Podcast appearances and mentions of leo winkler

EPISODE 7 - Willy Vranovsky – Wenn die Kirschenallee erblüht Endlich können wir uns bei Willy Vranovsky persönlich für unser Titellied, die Esslinghymne „Wenn die Kirschenallee erblüht“ bedanken. Wie dieses Lied entstanden ist und welche Überraschung es diesbezüglich gibt, darüber plaudern wir in Episode 7. Weiters erfahren wir welche Projekte der singende Fischhändler, der die Fische sogar bis nach Essling bringt, sonst noch so durchführt, obwohl auch sein Tag nur 24 Stunden hat. Willy hat uns auch etwas mitgebracht - ein Weihnachtslied zum Beginn des Sommers. Er ist schon etwas ganz Besonderes. Hört rein

La producción horizontal de conocimiento propone hacer partícipes y visibles las múltiples voces que conforman un proceso de investigación. Sin embargo, ¿es posible emplear esta metodología colaborativa, interdisciplinaria de diferentes saberes también a otras áreas? En este último episodio de la tercera temporada de los Acentos Latinoamericanos, Carlos Alberto Navarrete, María Gabriela "Negra" Lugones y Mario Andrés de Leo Winkler exploran las posibilidades y retos de introducir la horizontalidad en instituciones judiciales, de salud y de la divulgación de la ciencia.

Martha Debayle y Mario de Leo Winkler hablan de las posibilidades de que exista vida en la galaxia. ¡No dejes de escuchar!

Martha Debayle y Mario de Leo Winkler hablan de las posibilidades de que exista vida en la galaxia. ¡No dejes de escuchar!

Anna anaanza kujibu maswali ya Ogur lakini anakatizwa na sauti ya pikipiki pamoja na milio ya risasi. Anakimbilia kwenye makumbusho anakopata anwani juu ya kasha lake la muziki. Je anwani hii itamfaa? Anna anajificha kwenye jumba la makumbusho. Anajificha ndani ya choo cha wanaume kwa kuwa ana wasiwasi huenda polisi au wenye pikipiki walio na silaha wangali wanamwandama. Hapo anagundua anwani ya Leo Winkler katika barabara ya Kantstraße iliyoandikwa kwenye kasha lake la muziki. Je huyo bwana yu hai na je anaweza kumsaidia Anna?

Anna anawasili mahali aliponuia katika Kantstraß3 lakini pamefungwa. Anaambiwa mwenyewe yumo mkahawani. Inaonekana kana kwamba wanajuana. Anna anahitaji dakika 100. Je ana muda wa kutosha? Anna anachanganyikwa kabisa anapokuta duka limefungwa. Leo Winkler amefariki. Mpiga kinanda anamweleza Anna kuwa mmiliki mpya wa duka ni Paul, mwanawe Leo Winkler. Anakunywa kinywaji chake cha kila siku cha kakao moto kwenye mkahawa wa karibu. Anakwenda mkahawani na kuagiza kahawa… Kaffee…na kuna bwana mwenye kidani cha fedha chenye umbo la fidla anayetabasamu. Ogur anaingia mkahawani na kumwambia Anna kwamba jukumu lake hilo ni hatari … gefährlich … kama ilivyo RATAVA. Anna anataka kudadisi na anamfuata bwana huyo mzee aliye na fidla. Lakini kadhia hii ina nini?

آنا کو Kantstreet پر گھڑیوں کی ایک دکان نظر آتی ہے۔ اس کا مالک ایک نزدیکی Café میں بیٹھا ہے۔ وہاں جا کراسے یوں لگتا ہے جیسے وہ ایک دوسرے کو جانتے ہوں۔ آنا کے پاس معمے کے حل کے لئے ابھی 100 منٹ ہیں۔ کیا یہ وقت کافی ہے؟ آنا کو پتہ چلتا ہے کہ Leo Winkler فوت ہو چکا ہے۔ ایک دستی آرگن بجانے والا شخص اسے بتاتا ہے کہ یہ دکان اب Leo Winkler کے بیٹے Paulکی ملکیت ہے۔ وہ ایک نزدیکی کیفے میں روزانہ کوکو پینے جاتا ہے۔ آنا وہاں پہنچ کر کافی کا آرڈر دیتی ہے۔ کیفے میں ایک شخص، جس نے گلے میں ایک چاندی کی چھوٹی سی وائلن لٹکا رکھی ہے آنا کو دیکھ کر مسکراتا ہے ۔ اسی دوران پولیس انسپیکٹر Ogur کیفے میں داخل ہوتا ہے اور آنا کو خبردار کرتا ہے کہ اس کا مشن اور تنظیم RATAVA بھی اس کے لئے خطرناک ہے۔ آنا تجسس کے ساتھ بوڑھے شخص کا، جس نے گلے میں چاندی کی چھوٹی سی وائلن لٹکا رکھی ہے، پیچھا کرتی ہے۔

Di Kantstraße Anna menemukan toko arloji, namun tokonya tutup. Ia diberitahu, bahwa pemilik toko itu sedang di kedai kopi. Nampaknya mereka saling kenal. Anna hanya memiliki 100 menit lagi. Cukupkah waktunya? Anna diberitahu, bahwa Leo Winkler sudah meninggal. Seorang pemain orgel putar menceritakan padanya, toko itu kini menjadi milik anak laki-laki Leo Winkler, namanya Paul. Setiap hari pemain orgel putar tersebut minum coklat panas di café dekat toko arloji. Anna juga pergi ke café dan memesan kopi. Di dalam café duduk seorang laki-laki dengan kalung dengan liontin berbentuk biola perak dan tersenyum pada Anna. Komisaris Ogur muncul dan memperingatkan Anna, bahwa misinya berbahaya – begitu juga organisasi RATAVA. Dengan penuh keingintahuan, Anna mengikuti laki-laki tua dengan kalung berliontin perak tersebut.

Waktu Anna menjawab pertanyaan komisaris, terdengar suara sepeda motor dan tembakan. Anna melarikan diri dan menemukan sebuah alamat di kotak musiknya. Apakah jejak ini dapat membantu Anna? Di musium Anna berlindung dari orang-orang yang membuntutinya. Karena takut diikuti terus oleh polisi atau kawanan pengendara sepeda motor bersenjata itu, ia bersembunyi di toilet laki-laki. Di sana ia menemukan sebuah alamat yang tertera di kotak musik tuanya. Alamat tersebut menunjuk pada seseorang bernama Leo Winkler beralamat di Kantstraße. Apakah Leo Winkler masih hidup dan dapatkah ia membantu Anna?

Anu i komesara tokom razgovora prekidaju zvuci motora i pucnji. Ana bježi i tokom bijega otkriva da je na pokvarenoj muzičkoj kutiji ispisana adresa. Hoće li je ovaj trag odvesti korak dalje? Ana se rješava progonilaca tako što uđe u jedan muzej. Od straha od policije i vozača motora s crnim kacigama, skriva se u muški toalet. Otkriva adresu na kutiji od igračaka. Upisano je ime Leo Winkler i ime ulice – Kantstraße. Da li je taj Winkler uopšte živ i može li joj on pomoći?

U Kantovoj ulici Ana pronalazi radnju jednog urara. Saznaje da se vlasnik radnje nalazi u jednom kafeu. Čini joj se da poznaje tog čovjeka. Ani preostaje još 100 minuta za rješenje slučaja. Hoće li to biti dovoljno? Ana saznaje da je Leo Winkler umro. Svirač vergla joj kaže da radnju sad vodi Leov sin Paul, te da on svaki dan pije kakao u jednom kafeu. U kafeu Ana susreće čovjeka sa srebrnim privjeskom u obliku violine. On joj se smiješi. Dolazi i komesar Ogur i upozorava Anu da se upušta u opasnu misiju, baš kao što je opasna i organizacija RATAVA. Ana je radoznala i prati čovjeka sa srebrnim privjeskom.

Η Άννα βρίσκει στην Kantstraße ένα ρολογάδικο που είναι όμως κλειστό. Μαθαίνει ότι ο ιδιοκτήτης έχει πάει σ’ ένα καφενείο. Οι δυο τους φαίνεται να γνωρίζονται. Η Άννα έχει ακόμα 100 λεπτά. Θα της φτάσουν; Η Άννα μαθαίνει ότι ο Leo Winkler δεν ζει πια. Ένας λατερνατζής της λέει ότι το μαγαζί του Leo Winkler ανήκει πια στον γιο του Paul, που πίνει κάθε μέρα το κακάο του σ’ ένα καφενείο εκεί κοντά. Η Άννα πηγαίνει εκεί και παραγγέλνει έναν καφέ. Στο καφενείο κάθεται ένας άντρας με ένα ασημένιο βιολί για μπρελόκ και της χαμογελά. Ο αστυνόμος Ogur εμφανίζεται και προειδοποιεί την Άννα ότι η αποστολή της είναι επικίνδυνη – όπως και η οργάνωση RΑΤΑVΑ. Γεμάτη περιέργεια η Άννα ακολουθεί τον ηλικιωμένο κύριο με το ασημένιο μπρελόκ.

Anna findet in der Kantstraße ein Uhrengeschäft, das aber geschlossen ist. Sie erfährt, dass der Besitzer in einem Café ist. Die beiden scheinen sich zu kennen. Anna bleiben noch 100 Minuten. Wird die Zeit reichen? Anna erfährt, dass Leo Winkler nicht mehr lebt. Ein Drehorgelspieler erzählt ihr, dass das Geschäft nun Leo Winklers Sohn Paul gehört. Er trinkt seinen täglichen Kakao in einem Café in der Nähe. Anna geht ebenfalls dorthin und bestellt einen Kaffee. In dem Café sitzt ein Mann mit einer silbernen Violine als Anhänger und lächelt ihr zu. Kommissar Ogur taucht auf und warnt Anna, dass ihre Mission gefährlich sei – ebenso wie die Organisation RATAVA. Neugierig folgt Anna dem älteren Mann mit dem silbernen Anhänger.

Als Anna die Fragen des Kommissars beantwortet, werden sie von Motorradgeräuschen und Schüssen unterbrochen. Anna flieht und entdeckt, dass auf ihrer Spieldose eine Adresse steht. Bringt sie diese Spur weiter? Anna findet vor ihren Verfolgern Zuflucht in einem Museum. Aus Angst, immer noch von der Polizei oder den bewaffneten Motorradfahrern mit den schwarzen Helmen verfolgt zu werden, versteckt sie sich auf der Herrentoilette. Dort entdeckt sie eine Adresse auf der alten Spieldose: Sie verweist auf einen Leo Winkler in der Kantstraße. Lebt Winkler noch und kann er ihr weiterhelfen?

Anna Kant Sokağı’nda bir saatçi bulur. Ama dükkan kapalıdır. Dükkanın sahibinin bir kafede olduğunu öğrenir. Birbirlerini tanıyor gibidirler. Anna’nın 100 dakikası kalmıştır. Zaman yetecek midir? Anna Leo Winkler’in artık yaşamadığını öğrenir. Laterna çalan bir adam Anna’ya dükkanın artık Leo Winkler’in oğlu Paul’e ait olduğunu anlatır. Paul her gün yakındaki bir kafede kakao içer. Anna da oraya gider ve kendine bir kahve ısmarlar. Kafede kolyesinin ucunda gümüş bir keman asılı bir adam oturuyordur ve ona gülümsüyordur. Komiser Ogur gelir ve Anna’yı görevinin ve RATAVA adlı örgütün tehlikeli olduğu konusunda uyarır. Anna merakla gümüş kolyeli yaşlı adamı takip eder.

Anna komiserin sorularını yanıtlar, ama sorgulama motosiklet gürültüsü ve silah sesleriyle bölünür. Anna kaçar ve müzik kutusunun üzerinde bir adres keşfeder. Bu ipucu ona yardımcı olacak mıdır? Anna kendisini takip edenlerden kurtulmak üzere bir müzeye sığınır. Polisin veya silahlı ve siyah kasklı motosiklet sürücülerinin hala peşinde olabileceklerinden korktuğu için erkekler tuvaletinde saklanır. Orada eski müzik kutusunun üzerinde bir adres keşfeder. Adres, Kant sokaginda oturan bir Leo Winkler’e aittir. Winkler hala yaşıyor mudur ve Anna’ya yardımcı olabilir midir?

Anna u Kantstraße pronalazi jednu urarnicu, no ona je zatvorena. Doznaje da je njezin vlasnik u jednom kafiću. Čini se da se Anna i on poznaju. Anni ostaje još 100 minuta. Hoće li joj to biti dosta? Anna doznaje da Leo Winkler više nije živ. Jedan orguljaš joj priča da trgovinu sada vodi Winklerov sin Paul. On, kao i svakoga dana, pije svoj kakao u jednom obližnjem kafiću. Anna odlazi tamo i naručuje kavu. U kafiću sjedi jedan čovjek koji ima privjesak sa srebrnom violinom i smješka joj se. Pojavljuje se inspektor Ogur i upozorava Annu da je njezina misija opasna – baš kao i organizacija RATAVA. Anna radoznalo prati starijeg čovjeka sa srebrnim privjeskom.

Anna starts to answer Ogur's questions but is interrupted by the sound of motorbikes and gunshots. She escapes to a museum where she discovers an address on her music box. Can it shed any light on her mission? Anna takes refuge in a museum. Worried that the police or the armed motorbikers are still pursuing her, she hides in the men's toilets. There she notices the address of a Leo Winkler on Kantstraße written on her music box. Is he still alive and can he help her?

Anna arrives at her destination on Kantstraße but it's closed. She's told that the owner is in a café. They seem to know each other. Anna has 100 minutes left. Will she have enough time? Anna is thrown off completely when she finds the shop closed. Leo Winkler is dead. An organ player tells her that the new owner of the shop is Leo Winkler's son, Paul. He has his daily hot chocolate at a nearby café. She goes to the café and asks for a coffee ... Kaffee ... and there's a man with a silver violin pendant smiling at her. Ogur enters the cafe and tells Anna that her mission is dangerous ... gefährlich ... as is RATAVA. Intrigued, Anna hurries after the elderly man with the violin. But what's in his case?

Anna localiza uma relojoaria na Kantstraße, mas a loja está fechada. Ela descobre que o proprietário está num café ali perto. Os dois têm a impressão de se conhecer. Restam a Anna cem minutos. Será tempo suficiente? Anna fica sabendo que Leo Winkler já faleceu. Um tocador de realejo lhe conta que a loja agora pertence ao filho de Leo Winkler. Ela descobre que ele costuma beber diariamente um chocolate quente num café das redondezas. Anna vai ao local e pede um café. Um homem com uma corrente com pingente de prata em forma de violino sorri para ela. O commissário Ogur surge de repente e avisa Anna que a sua missão é perigosa, assim como a organização RATAVA. Cheia de curiosidade, Anna persegue o velho homem com pingente de prata.

Anna respondia as perguntas do comissário quando ambos foram interrompidos por tiros e pelo barulho de motocicletas. Em fuga, ela encontra um endereço escrito na sua caixinha de música. Essa pista a levará adiante? Anna se esconde de seus perseguidores num museu. Com medo de continuar sendo perseguida pela polícia e pelos motociclistas de capacete negro, ela se refugia no banheiro masculino. Lá Anna descobre um endereço escrito na velha caixinha de música: é o endereço de um tal de Leo Winkler, que mora na Kantstraße. Será que Winkler ainda está vivo? E será que ele poderá ajudar Anna?

Ana găseşte pe strada Kant un magazin de ceasuri care este însă închis. Ea află că proprietarul se află într-o cafenea. Aparent, cei doi se cunosc. Anei îi mai rămân 100 de minute. Va avea timp suficient? Ana află că Leo Winkler nu mai trăieşte. Un flaşnetar îi povesteşte că magazinul îi aparţine acum lui Paul Winkler, fiul lui Leo. El obişnuieşte să-şi servească zilnic cafeau într-o cafenea din apropiere. Ana pleacă pe urmele sale şi îşi comandă şi ea o cafea. În local se află un bărbat care poartă agăţată la gât o vioară miniaturală de argint. Apare comisarul Ogur care o avertizează pe Ana că misiunea ei este periculoasă, la fel ca şi organizaţia RATAVA. Plină de curiozitate, Ana îl urmăreşte pe bărbatul mai în vârstă, purtătorul viorii argintii.

În timp ce Ana răspunde întrebărilor comisarului, cei doi sunt întrerupţi de zgomote de motor şi împuşcături. Ana o rupe la fugă şi descoperă că pe cutiuţa ei muzicală se află lipită o adresă. O va ajuta acest indiciu? Ana reuşeşte să scape de urmăritori refugiindu-se într-un muzeu. De teamă să nu fie descoperită de poliţie sau de motocicliştii înarmaţi, se ascunde în toaleta bărbaţilor. Acolo descoperă lipită pe cutiuţa ei muzicală o adresă, care face referire la un anume Leo Winkler domiciliat în strada Kant. Mai trăieşte oare acest Winkler şi în ce fel ar putea-o ajuta?