Podcasts about forced entertainment

Maar nu eerst aandacht voor de persberichten van onze leden:Festival Boulevard"Dit jaar presenteert Boulevard een programma waarin de afgelopen eeuwen worden opgerakeld en de komende veertig jaar al gloort. Je kunt kiezen uit zo'n 120 voorstellingen, concerten en workshops van nationale en internationale makers en een groot pallet aan restaurants, foodtrucks en verschillende wijn- en pleinbarren." Bekendmaking volledige programma 40e BoulevardAkademie van Kunsten“Mijn eigen getroebleerde relatie tot de – van oudsher door mannen gedomineerde -schilderkunst ligt aan de basis van dit onderzoek en zal in mijn schrijven een plek krijgen. Ondertussen werk ik ook aan een archief met afbeeldingen van hoe vrouwen zichzelf online in beeld brengen en uitwissen.” Dichter Maria Barnas onderzoekt de rol van schoonmaken en sporen achterlaten in de beeldende kunst tijdens residentie NIAS-KNAWILFU"De Ikjes-marathon komt voort uit de ambitie van ILFU om ieder jaar een grote publieksmanifestatie te organiseren waar iedereen aan mee kan doen, van liefhebber en amateur tot geoefende schrijver." ILFU organiseert in 2024 de grote publieksmanifestatie: Ikjesmarathon. Wij zijn vele ikjes!De Stilte‘Ik draag de Stilte in mijn hart en prijs mezelf gelukkig dat ik onderdeel heb mogen uitmaken van een fijn team van mensen die een gedeelde passie hebben om met dans voor kinderen de wereld te veranderen." Zakelijk directeur Jan Baanstra vertrekt na 21 jaar bij de StilteMarmoucha"Verwacht een avond vol muzikale exploratie; van de diepe klanken van Berber en Andalusische muziek tot de rijke melodieën van Koerdistan en Khorasan, verrijkt met originele arrangementen van Arin Keshishi, Maripepa Contreras, Antonio Moreno Glazkov en Ardashes Agoshian."Old Signs New Sounds in TivoliVredenburgLet op: De onafhankelijke journalistiek van Cultuurpers is altijd belangrijk, maar juist nu extra nodig. Is je omzet kleiner dan 250.000 euro, steun dan Cultuurpers met 175 euro per jaar. Als je organisatie meer dan 250.000 euro per jaar omzet, is het 360 euro.  Je kunt ook als privépersoon je support geven aan onze vrije journalistiek. Klik daarvoor hier. Een mooie apocalyps  Beste Lezer!Helemaal toevallig is het natuurlijk niet, dat veel van de voorstellingen op het Holland Festival hier en daar wat apocalyptisch aandoen. De voorpagina van de site bevat nu alweer twee berichten met woorden als 'einde van alles' of 'sterven'. Je zou er een patroon in kunnen zien, maar het is natuurlijk gewoon de tijdgeest: Melencolia door Ensemble Modern op het Holland Festival: Onwerkelijk goed muziektheater over het einde van alles.Komt misschien ook omdat er deze periode best wel veel oude en jonge bekenden het leven hebben gelaten. Ik memoreer op deze plek vooral Arthur Sonnen, niet alleen omdat hij een gewaardeerd en actief lid van deze coöperatie was, maar ook omdat het theater er zonder hem anders uit had gezien. In het verleden was ik het vaak met hem oneens. Dat Het Theaterfestival bijvoorbeeld de term 'belangwekkend' hanteerde als selectiecriterium was me een doorn in het oog. En ik stond daar niet alleen in. Als bestuurder van de Kring van Nederlandse Theatercritici zag ik daarnaast hoe Nederlandse theaterrecensenten zich in de selectiegesprekken bijna altijd lieten overrulen door de veel intellectueler ingestelde Vlaamse juryleden. Wat leidde tot een festivalselectie die soms moeilijk uit te leggen was aan bijvoorbeeld de lezers van het Algemeen Dagblad, de krant waar ik toen voor werkte. Sonnens bijdrage aan de vaderlandse theatergeschiedenis is onuitwisbaar en de boomlange man is altijd een sportieve debater gebleven. Geen sorryMijn melancholie zit ook hier in: Ik schrijf deze nieuwsbrief terwijl de verse ministersploeg van het extreem-rechtse Kabinet-Stoof wordt 'ondervraagd' door de Kamer. Bij de formatie blijkt afgesproken dat niemand ergens sorry voor gaat zeggen. Niet voor beledigingen van bevolkingsgroepen, niet voor het aanhalen van teksten uit Hitler-Duitsland, niet voor geuite dreigementen aan het adres van journalisten. Niemand van de pers of het parlement gaat daar veel van zeggen, omdat 'we' eerst maar eens moeten gaan zien wat de daden worden. Terwijl de woorden al zo veel schade hebben aangericht. Volgend jaar De ToppersTijd dus voor wat andere woorden, en daarvoor hebben we onze podcast. Deze week praten Maaike Muis en ik over veel Holland Festival voorstellingen, zoals Fidelio, Forced Entertainment, Pearls, Macacos, Sisyphus en Hardkoor, maar ook over 'een ruim drie uur durende rollercoaster van nummers die je allemaal kent' (aldus Maaike): De Toppers. Maaike was er deze maand en heeft er een enthousiast verhaal over. Verfrissend, omdat ik zelf nogal eens apocalyptische gedachten krijg bij de Toppers. Dat gebeurt als 's avonds, op weg naar huis van een Holland Festival-voorstelling , de trein een extra stop maakt bij Bijlmer Arena en de meditatief stille coupé volloopt met luidruchtige vriendenclubjes. Nieuw publiekMaaike voelde zich bij de eerste keer dat ze de voorstelling van Forced Entertainment bijwoonde bijna vastgebonden. Het was een kwelling en dat gevoel bleek gedeeld te worden door de zaal. Toen ze - om professionele redenen - een tweede keer moest gaan kijken bleek de voorstelling opeens veel beter te genieten en was het publiek ook veel enthousiaster. Hoe kan dat? De tekst van de voorstelling staat grotendeels op tape en de choreografie ligt vast. Maaike denkt dat dat ligt aan het nieuwe publiek dat Holland Festival weet aan te boren. Bij de eerste keer zat er een 'professioneler' publiek van gasten, kenners en recensenten. De tweede avond was er een publiek van 'gewone' festivalgangers, die kennelijk een heel andere manier van kijken hadden.Zou het echt zo zijn dat ook een zaal vol eregasten en collega's zo verschilt van een gewone theateravond? Dat zou een pleidooi zijn voor spreiding van recensenten. Ik schreef er 22 jaar geleden al een keer over (voor de liefhebbers, iets met Joop): Klappen.Hoe dan ook is het fijn om te merken dat het Holland Festival inmiddels een diverser en jonger publiek trekt. Ook gisteren, bij die prachtige Melencolia, was de zaal opvallend jong en fris. Dat was het voor deze week. Vergeet niet om lid te worden, als je dat nog niet was. Of een donatie te doen.Tot de volgende!Wijbrand Schaap, HoofdredacteurPS: Leve PlatoHet komt even kort aan de orde in de podcast, de 20-delige serie One Day. Ik ben pas halverwege de serie en weet nog niet hoe het gaat aflopen, maar wat een waanzinnig goed scenario, wat een fantastisch idee om het script op te hangen aan steeds dezelfde datum in opvolgende jaren en niet al te veel tijd te besteden aan expositie van wat er in de tussentijd is gebeurd. Iedere schrijver zou dit tot zich moeten nemen. En bidden dat er ooit weer twee acteurs zullen zijn die zo'n zinderende chemie weten toe te voegen aan een toch al fascinerend gegeven. One Day | Official Trailer | NetflixEindredactie: Suzanne Brink This is a public episode. If you'd like to discuss this with other subscribers or get access to bonus episodes, visit nieuwsbrief.cultuurpers.nl/subscribe

Marcus, Dorothea www.deutschlandfunk.de, Kultur heute

Arthur, Robin www.deutschlandfunkkultur.de, Rang 1

Wendy Houstoun in conversation with David Eastaugh https://www.wendyhoustoun.com/ Edgehill University Performance coming up. You can book for this show - or Manchester Lowry 14th March 8.00 pm or Soho Theatre March 20th-23rd 7.00 pm Wendy Houstoun is a director, choreographer and performance maker who was worked  with experimental movement and theatre forms since 1980. Her solo works Haunted Daunted and Flaunted, Happy Hour , The 48 Almost Love Lyrics  , Desert Island Dances and  50 ACTS  have all toured Europe , Australia and the US. Works were made with long collaboraters composer John Avery, lighting designer Nigel Edwards who also act as directorial voices Collaborative work with companies and individual artists include: Lloyd Newson and DV8 Physical Theatre , Tim Etchells and Forced Entertainment , Charlotte Vincent and Vincent Dance Company, film-maker David Hinton, dancer Jonathan Burrows, composer Matteo Fargion, performer Nigel Charnock, dancer Rachel Krische, artist Terry O'Connor ,  performance artist Rose English, Gloria Theatre, Lumiere & Son Theatre, Ludus Dance Comapany   in theatre and site specific pieces , films and installations.

Seke Chimutengwende is a choreographer, performer, movement director and teacher based in London. As a performer, he's worked with DV8, Lost Dog and Forced Entertainment amongst others. Improvisation is at the centre of Seke's work.He has been practicing completely improvised performance, using movement and text, since 2006 and has performed over 70 solo improvisations internationally. Together we talked about the need and the luxury of time, the feeling of constantly auditioning as an artist, and enjoyment… I hope you'll enjoy it as much as I did! 

»Če imaš zamisel, imaš pravico, da ji slediš, da jo uresničiš,« je povedala Claire Marshall, ena izmed članic britanskega gledališkega kolektiva Forced entertainment. Zanimiv, poglobljen in duhovit pogovor s tremi člani skupine, ki so na festivalu Prestopi gostovali s predstava Real Magic in Quizoola!, smo uredili v dve oddaji Oder.Vabljeni k poslušanju drugega dela. foto: David Schalliol, www.bortstnikovo.si

»Če gledaš slab film, se lahko s prijatelji na ta račun šališ in se zabavaš. Če gledaš slabo gledališko predstavo, pa se počutiš potrtega, čutiš se osebno odgovornega za to, kar se dogaja pred tabo,« je ena izmed misli, ki jo je izrekel član britanske gledališke skupine Forced Entertainment, ko so sredi maja gostovali na festivalu Prestopi v Mariboru. Več o skupini in igralcih, ki so gostovali v Mariboru in nas poleg predstav obdarili z zanimivim, poglobljenim in osebnim pogovorom, pa v dveh zaporednih oddajah. Ne preslišite! foto: Real Magic, foto: Hugo Glendinning, www.borstnikovo.si

Marcus, Dorotheawww.deutschlandfunk.de, Kultur heuteDirekter Link zur Audiodatei

Fragments from workshop with Carolina Bäckman, Andrea Deres and Stine Frandsen inspired by Forced Entertainment's performance "Tomorrow's Parties", SYT symposiums Roskilde & Odense 2021

durée : 00:59:25 - Tous en scène - par : Aurélie Charon - Tim Etchells et son collectif "Forced Entertainment" sont à Paris tout l'automne avec six spectacles. Ce pionnier du théâtre contemporain anglais réinvente le lien entre public et spectateurs, avec force et humour. Catherine Hargreaves met en scène et traduit "Moi, Malvolio" de l'auteur Tim Crouch. - invités : Tim ETCHELLS

Autor: Marcus, Dorothea Sendung: Kultur heute Hören bis: 19.01.2038 04:14

Autor: Spreng, Eberhard Sendung: Kultur heute Hören bis: 19.01.2038 04:14

The title of this podcast "Wie geht's" has a double meaning. It translates as "How are you?“. We want to know how people in the arts are doing during these extraordinary and challenging times. Yet, "Wie geht's" also means "how does it work?“ On this podcast, we hope to share fresh ideas, learnings, stories how we learn to rethink our practices and our role for societies as we try to come to grips with this crisis. It's been a while since we last took an in-depth look into an international project in this podcast. Our guest today is Tim Etchells, the artistic director of Forced Entertainment.

The sixth episode in a series of Podcasts where James Baker of Bootworks Theatre speaks with a number of children's performance makers and producers about their work. In this episode James chats with Artistic Director of Forced Entertainment and Independent Artist, Tim Etchells, about his performance of ‘That Night Follows Day’. The piece is performed by a chorus of children (aged between 8 and 15), who interrogate the ways in which adults shape and define the world of young people. The show offers up a range of advice, facts, white lies and excuses that children hear from adults, and explores how we are all both made and constrained by language as we try to describe our experiences and imagine our futures. Additional material in this podcast was kindly provided by Forced Entertainment. Links to things/people discussed include: That Night Follows Day: https://www.forcedentertainment.com/projects/that-night-follows-day/ Campo: https://www.campo.nu/en Hester Chillingworth: http://hesterchillingworth.com/ Music by Dougie Evans: www.dougieevans.com.

Lara Pawson is the author of 'This Is The Place To Be', a fragmentary memoir which was published in September 2016 with CB editions. It is based on the long looping monologue, Non Correspondence, which was directed by Forced Entertainment’s Tim Etchells and performed by Cathy Naden at the Battersea Arts Centre for the London International Festival of Theatre 2014, After A War. In the 'Name of the People: Angola’s Forgotten Massacre' (IB Tauris, 2014) was her first book. It was nominated for several awards and longlisted for The Orwell Prize 2015. It was translated as 'Em Nome Do Povo: O massacre que Angola silenciou' (Ediçôes Tinta da China, 2014). Her commentary, essays and reviews have been published in many places, most recently in the Times Literary Supplement, Verso, New Humanist and ArtReview. As well as making many programmes for the BBC, Lara has participated in numerous radio and television programmes in London, Lisbon, Luanda and Johannesburg.

Episode two of the Live Art UK podcast is about Yorkshire: in particular the different working environments for artists and organisations in cities like Sheffield and Leeds, but also in smaller towns like Scarborough, out by the sea. In it, we talk to Terry O’Connor from Forced Entertainment, who reflects on changes in Sheffield since they arrived there in 1984; Jess Sweet and Adam Young of Live Art Bistro, on creating a home for the Live Art community in Leeds; Annie Lloyd and Peter Reed from Compass Live Art, on the way their organisation grows and contracts between biennial festivals; and Jade Montserrat, an artist living and working in Scarborough, on how her town could take better advantage of its empty shops and venues.

Professor Sir Peter Cook received a knighthood for services to architecture and was awarded the Royal Gold Medal from the Royal Institute of British Architecture, yet he has never designed a building in Britain - until now. He shows us around the drawing studio he's created for the Arts University Bournemouth.In 1962, Francois Truffaut persuaded fellow film director Alfred Hitchcock to sit with him for a week-long interview in which they discussed the secrets of cinema. Hannah McGill reviews a new documentary about this meeting, which resulted in Truffaut's seminal book "Hitchcock/Truffaut".The Barbican is staging Shakespeare as we've never seen it before; each of his 36 plays have been condensed and are presented on a table top using a cast of everyday objects. Macbeth is a cheese grater, Pericles a light bulb and Hamlet's a bottle of ink. Tim Etchells from Forced Entertainment explains why.The Hepworth Wakefield gallery has announced details of one of the UK's largest bequests. It's one of the most significant gifts received from a private collector. Tim Sayer was a passionate collector, a self-confessed 'art-oholic', and a retired BBC Radio 4 newswriter. So how did he acquire such an important collection?Presenter: John Wilson Producer: Angie Nehring.

I denne ukas sending har Line og Ørjan dratt inn en av Radio Revolts film-eksperter for å fortelle om Black Swan og dens muligheter for Oscar. I tillegg har Ørjan vært på to forestillinger i forbindelse med Propellen Scenemønstring. -Void Story av Forced Entertainment og Kulturbryggeriets Variasjoner over Fellesegget.