Alles goed?

Roddelen: waarom houden we er zo van? Zolang het maar niet over ons gaat natuurlijk... Psycholoog Joris Bruyninckx: “De intentie waarmee je informatie over iemand deelt, is fundamenteel. Wil je gewoon iets meedelen of is het bedoeld als kwaadsprekerij? Ventileren is ook een vorm van roddelen en dat kan ik snappen.” Ann: “Je kan mensen kapot maken met roddels. Zeggen dat bekende mensen ervoor gekozen hebben om in de belangstelling te staan en daarom alles moeten slikken, vind ik écht niet oké!”.

Een diagnose krijgen op late leeftijd. Evy Gruyaert en Nele Reymen zijn beiden ervaringsdeskundigen. Evy: “Ik kreeg er één van ASS, autismespectrumstoornis. Dat heeft mij of mijn leven niet compleet veranderd maar ‘t gaf ergens wel een soort erkenning.” Journaliste en auteur Nele Reymen kreeg onlangs het label ADHD. “Ik dacht: nu zijn al mijn problemen opgelost maar dat was te optimistisch”. Nele schreef haar traject neer in het boek: “Ik heb ADHD en daar komen ze nu pas mee”.

Opgeven en loslaten is soms beter dan doorzetten tegen beter weten in. Dat ervaarde ook Leen Dendievel. Zij gaf na 1 week haar wandeltocht naar Compostella op waar ze al jaren van droomde. “Ik werd er gewoon niet gelukkig van.” Psychologe Sofie Morbée: “Als je mentale gezondheid eronder lijdt en motivatie, ‘moet-ivatie' wordt, moet je ingrijpen. Maar dat is niet simpel want rond opgeven hangt nog een taboe. We leggen onszelf veel druk op en willen ook voldoen aan de verwachtingen van anderen.“

Waar struggelen jongeren vandaag mee? En is dat erg veranderd in de afgelopen jaren? Kinderpsychiater Lieve Swinnen staat al meer dan 30 jaar in het vak en noemt haar job ‘de mooiste ter wereld'. “Adhd en autisme hebben altijd bestaan. Maar de groep die daarin vastloopt, wordt groter omdat de druk groter is. Veel kinderen struggelen ook met situaties zoals bv een scheiding of pesterijen. We kunnen véél doen voor hen maar het erge is dat ik met een wachtlijst zit. Dat had ik vroeger nauwelijks.”

De omgang met broers en zussen. De oudste, jongste of middelste zijn, bepaalt je dat of niet? En blijven die patronen ook gelden als je al lang het ouderlijk nest bent uitgevlogen. Ann Reymen: “Ik ben de oudste van 3 zussen en ben nog altijd ‘bezorgd', dat blijft.” Psycholoog Joris Bruyninckx: “Het oudste kind is je testcase. Je haalt als ouders al je pedagogische kaarten boven en hebt principes waar je niet van afwijkt. Bij een tweede en een derde is dat al een pak minder. Je laat meer los.”

Loslaten lijkt simpel maar in de praktijk is het een groeiproces. Anne Cornut, ‘mama van vijf' op Instagram is er een krak in geworden. Ze schreef het boek ‘Laat het los' omdat haar volgers haar vaak vragen hoe ze in godsnaam alle ballen in de lucht houdt mét een eigen zaak én een groot gezin. Anne: "Laat de controle los en omarm de chaos die ontstaat. Die hoort bij het leven. Ik heb 5 kinderen, dan moet je leren loslaten.” Joris: “Voor mij is dat moeilijk en het betert niet met ouder worden."

Tegenwoordig wordt het woord ‘toxisch' heel snel gebruikt. Ook als het gaat over relaties. Maar wanneer zit je in een toxische relatie en hoe geraak je eruit? Vanessa Muyldermans: “Een toxische relatie is een ongezonde relatie waarin je over je grenzen gaat, waarin er niet aan je behoeftes wordt voldaan. Vaak wordt er naar 1 van de 2 partners gekeken. Maar meestal gaat het om een gedeelde verantwoordelijkheid.” Joris Hessels: “Ik ben zeker al over mijn grenzen gegaan. Zeker in mijn jonge jaren.”

Ontrouw! Hoe ga je ermee om? Hoe ga je verder? En wat kan een relatietherapeut betekenen? Seksuoloog Wim Slabbinck: “Als het aan het licht komt, biecht dan meteen alles op. Niet in horten en stoten. Anders wordt het vertrouwen van je partner élke keer opnieuw geschaad telkens er iets aan het licht komt. Als jij ‘de bedrogene' bent, mag je gerust kwaad zijn in het begin. Je fundament is weg. Maar als je samen verdergaat, kan je niet élke discussie platleggen omwille van die ontrouw.”

Jaloezie: een gevoel dat we allemaal kennen, maar soms zorgt voor ongemak en schaamte! Psychologe Marie-Anne Vanderhasselt: “Jaloezie gaat over de angst dat je iets kan verliezen. Bekijk waarom je jaloers bent en wat jouw behoeften zijn. Het kan je motiveren om dingen anders aan te pakken. Als je niets met die gevoelens doet, ga je piekeren en stress krijgen.” Christel Van Dyck: “Met ouder worden, ben ik minder jaloers. Ik ben wél jaloers op mensen die hun huis op orde hebben.”

Tore, de zoon van acteur-regisseur Mathias Sercu kreeg in mei ‘21 het verdict van ongeneeslijke kanker. Hij kroop al ‘n paar keer door ‘t oog van de naald. Een heftige rit voor ‘t hele gezin Sercu. Hun verhaal staat nu in ‘t boek: ‘Ik ga gewoon Tore blijven'. Tore: “Ik blijf mezelf. Dat voelt goed en is m'n houvast. Maar ‘t is ‘n uitdaging.” Mama Ilse: “Ik ben méér en liever dan ooit mama. Tore is ‘n mooie en volwassen zoon die ik moet loslaten. De autonomie is belangrijk. Geen simpele balans."

Charlotte Wilmssen is 8 jaar single en heeft er haar ‘job van gemaakt.' Ze host de podcast ‘How to be single' en schreef ook een boek: ‘Single zijn is geen wachtkamer'. ”Soms heb ik het gevoel dat mijn omgeving het er moeilijker mee heeft dan ikzelf. Maar single zijn is géén tussenfase en géén taboe voor mij. Alsof koppels al in een volgende level van het spel zouden zitten en ik niet. Ik zeg daarom nooit ik ben ‘nog' single maar gewoon: ik ben single.”

Minister Rob Beenders gaat sinds 6 jaar door het leven met aan het ene oor een hoorimplantaat en aan het andere oor een hoorapparaat. Rob: “Ik besefte pas hoe belangrijk mijn gehoor is, toen het door een infectie wegviel. Na mijn operatie moest ik écht revalideren en geluiden opnieuw herkennen. Alles klonk als Mickey Mouse die roept in een blikken doos.” Audioloog Katrien Kestens: “Gehoorverlies is nooit normaal. Hoe vroeger je het aanpakt, hoe beter.”

Ex-partners. Hoe gaan we daar best mee om? Ook als het niet zo gemakkelijk loopt. En gelukkig uit mekaar bestaat dat wel? Karolien Debecker: “Ik ben met heel veel van mijn exen nog bevriend”. Psychologe Sarah Hertens: "Ik denk dat het heel menselijk is om je boosheid op je ex te richten. Maar ik pleit er wel voor om ook naar je eigen aandeel te kijken."

Hoe praat en luister je bij kanker? Kankerpatiënt Serap Can: “De vraag ‘alles goed?' komt binnen bij mij. Dat is zo'n open vraag. Ik deel veel op social media en in m'n columns. Pik daarop in dan hebben we meteen ‘n aanknopingspunt.” Onco-psychologe Sofie Moens: “Blijf ook naar andere dingen vragen. Kankerpatiënten zijn zoveel méér”. Serap: “Tijdens m'n eerste kanker vermeed ik het woord. Nu voel ik geen taboe meer. Enkel als m'n dochter het woord kanker gebruikt, heb ik het lastig.”

Perfectionisme heeft véél gezichten. Psychologe Erna Claes: “We hanteren voor onszelf ‘n meetlat waaraan we ons afmeten. Geen probleem als je jezelf graag wil verbeteren. Maar die lat mag geen eigen leven gaan leiden waarbij afwijken niet goed voelt. Hoe hoger de lat, hoe lager de slaagkans en hoe hoger de faalangst. Dan ga je overcompenseren, dat is niet gezond meer.” Maarten Vangramberen: “In m'n werk ben ik perfectionistisch, ik leg m'n lat hoog. In het huishouden ligt m'n lat in de kelder.”

Wat gebeurt er in je hoofd en lijf als je ruzie maakt? Wat als je constant ruziet? En hoe maak je het weer goed? Psycholoog Joris Bruyninckx: “Los als koppel ‘n ruzie altijd op voor het slapengaan. Een ruzie onder vrienden die niet wordt uitgepraat, kan voor ‘n rouwproces zorgen. Het beste medicijn tegen ruzie is liefde. Als m'n kinderen boos zijn, pak ik ze vast en zeg ik: ik zie je graag.” Ann Reymen: “Ik kan 4 dagen zwijgen en ik bliksem je neer. Maar met m'n kinderen heb ik nooit ruzie.”

Hoe verandert ‘n coming-out je zelfbeeld of zelfvertrouwen? En wat als je te maken krijgt met afwijzing? Psychologe Isabeau Van Acker: “In ‘n wereld waar iedereen gelijk zou moeten zijn, zou het overbodig moeten zijn. Maar het wordt nog steeds verwacht van niet hetero's. Een coming-out is ‘n soort toestemming vragen om jezelf te mogen zijn. Het gaat vaak gepaard met angst en spanning.” Jitske Van de Veire: “M'n ouders zijn heel open-minded, bij mij verliep het dan ook heel organisch.”

Zagen en klagen, het kan deugd doen, toch? Maar wanneer wordt het ongezond en neem je best gas terug? Xavier Taveirne: “Ik mag elke week in m'n podcast ‘Mens Erger Je Niet' zeuren voor de goede zaak. We doen het wél met humor én zoeken naar oplossingen.” Psycholoog Bram Vervliet: “Samen klagen, verbindt ons. Je deelt je normen en waarden en zoekt gelijkgestemden. Maar er moet ‘n balans zijn. Chronische klagers geraken in ‘n negatieve spiraal.” Xavier: “Ik ga lopen van mensen die altijd klagen.”

Waarom zijn we dol op romantische verhalen? Is de ‘Hollywoordromantiek' wel haalbaar in het echte leven. En overwint liefde alles? Rika Ponnet: “We doen soms cynisch over romantiek. Je hoeft de clichés niet in je relatie te brengen. Maar liefdevol zijn brengt mildheid en zachtheid in je relatie. Een attentie doet je beseffen: iemand heeft aan mij gedacht. Zo wil je toch graag in een relatie zitten, waarom heb je er anders een?”

Een schuldgevoel, aaargh, dat knagende en ambetante gevoel dat lang kan blijven hangen. Waarom voelen we ons (zo snel) schuldig en hoe laten we het los? Kim Nelis: “Het is ‘n soort innerlijke rechtbank. Gestuurd door onze normen en waarden, vaak cultureel bepaald.” David Van Ooteghem: “Ik heb snel ‘n schuldgevoel vooral als ik iemand teleurstel buiten mijn wil om.” Kim: “Je kan je over álles schuldig voelen en je ‘over'verantwoordelijk voelen. Probeer in je eigen cirkel al te doen wat je kan.”

Al gehoord van ‘mild partnerschap'? Psychologe en relatietherapeute Sarah Hertens schreef er een boek over: “Ik zie je (graag) - Mild partnerschap”. Sarah: “Je relatie hoeft niet perfect te zijn. Wees mild voor elkaars kleine kantjes en communiceer over je gevoeligheden. Zodat je partner er ook rekening mee kan houden. Maar... zonder wrijving geen glans.” Cath Luyten: “In het begin stuurde ik lange liefdesverklaringen via whatsapp. M'n lief antwoordde dan met een emoji. Dat was wel even wennen."

Pensioen: eindelijk of nu al? Christel Van Dyck is op de vroegste datum gestopt: “Ik heb 1 jaar over die beslissing gedaan. Soms ben ik beschaamd dat ik al met pensioen ben. Ik sta nog steeds vroeg op, enkel in het weekend slaap ik uit. Als ik ‘s middags ‘n serie bekijk, voel ik me schuldig. Pas op m'n 65ste ga ik dat kunnen loslaten.” Gerontoloog Veerle Baert: “Ik raad mensen aan om hun pensioen goed voor te bereiden. Bedenk hoe je het financieel, organisatorisch en emotioneel gaat aanpakken.”

Evy praat met Cath Luyten en relatietherapeute Sarah Hertens over verschillende relatievormen: van monogamie tot polyamorie, van LAT-relaties tot open relaties. Sarah: “Bij een open relatie is er geen probleem zo lang er onderlinge consensus is. Bij een polyamoureuze relatie is het belangrijk dat het een aanvulling en géén invulling is. In de liefde gaat het niet over binnen of buiten de lijntjes kleuren maar wel om samen de tekening maken. Een relatie evolueert ook dus communicatie is key!”

Waarom hebben we meer zelfvertrouwen als ons haar goed zit. En wat zegt je kapsel over jou? Kapster Jitske Van de Veire: “Een creatieveling heeft zelden een doordeweeks kapsel. En een rechtlijnig iemand vraagt géén wilde coupe. Bankiers en leerkrachten, ik haal ze er zo uit.” Joris Hessels zijn haar dunt uit. “Ik ben er obsessioneel mee bezig en voel me er onzeker over. Daarom ga ik ook niet graag naar de kapper. Ik krijg nu ook advertenties voor haartransplantaties via mijn sociale media.”

1 op 2 voelt zich wel eens eenzaam. En daar rekent William Boeva zichzelf ook bij. “Als kind moest ik een IQ test afleggen omdat ik in het middelbaar Latijn wilde volgen. Terwijl het CLB het Bijzonder Onderwijs adviseerde omdat de zorg er beter zou zijn. Ik was nochtans de beste van de klas. Ik werd ook als enige getest. Dat kwam binnen en voelde heel eenzaam.” Nina Mouton herinnert zich de eerste keer zonder kinderen na haar scheiding: “Ik bestelde 1 pizza aan huis en voelde me heel eenzaam.”

Het Berrefonds steunt ouders die ‘n kind verloren hebben en organiseert elk jaar in december de ‘koesterweek'. Christine Vandenhole richtte het fonds op na het verlies van haar zoon Berre. Maud Vanwalleghem verloor haar zoon Hector, kort na de geboorte. Ze liep daarom één van de koesterhuizen van het Berrefonds binnen: “Ik overdrijf niet als ik zeg dat dat mij gered heeft. Vooral het eerste jaar is heel zwaar, je leeft met ‘n pijn en ontreddering waarvan de intensiteit enorm onderschat wordt.”

Evy praat met Marie-Anne Vanderhasselt en Joris Hessels over het belang van warme contacten in je buurt tegen eenzaamheid. Joris: “In 2019 maakte ik met ‘Gentbrugge' een programma over m'n verhuis en integratie. Ik ben deel geworden van ‘n community. Buitenkomen en ‘n goeiendag of glimlach krijgen geeft voldoening.” Marie-Anne: “Dichte vrienden zijn belangrijk maar iedereen wil deel zijn van ‘n geheel. Dus mensen in je buurt aankijken en dag zeggen, doet veel. Dat is gezien en gehoord worden."

Gezond ouder worden daar begin je best zo jong mogelijk aan. Dokter Servaas Bingé zet je op weg met z'n boek ‘Lang zullen we leven. Wat werkt om langer energiek en gezond te zijn'. Servaas: “We moeten niet alleen meer jaren aan het leven toevoegen maar ook meer leven aan de jaren. Het is belangrijk om eerst gezonder te gaan leven en dan eventueel een pilletje te nemen.” Ann Reymen: “Ik doe nu al aan krachtraining om sterk ouder te worden. Ik zie het als ‘n fluo hesje rond m'n gezondheid.”

"Beter en meer luisteren, maakt ons gelukkiger, succesvoller en brengt ons dichter bij elkaar." Evy Gruyaert wil graag een ‘luisterrevolutie' op gang brengen. Met haar nieuwe boek: ‘Waarom luisteren gelukkig maakt en ook de wereld kan redden' én met de beweging ‘We are all ears'. Evy: “Ik wil luisteren weer sexy maken. Gezien en gehoord worden is zo belangrijk." Marie-Anne Vanderhasselt: "Laat emoties in een gesprek er gewoon zijn. Je hoeft niet meteen een oplossing te formuleren."

Wat is de impact van pesten, wat kan je ondernemen en wat drijft de pester? Psychiater Ruud van Winkel: “Pesten is gedrag met de intentie om de ander te kwetsen. De pester wil een hoger aanzien bereiken. 1 op 5 kinderen geeft aan al eens gepest te zijn, bij volwassenen is dat 15%.” Kim Debrie: “Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel en begrijp niet wat mensen drijft om een ander neer te halen. Ik leer mijn dochter om in te grijpen als ze pesterijen ziet gebeuren.”

Een eigen woning met genoeg privacy maar wel een tuin, gemeenschappelijke ruimtes én materiaal delen met elkaar, dat is cohousen. Eef Tanghe is ervaringsexperte: “Cohousing wordt vaak gezien als een nieuwe woonvorm maar zó woonden we vroeger. Mensen kennen én helpen elkaar. Het sociaal netwerk is heel belangrijk bij cohousing en dat zijn we vandaag wat kwijt. Iedereen zit op zijn eigen eiland.” Cath Luyten: “Ik wil mensen zien en kan gelukkig beroep doen op mijn buren als ik hulp nodig heb.”

Veel mensen zijn op zoek naar balans en rust en leren daarom mediteren. Maar wat is het juist en hoe doen we het? Michaël Vlerick: “Meditatie is je aandacht trainen. Onze geest is 47% van de tijd die we wakker zijn, aan het dwalen. Vaak zijn dat negatieve gedachten en dat is een domper op ons geluk. Meditatie vermindert stress, angsten en depressieve gevoelens. Je slaapt beter én je bloeddruk daalt. Maar het is géén magische pil, als je na het mediteren opnieuw reactief in het leven staat.”

Het vrouwenlijf is totaal anders dan het mannenlijf. Sofie Peeters schreef er een boek over: ‘Het vrouwenlijf en wat we er niet over weten.' “Medisch onderzoek is al jaren gebaseerd op mannen maar een vrouw is géén kleine man. 70 tot 90 % van de patiënten met onverklaarde symptomen, zijn vrouwen. Waardoor ze gaan denken: Het ligt het aan mij. Ik ben de zwakkeling, ik moet het verstoppen want ik ben de enige. Nederland staat veel verder op vlak van gender en gezondheid.”

Ben je een extravert, een introvert of iets er tussenin: een ambivert? Ellen Jansegers is een introvert en schreef haar ervaringen neer in een boek: Zwijgen is goud. “Ik laad mijn batterijen het liefst alleen op en hou niet van smalltalk. Maar introverten zijn niét verlegen of arrogant.” Christel Van Dyck zit tussen de 2 denkt ze: “Ik praat makkelijk over mijn gevoelens maar toen ik in mijn scheiding zat of later kanker kreeg, had ik méér tijd nodig. Ik had schrik voor de emoties van de ander."

We hebben het moeilijk om onze focus te vinden én te houden omdat er altijd maar meer afleiding is. Elke Geraerts schreef het boek: ‘Focus is het nieuwe goud': “Multitasken is een mythe. Ons brein kan dat technisch niet aan. Het vreet energie, we gaan fouten maken en het geeft stress. Maar we zijn verslaafd aan switchtasken.” David Van Ooteghem: “Tijdens mijn uitzending ben ik volledig gefocust. Er is dan niets anders dat me bezighoudt. Ik geraak in een flow en 2 uren lijken 5 minuten.”

Terug aan het werk gaan na een lange afwezigheid, is niet simpel. “De re-integratie begint al als je nog thuis bent” zegt Lode Godderis. “Contact houden is belangrijk. Een eerste gesprek met je leidinggevende gebeurt best al vroeg. Op voorwaarde dat het niet meteen over de terugkeer gaat.” Tine Priem, Tamara in Thuis, kreeg in 2020 een burn-out: “M'n lichaam gaf me 1001 signalen. Maar ik dacht dat ik gewoon moe was omdat ik zoveel combineerde. Tot ik op de set een totale black-out kreeg.”

Hoe beïnvloedt ons zelfbeeld ons leven? Gudrun Hespel heeft er lang mee geworsteld en schreef er het boek ‘Genoeg' over. “Er zijn zoveel vrouwen die hun leven een beetje aan zich voorbij laten gaan omdat ze willen voldoen aan de verwachtingen van anderen. Daardoor staan ze niet stil bij wat hen zélf gelukkig maakt. Ik denk dat er weinig mannen 3x van outfit veranderen voor ze de deur uitgaan.” Johan Terryn: “Als ik de schoonheid van een vrouw zie dan zie ik de imperfectie en dàt is charmant.”

Vriendschap is goed voor ons hoofd én ons lijf. Professor Marie-Anne Vanderhasselt onderzocht de diepere betekenis van vriendschap in haar boek: ‘Je bent een vriend van mij'. “Vriendschap zorgt ervoor dat we gemakkelijker herstellen van stress. Wie goede vrienden heeft, maakt minder kans op hart- en vaatziekten en leeft langer. Vriendschap floreert wanneer we tijd en energie geven aan elkaar.” Ann Reymen: “Ik ben een goede vriendin. Ik heb zelfs nog vriendinnen uit de eerste kleuterklas.”

Waarom zijn we niet gelukkiger terwijl we veel hebben om het wél te zijn? Professor Michaël Vlerick heeft er wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. “We zijn van nature gefocust op het negatieve en zijn chronisch ontevreden. Het goede nieuws is dat we ons brein wél kunnen trainen om gelukkiger te zijn. Ook innige sociale contacten zijn fundamenteel voor ons geluk.” Xavier Taveirne: “Ik geef mezelf een 8 tot 9 op 10. Ik stel realistische doelen waarvan ik vermoed dat ze me gelukkig gaan maken.”

Loskoppelen, stress van je afgooien, de knop afzetten: ‘deconnecteren' met een mooi woord. Niet gemakkelijk in onze overvolle wereld. Neurologe Inge Declercq heeft er een boek over uit: ‘Breinrust'. “Het mag druk zijn, maar je moet kunnen herstellen én een evenwicht creëren. Micropauzes doorheen de dag maken al een verschil.” Joris Hessels geeft toe dat hij altijd ‘aan' staat. “Ik heb heel veel prikkels en kan mijn brein héél moeilijk afzetten. Zelfs als ik sport, blijft het malen in m'n hoofd.”

Ligt er te veel druk op onze jaarlijkse vakantie? We moeten ontspannen, genieten, reizen, festivals bezoeken, quality time hebben... En de tijd is beperkt. Help! Vakantiestress. Evy Gruyaert praat erover met psychologe Nina Mouton: “Veel mensen vallen ziek op dag 1 van de vakantie. Dat is echt een signaal dat het veel te veel is geweest.” En met podcastvriend Joris Hessels: “Ik doe soms de kinderen naar de opvang als ik thuis ben.”

Een rimpelloze aflevering! Ouder worden en de natuur een handje helpen met botox en fillers, waarom zou je dat wel of niet doen? Evy Gruyaert praat erover met podcastvriendin Ann Reymen: “Alles zakt! Ik merk ook dat mijn huid minder kneedbaar geworden is.” En met dr. Tessa Vansant, die zich specialiseerde in medisch esthetische behandelingen: “Mijn patiënten willen er vooral gezond uitzien. Vitaler. Je kunt ook kiezen om niets te doen en dat is prima.”

Evy Gruyaert praat met podcastvriend Joris Hessels en klinisch psycholoog Marie-Anne Vanderhasselt over pleasen. Joris Hessels vindt zichzelf een echte ‘people pleaser': “Soms zeg ik ja op dingen waarvan ik op dat moment al weet: ik ga hier spijt van krijgen. En toch hoor ik mezelf zeggen: ja, dat is goed.” Marie-Anne legt uit: “Er is een angst dat anderen je niet meer leuk gaan vinden, schrik voor afwijzing.”

Een glaasje hoort bij gezelligheid, vinden velen, maar wat als alcohol vernietigend wordt? Actrice Cathérine Kools getuigt over de gevolgen van zwaar alcoholmisbruik: “Mijn mama was zo goed als altijd beschonken. Ze heeft wel geprobeerd om te stoppen, maar dat lukte haar niet.” En professor Filip Lardon vertelt over de negatieve gevolgen van alcohol op de gezondheid, en wat het doet met je brein: “Het is in feite wel een drug want het bedriegt je zenuwstelsel.”

Vlaanderen telt één miljoen alleenstaanden, maar hoe is het om als single te leven? Welke voor- en nadelen ondervinden zij? Evy praat erover met podcastvriend Johan Terryn: “Ik voel me soms wel fundamenteel alleen. En dan denk ik: wat als er nu iets met mij gebeurt? Soms is dat iets beangstigend.” En met Raf Van Bedts, die het boek ‘De (un)happy single' schreef: “Mensen aanvaarden soms niet dat je niemand hebt. Ze denken: wat is er mis met die mens?”

Aan elk leven komt ooit een einde, maar hoe beleef je die laatste periode? Wat is palliatieve zorg? En wat is het verschil tussen palliatieve sedatie en euthanasie? Dat bespreekt Evy met haar podcastvriendin Ann Reymen: “Wij zijn nog gezond, maar we gaan er ooit voorstaan. Ik kan dat nu nog niet vatten, ik kan me dat niet voorstellen.” Experte An Raes is klinisch psychologe in een palliatief zorgteam: “Je mag er als patiënt altijd naar vragen. Er zal iemand zijn die voor je zorgt, als je dat we

Liefdesverdriet kan hard en intens zijn, en een enorme impact hebben op je leven. Leen Dendievel schreef er een boek over: “Er wordt soms lacherig over liefdesverdriet gedaan: ‘Er zijn nog visjes in de zee', maar het is juist heel zwaar”. Margriet Hermans maakte het verschillende keren mee: “Het was zo heftig. Ik had een doktersbriefje moeten gaan halen”. Ze vertelt ook hoe eten een coping mechanisme werd: "Dat gaf mij een heerlijk gevoel, een goed alternatief. Ik at een heel pak koekjes."

1 op 8 Belgen leeft met een inkomen onder de armoededrempel, maar hoe is het om op te groeien in armoede? Evy praat erover met sociaal werker Fatih De Vos en ervaringsdeskundige Robin Staldeur. Fatih: “Armoede is een veel ruimer probleem dan puur het materiële. Er zijn vaak veel andere issues.” En Robin vertelt ook: “Geld is niet per se het antwoord om armoede op te lossen.”

Het imposter syndroom is geen officiële diagnose, maar je hoort wel alsmaar vaker dat mensen twijfelen aan hun kwaliteiten. Psycholoog Bram Vervliet: “Het verwijst naar het gevoel dat mensen denken een bedrieger te zijn, meestal in de werkcontext. Je hebt een job met veel verwachtingen en denkt dat je niet zo geschikt bent. En dan kan je angstig zijn om door de mand te vallen.” Radio2-presentator Xavier Taveirne: “Ik heb er heel lang veel last van gehad, maar ik ben erin gegroeid.”

Wat als je het nieuws krijgt dat niemand wil horen? Kanker. Wat gaat er door je heen en welke impact heeft dat op jou tijdens en na de behandeling? Liesbeth Van Impe kan er jammer genoeg van meespreken. Zelfs 2 keer. “De behandeling bij de 2de keer was minder zwaar hoewel ik ‘n dubbele borstamputatie onderging. De impact op m'n dagelijkse leven was minder ingrijpend, maar m'n gevoel van veiligheid kreeg ‘n serieuze knauw.” Psychologe Sofie Moens: “Je lichaam terug vertrouwen is moeilijk.”

De een staat het liefst om 7 uur 's ochtends al in de gym terwijl de ander ‘s nachts floreert. Waarom ben je een ochtend- of een avondmens? En hoe rijm je het met je professionele en sociale leven? Karolien Debecker is een avondmens: “Ik heb ooit 1 jaar een ochtendprogramma gepresenteerd waarvoor ik om 4u moest opstaan. Dat liep mis, alles wrong tegen.” Neurologe Inge Declercq: “We zouden allemaal zoveel gelukkiger, alerter en gezonder zijn als we meer in harmonie leven met ons eigen bioritme.”