Podcasts about jeste

Czy wiecie, że Jared Leto jest znany z wysyłania obleśnych wiadomości do niepełnoletnich dziewczyn? Albo że Angelina Jolie rozwiodła się z Bradem Pittem po tym, jak ten m.in. dusił jedno z ich dzieci? Dlaczego niektórzy mężczyźni w Hollywood mogą robić takie rzeczy i nie spotykają ich z tego powodu żadne większe konsekwencje? O tym rozmawiamy w dzisiejszym odcinku.

I denne sidste episode fra Saudi-Arabien går turen fra den rolige kystby Yanbu ved Det Røde Hav til storbyen Jeddah – og til sidst tilbage til Riyadh for at opleve det spektakulære King Abdulaziz Camel Festival. Undervejs møder jeg gavmilde lokale på et natmarked, bor gratis hos en CouchSurfing-vært og besøger verdens højeste tårn, der aldrig blev færdigbygget. Rejsen slutter omgivet af majestætiske kameler i en skønhedskonkurrence med præmier for millioner. Et perfekt punktum på en rejse fyldt med gæstfrihed, kontraster og overraskelser. Lyt med – og hvis du vil se billederne og læse mere om turen, finder du det her: https://www.radiovagabond.dk/305-saudi-arabien/

Jesteśmy na Służewcu. Nasz redakcyjny kolega Wojtek Karpieszuk i jego dwaj przewodnicy ze Stowarzyszenia Lepszy Służewiec - Jakub Gładysz i Jakub Kompa - objechali na rowerach okolicę rozmawiając o tym, czy ten rejon miasta zmienia się w sposób sensowny i przyjazny mieszkańcom. A jest to jedno z tych miejsc, gdzie Warszawa zmienia się najbardziej radykalnie. Monokultura biur, która kiedyś zajęła tutejsze tereny przemysłowe, ustępuje teraz mieszkaniówce. Jak podkreślają nasi przewodnicy, teraz jest ostatnia chwila, aby w tej transformacji Służewca zachować zdrowy balans, żeby nie wyprowadzać stąd wszystkich miejsc pracy, a wręcz jeszcze wprowadzić jakieś nowe instytucje, tak by ludzie mieli blisko do pracy, szkoły, przychodni i zielonych miejsc relaksu.

Polskie znicze rozświetlają Europę – eksportujemy do Niemiec, Czech, Włoch i USA. Tylko w Polsce wydajemy na znicze około 700 mln zł rocznie.Polska jest największym producentem zniczy w Europie i jednym z liderów na świecie. Wartość krajowego rynku szacuje się na ok. 700 mln zł rocznie, z czego ok. 25 proc. stanowi eksport. Z kolei z danych PAP i ITC, w 2023 r. wartość eksportu polskich zniczy i dodatkowo świec wyniosła 764 mln euro, co stanowiło 17 proc. światowego rynku, a w 2024 r. sięgnęła 727 mln euro (16,2 proc. udziału). Polskie produkty trafiają głównie do Niemiec, Czech, Słowacji, na Litwę, Łotwę, Węgry oraz do USA. Branża dynamicznie się rozwija i coraz mocniej stawia na recykling oraz rozwiązania ekologiczne.

W tym odcinku porozmawiamy o łódzkim festiwalu filmowym - Kamera Akcja.

Rozmowa z Bronisławem Wildsteinem rozpoczęła się od przytoczenia fragmentu wystąpienia Donalda Tuska. Premier, przemawiając na konwencji Koalicji Obywatelskiej, odniósł się wprost do tez wygłoszonych przez publicystę podczas kongresu „Myśląc Polska”. Oskarżył środowisko PiS o szukanie usprawiedliwień dla agresji Rosji na Ukrainę i o wrogość wobec Zachodu.Jesteście potrzebni, żeby zło znowu nie zatriumfowało. (...) Oni naprawdę szukają usprawiedliwienia dla agresji rosyjskiej, bo dla nich głównym wrogiem jest Europa, Niemcy, Francja, Unia Europejska– mówił Donald Tusk, dodając ironicznie, że to właśnie Wildstein miał sformułować tezy o odpowiedzialności Zachodu za wybuch wojny.Bronisław Wildstein przyjął te słowa z chłodnym dystansem. Jak zaznaczył, nie czuje satysfakcji z tego, że premier cytuje jego wypowiedzi – widzi w tym raczej dowód manipulacji i politycznego nadużycia.Ja nie mogę powiedzieć, że byłbym zadowolony, bo tak się przyzwyczaiłem już do kłamstw i manipulacji ze strony naszego premiera. To smutne powiedzieć, że polski premier posługuje się bez przerwy kłamstwem i manipulacją, ale powinniśmy spojrzeć prawdzie w oczy – tak jest– powiedział publicysta.Wildstein przypomniał, że jego wystąpienie na kongresie „Myśląc Polska” dotyczyło nie polityki bieżącej, lecz zagadnienia tożsamości narodowej. W panelu, który otwierał całe wydarzenie, uczestniczyli – jak podkreślił – profesorowie Andrzej Nowak, Wawrzyniec Rymkiewicz i Zbigniew Stawrowski.W Katowicach Wildstein mówił o głębszym kryzysie cywilizacji Zachodu. W rozmowie z Radiem Wnet wyjaśnił, że jego zdaniem Europa odrzuca własne fundamenty, ulegając ideologii, którą nazywa „ideologią emancypacji”.W tej chwili trzeba sięgnąć głębi, kiedy opisuje się zjawiska polityczne i pokazać fundamentalne niebezpieczeństwo. Cywilizacja zachodnia zaczyna nie tylko sama siebie kwestionować, ale wygląda, jakby chciała popełnić samobójstwo. Wyrasta to z ideologii emancypacji – ideologii, która chce wyzwolić człowieka od wszelkich tożsamości, także cywilizacyjnych, a więc uderza w samą cywilizację– wskazał.

Chcesz wziąć udział w konferencji?https://grzegorzkusz.pl/konf0Wesprzyj nas na Patronite:https://patronite.pl/grzegorzkusz

Oho! Da li je ovo nova epizoda? Jeste. VRATILI SMO SE! I doveli smo Duš(m)ana sa sobom. A on je doneo papirnu galanteriju! Pardon, književnost. Sajam knjiga je u toku, pa evo da vidite šta krije Veseli Četvrtak na svom štandu.

W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o tym, jak zmieniają się social media i jak z jednej strony czujemy się w nich coraz gorzej, a z drugiej znajdujemy takie, w których czujemy się lepiej. Czy zbliża się koniec panowania Facebooka i zostaje nam czekanie na nadejście zbawcy w postaci Discorda? Czy Reddit jest naprawdę taki zły, jak się o nim mówi? Czy olej tłoczy się w tramwaju? Na prawie wszystkie z tych pytań odpowiemy w dzisiejszym odcinku.

– 180 tysięcy urodzeń to dramat – mówi Przemysław Czarnek. Według niego tylko odważna polityka prorodzinna może zatrzymać kryzys demograficzny, który zagraża przyszłości Polski. Podczas konwencji programowej Prawa i Sprawiedliwości „Myśląc: Polska” w Katowicach poseł Przemysław Czarnek mówił o konieczności głębokich zmian ustrojowych, ale największy nacisk położył na dramatyczny spadek liczby urodzeń w Polsce.180 tysięcy urodzeń to dramat. Dziewczęta urodzone wśród tych 180 tysięcy dzieci musiałyby za 20–30 lat rodzić po osiem dzieci średnio, żeby choć częściowo odtworzyć populację– mówił Czarnek w rozmowie z Radiem Wnet. Jak dodał, taki scenariusz jest oczywiście niemożliwy.Jesteśmy w opłakanej sytuacji demograficznej, a każde rozwiązanie wspierające politykę prorodzinną jest dziś na wagę złota– podkreślił.Czarnek przekonywał też, że odbudowa demografii powinna być traktowana jako priorytet polityki państwa, niezależnie od podziałów partyjnych.To kwestia przetrwania narodu– dodał.Zmiany ustrojoweCzarnek wskazał, że Polska potrzebuje nie tylko impulsów finansowych, ale całościowej strategii, która przywróci wiarę w stabilność rodziny i bezpieczeństwo socjalne. Odniósł się też do dyskusji o zmianach ustrojowych, które toczą się w ramach paneli konwencji PiS.To moment konstytucyjny, najlepszy od dwudziestu lat, by pomyśleć o nowej ustawie zasadniczej– mówił. Jego zdaniem obecna konstytucja „w praktyce przestała obowiązywać”, a część jej autorów sama ją unieważniła.Są wartości, które trzeba zachować, jak odniesienie do godności osoby ludzkiej jako źródła wolności i praw. Ale są też kwestie wymagające pilnej zmiany, zwłaszcza system rządów– tłumaczył.Twarde „nie” dla złych rozwiązań dla PolskiW rozmowie poruszono również temat polityki europejskiej. Czarnek zaznaczył, że stanowisko Prawa i Sprawiedliwości wobec Unii Europejskiej ewoluuje.Był czas, gdy byliśmy szantażowani przez Unię i trzeba było sobie z tym radzić. Dziś nie ma już miejsca na manewry – trzeba mówić twarde „nie”, gdy coś jest sprzeczne z polskimi interesami– stwierdził.Zaznaczył przy tym, że nie chodzi o opuszczanie Wspólnoty, lecz o skuteczniejsze wykorzystanie jej mechanizmów.Nie wychodzić z Unii, ale wykorzystywać ją dla naszych interesów i sprzeciwiać się tam, gdzie unijne rozwiązania idą w poprzek polskim– podkreślił.

Sprawdzaj również na SPOTIFY: https://open.spotify.com/show/2XwRk3S...Timeline tematów:00:12 Przywitanie02:13 Urodziny Marleny14:00 O dziarach u Maqoo21:20 Recenzja braci Kacperczyk36:00 Dygresja o Fred Again.45:00 Omówienie Sabotażysty

Deloitte wpadł na $440k raporcie wygenerowanym przez AI z “przepięknymi halucynacjami” - cytaty prowadziły do nieistniejących książek i przemówień. Łukasz komentuje sucho: “AI można używać, ale warto sprawdzić, co wygenerowało.” Tymczasem GitHub dostał rozkaz migracji z AWS do Azure w 18 miesięcy.

Kiedy tylko znalazła chwilę wolnego czasu, chodziła do barów, gdzie spotykali się młodzi policjanci, bo miała słabość do munduru…Ubierała się wtedy w kuse sukienki, godzinami układała fryzurę i nakładała makijaż…Bo a nóż trafi w końcu na swoją bratnią duszę…"Nowe śledztwo właśnie się zaczyna! Jesteś gotów? Dwa pierwsze odcinki znajdziesz tu: https://www.skyshowtime.com/pl/its-time-for/glina?link=section6www.skyshowtime.com▶️Kanał Twoja Historia / @podcastkryminalnyth

Nagroda Sacharowa dla Andrzeja PoczobutaRozmowa w Poranku Radia Wnet rozpoczęła się od sprawy Andrzeja Poczobuta, któremy przyznano Nagrodę im. Sacharowa. Poczobut – dziennikarz i działacz polski na Białorusi – od ponad czterech lat pozostaje w więzieniu. Jak mówił mecenas Krzysztof Wąsowski, Poczobut to „wielki bohater, dzielny człowiek”. Zaznaczył, że “skutki takich izolacji, szczególnie w psychice człowieka, są nieprawdopodobnie ciężkie”.Prowadzący przywołał fragment mowy sędziego Dariusza Łubowskiego – który nie wyraził zgody na wydanie Niemcom Wołodymyra Żurawlowa podejrzewanego w tamtym kraju o wysadzenie Nord Stream i zwolnił go z tymczasowego aresztowania – o koncepcji „wojny sprawiedliwej”, w której sędzia sięgał do Arystotelesa, Cycerona, św. Augustyna i św. Tomasza, kończąc wnioskiem, że warunki „bellum iustum” spełnia walcząca z agresją Ukraina.Stary, dobry styl. Dzisiaj niespotykany na salach sądowych. Aksjologiczne podejście jest niezwykle konieczne: ma walor edukacyjny i głęboki walor interpretacyjny. Wreszcie wiadomo, dlaczego sędzia podjął taką decyzję– wskazał.Sprawa ks. Michała OlszewskiegoMecenas Wąsowski mówił też o sprawie ks. Michała Olszewskiego, którego jest obrońcą. Zapowiedział wniosek o wyłączenie sędzi z uwagi na konflikt prawny z jednym z kluczowych świadków – Zbigniewem Ziobro. Mówił też o stanie duchownego.Nie jest w stanie publicznie odprawić mszy. Ciężar takiego hejtu, który on nosi w sobie jest po prostu ogromny i rzeczywiście jest podjęta ta terapia psychologiczna, psychiatryczna– dodał.RARS – areszty, świadkowie i „przecieki”Mówił też o śledztwie dotyczącym Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych, wskazał, że wszyscy wcześniej aresztowani są już na wolności.Jesteśmy na etapie lansowania się niektórych dziennikarzy z wybrakowanymi przeciekami. Prokuratura jest ‘w lesie' – nie ma aktu oskarżenia. Oni tak naprawdę tak jakby nie wiedzieli, co dalej z tym robić i w jakim kierunku pójść– mówi mecenas.Wąsowski sam usłyszał zarzut „pomocnictwa w praniu pieniędzy” w związku z przyjęciem depozytu od klienta. W jego ocenie to “pomysł, by wyłączyć adwokata: postawić mu zarzut za czynności obrończe”. Podkreśla, że odmówił wydania dokumentów, powołując się na tajemnicę adwokacką, a sąd – jak relacjonuje – przyznał mu rację. Sędzia uznała, że to tajemnica. Teraz ma rozstrzygnąć zażalenie na środki zapobiegawcze. Żadnej kaucji nie zapłacę”.

JESTEŚMY PRZECIW. PYTANIA O INNĄ ROSJĘKsiążki. Rozmowy. Spektakl26 – 28 września 2025Big Book Cafe MDM I WarszawaWeekend inspirowany książkami i opowieściami o sprzeciwie będzie próbą zrozumienia przyczyn, dla których Rosja jest współcześnie wrogiem Ukrainy, Europy i wolności.Oraz okazją do zadania pytań o scenariusze przyszłości, o nieuchronność kursu wyznaczonego przez Putina, a także o los tych, którzy znaleźli się w potrzasku władzy i wielkiej historii.--------------------------------------------------------------------SZTUKA NA INDEKSIERozmowa z WIKTOREM JEROFIEJEWEMZ autorem rozmawiała ANNA KRÓLTłumaczyła z języka rosyjskiego JÓZEFINA INESA PIĄTKOWSKA.Wydarzenie odbyło się 28 września, niedziela, o godzinie 18:00 w Big Book Cafe na ulicy Koszykowej 34/50.Jaki jest los i zadanie artystów oraz pisarzy sprzeciwiających się autorytarnej władzy? Gdzie żyją, o czym piszą współcześni rosyjscy dysydenci. Kto publikuje ich książki, kto je czyta? O tym, komu jest dziś potrzebna literatura sprzeciwu i jakim głosem mówią współcześnie opozycyjni twórcy rosyjscy, a także o światowym bojkocie rosyjskiej kultury, opowiada pisarz i publicysta Wiktor Jerofiejew, który w swoich powieściach bezwzględnie rozlicza się z rosyjską historią i narodową megalomanią, a ostatnio – także z reżimem Putina. W ojczyźnie uznany za skandalistę i prowokatora, od lat żyje, tworzy i publikuje w Niemczech, a w pisarstwie nieustannie zmaga się z mitem „duszy rosyjskiej”.WIKTOR JEROFIEJEW (UR. 1947)Pisarz i publicysta. Autor powieści, opowiadań i esejów. Urodził się w rodzinie radzieckiego dyplomaty (a wcześniej tłumacza Stalina), w dzieciństwie mieszkał w Paryżu. Ukończył studia na Uniwersytecie Moskiewskim, jest doktorem nauk humanistycznych. W 1979 r. był jednym z inicjatorów „Metropolu” – wydanej w drugim obiegu antologii tekstów pisarzy zakazanych przez cenzurę. Został wyrzucony ze Związku Literatów i objęty zakazem druku. Jego książki zaczęto wydawać w Rosji dopiero w 1988 r., po dojściu Gorbaczowa do władzy.Wiele jego tytułów ukazało się w polskim tłumaczeniu, m.in. powieści „Rosyjska piękność”, „Sąd Ostateczny”, „Encyklopedia duszy rosyjskiej”, „Dobry Stalin”, „Akimudy”, „Różowa mysz” oraz zbiory opowiadań „Życie z idiotą”, „Mężczyźni”, „Rosyjska apokalipsa” i „Ciało”.Zaliczany do wybitnych postmodernistów, w prozie uchodzi za skandalistę i prowokatora. Posługuje się groteską i sarkazmem, a jego przewrotna twórczość jest bezwzględnym rozliczeniem z przeszłością i mitami. W literaturze zmienił romantyczny motyw żywiołowej „rosyjskiej duszy” w gorzki obraz społecznej degeneracji i apatii.Mieszka w Berlinie. Publikuje w Niemczech, tam ukazała się m.in. powieść „Wielki Gopnik” o dojściu Putina do władzy. Jako publicysta współpracuje z mediami w Europie oraz USA, m.in. z „Gazetą Wyborczą”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung” i „New York Times Book Review”.

Dwieście osiemdziesiąty pierwszy odcinek z szybkiej serii ESPRESSO, w którym przyglądamy się słówku QUANTO.Co powiesz na mailowe lekcje włoskiego do porannej kawki? Zapisz się:www.oltremare.pl/newsletter/ 

Jeśli zastanawiasz się jak wyjść z biedy i nie wiesz jak zarządzać pieniędzmi, a interesuje Cię wolność finansowa to zarządzanie budżetem domowym jest pierwszym krokiem! Dowiesz się jak oszczędzać pieniądze i jakie są nawyki bogatych ludzi, to odpowiedź na pytanie dlaczego wciąż nie jesteśmy bogaci! Kluczem jest odpowiedź na pytanie jak pomnażać pieniądze i jak inwestować małe kwoty! To co? Już wiesz dlaczego nie masz pieniędzy?

W 94. epizodzie „Z warsztatu lidera” bierzemy pod lupę motywator Kontakty społeczne w modelu Reiss Motivation Profile (RMP). Józef Kącki (niski wynik) i Grzegorz Niczyporuk (wysoki wynik) pokazują dwa skrajne style funkcjonowania: od ludzi, którzy ładują baterie w tłumie i traktują spotkanie jako cel sam w sobie, po tych, którzy potrzebują sensu i jakości rozmowy, a regenerują się w samotności.Usłyszysz, czym kontakty społeczne są – i czym nie są, jak nie mylić zachowania z motywacją, jak łączyć ten motywator z innymi (władza, niezależność, status, rodzina), oraz jak mądrze projektować środowisko pracy i komunikację (np. „powroty do biura”). Na koniec, jak zawsze, lekka, zapadająca w pamięć puenta.W skrócie:Definicja RMP „Kontakty społeczne”: potrzeba częstych, fizycznych kontaktów z ludźmi vs. preferencja jakości nad ilością.Dwie perspektywy w praktyce:wysoki wynik → energia z bycia wśród ludzi, łatwe nawiązywanie relacji, small talk jako wartość;niski wynik → skupienie na celu i sensie spotkania, odpoczynek w ciszy, „rozmowa dla rozmowy” nie nagradza.Nie myl zachowania z motywacją: świetny mówca może mieć niską potrzebę kontaktów; to, co widzimy, nie zawsze ujawnia, co kogo napędza.„Papierek lakmusowy”: sposób regeneracji (tłum vs. samotność) pomaga rozpoznać własny profil.Połączenia z innymi motywatorami:kontakty ↑ + władza ↑ → naturalni liderzy „ciągnący tłumy”;kontakty ↑ + niezależność ↓ (współzależność) → budowniczowie głębokich więzi;kontakty ↓ + władza/niezależność ↑ → skuteczność, konkret, ale ryzyko „odludka”, jeśli środowisko jest źle zaprojektowane;kontakty ↑ + status ↑ → role ekspozycyjne; kontakty ↓ + status ↑ → ekspozycja „na własnych zasadach”.Praktyka dla liderów/HR:zamiast „sprzedawać integrację”, adresuj inne motywatory (np. ciekawość – spotkania z ekspertem) przy zachęcaniu do biura;projektuj role i komunikację pod profil zespołu; spotkania skracaj/strukturyzuj dla osób z niskimi kontaktami.Sprzedaż: cała branża nie ma ponadprzeciętnie wysokich kontaktów, ale top performerzy często łączą je z motywatorem rodzina/opiekuńczość.Pamiętaj!RMP to mapa energii, nie ocena: mówi, gdzie naturalnie łatwiej Ci być dobrym liderem – i co warto wzmocnić kompetencyjnie.-------------------------------------O motywatorze: Kontakty społeczneNiska wartość motywatora Kontakty społeczne oznacza, że:Liczy się dla Ciebie jakość kontaktów, a nie ich ilość.Czas wolny wolisz spędzać z dala od innych.Kiedy jesteś sam, cieszysz się ciszą, niezakłóconym spokojem i wolnością od oczekiwań społecznych.Nie interesujesz się życiem prywatnym innych osób.Tracisz kontakt z ludźmi po zmianie pracy lub miejsca zamieszkania.Uważasz, że lepiej mieć kilku bliższych przyjaciół zamiast mnóstwa przelotnych znajomości.Unikasz imprez i większych spotkań towarzyskich.Mała potrzeba Kontaktów społecznych - co Cię motywuje?praca w odosobnieniu lub w domumożliwość pełnej koncentracji na wykonywanych zadaniach i brak rozpraszaczyposzanowanie twojej prywatnościbrak konieczności udziału w spotkaniach towarzyskichmożliwość spędzania czasu w pojedynkęWysoka wartość motywatora Kontakty społeczne oznacza, że:Spotkania towarzyskie są dla Ciebie bardzo ważne i lubisz spędzać czas z innymi ludźmi.Jesteś osobą towarzyską i otwartą.Łatwo wpasowujesz się w towarzystwo innych ludzi, nawet jeśli są dla Ciebie nowi.Jesteś elokwentny i potrafisz przekonać innych do swojego punktu widzenia przy pomocy przyjaznej perswazji.Duża potrzeba Kontaktów społecznych - co Cię motywuje?praca w pomieszczeniu z innymi ludźmi (biura typu open space czy hot desk)zadania wymagające kontaktu z wieloma osobamimożliwość poznawania nowych ludzi i wchodzenie z nimi w interakcjeczas na prowadzenie luźnych, niezobowiązujących rozmów

W tym odcinku porozmawiamy o najlepszych filmach biograficznych i opowiemy Wam o naszych faworytach. Zasubskrybuj I OCEŃ NAS NA Spotify lub Apple Podcasts - żeby być na bieżąco i wesprzeć nasz kanał. - będziemy wdzięczni Chcielibyśmy również podziękować naszym Patronom i subskrybentom Premium na Spotify! To dzięki Wam możemy sie rozwijać - dziękujemy za Wasze wsparcie! W szczególności - ⭐️Bartosz Pela⭐️, Ania Grochowska, Mateusz Antoniak, Paweł Jarosz, Mateusz Cyra, Ryszard Gawroński, Justyna JS, Piotr Krzemień. Jesteście wspaniali ! Jeżeli chcecie nas wesprzeć zapraszamy na naszego Patronite'ahttps://patronite.pl/tenpodcastfilmowyZapraszamy do słuchania. Jeśli chcecie się z nami skontaktować, piszcie na:tenpodcastfilmowy@gmail.comZnajdziecie nas również na naszej stroniehttps://tenpodcastfilmowy.movie.blog/oraz na Instagramie https://www.instagram.com/tenpodcastfilmowy/ i Facebookuhttps://www.facebook.com/Ten-Podcast-Filmowy-106402324184588

Coraz częściej w przestrzeni publicznej słyszymy głosy polityków, ale nie tylko, o tym kto jest prawdziwym Polakiem. Jakie powinien mieć cechy i czym ta jego polskość powinna się charakteryzować. Marek Mierzwiak w dzisiejszym wykładzie w Szkole Bardzo Wieczorowej rozmawia właśnie na ten temat z dr Jackiem Kurkiem - historykiem, przyglądając się naszej polskości w różnych aspektach. Bo Polak to nie tylko ktoś z wierszyka Władysława Bełzy, ale to człowiek, ludzie tutaj żyjący.

Join Roy and teacher Kamala as they practice common Polish professions and the key question "Kim jesteś z zawodu?" The episode covers vocabulary like nauczycielka (teacher), lekarz (doctor), biznesmen (businessman), and more, with example sentences and pronunciation practice. Listen for short dialogues about work, running a company, and simple questions you can use to ask someone about their job in Polish.   I have just launched my PodFather Podcast Coach Community https://www.skool.com/podfather/about   Start your own SKOOl Academy https://www.skool.com/signup?ref=c72a37fe832f49c584d7984db9e54b71   All about Roy / Brain Gym & Virtual Assistants at ⁠https://roycoughlan.com/⁠   

02:07 - Co to się staneło? 08:39 - Europa37:32 - Radio Mołdawia44:53 - Tymczasem w Stanach49:44 - Listy53:39 - Afryka1:01:47 - Ameryka Dolna1:15:53 - Ameryka Górna1:26:09 - Wschód bliski i daleki1:59:49 - Ulało mi się2:30:31 - WierszZrzutka na terenówki: https://zrzutka.pl/pmbda3Kup se książkę: zarubieza.pl/ksiazkaZapraszam na moje soszjale, gdzie wrzucam dodatkowe materiały:https://www.instagram.com/zarubieza/https://www.facebook.com/Za-Rubie%C5%BC%C4%85-109949267414211/I jeszcze twitter: https://twitter.com/mioszszymaski2Youtube na streamy: https://www.youtube.com/channel/UCFfeJz4jDbVg_dYmCc_xXeAJeśli chcesz wesprzeć moją twórczość, to zapraszam tutaj:https://patronite.pl/miloszszymanskibuycoffee.to/miloszszymanski

W tym odcinku rozmawiamy o realiach realizacji CPK — szczególnie o części kolejowej. Maciej Wilk (CEO Flair Airlines, prezes Stowarzyszenia TAKDlaCPK) wyjaśnia, jakie są koszty wyboru dużych prędkości. Czy Polska powinna podejść bardziej realistycznie do projektu CPK? Czy polscy producenci zostaną wykluczeni z przetargów? Czy Polskie Porty Lotnicze stać na sfinansowanie CPK?Mecenasi programu: Inwestuj w fundusze ETF z OANDA TMS Brokers: https://go.tms.pl/UkladOtwartyETF AMSO-oszczędzaj na poleasingowym sprzęcie IT: https://amso.pl/Uklad-otwarty-cinfo-pol-218.html⁠Novoferm: https://www.novoferm.pl/⁠

Położenie geograficzne idealnie predestynuje nas do tego, żeby pozostać zdrowymi mimo braku suplementacji, a ponieważ za oknem jest ciemno, to ogólnie jest super - mamy czas na giereczki i dyskusje o nich. SKLEP ROZGRYWKI GRY: Battlefield 6 (0:57:18) Tom Clancy's The Division 2: Battle for Brooklyn (1:32:00) Darkenstein 3D (1:41:08) Moros Protocol (1:46:54) ODCINEK KOMENTUJECIE TUTAJ! Jesteśmy na Spotify! Tu znajdziecie naszego Discorda. Profil facebookowy: Bądź na bieżąco! Grupa facebookowa: Komentuj, hejtuj, śmiej się z nami Chcecie napisać do nas maila? To piszcie tu: kontakt@rozgrywka.online! iTunes: Masz „ejpla”? Znajdziesz nas tutaj Muzyka w tle na podstawie Creative Commons License pochodzi z https://www.bensound.com/ albo z omawianych produkcji. Materiał reklamowy otrzymaliśmy od Electronic Arts, MicroProse, Super Rare Originals. Otrzymane pozycje oznaczamy jako materiał reklamowy zgodnie z rekomendacjami UOKiK, ale nie ma to żadnego wpływu na nasze opinie.

Mecenasi programu: Inwestuj w fundusze ETF z OANDA TMS Brokers: https://go.tms.pl/UkladOtwartyETF AMSO-oszczędzaj na poleasingowym sprzęcie IT: https://amso.pl/Uklad-otwarty-cinfo-pol-218.html⁠Novoferm: https://www.novoferm.pl/⁠

Hubert Cioromski, szef Fundacji Kopernikowskiej, tłumaczy, dlaczego Polacy w Ameryce mają ogromny potencjał, ale wciąż zbyt mały wpływ. Jak dziś działa Polonia? Co może zrobić młodsze pokolenie? I jak polski rząd może wspierać swoją diasporę w USA?Rozmowę nagraliśmy w wyjątkowej scenerii - w sali teatralnej Copernicus Center w Chicago.Mecenasi programu: Inwestuj w fundusze ETF z OANDA TMS Brokers: https://go.tms.pl/UkladOtwartyETF AMSO-oszczędzaj na poleasingowym sprzęcie IT: https://amso.pl/Uklad-otwarty-cinfo-pol-218.html⁠Novoferm: https://www.novoferm.pl/⁠

Jak wygląda wojna dronowa na froncie rosyjsko-ukraińskim i czego może się z niej nauczyć Polska?Gościem podcastu jest Krzysztof Nieczypor – główny specjalista ds. Ukrainy, Białorusi i Mołdawii Ośrodka Studiów Wschodnich. W rozmowie z Jakubem Bodzionym opowiada o nowoczesnych technologiach militarnych, dynamicznie rozwijających się systemach dronowych i tym, kto dziś wygrywa w wyścigu innowacji – Rosja czy Ukraina.To odcinek o tym, jak zmienia się wojna, dlaczego drony stają się kluczową bronią i co z tej lekcji powinna wynieść Polska w kontekście własnej obronności i strategii bezpieczeństwa.

JESTEŚMY PRZECIW. PYTANIA O INNĄ ROSJĘKsiążki. Rozmowy. Spektakl26 – 28 września 2025Big Book Cafe MDM I WarszawaWeekend inspirowany książkami i opowieściami o sprzeciwie będzie próbą zrozumienia przyczyn, dla których Rosja jest współcześnie wrogiem Ukrainy, Europy i wolności.Oraz okazją do zadania pytań o scenariusze przyszłości, o nieuchronność kursu wyznaczonego przez Putina, a także o los tych, którzy znaleźli się w potrzasku władzy i wielkiej historii.--------------------------------------------------------------------NOWE IMPERIUM?Rozmowa z SIERGIEJEM MIEDWIEDIEWEMZ autorem rozmawiał BARTOSZ KAMIŃSKITłumaczyła z języka angielskiego ANNA ROSIAK.Wydarzenie odbyło się 27 września, sobota, o godzinie 18:00 w Big Book Cafe na ulicy Koszykowej 34/50.TEMATY: ROSJA, IMPERIUM, MENTALNOŚĆ, POLITYKA, AMBICJE, KOMPLEKSY, PUTIN, LĘKICzy obrany przez Kreml kurs kolizyjny ze światem zachodnich wartości jest wynikiem rosyjskiej mentalności? Czy to jedynie efekt skutecznej polityki reżimu o imperialnych ambicjach? A może wyraz marzeń, lęków i kompleksów Rosjan?O tym, jak Putinowi udało się ożywić hasła z przeszłości i co o kryje się za decyzjami – jego i rosyjskiej elity - wyjaśnia Siergiej Miedwiediew, żyjący na emigracji rosyjski historyk i politolog, autor książek „Powrót rosyjskiego Lewiatana” i „Wojna made in Russia”.SIERGIEJ MIEDWIEDIEW (UR. 1966)Jest rosyjskim naukowcem i publicystą, specjalizuje się w politologii, historii, socjologii i studiach kulturowych. W ciągu ostatnich trzydziestu lat prowadził badania i wykładał w Niemczech, Włoszech i Finlandii, od 2004 do 2020 roku był również profesorem i dziekanem w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Moskwie. W ostatnich latach pracuje na emigracji, m.in. jako profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Karola w Pradze. Jego głośna książka „Powrót rosyjskiego Lewiatana” (Wydawnictwo Czarne), nominowana była do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Nowa książka autora „Wojna made in Russia” (Wydawnictwo Krytyki Politycznej) to jedno z najbardziej wnikliwych i fascynujących studiów nad rosyjskim państwem i społeczeństwem, które pojawiło się od czasu pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę.

Co mówią o wrocławskiej wielokulturowości pracownicy 3 sektora, jak walczą z uprzedzeniem wobec Ukraińców, skąd się wzięła lama u Jacka Sutryka i dlaczego Polacy są bardziej tolerancyjni od Hiszpanów? Na te tematy rozmawiała nasza reporterka Zuzanna Galert z Agnieszką Olejarz, wiceprzewodniczącą zarządu Stowarzyszenia Różnorodności Społecznej UP-DATE, podczas międzykulturowego wieczoru kultury białoruskiej.

To historia niezwykle trudnej miłości do kolarstwa. Skrytych pragnień, marzeń. Co kilkaset kilometrów z rezygnacją przerywana i pisana od nowa. Pełna niepowodzeń, bólu, odrzucenia. Jest identyczna jak Twoja. Dziś Różni nas jedynie etap. Niektórzy są u początku tej trasy. Inni w połowie. Ktoś spotyka mnie będąc ze mną koło w koło lub to ja jestem za Tobą. To nieistotne. Najważniejsze, że jesteś na niej. Jesteśmy. Moja trasa rozpoczęła się w 2016 roku, 99 000 km temu. To pięć beznamiętnych cyfr. Liczby nie mają emocji, choć zawsze kusi, by przez ich pryzmat szafować oceny. Dla mnie były one wówczas kluczowe. Kluczową liczbą było 109. Tyle kilogramów. Z nimi miałem okazję już biegać testując pierwszy swój zegarek sportowy. Wtedy każdy rodzaj aktywności był dla mnie błogosławieństwem. Po 4 latach walki z codziennymi napadami paniki okazało się, że bieganie z nadwagą jest na tyle męczące, że ich nasilenie się zmniejszyło. Częstotliwość także uległa ograniczeniu. Jedynie dokuczał mi ból i frustracja, bowiem utrzymanie 6 minut na kilometr było trudne. Do tego kolana. Plecy. Dwie śruby w stawie skokowym ograniczające ruchomość proszące się o chirurgiczne usunięcie. Nawet to relacjonowałem na swoim zupełnie innym kanale, na ktorym działałem od 2008 roku Pozbycie się srubek pomogło. Pozwoliło biegać pewniej. Jednak nie szybciej. Lubiłem bo, jednak więcej jak 10 km było poza moim zasięgiem. Serce chce, stawy nie. Operowana noga tym bardziej. Z resztą do dziś muszę respektować ograniczenia biegowe wynikające z tej kontuzji. Nie powinienem biegać jednorazowo więcej niż 15 km. To oznacza, że do końca życia nie zrobię maratonu, nie będę mógł biegać po plaży, ani nie wystartuje w runmagedonie. To syndrom zerojedynkowy. Albo mogę wszystko albo to bez sensu. Był piękny lipcowy wieczór po upalnym dniu. W powietrzu. Wjechałem po całym dniu do garażu w którym wśród opon zimowych stał przyprószony kurzem rower. Stał tu kilka lat. Otrzymałem go w prezencie w zamian za pomoc w nakręceniu wideo promocyjnego. Wyciągnąłem z bagażnika kompresor. Napompowałem opony i po prostu wsiadłem. Przejechałem 700 metrów i udało mi się utrzymać na tym dystansie 20 km/h. Poczułem się jakbym miał 12 lat. Tyle, że przez te 18 lat nieco się zmieniło. Stałem się sfrustrowanym, zmęczonym życiem paczkiem czerpiącym radość jedynie z jedzenia oraz każdego poranka gdy nie mam objawów nerwicy somatycznej. Dotarłem do najbliższej stacji na której pochłonąłem litr wody. Następnego dnia zrobiłem to samo. Jednak denerwował mnie fakt ograniczeń moich opon. Co to znaczy 3 atmosfery. Zamówiłem nowe. Dostosowane do wyższego ciśnienia i łyse. One pomogły. Było lżej. Dojechałem na nich z Konstancina do wsi Gassy. To był kolejny z tych ciepłych i pogodnych wieczorów z przenikliwymi promieniami złotej godziny. Minął tydzień i zadzwoniłem do przyjaciela Karola prowadzącego sklep rowerowy w Bydgoszczy. Tak stałem się właścicielem roweru za 4000 zł. Aluminium. Tiagra 2×8. Ale za to opony które mogę napompować do 8 atmosfer. To była moja ówczesna fetysz. Ciśnienie i prędkość. Prędkość, która wzrosła. W jeden dzień. Trasa Piaseczno – Obory ze średnią 30 km/h. Byłem potwornie zmęczony. Moje czarne spodenki biegowe stały się białe. Kryształy soli były na czubku nosa, włosach. Trasa okupiona była dwudniową rekonwalescencja tyłka, ud, pleców, nadgarstków, szyi. Ale w głowie czułem niesamowitą ekscytację, która na wiele godzin zajęła moje myśli i przekierowała je z hipochondrii na rower. Na problemy, które mnie nawiedziły. Największym z nich było siodełko. Kupiłem spodenki kolarskie z wkładką bez szelek, bo uważałem, że szelki to abstrakcja w połączeniu z moją figurą. To nie pomogło. Każdego dnia jeździłem i nasłuchiwałem bólu. Czasem tak silnego, że chciałem wyć. Pojawił się także stan zapalny skóry. To był etap zapisany wersalikami TO BEZ SENSU Wziąłem oddech. Kupiłem siodełko. Poszedłem do jednego z dwóch ówczesnych warszawskich fitterow. To nie pomogło. Jednak każdego jednego dnia jeździłem. Próbowałem sobie udowodnić, że dam radę. Nie poddam się, bo udowodniłbym sobie słabość. Nie jestem dzielny ani uparty, bo jestem bohaterem. Robię to z niskiego poczucia własnej wartości. Musiałbym samemu sobie powiedzieć, że zakup szosy to był zły pomysł. Założyłem nowy kanał na YouTube, o rowerach. To był wrzesień 2016. Zaraz będzie 10 lat. Mijały miesiace, zmieniałem siodełka, byłem w trzech województwach różnych speców od pozycji. Nic to nie dawało. Mimo to jeździłem, choć więcej jak 20 km to było wyzwanie. Polubiłem nawet to cierpienie. Ten stan kompletnego wykończenia za każdym razem gdy chorobliwie próbowałem udowodnić sobie, że ból przejdzie a ja osiągnę 30 km/h średniej. Tak chylił się ku końcowi pierwszy sezon. Zbiegiem okoliczności trafiłem na nową grupę na fb – ZWIFT Polska. Zauważyłem tam dziwne urządzenia do treningu w domu. Wziąłem swoją przepoconą kartę kredytową i poszedłem do Decathlonu. Kupiłem trenażer. Zainstalowałem swifta. Uznałem, że jest beznadziejny i drogi. Przesiadłem się na aplikacje do jeżdżenia po trasach wideo. Po Nicei i Belgii. W belgi trafiłem na jedyny obecny tam podjazd 10%. Skonałem. Trenażer się zablokował i nie byłem w stanie pedałować. Okazało się, że trzeba wymienić oponę. Okazało się, że z garażu w którym leżał mój pierwszy rower jest też zapyziały wiatrak. Przynooslem go. Zorientowałem się, że w profilu aplikacji po uwagę brana jest także waga. Nie była uzupełniona. Zastąpiłem domyślne 75 kg na 103. Znów postanowiłem pojechać na te górę 10%. Znów trenażer się zepsuł. Musiałem rozejrzeć wiele for by się dowiedzieć jak rozwiązać ten problem. Okazało się, że na trenażerze należy zmieniać biegi. Następnego dnia zacząłem używać przerzutek. Mimo to nie udało się dojechać na szczyt ten trasy. Po kolejnym tygodniu dojrzałem na opakowaniu, że mój trenażer sulymuluje maksimum 6 procent. Tak wróciłem na ZWIFT. Na wiosnę znów zadzwoniłem do przyjaciela że sklepu rowerowego w Bydgoszczy. Kupiłem nowy rower. Lżejszy. Karbonowy. By był bardziej karbonowy. To nie pomogło. Ból, walka o każdy kilometr. Znalazłem jednak siodełko z dziurą w środku, które troszkę odciążyło kroczę. Musieliśmy jednak podnieść i odwrócić mostek. Drugi mój sezon na rowerze to także pierwsze ustawki. Pierwsze zdjęcia. O tutaj jestem w majtkach, które założyłem pod spodenki. A tutaj kryształy. Ja tutaj, w 2018 roku nic nie rozumiałem. Nie widziałem dysonansu pomiędzy moim rowerem a wagą. Wiem, to nie jest dramatu. Tutaj nie widać otyłości, bo nie mam klasycznego brzucha. Zawsze byłem równomiernie ulany. Jedni mają chude nogi i ręce i większość rezerw zlokalizowanych wokół pasa. Inni jak ja mają tłuszcz wszędzie. To gubi. Wyglądasz z daleka niby normalnie, a w rzeczywistości wieziesz na każdym kilometrze 10 butelek wody 1.5 litrowej. Najbardziej symboliczne jest to zdjęcie z lipca 2017. Aż trafiło do mojej książki. Zrobił mi je Michał. Za co dziękuję. Pozwoliło mi ono spojrzeć z innej perspektywy. Z perspektywy, która oddaje dysonans pomiędzy mną a rowerem, którego nie widać. Od tego spotkania i wspólnej jazdy do Nowego Dworu Mazowieckiego. To był moment kumulacji. Mijało pół roku od momentu założenia tego kanału. Zaczęło się pojawiać coraz więcej głosów na temat mojego wyglądu. Jednak ignorowałem to. Mówiłem sobie, że w mojej poprzedniej branży złych słów jest zdecydowanie więcej. Jednak podczas jednego z gorszych dni ta gruba skóra stała się cieńsza. Opanował mnie wstyd. Pierwszy raz poczułem go tak dobitnie. To była kumulacja złych emocji. Obraziłem się na YouTube i postanowiłem z dnia na dzień. Musiałem zrobić bolesny rachunek sumienia. Czemu piję po każdym rowerze piwo. Czemu codziennie wieczorem jem słodycze? Dlaczego przeliczam kilometry na kostki czekolady i paczki chipsów. 8 lipca 2017 wziąłem się w garść. Oto zdjęcie pierwszego talerza. Jadłem tylko warzywa, kasze, kefir i jabłka. Do tego wyłącznie woda. Każdego dnia szedłem normalnie na rower. Robiłem 30 kilometrów na czas przez 3 dni w tygodniu. W weekend długi tlen. Szaleństwo, oddające mój charakter. Wszystko albo nic. Przez pierwszy tydzień wyłem na myśl o tym, że po pracy i po treningu nie zjem nic słodkiego. Nie kupię piwa. W tym okresie robiłem najszybsze zakupy w swoim życiu. Wiedziałem, że nie mogę przejść przez alejkę że słodyczami. Wchodzę. Na start pakuję jabłka. Na na warzywach rukolę. Obok zamrażarki i z nich biorę wszystko. Wszystkie możliwe mrożone zupy, marchewkę z groszkiem. Buraki, szpinak, fasolkę. Obok kasza gryczana w woreczkach. Vis a vis są pestki. Słonecznik i Pini i dynia. Dochodzę do lodówek, ale tak, żeby nie patrzeć na sery i serki. Porywam 6 litrów kefiru i od razu do kasy. Tak wyglądał mój posiłek każdego dnia. Nie złamałem się ani razu. Głownie dzięki temu, że miałem dobrze dobrane antydepresanty, było wyjątkowo ciepłe lato i udało mi się przełamać najtrudniejsze 21 dni. Po tych tygodniach wpadłem w nowy rytm. Udało mi się zerwać z uzależnieniem od cukru i soli. Dopiero też w tym momencie zobaczyłem, że waga drgnęła. Zjechałem o 4 kilogramy. Po miesiącu z jeszcze większą satysfakcją w restauracji prosiłem tylko o dwie sałatki bez sosów oraz dwie zupy. Nie wiem ile miałem deficytu energetycznego, bo jeszcze nie było aplikacji na telefon, które tak dokładnie by to oceniały. Jednak z perspektywy oceniam, że nie dojadałem około 1000 kcal każdego dnia. To zdjęcie spodni po 2 miesiącach. Dalej jeździłem. Niesamowicie się wkręciłem. Zrobiłem kolejne korekty ustawienia mojego roweru. Tego dnia okazało się, że straciłem już 6 kilo. Moje ciało proporcjonalnie traciło na obwodach. Okazało się, że mogę mieć już nieco niżej kierownicę. We wrześniu już zacząłem powoli wymieniać swoją garderobę, bo okazało się, że choć ja tego nie widzę, to zaczynam wyglądać jak przyodziany w strój po starszym bracie. Nawet odzież motocyklowa poszła na wymianę. 11 września 2027 moja twarz zaczęła przypominać tę obecną. Niesamowicie schudłem na policzkach. W międzyczasie były też wyjazdy służbowe. Gdy byłem odcięty od roweru brałem buty i czepek. To Barcelona i kolega, który śmieje się z mojej kolacji. Musiałem tak robić. Zapychać się warzywami i owocami. To jest 30 września. Nowy trenażer, nowe FTP, wciąż na diecie. Wciąż unikając chodzenia po sklepie. 3 grudnia już warzyłem 81,7 kilogramy. Jeszcze 2 do celu. Nowa koszula, pierwszy McDonalds – wraz z warzywami bez kury z podwójnymi warzywami. Pierwsze badanie u byłego trenera z siłowni, który po pół roku mnie nie poznał. Po tym czasie badania krwi. Zniknął nadmiar cholesterolu. Leukocyty spadły, rozjechały się czerwone krwinki, bo całkowicie przez przypadek przez pół roku byłem wege. Zgodnie z zaleceniami lekarza, raz w mięsiącu mięso. Wątróbka. Smażonego nie miałem w ustach od czerwca. Od czerwca trzymam się także wewnętrznej rozpiski treningowej. Gdy zimno, leje i wieje odpalam Zwifta. Pierwszy kieliszek alkoholu wypiłem 2 stycznia. Ta szklanka mnie zmiotła z planszy tak bardzo, że uznałem, że chyba lepiej mi bez tego. Tak tkwiłem w fanklubie kefiru. To jest mój test FTP z 8 stycznia 2018 przy 80 kg. Mogłem wrócić do delikatnego zwiększenia limitu kalorycznego, choć okazało się, że teraz spoczynkowo potrzebuję ich dziennie 2200 zamiast wcześniejszych 3000. To znaczy, że mogę więcej jeść i nie tyć, jednak tylko trochę więcej, a nie tyle co wcześniej. 12 lutego 2018 wyjechałem na tydzień by obiecać sobie, że nawet w delegacji umiem się trzymać. 24 lutego były moje pierwsze wirutialne zawody na Zwift. Nigdy się tak nie spociłem. Na tym smutnym zdjęciu, po nieudanym spotkaniu służbowym mam 79 kilo. 10 marca wyszedłem pierwszy raz na zewnątrz po zimowej przerwie. Nie wierzyłem w to jak jestem szybki pod górkę i na segmentach. Pojechałem główną drogą z Konstancina do Kalwarii i z powrotem bez zatrzymywania się. Zrobiłem personal rekord tej trasy. Nie byłem w stanie długo uwierzyć w to jak ogromną różnicę daje te 25 kilo. Okazało się, że nie boli mnie tyłek, ani ręce. Jedynie co mi dokucza bez powłoki tłuszczowej to zimno. Jakbym nie miał jeszcze jednej warstwy odzieży. Bardzo wzrósł mi też vo2 max liczony przez Garmina. Czy to dokładne czy nie, było widać przełom. Umówiłem się na ostatni już w moim życiu Fitting. Usunęliśmy wszystkie podkładki pod mostkiem by być mniej zakompleksionym. Pierwszy raz ogoliłem nogi 2 kwietnia 2018. To był etap na którym oderwałem się na moment od ziemii. Zacząłem trochę w siebie wierzyć. Zachłysnąłem się samym sobą oraz słowami, które wówczas czytałem pod swoimi filmami. Było nieco niedowierzania, bo wizualnie naprawdę byłem ciężki do rozpoznania. Sporo też w sieci jak i w realu słyszałem pytań czy nie jestem chory. Czy wszystko że mną jest w porządku. Każdy YouTuber ma swoim życiu taki okres gdy odlatuje. Ja w tym momencie byłem odleciany. Uważałem, że wiem już wszystko oraz mam wyłączność na wiedzę. Być może uważałem się za lepszego. Do czasu. Do tych zawodów. Dojechałem sam, w dodatku zdyskwalifikowany. Niesamowicie wpłynęło to wówczas na moją pewność siebie. To był taki plask z liścia w twarz. Potrzebne by zejść znów na ziemię. Nabrania pokory. Do siebie, do ludzi. Wytłumaczenia sobie samemu, że liczby i waga to nie wszystko. To czego doświadczasz jest potrzebne. To kara za brak pokory. To był rok w którym zmieniłem narrację na swoim kanale z lepszego na równego. 27 maja pierwszy raz ktoś powiedział, że mnie kojarzy. To ten Pan. Ten okres był niesamowity w moim życiu. Zauważyłem, że czuję się nie tyko fizycznie mocniejszy, ale także psychicznie. Zwróciłem uwagę na to, że nawet gdy jest lepiej to nie mam prawa nawet wewnątrz samego siebie, po cichu wywyższać się względem kogokolwiek. Nie chcę zostać kiedyś bufonem, Panem z YouTube, którego jedynym sukcesem jest to, że oddycha i schudł. Nie bądź nauczycielem. Bądź przyjacielem. Bądź sobą, Człowiekiem. Bez maski. Na tym etapie już regularnie zacząłem brać udział w zawodach. Zapisywałem się na nie, by mieć stałe bodźce i małe cele. By wreszcie dojechać z peletonem, albo dobiec. Na bieganiu też poczułem ogromna różnicę. Inne tempo, inne tętno. Inne czasy. 5 km już nie męczy, a mogę zrobić nawet 10. Zacząłem jeździć w góry. Zaliczyłem pierwsze 100 km po świętokrzyskim. Dostałem pierwsze zaproszenie na event branżowy jako Pan z YouTube. Jednak nikt nie chciał że mną działać w sposób komercyjny. Dobiłem też do momentu w którym mogłem bez przeszkód robić rocznie od 10 do 15 000 kilometrów rocznie, choć nadal dla niektórych to niedużo. Dla mnie wówczas był to absolutny kosmos. Tak jest do dziś, gdy porównuję siebie do wersji Leszka z początku. To jest moja druga w życiu sesja zdjęciowa. A to pierwszy spot, który wyprodukowałem do swojego portfolio, choć nikt go nie zlecał i nikt nie płacił. W listopadzie 2018 znów odezwała się lewa noga. Kontuzja biedowa na skutek przeciążenia, przypominająca mi o moich ograniczeniach. Zakaz biegania na 4 miesiące. Ale ten czas poświęciłem dzięki temu na rozwój formy na trenażerze. Nadal trzymałem nowy model żywieniowy oraz 79 kilo wagi walcząc teraz o lepszą wydolność. Robiłem to jeżdżąc po wirtualnych górach na Zwift. Mieszkając wówczas w Warszawie, jedyną okazją do wspinaczki był trenażer. Pojawił się także pierwszy trener, który rozpisał każdy trening dzień po dniu, sprawiając, że te 7 lat temu byłem w stanie podjechać Alpe Du Zwift w 50 minut. Pobić ten czas udało mi się dopiero w 2023 roku. Tak, bo spektakularnym przyroście formy po redukcji masy i po pierwszych dwóch latach rozwoju przychodzi załamanie. Masz 85% formy, a poprawa o te kolejne 15 procent staje się wykładniczo trudne. Każdy jeden wat czy kilometr na godzinę jest trudniejszy do osiągnięcia. Byłem tym rozczarowany. Ogółem przełom 18 i 19 roku był trudny. Musiałem przyjmować wyższe dawki SSRI, po wcześniejszym zmniejszeniu. Połączyło się to z momentem zwątpienia w dietę. Zaczęły znów pojawiać się słodycze. Najpierw raz w tygodniu, potem trzy. Oczywiście wciąż trenowałem, jednak przeddzień pierwszego w moim życiu duathlonu zorientowałem się, że przekroczyłem moje wcześniej wywalczone 80 kg. Dwa ilo. Smutek i słodycze. Czy to przypadkiem nie koreluje że sobą? Start nowego sezonu był dla mnie momentem walki o powrót do rytmu z którym na moment zerwałem. Podwójna walka, bo z depresją, która siedzi Ci na karku i dociążą, mocno trzymając Cię na poziomie gruntu, próbując wbić w ziemię. Weryfikując Twoje przeświadczenie, że można żyć na linii wiecznie wznoszącej. Rumia płacz Przełomowym dla mnie momentem na YouTube był 5 lipca 2019. Po tym filmie zrozumiałem, że nie liczy się ilość filmów, tylko jakość. Od tego momentu publikuję raz w tygodniu, ale materiały lepsze. Lepiej zmontowane. Takie, którym poświęcam 10 roboczogodzin a nie dwie. Naprawdę, wcześniej poświęcałem temu dwie. Prowadząc jednocześnie trzy kanały. Doszedłem do wniosku, że mogę na raz zając się tylko jednym. Tym. Z tego też powodu przestałem zajmować się motocyklami, przekazując Jednoślad.pl w ręce Kogoś kto zrobi to lepiej ode mnie. To z ogromną korzyścią nie tylko dla moich Widzów, ale także dla siebie. Bo mogłem więcej jeździć. Więcej kręcić. Jednak większa liczba kilometrów nie sprawiła, że stałem się szybszy. Nie. Zatrzymałem się na tym samym poziomie. Na długie miesiące. Nie rozumiałem jeszcze, że jazda na rowerze to jak montaż wideo. Więcej nie równa się lepiej. Mniej równa się lepiej. Jeśli chcę się dalej rozwijać to musze zadbać o jakość jazdy. Dlatego też nie raz mówię na głos, że jeśli Twoim priorytetem jest rozwój kondycji to nie zawsze możesz jeździć dużo a lekko. Jednak na tym etapie potrzebowałem więcej odpoczynku, tym bardziej, że zacząłem startować w triathlonie i pokazywać to w formie wideo. To był najtrudniejszy start w życiu, który cudem ukończyłem gdy na Bałtyku sztorm. Tutaj poczułem jak ciężko jest łączyć tyle dyscyplin i, że każda z nich jest poświęceniem tej drugiej. Jednak te zawody poraz kolejny nauczyły mnie pokory do życia, zdrowia, natury, innych ludzi oraz nabrać dystansu do liczb, swoich możliwości. Dowiedziałem się, że najgorsze są autooczekiwania. Planowanie. Bóg się śmieje słysząc o Twoich planach? Tak to było? Nie sądziłem, że jedne zawody mogą tak odwrócić sposób patrzenia na świat. Jednak gdy jesteś naprawde blisko tragedii, wówczas wdrukowujesz sobie w głowie nowy sposób patrzenia na życie oraz ludzi, którzy są obok. Relacja z tych zawodów to był film, który pierwszy raz pozwolił mi spojrzeć inaczej na to co robię. Pokazać tyle emocji. Udowodnić sobie, że to one są dużo ważniejsze niż to co tak naprawdę widać na pierwszy rzut ka. Mówię o filmach, ale tak naprawdę to są znaczniki etapów w moim życiu. To był także moment peaku mojej przeciętnej formy. Wówczas też brałem udział w największej liczbie imprez. Udało mi się podratować takze wieloletnie zaburzenia snu. Trzymanie się przez ostatnie 2 lata stałego rytmu treningowego pomogło mi unormować zegar biologiczny, który wcześniej był strasznie rozregulowany. To pomogło tym bardziej pomogło ograniczyć epizody nerwicy, depresji, lęku uogólnionego. Też w dużej mierze wpłynęło na formę. Wówczas to było stałe 3.5 w/kg FTP. Dla osób stojących z boku to było mało. Dla innych dużo. Dla mnie zawsze średnio, ale musiałem się Tym zadowolić, bo cały czas z tyłu głowy miałem to co działo sie przed 2016 rokiem. Mimo to się nie zniechęcałem. Trzymałem się tych 6 dni treningowych. Jednej zakładki triathlonowej. 10 biegu, 220 na rowerze. Kilometr w wodzie. Bilans energetyczny na zero. Waga na zero. Vo2max 54. 29 października 2019 zrobiłem kolejną serie badań. Był niższy kortyzol, nieco niedoboru ferrytyny przez dietę roślinną. Jednak nieporównywalnie lepsze samopoczucie fizyczne że strony ukłądu pokarmowego. Nigdy nie czułem się tak lekko. Zapomniałem o wszelkich zaburzeniach mojego brzucha. Stale chodziłem też do pychiatry, który niedowierzał. Pozwolił mi na zredukowanie do zera trazodonu. Zostawiając mi jedynie niewielką dawkę inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny . Po prostu ta higiena życia, odżywiania, snu, światła słonecznego, ruchu pozwoliła mojemu mózgowi funkcjonować w zupełnie innych warunkach. Serotoniny mogło być mniej. Jednak do czasu. Do momentu, gdy zaczęła się sypać moja firma. Problemy finansowe zżerały mnie od środka. Wróciła nerwica, depresja. Jedynie wieczorny wysyłek fizyczny pozwalał mi po kilkunastu godzinach dziennego napięcia zrywać łańcuch z mojej głowy. To codzienne męczenie się na trenażerze pozwalało odlatywać gdzieś obok. Ja logując się do Watopii, wylogowywałem się z problemów. Mimo to, mój lekarz zalecił mi stosowanie okresowo wyższej dawki leków. Jednak o dziwo nie doszło do wznowy bezsenności. Te leki dodają także nieco motywacji do działania na codzień, maskując epizody depresji, która odbiera siły do działania. W pewnej mierze na pewno dzięki terapii miałem więcej sił nie tylko do tego, aby tkwić w rytmie szosowym, ale też miłość do szosy przekuć na ucieczkę z branży do Prawie.PRO uruchamiając swój sklep i swoją odzież. Chwilkę potem pojawiła się ogólnoświatowa choroba wirusowa na literę C. Był zakaz jazdy na zewnątrz. Mnóstwo osób odpuszczało treningi na rzecz izolacji. Ja nie zrobiłem tego, bo wiedziałem jak ciężkie bedzie to miało konsekwencje dla mojej głowy. Wykorzystywałem każdy słoneczny dzień, narażając się na krytykę. Wówczas obowiązywał zakaz wstępu do lasów czy jazdy na rowerze gdzie indziej niż do pracy. Na wypadek mandatu woziłem dowód osobisty i maseczkę. Ale to była równia pochyła. Poziom stresu był tak silny, że wysysał że mnie wszystkie waty. W przeciągu kilku tygodni miałem wrażenie, że cofam się o miesiące. Poznałem co to znaczy. Jak wariują wszystkie wskazania. Co to znaczy wówczas zacisnąć zęby i mimo to próbować jechać dalej i się nie zatrzymywać. 2020 rok był przełomowy także dla osób, które mierzyły się z podobnymi problemami jak ja. Wielu wspaniałych ludzi doświadczyło w tym czasie mnóstwo złych emocji. Wówczas samemu sobie przysiągłem, że rezygnując z pracy w mojej poprzedniej firmie i otwierając nową będę starać się na YouTube być jednym z nas. Być dla Widzów a nie odwrotnie. Pokazywać tę moją drogę, te zbiegi okoliczności i sposoby. Zakreślać na mapie wszystkie ślepe uliczki w które wjechałem. Odkryłem jak mnóstwo dobrych ludzi mnie otacza i jak podobni jesteśmy do siebie. To dało mi jeszcze więcej energii do działania. Do cieszenia się każdym dniem na rowerze i na montażu. Stało sie też coś takiego dziwnego… przestałem sie zamykać. Przestałem się wstydzić swojej przeszłosci, choroby, nadwagi. Tego, że kiedyś uważałem się na lepszego od innych. Za pana z radia. 5 lat temu też pierwszy raz doświadczyłem spotkań na żywo. Pierwszy raz ktoś w twarz opowiedział mi swoją anaogiczną historię i powiedział, że śledzi nie od początku. Kamil, nigdy tego nie zapomnę. Tak samo jak pierwszych wspólnych ustawek bez stresu i napinki. Niejako manifestując, że każdy z nas jest ważny bez względu na wagę i wygląd a nawet liczbę subskrybentów. Wtedy też przestałem o to prosić. Okazało sie nagle, że nie jest ważna forma, tylko to jaki jesteś. Że można być akceptowanym takim jakim byłeś wczoraj, dziś i jutro będziesz. Że kolarstwo to jedynie pretekst do zmian. Bo to może być każda inna, dowolna sportowa odskocznia. W 2022 roku nastąpił jedyny w moim życiu etap podczas którego w pracy siedziałem 4 godziny dziennie. Wychodziłem o 13 lub 14, szedłem na warszawski Pl. Vogla i tam pisałem książkę. To, że ona zaczęła się pisać, było wynikiem przypadku. Po pandemii było ogromne zainteresowanie tematyką sportową. Społeczeństwo nadal było pokaleczone, mnóstwo osób postanowiło zmienić priorytety w swoim życiu. Dwie godziny dziennie spędzałem na pisaniu w cieniu, potem zawsze wsiadałem na rower i jechałem do Góry Kalwarii. Kondycyjnie od siebie wówczas niczego nie oczekiwałem. Na tym etapie jesteś w stanie bez napinki, dla siebie sporadycznie brać udział w zawodach. Pojechać pętle w okół tatr na skutek zimowych treningów na trenażerze. To był mój cel i udało się spełnić wszystkie te marzenia. Postawić grubą kreskę i zamknąć ten etap książką pisaną dla Wydawnictwa Znak z Krakowa. Zaakceptowałem samego siebie jakim jestem, ale zajęło to 5 lat. Z czego pierwszy był najważniejszy. A pozostałe 4 to jedynie retrospekcyjna kontrola samego siebie poprzez niezmienną konsekwencję pomimo zawirowań. Z okazji 60 000 km kupiłem nowy rower i wróciłem na 3 dni tam, gdzie pierwszy raz zobaczyłem na żywo góry. Do Kielc. Każdego jednego poranka konsumując wszystkie wyrzeczenia podczas pierwszych tysięcy, które było bolesną inwestycją. Wraz z wydaniem przez Wydawnictwo mojej książki strzeliło 70 000 km jednak bez spektakulatnych sukcesów. Musiałem sobie przetłumaczyć, że constans, stałość to też sukces. Bo wiele momentów zmęczenia kusiło, by na jakiś czas odpuścić. Przestać kręcić kolejne kilometry. Po co znów walczyć na zawodach czy górach. Zwiftowych i realnych, skoro nie widać poprawy. To był ten moj osobisty sufit, którego przez wiele lat nie mogłem przekroczyć. Niby nie chciałem, ale może nie umiałem? Niekiedy było mi z tego powodu trochę smutno, widząc lepszych, szybszych, lepiej zbudowanych. Kolejny rok męczę te alpy i dalej nie mogę złamać 50 minut? Mt. Ventoux na Zwift w 81 minut? Co to jest? Włączają mi się do dziś takie fazy. Głeboko skryte kompleksy wychodzą na wierz. I są tym silniejsze, im masz więcej stresu i zmęczenia w głosie. Zbiegło się to w tym okresie wraz że spadniem mojej aktywności w Social Mediach. Stale, co tydzień publikowałem wciąż poradniki na YT, jednak z weną było ciężko. By temu przeciwdziałać, w okresie zimowym zacząłem latać do Hiszpanii. Naładować się słońcem. Odkryłem kompletnie nowe tereny. Dowiedziałem się, że także w styczniu 2023 można się spalić. Zarówno na skórze, jak i kondycyjnie. Przez to udało mi się odrobinę wyrwać że stagnacji formy. Jednak to było mimowolne. Ponieważ priorytetem wciaż było i jest zdrowie psychiczne. Ale zauważ – poraz kolejny okazuje się, że to jest bardzo sztywna korelacja. Dokładnie tak samo jest z wagą. Momentami ważyłem 77 kg, by potem wejść na 80. Wystarczy tylko kilka gorszych tygodni, by znów przekonać się, że stan umysłu odpowiada także za stan lodówki. Z kolei słońce, większy poziom aktywności paradoksalnie redukuje apetyt. Jesteś w stanie znowu odmawiać sobie słodyczy. Aktualnie też jestem po roku bez absolutnie ani jednego piwa. Zszedłem z 16 procent tłuszczu na 13. Okazało się, że zaczynam poprawiać wszystkie wcześniejsze personal recordy. Przehyba, Obidza, Rates. A to niby tylko 3% tłuszczu. I znów ten wyrzut serotoniny, bo wyszedłem z błotka i kolejnego rocznego epizodu depresji przebijając 99 000 km. Oczywiście dziś także bywają gorsze momenty, bo perfekcjonizmem jest oczekiwanie wyłącznie dobrych momentów. Wyłącznie wzrostu formy. To nie będzie tak, że zawsze będę lepszy na przestrzeni sezonu, roku, czy dziewięciu. Każdy kilometr jest po coś. Jeden z nich będzie szybszy. Drugi zaliczysz podczas drogi powrotnej że ślepej uliczki. Kolejny by zrozumieć czym jest pokora i jak wyglada zachłyśniecie się swoją zajebistością. Pośrodku tej kariery otrzymujesz z otwartej ręki w twarz czy wbić się w ziemię i zrozumieć, że najważniejsze jest to czego nie widać. By z bliska przekonać się, że te cyfry bez narracji nic nie znaczą. Nie mówią ile każda z nich kosztowała Ciebie wysiłku, łez czy przekleństw. Ile razy uznawałeś(aś), że to kompletnie bez sensu, zawłaszcza gdzy wszyscy wokół Cię krytykują za to co widać. A nie za to co jest skryte w cieniu. Kiedy wiesz, że się z Ciebie śmieją, lub gdy spotykasz kogoś, kto traktuje Cię jak gorszego. Gdy ryczysz w sklepie jak małe dziecko przechodząc obok półki ze słodyczami. Albo gdy poza sportem w Twoim życiu dzieje się wiele złego, co tak niesamowicie podcina skrzydła. Gdy uznajesz, że nie tylko ten rower nie ma sensu, ale całe Twoje istnienie. Albo kiedy poziom stresu jest tak silny, że degraduje Twoją formę do cna. Kiedy zaciskasz zęby z całych sił by móc na nowo ruszyć pod tę cholerną górka słysząc w tle tylko niemy śmiech. To jest ta niewidoczna walka każdego z nas na kazdym kilometrze. Każdy z nich rzuca światłocienie. Ja dziękuję moim Widzom za te niespełna 100 000 km razem. Być normalnym

Nasze życie się wydłuża, zaś w Polsce ubywa ludności. Według Głównego Urzędu Statystycznego w 2060 roku liczba ludności w Polsce wyniesie tylko 32,9 mln osób. Jak te demograficzne zmiany i wyzwania będą wpływać na naszą i naszych dzieci przyszłość? Pytam prof. Joannę Tyrowicz.Profesor nauk ekonomicznych Joanna Tyrowicz to naukowczyni związana z Uniwersytetem Warszawskim. Pracowała wiele lat w Instytucie Ekonomicznym Narodowego Banku Polskiego. Od 2012 roku współprowadzi ośrodek badawczy GRAPE. Współpracowała z Bankiem Światowym i Komisją Europejską. Jest członkinią Rady Polityki Pieniężnej. Jej badania naukowe dotyczą rynku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem zmian strukturalnych w gospodarce, w tym demograficznych. Można jej słuchać także w podcaście „Tłoczone z danych".Z odcinka dowiesz się m.in.:jakie prognozy na wysokość emerytur w obecnym systemie ma moja gościni;co myśli o przesunięciu wieku emerytalnego;czy dzietność ma znaczenie dla polskiego systemu emerytalnego;jak możemy się przygotować na to, co przyniosą zmiany demograficzne;czy trendy w demografii można jeszcze odwrócić;jakie znaczenie dla naszej przyszłości ekonomicznej mają migracje?Podobają Ci się tematy, które poruszam w podcaście? Więcej znajdziesz tu:Instagram: http://bit.ly/3Vene60YouTube: http://bit.ly/3iddUR7TikTok: http://bit.ly/3gDdaobRealizacja: Karolina Deling-Jóźwik - redakcjaIrena Suska - montażP & C Paulina Górska | Varsovia Lab. 

Jesteśmy powołani do tego, aby pracować. Pracować ciężko. Pracować mądrze. Pracować efektywnie. Biblia jest bardzo jasna, jeśli chodzi o chrześcijańską etykę pracy. Naszym zadaniem nie jest modlić się o zapatrzenie zamiast pracować, ale modlić się o zaopatrzenie i ciężko pracować, oczekując Bożego błogosławieństwa nad pracą naszych rąk.     Zapraszamy:         www.SpolecznoscMIASTO.pl Obserwuj nas na:

Podcast „Prawo dla Biznesu” jest integralnym elementem czasopisma o tej samej nazwie. Nagrania mają charakter informacyjno-edukacyjny, a także promocyjny.Wydawca: Kancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicy Sp.j.Redaktor naczelny: radca prawny Piotr KantorowskiPodcast zawiera:autopromocję wydawcy,reklamy produktów i usług innych przedsiębiorców,treści edukacyjne i eksperckie z zakresu prawa dla biznesu._______________________________________________________________________________W tym odcinku podcastu „Prawo dla Biznesu” opowiadam o rosnącej popularności generatywnej AI wśród przedsiębiorców i o tym, dlaczego – mimo jej możliwości – nadal warto korzystać z wiedzy prawnika. Omawiam pięć kluczowych powodów, dla których AI (jeszcze) nie jest w stanie zastąpić ludzkiej ekspertyzy, szczególnie przy tworzeniu i analizie umów.

Dziennikarze RMF FM ustalili, że co najmniej sześcioro posłów Polski 2050 zgłosiło się do PSL-u, by rozmawiać o zmianie barw. Inni posłowie ugrupowania Szymona Hołowni sondują możliwość przejścia do Platformy Obywatelskiej. Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz przyznała w Porannej rozmowie w RMF FM, że "wszyscy wieszczą nam koniec, a my jesteśmy i będziemy trwali".

Kultyści w opuszczonym psychiatryku, misie w motorówkach, obcy w kosmosie. No i jeszcze ta cholerna siatka, w tym cholernym autobusie. A puenta ogólnie jest taka, że warto być bogatym. SKLEP ROZGRYWKI GRY: CULTIC (1:04:38) Sonic Racing: CrossWorlds (1:13:40) Ghost of Yotei (1:34:45) Jump Space - Early Access (1:59:26) Slime Rancher 2 (2:09:23) Alien: Rogue Incursion Evolved Edition (2:15:40) REAL BOUT FATAL FURY 2: THE NEWCOMERS (2:28:05) Wave Break (2:35:22) ODCINEK KOMENTUJECIE TUTAJ! Jesteśmy na Spotify! Tu znajdziecie naszego Discorda. Profil facebookowy: Bądź na bieżąco! Grupa facebookowa: Komentuj, hejtuj, śmiej się z nami Chcecie napisać do nas maila? To piszcie tu: kontakt@rozgrywka.online! iTunes: Masz „ejpla”? Znajdziesz nas tutaj Muzyka w tle na podstawie Creative Commons License pochodzi z https://www.bensound.com/ albo z omawianych produkcji. Materiał reklamowy otrzymaliśmy od 4media group, Cenega, Sandbox Strategies, Survios. Otrzymane pozycje oznaczamy jako materiał reklamowy zgodnie z rekomendacjami UOKiK, ale nie ma to żadnego wpływu na nasze opinie.

W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o tym, czy to co nazywamy „kulturą wysoką” różni się tak naprawdę od rzeczy, które uważamy za czystą rozrywkę. Czy filmowe i muzyczne serwisy streamingowe robią nam krzywdę, proponując nam rzeczy podobne do tego, co już lubimy? Czy jadąc na festiwal filmowy musimy mieć jakieś specjalne przygotowanie, albo wyjątkowe zdolności intelektualne? A może cały ten podział to bzdura? Zapraszamy do dyskusji!Patronem podcastu w tym tygodniu jest festiwal Ars Independent, odbywający się 7-12 października w Katowicach!

Jesteśmy w niechlubnej czołówce Unii Europejskiej, jeżeli chodzi o wielkość deficytu finansów publicznych. Budżet na 2026 rok mi się nie podoba, ale ważniejsze jest to, że agencje obniżają nasze ratingi – mówił w Porannej rozmowie w RMF FM Leszek Balcerowicz. Jak podkreślił były minister finansów, rząd dezinformuje Polaków, twierdząc, że wszystkiemu winne są rosnące wydatki na obronność. Zasugerował, że należałoby zastanowić się nad sensownością utrzymywania takich programów jak 800 plus.

Dzisiejszy odcinek nagrywaliśmy w oczekiwaniu na koniec świata, który jednak nie nastąpił! Dzięki temu możecie posłuchać, jak wracamy do tematu polityki w USA, a konkretnie: do sprawy zawieszenia programu Jimmy'ego Kimmela w kontekście wolności słowa i wpływu amerykańskiego rządu na niezależne media.Polecamy również nasze poprzednie materiały na podobne tematy: o zabójstwie Charliego Kirka, roli komików w amerykańskich mediach i o kryzysie w MAGA związanym z relacją Donalda Trumpa i Jeffreya Epsteina.Patronem podcastu w tym tygodniu jest festiwal Ars Independent, odbywający się 7-12 października w Katowicach!

"Nie rozumiem skróconego tygodnia pracy" - przyznała w Popołudniowej rozmowie w RMF FM była wicepremier Jadwiga Emilewicz. "Jesteśmy bardzo szybkim europejskim kotem, zwinnym, ale nie tłustym" - mówiła obrazowo, odnosząc się do kondycji polskiej gospodarki.

W tym tygodniu dyskutujemy o tym, w jaki sposób zabójstwo prawicowego aktywisty, Charliego Kirka, wpłynie na krajobraz społeczny USA. Kto próbuje ją wykorzystać, do czego mogą te próby doprowadzić i jak zmieni się polityka Stanów po tym wydarzeniu? Polecamy również nasz odcinek o kryzysie w MAGA związanym z relacją Donalda Trumpa i Jeffreya Epsteina.Patronem podcastu w tym tygodniu jest festiwal Ars Independent, odbywający się 7-12 października w Katowicach!

Dokładnie rok temu dla naszych Patronów opublikowaliśmy odcinek wyjątkowy i nietypowy – niemal bez słów o wojsku, a jednak pokazujący systemowo, skąd wzięła się słabość polskiej armii we wrześniu 1939 roku.Było to ukoronowanie całej serii przygotowanej specjalnie dla Patronów – słuchaczy wymagających, którzy – jak wiemy z Waszych wiadomości – oczekują abyśmy umieszczali całą opowiadaną historię w odpowiednim kontekście i nie zadowalają się prostymi odpowiedziami.Jesteśmy dumni, że mamy tak świadomą i wyjątkową społeczność. To dla nas ogromna przyjemność tworzyć dla Was kolejne odcinki i szukać nowych perspektyw w historii.Jak zawsze podkreślamy – to dzięki Wam nasz podcast istnieje. Dziękujemy, że jesteście z nami i sprawiacie, że możemy mierzyć się z coraz to nowymi wątkami związanymi z II wojną światową. Jeżeli podoba Ci się odcinek, możesz nas wesprzeć w serwisie

Dwie źle doświetlone, różowe besties rozmawiają o magii kina, modowaniu starych gier i planszówkach. SKLEP ROZGRYWKI GRY: Aztecs: The Last Sun - Early Access (0:56:24) Dying Light: The Beast (1:05:50) Warhammer 40,000: Space Marine - Master Crafted Edition (1:18:39) KULTURKA: Babilon - Gra Planszowa (1:30:05) Mass Effect - Gra Planszowa (1:38:55) ODCINEK KOMENTUJECIE TUTAJ! Jesteśmy na Spotify! Tu znajdziecie naszego Discorda. Profil facebookowy: Bądź na bieżąco! Grupa facebookowa: Komentuj, hejtuj, śmiej się z nami Chcecie napisać do nas maila? To piszcie tu: kontakt@rozgrywka.online! iTunes: Masz „ejpla”? Znajdziesz nas tutaj Muzyka w tle na podstawie Creative Commons License pochodzi z https://www.bensound.com/ albo z omawianych produkcji. Materiał reklamowy otrzymaliśmy od GOG.COM, Techland, Toplitz Productions. Otrzymane pozycje oznaczamy jako materiał reklamowy zgodnie z rekomendacjami UOKiK, ale nie ma to żadnego wpływu na nasze opinie.

Mówimy o tragicznym losie Iryny Zarutskiej – 23-letniej Ukrainki, która znalazła schronienie przed wojną w Ameryce, a w Charlotte rozpoczęła nowe życie jako pracownica pizzerii. Jej historia zakończyła się dramatycznie 22 sierpnia 2025 roku, gdy padła ofiarą brutalnego ataku w kolejce miejskiej.Sprawcą okazał się 34-letni Decarlos Brown Jr., wielokrotnie notowany, z historią przemocy i diagnozą schizofrenii. Już wcześniej aresztowany za napady, włamania i napaści, zamiast izolacji od społeczeństwa otrzymywał kolejne szanse. Jego matka obwiniła sąd za to, że nie skierował go na przymusowe leczenie. Teraz Brown usłyszał zarzut morderstwa i czeka na proces.Rodzina Iryny nie kryła bólu. „Oskarżony odebrał naszej rodzinie piękną i mądrą kobietę. Jesteśmy zdruzgotani” – mówił jej wujek w sądzie. Burmistrz Charlotte, Vi Lyles, apelowała o szacunek i nieudostępnianie nagrania z ataku, podkreślając, że tragedia skłania do refleksji nad bezpieczeństwem w mieście.Republikanie oskarżyli władze Charlotte o łagodność wobec przestępców. Sekretarz transportu Sean Duffy pisał o „brzydkiej prawdzie” przestępczości w wielkich miastach, a kongresman Mark Harris stwierdził, że przemoc w Charlotte to „mikrokosmos ogólnokrajowej epidemii”. Prezydent Donald Trump nazwał atak „dziełem szaleńca” i podkreślał konieczność twardej walki ze złem.W naszym materiale zastanawiamy się, co tragedia Iryny Zarutskiej mówi o stanie bezpieczeństwa w Ameryce, systemie prawnym i politycznej polaryzacji. Jak to możliwe, że młoda uchodźczyni, która znalazła azyl w USA, zginęła w tak brutalny sposób?Przyglądamy się również, jak sprawa Iryny Zarutskiej odbiła się szerzej w amerykańskiej polityce. Subskrybujcie Niepoprawnych Dyplomatów, by śledzić kolejne analizy i komentarze.

W tygodniu rocznicy ataku terrorystycznego na World Trade Center rozmawiamy o tym, jak wpłynął on na Hollywood i popkulturę. Niemal 25 lat widzimy dopiero pierwsze oznaki wyjścia z mrocznego i dziwnie poważnego okresu w kinie rozrywkowym. W jaki sposób te lata wpłynęły na widzów i samą dyskusję wokół kina?Patronem podcastu w tym tygodniu jest festiwal Ars Independent, odbywający się 7-12 października w Katowicach!

W tym tygodniu przypadkowo rozmawiamy o poczuciu humoru… i ta amerykańskim. O tym, jak się zmienia, jak zmieniają się rozrywkowe programy telewizyjne i jak szybko… tracą na znaczeniu. Prowadzimy też rozważania o tym, czy warto rozmawiać… a jeśli tak, to z kim i gdzie? Standup Josha Johnsona o którym wspomina Paweł znajdziecie tutaj.Patronem podcastu w tym tygodniu jest festiwal Ars Independent, odbywający się 7-12 października w Katowicach!

Dead Space w PRLu, powrót skokszonych braci oraz siorbacz węży, to tylko część z omawianych przez nas gier - dzieje się dużo, a dyskusje często zabierają nas w różnych kierunkach. Na mikrofonach oraz wideo Prezes, Święty Łukasz, Yohokaru i Szycha. SKLEP ROZGRYWKI GRY: Cronos: The New Dawn (0:22:20) Gears of War: Reloaded (0:55:46) Hades II – Early Access (1:17:25) Hell Is Us (1:27:42) THE HOUSE OF THE DEAD 2: Remake (1:48:35) METAL EDEN (1:59:43) METAL GEAR SOLID Δ: SNAKE EATER (2:13:40) The Rogue Prince of Persia (2:47:30)> ODCINEK KOMENTUJECIE TUTAJ! Jesteśmy na Spotify! Tu znajdziecie naszego Discorda. Profil facebookowy: Bądź na bieżąco! Grupa facebookowa: Komentuj, hejtuj, śmiej się z nami Chcecie napisać do nas maila? To piszcie tu: kontakt@rozgrywka.online! iTunes: Masz „ejpla”? Znajdziesz nas tutaj Muzyka w tle na podstawie Creative Commons License pochodzi z https://www.bensound.com/ albo z omawianych produkcji. Materiał reklamowy otrzymaliśmy od Bloober Team, GOG.COM, PLAION, Retall, Ubisoft, Xbox Polska.. Otrzymane pozycje oznaczamy jako materiał reklamowy zgodnie z rekomendacjami UOKiK, ale nie ma to żadnego wpływu na nasze opinie.

U mnogim kulturama zlato ima ne samo materijalno značenje, nego i emocionalno, jer ljude sentimentalno veže za porodično naslijeđe, ali i daje osjećaj sigurnosti, povezujući ovaj sjajni, plemeniti metal s imovinom. Ipak, s obzirom na to da je cijena zlata porasla za oko 70% u posljednjih pet godina, sve više ljudi se dvoumi – da li prodati predmete od zlata kako bi preživjeli, ili ih zadržati iz sentimentalnih razloga. Eventualno, preraditi...