MISCHA!

Ze ging in haar eentje in relatietherapie, zodat ze patronen kon ontdekken én doorbreken. We spreken over de liefde anno 2025, de inzichten die ze kreeg van de gesprekken die ze voerde in haar podcast. Hoe ze loskwam van Het Plaatje en Hij op haar pad kwam. 

Natuurlijk bespreken we de liefde, maar ook dierenuitvaarten, Suriname, hoe je altijd keuzes hebt en de kunst van de pijn en het onvermogen bij de ander laten. 

Begrijpen. Daar ligt volgens hem de sleutel voor verwerking. We spreken over de droom van zijn vader, de gevolgen die dat voor hem hadden en de strategie die hij ontwikkelde om daarmee om te gaan. 

We spreken over zijn nieuwe documentaire 'Jesse's strijd', over wat een verhaal goed maakt, over impact, de storm die steeds meer gaat liggen en het geruststellende besef dat alles werkelijk alles een cyclus heeft. 

We spreken over kweekjes, over Suriname, hoe heerlijk het is om een gemeenschap om je heen te vormen, hoe je gedragen kunt worden door je voorouders en waarom het toch zo eng is om echte gesprekken te voeren met degenen die het dichtst bij je staan. 

We spreken over goed en kwaad, over de neutraliteit van een journalist, over vertrekken en weer thuiskomen. 

Wie is de eigenaar van het verhaal van je eigen familie? Die vraag staat centraal in de zoektocht die ze begon naar het oorlogsverleden van haar vader. En, zoals het gaat met dit soort zoektochten, het ging anders dan ze had verwacht. 

Hij won drie keer de Sonja Barend Award, dus natuurlijk bespreken we de kunst van het interviewen. Ook praten we over zijn jeugd, hoe hij als kind al zijn moeder de hemd van het lijf vroeg. Over omgaan met tegenslag, de levenslessen die hij van anderen leert. En over zijn nieuwe serie over Suriname. 

Natuurlijk blikken we terug op haar deelname aan 'Winter vol Liefde', en hoe het nu gaat met de boerderij op de Franse berg. Maar we bespreken ook hoe ze haar weg naar de natuur vond, de levenslessen die ze krijgt van haar koeien, de kracht van een kudde. En een bijzonder bericht van Bart!

Als kind zag hij Telekids en toen wist hij dat hij Carlo wilde worden. Maar hij bleef gewoon zichzelf en nu komt hij op plekken waar de meeste mensen liever niet willen komen: gevangenissen, sloppenwijken, klinieken, politiebureaus. Ontmoetingen met een open blik. 

We spreken over de burger in de knel, over onderzoeksjournalistiek, over de publieke omroep, over Erik, Daphne en hun anderhalve kind. 

Over pony's, het acht uur journaal, het spookje, het Rijks, hardwerkende vrouwen, hangende mannen, haar eigen man en het licht, altijd dat licht!

Zij - Kirsten, haar vriend én haar vriendin - willen het ook: huisje boompje beestje. Maar als je buiten de norm valt, dan loop je letterlijk tegen muren op. In de docuserie die ze samen met Dook van Dijck maakt, praat ze met pioniers. En valt er iets te lachen. Want: 'Met humor haal je angsten weg'. 

Over grenzeloosheid, gezien worden, het 'is-dit-alles'-moment, Tom en het randje, vaderschap en het heerlijke besef dat 'rust avontuurlijk genoeg is.' 

Wanneer rust en enthousiasme samenkomen, dan weet hij dat hij op de juiste weg is. We spreken over bewust leven, gezien worden, aanraakbaar zijn. 

Precies een jaar geleden won Trump de presidentsverkiezingen, dus natuurlijk blikken we even terug. En we concluderen dat Nederlanders ronduit sloom zijn, vergeleken met Amerikanen. Hoe moet je je als Nederlander opnieuw uitvinden als je in de VS gaat wonen. En: wat is succes in zijn ogen? 

Als kind kon hij uren doorbrengen met Teletekst lezen. Nu is hij hoofdredacteur van De Telegraaf. We spreken over de thema's bij de koffieautomaat, de vrijheid van columnisten, hoe ingewikkeld het kan zijn om je eigen leven te leiden. En: kan John van den Heuvel nog over de zaak Marco Borsato schrijven, nu hij zelf een rol speelt in die rechtszaak? 

Accepteren dat iemand er morgen slechter aan toe is dan vandaag. Dat heeft hij moeten leren sinds hij bij de Pauluskerk aan de slag ging. We spreken over de kwaliteit van het onderwijs, over dakloosheid en over zijn wens om 'nog één keer maatschappelijk te knallen'.

Hij kwam uit de muziekwereld en stapte over naar de politiek. En wat bleek? Of je nu een muzikant of een politicus groot moet maken, de principes zijn hetzelfde: het moet schuren, verbinden én een verhaal vertellen. We spreken over populisme, over de VVD, over knokken om jezelf te kunnen zijn en, vooruit, wat voorspellingen over mogelijke coalities.

We spreken over nietig versus impact, we filosoferen over overtuigingskracht en activisme, we horen de piano van haar vader en we zoeken én vinden de drie O's van Rutger Bregman. 

Ze reconstrueerde het leven van haar vader en de liefde tussen haar ouders. Het resulteerde in het boek 'Het privédomein van mijn vader', een portret van een man die zichzelf steeds opnieuw uitvond en een tijdsbeeld dat minder preuts was dan we zouden denken. 

We spreken over 'Undercover in Nederland', over boeven, over onrecht en hij geeft een minicursus bluffen. 

Een jaar na zijn ontslag heeft hij een roman geschreven die opvallend veel weg heeft van de werkelijkheid. Hoe is hij omgegaan met de beschuldiging van grensoverschrijdend gedrag? Hoe gaat hij in het algemeen om met tegenslag? En: een vooruitblik op februari 2026, als het hoger beroep dient.

We spreken over de nalatenschap van Malcolm X, over geframed worden, over Omroep Zwart en over je eigen (veilige) podium kiezen en nooit, maar dan ook nooit stilstaan.  

We spreken over framing, over zacht blijven, over de schreeuwers en over het Bikker-effect. 

In haar stukken fileert ze met milde ironie haar eigen generatie: de millennials. Jessica Kuitenbrouwer is schrijver, columnist en podcastmaker van De Havelmelkelite en The High Low show. In haar werk zoekt ze naar betekenis tussen nostalgie en nu en tussen kwetsbaarheid en zelfspot. 

Hij rent vaak, kilometers lang, om zijn hoofd leeg te maken. En juist tijdens dat hardlopen ontstaan de ideeën waar hij zich vervolgens vol energie op stort — zoals zijn boek Maar dat begrijp jij toch niet. Daarin schrijft Karim Amghar over de kloof tussen ‘hoog-' en ‘laagopgeleid', en over de mbo'ers die volgens hem te weinig waardering krijgen, terwijl de samenleving juist op hun vakmanschap draait.

Wat is passend wonen? Is er wel of geen wooncrisis? Waarom duurt het zo lang om woningen te ontwikkelen? Moet de hypotheekrenteaftrek wel of niet afgeschaft worden? En op welke partij kun je als starter op de woningmarkt het beste stemmen? Luister en je krijgt antwoord op al deze vragen!

Wat is thuis, nu hij al veertig jaar in het buitenland woont. We spreken over woke ('verschrikkelijk'), over zijn tijd bij de TV, over de PVV ('nee ik ben geen lijstduwer'), over vriendschap ('een illusie'). En tot slot een prachtig pleidooi om nu te leven. NU!

We spreken over de podcast KieftJansenEgmondGijp, over de Engelse voetbalclub die hij nog steeds najaagt, over ego, over deals, over onderhandelen. De pijn die je voelt wanneer voetballers je verlaten. En de schoonheid van opnieuw beginnen.

Een zorgverzekering tot na het overlijden. Dat zou hij graag zien, zodat er minder achteloos wordt omgegaan met het vaststellen van de doodsoorzaak. En nee, een autopsie heeft niet alleen maar zin in geval van een misdrijf. Verder spreken we over emoties ('voor het laatst in 1982'), over zijn autisme ('ik heb mezelf aangeleerd om te zeggen dat het reuze gezellig was') en over onrustige lichamen. Er gebeurde ook iets opvallends in de studio. 

Over afhankelijkheid, zijn nieuwe puppy, kwetsbaarheid, Maarten van Roozendaal, een andere vorm voor hetzelfde, alleen zijn, bouwpakketten en de deur wagenwijd open durven te zetten.

We blikken terug op haar vertrek uit de politiek, we spreken over kwaliteit van leven, over de rol van apothekers in het zorgstelsel. En we sluiten af met een levensles van Rutte. 

Natuurlijk bespreken we de Mediacode. En de zaak Marco Borsato, waar hij een boek over heeft geschreven. Maar we praten ook over zijn jeugd, over ethische keuzes, en hoe het kan dat kritiek zo gemakkelijk van hem afglijdt. 

Alle honden deugen, vindt hij. En als ze niet deugen, dan is dat de schuld van hun baasje. Samen met Leon Verdonschot schreef hij een boek over de hond, hun eigen honden en de lessen die ze van hen hebben geleerd. We spreken ook over Bruce Lee, waarom je juist wel moet terugkijken en waarom je je eigen ideeën soms moet wantrouwen. 

Twee zetels. Minimaal. Daar mikt hij op met de Fryske Nasjonale Partij. Hij blikt terug op zijn tijd als NSC-Tweede Kamerlid. Op zijn besluit om Den Haag te verlaten en weer terug te keren. En we spreken over dealen met de kaarten die je hebt, en hoe je met de 'Fryske aanpak' met de rest van Nederland aan de slag kunt gaan. 

We spreken over sorry-en, afronden, handelen, de empathie-revolutie, de dimensie tijd. En: wat is een vol leven? 

We spreken over presenteren, over je ruimte innemen, acte de présence geven, hoe te verbinden en de schoonheid van de ander écht iets gunnen. 

Steeds vaker krijgt hij de vraag waarom hij in de VS woont. Dan legt hij uit dat Trump niet gelijkstaat aan Amerika en dat iemand meer is dan een stembiljet. We spreken over de noodzaak van een mildere blik. Naar andersdenkenden, naar onszelf. Over het nastreven van geluk. En natuurlijk over de schoonheid van countrymuziek en zijn nieuwste album 'Coming Home'. 

Maker zijn zonder jezelf te verliezen in je makerschap, hoe je samensmelt met je eigen stem, balanceren tussen hoop, wanhoop en humor, echt zorgen voor elkaar, bij de ander willen zijn ongeacht welke vorm. Daarover spraken we. En over zijn nieuwe album waar dit alles doorheen stroomt. 

Natuurlijk bespreken we de stand van de onderzoeksjournalistiek. En wat de niet-onderzoeksjournalisten kunnen doen om deze beroepsgroep te steunen. Spoiler: betaal voor je nieuwsvoorziening, pannenkoek! Verder: de levenslessen van een paard en een heeerlijke twitterlovestory. 

Dag 2 van de Algemene Politieke Beschouwingen. Hij zag het en had er graag zijn zegje gedaan: dat de tijd van stille diplomatie voorbij is. Dat het de hoogste tijd is voor harde maatregelen. Dat genocide op het moment zelf en niet achteraf moet worden voorgesteld. Dat we het vaker over vrede moeten hebben in plaats van over veiligheid.