27, 2001. Bob viert zijn 76ste verjaardag bij zijn thuis in Etna, New Hampshire. Op het menu staat kaasfondue en champagne. Maar net op het moment dat ze het glas willen heffen, wordt er hard op de deur gebonkt. Aan de deur staat een vrouw, volledig in paniek. Hier is aflevering 172! Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via tele-onthaal.be Tot 60% korting tijdens BLACK FRIDAY (01/11 tot 01/12). Bestel nu op emma-matras.be en ontvang 10% extra korting met de code DEVOLKSJURY10. Aanbieding: van 76,99,-voor 49,99 én ook nog eens gratis verzending als je de code VOLKSJURYBE gebruikt. 35% korting dus en zo aan je voordeur bezorgd. Beter wordt het niet :-) Zolang de voorraad strekt, op = op dus haast je! Wijnbeurs.be/volksjury of bestel je liever vanuit Nederland? Dat kan ook! Ga dan naar wijnbeurs.nl/volksjury Voornaamste bronnen: Dick Lehr & Mitchell Zuckoff - Judgment Ridge: The True Story Behind the Dartmouth Murders Geotimes - Dartmouth Professors Murdered; Economic geologist and his wife found dead New York Post - James Parker granted parole decades after Dartmouth killings People - Hearts of Darkness The Darthmouth Review - The Dartmouth Murders Twenty Years Later The New York Times - Indictment in Dartmouth Case Outlines Robbery-Killing Plan Wikipedia - 2001 Dartmouth College murders Women in German Herstory Project - In Memory of Susanne ZantopSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In het boek ‘Live to Tell' vertelt journalist en schrijver Robbert Blokland het verhaal van veertig jaar hiv en aids in Nederland. Aan de hand van gesprekken met overlevenden, nabestaanden, artsen en activisten laat hij zien hoe de ziekte het maatschappelijke en persoonlijke leven ingrijpend heeft gevormd.  Eerder publiceerde Blokland de boeken ‘Als je maar gelukkig bent', ‘De hel van Bangkok' en ‘100 jaar Tuschinski: Het mooiste filmpaleis ter wereld.' Presentatie: Willemijn Veenhoven

Twee mannen uit Limburg runden jarenlang een webshop waar je namaakmedicijnen en designer drugs kon kopen. Pillen en poeders die waarschijnlijk vervuild waren, waardoor ze én sterk verslavend waren én zeer gevaarlijk. Volgens het Openbaar Ministerie zijn de verdachten verantwoordelijk voor de dood van mogelijk 49 mensen. Lydia Bottenburg verloor haar zoon Mathias nadat hij kalmeringsmiddelen van Funcaps had genomen. Ze vertelt in deze podcast beeldend en openhartig over de nacht waarop er plotseling twee agenten voor de deur stonden, hoe daarna haar zoektocht begon naar wat er gebeurd kon zijn en hoe ze luistert naar de argumenten die de advocaat van de eigenaren van Funcaps gisteren in de pro-formazitting al naar voren bracht.  Op de zogenoemde 'research chemicals' die Funcaps verkocht, stond de tekst 'not for human consumption'. Tegelijkertijd werden deze producten wel aan mensen aangeboden. De vraag is: wie is er dan verantwoordelijk voor de gevolgen?  'Uiteindelijk is het natuurlijk stom geweest,' zegt Lydia over de beslissing van haar zoon en zijn vriendin om deze middelen te nemen. Maar dat neemt volgens haar niet weg dat de verkopers zelf, en de nederlandse overheid die pas dit jaar de opiumwet heeft aangescherpt, ook een rol spelen in dit drama.  Lydia Bottenburg schreef, voordat bekend werd dat er veel meer jongeren zijn omgekomen na het gebruik van middelen die ze op Funcaps.nl kochten, over de dood van haar zoon het boek Aan het einde van de regenboog. Reageren? Mail dedag@nos.nl Presentatie, montage en redactie: Elisabeth Steinz

Met vandaag: - Twee Groningers over het vertrouwen na de zware beving: voormalig NSC-kamerlid Annemarie Heite en sociaal-psycholoog Tom Postmes; - NRC-journalist Hugo Logtenberg over de publicatie die tot opstappen van informateur Hans Wijers leidde;  - Elli Bleeker van het Huygens Instituut onderzocht jarenlang het literaire talent van Anne Frank; - Aan ecoloog Wim Tegels vragen we: hoe kun je de probleemwolf lokken voordat de afschietvergunning verloopt? Presentatie: Simone Weimans.

Harry Sutherland speaks with three medical educators about their involvement in national organizations- Drs. Jaffar Khan, Erica Schuyler, and Jeff Dewey. They review the ways one can become involved and why they value their involvement in national organizations including the ACGME, ABPN, AAN, ANA, AALN, and more!