Poszukiwać Chrystusa, odnaleźć i pokochać Go. Tak św. Josemaría Escrivá rozumie drogę chrześcijanina. Te nagrania, to rozważania wokół Jezusa ukazanego nam przez Ewangelie. Mamy nadzieję, że pomogą słuchaczom spotkać Chrystusa w ich osobistej modlitwie, wsłuchać się w Jego kroki i podążyć Jego ślad…
ks. Wojciech Woźny & ks. Michał Kwitliński
Może wydawać się zaskakujące, że uczniowie po Wniebowstąpieniu wrócili do Jerozolimy radośni. Jeśli zastanowimy się głębiej nad znaczeniem tej sceny, zobaczymy, jakie są prawdziwe powody do radości, wtedy i dziś. (ks. Wojciech Woźny)
Obraz winnego krzewu mówi o tym, że nasze życie będzie płodne kiedy jesteśmy w łączności z Panem Jezusem. Ta łączność odbywa się poprzez łaskę uświęcającą i jest rozwijana przez miłość. (ks. Stanisław Urmański)
W dniach Konklawe czuliśmy szczególnie mocno, że Kościół to my wszyscy, złączeni przez Chrystusa Jego miłością i misją, którą nam powierzył. U progu nowego pontyfikatu raz jeszcze przypominamy sobie, że Dzieje Apostolskie wciąż trwają. (ks. Michał Kwitliński)
Trzy maryjne sceny Ewangelii pomogą nam zrozumieć jak modliła się Maryja i naśladować ją w jej stylu modlitwy. Pieśń Magnificat mówi o jej modlitwie uwielbienia, scena odnalezienia w świątyni o zanoszeniu własnych trudności Bogu, a scena pod krzyżem to scena pokazująca sekret dlaczego wszyscy mieścimy się w sercu Maryi. (ks. Stanisław Urmański)
Bog Pragnie Naszego Szczęścia [WW] by ks. Wojciech Woźny & ks. Michał Kwitliński
W centrum nauczania Papieża Franciszka było powołanie wszystkich katolików do misji głoszenia prawdy o Bogu i Jego miłosierdziu. Papież odszedł z tego świata wypełniając swój obowiązek głoszenia zmartwychwstania Chrystusa, mówiąc językiem westernów "umarł w butach". (ks. Michał Kwitliński)
Pan Jezus wyrzuca uczniom w dniu zmartwychwstania, że nie uwierzyli świadectwu Marii Magdaleny i uczniom z Emaus. Z kolei uczniowie z Emaus rozpoznają Pana Jezusa przy łamaniu chleba. Uczestnictwo w Eucharystii umacnia naszą wiarę i sprawia, że nasze życie ma dynamizm i kierunek. (ks. Stanisław Urmański)
W Wielki Czwartek Pan Jezus ustanawia sakrament Eucharystii i sakrament Kapłaństwa, aby Eucharystia mogła być sprawowana. W geście umywania nóg mówi jednak nam wszystkim, że jesteśmy wezwani aby Go naśladować jako kapłani tj. ci, którzy służą bliźnim kierowani miłością Boga. (Ks. Michał Kwitliński)
Chlubić się w Krzyżu jest paradoksalne, od krzyża często raczej uciekamy niż chlubimy się. Scena miedzianego węża na pustyni a także przykład w jaki Pan Jezus podejmuje krzyż w jaki sposób podchodzić do wyzwań, które znajdują się na naszej drodze. (ks. Stanisław Urmański)
Dwaj synowie z przypowieści o miłosiernym ojcu musieli, przez bolesne doświadczenie, odkryć, co było ich największym kapitałem. (ks. Michał Kwitliński)
Pan Jezus ratując kobietę oskarżoną o cudzołóstwo od śmierci fizycznej, ale i duchowej, pokazuje, że On jest autorem prawa moralnego, a istotą tego prawa jest dążenie ku Bogu i unikanie tego wszystkiego, co od Boga oddala. Idź, a od tej pory już nie grzesz. (ks. Michał Kwitliński)
Czytanie z księgi Ozeasza pokazuje nam jak kocha Bóg. W przypowieści o faryzeuszu i celniku znajdujemy zachętę, by dać Bogu i innym coś od siebie, a nie tylko "mieć to z głowy".
Wielu ludzi myśli, że chrześcijaństwo to zakazy. Przykazania są ważne, ale nie najważniejsze. Bóg dał nam przykazania, aby nas chronić, przestrzeganie ich jest dla nas dobre, ale nie napełnia. Poprzez jałmużnę, konkretne akty miłości wypełniamy prawo, przekazujemy innym Dobrą Nowinę i napełniamy się radością. Przekazywanie innym prawdy o Bożej Miłości pomaga im, aby także oni dołączyli się do misji przemiany świata. (ks. Stanisław Urmański)
Czas Wielkiego Postu to czas nawrócenia. Różne wyrzeczenia otwierają nasze serca na potrzeby biednych a podejmowanie aktów miłości wprowadza nas w nowe życie. (ks. Stanisław Urmański)
Na początku Wielkiego Postu słyszymy słowa św. Pawła: W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! Chrystus nas prosi o nawrócenie, a to znaczy, że Jemu na tym zależy. Wielki Post to naprawdę dobry czas, w którym łatwiej jest nam, z Bożą pomocą, dokonać wewnętrznej przemiany. (ks. Michał Kwitliński)
Opowieść o Noe i Potopie jest jedną z ważniejszych zapowiedzi dzieła zbawienia i aby ją zrozumieć, musimy patrzeć na Chrystusa. (ks. Michał Kwitliński)
Jeden z tytułów Maryi to Matka Pięknej Miłości. Maryja przypomina nam, że u źródeł każdej miłości - w tym miłości erotycznej, która w pełni urzeczywistnia się w małżeństwie - jest Bóg, który sam jest miłością. (ks. Michał Kwitliński)
Maryja ze spokojem przyjmuje proroctwo Symeona o mieczu, który przeniknie jej duszę. Jak mówi Papież Franciszek: "Nadzieja znajduje swoje najwznioślejsze świadectwo w Matce Bożej. W Niej widzimy, że nadzieja nie jest łatwowiernym optymizmem, lecz darem łaski w realizmie życia." (ks. Michał Kwitliński)
W przypowieść o siewcy Jezus mówi nam, że Królestwo Boże przynosi owoce w naszym życiu, w zależności od wrażliwości naszej duszy. (ks. Wojciech Woźny)
Jezus mówi nam, że ten kto Go naśladuje w pełnieniu Woli Ojca, jest mu bardziej bliski niż najszlachetniejsze ludzkie relacje. (ks. Wojciech Woźny)
Chrzest obmywa nas z naszych grzechów i sprawia, że jesteśmy wolni. Osoba o skruszonym sercu uczestniczy w nowym życiu. Praktykowanie wdzięczności wobec innych umacnia tę postawę. (ks. Stanisław Urmański)
Tuż przed Bożym Narodzeniem czytamy historię Zachariasza i Elżbiety, ludzi określonych w Piśmie Świętym jako "sprawiedliwi". Mówią nam oni, że sprawiedliwość wobec Boga, to przede wszystkim przyjęcie Jego woli. (ks. Michał Kwitliński)
W I niedzielę Adwentu czytamy o "trwodze narodów bezradnych wobec huku morza". Skupieni na opisie katastrofy naszego świata, która jest niezbędna, aby Chrystus dokonał ostatecznego jego odnowienia, możemy czasem zapomnieć o tym, co mówi dalej: "nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie". (ks. Michał Kwitliński)
Królestwo Boże urzeczywistnia się w nas, kiedy z wiarą podejmujemy to, co możemy podjąć. Pan Bóg dodaje resztę. (ks. Stanisław Urmański)
Mk 13, 24-32. Drugie przyjście Pana Jezusa sprawi, że wszystko, co dobre i piękne w tym świecie zostanie przyćmione przez dobro i piękno samego Boga. Choć czekamy na ostateczną przemianę świata przez zwycięskiego Chrystusa, On już jest obecny wśród nas i dlatego już teraz musimy podporządkować mądrość tego świata Jego nieskończonej Mądrości. (ks. Michał Kwitliński)
Pan Jezus chwali swoją Matkę, za słuchanie słowa Bożego i wypełnianie go. Możemy uczyć się takiej postawy od Maryi. (ks. Wojciech Woźny)
Jezus zwraca uwagę faryzeuszom, że nie mogą budować swojego poczucia bezpieczeństwa na zewnętrznym wypełnianiu Prawa (Łk 11, 42-26). Prawdziwe poczucie bezpieczeństwa i głębokie poczucie wartości buduje w nas robienie dobrych rzeczy z miłości. (ks. Wojciech Woźny)
Na początku roku akademickiego rozważamy o dwóch filarach/źródłach pracy formacyjnej. To prawda o miłości Boga do nas i nowe przykazanie miłości bliźniego. (ks. Wojciech Woźny)
Początek roku akademickiego to moment aby zastanowić się nad sensem naszej nauki i pracy. Dwa pierwsze wezwania Ojcze Nasz dają nam wskazówkę, że nasze czyny znajdują swój ostateczny sens w działaniu na chwałę Boga i rozszerzaniu Jego królestwa. (ks. Stanisław Urmański)
Surowe słowa Pana Jezusa o losie tych, którzy sieją zgorszenie, przypominają nam, że dążenie do świętości oznacza również odpowiedzialność za świętość innych. (ks. Michał Kwitliński)
Ewangelia św. Marka 9, 30-37. Uczniowie kłócąc się o to, który z nich jest największy pokazali, że brakuje im dojrzałości. Paradoksalnie, aby dojrzeć potrzebują stać się dziećmi wobec Ojca Boga. (ks. Michał Kwitliński)
Spotkanie Pan Jezusa z Samarytanką przy studni w Sychar oznaczało dla tej ostatniej radykalną zmianę w spojrzeniu na na świat i własne życie. Z kłótliwej i sfrustrowanej kobiety, staje się apostołką swojego miasteczka. Jak się to stało? (ks. Michał Kwitliński)
Tytuł królowej, jakiego używamy w odniesieniu do Najświętszej Maryi Panny ma głębokie uzasadnienie biblijne. Ponadto, mówi nam wiele o charakterze jej misji i naszym powołaniu. (ks. Michał Kwitliński)
We wspomnienie Matki Bożej Szkaplerznej rozważamy, w jaki sposób możemy bardziej powierzyć się miłosierdziu Boga, który zechciał, abyśmy go doświadczali poprzez macierzyńską opiekę Maryi. (ks. Michał Kwitliński)
Koniec roku akademickiego pomaga zastanowić się: po co ja się tak na prawdę staram? Po co robić dobre rzeczy? Św. Paweł podpowiada (por. 1 Kor 10, 31): czyńcie wszystko na Chwałę Bożą. (ks. Wojciech Woźny)
Przykład Jezusa porywa i zachęca do naśladowania. Ale historia synów Zebedeusza (por. Mk 10, 32-45) i ich zawołanie "Possumus - możemy!" pokazuje, że można chcieć być uczniem Jezusa za pomocą własnych sił. Jezus pokazuje, że nie tędy droga. Fascynacja Jezusem powinna iść w parze z opieraniem się na Nim w modlitwie i sakramentach. (ks. Wojciech Woźny)
Zjednoczenie z Bogiem jest związane ze składaniem duchowych ofiar, czynów wykonanych z miłości. Kiedy czasami brakuje nam sił, przypomnijmy, jak bardzo Bóg nas kocha. (ks. Stanisław Urmański)
Syn Boży przyszedł żeby świat odkupić, a nie żeby go potępić (por. J 12, 44-59). Zmarrtywchwstanie nastraja optymistycznie chrześcijanina i to widać w jego życiu. (ks. Wojciech Woźny)
W Ewangelii często widzimy Pana Jezusa przy jedzeniu. Również po zmartwychwstaniu Chrystus parokrotnie spotyka się z uczniami przy posiłku. Ewangeliści to podkreślają. I mają powód. (ks. Michał Kwitliński)
Spotkanie w Emaus ożywia w uczniach wiarę w Zmartwychwstanie i pozwala im pozostawić trwały dobry ślad ewangelicznej radości, zamiast zgorzknienia i odrażającego "śladu ślimaka". (ks. Wojciech Woźny
W czytaniach drugiego dnia Oktawy Wielkiejnocy widzimy ludzi wiary - Piotra, głoszącego orędzie o zmartwychwstaniu, kobiety, które biegną podzielić się radosną nowiną i spotykają żywego Jezusa. Widzimy też ludzi, którzy w jakiś sposób byli świadkami zmartwychwstania Jezusa i za pieniądze kłamią. Można powiedzieć, że zrobili ze swego życia gorzki "prima aprilis". (ks. Michał Kwitliński)
Pan Jezus nazwał Eucharystię "pamiątką", bo w języku Biblii oznacza pamiątka oznacza uczynić w jakiś sposób obecne konkretne wydarzenie, w którym Bóg wchodzi w naszą historię. Triduum Paschalne i każda Msza czynią obecną pośród nas ofiarę Chrystusa. (ks. Michał Kwitliński)
Pan Jezus idzie na krzyż bo tego chce, czyni to w sposób wolny, rozumiejąc, że prowadzi to do odkupienia nas. My także możemy działać w ten sposób, skupiając się na celach do których dążymy, a nie na trudnościach, które zwykle związane są z drogą do celu. (ks. Stanisław Urmański)
Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina o naszym powołaniu do świętości. Bycie świętym nie oznacza jednak skupienia na sobie i swej indywidualnej doskonałości, ale wymaga troski o świętość bliźnich. (ks. Michał Kwitliński)
Na pytanie Piotra ile razy należy przebaczać, Jezus odpowiada, że w nieskończoność (por. Mt 18, 21-35). Opowieść o nielitościwym dłużniku podpowiada nam, że wybaczanie rodzi się z uświadomienia sobie, że zawdzięczamy Bogu i innym tyle, że bledną przy tym urazy, których mogliśmy doznać ze strony kogokolwiek. Przebaczyć, to w gruncie rzeczy, dzielić się wdzięcznością. (ks. Wojciech Woźny)
Choć Pan Jezus nie potrzebuje nawrócenia, bo to my nawracamy się ku Niemu, to historia jego pobytu na pustyni i przemienienie na Górze Tabor mówią nam dużo na czym polega nasza wewnętrzna przemiana, która jest celem pokuty. (ks. Michał Kwitliński)
Postanowienia wielkopostne nie powinny być na marginesie naszego życia, naszej codzienności. I nie są tylko wysiłkiem naszej woli, ale usłyszeniem głosu Pana Jezusa i pójściem za Nim. (ks. Stanisław Urmański)
Jezus wyrzuca faryzeuszom, że skupiają się na czysto zewnętrznym wypełnianiu Prawa. Zwraca ich i naszą uwagę, że nasze dobre czyny powinny wypływać z dobrego i kochającego serca, a nie ze sztywnego schematu. (ks. Wojciech Woźny)
Często kojarzymy modlitwę z proszeniem, ale modlitwa to przede wszystkim - być z Bogiem. Prośba, dziękczynienie, żal za grzechy to elementy modlitwy, które jednak prowadzą do tego co najważniejszej - bycia z Bogiem, bo Go kocham. (ks. Michał Kwitliński)
Walka Dawida z Goliatem to przykład zaufania do Boga. W codziennym życiu mierzymy się z wieloma Goliatami walk duchowych. Możemy naśladować Dawida, który nie walczy sam i nie walczy dla siebie. (ks. Wojciech Woźny)