TOPVROUWEN Innercircle -voor vrouwen die graag boven het maaiveld uitsteken!

Tussen kerst en oud en nieuw wordt er veel gesproken over reflecteren. Terugkijken. Evalueren. De balans opmaken.Voor mij voelt deze periode inmiddels anders.Niet omdat ik niet reflecteer.Maar juist omdat reflecteren geen moment meer is.Het is een dagelijks proces geworden.In deze aflevering deel ik met je waarom ik rond deze dagen nauwelijks extra tijd hoef te maken om stil te staan. Reflectie loopt al mee in mijn dagen. In mijn keuzes. In mijn ritme. En juist daardoor wordt het licht, overzichtelijk en behapbaar.Ik neem je mee in hoe ik elke dag reflecteer.Niet groots. Niet zwaar.Maar praktisch. Helder. En consequent.De komende dagen deel ik tussen kerst en oud en nieuw ook mijn reflectievragen met je. Vragen die richting geven. Die ruis eruit halen. Die je helpen voelen wat klopt en wat niet meer.Wil je deze vragen ook ontvangen in het werkboek?Stuur me dan even een berichtje.Dan zorg ik dat je ze per mail ontvangt.Deze reeks is geen terugblik om het terugblikken.Het is een uitnodiging om anders te kijken.Zodat je niet blijft hangen in wat was, maar helder wordt in wat nu aan de orde is.

Dag 40... vandaag ga je zitten. Timer op 30 minuten... telefoon weg... papier erbij. Eerst even stil worden. Pak dan je zin van dag 1 erbij en schrijf drie korte stukken. Wat is verschoven in mij. Wie ben ik geworden. Wat wordt mijn nieuwe standaard. Sluit af met één zin hardop... ik ga niet terug naar hoe het was. En zet over zeven dagen vijftien minuten in je agenda om dit terug te lezen... zodat je niet gaat relativeren wat je net hebt opgebouwd.

Vandaag kijk je vooruit... zonder groot plan en zonder jezelf gek te maken. Schrijf drie zinnen op papier. Dit hou ik vast... dit verdiep ik... dit laat ik los. Eén gewoonte die werkt. Eén ding dat je nog half doet en nu echt gaat oefenen. Eén ruis ding dat weg mag. En dan maak je het praktisch... zet één vast moment in je agenda voor de komende week. Niet omdat je motivatie nodig hebt... maar omdat je ontwerp nodig hebt.

Vandaag geen mooie woorden... vandaag bewijs. Pak papier en pen en maak drie kopjes... energie, tijd, vertrouwen. Schrijf per kopje vijf concrete voorbeelden van de afgelopen dagen. Wanneer voelde je meer lucht. Waar ging iets sneller of simpeler. Wanneer nam je jezelf serieus. Klein mag. Sterker nog... klein moet. Want je hoofd kan van alles roepen... papier laat zien wat echt veranderd is. Dit moment maakt zichtbaar wat je al gebouwd hebt.

Vandaag maak je het jezelf makkelijker... zonder groot gedoe. Kies één ding dat steeds terugkomt en elke keer net teveel denkwerk vraagt... en zet het vast. Een vaste plek. Een vaste manier. Een korte checklist. Een template. Een reminder. Niet omdat je strak moet leven... maar omdat je brein geen opslagruimte hoeft te zijn. Wat jij niet meer hoeft te onthouden... geeft rust. En die rust... is precies waar moeiteloosheid van gemaakt wordt.

Vandaag voeg je niets toe... je haalt iets weg. Niet omdat je te weinig doet... maar omdat je te veel vasthoudt dat ooit logisch was en nu vooral ruimte inneemt. Kies één verplichting die geen energie geeft en niets oplevert... en schrap het. Niet verplaatsen. Niet optimaliseren. Schrappen. Dat voelt even alsof je stout bent... terwijl het eigenlijk volwassen leiderschap is. Je maakt ruimte... en je laat jezelf zien dat jij kiest.

Dag 35 vraagt moed.Niet naar jezelf toe.Maar naar buiten.Ik zie hoe makkelijk het is om iets voor jezelf te besluiten…En het vervolgens stil te houden.Alsof het dan minder echt is.Vandaag doe je het anders.Je vertelt iemand wat jouw nieuwe norm is.Wat je niet meer doet.Wat je niet meer accepteert.Niet om goedkeuring te krijgen.Maar om jezelf serieus te nemen.Zodra je het uitspreekt verandert de energie.Het wordt concreet.Het krijgt gewicht.Kies één persoon.Zeg het hardop.En voel hoe jouw besluit steviger wordt… omdat jij het zichtbaar maakt.

Dag 34 gaat over iets wat vaak wordt overgeslagen.Niet nog een inzicht. Niet nog een oefening.Maar een besluit.Wat wordt jouw nieuwe norm?Niet wat je hoopt vol te houden.Maar wat je vanaf nu normaal vindt.Ik merk hoe snel we tevreden raken met tijdelijke verbetering.Even meer rust. Even meer ruimte.En daarna glijden we terug.Vandaag niet.Vandaag kies je bewust wat jouw ondergrens wordt.Hoe je werkt. Hoe je beslist. Hoe je omgaat met je tijd en energie.Niet vanuit ambitie.Maar vanuit zelfrespect.Schrijf het op.Eén nieuwe standaard.En voel wat dat met je doet.

Vandaag luister je omdat jouw resultaten gezien moeten worden.Niet vluchtigmaar met volwassen helderheid.Je bouwt vertrouwen door hardop te erkennen wat jij hebt gecreëerd.Vieren is geen luxevieren is strategie.Dit is de dag waarop jij jouw groei serieus neemten jouw identiteit meebeweegt met jouw impact.

We zeggen massaal dat het anders moet.Meer rust. Meer ruimte. Meer vrijheid.Maar zodra het werk begint…wordt het stil.Wat mij opvalt.Dag na dag zie ik het aantal deelnemers aan moeiteloos manifesteren afnemen.Niet omdat het niet werkt.Maar omdat het niet snel genoeg werkt.Veertig dagen blijkt te lang.Er was misschien gehoopt op veertig minuten.Of liever nog… veertig seconden.We willen wel verandering.Maar niet de herhaling.Niet de confrontatie.Niet het ongemak van blijven staan als er nog niets te zien is.Tegelijk blijven we klagen.Over hoe zwaar het is.Hoe vol het hoofd zit.Hoe weinig ruimte er voelt.En toch doen we precies hetzelfde.Dag na dag.Wat ik misschien nog het meest schrijnend vind…hoe normaal we het zijn gaan vinden om onszelf kleiner te maken dan we zijn.Niet te zichtbaar.Niet te uitgesproken.Niet te veel.Alsof dat helpt.Terwijl groter gaan geen ego is.Maar lucht.Ruimte.Adem.In deze aflevering deel ik mijn verwazing.Mijn observaties.En mijn uitnodiging.Niet om harder te werken.Maar om eerlijk te kijken.Wil je het echt anders…of wil je vooral dat het anders voelt zonder dat jij hoeft te bewegen?Luister.En wees eerlijk tegen jezelf.

Vandaag luister je omdat één keuze jouw hele ritme verandert.Je weet wat werkt.Je voelt welke gewoonte jouw richting opent.Deze dag draait om herhalen wat klopt.Eén gedrag dat je consequent vasthoudtzodat groei geen toeval meer ismaar gevolg van jouw besluit.Dit is de dag waarop jij kiest voor stevigheid.

Vandaag luister je omdat jouw groei zichtbaar wordt in gedrag dat je allang inzet.Je ziet patronen.Je voelt meer helderheid.Je merkt dat je keuzes volwassen worden.Deze dag draait om drie inzichten die jou verder dragen dan je ooit hebt durven denken.Niet om denkenmaar om integreren.Dit is de dag waarop jij jezelf terugvindt in waarheid.

Vandaag tel je.Nuchter. Eerlijk. Zonder ruis.Niet om jezelf te beoordelenmaar om te zien wat je daadwerkelijk hebt neergezet in deze dertig dagen.In mijn eigen ritme merkte ik altijd hetzelfde moment.Het punt waarop ik dacht dat ik nog niet genoeg had gedaantotdat ik de cijfers naast elkaar legde.Dan zag ik ineens wat er wél was verschoven.Niet omdat ik harder had gewerktmaar omdat ik anders was gaan kiezen.Dat is wat jij vandaag doet.Je brengt je manifestatie terug naar één meetbaar beeld.Niet grootsmaar concreet.Hoeveel keer heb je gekozen voor richtingin plaats van ruisHoeveel momenten heb je de saboteur doorzienHoe vaak heb je ja gezegd waar het teldeen nee waar het moestWelke kansen kwamen op je padWelke gesprekken ontstondenWelke acties zetten iets in bewegingSchrijf de cijfers op.Niet als bewijsmaar als inzicht.Want pas wanneer je ziet wat er al in beweging issnap je waar je de komende tien dagen op doorbouwt.Vandaag kijk je jezelf in de ogen en zegt:dit is wat ik in dertig dagen heb gecreëerddit is wat kloptdit is waar ik verder ga.Moeiteloos manifesteren vraagt om ritmemaar het vraagt net zo hard om zien wat er al staat.

Aansluitend op dag 28, waar je zichtbaar werd door iemand eerlijk te vragen wat jij zelf nog niet zag, ga je vandaag één laag dieper.Je kijkt naar het systeem dat jij dagelijks voedt.Niet het grote systeem.Jouw systeem.Hoe je werkt. Hoe je keuzes maakt. Hoe je dag stroomt.In mijn eigen ondernemerschap zag ik steeds hetzelfde terugkomen.Ik dacht dat ik helder was.Ik dacht dat ik goed geordend was.Ik dacht dat ik scherp koos.Maar zodra ik iemand vroeg om feedback, zag ik plots waar mijn systeem lek liep.Niet in mijn intentiemaar in mijn structuur.Te veel open eindjes.Te weinig besluitvorming.Te veel schakelen op gevoel terwijl ik helderheid nodig had.Dat is precies wat jij vandaag onderzoekt.Je checkt je ritme op logica.Je checkt je keuzes op richting.Je checkt je systeem op stevigheid.Kies één onderdeel.CommunicatieOpvolgingPlanningBesluitvormingEn kijk er eerlijk naar.Niet omdat je harder moetmaar omdat een systeem je draagtof vertraagt.Je laat vandaag geen gaten open.Je brengt één onderdeel terug naar eenvoud.Je maakt één beweging die jouw doel dichterbij brengt.Moeiteloos ontstaat niet uit meer doenmaar uit een systeem dat klopt met wie jij vandaag bent.

Je hebt de afgelopen dagen gezien wat er gebeurt zodra je richting kiest.Je blokkeerde tijd.Je hield je focus.Je handelde zonder omwegen.En ergens daarin ontstond iets nieuws…jouw ritme werd helderder.Vandaag voeg je één beweging toe die vaak het meest wordt uitgesteldomdat het precies raakt aan wat je spannend vindt.Niet omdat je afhankelijk bent van de mening van een andermaar omdat goede feedback je uitnodigt om te zien wat je zelf nog niet ziet.Je kiest iemand die dicht genoeg bij je staat om eerlijk te zijnen ver genoeg om niet te sparen.En je stelt één vraag.Je vraagt niet om bevestigingniet om complimentenniet om geruststelling.Je vraagt om helderheid.Waar zie jij dat ik nog wegloopwaar ik eigenlijk mag blijven staanals ik kijk naar wat ik in deze veertig dagen wil laten ontstaan…Je ademt.Je luistert.Je laat binnen wat klopt.En je laat liggen wat niet van jou is.Vandaag train je het vermogen om zichtbaar te wordenvoor jezelf en in de ogen van een ander.Niet harder.Wel scherper.

Je valt niet terug op de specialist omdat je die rol zo fijn vindt.Je valt terug omdat het de enige plek is waar je ooit onvoorwaardelijke veiligheid voelde.De plek waar je nooit iets verkeerd kon doen.De plek waar erkenning gegarandeerd was.Maar precies die oude veiligheid houdt je weg van de volwassenheid van je leiderschap.Niet omdat je het niet kunt, maar omdat je nog niet durfde te verschijnen in de rol die je allang draagt.

Vandaag ervaren we wat er gebeurt als je jezelf even uit de ruis haalt. Niet de hele dag.. alleen één blok. Eén bewust gekozen moment waarop jij nergens anders hoeft te zijn dan hier.Vijfenveertig minuten klinkt klein. Maar precies daarin zit de magie. Het dwingt je om te kiezen. Om te doen wat telt. Om je aandacht niet te laten versnipperen door vragen, schermen, gedachten die alle kanten op schieten.Ik neem je mee in hoe focus voelt wanneer je hem niet opjaagt maar uitnodigt. Waarin je merkt dat je systeem ontspant zodra jij een duidelijke grens neerzet. Dit is van mij. Dit is nu.Luister. En ontdek wat er gebeurt als jij jezelf vandaag één blok gunt waarin niets of niemand met je meebeweegt. Alleen jij. En dat wat er echt toe doet.

Dit is de dag waarop je niet langer rondjes draait om je intentie heen. Je maakt iets concreet. Iets kleins. Iets dat telt.Geen grote gebaren.. geen nieuwe plannen.. maar één zichtbaar stapje naar buiten. Een keuze die voelt als: nu klopt het weer. Nu beweegt er iets.Ik neem je mee in hoe je dat onderscheid maakt. Wat een echte beweging is en wat alleen maar drukte geeft. Je voelt het verschil meteen. De ene stap haalt ruis weg. De andere stap brengt je dichter bij wie je wilt zijn.Luister. En besluit. Wat is de beweging die jij vandaag niet langer uitstelt.

Vandaag maak ik tijd.Niet omdat hij toevallig vrijvaltmaar omdat ik hem claim.Ik blok één stuk in mijn agendadat alleen bedoeld is voor mijn doel.Geen mail.Geen telefoon.Geen ruis die me wegtrekt.In dat blok ontstaat richting.Rust.Voortgang.Tijd blijkt geen kwestie van drukte.Tijd is een gevolg van kiezen.Vraag voor vandaag:Waar maak ik bewust tijd voorom mijn doel dichterbij te brengen?

Twijfel is energieverlies.Het maskeert zich als zorgvuldigheid.Maar het is uitstel.Vandaag oefen je iets anders.Doen zonder heroverwegen.Besluiten zonder terugkrabbelen.Je voelt wat klopt en je volgt dat.Direct.Je traint een nieuw ritme.Niet harder. Wel helderder.

Eén gesprek kan een richting veranderen.Niet omdat je het perfect voorbereidt.Maar omdat je je uitspreekt.Omdat je zichtbaar maakt wat je wilt.Omdat je stopt met wachten tot iemand anders het ziet.Vandaag kies je voor contact dat je doel dichterbij brengt.Één gesprek. Echte beweging.

Je maakt vandaag één belofte aan jezelf.Niet groot.Wel bindend.Het is het moment waarop je voelt of je jezelf serieus neemt.Micro commitments bouwen vertrouwen.Niet door woorden maar door doen.Vandaag bewijs je dat je jezelf kunt volgen.

Vandaag draait alles om één keuze. Eén actie die ertoe doet.Voordat de wereld iets van je vraagt.Voordat je afgeleid raakt.Voordat je weer in die oude reflex stapt van eerst anderen helpen.Je zet de toon door vroeg te kiezen wat jou dichter bij je doel brengt.Dit is jouw ritme moment.Eerst jij. Eerst richting. Eerst resultaat.

Vandaag kijk ik terug om te zien wat er al verschoven is. Niet om te controleren, maar om te erkennen dat mijn systeem de afgelopen weken opnieuw is gaan bewegen. Ik zie waar mijn keuzes anders zijn, waar mijn energie rustiger is en waar ik ruimte heb teruggepakt. Dit is het moment waarop mijn brein begrijpt dat het nieuwe werkt. Dag 20 markeert het eerste bewijs van beweging, en vanaf hier bouw ik verder.

Vandaag zie ik de signalen die passen bij mijn intentie. Geen magie. Alleen scherpte. Een zin. Een kans. Een ingeving. Ik herken wat klopt en schrijf het op, zodat ik kan bouwen op wat al beweegt. Manifesteren begint bij zien wat er al is.

Vandaag train ik vertrouwen. Elke keer dat ik wil controleren, grijpen of forceren kies ik voor een andere beweging. Ik vertrouw op timing. Ik laat de tussenruimte bestaan. Ik oefen gedrag dat past bij de toekomst die ik aan het bouwen ben.

Nee is geen verzet maar volwassen richting. Vandaag kijk ik radicaal eerlijk naar wat niet meer klopt. Ik kies drie nee's die ruimte openen. Eén daarvan voer ik vandaag door. Ik laat los wat mij vertraagt en maak ruimte voor wat mij vooruit trekt.

Elke ja is een contract met mijn toekomst. Vandaag kies ik drie bewuste ja's die mijn richting versterken. Ik zeg alleen ja tegen wat bijdraagt aan mijn intentie. Eén ja voer ik meteen uit. Geen uitstel. Geen twijfel. Alleen richting.

Vandaag beweeg ik. Niet voor prestatie maar voor energie. Tien minuten waarin mijn lichaam herinnert wat mijn hoofd soms vergeet. Beweging kalibreert mijn richting. Het maakt mijn intentie voelbaar. Ik beweeg zoals mijn toekomstige zelf al leeft.

Mijn omgeving laat altijd zien hoe ik ervoor sta. Vandaag maak ik mijn werkplek congruent met mijn intentie. Ik verwijder ruis. Ik creëer ruimte. Ik stem af. Een omgeving die klopt dwingt me om helderder te kiezen en sneller te zien wat belangrijk is.

Wij leerden elkaar vorig jaar rond deze tijd kennen.Zij stond nog half in haar oude leven als corporate vrouw.En ze voelde dat er meer in haar lag dan ze ooit had laten zien.We gingen samenwerken.Stap voor stap.Steeds dichter op de kern.Tot dat moment kwam.De diagnose die alles uit elkaar kon trekken.Een ziekte die je normaal gesproken dwingt om stil te vallen.Maar zij keek anders.Ze keek maar naar één vraag: wat kan er wel?En precies daar begon het echte werk.Niet naïef.Niet stoer.Wel radicaal eerlijk.We bouwden na de eerste ronde chemo een nieuw ritme.Nieuwe routines.Nieuwe rituelen.Niet om sterk te lijken.Maar om in balans te blijven.Om vooruit te kunnen.Om te dragen wat gedragen moest worden zonder zichzelf te verliezen.Ondernemen werd geen prestatielijn meer.Het werd een levenslijn.Een manier om richting te houden wanneer het leven je dwingt tot vertraging.Een manier om trouw te blijven aan wie je bent, ook als het ingewikkeld wordt.Dit is wat leiderschap werkelijk laat zien.Niet in perfecte weken.Maar in onmogelijke weken.Niet wanneer alles meezit.Maar wanneer je gedwongen wordt om opnieuw te kiezen wat klopt.En dat is waarom ik dit deel.Omdat ondernemen niet gaat over volle agenda's.Maar over innerlijke ruimte.Omdat leiderschap niet gaat over bewijs.Maar over waarheid.En omdat zij elke dag opnieuw kiest voor die waarheid.Ook wanneer niemand zou verwachten dat ze nog iets zou kunnen.Luister.Voel.En vraag jezelf af:Wat kan er vandaag wél?

Vandaag sluit ik mijn ogen om te zien wat al mogelijk is. Ik visualiseer niet om te ontsnappen maar om mijn brein voor te bereiden op wat ik ga creëren. Drie minuten. Eén scène. Eén gevoel. Eén besluit. Ik beweeg vanaf vandaag richting dat beeld in plaats van richting mijn oude reflexen.

Vandaag begint anders.Niet vanuit moetenmaar vanuit besluit.Ik merk hoe snel ik kan wegschuiven in druktehoe snel ik kan wachten tot het juiste moment verschijntmaar dat moment komt nooit uit zichzelf.Het ontstaat wanneer ik het kies.Daarom werk ik vandaag met één zin.Eén richting.Eén beweging die alles openzet.Vandaag creëer ik resultaat door helder te beginnen.Door mijn aandacht te richten voordat de wereld binnenkomt.Door te bepalen wat ik wil laten groeienin plaats van te reageren op wat zich aandient.Het is een kleine zinmaar hij zet mijn hele dag in een andere stand.Ik voel het meteen.Meer richtingmeer rustmeer regie.Stel jezelf diezelfde vraag terwijl je luistert.Welke zin maakt jouw dag vandaag helder?Schrijf hem op.Zeg hem hardop.Begin daarmee.

Vandaag draai ik aan een stille knop die meer invloed heeft dan ik vaak wil toegeven.Mijn taal.De woorden die ik kies laten haarscherp zien waar ik vandaan beweeg.En waar ik onbewust nog blijf hangen.MoetenStraksEerst nog evenHet zijn kleine woordenmaar ze sturen een hele dag.Vandaag spreek ik alleen in besluiten.Ik creëer richting door te zeggen wat ik doe.Niet wat ik ooit nog van plan ben.Niet wat ik misschien nog moet.Maar wat ik nu kies.Ik merk hoe mijn energie verandert wanneer ik mijn taal opschoon.Het maakt me concreet.Scherp.Aanwezig.Manifesteren begint niet bij je doel.Het begint bij de manier waarop je spreekt over jezelfje tijdje intentie.Vandaag kies ik woorden die dragen wat ik werkelijk wil creëren.

Vandaag sluit een eerste fase af.Tien dagen waarin je hebt losgelaten, gesneden, gekozen, geschrapt, gevoeld.En nu komt het punt waarop je jezelf opnieuw definieert.Niet vanuit discipline.Niet vanuit moeten.Maar vanuit richting.Ik zie het telkens gebeuren bij vrouwen die veel dragen.Ze weten precies wat ze níet meer willenmaar ze durven nog niet uitspreken wie ze wél zijn wanneer het klopt.Toch is dat het moment waarop alles schuift.Wanneer je jezelf één zin geeft die klopt in elke vezel.Een zin die richting geeft wanneer je agenda volloopt.Een zin die steviger staat dan twijfel.Een zin die jou herinnert aan de vrouw die je aan het worden bent.Vandaag schrijf je dat.Eén zin.Niet langer dan dat.Ik ben iemand die…Daar vul je in welk gedrag hoort bij jouw doel.Niet de versie die je hoopt te wordenmaar de versie die je vandaag al kunt kiezen.Ik ben iemand die helder kiest.Ik ben iemand die rust bewaakt.Ik ben iemand die eerst richting bepaalt en dan pas beweegt.Ik ben iemand die niet terugschiet in het oude systeem wanneer het spannend wordt.Ik ben iemand die zichzelf serieus neemt.Kies jouw zin.Laat hem kloppen.Laat hem eenvoudig zijn.Laat hem waar zijn.Vanaf vandaag is dit jouw anker.En morgen gaan we verder bouwen op deze nieuwe basis.

Vandaag tel je iets wat je normaal niet opmerkthoe vaak je in tekort denkt.Het zit in kleine zinnen die je bijna nonchalant uitspreektik red het niethet is te veeldit komt nooit afanderen zijn snellerik loop achter.Ik ken dat scriptjarenlang draaide het onder mijn keuzes zonder dat ik het doorhad

Ik neem je vandaag mee in iets wat pijnlijk eerlijk is en tegelijkertijd bevrijdend.Want als jij zegt dat je meer wilt manifesteren.. meer wilt aantrekken.. meer wilt creëren.. dan moet je één ding durven zien: waar je energie lekt.

Vandaag nodig ik je uit om even stil te staan. Niet om iets te fixen. Niet om iets te willen. Maar om eerlijk te kijken naar wat er nu is.Ik doe dit zelf vaker dan me lief is. En elke keer verrast het me hoe ongemakkelijk eerlijkheid kan voelen. Niet de grote eerlijkheid die je wereld op z'n kop zet… maar de kleine. De bijna terloopse. De eerlijkheid die fluistert waar je allang aan voorbij probeerde te rennen.De vraag van vandaag is scherp. Kort. En confronterend.Als ik zo doorga… bereik ik dan wat ik wil…?

Vandaag kijk ik niet naar wat er beter moet… maar naar wat er al wérkt.Dankbaarheid is geen zweverig gevoel. Het is een manier van kijken. En vandaag maak je dat kijken meetbaar.Ik neem je mee in hoe snel we vergeten wat er goed ging. Hoe we kleine successen wegwuiven. Hoe ons brein vooral ziet wat ontbreekt.Maar manifesteren begint bij het versterken van wat er al is.In deze aflevering nodig ik je uit om drie momenten van vandaag te tellen.Drie dingen die goed gingen.Niet groot… maar concreet.Een keuze die rustig voelde. Een gesprek dat je helderheid gaf. Tien minuten zonder afleiding.Je zet vandaag cijfers op beweging.Niet om te presteren… maar om te zien hoeveel invloed je al hebt.Luister mee.Ontdek hoe dankbaarheid in cijfers het begin is van intentie… richting… en moeiteloze creatie.

Vandaag gaat alles over kiezen. Niet harder werken … maar helder zien wat jouw ene stap is om dichter bij je doel te komen. In deze aflevering vertel ik hoe ik mezelf dwong te kiezen tussen tien taken en één beweging die werkelijk verschil maakt.Ik laat zien hoe je de ruis van je to‑do‑lijst filtert en alleen overhoudt wat je energie versterkt. Je hoort waarom dit spannende moment – stoppen met alles tegelijk en voluit gaan voor het belangrijkste – je richting radicaal verandert.Welke stap is voor jou vandaag onmisbaar? Wat laat je los zodat jouw aandacht zich kan richten op dat ene? Luister en ervaar hoe focus moeiteloos manifesteren mogelijk maakt.

Vandaag gaan we verder waar gisteren eindigde.Want manifesteren klinkt vaak groot maar het werkt juist in het kleine.In hoe je opstaat.In de gedachte die je niet laat escaleren.In het moment waarop je iets wilt wegduwen maar toch even blijft kijken.Ik neem je vandaag mee in die kleine verschuivingen die je richting bepalen.Niet omdat het spannend ismaar omdat je brein precies daar leert te kiezen voor iets nieuws.Deze dag is een uitnodiging om het subtieler te maken.Heldere aandacht.Kleine acties.Veel meer invloed dan je denkt.Laten we beginnen.

Manifesteren.Het woord alleen al zorgt bij veel mensen voor opgetrokken wenkbrauwen.Alsof ik de hele dag op een meditatiekussen zit te wachten tot het universum mijn agenda regelt.Alsof ik mijn omzet bij elkaar visualiseer.Alsof alles vanzelf gaat als je het maar hard genoeg wenst.Ik geloof daar niet in.Nooit gedaan ook.Wat ik wel geloof, is dat je leven verandert zodra jij anders kiest.Heel concreet. Heel klein. Heel dagelijks.En dat is precies waar moeiteloos manifesteren voor mij over gaat.Niet over magie.Maar over microgedrag.Over aandacht.Over eerlijk kijken naar wat je doet en kiezen of het past bij de toekomst die je wilt bouwen.Ik start daarom een experiment van veertig dagen.

Gisteren koos je je doel. Vandaag kies je je richting.Zonder intentie blijft een doel een zin op papier.Intentie is de energie die alles in beweging zet.Vandaag formuleer je in één heldere zin waar jij naartoe beweegt.Niet hopen, maar besluiten.Welkom bij dag 2 van Moeiteloos Manifesteren.

Vandaag start ik een experiment: het kan dus niet fout gaan... Het is druk, ja. Maar wat als het makkelijker kan niet door minder te doen, maar door anders te kijken?De komende 40 dagen starten we een experiment dat niet kan mislukken.Geen zweverig gedoe, maar neuroplasticiteit in actie: je traint je brein om eenvoud te vertrouwen.Vandaag kies je één concreet doel dat je in 40 dagen wilt manifesteren.Niet harder werken. Anders kijken.Welkom bij dag 1 van Moeiteloos Manifesteren.Stuur me een DM als je ook de overige 39 dagen wilt ontvangen....

In deze aflevering gaat het over de vrouwen die na een lange carrière niet opnieuw beginnen, maar opnieuw kiezen.Over de overgang van loondienst naar leiderschap, van structuur naar zelfstandigheid, van moeten naar mogen.Over waarom twintig jaar ervaring niet verdwijnt zodra je ondernemer wordt — maar juist je grootste kapitaal wordt.Moeiteloos ondernemen begint niet met een leeg blad, maar met een nieuwe blik.Luister mee en ontdek waarom dit geen nieuwe start is, maar de volgende laag van leiderschap.

In deze aflevering neem ik je mee in een eerlijk gesprek over geld, richting en leiderschap. Over wat er gebeurt als je niet alleen doelen stelt, maar jezelf de vraag durft te stellen: wie wil ik eigenlijk zijn over tien jaar? En welke keuzes horen daarbij, vandaag al.

Aflevering 4 van 7De eerste honderd dagen van moeiteloos leiderschap gaan over helderheid.Niet nog meer plannen, maar durven pauzeren.Weten wat je niet meer wilt.Vertragen is geen zwakte.Het is de enige manier om weer richting te voelen.Helderheid is geen luxe.Het is leiderschap.

aflevering 3 van mijn 7delige reeks!Kracht is niet hard.Kracht is helder.We denken dat we sterker worden door meer te doen,maar vaak groeien we pas wanneer we durven laten.In deze aflevering neem ik je mee naar de kern van leiderschap.Niet alles weten, maar wel weten wat van jou is.Helderheid vraagt moed.De moed om te kiezen, ook als anderen het niet begrijpen.

We leren al vroeg dat kracht betekent dat je alles aankunt.Doorgaan. Dragen. Bewijzen dat je het redt.Maar juist die kracht wordt vaak onze valkuil.We raken verstrikt in wat we allemaal kunnenen vergeten te voelen of we het nog willen.Volwassen leiderschap gaat niet over volhouden.Het gaat over loslaten.Over de ruimte die ontstaat als je stopt met overleven.

Vijf jaar geleden legde ik mijn werk neer.Zonder plan. Zonder vangnet.Maar met één glashelder gevoel: dit klopt niet meer.Deze week, precies vijf jaar later, keek ik terug.Niet met spijt, maar met verwondering.Want juist dat moment van stoppen werd het begin van alles wat ik nu leef.Ik dacht dat ik faalde, maar eigenlijk koos ik.Kiezen om te ademen. Om te voelen. Om weer te leven.In deze aflevering deel ik waarom moeiteloosheid niet begint bij succes, maar bij de moed om stil te vallen.

Vijf jaar geleden legde ik mijn werk neer.Van de ene op de andere dag.Zonder plan. Zonder vangnet.Maar met één glashelder besef: dit klopt niet meer.Deze week, precies vijf jaar later, heb ik teruggekeken.Niet met spijt, maar met nieuwsgierigheid. Wat maakte dat ik zo snel herstelde? Dat ik niet alleen opstond, maar ook weer doorliep — steviger, helderder, vrijer dan ooit.En wat ik zag, was dit: het was de combinatie.Niet óf helen óf handelen.Maar én helen én handelen.Helen, door met een psycholoog te werken aan alles wat ik jarenlang had weggedrukt. De patronen, de overtuigingen, het altijd maar doorgaan.Handelen, door direct met een mentor te werken aan wat er wél mocht ontstaan. Mijn toekomst. Mijn richting. Mijn nieuwe manier van werken en leven.Die twee tegelijk — dat is waar de echte versnelling zat.Niet blijven hangen in zelfreflectie, maar ook niet doordraven in actie.Helen en handelen.Zachtheid en scherpte.Verwerken en vooruit.In de podcast van vandaag neem ik je mee in dat inzicht.Wat er nodig is om niet alleen te herstellen, maar ook te hervormen.Om niet te wachten tot het beter gaat, maar beter te worden terwijl je beweegt.Luister de aflevering via Spotify of Apple Podcasts — en ontdek waarom juist de combinatie van helen én handelen alles kan veranderen.