Podcasts about gdy

Są wakacje 2011 roku. Iza Strzałkowska, obiecująca zawodniczka unihokeja, wraca do domu po tym jak odprowadziła koleżankę na autobus. Gdy jednak po czasie nie odbiera telefonu i nie wraca do domu, bliscy zaczynają jej szukać, a prawda odmienia losy tej zwyczajnej rodziny z Gdyni.Partnerem dzisiejszego odcinka jest aplikacja do słuchania audiobooków i czytania e-booków BookBeat. Teraz z kodem HERRING czeka Cię oferta specjalna - 40 godzin darmowego słuchania do wykorzystania przez 60 dni!⁠https://www.bookbeat.pl/herring

Kiedy wysyłamy pociechę na letni obóz lub kolonie, chcemy słyszeć, że świetnie się bawi i przeżywa przygodę życia. Jak reagować, gdy padają odmienne słowa? Gdy dziecko płacze, żeby zabrać je do domu?

Urodziła Boga, została wzięta do nieba… a teraz? Gdy się modlimy, zwłaszcza liturgicznie, czy powinniśmy jakoś szczególnie myśleć / mówić o Maryi? Skoro nastał sierpień, miesiąc pielgrzymek do Częstochowy oraz dwóch dużych świąt maryjnych, ekipa „Zwierzęcia liturgicznego” przygląda się kultowi maryjnemu w Kościele.

Łuk. 11,37-54 (37) Gdy skończył nauczać, jakiś faryzeusz zaprosił Go do siebie na posiłek. Jezus udał się do jego domu i od razu spoczął przy stole. (38) Faryzeusz był głęboko poruszony tym, że Jezus nie dokonał rytualnego obmycia rąk przed posiłkiem. (39) Wówczas PAN powiedział do niego: — Wy, faryzeusze, dbacie tylko o to, co widać na zewnątrz, natomiast wasze wnętrza przepełnione są zdzierstwem i zepsuciem (40) O jakże bezmyślni jesteście! Czyż Stwórca tego, co jest zewnętrzne, nie stworzył także wnętrza? (41) Zacznijcie od wewnętrznej pokuty i żalu, a wtedy dostąpicie prawdziwego oczyszczenia. (42) Straszliwa kara czeka was, faryzeuszy, gdyż koncentrujecie się na dawaniu dziesięciny nawet z mięty, ruty i z każdego warzywa, lecz z dala omijacie Boże wezwanie do sprawiedliwości i ofiarnej miłości. A przecież to właśnie o nie powinniście się starać ze wszystkich sił, a jedynie przy okazji dbać o spełnianie innych poleceń! (43) Straszliwa kara czeka was, faryzeuszy, którzy lubujecie się w zajmowaniu eksponowanych miejsc w czasie publicznych zgromadzeń, przyjmowaniu wyróżnień oraz pozdrowień! (44) Czeka was kara, gdyż jesteście niczym nieoznakowane mogiły, po kontakcie z którymi – według waszego nauczania – ludzie stają się zbrukani! (45) Wtedy jeden ze znawców Prawa Mojżeszowego nie wytrzymał i tak zareagował: — Nauczycielu, obrażasz nas, mówiąc w ten sposób! (46) Jezus, niczym niezrażony, odpowiedział mu: — Straszliwa kara czeka również i was, znawcy Bożego Prawa. Obarczacie bowiem ludzi ciężarami nie do uniesienia, których sami nawet nie myślicie dźwigać! (47) Straszliwa kara czeka was, którzy stawiacie pomniki pomordowanym prorokom, poświadczając w ten sposób zbrodnie, które popełniali wasi nauczyciele!. (48) Czyniąc to, potwierdzacie bezbożność swych nauczycieli, gdyż chwałą otaczacie czyny, których oni się dopuszczali. Oni przecież mordowali Bożych proroków, a wy to skrupulatnie upamiętniacie! (49) Dlatego słusznie Bóg w swojej mądrości zachowanie ludzi takich jak wy podsumowuje zdaniem: „Wysyłałem do nich proroków oraz innych wysłanników, lecz oni jednych mordowali, a innych przepędzali”. (50) Dlatego was oraz podobnych wam spotka kara za śmierć tych proroków – za ich krew przelewaną od początku świata: (51) poczynając od krwi Abla, przez krew Zachariasza, który został zgładzony przed ołtarzem w Bożym przybytku. Bądźcie tego pewni: Bóg rozliczy się z wami za to wszystko! (52) Straszliwa kara czeka was, znawcy Bożego Prawa dysponujący Pismem, które przecież jest kluczem do osobistego poznania Boga. Sami bowiem z niego nie korzystacie, a na dodatek przeszkadzacie innym, którzy pragną z niego korzystać! (53) Po tych słowach Jezus opuścił przyjęcie, na które był zaproszony, pozostawiając uczonych w Piśmie i faryzeuszy z wielką urazą w sercu. Od tej chwili, kiedykolwiek z Nim rozmawiali, (54) za każdym razem zastawiali na Niego pułapki, by pochwycić Go na jakiejś wypowiedzi, której mogliby użyć przeciwko Niemu. (tłumaczenie: NT NPD) Nauczanie z dnia 3 sierpnia 2025

Sobota, 19 lipca 2025. W samo południe centrum Warszawy staje się sceną starcia dwóch wizji Polski. W pasażu Szymborskiej zbierają się zwolennicy skrajnej prawicy, przeciwni migracji i różnorodności. Kilkadziesiąt metrów dalej Koalicja Antyfaszystowska organizuje pokojową pikietę wspierającą uchodźców. Gdy narodowcy skandują wulgarne hasła i rzucają butelkami, interweniuje policja. Marsz zostaje przerwany. Wśród tłumu dziennikarka Studia Reportażu Polskiego, rejestrująca głosy obu stron - emocje, argumenty, gniew i nadzieję. To dzień, w którym Warszawa staje się symbolem głębokiego podziału, ale i walki o solidarność, godność i prawo do inności. Reportaż powstał pod redakcją Janusza Deblessema

Michał Zygmunt od lat przemierza najdziksze zakątki Polski, by uchwycić to, czego nie widać - dźwięki natury. Spędza noce nad rzekami, w lasach i na mokradłach, czekając, aż przyroda przemówi. Jego mikrofon rejestruje nie tylko odgłosy, ale współbrzmienie świata - szelest liści, plusk wody i śpiew ptaków. Te nagrania Michał wplata w swoje kompozycje, tworząc muzykę. Łączy brzmienia tradycyjne z awangardą. Sam, metodą prób i błędów, nauczył się sztuki nagrywania. Pierwsze wyprawy były lekcją pokory. "Gdy przestałem szukać, a zacząłem słuchać przyroda przyszła do mnie" - wspomina. Reportaż powstał w 2020 roku. To opowieść o samotnych wyprawach, intuicji i sztuce słuchania świata, w którym każdy szelest niesie opowieść.

Samaria była góra należącą do Szemera. Słowo Samaria znaczy właśnie - należąca do Szemera. Nic więcej nie wiemy o tym człowieku. Od niego górę kupił król Omri. W 1 Królów 16:24 czytamy: “Potem nabył za dwa talenty srebra od Szemera górę Szomron i obwarował tę górę, i nazwał gród, który zbudował, Samaria według imienia właściciela tej góry Szemera”.Jaką funkcję pełniło to miasto? W Izajasza 7:9 czytamy: “stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest syn Remaliasza”. Efraim był najważniejszym plemieniem północnego królestwa Izrael. Tak więc Samaria była stolicą tego państwa. Historia tego miejsca zaczęła się już wcześniej. Prawdopodobnie właśnie tam mieszkał jeden z sędziów.W Sędziów 10:1 czytamy: “Po Abimelechu wystąpił, aby ratować Izraela, Tola, syn Pui, wnuk Doda, z plemienia Issachara; mieszkał on w Szamir na pogórzu efraimskim”. Ten sędzia został tam też pochowany. Wydaje się, że w tym właśnie miejscu zbudowano później Samarię, stolicę 10-plemiennego królestwa Izraela.Współcześnie niedaleko arabskiej wioski Sabastia (Sebastia) znajdują się ruiny Szomron. To prawdopodobnie jest pozostałość po Samarii. Była to góra o płaskim szczycie, a więc idealna do zbudowania miasta. Jej wysokość to jakieś 90 m.Omri zbudował miasto Samaria. Jego syn Achab ożenił się z Fenicjanką Jezebel. W 1 Królewskiej 16:32 czytamy: “I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii”. Oprócz tego zbudował jeszcze pałac z kości słoniowej jak czytamy w 1 Królewskiej 22:39.Za rządów Achaba Samaria była oblegana dwa razy. Najpierw przez Asyryjczyków, a potem przez Syryjczyków, ale nie została zdobyta. Później za rządów jego syna Syryjczycy powrócili. W 2 Królewskiej 6:25 czytamy: “I nastał w Samarii wielki głód, gdy ją oblężono”. Samarii jednak także wtedy nie zdobyto. W 2 Królewskiej 17:6 czytamy: “W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraela do Asyrii”. Ponownie przybyli Asyryjczycy, zniszczyli to miasto, a jego mieszkańców uprowadzili. Później to samo miało spotkać Jerozolimę. W Izajasza 10:11 czytamy: “Jak uczyniłem Samarii i jej bałwanom, tak uczynię Jeruzalemowi i jego bałwanom”.Na te tereny Asyryjczycy sprowadzili ludzi z innych części swojego imperium. Ich krainę nazywano Samarią, a ich samych Samarytanami. Gdy Żydzi wrócili z niewoli babilońskiej zamieszkali w Judzie i w Galilei. Te dwa terytoria były przedzielone Samarią czyli krainą Samarytan.Miasto zostało odbudowanie, ale potem zniszczył je Aleksander Wielki. Potem zniszczyli je Hasmoneusze, a konkretnie Jan Hyrkan. Ponownie odbudował je Herod Wielki i nazwał Sebaste. Jest to żeńska forma tytułu August po grecku. Herod zbudował tam stadion, świątynię dla cezara i drugą dla Persefony. Sprowadzono tam nie-Żydów.Właśnie w tym mieście Herod Wielki kazał zamordować dwóch swoich synów, których miał ze swojej drugiej żony Mariamne. Ją kazał zabić wcześniej. Tych synów sądził przed cezarem Augustem, który miał podobno powiedzieć, że lepiej jest być świnią Heroda niż jego synem. Herod kazał ich przywieźć do Sebaste i tutaj jego dwaj synowie zostali uduszeni.Nazwa, którą nadał Herod Wielki pozostała do naszych czasów. Ruiny Samarii znajdują się blisko palestyńskiej wioski Sebaste. Warto je zwiedzić, ale trzeba pamiętać, że miasto to było wielokrotnie burzone i odbudowywane. Poza tym Jezus je omijał. W Jana 4:5 czytamy: “Przybył więc do miasta samarytańskiego, zwanego Sychar”. Jezus gdy przechodził przez Samarię omijał Sebaste. Dlaczego?W Sebaste czyli w odbudowanej przez Heroda Samarii mieszkali nie-Żydzi. W Mateusza 15:24 znajdujemy słowa Jezusa: “A On, odpowiadając, rzekł: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela”. Jezus koncentrował się na Żydach. Omijał więc miasta zamieszkałe przez Greków i Rzymian. To samo tyczy się Tyberiady nad Jeziorem Galilejskim. Nie ma żadnych dowodów na to, aby Jezus odwiedzał takie miasta.Podsumowując. Samaria była góra należącą do Szemera. Na tej górze mieszkał chyba sędzia Tola. Później kupił ją Omri, szósty król północnego 10-plemiennego królestwa Izraela. Omri pokonał wrogów. Miał więc czas i środki na budowę nowej stolicy. Jego syn Achab sprowadził do Samarii kult Baala i Asztarte. Księga 1 Królów oraz prorok Amos wspominają też o domu z kości słoniowej, który zbudował Achab. Archeologia to potwierdziła.Na te tereny przybyli Samarytanie i cały region zaczęto nazywać Samarią. Samo miasto zniszczył Aleksander Wielki, a potem hasmonejski król Jan Hirkan. Odbudował je Pompejusz Wielki, a potem Herod Wielki, który zmienił jego nazwę na Sebaste. Już chyba Pompejusz osiedlił tam nie-Żydów. Z tego powodu miasto to omijał Jezus. Nazwa nadana przez Heroda dotrwała do naszych czasów. Gdybyście chcieli zwiedzić to miejsce jedźcie do arabskiej wioski Sebastia.Potem nabył za dwa talenty srebra od Szemera górę Szomron i obwarował tę górę, i nazwał gród, który zbudował, Samaria według imienia właściciela tej góry Szemera.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/16/24A stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest syn Remaliasza. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostaniecie się.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Izajasza/7/9Po Abimelechu wystąpił, aby ratować Izraela, Tola, syn Pui, wnuk Doda, z plemienia Issachara; mieszkał on w Szamir na pogórzu efraimskim.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/10/1I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Krolewska/16/32I nastał w Samarii wielki głód, gdy ją oblężono, tak że doszła cena łba oślego do osiemdziesięciu srebrników, a ćwierć wiadra gnoju gołębiego do pięciu srebrników.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Krolewska/6/25W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraela do Asyrii i osadził ich tam w Chalach i nad Chaborem, rzeką Gozanu i w miastach medyjskich.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Krolewska/17/6Jak uczyniłem Samarii i jej bałwanom, tak uczynię Jeruzalemowi i jego bałwanomhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Izajasza/10/11Przybył więc do miasta samarytańskiego, zwanego Sychar, blisko pola, które Jakub dał swemu synowi Józefowi.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/4/5A On, odpowiadając, rzekł: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Mateusza/15/24

W swoim przesłaniu Piotr pokazał, że życie z Jezusem to jak wyprawa w góry – piękna, ale też wymagająca.

Panda Pao od zawsze kochała muzykę klubową. Jej marzeniem było zobaczyć na żywo szympansicę Florę – DJ-kę, która potrafiła rozkręcić każdą noc! Gdy dowiaduje się, że odbędzie się wielki festiwal, postanawia zrobić wszystko, by zdobyć bilet. Każdego dnia po szkole ciężko pracuje, ucząc się wartości wytrwałości i spełniania marzeń. To rytmiczna i inspirująca bajka do słuchania dla dzieci, która pokazuje siłę pasji, wartość pracy i satysfakcję z osiągania celów. Idealna jako bajka edukacyjna i bajka na dobranoc, która motywuje do działania i rozwija muzyczną wyobraźnię. #audiobook #bajkidladzieci #słuchowisko #dladzieci #bajka #bajkadladzieci #bajkidosluchania #słuchowiskodladzieci #bajkanadobranoc #audiobookdladzieci

Gdy rumuńska scena polityczna w końcu wraca do równowagi, sytuacja ekonomiczna w kraju staje się alarmująca. Rumunia ma największy deficyt budżetowy w UE, a w ostatnich latach jej zadłużenie gwałtownie wzrosło. Rządzący przygotowali pakiet reform m.in. zmieniający podatki, co wywołało oburzenie społeczeństwa. Jakie zmiany wprowadzi władza, by poprawić sytuację ekonomiczną? Dlaczego zadłużenie Rumunii tak gwałtownie wzrosło? Dlaczego na wstrząsach ekonomicznych zyskuje partia AUR? O sytuacji ekonomicznej w Rumunii mówi Kamil Całus, ekspert Ośrodka Studiów Wschodnich.

Jaki szerszy pomysł na zmianę kursu ma Donald Tusk? Co chce osiągnąć rekonstrukcją rządu w środku wakacji i jakie będą kolejne kroki premiera? I jak ocenić dotychczasowe zmiany w rządzie: są głębokie czy jednak niesatysfakcjonujące? O tym w najnowszym odcinku „Politycznych Michałków” rozmawiają Michał Szułdrzyński i Michał Płociński. Rozbieramy na czynniki pierwsze letnią rekonstrukcję rządu Donalda Tuska. Co tak naprawdę oznacza awans Radosława Sikorskiego na wicepremiera, jaką polityczną emocję próbuje dziś wskrzesić premier po przegranych wyborach prezydenckich i czy strategia polaryzacji nie jest przypadkiem grą na warunkach Jarosława Kaczyńskiego? Jakie efekty miała przynieść rekonstrukcja rządu Donalda Tuska? Rekonstrukcja rządu została rozłożona narracyjnie na kilka aktów. Publicyści budują oś czasu: od lutowej zapowiedzi Donalda Tuska o dużej rekonstrukcji po zwycięstwie w wyborach prezydenckich Rafała Trzaskowskiego, przez powyborcze przemówienie premiera 2 czerwca („nic się nie stało” i „ruszamy pełną parą”), po faktyczne zmiany dokonane 23–25 lipca.Jeśli wziąć pod uwagę wakacyjny okres, w którym rytm informacyjny słabnie, a sondaże bywają mylące, to czy tak duża operacja nie została przypadkiem przegrana komunikacyjnie? W zasadzie jakie efekty miała przynieść? Prowadzący pytają, czy tzw. normalsi w ogóle te zmiany zauważą, skoro dla nich to wciąż „więcej tego samego”. Wicepremier Radosław Sikorski – przyszły zastępca Donalda Tuska na fotelu premiera? Michał Szułdrzyński ocenia, że jedną z najmocniejszych zmian jest wyniesienie Radosława Sikorskiego na wicepremiera i „ministra od wszystkiego”: dyplomacja, polityka europejska wraca do MSZ, a dodatkowo koordynacja polskiej pozycji w negocjacjach akcesyjnych Ukrainy do UE. To rola skrojona pod jego temperament i wizerunek „asertywnego wobec Kijowa, bezwzględnie antyrosyjskiego” polityka.To jednak miecz obosieczny: jeśli rząd będzie dalej tracił społeczne zaufanie, Sikorski zacznie inkasować niezadowolenie, zamiast rosnąć jako naturalny następca Tuska. Sam zainteresowany zdaje się to widzieć – ostrzega, że sondaże z jego nazwiskiem w roli premiera mogą być narzędziem politycznej gry. – Albo się zbuduje, albo się spali. Donald Tusk otwiera Sikorskiemu furtkę do zmiany – i jednocześnie wystawia go na najtrudniejszy test – mówi Michał Płociński. Adam Bodnar odchodzi, czas „twardego prokuratora”Dymisja Adama Bodnara ma zamknąć etap, który – jak mówi Szułdrzyński – i tak był niewykonalny: był wrogiem numer jeden dla wyborców opozycji („bodnarowcy”), ale nie spełniał oczekiwań rozgrzanego twardego elektoratu Platformy Obywatelskiej, który domagał się „sprawczości” i „rozliczeń”. Donald Tusk wskazuje, że teraz „to Waldemar Żurek ma posprzątać”, a nowy szef resortu ma być przede wszystkim „twardym prokuratorem generalnym”. Tylko czy to naprawdę zmiana dla przeciętnego wyborcy, czy jedynie sygnał do tzw. silnych razem? Donald Tusk wyraźnie wraca do emocji 2023 roku – ostrych rozliczeń z PiS i sporu o praworządność. Problem w tym, że ten konflikt „nakręca” również Kaczyńskiego, który chętnie wróci do roli „ofiary systemu”, podgryzając Konfederację i zyskując tlen w mediach – analizuje Płociński. Gdy rząd stawia na „rozliczenia” zamiast na „sprawczość”, „normalsi” mogą zapytać: „po co nam to?”.„Jedna łódź, jeden ster” – Donald Tusk o dyscyplinie w rządzie. Na inauguracyjnym posiedzeniu rządu premier jasno ustawił hierarchię: „Tu jest jeden ster. Ja trzymam ster. Ja jestem kapitanem” – parafrazuje Michał Szułdrzyński. To komunikat do nowych ministrów spoza partii, koalicjantów, ale i do Radosława Sikorskiego: za niesubordynację – pożegnanie następnego dnia. W partyjnej polityce przez małe „p” premier nadal czuje się jak ryba w wodzie. Tylko czy sytuacja nie wymaga dziś inaczej prowadzonej polityki? I czy Donald Tusk jest skłonny do zmiany?

Gdy upadał Baszar al-Asad, napisałem o „końcu Syrii, jaką znaliśmy”, w perspektywie dalszej wojny i dekompozycji tego niegdyś dość ważnego państwa Bliskiego Wschodu. Z kolei dwa miesiące temu stwierdziłem: „Syria jest dziś całkowicie na łasce sił zagranicznych. To od nich zależy wręcz, czy w ogóle utrzyma się jako jednolite państwo”. Rozwój sytuacji w ostatnich dniach potwierdza te przewidywania.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Gdy jeden człowiek żyje życiem dziesięciu ludzi

Startupy zazwyczaj zaczynają od budowania produktu, szukania PMF-u i gonienia za pierwszą trakcją. Działania z obszaru sustainability czy impactu kojarzą się raczej z dużymi firmami, które „odkładają” część budżetu na CSR. Ale czy naprawdę trzeba czekać do momentu skalowania, by zrobić coś sensownego społecznie?– Wierzę, że właśnie na początku może być… najłatwiej – mówi Gosia Żurowska, Impact & Sustainability Lead w Glovo. – Gdy masz pitch deck, a nie jeszcze milion przychodów, możesz zapisać sobie małą zasadę – że np. jeden grosz z każdego zamówienia będzie odkładany na działania pro bono. Taka decyzja kosztuje niewiele, ale skaluje się razem z firmą.

Martyna już jako dziecko marzy o tym, by zasiąść przed radiowym mikrofonem i żyć pasją. Gdy w końcu spełnia swoje wielkie pragnienie, uświadamia sobie, że ma jeszcze kilka innych na liście. Pakuje więc plecak i wyrusza w nieznane. Tak zaczyna się jej podróż. 

Gdy rozmawiam ze zwykłymi ludźmi o idiotyzmach wprowadzanych do przepisów przez urzędników unijnych, wielu nie chce wierzyć własnym uszom. Przepisy o krzywiźnie banana, o tym, że ślimak jest rybą czy inne idiotyzmy wpływające na nasze życie wydają się normalnemu człowiekowi całkowitą abstrakcją. Czy jednak są prawdziwe? Czy Unia faktycznie wprowadza AŻ TAKIE idiotyzmy? Porozmawiajmy o tym, bo to ważne. Zapraszam.-----Jeśli chcesz wesprzeć kanał:- postaw nam kawę: https://buycoffee.to/pogodneszorty- skorzystaj ze Zrzutki: https://zrzutka.pl/z/pogodneszortyJeśli chcesz otrzymywać na maila informacje o nowych odcinkach - zapisz swój adres e-mail na stronie: www.pogodneszorty.pl

Ignorujemy nasze ciało, bo uważamy, że sami wiemy lepiej. Gdy chcemy płakać - powstrzymujemy łzy, "bo nie wypada". Gdy boimy się - tłumi lęk, "bo nie chcemy być słabi". Gdy czujemy złość - zagryzamy zęby, "by nie wyjść na tych, bez dystansu". Tym samym, tracimy kontakt z ciałem. Czego uczy mnie mój organizm i czego może nauczyć Ciebie? O tym opowiem Ci dzisiaj :)Zostań Patronem: https://patronite.pl/wiedzanatalerzupl (wesprzyj podcast i zgarnij bonusy!)

Co się dzieje, gdy pycha, lenistwo i poczucie wyższości biorą górę nad empatią, pracowitością i poczuciem obowiązku? Gdy pogarda przykrywa człowieczeństwo mrocznym cieniem anioły zmieniają się w demony. Poznaj historię kobiet, które miały nieść pomoc i ulgę w cierpieniu, a fundowały chorym i bezbronnym śmierć na skalę niemal przemysłową…

Mój gość to przykład na to, dlaczego warto trzymać się z dala od pieniędzy i wpływów polityków. Zaprosiłem Roberta Bąkiewicza po tym, jak przeczytałem, że został ułaskawiony przez Prezydenta Andrzeja Dudę. Zaintrygowało mnie to. Gdy zacząłem zgłębiać jego historię, zobaczyłem obraz pełen chaosu: gigantyczna upadłość na prawie 7 milionów złotych, fikcyjny rozwód, skrajna religijność, a do tego konflikty niemal wszędzie, gdzie się pojawiał.To był moment, w którym pomyślałem, że spróbuję to zrobić. Szczególnie że niedawno nagrałem rozmowy z lewicowym dziennikarzem i Włodzimierzem Czarzastym (jeszcze przed premierą). Chciałem pokazać różne optyki, bo wierzę, że tylko wtedy możemy zrozumieć coś więcej. Z tej rozmowy wciąż zostaje mi jedna refleksja: skrajności są złe. Niezależnie od tego, z której strony przychodzą.Posłuchajcie tej rozmowy — niezależnie, z jakiej perspektywy na nią spojrzycie.

"Gdyż jak deszcz i śnieg spadają z nieba i już tam nie wracają, ale nawadniają ziemię, czynią ją urodzajną i kwitnącą, dają siewcy ziarno, a jedzącemu chleb, tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wraca do Mnie próżno, lecz wykonuje to, czego pragnę, i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem."Izajasza 55,10-11 Bóg swoim słowem powołuje do istnienia, odnawia, pociesza, czyni potężne rzeczy.Boże słowo jest skuteczne, jedyną rzeczą, które może je powstrzymać jest zamknięte ludzkie serce. Bóg jest wierny i nie ogranicza danej nam wolnej woli, dlatego jeśli nie wpuszczamy Bożego Słowa do nas, to ono nie będzie działać w nas, tylko będzie działać wokół nas, ale bezpośrednio nas nie dotknie. To od nas zależy jaką decyzje podejmujemy.Pastor przetoczył przykład dwóch uczniów Jezusa - oboje przebywali nieustanie w działaniu Bożego Słowa, ale w pewnym momencie jeden z nich nie odpowiedział na kolejne wezwanie, nie podjął kolejny raz decyzji kroczenia za Jezusem. Pomimo, że oboje przebywali w tym samym miejscu to skutki działania Bożego Słowa w ich życiu były odmienne.Czy dokonałeś już kolejnego wyboru? Czy widzisz jak Boże Słowo działa w Twoim życiu?

W niedzielnym nauczaniu pastor Paweł Chojecki zadał mocne pytanie: "Gdzie są Twoje dzieci?" Bóg mówi jasno – posłuszne dzieci to fundament zdrowej cywilizacji. Gdy ten fundament znika, wszystko się wali. Wyszliśmy na ulice, by zapytać Was, co sądzicie o dzisiejszej młodzieży. Czy to naprawdę Ostatnie Pokolenie? Wasze odpowiedzi szokują, inspirują i dają do myślenia...

Kobieta koronowana na króla. To zdarzyło się tylko dwa razy w historii Polski - u zarania oraz przy zmierzchu ery Jagiellońskiej. W pierwszym przypadku wszystko było przygotowane, w drugim – wydarzeniami poniekąd rządził przypadek, a także emocje. Jak doszło do koronacji Anny? Czy miała realną władzę? Czy rzeczywiście, jak mówiło wielu, nie nadawała się na władcę i była tylko marionetką na zmieniającej się scenie politycznej? Dlaczego w naszej historii odegrała tak niebagatelną rolę? Anna była córką króla Zygmunta Starego oraz siostrą ostatniego władcy z dynastii Jagiellonów, Zygmunta Augusta. Jej najstarsza siostra Izabela została królową Węgier. Kolejna siostra, Zofia, wyszła za księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel. Najmłodsza z rodzeństwa Katarzyna została królową Szwecji. Anna miała jeszcze długo pozostać jedyną niezamężną jagiellońską królewną.Gdy w 1572 roku Zygmunt August zmarł bezpotomnie. Zgodnie z ustawami wydanymi jeszcze przez Zygmunta Starego, odtąd król miał być wybierany przez szlachtę na wolnej elekcji. Pierwszym elekcyjnym władcą był Henryk Walezy. Możnowładcy chcąc zacieśnić więzy między nowym królem a starą dynastią, postanowili wydać Jagiellonkę za Walezego. Jednak młody król odkładał ślub ze starszą o dwadzieścia osiem lat królewną na później. W końcu uciekł z Rzeczypospolitej, by sięgnąć po koronę Francji. Szlachta, rozczarowana cudzoziemcem, który wzgardził ich krajem, postanowiła, że tym razem wybierze króla-rodaka. Królem tym miała być Anna. Ponieważ jednak wciąż nie uważano, że kobieta może rządzić, postanowiono, że Jagiellonka poślubi księcia siedmiogrodzkiego Stefana Batorego. Batory i Anna najpierw zawarli małżeństwo, a następnie na ich głowach spoczęły korony. Od tego momentu, aż do swojej śmierci to on dzierżył realną władzę. Ale to Anna została wybrana królem przez szlachtę, a Batory w monarchię się wżenił.O Annie Jagiellonce w podcaście z serii „1000 lat. Prześwietlenie” opowie Łukasz Starowieyski. Jego gościem jest dr Anna Ziemlewska z Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

Reportaż o pasji, która sięga gwiazd. Ignacy Rajca – student fizyki technicznej na AGH w Krakowie i współpracownik Astro Centrum w Chełmcu – od sześciu lat łączy miłość do astronomii z astrofotografią. Gdy inni planują podróże z mapą drogową, on kieruje się mapą nieba. Nocami wyrusza rowerem na górskie szczyty, by fotografować kosmos i tworzyć zapierające dech w piersiach timelapsy – filmy poklatkowe, które w kilka minut pokazują to, co on obserwuje godzinami. W reportażu opowiada, jak odkrywanie wszechświata zmieniło jego życie i sposób patrzenia na świat, jak odkrywanie wszechświata wpłynęło na jego życie i postrzeganie rzeczywistości. To opowieść o sięganiu wyżej - dosłownie i metaforycznie.

Pola i Olek znowu zostają wezwani przez tajemniczy świat gry. Gdy ekran komputera zaczyna świecić znajomym światłem, rodzeństwo nie waha się ani chwili – wracają do blokowego królestwa, by odkryć nowe zagadki i pomóc jego mieszkańcom. To ekscytująca i kreatywna bajka do słuchania dla dzieci osadzona w klimacie Minecrafta – idealna dla małych graczy i miłośników przygód. Zawiera wartościowe przesłania o współpracy, odwadze i rozwijaniu wyobraźni. Świetnie sprawdzi się również jako bajka edukacyjna i bajka na dobranoc. #audiobook #bajkidladzieci #słuchowisko #dladzieci #bajka #bajkadladzieci #bajkidosluchania #słuchowiskodladzieci #bajkanadobranoc #audiobookdladzieci

Opowieść o człowieku, który słyszy, jak szumią drzewa. Gdy pogoda sprzyja grzybobraniu, chętniej zagłębiamy się w leśne ścieżki. Skupieni na koszykach pełnych borowików i kurek, często zapominamy, że las to coś więcej niż tylko miejsce zbiorów. To żywy organizm, który oddycha, śpiewa i opowiada historie - trzeba tylko umieć je usłyszeć. Grzegorz Ślązak, leśniczy z ponad 30-letnim doświadczeniem, zna ten język doskonale. Dla niego las to nie tylko praca - to pasja, dom i źródło nieustannego zachwytu. Obserwuje ptaki, śledzi tropy zwierząt, wsłuchuje się w rytm natury. Nic dziwnego, że nazwano go Poetą Lasu. Reportaż Ewy Michałowskiej to nie tylko spotkanie z niezwykłym człowiekiem, ale też zaproszenie do spojrzenia na las z zupełnie innej perspektywy - z czułością, szacunkiem i zachwytem. Reportaż powstał w 2013 roku. 

Helenka uwielbiała bawić się w parku, ale pewnego dnia zauważyła coś, co zmieniło jej spojrzenie na świat – śmieci, wszędzie. Gdy ratuje ptaszka zaplątanego w plastikową siatkę, postanawia działać. Od tego momentu zaczyna się prawdziwa ekologiczna rewolucja, w której Helenka uczy się i uczy innych, jak dbać o środowisko. To mądra i inspirująca bajka do słuchania dla dzieci o odpowiedzialności, empatii i sile jednego dobrego działania. Doskonała bajka edukacyjna i bajka na dobranoc, która rozbudza ekologiczne serce każdego małego słuchacza.#audiobook #bajkidladzieci #słuchowisko #dladzieci #bajka #bajkadladzieci #bajkidosluchania #słuchowiskodladzieci #bajkanadobranoc #audiobookdladzieci

W Biblii tego apostoła określa dwoma imionami, ale ponieważ używano wtedy kilku języków można powiedzieć, że miał pięć różnych określeń. Aż trzy pojawiają się w Jana 1:42, gdzie czytamy: “Jezus, spojrzawszy na niego, rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas (to znaczy: Piotr)”. Mamy tutaj imiona Szymon i Piotr są w języku greckim, a Kefas prawdopodobnie w aramejskim. W Dziejach Apostolskich Jakub nazywa go Symeonem (Dzieje 15:14), a Mateusz w swojej Ewangelii Szymonem Piotrem. Hebrajskie imię Symeon znaczy “słuchać”, a imię Piotr i Kefas można przetłumaczyć jako “Skałosz”.Ewangelista Jan opisuje pierwsze spotkanie Piotra z Jezusem niedługo po chrzcie tego ostatniego. W Jana 1:44 czytamy: “Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra”. Później musiał się jednak przeprowadzić z Betsaidy do Kafarnaum. W Łukasza 4:38 czytamy: “wyszedłszy z synagogi, wstąpił do domu Szymona. A teściowa Szymona miała wielką gorączkę”. Jezus był w synagodze w Kafarnaum i stamtąd od razu poszedł do domu Piotra. Czyżby Piotr nie tylko się przeprowadził, ale także ożenił w międzyczasie? Napiszcie mi co o tym myślicie? Oba miasta Betsaida i Kafarnaum znajdują się na północy Jeziora Galilejskiego, a więc stosunkowo blisko siebie.Niektórzy zwracają uwagę, że Ewangelie mówią tylko o teściowej, ale o żonie pisał Paweł w 1 Liście do Koryntian 9:5, gdzie czytamy: “Czy nie wolno nam zabierać z sobą żony chrześcijanki, jak czynią pozostali apostołowie i bracia Pańscy, i Kefas?” Wynika z tego, że Kefas czyli Piotr w swoje podróże zabierał ze sobą swoją żonę. Biblia niewiele miejsca poświęca kobietom, ale np. w Marka 15:41 czytamy o niewiastach: “Które, gdy był w Galilei, chodziły za nim i posługiwały mu, i wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy”. Z Jezusem chodzili nie tylko apostołowie, ale także kobiety. Być może także żona Piotra, która później z nim podróżowała może aż do Babilonu.Czy Piotr był najważniejszym apostołem? Warto zwrócić uwagę na kilka rzeczy, które go wyróżniały. Tylko jemu Jezus zmienił imię, którym się później posługiwał nie tylko on, ale także inni, np. Łukasz w Dziejach Apostolskich. Piotr wielokrotnie przemawiał w imieniu wszystkich apostołów, np. pytał o wyjaśnienie przykładów mówiąc: “wyjaśnij nam”. Gdy Jezus zadawał pytanie apostołom odpowiadał Piotr, np. w Jana 6:68 czytamy: “Odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego”. Zwróćmy uwagę, że Piotr mówi w liczbie mnogiej, za wszystkich apostołów.Jednak to, że Piotr pierwszy zabierał głos i wypowiadał się w imieniu całej dwunastki można wytłumaczyć na dwa inne sposoby. Piotr był najprawdopodobniej najstarszym apostołem. W kulturze żydowskiej pozycja była bardzo ważna i wiązała się z zabieraniem głosu oraz miejscem przy stole. Piotr z ewangelii jawi się jako człowiek, który szybciej mówi niż myśli. Wygląda na to, że niektóre z jego wypowiedzi wynikają z tej cechy charakteru. Np. w Marka 9:6 czytamy, że nie wiedział co powiedzieć bo się bał. Mimo to, a może właśnie dlatego, że się bał i nie wiedział co powiedzieć, powiedział to co mu przyszło mu do głowy i nie było to zbyt mądre.Jezus jednak przy kilku okazjach wybierał kilku apostołów do specjalnych zadań. Np. do domu Jaira gdzie leżała jego córka zabrał tylko Piotra, Jakuba i Jana. Tak samo było podczas przemienienia oraz w ogrodzie Getsemani. Podczas rozmowy o znakach dni ostatnich oprócz tej trójki był jeszcze obecny Andrzej brat Piotra. Kiedy później wybierano nowego apostoła na miejsce Judasza w Dziejach 1:21 czytamy o wymaganiach do których zaliczano świadczenie o tym co robił Jezus. Jednak Piotr, Jan i Jakub widzieli więcej niż reszta apostołów. Z tych trzech wydaje się, że Piotr i Jan mieli szczególnie miejsce i to nie tylko obrazowo, ale wręcz dosłownie.Choć Jan miał brata Jakuba, a Piotr Andrzeja wygląda na to, że Jezus wybrał tych dwóch do pewnych specjalnych rzeczy, a oni współpracowali razem nawet po jego śmierci. To Piotr i Jan zostali posłani aby przygotować ostatnią wieczerzę. To oni siedzieli najbliżej Jezusa. To także ci dwaj pobiegli do grobu Jezusa po zmartwychwstaniu. W Jana 20:4 czytamy: “A biegli obaj razem; ale ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobu”. Później w Dziejach Apostolskich 3:1 czytamy: “A Piotr i Jan wstępowali do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej”. Działali razem, razem stanęli przed Sanhedrynem. Także Piotr i Jan zostali wysłani przez apostołów do Samarii jak czytamy w Dziejach 8:14.Czy Piotr był najważniejszym apostołem? Wszystko zależy od tego co przez to rozumiemy. Np. gdy wynikła kwestia obrzezania pogan w Dziejach 15:22 czytamy: “Wówczas postanowili apostołowie i starsi razem z całym zborem”. Zauważmy, że decyzji nie podjął sam Piotr, ani nawet sami apostołowie. Jeżeli więc nawet uznamy Piotra za najważniejszego apostoła nie oznacza to, że to on podejmował decyzje wiążące wszystkich. Niestety Piotr pojawia się w Dziejach Apostolskich ostatni raz w tym 15 rozdziale.W Galatów 2:11 dowiadujemy się: “A gdy przyszedł Kefas do Antiochii, przeciwstawiłem mu się otwarcie, bo też okazał się winnym”. Wynika z tego, że Piotr dotarł do Antiochii Syryjskiej i tam był skarcony przez Pawła wobec całego tamtego zboru. Z 1 Listu Piotra 5:13 wynika, że był z żoną i Markiem w Babilonie. Tradycja podaje, że jego żona miała na imię Perpetua. Marka nazywa tam synem, ale prawdopodobnie chodzi o Ewangelistę Marka, który był jak syn dla tego apostoła. Czy jednak apostoł Piotr był w Rzymie i tam zginął?Choć wcześniejsze źródła, takie jak List Klemensa Rzymskiego (koniec I wieku) i Ignacego Antiocheńskiego (początek II wieku), już sugerują obecność Piotra w Rzymie, to Ireneusz z Lyonu (koniec II wieku) jest jednym z pierwszych autorów, który wprost i szczegółowo wspomina o założeniu Kościoła w Rzymie przez Piotra i Pawła. W pierwszym wersecie 1 Listu Piotra czytamy: “do wychodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bityni”. Piotr pisze z Babilonu list do chrześcijan na terenie dzisiejszej Turcji. Był to teren Pawła, o czym ten wspomina w Liście do Galatów. Zresztą sam Piotr w drugim liście mówi o listach Pawła skierowanych do zborów na tym terenie. Czy Piotr przybył na teren dzisiejszej Turcji osobiście i czy poszedł dalej do Rzymu?Niektórzy wzmiankę o Babilonie z Listu Piotra interpretują jako określenie Rzymu. Jednak w tamtym momencie dużo Żydów mieszkało w prawdziwym Babilonie, a jak napisał Paweł w Liście do Galatów on miał iść do pogan, a Piotr do Żydów. Gdy my dzisiaj coś określimy jako Babilon to nie ma wątpliwości, że używamy porównania, że mówimy o jakimś innym mieście, bo ten prawdziwy to ruiny. Ale w tamtych czasach było to jedno z wielu zamieszkanych miast, w którym była duża populacja Żydów.Napiszcie mi w komentarzach co wy myślicie na temat apostoła Piotra. Czy według was był on najważniejszym apostołem? Czy był on w Rzymie oraz czy tam zginął jak mówi późniejsza tradycja? Na dzisiaj to już wszystko. To był taki odcinek oparty głównie na historii opisanej w Biblii. Chciałbym jeszcze kiedyś nagrać taki odcinek oparty bardziej na przypuszczeniach i skupić się na tym co Piotr robił przed spotkanie Jezusa oraz co robił później, kiedy Biblia już o nim milczy. Napiszcie mi też czy chcielibyście posłuchać takiego gdybania.I przyprowadził go do Jezusa. Jezus, spojrzawszy na niego, rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas (to znaczy: Piotr).http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/1/42Szymon opowiedział, jak to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, aby spomiędzy pogan wybrać lud dla imienia swego.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/15/14A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Mateusza/16/16A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/1/44A wyszedłszy z synagogi, wstąpił do domu Szymona. A teściowa Szymona miała wielką gorączkę i wstawiali się u niego za nią.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Lukasza/4/38Czy nie wolno nam zabierać z sobą żony chrześcijanki, jak czynią pozostali apostołowie i bracia Pańscy, i Kefas?https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-List-do-Koryntian/9/5Które, gdy był w Galilei, chodziły za nim i posługiwały mu, i wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Marka/15/41Odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/6/68Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, bo ogarnął ich lęk.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Marka/9/6Trzeba więc, aby jeden z tych mężów, którzy chodzili z nami przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał między namihttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/1/21A biegli obaj razem; ale ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobuhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Jana/20/4A Piotr i Jan wstępowali do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątejhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/3/1A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Janahttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/8/14

Od dzieciństwa był obsesyjnie zainteresowany truciznami. Gdy miał 14 lat, zaczął podtruwać rodzinę i kolegów ze szkoły, dodając tal i antymon do ich napojów. Graham Young, zwany Herbacianym Trucicielem, miał na swoim koncie trzy śmiertelne ofiary. Gdyby nie to, że wszem i wobec przechwalał się swoją wiedzą z zakresu trucizn, licznik jego zbrodni prawdopodobnie nieprędko by się zatrzymał…

Najważniejsze przykazanie Boga dotyczące relacji międzyludzkich mówi o posłusznych dzieciach. Gdy to zaniknie, cywilizacja upadnie. Jak w tym kontekście wygląda Twoja rodzina? #NauczaniePastora #dzieci #rodzina ----------------------------------------------------

To był prawdziwy Freak Show. Karolina Czarnecka pokazała w piątkowy wieczór na Scenie Dużej cały warsztat swoich aktorskich, wokalnych i tanecznych umiejętności. Perfekcyjna dykcja, charyzma, znakomity głos - jej warsztat jest kompletny. Gdy dołoży się do tego kilkunastoletnie już doświadczenie w profesjonalnych występach artystycznych, otrzyma się prawdziwe zwierzę sceniczne. Możecie się o tym przekonać już we wrześniu, gdy zawita do Wrocławia w ramach trasy koncertowejW rozmowie z Michałem Lachem Karolina opowiedziała o fascynujących, ludowych korzeniach w jej muzyce, dlaczego ma ogromny sentyment do Slot Art Festivalu oraz jak po latach odnosi się do szaleństwa wokół Hera, koka, hasz, LSD

Ryan Renfroe dorastał w okolicy Jennings County w stanie Indiana. Bolesne dzieciństwo, samotność i brak miłości. Psychiczne rany się pogłębiały. Gdy kolejne osoby zawodziły jego zaufanie, w końcu Ryan trafił do domu starszego małżeństwa, które postanowiło dać mu szansę na nowe życie. Nikt nie przewidział, że ta szansa zakończy się tragedią…

Wybierz swojego ulubionego władcę w Rankingu Królów Polski! Zagłosuj na stronie https://ranking.muzhp.pl/ Biografia tego władcy mogłaby stanowić rewelacyjny materiał na serial przygodowy, thriller polityczny czy epos o upadku Rzeczypospolitej. Król przebieraniec, który kreował swój wizerunek na sarmatę, uciekał z kraju w przebraniu chłopa, by ostatecznie stać się ważnym symbolem dla potomnych. Pytanie - symbolem czego?Stanisław Leszczyński był królem dwukrotnym. Po raz pierwszy ten bogaty magnat zasiadł na tronie z namaszczenia szwedzkiego władcy Karola XII, po tym, jak ten ostatni wkroczył na czele swych wojsk do Rzeczypospolitej i zdetronizował Augusta II Mocnego. =Kiedy szala wojny przechyliła się na niekorzyść Karola XII, Leszczyński musiał udać się na wygnanie. Tułał się po Europie przez dwie dekady, ale – choć był pozbawiony wpływów i pieniędzy – udało mu się wydać córkę za króla Francji.Gdy zmarł jego rywal, August II, Leszczyński znów sięgnął po polską koronę. Tym razem legalnie. Na polu elekcyjnym tłumy szlachty jednoznacznie opowiedziały się za jego kandydaturą. Ale karty w rozgrywce pomiędzy otaczającymi Rzecząpospolitą państwami zostały już rozdane. Prusy, Austria i Rosja zdecydowały, że na polskim tronie zasiądzie syn Augusta Mocnego, August III. Leszczyńskiego został ostatecznie dożywotnim władcą księstwa Lotaryngii. Tam książę, który kiedyś był królem spędził resztę życia, poświęcając się mecenatowi artystycznemu i architektonicznemu, goszcząc na swym dworze filozofów i pisarzy. Świadomy konieczności zreformowania Rzeczpospolitej, wydał "Głos wolny wolność ubezpieczający". Czy można nazwać go politycznym wizjonerem?O tym wszystkim w Podcaście Muzeum Historii Polski z serii Inne historie Polski. Rozmawiają Cezary Korycki i jego gość, prof. Urszula Kosińska z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

Wybierz swojego ulubionego władcę w Rankingu Królów Polski! Zagłosuj na stronie https://ranking.muzhp.pl/ Lata 1648-1668 to dwie dekady panowania ostatniego na polskim tronie władcy z dynastii Wazów - Jana Kazimierza. Lata dla Rzeczypospolitej tragiczne. Powstanie Chmielnickiego, potop szwedzki, wojna domowa, liberum veto i mało znana historia grożącego naszemu państwu rozbioru - to wszystko miało wówczas miejsce. Skłócony z magnatami Jan Kazimierz nie zdołał – mimo talentów wojskowych – szybko stłumić powstania Chmielnickiego. Gdy do Polski wlał się szwedzki „potop”, władca uciekł za granicę i powrócił, gdy szala zwycięstwa zaczęła się przechylać na stronę lojalnych wobec niego wojsk. Mimo ogromnych zniszczeń, Rzeczpospolita wyszła z wojennych trudności obronną ręką.Po dekadzie najazdów zewnętrznych, królewska para zaczęła forsować plany umocnienia władzy królewskiej. Doprowadziło to do buntu magnata Jerzego Lubomirskiego, który zakończył się krwawą wojną domową i upadkiem autorytetu władcy. Jan Kazimierz abdykował i pozostawił Rzeczpospolitą w głębokim kryzysie.Czy władca ten był dla naszych dziejów nieszczęściem? Czy lepiej dla naszych dziejów byłoby, gdyby Jan Kazimierz pozostał w zakonie jezuitów? A może nie można obarczyć go odpowiedzialnością za nieszczęścia, które wówczas spadły na Rzeczpospolitą?O tym wszystkim w Podcaście Muzeum Historii Polski z serii Inne historie Polski. Rozmawiają Cezary Korycki i jego gość, prof. Konrad Bobiatyński z Uniwersytetu Warszawskiego. Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

Gdy miesiąc miodowy przechodzi już do historii, niejedna panna młoda zastanawia się, co począć ze swoją suknią ślubną. W końcu w czasach, gdy świadomość ekologiczna i dbałość o zrównoważony rozwój stają się normą, perspektywa założenia często niezwykle kosztownej kreacji tylko na jeden dzień wydaje się marnotrawstwem na wielu poziomach. Autorka: Emily Chan Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/jak-dac-sukni-slubnej-drugie-zycie-i-nosic-ja-jeszcze-wiele-lat-oto-zalety-jej-pofarbowania-digitalsyndication

Cleveland, lata dwutysięczne. Stolicę stanu Ohio dotyka ubóstwo i epidemia cracku. W tej ponurej scenerii po ulicach miasta krąży Anthony Sowell, nazwany później Dusicielem z Cleveland, gwałciciel i morderca kobiet, który podstępem zwabia ofiary. Przez dwa lata nikt nie wie co się dzieje za drzwiami jego domu. Gdy wreszcie policjanci zjawiają się tam z nakazem aresztowania, stopniowo odkrywają straszną prawdę. A wraz z nią 11 ciał w stanie rozkładu…

Dr Michał Jędrzejek jest filozofem i religioznawcą.Rozmawiamy o wielkim przełomie, jednym z pięciu w historiiludzkości, który dotyczy naszego nowego stosunku do religii i duchowości.Znane powiedzenie głosi: „Gdy przestajemy wierzyć w Boga,zaczynamy wierzyć w byle co”.Efektowne i czasem pewnie prawdziwe. Ale czy zawsze? Czy na pewno?Jakie są te nowe formy religijności i duchowości?Mówi się o nas: „homo religiosus”, „homo spiritualis”.Co to oznacza? Co sprawia, że tacy jesteśmy? Foto: Rafał Masłow

Gdy nastoletni Dylan włączał laptopa ojca, nie przypuszczał, że będzie to najgorsza decyzja w jego życiu...Instagram @konradshymanskyhttps://www.instagram.com/konradshymansky/Autor podcastuKonrad SzymańskiOpracowanieRafał GałązkaŹródła: https://ntpd.eu/p15d9kontakt/współpraca: codypresents@gmail.com

Księdza Wojciecha Torchałę kochali wszyscy parafianie. Kiedy dowiadują się, że zginął pada na nich blady strach. Kto mógł skrzywdzić tak dobrego człowieka? Gdy policja zatrzymuje 17-letniego Dawida M. zaczynają pojawiać się pierwsze głosy o tym, że na kościelnym poddaszu mogły dziać się niestosowne rzeczy. Co skrywają mury mury kościoła pod wezwaniem Najświętszego Zbawiciela w Blachowni? Zapraszam do wysłuchania historii. Sprawa jest rozwiązana.www.zmorderstwem.plWsparcie

Czy rozmiar zadania ma wpływ na czas jego trwania lub na to, ile zadań dostarczamy? A może są inne czynniki, które silniej na to wpływają? Gdy chcemy zaprezentować dane i wskazać obszary do usprawnień, trzeba się do tego dobrze przygotować. Posłuchajcie rozmowy z Justyną „Kęsik" Rędzikowską, z której dowiecie się, jak pokazywać dane, jak prowadzić przy ich pomocy rozmowy z kierownictwem i zespołami. W trakcie rozmowy Kęsik odnosi się do 12 zasad mierzenia, które są elementem Managementu 3.0: https://management30.com/align-constraints/metrics-okrs/

Gdy partner zwraca ci uwagę na twoje rzekomo lekceważące zachowanie, nie reaguj defensywnie. Zamiast się bronić, pytać o konkretne przykłady czy zmuszać do konfrontacji wysłuchaj racji drugiej strony. Autorka: Anna Borges Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/pytanie-ktorego-nie-powinno-sie-zadawac-partnerowi-podczas-klotni-digitalsyndication

Na Dzień Dziecka — rozmowa o zmianach, byciu twórcą technologicznym i gadżeciarzem, wypaleniu oraz powrotach do prostego życia. Gościem, ponownie – Michał Pisarski. #BoCzemuNie ? POBIERZ ODCINEK Partnerzy technologiczni: > iDream – Apple Premium Reseller, Apple Premium Service Provider Linki: Bądźmy w kontakcie: Twitter | Facebook | Instagram | kontakt@boczemunie.pl > Prowadzący: Krzysztof Kołacz Mam prośbę: […] Artykuł #395 – Gdy twórca mówi STOP (Michał Pisarski) pochodzi z serwisu Podcast „Bo czemu nie?”.

Rozliczanie się stawką godzinową może wydawać się proste i bezpieczne, ale często okazuje się pułapką ograniczającą twoje przychody. Gdy twoje zarobki są ściśle powiązane z czasem pracy, stajesz przed dylematem: czy pracować szybciej i zarabiać mniej, czy wolniej, by zwiększyć przychód.Istnieją sposoby na to, żeby uwolnić się od rozliczenia godzinowego i przejść na modele, które pozwolą zarabiać więcej i bardziej stabilnie, niezależnie od liczby przepracowanych godzin.Rozwiązaniami, które warto wypróbować są:- rozliczanie za projekt,- rozliczanie za efekt,- opłata abonamentowa,- zastosowanie wachlarzu opcji cenowych (różne warianty produktu lub usługi),- łączenie produktów i usług w pakiety.Rozliczenie godzinowe ma zalety w postaci prostoty i łatwości kalkulacji, ale poważną wadą jest sufit zarobków. Przejście od modelu godzinowego do innych modeli wymaga kilku kroków oraz eksperymentowania, ale ostatecznie można wypracować naprawdę satysfakcjonujące rozwiązanie.

Rafał Trzaskowski już nie jest faworytem, po pierwszej turze różnica między nim a Karolem Nawrockim jest znikoma. Gdy wszyscy zdumiewają się niedoszacowanym wynikiem Grzegorza Brauna, prawdziwą zagadkę stanowi to, co zrobią wyborcy Sławomira Mentzena.Jakie scenariusze rysują się na polityczną przyszłość? Opowiada Marek Kęskrawiec, dziennikarz „Tygodnika Powszechnego”, kierownik działu krajowego i komentator polityczny.W Podkaście Tygodnika Powszechnego rozmawiamy o najważniejszych tematach „Tygodnika” z autorami, dziennikarzami i komentatorami.Zaprasza Michał Kuźmiński, wicenaczelny „Tygodnika”.Realizacja i montaż: Oliwia ŚwiątekMuzyka: Michał Woźniak

Gdy zaprosiłem Klaudię Pingot, wiedziałem, że rozmowa będzie niezwykła. Ale nawet ja nie spodziewałem się, jak bardzo. Porozmawialiśmy o wszystkim – o jej fascynującej drodze od służby w Centralnym Biurze Śledczym po świat rozwoju osobistego, duchowości i świadomego życia.Klaudia pokazała mi, jak łączy naukę z intuicją i jak radzi sobie z kryzysami, które potrafią nas zmienić bardziej, niż jesteśmy na to gotowi. Nie bała się mówić o chwilach zwątpienia, ciemnych momentach i cenie, jaką czasem trzeba zapłacić za odwagę bycia sobą. Padły trudne pytania, ale Klaudia odpowiadała na nie z ogromną szczerością. Jak nie utonąć w zalewie informacji i porad rozwojowych? Jak radzić sobie z oczekiwaniami innych, kiedy cały świat patrzy? Jaką cenę płacimy za autentyczność w dzisiejszym świecie mediów społecznościowych?__________

19 października 2004 roku to jeden z najmroczniejszych dni w historii szwedzkiego miasta Linköping. Na jednej ze spokojnych ulic, o poranku, nieznany sprawca zadźgał nożem 8-letniego chłopca i 56-letnią kobietę. Tragiczne wydarzenia rozpoczęły trwające 16 lat śledztwo, drugie co do wielkości w historii Szwecji, tuż po zabójstwie premiera Olafa Palmego. Gdy bliscy ofiar zaczęli tracić nadzieję, a media powoli traciły zainteresowanie sprawą, nagle nastąpił przełom…

Gal. 3,27 (27) Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, w Niego też się odzialiście. Mat. 28,18-20 (18) A Jezus podszedł i zwrócił się do nich w tych słowach: Otrzymałem wszelką władzę w niebie i na ziemi. (19) Idźcie więc i pozyskujcie uczniów pośród wszystkich narodów. Chrzcijcie ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego (20) i uczcie przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż po kres tego wieku. Mat. 28,17 (17) Gdy Go zobaczyli, złożyli Mu pokłon, choć niektórzy wątpili. Mar. 16,16 (16) Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Dz. 2,38 (38) Opamiętajcie się — odpowiedział Piotr — i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa dla odpuszczenia waszych grzechów, a otrzymacie dar — Ducha Świętego. Dz. 2,41 (41) Ci więc, którzy przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni i tego dnia dołączyło do nich około trzech tysięcy osób. Dz. 22,16 (16) A teraz — dlaczego zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia. Dz. 19,1-5 (1) Właśnie gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł przeszedł obszary wyżynne i przybył do Efezu. Tam spotkał jakichś uczniów (2) i zapytał: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. (3) Zapytał więc: W jakim zatem chrzcie zostaliście zanurzeni? Odpowiedzieli: W chrzcie Jana. (4) Wtedy Paweł wyjaśnił: Jan zanurzał w chrzcie opamiętania i powtarzał ludowi, że ma uwierzyć w Tego, który idzie za nim, to jest w Jezusa. (5) Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. Nauczanie wygłoszone podczas nabożeństwa połączonego z chrztem na wyznanie wiary, w dniu 18 maja 2025

Ag. 2,10-19 (10) W dwudziestym czwartym dniu dziewiątego miesiąca, w drugim roku panowania Dariusza PAN skierował do proroka Aggeusza Słowo tej treści: (11) Tak mówi PAN Zastępów: Zapytaj kapłanów, jak rozstrzyga Prawo w tych sprawach: (12) Ktoś niesie poświęcone mięso zawinięte w skraj swojej szaty. Niosąc je, dotyka tym skrajem chleba, czegoś gotowanego, wina, oliwy lub innego pokarmu. Czy rzecz dotknięta staje się przez to poświęcona? Kapłani odpowiedzieli: Nie! (13) Wtedy Aggeusz zapytał: A jeśliby tego wszystkiego dotknął ktoś, kto stał się nieczysty przez dotknięcie zwłok — czy stałoby się to nieczyste? Kapłani odpowiedzieli: Tak, stałoby się nieczyste. (14) Wtedy Aggeusz skierował do nich słowa: Tak właśnie jest z tym ludem i tak z tym narodem przed moim obliczem — oświadcza PAN. Tak też jest z wszelkim dziełem ich rąk: Z czymkolwiek tam się zbliżą, staje się to nieczyste. (15) A teraz: Pomyślcie: Zanim przyszedł ten dzień i potem, od kiedy zaczęto kłaść kamień na kamieniu w świątyni PANA — (16) jak wam się wiodło? Gdy ktoś podszedł do stosu zboża, gdzie miało być dwadzieścia [miar], było ich dziesięć. Gdy ktoś podszedł do tłoczni, by zaczerpnąć pięćdziesiąt miar wina, było ich dwadzieścia. (17) Smagałem was śniecią i pleśnią, biłem gradem dzieła waszych rąk, lecz żaden z was nie zwrócił się ku Mnie — oświadcza PAN. (18) Pomyślcie: Od tego dnia i potem, od dwudziestego czwartego dziewiątego miesiąca, a nawet od dnia, w którym została posadowiona świątynia PANA — pomyślcie: (19) Czy jest już ziarno w spichlerzu? Winorośl, figowce i granat, i drzewa oliwne nie zaowocowały. Ale od tego dnia będę zsyłał błogosławieństwo! Nauczanie z dnia 4 maja 2025

Cześć! W najbliższym odcinku serii Powojnie wracam do Jugosławii – a dokładniej: do polityki Josipa Broz Tity. Przez lata swoich rządów pokazał on, że nawet mając za przeciwnika Józefa Stalina, można skutecznie lawirować między Wschodem a Zachodem. Gdy relacje z Kremlem zaczęły się psuć, Tito bez skrupułów zwrócił się w stronę Amerykanów. W swoich przemówieniach potrafił nazywać Stalina ludobójcą, a Stany Zjednoczone – państwem broniącym wolności.Do podobnej sytuacji doszło dwie dekady później, gdy władzę w ZSRR przejął Leonid Breżniew. Tym razem osią sporu była interwencja w Czechosłowacji. Tito stanowczo odradzał Moskwie inwazję na zaprzyjaźnione państwo socjalistyczne. Obawiał się, że wojska Układu Warszawskiego mogłyby wkroczyć także do Jugosławii.Więcej dowiecie się z najnowszego odcinka.

Dziś w moim podkaście wyjątkowy gość – kandydat na urząd prezydenta, Karol Nawrocki. Odcinek zatytułowałem: „Kim jest Karol Nawrocki?”, bo mam wrażenie, że wielu z Was – podobnie jak ja – wciąż szuka odpowiedzi na to pytanie. Gdy przygotowywałem się do tej rozmowy, zdałem sobie sprawę, że informacji o życiu prywatnym i drodze życiowej pana Karola jest bardzo niewiele.Porozmawialiśmy więc o wszystkim, co budzi wokół niego kontrowersje. W naszej rozmowie nie pojawia się jednak wątek głośnej ostatnio książki o Nikosiu – wywiad nagrywaliśmy wcześniej, zanim temat zdominował media.Jest za to opowieść o tym, jak wyglądały kulisy decyzji Jarosława Kaczyńskiego, gdy postawił właśnie na Karola Nawrockiego. Jak przebiegała ich pierwsza rozmowa, czy prezes PiS oczekiwał, że kandydat wyłoży mu „na stół” wszystkie potencjalne afery i problemy ze swojej przeszłości? I wreszcie – czy Karol Nawrocki naprawdę wierzy, że może zostać prezydentem?__Wypróbuj angielski online w Tutlo podczas bezpłatnej lekcji próbnej od Żurnalisty ⁠https://go.tutlo.com/zurnalista