Maak rouw bespreekbaar

Tamara vertelt over het verlies van Mees (19), die op weg naar de dagbesteding wordt aangereden door een auto. Mees overleeft dit ongeluk niet. Marleen praat met Tamara over het verlies en de periode na het overlijden van haar oudste zoon. Op het tafeltje naast de urn van Mees, staat een windlicht, met daarin de tekst 'Shine a light on Me(es)'. We zetten Mees weer even in het licht!

Gerrianne gooit na het overlijden van Lennart (22) haar leven om. Ze emigreert naar Frankrijk om daar met haar partner Jos een goedlopend bedrijf over te nemen; de verhuur van gîtes, chambre d'hotes en een paar campingplaatsen in een rustig gebied. Marleen reist af naar Ravière om met haar in gesprek te gaan. Wat zijn de verschillen tussen 'de oude en de nieuwe Gerrianne', na het overlijden van haar zoon? Een indrukwekkend verhaal waarin ook de muziek een grote rol krijgt. Muziek: Nick Cave; Waiting for you, Into my arms Calum Scott: No matter what Mr. Probs: Waves Jaap Reesema: Grijs George Michael: You've been loved The Jordan: Rival Sons Wudstik & Kempi: Schijn dan

Michelle vertelt over het verlies van dochter Norah, een mooi meisje dat met een hartafwijking en het Downsyndroom ter wereld komt. In dit interview praat Marleen met Michelle over de zorgelijke zwangerschap, de bevalling en het overlijden van de pasgeboren Norah. Het is een verhaal over een jong gezin, over het leven dat niet maakbaar blijkt te zijn en over het geloof, waar deze ouders hun kracht, hoop en liefde uit weten te halen.

Johannes Verheijden vertelt over zijn boek 'Als liefde zoveel pijn doet'. Johannes is sinds 2001 werkzaam voor, met en naast gezinnen en professionals die bekend zijn met kinderrevalidatie en kinderpalliatieve zorg. Hij schrijft in zijn boek over twijfels, verdriet, (wan)hoop, zoektocht, rouw, levend/blijvend verlies, zingeving, trots en ook over wouders. Marleen gaat met hem in gesprek over het boek en meer.

Gitta vertelt over het verlies van haar dochter en schoonzoon tijdens dat bizarre ongeluk in Nieuw-Beijerland (aug 2022). 'Zes doden en zeven gewonden bij vrachtwagendrama' wordt het landelijke nieuws. Gitta en haar man willen niet weten van de toedracht. 'We krijgen onze dochter er niet mee terug.' Marleen praat met moeder Gitta over de periode na dit vreselijke ongeluk.

Ronny vertelt over zijn grote verlies, dochter Lisa van 17. Zij overlijdt na een zware epileptische aanval op de eerste maandag van de zomervakantie in 2019. Marleen gaat in gesprek met Ronny over dat plotselinge gemis, het verdriet, maar vooral ook over de grootste gemene deler; de muziek die zo verschrikkelijk belangrijk is.

Dit gesprek is een vervolg op aflevering 68; de stoplichtkleuren van Arman. In deze aflevering gaat Marleen wederom in gesprek met Els, de moeder van Arman (21). Ze vertelt over haar recente bezoek aan de camping in Frankrijk; die camping waar ze met haar zoon zoveel plezier had gehad, ook die laatste vakantie. Daarnaast bezoekt ze het ziekenhuis waar Arman is overleden. Heeft ze gevonden wat ze zocht? Hoe was het om daar weer te zijn? En vooral; hoe nu verder?

Hanna vertelt in deze aflevering over haar ervaringen in het ouderweekend van OOK. Elk jaar organiseert een groep vrijwilligers van de vereniging Ouders Overleden Kind een ouderweekend voor lotgenoten. Een weekend waarin de ouder en het overleden kind centraal (mogen) staan. Een weekend vol lotgenootschap en mooie momenten. Ook Hanna, moeder van Iris (29) heeft vorig jaar deelgenomen aan dit weekend dat altijd in november wordt georganiseerd en Marleen praat met haar over haar ervaringen. Informatie over het weekend is te vinden op www.oudersoverledenkind.nl.

Op 21 juli 2020 overleed Arman (21) in Frankrijk, waar hij met zijn moeder Els op vakantie was. Arman had een verstandelijke en lichamelijke beperking en vroeg daarom veel zorg. Door een scheiding stond Els voor het grootste deel alleen voor die zorg. Dit was pittig maar heeft er ook toe geleid dat Arman en zijn moeder min of meer verknoopt waren met elkaar. Maakt zo'n gegeven de rouw nog gecompliceerder? Marleen praat hierover met Els. Ook vertelt Els over de stoplichtkleuren van Arman die een thema blijken in haar leven.

Marleen praat ons bij over weer een stap in die wereld die rouw heet. Deze podcast is een vervolg op aflevering 64 (If you love me let me go), waarin Marleen ervoor 'kiest' een volgende donkere stap in de rouw te maken. Hoe is het haar vergaan de afgelopen maanden? In dit persoonlijk verslag vertelt ze over haar stappen en vooral de inzichten die ze voor dit moment weer verkregen heeft. Dat het verlies om je kind door een ieder anders wordt ervaren, moge duidelijk zijn. Ook de stappen in de verweving (klinkt mooier dan verwerking) verschillen per persoon en karakter. En toch zijn de ervaringen vaak zo herkenbaar voor lotgenoten. Het doel van de podcast blijft de herkenning en de kracht van het lotgenootschap. Als luisteraar kun je eruit halen wat je gebruiken kan. Wil je reageren op de podcast? Mail dan naar podcast@oudersoverledenkind.nl Alle nummers in deze aflevering zijn gezongen door Marleen Mulderij, begeleid en geproduceerd door Jeroen Kriek.

Bertie vertelt over het verlies van haar zoon Kevin die op de dag voor zijn verjaardag overlijdt door een verkeersongeval. Kevin is een echte wervelwind. Hij is zo'n jongen waarbij je steeds alert bent als ouder. Hij werkt als kok op Curaçao en St. Maarten en maakt daar de verwoestingen van de storm Irma mee. Wanneer hij dan weer veilig en wel in Nederland woont, fietst hij na een tandartsbezoek naar huis. En juist dan, wanneer je het niet zou verwachten, verongelukt hij.

Jolanda vertelt over de verhuizing naar Spanje en het oppakken van haar leven na de dood van haar zoon Maarten. Een interview op een wel heel bijzondere plek. Marleen reist af naar Spanje, waar ze in gesprek gaat met Jolanda. Zij en haar man Nico hebben de afgelopen jaren hun paradijsje weten te creëren op een berg, vlakbij het plaatsje Aigües. Marleen verblijft met haar man in het bijbehorende gastenverblijf Casa Siéntete (Voel jezelf). Een plek die Jolanda eenieder gunt die de rust en stilte zoekt. Het interview vindt hoger op de berg plaats, op een plek waar Jolanda haar zoon Maarten steeds weer weet te vinden.

Marleen vertelt over haar 'gevecht' van dit moment; duizend stappen terug in het zwart. Na het overlijden van een oudleerlinge (12) in december (benoemd in aflevering 62; Met een rugzak de klas in), ervaart Marleen dat ze in de rouw weer flinke stappen moet maken om verder te komen, voor haar gevoel. Deze aflevering begint met een opname van de zangwedstrijd waar Lonneke aan meedeed, een maand voor haar overlijden. Het eerste nummer dat zij daar zong was 'This is gospel' van de band Panic! at the disco. Uit volle borst zong ze de tekst: 'If you love me let me go', een tekst die momenteel weer flink door het hoofd van Marleen spookt. Wat houdt de zin 'Ik laat mijn kind niet los, ik houd haar anders vast' nou eigenlijk in? Het is een persoonlijk en kwetsbaar verhaal, vol gedachtenspinsels die kunnen raken. (Waar Marleen in de aflevering spreekt over reageren op voorlichting@oudersoverledenkind.nl, bedoelt ze het mailadres podcast@oudersoverledenkind.nl)

Marleen vertelt over haar 'gevecht' van dit moment; duizend stappen terug in het zwart. Na het overlijden van een oudleerlinge (12) in december (benoemd in aflevering 62; Met een rugzak de klas in), ervaart Marleen dat ze in de rouw weer flinke stappen moet maken om verder te komen, voor haar gevoel. Deze aflevering begint met een opname van de zangwedstrijd waar Lonneke aan meedeed, een maand voor haar overlijden. Het eerste nummer dat zij daar zong was This is gospel van de band Panic! at the disco. Uit volle borst zong ze de tekst: 'If you love me let me go', een tekst die momenteel weer flink door het hoofd van Marleen spookt. Wat houdt de zin 'Ik laat mijn kind niet los, ik houd haar anders vast' nou eigenlijk in? Het is een persoonlijk en kwetsbaar verhaal, vol gedachtenspinsels die kunnen raken. (Waar Marleen in de aflevering spreekt over reageren op voorlichting@oudersoverledenkind.nl, bedoelt ze het mailadres podcast@oudersoverledenkind.nl)

Lars is 2 jaar en 2 weken als hij in oktober 2013 overlijdt door verdrinking. 'Je moet jezelf van de grond af aan weer opbouwen'. Marleen gaat in gesprek met Yvonne, de moeder van Lars. Zij vertelt haar verhaal waarin liefde, onmacht, boosheid, verdriet en kracht aan de orde komen. Wat heeft het leven en het overlijden van Lars met haar gedaan?

Hoe neem je je ervaringen en verlies mee je werk in? Marleen vertelt over verschillende situaties in haar werk, als leerkracht in het basisonderwijs.  Na de dood van dochter Lonneke is het leven weer één grote leerschool. Hoe neemt ze die rugzak vol verlies en ervaringen weer mee de klas in?  En dan overlijdt op 13 december 2022 haar (oud)leerlinge Elin, 12 jaar. Een mooie meid, vol kleur.  Over de muziek: Het nummer 'Someone to you' liet de moeder van een leerling aan Marleen horen voor ze overleed in okt 2020. De andere nummers zijn afkomstig van de playlist van Elin, waarvan ze dat laatste nummer 'Someday I'll find my way home' op 10 december, drie dagen voor haar overlijden, heeft gedownload.  Dit nummer is inmiddels toegevoegd aan de OOK Spotify lijst 'Music is the voice of my soul'.

Interview Omroep Assen in het programma Asserlei door Ger de Vos. Ger en Marleen praten over de vereniging OOK en wat de waarde van deze vereniging kan zijn voor lotgenoten.

Marleen vertelt over het 60-jarig huwelijksfeest van haar ouders. De hele familie is er en toch zijn ze niet compleet. Een feest met de familie. 'Nemen we de foto van Lonneke ook mee?' Marleen en haar man André willen het niet te beladen maken. Maar de familie is niet compleet zonder haar. Hoe krijgt Lonneke een plekje in dit geheel?

Lidia vertelt over haar dochter Xenia (22). Zij overleed aan de ziekte kanker. Xenia wil artiest worden. Ze heeft dan ook een prachtige stem.  Dat is goed te horen in deze aflevering. Xenia zingt (in) beide nummers.  Maar toch mag ze niet verder in het artiestenbestaan. Xenia krijgt een tumor in haar nek, ondergaat een operatie en hoewel deze goed is gelukt, worstelt Xenia in de jaren erna met de gevolgen van die operatie. En dan komt de kanker terug...

Marleen praat met moeder Astrid over het eerste jaar zonder dochter Anna. Anna is een prachtige meid van 18 jaar. In november 2021 wordt ze aangereden door een vrachtwagentje. Anna overleeft dit ongeluk niet. En dan volgt dat eerste jaar, dat jaar van overleven. Marleen praat hierover met Astrid, de moeder van Anna.

Interview met Floris over zijn zoon Luuk die in januari 2016 om het leven kwam bij een verkeersongeval. Waar Floris eerst een podium zocht om zijn woede over het verlies en gemis kwijt te kunnen, zegt hij nu van zichzelf dat hij milder is geworden en beter voor zichzelf zorgt. Dat hij echt nog wel het leven aan wil gaan en zelfs genieten kan. Marleen gaat met Floris in gesprek over Luuk, die zo gemist wordt, en wat het verlies door de afgelopen jaren met hem gedaan heeft. Floris over zijn nummerkeuze: "Kleiner Engel van Straubkind beschrijft hoe ik mijn 'relatie' met Luuk op dit moment zie. Het nummer Flugzeug aus Papier gaat over compassie en empathie, Sarah Connor zingt het als moeder niet over haar eigen kind. Maar over en voor het overleden kind van andere ouders. Uit medeleven, omdat ze het verlies van een kind niet meer uit haar hoofd kon krijgen. En het derde nummer is een vriendelijker versie van 'smells like a teen spirit' van Nirvana. Het stond in de Spotify-lijst van Luuk die dag, wellicht wel op zijn oortjes ten tijde van dat wat hem is overkomen. Tori Amos maakt de verbinding met mij, een stukje van mijn jongere ik." Deze drie nummer worden toegevoegd aan de Spotifylijst 'Music is the voice of my soul' van OOK.

In deze aflevering blikt Marleen terug op de eerste periode zonder haar dochter Lonneke. Dit doet ze aan de hand van 'brieven' die ze aan haar meisje heeft geschreven. Door te schrijven kon Marleen haar dochter deelgenoot maken van haar gedachten. Ook kon ze haar gedachten ordenen in die zware tijd waarin ze vaak dacht dat ze gek aan het worden was. Gek van verdriet, om haar dochter waar ze zo gek op is!

Jelte Krijnsen is de auteur van het boek 'Broertje dood'. In dit boek vertelt hij het verhaal over zijn kleine broertje Peter, dat hij nooit heeft mogen kennen. Het is een verhaal van gemis, de disbalans in een gezin na de traumatische gebeurtenis; de geboorte en dood van dat kleine babybroertje op 15 januari 1979. Het is het verhaal van een grote broer die alles op alles zet om erkenning te vinden voor zichzelf en voor Peter. Marleen praat met Jelte over zijn zoektocht naar die erkenning en het uiteindelijk terugvinden van de balans binnen het gezin. Een zoektocht met dat mooie boek als resultaat; Broertje dood!

'...Die onbevangenheid die andere ouders wel ervaren tijdens de zwangerschap, daarover voel ik me soms wel jaloers...' In deel 2 van de aflevering Rouwen om wat niet is gekomen, vertelt Aliese over het gemis van dochtertje Emma en hoe de rouw doorwerkt en hard werken is tijdens de zwangerschappen en na de geboortes van Elena en Arne.

'Ik wist niet wat ik miste, het was ons eerste kind... ' Aliese en Evert zijn in 2017 in blijde verwachting als het in de 21ste week mis gaat. Emma wordt geboren. ze leeft buiten de baarmoeder nog twintig minuten. Dan sta je als kersverse ouders met lege handen. En dan? Hoe pak je de draad weer op? Wie mis je eigenlijk? Aliese praat openhartig met Marleen over het verlies en het verdriet, maar ook over de twee zwangerschappen na die van Emma. Haar verhaal laat zien(net als de andere verhalen over vroeggeboorte en babysterfte in deze podcast) hoe het verlies, in of vlak na de zwangerschap, doorwerkt in een eventuele volgende zwangerschap en in de rest van je leven. De aflevering 'Rouwen om wat niet is gekomen' bestaat uit twee delen. Dit is deel 1.

Francy is 38 weken in verwachting als ze hoort dat haar zoontje in haar buik is overleden. Ze bevalt in week 39 van haar zoontje Bowi. Tijdens de zwangerschap was Francy zo gelukkig en relaxed, ze wilde haar kindje zo graag. Hoe pak je de draad weer op? En als je een karakter hebt waarin je de controle op het leven zo graag zou willen houden, hoe leer je dan mee te dansen op de golven?

Sanne en haar man kunnen na de bevalling 24 uur onbezorgd genieten van hun dochtertje Juliëtte. Maar dan gaat het mis. Juliëtte wordt zieker en zieker. Ze blijkt een hersentumor van 3,5 cm te hebben en komt na 17 dagen te overlijden. Wat een intens verdriet. Nu, zes jaar later, vertelt Sanne dat ze veranderd is. Met veel liefde neemt ze Juliëtte mee in haar leven met haar man en haar zonne- en regenboogkinderen. En uit naam van haar overleden meisje heeft ze de stichting 'Een Sam voor jou' opgezet. Knuffels in het geboortegewicht van een overleden kindje. In deze aflevering gaat Marleen met haar in gesprek over verdriet en verandering.

In maart 2020 verliest Daisy, na 24 weken zwangerschap, haar zoontje Tobias. Het verlies, het afscheid, het voelt koud aan in de eerste week van corona. Daisy verlangt naar warmte en steun om zich heen. Ze wil Tobias gedenken op een onvergetelijke manier. Dat lukt haar. Ze organiseert in 2021 een benefietconcert ter ere van haar mooie Tobias. De eerste in een reeks? Ook maakt ze de podcast 'Licht uit, spot aan', waarin ze deelt wat haar weer lichtpuntjes in het leven geeft. Dit is een verdieping van het theatrale concert. U begrijpt dat tijdens deze aflevering verschillende fragmenten van het eerste concert voorbij komen.

Op zaterdag 30 april is Marleen te gast in de radio-studio van RTV Oldambt te Winschoten. In het programma Info To Go praat programmamaker Marianne van der Borgh met Marleen over de vereniging OOK en het belang van lotgenotencontact na het verlies van je kind. Het wordt een mooi gesprek. In overleg met Marianne heeft Marleen er een podcastaflevering van gemaakt, zodat het bereik van dit programmaonderdeel groter wordt dan de noordelijke provincie(s).

Marleen op bezoek bij RTV Oldambt. In het radioprogramma Info To Go vertelt ze over de waarde van lotgenotencontact. Op zaterdag 30 april is Marleen te gast in de radio-studio van RTV Oldambt te Winschoten. In het programma Info To Go praat programmamaker Marianne van der Borgh met Marleen over de vereniging OOK en het belang van lotgenotencontact na het verlies van je kind. Het wordt een mooi gesprek. In overleg met Marianne heeft Marleen er een podcastaflevering van gemaakt, zodat het bereik van dit programmaonderdeel groter wordt dan de noordelijke provincie(s).

Marleen gaat in gesprek met Alma, die zij kent van het werk. Over haar zoon Emiel, die overleed toen hij 20 was. Alma en Marleen spreken elkaar bijna dagelijks. Alma werkt als schoonmaker op de school waar Marleen leerkracht is. En ze voeren regelmatig bijzondere gesprekken. Want ook Alma is een lotgenote. Zij verloor in 2005 haar twintigjarige zoon Emiel. Een krachtige moeder met een flinke portie overlevingsdrang. Een moeder van een prachtige zoon, een dunne en lange jongen. Een bijzonder takje!

Marleen gaat in gesprek met Alma, die zij kent van het werk. Over haar zoon Emiel, die overleed toen hij 20 was. Alma en Marleen spreken elkaar bijna dagelijks. Alma werkt als schoonmaker op de school waar Marleen leerkracht is. En ze voeren regelmatig bijzondere gesprekken. Want ook Alma is een lotgenote. Zij verloor in 2005 haar twintigjarige zoon Emiel. Een krachtige moeder met een flinke portie overlevingsdrang. Een moeder van een prachtige zoon, een dunne en lange jongen. Een bijzonder takje!

Take these broken wings, and learn to fly again, learn to live so free. Met gebroken vleugels weer leren vliegen, hoe doe je dat? Marleen vertelt in deze aflevering over gedachten die haar bezighouden. Opnieuw leren vliegen is een actieve bezigheid, kost veel energie. Af en toe even niet hoeven, je even laten wiegen, ook dat mag. Laat je maar even wiegen 'In the arms of the angel.' Marleen zingt het voor een ieder. Juist in deze tijd van onrust in de wereld...

Oscar, de zoon van Ingeborg, is 22 wanneer hij vrijwilligerswerk gaat doen in Venezuela. Hij wil de wereld ontdekken, maar helaas duurt zijn mooie avontuur niet lang. Oscar is één van de 8 mensen die omkomt bij een verkeersongeval. Het zal vijf weken duren voordat zijn lichaam terug is in Nederland. Moeder Ingeborg vertelt over haar zoon en zijn plannen, het bericht van zijn overlijden en de periode van wachten en organiseren. 'Toen we zijn telefoon terugkregen, stonden daar zoveel foto's op. Hij heeft zo genoten.' Een indrukwekkend verhaal over het leven, de dood en het leven weer oppakken. Eén grote reis!

Een jaar na de podcast; 'Mijn zusje heeft ook 16 jaar geleefd', gaat Marleen opnieuw in gesprek met haar zoon. Dit maal geeft Niek antwoord op verschillende vragen die tijdens gastlessen regelmatig gesteld worden en ook komen onderwerpen als het proces (rechtspraak) en het verder leven met de naweeën van het ongeluk aan de orde. En waarom Marleen haar zoon nooit hoeft te verrassen met een bord aardappelen met spruitjes? Daar komt u in deze podcast achter!

In 2009 lopen ze na de introductiedag van de opleiding '2e graads Nederlands' gearmd de hogeschool uit. Dit gaan we samen doen, we helpen elkaar er doorheen. Nu, ruim twaalf jaar later, zijn Irene, Janske, Marike en Marleen nog steeds hechte vriendinnen en hanteren ze diezelfde woorden; dit gaan we doen, we helpen elkaar er doorheen! In deze aflevering zijn nu dus niet de vriendinnen van Lonneke (vriendinnen aan het woord - podcast in 2020), maar de vriendinnen van Marleen. Hoe hebben zij het overlijden van Lonneke en al het verdriet eromheen ervaren? Een intens en emotioneel, maar tegelijk ook gezellig gesprek aan een bijzondere keukentafel.

Liedeke van Spronsen heeft een kaarsenatelier, genaamd SML. SuperMirthe's Lichtpuntjes, een goedlopend atelier dat aan de keukentafel ontstond, na het overlijden van dochter Mirthe (4 jaar). Mirthe is een derde deel van haar korte leventje ziek geweest en overleed ten gevolge van een hersentumor. Tussen de kaarsen, in het atelier waar ook lotgenoten van Ouders Overleden Kind al eens een workshop mochten volgen, praten Marleen en Liedeke over dat grote verlies. Een verhaal waarin duidelijk wordt dat SuperMirthe nog steeds zorgt voor lichtpuntjes!

Het is 30 juli 2018. Mattijn Lahuis (30) zal aan het eind van zijn wereldreis met twee vrienden kajakken in de jungle van Laos. De boten slaan om. Iedereen komt boven, maar Mattijn niet. Er volgt een uitgebreide zoektocht en een crowdfunding om deze te financieren. In Laos, maar ook vanuit Nederland wordt als een bezetene gezocht en geregeld. Moeder Monique gaat ervanuit dat Mattijn nog leeft. Zo'n grote, sterke kerel, het kan toch niet zijn dat hij nergens meer is? Maar Mattijn is verdronken en wordt een eind met de sterke stroom meegevoerd. Vijf dagen later wordt hij gevonden. In deze aflevering vertelt Monique over het bericht van de vermissing, de zoektocht en ieders rol daarin en haar overtuiging dat Mattijn weer gevonden zal worden.

Ruim 21 jaar geleden werd Michiel Haijtink aangereden door een dronken automobilist. Hij overleed ter plekke. Annelies, de zus van Michiel, was in verwachting van haar oudste zoon. Ze zette haar rouw de eerste jaren aan de kant, omdat het leven verder moest en ‘het gemis zou vanzelf toch een keer weer overgaan?' Daarbij wilde ze haar ouders niet opzadelen met haar verdriet. Maar, valt zo'n verdriet überhaupt opzij te zetten? Annelies was toen (en is nog steeds) de schoonzus van Marleen. En toen 6 jaar geleden Lonneke werd doodgereden door een automobilist, kwam ook het verdriet van Annelies extra naar boven. Zoveel herkenning, maar ook vielen voor haar puzzelstukjes van rouw op de plek. De schoonzussen gaan er nu makkelijker over in gesprek met elkaar, juist vanwege de herkenning. Ook het verdriet van broers en zussen verdwijnt niet. Een open gesprek over een oudere broer die nooit vergeten mag worden!

Zoveel overeenkomsten: 16 jaar, overleden op de vrijdag voor de kerstvakantie, 's avonds rond acht uur, die plotselinge dood, de zoektocht naar hoe nu verder, de donkere dagen… Thijs overleed een jaar eerder dan Lonneke. De moeders Annemieke en Marleen gaan met elkaar in gesprek. Want die donkere tijd is weer begonnen en valt weer zo zwaar. Hoe ga je om met de feestdagen? Welke vorm geef je eraan? Komt daar ooit een vorm in? Het is een gesprek met veel herkenning. Annemieke kiest voor het lied ‘Licht' dat door nicht Marion Weerink is geschreven en gezongen tijdens Wereldlichtjesdag 2014. En natuurlijk besluiten we deze kerstige aflevering met Lonneke's versie van ‘Have yourself a merry little Christmas'.

Soms komt er iets op je pad dat je weer wat perspectief kan geven. Voor Elvera was dat de aanloop naar de gastlessen, die ook zij gaat geven voor de vereniging Ouders Overleden Kind. Zo heeft Marleen haar dan ook ontmoet. Het verhaal van Elvera is indrukwekkend. In het dagelijks leven is zij voor de buitenwereld moeder van Jessie en Luna, maar in de gastlessen mag ze ook weer de moeder zijn van Noah en Iris, de kinderen die al heel jong overleden zijn en die nog zo worden gemist. Noah overleed aan een stofwisselingsziekte en Iris, de tweelingzus van Luna, aan een noodlottig ongeval in huis. Wanneer ze als moeder bewust de keuze maakt om er voor haar andere kinderen te zijn en hen op te voeden, dan gaat ze er ook voor. Maar wanneer spreek je van een kantelpunt en ben je er voor jezelf? Een gesprek aan de keukentafel, een verhaal waar je af en toe alleen maar even stil van kunt worden. Indringende muziek, omdat ook hier de muziek vaak net zoveel vertelt als woorden. Onderstaande links horen bij de filmpjes van Noah en Iris die tijdens het afscheid werden afgespeeld. Behorende bij het afscheid van Noah: https://youtu.be/imEP4QIWqiI Behorende bij het afscheid van Iris: https://youtu.be/hjDPPpYwxDo

‘Ik ben pas anderhalf jaar na het overlijden van Thom met mijn blogs begonnen. Voor die tijd had ik voldoende ‘publiek', kon ik mijn verhaal kwijt. Maar dat werd minder. Na ruim een jaar had ik geen publiek meer, maar ik had nog zoveel te vertellen.' Ingrid Joosten en haar man Henk verloren op 10 maart 2014 hun twintigjarige zoon Thom door een eenzijdig verkeersongeval. Ze schrijft blogs over hun verlies, het leven na de dood van die mooie jongen die zo wordt gemist. De eerste 100 blogs zijn gebundeld in haar boek ‘Alleen Thom'. ‘Ik mag over Thom vertellen, geoorloofd. En de mensen zeggen doe maar, doe maar. Dat is heerlijk.' Ingrid schrijft vooral om de mensen die om lotgenoten heen staan te bereiken. ‘Ik wil uitleggen dat rouw nooit overgaat. Dat hoef ik aan lotgenoten niet uit te leggen, die weten dat wel.' Ingrid vertelt in deze aflevering over het ongeluk en de tijd daarna, de veranderingen binnen het gezin en haar werk en over de manier die ze gevonden heeft om te mogen blijven vertellen over (het verdriet en gemis om) haar zoon Thom.

De vereniging OOK bestaat 40 jaar. En dat laten we natuurlijk niet stilletjes aan ons voorbij gaan. In deze aflevering een impressie van een indrukwekkende dag in Woudschoten, waar 250 genodigden een mooie en intensieve dag hebben beleefd. Er is anderhalf jaar hard gewerkt aan een boeiend programma met Suzan Hilhorst als dagvoorzitter. Waar dat programma uit bestond? Een lezing van An Hooghe van het boek ‘Anders nabij', prachtige gedichten voorgedragen door Marinus van der Berg, een openhartig verhaal door Verbonden Broers en Zussen (VBZ) en Broederziel over het verlies van een broer of zus, een heerlijke lunch en gelegenheid om te wandelen en elkaar te spreken, een fantastisch en intiem concert door Trijntje Oosterhuis en haar partner Alvin Lewis, een ronde-tafel-gesprek met de voorzitters van OOK door de jaren heen en het overhandigen van het boek ‘Verdriet in de ogen kijken', een prachtige bundeling van verhalen van lotgenoten. Marleen heeft diverse deelnemers gevraagd even een korte reactie te geven en samen met verschillende fragmenten die zij heeft opgenomen kwam zij tot deze korte impressie. Het is een ‘tussendooraflevering'. Op dinsdag 26 okt komt de eerstvolgende podcastaflevering online: Een interview met Ingrid Joosten, schrijfster van het boek ‘Alleen Thom.'

In deze aflevering bespreekt Marleen boeken met verlies en rouw als thema. Zittend op de zolderkamer van haar dochter Lonneke, tussen een groot aantal titels op de grond, vertelt ze over die boeken die haar op weg hebben geholpen (en nog steeds helpen) op dat chaotische pad van verdriet en gemis. 'Ik las graag verhalen van lotgenoten, alleen maar om te ontdekken dat ik niet gek geworden was, dat mijn gevoelens toch echt normaal waren...' Er komen veel titels voorbij en toch is het maar een kleine greep uit al die verhalen die geschreven zijn door en voor lotgenoten. Gewoon, om wat ideeën op te doen en misschien je troost te kunnen halen uit verhalen van mensen die hetzelfde doormaken. De nummers in deze podcast zijn gezongen door Marleen zelf en zijn begeleid en geproduceerd door Jeroen Kriek.

In deze podcast vertelt Ellen over haar zoon Pepijn. Een rapper die mooie teksten schrijft en optreedt. Maar ook verslaafd aan blowen. Hij is 25 jaar geworden. Pepijn is een rapper. Hij schrijft mooie teksten en treedt af en toe op. Maar Pepijn is ook verslaafd aan blowen en heeft epilepsie. Een jongen die niet voor zich laat zorgen. Een jongen die de laatste 14 jaren van zijn leven afglijdt en zich niet laat redden. In augustus 2020 overlijdt hij op 25 jarige leeftijd. Ellen vertelt in deze podcast openhartig over haar ‘mooie rooie'. Ze heeft hem al zoveel eerder moeten loslaten. Ze mocht niet de moeder zijn die ze voor hem wilde zijn. Zij heeft hem dít leven niet gegund. Niet op deze manier. Pas na zijn overlijden mag Ellen eindelijk voor hem zorgen. ‘Er is bij mij geen stoel waarin hij zat, geen jas die aan de kapstok hing, geen kamer die nog intact is. Dat heb ik allemaal niet. Ik vertel mijn verhaal omdat er zoveel vooroordelen zijn. Maar ook een verslaafde heeft familie, broers en zussen, een moeder…' Een indrukwekkend verhaal, afgewisseld met muziek van Snoop Dogg, Miss Montréal, maar let vooral op de twee nummers van Pepijn zelf: De Strijder!

Pepijn is een rapper. Hij schrijft mooie teksten en treedt af en toe op. Maar Pepijn is ook verslaafd aan blowen en heeft epilepsie. Een jongen die niet voor zich laat zorgen. Een jongen die de laatste 14 jaren van zijn leven afglijdt en zich niet laat redden. In augustus 2020 overlijdt hij op 25 jarige leeftijd. Ellen vertelt in deze podcast openhartig over haar ‘mooie rooie'. Ze heeft hem al zoveel eerder moeten loslaten. Ze mocht niet de moeder zijn die ze voor hem wilde zijn. Zij heeft hem dít leven niet gegund. Niet op deze manier. Pas na zijn overlijden mag Ellen eindelijk voor hem zorgen. ‘Er is bij mij geen stoel waarin hij zat, geen jas die aan de kapstok hing, geen kamer die nog intact is. Dat heb ik allemaal niet. Ik vertel mijn verhaal omdat er zoveel vooroordelen zijn. Maar ook een verslaafde heeft familie, broers en zussen, een moeder…' Een indrukwekkend verhaal, afgewisseld met muziek van Snoop Dogg, Miss Montréal, maar let vooral op de twee nummers van Pepijn zelf: De Strijder!

‘Dat zij dood zijn gegaan betekent niet dat ik niet verder mag met mijn leven…' In het grote gezin van Nicole gaat het elke dag wel een keer over de dood. En hoewel er veel verdriet is, wordt er vaak luchtig over gepraat. Want de dood is in dit gezin al bijna doodgewoon. Deze dappere moeder zorgt voor zes van haar kinderen. Met haar eerste man Gert-Jan moet ze afscheid nemen van haar dochtertje Zoë in 2001. Zoë overlijdt na vijfeneenhalf maand aan wiegendood. In 2009 overlijdt Gert-Jan, terwijl Nicole zwanger is. Ze hebben dan samen vier kinderen om voor te zorgen. Maar Yenn is niet levensvatbaar en komt na twintig weken zwangerschap in haar buik te overlijden. Ze krijgt steun van vriend Loek die later haar tweede partner wordt. Met hem krijgt ze twee kinderen. Twee jaar geleden is ook Loek overleden. ‘Ik wil dat de dood gewoon bespreekbaar wordt. Het hoort bij ons leven. We zwijgen ze niet dood en ze mogen ook niet doodgezwegen worden. Zoë en Yenn, Gert-Jan en Loek, ze horen gewoon bij ons!' Luister naar een bijzonder verhaal van een bijzondere moeder.

‘Ik was niet te bereiken. Ik zat in het vliegtuig naar Tenerife.' Het is 21 november 2018 als Sylvia bij aankomst op haar vakantiebestemming onmiddellijk het vliegtuig terug moet nemen. Haar zoon Erwin (17) is de avond ervoor overleden aan zelfdoding. ‘In het vliegtuig zit je nog in een bubbel. Iedereen zorgt voor je, je bent niet te bereiken en je kunt helemaal niks.' Maar bij aankomst in Nederland zegt haar vriendin en tevens lotgenote: ‘Nu kom je in een nachtmerrie.' En een nachtmerrie is het. En de vraag ‘waarom' kan maar niet worden beantwoord. Hoewel (of misschien juist wel omdat) er nog steeds een groot taboe rust op het onderwerp zelfdoding, kiest Sylvia er voor om te praten over haar mooie zoon, zijn overlijden en haar leven nu, dat in het teken staat van verdriet en gemis. Luister naar het verhaal van een trotse moeder over haar prachtige zoon, die zo volop in het leven stond. Hij was zo geliefd bij iedereen!

Marleen is te gast bij Jitske, moeder van Teun (18). Op de eettafel ligt een grote stapel foto's. Teun als klein ‘menneke', Teun als puber, Teun met vrienden op oudejaarsavond, maar ook Teun in het ziekenhuis, na het ongeluk. Het leven van haar Teun, gevangen in foto's. Ruim twee jaar na het overlijden van haar zoon voelt Jitske dat er geordend moet worden. In de foto's en in haar hoofd. Rustig aan, er is tijd voor nodig, het zal zwaar worden. En het is al zo zwaar, zo leeg en zo stil... In deze aflevering gaan de twee moeders en lotgenoten in gesprek over het ziekenhuis, orgaandonatie, bermmonumentjes, de stilte, het gemis en ingelijste libellen.

In januari 2019 (dus niet in 2018, zoals ze zelf zegt in deze aflevering) heeft Marleen eenmalig haar verhaal verteld tijdens een studieavond van de vereniging waar ze voor werkt. Ze deed dit door middel van monologen, afgewisseld met muziek en zang. Zo hoopte ze de aanwezigen uit te kunnen leggen wat rouw en verdriet met een mens kan doen. Maar, kun je zoiets uitleggen? En wie wil je bereiken met je verhaal en waarom? De 'uitvoering' was dan eenmalig, maar het is wel de aanloop geweest naar de presentaties en podcasts onder de naam 'Maak rouw bespreekbaar van OOK. Dat nu, alweer twee jaar later, die teksten nog steeds zo herkenbaar en eigenlijk actueel voor haar zijn, heeft haar doen besluiten er een podcastaflevering van te maken. In een open, eerlijk en direct verhaal nodigt ze de luisteraars uit een kijkje te nemen in die wereld van rouw, die zo vaak niet begrepen wordt. Waar Marleen in 2019 alle muziek live speelde en zong, maakt ze in deze aflevering deels gebruik van de originele uitvoeringen. Angel Rose (al eerder besproken in een aflevering) en Dear Angel zijn van haar hand en zijn geschreven in de eerste jaren na het verlies van dochter Lonneke. Welkom in mijn wereld!

Beste luisteraars, In deze aflevering met medebestuurslid Ina de Weerd test ik de nieuwe podcastmicrofoons uit, wordt er nagepraat over een paar intensieve gastlessen, bespreken we een aantal hoogtepunten van het afgelopen jaar en kijken we stiekem ook een beetje vooruit. Gewoon een gezellig gesprek over onze bezigheden binnen de vereniging OOK. De 30ste aflevering, Ina's dochter Melissa zou 10 juli 30 jaar worden. Ons gesprek wordt afgewisseld met muziek. Ik zing het nummer No answers, only questions (Alan Parsons) en ook dochter Lonneke laat weer van zich horen, dit maal met haar opname van Stay with me (Sam Smith). De andere nummers heeft Ina uitgekozen. Vanwege de vakantie is er over twee weken geen podcast, maar daarna pak ik gewoon het ritme weer op. Lieve groet, Marleen Mulderij