Podcasts about Boga

W dzisiejszym odcinku podcastu "Puzzle Wiary" poruszam temat, który w Kościele budzi coraz więcej emocji — odejście duchownych ze stanu kapłańskiego i zakonnego. To zjawisko, które prowokuje pytania: co teraz z ich nauczaniem? Jak reagować na takie sytuacje z wiarą i spokojem serca?  Zapraszam do wspólnej refleksji — o autentyczności, duchowych kryzysach i o tym, co znaczy pozostać blisko Boga mimo trudnych pytań.www.puzzlewiary.pl/192 dołącz do grupy mailingowej: https://sendfox.com/puzzlewiary wesprzyj moją działalność: www.puzzlewiary.pl/wesprzyj/ 

Są takie historie, przy których milkniesz. Bo wiesz, że to już nie jest „czyjaś opowieść”, tylko dotknięcie Boga w ludzkiej historii. Aneta Bobójć – „zwyczajna” kobieta, żona, mama – opowiada o chwili, w której wszystko zaczęło się rozsypywać: ciało gasło. Rak wszedł w kości jak ogień. Złamania, ból, wózek. 45 kilogramów życia. I ten moment, w którym całe „ja sobie poradzę” zamienia się w jedno zdanie: „Boże, łapię Cię za rękę. I już nie puszczę.”To nie jest historia o sile człowieka.To jest historia o Miłości, która przychodzi, gdy człowiek już nie ma siły nawet krzyczeć.W świecie, który mówi: „pracuj nad świadomością”, „wypromieniuj chorobę”, „wszechświat cię słyszy”, Aneta staje i mówi prosto:„Wszechświat mnie nie podniósł. Podniósł mnie Jezus.”Nie spektakularny show. Nie magiczna formuła. Msza Święta. Eucharystia. Słowo. Modlitwa. I Bóg, który działa naprawdę. Tego dnia wstała z wózka. Po prostu. To nie było „postanowiłam, że spróbuję”. To było „On przyszedł”.

Sarius. Jeden z najbardziej autentycznych głosów polskiego rapu. Artysta, który nie potrzebuje błyszczeć, żeby świecić. W rozmowie z Żurnalistą wraca do swojego dzieciństwa w Częstochowie – do babci, która wierzyła w niego jak nikt inny, do bloków, z których wyrósł i do gniewu, który stał się jego pierwszym językiem. Opowiada o dorastaniu między bójkami a wierszami, o rzuceniu studiów prawniczych i pracy na nockach w OBI, o chwilach, gdy życie mówiło „to nie zadziała”, a on mimo wszystko szedł dalej.Rozmawiamy o Antihype — nie jako marce, ale jako filozofii życia. O sukcesie, który nie daje spokoju. O Fame MMA, które miało być przygodą, a stało się lekcją pokory. O samotności po koncertach, o walce z samym sobą, o głodówkach, depresji i odcięciu od świata, które pozwoliło mu wrócić silniejszym.Sarius mówi o ojcostwie, o córce, która zmieniła w nim wszystko, o wierze w Boga, ale nie w instytucję, o demonach, w które wierzył naprawdę i o tym, co dziś daje mu sens. To szczera, intensywna i chwilami surowa rozmowa o życiu po drugiej stronie sukcesu.To odcinek o człowieku, który zrozumiał, że żeby naprawdę istnieć — trzeba czasem zniknąć.

Stihovi u Filipljanima 3:9-10 I da se nadjem u Njemu, ne imajući svoje pravde koja je od zakona, nego koja je od vere Isusa Hrista, pravdu koja je od Boga u veri;Da poznam Njega i silu vaskrsenja Njegovog i zajednicu Njegovih muka, da budem nalik na smrt Njegovu,

Rætt er við Boga Nils Bogason forstjóra Icelandair í tilefni af uppgjöri félagsins eftir fyrstu 9 mánuði ársins 2025. Þrátt fyrir auknar tekjur og ýmis jákvæð teikn í rekstrinum olli rekstrarniðurstaðan vonbrigðum og spáð er tapi á rekstri félagsins í árslok. Eftir 8 ár af ósjálfbærum rekstri segir forstjórinn nauðsynlegt að snúa rekstrinum við eigi síðar en á næsta ári. Hann segir nauðsynlegt að félagið verði samkeppnisfært og gagnrýnir misvitur gjöld í nafni umhverfisins sem virki ekki og valda félaginu gríðarlegum kostnaði. Bogi varar líka við auknum sköttum á flugrekstur og ferðaþjónustuna og gagnrýnir harðlega vinnubrögð innviðaráðherra nýlega þegar sett var reglugerð eftirá í kjölfar falls Play. Ýmis önnur viðfangsefni ber á góma í spjallinu við Boga eins og breytingar á flotamálum, kjarasamninga og áframhaldandi harða samkeppni við stærstu flugfélög Evrópu og Norður-Ameríku.

Refleksją nad dzisiejszym Słowem dzieli się ks. Małgorzata Gaś Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad dziecięciem swojego łona? A choćby nawet one zapomniały, jednak Ja ciebie nie zapomnę. Iz 49,15 Bóg jest miłością. 1 J 4,8 Obdarowani miłością Boga, otrzymaliśmy od Niego konkretne zadania i wyzwania. Okazana nam Boża miłość powinna przekształcić nasze serca i uzdolnić nas do miłości bliźniego. Chrześcijanie mają być także świadkami Bożymi, którzy przekazują miłość dalej, są gotowi do dzielenia się z innymi, mają modlić się i pracować, mówić i czynić. bp Jan Szarek †2020

Czy trzeba wierzyć w objawienia prywatne? W nowym odcinku serii Videtur Quod o. Paweł Jamróz OP tłumaczy, czym różnią się objawienia prywatne od objawienia publicznego, jak Kościół je bada i ocenia, i dlaczego nie ma obowiązku wiary w każde z nich. Usłyszysz o Fatimie, Lourdes, nauczaniu Soboru Trydenckiego i Katechizmu Kościoła Katolickiego.00:00:00 Intro00:00:06 Czy chrześcijanin powinien wierzyć w objawienia prywatne?00:01:49 Co mówi Sobór Trydencki o objawieniach prywatnych i zbawieniu?00:03:18 Dlaczego Sobór Watykański II uznaje objawienie Chrystusa za ostateczne?00:04:57 Co mówi Katechizm Kościoła Katolickiego o objawieniach prywatnych?00:06:33 Czy Kościół uznaje objawienia prywatne za prawdziwe?00:08:32 Czym różni się wiara boska od wiary ludzkiej?00:10:08 Czy trzeba wierzyć w objawienia prywatne zatwierdzone przez Kościół?00:11:43 Jak zachować szacunek wobec doświadczeń wiary innych ludzi?00:13:09 Czy mogę mieć własne objawienie od Boga?00:14:35 Jak rozpoznać prawdziwe objawienie prywatne?00:16:11 Jak Kościół bada i ocenia objawienia prywatne?00:19:33 Czy objawienia prywatne mogą być pomocą w wierze?00:21:05 Czym różni się objawienie publiczne od prywatnego?00:22:43 Czy Bóg może dziś dawać ludziom objawienia?00:24:05 Czy kult Maryi w Lourdes i Fatimie to obowiązek wiary?00:25:34 Dlaczego Kościół aprobuje niektóre objawienia prywatne?00:27:02 Czego uczą nas objawienia prywatne o wierze?➡️ dowiedz się więcej o serii ➡️ https://info.dominikanie.pl/2025/06/videtur-quod/

Refleksją nad dzisiejszym Słowem dzieli się ks. Piotr Gaś Abram wybrał się w drogę, jak mu rozkazał Pan. 1 Mż 12,4 Bóg nas powołał nie tylko z Żydów, ale i spośród pogan. Rz 9,24 (BE) Kto porzuca wszystko dla miłości Boga, wie, że zostawił niewiele w porównaniu z tym, co znalazł. Albert Wielki †1280

Miał się nie urodzić, od początku jego życie było naznaczone lękiem, przekleństwem i duchową walką. Rodzina wywierała presję na aborcję, ojciec prowadził podwójne życie, a dzieciństwo wypełniał ból i ciemność.

Bokserski bandyta, gladiator z Wieliczki, wojownik w klatce, były więzień, hazardzista, człowiek po przejściach i... po spowiedzi z całego życia. Gościem tego odcinka jest Artur Szpilka – jeden z najbardziej bezkompromisowych, emocjonalnych i niepokornych bohaterów polskiego sportu ostatnich dekad.Rozmawiamy o jego dzieciństwie naznaczonym przemocą i biedą, o relacji z ojczymem, o tym, jak pokochał boks po tym, jak ukradł pierwsze rękawice. Wspomina pierwsze walki na ulicy, zeszyt z bilansami bójek i moment, w którym mógł zginąć od ciosu maczetą. Mówi, dlaczego zawiódł swoją matkę, jak trafił do więzienia i co zmieniło w nim spotkanie z Andrzejem Gołotą w sali widzeń.Szpilka bez owijania opowiada o uzależnieniu od hazardu i narkotyków, o ciągach kokainowych, utracie sensu życia i chwilach, gdy miał już sznur w dłoni. Opowiada też o swoim powrocie do Boga, trzymiesięcznej liście grzechów, spowiedzi absolutnej i spaleniu przeszłości.

I Piotr. 1,17-21 (17) On — bez względu na osobę — sądzi każdego według jego uczynków. Skoro nazywacie Go Ojcem, pielgrzymujcie przez życie jako ludzie świadomi odpowiedzialności wobec Niego. (18) Pamiętajcie, że nie rzeczami zniszczalnymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania, odziedziczonego po ojcach, (19) lecz drogą krwią Chrystusa, Baranka nieskazitelnego i nieskalanego. (20) Był On na to przeznaczony już przed stworzeniem świata, lecz został objawiony dopiero w ostatecznych czasach — ze względu na was, (21) dzięki Niemu wierzących w Boga, który Go wzbudził z martwych i obdarzył chwałą, tak, że wasza wiara i nadzieja są w Bogu. Nauczanie z dnia 19 października 2025

O tym, co jest najważniejsze w sytuacji, kiedy zwracamy się z jakąś sprawą do naszego Boga, mówi dziś o. Alvaro Grammatica w swoim komentarzu do Ewangelii na XXIX niedzielę zwykłą. A komentarz przetłumaczyła i odczytała - jak co tydzień - Elżbieta Wróbel. Napisz do nas! Wesprzyj nas! Wszystkie odcinki z podziałem na cykle tematyczne znajdziesz na www.koinoniagb.pl/podcast Obserwuj kanał Podcast Koinonii Jan Chrzciciel w WhatsAppieRead transcript

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus uczy nas wytrwałości i cierpliwości w modlitwie. Nieustawanie w modlitwie ma pomóc w naszym życiu doświadczać miłosierdzia Ojca i bycia miłosiernymi jak Ojciec. Czy moja modlitwa wyraża moją relację do Boga jako Ojca? Jakie są przyczyny moich zaniedbań w modlitwie?

U Pana, Boga naszego, jest zmiłowanie i przebaczenie. Dn 9,9 W Jezusie Chrystusie mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego. Ef 1,7

Studium biblijne (sezon 59) z 18 października 2025 r., pt. „Pomniki łaski”. Jest to rozważanie w formie dyskusji na podstawie kwartalnika „Lekcje Biblijne 4/2025: Lekcje wiary płynące z Księgi Jozuego”. Tytuł oryginału: „Adult Sabbath School Bible Study Guide 4/2025: Lessons of Faith From Joshua” autorstwa Barna Magyarosi. ▶️ STUDIUM BIEŻĄCEGO ODCINKA: Joz 3,1-17; Lb 14,44; Łk 18,18-27; Joz 4,1-24; J 14,26; Hbr 4,8-11. ▶️ TEKST PRZEWODNI: „Gdyż Pan, Bóg wasz, wysuszył wody Jordanu przed wami, aż się przeprawiliście, podobnie jak Pan, Bóg wasz, uczynił z Morzem Czerwonym, które wysuszył przed nami, aż się przeprawiliśmy, aby poznały wszystkie ludy ziemi, że ręka Pana jest mocna, i abyście się bali Pana, Boga waszego, po wszystkie dni” (Joz 4,23-24). ▶️ W STUDIUM BIORĄ UDZIAŁ: Remigiusz Krok (prowadzący), Waldemar Kutrzeba, Norbert Solski. Zarejestrowano staraniem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP, zbór w Podkowie Leśnej, 22 września 2025 r. w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej (WSTH) im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej, w koprodukcji z WSTH oraz Hope Media Polska. Copyright © 2025 www.nadzieja.tv. Creative Commons Attribution, BY-NC-ND 4.0 PL, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl.

V Murski Soboti smo obiskali evangeličansko duhovnico Judit Andrejek, ki deluje tudi v Evangeličanski cerkveni občini Lendava. Prisluhnite razmišljanju o tem, kako lahko verniki v hitrem tempu sodobnega življenja ohranjajo prostor za duhovnost in molitev.

Stihovi u Filipljanima 3:9-10 I da se nadjem u Njemu, ne imajući svoje pravde koja je od zakona, nego koja je od vere Isusa Hrista, pravdu koja je od Boga u veri;Da poznam Njega i silu vaskrsenja Njegovog i zajednicu Njegovih muka, da budem nalik na smrt Njegovu,

Piše Iztok Ilich, bere Igor Velše. S Koroško na obeh straneh meje povezani pesnik, pisatelj in publicist Vinko Ošlak, med drugim znan po pisanju tudi v esperantu in po dolgoletni skrbi za revijo Celovški Zvon, se v zadnjih letih s pridigami, učnimi urami in pogovori vse bolj posveča različnim ravnem in vsebinam svetopisemskega izročila. Na vprašaj na koncu naslova knjige Bo moj vnuk še pel slovenske pesmi?, povzetega po pesmi kantavtorja Brendija, sam ne odgovarja povsem črnogledo, temveč z »najbrž ne …«. Pri čemer z »najbrž«, kot pojasnjuje, še goji tiho upanje, da se v svoji presoji moti. V premišljevanjih o ogroženosti slovenske narodne biti in jezika prednikov nima pred očmi le stanja na južnem Koroškem, temveč tudi drugod, tako med izseljenci in njihovimi potomci po svetu kakor v matični slovenski državi, kjer je do odnosa do jezika in tradicije še posebno kritičen. V poglavju Zmote in napake na slovenski in nemški strani koroškega narodnega vprašanja zavrača novo iznajdeni pojem »dvojezičnost« kot jezikovni nesmisel in ponavlja, da je Ljubljana tudi danes »bolj zainteresirana za gladkost diplomatskega parketa na Dunaju, kakor za ohranitev slovenskega dela naroda na Koroškem in Štajerskem«. Ker pri vrsti občutljivih tem, ki jih obravnava, ne želi zdrsniti v ceneno in neplodno moraliziranje, išče in najdeva odgovore v izbranih odlomkih iz Svetega pisma. Prepričan je, da je opuščanje jezika in kulturnega izročila staršev in rodu povezano z opuščanjem vere v Boga in njegove zakone. Med pojasnjevanjem razlike med asimilacijo in odpadništvom pa med drugim ugotavlja, da se to vprašanje danes širi tudi na vprašanje ideološkega in novopoganskega prilagajanja in odpada v okviru lastne materinščine. V tej dilemi je za avtorja zamenjava slovenščine z nemščino, še bolj verjetno pa z angleščino in v prihodnosti morda celo s kitajščino, vendarle precej manjše zlo kakor odpad od normalnosti in razumnosti v lastnem jeziku, kjer se danes, na primer, očetu ne reče več oče, ampak »starš 1«. Skrbi ga torej tudi razkroj tradicionalnih družbenih in družinskih vrednot z uvajanjem drugačnih razmerij in vlog v odnosih med bližnjimi. Ob vsej zaskrbljenosti pa avtor v novi knjigi opaža, da je na jezikovnem in narodnostnem polju posejano tudi dobro seme tistih, ki v smislu zvestobe, ne trme ali kljubovanja, še vztrajajo. Vinko Ošlak esej o vprašanju naroda in jezika zaključuje z objavo znamenitih Slovenskih zapovedi, nastalih leta 1922 v Trstu. Po izgubljenem plebiscitu na Koroškem in ob razraščanju fašizma na Primorskem je bil to za Slovence, ki so po prvi svetovni vojni ostali zunaj Jugoslavije, izjemno težaven čas pospešenega raznarodovanja, za mnoge tudi trenutek odločitve za zvestobo ali odpadništvo. Zapovedi je sestavil in dal natisniti na dopisnici tržaški politični in narodni delavec Anton Gerbec, pobudnik jezikovnega krožka Odvada, ki je v Trstu deloval do leta 1929. Namen ne prav številnih članov krožka, ki so po statutu morali za vsako po nepotrebnem uporabljeno tujko plačati dogovorjeno denarno kazen, je bil »spopolnjevanje in čiščenje slovenskega knjižnega jezika vseh slovničnih nepravilnosti in dvoumnosti« da bi dosegli končni smoter: »en narodni jezik slovenski!«. Ime krožka, Odvada, je tako mogoče razumeti predvsem kot pogumen odziv zavednih tržaških izobražencev za ohranjanje ogrožene materinščine Slovencev na zahodnem robu z odvajanjem od jezikovnih vplivov večinskega in drugih večjih narodov, ki jih obdajajo. Vinko Ošlak to malo znano parafrazo desetih božjih zapovedi kritično komentira z željo, da bi jo porabil kot svojevrstno ponazoritev svojih razmišljanj. Njihovo avtorstvo je pomotoma pripisal takrat že pokojnemu jezikoslovcu patru Stanislavu Škrabcu, ki pa je bil pri natisu udeležen le posredno, kot avtor uvodoma povzetega domoljubnega mota: »Naša slovenščina je, prepričan sem, eden najlepših jezikov na svetu.« Za Ošlaka je ta stavek »sam po sebi prvi primer napačnega pojmovanja svojega naroda in jezika, ki ga izrekajo vsi nacionalni šovinisti na svetu«. Iskreno zaskrbljeni, na vse strani kritični esejist zaupa v edino najvišjo nebeško modrost, ki bo odločila, ali naj se slovenščina – tako kot vsi drugi jeziki – ohrani ali ne. Pri tem naj bi bila nemščina po njegovih besedah »danes morda še bolj ogrožena kakor petdesetkrat manjša slovenščina, ker je asimilacija v angleščino za nemško govorečega dosti bližja in lažja, kakor za slovensko govorečega«.

Bóg przemówił do niej, gdy miała sześć lat. Nie w ekstazie. Nie w wizji. Po prostu przez jedno zdanie z dyplomu przedszkolaka:„Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie.”Dziś Izabela Załuska – żona, mama piątki dzieci, familiolog, mediator rodzinny i ewangelizatorka – mówi, że to zdanie zmieniło wszystko.Bo od tamtej chwili Bóg prowadził ją krok po kroku. Przez wątpliwości. Przez łzy, kiedy nie dawała rady z dwójką maluchów. Przez cuda, które wydarzyły się wbrew diagnozom.Aż do momentu, gdy zrozumiała, że najważniejsza służba zaczyna się… w domu.

Bóg jest tym, który pozostaje wierny pomimo naszej niewierności. „Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego” (2Tm 2,13). Bez względu na to, czy jesteśmy świadomi naszej niewierności, czy nie, Bóg dociera do nas tam, gdzie jesteśmy zagubieni, gdzie być może rozpadamy się, gdzie życie się rozpada. W uzdrowieniu rany się zamykają, w zbawieniu źródło otwiera się, wchodzisz w Boga i Bóg wchodzi w ciebie, docierasz do najgłębszego serca bytu, jedności wszystkich części. I to jest jak łączenie fragmentów, sięganie nie do darów, ale do Dawcy, Jego oceanu światła. Oczyszczonych z trądu zostało dziesięciu, ale tylko jeden z nich uwierzył w Jezusa i przyjął dar zbawienia. Tamci zmarnowali szansę, jaką było dla nich spotkanie z Jezusem. I może nawet nie zauważyli tego, że tak wielką szansę zmarnowali. Co to znaczy dla ciebie być zbawionym? Czy wdzięczność jest częścią twojego codziennego życia i duchowości?

Historia trędowatych pokazuje jak przez wdzięczność można przybliżyć się do Boga. Do drugiego człowieka zresztą też. A w ogóle - warto nauczyć się być wdzięcznym i dziękować.

Stihovi u Filipljanima 3:9-10 I da se nadjem u Njemu, ne imajući svoje pravde koja je od zakona, nego koja je od vere Isusa Hrista, pravdu koja je od Boga u veri;Da poznam Njega i silu vaskrsenja Njegovog i zajednicu Njegovih muka, da budem nalik na smrt Njegovu,

Czy Boga da się doświadczyć - i jak jest to możliwe? Gdzie Bóg jest najbardziej obecny? Dlaczego teologia potrzebuje poezji? Jak nauki ścisłe mogą prowadzić do doświadczenia Boga? Na czym polega odczarowanie świata? Czy czytanie tekstów mistyków może pomóc w spotkaniu z Bogiem? I jaka jest w tym rola Chrystusa?O Bogu, który pozwala się dotknąć opowiada ks. prof. Robert Woźniak, dogmatyk z Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie.—Zapraszamy na nasz profil na Patronite.pl:⁠Smak Karmelu na Patronite

„Wdzięczność zamienia codzienność w cud, a narzekanie – cud w codzienność.” Opowiem, jak łatwo przegapić dobro, kiedy traktujemy Boga i ludzi „po coś”. Zajrzymy do historii Henryka VIII, która uczy, że gdy relacja zamienia się w użycie, miłość wysycha. Zajrzymy też do baśni o Złotej Rybce, która demaskuje apetyt roszczeń – i pokażę, dlaczego Ewangelia proponuje drogę odwrotną: od daru do więzi.Będą też świeże, poruszające świadectwa: ocalenie z bałtyckiego prądu wstecznego i bursztynowa róża złożona u stóp Matki Bożej; oraz radość człowieka, który świętuje 29 lat trzeźwości i dzieli się tortem ze wspólnotą. Te historie uczą, jak na co dzień „podgłaśniać” dobro – by megafon wdzięczności nie milczał.Jeśli czujesz, że narzekanie zbyt często przejmuje ster, usłyszysz prosty klucz: relacja ważniejsza niż dar. Wróćmy razem do Jezusa po imieniu, jak Samarytanin – nie po „coś”, ale po Kogo.

Heimsglugginn hófst á umræðu um vopnahlé á Gaza sem Donald Trump Bandaríkjaforseti skýrði frá. Trump tilkynnti á samfélagsmiðlum seint á miðvikudagskvöld að tekist hefðu samningar um vopnahlé Hamas og Ísraelsmanna. Þórunn Elísabet Bogadóttir og Bogi Ágústsson ræddu stöðuna. Aðalefni Heimsgluggans var samtal Boga og Bjarna Braga Kjartanssonar alþjóðastjórnmálafræðings um nýja bók um fjölþáttaógnir. Bjarni Bragi er einn höfunda bókarinnar.

Czy pamiętacie swoje pierwsze kroki we wspólnocie, która stała się czymś więcej niż tylko miejscem spotkań? W dzisiejszym odcinku Puzzle Wiary zabieramy Was w niezwykłą podróż do świata duszpasterstwa akademickiego w Krakowie.Razem z Dominiką Uliszak i Błażejem Hadro odkrywamy kulisy powstawania filmu dokumentalnego Beczka, przygotowanego z okazji jubileuszu 60-lecia duszpasterstwa. Usłyszycie o pierwszej generacji Beczkowiczów, archiwaliach, które przez dekady czekały na odkrycie i o tym, jak filmowe obrazy mogą stać się pomostem między przeszłością a teraźniejszością.To nie tylko historia wspólnoty – to opowieść o młodych ludziach, którzy z odwagą i pasją szukali Boga, angażowali się w życie Kościoła i inspirowali kolejne pokolenia.

W tym odcinku ks. dr Grzegorz Strzelczyk tłumaczy, dlaczego w Credo mówimy, że Jezus Chrystus jest „współistotny Ojcu”. To słowo (Homousios) nie występuje w Biblii, ale stało się kamieniem węgielnym Trójcy Świętej i całej wiary chrześcijańskiej.Dowiedz się, na czym polegał spór ariański, jak filozofia grecka została włączona do języka teologii, by precyzyjnie opisać istotę Boga, i jak jedno słowo z Soboru Nicejskiego przełamało trudności w rozumieniu zbawienia. Ks. Strzelczyk omawia również praktyczny wymiar współistotności, pokazując, jak dogmat wpływa na nasze życie i relacje.⏰ PODZIAŁ CZASOWY00:00:00 Intro00:03:00 Co znaczy, że Jezus jest „współistotny Ojcu”?00:06:00 Spór ariański: Kim był Ariusz i o co toczyła się walka o istotę Boga?00:09:00 Filozofia grecka w teologii: Czym jest natura i istota?00:12:00 Czy Trójca Święta oznacza wiarę w trzech bogów (politeizm)?00:15:00 Klucz Credo: Dlaczego słowo „współistotny” było przełomem?00:18:00 Ks. Strzelczyk o tym, jak filozofia wpłynęła na język dogmatów00:21:00 Współistotny człowiekowi: Chrystus jako w pełni Bóg i w pełni człowiek00:25:00 Zbawienie jako naprawa naszej natury ludzkiej – mechanizm zbawienia00:28:00 Jak pojmować mękę? Czy Bóg może cierpieć?00:32:00 Natura Boska i ludzka w Jezusie: Jak one się łączą?00:36:00 Dlaczego bez Wcielenia nie ma zbawienia?00:39:00 Praktyczny wymiar współistotności: Relacja Boga i człowieka00:42:00 Jak rozumieć Credo i "współistotny" dzisiaj?00:45:00 Dlaczego "współistotny" wciąż zmienia naszą wiarę?☞ Podcast Nicea 325 prowadzi Dominik Jarczewski OP dominikanin i regens Polskiej Prowincji Dominikanów, odpowiedzialny za studia braci. W rozmowach z zaproszonymi gośćmi odkrywa sens i znaczenie Credo wyznania wiary, które od wieków jednoczy chrześcijan.

„Rodzice odeszli z Kościoła – mój świat się załamał…” Posłuchaj niezwykłego świadectwa rodzeństwa z USA, które przeszło duchową przemianę i dziś z odwagą opowiada o swojej drodze do Boga. Przenosimy się do Stanów Zjednoczonych, gdzie odbyły się chrzty Polonii. Usłyszysz szczere historie ludzi, którzy zostawili religijne schematy, by odnaleźć żywą wiarę i prawdziwą wolność w Chrystusie. Zobacz, jak wyglądał ten wyjątkowy dzień! #KtórędyDoNieba #IPPTV #nawrócenie #chrzest #Polonia #USA #Jezus ----------------------------------------------------

„Rodzice odeszli z Kościoła – mój świat się załamał…” Posłuchaj niezwykłego świadectwa rodzeństwa z USA, które przeszło duchową przemianę i dziś z odwagą opowiada o swojej drodze do Boga. Przenosimy się do Stanów Zjednoczonych, gdzie odbyły się chrzty Polonii. Usłyszysz szczere historie ludzi, którzy zostawili religijne schematy, by odnaleźć żywą wiarę i prawdziwą wolność w Chrystusie. Zobacz, jak wyglądał ten wyjątkowy dzień! #KtórędyDoNieba #IPPTV #nawrócenie #chrzest #Polonia #USA #Jezus ----------------------------------------------------

Konrad Mędrzecki rozmawia z Przemysławem Wręźlewiczem, dyrektorem Rafael Film — dystrybutora produkcji. Film dokumentalny Beczka. Bierzemy odpowiedzialność przedstawia historię dominikańskiego duszpasterstwa akademickiego, działającego już od 60. lat! Jak mówi nasz gość, ta opowieść ujawnia coś więcej:To jest trochę historia o nas wszystkich i każdy swoim rocznikiem się może w odpowiednim momencie dopisać, bo te 60 lat istnienia Beczki (…) to jest trochę taka historia i nas wszystkich w tym PRL-u i tym, co się działo.Przemysław Wręźlewicz dodaje też, jakie jest sedno filmu:Myślę, że taka główna mądrość i wartość tego filmu to jest opowieść o tym, co się nie zmienia, czyli tego, że człowiek potrzebuje i drugiego człowieka, i Boga.Film Beczka. Bierzemy odpowiedzialność trafia do kin już 10 października. /ab

„Nauka sama w sobie jest dowodem na istnienie Boga!”Dzisiaj „Na Werandzie” spotykam się z Dominikiem Bobełą – naukowcem

To, co uważamy za ważne, nie musi być ważne dla Boga. W kolejnym odcinku CRŻ Joyce dzieli się tym co Słowo mówi, że jest dla Niego ważne.

Piše Majda Travnik, bereta Aleksander Golja in Lidija Hartman. Zbirka esejev Urše Zabukovec z žanru ustrezno zagonetnim in vznemirljivim naslovom La Routine. Dostojevski in transhumanizem tvori izvirno sintezo dveh avtoričinih temeljnih področij zanimanja in delovanja: umetniško-filozofsko-duhovnega opusa Fjodorja Dostojevskega in njenega intelektualno angažiranega odslikavanja aktualnega družbenega dogajanja. Avtorica je trenutno ena največjih poznavalk in – hkrati s prevajanjem – tudi razlagalk Dostojevskega na Slovenskem. Z njim se je ukvarjala že v doktorski disertaciji z naslovom Neverbalni Dostojevski, v kateri je obravnavala enega redkih nekoliko manj raziskanih vidikov Dostojevskega – kako neverbalna komunikacija pri njegovih junakih odseva njihovo duhovno stanje. Prevedla je tudi Zimske zapiske o poletnih vtisih o pisateljevem trimesečnem potovanju po Evropi leta 1862, soprevedla izjemno pomembni Dnevnik pisatelja, v pripravi pa je tudi njen izbor in prevod pisem Dostojevskega. Po drugi strani Urša Zabukovec že od leta 2016 piše iskrive aktualne prispevke za različne medije; kolumne, napisane za časopis Delo, so leta 2021 izšle v knjigi Levo oko, desno oko in že tam je opaziti, da avtorica ob poanti, ki jo vsakokrat razvija, večkrat seže v rusko kulturno ali socialno-politično zgodovino, največkrat pa se sklicuje ravno na Dostojevskega, njegove romane, dnevnik, pisma. Tako počasi nastaja vtis, da je Dostojevski že vso študijsko in poklicno pot avtoričin tihi, stalni sogovornik, celo svetilnik. Če se je torej Dostojevski že v kolumnah večkrat pojavil ob boku z najsodobnejšimi problematikami, npr. liberalizmom, aktivizmom, tehnokracijo ipd., ne preseneča, da se je Urša Zabukovec nanj kot na neštetokrat preizkušeno duhovno in moralno avtoriteto naslonila tudi ob svojem širokopoteznem polemično-angažiranem soočenju z nekaterimi najbolj perečimi problematikami – gnosticizmom, transhumanizmom in posthumanizmom – in te so tudi osrednja tematska središča pričujočih esejev. O Dostojevskem je v eni od kolumn zapisala: »Dostojevski je s svojimi romani vplival in še vpliva na pisatelje, teologe, antropologe, filozofe, religiologe in, nenazadnje, na čisto običajne bralce: mnogim je s svojimi romani pokazal pot, jim povrnil smisel življenja, jih odvrnil od (samo)uničevanja.« V uvodnih esejih avtorica pojasnjuje zgodovinsko ozadje pojmov posthumanizem in transhumanizem. Socialno-filozofski koncept transhumanizma je nastal na pogorišču najprej krščanstva in nato še humanizma, kot se je porajal v dobi renesanse, reformacije in razsvetljenstva: »Po sesutju vere v Boga je takšno sesutje doživela tudi vera v človeka.« Kot alternativa obstoječemu stanju je že v tridesetih letih prejšnjega stoletja vzniknil – in bil prepovedan – transhumanizem, ki ponuja izboljšanje oziroma »krepitev« človeka s pomočjo tehnologije: tako rekoč vsak dan nastajajo nova orodja, ki naj bi nam olajšala življenje, a avtorica meni, da se že dolgo dogaja ravno nasprotno in da so na neki točki orodja začela zasužnjevati in izrinjati nas. Še radikalnejši je posthumanizem, ki zastopa stališče, da je človek »nepoboljšljiv« in ga je, v izogib nadaljnjim katastrofam, potrebno popolnoma potisniti v ozadje. Naravni spremljevalec takšnega zgodovinskega razvoja je (bil) seveda nihilizem, ki prežema tudi aktualne miselne in filozofske tokove. Zanimivo je, da je Dostojevski za pojem nihilizem v romanu Mladenič izumil še bolj zaostreno poimenovanje: oksidacija. Pri oksidaciji, ki je prerasla v enega ključnih filozofskih terminov pri Dostojevskem, gre po avtoričinih besedah za »korozijo človeške imaginacije, atrofijo čuta za presežno, s tem pa tudi za konkretno krčenje realnosti, ukinjanje mnogoterih razsežnosti človeškega življenja. Ni posmrtnega življenja, ni angelov in nadangelov, ni duše, ni muk, ni molitev, ni priprošenj, ni usmiljenja in odrešitve, ni vstajenja, ni večnosti. Tuzemsko bivanje je nekakšno agambenovsko »golo življenje«, zaprto samo vase in obsedeno z idejo o nenehnem samoservisiranju in raztezanju v imanentno (slabo) neskončno(st).« Takšne težnje – ki popolnoma ukinjajo krščansko metafizično vizijo in eshatologijo – se nenavadno točno ujemajo s starodavnim filozofskim sistemom, ki je stoletja vztrajal ob boku s krščanstvom, do danes pa prerasel v prevladujoči svetovni nazor: z gnosticizmom. Za gnosticizem je značilno »močno nezadovoljstvo s svetom, prepričanje, da je svet slab zato, ker je slabo organiziran, da je odrešitev od zla v svetu mogoča, da jo je je mogoče doseči v zgodovinskem procesu in da bo sad človekovega delovanja, glavna metoda oziroma tehnika odrešenja pa bo (spo)znanje, dosegljivo izbrancem«. Prav razkritje gnosticizma kot prevladujoče aktualne svetovnonazorske matrice je eno od poglavitnih spoznanj, ki jih razgrinjajo eseji v knjigi La Routine. Dostojevski in transhumanizem, in ki s tem preraščajo v relevanten filozofski prispevek k debati o sodobnih temeljnih civilizacijskih premikih. Kajti v krščanstvu so duh, materija in človek nekaj nesporno dobrega; za vsak dan posebej, ko je Bog ustvaril nekaj novega, je v Genezi zapisano: In, glej, videl je, da je dobro. Krščanstvo, ki ga v knjigi zastopa Dostojevski s svojim filozofsko-religioznim repozitorijem, je prav tako nagnjeno k izboljševanju sveta, tako rekoč vsi junaki Dostojevskega so nepoboljšljivi »izboljševalci sveta«, vendar je pri Dostojevskem vselej neizpodbitno, da še tako kompleksen, protisloven, razkolnikovski junak, ki ga v njegovem projektu v temelju žene krščanska premisa, ne more nikoli pristati na totalen izbris človeka kot subjekta, »kot transcendentne bogočloveške kategorije in radikalne singularnosti«, kot ga v svojem bistvu predvidevata transhumanizem in posthumanizem. Težnja po izboljševanju sveta je hkrati impulz, ob katerem je pri Dostojevskem vzniknil ambivalentni naslovni pojem la routine. Rutina je pojem, ki ga je Dostojevski uporabil v osnutkih za roman Zločin in kazen, in pomeni hkrati nekaj dobrega in slabega. Rutina je slaba, kadar pomeni »nemo inertnost«, ki bi jo morali kot svobodna in ustvarjalna bitja preobražati, dobra pa kadar pomeni upor proti razgrajevanju vsega, kar drži družbo skupaj: propagandi, mistifikaciji, zavajanju, psevdoznanosti, demoralizaciji, železni egalitarnosti in enoumju. Nagrajeni eseji Urše Zabukovec v knjigi La Routine. Dostojevski in transhumanizem so poglobljeno, svetovljansko in polemično zaostreno problemsko pisanje, svojevrsten sodobni J'accuse. Avtorica z neustrašnostjo, ki jo sicer pogreša okrog sebe, odpira temeljna vprašanja, ki zadevajo mesto posameznika v sedanji in prihodnji civilizaciji; ker pa se ta vprašanja zarivajo v našo najglobljo intimo – natanko tako, kot se to dogaja pri branju romanov Dostojevskega –, preraščajo v najširšo, univerzalno polemiko in duhovni odpor.

Grant Teaff, nekdanji glavni nogometni trener na univerzi, v svoji knjigi Verujem, pripoveduje zanimivo zgodbo, ki govori o mladem fantu, ki je bil ...Iz knjige Zgodbe za srečo v družini, ki je izšla pri založbi Ognjišče.

Send us a textMoja wiadomość jest skoncentrowana na macierzyństwie. Myślami jestem z moją Mamą i oddaję jej hołd za jej pracę, poświęcenie dla mnie, dla mojego rodzeństwa, jak również za jej wiarę i miłość do Boga.  Słowa wypowiedziane przez Jeffrey'ego R. Hollanda są budujące:„Praca matki jest trudna i rzadko doceniana. Ale wiedz, że jest wartawysiłku, wtedy, teraz i na zawsze.”Macierzyństwo jest jednym z etapów mojej duchowej podróży. Przez lata macierzyństwa spostrzegłam, że dzieci nie rodzą się z instrukcjami dotyczącymi indywidualnego dziecka, ale wiem, że mając natchnienia, potrafiłam je wychowywać i troszczyć się o nie tak, jak najlepiej wiedziałam w danym momencie. Pisarka Zofia Kossak‑Szczucka powiedziała: „Matka, jak Pan Bóg, może kochać wszystkie swe dzieci, każde z osobna i każde najbardziej.”Na zakończenie dzielę się utworem muzycznym, który skomponowałam dla mojego najstarszego syna, zatytułowanym: “Julianka Kołysanka”. Będąc na studiach, miałam okazję komponować różne utwory jako projekt dla klasy kompozycji. Ten utwór został nagrany przed wyjazdem Juliana na misję; on gra na wiolonczeli, a jego siostra Alina na pianinie. Ale w związku z tym, że kilka miesięcy temu mój syn i jego żona przywitali na świat małego chłopczyka, ja postanowiłam połączyć w nim płacz wnuka z kołysanką, którą skomponowałam dla mojego syna.www.kasiasmusic.comwww.kasiasfaithjourney.comhttps://www.facebook.com/kasiasfaithjourney/

Pójdźcie i oglądajcie dzieła Boże: przedziwnymi okazują się pośród synów ludzkich! Ps 66,5 Rzekł Jezus do setnika: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie! I został uzdrowiony sługa w tej godzinie. Mt 8,13 Cuda Jezusa są znakami zbawczego już zbliżającego się Królestwa Bożego. Są wyrazem fizyczno-ziemskiego wymiaru Królestwa Bożego. (…) Są zadatkiem nadziei dla człowieka i świata na wyzwolenie z niewoli zepsucia. Cuda dokonane przez Jezusa są przejawem mocy Boga działającej w ludzkiej małości, skrytości, dwuznaczności i nieprawości. ks. Roman Mikler †2012

Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?

Co to może znaczyć: "być narzędziem bliskości Boga"? - Posłuchajcie komentarza o. Alvaro Grammatica do Ewangelii na XXVI niedzielę zwykłą. Przetłumaczyła go dla nas i odczytała Elżbieta Wróbel. Napisz do nas! Wesprzyj nas! Wszystkie odcinki z podziałem na cykle tematyczne znajdziesz na www.koinoniagb.pl/podcast Obserwuj kanał Podcast Koinonii Jan Chrzciciel w WhatsAppieRead transcript

Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?

====================================================SUSCRIBETEhttps://www.youtube.com/channel/UCNpffyr-7_zP1x1lS89ByaQ?sub_confirmation=1======a==============================================DEVOCIÓN MATUTINA PARA ADULTOS 2025“CON JESÚS HOY”Narrado por: Exyomara AvilaDesde: Bogotá, ColombiaUna cortesía de DR'Ministries y Canaan Seventh-Day Adventist Church ===================|| www.drministries.org ||===================18 de SeptiembreSi tú lo pides, echaré la red«Cuando terminó de hablar, dijo a Simón: "Boga mar adentro, y echad vuestras redes para pescar". Respondiendo Simón, le dijo: "Maestro, toda la noche hemos estado trabajando y nada hemos pescado; pero en tu palabra echaré la red» (Luc. 5: 4-5).En aquellos tiempos, ser pescador en Capernaúm era vivir encadenado a una monótona sucesión de noches faenando y de días pugnando con el fugitivo sueño. Para Simón, era seguir enredado en una rutina cuyo único aliciente era la captura nocturna con que mantener a la familia. No conseguir nada en toda la noche, en ese pequeño lago, constituía una verdadera tragedia familiar.Pero entonces y hoy Jesús tiene un plan mejor para quien acepta seguirle. A su indicación, a pesar de encontrarse en pleno día, contra toda lógica, Simón vuelve a echar las redes como tantas veces esa noche. Y al ir a levantarlas... rebullen con una captura increíble. La mejor que había imaginado nunca.El desconcertado pescador descubre así, como podemos descubrir también nosotros, que una sola hora con Jesús vale más que toda la vida sin él. Que seguir sus indicaciones es una garantía segura de bendiciones insospechadas.Ahora que Simón tiene un atisbo de lo que Dios está dispuesto a hacer por él, Jesús le dirige una inesperada invitación:«Si me sigues, yo haré de ti un magnífico pescador de hombres».Aquel que lee los corazones, le promete algo insólito, capaz de colmar sus mayores ilusiones. Algo que daría por fin sentido pleno, dirección y propósito, a su vida mediocre. Porque lo de pescar hombres, con las redes del amor y en un mar sin orillas, es colaborar con Jesús en la insuperable misión de llevar esperanza al mundo, transformando los corazones y abriéndolos a la solidaridad fraterna uno a uno.Simón intuye con acierto que lo que le espera siguiendo al Maestro vale mucho más que todo lo que deja. Y acepta su increíble invitación. Acierta, porque hay una diferencia abismal entre la incierta satisfacción de ganarse la vida, aunque sea bien (capturando peces o de cualquier otro modo), y el gozo supremo de guiar a seres humanos hacia el reino de Dios.Esa invitación sigue en pie para todos los que deseen formar parte del equipo de Jesús. Junto con lo que nos pide, nos da las capacidades para realizarlo. Hacer mi parte en la misión es actuar como Simón.Señor, sé que si me aceptas en tu equipo es porque vas a capacitarme para todo lo que me pidas. Si tú vas conmigo, pídeme lo que quieras. 

Jan Urban zaliczył w kadrze debiut niemal idealny. Na początek remis z Holendrami, a dwa dni później Biało-Czerwoni pewnie wygrywają z Finlandią. Ale jaka jest jego druga, mniej oczywista twarz? W naszej rozmowie zaglądamy nie tylko do szatni, ale też do codziennego życia selekcjonera. Dowiemy się, dlaczego w jego rodzinie ważne miejsce zajmują „Simpsonowie”, jak wyglądałaby jego droga, gdyby nie futbol. Urban zdradza, jak wygląda jego wymarzony samochód i dlaczego wciąż nie jest jego właścicielem. Wraca do bardzo osobistych historii – o żonie Zofii, spóźnionym ślubie i księdzu, który zamiast o przysięgę zapytał o wynik meczu. Nie zabrakło też wątku wiary i pytania, czy selekcjoner naprawdę prosi Boga o pomoc przed najważniejszymi spotkaniami. Czy Jan Urban współczuje swojemu poprzednikowi, Michałowi Probierzowi? Pytamy też, ile naprawdę zarabia trener kadry i czy grozi mu rola „zakładnika Roberta”. Na rozmowę zapraszają Kuba Wojewódzki i Piotr Kędzierski.    Podcast ma partnerów komercyjnych #płatnawspółpraca #podcast #WojewódzkiKędzierski

Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?

Efez. 2,8-10 (8) Gdyż z łaski jesteście zbawieni, przez wiarę. Nie jest to waszym osiągnięciem, ale darem Boga. (9) Nie stało się to dzięki uczynkom, aby się ktoś nie chlubił. (10) Jesteśmy Jego dziełem. Zostaliśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów. Bóg przygotował je już wcześniej, by były treścią naszego życia Nauczanie z dnia 14 września 2025

Kim naprawdę był Charlie Kirk? W naszym podcaście filmie przybliżamy jego niezwykłą drogę od 17-letniego licealisty, który tweetował do Glenna Becka o walce z "liberalnym nastawieniem", po 22-letniego wolontariusza na kampanii Donalda Trumpa Jr. w 2016 roku – noszącego bagaże i podającego napoje. Bez dyplomu uczelni, Kirk zbudował Turning Point USA, największą młodzieżową organizację konserwatywną w USA, działającą na ponad 3500 kampusach. W 2019 roku założył Turning Point Action, grupę polityczną, która odegrała kluczową rolę w mobilizacji młodych wyborców Trumpa w 2024 roku. Sondaż TikToka z tego roku wskazał go jako najbardziej zaufaną postać dla trumpistów poniżej 30 lat! Kirk prowadził codzienny trzygodzinny program radiowy i podcast, słynął z oratorskich talentów i życzliwego dialogu z oponentami. Jak sam mówił: "Uwielbiam rozmawiać z ludźmi, z którymi się nie zgadzam. Kiedy ludzie przestają rozmawiać, wtedy pojawia się przemoc i widmo wojny domowej".Pomimo gróźb, ataków i stalkingu, Kirk pozostał niezłomny – dokumentował starcia kamerami, widząc w nich "zderzenie idei". Jako głęboko wierzący chrześcijanin, cytował Psalm 97:10: "Ci, którzy kochają Boga, muszą nienawidzić zła". W podcaście George'a Janko w 2024 roku wyjaśniał: "Mam najlepszą osobę na świecie, moją żonę Erikę. Nie chcemy stanąć przed Bogiem i tłumaczyć się, dlaczego nie walczyliśmy ze złem". Pozostawił żonę i dwoje małych dzieci – córkę i syna – a jego dziedzictwo to inspiracja dla milionów młodych, zwłaszcza mężczyzn, do obrony patriotyzmu, wolności słowa i amerykańskich wartości.Reakcje po śmierci? Prezydent Donald J. Trump potępił "retorykę nienawiści lewicy", która według niego doprowadziła do tej tragedii, i obiecał ścigać winnych. Donald Trump Jr. nazwał Kirka "młodszym bratem" o "niezwykłej odwadze". Wszyscy żyjący byli prezydenci złożyli kondolencje, flagi opuszczono do pół masztu, a stadion Yankee oddał hołd. W filmie analizujemy, jak ta strata wpłynie na amerykańską politykę i ruch konserwatywny – czy głos Kirka naprawdę uciszy kula?Subskrybujcie Niepoprawni Dyplomaci, by nie przegapić naszych analiz dyplomacji, historii USA i bieżących wydarzeń! Kanał o stosunkach międzynarodowych, polityce amerykańskiej i kulisach dyplomacji – z perspektywy niepoprawnych, ale rzetelnych obserwatorów. Podzielcie się w komentarzach: Co sądzicie o dziedzictwie Kirka? Czy to znak czasów polaryzacji w USA?

Czy to ksiądz w szkole, czy rodzic w domu powinien odpowiadać za religijne wychowanie dzieci? Czy lekcje religii faktycznie pomagają poznać Boga, czy mogą oddalać młodych od wiary? W programie rozmawiamy z: - pastorem, - rodzicami, - młodzieżą – zarówno tymi, którzy chodzili na religię w szkole, jak i tymi, którzy wybrali inną drogę. Dołącz do rozmowy, by podzielić się swoim doświadczeniem i opinią! #KtórędyDoNieba #IPPTV #religia #Biblia #rodzicielstwo ----------------------------------------------------

Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?

Send us a textW tym odcinku dzielę się myślami odnośnie tematu, który jest bardzo ważny w mojej drodze wiary. - Modlitwa.Jest to refleksja oparta na kilku moich ulubionych fragmentach z Pisma Świętego i innych źródeł dotyczących modlitwy.Czym jest modlitwa? “Czy modlitwa jest tylko jednokierunkową komunikacją? Nie! … Na koniec naszych modlitw musimy poświęcić się intensywnemu słuchaniu – nawet przez kilka minut. Modliliśmy się o radę i pomoc. Teraz musimy „zatrzymać się i poznać, że On jest Bogiem” (Ps 46,10).President Spencer W. KimballW Ewangelii według Mateusza 26:41 odnajduję cenną radę:„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe.”W księdze Psalm 136 wyciągam naukę o nieustannej wdzięczności Bogu za wszystkie Jego dzieła:  „Wysławiajcie Pana, bo jest dobry…On pamiętał o nas w naszym uniżeniu…Wysławiajcie Boga niebios, bo Jego łaska trwa na wieki.”Na zakończenie podzielę się piosenką zatytułowaną „Modlitwa”, która została skomponowana niedługo po tym, jak odnalazłam swoją drogę do Chrystusa.www.kasiasmusic.comwww.kasiasfaithjourney.comhttps://www.facebook.com/kasiasfaithjourney/

O wypełnianiu braków, dobrym zerwaniu i żalu do Boga.

Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?