Podcasts about precies

Niet één, maar twee etappes om te bespreken vandaag. De Tour de Femmes is namelijk ook van start en daar was het meteen spektakel. In deze aflevering van In Het Wiel hoor je alles over de zege van Marianne Vos, want probeerde ze haar ploeggenote nou te laten winnen? Niek Goedvolk bespreekt het met Roxane Knetemann en Marijn Abbenhuijs. En in de voorlaatste etappe van de Tour de France kwam Frank ven den Broek heel dichtbij, maar was het wel zo verstandig om te gaan pokeren? Je hoort het in deze podcast.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Adriaan en Simon bespreken: toneel op Schokland / vakantiekamp / genezende handen / een jagersstory / nog niemand mag het manuscript van Adriaan lezen / Rentranchement / NIKE P6000 (of zo) / un écrivain à Pegue / ingezonden poëempjes / Rilke, een voorproefje / Van Dis’ levensmotto / dutsj poetry / afsluitende lezerspost Schrijvers van dienst: Sholeh Rezazadeh / F. Starik / Ida Gerhardt / Henriëtte Roland Holst / Rainer Maria Rilke / Menno Wigman / Koos Dijksterhuis De gedichten van Rilke in vertaling van Gerard Kessels is hier te bestellen: Nieuwe gedichten. En hier Het getijdenboek: Het getijdenboek bij boekenwereld Het schelpenboek Noordkrompen, Zee-engelen en Koffieboontjes van Koos Dijksterhuis bestelt u hier: bestel bij Boekenwereld.com Je kunt de boeken van Adriaan natuurlijk in de boekwinkel bestellen, maar veel van zijn boeken zijn ook als audioboek te beluisteren, ingesproken door Adriaan zelf. Neem nou bijvoorbeeld Naar zachtheid en een warm omhelzen bij Spotify: https://open.spotify.com/show/5dfcEIZk7KS2J123DerKuO?si=fB8nFoHGQKmqOTPRHlH5sg Volg het Instagram-account van de podcast: @vandis.ongefilterd Wil je een vraag stellen of reageren? Mail het aan: vandis@atlascontact.nl Van Dis Ongefilterd wordt gemaakt door Adriaan van Dis, Simon Dikker Hupkes en Bart Jeroen Kiers. Montage door Sten Govers van Thinium Audioboekproducties. Bedankt voor uw recensie. © 2025 Atlas Contact | Adriaan van DisSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Atletiek, zwemmen, hardlopen, mountainbiken, duathlon, triathlon, veldrijden en wielrennen (tijdrijden en weg). Ze kon/ kan het allemaal op topniveau! Vera Koedooder en Dennis Licht gingen vorige maand vanuit het Loopexpertisecentrum in Apeldoorn online in gesprek met de sympathieke multi-talentvolle Shirin van Anrooij!Morgen start ze in de Tour de France Femmes met Team Lidl-Trek en ze reed onlangs al een sterke Giro d'Italia Women en een sterk NK Tijdrijden op slechts 1 sec van brons. Onze partner van deze show Herzog Medical ondersteund Shirin tijdens het vele reizen en in haar herstel tussen alle trainingen en wedstrijden. Na haar succesvolle multisportjaren met vooral mooie hardloop -en duathlon successen, stapte ze volledig over naar de wielersport als veldrijdster en wielrenster. Het begon als een droom maar die leek de afgelopen paar jaar als een nachtkaars uit te gaan door een vernauwing in haar linker bekkenslagader. Precies hetzelfde als wat Vera tijdens haar jonge wielercarrière ook heeft gehad. Shirin werd eind vorig jaar evenals Vera toevallig óók op haar 22e jaar geopereerd in het MMC Veldhoven en gelukkig was deze operatie succesvol verlopen! Het gesprek ging o.a. over het belang van multisporten, haar sportcarrière tot nu toe en wanneer ze veel koerage moest hebben om grote teleurstellingen te verwerken. De vaste rubriek ‘Tip v/d Maand' komt ook weer voorbij. EXCUSES voor de mindere geluidskwaliteit in het gedeelte van Shirin. We hadden achteraf een verkeerde keuze gemaakt door zonder haar bluetooth oortjes verder te gaan. Maar we hopen dat dit de pret van het mooie gesprek niet mag drukken! Na deze show gaan we over op een ander online podcast-programma, waardoor we dit soort tegenvallende geluidskwaliteit hopelijk nooit meer krijgen.Ondanks dat, toch veel luisterplezier! Wij vonden het een heel tof gesprek met Shirin. Vergeet niet op onze show te abonneren, en een review te geven op Spotify of Apple Podcasts. Dan komen wij weer iets beter naar voren in de Podcast Apps.De shownotes:* Partner van deze show: Herzog MedicalProductie/ bewerking: Vera Koedooder & Richard KruijskampHost/ Co-Host: Vera Koedooder & Dennis LichtSociale kanalen van Koerage:Website: www.koerage.ccInstagram: www.instagram.com/koerageFacebook: www.facebook.com/koeragecyclingconceptsTwitter: www.twitter.com/KoerageCCSociale kanalen van Vera:Website: www.verakoedooder.nlInstagram: www.instagram.com/verakoedooderFacebook: www.facebook.com/VeraKoedooderTwitter: www.twitter.com/VeraKoedooderLinkedIn: www.linkedin.com/in/vera-koedooder-oly-32704810Strava: www.strava.com/athletes/1304406Youtube: www.youtube.com/channel/UCS7BxSZXsgZ7VDO33Wwl5wSociale kanalen van Dennis:Website: www.dennislicht.nlInstagram: www.instagram.com/dennislichtFacebook: www.facebook.com/dennislichtTwitter: www.twitter.com/dennislichtLinkedIn: www.linkedin.com/in/dennislichtStrava: www.strava.com/athletes/56977487Sociale kanalen van Shirin:Instagram: www.instagram.com/shirinvananrooijFacebook: www.facebook.com/shirinvananrooij185LinkedIn: www.linkedin.com/in/shirin-van-anrooij-197026210

Het CPB laat zien dat Nederland er tot 2030 economisch redelijk voorstaat: de groei is matig, maar de koopkracht neemt toe, de werkloosheid blijft laag en de overheidsfinanciën zijn op orde. Toch waarschuwt macro-econoom Arnoud Boot dat dit geruststellende beeld misleidend kan zijn. ‘We kunnen achteroverleunen, maar juist nu moet de politiek hervormen.’ We doen het ondanks de problemen dus best goed? Precies. Dat is de paradox: Nederland kan er jarenlang een puinhoop van maken en toch blijft het hoofd boven water. Iedereen gaat er de komende jaren in koopkracht op vooruit. Maar dat geeft de politiek ook ruimte om op de korte termijn te regeren en niet na te denken over echte hervormingen. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Je kunt prima honderd jaar oud worden en onbevangen door het leven stappen zonder je ooit af te vragen hoe je eigenlijk elektriciteit maakt, waarom glas wel doorzichtig is en steen niet, hoe de zon aan haar energie komt of hoe het überhaupt mogelijk is dat er zoiets bestaat als een heelal. Maar als je die vraag eenmaal hebt gesteld en op zoek gaat naar het antwoord blijkt er bijna altijd een fascinerende wereld achter schuil te gaan. Al die kennis over hoe de natuur zich gedraagt hebben we als mensheid in de geschiedenis stukje bij beetje verzameld. Hoewel deze zoektocht wordt gedreven door pure nieuwsgierigheid, hebben de meeste nieuwe inzichten en de nieuwe technieken die ontwikkeld moesten worden om het antwoord te vinden ook steeds weer hun weg gevonden naar ons dagelijks leven. Sterker nog, ze vormen zonder dat veel mensen dat beseffen, de basis van onze moderne maatschappij: zonder relativiteitstheorie geen GPS, zonder quantummechania geen computerchip, zonder anti-materie geen PET scan om tumoren te localiseren … en zonder deeltjesversnellers geen manier om kwaadaardige tumoren te bestralen. Het zoeken naar antwoorden op deze grote ‘waarom-vragen’ is absoluut niet makkelijk. De natuur geeft haar geheimen namelijk niet zomaar prijs en het heeft generaties wetenschappers enorm veel bloed, zweet en tranen gekost om de natuur haar geheimen te ontfutselen. Dat doen we door haar gedrag in detail te bestuderen, patronen te herkennen en zo stap voor stap door te dringen tot de plek waar het antwoord verborgen ligt. Die onbedwingbare drang om steeds weer grenzen te verleggen is een menselijke eigenschap die we heel goed kennen uit de sport en van ontdekkingsreizigers uit een ver verleden. En hoewel het vaak de woorden ‘groter’, ‘hoger’ en ‘sneller’ zijn die we associëren met vooruitgang is er ook een groep wetenschappers die juist de uitdaging zoekt in precies het tegenovergestelde: ‘klein, kleiner, kleinst’. Het is een internationale groep wetenschappers, waar ik er ook een van ben, die in onderzoeksinstituten en laboratoria over de hele wereld op zoek zijn naar de elementaire bouwstenen van de natuur. Waar is alle materie toch uit opgebouwd? En welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Deze fascinerende zoektocht naar de fundamenten van de natuur is het onderwerp van deze podcast. Ik ben Ivo van Vulpen, een Nederlandse deeltjesonderzoeker verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en het onderzoeksinstituut Nikhef. In de eerste vier afleveringen ben ik je gids op weg naar het randje van de kennis en vertel ik je hoe het ons in de afgelopen honderd jaar gelukt is om steeds weer een diepere laag bloot te leggen; in een wereld die letterlijk heel dichtbij is, maar die zo klein is dat we het niet met onze ogen kunnen zien. Ik vertel over de fascinerende ontdekkingen die we gedaan hebben. Ik ga bijvoorbeeld vertellen dat net zoals kinderen met een paar legoblokjes de meest fantastische bouwwerken kunnen maken, ook de natuur, met al haar complexiteit, van sterren en planeten, tot en met de microfoon waar ik nu in praat ook is opgebouwd uit maar een handjevol bouwstenen. In de vijfde en laatste aflevering vertel ik wat er nog te ontdekken is. En hoe we van plan zijn die antwoorden te vinden. Deze tak van de wetenschap staat ver af van het clichébeeld dat mensen vaak hebben van onderzoekers als wereldvreemde zonderlingen in een stoffig laboratorium. Het is een wereldwijde onderneming waarin wetenschappers uit bijna alle landen van de wereld samenwerken, samen moeten werken in grote experimentele onderzoekscentra zoals het Europees centrum voor deeltjesfysica, CERN in Genève. Zulke samenwerkingsverbanden zijn verre van triviaal. Natuurkundigen kunnen enorm eigenwijs zijn en om dan ook nog eens natuurkundigen uit verschillende landen met elkaar samen te laten werken is op het eerste gezicht een ideaal scenario voor problemen. En toch lukt het ons. Maar hoe dan? Uiteindelijk blijkt de sleutel te liggen in het feit dat we een gedeelde droom hebben. We delen die universele en on-be-dwing-bare nieuwsgierigheid, die honger naar antwoorden op de mysteries die we niet begrijpen. Vanuit Nederland doen veel universiteiten mee in dit avontuur en er is zelfs een nationaal instituut: het Nikhef, het Nationaal instituut voor subatomaire fysica in Amsterdam. Maar laten we niet langer om de materie heen draaien en de diepte in duiken. Om achter de natuurwetten te komen is er maar één mogelijkheid: je moet je de natuur ‘ondervragen’. De natuur praat natuurlijk niet letterlijk terug, maar je kunt wel dingen uitproberen en kijken wat er gebeurt. Kinderen doen dat automatisch. “Hoe reageren mijn ouders als ik heel hard ga gillen in een supermarkt en doet het echt pijn als ik mijn vinger in de vlam hou?”. Hoewel ik uit eigen ervaring kan vertellen dat ouders niet altijd hetzelfde reageren, werkt de natuur volgens ijzeren principes en altijd hetzelfde: de natuurwetten. Door patronen te ontdekken in gedrag dringen door tot de onderliggende mechanismes. En dat werkt net zo goed bij menselijk gedrag als bij de wereld van het allerkleinste. Grenzen verleggen is niet makkelijk en het is goed om voor we in de wereld van het allerkleinste duiken eerst te laten zien hoe ingewikkeld het is om patronen te vinden en welke interessante gevolgen het kan hebben als het je lukt om een onderliggend mechanisme bloot te leggen. Eerst over het proces van patronen herkennen. Stel je nou eens voor dat je een buitenaards wezen bent dat naar onze planeet komt en dat je gevraagd wordt om de spelregels van het spel voetbal te achterhalen. Er is wel een eis die je taak extra lastig maakt: je mag zoveel wedstrijden bekijken als je wilt, maar je mag niemand iets vragen. Je komt er dan vast vrij snel achter dat het spel zich afspeelt binnen de witte lijnen van een rechthoek, dat er twee teams zijn van 11 spelers, dat er na 45 min gewisseld wordt van speelhelft en dat het doel is om zoveel mogelijk doelpunten te maken. Maar waarom heeft één speler een andere kleur dan zijn teamgenoten en mag hij de bal wél in zijn handen pakken? En hoe kom je erachter wie die twee mensen zijn die langs de lijn met een vlag heen en weer rennen en zul je ooit de regels van buitenspel ontdekken? Dat kán wel, maar is niet gemakkelijk. Precies zo werkt het ook met het ondervragen en bekijken van de natuur. Niemand zegt hierbij trouwens dat de spelregels logisch moeten zijn. Sterker nog, de natuurwetten zijn niet logisch. Geen enkele. De quantummechanica en de relativiteitstheorie, die we later tegen zullen komen, zijn vreemd en bizar en daarmee in zekere zin analoog aan de buitenspelregel in het voetbal. Absurd, maar wel een realiteit. En als je die regel eenmaal geaccepteerd hebt is het daarna logisch wat je ziet gebeuren. Het zoeken naar en herkennen van patronen is niet alleen aan wetenschappers voorbehouden natuurlijk. Biologen en boeren weten bijvoorbeeld al heel lang dat eigenschappen van dieren en organismes worden doorgegeven aan nakomelingen. Een bekend voorbeeld is bijvoorbeeld het gegeven dat de oogkleur van een kind bepaald wordt door de oogkleur van de ouders. Deze kennis over het overerven van eigenschappen wordt ook in de landbouw gebruikt bij het veredelen van gewassen en selecteren van bepaalde eigenschappen zoals resistentie voor ziektes of aanpassen aan specifieke omstandigheden als droogte of zout. We zien dus dat de natuur op een bepaalde manier werkt, maar niet hoe het werkt. Ergens in elk mens is dus blijkbaar informatie over de oogkleur opgeslagen, maar waar dan? Uiteindelijk is het pas in de jaren zestig van de vorige eeuw gelukt die vraag te beantwoorden toen wetenschappers Crick, Watson en Franklin (die laatste wordt helaas vaak, al dan niet per ongeluk, vergeten in de rij van ontdekkers) erin slaagden de dubbele helixstructuur van het menselijk DNA te ontdekken. Daar bleek alle genetische informatie opgeslagen te zijn en bracht ons naar het hoe en waarom. Die genetische informatie blijkt opgeschreven in een taal die maar uit vier bouwstenen bestaat, de nucleotides C, T, G en A. Een taal met maar vier letters dus! Ongelooflijk, als je bedenkt dat we in onze eigen taal 26 letters hebben als bouwstenen van woorden. Als mensheid zijn we druk bezig die taal van het DNA te verkennen. We leren zo niet alleen waar informatie verborgen over de oogkleur, maar ook over aanleg voor specifieke ziektes, en kunnen dat hopelijk ook weer gebruiken om die te voorspellen en te voorkomen. Deze succesverhalen zijn mooi, maar het is goed om te beseffen dat de wetenschap vaak een verhaal is van enorm veel frustratie, van verkeerde paden inslaan en hopeloos verdwalen. Maar af en toe lukt het om ineens een stap te maken. Door een briljant inzicht van een individuele wetenschapper die ineens op een helder moment als eerste het patroon doorziet, of door een nieuwe techniek die een nieuwe wereld blootlegt. De ruimte voor wetenschappers om af en toe een zijpad in te slaan om een gek ideeën na te jagen is een cruciaal element van onderzoek doen. Als er nooit een vreemde snuiter was gaan experimenteren met elektriciteit hadden we nu nog steeds alleen maar kaarsen gehad in plaats van elektrische lampen. Hetzelfde geldt voor LED lampen natuurlijk, maar ook in de medische wereld zijn voorbeelden te vinden zoals de ontdekking van penicilline. In het dagelijks leven gebruiken we onze ogen, neus, oren, mond en handen om de wereld om ons heen waar te nemen. Ontzettend handig, maar hoe goed onze zintuigen ook zijn, ze zijn niet perfect. We weten bijvoorbeeld dat er toonhoogtes zijn die ons oor niet kan opvangen maar die honden prima kunnen horen. Dat betekent dus dat er dus wel eens een fantastische wereld vol schitterende muziek en geluiden om ons heen zou kunnen zweven die voor ons verborgen blijft omdat ons lichaam simpelweg tekortschiet. Hetzelfde geldt voor licht. Ook daarvan weten we dat er kleuren zijn die wij als mens niet kunnen zien. Zo kunnen bijen ultraviolet licht zien die zorgt dat ze makkelijk bloemen kunnen vinden. Maar hoewel ons lichaam soms tekortschiet, zijn we als mensen wel enorm inventief. We hebben manieren gevonden om deze verborgen werelden hoorbaar en zichtbaar te maken er zo in rond te lopen. Dat geldt ook voor de wereld van het allerkleinste. Elke ontdekkingstocht staat of valt met de juiste uitrusting. Als je naar de Noordpool wilt heb je meer aan warme kleren en een slee met honden dan aan een pak van Hugo Boss en een BWM. En wil je naar Mars, dan heb je een raket nodig. En bij onze reis, het afdalen in de wereld die nog kleiner is dan het DNA, heb je een deeltjesversneller nodig. Al lang geleden ontdekten mensen dat je door een ingenieuze combinatie van lenzen objecten die ver weg waren ‘dichterbij’ kon halen: de telescoop. Toepassingen te over, van scheepsvaart, oorlog, en het bestuderen van wilde dieren tot de astronomie zoals bijvoorbeeld de ontdekking van de ringen van Saturnus door onze eigen Christiaan Huygens. Maar ook ‘de andere kant op kijken’ lukte: de microscoop. We kennen allemaal het beroemde voorbeeld van Antoni van Leeuwenhoek die de wereld van bacteriën ontdekte. En hoewel mensen in de eeuwen erna steeds betere lenzen leerden maken, weten we dat je met een microscoop nooit objecten zult kunnen bekijken die kleiner zijn dan ongeveer een miljoenste meter. Dat is een factor duizend kleiner dan een potloodstreep en zo klein dat we er ons niets meer bij voor kunnen voorstellen, maar de vraag was waarom een microscoop dan niet meer werkt? Als mens zien we dingen omdat licht afketst van voorwerpen en in onze ogen terechtkomt. Nou ketst licht alleen af van voorwerpen die groter zijn dan het licht zelf (dat is een natuurkunde-feitje dat u even van me aan moet nemen), en omdat het licht dat we met onze ogen kunnen registreren ongeveer een miljoenste meter is betekent dat die afmeting het kleinst is dat we kunnen zien. Een fundamentele horde dus, maar gelukkig betekent dat niet dat je bij de pakken neer moet gaan zitten. Het betekent alleen dat je met de technieken die je op dat moment hebt, niet vastloopt. Je moet dus iets slims bedenken. Iets nieuws. Net zoals je bij een ontdekkingstocht een boot nodig hebt als je bij een rivier komt of een ladder als je over een muur heen moet klimmen. En dat is gelukt. De truc is ‘om te kijken zonder je ogen te gebruiken’. Ook met je ogen dicht kun je nog prima het verschil voelen tussen een mes en een vork en in de wetenschap hebben we een soortgelijke methode ontwikkeld om objecten af te tasten. We gebruiken daarbij alleen niet onze vingers, maar gebruiken kleine knikkers (kleine deeltjes eigenlijk) die we op het voorwerp afschieten om vervolgens te kijken hoe deze knikkers afketsen. De manier waarop dat gebeurt vertelt ons namelijk iets over de vorm en eigenschappen van een voorwerp. Dat knikkers anders afketsen van een basketbal dan van een fiets zal duidelijk zijn, maar als je alleen de afgeketste knikkers zou mogen bekijken kunt je je voorstellen dat het heel lastig is om te achterhalen dat het een fiets was waar de knikkers vanaf zijn geketst in plaats van een bureaustoel. Laat staan dat we kunnen herkennen of het een oma-fiets of een racefiets was. Maar het kan wel. Lastig. HEEL lastig! Maar niet onmogelijk. En dat is precies wat we doen als deeltjesfysici. Die knikkers zijn daarmee de vingers waarmee we de wereld aftasten. Ik gebruik hier voor het gemak het beeld van knikkertjes omdat we dat allemaal herkennen, maar eigenlijk zijn het kleine deeltjes. Hoe kleiner die knikkertjes zijn, hoe kleiner de structuren waar ze van afketsen en hoe kleiner de details zijn die we kunnen waarnemen. Een van de gekke dingen die we ontdekt hebben is dat hoe harder een knikkertje of deeltje beweegt, hoe kleiner die wordt. En dat is dan ook de belangrijkste taak van een deeltjesversneller: kleine deeltjes maken. Het sterkste vergrootglas dat we hebben op de wereld is dan ook de grote deeltjesversneller in Genève, de Large Hadron Collider. Daarmee kunnen we structuren van een miljoenste van een miljoenste van een miljardste meter bekijken. Dat is weer zo’n getal waarvan het moeilijk is een idee te vormen, maar laat ik proberen je een idee te geven van hoe klein dat is. We kennen vast allemaal maanzaad dat soms op witte bolletjes zit en we hebben allemaal weleens een dag doorgebracht in een bloedhete auto op weg naar onze vakantiebestemming in Frankrijk. Stel nou eens dat je heel Frankrijk bedekt met maanzaad, dus van Lille tot de Pyreneeën en van Nice tot Quiberon. Eén zo’n maanzaadje ten opzichte van de oppervlakte van Frankrijk is dezelfde fractie als het kleinste brokstukje dat we kunnen bestuderen tot een meter. Waanzinnig! Naast de materie aftasten heeft een deeltjesversneller nog een tweede feature. Het blijkt namelijk dat je in een deeltjesversneller de energie van de botsende deeltjes kunt gebruiken om ook zelf nieuwe deeltjes te maken. Natuurlijk moeten we al die afgeketste kogeltjes en nieuwe deeltjes ook kunnen opvangen en dat doen we met behulp van deeltjesdetectoren. Dat zijn een soort grote fotocamera’s die ook, zo zullen we zien, in ziekenhuizen gebruikt worden. Daar ga ik in de volgende aflevering meer over vertellen. Overal op de wereld zijn internationale samenwerkingsverbanden op zoek naar antwoorden op de grote onbegrepen vragen uit de natuur. Dat doen ze niet alleen met behulp van de deeltjesversneller op CERN in Genève, maar ik heb ook collega’s die met behulp van een vat vloeibaar gas (Xenon voor de liefhebbers) onder een berg in Italië op zoek zijn naar donkere materie en weer andere collega’s die een fototoestel zo groot als een kubieke kilometer aan het bouwen zijn op de bodem van de Middellandse Zee om te zoeken naar zogenaamde neutrino’s die vanuit het heelal komen en dwars door de aarde vliegen. Bij veel van die onderzoeken spelen Nederlandse onderzoekers een belangrijke rol. Onderdeel van die groep nieuwsgierige natuurkundigen die af en toe ineens linksaf slaan terwijl iedereen rechtdoor loopt. Dromers en avonturiers. Ik ga je in de komende afleveringen meenemen op onze ontdekkingstocht. In de volgende aflevering leren we de wereld van het atoom kennen via de quantummechanica, de atoomkrachten en het besef dat alles op aarde maar uit drie stukjes blijkt te zijn opgebouwd. In de afleveringen daarna hebben we het over het beroemde Standaard Model, exotische zaken als anti-materie en kernkrachten en het dagelijks leven op CERN. En natuurlijk komt ook de ontdekking van het Higgs boson voorbij, een ontdekking die een paar jaar geleden de Nobelprijs heeft gekregen en waar ik en mijn collega’s enorm trots op zijn. En als ik mijn werk een beetje goed doe, dan vind jij het aan het eind van aflevering vier ook volkomen terecht. Zoals beloofd probeer ik ook om bij elke nieuwe stap verder de diepte in (de stap naar nog kleinere structuren van de materie) te laten zien op welke manier de kennis weer in ons dagelijks leven terugkomt. En we sluiten de serie af met de grote open vragen, de mysteries, de vragen waar nog geen antwoord op is. De mysteries waar we als natuurkundigen van wakker liggen. En waar een antwoord op moet zijn. Maar waar dan? De natuurkunde is niet klaar. Kortom: avontuur!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Tot de jaren dertig was eigenlijk niks aan de hand. De natuurkunde was vrij overzichtelijk. Weer overzichtelijk moet ik natuurlijk zeggen. In de vorige aflevering hadden we het over de atoomrevolutie in die eerste decennia van de 20e eeuw waarin het ons eindelijk lukte om door te dringen tot de wereld van het atoom zelf, die kleinste bouwstenen van alle elementen. Tot de verbazing van wetenschappers bleken alle atomen uit dezelfde drie basisbouwstenen opgebouwd te zijn: protonen en neutronen (die samen de atoomkernen vormden) en de elektronen. Van negentig elementen terug naar drie bouwstenen dus. Heerlijk simpel en overzichtelijk! Alles op orde dus zou je denken. Maar toen gebeurde er iets waardoor we in één klap wisten dat we nog niet op de diepste laag van de kennis waren aangekomen en dat nog een onbekende wereld verborgen lag. In deze aflevering vertel ik jullie over deze verrassing en hoe het ons door ontwikkelingen in de techniek uiteindelijk wél lukte om het fundament van de natuur te bereiken. De neutronen en protonen bleken toen opgebouwd te zijn uit nog kleinere deeltjes, we leerden zelf deeltjes te maken in het laboratorium met behulp van deeltjesversnellers en ze te bestuderen met detectoren. Alles samen noemen we dat het Standaard Model en dat is tot op de dag van vandaag het beste beeld dat we hebben van de wereld op de allerkleinste schaal. En daar zitten gekke dingen bij hoor: deeltjes die dwars door de aarde kunnen vliegen bijvoorbeeld en magische dingen als anti-materie. Om deze stappen te begrijpen is het handig om je voor te stellen dat de ontdekking van het atoom net zoiets is aanspoelen op een onbekend eiland, waarna je, uit nieuwsgierigheid, gaat proberen dat eiland verder in kaart te brengen. Op het eiland bevindt zich een dicht oerwoud en terwijl je er steeds dieper en dieper in probeert door te dringen, bijvoorbeeld langs een rivier weet je niet of dat bos zich nog tientallen kilometers zo uit zal strekken en of er überhaupt nog wel iets anders te vinden zal zijn dan dezelfde bomen, vruchten en dieren die je van thuis kent. Maar als er dan ineens een bootje de rivier af komt zakken of als je een dier ziet dat je nooit eerder hebt gezien dan weet je gelijk dat je niet alleen bent en dat er meer dingen verborgen zijn. Precies zo'n situatie hadden we in de deeltjesfysica. Tijdens het onderzoek naar atoomkernen en radioactiviteit bleek gek genoeg dat er ook een bron van straling aanwezig was in een ruimte als er helemaal geen radioactieve stoffen in de buurt waren. Het idee was dat dat veroorzaakt werd door radioactieve stoffen in de aarde zelf. Best logisch en dus ‘case closed’ zou je denken, maar dan heb je net even buiten de koppigheid van de natuurkundigen gerekend. Er is er namelijk altijd eentje die het zeker wil weten en die naar de top van de Eiffeltoren gaat om te kijken of daar inderdaad minder straling is of in een luchtballon stapt om nog hoger te meten. Dat is allebei echt gebeurd! En maar goed ook, want het bleek dat de straling helemaal niet afnam hoe hoger je kwam. het werd juist sterker. De straling kwam dus niet uit de aarde, maar uit de ruimte! Blijkbaar worden we op aarde blijkbaar dus gebombardeerd door deeltjes uit het universum. Die botsen hoog in de lucht op zuurstofatomen en produceren daar een soort lawine van deeltjes waarvan sommigen lang genoeg leven om het aardoppervlak te halen. Die deeltjes waren dus de bron van die mysterieuze straling waar we naar op zoek waren. Dat onderzoek naar deze zogenaamde kosmische stralen is nog steeds een belangrijk onderzoeksgebied, maar daar gaat het nu even niet om. Mensen onderzochten om welke deeltjes het nou precies ging door de sporen van de deeltjes zichtbaar te maken, net zoals de sporen die vliegtuigen hoog in de lucht produceren, en door te kijken hoe ze reageerden als ze op andere materialen botsten. Zoveel mogelijkheden waren er niet, want we kenden immers maar drie verschillende deeltjes. Tot hun verbazing zagen ze dat het deeltjes waren die wel elektrisch geladen waren, maar geen proton waren …. en ook geen elektron. Een nieuw deeltje dus dat ongeveer tweehonderd keer zo zwaar bleek te zijn als een elektron. Het kreeg een eigen naam: het muon. Een onverwachte gast. Niet echt nodig, maar dat maakt niet uit. Het is net als gekleurde hagelslag en dure sportwagens. Niet echt nodig, maar het maakt de wereld wel een stuk leuker. Als kosmische stralen op dunne materialen vallen, blijken er nog veel meer nieuwe deeltjes te ontstaan. Sterker nog, een hele dierentuin vol nieuwe deeltjes. Fascinerend, maar het onderzoek was erg onhandig, want je was volledig overgeleverd aan wat de ruimte je gaf. Gelukkig lukte het ons dankzij twee technieken om zelf de regie in handen te krijgen: 1) de deeltjesversneller (om zelf deeltjes te kunnen maken in deeltjesbotsingen) en 2) de deeltjesdetector om alle deeltjes zichtbaar te maken die in die botsingen werden gemaakt. Dit zijn de twee elementen die we tot op de dag van vandaag nog steeds gebruiken om de natuur op de kleinste schaal te bestuderen. Alleen steeds een stukje geavanceerder. Eerst de deeltjesversneller. Dat we zelf deeltjes kunnen maken is een cruciale ontdekking geweest. De bekende formule van Albert Einstein E=mc2 betekent namelijk niet alleen dat je massa kan omzetten in energie (dat was de basis van de kernenergie en het branden van de zon uit de vorige aflevering), maar het werkt ook de andere kant op; als je maar genoeg energie bij elkaar brengt kan je daarmee ook zelf massa creëren: nieuwe deeltjes dus. In een deeltjesversneller geven we deeltjes, bijvoorbeeld protonen, energie door ze een klein zetje te geven. Daarna gebruiken we magneten om ze af te buigen en ze door een holle buis in een heel grote cirkel weer terug te leiden naar de plek waar we ze een zetje gaven … om ze vervolgens opnieuw een duwtje te geven. Als je dat heel vaak herhaalt krijgen deeltjes een enorm hoge snelheid en energie en als je ze daarna op elkaar laat botsen kun je al die bewegingsenergie gebruiken om nieuwe deeltjes te maken. Het voordeel is dat we zo deeltjes in een gecontroleerde omgeving kunnen maken. De ontwikkeling van de deeltjesversnellers ging heel snel: steeds meer energie en steeds meer botsingen. Op dit moment is de krachtigste deeltjesversneller op aarde de Large Hadron Collider op CERN, het Europees centrum voor de deeltjesfysica. Dan de deeltjesdetector. Om te begrijpen wat er in een botsing gebeurt is het cruciaal dat je de botsing kunt ‘fotograferen’. Dat is niet zo makkelijk, want ik zeg wel fotograferen, omdat we dat allemaal kennen uit onze eigen belevingswereld, maar een normale fotocamera kan alleen maar licht zien en helemaal geen andere deeltjes. De meeste deeltjes in de botsing leven trouwens ook veel te kort om te zien. We hebben een manier bedacht die je kunt vergelijken met die van het bestuderen van voetstappen in de sneeuw. Als ik je een foto laat zien van een spoor van voetstappen in de sneeuw dan vind je het vast gek als ik je vraag of het een auto, een konijn of een mens is geweest die deze sporen heeft achtergelaten. ‘Een mens natuurlijk’ zeg je dan. En als je de foto in meer detail bekijkt kun je vast nog veel meer achterhalen. Je ziet bijvoorbeeld of het één persoon was of twee, of het een kind was of een volwassene en nog veel meer. In een deeltjesdetector doen we eigenlijk precies hetzelfde. Als een deeltje door een detector heen beweegt laat het daar ook een karakteristieke afdruk achter, net als die voetstappen in de sneeuw. Het gaat hier te ver om de details te bespreken, maar door deeltjes door verschillende detectielagen te laten bewegen, die elk een specifieke eigenschap vastleggen, kun je van alle deeltjes hun type, richting en energie vastleggen. En hoewel het strikt genomen niet klopt is het prima om er over na te denken als een ‘foto’ van de botsing. Dat doe ik zelf ook. Maar het is wel echt ingewikkeld. Er zijn een miljard botsingen per seconde en in elke botsing zijn vaak wel honderd(en) deeltjes. Ontzettend moeilijk dus, … maar niet onmogelijk als je samenwerkt met slimme en creatieve mensen van over de hele wereld. Veel van de nieuwe deeltjes die gemaakt worden in de botsing leven veel en veel te kort om onze detector te bereiken. Het einde van het leven klinkt dramatischer dan het is, maar deeltjes kunnen uit elkaar vallen in een mix van andere deeltjes. Om toch iets te leren over die wereld die al lang verdwenen is, gebruiken we dezelfde truc die paleontologen gebruiken. De wereld die zij bestuderen, die van dinosauriërs, is ook al 65 miljoen jaar geleden verdwenen en toch verschijnen er wekelijks boeken over verschillende soorten dino’s en hun eigenschappen. Dat kan omdat er dingen bewaard zijn gebleven, hun botten, en door die weer in elkaar te zetten kunnen ze die wereld reconstrueren. Een super slim idee en wij deeltjesfysici doen hetzelfde. Wij gebruiken de ‘stabiele’ deeltjes (de deeltjes die lang genoeg leven om ze te zien in onze detectoren) om te herleiden wat er in de botsing gebeurd is. Hebben we nou wat aan die deeltjesversnellers en detectoren of zijn het speeltjes van jullie wetenschappers? Zeker! Er zijn zelfs duizenden deeltjesversnellers in de wereld. Bijvoorbeeld in ziekenhuizen. Helaas kent bijna iedereen wel iemand die kanker heeft en bestraald wordt, maar bijna niemand weet waarmee mensen dan eigenlijk bestraald worden. Meestal zijn röntgenstralen met heel veel energie het meest geschikt en om die te maken heb je een deeltjesversneller nodig. Net als bij de productie van ‘gewone’ röntgenstralen komt de straling vrij als deeltjes versneld worden en op een plaatje worden geschoten. Zonder deeltjesversneller geen kanker-bestraling dus, en daarom heeft elk groot ziekenhuis deeltjesversnellers. En de detectoren zelf dan? Laat ik ook daar weer een toepassing in het ziekenhuis pakken. We kennen allemaal de röntgenfoto. De straling zelf zie je niet, maar die gaat wel dwars door je spieren en vet heen, maar niet door je botten. Als je het licht opvangt aan de andere kant van je lijf kun je op de foto daarom heel goed de botten zien. En dus zien of er een breuk is. Of niet. Als je een scherpere foto wil kun je meer licht gebruiken, maar dat is niet zonder gevaar. Het is niet voor niks dat iedereen de kamer uitgaat in het ziekenhuis of bij de tandarts als er een röntgenfoto gemaakt wordt. De straling richt namelijk veel schade aan op zijn weg door je lichaam. Een andere oplossing om een betere foto te maken is door de fotografische plaat zelf beter te maken. Dit is net zoiets als het vergroten van het aantal pixels bij een digitale camera. En elke verbetering in de gevoeligheid zorgt ervoor dat met dezelfde hoeveelheid straling een betere foto gemaakt kan worden. Voor een enkele foto zal dat niet veel uitmaken, maar voor een zogenaamde ct-scan (dat is ongeveer het equivalent van tweehonderd foto’s tegelijk) betekent zou zoiets een enorme gezondheidswinst voor patiënten kunnen betekenen. Net als aan het begin van de twintigste eeuw toen men alle atomen rangschikte en in detail onderzocht om uiteindelijk te ontdekken dat ze allemaal opgebouwd waren uit dezelfde drie bouwstenen gebeurde hier eigenlijk weer hetzelfde. In deeltjesbotsingen was er een hele dierentuin aan deeltjes tevoorschijn gekomen, maar toen het stof neerdaalde bleken al die deeltjes ook weer combinaties te zijn van maar aan handvol elementaire bouwstenen. Het proton en neutron bleken bijvoorbeeld opgebouwd te zijn uit zogenaamde up-quarks en down-quarks. Samen met het elektron waren dat de bouwstenen van alle stabiele materie. Ze vormen samen de zogenaamde eerste familie, maar er hoort nog een vierde familielid bij: het neutrino. Een deeltje waar ik verder niet veel over zal zeggen, maar dat geproduceerd wordt in radioactieve processen en dat bekend staat als ‘spookdeeltje’ omdat het zonder probleem dwars door de aarde heen kan vliegen. Belangrijker is om te vertellen dat er van elk van deze vier deeltjes twee kopieën bestonden, twee kopieën met meer massa’s en die bovendien maar kort leefden. Dat gekke muon bijvoorbeeld, het zwaardere zusje van het elektron waar de hele zoektocht mee begon, heeft in tegenstelling tot het elektron niet het eeuwige leven, maar leeft maar een miljoenste seconde. Uiteindelijk bleken er 12 elementaire deeltjes te zijn, netjes gerangschikt in drie families van elk vier deeltjes. Deze deeltjes, samen met de regels over de manier waarop ze met elkaar communiceren (elkaar aantrekken, afstoten of in elkaar versmelten) vormen samen het beroemde Standaard Model. Dit Standaard Model vormt op dit moment het fundament van onze kennis over de opbouw van alle materie. Er is géén diepere laag. Dit is het. Het is een fantastisch en complex wiskundig bouwwerk waarmee we bijna alle deeltjes-fenomenen die we zien kunnen verklaren, maar tegelijkertijd zijn er ook frustrerende open vragen en mysteries. Waarom zijn er bijvoorbeeld drie families en niet gewoon één en waarom hebben de deeltjes zulke enorm verschillende massa en lukt het niet om de zwaartekracht een plekje te geven in de theorie? Dat allemaal in de volgende afleveringen. We wandelen nu in grote stappen door het bos heen recht op het doel af, maar voor we afsluiten wil ik nog even een klein zijpaadje inslaan en iets zeggen over iets is dat als totale science-fiction en magie bekend staat onder het brede publiek terwijl het voor deeltjesfysici de gewoonste zaak is van de wereld is: anti-materie. Komt ie! Toen de quantummechanica nog in de kinderschoenen stond bleek het lastig om de nieuwe theorie te combineren met de relativiteitstheorie. Enorm frustrerend, maar uiteindelijk lukte het de Engelsman Paul Dirac. Hij vond een formule die hem in staat stelde de bewegingen van het elektron in die rare quantumwereld te voorspellen. Het werkte allemaal fantastisch, maar zijn nieuwe theorie voorspelde dat er ook zoiets als een anti-elektron zou moeten bestaan (een positron voor de liefhebbers). Een deeltje dat even zwaar zou moeten zijn als een elektron, maar dan positief geladen. Hoewel er op zich niks mis is met het voorspellen van een nieuw deeltje (doe wat je niet laten kan), maar het leek naïef, omdat er geen en-kel experiment was dat zo’n anti-elektron had gezien. Gelukkig voor Dirac werd het positron vrij snel na zijn voorspelling ontdekt in het onderzoek naar kosmische stralen. En weer door Carl Anderson, de man die ook het muon deeltje had ontdekt. ‘Some guys have all the luck’. Later zou blijken dat inderdaad elk deeltje zijn eigen anti-deeltje heeft en het vormt daarmee ‘gewoon’ de helft van de bouwstenen van het Standaard Model. Rondom antimaterie hangt een zweem van mysterie. Er is op aarde namelijk alleen materie en geen antimaterie en ook in de rest van het heelal lijkt het niet voor te komen. HOE kan dat nou? Een van de bijzondere aspecten van deeltjes en antideeltjes is ook dat ze kunnen samensmelten als ze elkaar tegenkomen, maar dat geeft gelijk de vraag waarom er dan überhaupt nog materie over is in het heelal als ze bij de oerknal in even grote hoeveelheden gemaakt zijn? Het mechanisme dat deze asymmetrie veroorzaakt is nog steeds een van de grootste raadsels van de deeltjesfysica. Voor jou als luisteraar is het vast krankzinnig om te beseffen dat iets zo exotisch als anti-materie, iets waar je misschien tot 5 minuten geleden nog nooit van had gehoord, toch een toepassing heeft gevonden. Dat is zo namelijk. Het is niet in de vorm van een bom zoals in het boek het Bernini-mysterie van Dan Brown, maar juist om levens te redden in het ziekenhuis. Daar worden de twee lichtflitsen die gemaakt worden als een positron een elektron elkaar tegenkomen gebruikt om tumoren te lokaliseren. Laat me uitleggen hoe we dat doen. Bij patiënten wordt eerst een radioactieve stof geïnjecteerd die heel slim aan een (suiker)molecuul wordt gehangen zodat het zich via het bloed naar de tumor toe beweegt. Er wordt een speciaal atoom gebruikt dat positronen uitstraalt als straling, antimaterie dus. En dat positron zal, zodra het vrijkomt, vrijwel gelijk met een elektron samensmelten omdat die immers overal in het lichaam zitten. Daarbij worden dan twee lichtdeeltjes gemaakt die in tegenovergestelde richtingen dwars door het lichaam naar buiten schieten. En die kun je zien met een fotocamera. Als je dus ongeveer tegelijkertijd twee lichtdeeltjes ziet die in tegengestelde richting uit het lichaam komen, dan weet je dat er op de lijn tussen de twee camera’s een positron en een elektron zijn samengesmolten .. en dat zich op die lijn dus de tumor bevond. Als je ook nog nauwkeurig de aankomsttijd van de flitsen meet dan weet je ook waar de tumor precies zit. Omdat er bij de injectie een groot aantal radioactieve atomen wordt gebruikt en de lichtdeeltjes steeds in een willekeurige richting uitgezonden worden dan kunnen we zo een driedimensionaal beeld van de tumor maken. Antimaterie in ziekenhuizen om tumoren op te sporen; wie had dat ooit gedacht! En sterker nog, ik heb vandaag ook verteld dat als je een tumor blijkt te hebben we daarna weer een deeltjesversnellers nodig hebben om de tumoren te bestralen en te vernietigen. Deeltjesfysica redt levens! Met alle elementaire deeltjes en de krachten die vertellen hoe ze bewegen en met elkaar communiceren hebben we het fundament van de natuur gevonden: het Standaard Model. Tegelijk zijn er nog grote open vragen. Een van de grootste tekortkomingen was dat deeltjes in de theorie geen massa konden hebben. En dat is jammer, want a) deeltjes hebben wel massa en b) als deeltjes geen massa hebben zullen ze niet samenklonteren tot sterren en planeten en waren wij er dus ook nooit geweest. Een mogelijke oplossing, bedacht door een jonge Britse theoretisch natuurkundige, was de start van een zoektocht die 50 jaar zou duren. Daarover meer in de volgende aflevering.See omnystudio.com/listener for privacy information.

1 & 2 Timotheüs (5 minuten) Behalve zijn brieven aan kerken schreef Paulus ook enkele ‘pastorale brieven' gericht aan mensen die hij persoonlijk goed kende. Zo schreef hij twee brieven aan Timoteüs, een man uit het Turkse Lystra. Paulus leerde Timoteüs waarschijnlijk kennen tijdens zijn eerste zendingsreis. Zijn moeder en oma hadden hem al veel geleerd over het Oude Testament en Paulus vertelde de jonge Timoteüs over Christus, waarna hij tot geloof kwam. Later ging hij met Paulus mee op reis, waarschijnlijk vanaf zijn tweede zendingsreis. Timoteüs was toen waarschijnlijk nog net een tiener of inmiddels een jongvolwassene, want vijftien jaar later omschrijft Paulus hem nog steeds als een jonge man. Hij werd een echte vertrouweling van Paulus. Regelmatig stuurde Paulus hem op pad om namens hem werk te doen in kerken die al waren gesticht. De eerste brief 1 Timoteüs is vermoedelijk geschreven ná Paulus' eerste gevangenschap in Rome. Dus ergens tussen de jaren 62 en 64. Timoteüs verbleef op dat moment in Efeze, waar bepaalde mensen vals onderwijs gaven. Deze mannen waren druk met het bestuderen van het Oude Testament en belandden in allerlei oeverloze discussies. Wat zij de mensen leerden, kwam niet langer overeen met wat Jezus, Paulus en de andere apostelen onderwezen. Dit leidde tot rare ideeën over voedsel, het huwelijk en seks. Het gevolg was een diepe verdeeldheid in de kerk. Precies zoals Jezus dat niet had bedoeld. Het Oude Testament en de wet van God bestuderen is goed, omdat we zo zullen ontdekken wat goed en wat verkeerd is. Zo had het voor Paulus ook gewerkt. Het goede nieuws is natuurlijk dat we in Jezus Christus genade ontvangen. Paulus is daar zelf het meest duidelijke voorbeeld van. Hij vervolgde de vroege kerk immers, maar ook hij mag bij Jezus' familie horen. Aan Timoteüs de taak om deze leiders te corrigeren. Hij moet ervoor zorgen dat de christenen in Efeze zich wijden aan gebed voor de leiders van het Romeinse rijk en voor vrede. Die vrede moet ertoe leiden dat het evangelie zich verder kan verspreiden. God wil immers dat alle mensen worden gered. De rol van de vrouw De mannen die met elkaar in conflict zijn, moeten zich toewijden aan trouw gebed, zegt Paulus nog voor hij in gaat op een ander probleem. Er was een groep rijke vrouwen die maar wat graag helemaal opgedirkt naar de samenkomsten kwam, compleet met de mooiste en duurste mantels en sieraden. En ze hadden tijdens de bijeenkomsten ook regelmatig het hoogste woord. Van hen zegt Paulus dat zij zich waardig en sober moeten kleden. Dat is nog wel te begrijpen. Een stuk lastiger is de volgende tekst waarin Paulus zegt dat de vrouwen niet mogen onderwijzen en geen gezag over mannen mogen hebben. Dit kan op drie manieren worden uitgelegd: 1. Sommigen geloven dat Paulus hier zegt dat vrouwen onder geen enkele omstandigheid mannen mogen onderwijzen of leiden; 2. Anderen denken dat Paulus bedoelt dat vrouwelijke leiders ook mannen mogen onderwijzen, mits ze zelf correct onderwijs hebben ontvangen; 3 En weer anderen geloven dat Paulus hier zegt dat alleen deze vrouwen in Efeze geen onderwijs mogen geven vanwege hun gedrag in deze kerk. Welke interpretatie klopt, is moeilijk te zeggen. Christenen discussiëren er al eeuwenlang over. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat deze groep specifieke vrouwen in Efeze zich moeten laten bijscholen door Timoteüs, zodat ze zullen groeien in geloof. Uit de andere brieven van Paulus weten we bovendien dat hij vond dat vrouwen een belangrijke rol hadden in het verspreiden van het evangelie, zeker als het ging om het bereiken van andere vrouwen met het onderwijs van Jezus. Lydia uit Filippi was bijvoorbeeld een belangrijke kerkleider. Leiders en dienaars In zijn brief aan Timoteüs gaat hij dieper in op de toestand van het leiderschap. Timoteüs moet opzieners en diakenen aanstellen. Ofwel leiders en dienaars. De mannelijke leiders moeten hun gezinnen op een vaderlijke en waardige manier leiden. De dienaars zijn mannen én vrouwen die allerlei taken in de kerk uitvoeren. Ook van hen wordt geestelijke volwassenheid verwacht. Dat betekent een sober en waardig leven. Een man mag bijvoorbeeld maar één vrouw hebben. Hij noemt dit zo nadrukkelijk omdat het hebben van meer dan één vrouw regelmatig voorkwam in die tijd. Hierna vertelt Paulus aan Timoteüs hoe hij moet omgaan met het verkeerde onderwijs op het gebied van voedsel en het huwelijk. ‘Waarom zou God ons voedsel verbieden dat Hij zelf heeft gemaakt?', vraagt Paulus zich hardop af. Hetzelfde geldt voor trouwen. Waarom zou je dat verbieden? Het slaat nergens op. Toch moet Timoteüs niet als een wilde tekeergaan. Hij moet de oude mannen met respect corrigeren. Weduwen, slaven en meesters Er is ook nog een misstand met het helpen van de weduwen. Blijkbaar stonden bij de christenen in Efeze de rijke weduwen vooraan in de rij om hulp te ontvangen, maar Paulus zegt dat de hulp alleen moet worden gegeven aan de weduwen die het echt nodig hebben: vrouwen zonder man of andere familie die voor hen zorgt. Timoteüs moet ook de huishoudens met slaven aanspreken. Het kan niet zo zijn dat slaven op hun meester neerkijken, ook al zijn ze in Christus gelijk. Ze moeten hem juist met nog meer inzet en eer dienen, zodat Gods naam wordt grootgemaakt. Op die manier krijgen christenen een positief imago en zullen nog meer mensen tot geloof komen, probeert Paulus daarmee aan te geven. En de rijke mensen in deze wereld mogen niet hoogmoedig zijn. Hun hoop ligt niet besloten in rijkdom maar in Jezus Christus. Geldzucht is zelfs de wortel van al het kwaad. Paulus besluit zijn eerste brief met een persoonlijke noot voor Timoteüs: ‘Waak over hetgeen je is toevertrouwd'. De tweede brief De tweede brief aan zijn trouwe medewerker heeft een andere toon. Niet dat Paulus ontevreden is over Timoteüs. Integendeel. Maar deze brief kon wel eens de laatste brief zijn die Paulus ooit heeft geschreven. Het is ergens tussen het jaar 64 en 67 en Paulus zit opnieuw gevangen in Rome. Dit keer is hij niet onder huisarrest geplaatst. Hij zit in een donkere, koude cel diep onder de grond. Uit vrees voor vervolging komen andere christenen niet meer bij hem op bezoek. Alleen Jezus is nog bij hem. Paulus weet vrij zeker dat hij ditmaal niet wordt vrijgelaten. Dat komt ook uit. Hij wordt niet veel later onthoofd. Timoteüs leidt nog steeds de kerk in Efeze en Paulus vraagt hem zo vlug mogelijk op bezoek te komen. ‘Neem mijn mantel mee, de winter komt eraan', zegt hij. Of Timoteüs Paulus nog heeft gezien voor zijn sterven, is niet bekend. Timoteüs onder druk Paulus schreef deze brief ook om Timoteüs te bemoedigen. Het lijkt erop dat hij onder grote druk is komen te staan. De valse leraren zijn nog steeds actief en de vervolging is toegenomen. ‘Houd je vuur brandend', zegt Paulus. Met andere woorden: ‘Blijf je werk met passie doen. Wees niet bang. God heeft je een Geest gegeven van kracht, liefde en bezonnenheid. Schaam je daarom niet voor de Heer en niet voor mij. Ik zit gevangen voor het evangelie. Lijden hoort erbij. Laat je niet afleiden door wat niet belangrijk is. Focus op je missie'. Met een kort gedicht probeert hij Timoteüs nog meer moed in te praten: ‘Als wij met Hem gestorven zijn, zullen we ook met Hem leven; als wij volharden, zullen we ook met Hem heersen; als wij Hem verloochenen, zal Hij ons ook verloochenen; als wij Hem ontrouw zijn, blijft Hij ons trouw, want zichzelf verloochenen kan Hij niet.' - 2 Timoteüs 2: 11-13 Dat is ook wat Timoteüs de gelovigen moet blijven voorhouden. Ook mag hij de confrontatie met de corrupte leraren niet uit de weg gaan. Zij geloofden waarschijnlijk dat de opstanding alleen geestelijk was en dat deze dus had plaatsgevonden tijdens de bekering van de gelovige. Paulus benadrukt dat dit niet klopt. ‘Elke schrifttekst is door Jezus geïnspireerd' Dit valse onderwijs werkt als een kwaadaardige tumor in het menselijk lichaam. Toch moet Timoteüs zich hier niet door laten afleiden. God weet wie werkelijk bij Hem horen. Daarom moet Timoteüs de valse leraren zachtmoedig terechtwijzen, in de hoop dat ze tot inkeer komen. Voor Timoteüs en zijn team is het belangrijk dat ze zich vasthouden aan wat het Oude Testament leert. Het Oude Testament ging door Jezus in vervulling. ‘Elke schrifttekst is door God geïnspireerd', zegt Paulus, ‘en kan gebruikt worden om onderricht te geven.' Dat onderwijs heeft als doel te corrigeren waar het fout gaat in je denken en handelen, maar ook om mensen op te voeden zodat ze een waardig leven voor Jezus leiden, en ze toegerust worden om Hem te dienen. Beide brieven aan Timoteüs zijn erg belangrijk. Ze laten ons een stukje zien van hoe het met de kerk verder ging na Handelingen. Ook wordt duidelijk hoe Paulus moest lijden voor het geloof, en dat er altijd tegenstand en zelfs vervolging zal zijn. Jezus volgen, is niet makkelijk. Het kan zelfs tot grote problemen leiden. Toch moeten we ons vasthouden aan de hoop die we in Jezus vinden. Hij is voor ons gestorven en opgestaan. En Hij zal opnieuw komen. Tot die tijd moeten we hem trouw dienen onder alle omstandigheden.

Precies zoals hij graag wilde, heeft de Amerikaanse president Donald Trump afgelopen vrijdag, op Onafhankelijkheidsdag, zijn ‘Big Beautiful Bill’ ondertekend. Deze mega-begrotingswet laat de staatsschuld met triljoenen dollars oplopen, maar voor Trump is vooral belangrijk dat de wet 4.500 miljard dollar aan belastingverlagingen bevat. Waarom is hij zo enthousiast, en blijft zijn voormalige bondgenoot Elon Musk gedesillusioneerd achter? Sheila Sitalsing bespreekt het met buitenlandredacteur Sterre Lindhout en Amerika-correspondent Thomas Rueb. Lees ook de analyse van Sterre: Deportaties en uitgeklede zorg: de ‘Big Beautiful Bill’ is glashelder over Trumps prioriteiten Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Sheila SitalsingRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

GK 258: 1,2,3 Mattheus 5: 3-12 Themalied: Kom in de kring DNP 105: 1,12 Exodus 40: 34-38 Handelingen 2: 1-4 2 Korintiërs 12: 9,10 Opw. 331 Preek; God denkt precies andersom GK 238: 1-3 GK 177

Precies 50 jaar geleden schreef Peter Singer Animal Liberation, het invloedrijke boek waarin hij onder andere oproept tot een boycot op vlees. Het was het startschot van de dierenbeweging zoals we die nu kennen. Twee jaar geleden schreef hij een herziene versie: Animal LIberation Now. Hoe kijkt hij terug op 50 jaar dierenbeweging, waar staan we nu, en welke strategieën moeten we ontwikkelen voor de toekomst? Peter Singer is moraalfilosoof, inmiddels gepensioneerd als hoogleraar bio-ethiek aan de Princeton Universiteit. Hij is 78, maar hij zit bepaald nog niet stil. Meer informatie: Website Peter Singer Animal Liberation Now Podcast van Peter Singer en Kasia de Lazari Radek “Lives well lived”Credits: Interview en montage: Esther Molenwijk Audio mixage: Marlon van der Pas, Nothing Blank Video: Rein Peeters (zie Youtube) Met dank aan De Balie Help ons het plantaardige nieuws te verspreiden: deel deze podcast.Ga naar studioplantaardig.nl en volg ons via BlueSky, Mastodon, Instagram, Facebook, YouTube, TikTok & #StudioPlantaardigGeef onze podcast ook een rating en schrijf een mooie recensie. Alvast enorm bedankt!

Precies een week geleden vertrok een hele delegatie Nederlanders naar Egypte. Daar zouden ze mee gaan lopen in de “March to Gaza”, een mars die uiteindelijk de grens bij Rafah zou moeten bereiken. De mars zelf werd tegengehouden, maar desondanks kwamen activisten uit alle windstreken deze week samen in Egypte. Want het échte doel was uiteindelijk: aandacht vragen voor het onverminderde leed in Gaza. Heeft de mars uiteindelijk dan toch zijn doel bereikt? Te gast: Journalist Tobiah Palm

Een nieuwe aflevering van In Het Wiel na de slotetappe van de Dauphiné. Over de week van Van der Poel, het afscheid van Bardet en de vorm van De Grote Drie. Wat zegt dat over de Tour de France straks? Niek Goedvolk bespreekt het met Roxane Knetemann en Daniël Dwarswaard. En als toetje gaat Roxane er met een gestrekt been in tegen de UCI, ze is het niet eens met een nieuwe regel die de internationale wielerbond gaat invoeren.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Van vroege medicamenteuze zwangerschapsafbreking tot voedingssupplementen en van een inclusieve huisartsopleiding (gerectificeerd) tot de professionele identiteit van huisartsen. Deze maand bespreken huisartsen Marco Krukerink en Sjoerd Bruggink 4 nieuwsartikelen die allemaal 'buiten de lijntjes' vallen. Precies dat – het lijnen zetten rondom de patiënt in plaats van binnen de lijnen van de protocollen kleuren – is wat volgens columnist Charlotte Eikelboom het huisartsenvak zo mooi en uitdagend maakt. Luister mee! 

Als ze iets tot op de bodem wil uitzoeken, dan blijft ze graven. De belangrijkste vraag die haar nu bezighoudt: wat is er waar van alle beloften die de cosmetica-industrie doet? Spoiler: heel weinig. Haar missie: consumenten ervan overtuigen dat we dus kunnen stoppen met kopen. Scheelt geld, plastic en teleurstelling.

PRECIES wat ik zou doen als ik mijn dag zou starten met €0 aan sales - en €25k (of meer

In De Nacht van Caribisch Netwerk sprak Guilliano Payne met animator en regisseur Patrick Chin. Ze spraken over de rol van AI in de animatie, het leven van de Surinaamse verzetsheld Anton de Kom, waar Patrick de film FAYA over maakt en wie zijn verhaal eigenlijk mag claimen. 

Barbiegirls zijn we allerminst en deze titel is een beetje clickbait

GreenTech Radio #2: Wat is er precies op de beurs te vinden voor de telers. by GreenTech

Je schrikt er van: "Shit je doet precies hetzelfde als je moeder!" Of het nu gaat om altijd gehaast zijn, mopperen/zeuren, jezelf snel aangevallen voelen, lelijk over jezelf spreken of je emoties verbergen: je doet precies hetzelfde als je moeder. In deze podcast kijken we hier dieper naar en deel ik ook met je hoe je dit kunt veranderen. LETS GO!Gelijk starten met Master Your Life? Klik hier! Meer weten?!1. Volg mij via Instagram!2. Volg mijn gratis Masterclass over emotioneel afwezige ouders.3. Luister hier de podcast speciaal voor ondernemers.4. Op Facebook vind je mij hier. Samenwerken of meer leren?5. Start met de cursus over Emotioneel afwezige ouders.6. Start met het programma Master Your Life.7. Schrijf je in voor de wachtlijst voor de cursus over narcisme.8. Schrijf je in voor de wachtlijst voor de cursus over hechtingstijlen.9. Volg hier de gratis cursus over je eigen kinderen emotioneel zien.

Hij is groot. Gespierd. Soepel en Sterk. Maar zijn kracht komt niet uit kip, kwark of eieren. De gast van vandaag eet vegan. Volledig. https://thechangestarts.com/nl via deze link bestel je zijn supersnel herstel repen met de Code: PURU10 met extra korting! En dat voel je. Dat zie je. En dat hoor je. Zijn lijf, zijn stem en zijn blik in zijn ogen. Het werd tweede op het Nederlands Kampioenschap Bodybuilding. Puru is het levende bewijs dat je geen dierlijke producten nodig hebt. Waar het om gaat? Om: consequent inspannen, afwisselen met heel veel goed eten en diepe slaap. Iedere dag opnieuw. Niet om waar je je eiwitten vandaan haalt. Je lichaam bouwt op en herstelt simpel met wat jij aanbiedt. Oftewel, voor je lichaam maakt het niet uit waar de aminozuren vandaan komen. Voor je gezondheid, de dieren en de natuur? Alles! Dierlijke producten worden vaak gepresenteerd als dé bron van eiwitten voor sterke spieren. Maar als je dieper kijkt — fysiologisch, cellulair en zelfs evolutionair — blijkt het tegenovergestelde waar. Sterker nog, dierlijke producten ondermijnen eerder je spieren dan dat ze ze opbouwen. Voor grote, sterke en snelle spieren heb je juist koolhydraten nodig! 1. Koolhydraten = spierbrandstof Je spieren draaien op glycogeen, de opgeslagen vorm van koolhydraten in je spier- en levercellen. Zonder voldoende glycogeen kun je niet explosief trainen. Niet lang trainen en niet diep boren. En zonder dat… geen spierprikkels. Geen groei. 2. Koolhydraten stimuleren insuline Insuline is niet alleen een bloedsuiker-regelaar, maar ook een spieropbouw-hormoon. Als jij koolhydraten eet, stijgt je insuline. Dat is precies wat je wilt ná een training: insuline opent de celdeuren en duwt aminozuren (eiwitten) én glucose (energie) je spieren in. Precies wat je nodig hebt voor herstel en groei. 3. Koolhydraten beschermen je eiwitten Als je te weinig koolhydraten eet, gebruikt je lichaam eiwitten (dus: spieren!) als energiebron. Dat is zonde. Koolhydraten beschermen je spieren tegen afbraak. Ze zeggen eigenlijk: “Gebruik mij maar, spaar de spiervezels.” 4. Koolhydraten hydrateren je spieren Voor elke gram opgeslagen glycogeen sla je 2-3 gram water op. Dat geeft je spieren volume, souplesse én bescherming tegen beschadiging. Droge spieren = stijf, kwetsbaar en traag. Gehydrateerde spieren = krachtig en veerkrachtig. Dus: wil je bouwen? Dan moet je voeden. Niet met dode dieren of gestolen melk. Maar, met fruit, dadels, rijpe bananen, gekookte zoete aardappel, meloenen, mango's, vijgen en heel veel groene smoothies. Waarom dierlijke producten zo contraproductief zijn? 1. Zuurbelasting = spierafbraak 2. Chronische ontsteking = verlies van kracht 3. Darmproblemen = minder opname 4. Eiwit zonder cofactoren = suboptimaalSpieren hebben niet alleen eiwitten nodig. Ze hebben ook vitamine C, magnesium, kalium, antioxidanten, enzymen en heel veel koolhydraten nodig om te herstellen en groeien. In fruit, bladgroen, kruiden, kiemen, zeewier en overige planten zit het complete pakket. In vlees? Alleen het eiwit, en vaak in een vorm die je lijf veel moeite kost om te verwerken. 5. Stug en stijf door te veel dierlijk vet Dierlijke producten bevatten vaak verzadigd vet en cholesterol. Die verstoppen je haarvaten — ook die in je spieren. Gevolg? Slechtere doorbloeding = minder zuurstof = tragere spierherstel en minder souplesse. Keep in mind: Dierlijke eiwitten zijn belastend voor de lever, verstoppen je lymfe, en creëren een interne omgeving die spierherstel en zenuwregeneratie in de weg zit. Plantaardige eiwitten worden daarom niet alleen geassocieerd met een langere levensduur, maar ook met betere spierfunctie. Nu én later! Wil je weten hoe je spieren kweekt zónder vlees? Hoe je kracht opbouwt met planten? Hoe je van vegan je voordeel maakt? Luister de podcast waarin Puru Schout bewijst dat je geen dier hoeft te slachten om een beest te worden! Bestel het boek De Eiwitleugen: https://www.jannekevandermeulen.nl/product/de-eiwitleugen/  Super gaaf als je iets doneert als je wat aan het werk hebt.  https://whydonate.com/nl/donate/wakker-worden-met-janneke-van-der-meulen    Want jouw lijf heeft geen lijden nodig. Alleen waarheid. Vrolijke groet en veel liefs, Janneke DE WIN-WIN METHODE | VOOR WINNAARS | ZONDER VERLIEZERS

Vervuiling, financiële problemen en grote rechtszaken. Bij Tata Steel in IJmuiden stapelen de problemen zich op. Redacteur Milo van Bokkum ging naar het fabrieksterrein, en vroeg zich af: heeft de staalfabriek nog een toekomst in Nederland?Gast: Milo van BokkumPresentatie: Iddo HavingaRedactie: Ilse Eshuis en Noor van LeemputMontage: JP GeersingEindredactie: Anna KorterinkCoördinatie: Elze van DrielProductie: Andrea HuntjensHeb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via podcast@nrc.nl.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Voor veel recruitmentbureaus is het een herkenbare situatie: gesprekken met kandidaten lopen via WhatsApp op de persoonlijke telefoons van recruiters, waardoor overzicht ontbreekt en eigenaarschap onduidelijk is. Precies daar wil de start-up Easy Inbox verandering in brengen. Oprichters Jerfi Lobato en Sahan Aydin bundelden hun ervaring in messaging en mobiele technologie om één centraal communicatieplatform te creëren, speciaal voor recruitmentorganisaties. Martijn Hemminga ging met hen in gesprek over het ontstaan van Easy Inbox, de voordelen voor recruiters en kandidaten en hun visie op de toekomst van communicatie in recruitment.

LES 136Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Niemand kan genezen tenzij hij begrijpt welk doel ziekte schijnt te dienen. Want dan begrijpt hij eveneens dat dit doel zonder betekenis is. Omdat ziekte geen oorzaak en geen enkele zinvolle bedoeling heeft, kan ze überhaupt niet bestaan. Wanneer dit wordt ingezien, vindt genezing automatisch plaats. Ze verjaagt deze betekenisloze illusie met dezelfde aanpak als waarmee alle illusies naar de waarheid worden gebracht, en laat ze daar eenvoudig achter zodat ze kunnen verdwijnen.Ziekte is geen toevalligheid. Zoals elke verdediging, is ze een waanzinnig middel tot zelfmisleiding. En net als alle andere is het doel ervan de werkelijkheid te verbergen, aan te vallen, te veranderen, absurd te maken, te vervormen, te verdraaien, of terug te brengen tot een hoopje losse onderdelen. Elke verdediging beoogt de waarheid te beletten heel te zijn. De delen worden gezien alsof ze ieder heel zijn in zichzelf.Verdedigingen zijn niet onopzettelijk, en evenmin worden ze onbewust tot stand gebracht. Het zijn geheime toverstafjes waarmee je zwaait wanneer de waarheid lijkt te bedreigen wat jij graag geloven wilt. Ze schijnen onbewust te zijn enkel vanwege de snelheid waarmee jij ervoor kiest ze te gebruiken. In die seconde, of minder zelfs, waarin de keuze wordt gemaakt, begrijp je precies wat je probeert te doen, en denk je vervolgens dat het gedaan is.Wie anders dan jijzelf beoordeelt iets als een bedreiging, beslist dat ontsnappen nodig is en zet een reeks verdedigingen op touw om de bedreiging te verminderen die als werkelijk beoordeeld werd? Dit alles kan niet onbewust worden gedaan. Maar achteraf vereist jouw plan dat je moet vergeten dat jij het hebt gemaakt, zodat het buiten je eigen bedoeling om leek te gaan, een gebeurtenis buiten de staat van jouw denken, een resultaat met een echte uitwerking op jou, in plaats van één door jouzelf bewerkt.Juist dit snelle vergeten van de rol die jij speelt bij het maken van je ‘werkelijkheid', maakt dat jouw verdedigingsmechanismen zich aan je controle lijken te onttrekken. Maar wat je vergeten bent, kan weer herinnerd worden, ervan uitgaande dat jij bereid bent de beslissing te heroverwegen die door vergetelheid dubbel wordt afgeschermd. Dat jij het je niet herinnert is slechts een teken dat deze beslissing, voorzover het jouw verlangens aangaat, nog altijd van kracht is. Zie dit niet ten onrechte aan voor een feit. Verdedigingsmechanismen moeten feiten onherkenbaar maken. Dat beogen ze, en dat doen ze dan ook.Elke verdediging neemt fragmenten uit het geheel, voegt ze samen zonder zich te bekommeren om hun eigenlijke onderlinge verband, en bouwt zo de illusie op van een geheel dat er niet is. Het is dit proces dat de bedreiging vormt, en niet een of ander resultaat dat er mogelijk uit voortvloeit. Wanneer delen uit het geheel worden losgescheurd en worden gezien als afzonderlijk en als een geheel in zichzelf, worden ze symbolen die staan voor een aanval op het geheel, succesvol in hun uitwerking, en nooit meer als heel te zien. En toch ben jij vergeten dat ze slechts jouw eigen beslissing vertegenwoordigen over wat werkelijk moet zijn, om de plaats in te nemen van wat werkelijk is.Ziekte is een beslissing. Het is niet iets wat jou overkomt, geheel ongezocht, dat je zwak maakt en je lijden brengt. Het is een keuze die jij maakt, een plan dat je opstelt, wanneer voor een moment de waarheid in je eigen misleide denkgeest oprijst en het lijkt of heel je wereld wankelt en op het punt staat om te vallen. Nu ben je ziek, opdat de waarheid zal weggaan en jouw verworvenheden niet langer zal bedreigen.Hoe denk je dat ziekte erin kan slagen jou van de waarheid af te schermen? Omdat ze bewijst dat het lichaam niet van jou gescheiden is, en jij dus gescheiden van de waarheid moet zijn. Jij lijdt pijn omdat het lichaam pijn lijdt en in deze pijn word jij er één mee gemaakt. Zo wordt je ‘ware' identiteit instandgehouden en wordt de vreemde, kwellende gedachte dat je iets zou kunnen zijn wat meer is dan dit hoopje stof het zwijgen opgelegd en tot stilte gebracht. Want zie, dit stof kan jou doen lijden, je ledematen ontwrichten, je hart doen stilstaan, en je bevelen dat je sterft en ophoudt te bestaan.Zo is het lichaam sterker dan de waarheid, die jou vraagt te leven, maar jouw keuze om te sterven niet overwinnen kan. En zo is het lichaam machtiger dan het eeuwig leven, de Hemel brozer dan de hel, en wordt Gods plan voor de verlossing van Zijn Zoon weerstaan door een beslissing die sterker is dan Zijn Wil. Zijn Zoon is stof, de Vader incompleet, en chaos zit triomferend op Zijn troon.Zo zien jouw plannen voor je eigen verdediging eruit. En jij gelooft dat de Hemel siddert voor zulke dwaze aanvallen als deze, waarbij God verblind is door jouw illusies, waarheid in leugen is veranderd, en heel het universum onderworpen is aan wetten die jouw verdedigingen eraan zouden willen opleggen. Maar wie anders gelooft er in illusies dan degene wiens bedenksel ze zijn? Wie anders kan ze zien en erop reageren alsof ze de waarheid waren?God weet niet van jouw plannen om Zijn Wil te veranderen. Het universum blijft doof voor de wetten waarmee jij dacht erover te kunnen heersen. En de Hemel heeft zich niet gebogen voor de hel, noch het leven voor de dood. Het enige dat je kunt kiezen is te dénken dat je sterft of aan een ziekte lijdt, of de waarheid op enigerlei wijze verdraait. Wat geschapen is, staat los van dit alles. Verdedigingen zijn plannen om teniet te doen wat niet kan worden aangevallen. Wat onveranderlijk is, kan niet veranderen. En wat volkomen zondeloos is, kan niet zondigen.Dat is de eenvoudige waarheid. Ze appelleert niet aan macht, noch aan triomf. Ze dwingt geen gehoorzaamheid af en probeert evenmin te bewijzen hoe jammerlijk en vergeefs jouw pogingen zijn om verdedigingen op te stellen die haar zouden veranderen. De waarheid wil jou louter geluk schenken, want dat is haar doel. Misschien zucht ze een beetje wanneer jij haar gaven weggooit, en toch weet ze met volmaakte zekerheid dat wat God voor jou wil, wel moet worden ontvangen.Precies dit feit toont aan dat tijd een illusie is. Want tijd laat jou denken dat wat God je gegeven heeft nú niet de waarheid is, wat het ontegenzeggelijk moet zijn. De Gedachten van God staan geheel los van tijd. Want tijd is slechts een van die zinloze verdedigingen die jij tegen de waarheid hebt gemaakt. Wat Hij wil is niettemin hier, en jij blijft zoals Hij jou geschapen heeft.De waarheid heeft een macht die elke verdediging verre te boven gaat, want illusies kunnen niet blijven bestaan waar de waarheid toegelaten wordt. En ze komt tot iedere denkgeest die zijn wapens neerlegt en ophoudt te spelen met dwaasheid. Ze kan op elk moment worden gevonden: vandaag, als je ervoor kiest te oefenen in het verwelkomen van de waarheid.Dit is vandaag ons streven. En we zullen twee keer een kwartier geven om de waarheid te vragen tot ons te komen en ons vrij te maken. En de waarheid zal komen, want ze is nooit van ons gescheiden geweest. Ze wacht slechts op precies zo'n uitnodiging als wij vandaag geven. We leiden die in met een genezingsgebed, om ons te helpen uit te stijgen boven een verdedigende houding en de waarheid te laten zijn wat ze altijd is geweest:Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Ik zal de waarheid van wat ik ben aanvaarden, en mijn denkgeest vandaag geheel laten genezen.Genezing zal zich bliksemsnel door je open denkgeest verspreiden, terwijl vrede en waarheid de plaats komen innemen van oorlog en zinloze inbeeldingen. Er zullen geen donkere hoeken zijn die de ziekte nog verborgen kan houden en tegen het licht van de waarheid kan beschermen. Er zullen geen schimmige figuren uit je dromen in je denkgeest overblijven, noch hun duistere en onbeduidende bezigheden met dwaas gezochte dubbele bedoelingen. Je denkgeest zal genezen worden van alle ziekelijke wensen waaraan hij probeerde het lichaam te laten gehoorzamen.Nu is het lichaam genezen, want de bron van ziekte is opengesteld voor leniging. En dat je goed geoefend hebt zul je aan het volgende merken: het lichaam vertoont geen enkel gevoel. Als je het met succes hebt gedaan zal er geen gevoel meer zijn van ziek zijn of gezond zijn, van pijn of plezier. Er is in de denkgeest geen enkele reactie op wat het lichaam doet. Zijn nuttigheid is het enige wat blijft, verder niets.Misschien ontgaat het je dat dit de beperkingen wegneemt die jij het lichaam had opgelegd door de doelen die je eraan hebt toegekend. Zodra deze terzijde worden gelegd, zal de kracht die het lichaam heeft, altijd voldoende zijn om alle werkelijk nuttige doelen te dienen. De gezondheid van het lichaam is volledig gewaarborgd, omdat die niet beperkt wordt door de tijd, door het weer of vermoeidheid, door voedsel en drank, of door welke wetten ook waaraan jij het vroeger dienstbaar maakte. Je hoeft nu niets te doen om het gezond te maken, want ziekte is onmogelijk geworden.Maar deze bescherming moet door zorgvuldige oplettendheid in stand worden gehouden. Als jij je denkgeest aanvalgedachten laat koesteren, laat toegeven aan oordelen, of plannen laat smeden tegen toekomstige onzekerheden, dan heb jij jezelf opnieuw misplaatst, en een lichamelijke identiteit gevormd die het lichaam zal aanvallen, want de denkgeest is ziek.Mocht dit voorvallen, zorg dan voor een onmiddellijke remedie door jouw verdedigende houding niet toe te staan jou nog langer te schaden. Wees niet verward over wat genezen moet worden, maar zeg tegen jezelf:Ik ben vergeten wat ik werkelijk ben, want ik heb mijn lichaam met mezelf verward. Ziekte is een verdediging tegen de waarheid. Maar ik ben geen lichaam. En mijn denkgeest kan niet aanvallen.

Het tweede stuk gaat over Klimaatontwrichting.Een belangrijk thema, natuurlijk. Maar ik wilde de groottes en de onderlinge verhoudingen van de belangrijkste drijvende krachten ervan eens écht goed op een rij te hebben.Allereerst zet ik de werking van het broeikaseffect de verschillende veroorzakers ervan uiteen.Bijvoorbeeld hoeveel meer CO₂ zit er nu in de atmosfeer vergeleken met vroeger? Hoeveel invloed hebben de andere broeikasgassen zoals methaan en lachgas? Het effect van ontbossing? En, zien we er al opwarming van?Ook zet ik uiteen waarom klimaatontwrichting een probleem is. Hoeveel kost het ons? Welke problemen levert opwarming op? En hoeveel zien we daar nu al van?Als laatste, hoe snel we nu precies actie moeten ondernemen en wat die IPCC-scenario's nu precies betekenen.Het is een lange. Maar het waard om het goed te snappen.Lees hier het hele essayKrijg de beste inzichten uit de reizen van de ondernemers wekelijks in je inbox?Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over het essay. Vind ik leuk.

Pieter van den Hoogenband en Jacco Verhaeren starten nieuwe podcastserie! Precies 25 jaar na het wereldrecord op de Olympische Spelen in Sydney begint Pieter van den Hoogenband samen met Jacco Verhaeren aan een nieuwe uitdaging: de gloednieuwe podcast Piet & Sjaak. In deze serie hoor je alles over intensief samenwerken, uitbranders, nieuwe zwempakken, internationale concurrentie en creatieve trainingen. Luister nu naar Piet & Sjaak en krijg een kijkje in de kleedkamer en het wedstrijdbad.

De Europese Rekenkamer kraakte eerder deze week de opzet en ook de uitvoering van het coronaherstelfonds. Macro-econoom Arnoud Boot sluit zich daar bij aan, en kijkt vooral naar uitspraken van toenmalig minister van Financiën en huidig Eurocommissaris Wopke Hoekstra (CDA). 'Dat was wat mij betreft het dieptepunt van de Nederlandse diplomatie van de afgelopen decennia.’ Zeg nog even, wat is het coronaherstelfonds. Dit gaat over dat oorspronkelijke pakket van ruim 720 miljard euro dat ruim een half jaar na het begin van de coronapandemie in werking is getreden om Europa een groene en digitale toekomst te geven. Dat was heel vrijblijvend opgezet, we wisten dat dit er aan zou komen. ‘We mogen het woord verspillen niet In de In de mond nemen, dat doet de Europese Rekenkamer ook niet, maar ze zijn onvoorstelbaar ontevreden.' Waar zit de kritiek precies in? De Rekenkamer heeft nog geprobeerd het een beetje fatsoenlijk op te schrijven. Deze organisatie bestaat uit 27 leden, één per land. Voor Nederland is dat voormalig minister Stef Blok. Je kunt je voorstellen dat wat al die landen uiteindelijk opschrijven, toch redelijk diplomatiek zou klinken. De eerste conclusie klinkt bijna cynisch: het fonds was een nieuwe benadering die losstond van de werkelijke kosten — een nieuwe approach, staat er letterlijk. Maar dit is een benadering die niets meer te maken heeft met de kosten die daadwerkelijk nodig zijn. Dat is nogal vernietigend. Daarnaast zegt de Rekenkamer, in de understatement van de dag, dat er onvoldoende focus was op wat het fonds uiteindelijk zou opleveren. Er was een hele slechte controle op de besteding van de middelen. De Europese Rekenkamer stelt dan ook dat er bij een volgende keer beter rekening moet worden gehouden met de kosten, en dat er beter gemeten en gecontroleerd moet worden. Precies het tegenovergestelde van wat er nu is gebeurd. Dus het niet zo gek dat die zuinige Nederlanders zo argwanend zijn over meer geld naar Brussel? Dat snap ik wel, ja. Het is belangrijk om te zien waar het vandaan komt. Het komt niet voort uit een behoefte om geld te verspillen, maar uit de wens van een groot aantal lidstaten en van het hele apparaat in Brussel om eigen middelen te hebben en die ook zelf te kunnen aanwenden. Dat staat op gespannen voet met performance. Wat eruit komt, wordt sterk gemeten, en er is strikte controle op uitgaven — en dat wordt als vervelend ervaren. Er is dus een tendens in Europa, zowel bij veel lidstaten als bij het Brusselse apparaat, om te bewegen richting een soort transferunie, waarbij Brussel over beperkte middelen beschikt, maar wel de bevoegdheid krijgt om die tussen lidstaten te alloceren. Daar komt het uit voort. Het komt voort uit een fundamenteel verschil van inzicht over hoe je de Europese Unie effectief maakt én het draagvlak behoudt. Nederland staat aan de kant van: wij hebben de brug naar de Verenigde Staten van Europa niet gemaakt. Er is dus geen draagvlak voor een groot federaal budget — en dan krijg je de huidige situatie. Waar heeft Wopke Hoekstra dan destijds zo gefaald in jouw ogen? Een aantal instanties in Nederland heeft zichzelf aardig in de voet geschoten. We weten namelijk dat Brussel meer geld wil, terwijl lidstaten dat geld naar eigen inzicht willen uitgeven — zonder daar verantwoording over af te leggen. Het probleem ligt bij het ministerie van Financiën. Dat heeft gefaald in de eigen diplomatie, waardoor Nederland niet meer aan tafel zit. Het draait om twee momenten. Het eerste is vlak na het begin van de coronacrisis. De doden lagen op straat in het Italiaanse Bergamo, en Italië vroeg om hulp uit het noodfonds — een relatief klein bedrag. Waarop Hoekstra zei, terwijl de doden op straat lagen: laat ze eerst hun begroting maar op orde brengen. Iedereen viel over Nederland heen, en terecht. Nederland kwam volledig buitenspel te staan. Toen het zes maanden later écht om geld ging — het coronaherstelfonds — bleek dat Hoekstra zijn kruit op het verkeerde moment had verschoten. En toen is het misgegaan. We hadden op zijn minst aan tafel moeten zitten. Daar hadden we veel invloed kunnen uitoefenen. Misschien niet genoeg, maar in elk geval: we hadden aan tafel gezeten. Het tweede moment draait om diplomatie. Grote delen van Europa hebben er belang bij om Nederland buitenspel te zetten; er worden zelfs valstrikken opgezet om Nederland uit de toon te laten vallen. Zo’n val werd een aantal jaar later gezet voor de toenmalige minister van Financiën, Sigrid Kaag, in een interview met de Financial Times. Een prachtig, goed interview — in de week na de inval van Rusland in Oekraïne. De bedoeling van de Financial Times was om één uitspraak uit te lokken: dat Nederland hecht aan begrotingsdiscipline in Europa. Precies een week na de inval, op een moment waarop medeleven en actie richting Oekraïne nodig waren, zegt Nederland opnieuw dat er begrotingsdiscipline moet zijn. En dát staat dan bovenaan het artikel in de Financial Times. Juist dan is diplomatie wat Nederland nodig heeft. We zijn onderdeel van de Europese Unie, en zonder diplomatiek gevoel zullen we buitenspel gezet worden. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Precies 10 dagen na de begrafenis van Paus Franciscus begint vandaag het conclaaf. Katholieken vanuit de hele wereld wachten in spanning af tot de verlossende witte rook uit de schoorsteen van de Sixtijnse Kapel zal komen. 133 stemgerechtigde kardinalen worden vandaag opgesloten in de die kapel. het is aan hen nu de taak om zijn vervanger te kiezen. Een paar kanshebbers: Een Tiktokkende kardinaal uit de Filipijnen en onze eigen rechtlijnige en orthodoxe kandidaat uit Utrecht. Te gast: Hoofdredacteur van Het Katholiek Nieuwsblad, Anton de Wit

Een aflevering uit de oude doos! De eerste keer dat ik op ‘opnemen' drukte. Voor mij was dat in 2021. Ik voelde: ik wil iets delen, ik heb een boodschap – maar ik hoorde ook die innerlijke stem fluisteren: "Ja maar… heb jij wel zo'n stem? Zo'n echte podcaststem?"Ik dacht mmmmm interessant, en ik ging met mezelf in gesprek hierover. Een bepaalde klank, een toon die je vanzelf serieus laat klinken. Niet te hoog, niet te schor, niet te wiebelig. En nu – jaren later – kijk ik weer even terug op die eerste poging. Daarom deel ik deze aflevering opnieuw met je. Luister je mee naar het begin? Hoor je verschil met nu? En geloof jij dat er zoiets bestaat als dé podcaststem?Laat het me weten via een DM of review. Ik ben benieuwd wat jij hoort – en voelt – bij deze terugblik. Mijn naam is Janine de WidtStemcoach en logopedist, ik leer vrouwelijke onderneemster met een podcast/vodcast hun stem en spraak zo in te zetten, dat ze meer vertrouwen krijgen en meer impact maken.Ik leer je graag ontdekken hoe je jouw (podcast) stem kunt inzetten om niet alleen gehoord, maar ook begrepen te worden. Met mijn achtergrond en levenservaring durf ik te zeggen dat je bij mij aan het juiste adres bent hiervoor!Volg me op insta https://www.instagram.com/werkendestemmen/of kijk eens op mijn website https://www.werkendestemmen.nl:Wil jij niets meer missen, meld je dan aan voor mijn inspiratie mails.https://laposta.nl/f/ssfiqx48btbcLaat je me weten wat je van deze aflevering vond? TIJDELIJK VERKRIJGBAAR Gratis workshop VOICEGYM (online video van 35 min) Je maakt kans op VOICEGYM het stempakket, + een 1:1 coaching met mij!(VERLENGT TOT 18 MEI!) Wat is Voicegym? Een waardevolle bundel met :-Stemoefeningen-Stemadviezen-Massage oefeningen -Bubbelen -Podcastchecklist Dus leuke podcastvrouw tijd voor actie! Meld je aan via deze link:

Wat doe je als je team 35 punten achter staat en niemand de boel wakker schreeuwt? Precies dat gebeurt bij de Clippers in Game 7. In deze aflevering duiken we in dat pijnlijke einde, nemen we de hele eerste ronde door, spelen we een broers-van-quiz en kijken we vooruit naar de matchups van ronde twee. Plus: shout-outs naar fanny packs, slaapkoffie en teamwatchers die het beter weten dan wij.Broertje vanMarinho en Narada gaan los op hoe het is om ‘de broer van' te zijn — vroeger op school, nu in de NBA. En ja, dit bruggetje wordt keihard gebruikt voor een quiz over NBA-broers.Eerste ronde playoffs: de grote balansVan de sweep van de Cavs tot de meltdown van de Bucks: elk affiche uit de eerste ronde komt langs. Met aandacht voor de hoogtepunten én de pijnlijke stiltes.Clippers vs Nuggets – de dissectie van een Game 7Hoe laat kun je de handdoek gooien? De Clippers deden het met nog zes minuten te gaan. Een analyse van wat er misging, waarom Harden onzichtbaar was en wie er vooral géén leider bleek.Quiz: hoeveel NBA-broers ken jij?Seth, Jalen, Moe, Cody, Cam… hoe ver kom jij? Een quiz vol obscure bankbroertjes, moeilijk te onthouden namen en een verrassend sterke Marinho.Glazen bal: wie wint in ronde 2?OKC tegen de Nuggets, Wolves tegen de Warriors – het belooft vuurwerk te worden. Narada en Marinho trekken de glazen bol open en verschillen flink van mening.00:00 - Broertje van11:00 - Eerste ronde playoffs: de grote balans13:05 - Clippers vs Nuggets – de dissectie van een Game 739:17 - Quiz: hoeveel NBA-broers ken jij?01:01:00 - Glazen bal: wie wint in ronde 2?

Donald Trump is vandaag 100 dagen president van Amerika. In die tijd nam hij een ongekend aantal besluiten, meestal per decreet. Welke gevolgen heeft dat voor de VS en de rest van de wereld? We maken de balans op met VS-correspondenten Maral Noshad Sharifi en Thomas Rueb. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Gert-Jan van TeeffelenRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Precies 50 jaar geleden dropen de laatste Amerikanen, de ambassadeur en de mariniers die hem bewaakten, af uit Saigon. Binnen enkele uren was de stad, het laatste Amerikaanse bastion in Vietnam, in handen van het Noord-Vietnamese leger en de guerrillabeweging Viet Cong. Twaalf jaar lang hadden de Amerikanen er vergeefs gevochten om verspreiding van het communisme tegen te gaan, een hersenschim die zij de ‘dominotheorie’ noemden. 58.000 Amerikaanse soldaten, 3 miljoen Vietnamezen, en nog eens 600.000 Cambodjanen en Laotianen verloren het leven. Journalisten, zoals ik, waren verbijsterd door de gruwelijke wreedheden waarvan wij getuige waren, in plaatsenals Da Nang en Tai Ninh, en langs de Mekongrivier. En uit de meedogenloze wijze waarop Amerikaanse soldaten massaal in de pan werden gehakt. Uit de ogen van de Vietnamezen straalde wilskracht, uit die van de Amerikanen ongeloof en angst. Thuis, in Amerika, groeide het protest. De meeste burgers begrepen dat dit een verkeerde en on-winbare oorlog was. Uitgescholden veteranen Het pijnlijkst was het lot van veteranen, meestal dienstplichtigen, die bij terugkeer niet met respect werden onthaald, maar werden uitgescholden voor collaborateur en massamoordenaar. De huidige opperbevelhebber wist dienstplicht in Vietnam trouwens te ontlopen door afkeuring wegens een verzonnen en door een specialist bevestigde zere hiel. Trump herdenkt 30 april 1975 op Trumpiaanse wijze. Hij heeft zijn ambassadeur in Hanoi orders gegeven zich niet te laten zien bij officiële evenementen. Als onderdeel van de handelsoorlog heeft hij Vietnam getroffen met een extra zware heffing van 46 procent. Vietnam denkt ook deze oorlog te winnen. Guerrillabeweging Vietnam was een waarschuwing die door de wereld is genegeerd. Zelfs het machtigste leger kan niet winnen van een guerrillabeweging. Amerika verloor van de Viet Cong, Rusland verloor in Afghanistan van de mudjahidien, Amerika verloor in Afghanistan van de taliban en in Irak van sjiitische milities. In Colombia vecht de regering al 60 jaar tegen de linkse rebellen van ELN. Israël vecht al sinds 1987 tegen Hamas. Daarmee hebben al die guerrillabewegingen geen gelijk. Maar ze zijn taaier, koppiger, stugger, behendiger en onzichtbaarder dan reguliere legers, en het enige oorlogsrecht dat ze kennen is het vermorzelen van hun vijand. De tragedie op een dag als deze is dat kennelijk niemand gelooft in dat oude mantra: de geschiedenis herhaalt zich.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Precies 50 jaar geleden kwam de Vietnamoorlog ten einde en dat wordt in de economische hoofdstad Ho Chi Minh groots herdacht. De herdenking markeert niet alleen de overwinning van Noord-Vietnam op het Zuiden, maar ook hoe de band met de VS daarna herstelde en zelfs opbloeide. Toch zet president Trump die band juist nu onder druk met handelstarieven, een boycot en het stopzetten van hulpgeld. Wat betekent dit voor Vietnam? Luister naar correspondent Zuidoost-Azië, Noël van Bemmel. Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Sheila SitalsingRedactie: Corinne van Duin, Lotte Grimbergen, Julia van Alem en Jasper VeenstraMontage: Rinkie BartelsSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Het vierde en laatste evangelie dat we hebben ontvangen, is het Bijbelboek dat is geschreven door Johannes, één van de twaalf leerlingen. Zijn naam wordt opvallend genoeg consequent niet genoemd in deze tekst, terwijl de namen van de andere leerlingen wel veel voorkomen. In plaats van zijn eigen naam te gebruiken, heeft Johannes het telkens over ‘de leerling van wie Jezus hield'. Daarmee laat Johannes zijn nederigheid zien. Toen hij zijn evangelie had geschreven, wist bovendien iedereen dat hij de auteur was. Hoogstwaarschijnlijk schreef hij zijn herinneringen aan Jezus op tussen 80 en 90 na Christus. Dus ruim een halve eeuw na de kruisiging van Jezus. Dat lijkt veel tijd, maar de boeken die wij hebben over bekende figuren als Julius Caesar zijn vaak pas honderden jaren na het leven van die persoon verschenen. Nieuwe verhalen over Jezus Johannes kent de drie andere evangeliën en probeert ze aan te vullen, bijvoorbeeld door details te geven die in de andere boeken ontbreken, maar ook door hele nieuwe verhalen over Jezus te vertellen die nog niet zo bekend waren. Naast dit evangelie heeft Johannes ook nog drie brieven geschreven en het boek Openbaring. Die komen later nog voorbij, nu eerst deze prachtige hervertelling over Jezus. ‘In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God.' Zo opent Johannes. Achttien verzen lang bezingt Johannes de grootsheid van God de Vader en God de Zoon, die apart en toch één zijn. Er is een Engelse Bijbelvertaling die heet ‘The Message', ofwel ‘De boodschap'. Eigenlijk is het geen vertaling maar meer een eigentijdse interpretatie van de Bijbel. In de bewoording van The Message zegt Johannes: ‘God moved into the neighborhood'. God verhuisde naar onze buurt. Dat is precies wat Johannes probeert duidelijk te maken aan ons. God werd mens en kwam onder ons wonen. Hij was één van ons, maar toch nog steeds God. Hij was het Licht dat de duisternis kwam wegjagen, maar de meesten hebben niet herkend wie Hij echt was. Waarom Johannes dit evangelie schreef Dat Johannes zo begint, is niet vreemd. Helemaal aan het eind van zijn evangelie vertelt Johannes waarom hij dit allemaal heeft opgeschreven: zodat we Jezus wél zullen herkennen en we in Hem zullen geloven. Die rode draad zien we in het hele Bijbelboek. Zo zit het boek vol met ‘tekenen' die Jezus heeft gedaan. Dat zijn wonderen die duidelijk maken dat Hij daadwerkelijk de zoon van God is. Het eerste wonder is een op het oog verwarrende gebeurtenis. Jezus, Zijn vrienden en moeder zijn op een bruiloft in de stad Kana. Tot grote schaamte van de organisator is de wijn voortijdig op. Jezus' moeder vraagt Jezus er wat aan te doen. Op dat moment toont ze haar geloof in Hem als de Zoon van God. Het is bijna alsof ze zegt: ‘Het wordt tijd dat je laat zien wie je bent.' Jezus antwoordt dat Zijn tijd nog niet is gekomen. Hij kan Zich nog niet in volle glorie laten zien, want eerst moest Hij worden gekruisigd. Toch doet Hij zijn eerste teken. Hij loopt naar zes gigantische stenen kruiken, elk gevuld met 80 tot 120 liter water. Dit water was bedoeld voor het zuiveringsritueel van de Joden. Hij verandert het water in de beste wijn die de gasten ooit hebben geproefd. Deze gebeurtenis zit uiteraard vol symboliek. Jezus zelf vergelijkt Gods Koninkrijk met een uitgebreid feest en hier in Kana laat Jezus de overvloed van dat hemelse feest zien. Maar ook is dit wonder met de wijn een verwijzing naar het bloed van Jezus dat zal vloeien. Dit bloed is wat ons zuivert van de zonde. Voor de tweede keer geboren worden Andere tekenen die Jezus doet in Johannes zijn de genezing van de zieke zoon van een ambtenaar, de genezing van een verlamde man, het voeden van vijfduizend mensen, lopen op het water, de genezing van een blinde man en het opwekken van Lazarus uit de dood. Ook de opstanding van Jezus uit de dood is uiteraard een teken. Nadat Jezus weer tot leven was gekomen, doet hij nog één wonder. Hij laat Zijn discipelen een enorme hoeveelheid vis vangen. Maar voordat Jezus deze wonderen doet, gaat Hij naar de tempel. Hij bestormt de handelaren en veegt als het ware het tempelplein schoon. De andere evangeliën beschrijven dit aan het eind van Jezus' leven. Johannes dus aan het begin van Zijn bediening. Het is mogelijk dat Jezus niet één maar twee keer Zijn woede liet blijken. Als de godsdienstige leiders Jezus bedreigen, antwoordt Hij: ‘Breek deze tempel maar af, en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen'. Hij doelt hiermee op Zijn eigen lichaam, niet op de stenen tempel. Uiteraard wordt Hij niet begrepen. Op een nacht bezoekt één van die leiders Jezus. Deze Nikodemus komt 's nachts omdat hij niet in het openbaar gezien wil worden met Jezus, maar hij is te nieuwsgierig. Hij maakt echter een grote fout. Hij ziet Jezus slechts als een leraar, niet als de Zoon van God. Nog voor Nikodemus een vraag kan stellen, steekt Jezus al van wal. ‘U moet opnieuw worden geboren', zegt hij. Nikodemus is totaal in de war. Hoe kan dat? Jezus probeert uit te leggen dat ieder mens niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk geboren moet worden. Maar hoe doe je dat? We moeten datgene doen wat de Bijbel ons al sinds Genesis probeert duidelijk te maken: in God geloven, op Hem vertrouwen. ‘Eigenlijk hoef je alleen maar naar Mij te kijken', zegt Jezus. ‘Precies zoals de Israëlieten naar de koperen slang keken.' Herinner je je dat verhaal uit Numeri nog? De Israëlieten in de woestijn hadden gezondigd en als straf stuurde God giftige slangen. Nadat Mozes had gebeden, liet God Mozes een koperen slang maken en aan een paal hangen. Iedereen die was gebeten en naar de koperen slang keek werd genezen. Op dezelfde manier zou Jezus aan een paal worden gehangen, als symbool van onze zonde. Iedereen die naar Hem kijkt wordt gered. Drinken van Jezus Na de ontmoeting met Nikodemus gaat Jezus naar Galilea. Op weg naar Zijn thuisprovincie trekt Hij door Samaria heen, een regio die door de Joden van die tijd wordt vermeden, omdat de Samaritanen geen ‘pure Joden' zijn. Ze hebben zich vermengd met andere volken. Jezus stopt bij een waterput en stuurt Zijn leerlingen weg om boodschappen te doen. Een gescheiden vrouw die relaties met meerdere mannen heeft gehad, komt naar dezelfde bron. Ze is alleen want niemand wil iets met haar te maken hebben. Jezus gaat juist met haar het gesprek aan en onthult dat Hij ‘Levend Water' is. Wie van Hem drinkt, zal nooit meer dorst hebben. Dat zijn vreemde woorden en het duurt dan ook even voor het kwartje valt en de vrouw doorheeft dat ze praat met de aangekondigde Messias. Ze laat uiteindelijk haar kruik staan en rent terug naar haar dorp, waar ze iedereen over Hem vertelt. Jezus blijft enige tijd en veel Samaritanen komen tot geloof. Jezus reist verder en geneest de zieken die bij Hem worden gebracht. Hij doet dat ook op de sabbat, de rustdag van de Joden. De godsdienstleraren zijn kwaad op Hem, maar Jezus zegt dat Hij het werk van Zijn Vader doet. Hij vergelijkt Zichzelf met God en daarom willen de Joodse leiders van Hem af. Het wordt steeds duidelijker dat je niet neutraal kunt blijven als het om Jezus gaat. Je gelooft in Hem of niet. Op een dag geeft Jezus duizenden mensen tegelijk te eten, terwijl ze aanvankelijk niet meer dan vijf broden en twee vissen hadden. Maar als Jezus uitlegt dat het niet gaat om ‘aards brood' maar dat Hij het ‘levensbrood' is en dat mensen van Hem moeten eten om het eeuwige leven te krijgen, begrijpt vrijwel niemand Hem. Ze laten Jezus in de steek. Deze mensen willen een aardse leider die voor brood zorgt en de Romeinen wegjaagt. Ze zijn veel minder geïnteresseerd in een Messias die het weer goed wil maken tussen God en mens. Alleen de twaalf leerlingen blijven bij Jezus. Maar, zegt Johannes onheilspellend, één van hen blijkt een verrader te zijn. Het Licht van de wereld Dan wordt het loofhuttenfeest gevierd, een feest dat zeven dagen duurt en waarbij wordt herdacht dat de Israëlieten veertig jaar lang in de Sinaïwoestijn onder de bescherming van God rondtrokken, waarbij ze verbleven in tenten of hutten. In die periode werd ook de tabernakel gebouwd en God woonde onder Zijn volk in die tabernakel. Hij gaf hen onder meer te drinken in de woestijn. Jezus gaat tijdens dit feest naar de tempel en Hij getuigt over zichzelf en waarom Hij is gekomen. Hij roept de mensen op van Hem te drinken en noemt Zichzelf ‘het Licht van de wereld'. Sommigen besluiten Hem te volgen, anderen twijfelen en weer anderen zijn zo tegen de Persoon en boodschap dat ze Jezus willen doden. Zeker als Hij zegt: ‘De Vader en Ik zijn één.' Jezus trekt zich terug buiten de stad en hoort op een gegeven moment dat Zijn goede vriend Lazarus op sterven ligt. Iedereen weet dat Jezus kan genezen. Toch duurt het nog ruim twee dagen voor Jezus besluit Zijn vriend op te zoeken. Hij vertrekt pas als Hij weet dat Lazarus al dood is. Het wonder dat gaat komen, moet gebeuren. Zo laat Hij zien dat Hij werkelijk macht heeft over de dood. Hij gaat naar Lazarus' graf toe en roept hem. Nog altijd gewikkeld in linnen komt Lazarus het rotsgraf uitgelopen. Veel mensen, inclusief sommige godsdienstige leiders, komen tot geloof in Hem. De andere leiders zijn bang dat dit op een opstand tegen de Romeinen uitdraait en dat zij de tempel zullen vernietigen. Ze besluiten dat Hij nu echt moet worden gedood. De hogepriester spreekt profetische woorden. ‘Besef toch dat het beter is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk verloren gaat.' - Johannes 11:50. Dus door Lazarus weer tot leven te laten komen, heeft J...

Een vrolijk paasfeest gewenst! Wil jij je écht populair maken tijdens het paasdiner, luister dan eerst deze knaller van een aflevering. Bram ligt in de ziekenboeg en wie kent hem beter dan niemand anders? Precies, zijn huisgenoot David. Sam verteld over zijn bijzondere studiegenoten, met wie is het handig om een trio te doen en is het einde van Marie-Claire nabij? Dat en meer hoor je in de nieuwste aflevering van Koffietijd voor Mannen!Luister iedere donderdag om 15:00 naar onze extra aflevering op Podimo! Koffietijd voor Mannen is onderdeel van Dag en Nacht Media. Heb je interesse om te adverteren in deze podcast? Neem dan contact op met Dag en Nacht Media via adverteren@dagennacht.nl!Instagram: koffietijdvoormannenTikTok: koffietijdvoormannenContact: koffietijdvoormannen@gmail.comZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Op een planeet 124 lichtjaren hier vandaan ontdekten wetenschappers sporen van moleculen die op aarde enkel door levende organismen geproduceerd worden. Hebben we nu buitenaards leven ontdekt? Vanaf vandaag mag je plug&play zonnepanelen gebruiken. Maar is het de moeite om die stekkerpanelen in huis te halen? Precies 50 jaar geleden namen de maoïstische rebellen van de Rode Khmer de macht over in Cambodja, het begin van een massamoord. Welke gevolgen heeft dat tot op vandaag?

Niemand weet hoe en wanneer de handelsoorlog gaat eindigen. Zelfs aanstichter Donald Trump niet en toch moeten bedrijven de komende weken hun aandeelhouders een outlook voorschotelen. Gaan vertellen wat de impact is van die handelsoorlog op de cijfers. Het cijferseizoen begint, met misschien wel de meest chaotisch aanloop ooit.En wij van BNR Beurs gaan je proberen voor te bereiden op dat cijferseizoen. UBS verwacht dat de winst van Amerikaanse bedrijven dit jaar met 0 procent groeit. Waar zitten dan nog de lichtpuntjes en hoe staat het ervoor in Europa? Valt het daar mee of tegen? Je hoort het deze aflevering.Dan hebben we het ook over China. Dat slaat hard terug naar Trump en laat duidelijk merken niet bang te zijn voor hem en zijn heffingen. Met een directe aanval op Trump, die volgens China 'fout op fout' stapelt. De Chinezen beloven 'tot het einde' te vechten 'als de VS zijn zin doordrijft' en niet 'te buigen voor chantage'.Boos is ook Elon Musk. Hij is adviseur voor Trump, maar boos op een andere adviseur van Trump. De architect van de handelsoorlog is dat, Peter Navarro. Musk kan zijn bloed wel drinken, want 'zijn' Tesla wordt hard getroffen door de importheffingen. Volgens Musk is Navarro 'dommer dan een zak stenen' en 'echt een idioot'. Ook hebben we het over Apple. Dat verplaatst de productie van de iPhone voor een groot deel uit China. Precies wat Trump wilde! Al worden de telefoons niet in de VS gemaakt, maar ergens anders...See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de nieuwe aflevering van VI ZSM blikken Pieter Zwart en Jarno Verweij uitgebreid terug op de topper tussen Ajax en PSV.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Laurens en Stefan gaan verder, vergezeld door Jim en Thomas. Ze zijn vertrokken - de heren staan op scherp. Het betreft een heus sterrenensemble bij deze aftrap van Villa Vlaanderen 2025 - al is de villa dit jaar ingeruild voor een cel in de Bajes. Want laten we eerlijk zijn, een villa in Vlaanderen is leuk, maar koers kijk je toch het liefst onderuitgezakt vanaf je eigen bank. Op 't Bajeskwartier geen tierelantijntjes, geen afleidingen. Gewoon koers, microfoons en een koelkast vol Kwaremont IPA. Precies zoals het zou moeten zijn. Deze eerste aflevering van de reeks Vlaamse podcasts start met de nabeschouwing van de E3 Saxo Classic en de voorbeschouwing van Gent-Wevelgem - en alles wat daar tussenin zit. Over grote conclusies en flinke namen. Over de fenomenale stuurkunsten van MVDP, gekozen keuzes van WVA en renners die ‘net komen piepen'. Over het mooiste en lelijkste dat de koers te bieden heeft. De Heilige Week - Laurens, Stefan, Thomas en Jim duiken erin en nemen je mee. En hoe zat het nou met de M-m-m-oeren? Je hoort het allemaal in weer een nieuwe aflevering van de Live Slow Ride Fast podcast.

Donald Trump brengt niet alleen de geopolitiek in rep en roer. Hij provoceert ook binnenslands een revolutie in het overheidsapparaat. Elon Musk gaat met een kettingzaag door de instituties waar veel burgers en bedrijven afhankelijk van zijn; hij ontslaat ambtenaren zonder pardon en zonder duidelijke onderbouwing.Nina Olson voert een proces tegen Elon Musk en zijn DOGE, het Department of Goverment Efficiency. Dit doet zij namens haar eigen Centrum voor de Rechten van de Belastingbetaler, vakbonden van overheidspersoneel en een organisatie van het midden- en kleinbedrijf.Jaap Jansen en PG Kroeger praten met haar over de strijd voor fundamentele burgerrechten, de ondermijning daarvan door Musk en DOGE en de chaos die nu dreigt in het Amerikaanse overheidsapparaat. ***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Als de eerste Taxpayer Advocate van Amerika (2001-2019) was Nina Olson meteen op haar qui vive toen Musk en DOGE van start gingen.Zonder een gedegen wettelijke grondslag brak DOGE in bij enkele van de meest gevoelige informatiesystemen, die honderden miljoenen burgers, bedrijven en organisaties in Amerika raken. Olson wijst op de databestanden van de Belastingdienst, sociale zekerheid en pensioenen, de ministeries van gezondheidszorg en arbeid en alle personeelsgegevens van individuele ambtenaren. "Alle financiële en persoonlijke gegevens van elke burger en elke organisatie die belasting betaalt zijn nu vogelvrij. De consequenties daarvan voor de privacy-rechten en burgerlijke vrijheden zijn ongekend”, zegt ze. “Dit is huiveringwekkend.”Olson wijst erop dat DOGE is ingericht als deel van het budgetbureau van het Witte Huis. “Er is geen formele basis in een wet die het Congres heeft aangenomen. Het is dus puur vanuit het formeel gezag van de president dat DOGE toegang opeist in de databestanden. De juristen van de regering bleken bij de start van onze zaak niet te kunnen melden wie de officiële chef van DOGE was en hoe de organisatie is opgebouwd." Zelfs voor een expert als Nina Olson was dit onthutsend. Pas na aandringen kreeg de rechter meer inzicht.Alle alarmbellen gingen af bij Olson en haar collega's. Precies die greep van het budgetbureau op de rest van de overheid bleek tijdens de geruchtmakende Watergate-affaire zeer problematisch. De toenmalige president Nixon liet van alles uitzoeken over mensen en organisaties op zijn ‘lijst van vijanden'.Het Congres heeft ingegrepen en wettelijke waarborgen doorgevoerd om elke burger tegen zulke privacy-schendingen te beschermen. DOGE voldoet volstrekt niet aan die waarborgen. De vaak jeugdige IT'ers die voor Musk aan de slag zijn kunnen zo bij elk denkbaar bedrijf of individu inbreken in persoonlijke gegevens. Nina Olson waarschuwt met concrete voorbeelden voor de effecten hiervan.Vermogensgegevens van Musks zakelijke concurrenten, data over politieke donaties door burgers en nog veel meer – ze zijn nu vogelvrij en kunnen worden misbruikt. Geen burger kan nog vertrouwen op de privacy van haar of zijn gegevens die in de burgerrechten is gegarandeerd.Nina Olson maakt zich grote zorgen over de logistieke en technologische gevolgen van gerommel in de datasystemen en bestanden. "Veel overheidsinstanties benutten computertalen die vaak al decennia oud zijn. Als je die niet beheerst is het risico levensgroot dat de computerbestanden van bijvoorbeeld de Belastingdienst onherstelbaar beschadigd raken."Deze ontwikkeling staat in schril contrast met de 'Taxpayer Bill of Rights' die door Nina Olson is bedacht en door de Belastingdienst is ingevoerd. Privacy en het recht op vertrouwelijkheid staan voor elke Amerikaan nu fundamenteel op het spel.Tijdens President Trumps speech tot het Congres op 4 maart 2025 bleek al dat hij geheel ongefundeerde DOGE-gegevens over fraude en slordigheden bij de pensioenen benutte, die het gevolg waren van ernstige fouten bij het ondeskundig hanteren van de databestanden. "Je kunt helemaal niet spreken van 'fraude, knoeiboel en foutief handelen' als je niet snapt hoe die systemen en hun dataverkeer überhaupt werken," benadrukt Olson. Naast de schade aan de overheidsgegevens - waarvan bijna elke burger en elk bedrijf afhankelijk is - dreigt het werk van DOGE ook onderdelen van het regeringsapparaat te ontmantelen als overbodig, geknoei of 'woke'. Ook op dit terrein heeft die organisatie geen enkele bevoegdheid, omdat wettelijk het Congres verantwoordelijk is.Vorige week bleek dat ministers in Trumps regering in verzet komen tegen de greep van DOGE. De president moest ingrijpen, maar zoals vaak sprak hij zichzelf tegen zodat nog steeds niemand weet waar hij aan toe is. Wel is duidelijk dat Olsons rechtszaak nu al impact heeft.In Nederland praat de Tweede Kamer over een variant van de 'Taxpayer Bill of Rights'. Nina Olson ziet in haar ervaringen met DOGE en de fundamentele gevaren voor de burgerrechten een extra aansporing om dit bij ons grondig te regelen. De kindertoeslagaffaire liet zien dat ook hier overheden niet onfeilbaar zijn en burgers kwetsbaar.***Verder luisteren275 - Nina Olson: Waarom Nederland net als de VS een Taxpayer Advocate moet krijgen382 - 250 jaar Verenigde Staten: de Boston Tea Party en de rechtsbescherming van belastingbetalers in Nederland445 - Chaos en onrecht in het sociale stelsel115 - Thomas Paine en De Rechten van de mens484 - Hoe Trump chaos veroorzaakt en de Europeanen in elkaars armen drijft481 - Donald Trumps nieuwe idool William McKinley, ‘de tarievenkoning'475 – Trumps rolmodel Andrew Jackson289 - Donald Trump als gevaar voor de democratie - Joe Biden en zijn strijd voor de ziel van Amerika226 - In het oog van de orkaan: Roel in 't Veld over wat er mis is met politiek en bestuur222 - Na de kindertoeslagaffaire. Hoe Nederland rechtsstaat en democratie kan verbeteren. Gesprek met Richard Barrett van de Venetië Commissie210 - Kabinetsformatie 2021: Herman Tjeenk Willink over het verval van de democratische rechtsorde162 - Pieter Omtzigt over macht en tegenmacht147 – De kindertoeslagaffaire: het ging al mis bij de wetgeving120 - Roel Bekker: Waarom bij de overheid dingen zo vaak fout gaan68 – De kindertoeslagaffaire: hoe de Belastingdienst willens en wetens duizenden ouders dupeerde – met Pieter Klein en Jan Klijnnijenhuis***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:17:18 – Deel 200:31:53 – Deel 300:45:33 – Deel 401:07:16 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In Brussel en München kwam de nieuwe Amerikaanse regering afgelopen week met haar geopolitieke 'real stuff'. Europeanen hapten naar adem of voelden zich geschoffeerd. Maar nog het meest opmerkelijk was de incoherentie van de boodschappen die Trumps gezanten lieten horen. Wilde Donald Trump dit bewust zo: verwarring zaaien en iedereen op het verkeerde been zetten? En moeten we niet oppassen met al te makkelijke historische analogieën die - bij al deze ophef - München als plek dreigt op te roepen? Jaap Jansen en PG Kroeger lopen daarom de signalen en de verwarring nog eens scherp langs. ***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Pentagon-minister Pete Hegseth trapte af. Hij vergoelijkte een reeks capitulaties voor Vladimir Poetin omdat er nu eenmaal een eind moet komen aan al het bloedvergieten en iets anders ‘onrealistisch' zou zijn. Trump wilde wel bemiddelen en als Europa meer garanties wilde geven aan Kyiv, dan moest het dat dat zelf maar regelen. Trump deed precies hetzelfde bij allerlei andere conflicten waar hij tijdens Trump I al vanaf wilde. Eenzijdige stappen buiten zijn bondgenoten om zagen we ook in Afghanistan met de Taliban, in Syrië met ISIS en met het regime van Kim Jong-un. Maar het Kremlin kon nog meer oogsten. Nog voordat de ‘vredesdialoog' was begonnen. Sancties tegen Rusland vindt Trump maar vervelend zaken doen. En hij wil Poetin zelfs weer laten deelnemen aan de G8. Hiermee wordt het Kremlin vrijwel meteen na de zwaarste geopolitieke nederlaag in 25 jaar - de val van Assad - door Washington weer op het schild gehesen.Wat betreft Oekraïne waren de signalen onhelder. Het uitsluiten van NAVO-lidmaatschap bleek ineens toch weer niet zó categorisch. En wilde de president nu mét of zonder Kyiv en Europa onderhandelen met Poetin? Trump zag wel kans op een vette deal waarbij hij 50% van de kostbare Oekraïense kritieke grondstoffen wil reserveren voor Amerika.Alsof de verwarring niet voldoende was, lanceerde Trump vanachter zijn bureau in het Oval Office opeens een veel verder gaande strategie. Hij wil met XI Jinping en Poetin een geopolitiek akkoord sluiten, buiten alle andere naties en organisaties om – met een halvering van de militaire uitgaven en drastische vermindering van kernwapens.Minstens zo opvallend was de lange reeks actuele conflictpunten die genegeerd werd. Het inlijven van NAVO-lidstaat Canada, het annexeren van Groenland, de dreiging met 'tariffs', de effecten van Poetins nederlaag in Syrië, diens allianties met Iran en Noord Korea, niets hiervan werd door Trumps afgevaardigden op de agenda gezet. Wat wél gebeurde was minstens zo eigenaardig. Vicepresident JD Vance kwam met een speech die nergens raakte aan de geopolitieke uitdagingen aan het Westen. Hij kwam met twee boodschappen: Europa moest het niet wagen Big Tech aan banden te leggen en Musks politieke acties pro ten faveure van extreemrechts werden hartelijk bijgevallen. Dit schoffeerde zijn gastheren zozeer dat hij de Europese mogendheden in elkaars armen joeg.Kortom, het is allemaal 'disruptief' en Trump wil in deze chaos bewust buiten de bestaande allianties om zijn eigen plan trekken. Precies zoals hij deed bij Kim en de Taliban. En zoals hij bij Gaza van plan lijkt. Waar lijkt dit op, in historische blik? Nee, niet op München 1938. Wellicht meer op het Congres van Wenen in 1815. Maar de meest pakkende analogie komt uit 1772. De Eerste Poolse Deling. Met Friedrich der Große van Pruisen als 'Trump de Bemiddelaar' en Catharina de Grote als veroveraar van Oekraïne.***Verder luisteren476 – Trump II en de gevolgen voor Europa en de NAVO481 - Donald Trumps nieuwe idool William McKinley, ‘de tarievenkoning'475 – Trumps rolmodel Andrew Jackson455 - De bufferstaat als historische - maar ongewenste - oplossing voor Oekraïne447 - Als Trump wint staat Europa er alleen voor427 - Europa wordt een grootmacht en daar moeten we het over hebben413 - "Eensgezind kunnen we elke tegenstander aan." Oana Lungescu over Poetin, Trump, Rutte en 75 jaar NAVO339 – De geopolitiek van de 19e eeuw is terug. De eeuw van Bismarck279 - Jaap de Hoop Scheffer over Poetin, Oekraïne, de NAVO en de toekomst van de EU272 - Dankzij Poetin: nu écht intensief debat over de toekomst van Europa256 - Na de inval in Oekraïne: 'Nu serieus werk maken van Europese defensiesamenwerking'462 - Allard Castelein moet essentiële grondstoffen veiligstellen336 - Timothy Garton Ash: Hoe Europa zichzelf voor de derde keer opnieuw uitvindt253 - Poetins bizarre toespraak: hoe de president de geschiedenis van Oekraïne herschrijft***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:33:49 – Deel 201:09:49 – Deel 301:20:08 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

2025 is gestart voor de Cor Potcast. Na een lange winterstop is het tijd om fris terug te komen, en dat namen we ter harte. Vriends gaat voor het kampioenschap met Adelaide, Fockert begint langzaam weer in vorm te komen en Verhaar is wie hij is.Deze aflevering besloten we het te hebben over de opbouw. Vele titels passeerden de revue: opbouwen om het opbouwen, kort of lang, maar het werd uiteindelijk wegnaaien of pielen. Dat zijn, vastgelegd in de voetbalwetten, namelijk de enige twee opties. Maar, waarom wordt er gekozen voor de een of voor de ander? Gaat het om het imago van trainers of is er duidelijk aan te wijzen wat nu beter is? Precies daar gaan we het over hebben. Fockert over de beweegredenen van keepers voor een lange bal, waar spelers zich steevast aan ergeren, Vriends over die lange haal naar voren en Verhaar vanuit het trainersperspectief: veel completer ga je het niet krijgen!Veel luisterplezier!Afsluitende nummerApocalyps - Cigarettes after SexAanradersVriends: Winter vol Liefde, maar dat is hem te gemakkelijk, dus ook nog de film AnoraVerhaar: De SkyShowtime-serie Landman #nosponFockert: Het boek De mythe van normaalNieuw YouTube-kanaalWe hebben sinds de winterstop een nieuw YouTube-kanaal. Hierop vind je wat classics, extra content en natuurlijk de tweewekelijkse aflevering. Abonneer je nu via www.youtube.com/@corpotcastZalandoNet zo'n gruwelijk outje als Fock? Of de kleedkamer instappen als Verhaar? Neem een kijkje op www.zalando.nl!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Guusje de Vries is de Titus van "Meer van Dit," een klein maar ambitieus podcastbedrijfje dat ooit begon met het afkijken van de Zelfspodcast. Hun succes evenaren? Dat is nog even een droom, maar nee, zeker geen onmogelijke. Guusje zelf? Een girlboss in hart en nieren. Ze is de CEO die koffierondes combineert met het orkestreren van podcastmagie. En haar eerste podcastliefde… Niemand minder dan Sander en Jaap. Maar vandaag gaat het niet over koffie halen of podcast maken. Maar over "onrechtinflatie onder vrouwen”. Precies. Ga daar maar even voor zitten.

Kerncentrales zouden ontregeld raken en vliegtuigen neerstorten. Dat doemscenario hield de laatste dagen van de 20e eeuw in de greep. Precies 25 jaar geleden werd er gevreesd dat computersystemen de overgang van ‘99 naar ‘00 niet konden maken. De Millenniumwisseling zou in totale chaos kunnen ontaarden, maar om middernacht gebeurde er zo goed als niets. Was alle paniek overdreven? Tech-journalist Herbert Blankesteijn blikt terug

"Precies waar ik zin had. " - Stine laat eindredacteur Adinda Akkermans aan het woord over deze familiewijsheid.

Precies vierhonderd jaar geleden begon de Nederlandse kolonisatie van Taiwan, een periode die ruim dertig jaar duurde. Opmerkelijk genoeg kijken de Taiwanezen zonder veel wrok terug op deze tijd. Sterker nog, velen zien het VOC-verleden als een inspiratiebron in hun strijd voor onafhankelijkheid. Deze positieve houding kwam recent treffend naar voren in de inauguratiespeech van de Taiwanese president Lai Ching-Te, die de Nederlandse kolonisatie beschreef als het beginpunt van Taiwan's ‘reis naar globalisering'. Hoe valt Taiwan's gematigd positieve kijk op deze koloniale periode te verklaren? En wat zegt dit perspectief over de rol die Taiwan ambieert op het wereldtoneel? Journalist Julie Blussé bezocht Taiwan tijdens de herdenking van de Nederlandse kolonisatie en gaat hierover in gesprek met presentator Kees van den Bosch. Productie: Kees van den Bosch en Bastiaen Huijnen.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

De winterboekeneditie van Betrouwbare Bronnen weerspiegelt de turbulentie rond het leiderschap van deze tijd. Mark Rutte fietste weg van het Torentje, Dries van Agt stierf hoogbejaard na een rijk leven, van Ruud Lubbers kwam een monumentale biografie uit en Ruttes favoriete collega Angela Merkel schreef haar autobiografie. Olaf Scholz viel, net als Rishi Sunak en Michel Barnier. En met Dick Schoof kwam een premier aan het roer die lijkt op een romanfiguur van Robert Musil, Der Mann ohne Eigenschaften.Jaap Jansen en PG Kroeger bespreken boeken die allerlei dimensies en verhalen bevatten over premiers, politieke leiders en hun leven en werk. En wat wij daarvan kunnen leren.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Deze aflevering bevat een advertentie van De Schrijverscentrale. Boek ook een schrijversbezoek!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***1] Jaap de Haan - De eerste minister van de Republiek (Amsterdam University Press)Wie waren de Ruud en Mark van de Gouden Eeuw? Jaap de Haan promoveerde op het functioneren en regeren door de burgerlijke leider van die heel aparte staat, de Republiek, dus van de raadspensionaris. Hij laat zien, dat zij veel weg hadden van machtige mannen elders in Europa die onder een absolute monarch de touwtjes in handen hielden. Een Richelieu, een Cromwell of een Metternich.Johan van Oldebarnevelt maakte deze functie als geen ander en die machtspositie kostte hem letterlijk de kop. Johan de Witt kon regeren zonder een Oranjeprins en domineerde, hoewel hij Ruttiaans bescheiden deed. Toen ook hij ten onder ging in 1672 kwam de minder bekende Gaspar Fagel aan het bewind. En juist die blijkt in dit boek een erg leerzame en handige leider te zijn geweest. Met prins Willem III speelde hij good cop, bad cop. Zo pakten ze samen de stad Amsterdam aan!2] Robert Harris – Afgrond (Cargo)Een roman over een premier? Jazeker, en wat voor een. Robert Harris komt met een huzarenstukje, een spannende detective over waargebeurde verwikkelingen tussen de man in Downing Street 10 en een societygirl van adel.Herbert Asquith was obsessioneel verliefd en schreef Venetia Stanley honderden brieven terwijl de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Staatsgeheimen, verslagen van de ministerraad, telegrammen van de tsaar, het rolde allemaal in haar brievenbus. Het is alsof Evelyn Waugh een Downton Abbey tv-serie schrijft vermengd met geopolitieke explosies en een gisse jongen van de Secret Service, die op het spoor komt van Venetia. Hoe loopt dit af?3] Remieg Arts, Coen Brummer, Gertjan Schutte (red.) – Machtswoorden (Prometheus)Premiers zijn vaak schrijvers. Hun woorden hebben impact. Als ideoloog, als strateeg, als memoiresauteur en soms zelfs als romancier. Denk maar aan Benjamin Disraeli! Machtswoorden is een rijk en origineel boek met een reeks essays over politici als auteurs en hoe schrijven en ook op die wijze boodschappen verspreiden door en door politiek kan zijn.De kinderboeken van Jan Terlouw, de duizenden krantenstukken van Abraham Kuyper, de sociale essays van Sam van Houten, politieke brochures tegen het koloniaal bewind in Indië en de persoonlijke worstelingen en belevenissen van de eerste generatie allochtone politici, het zijn allemaal bijzondere genres die soms van grote betekenis blijken voor politiek denken en handelen.Een verrassende ontdekking in de bundel is de radicale democraat en pro-Franse patriot Pieter Vreede. Hij was als politiek auteur buitengewoon actief en controversieel. Pleegde een staatsgreep, maar moest uiteindelijk na Napoleons val zoete broodjes bakken met het Oranjehuis. Een leven waarin vele regimes elkaar opvolgden en Vreede steeds weer zijn nek uitstak.4] Auke van der Woud - De steden, de Mensen 1850-1900 (Prometheus)Auke van der Woud is de Jürgen Osterhammel van ons land. Hij beschrijft de transformatie van Nederland in de 19e eeuw. Zijn boek analyseert hoe na 1850 het verpauperde land in een ongekende 'Tweede Gouden Eeuw' ontpopte tot een wereldwijd actieve, expansionistische economische macht.Hij maakt ook korte metten met legendes als die van de 'kanalenkoning' Willem I die zo'n vooruitziende blik zou hebben gehad. En analyseert waarom premier Thorbecke zo cruciaal was. Hij gaf bestuurlijk, economisch en logistiek het land een redesign en ontketende nieuwe economische en financiële krachten.Voor premier Schoof en minister Sophie Hermans is het deel van dit boek over de energietransitie van die decennia toen verplicht leesvoer. Wat Kees Vendrik in Betrouwbare Bronnen 471 'de grootste verbouwing van Nederland ooit' noemde, heeft een voorloper gehad, waarbij alle uitdagingen van nu zich evenzeer aandienden.5] Robert Caro - The Power Broker (Alfred A. Knopf) Als het gaat om boeken over mensen met macht en wat macht met mensen doet, kun je niet heen om Robert Caro. Zijn (tot nu toe) vier delen over LBJ zijn de legendarische gouden standaard van boeken over presidenten. Zijn boek The Power Broker is dat over bijna onzichtbare machtsdieren in het openbaar bestuur, zoals Robert Moses, de baas van openbare werken van New York City (1888-1981).Dat boek verscheen in 1974 en is nooit weggeweest uit de boekhandel. De vijftigste verjaardag is reden tot een expositie in het stadsmuseum van NYC, zo beroemd is Caro hiermee geworden. Voor Barack Obama heeft dit boek als student zijn visie op de politiek bepaald.Caro kreeg het bij verschijnen van het magnum opus aan de stok met de hoogbejaarde potentaat. Maar het boek is toch vooral ook een uiting van respect voor diens visionaire blik, zijn daadkracht, lef en finesse van manipulatie en politieke kracht. Moses was 'larger than life'. Net als LBJ en even energiek en meedogenloos. Wellicht dat ook daarom Mark Rutte zo'n fan is?6] Nancy Pelosi - The Art of Power (Simon & Schuster)Is zij de Robert Moses van DC? Een machtsdier, onstuitbaar energiek, gedreven, een 'living legend' ook? Nancy Pelosi was alleen allesbehalve onzichtbaar en ze ontleende haar macht wel aan verkiezingen.Haar boek over de kunst van de macht is zeer persoonlijk en vol lessen uit de meest kritische momenten in de vele decennia van haar leven als parlementariër en de eerste vrouw als voorzitter van het Huis. Ze komen allemaal langs, de Bushes, de Clintons, Trump, Xi, Poetin en de Obamas. Ze krijgen er soms ook stevig van langs, zeker als je goed tussen de regels doorleest!Uit dit boek leer je waarom de Republikeinen uiteraard de politieke tegenstander zijn, maar de Senaat de politieke vijand. Duidelijk schetst Pelosi waarom the Speaker zo'n beetje de raadspensionaris van Amerika is en dus een beetje de premier. Die bepaalt met het Huis de begroting en de wetten. Niet de president en zeker niet de Senaat.Een sterke Speaker kan een president maken of breken als deze 'de kunst van het mogelijke' bij machtsuitoefening beheerst. The Art of Power, zoals Otto von Bismarck het al noemde.Het boek begint en eindigt met grof geweld. Eerst de gijzeling en bijna moord van haar man Paul Pelosi in hun eigen huis in San Francisco en tot slot de bestorming van het Capitool op 6 januari 2021. Zij ziet die als een poging tot staatsgreep zoals in Latijns-Amerika en is ervan overtuigd dat zij dit alleen door een wonder heeft overleefd.7] Mathieu Segers - Europa en het idee uit de toekomst (Prometheus)Precies een jaar geleden brachten wij postuum een saluut aan professor Mathieu Segers die zo jong stierf, maar zelf nog zijn magnifieke boek over Europa aan ons had toegestuurd. Dat is nu vertaald: Europa en het idee uit de toekomst.Elke pagina van het boek schittert met verrassende inzichten en onbekende feiten en mensen uit de voorgeschiedenis van de Europese unie. Maar juist nu valt het begin zo op. Segers zag het moment gekomen dat Europa zich opnieuw moest uitvinden. Precies wat de ook in december 2023 overleden Jacques Delors zei en wat in het jaar na hun beider dood de kern werd van Mario Draghi's uitdagende rapport. Mathieu Segers was ook hier weer zijn tijd vooruit.***Verder kijkenTurn Every Page - The Adventures of Robert Caro and Robert Gottlieb***Verder luisteren441 - Extra zomeraflevering: boekenspecial!395 - Vijf boeken en een afscheidsbrief363 - Extra zomeraflevering: PG tipt boeken!317 - Extra winteraflevering: PG tipt boeken!286 - Extra zomeraflevering: PG tipt boeken!269 - Vijf boeken die je moet lezen om Europa beter te begrijpen259 - De omgevallen boekenkast: leestips van PG!207 - Zomer 2021: Boekentips van PG!133 - Amerikaanse presidenten: boeken die je volgens PG móet lezen!99 - Tips voor thuis: de omgevallen boekenkast van PG!403 - Sam van Houten, een eeuw lang verrassend dwars274 - Thorbecke, denker en doener221 - Madam Speaker: de spijkerharde charme van Nancy Pelosi149 - De zeven levens van Abraham Kuyper, een ongrijpbaar staatsman40 - De geniale broers Von Humboldt***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:47:52 – Advertentie De Schrijverscentrale01:03:28 – Deel 201:17:25 – Deel 301:35:49 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Oktober, windkracht 6, Noord-Oost, beetje bewolking. Nou dan weten de vogelaars van Nederland wel waar je moet staan. Precies, aan de kust. Arjan kijk de dagen daarvoor, meer dan normaal, meerdere keren op zijn telefoon om het weerbericht te checken. Want zoals het er nu uitziet kan het een knallende zeetrek worden met meerdere jan-van-genten, alken, stormvogeltjes, pijlstaarten en wat niet al. Verstopt in een duinpan nemen we plaatst om niet te veel gezandstraalt te worden, maar het blijft bits. Uren turen over zee is het devies, dus slappe grappen zij onontkoombaar. Dus of we nou wat zien of niet, we hebben genoeg lol! Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Na series als De Luizenmoeder, Dokter Tinus en Deep Shit kent iedereen actrice en presentatrice Jennifer Hoffman. Precies 25 jaar geleden leerden televisiekijkers haar kennen door de rol van Sam de Graaf in de populaire soap Westenwind. Een productie waarin ze min of meer per toeval terechtkwam. Het bleek voor de toen jonge Jennifer een harde leerschool in een volwassen wereld. Inmiddels heeft ze een indrukwekkend cv opgebouwd met vooral series en films. Haar liefde voor acteren sluimerde al als jong meisje, maar bloeide op tijdens dramalessen op de middelbare school. Naar de toneelschool durfde ze echter niet: “Ik had niets meegemaakt, was niet seksueel misbruikt en had geen alcoholistische vader, dus ik dacht: met zo'n gelukkige jeugd kom je niet binnen, en anders maken ze me wel kapot. Daar was ik veel te bang voor.”

Een klein beetje gif is goed. Planten, spieren, hersenen: zit ze even dwars, en ze kunnen er sterker uitkomen. Kun je met precies de juiste dosis tegenslag ook mensen sterker maken? En zo ja, hoe doseer je dat? Opname, montage & mixage: Tom Ruijg Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk: corr.es/wordlid Vragen of opmerkingen? Mail naar post@decorrespondent.nl