Podcasts about sterker

Slechts 777 meter kwam Mathieu van der Poel tekort om een huzarenstukje van de bovenste plank succesvol af te ronden. Met grote dank aan Jonas Rickaert, die de wens had om ooit eens de podiumceremonie in de Tour de France te ondergaan. Zijn kopman hielp hem graag. En dat daags voor een van de sleutelritten van deze Ronde van Frankrijk. We bespreken alles in een nieuwe WielerFlits Update!WINACTIEDe winactie van vandaag: maak kans op een Birzman Studio Toolbox van Merida (t.w.v. €399,95)! Wil jij kansmaken op deze prijs? Speel dan deze Tourzomer mee met de WielerFlits winactie.Het begon zaterdagavond in het Campanile-hotel in Angers als grapje. Jonas Rickaert die al lachend vertelde dat hij ervan droomt om ooit op het Tourpodium zelf een huldiging mee te maken. Mathieu van der Poel kon er niet mee lachen. Sterker: hij wilde zijn jarenlange ploegmaat eraan helpen, ongetwijfeld als dank voor zijn immer onverwoestbare steun. Zondagmiddag voegde eerst Rickaert en daarna MVDP daad bij het woord. En zo dwarsboomden ze de rest van het peloton, dat graag van deze vlakke rit een extra rustdag of snipperdag wilde maken. Met een gemiddelde van meer dan vijftig kilometer per uur deden een beresterke Rickaert en Van der Poel het peloton pijn. Geletruidrager Tadej Pogacar had afgezien en ook andere renners kwamen als lijken over de finish. Toen Rickaert eenmaal uitgeroepen was tot meest strijdlustige renner en zijn tank leeg was, probeerde Van der Poel in zijn eentje het jagende peloton af te houden. Tot zijn irritatie waren het juist de ploegen die in de vlucht moesten zitten, die het gaatje dichtreden. Normaal was deze exercitie kansloos, maar MVDP bewees bijna het tegendeel.Indirect kostte het ook ook Pogacars belangrijkste helper de kop. De Portugees reed sinds Mûr-de-Bretagne rond met een gebroken rib en dat bleek er te veel aan: Ciao Almeida. En dat is een aderlating. Onze verslaggever Youri stipte voor de Tour al aan dat Visma | Lease a Bike in de tiende etappe op de verrassing gaat spelen. Door het wegvallen van Almeida, zal de Nederlandse ploeg het nu zelfs móeten proberen volgens hem. Collega Maxim denkt echter dat Pogacar ongenaakbaar is en is iets voorzichtiger in zijn uitspraken. Je hoort het in de WielerFlits Update!Deze podcast wordt mede-mogelijk gemaakt door Alpecin DMG shampoo en de casual (wieler)kleding van Le Patron.

Wat als je moet beginnen als ondernemer met niets? Sterker nog, wat als je omgeving je ook nog eens niet ondersteunt in jouw wensen en doelen? Ondernemer en auteur Aysel Disbudak kan hier alles over vertellen uit haar eigen ervaring. Waar komt ze vandaan, waar staat ze nu en waar gaat ze naartoe? Op de hoogte blijven? Abonneer op ons YouTube kanaal! https://www.youtube.com/@RealEstateMasterclass ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Je kunt prima honderd jaar oud worden en onbevangen door het leven stappen zonder je ooit af te vragen hoe je eigenlijk elektriciteit maakt, waarom glas wel doorzichtig is en steen niet, hoe de zon aan haar energie komt of hoe het überhaupt mogelijk is dat er zoiets bestaat als een heelal. Maar als je die vraag eenmaal hebt gesteld en op zoek gaat naar het antwoord blijkt er bijna altijd een fascinerende wereld achter schuil te gaan. Al die kennis over hoe de natuur zich gedraagt hebben we als mensheid in de geschiedenis stukje bij beetje verzameld. Hoewel deze zoektocht wordt gedreven door pure nieuwsgierigheid, hebben de meeste nieuwe inzichten en de nieuwe technieken die ontwikkeld moesten worden om het antwoord te vinden ook steeds weer hun weg gevonden naar ons dagelijks leven. Sterker nog, ze vormen zonder dat veel mensen dat beseffen, de basis van onze moderne maatschappij: zonder relativiteitstheorie geen GPS, zonder quantummechania geen computerchip, zonder anti-materie geen PET scan om tumoren te localiseren … en zonder deeltjesversnellers geen manier om kwaadaardige tumoren te bestralen. Het zoeken naar antwoorden op deze grote ‘waarom-vragen’ is absoluut niet makkelijk. De natuur geeft haar geheimen namelijk niet zomaar prijs en het heeft generaties wetenschappers enorm veel bloed, zweet en tranen gekost om de natuur haar geheimen te ontfutselen. Dat doen we door haar gedrag in detail te bestuderen, patronen te herkennen en zo stap voor stap door te dringen tot de plek waar het antwoord verborgen ligt. Die onbedwingbare drang om steeds weer grenzen te verleggen is een menselijke eigenschap die we heel goed kennen uit de sport en van ontdekkingsreizigers uit een ver verleden. En hoewel het vaak de woorden ‘groter’, ‘hoger’ en ‘sneller’ zijn die we associëren met vooruitgang is er ook een groep wetenschappers die juist de uitdaging zoekt in precies het tegenovergestelde: ‘klein, kleiner, kleinst’. Het is een internationale groep wetenschappers, waar ik er ook een van ben, die in onderzoeksinstituten en laboratoria over de hele wereld op zoek zijn naar de elementaire bouwstenen van de natuur. Waar is alle materie toch uit opgebouwd? En welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Deze fascinerende zoektocht naar de fundamenten van de natuur is het onderwerp van deze podcast. Ik ben Ivo van Vulpen, een Nederlandse deeltjesonderzoeker verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en het onderzoeksinstituut Nikhef. In de eerste vier afleveringen ben ik je gids op weg naar het randje van de kennis en vertel ik je hoe het ons in de afgelopen honderd jaar gelukt is om steeds weer een diepere laag bloot te leggen; in een wereld die letterlijk heel dichtbij is, maar die zo klein is dat we het niet met onze ogen kunnen zien. Ik vertel over de fascinerende ontdekkingen die we gedaan hebben. Ik ga bijvoorbeeld vertellen dat net zoals kinderen met een paar legoblokjes de meest fantastische bouwwerken kunnen maken, ook de natuur, met al haar complexiteit, van sterren en planeten, tot en met de microfoon waar ik nu in praat ook is opgebouwd uit maar een handjevol bouwstenen. In de vijfde en laatste aflevering vertel ik wat er nog te ontdekken is. En hoe we van plan zijn die antwoorden te vinden. Deze tak van de wetenschap staat ver af van het clichébeeld dat mensen vaak hebben van onderzoekers als wereldvreemde zonderlingen in een stoffig laboratorium. Het is een wereldwijde onderneming waarin wetenschappers uit bijna alle landen van de wereld samenwerken, samen moeten werken in grote experimentele onderzoekscentra zoals het Europees centrum voor deeltjesfysica, CERN in Genève. Zulke samenwerkingsverbanden zijn verre van triviaal. Natuurkundigen kunnen enorm eigenwijs zijn en om dan ook nog eens natuurkundigen uit verschillende landen met elkaar samen te laten werken is op het eerste gezicht een ideaal scenario voor problemen. En toch lukt het ons. Maar hoe dan? Uiteindelijk blijkt de sleutel te liggen in het feit dat we een gedeelde droom hebben. We delen die universele en on-be-dwing-bare nieuwsgierigheid, die honger naar antwoorden op de mysteries die we niet begrijpen. Vanuit Nederland doen veel universiteiten mee in dit avontuur en er is zelfs een nationaal instituut: het Nikhef, het Nationaal instituut voor subatomaire fysica in Amsterdam. Maar laten we niet langer om de materie heen draaien en de diepte in duiken. Om achter de natuurwetten te komen is er maar één mogelijkheid: je moet je de natuur ‘ondervragen’. De natuur praat natuurlijk niet letterlijk terug, maar je kunt wel dingen uitproberen en kijken wat er gebeurt. Kinderen doen dat automatisch. “Hoe reageren mijn ouders als ik heel hard ga gillen in een supermarkt en doet het echt pijn als ik mijn vinger in de vlam hou?”. Hoewel ik uit eigen ervaring kan vertellen dat ouders niet altijd hetzelfde reageren, werkt de natuur volgens ijzeren principes en altijd hetzelfde: de natuurwetten. Door patronen te ontdekken in gedrag dringen door tot de onderliggende mechanismes. En dat werkt net zo goed bij menselijk gedrag als bij de wereld van het allerkleinste. Grenzen verleggen is niet makkelijk en het is goed om voor we in de wereld van het allerkleinste duiken eerst te laten zien hoe ingewikkeld het is om patronen te vinden en welke interessante gevolgen het kan hebben als het je lukt om een onderliggend mechanisme bloot te leggen. Eerst over het proces van patronen herkennen. Stel je nou eens voor dat je een buitenaards wezen bent dat naar onze planeet komt en dat je gevraagd wordt om de spelregels van het spel voetbal te achterhalen. Er is wel een eis die je taak extra lastig maakt: je mag zoveel wedstrijden bekijken als je wilt, maar je mag niemand iets vragen. Je komt er dan vast vrij snel achter dat het spel zich afspeelt binnen de witte lijnen van een rechthoek, dat er twee teams zijn van 11 spelers, dat er na 45 min gewisseld wordt van speelhelft en dat het doel is om zoveel mogelijk doelpunten te maken. Maar waarom heeft één speler een andere kleur dan zijn teamgenoten en mag hij de bal wél in zijn handen pakken? En hoe kom je erachter wie die twee mensen zijn die langs de lijn met een vlag heen en weer rennen en zul je ooit de regels van buitenspel ontdekken? Dat kán wel, maar is niet gemakkelijk. Precies zo werkt het ook met het ondervragen en bekijken van de natuur. Niemand zegt hierbij trouwens dat de spelregels logisch moeten zijn. Sterker nog, de natuurwetten zijn niet logisch. Geen enkele. De quantummechanica en de relativiteitstheorie, die we later tegen zullen komen, zijn vreemd en bizar en daarmee in zekere zin analoog aan de buitenspelregel in het voetbal. Absurd, maar wel een realiteit. En als je die regel eenmaal geaccepteerd hebt is het daarna logisch wat je ziet gebeuren. Het zoeken naar en herkennen van patronen is niet alleen aan wetenschappers voorbehouden natuurlijk. Biologen en boeren weten bijvoorbeeld al heel lang dat eigenschappen van dieren en organismes worden doorgegeven aan nakomelingen. Een bekend voorbeeld is bijvoorbeeld het gegeven dat de oogkleur van een kind bepaald wordt door de oogkleur van de ouders. Deze kennis over het overerven van eigenschappen wordt ook in de landbouw gebruikt bij het veredelen van gewassen en selecteren van bepaalde eigenschappen zoals resistentie voor ziektes of aanpassen aan specifieke omstandigheden als droogte of zout. We zien dus dat de natuur op een bepaalde manier werkt, maar niet hoe het werkt. Ergens in elk mens is dus blijkbaar informatie over de oogkleur opgeslagen, maar waar dan? Uiteindelijk is het pas in de jaren zestig van de vorige eeuw gelukt die vraag te beantwoorden toen wetenschappers Crick, Watson en Franklin (die laatste wordt helaas vaak, al dan niet per ongeluk, vergeten in de rij van ontdekkers) erin slaagden de dubbele helixstructuur van het menselijk DNA te ontdekken. Daar bleek alle genetische informatie opgeslagen te zijn en bracht ons naar het hoe en waarom. Die genetische informatie blijkt opgeschreven in een taal die maar uit vier bouwstenen bestaat, de nucleotides C, T, G en A. Een taal met maar vier letters dus! Ongelooflijk, als je bedenkt dat we in onze eigen taal 26 letters hebben als bouwstenen van woorden. Als mensheid zijn we druk bezig die taal van het DNA te verkennen. We leren zo niet alleen waar informatie verborgen over de oogkleur, maar ook over aanleg voor specifieke ziektes, en kunnen dat hopelijk ook weer gebruiken om die te voorspellen en te voorkomen. Deze succesverhalen zijn mooi, maar het is goed om te beseffen dat de wetenschap vaak een verhaal is van enorm veel frustratie, van verkeerde paden inslaan en hopeloos verdwalen. Maar af en toe lukt het om ineens een stap te maken. Door een briljant inzicht van een individuele wetenschapper die ineens op een helder moment als eerste het patroon doorziet, of door een nieuwe techniek die een nieuwe wereld blootlegt. De ruimte voor wetenschappers om af en toe een zijpad in te slaan om een gek ideeën na te jagen is een cruciaal element van onderzoek doen. Als er nooit een vreemde snuiter was gaan experimenteren met elektriciteit hadden we nu nog steeds alleen maar kaarsen gehad in plaats van elektrische lampen. Hetzelfde geldt voor LED lampen natuurlijk, maar ook in de medische wereld zijn voorbeelden te vinden zoals de ontdekking van penicilline. In het dagelijks leven gebruiken we onze ogen, neus, oren, mond en handen om de wereld om ons heen waar te nemen. Ontzettend handig, maar hoe goed onze zintuigen ook zijn, ze zijn niet perfect. We weten bijvoorbeeld dat er toonhoogtes zijn die ons oor niet kan opvangen maar die honden prima kunnen horen. Dat betekent dus dat er dus wel eens een fantastische wereld vol schitterende muziek en geluiden om ons heen zou kunnen zweven die voor ons verborgen blijft omdat ons lichaam simpelweg tekortschiet. Hetzelfde geldt voor licht. Ook daarvan weten we dat er kleuren zijn die wij als mens niet kunnen zien. Zo kunnen bijen ultraviolet licht zien die zorgt dat ze makkelijk bloemen kunnen vinden. Maar hoewel ons lichaam soms tekortschiet, zijn we als mensen wel enorm inventief. We hebben manieren gevonden om deze verborgen werelden hoorbaar en zichtbaar te maken er zo in rond te lopen. Dat geldt ook voor de wereld van het allerkleinste. Elke ontdekkingstocht staat of valt met de juiste uitrusting. Als je naar de Noordpool wilt heb je meer aan warme kleren en een slee met honden dan aan een pak van Hugo Boss en een BWM. En wil je naar Mars, dan heb je een raket nodig. En bij onze reis, het afdalen in de wereld die nog kleiner is dan het DNA, heb je een deeltjesversneller nodig. Al lang geleden ontdekten mensen dat je door een ingenieuze combinatie van lenzen objecten die ver weg waren ‘dichterbij’ kon halen: de telescoop. Toepassingen te over, van scheepsvaart, oorlog, en het bestuderen van wilde dieren tot de astronomie zoals bijvoorbeeld de ontdekking van de ringen van Saturnus door onze eigen Christiaan Huygens. Maar ook ‘de andere kant op kijken’ lukte: de microscoop. We kennen allemaal het beroemde voorbeeld van Antoni van Leeuwenhoek die de wereld van bacteriën ontdekte. En hoewel mensen in de eeuwen erna steeds betere lenzen leerden maken, weten we dat je met een microscoop nooit objecten zult kunnen bekijken die kleiner zijn dan ongeveer een miljoenste meter. Dat is een factor duizend kleiner dan een potloodstreep en zo klein dat we er ons niets meer bij voor kunnen voorstellen, maar de vraag was waarom een microscoop dan niet meer werkt? Als mens zien we dingen omdat licht afketst van voorwerpen en in onze ogen terechtkomt. Nou ketst licht alleen af van voorwerpen die groter zijn dan het licht zelf (dat is een natuurkunde-feitje dat u even van me aan moet nemen), en omdat het licht dat we met onze ogen kunnen registreren ongeveer een miljoenste meter is betekent dat die afmeting het kleinst is dat we kunnen zien. Een fundamentele horde dus, maar gelukkig betekent dat niet dat je bij de pakken neer moet gaan zitten. Het betekent alleen dat je met de technieken die je op dat moment hebt, niet vastloopt. Je moet dus iets slims bedenken. Iets nieuws. Net zoals je bij een ontdekkingstocht een boot nodig hebt als je bij een rivier komt of een ladder als je over een muur heen moet klimmen. En dat is gelukt. De truc is ‘om te kijken zonder je ogen te gebruiken’. Ook met je ogen dicht kun je nog prima het verschil voelen tussen een mes en een vork en in de wetenschap hebben we een soortgelijke methode ontwikkeld om objecten af te tasten. We gebruiken daarbij alleen niet onze vingers, maar gebruiken kleine knikkers (kleine deeltjes eigenlijk) die we op het voorwerp afschieten om vervolgens te kijken hoe deze knikkers afketsen. De manier waarop dat gebeurt vertelt ons namelijk iets over de vorm en eigenschappen van een voorwerp. Dat knikkers anders afketsen van een basketbal dan van een fiets zal duidelijk zijn, maar als je alleen de afgeketste knikkers zou mogen bekijken kunt je je voorstellen dat het heel lastig is om te achterhalen dat het een fiets was waar de knikkers vanaf zijn geketst in plaats van een bureaustoel. Laat staan dat we kunnen herkennen of het een oma-fiets of een racefiets was. Maar het kan wel. Lastig. HEEL lastig! Maar niet onmogelijk. En dat is precies wat we doen als deeltjesfysici. Die knikkers zijn daarmee de vingers waarmee we de wereld aftasten. Ik gebruik hier voor het gemak het beeld van knikkertjes omdat we dat allemaal herkennen, maar eigenlijk zijn het kleine deeltjes. Hoe kleiner die knikkertjes zijn, hoe kleiner de structuren waar ze van afketsen en hoe kleiner de details zijn die we kunnen waarnemen. Een van de gekke dingen die we ontdekt hebben is dat hoe harder een knikkertje of deeltje beweegt, hoe kleiner die wordt. En dat is dan ook de belangrijkste taak van een deeltjesversneller: kleine deeltjes maken. Het sterkste vergrootglas dat we hebben op de wereld is dan ook de grote deeltjesversneller in Genève, de Large Hadron Collider. Daarmee kunnen we structuren van een miljoenste van een miljoenste van een miljardste meter bekijken. Dat is weer zo’n getal waarvan het moeilijk is een idee te vormen, maar laat ik proberen je een idee te geven van hoe klein dat is. We kennen vast allemaal maanzaad dat soms op witte bolletjes zit en we hebben allemaal weleens een dag doorgebracht in een bloedhete auto op weg naar onze vakantiebestemming in Frankrijk. Stel nou eens dat je heel Frankrijk bedekt met maanzaad, dus van Lille tot de Pyreneeën en van Nice tot Quiberon. Eén zo’n maanzaadje ten opzichte van de oppervlakte van Frankrijk is dezelfde fractie als het kleinste brokstukje dat we kunnen bestuderen tot een meter. Waanzinnig! Naast de materie aftasten heeft een deeltjesversneller nog een tweede feature. Het blijkt namelijk dat je in een deeltjesversneller de energie van de botsende deeltjes kunt gebruiken om ook zelf nieuwe deeltjes te maken. Natuurlijk moeten we al die afgeketste kogeltjes en nieuwe deeltjes ook kunnen opvangen en dat doen we met behulp van deeltjesdetectoren. Dat zijn een soort grote fotocamera’s die ook, zo zullen we zien, in ziekenhuizen gebruikt worden. Daar ga ik in de volgende aflevering meer over vertellen. Overal op de wereld zijn internationale samenwerkingsverbanden op zoek naar antwoorden op de grote onbegrepen vragen uit de natuur. Dat doen ze niet alleen met behulp van de deeltjesversneller op CERN in Genève, maar ik heb ook collega’s die met behulp van een vat vloeibaar gas (Xenon voor de liefhebbers) onder een berg in Italië op zoek zijn naar donkere materie en weer andere collega’s die een fototoestel zo groot als een kubieke kilometer aan het bouwen zijn op de bodem van de Middellandse Zee om te zoeken naar zogenaamde neutrino’s die vanuit het heelal komen en dwars door de aarde vliegen. Bij veel van die onderzoeken spelen Nederlandse onderzoekers een belangrijke rol. Onderdeel van die groep nieuwsgierige natuurkundigen die af en toe ineens linksaf slaan terwijl iedereen rechtdoor loopt. Dromers en avonturiers. Ik ga je in de komende afleveringen meenemen op onze ontdekkingstocht. In de volgende aflevering leren we de wereld van het atoom kennen via de quantummechanica, de atoomkrachten en het besef dat alles op aarde maar uit drie stukjes blijkt te zijn opgebouwd. In de afleveringen daarna hebben we het over het beroemde Standaard Model, exotische zaken als anti-materie en kernkrachten en het dagelijks leven op CERN. En natuurlijk komt ook de ontdekking van het Higgs boson voorbij, een ontdekking die een paar jaar geleden de Nobelprijs heeft gekregen en waar ik en mijn collega’s enorm trots op zijn. En als ik mijn werk een beetje goed doe, dan vind jij het aan het eind van aflevering vier ook volkomen terecht. Zoals beloofd probeer ik ook om bij elke nieuwe stap verder de diepte in (de stap naar nog kleinere structuren van de materie) te laten zien op welke manier de kennis weer in ons dagelijks leven terugkomt. En we sluiten de serie af met de grote open vragen, de mysteries, de vragen waar nog geen antwoord op is. De mysteries waar we als natuurkundigen van wakker liggen. En waar een antwoord op moet zijn. Maar waar dan? De natuurkunde is niet klaar. Kortom: avontuur!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Als je gaat vertellen over de zoektocht naar de bouwstenen van de natuur kunnen we het best starten bij het moment dat iedereen ziet als de start van de reis: het jaar 1912 als het ons voor het eerst lukt om een plaatje te maken van een atoom. Die stap levert een schat aan informatie op en maakt dat we in één klap ons beeld van hoe de natuur werkt compleet moeten herzien. We leren bijvoorbeeld dat alles op aarde uiteindelijk maar uit drie unieke bouwsteentjes bestaat. En we leren dat de logica die de natuur volgt op die piepklein schaal to-taal anders is dan die van onze wereld als mensen. We zien dingen die helemaal niet zouden moeten kunnen volgens alles wat we tot dan toe dachten. Deeltjes blijken op meerdere plekken tegelijk te kunnen zijn en we ontdekken verborgen eigenschappen en nieuwe krachten. Kortom, het hele bouwwerk moet op de schop. En hoewel de zoektocht naar de logica en fundamenten achter deze nieuwe realiteit tot op de dag van vandaag voortduurt geef ik in deze aflevering ook een paar voorbeelden van hoe de inzichten al een toepassing hebben gevonden: niet alleen in de werking van een computerchip of de quantumcomputer, … maar diep in het atoom vonden we ook een manier om onszelf als mensheid te vernietigen. Het onderwerp van deze aflevering is de atoomrevolutie. Maar laten we starten waar we nu zijn: op straat, in de studio, in de auto of waar je deze podcast dan ook beluistert. Als je om je heen kijkt zie je dat de wereld is opgebouwd uit een groot aantal verschillende materialen: de stof van de stoel waarin je zit, de bakstenen van het gebouw waar je langsloopt of het keramiek van de beker waar je je koffie uit drinkt. Op school hebben we geleerd dat er zo’n kleine honderd elementaire bouwstenen zijn, de elementen, waarvan het kleinste ondeelbare brokje een atoom wordt genoemd. Er zijn in de natuur stoffen zoals zuurstof en ijzer die opgebouwd zijn uit één type atoom, in dit geval zuurstofatomen of ijzeratomen, maar er zijn ook veel stoffen waarvan de kleinste unieke bouwsteen een combinatie is van verschillende atomen. Zo’n bouwsteen noemen we een molecuul. Een bekend voorbeeld is bijvoorbeeld water (dat is een combinatie is van 2 waterstofatomen en 1 zuurstofatoom), maar ook suiker, alcohol en DNA zijn ingewikkelde combinaties van atomen van verschillende elementen. Als je wilt begrijpen waarom stoffen hun eigen unieke eigenschappen hebben is het cruciaal om hun bouwstenen te begrijpen. Maar dat gaat niet zomaar. De natuur geeft haar geheimen namelijk niet zomaar prijs. Atomen zijn meer dan een miljoen keer kleiner dan het kleinste voorwerp dat je met je oog kunt zien en het lijkt dan ook een onmogelijke opgave deze wereld te leren kennen. Dé grote truc om dingen zo klein als een atoom in kaart te brengen hebben we in de vorige podcast al kort besproken. In essentie komt het erop neer dat je iets kunt leren over een object door te bestuderen hoe andere deeltjes er vanaf ketsen. Dat is simpeler gezegd dan gedaan, maar in 1912 was het uiteindelijk Ernest Rutherford die het voor het eerst voor elkaar kreeg. Deze aflevering heeft best veel technische elementen, maar ik ga ze toch benoemen, omdat het een belangrijke stap is en de start van al het moderne deeltjesonderzoek. Ik hoop dat het me lukt je er veilig langs te loodsen. Daar gaan we. Die Ernest Rutherford vuurde deeltjes met grote snelheid af op een heel dun laagje goudatomen, iets dat je het best kunt voorstellen als een vel aluminiumfolie, maar dan van goud. En als ik grote snelheid zeg dan bedoel ik niet 200 of 300 km/uur, maar net iets minder dan een miljard kilometer per uur. Om te kijken waar al die afgeketste deeltjes terecht kwamen had hij een scherm gemaakt dat een lichtflits gaf als er een deeltje op viel. To-taal onverwacht bleek dat sommige deeltjes gewoon bijna recht terugkwamen. Na wat puzzelen bleek dat de enige manier om dat te verklaren was als er in een atoom een kei-harde pit zou zitten. En na alle metingen geanalyseerd kwam inderdaad het bekende beeld van een atoom naar voren zoals we dat op de middelbare school leren en het plaatje van een atoom dat Google of ChatGPT je geeft: Atomen bestaan uit een piepkleine zware atoomkern met een positieve lading Om de atoomkernen draaien lichte elektronen in vaste banen rondjes Elke elektronenbaan heeft een maximum aantal elektronen Omdat we dit beeld kennen klinkt het niet heel spectaculair, maar in die tijd was het revolutionair! Zo‘n atoom kon namelijk helemaal niet bestaan volgens de toen bekende natuurwetten. Het eerste probleem met dit beeld is dat volgens de theorie elektronen helemaal geen rondjes rond de kern mochten draaien. Dat klinkt gek, want de beweging van een deeltje dat om iets zwaars heen draait lijkt precies hetzelfde als de beweging van een planeet die om de zon draait. En dat begrijpen al een paar honderd jaren tot in groot detail dankzij de wetten van Newton. Maar er is wel een cruciaal verschil: een elektron is elektrisch geladen en de theorie van de elektromagnetische kracht zegt dat zulke deeltjes energie verliezen als ze om iets heen draaien. Een elektron in een atoom zou dus energie verliezen en binnen een fractie van een seconde op de kern storten. En zelfs als elektronen om de een of andere onverklaarbare reden al keurig rondjes draaien, waarom dan alleen op bepaalde afstanden? Daar is geen en-ke-le reden voor. Het model van een atoom dat uit de experimenten tevoorschijn kwam, kon volgens de theorie dus helemaal niet bestaan. In zo’n situatie waarin theorie en experiment met elkaar in tegenspraak zijn, delft de theorie meestal het onderspit. Ook in het geval van de elektronen, die vrolijk hun rondjes draaiden. Het was duidelijk dat we iets over het hoofd zagen. Maar wat dan? In de zoektocht naar een verklaringen voor het atoomprobleem zou uiteindelijk de Deense natuurkundige Niels Bohr de impasse doorbreken met een net zo vreemd als briljant idee. Hij stelde voor, - en let op, dit is volledig uit de lucht gegrepen - dat voor elektronen alleen een combinatie van de snelheid en hun afstand tot de atoomkern toegestaan was. Namelijk alleen als het pre-cies een veelvoud was van een klein brokje basis-energie: ℏ. We zeggen dan ook dat de combinatie van snelheid en afstand gequantiseerd is. En omdat snelheid en afstand gekoppeld zijn legt deze eis daardoor een snoeiharde restricties op aan de plek waar elektronen hun rondjes mogen draaien. Met die nieuwe regel kon Bohr ineens niet alleen de stabiele banen verklaren, op precies dezelfde plek als we in het experiment zagen, maar ook nog eens met de juiste energie. Super! Opgelost dus, al wist niemand waarom die quantisatie er was. In de jaren erna is er een veel complexer theoretisch bouwwerk ontstaan rond dit idee: de quantummechanica. Het klassieke beeld van een elektron als een bolletje dat rondjes draait om de kern is vervangen door een elektron als golf en een wolk van waarschijnlijkheden. Een van de vele bizarre gevolgen van de theorie is dat deeltjes op meerdere plekken tegelijk kunnen zijn. Dat klinkt als waanzin en kan haast niet waar zijn. Maar het bleek te kloppen, net als bij alle andere experimenten die de bizarre voorspellingen van de quantumtheorie gingen controleren. De theorie hield moeiteloos stand en is nu een van de belangrijkste pijlers waar de moderne natuurkunde op rust. Een van de vragen die de quantummechanica niet beantwoordde was de vraag waarom er een maximum aantal elektronen is per baan. Kortom, waarom zitten de eerste twee elektronen van een stof als Lithium gezellig bij elkaar in de eerste baan en zit dat derde elektron in zijn eentje een stuk verderop waar hij veel minder sterk vastgebonden zit aan de kern? Belangrijk om te weten, want dat losse derde elektron maakt dat Lithium (een metaal) zich chemisch volstrekt anders gedraagt dan Helium (een gas). Ook hier werd weer een merkwaardige oplossing gevonden door een andere wetenschapper, Pauli, die net als Bohr ook de volstrekt arbitraire eis oplegde dat geen twee elektronen in het atoom hetzelfde mogen zijn. Twee jonge Leidse promotiestudenten theoretische natuurkunde - Samuel Goudsmit en George Uhlenbeck verzonnen (of ontdekten, het is maar hoe je het wilt zien) precies 100 jaar geleden dat elektronen een verborgen eigenschap hadden. Elektronen kwamen in twee smaken en de analogie die daarbij vaak gebruikt wordt is het beeld dat elektronen kunnen draaien: en wel linksom óf rechtsom. Als je van veraf kijkt zie je het verschil helemaal niet tussen een linksom en rechtsom draaiende bal en pas als je het aanraakt voel je dat er toch een verschil is. Met dat nieuwe idee pasten er dus ineens wél twee elektronen in de eerste baan (een linksom-draaiend en een rechtsom-draaiend elektron zijn immers niet hetzelfde), maar die derde ‘mag’ er niet meer bij want ja, dan zou hij hetzelfde zijn als een van de andere elektronen die er al waren. En dat mag niet volgens de nieuwe eis … en dus moet hij wel een stuk verderop gaan zitten. Hebben we hier in de praktijk nou wat aan? Zeker! Absoluut! Het quantummechanisch gedrag van deeltjes is cruciaal om materiaaleigenschappen te begrijpen en dat is weer belangrijk voor de bouwstenen van een computerchip. En ik nodig je uit om een dag door te brengen zonder daar gebruik van te maken en daarna eens een schatting te maken hoe belangrijk dat is voor de Nederlandse economie. De eigenschap spin wordt ook gebruikt in MRI scans in ziekenhuizen. En die wonderlijke voorspellingen van de quantummechanica dat een deeltje twee verschillende eigenschappen tegelijk kan bezitten en dat het op een mysterieuze wijze verstrengeld kan zijn met een ander deeltje, vormt de basis van de quantumcomputer. Die quantumcomputer, als hij er eenmaal is, zal ons ongekende nieuwe mogelijkheden geven en het is dan ook niet vreemd dat er in veel landen stevig in geïnvesteerd wordt. Ook in Nederland. Kortom, ‘quantum is overal’ en gaat in de toekomst een nog veel enorm belangrijke rol spelen in onze maatschappij. Het is goed om te zien dat er collega’s zijn, zoals bijvoorbeeld Julia Cramer die bij de Universiteit Leiden onderzoek doen naar hoe we ook de maatschappij mee kunnen nemen in deze ontwikkelingen en professor Margriet van der Heijden die bij de Technische Universiteit Eindhoven werkt aan de dialoog met de samenleving over de natuurkunde in brede zin. Na het succes van Rutherford was het een kwestie van tijd voordat de techniek zou verbeteren en we ook de atoomkern zelf zouden kunnen bestuderen. Dat duurde even, maar begin jaren dertig ging het ineens heel erg snel. Zowel in het Verenigd Koninkrijk als in de Verenigde Staten lukte het om deeltjes genoeg energie mee te geven zodat ze de atoomkern konden raken. Een experimentele prestatie van wereldformaat die de onderzoekers de Nobelprijs opleverde en die bekend staat als ‘het splijten van het atoom’. Ik maak even wat reuzenstappen, maar toen het stof neerdaalde bleek de atoomkernen inderdaad piepklein te zijn en opgebouwd uit twee bouwstenen: positief geladen protonen en ongeveer evenveel neutrale neutronen, elk ongeveer 2000 keer zo zwaar waren als een elektron. Een atoom bestaat dus uit een aantal dicht opeengepakte protonen en neutronen in de kern en daaromheen op grote afstand wolken van elektronen om het atoom neutraal te houden. En omdat dit geldt voor alle atomen betekent dit dus dat alles op aarde, en sterker nog, ook alle sterren en andere planeten in het heelal, zijn opgebouwd uit maar drie bouwstenen. Als je Helium wilt maken heb je twee protonen, twee neutronen en twee elektronen nodig en als je goud wilt maken dan pak je ‘gewoon’ 79 protonen, 118 neutronen en 79 elektronen. Het heelal als een puzzel met maar drie verschillende stukjes: ongelooflijk! Maar, het zal eens niet, het leverde ook weer een hoofdpijndossier op. Hoe kan zo’n atoomkern namelijk überhaupt bestaan? Die positief geladen protonen zitten superdicht bij elkaar als als ze dezelfde lading hebben zouden ze elkaar heel hard af moeten stoten. En waarom blijven die neutrale neutronen eigenlijk bij elkaar zitten? De enige oplossing, weer een noodgreep, was om een nieuwe kracht te verzinnen. Een nieuwe natuurkracht die tegelijkertijd heel sterk moet zijn (namelijk sterker dan de elektromagnetische kracht), maar die buiten de atoomkern weer alle kracht verliest (omdat anders de hele wereld zou samenklonteren tot één grote atoomkern). Het werd snel duidelijk dat de energie waarmee neutronen en protonen elkaar aantrekken in de kern, de zogenaamde bindingsenergie, afhangt van het aantal protonen en neutronen. Er bleek on-voor-stel-baar veel energie opgeslagen te zijn in atoomkern en we ontdekten dat het energie op kan leveren als atoomkernen samensmelten of juist splitsen. Dit inzicht gaf ons niet alleen antwoord op de vraag hoe de zon aan zijn energie kwam, maar gaf ons als mensheid ook de mogelijkheid om onszelf te vernietigen met atoombommen. Om deze kernfusie en kernsplijting beter te begrijpen is het handig om, gek genoeg, een link te maken met het bedrijfsleven. We weten dat het voor grote bedrijven op een gegeven moment efficiënter wordt om op te splitsen in kleinere eenheden. De meerwaarde van het bij elkaar blijven weegt dan niet meer op tegen de flexibiliteit en energie die in kleinere eenheden te behalen is. Er is soms een klein zetje nodig om de splitsing in gang te zetten, maar de kosten en het juridisch gedoe betalen zich enorm snel terug. Voor kleine bedrijven geldt juist precies het tegenovergestelde. Want waar de winst voor grote bedrijven te vinden is in opsplitsen, is het voor kleine bedrijven juist verstandig om te fuseren. Natuurlijk moet er eerst geïnvesteerd worden in het proces, maar daarna levert het nieuwe energie en winst op. Gek genoeg blijken voor atoomkernen precies dezelfde wetmatigheden te gelden: het levert energie op als grote atomen splitsen (kernsplijting) en voor kleine atomen als ze fuseren (kernfusie). Eerst splijten: Alle protonen en neutronen bij elkaar houden in grote atoomkernen kost veel meer energie dan de situatie waarin je hetzelfde aantal verdeelt over twee kleinere atomen. Grote atoomkernen zoals Uranium splitsen dan ook maar al te graag, al is daar soms een klein duwtje voor nodig. Bij die splitsing komt energie vrij die in kerncentrales weer gebruikt wordt om water te verwarmen tot stoom … dat weer gebruikt wordt om met behulp van een turbine elektriciteit op te wekken. Bij sommige splijtende atoomkernen blijken neutronen vrij te komen die precies genoeg energie hebben om andere atomen ook het zetje geven om te splijten … waarbij natuurlijk weer neutronen vrijkomen etc. Het idee van een kettingreactie en toepassing in een bom ligt dan voor de hand en dat werd de start van een ongekende wapenwedloop die binnen een paar jaar de atoombom opleverde via het beroemde Manhattan-project. Fuseren: Bij kleine atoomkernen werkt het dus precies andersom. Daar levert het dus juist energie op door samen te smelten. Maar omdat de kernen elektrisch geladen zijn en elkaar afstoten als ze bij elkaar in de buurt komen gebeurt dat samensmelten alleen op plekken waar het erg warm is waardoor de atoomkernen enorm snel bewegen en elkaar dus wel kunnen raken (net zoals twee magneten wel op elkaar kunnen als je maar hard genoeg drukt). Een van die warme plekken is het centrum van onze zon waar het een paar miljoen graden is. Hoewel we al duizenden jaren weten dat de zon elke dag opkomt, wist tot de ontdekking van de atoomkern gek genoeg niemand waar de zon zijn energie vandaan haalde. En nee, zelfs Albert Einstein niet. De brandstof van de zon, waterstof, is ook hier op onze planeet ruim voorradig, dus het is niet gek dat mensen nadenken over kernfusie hier op aarde. Dat kan, maar blijkt een enorme technologische uitdaging te zijn i.v.m. de temperaturen van miljoenen graden die nodig is. Lastig dus, …. maar niet onmogelijk en natuurkunde-collega's vanuit de hele wereld werken samen in grote onderzoeksprojecten om het voor elkaar te krijgen. Ook Nederlanders! Sterker nog, we hebben een apart instituut in Nederland: DIFFER in Eindhoven. Ik kan me heel goed voorstellen dat het je nu een beetje duizelt na verhalen over de quantumcomputer en de kernkrachten. Hopelijk ben je er nog. Al die nieuwe inzichten hebben zowel de wetenschap als de maatschappij ingrijpend veranderd. En hoewel veel raadsels nu opgelost waren, levert deze nieuwe theorie ook weer nieuwe vragen op. Zijn die protonen en neutronen dan echt de kleinste bouwstenen van de natuur? En wat zit er nou achter die rare wetten van de quantummechanica? Een extra punt van zorg is dat de quantumtheorie niet in overeenstemming lijkt met die van de zwaartekracht. We missen dus iets. Maar er was meer vreemds. Veel meer. In het onderzoek naar straling uit de ruimte zagen we deeltjes die geen proton, geen neutron en geen elektron waren. Maar dat waren de enige deeltjes die er waren hadden we net geleerd. Wat is dat nou weer? In de decennia erna leerden we zelf deeltjes maken door protonen op elkaar te schieten in deeltjesversnellers en de ontdekkingen zouden elkaar enorm snel opvolgen, wat uiteindelijk leidde tot de beschrijving van de kleine deeltjes zoals we dat nu nog steeds hebben: het Standaard Model met drie families van elementaire deeltjes, nog kleiner dan de protonen en neutronen en drie quantumkrachten. Maar genoeg voor vandaag. Die ontwikkelingen bespreken we in de volgende aflevering.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar is alle materie uit opgebouwd, en welke wetten volgen die deeltjes om alles op aarde en de rest van het heelal vorm te geven? Wat is antimaterie, en wat heeft quantumtheorie daarmee te maken? In Reis naar de kern neemt Ivo van Vulpen, deeltjesonderzoeker bij CERN in Genève en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, je mee langs al deze grote vragen. Je denkt misschien dat dat ver van je normale belevingswereld afstaat, maar al deze inzichten worden dagelijks gebruikt. Van de GPS op je telefoon, tot de scanners in ziekenhuizen.. Over Reis naar de Kern Na Terug naar de Oerknal met Govert Schilling en Baan door het Brein met Iris Sommer is het nu tijd voor een nieuw avontuur: Reis naar de kern. Een fascinerende duik in de wereld van de allerkleinste deeltjes, waar de allergrootste vragen worden beantwoord. In vijf afleveringen zoomen we in op de wereld van het atoom, de quantummechanica, antimaterie en de ontdekking van het Higgs Boson. Reis naar de Kern is een podcast van BNR. Tekst en presentatie: Ivo van Vulpen. Concept: Connor Clerx. Eindredactie: Annick van der Leeuw. Montage: Gijs Friesen en Connor Clerx. Sounddesign en mixage: Gijs Friesen. Over Ivo Ivo van Vulpen is als deeltjesfysicus werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam, het Nationaal Instituut voor subatomaire fysica (Nikhef) en hij doet onderzoek bij de deeltjesversneller (Large Hadron Collider) bij CERN in Genève. Hij is hoogleraar Wetenschapscommunicatie, in het bijzonder betreffende de natuurkunde, aan de Universiteit Leiden. In 2018 verscheen zijn eerste boek: De melodie van de natuur. Transcript aflevering Tot de jaren dertig was eigenlijk niks aan de hand. De natuurkunde was vrij overzichtelijk. Weer overzichtelijk moet ik natuurlijk zeggen. In de vorige aflevering hadden we het over de atoomrevolutie in die eerste decennia van de 20e eeuw waarin het ons eindelijk lukte om door te dringen tot de wereld van het atoom zelf, die kleinste bouwstenen van alle elementen. Tot de verbazing van wetenschappers bleken alle atomen uit dezelfde drie basisbouwstenen opgebouwd te zijn: protonen en neutronen (die samen de atoomkernen vormden) en de elektronen. Van negentig elementen terug naar drie bouwstenen dus. Heerlijk simpel en overzichtelijk! Alles op orde dus zou je denken. Maar toen gebeurde er iets waardoor we in één klap wisten dat we nog niet op de diepste laag van de kennis waren aangekomen en dat nog een onbekende wereld verborgen lag. In deze aflevering vertel ik jullie over deze verrassing en hoe het ons door ontwikkelingen in de techniek uiteindelijk wél lukte om het fundament van de natuur te bereiken. De neutronen en protonen bleken toen opgebouwd te zijn uit nog kleinere deeltjes, we leerden zelf deeltjes te maken in het laboratorium met behulp van deeltjesversnellers en ze te bestuderen met detectoren. Alles samen noemen we dat het Standaard Model en dat is tot op de dag van vandaag het beste beeld dat we hebben van de wereld op de allerkleinste schaal. En daar zitten gekke dingen bij hoor: deeltjes die dwars door de aarde kunnen vliegen bijvoorbeeld en magische dingen als anti-materie. Om deze stappen te begrijpen is het handig om je voor te stellen dat de ontdekking van het atoom net zoiets is aanspoelen op een onbekend eiland, waarna je, uit nieuwsgierigheid, gaat proberen dat eiland verder in kaart te brengen. Op het eiland bevindt zich een dicht oerwoud en terwijl je er steeds dieper en dieper in probeert door te dringen, bijvoorbeeld langs een rivier weet je niet of dat bos zich nog tientallen kilometers zo uit zal strekken en of er überhaupt nog wel iets anders te vinden zal zijn dan dezelfde bomen, vruchten en dieren die je van thuis kent. Maar als er dan ineens een bootje de rivier af komt zakken of als je een dier ziet dat je nooit eerder hebt gezien dan weet je gelijk dat je niet alleen bent en dat er meer dingen verborgen zijn. Precies zo'n situatie hadden we in de deeltjesfysica. Tijdens het onderzoek naar atoomkernen en radioactiviteit bleek gek genoeg dat er ook een bron van straling aanwezig was in een ruimte als er helemaal geen radioactieve stoffen in de buurt waren. Het idee was dat dat veroorzaakt werd door radioactieve stoffen in de aarde zelf. Best logisch en dus ‘case closed’ zou je denken, maar dan heb je net even buiten de koppigheid van de natuurkundigen gerekend. Er is er namelijk altijd eentje die het zeker wil weten en die naar de top van de Eiffeltoren gaat om te kijken of daar inderdaad minder straling is of in een luchtballon stapt om nog hoger te meten. Dat is allebei echt gebeurd! En maar goed ook, want het bleek dat de straling helemaal niet afnam hoe hoger je kwam. het werd juist sterker. De straling kwam dus niet uit de aarde, maar uit de ruimte! Blijkbaar worden we op aarde blijkbaar dus gebombardeerd door deeltjes uit het universum. Die botsen hoog in de lucht op zuurstofatomen en produceren daar een soort lawine van deeltjes waarvan sommigen lang genoeg leven om het aardoppervlak te halen. Die deeltjes waren dus de bron van die mysterieuze straling waar we naar op zoek waren. Dat onderzoek naar deze zogenaamde kosmische stralen is nog steeds een belangrijk onderzoeksgebied, maar daar gaat het nu even niet om. Mensen onderzochten om welke deeltjes het nou precies ging door de sporen van de deeltjes zichtbaar te maken, net zoals de sporen die vliegtuigen hoog in de lucht produceren, en door te kijken hoe ze reageerden als ze op andere materialen botsten. Zoveel mogelijkheden waren er niet, want we kenden immers maar drie verschillende deeltjes. Tot hun verbazing zagen ze dat het deeltjes waren die wel elektrisch geladen waren, maar geen proton waren …. en ook geen elektron. Een nieuw deeltje dus dat ongeveer tweehonderd keer zo zwaar bleek te zijn als een elektron. Het kreeg een eigen naam: het muon. Een onverwachte gast. Niet echt nodig, maar dat maakt niet uit. Het is net als gekleurde hagelslag en dure sportwagens. Niet echt nodig, maar het maakt de wereld wel een stuk leuker. Als kosmische stralen op dunne materialen vallen, blijken er nog veel meer nieuwe deeltjes te ontstaan. Sterker nog, een hele dierentuin vol nieuwe deeltjes. Fascinerend, maar het onderzoek was erg onhandig, want je was volledig overgeleverd aan wat de ruimte je gaf. Gelukkig lukte het ons dankzij twee technieken om zelf de regie in handen te krijgen: 1) de deeltjesversneller (om zelf deeltjes te kunnen maken in deeltjesbotsingen) en 2) de deeltjesdetector om alle deeltjes zichtbaar te maken die in die botsingen werden gemaakt. Dit zijn de twee elementen die we tot op de dag van vandaag nog steeds gebruiken om de natuur op de kleinste schaal te bestuderen. Alleen steeds een stukje geavanceerder. Eerst de deeltjesversneller. Dat we zelf deeltjes kunnen maken is een cruciale ontdekking geweest. De bekende formule van Albert Einstein E=mc2 betekent namelijk niet alleen dat je massa kan omzetten in energie (dat was de basis van de kernenergie en het branden van de zon uit de vorige aflevering), maar het werkt ook de andere kant op; als je maar genoeg energie bij elkaar brengt kan je daarmee ook zelf massa creëren: nieuwe deeltjes dus. In een deeltjesversneller geven we deeltjes, bijvoorbeeld protonen, energie door ze een klein zetje te geven. Daarna gebruiken we magneten om ze af te buigen en ze door een holle buis in een heel grote cirkel weer terug te leiden naar de plek waar we ze een zetje gaven … om ze vervolgens opnieuw een duwtje te geven. Als je dat heel vaak herhaalt krijgen deeltjes een enorm hoge snelheid en energie en als je ze daarna op elkaar laat botsen kun je al die bewegingsenergie gebruiken om nieuwe deeltjes te maken. Het voordeel is dat we zo deeltjes in een gecontroleerde omgeving kunnen maken. De ontwikkeling van de deeltjesversnellers ging heel snel: steeds meer energie en steeds meer botsingen. Op dit moment is de krachtigste deeltjesversneller op aarde de Large Hadron Collider op CERN, het Europees centrum voor de deeltjesfysica. Dan de deeltjesdetector. Om te begrijpen wat er in een botsing gebeurt is het cruciaal dat je de botsing kunt ‘fotograferen’. Dat is niet zo makkelijk, want ik zeg wel fotograferen, omdat we dat allemaal kennen uit onze eigen belevingswereld, maar een normale fotocamera kan alleen maar licht zien en helemaal geen andere deeltjes. De meeste deeltjes in de botsing leven trouwens ook veel te kort om te zien. We hebben een manier bedacht die je kunt vergelijken met die van het bestuderen van voetstappen in de sneeuw. Als ik je een foto laat zien van een spoor van voetstappen in de sneeuw dan vind je het vast gek als ik je vraag of het een auto, een konijn of een mens is geweest die deze sporen heeft achtergelaten. ‘Een mens natuurlijk’ zeg je dan. En als je de foto in meer detail bekijkt kun je vast nog veel meer achterhalen. Je ziet bijvoorbeeld of het één persoon was of twee, of het een kind was of een volwassene en nog veel meer. In een deeltjesdetector doen we eigenlijk precies hetzelfde. Als een deeltje door een detector heen beweegt laat het daar ook een karakteristieke afdruk achter, net als die voetstappen in de sneeuw. Het gaat hier te ver om de details te bespreken, maar door deeltjes door verschillende detectielagen te laten bewegen, die elk een specifieke eigenschap vastleggen, kun je van alle deeltjes hun type, richting en energie vastleggen. En hoewel het strikt genomen niet klopt is het prima om er over na te denken als een ‘foto’ van de botsing. Dat doe ik zelf ook. Maar het is wel echt ingewikkeld. Er zijn een miljard botsingen per seconde en in elke botsing zijn vaak wel honderd(en) deeltjes. Ontzettend moeilijk dus, … maar niet onmogelijk als je samenwerkt met slimme en creatieve mensen van over de hele wereld. Veel van de nieuwe deeltjes die gemaakt worden in de botsing leven veel en veel te kort om onze detector te bereiken. Het einde van het leven klinkt dramatischer dan het is, maar deeltjes kunnen uit elkaar vallen in een mix van andere deeltjes. Om toch iets te leren over die wereld die al lang verdwenen is, gebruiken we dezelfde truc die paleontologen gebruiken. De wereld die zij bestuderen, die van dinosauriërs, is ook al 65 miljoen jaar geleden verdwenen en toch verschijnen er wekelijks boeken over verschillende soorten dino’s en hun eigenschappen. Dat kan omdat er dingen bewaard zijn gebleven, hun botten, en door die weer in elkaar te zetten kunnen ze die wereld reconstrueren. Een super slim idee en wij deeltjesfysici doen hetzelfde. Wij gebruiken de ‘stabiele’ deeltjes (de deeltjes die lang genoeg leven om ze te zien in onze detectoren) om te herleiden wat er in de botsing gebeurd is. Hebben we nou wat aan die deeltjesversnellers en detectoren of zijn het speeltjes van jullie wetenschappers? Zeker! Er zijn zelfs duizenden deeltjesversnellers in de wereld. Bijvoorbeeld in ziekenhuizen. Helaas kent bijna iedereen wel iemand die kanker heeft en bestraald wordt, maar bijna niemand weet waarmee mensen dan eigenlijk bestraald worden. Meestal zijn röntgenstralen met heel veel energie het meest geschikt en om die te maken heb je een deeltjesversneller nodig. Net als bij de productie van ‘gewone’ röntgenstralen komt de straling vrij als deeltjes versneld worden en op een plaatje worden geschoten. Zonder deeltjesversneller geen kanker-bestraling dus, en daarom heeft elk groot ziekenhuis deeltjesversnellers. En de detectoren zelf dan? Laat ik ook daar weer een toepassing in het ziekenhuis pakken. We kennen allemaal de röntgenfoto. De straling zelf zie je niet, maar die gaat wel dwars door je spieren en vet heen, maar niet door je botten. Als je het licht opvangt aan de andere kant van je lijf kun je op de foto daarom heel goed de botten zien. En dus zien of er een breuk is. Of niet. Als je een scherpere foto wil kun je meer licht gebruiken, maar dat is niet zonder gevaar. Het is niet voor niks dat iedereen de kamer uitgaat in het ziekenhuis of bij de tandarts als er een röntgenfoto gemaakt wordt. De straling richt namelijk veel schade aan op zijn weg door je lichaam. Een andere oplossing om een betere foto te maken is door de fotografische plaat zelf beter te maken. Dit is net zoiets als het vergroten van het aantal pixels bij een digitale camera. En elke verbetering in de gevoeligheid zorgt ervoor dat met dezelfde hoeveelheid straling een betere foto gemaakt kan worden. Voor een enkele foto zal dat niet veel uitmaken, maar voor een zogenaamde ct-scan (dat is ongeveer het equivalent van tweehonderd foto’s tegelijk) betekent zou zoiets een enorme gezondheidswinst voor patiënten kunnen betekenen. Net als aan het begin van de twintigste eeuw toen men alle atomen rangschikte en in detail onderzocht om uiteindelijk te ontdekken dat ze allemaal opgebouwd waren uit dezelfde drie bouwstenen gebeurde hier eigenlijk weer hetzelfde. In deeltjesbotsingen was er een hele dierentuin aan deeltjes tevoorschijn gekomen, maar toen het stof neerdaalde bleken al die deeltjes ook weer combinaties te zijn van maar aan handvol elementaire bouwstenen. Het proton en neutron bleken bijvoorbeeld opgebouwd te zijn uit zogenaamde up-quarks en down-quarks. Samen met het elektron waren dat de bouwstenen van alle stabiele materie. Ze vormen samen de zogenaamde eerste familie, maar er hoort nog een vierde familielid bij: het neutrino. Een deeltje waar ik verder niet veel over zal zeggen, maar dat geproduceerd wordt in radioactieve processen en dat bekend staat als ‘spookdeeltje’ omdat het zonder probleem dwars door de aarde heen kan vliegen. Belangrijker is om te vertellen dat er van elk van deze vier deeltjes twee kopieën bestonden, twee kopieën met meer massa’s en die bovendien maar kort leefden. Dat gekke muon bijvoorbeeld, het zwaardere zusje van het elektron waar de hele zoektocht mee begon, heeft in tegenstelling tot het elektron niet het eeuwige leven, maar leeft maar een miljoenste seconde. Uiteindelijk bleken er 12 elementaire deeltjes te zijn, netjes gerangschikt in drie families van elk vier deeltjes. Deze deeltjes, samen met de regels over de manier waarop ze met elkaar communiceren (elkaar aantrekken, afstoten of in elkaar versmelten) vormen samen het beroemde Standaard Model. Dit Standaard Model vormt op dit moment het fundament van onze kennis over de opbouw van alle materie. Er is géén diepere laag. Dit is het. Het is een fantastisch en complex wiskundig bouwwerk waarmee we bijna alle deeltjes-fenomenen die we zien kunnen verklaren, maar tegelijkertijd zijn er ook frustrerende open vragen en mysteries. Waarom zijn er bijvoorbeeld drie families en niet gewoon één en waarom hebben de deeltjes zulke enorm verschillende massa en lukt het niet om de zwaartekracht een plekje te geven in de theorie? Dat allemaal in de volgende afleveringen. We wandelen nu in grote stappen door het bos heen recht op het doel af, maar voor we afsluiten wil ik nog even een klein zijpaadje inslaan en iets zeggen over iets is dat als totale science-fiction en magie bekend staat onder het brede publiek terwijl het voor deeltjesfysici de gewoonste zaak is van de wereld is: anti-materie. Komt ie! Toen de quantummechanica nog in de kinderschoenen stond bleek het lastig om de nieuwe theorie te combineren met de relativiteitstheorie. Enorm frustrerend, maar uiteindelijk lukte het de Engelsman Paul Dirac. Hij vond een formule die hem in staat stelde de bewegingen van het elektron in die rare quantumwereld te voorspellen. Het werkte allemaal fantastisch, maar zijn nieuwe theorie voorspelde dat er ook zoiets als een anti-elektron zou moeten bestaan (een positron voor de liefhebbers). Een deeltje dat even zwaar zou moeten zijn als een elektron, maar dan positief geladen. Hoewel er op zich niks mis is met het voorspellen van een nieuw deeltje (doe wat je niet laten kan), maar het leek naïef, omdat er geen en-kel experiment was dat zo’n anti-elektron had gezien. Gelukkig voor Dirac werd het positron vrij snel na zijn voorspelling ontdekt in het onderzoek naar kosmische stralen. En weer door Carl Anderson, de man die ook het muon deeltje had ontdekt. ‘Some guys have all the luck’. Later zou blijken dat inderdaad elk deeltje zijn eigen anti-deeltje heeft en het vormt daarmee ‘gewoon’ de helft van de bouwstenen van het Standaard Model. Rondom antimaterie hangt een zweem van mysterie. Er is op aarde namelijk alleen materie en geen antimaterie en ook in de rest van het heelal lijkt het niet voor te komen. HOE kan dat nou? Een van de bijzondere aspecten van deeltjes en antideeltjes is ook dat ze kunnen samensmelten als ze elkaar tegenkomen, maar dat geeft gelijk de vraag waarom er dan überhaupt nog materie over is in het heelal als ze bij de oerknal in even grote hoeveelheden gemaakt zijn? Het mechanisme dat deze asymmetrie veroorzaakt is nog steeds een van de grootste raadsels van de deeltjesfysica. Voor jou als luisteraar is het vast krankzinnig om te beseffen dat iets zo exotisch als anti-materie, iets waar je misschien tot 5 minuten geleden nog nooit van had gehoord, toch een toepassing heeft gevonden. Dat is zo namelijk. Het is niet in de vorm van een bom zoals in het boek het Bernini-mysterie van Dan Brown, maar juist om levens te redden in het ziekenhuis. Daar worden de twee lichtflitsen die gemaakt worden als een positron een elektron elkaar tegenkomen gebruikt om tumoren te lokaliseren. Laat me uitleggen hoe we dat doen. Bij patiënten wordt eerst een radioactieve stof geïnjecteerd die heel slim aan een (suiker)molecuul wordt gehangen zodat het zich via het bloed naar de tumor toe beweegt. Er wordt een speciaal atoom gebruikt dat positronen uitstraalt als straling, antimaterie dus. En dat positron zal, zodra het vrijkomt, vrijwel gelijk met een elektron samensmelten omdat die immers overal in het lichaam zitten. Daarbij worden dan twee lichtdeeltjes gemaakt die in tegenovergestelde richtingen dwars door het lichaam naar buiten schieten. En die kun je zien met een fotocamera. Als je dus ongeveer tegelijkertijd twee lichtdeeltjes ziet die in tegengestelde richting uit het lichaam komen, dan weet je dat er op de lijn tussen de twee camera’s een positron en een elektron zijn samengesmolten .. en dat zich op die lijn dus de tumor bevond. Als je ook nog nauwkeurig de aankomsttijd van de flitsen meet dan weet je ook waar de tumor precies zit. Omdat er bij de injectie een groot aantal radioactieve atomen wordt gebruikt en de lichtdeeltjes steeds in een willekeurige richting uitgezonden worden dan kunnen we zo een driedimensionaal beeld van de tumor maken. Antimaterie in ziekenhuizen om tumoren op te sporen; wie had dat ooit gedacht! En sterker nog, ik heb vandaag ook verteld dat als je een tumor blijkt te hebben we daarna weer een deeltjesversnellers nodig hebben om de tumoren te bestralen en te vernietigen. Deeltjesfysica redt levens! Met alle elementaire deeltjes en de krachten die vertellen hoe ze bewegen en met elkaar communiceren hebben we het fundament van de natuur gevonden: het Standaard Model. Tegelijk zijn er nog grote open vragen. Een van de grootste tekortkomingen was dat deeltjes in de theorie geen massa konden hebben. En dat is jammer, want a) deeltjes hebben wel massa en b) als deeltjes geen massa hebben zullen ze niet samenklonteren tot sterren en planeten en waren wij er dus ook nooit geweest. Een mogelijke oplossing, bedacht door een jonge Britse theoretisch natuurkundige, was de start van een zoektocht die 50 jaar zou duren. Daarover meer in de volgende aflevering.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Je deelt waardevolle content op social media: tips, inzichten, inspiratie. Mensen liken je posts, reageren enthousiast en zeggen hoe waardevol ze je vinden. Maar... ze worden geen klant.Sterker nog: ze zeggen dat ze geen budget hebben, of dat het “nu niet het moment is”... en even later stappen ze wél in bij een concurrent. Frustrerend.Is dit herkenbaar voor je? Dan ontbreekt er iets in je strategie.Je weet dat je een waardevol aanbod hebt, maar je weet het nog niet te verkopen. Je wacht tot klanten vanzelf komen, en daardoor is je omzet onvoorspelbaar. Dat kan anders. Als ondernemer wil je meer controle over je omzet, en een betrouwbare manier om klanten aan te trekken. Dat begint bij een betere verkoopstrategie.Wil jij leren hoe je makkelijker ja's krijgt op je aanbod, zonder pushen of cold sales?Volg dan mijn gratis masterclass ‘Meer ja's op je aanbod'.

Met de oprichting van de AEX-index was het er al bij, maar het aandeel is nog steeds in trek. Sterker nog: geen een aandeel doet het dit jaar zó goed als ABN Amro. Vandaag kwam de bank met de voorlopige kwartaalcijfers. Deze aflevering kijken we (op basis van die cijfers) of het terecht is dat beleggers op het aandeel duiken. En vooral: of ABN deze winstreeks kan volhouden op de beurs.Gaat het ook over schoenen die naar het gezicht van directieleden worden gegooid. Dat soort heftig emotionele momenten gaan we niet meer meemaken op aandeelhoudersvergaderingen. Sterker nog: vergaderingen waren nog nooit zó rustig als nu. Directies proberen 'geen blauw oog' op te lopen en gaan steeds meer mee met voorstellen van aandeelhouders. De aandeelhouders van Tesla maken zich zorgen over Elon Musk. Gaat hij baasje spelen bij X, het voormalig Twitter? De aandeelhouders van Nvidia hebben helemaal geen zorgen. De beurswaarde ging door de magische grens van 4000 miljard dollar. Nog nooit is dat gebeurd bij een beursbedrijf!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Met de oprichting van de AEX-index was het er al bij, maar het aandeel is nog steeds in trek. Sterker nog: geen een aandeel doet het dit jaar zó goed als ABN Amro. Vandaag kwam de bank met de voorlopige kwartaalcijfers. Deze aflevering kijken we (op basis van die cijfers) of het terecht is dat beleggers op het aandeel duiken. En vooral: of ABN deze winstreeks kan volhouden op de beurs.Gaat het ook over schoenen die naar het gezicht van directieleden worden gegooid. Dat soort heftig emotionele momenten gaan we niet meer meemaken op aandeelhoudersvergaderingen. Sterker nog: vergaderingen waren nog nooit zó rustig als nu. Directies proberen 'geen blauw oog' op te lopen en gaan steeds meer mee met voorstellen van aandeelhouders. De aandeelhouders van Tesla maken zich zorgen over Elon Musk. Gaat hij baasje spelen bij X, het voormalig Twitter? De aandeelhouders van Nvidia hebben helemaal geen zorgen. De beurswaarde ging door de magische grens van 4000 miljard dollar. Nog nooit is dat gebeurd bij een beursbedrijf!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor de meeste Nederlanders heeft het nieuwe pensioenstelsel – niet onbelangrijk voor hun eigen financiële toekomst - de term ‘black box' van geheel nieuwe inhoud voorzien. En dat is er niet veel beter op geworden met het tumultueuze debat in de Tweede Kamer over het al dan niet toestaan van inspraak vooraf bij het ‘invaren' van oude pensioenen in het nieuwe stelsel. Sterker nog: waar de hoofdlijn voor de meeste mensen al onduidelijk is, zal dat voor het nabestaandenpensioen binnen het nieuwe stelsel niet veel beter zijn. Alle reden dus om daar in een RB Podcast in te duiken. Met Rudie Martens, pensioenstrateeg bij Vallura in Meijel. In gesprek met Sylvester Schenk, directeur fiscale zaken van het RB en de vaste host van de RB Podcast.Regelmatige luisteraar van de RB Podcast? Laat ons weten wat je er van vindt én stuur ons suggesties voor nieuwe afleveringen

"Hou vol! Je weet nooit wie je inspireert!" Soms voelt het of je alleen staat in je keuze om het menselijke voorop te stellen. Je ervaart weinig herkenning en je omgeving lijkt niet altijd te zien wat je doet, je voelt zeker geen waardering. Waarom zou het je het dan blijven volhouden? In deze aflevering gaat het over dat jouw houding, jouw aanwezigheid, jouw keuzes méér doen dan je denkt. Je gedrag is aanstekelijk. Sterker nog: je bent een rolmodel! Daar kun je dus ook gebruik van maken :-) Je weet nooit wie er met je meekijkt. Je weet nooit wie jij inspireert om ook te kiezen voor zachtheid, verbinding of trouw blijven aan je waarden.  Hou vol! Niet alleen voor jezelf, maar ook die ander die jij -zonder het te weten- in beweging zet. Samen kunnen we de wereld echt mooier maken!   En is er iemand die jou inspireert? Leuk als je hem of haar hieronder tagt!  Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Super als je een reactie achterlaat!   #professionalvanuitjehart #samenmakenwedewereldmooier #jijmaakthetverschil

In deze aflevering gaat Koos Tamminga in gesprek met Tabitha van Krimpen en Jort van Slooten over film en theologie. En dat is, zo blijkt al snel, iets anders dan ‘christelijke films'. Sterker nog: “Als de boodschap belangrijker wordt dan de kunst, verliest het aan kracht.” Films zijn een spiegel van de tijd en de cultuur, waarin waarden en wereldbeelden tot uitdrukking komen, existentiële vragen gesteld worden. Leent dan in principe elke film zich voor theologische reflectie? Wat maakt dat je die verbinding wel of niet kunt maken? Draait bij film uiteindelijk juist niet heel veel ook om macht, beïnvloeding, consumentisme? Een energiek gesprek over theologie en cultuur, gelaagdheid, beelden van God en het goede leven, een gevarieerd filmdieet en het belang van écht gaan zitten voor een film. En ondertussen komen er heel wat filmtitels voorbij, dus mgelijk zit er nog een goede tip tussen voor deze zomer!Tabitha is theoloog en bedrijfskundige, ze is als promovenda verbonden aan de Vrije Universiteit en de PThU en één van de initiatiefnemers van de ‘Theologische Filmclub'. Jort is filmjournalist, o.a. bij het Nederlands Dagblad en voorzitter van Stichting Reflect Filmfestival.·      Word lid van de Theologische Filmclub - Theologische Universiteit Utrecht·      https://reflectfilmfestival.nlHeilige Grond is een podcast van de Protestantse Theologische Universiteit en de Theologische Universiteit Utrecht.

We gaan na het eerste deel verder aan het einde van de jaren 80. De aandacht wordt verlegd van de Maan naar Mars en dat gaat niet zonder slag of stoot. Sterker nog: het gaat niet zonder enorme mislukkingen. Ook komt één van de grootste rampen in de Amerikaanse ruimtevaartgeschiedenis aan bod. Maar wat we vooral zien: met al die technologie zijn het vooral hele knullige, menselijke fouten die enorme en fatale gevolgen kunnen hebben. En als je denkt dat er niets meer fout gaat in de ruimtevaart... we eindigen met een recent overzicht.  Support the showWil je deze podcast steunen? https://fooienpod.com/geefmijderuimtepodcast Meer podcasts luisteren van deze maker? - Na middernacht podcast | Korte horror, thriller en sci-fi verhalen.

1 & 2 Tessalonicenzen (5 minuten) Handelingen beschrijft hoe Paulus de kerk in de Griekse stad Tessalonica stichtte. Verschillende Joden en niet-Joden in de stad kwamen snel na zijn aankomst tot geloof, maar vervolging kwam al bijna even vlug. Het duurde niet lang voor Paulus en zijn team de stad uit moesten vluchten. Hoewel hij bleef evangeliseren in andere steden, vroeg Paulus zich ook af hoe het met de christenen in Tessalonica ging. Paulus stuurde zijn medewerker Timoteüs en die kwam met een positief rapport terug. De gelovigen bleven trouw aan God ondanks de vervolging die ook zij te verduren hadden. Om hen te bemoedigen en om hun vragen te beantwoorden, stuurde Paulus twee brieven. De eerste is waarschijnlijk rond het jaar 50 geschreven, in dezelfde periode als de brief aan de Galaten, en de tweede niet veel later, waarschijnlijk in het jaar 51 of 52. De eerste brief Paulus begint zijn eerste brief met te danken voor het geloof van de Tessalonicenzen. Het feit dat ze in geloof met liefde reageren op de vervolging geeft hem grote vreugde. Hij bidt dat God hen door die liefde kracht zal geven zodat ze zuiver en heilig voor God zullen staan, wanneer Jezus met de engelen terugkomt. Dit gebed is een scharnierpunt in de brief, want Paulus werkt de thema's ‘heilig leven' en ‘Jezus' terugkomst' vervolgens verder uit. Hij spoort de Tessalonicenzen aan zuiver te leven en geen seksuele zonden toe te staan. Dat betekent dus een radicaal anders leven, want in Tessalonica vond veel misbruik, hoererij en overspel plaats. De basis van een ‘heilig leven' is ‘liefde'. De Tessalonicenzen laten al zien dat ze onderling liefhebben en Paulus moedigt hen aan nog meer te groeien in liefde. Dan gaat Paulus in op een aantal vragen die de Tessalonicenzen hebben over de dood. Waarschijnlijk waren recent enkele mensen omgekomen, wellicht zelfs vermoord vanwege hun geloof in Jezus, en de christenen vroegen zich af wat het lot was van gelovigen die sterven. Het antwoord is dat de Tessalonicenzen niet hoeven te treuren over hun doden zoals de niet-gelovigen dat doen. Na zijn of haar dood leidt Jezus de gelovige naar God toe. Op een dag komt Jezus bovendien terug uit de hemel. Dan worden de doden die Christus toebehoren opnieuw opgewekt en zullen zij samen met de nog levende gelovigen Jezus tegemoet gaan. Vanaf dat moment zullen we voor altijd bij Jezus zijn. Het is wel belangrijk dat we waakzaam blijven, want we weten niet wanneer Jezus terugkomt. Het kan vandaag zijn, maar ook eeuwen later. Als Hij terugkomt, moeten we daar wel klaar voor zijn. Wanneer ben je klaar? Als je geloof en liefde draagt als een harnas en hoop als een helm. Vergeld geen kwaad met kwaad, streef juist naar het goede. Wees vreugdevol, bid onophoudelijk en dank God onder alle omstandigheden. De tweede brief In zijn tweede brief aan de kerk in Tessalonica gaat Paulus dieper in op deze thema's. De reden is dat de problemen inmiddels zijn verergerd. Er is meer vervolging en de christenen zijn in de war over de terugkomst van de Heer. Dit leidt er zelfs toe dat sommige gelovigen niet meer willen werken, omdat Jezus toch ieder moment terug kan komen. Paulus probeert allereerst hun angst weg te nemen voor de vervolging door hen erop te wijzen dat God hen ‘waardig heeft bevonden om voor Hem te lijden'. Vervolging is geen straf, maar een eer. Wie uiteindelijk wel gestraft zullen worden, zijn de onderdrukkers. De christenen die worden vervolgd, worden uiteindelijk bevrijd. De mensen die God niet erkennen en het evangelie niet gehoorzamen, krijgen waar ze voor hebben gekozen: ze worden voor eeuwig verstoten. Jezus' volgelingen daarentegen mogen tot in eeuwigheid bij Hem zijn. Paulus bidt dan ook dat de Tessalonicenzen volhouden. Sterker nog: hij hoopt dat de vervolging ertoe leidt dat hun karakter nog meer wordt gevormd. Vervolgens geeft Paulus nogmaals uitleg over de terugkomst van Jezus. Het lijkt erop dat één of meer mensen zijn woorden hebben verdraaid. En vandaag de dag gebeurt dat nog steeds. Er zijn genoeg mensen die proberen te berekenen wanneer Jezus terugkomt aan de hand van wat Paulus zegt. Maar zo heeft hij zijn tekst nooit bedoeld. Integendeel, hij probeert juist te ontmoedigen dat mensen speculeren over de datum. Niemand weet wanneer Jezus terugkomt, maar er moet wel eerst een aantal dingen gebeuren. Paulus vat samen dat velen zich van het geloof zullen afkeren en dat de ‘wetteloze mens' eerst moet verschijnen. Hij gebruikt beelden uit Jesaja en Daniël die moeilijk te interpreteren zijn. Wat vaststaat, is dat er tijden zullen zijn waarin mensen Jezus in de steek laten en waarin kwaad de overhand lijkt te hebben. Dit mag ons niet ontmoedigen. Als wij volhouden te geloven en ons vasthouden aan de waarheid, staan we aan de goede kant van de streep. Blijf trouw. Paulus bidt God voor standvastigheid en roept de Tessalonicenzen op door te blijven gaan met hun dagelijkse werk. ‘Wijs de gelovigen die dat niet doen terecht', zegt hij. Tot slot vraagt hij God om de Tessalonicenzen vrede te schenken.

Donald Trump en Elon Musk zijn de Muppet-mopperkonten Statler en Waldorf van de Amerikaanse politiek aan het worden. Wacht even: was Elon niet Donalds favoriete maatje? De man met de kettingzaag en de Hitlergroet? De chef-massaontslag? De spectaculaire sponsor die een kwart miljard stak in Donalds verkiezingscampagne? De bromance is geëindigd in knallende ruzie. Oorzaak is dat Musk als chef-massaontslag heeft gefaald. Hij beloofde de regering 2000 miljard dollar te besparen, moest dat zelf al snel corrigeren: het werd ‘maar’ 1000 miljard. Uiteindelijk kwam hij op 175 miljard uit, maar volgens de BBC is dat geflatteerd en komen de Musk-bezuinigen niet verder dan 32,5 miljard. Dat is nog steeds een idioot hoog bedrag, maar zijn missie met het speciaal voor hem opgerichte DOGE ministerie was mislukt. Dus weg met hem, vond Trump. Musk liet het er niet bij zitten. Hij begon een spijkerharde campagne tegen Trumps ‘Big Beautiful Bill’, de bijna duizend pagina’s tellende wet die alles tegelijkertijd moet regelen, van migratie tot permanente belastingverlaging. De wet waarover het Congres het langste debat uit zijn geschiedenis heeft gevoerd. De wet die volgens Musk de ondergang van de Verenigde Staten betekent, vanwege de dreigende apocalyptische staatsschuld. Musk wil zelfs een politieke partij opzetten. Eens even kijken, zei Trump. Tesla, SpaceX en Starlink profiteren enorm van belastingvoordelen en overheidssteun. Laten we daar eens mee stoppen. En trouwens, we gaan ook eens kijken of we Musk kunnen uitwijzen en terugsturen naar Zuid-Afrika. Dat laatste is nog best spannend, want Musk kwam naar de VS als student, maar begon in plaats daarvan zijn eerste bedrijven op te zetten. Door niet eens op college te verschijnen en betaalde arbeid te verrichten, beging hij een misdrijf, want een studentenvisum eist studie en verbiedt, behalve een bijbaantje, werk. Musk, genaturaliseerd Amerikaan, heeft dat alles trouwens nooit ontkend, maar volgens de regels die gelden voor de huidige klopjacht op illegale immigranten kan hij zonder meer worden opgepikt en uitgewezen. Sterker nog, de regels voorzien niet in verjaring. Onder druk van Musk begon Trump dit voorjaar een soort luchtbrug naar Amerika voor witte Afrikaner boeren, die volgens Musk dreigden het slachtoffer te worden van genocide door zwarte misdadigers – dit alles gesanctioneerd door de Zuid-Afrikaanse regering. Er zijn wel problemen, maar dit was een broodje aap verhaal. We horen het Trump al zeggen: Elon is geen Afrikaner boer, heeft de visumwet overtreden en verliest zijn Amerikaanse staatsburgerschap. Kan het? Ja, het kan. Gaat Trump het doen? Als-ie kwaad genoeg is, weet je het met hem maar nooit.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoe spek je een praktische lege staatskas? De Labourregering bedacht -in hun ogen- de perfecte oplossing om snel en eenvoudig aan geld te komen: door vermogende non-Britten extra te belasten. Het plan leek hen eerlijk en lucratief, maar waar Starmer niet op gerekend had, was hoe snel en hoeveel van die welgestelden uit protest tegen die nieuwe heffingen het land zouden verlaten. Duizenden miljonairs verlieten de afgelopen maanden het Verenigd Koninkrijk om in een ander land van hun rijkdom te genieten. Sterker nog, volgens een recent verschenen rapport zal het Verenigd Koninkrijk dit jaar ruim 16 duizend miljonairs zien vertrekken... Ook in deze aflevering Het heeft even op zich laten wachten, maar ze zijn eruit! Er is een akkoord over een permanent aandenken in Londen voor de Queen. En hoewel Camilla zichzelf sinds 2022 officieel koningin mag noemen, gaat het natuurlijk om Queen Elisabeth - want voor de Britten is en blijft zij DE Queen ... Over Van Bekhovens Britten In van Bekhovens Britten praten Lia van Bekhoven en Connor Clerx elke week over de grootste nieuwsonderwerpen en de belangrijkste ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk. Van Brexit naar binnenlandse politiek, van de Royals tot de tabloids. Waarom fascineert het VK Nederlanders meer dan zo veel andere Europese landen? Welke rol speelt het vooralsnog Verenigd Koninkrijk in Europa, nu het woord Brexit uit het Britse leven lijkt verbannen, maar de gevolgen van de beslissing om uit de EU te stappen iedere dag duidelijker worden? De Britse monarchie, en daarmee de staat, staat voor grote veranderingen na de dood van Queen Elisabeth en de kroning van haar zoon Charles. De populariteit van het Koningshuis staat op een dieptepunt. Hoe verandert de Britse monarchie onder koning Charles, en welke gevolgen heeft dat voor de Gemenebest? In Van Bekhovens Britten analyseren Lia en Connor een Koninkrijk met tanende welvaart, invloed en macht. De Conservatieve Partij leverde veertien jaar op rij de premier, maar nu heeft Labour onder Keir Starmer de teugels in handen. Hoe ziet het VK er onder Keir Starmer uit? En hoe gaan de ‘gewone’ Britten, voor zover die bestaan, daar mee om? Al deze vragen en meer komen aan bod in Van Bekhovens Britten. Een kritische blik op het Verenigd Koninkrijk, waar het een race tussen Noord-Ierland en Schotland lijkt te worden wie zich het eerst af kan scheiden van het VK. Hoe lang blijft het Koninkrijk verenigd? Na ruim 45 jaar onder de Britten heeft Lia van Bekhoven een unieke kijk op het Verenigd Koninkrijk. Als inwoner, maar zeker geen anglofiel, heeft ze een scherpe blik op het nieuws, de politiek, de monarchie en het dagelijkse leven aan de overkant van de Noordzee. Elke woensdag krijg je een nieuwe podcast over het leven van Van Bekhovens Britten in je podcastapp. Scherpe analyses, diepgang waar op de radio geen tijd voor is en een flinke portie humor. Abonneer en mis geen aflevering. Over Lia Lia van Bekhoven is correspondent Verenigd Koninkrijk voor onder andere BNR Nieuwsradio, VRT, Knack en Elsevier en is regelmatig in talkshows te zien als duider van het nieuws uit het VK. Ze woont sinds 1976 in Londen, en is naast correspondent voor radio, televisie en geschreven media ook auteur van de boeken Mama gaat uit dansen, het erfgoed van Diana, prinses van Wales (1997), Land van de gespleten God, Noord-Ierland en de troubles (2000), In Londen, 9 wandelingen door de Britse hoofdstad (2009) en Klein-Brittannië (2022). See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waardeer je onze video's? Steun dan Café Weltschmerz, het podium voor het vrije woord: https://www.cafeweltschmerz.nl/doneren/Palantir, Palantir, PalantirNatuurlijk wordt de NAVO-top besproken.Niet als diplomatieke bijeenkomst maar als geslaagde testfase voor wat in werkelijkheid een grootschalige gedragsoperatie is.Sociale lockdowns, gecontroleerde escalaties en permanente staat van paraatheid.Ondertussen worden burgers financieel verder uitgeknepen terwijl Rutte en Trump schouderkloppend toneel spelen.Wilders mocht glimlachend op de foto. De boodschap is helder.Iedereen die mee mag doen in de schijnoppositie is al lang ingekocht.De jacht op dissidenten gaat in een hogere versnelling.Wie nog durft te denken of spreken buiten de officiële lijn wordt geframed als extremist.De Palantir-files vormen deze week het hoofdthema. Onthullingen waaruit blijkt dat Nederland al sinds 2011 systematisch wordt verbouwd tot een digitale gevangenis.Met figuren als Aalbersberg en Schoof als bekende uitvoerders.Palantir is geen technologiebedrijf maar een wapen tegen de bevolking.En de overheid weet dat.Sterker nog, ze stuurt erop aan.De rechtspraak bewijst opnieuw haar rol als politiek verlengstuk.Drie vonnissen over Fort Oranje en allemaal afgewezen of handig doorgeschoven.De Raad van State zwijgt zoals altijd wanneer het vuile werk gedaan moet worden.Recht is een toneelstuk geworden, niet langer een zoektocht naar waarheid.Ondertussen blijft het CDC volharden in leugens over mRNA.Terwijl bewijs zich opstapelt dat de prikjes de vruchtbaarheid aantasten blijft de propaganda op volle toeren draaien.Het gaat nooit om gezondheid. Het gaat om controle en omzet.De farmaceutische industrie regeert met instemming van de staat.Week 25 legt de fundamenten bloot van een systeem dat geen vrijheid duldt.Wat overblijft is gehoorzaamheid of uitsluiting.Wie dat nog steeds niet ziet, kiest voor medeplichtigheid.---Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen.Wil je meer video's bekijken en op de hoogte blijven via onze nieuwsbrief? Ga dan naar: https://www.cafeweltschmerz.nl/videos/Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik dan op deze link: https://bit.ly/3XweTO0

Oudste dochters op leiderschapsposities zijn gewend om hard te werken. Schouders eronder en daarmee resultaten boeken. Toch ligt de oplossing niet in nog harder werken.Sterker nog: daar zitten behoorlijke risico's aan. Die deel ik met je in deze podcast en ik neem je mee in wat er wel mogelijk is. Ben je eraan toe om de volgende stap te zetten zodatje je vrijer voelt? Vraag nu een persoonlijk gesprek aan via:https://oudstedochter.com/gesprek/Nieuwsgierig geworden?Boek                      : ⁠⁠Het verborgen leiderschap van oudste dochters⁠⁠Website                 : ⁠⁠www.oudstedochter.com⁠⁠Mail                        : info@oudstedochter.comCarddeck               : ⁠⁠Het oudste dochter carddeck⁠⁠Masterclass           : ⁠Doorbreek de oudstedochter dynamiek Contact : Stuur gerust een bericht. We helpen je graag.

Wil jij speciale bonusuitzendingen ontvangen?Kan je geen genoeg krijgen van de diepgaande analyses van Jeroen en Willem?Word dan terugkerende donateur en ontvang exclusieve bonusuitzendingen!Als trouwe donateur krijg je toegang tot extra content die niet beschikbaar is voor de gemiddelde kijker.Of je nu kiest voor een maandelijkse of jaarlijkse terugkerende donatie, je ontvangt altijd de meest waardevolle inzichten en analyses die je niet wilt missen in de speciale bonus.www.dfacto.nu/steunBekijk de hele uitzending via:https://www.dfacto.nu/afleveringen/weekoverzicht-2025-26Palantir, Palantir, PalantirNatuurlijk wordt de NAVO-top besproken.Niet als diplomatieke bijeenkomst maar als geslaagde testfase voor wat in werkelijkheid een grootschalige gedragsoperatie is.Sociale lockdowns, gecontroleerde escalaties en permanente staat van paraatheid.Ondertussen worden burgers financieel verder uitgeknepen terwijl Rutte en Trump schouderkloppend toneel spelen.Wilders mocht glimlachend op de foto. De boodschap is helder.Iedereen die mee mag doen in de schijnoppositie is al lang ingekocht.De jacht op dissidenten gaat in een hogere versnelling.Wie nog durft te denken of spreken buiten de officiële lijn wordt geframed als extremist.De Palantir-files vormen deze week het hoofdthema. Onthullingen waaruit blijkt dat Nederland al sinds 2011 systematisch wordt verbouwd tot een digitale gevangenis.Met figuren als Aalbersberg en Schoof als bekende uitvoerders.Palantir is geen technologiebedrijf maar een wapen tegen de bevolking.En de overheid weet dat.Sterker nog, ze stuurt erop aan.De rechtspraak bewijst opnieuw haar rol als politiek verlengstuk.Drie vonnissen over Fort Oranje en allemaal afgewezen of handig doorgeschoven.De Raad van State zwijgt zoals altijd wanneer het vuile werk gedaan moet worden.Recht is een toneelstuk geworden, niet langer een zoektocht naar waarheid.Ondertussen blijft het CDC volharden in leugens over mRNA.Terwijl bewijs zich opstapelt dat de prikjes de vruchtbaarheid aantasten blijft de propaganda op volle toeren draaien.Het gaat nooit om gezondheid. Het gaat om controle en omzet.De farmaceutische industrie regeert met instemming van de staat.Week 25 legt de fundamenten bloot van een systeem dat geen vrijheid duldt.Wat overblijft is gehoorzaamheid of uitsluiting.Wie dat nog steeds niet ziet, kiest voor medeplichtigheid.Wil jij speciale bonusuitzendingen ontvangen?Kan je geen genoeg krijgen van de diepgaande analyses van Jeroen en Willem?Word dan terugkerende donateur en ontvang exclusieve bonusuitzendingen!Als trouwe donateur krijg je toegang tot extra content die niet beschikbaar is voor de gemiddelde kijker.Of je nu kiest voor een maandelijkse of jaarlijkse terugkerende donatie, je ontvangt altijd de meest waardevolle inzichten en analyses die je niet wilt missen in de speciale bonus.www.dfacto.nu/steun

Financiële veiligheid en financiële vrijheid worden vaak op één hoop gegooid. Maar hetzelfde zijn ze niet. Sterker nog, financiële veiligheid kan je financiële vrijheid behoorlijk in de weg staan. Hoe? Dat hoor je in deze podcastaflevering. Plus wat je daaraan doet natuurlijk. Ik ben Adine en ik help rebelse Visionairs met het creëren van vrijheid in hun leven. In tijd, energie, maar zeker ook in geld. Niet met allerlei ingewikkelde strategieën en funnels, maar door je te helpen jezelf weer te ontdekken. Die AWESOME versie van jou die je veel te lang in een veel te klein jasje hebt geprobeerd te stoppen.  Ik geloof namelijk niet in one-size-fits all, maar in de kracht van jou als persoon. Jij bent hier met een reden en ik help je om die reden te vinden, om impact te maken vanuit jouw kern én om daar goed geld mee te verdienen.  Is mijn podcast waardevol voor je? Dan zou ik het enorm fijn vinden als je deze met 5 sterren waardeert op iTunes of Spotify, hem in je netwerk deelt en/of je abonneert, zodat je een melding krijgt bij elke nieuwe aflevering. Dankjewel alvast! En… wat gaat jouw volgende stap zijn?

In deze aflevering van LeisureTalk is Kim-Elle van Ernst te gast. Kim-Elle heeft jarenlange ervaring in de recreatie- en hospitalitysector en richt zich met haar bedrijf Gastvrijheid begint van binnen op het verbeteren van de interne werkcultuur. Ze gelooft dat échte gastvrijheid begint bij medewerkers die zich gezien en gewaardeerd voelen. In het gesprek vertelt Kim-Elle over haar loopbaan bij onder andere Landal en Molecaten, haar persoonlijke drijfveren én het ontstaan van haar missie. Ze deelt hoe interne gastvrijheid niet alleen bijdraagt aan werkplezier, maar ook direct invloed heeft op de beleving van de gast. Ook praten we over de kracht van het mbo. Kim-Elle vertelt hoe belangrijk mbo'ers zijn voor de sector en hoe we als branche kunnen zorgen dat zij zich blijven ontwikkelen. En goed nieuws: deze zomer neemt Kim-Elle zelf plaats achter de podcast microfoon voor een speciale zomerserie over het mbo in de vrijetijdssector. Een mooie samenwerking tussen LeisureTalk en Gastvrijheid begint van binnen. Onderwerpen die aan bod komen: Hoe je als ondernemer een cultuur van interne gastvrijheid bouwtWaarom gastvrijheid begint bij goed leiderschapDe rol van het mbo in de toekomst van de leisurebrancheKim-Elle's persoonlijke reis van medewerker tot ondernemer en docent Een open en herkenbaar gesprek voor iedereen die werkt in recreatie, toerisme of hospitality. Wil je meer weten over ons en wat we zowel doen in de wereld van leisure, recreatie, toerisme en vrije tijd? Bekijk dan de website: www.leisuretalk.nl. Volg ons ook op LinkedIn of stuur ons een mail. Leisuretalk is dé podcast over toerisme, recreatie en vrije tijd. Elke aflevering gaan we de diepte in met een bijzondere gast. We ontleden trends, bespreken ontwikkelingen en onderzoeken ondernemerslessen. Leisuretalk bezorgt je een uniek perspectief op ons vakgebied. Leisuretalk.nl kan niet gemaakt worden zonder de steun onze partners: Ginder Ginder is hét bureau voor een (vrijetijds-) economie die werkt aan de stad en het dorp van morgen. Iedereen verdient een goede plek om te wonen, te werken, te ondernemen en te recreëren. Een plek om een prettig en gezond leven te leiden. Helaas wordt de daarvoor beschikbare ruimte steeds beperkter. Dat maakt het geweldig complex. Maar bij Ginder houden we juist van die uitdaging! Sterker nog: we willen het niet anders. Booking Experts Booking Experts helpt recreatieondernemers naar het volgende niveau met een innovatief reserveringssysteem. Ben jij klaar voor geautomatiseerde bedrijfsprocessen die je omzet laten groeien? Productie: Tessa Langedijk Montage: Luc Nieuwenhuijzen Montage: Breakdown Studio Leiden (breakdownstudio.nl) MOJO by tubebackr https://soundcloud.com/tubebackr Creative Commons — Attribution-NoDerivs 3.0 Unported — CC BY-ND 3.0 Free Download / Stream: http://bit.ly/-moj Music promoted by Audio Library https://youtu.be/OtmdW44-5

Bij wapenstilstanden vechten de vijanden nog wel eens even door. Dus dat Iran en Israël niet precies op de door Donald Trump gedecreteerde minuut de wapens lieten zwijgen was afschuwelijk voor de slachtoffers, maar het stilleggen van wapengeweld werkt niet altijd met een stopwatch. Trumps woede-uitval – they don’t know what the fuck they’re doing – was duidelijk een teken van onmacht. Dat Israël en Iran eigenlijk helemaal nog niet wilden stoppen is vanuit strategisch perspectief te begrijpen. Zij wisten beide allang dat operatie ‘Midnight Hammer’, het Amerikaanse bombardement met de beruchte ‘bunker buster’-bommen, niet, zoals Trump beweerde, het totale Iraanse nucleaire programma had ‘vergruisd’. Sterker nog, de bommen zijn niet diep genoeg doorgedrongen en hebben de productieruimtes niet of nauwelijks beschadigd, hooguit de toegang. Een geheim rapport van de Amerikaanse inlichtingendiensten, waar de New York Times de hand op wist te leggen, bevestigt eerdere geruchten over het geringe succes. Het Iraanse atoomprogramma is hooguit enkele maanden teruggezet. Bovendien wordt het steeds duidelijker dat Iran nog andere locaties heeft, waar het verrijken van uranium doorgaat. En, veel belangrijker, dat de voorraad verrijkt uranium is opgeslagen op een geheime locatie. Dat is uiteindelijk waarover het gaat, want dat is het materiaal waarmee atoombommen gemaakt kunnen worden. Trump onderschat ook de impact van de geschiedenis en de overweldigende haat tegen de VS. Zo steunde Amerika, met Engeland, in 1953 een staatsgreep tegen de liberale, democratisch gekozen premier Mohammad Mossadeq, en hielp sjah Mohammed Reza Pahlavi, sergeant in het leger en symbolisch staatshoofd, in het zadel als nieuwe machthebber. Op dictatoriale wijze probeerde hij het land te verwestersen, waarbij hij oppositie negeerde, opsloot en martelde. Hij onderhield nauwe banden met de VS en Israël. Nadat hij begin 1979, inmiddels ernstig ziek, was verbannen, keerde in februari ayatollah Khomeini terug uit ballingschap en stichtte de Islamitische Republiek Iran. Na een zeer korte periode van schijn-liberalisme, ontstond een islamitisch schrikregime, dat tot de huidige dag aan de macht is. Amerika had aanvankelijk nog diplomatieke betrekkingen, totdat in november een door het regime geregisseerde bende studenten de Amerikaanse ambassade binnenviel en 52 diplomaten 444 dagen lang gijzelde . De haat tegen Amerika – en tegen Israël – is de afgelopen 46 jaar ononderbroken opgefokt. Die aloude haat bombardeer je niet weg met ‘bunker busters’. En je kunt van Israël en Iran niet verwachten dat ze plotseling in het gelid springen op een door Donald Trump gedecreteerde deadline. Als ‘Midnight Hammer’ echt was gelukt misschien wel, maar dat de ‘twaalfdaagse oorlog’, zoals Trump het al noemt, tot meer leidt dan hooguit een paar jaar rust is vooralsnog een illusie.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Laurens en Stefan gaan verder. In dit interbellum van de wielerkoersen – de  periode tussen Giro en Tour – staan er eigenlijk maar twee dingen op de agenda.Ten eerste: allerhande wielernieuws. De Ronde van Zwitserland (Wie is er eigenlijk beter, Remco of João?), geruchten over veldrijden als olympische sport, het transferspel rond Dries De Bondt – dat soort zaken.En ten tweede: een uitgebreid, bij vlagen hallucinerend raceverslag van The Race Around The Netherlands. En hoe zat het ook alweer met de mysterieuze zeemeeuw in Den Helder, tijdens nacht twee?Je hoort 't allemaal in de Live Slow Ride Fast podcast!

Laurens en Stefan gaan verder. In dit interbellum van de wielerkoersen – de  periode tussen Giro en Tour – staan er eigenlijk maar twee dingen op de agenda.Ten eerste: allerhande wielernieuws. De Ronde van Zwitserland (Wie is er eigenlijk beter, Remco of João?), geruchten over veldrijden als olympische sport, het transferspel rond Dries De Bondt – dat soort zaken.En ten tweede: een uitgebreid, bij vlagen hallucinerend raceverslag van The Race Around The Netherlands. En hoe zat het ook alweer met de mysterieuze zeemeeuw in Den Helder, tijdens nacht twee?Je hoort 't allemaal in de Live Slow Ride Fast podcast!

In deze aflevering spreekt Merlijn Pietersma met Roel Welsing, directeur van Apenheul. Ze zitten op een unieke plek: de bovenwoning van oprichter Wim Mager, midden in het park, boven het gorillaverblijf. Daar vertelt Roel hoe Apenheul al meer dan 55 jaar weet te vernieuwen zónder zijn ziel te verliezen. Hoe houd je dierenwelzijn, educatie, commercie én merkwaarde met elkaar in balans? Onderwerpen die aan bod komen: De vier vernieuwingstijdperken van Apenheul: van non-conformistische pionier tot maatschappelijk ondernemerWaarom dieren geen ‘activa' zijn en hoe dat het dierenwelzijn beschermtHoe je vasthoudt aan het gedachtengoed van de oprichter én blijft innoverenDe rol van apen als spiegel voor menselijk gedrag, leiderschapsstijlen en zingevingHoe Apenheul fondsen werft voor soortenbehoud en natuureducatie, o.a. in MadagaskarWaarom Roel een vierde P toevoegde aan People, Planet en Profit: PassionHet spanningsveld tussen dierenwelzijn en organisatorische haalbaarheidToekomstplannen zoals een tweede gorillaverblijf, een spectaculaire uitkijktoren en het winterconcept Winterheul Met 500.000 bezoekers per jaar, een plek in het ‘epicentrum van de dierentuindichtheid' en torenhoge bezoekerstevredenheid laat Roel zien dat commercie en impact prima samengaan. Of zoals hij zelf zegt:  “Als je in de duurzame wereld werkt, denk je én-én. En commercieel én maatschappelijke impact.” Een aflevering over leiderschap, liefde voor dieren én de waarde van vrijetijd. Wil je meer weten over ons en wat we zowel doen in de wereld van leisure, recreatie, toerisme en vrije tijd? Bekijk dan de website: www.leisuretalk.nl. Volg ons ook op LinkedIn of stuur ons een mail. LeisureTalk is dé podcast over toerisme, recreatie en vrije tijd. Elke aflevering gaan we de diepte in met een bijzondere gast. We ontleden trends, bespreken ontwikkelingen en onderzoeken ondernemerslessen. LeisureTalk bezorgt je een uniek perspectief op ons vakgebied. LeisureTalk.nl kan niet gemaakt worden zonder de steun van onze partners: Ginder Ginder is hét bureau voor een (vrijetijds-) economie die werkt aan de stad en het dorp van morgen. Iedereen verdient een goede plek om te wonen, te werken, te ondernemen en te recreëren. Een plek om een prettig en gezond leven te leiden. Helaas wordt de daarvoor beschikbare ruimte steeds beperkter. Dat maakt het geweldig complex. Maar bij Ginder houden we juist van die uitdaging! Sterker nog: we willen het niet anders. Booking Experts Booking Experts helpt recreatieondernemers naar het volgende niveau met een innovatief reserveringssysteem. Ben jij klaar voor geautomatiseerde bedrijfsprocessen die je omzet laten groeien? Productie: Tessa Langedijk Montage: Luc Nieuwenhuijzen / Breakdown Studio Leiden (breakdownstudio.nl) Muziek: MOJO by tubebackr – https://soundcloud.com/tubebackr Creative Commons — Attribution-NoDerivs 3.0 Unported — CC BY-ND 3.0 Free Download / Stream: http://bit.ly/-moj Music promoted by Audio Library https://youtu.be/OtmdW44-5

SER-voorzitter Kim Putters doet een oproep aan de politiek om zo min mogelijk controversieel te verklaren, hoeveel kans van slagen heeft zijn wens? En: Moeten de stikstofregels wijken voor Defensie? Dat en meer bespreken we in het Lobbypanel van BNR Zakendoen Panelleden Presentator Thomas van Zijl gaat in gesprek met het lobbypanel, dat deze keer bestaat uit: - Nora van Elferen, Partner van EPPA. - Ankie van Wersch, Directeur van MVO Nederland. Abonneer je op de podcast Ga naar de pagina van het lobbypanel en abonneer je op de podcast, ook te beluisteren via Apple Podcast, Spotify en elke woensdag live om 11:30 uur in BNR Zakendoen. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Deze vraag krijgen we regelmatig. Of, eigenlijk horen we vaker stellen zeggen "onze verschillen zijn te groot geworden."Het probleem zit niet in jullie verschillen. Sterker nog: zomaar is het juist jullie kracht!Wat is dan wel de uitdaging en hoe kun je daar mee om gaan? In deze aflevering gaan we in op verschillen en polariseren én geven we praktische aanwijzingen hoe je hier mee om kunt gaan.Wil je meer weten of ons of de manieren om met ons te werken? Kijk dan op onze website of volg ons op Instagram.

Het heelal is onvoorstelbaar groot, en wordt steeds groter. Sterker nog: het groeit zelfs steeds sneller. Maar hoe weten we dat eigenlijk? Honderd jaar geleden zette Edwin Hubble de astronomie op zijn kop. Hij ontdekte dat sterrenstelsels van ons af bewegen en dat het heelal dus aan het uitdijen is.In deze aflevering neemt natuurkundige Diederik Roest (Rijksuniversiteit Groningen) ons mee het heelal in. Hij legt hij ons uit hoe Hubble tot zijn ontdekking kwam, wat het dopplereffect ermee te maken heeft, en wat dit alles zegt over de toekomst van ons heelal. 00:00 Wat kun je meten met een radiotelescoop?00:57 Hoe weten we dat de oerknal echt heeft plaatsgevonden?02:10 Wat is het waarneembare heelal?03:00 Hoe groot is het heelal?04:26 Wat ontdekte Edwin Hubble over het heelal?04:55 Wat is het Doppler Effect?05:50 Hoe weten we dat het heelal uitdijt?06:49 Waarom dijt het heelal versneld uit?07:20 Wat gebeurt er in de toekomst met het heelal?Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Bestel je tickets!https://www.racesquare.com/nl/gpfans-event/Max Verstappen is om diverse redenen het onderwerp van gesprek binnen en buiten de paddock. Eén van de verhalen die veel aandacht krijgt, is zijn mogelijke transfer naar Mercedes in 2026, de grootste krant van Duitsland, schrijft nu dat Mercedes niet langer een optie is voor de regerend wereldkampioen. Sterker nog: er zijn ook nauwelijks andere opties.

De Nacht van NTR Wetenschap - Het is moeilijk voor te stellen hoe het is om verlamd te zijn. Maar verlamde mensen kunnen zich dankzij de wetenschap wel steeds meer voorstellen hoe het is om te bewegen. Sterker nog: dat kan daadwerkelijk al. Met hersenimplantaten worden signalen uit het brein opgepikt, die via de zogenoemde Brain Computer Interface (BCI) worden doorgegeven aan robots zoals spraakcomputers en robotarmen. Mensen die in vijftien jaar nooit zelf een kop koffie hebben kunnen drinken, kunnen dat zo toch weer. Hoe werkt deze BCI? En hoe kunnen mensen met een verlamming, toch weer bewegen dankzij deze technologie? Postdoctoraal onderzoeker Maarten Ottenhoff van de Brown University in de Verenigde Staten doet dagelijks onderzoek naar deze BCI's. Hij legt presentator Syb Faes haarfijn uit hoe het kan dat deze ogenschijnlijke science fiction, gewoon werkelijkheid is.

In deze aflevering gaat Richard in gesprek met Lucie Schuijt, medewerker arbeidsmarktbranding bij Hiswa-Recron, de brancheorganisatie voor de recreatie- en watersportsector. Ze vertelt over haar missie om de sector sterker en aantrekkelijker te maken voor (toekomstige) medewerkers – onder andere via een gloednieuwe landelijke BBL-opleiding recreatie die in september van start gaat. Onderwerpen die aan bod komen: Waarom jongeren en zij-instromers de recreatiesector (her)ontdekkenHoe de BBL-opleiding recreatie jongeren praktijkgericht opleidt op campings, vakantieparken en groepsaccommodatiesWat ondernemers kunnen doen om aantrekkelijk werkgeverschap te biedenDe rol van strategisch HR, employer branding en duurzame inzetbaarheidWaarom ook 55-plussers of gepensioneerden een waardevolle arbeidsdoelgroep zijnEn: hoe je als ondernemer mee kunt doen aan de nieuwe opleiding Een inspirerende aflevering voor recreatieondernemers die werk willen maken van hun werkgeverschap en een oproep aan iedereen die overweegt om te leren en te werken in deze mooie branche. Wil je meer weten over ons en wat we zowel doen in de wereld van leisure, recreatie, toerisme en vrije tijd? Bekijk dan de website: www.leisuretalk.nl. Volg ons ook op LinkedIn of stuur ons een mail. LeisureTalk is dé podcast over toerisme, recreatie en vrije tijd. Elke aflevering gaan we de diepte in met een bijzondere gast. We ontleden trends, bespreken ontwikkelingen en onderzoeken ondernemerslessen. LeisureTalk bezorgt je een uniek perspectief op ons vakgebied. LeisureTalk.nl kan niet gemaakt worden zonder de steun van onze partners: Ginder Ginder is hét bureau voor een (vrijetijds-) economie die werkt aan de stad en het dorp van morgen. Iedereen verdient een goede plek om te wonen, te werken, te ondernemen en te recreëren. Een plek om een prettig en gezond leven te leiden. Helaas wordt de daarvoor beschikbare ruimte steeds beperkter. Dat maakt het geweldig complex. Maar bij Ginder houden we juist van die uitdaging! Sterker nog: we willen het niet anders. Booking Experts Booking Experts helpt recreatieondernemers naar het volgende niveau met een innovatief reserveringssysteem. Ben jij klaar voor geautomatiseerde bedrijfsprocessen die je omzet laten groeien? Productie: Tessa Langedijk Montage: Luc Nieuwenhuijzen / Breakdown Studio Leiden (breakdownstudio.nl) Muziek: MOJO by tubebackr – https://soundcloud.com/tubebackr Creative Commons — Attribution-NoDerivs 3.0 Unported — CC BY-ND 3.0 Free Download / Stream: http://bit.ly/-moj Music promoted by Audio Library https://youtu.be/OtmdW44-5

Efeziërs (5 minuten) Paulus schreef de brief aan de gelovigen in Efeze terwijl hij in Rome huisarrest had. Dat was tussen 62 en 64. Efeze ligt in Klein-Azië en je kunt vandaag de dag nog steeds de ruïnes van deze stad bezoeken. De kerk in Efeze had Paulus zelf gesticht. Eerst was hij naar de synagoge gegaan om met de Joden te debatteren. Zijn punt was natuurlijk dat de door God beloofde Messias al was gekomen. Hij heette Jezus, was gestorven voor onze zonden en was weer opgestaan. De meeste Joden geloofden Paulus echter niet en dus ging hij naar de niet-Joden. God deed veel wonderen door hem heen. Talloze mensen werden genezen van ziekten en mensen die waren bezeten van geesten werden bevrijd. Efeze was een grote stad met veel tempels en afgoden. Het is daarom niet gek dat kwade geesten vat kregen op mensen. Dat zie je tegenwoordig nog steeds veel in landen als India en Bhutan, waar ook afgoden worden vereerd. Het mooie was dat veel mensen tot geloof kwamen door deze wonderen en door Paulus' woorden. Ze keerden zich af van hun zonden en verbrandden zelfs hun religieuze boeken. Een veelbelovend begin. Helaas zou het uiteindelijk verkeerd aflopen met deze kerk. In het laatste boek van de Bijbel, Openbaring, laat Jezus Johannes een brief schrijven naar de kerk. Daarin zegt Hij dat ze hun eerste liefde voor Hem zijn verloren. Het evangelie en ons leven We weten niet of de ‘brief aan de Efeziërs' alleen gericht was aan de kerk in Efeze. In de oudste kopieën die we hebben van deze brief wordt Efeze niet genoemd. Het kan ook zijn dat de brief bedoeld was voor alle christenen in Klein-Azië, maar dat deze als eerste naar Efeze ging. Voor het begrijpen van de brief maakt het echter niet veel uit. De brief aan de Efeziërs is een pareltje. In de eerste drie hoofdstukken vertelt Paulus het verhaal van de Bijbel in zijn eigen woorden en in de laatste drie beschrijft hij wat dat verhaal praktisch betekent voor ons eigen leven. Er zit ook mooie beeldspraak in de Bijbelverzen die Paulus heeft opgeschreven. Paulus begint door God te danken voor al Zijn zegeningen. Hij hield al van ons voor het begin van de wereld en koos ons uit om kinderen van Jezus te worden. Zo werd Gods genade duidelijk. Het bloed van Jezus werd vergoten voor onze zonden. Dit offer redde ons én gaf eer aan God. De hele wereld behoort toe aan Christus. Christus is het Griekse woord voor ‘Messias' en betekent dus ‘Verlosser'. Paulus spreekt een prachtig gebed uit voor de lezers (en luisteraars) van deze brief. Hij vraagt God of Hij ons hart wil verlichten zodat we zullen begrijpen Wie onze hoop is, welke prachtige toekomst ons wacht en hoe groot Gods kracht en macht is voor hen die geloven. Na dit gebed, legt hij uit dat zowel Joden als niet-Joden geestelijk dood waren door de zonde. Nu heeft Jezus ons echter geestelijk tot leven gewekt. Dat betekent dat we nog steeds lichamelijk zullen sterven, maar als dat gebeurt, zullen we bij Hem zijn in de hemel. Ons geloof heeft ons gered. Geloof is een geschenk Je zou kunnen denken dat we dus toch iets moeten doen om te worden gered. We moeten geloven. Dat geloof is echter een geschenk van God. Dit is een ingewikkelde boodschap. Is het nu God die ons redt of ons geloof? En als je niet-gelooft, is dat dan Gods schuld? Hier worstelen theologen al eeuwenlang mee. Zelf probeer ik het zo op te lossen: God werkt in ons. Dat is een gegeven. Maar we hebben ook een vrije wil en ook wij kunnen werken voor ons geloof. Bijvoorbeeld door oprecht God te zoeken, door de Bijbel te lezen, te bidden en met andere christenen om te gaan. God werkt, wij werken. Terug naar de tekst van Paulus. Hij beschrijft hoe de genade van God tot uitwerking kwam in zijn eigen leven. Paulus, de vervolger die misschien wel verantwoordelijk is voor de dood van verschillende christenen, mocht ook toetreden tot Gods familie. Sterker nog: uitgerekend hij mocht het goede nieuws vertellen aan de heidense volken. Hij dankt God, terwijl hij zelf gevangen zit. De Efeziërs mogen geen medelijden met hem hebben. Hij bidt opnieuw voor hen én voor ons. Ditmaal bidt hij dat we de lengte, de hoogte, de breedte en de diepte leren kennen van Jezus' liefde. Een familie van gelovigen Wat betekent dit voor het leven van alle dag? We zijn allemaal verschillend, maar toch moeten we een eenheid vormen, zegt Paulus. Dat is niet vanzelfsprekend. We hebben echter één lichaam, één Geest, één hoop, één Heer, één geloof, één doop en één God, die onze Vader is. We moeten onze gaven en talenten gebruiken voor de kerk. De mooiste definitie van ‘kerk' is ‘een familie van gelovigen'. Paulus gaat zelfs nog iets verder. Alle gelovigen samen vormen het lichaam van Jezus op aarde. De kerk is dus geen gebouw of een organisatie. Ze is een levend organisme, waarin iedere gelovige als het ware een essentieel lichaamsdeel is. Dat lichaamsdeel functioneert als iedereen zijn gaven en talenten inzet. Het hoofd van het lichaam is Jezus Christus zelf. Door het geloof in Jezus maken we dus deel uit van dit wereldwijde lichaam van Christus. We zijn nieuwe mensen geworden en moeten onze oude mens ‘afleggen'. Met andere woorden: we nemen afstand van onze zondige levensstijl, zoals we afstand nemen van een stel vieze kleren. We trekken de oude kleren uit en trekken nieuwe kleren aan. ‘Ga de weg van de liefde' Dat betekent dat we niet meer liegen, maar de waarheid vertellen. Dat we ons leven niet laten beheersen door woede, maar dat we conflicten oplossen. We stelen niet, maar helpen anderen. We nemen geen wraak, maar vergeven. Je snapt het wel. In alles proberen we steeds meer op Jezus te lijken. ‘Ga de weg van de liefde', houdt Paulus ons voor in hoofdstuk 5. En: ‘Laat de Geest u vervullen. Zing met elkaar, jubel met je hart voor de Heer en dank je hemelse Vader voor alles'. Man en vrouw dienen elkaar Met de Geest vervuld zijn, betekent ook dat je de ander belangrijker vindt dan jezelf. Dit zie je bijvoorbeeld in het huwelijk, waar man en vrouw elkaar moeten dienen. Paulus zegt dat de vrouw het gezag van de man moet erkennen. Dit wordt vaak verkeerd uitgelegd, alsof de vrouw minder is dan de man en dat de echtgenoot dus haar leven kan bepalen. Dit is niet wat wordt bedoeld, want Paulus zegt ook dat de man zich moet opofferen zoals Christus zich opofferde voor ons. En Jezus offerde alles op. Hij gaf Zijn rijkdom en Zijn plaats in de hemel op, Hij werd als een slaaf, had een zwaar leven en stierf een verschrikkelijke dood. Zijn hele tijd op aarde stond in het teken van ons. Wat Paulus bedoelt, is dat er een gelijkwaardige wederkerigheid zit in de relatie tussen man en vrouw. Dat is een moeilijk manier om te zeggen dat man en vrouw gelijk zijn, en dat de één de ander dient. En als iemand al een ondergeschikte positie in moet nemen, is het de man. Hij leidt door te dienen. Hetzelfde principe geldt voor kinderen en ouders, slaven en meesters. Degene met de meeste macht moet het meeste dienen. Tot slot legt Paulus uit dat we op onze hoede moeten zijn voor de geestelijke strijd. Er is nog veel kwaad in de wereld en er zijn hemelse wezens die zich achter de zichtbare werkelijkheid tegen ons keren. Maar God heeft ons een wapenuitrusting gegeven die we kunnen aantrekken: waarheid, gerechtigheid, inzet voor het evangelie, ons geloof, de verlossing en de Geest. Met ‘de Geest' bedoelt Paulus in dit geval ‘Gods Woorden'. En bovenal roept hij ons op om te bidden.

Het hoge woord is eruit: de VVD sluit een samenwerking met PVV alsnog definitief uit. VVD-leider Dilan Yesilgöz had wat bedenktijd nodig, maar noemt PVV-partijleider Geert Wilders nu ‘volstrekt onbetrouwbaar’. De timing van de VVD was niet willekeurig, zegt politiek verslaggever Leendert Beekman: op de relatief nieuwsluwe Tweede Pinksterdag sta je met dergelijk nieuws direct vol in de picture, en dat is gelukt: het uitsluiten van de PVV was het enige waar gisteravond nog over gesproken werd. Het blijft onrustig in Los Angeles. Ook de afgelopen uren kwam het weer tot verschillende confrontaties tussen demonstranten en de politie. Het is al de vierde dag van protesten tegen massadeportaties. De situatie escaleerde toen president Trump tweeduizend soldaten van de Nationale Garde naar de stad stuurde, tegen de wens van de Californische gouverneur Gavin Newsom en de burgemeester van Los Angeles. Newsom besloot daarop een rechtszaak aan te spannen tegen Trumps besluit, waarop het Witte Huis nog eens 2000 gardisten stuurde en 700 mariniers. Correspondent Jan Postma rapporteert. Rusland en Oekraïne zijn begonnen aan de grootste gevangenenruil tot nu toe. De eerste groep bestaat uit gewonden en mensen jonger dan 25 jaar. De bedoeling is dat de komende dagen zo’n 1.200 mensen worden geruild. Voor familieleden is dat goed nieuws, maar een effect op het verloop van de oorlog heeft het niet. Sterker nog – Rusland blijft recordaantallen drones afvuren. Chris Colijn, correspondent in Kyiv, doet verslag. Over deze podcast In Ochtendnieuws hoor je in 20 minuten het belangrijkste nieuws van de dag. Abonneer je op de podcast via bnr.nl/ochtendnieuws, de BNR-app, Spotify en Apple Podcasts. Of luister elke dag live via bnr.nl/live. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar wij in Nederland kampen met een woningcrisis, is dat in Japan totaal niet het geval. Sterker nog, er is een overschot aan woningen, vooral buiten de stad. Dat klinkt als iets heel positiefs, maar schijn bedriegt. Japan is namelijk aan het ontvolken en dat heeft vergaande gevolgen voor zowel de economie als de samenleving.  Dalende geboortecijfers en toenemende vergrijzing zorgen ervoor dat Japan ontvolkt. Dat heeft niet alleen gevolgen voor de woningmarkt, waarbij hele dorpen soms leeg komen te staan, maar ook voor de Japanse economie. Te gast is Japan-watcher Radboud Molijn. 

Dreigingen vanuit onder andere Rusland zijn lang niet altijd meer van militaire aard. Sterker nog: dagelijks wordt het Westen op digitale manieren aangevallen. Zo zat een Russische groep achter de hack bij de politie. En de Militaire inlichtingendienst, de MIVD, waarschuwt dat Rusland het gemunt heeft op onze vitale infrastructuur. Tegen die cyberaanvallen kan geen tank of raket op. Dus hoe moet de NAVO dit cybergevaar pareren? En is een cyberaanval net zo gevaarlijk als een fysieke aanval? Dat ga je horen in deze aflevering van De Strateeg van: - Bart Groothuis, VVD-Europarlementariër en voormalig hoofd cyberbeveiliging bij het ministerie van Defensie. - Hans Horan, strategisch analist bij het Den Haag Centrum voor Strategische Studies. Luister ook | Tuinman: 'Poetin wordt niet bang van percentages en budgetten' Over deze podcastDe Strateeg is een journalistiek onafhankelijke podcast van BNR, in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen. Host: Paul van Liempt Redactie: Michaël Roele Tips, vragen of andere opmerkingen over De Strateeg? Stuur dan een mailtje naar roele@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Amerika leeft op te grote voet, daarom is het handelsbalanstekort ook zo groot. Daarbij vergeet men even voor het gemak dat de VS een enorm overschot hebben in de dienstensector. De diensten die wij afnemen van zakenbanken en technologiebedrijven, zijn echter niet genoeg om de goederenstroom te compenseren. Maar de marges op die diensten zijn wel vele malen hoger. President Trump wil dat goederentekort met importtarieven bestrijden. Dat is slecht voor de economie. Maar het voordeel is wel dat die tarieven bedrijven stimuleren om meer in de VS te produceren. Al is het de vraag of ze het nog wel kunnen. Maar goed, Trump zei dat Amerikaanse kinderen ook genoeg hebben aan twee poppen, in plaats van dertig. Ik weet niet of de Amerikaanse consument wel in is voor een beetje consuminderen. Als je als land continu meer koopt dan verkoopt, betekent dat ook dat het buitenland jou geld moet lenen om dat allemaal te kunnen betalen. Anders gezegd: de VS importeren goederen en exporteren dollars. In plaats van een importheffing op goederen kun je ook een belasting opleggen op de dollars die weer terugkomen. Dat heeft een beetje hetzelfde effect. Dat staat in sectie 899 van Trumps One Big Beautiful Bill. Buitenlanders kunnen belast worden als ze passief inkomen uit de VS ontvangen. De juridische grondslag waarop dat zal gebeuren is nog erg onduidelijk. Als je qua financiering zo afhankelijk van het buitenland bent als de VS, neem je daarmee een aanzienlijk risico. Want waarom zouden buitenlandse investeerders het land nog geld lenen als het dreigt die inkomstenstroom weer af te pakken. En het vertrouwen van buitenlandse beleggers staat sinds Trumps aantreden al sterk onder druk. Beleggers maken zich er nog niet druk over. Nu de term Taco (Trump Always Chickens Out) de ronde doet, denken beleggers dat de soep niet zo heet gegeten zal worden als hij wordt opgediend. Sinds de ophef over sectie 899 heeft de Amerikaanse obligatiemarkt nauwelijks bewogen. Sterker nog, door de zwakke economische cijfers deze week is de rente zelfs iets gedaald. Maar die sectie 899 blijft wel een risico. Stel, je belegt in 10-jarige Amerikaanse staatsobligaties met een rente van 4,4%. Voordat je die rente ontvangt, zegt de Amerikaanse overheid: wij heffen daar eerst een belasting van 0,9% op. Dus je krijgt nog maar 3,3%. Waarom zou je dan nog in Amerikaanse staatsobligaties beleggen? Dit extra risico is (nog) niet ingeprijsd. Tijdens de laatste persconferentie werden er vragen aan Trump over de Taco trade gesteld. Dat zal zijn ego flink hebben aangetast. Het risico is dat hij daarom niet meer op domme ideeën terugkomt. Kan iemand de president vertellen dat zijn Taco trade briljant is? Anders is er een grote kans dat hij aan domme ideeën blijft vasthouden. Bang om voor kip te worden uitgemaakt. Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via c.zeijl@cardano.com. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoe zorg je voor een gezond werk- en leerklimaat voor jongere collega's? Want 1 op de 4 jongere worstelt met stress en overbelasting. Isolde Kolkhuis Tanke en Nore van Roekel schreven het boek Samen sterker starten en weten precies hoe je een omgeving creëert waarin jongeren groeien en bloeien.

In deze aflevering is Richard te gast in het Drentse Nooitgedacht, waar hij in gesprek gaat met Frank Bulthuis, resortmanager van het iconische Hof van Saksen. Wat begon met een stage groeide uit tot een indrukwekkende loopbaan bij een van de meest toonaangevende vakantieparken van Nederland. Frank vertelt hoe Hof van Saksen zich ontwikkelde van pionier tot voorbeeldbedrijf op het gebied van hospitality, innovatie en werkgeverschap. Onderwerpen die aan bod komen: Hoe Hof van Saksen transformeerde tot een 9+ resortDe drie pijlers achter hun succes: verblijfsaanbod, gastheerschap en goed werkgeverschapDe werking van de Hof van Saksen Academy en het belang van opleiden in eigen huisVernieuwing in accommodaties, de unieke glijbanen en de entree-ervaringWaarom Hof van Saksen kiest voor persoonlijke gastbeleving, juist in een tijd van digitalisering Een aflevering vol strategische inzichten en praktische voorbeelden voor iedereen in de vrijetijdssector. Wil je meer weten over ons en wat we zowel doen in de wereld van leisure, recreatie, toerisme en vrije tijd? Bekijk dan de website: www.leisuretalk.nl. Volg ons ook op LinkedIn of stuur ons een mail. LeisureTalk is dé podcast over toerisme, recreatie en vrije tijd. Elke aflevering gaan we de diepte in met een bijzondere gast. We ontleden trends, bespreken ontwikkelingen en onderzoeken ondernemerslessen. LeisureTalk bezorgt je een uniek perspectief op ons vakgebied. LeisureTalk.nl kan niet gemaakt worden zonder de steun van onze partners: Ginder Ginder is hét bureau voor een (vrijetijds-) economie die werkt aan de stad en het dorp van morgen. Iedereen verdient een goede plek om te wonen, te werken, te ondernemen en te recreëren. Een plek om een prettig en gezond leven te leiden. Helaas wordt de daarvoor beschikbare ruimte steeds beperkter. Dat maakt het geweldig complex. Maar bij Ginder houden we juist van die uitdaging! Sterker nog: we willen het niet anders. Booking Experts Booking Experts helpt recreatieondernemers naar het volgende niveau met een innovatief reserveringssysteem. Ben jij klaar voor geautomatiseerde bedrijfsprocessen die je omzet laten groeien? Productie: Tessa Langedijk Montage: Luc Nieuwenhuijzen / Breakdown Studio Leiden (breakdownstudio.nl) Muziek: MOJO by tubebackr – https://soundcloud.com/tubebackr Creative Commons — Attribution-NoDerivs 3.0 Unported — CC BY-ND 3.0 Free Download / Stream: http://bit.ly/-moj Music promoted by Audio Library https://youtu.be/OtmdW44-5

Waardeer je onze video's? Steun dan Café Weltschmerz, het podium voor het vrije woord: https://www.cafeweltschmerz.nl/doneren/Afgelopen week stapte Gideon van Meijeren uit de Parlementaire Enquete Commissie Corona. Volgens Gideon kon hij niet bij de essentiële dossiers (meer dan 3 miljoen dossiers) en was hij niet vrij om zelf te bepalen met wie hij een verhoor zou willen inplannen. Sterker nog, alles wordt achter de schermen bepaald door de staf die bestaat uit zo'n 20 ambtenaren. In deze commissie is er namelijk voor gekozen om de staf wèl de volledige toegang te verschaffen tot alle dossiers maar de commissieleden niet. Dit leidde voor Gideon tot een omgekeerde realiteit. Ondanks zijn aandringen kwamen de overige commissieleden hem niet tegemoet waarop er voor hem niets anders overbleef dan uit de commissie te stappen. Ook gaan we in op het vertrek van de voormalige voorzitter dan de Tweede Kamer Arib. Zij werd, twee maanden nadat we was gekozen als voorzitter voor de Corona Commissie, beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Was dit toeval op opzet?Dit en nog veel meer tijdens dit gesprek tussen Mordechaï Krispijn en Gideon van Meijeren.---Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen.Wil je meer video's bekijken en op de hoogte blijven via onze nieuwsbrief? Ga dan naar: https://www.cafeweltschmerz.nl/videos/Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik dan op deze link: https://bit.ly/3XweTO0

Als we denken aan leiders, komen vaak namen van grote historische figuren of invloedrijke CEO's naar boven. Of misschien denk je wel aan je eigen baas of manager? Maar leiderschap is niet alleen weggelegd voor mensen aan de top. Sterker nog: in vrijwel iedereen schuilt een leider. Wist je dat 70% van de eigenschappen die een goede leider kenmerken, gewoon te leren zijn? Ook als je geen promotie nastreeft, kan het tonen van leiderschap een groot verschil maken – in je werk, je team en zelfs daarbuiten.Of je nu aan het begin van je carrière staat of al jarenlang meedraait; in deze aflevering deelt managementwetenschapper Lien Desmet (Open Universiteit) een stappenplan, zodat ook jij je tot een goede leider kunt ontwikkelen.En nog iets heel anders: de Universiteit van Nederland en ARTIS werken voor het eerst samen. Op 2 en 3 juni 2025 kan je in het ARTIS-Planetarium genieten van een bijzondere avond met topwetenschappers, adembenemende 360 graden-beelden en een exclusieve avondwandeling door het park. Kaarten zijn vanaf nu hier te koop en via artis.nl/uvnlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Elektriciteit zit in ons lichaam. Ze is al aanwezig vanaf de eerste celdeling en het ontstaan van ons lichaam. Sterker nog: het lijkt erop dat elektrische velden richting geven aan hoe we groeien - én door het meten van die elektriciteit zouden we kunnen voorspellen wanneer dat mis dreigt te gaan. Kunnen we die kennis inzetten om bijvoorbeeld kanker te genezen? Wat heeft dit te maken met Harold Saxton Burr, die in de jaren '30 al schreef over “levensvelden”? En hoe ver zijn we inmiddels in de wetenschap? In deze aflevering van Focus duiken we in het begin van het leven en de ontwikkeling van cellen:

Namibië sal gasheer wees vir die tweede Bi-nasionale Kommissie-vergadering tussen Namibië en Botswana, wat onder voorsitterskap van die twee staatshoofde sal wees. Die datum van die vergadering moet nog bepaal word. President Netumbo Nandi-Ndaitwah en Botswana se president Duma Boko het gesprekke gevoer in Gaborone, waar Nandi-Ndaitwah op 'n amptelike besoek was. Boko sê dat hulle ooreengekom het om gereeld onderling gesprekke te voer.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Sloot Trump gisteren ineens een handelsdeal met de Britten, dit weekend gaat 'ie heel ver voor een deal met de Chinezen. Zo ver zelfs dat 'ie bereid is de tarieven drastisch te verlagen.Ze staan er in China zelf ook van te kijken. Waarom wil Trump zo graag? We bespreken het deze aflevering. Dan hoor je ook waarom China het (ondanks die handelsoorlog) extreem veel exporteert. Sterker nog: de binnenlandse vraag valt nauwelijks terug. Verder vertellen we je over BP. Het aandeel zit in een diep dal en dat zet concurrenten aan het denken. Die zijn allemaal aan het berekenen of zij de Britse oliereus willen overnemen. Shell zegt dat het ze niet waard is, maar is dat ook echt zo? We hebben het ook over de Duitse beurs. Beleggers daar hebben een nieuwe bondskanselier en die zal dit succes vast willen claimen: de DAX-index tikt namelijk een nieuw record aan. En Elon Musk vindt de 260.000 ontslagen die hij bij de Amerikaanse overheid regelde nog niet genoeg. Hij heeft een stukje software ontwikkeld die zijn taken daar kan overnemen. En we blikken terug op de week waarin Jelle eindelijk analisten meekreeg in zijn enthousiasme over Disney. Ook een beursweek waarin Ahold zei geen last te hebben van de handelsoorlog. En die waarin de eerste deal in die oorlog gesloten werd.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Veel bedrijven durven de schade van de handelsoorlog nog niet in te schatten, maar Philips hoort daar niet bij. Het bedrijf geeft toe dat het dit jaar minder winst gaat maken. Sterker nog: misschien eindigt ook dit jaar weer in de verliezen. Dat komt vooral door die heffingenoorlog tussen China en de VS. Alles bij elkaar gaat dat Philips tussen de 250 en 300 miljoen euro kosten. Desondanks boekt Philips het eerste kwartaal nog een kleine winst. Maar voor hoe lang nog? Dat bespreken we deze aflevering. Daarnaast hebben we het over Palantir, dat ondanks giga-groei wordt afgestraft op Wall Street. Het bedrijf dat software maakt, vooral voor het Amerikaanse ministerie van Defensie, boekte bijna 40 procent meer omzet dan een jaar geleden, ruim boven de verwachting. En die verwachting voor de rest van het jaar wordt ook verhoogd. Eén analist noemt de cijfers zelfs 'om in te lijsten en in het Louvre te hangen'. We vertellen je waarom beleggers toch niet onder de indruk zijn. We kijken nog even naar het nieuwe superwapen van de EU in de strijd tegen Trumps handelsoorlog: een nieuw pakket aan tegenheffingen, ter waarde van 100 miljard euro. Verder heeft Ebusco wéér op het laatste moment een faillissement afgewend: daar was wel de zoveelste kapitaalinjectie voor nodig. En lang verwacht, toch gekomen: bezorgreus DoorDash doet een bod op concurrent Deliveroo, en het bestuur van Deliveroo is akkoord. Voor een kleine 4 miljard dollar koopt het Amerikaanse DoorDash de Britse concurrent. Daarmee heeft Deliveroo er dus nog een paar honderd miljoen dollar extra uitgesleept.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is vandaag 4 mei, Dodenherdenking. Een moment waarop we stilstaan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, die 80 jaar geleden eindigde. Of was dat eigenlijk 76 jaar geleden? En waren wij in Nederland vooral slachtoffers in die oorlog — of ook daders? Die vragen dringen zich op als we kijken naar wat vaak een 'vergeten' of 'verzwegen' oorlog wordt genoemd: de strijd van Nederland tegen Indonesië, dat onafhankelijk wilde worden. Sterker nog, we noemden het zelfs geen oorlog, maar 'politionele acties'. Het officiële verhaal was dat we slechts de orde herstelden in 'onze' kolonie. Het is belangrijk om het hier eens over te hebben. Wat moet je weten over deze geschiedenis? Welke parallellen zijn er met vandaag? En wat was de rol van geestelijken — priesters en predikanten — in deze strijd? Een onderbelicht aspect, maar van groot belang. Historicus Koos-Jan de Jager promoveerde op dit onderwerp en schreef het boek Oorlog zonder genade. Hij is docent aan de Christelijke Hogeschool Ede. David Boogerd spreekt hem samen met onze vaste gast, theoloog Stefan Paas, hoogleraar aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht. We gaan weer live met De Ongelooflijke! Donderdagavond woensdagavond 26 juni zijn we live in de Nieuwe Buitensociëteit in Zwolle. Kaarten zijn te boeken via eo.nl/ongelooflijke (https://meer.eo.nl/de-ongelooflijke-podcast).

De Russische aanvallen van afgelopen week maken duidelijk dat de Amerikaanse pogingen om de oorlog in Oekraïne te beëindigen vooral een averechtse invloed hebben. Sterker nog, redacteur Rob Schoof ziet dat de Russische president Putin vrij spel lijkt te hebben nu Trump aan de macht is.Gast: Rob SchoofPresentatie: Gabriella AdèrRedactie: Ilse Eshuis en Niki IpenburgMontage: Yeppe van KesterenEindredactie: Nina van HattumCoördinatie: Elze van DrielProductie: Andrea HuntjensHeb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via podcast@nrc.nl.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Als één ploeg het kon, was het Real Madrid... Toch is het de Spaanse topclub niet gelukt om een 3-0 achterstand goed te maken tegen Arsenal. Sterker nog: de ploeg uit Londen won met 1-2 in Madrid en gaat naar de halve finale van de Champions League. We gaan in deze VI ZSM uitgebreid terugblikken op deze wedstrijd én op Internazionale - Bayern München met Bart Kruijt en Matthijs Vegter.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Misschien hebt u hem deze week toevallig ingevuld: de belastingaangifte. En misschien dacht u wel, net zoals velen: kan dit niet makkelijker? En ja, dat kan, volgens belastingadviseur en universitair docent belastingrecht Reinier Kooiman. Sterker nog: we kunnen ALLE belastingen, zoals inkomstenbelasting, afschaffen en vervangen door 1 belasting op vermogen. Dat betoogt Kooiman in zijn boek vandaag verschenen boek 'De Sterkste Schouders'. Hans van der Steeg gaat met hem in gesprek.

In het zuiden van Frankrijk, ver weg van de Engelse regen, vond een jonge man iets terug wat hij even kwijt was: vrijheid. Memphis Depay kwam niet als redder, niet als vedette. Hij kwam als afgeschreven talent. Manchester had hem uitgeknepen, Engeland had hem vergeten. Maar Lyon? Lyon luisterde. En Memphis sprak. Niet met woorden, maar met goals, gebaren, panenka's en pogingen van veertig meter.Daar, tussen de witte lijnen van Parc Olympique Lyonnais, groeide hij uit tot meer dan een voetballer. Hij werd leider, zonder de band nodig te hebben. De speler die de wedstrijd kon stilleggen met een actie, en het stadion kon laten ontploffen met een flits van genialiteit. Halverwege het veld, bal aan de voet, een keeper op het verkeerde been—Memphis dacht niet na. Hij schoot. En de bal vloog als een echo van zijn oude zelf richting doel.Lyon kreeg een aanvoerder. Europa kreeg een waarschuwing. In de Champions League was het geen Neymar of Ronaldo die het verschil maakte, maar de jongen met de leeuw op zijn rug. Hij scoorde, sleepte zijn ploeg voort, en toen hij zijn knie verloor, verloor hij geen moment van geloof. Hij kwam terug. Vroeg. Sterker. De panenka tegen Juventus was geen doelpunt. Het was een statement.Zijn pad ging niet over rozen, nooit gedaan. Maar tussen de klappen door stond hij op, steeds weer. Tegen Leipzig, tegen City, tegen de verwachtingen in. Lyon haalde de halve finale van het grootste podium, en Memphis stond daar, in het midden. Niet als wonderkind. Niet als mislukking. Maar als de grote man.En zo werd Lyon zijn wedergeboorte. Geen comebackverhaal van de pers, maar een revolutie van binnenuit. Memphis werd daar weer Memphis. Niet de belofte van vroeger, maar de belichaming van nu. Met stijl. Met strijd. Met die ene ongrijpbare factor: vuur.In de podcast verwijzen Bart en Mart naar:De goal vanaf de middellijn tegen Toulouse: https://www.beinsports.com/en-asia/football/ligue-1/articles-video/depay-scores-stunner-from-halfway-line-in-l-7De goal van Memphis tegen PSG: https://www.youtube.com/watch?v=ewMNxM5B8mkDe panenka van Memphis tegen Juventus: https://youtu.be/iF2RcnICNMQ?si=kOdkqydu2s4avix1&t=71 Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

De huidige geopolitieke situatie wordt misbruikt door allerlei instanties die proberen er nu ideeën doorheen te krijgen die ons niet sterker, maar juist zwakker maken. In de economie en financiële sector merkt macro-econoom Arnoud Boot dat partijen nu hun kans schoon zien door onder het mom van een krachtig Europa, met gevaarlijke suggesties te komen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Die landbou-organisasie TLU SA versoek versterkte sekerheid en hulpbronne vir die plaasveiligheidstrategie. Dit volg nadat die minister van Polisie, Senzo Mchunu, onlangs aan die Parlement beklemtoon het die veiligheid langs die Lesotho-grens moet versterk word om oorgrensveediefstal te bekamp. Die organisasie se voorsitter in Gauteng, Henri Combrink, het aan Newzroom Afrika gesê veediefstal en plaasmoorde is 'n reuse-veiligheidsuitdaging en kos die land jaarliks drie-miljard Suid-Afrikaanse rand.