Podcast Dobra Relacja

O tym, jak wspierać, a jak nie wspierać dzieci w ich płaczu, łzach i rozpaczy.W tym odcinku wspominam o:webinarach "Jak sobie radzić z emocjami" - wskocz na listę zainteresowanych, dam Ci znać o szczegółach

Chcemy czuć się rozumiane w naszych związkach, chcemy wzajemnego porozumienia - a jednak w codzienności często doświadczamy czegoś przeciwnego.Mamy wrażenie, że im bardziej tłumaczymy, mówimy i wyjaśniamy, tym bardziej gmatwają się sprawy między nami.No ale jak skłonić drugą osobę, żeby nas zrozumiała?Jest jedna rzecz, którą możemy zrobić, żeby to ułatwić.W tym odcinku wspominam o darmowym kursie online

Bolączka większości rodziców. Jak ustalić limity, które będą respektowane bez ciągłych przepychanek i stania na ich straży?Dlaczego tak trudno nam o porozumienie z naszymi dziećmi w tym obszarze? Jak pomóc dziecku lepiej rozumieć sens ograniczeń?W tym odcinku wspominam o webinarze "Dzieci i nowe technologie". Tu dołączysz do listy zainteresowanych webinarem.

Kiedy w styczniu tego roku zapytałam subskrybentów swojego newslettera, jakie tematy chcieliby, abym poruszała w swoich różnych działaniach, Sylwia odpisała krótko: samotność w rodzicielstwie.Trochę mnie to zaskoczyło. Z różnych powodów, o których mówię podczas tej rozmowy. Sylwia z kolei mówi, dlaczego jej zdaniem to ważny temat.Bo nawet gdy jesteśmy otoczeni bliskimi ludźmi i tworzymy satysfakcjonujące związki, poczucie samotności bywa naszym doświadczeniem.Z czego może to wynikać i jak do tego podejść? O tym rozmawiam z Sylwią Włodarską, Panią Swojego Szczęścia, która wspiera ludzi w komunikacji.W tym odcinku wspominamy o:podcaście dotyczącym neurobiologii samotnościwirtualnej społeczności dla rodziców Cała Wioska campach rodzinnych Sylwię można znaleźć na:https://www.instagram.com/paniswojegoszczescia/https://www.facebook.com/PaniSwojegoSzczescia/https://www.paniswojegoszczescia.pl

Co zrobić, żeby pomóc dziecku zadbać o swoje granice, żeby umiało się przeciwstawić, powiedzieć NIE, zamiast być taką sierotką, która wszystkim ustępuje i na wszystko się zgadza?A jak nauczyć dziecko szanowania granic innych ludzi, uwzględniania ich i respektowania, że czegoś nie chcą?W tym odcinku wspominam o webinarze odnośnie granic.

Temat budzący niepokój i obawy: czy aby moje dziecka radzi sobie ze złością, skoro reaguje tak gwałtownie? Czy pozwalać mu na krzyczenie, trzaskanie drzwiami, silną ekspresję?Jest jedna rzecz, którą powinien zrobić każdy rodzic, aby wesprzeć dziecko w radzeniu sobie ze złością - mówię o niej w tym odcinku.Wspominam w nim też o:Darmowym webinarze "Zacznij się złościć...bezpiecznie" Pakiecie treści "O dziecięcej agresji" 

Jak wspierać dzieci w ich potknięciach, aby nie zniechęcały się, tylko szły z podniesiona głową do przodu?Jak pomóc im przełamywać negatywne opowieści o sobie, gdy popełnią błąd?Jak towarzyszyć konstruktywnie, pokazując światełko w tunelu, ale nie bagatelizując jednocześnie odczuć dziecka i skali wyzwania?W tym odcinku wspominam o:moim pakiecie webinarowymodcinku z Karoliną Ziegart-Sadowską "O wrażliwości i lęku przed odrzuceniem" 

Temat wiecznie żywy i budzący silne emocje.Zakazywać, czy zaufać i odpuścić kontrolę?Sprawdzać, reglamentować, czy zostawić wolną rękę?Jak przekonać, jak wytłumaczyć i pomóc zrozumieć (dziecku lub nastolatkowi) zagrożenia, jakie się z tym wiążą?Jak skłonić do dbania o higienę cyfrową?Nie mam gotowych odpowiedzi, bo uważam, że takich nie ma. Mam natomiast kilka myśli, które mogą pomóc poukładać sobie ten temat w głowie.W podcaście wspominam o bezpłatnym webinarze "Jak zrozumieć nastolatka" - tu można się zapisać

Wszyscy je miewamy, choć w różnym stopniu i z różną częstotliwością.Najistotniejszy jest jednak fakt, że wielu z nas nie potrafi pracować z wyrzutami sumienia, aby nie obciążać się kosztami i wykorzystać ich potencjał.Bo wyrzuty sumienia chcą nam służyć, choć robią to nieporadnie. Jak więc skorzystać z ich potencjału, żeby dokonywać zmian, rozwijać się i wzrastać?W odcinku wspominam o:książce Jarka Szulskiego "Nauczyciel z Polski"moim pakiecie webinarowym "Rodzicielskie wyrzuty sumienia" 

Niby wiemy, ze konflikty są nieodłączną częścią życia, a ich brak wcale nie świadczy o dobrej relacji. A mimo to, kiedy stajemy twarzą twarz wobec konfliktu, zwłaszcza z ukochaną osobą, mogą odzywać się z nas przekonania i uruchamiać schematy, które nie pozwalają z zaufaniem wchodzić w tę sytuację, tylko kierują nas na tory walki, unikania lub rezygnacji.Jak to zmienić? Od czego zacząć?W tym odcinku wspominam o:darmowym webinarze “5 powodów, dla których nie możemy dogadać się z bliskimi” - zapisz się na listę zainteresowanychodcinku o komunikacyjnym ping-pongu

Pytanie, które powraca w moich spotkaniach z wieloma rodzicami.Po czym to poznać, że rodzic jest dobry? Jak to określić? Co się na to składa?Bierzemy temat na tapet i analizujemy, o co warto zadbać budując relację z dzieckiem.W tym odcinku wspominam o:moim tekście z bloga. 

Modne, wyświechtane słowo o niebagatelnym znaczeniu. Zajmowanie się asertywnością często sprowadzane jest do "formułowania komunikatów".Jak asertywnie powiedzieć, że..?Jak zachować się asertywnie, gdy...?Moim zdaniem szkopuł wcale nie tkwi w słowach, a asertywności wcale nie musimy ćwiczyć w najbardziej obciążających nas relacjach i sytuacjach.Ja uczyłam się jej w szkolnym sekretariacieW tym odcinku wspominam o książkach:Emma Reed Turrell "Po pierwsze ja"Maria Król-Fijewska "Stanowczo, łagodnie, bez lęku"

Słucham, słucham - ale czy słyszę? Dlaczego tak trudno nam usłyszeć sedno tego, co ktoś mówi?Jakie są pułapki wróżenia z mimiki twarzy i uniesionych brwi rozmówcy?I co zrobić, by w słowach, które słyszymy od bliskich od lat, jesteśmy niemal w stanie przewidzieć kolejne zdanie - by usłyszeć w nich coś nowego, co poruszy nasze serce?I w sumie dlaczego mielibyśmy to robić?Jeśli chcesz więcej o prowadzeniu rozmów, które nie prowadzą do napięć i konfliktów, tu znajdziesz kilka prostych wskazówek.

Od lat te dwie grupy łączy ambiwalentna relacja. Niby działają dla dobra dzieci, a jednak sporo w ich wzajemnych stosunkach napięć, nierzadko i pretensji.Jak budować dialog, zwłaszcza gdy chcemy wspólnie zajmować się sprawami, na które patrzymy inaczej?

Niech Was nie zwiedzie przewrotny tytuł odcinka: wyraża jedynie stopień zmęczenia rodzaju ludzkiego doświadczaniem i przeżywaniem złości. Nic dziwnego, złość to nie potulny baranek, ale eksplozja siły i energii - i właśnie dlatego nie możemy przestać się złościć, potrzebujemy tego, co złość ze sobą niesie.Pytanie tylko: jak to oswoić, żeby służyło nam i otoczeniu? Bo, że oddychanie i liczenie do 10 nie działa - to rodzaj ludzki wie aż za dobrze.A co mogłoby pomóc?O tym jest ten odcinek.Interesuje Cię webinar i program dotyczący złości? Wskocz tutaj

Ewelina napisała w mailu:"Co możemy zrobić, kiedy w odpowiedzi na krzywdzące słowa, zniuansowane formy wykluczenia, moje dziecko (szkolne) się odpala i agresja przeradza się w przemoc? To jest powtarzalny schemat, czasami córka daje radę zachować spokój, czasami nie i mam poczucie, że cały ciężar "poradzenia sobie" spoczywa na niej.Jak wesprzeć nasze dziecko, żeby mogło zachować się inaczej?"Pochylam się więc w tym odcinku nad wspieraniem dziecka w budowaniu relacji z rówieśnikami - wtedy, gdy napotyka ono w tym obszarze na trudności.

Przemoc rówieśnicza jest zjawiskiem, którego nie powinniśmy tolerować, i jednocześnie powinniśmy brać pod uwagę możliwość jej pojawienia się w klasie/grupie.Do tej rozmowy zaprosiłam dr Annę Kubiak - psycholog, psychoterapeutkę systemową, która przez 10 lat pracowała w szkole z dziećmi i młodzieżą, a temat przemocy rówieśniczej jest jej szczególnie bliski.Rozmawiamy m.in. o tym:Jak przemoc rozpoznawać?Jak działać?Czy dotyczy tylko osób występujących w roli osoby stosującej przemoc i doświadczającej przemocy?Bez kogo zatrzymanie przemocy nie jest możliwe?To odcinek dla wszystkich: nauczycieli, wychowawców, opiekunów i rodziców. Bez względu na to, jakie jest ich dziecko, i w jakiej roli występuje.

Agresywne zachowania przedszkolaków są powszechne. Powszechnie również sprawiają trudność dorosłym, którzy często nie wiedzą, jak do agresji podchodzić, jak się nie zająć, w jaki sposób reagować.Do rozmowy na ten temat zaprosiłam Anitę Janeczek-Romanowską, psycholożkę i psychoterapeutkę dziecięcą z Bliskiego Miejsca Z Anitą rozmawiamy o tym:co może zrobić nauczyciel, gdy dzieci zaczynają np. bić się w zabawiedlaczego często reakcje dorosłych są nieskutecznejak działać, gdy w grupie jest dziecko, które wyjątkowo często sięga po agresję, wskutek czego pozostałe dzieci boją się go i unikają, a rodzice niepokoją o bezpieczeństwojak zadbać o swoje dziecko, które doświadcza agresji ze strony rówieśników

Anita napisała: Mam wrażenie, że kiedy dziecko jest małe, te oczekiwania są takie „proste”. Jeść, spać (to bardziej oczekiwanie rodziców), tulić, bawić się - tak schematycznie. Im dzieciaki starsze, tym to się bardziej mnoży, bo do tych podstawowych dochodzi:- zapewnianie rozrywki- organizowanie czasu- oczekiwanie odnośnie dostępu do technologii- oczekiwania materialne/finansowe- oczekiwania logistyczne.Jak za tym nadążyć, tak życiowo, czasowo, finansowo, żeby wszystkie dzieci były zadowolone?Bierzemy więc na tapet oczekiwania, dorastanie i rolę rodzicówW tym odcinku wspominam o:książce Barbary Kingsolver "Demon Copperhead"książce Daniela Siegla i Tiny Payne Bryson "Potęga obecności"moim kursie online dla rodziców nastolatków 

Konflikty między rodzeństwem są nieuniknione. Bywa jednak, że gdy jedno z dzieci mierzy się z różnymi wyzwaniami (np. ADHD, spektrum etc.), to te konflikty bywają bardziej raniące. A czasem po prostu brat czy siostra jest "pod ręką" i obrywa bez powodu.Jak zadbać o poszkodowane dziecko, aby nie odbiło się to na jego poczuciu własnej wartości?

W odpowiedzi na ostatni odcinek o wychowaniu bez nagród i kar otrzymałam maila z prośbą o pomoc odnośnie agresywnych zachowań siedmioletniego chłopca. Mama pisze tak:Problem z synem polega na tym, ze zachowuje się agresywnie. Wyzywa mnie od debili, pokazuje ostatnio na okrągło środkowy palec oraz bije po twarzy, wszędzie, wyrywa włosy. Dobrze to nie wyglada.. Jeżeli chodzi o mnie, to z całych sił staram się zachować opanowanie, ale nie zawsze przy tak agresywnych zachowaniach się udaje i zdarza się, że zakańczam syna zachowanie groźbą braku gry/telefonu. Nie wiem co robić. Czy jakieś konkretne przykłady na takie zaawansowane przypadki, czy szukać psychologa.W tym odcinku wspominam o:książce dr Rossa Greene'a "Porozumienie przez współpracę"moim pakiecie o dziecięcej agresji

"Tak się kończy to wychowanie bez kar, dzieciak nie zna żadnych granic i robi, co mu się żywnie podoba".Znacie? Na pewno. Wierzycie w to? Czasem pewnie pojawiają się wątpliwości, czy aby to na pewno dobra droga.Zapraszam na rozmowę o tym, dlaczego wychowanie bez kar mylone jest z wychowaniem bezstresowym, na czym polega jego słabość i dlaczego czasem naprawdę nie działa.W odcinku wspominam o:Thomasie Gordonie i jego Metodzie bez porażekksiążce Mazlish i Faber "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły"książce Daniela Kahnemana "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym"książce dr Rossa W. Greene'a "Porozumienie przez współpracę"

Przychodzi do rodzica dziecko z zażaleniem: moja koleżanka ma zwierzątko, a ja nie. Moja koleżanka ma własny pokój, a ja nie. Ma nowiutki telefon, a ja wciąż z tą cegłą.Nie jest łatwo usłyszeć takie zarzuty, i nie chcieć ich odeprzeć. Tyle przecież dla dzieci robimy, a one wciąż chcą czegoś więcej, i wciąż im się wydaje, że inni mają lepiej.Pojawia się pokusa, żeby wytłumaczyć im, co mają i że powinny być wdzięczne.I to prawie nigdy nie działa.O tym, co może pomóc - mówię w odcinku.

W tym odcinku na warsztat idzie pytanie Kasi - jak zadbać o swoje granice w relacji z mamą, która wbrew jej woli regularnie podsyła na Whatsapp treści o charakterze religijnym i politycznym, nie zważając na prośby, aby przestała to robić.W tym odcinku wspominam o:książce Marii Król-Fijewskiej "Stanowczo, łagodnie, bez lęku"

Justyna napisała:Moim problemem jest konkretna powtarzająca się sytuacja z sąsiadami. Mieszkamy w domu jednorodzinnym, mamy taras przez płot, co jakiś czas (np. co 2 tygodnie, w wakacje co tydzień, czasem są to 3 dni po kolei) imprezują, zapraszają znajomych, są głośno, teraz dołączyła głośna muzyka z głośnika postawionego na dworze, mikrofon i śpiewy do 2.00-3.00 w nocy. W jaki sposób rozmawiać z osobami, które uważają, że to ich sprawa, że to ich dom i mogą robić co chcą?Bierzemy więc pod lupę temat relacji między sąsiedzkich.

Wiemy, że rozmowa ma zbliżać, pomóc się lepiej zrozumieć i rozwiązywać konflikty... ale jak to zrobić, gdy nastolatek rozmawiać nie chce, ucina, nie odpowiada i nas zbywa?3 powody, dla których tak może być - oraz co z tym zrobić.W tym odcinku wspominam o:kursie dla rodziców nastolatków - dołącz do zainteresowanych

Jak dzielić odpowiedzialność za naukę/szkołę między dziecko a rodzica? Skąd wiedzieć, kiedy odpuścić, a kiedy trochę przypilnować? Zgadzać się na sięganie po streszczenia, zamiast czytania lektur? Przypominać, że czas się pouczyć, czy zostawić dziecku przykre zderzenie z konsekwencjami i smakiem jedynki ze sprawdzianu?Sprawdźmy, jak to podzielić, połączyć i jak się w tym odnaleźć.W odcinku wspominam o:pakiecie dotyczącym budowania współpracy z dzieckiem 

Dlaczego tak nam trudno z dziecięcą złością, frustracją, smutkiem? Czego nasze dzieci (lub nastolatki) najbardziej od nas w tych momentach potrzebują? Od czego zacząć oswajanie emocji?W tym odcinku wspominam:o kursie online "Ogarnij emocje" - wskocz na listę zainteresowanych majowym naborem do programu

Raczej nie lubimy krytyki i odrzucenia, ale jakoś sobie z nimi radzimy. Zdarza się jednak, że lęk przed podobnymi sytuacjami staje się tak duży, że zaczyna nas blokować w relacjach, kontroluje nasze zachowania i pogarsza samopoczucie. Widzimy to u dzieci. które reagują gwałtownie na najmniejszą oznakę dezaprobaty, widzimy u osób, które neutralne komunikaty odbierają jako odrzucające.Jak się tym zająć, jak wesprzeć swoich bliskich, jak pomóc sobie?

Wywracają oczami, zmieniają zdanie, nie dotrzymują obietnic i często zachowują się w sposób, który wprawia nas, dorosłych, w osłupienie.Przecież to już prawie dorosły człowiek, czy nie rozumie, że to było niebezpieczne, nierozsądne, raniące? Posłuchaj, dlaczego tak jest i jak się w tym odnaleźć.Plus nieśmiertelne pytanie: ufać czy kontrolować? Mam na nie swoją nieoczywistą odpowiedź.Do poczytania (o nastolatkach z naukowego punktu widzenia):Sarah Jayne Blakemore "Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatka"Do obejrzenia (kanał prof. Kaczmarzyka)Dołącz do zainteresowanych webinarem o budowaniu współpracy z nastolatkiem/szkolniakiem Wskocz na listę dla rodziców, którzy chcą lepiej rozumieć swoje dorastające dzieci

Zachowanie dziecka odbierane jest jako wizytówka rodziców. Czy słusznie? To jak sobie radzić z sytuacjami, w których nie dajemy rady - bo nie dopilnowaliśmy, nie przewidzieliśmy, nie umieliśmy...Bo przecież nie da się ich uniknąć. Ale jak rozpoznać te o niebagatelnym znaczeniu i przepracować tak, by nie szkodziły dziecku?W tym odcinku wspominam o:książce Daniela Siegla "Potęga obecności"

Decyzja zapadła, rozstajecie się. Jak zadbać o dziecko/dzieci? Jak im to zakomunikować, czego można się spodziewać, jak ułatwić im przejście przez tę sytuację i co może być sygnałem, że dziecko i/lub rodzice potrzebują wsparcia z zewnątrz?

Anita napisała:Bardzo dużo mówi się o tym, że po narodzinach dziecka to żona/partnerka zapomina o relacji z mężem/partnerem, zaniedbuje ją, bardziej „widzi" dziecko, jest ono ważniejsze niż mąż. U mnie jest odwrotnie – dla mojego męża ważniejsze jest dziecko, o mnie jakby zapomniał. (...) Czuję, że jestem na ostatnim miejscu w jego hierarchii. Jak poradzić sobie z taką sytuacją?Bierzemy więc maila pod lupę i przyglądamy się, co można w takiej sytuacji zrobić.

Co dla mężczyzny zmieniają narodziny dziecka?Co to znaczy "ojcować"?Jakie są męskie oczekiwania odnośnie współpracy żoną/partnerką?Postawiłam Mikołajowi kilka pytań - na żadne nie odpowiedział tak, jak się spodziewałam. Mało tego, kiedy wydawało mi się, że łapiemy jakąś wspólną perspektywę, Mikołaj dorzucał coś, co różnicowało ten obraz. I bardzo, bardzo pokazywało, jak złożony może być męski punkt widzenia.

Dzieci mamy wspólne, ale pomysły na ich wychowanie - nierzadko rozbieżne. Ale czy na pewno? Czy faktycznie ZUPEŁNIE inaczej podchodzimy do wychowania? Jak się porozumieć, gdy widzimy w tym obszarze znaczące różnice, od czego zacząć i - co najważniejsze - jak docenić to, co nas różni, zamiast próbować się tego pozbyć - mówię w tym odcinku, ale i napisałam o tym całą książkę:Bo tym im na wszystko pozwalasz!! - O tym, jak się porozumieć wspólnie wychowując dzieci.

Na nowy rok, nowy początek, w zalewie motywacyjnych nawoływań o zmianach, rozwoju i parciu naprzód - mam inną propozycję, i nie jestem w niej odosobniona.W tym odcinku wpominam o:tekście Agi Kopczyńskiej, dietetyczkirysunku Marii Kaczorowskiej, psycholożki

Czasem w relacjach wydarza się coś, co bardzo ją rani, oddala ukochane osoby od siebie, buduje między nimi mur. Coś, po czym trudno po prostu żyć tak, jak wcześniej.A jednak chce się być razem, mimo wszystko.Jak zacząć niejako od nowa? To pytanie zadała jedna ze słuchaczek podcastu i ten właśnie temat wieńczy całą serię. W tym odcinku wspominam o:odcinku dotyczącym pojednania Esther Perel, terapeutce parksiążce "Małżeństwo na wszystko albo nic" Eli Finker (niedostępna w języku polskim)

Bywa, że związek zamienia się w regularne przepychanki lub pole walki. Widzimy wtedy jak na dłoni wady i uchybienia drugiej osoby, i czujemy rozżalenie, że nasze wysiłki naprawy sytuacji nie są dostrzegane.Warto wówczas zatrzymać się, zrobić krok w tył i postawić dwa pytania, które mogą zmienić dynamikę relacji między nami.W tym odcinku wspominam o:wpisach Laboratorium Psychoedukacji:Cytat z Ellen Wachtel Cytat z Gabora MatePicturebooku Iwony Chmielewskiej "Dwoje ludzi"

W tym odcinku na warsztat idą dwa maile:Ania pyta, jak sobie radzić z biciem dla "zabawy"? Jej 3,5 letni syn sięga po agresję fizyczną (rzucanie, uderzanie, szczypanie) bez widocznego powodu, nie ze złości, nieraz w trakcie spokojnych, przyjemnych aktywności.Agnieszka z kolei jest mamą 2,5letniego synka, który gwałtownie protestuje przeciw rozstaniom z mamą - Agnieszka ma świadomość, że to pewnie rozwojowe i minie, ale chciałaby wiedzieć, czy jako rodzice mogą jakoś ten etap złagodzić.W tym odcinku wspominam o:Badaniach przytoczonych przez Magdalenę KomstęRodzicielskim Przyborniku "Furie, krzyki i przekora" książce L. Cohnea "Rodzicielstwo przez zabawę"

Sporo się mówi o spektrum, ADHD i neuroróżnorodności. Coraz więcej wiedzy, świadomości i wsparcia. Ale jak żyć, gdy neuroróżnorodność utrudnia nam codzienne funkcjonowanie w parze, podziale obowiązków i zadań oraz rozumienie swojego wkładu we wspólne życie? O tym pięknie mówi Marta Cieśla, psycholożka i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna.Profil Marty na InstagramieW tym odcinku wspomniane zostały książki:"Kaktus na walentynki czyli miłość aspergerowca" Peter Schmidt"Autentyczna w spektrum" Ewa Furgał"Miłość z ADHD" Anita Robertson"Brudne pranie. ADHD u dorosłych i jak sobie z nim radzić" Roxanne Emery, Richard Pink

Dlaczego pułapką może być to, że znamy się długo - i być może całkiem dobrze?Jak to się dzieje, że w trakcie jednej rozmowy prowadzone są równolegle dwie inne?Co zrobić, by zmniejszyć ryzyko nieporozumień w dialogu?W tym odcinku wspominam o:książce Daniela Kahnemana "Pułapki myślenia"książce Deborah Tannen "Ty nic nie rozumiesz!"Książce Sue Johnson "Siedem rozmów wzmacniających związek"

W każdym związku zdarzają się trudne momenty, Pary ranią się, czasem nieświadomie.Naruszają swoje granice, niekoniecznie intencjonalnie. Wszystko to jest częścią relacji, dopóki zauważamy nasz wkład w trudne chwile i staramy się to zmieniać.Ale jest taki rodzaj relacji, dla której nadzieja na poprawę jest znikoma. Czasem żadna. To toksyczne relacje, nierzadko z powodu zaburzeń osobowości.Jak rozpoznać te mechanizmy, jak się obronić i zadbać o siebie, będąc w toksycznym związku?W tym odcinku wspominam o:książce "Wysoko wrażliwi w toksycznej relacji. Wykorzystaj techniki CBT i DBT, aby stawiać granice, radzić sobie z manipulacją i zadbać o swoją wyjątkowość" Shahida Arabi

W tym odcinku pochylam się na dwoma mailami:Emilia pyta, co zrobić, gdy siedmioletni syn nie chce rozmawiać o tym, co dla niego trudne.Ewelina natomiast zastanawia się, jak sobie radzić z agresywnymi zachowaniami czteroipółletniego synka.W tym odcinku wspominam o:koncepcji Selfreg Stuarta Shankeracyklu książeczek Agnieszki Stążki-Gawrysiak "Self-regulation. Opowieści dla dzieci"

Kiedy w związku pojawia się dziecko, nastaje nowy etap, piękny i trudny.Jednak gdy pojawia się dziecko z wyzwaniami rozwojowymi, relacja między rodzicami wystawiona bywa na próbę. Jak dbać o związek, gdy tyle energii i zaangażowania wymaga specyficzne rodzicielstwo?W tym odcinku wspominam o:Mojej książce: Bo ty im na wszystko pozwalasz!! O tym jak się porozumieć wspólnie wychowując dzieci

Nasze konflikty, pozornie niegroźne, potrafią przybrać naprawdę gwałtowny obrót.Nasze reakcje, na pozornie błahe sytuacje, potrafią zaskakiwać intensywnością.Wszystko dlatego, że często nie kłócimy się tak naprawdę o to, o co się kłócimy - my walczymy o przetrwanie.W tym odcinku wspominam o:książce Sue Johnson "Siedem rozmów wzmacniających związek" książce „Partnerstwo bliskości. Jak teoria więzi pomoże ci stworzyć szczęśliwy związek”

Kiedy tworzymy związki, w teorii wnosimy w nie mniej więcej podobny wkład.A co, jeśli nie? Jeśli z przyczyn obiektywnych (choroba) jedno musi wziąć na siebie więcej?Lub, gdy brak przyczyn obiektywnych, ale dynamika danego związku sprawia, że jedna osoba ciągle i ciągle bierze na siebie zadanie, którego nie lubi?

Kiedy w związku źle się dzieje i pojawiają się myśli o rozstaniu, argumentem przeciw może być dobro dziecka (jeśli para ma dzieci). Niektórzy zdecydowanie twierdzą, że to nie powinien być wyznacznik, inni zaś przywiązują do niego ogromną wagę.Jak jest z tym dziecięcym dobrem?W tym odcinku wspominam o:książce R. Emery'ego "Dwa domy, jedno dzieciństwo"mojej książce "Bo ty im na wszystko pozwalasz!!"

Sierpniowe WPJO to mail od Edyty, która zastanawia się, dlaczego jej dziesięcioletnia córka zachowuje się, jakby toczyła z mamą walkę: atakuje fizycznie, obraża, przerzuca się argumentami.

Skąd mam wiedzieć, że to już się skończyło? Że nic z tej relacji nie będzie? Po czym mam poznać, że nie ma już "nas"?A kiedy jeszcze warto próbować i dokładać starań o utrzymanie związku?

Jedna ze słuchaczek zapytała: Jak żyć z wiecznie niezadowolonym egoistą? Okazuje się, że to pytanie ma wiele odcieni i płaszczyzn. I dotyczy w zasadzie każdego i każdej z nas. Posłuchajcie.

O tym zjawisku mówi się coraz częściej, choć samo pojęcie ma już kilkadziesiąt lat. Czym jest gaslighting, jak go rozpoznać i co zrobić, by zmienić taką dynamikę relacji?W tym odcinku wspominam o:filmie Gaslight