Pogadanki

W tej Pogadance, nagrywanej tym razem w lesie, rozmawiamy o poufności, prywatności i zaufaniu. Zastanawiamy się nad tym, czym jest ten "świadomy przepływ informacji między ludźmi" i jak dbać o to, by informacje powierzone nam w zaufaniu, a czasem po prostu zasłyszane, nie krążyły w sposób, który byłby niekomfortowy dla innych.Z tej pogadanki dowiesz się:Jak nasze dziecięce doświadczenia związane z naruszaniem prywatności wpływają na nasze rozumienie poufności i zaufania.O idei braku tajemnic w bliskiej rodzinie i jak może to prowadzić do naruszania granic, gdy nie sprawdza się, czy druga osoba chce się czymś podzielić.Dlaczego dzielimy się informacjami o innych ludziach i czy zawsze robimy to świadomie, a także czy opowiadanie o innych buduje zaufanie.O tym, że granica tego, ile i co komu mówić, jest skomplikowanym procesem i jak ważna jest otwarta i jawna komunikacja (metakomunikacja) na ten temat.O idei braku tajemnic w związku i jak może to prowadzić do naruszania poufności.Dużo mówimy o poufności w kontekście zawodów zaufania publicznego, zwłaszcza psychologów i psychoterapeutów.O różnicy między dzieleniem się informacjami o sobie w celu uzyskania wsparcia  a naruszaniem poufności.O rozróżnieniu między prywatnością, tajemnicą i intymnością.O tym, jakie potrzeby zaspokaja poszanowanie prywatności.O szukaniu równowagi między skrajnościami (dzieleniem się wszystkim vs. niczym) w bliskich relacjach.W pogadance wspominamy o:Książce "Kato tata".• Naszym wcześniejszym webinarze na temat seksu i seksualności.

czyli o tym, co się dzieje, gdy zamiast się zmuszać – sprawdzamy ze sobą.W tym odcinku zanurzamy się w temat dobrowolności – zarówno w relacji ze sobą, jak i z innymi. Dowiesz się czym jest samozgoda (self-consent) i dlaczego to od niej zaczyna się prawdziwa dobrowolność. Jak nasze wewnętrzne konflikty, język przymusu („muszę”, „powinnam”) i tempo życia wpływają na to, czy działamy z własnej woli, czy z przyzwyczajenia?

Gadamy o rodzinach patchworkowych

Gadamy o tym co jest o mnie, a co o tobie, czyli o rozróżnianiu między tym, co wynika z wewnętrznych procesów drugiej osoby, a tym, co jest moją reakcją na jej zachowanie. W naszej rozmowie usłyszysz m.in.: Jak rozpoznawanie tego, co jest o mnie, pomaga budować lepsze relacje Jak to rozróżnianie pomaga rozbrajać poczucie winy Jak rozpoznawanie swoich procesów wewnętrznych pozwala lepiej gospodarować energią Jak rodzice mogą unikać osobistego odbierania zachowań dzieci i lepiej rozumieć ich potrzeby Jak rozmowa, nie „na gorąco,” może być bardziej konstruktywna Jak empatia i wzajemne wsparcie kształtują zdrowe relacje Jak bliskie relacje mogą wspierać rozwój i naukę nowych narzędzi komunikacji Jak rodzice mogą uczyć dzieci poprzez swoje zachowania, że dbanie o siebie nie jest egoizmem Jak unikanie nadinterpretacji może poprawić jakość relacji Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na Patronie

Rozmawiamy o tym, że: intymność jest uniwersalną potrzebą, obejmującą współdzielenie doświadczeń z innymi; intymność nie jest jedynie binarna (jest lub jej nie ma), ale ma wiele różnych odcieni, które można rozwijać w relacjach; ważne jest, aby być świadomym intymności w różnych sytuacjach, również zawodowych, np. podczas wizyt lekarskich czy terapii; często utożsamia się intymność z seksem, jednak intymne mogą być także inne doświadczenia, np. rozmowy, troska o kogoś w trudnej sytuacji; intymność nie może istnieć bez szacunku dla własnych i cudzych granic. Odpowiednia komunikacja i uważność na potrzeby drugiej osoby są kluczowe. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠⁠Patronite

Gadamy o samotności, osamotnieniu, o byciu singlem i o niuansach w rozumieniu tych różnych miejsc, słów, zjawisk. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠Patronite

Gadamy co to takiego to przywództwo. Link do darmowego webinaru o wspominamy w pogadance https://event.webinarjam.com/register/386/1zx4vi5y

Rozmawiamy o tym czym jest metafora konta relacyjnego i na czym polegają wpłaty i wypłaty na takim kontcie

Dzisiejszy odcinek to kooperacja dwóch podcastów: Pogadanek - Agnieszki Stein i Sylwii Włodarskiej O rozstaniach - Agnieszki Stein i Heleny Bielawskiej W tej niecodziennej konfiguracji rozmawiamy o tym, że: są zachowania powszechnie uważane za dupkowate i takie, które są bardzo indywidualne; zgodnie z paradygmatem Porozumienia bez Przemocy, każdy z nas postępuje i działa najlepiej jak potrafi; a jednocześnie może podejmować takie działania, które dla drugiej osoby będą naruszające i ona ma prawo się przed nimi chronić; dupkowate zachowania związane są z poziomem napięcia emocjonalnego; rozmowa o granicach, o tym co dla nas dopuszczalne, a co nie, pomagają unikać dupkowatych zachowań w relacjach; dupkowate zachowania to ”tragiczny” sposób zadbania o własne ważne potrzeby; sięganie po wsparcie specjalisty, gdy w relacji trudno się dogadać, jest cywilizowanym sposobem komunikowania się; a niemal już na sam koniec zachęcamy do rozmawiania na randkach o tym, jakie zachowania są dla nas dupkowate i do ustalenia sobie na to hasła.

Odcinek z gościnią Ewą Hajduk Kasprowicz. Usłyszysz w nim o: naszej Kursopodróży ku karmiącym relacjom zaplanowanej na 2024 rok; ogromnym wpływie edukacji relacyjnej na nasze życie; o tym, że jesteśmy wypadkową 5 najbliższych osób; nieformalnym charakterze edukacji relacyjnej; kilku przekonaniach i mitach na temat relacji; umiejętnościach przydatnych w budowaniu relacji; relacjach, które się rozluźniają i takich, które się kończą; różnicach, z których można korzystać i czerpać; relacji z samą sobą; robieniu stopklatki - nie tylko przy oglądaniu filmów.

Rozmawiamy o: rozróżnieniu pomiędzy oceną a obserwacją; i kolejnym - między emocjami a uczuciami rzekomymi; lokalizowaniu uwagi - czy jest skierowana wewnątrz, czy na zewnątrz; odpowiadaniu na pytania, na które odpowiadać nie chcemy; playliście czułości i troski. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠Patronite⁠ ⁠https://patronite.pl/pogadanki

Byłyśmy przekonane, że Pogadankę o autentyczności już nagrałyśmy! Gdy sprawdziłyśmy, że nie, zabieramy się za nią z entuzjazmem, bo temat nam bliski. Gadamy o tym, jak ją rozumiemy, jak ją widzimy, czym dla nas jest, a czym nie jest, a także o: autentyczności jako procesie; eksperymentowaniu i przymierzaniu sobie różnych sformułowań; wyrażaniu siebie w relacji i w tym co trudne, i w tym, co przyjemne; rozmkinkach i “myślówach” wokół autentyczności; kontekście kulturowym i tym związanym z “bańką”; konflikcie wewnętrznym związanym z autentycznością; kulturze komunikacji, w której nie musi być szybko, sprawnie i do przodu; akceptacji i byciu przyjęt_ tak_, jak_ się  jest; szczerości w kontakcie ze sobą; różnorodności w nas, czyli przyglądaniu się różnym częściom. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na Patronite https://patronite.pl/pogadanki

Tę Pogadankę nagrywamy na świeżo po Campie “Zabawa” i po webinarze w ramach Kursopodróży “Jak sobie nie dopierdalać”. Co mają wspólnego? Zabawa uczy m.in tego, co potrzebne, by siebie samego nie dociskać. Co jeszcze nam daje energia zabawy? O tym między innymi w tej Pogadance. A poza tym gadamy o: warunkach i jakościach potrzebnych, by zabawa zaistniała; rozwojowym potencjale zabawy; ryzyku wpisanym w zabawy, zwłaszcza nowe; autorytetach, na straży których nie trzeba nieustająco stać: zabawach, które mają swój scenariusz i codziennych małych aktywnościach, w których jest energia zabawy; środowisku sprzyjającemu zabawie; ćwiczeniu mięśnia zabawy “na zimno”. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠⁠⁠Patronite⁠

Jedno co pewne, to zmiana. Towarzyszy nam w życiu nieustająco i nieuchronnie. Czasem jest czymś, czego nie możemy się doczekać, czasem czymś, co budzi obawy. Jak sobie z tym radzić? Jak zmianę obsługiwać? jak szukać tu swojego wpływu? - to tylko kilka pytań, które stawiamy. O czym jeszcze usłyszycie w tej pogadance? -że zmianie towarzyszą różne historie; -że możemy robić zmiany i doświadczać zmian; -że w zmianie jest miejsce na eksperymentowanie; -że jak się nic nie da zmienić, to da się zmienić sposób myślenia o tym; -że warto ogólną wizję zmiany urealnić, sprowadzić do konkretu; -że akceptacja też jest zmianą; -że jakakolwiek zmiana jest lepsza niż żadna; -że robienie zmian to umiejętność; -że relacja jest jak roślina doniczkowa - wymaga pielęgnacji; -że są w zmianie kawałki, które się nie zmieniają, i na których można się oprzeć. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠⁠Patronite⁠

Mówi się wiele o wychodzeniu ze strefy komfortu, ale sam dyskomfort zdaje się być zjawiskiem mało poznanym, mało obgadanym. A my właśnie chcemy się z nim poznać bliżej zwłaszcza w kontekście szerszym, społecznym. Gadamy więc o tym, że: przeżywania dyskomfortu uczymy się już jako dzieci; możemy oswajać dyskomfort i regulować stopień przeżywania go; można wręcz chcieć czuć dyskomfort - omawiamy to na konkretnych przykładach; dyskomfort mówi nam wiele ważnych rzeczy o nas samych i świecie; dyskomfort to szansa na rozwój i zaczątek zmian; warto usłyszeć, uwierzyć i zaciekawić się dyskomfortem drugiej osoby. Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na ⁠Patronite⁠

W naszej kulturze bardziej pożądany i kojarzący się z dorosłością jest tryb brania odpowiedzialności. Tryb, który Kasia Urbaniak nazywa dominującym. My zaś przyglądamy się jak to jest odpowiedzialność oddać, przejść w tryb uległy i zostać na chwilę “dzidzią”. Gadamy o tym, że: korzystać z dzidzi można nie tylko w chorobie; tryb uległości nie jest miejscem pozbawionym mocy; balans w braniu i dawaniu wyrównuje się długoterminowo, a nie w każdej sekundzie; rozwój to nie tylko liniowe kroki w przód; można przyglądać się stereotypom i szukać w nich opcji zmiany; Możesz wspierać powstawanie Pogadanek na Patronite

Niepewność jest nieunikniona, jest częścią życia. Rozmawiamy więc o tym, jak ją obsłużyć, jak się w niej poruszać, a nie jak sprawić, żeby jej nie było. W rozmowie pojawiają się więc wątki: zaufania do siebie i pewności siebie; ceny płaconej za każdą decyzję; niepewności jako źródła przyjemności; pewności jako źródła frustracji; uczenia się, ile to jest dość, a ile za dużo; mierzenia się z własnymi ograniczeniami; spontanicznego podążania za impulsami; komunikowania niepewność; historii, które budujemy sobie w głowach wokół niepewności; nauki oswajania niepewności w bezpiecznych warunkach. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na Patronite

Potrzeby to jedno z bazowych pojęć w Porozumieniu Bez Przemocy Marhalla B. Rosenberga. Wg tej koncepcji stoją za wszystkimi naszymi czynami. Czego jeszcze dowiesz się o nich z tego odcinka Pogadanek?  że koncept rozróżnienia strategii od potrzeb radykalnie zmienił nam życie; że w talii kart potrzeb są jokery; że istnieje nieskończenie wiele strategii na zaspokojenie potrzeb; że przekonania są regulatorem korzystania ze strategii; podamy też sposób na oswajanie się z listą potrzeb. Wspieraj powstawanie pogadanek na PATRONITE

O teorii więzi i stylach przywiązania zrobiło się głośno. Agnieszka mówi nawet, że temat niejednokrotnie idzie w kierunku “psychozabawy”, a jak podkreśla - sprawa jest o wiele bardziej złożona i skomplikowana. I dlatego bierzemy ją na tapet. Usłyszycie o tym, że: -wszyscy mamy naturalny odruch sięgania po wsparcie i pomoc; -styl przywiązania bliższy jest procesowi niż stałemu elementowi osobowości; -wszyscy mamy dostęp do wszystkich stylów przywiązania; -doświadczenia budujące rodzaj więzi zdobywamy całe życie; -styl przywiązania nie zależy tylko od rodziców; -do pierwszej reakcji, pierwszej myśli warto dołożyć drugą i trzecią: -nie struktura a jakość kontaktu budują więź. Wspieraj powstawanie Pogadanek na PATRONITE

Rozmawiamy o częściach, które mamy w sobie, do czego one mogą się przydać i czy można zaprosić je na wspólną imprezę.

Gadamy o życiu i o tym jakie ono niedoskonałe. O życiu bez ściemy jednym słowem. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

O komunikacji w seksie. W tym odcinku rozmawiamy o definicji seksu i o tym jak zadbać o granice, rozwój i różnorodność w tym obszarze życia. Dowiecie się też o komunikacji przed, w trakcie i po seksie. W tym odcinku zapraszamy na webinaria O seksach : https://pogadanki.paniswojegoszczescia.pl/o-seksach/ oraz na przyszłoroczny cykl webinarów o człowieczeństwie bliskości, który nazwałyśmy Kursopodróż ku sobie: https://pogadanki.paniswojegoszczescia.pl/webinary-czlowieczenstwo-bliskosci/ Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

W tym odcinku mówimy o tym czym jest opłakiwanie jako jedna z ludzkich potrzeb. Mówimy o tym, że jedna sytuacja może być zarówno powodem do świętowania zaspokojonych, jak i niezaspokojonych potrzeb. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Mówimy o tym, że bycie tu i teraz i czasem świadoma energia, żeby zwolnić, jest dużo bardziej skutecznym sposobem posuwania się do przodu niż przyspieszanie. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

To odcinek o konfliktach, jakie postrzeganie konfliktu wspiera nas w widzeniu ich jako sytuacji, która może być zasobem, co pomaga nam w czuć się bezpiecznie. To pierwszy odcinek z goscinią - Ewą Hajduk Kasprowicz Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Pogadanka o tym, że świętowanie to jedna z potrzeb i o tym co możemy świętować. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Pogadanka o przekonaniach i o tym jaki rodzaj myślenia wspiera bycie szczęśliwą osobą. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

PogdNK o szczęściu

Gadamy o dojrzałości Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Jesteśmy fankami przyjemności. Zaznaczamy to na samym początku. Ale też mamy świadomość, że przyjemności towarzyszy zła sława, że jest wokół niej narracja pełna napięcia. Staramy się je trochę rozluźnić i - jak to my - poogladać różne kawałki z przyjemnością związane. Gadamy o tym, że: przyjemność to umiejętność, że zakres jej odczuwania można poszerzać; ciało wie, co to jest przyjemność; historia, jaką opowiadamy sobie o przyjemności, ma znaczenie; kluczowa jest “dobrowolność”; wyobraźnia potrafi zaprowadzić do przyjemności; walka z odczuwaniem przyjemności sprawia, że jej nie odczuwamy; poczucie zagrożenia zmniejsza przestrzeń na kontakt ze sobą i przyjemnością; zjedzenie łyżki lodów jest przyjemniejsze niż zjedzenie wiaderka lodów; Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Tę Pogadankę nagrywamy w czasie, gdy od kilku tygodni trwa wojna w Ukrainie. Sytuacja w całym kraju, w naszych rodzinach, naszych głowach i naszych ciałach rodzi wiele napięć i stąd uznałyśmy, że temat dbania o siebie jest teraz najważniejszy. Przyglądamy się zatem: rozróżnieniu między stresem, a napięciem; świadomemu napinaniu i rozluźnianiu mięśni; sygnałom, które informują nas, że jesteśmy w napięciu; napięciu, jako stałemu towarzyszowi naszej codzienności; sposobom na rozładowywanie napięcia; mnogości dziecięcych strategii na rozładowywanie napięcia; myślom wokół napięcia; odcinaniu się od napięcia; szukaniu nowych sposobów, próbowaniu i eksperymentowaniu “na zimno”;Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE Sylwii Włodarskiej - Pani Swojego Szczęścia

Nadzieja - co to jest I skąd ją brać? Co robić jak jej brakuje i czy można jej mieć za dużo. Dorzuć się do powstawania Pogadanek na PATRONITE

Porozmawiamy o tym dlaczego idea podążania za swoim ciałem i słuchania swojego ciała tak często budzi u ludzi strach. Rodzimy się jako istoty czujące i zintegrowane ze swoim ciałem, a potem jesteśmy uczeni na wiele sposobów, żeby temu ciału nie ufać. Będzie o tym jakie to ma konsekwencje i co możemy robić, żeby sobie oswajać kontakt z ciałem.

Samodzielność to temat, z którym spotykamy się bardzo wcześnie. Na ogół już jako małe dzieci słyszymy, że mamy być samodzielni, wielokrotnie w znaczeniu, że mamy coś zrobić SAMI. My widzimy w samodzielności znacznie więcej możliwości i chcemy pokazać, jak różnie można ją rozumieć, co to dla nas znaczy być samodzielnym i z jakimi znaczeniami się spotykamy - głównie w relacji z dziećmi. Przyglądamy się: strachowi, który czasem kryje się w nauce samodzielności; kulturowej narracji, w której zrobić coś samemu ma większą wartość niż zrobienie z kimś; kompetencjom noworodków i ich wyborom; relacji samodzielności z zaufaniem; budowaniu więzi, w których przyjemnie jest robić coś wzajemnie dla siebie; potrzebie kontaktu, która może się kryć za prośbami o pomoc; samodzielności w myśleniu; procesowi uczenia się, który wymaga czasu; wpływowi kontroli na decyzje, które w pewnym momencie zaczyna się podejmować samodzielnie; obrazowi świata, jaki budujemy próbując nakłonić dzieci do samodzielności.

Gadamy o interakcjach międzyludzkich (ale i międzygatunkowych) w kontekście brania i dawania, bycia biorcą i bycia odbiorcą/obdarowywanym. Koło zgody, które pozwala zobaczyć, że w sytuacji wymiany są właściwie dwie sytuacje: - ja daję, ty bierzesz, - ja biorę, ty udostępniasz. Schemat koła zgody pojawia się często w kontekście relacji seksualnych, dla nas jednak dotyczy właściwie każdej wymiany, gdzie jest branie i dawanie. Co daje nam widzenie dodatkowej warstwy w tej sytuacji? Jak wpływa na relacje? O tym właśnie dzisiejsza pogadanka. Przyglądamy się: dobrowolności i zgodzie w braniu i przyjmowaniu; spowalnianiu, zatrzymywaniu i oglądaniu jako narzędziu wprowadzania zmiany i dobrowolności; przekonaniom wokół “brania dla siebie” i wykorzystywania; udostępnianiu się w relacji z dzieckiem; relacjom z kotami w kontekście koła zgody; odwadze w odsłanianiu “miękkiego brzucha”; zgodzie i odmowie, jako decyzjom podejmowanym chwila po chwili; przymusowi, który niszczy przyjemność i odmowie, która jest darem dla relacji. Wspominamy o: Kasi Mitschke i jej profilu “Szczere złoto”; Agnieszce Szeżyńskiej “coaching intymności”; Kasi Ubraniak i jej ćwiczeniu “what do You want”; Betty Martin “The Art of Receiving and Giving. The Wheel of Consent”; Marcie Niedźwieckiej i jej książce “Slow sex”.

Strefa żółta to być może najmniej kojarzona strefa regulacji. Tym chętniej zapraszamy do zapoznania się z nią, z tym trybem podstawowym (default mode), którego bardzo potrzebujemy. Tym razem przegadujemy: jak i skąd wzięła się koncepcja żółtej strefy i pod jakimi nazwami możemy j spotkać; jak długo i po co warto być w żółtej strefie; że potrzebujemy wdechu i wydechu; co pomaga nam włączać regenerację i odpoczynek; przekonania, które powodują, że trudno im być w żółtej strefie; kwestię relacji pomiędzy strefami - czy są konkurencją, czy raczej uzupełniają się i każda z nich wspiera co innego; oceny i osądy, jakie pojawiają się nam, gdy odpoczywamy; traktowanie odpoczynku jako kolejnego zadania/obowiązku; proces kiszenia ogórków, pory roku i porządki w bibliotece, które pomagają zrozumieć wagę żółtej strefy; ciężką pracę mózgu, która odbywa się podczas naszego “nic się nie dzieje”; wpływ napięcia na możliwość odpoczywania; szukamy sposobów na redukowanie napięcia, ale też tego, do czego nam to napięcie służy i czego może być sygnałem. Wspominamy o: Teorii poliwagalnej; “Mózg na tak” - książce Daniele Siegela; https://www.justinlmft.com/podcast; “Wypalenie” - książkę sióstr Nagoski; “Sapiens. Od zwierząt do bogów”. - książce Y.N. Harari; “Dlaczego rodzice tak cię wkurzają i co z tym zrobić” - książce Deana Burnetta;

Zaczynamy od razu od zielonej strefy w praktyce - zaskoczyły nas nowe ustawienia lajwów na Facebooku i będąc już na wizji, uczymy się ich z dużym spokojem. A potem rozmawiamy o tym, jak to jest być w zielonej strefie, czym się ona charakteryzuje i co się w niej dzieje: kontakty międzyludzkie są raczej łatwe; mamy poczucie bezpieczeństwa; niejasności i nowości traktujemy jako wyzwanie, okazje do rozwoju; różnice traktujemy jako różnorodność i zasób; łatwiej jest prosić o pomoc, gdy napotyka się na przeszkody; towarzyszy nam w niej opowieść o obfitości; ciekawość historii drugiego człowieka bardziej niż walka na rację; jest większa dostępność do oglądu sytuacji z metapoziomu - lotu ptaka, z szerszej perspektywy; jesteśmy “tu i teraz”; jest większa świadomość tego, co czuję i zdolności nazwania tego; bierzemy pod uwagę siebie i bierzemy pod uwagę innych ludzi. W Pogadance pojawiają się nazwiska, tytuły, terminy: Campy - Rodzinne wyjazdy, w których od lat uczestniczymy - www.pasikonie.pl; pytanie pomocne w wielu sytuacjach wyzwań - co najgorszego mogłoby się stać?; okno tolerancji (Peter Levine i Bessel van der Kolka); kucie żelaza póki zimne - za Jesperem Juulem; Deb Dana i jej sposób opisywania stref; connecting knowing - pojęciu zaczerpnięte od sióstr Nagoski; narzędzie przeramowania - dodawania nowej ramy do sytuacji; (jak zwykle :) - Kasia Urbaniak - tym razem w kontekście ćwiczeń pełnych zabawy; książka/broszura “Motivational Forces Underlining learning” Harry Harlow; książka “Drive” Dan Pink; książka “Wypalenie” E.Nagoski; książka “Sex for one” - Betty Dodson; Hanna Olechnowicz - w kontekście bodźców wizualnych, słuchowych i dotykowych; “koło zgody” Betty Martin.

Nie pierwszy raz bierzemy na tapet strefy regulacji. Była już Pogadanka #38, w której przyglądałyśmy się zbiorczo im wszystkim, miesiąc temu zaprosiłyśmy na wycieczkę do strefy niebieskiej, a tym razem do - jak się wydaje - lepiej rozpoznawalnej i bardziej widocznej - czerwonej. Przyglądamy się: czarno-białemu językowi z czerwonej strefy; ucieczce (której jesteśmy fankami), różnym jej formom i narracji, jaka im towarzyszy; przekonaniom wokół dominacji, które odkrywamy na spacerach z psami; o strategii “nie teraz”; umysłowi początkującego - otwartemu na różne możliwości; obserwowaniu siebie bez oceniania, czy to dobre, czy złe; spowolnieniu, jako sposobowi na zadbanie o siebie; magicznemu zdaniu na czerwoną strefę - “Czy jest zagrożenie zdrowia i życia? Czy ktoś umrze, jak przez 3 minuty nic nie zrobię?”; o wędrówkach między różnymi strefami i dyskomforcie, który może temu towarzyszyć; różnym sposobom radzenia sobie, także takim, które wyglądają na nieradzenie sobie; pytaniom, które mogą pomóc w dzieleniu dużych, trudnych dla nas spraw na mniejsze elementy; zapisywaniu i opowiadaniu, które pomagają oglądać, układać i porządkować własne myśli wokół trudności; dostarczaniu sobie bodźców, na które ma się wpływ; różnych sposobach na regulację; Wspominamy o: książce “Say what You mean” J.S.Orena; koncepcji myślenia słabego profesora Bogdana de Barbaro; efekcie Dunninga-Krugera; Kasi Urbaniak i jej metaforze zdrętwiałej nogi; koncepcji drabiny stanów emocjonalnych Deb Dany; książce “Wypalenie” sióstr Nagoski; książce “Nie strach się bać” L.Cohena; książce “the art of receiving and giving” Betty Martin; książce “Sapiens” N.Y. Harari; Pani Swojego Czasu.

To ważny temat dla nas obu - Agnieszka wielokrotnie już mówiła, że w ostatnim czasie tak często doświadczała zamrożenia, że stała się ekspertką od tej strefy. Mamy też poczucie, czy wręcz pewność, że to jest stan, którego w czasie pandemii doświadczało i doświadcza wielu z nas i tym bardziej widzimy sens, by o tym gadać, nazywać, pokazywać. W tej Pogadance oglądamy i opowiadamy: że świadomość istnienia strefy zamrożenia pozwala inaczej jej doświadczać; że bywanie w strefie niebieskiej jest doświadczeniem każdego z nas; po czym my rozpoznajemy, że jesteśmy w niebieskiej strefie; jak i po czym może rozpoznać ją każdy z nas; indywidualną, subiektywną skalę o przekonaniach i skojarzeniach dotyczące zamrożenia; o ochronnej mocy pobytu w strefie niebieskiej; o trudności w sięganiu po pomoc, gdy jest się w niebieskiej strefie; o energii złości, która jest sposobem, ale nie jedynym, na wydostanie się ze strefy niebieskiej; o mocy kontaktu z drugim człowiekiem i jak to wspiera w wychodzeniu z niebieskiej; o tym, że ciało wie, w jakiej jest strefie; o złoszczeniu się w wyobraźni; o sposobach na to, jak sprawić, by było trochę lepiej; o ćwiczeniu się w rozpoznawaniu stanów emocjonalnych i stref regulacji dzięki obserwacji zwierząt domowych; o tym, że gdy pobyt w niebieskiej strefie się przedłuża i pojawia się myśl o depresji, warto skontaktować się i skonsultować ze specjalistą. Pojawiają się nazwiska i tytuły: Amelię i Emily Nagoski - ich książkę “Wypalenie” i Podcast Feminist Survival Project; Deb Dana i jej audiobook Befriending your nervous system; Kasia Urbaniak i jej książka Unbound.

W tej Pogadance mówimy: czym wg nas akceptacja jest; czym wg nas akceptacja nie jest; że zauważanie to okazja do świętowania; o rydwanie Wielkiej Czwórki - akceptacji, empatii, życzliwości i ciekawości; o akceptacji siebie i akceptacji innych; o dwóch przekonania, które wspierają akceptację innych; że akceptacja to proces, który wymaga świadomej pracy; że “bycie nieakceptowaną” to nie uczucie, tylko myśli, fantazje i historie, i jak się z nimi rozprawić za pomocą prostego ćwiczenia; że najłatwiejsza jest akceptacja bezwarunkowa i radykalna; o kilku praktykach wspierających akceptację; o kilku ważnych pytaniach, które mogą nam pomóc przyglądać się sytuacji i zmieniać perspektywę; że akceptacja ma działanie podobne do szczepionki; o magicznym słowie “jeszcze”. W czasie Pogadanki padają hasła, tytuły, nazwiska: Tara Brach - książka “Radical Acceptance” (Radykalna akceptacja), “Radical Compassion”, praktyka RAIN; Kasia Urbaniak (kto zdziwiony, że o niej wspomniałyśmy? :); Kristin Neff - Self Compassion.

Zaczynamy od zmierzenia się z bezradnością w świeżym doświadczeniu - ta Pogadanka nie mogła się odbyć tak, jak ją zaplanowałyśmy i na szybko szukałyśmy innych rozwiązań, by spotkać się online i wtedy kolejne techniczne sprawy stawały na przeszkodzie. Okazało się, że nie tylko my miałyśmy myśl o bezradności, ale także osoby oczekujące na transmisję. W tej Pogadance jest mowa: że bezradność to trudne miejsce; o warstwach bezradności, związanych z zamrożeniem i tym, gdzie wędruje uwaga; że bezradność lubi się ukrywać - często za złością; o czapie na bezradności, czyli - przekonaniach, ocenach i krytycznych myślach wokół bezradności; o mocy pytań “co się tutaj dzieje?”, “jaki jest mój cel?”, “po co ja to robię?”; o przyjęciu bezradności jako jednego ze stanów, doświadczeń, momentów; o strefie wiedzy i rozwoju w bezradności; o mikro działaniach, które pokazują i dają okazję doświadczyć własnego wpływu; o sięganiu po wsparcie przy dużej bezradności; o różnych naszych strategiach na doświadczanie bezradności i wychodzenie z niej; o “wspólnym człowieczeństwie” w doświadczaniu bezradności; że pomocne może być udawanie i wyobrażanie sobie, że coś jest możliwe. W Pogadance padają nazwy, nazwiska, tytuły: “Wypalenie” - książka sióstr Nagoski, w kontekście “the monitor”, “kontrolki”; “Unbound” - książka Kasi Urbaniak https://www.kasiaurbaniak.com/unbound-book; Kristin Neff i jej koncepcja “wspólnego człowieczeństwa” https://self-compassion.org/; Milton Erickson;

Szczęście? Nieszczęście? Kto wie… - słowa z chińskiej opowieści stały się trochę mottem naszej Pogadanki. Temat chyba był dla Was ciekawy, bo ponad 300 osób oglądało nas na żywo. Dzięki! A gadałyśmy o: przekonaniach o zdolności do podejmowania decyzji; decyzjach w związkach; plusach i minusach decyzji i gdzie je lokujemy w zależności od sytuacji; konsultowaniu się z innymi, przegadywaniu spraw, które czasem postrzegamy jako nieumiejętność podjęcia samodzielnej decyzji; rozbieraniu ocen i interpretacji na konkretny opis “co to znaczy”; dziennym limicie podejmowania decyzji; sposobach na dbanie o zasobnik z limitem decyzji; niepewności; planie wykreślenia ze słownika hasła “dobra decyzja”; szukanie potrzeb wspiera decyzję o tym o efekcie utopionych kosztów, ciastkach, które można jeść i mieć; serialach, bo dobrze pokazują, że nie da się obejrzeć wszystkiego; porównywaniu się z innymi i przekonaniach, jak wiele owi “inni” robią; efekcie FOMO (fear of Missing Out); realizowaniu potencjału; różnych rodzajach i poziomach niepewności oraz o zdolności do ich obsługiwania (to słowo w tym kontekście jakoś bardzo się Wam podobało, wnioskując po komentarzach :); wiewórce sióstr Nagoski. Wspominamy: Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym - Daniel Kahneman, wyd. MediaRodzina; Amelia i Emily Nagoski - podcast https://www.feministsurvivalproject.com/ i książka “Wypalenie”; Artur Król https://blog.krolartur.com/nieco-o-mitach-na-temat-milosci/; Elisabet Gilbert “Jedz, módl się i kochaj”; Ruth Chang https://www.ted.com/talks/ruth_chang_how_to_make_hard_choices?language=pl; o zeszycie o złości https://o-zlosci.mamato.pl/; kursie Agnieszki i Gosi Stańczyk https://platformarozwojowa.pl/komunikacja/ naszym webinarium o decyzjach https://pogadanki.paniswojegoszczescia.pl/ webinarium 13/13 Sylwii https://webinar.paniswojegoszczescia.pl/ i kursie https://kursnws.pl/. Jeśli temat Was zainteresował, to zapraszamy do wysłuchania Pogadanki #32 o STRACIE I ŻAŁOBIE na Spotify.

W jak zwykle przyjacielskiej atmosferze siadamy do gadania o Przyjaźni. I z jednej strony deklarujemy niechęć do szufladkowania jej, nie mamy też checklisty z punktami, po których odhaczeniu mamy pewność, że to przyjaźń. Agnieszka od razu deklaruje, że “szafuje” tym słowem i często go używa, ale wiemy, że dla wielu osób to relacja wyjątkowa i niemal idealna. Jak my widzimy wyjątkowość przyjaźni, na czym ona dla nas polega? Już na początku pada mocne zdanie, że bez niej nie da się żyć. A przez kolejnych 50 minut: sprawdzamy z kim można się przyjaźnić i wymieniamy tu na przykład bohaterów książek, ale także członków rodziny; rozmawiamy o kierunkach przepływu wsparcia w przyjaźni i innych relacjach; nazywamy przyjaźń potrzebą, w odróżnieniu od innych relacji, które określamy raczej jako strategie; padają hasła własność, posiadanie, wolność i patrzymy, jak się mają do przyjaźni; przyglądamy się kwestii zazdrości o przyjaciół (jeśli Was interesuje ten temat, to o zazdrości była osobna Pogadanka #46; i gorącemu aspektowi (co było widać także w komentarzach) przyjaźni męsko-damskiej i jej ewentualnemu erotycznemu podtekstowi ; rozmawiamy też o szukaniu sposobów na to, jak spędzać ze sobą czas, jak szukać kontaktu, uwzględniając rozmaite swoje zasoby i wyzwania; jest o pączkowaniu przyjaźni; zastanawiamy się jak i gdzie szukać przyjaźni; jest też kawałek o konfliktach w przyjaźni i jak można je opiekować; o tym, że konflikt, to sytuacja gdzie jest dwoje nadawców i zero odbiorców i jak to jest w parze, a jak w przyjaźni (bo widzimy różnicę). Wspominamy: Gosia Stańczyk - webinarium o koregulacji www.gosiastanczyk.pl książkę https://www.amazon.com/Meet-Hard-Love-Places-Relationship-ebook/dp/B01BR2QAAS o nowej stronie Agnieszki https://agnieszkastein.pl/; o nowym sezonie wioski online https://wioskaonline.pl/; Campach czyli rodzinnych wyjazdach https://www.pasikonie.pl/camp-info;

Pogadanka o zazdrości. Dowiesz się z niej o: piętrach w zazdrości; uczuciach schowanych pod pojęciem zazdrości; konkretnych zachowaniach, które się pod nią kryją; fantazjach dorosłych na temat zazdrości u dzieci i jakie nadają jej znaczenie; przekonaniu, że jedna relacja może utrudnić budowanie innych relacji; sytuacjach, w których dzieci interesują się zabawkami, po które właśnie sięgnęło inne dziecko; wpływie zasobów i dostępności do nich na odczuwanie zazdrości i jak to wyglądało ewolucyjnie; tym, że tęsknota może być z relacji innych niż ta, w której jej doświadczamy; tym, że gdy jest nam trudno, szukamy rozwiązań na zewnątrz i próbujemy zmienić drugą osobę poprzez np. kontrolowanie; gdy jestem ważna dla siebie, to może to wiele zmienić; warto w sytuacji zazdrości włączyć ciekawość; przywilejach - także własnych - i praktyce wdzięczności; zazdrość może być studnią wiedzy o sobie; czerwonych szminkach, getrach, słówkach “zazdro” i “mech” :) Pytania, które mogą pomóc w eksplorowaniu tematu: skąd wiesz, że to jest zazdrość? czego ja się w ogóle boję? czy ja mogę się zatrzymać przy tym, co się dzieje we mnie, u mnie? czego ja szukam dla siebie? o czym to jest u mnie, gdy mówię “zazdrość”? czy używając słowa “zazdrość” ułatwiamy sobie, czy utrudniamy zrozumienie sytuacji? Linki do osób, książek, zasobów, o których mówimy w Pogadance: Marta Sikorska i jej końskie stado, które ma u siebie na podwórku, czyli w Pasikoniach www.pasikonie.pl; badacz Peter Gray'u -w kontekście koncepcji własności u pierwszych społeczności; Pogadanka poświęconej w całości Lękowi Przed Odrzuceniem; Kasia Urbaniak (tak i tym razem! :) www.kasiaurbaniak.com; Tsabary Shefali i jej książka “Świadomi Rodzice”; technika RAIN https://mindfulnessinside.pl/metoda-rain-w-radzeniu-sobie-z-trudnymi-emocjami-mindfulness/);

Błędy są częścią życia i rozwoju. Im więcej tych popełniamy tym więcej się uczymy. Dlatego chcemy porozmawiać o tym jak w naszej kulturze często utrudniamy sobie to uczenie się przed widzenie błędów jako porażek i problemów.

Słabość, siła. Para przeciwieństw, które dla nas chyba nie do końca są przeciwieństwami. Chcemy więc pogadać o tym jak możemy odpakowywać słabość i szukać ukrytych tam skarbów.

Bezbronność, kruchość, niepewność. Vulnerability jest tak skomplikowanym słowem, że nawet nie mamy w naszym języku jednego słowa, które oddawałoby wszystkie jej odcienie. A to jedno z naszych ulubionych słów ostatnio.

Trzecia pogadanka do kompletu. Dziękowanie i wdzięczność. Opowiadamy o tym, że wdzięczność to nie to samo co dziękowanie i jak ją można praktykować. Rozmowa nagrana 15 października 2020 roku

To chyba jeszcze trudniejszy temat od proszenia. W naszym odczuciu sami go sobie bardzo utrudniamy. Dlatego chciałyśmy wprowadzić trochę lekkości w temat przepraszania i naprawiania relacji. Rozmowa nagrana 1 października 2020 roku.

Jeśli proszenie jest dla Was wyzwaniem, to jest pogadanka dla Was. Ale też jeśli ciekawi Was ten temat i zastanawiacie się czy można o tym zrobić osobną pogadankę. Rozmowa nagrana 17 września 2020 roku