Podcasts about ludzie

Poniedziałek jest ostatnim dniem na składanie protestów wyborczych. - Ludzie po prostu są wkurzeni, że głosy źle były liczone. Maja prawo protestować. Zobaczymy, co z tego wyniknie -  mówił w Polskim Radiu 24 poseł Lewicy Wojciech Konieczny. 

Tym razem miasto Cork stało się areną dwóch jednoczesnych pokojowych, ale bardzo wyrazistych demonstracji. Ulice zapełniły się tłumami, transparentami i emocjami. Z jednej strony stanęli ci, którzy domagają się ograniczenia masowej i nielegalnej imigracji, co często podkreślają, nielegalnej imigracji i domagają się pierwszeństwa dla Irlandczyków we własnym kraju. Z drugiej zaś tłumny marsz Solidarności z Palestyńczykami.To nie był głos nienawiści. To był wielki żal. Ludzie z Kork, z miasta Kler, Limerick i Waterford protestowali nie po to, by atakować, ale by być zauważonymi. W rozmowach często powtarzali: nie jesteśmy przeciwko ludziom, jesteśmy przeciwko chaosowi. A po drugiej stronie miasta odbywał się również duży marz Solidarności z Palestyną, zorganizowany przez Core Palestine Solidarity Campaign, który zgromadził według szacunków około 4-4,5 tysiąca osób.Spójrzcie na morze trójkolorowych flag. Ta jedna flaga przeraża klasę polityczną w tym kraju. Kiedy w kwietniu w Dublinie zobaczyli może trójkolorowy flag, byli przerażeni. Niezależnie od tego, co mówią, są zaniepokojeni i zszokowani poziomem, na jaki wzrósł ten ruch.można było usłyszeć podczas jednego z wystąpień. Organizatorzy demonstracji zapewniali, że wyszli na ulice by bronić interesów całego narodu.  

Wybory prezydenckie były dla rządu czerwoną kartką, która pokazała, że ludzie nie tolerują hejtu, łajdactwa, takich pomówień, kubów pomyj wylewanych. Ludzie tego nie chcą, po prostu wydaje się, że chcą jednak debaty merytorycznej, której w tej kampanii było mało. Szczególnie tą czerwoną kartkę pokazali rolnicy, bo 79,2% nie poparło Trzaskowskiegowskazuje Jan Krzysztof Ardanowski w rozmowie z Magdaleną Uchaniuk.Donald Tusk traci kontakt z krajowymi realiami?społeczeństwo polskie w istotnej, większej części nie jest jeszcze tak zindoktrynowane tym lewactwem, tymi nurtami i on tego nie rozumie. Albo słabnie intelektualnizwraca uwagę b. minister rolnictwa.Nadzieje związane z prezydenturą Karola NawrockiegoTo jest człowiek odważny, samodzielny. To jest człowiek odporny na ciosy, bo przecież te kubły, pomyj, które na niego były wylewane, jednak zniósł to w jakiś sposób. Wydaje się, że jest na tyle również samodzielnymówi gość Radia Wnet. Z nadzieją patrzy na zapowiadanie włączenie Jacka Saryusz-Wolskiego do grona doradców nowej głowy państwaJan Krzysztof Ardanowski ocenia również, że dla dobra Polski możliwa jest współpraca z częścią lewicy, zwłaszcza z Partią RazemGdyby nie to obsesyjne czepianie się aborcji, i związków partnerskich, to wiele projektów społecznych ja akceptuję i wydaje mi się, że one są logiczne.Omówiony został również temat domniemanych fałszerstw wyborczych na korzyść Karola Nawrockiego. B. minister rolnictwa ocenia, że nie ma żadnych powodów do unieważniania wyborów prezydenckich.

- Ludzie oczekują zgody, przynajmniej wewnątrz danej koalicji, wyborcy, jak było widać, finalnie nie poszli jeden do jednego głosować na pana Trzaskowskiego, tylko troszkę się "porozmywali". Niewykluczone, że gdyby nie parę zdań za dużo, to Rafał Trzaskowski mógłby zdobyć więcej głosów, a wtedy bylibyśmy w zupełnej innej sytuacji politycznej - mówił w Polskim Radiu 24 prof. Krystian Dudek, politolog, ekspert ds. marketingu.

W dobie algorytmów, prawdziwe historie rodzą się tam, gdzie spotyka się doświadczenie i młodość. Poznaj tę perspektywę w tym podcaście.Technologia potrafi dzielić. I to ostro. Młodsi śmigają po portalach, uczą się reagować na newsy, wczytują się w teksty podsuwane przez algorytmy.Starsi wciąż bywają uwiązani do TV, a gdy mają ok. osiemdziesiątki - to korzystają z internatu bardzo, bardzo ostrożnie. I nie lubią odpowiadać na smsy.Każda pokoleniowa warstwa ma swoje kody, patenty na podtrzymania kontaktu, na budowanie relacji, ma swój poziom wiary w ludzi i wizji tego, co ważne.Każda pokoleniowa warstwa jest inna, ale jest przyklejona do poprzedniej.Kiedy mówimy - on odkleił się od rzeczywistości - to w zasadzie stwierdzamy, że nie bierze pod uwagę tego, co było, tych co byli, oraz faktów ;)Którą warstwą się czujesz?Wszystkie pokolenia są jednak nierozerwalnie połączone, sklejone, wynikają z siebie nawzajem. Młodzi tradycyjnie negują starszych, starsi boją się o niemądrą młodzież, ale… te zabawa trwa od wieków.Nic nowego. Nic strasznego.Oswajanie pokoleniowych różnic i podejść do tematu bardzo ciekawie wygląda w płaszczyznach zawodowych.Spójrzmy na audio-dokumentalistów:Takie pokoleniowe Audio Story, to swobodne spotkanie doświadczenia i młodości w przestrzeni rozmowy, oraz w dźwiękowych scenografiach.Reporter, radiowiec, podcaster – człowiek z mikrofonem, wrażliwy na ludzi, wydarzenia, opowieści. Choć nie jest to najpopularniejsza profesja, są takie miejsca i chwile, kiedy ci, którzy kochają dźwięk i historię, spotykają się przy jednym stole. Tam obok siebie zasiadają ci, którzy pamiętają montaż taśm na stołach wielkich jak ołtarz, oraz ci, którzy Internet mają we krwi.Ech, tak wiele się zmieniło. Dziennikarstwo się zmieniło, świat się zmienił.Dziś historię audio można stworzyć telefonem, na całkiem sensownym poziomie. Ale pojawia się pytanie: co starsze pokolenie może przekazać tym, którzy wszystko robią szybciej, mocniej, licząc kliknięcia?Otóż... w sumie wiele może. Może na przykład przekazać pasję do wyłuskiwania z tego zmieniającego się świata pewnych niezmienności: życiowych historii, prawd emocji, autentyczności zmiany, różnych wersji miłości, różnych wersji awersji, etc.Może nauczyć szacunku do dobrej narracji, otwartości na ludzi, wyczulenia na to, co naprawdę istotne. W coraz bardziej stechnicyzowanym świecie, gdzie algorytmy podpowiadają, co mamy czuć, ludzkie emocje pozostają takie same.Ludzie zawsze będą kochać, tracić, zyskiwać, walczyć o szczęście, zaświadczać o człowieczeństwie i gubić się w mroku. O tym jest ludzkość, o tym są audio opowieści. Tu, gdzie tempo życia przyspiesza, a technologia zmienia zasady gry, właśnie spotkanie pokoleń tworzy przestrzeń, w której rodzi się prawdziwa opowieść. W różnicach kryje się siła – siła, która pozwala nie zatracić ciepła w zimnym, cyfrowym świecie. Bo choć narzędzia się zmieniają, a język dźwięku ewoluuje, to ludzkie historie – pełne sprzeczności, emocji i nadziei – pozostają tym, co łączy nas ponad czasem.I właśnie dlatego jedna praca, wykonywana przez różne pokolenia, staje się czymś więcej niż zawodem. Staje się mostem między przeszłością a przyszłością, między doświadczeniem a świeżością, między ciszą a dźwiękiem, który opowiada o nas wszystkich.Na koniec chcę dodać, że inspiracją do tego odcinka były Ogólnopolskie Warsztaty Reportażu Radiowego organizowane przez Polskie Radio Białystok w Tykocinie. To już nasza wieloletnia tradycja, która co roku przyciąga ponad 30 reportażystów z całej Polski. To właśnie tam, w atmosferze wymiany doświadczeń, poszukiwania inspiracji i wspólnego słuchania audio-dokumentów, rodzą się najciekawsze rozmowy i opowieści.I to tam widać najlepiej, jak spotkanie pokoleń buduje przyszłość, także w warstwie audio.A jakie masz swoje sposoby na porozumienie międzypokoleniowe?SerdecznościMiłka

W tym odcinku „Stacji Zmiana” zanurzamy się w inspirującą historię Artura Brzozowskiego. Artur opowiada o swojej drodze do pomagania – od pierwszych kroków w wolontariacie, przez koordynację projektu „Gdańsk Pomaga”, aż po uruchomienie centrum pomocy we współpracy z ONZ. Usłyszycie, jak wyglądało budowanie od zera tak ogromnego przedsięwzięcia, zarządzanie nim oraz kształtowanie zespołu, który stawił czoła bezprecedensowym wyzwaniom. Rozmawiamy o sile współpracy w projektach społecznych, o tym, jak umiejętności społeczne pomogły Arturowi nawiązywać kluczowe kontakty, oraz o osobistych doświadczeniach związanych z niesieniem pomocy ludziom w najtrudniejszych chwilach. Artur dzieli się poruszającymi historiami, które pokazują indywidualne podejście do wsparcia i wagę słuchania potrzeb innych. Nie brakuje też trudnych tematów – poruszamy kwestię wypalenia zawodowego wśród społeczników i tego, jak kluczowe jest dbanie o siebie i szukanie pomocy. Artur dzieli się również swoimi wnioskami wyniesionymi z trzech lat intensywnej pracy: o odporności i sensie nieprzywiązywania się do rzeczy materialnych. Ta rozmowa to esencja tego, że „coś się kończy, coś się zaczyna i na pewno się zmienia”. Posłuchajcie o pasji, determinacji i niezwykłej ludzkiej wrażliwości, która napędza Artura Brzozowskiego. Myślę, że ten chłopak daleko poleci. Rozdziały: • 00:00 – Wypalenie zawodowe i równowaga • 02:58 – Otwarcie i zamknięcie • 06:02 – Motywacja do działania społecznego • 09:10 – Organizacja pomocy dla uchodźców • 11:56 – Centrum Społeczności i jego działania • 17:49 – Znajomości i współpraca • 20:01 – Rozwój umiejętności społecznych • 22:04 – Ludzie w kryzysie • 26:20 – Przywiązanie do rzeczy • 30:09 – Mądra pomoc • 33:33 – Zamknięcie centrum i nowe wyzwania • 34:41 – Nauka i doświadczenia • 37:28 – Wyzwania i sukcesy • 39:02 – Zarządzanie finansami i budżetem • 42:09 – Budowanie zespołu • 46:53 – Pasja i zaangażowanie w NGO • 49:09 – Podsumowanie i odpoczynek Możesz wesprzeć mnie, jako twórczynię internetową. Postaw mi kawę: https://buycoffee.to/stacjazmiana SUBSKRYBUJ MÓJ NEWSLETTER: https://substack.com/@kmichalo Posłuchaj też o dobrym życiu: https://stacjazmiana.pl/ktipy/ktip-jak-miec-dobre-zycie-cz-1/ Kliknij w opowieść o jednej walizce: https://stacjazmiana.pl/episodes/jedna-walizka-julia-kharytoniuk/ Kilka ważnych myśli z rozmowy z Arturem: Wypalenie zawodowe jest realnym problemem. Równowaga między pracą a życiem osobistym jest kluczowa. Pomoc innym daje sens życiu. Organizacja pomocy wymaga zaangażowania i planowania. Integracja uchodźców jest ważnym zadaniem. Dobre relacje z zespołem są kluczowe w organizacji. Każdy może przyczynić się do zmiany w swoim otoczeniu. Umiejętności społeczne można rozwijać jak sprawność fizyczną. Przywiązanie do rzeczy może prowadzić do lęku. Słuchanie potrzeb ludzi jest podstawą skutecznej pomocy. W tej niezwykle szczerej rozmowie dowiesz się: • Jak to jest otwierać tak duże projekty i dlaczego zamykanie ich jest o wiele trudniejsze. • Co napędzało Artura do działania i jak udźwignął ogrom odpowiedzialności. • Z jakimi wyzwaniami ludzkiego cierpienia musiał się zmierzyć i jak to wpłynęło na jego perspektywę. • Dlaczego work-life balance jest kluczowy, zwłaszcza dla osób angażujących się społecznie, i jak ważna jest umiejętność sięgania po pomoc. • Dlaczego „mądre pomaganie” oznacza przede wszystkim słuchanie drugiego człowieka. Ta rozmowa to nie tylko opowieść o organizowaniu pomocy, ale także opowieść o osobistej transformacji, radzeniu sobie z wypaleniem i znajdowaniu siły w relacjach z innymi. To rozmowa o odwadze, empatii i o tym, że nawet z gruzów chaosu można budować przyszłość. Posłuchajcie, jak Artur Brzozowski „zbawiając świat” nauczył się dbać o siebie, bo coś się otwiera i coś się zamyka, a każda zmiana niesie ze sobą życiowe lekcje.

Przez długi czas zabierałem się do stworzenia tego wideo. Mimo że temat już poruszałem zarówno w książce jaki w innych filmach. Wideo nie jest kolarskie. Wideo jest takie jak ja wraz ze wszystkimi tego konsekwencjami. Stąd też niekiedy materiały należące do ciężkostrawnych oraz niepopularnych. Jednak nigdy nie rozwinąłem zagadnienia dotyczącego podstaw przez których zaniedbanie decydujemy się na życie w ciągłym napięciu i stresie, obniżając jakość naszego życia. Nawet bez względu na sport. Bo okazuje się, że szosa, bieganie, triathlon to kolejne pole do zagospodarowania przez nasze fobie i wieczne, podświadome ocenienie samego siebie. Tym sposobem psując sobie nawet momenty odpoczynku, albo na rowerze, które tak naprawdę również przepełnione są ciągłym napięciem. Bo najgłębiej w sercu na samym jego dnie znajduje się lęk przed byciem nielubianym. Tymczasem nie wszyscy muszą zarówno ciebie jak i mnie lubić a odkrycie tego i wdrożenie do swojej podświadomości jaki również do serca ułatwia nam codzienne funkcjonowanie i cieszenie się życiem jak i każdą chwilą z osobna. Tak, to jest wideo o mnie, o moich kompleksach i czułych punktach. Skąd to się bierze. Głównie z dzieciństwa. Na skutek naszego otoczenia, na skutek tego co wpajali nam rodzice kiedy byliśmy mali. Kim byli rówieśnicy z jakich domów pochodzili. Może jak ja byłeś(aś) pośmiewiskiem i klasowym workiem treningowym? Tak, to co opisuje to syndrom worka treningowego. Z tym się wchodzi w dorosłe życie i mknie jak po szynach. Trwale zaprogramowanym. Tą momenty które tkwią głęboko w głowie każdego z nas mimo że kiedy się wydarzyły 30 lat temu. I mija 30 lat, gdy zaczynasz to rozumieć. Jak wiele jesteś w stanie poświęcić jako dziecko by być lubianym. Chcesz należeć do nas to zapal papierosa. Rzuć szklanką z 4 piętra. By być lubianym przez rodziców musisz się dobrze uczyć. Mieć dobre oceny i gotowym na ocenianie. Jak wyglądasz? Ile ważysz? Jaki masz plecak? Co masz z matematyki? Czemu ta chemia tak słabo? Czemu tak mało zarabiasz? Czemu tak wolno? Czemu brzuch Ci wystaje? Czemu masz dwie różne skarpetki? Czemu nie poszedłeś do komunii? Czemu nie masz gry telewizyjnej w domu? Czemu masz taki krzywy nos? Czemu nie medycyna? Czemu nie poboczem? Przez lata tkwisz w schemacie jednowymiarowej oceny. Oceniasz siebie tak jak oceniano Ciebie w dzieciństwie. Językiem dziecka. Bo wciąż nim jesteś. Mimo, że masz dowód i nikt nie pyta Cie w sklepie o wiek. Szkołę zamieniłeś na pracę. Dres z WFu na trykot kolarski. Rodziców na męża, żonę, teściowego lub teścia. Oni też oceniają. Wszyscy ludzie z którymi masz do czynienia Cię oceniają. Cały Internet spogląda na Ciebie i ocenia. Dostrzegasz, że nawet gdy nie musisz wciągasz brzuch sam dla siebie. Przyzwyczajasz się do bólu przepony. Nie umiesz już jej rozluźnić. Odkrwasz, że masz wiecznie spiętą szyję od patrzenia w ziemię. Maskę masz założoną nawet będąc w samotności. Jesteś tak przyzwyczajony do tej peleryny, że przestajesz ją czuć na skórze. Ona wrosła się w Ciebie, choć początkowo była dopasowana do 140 cm wzrostu. Stąd tak ciężko jest ją zdjąć. Dlatego to tak bardzo boli, a im później zdobędziesz się na ten krok, to cierpienie będzie silniejsze. A im bardziej polaryzowane i płaskie jest spojrzenie naszego społeczeństwa tym większy masz lęk przed byciem sobą. Dzisiejszy świat przepełniony jest moim zdaniem jednowymiarowością intelektualną. Mam wrażenie że w dużej mierze w socialmedia są najbardziej adekwatnym atrybutem do wyrażenia tych zmian mentalnych. Masz jedno zdjęcie przedstawiające jedną daną sytuację i na podstawie krótkiego filmu czy jednej stopklatki jesteś oceniany. Nawet przyznam że mnie to niekiedy irytuje ,bo w ten sam sposób bardzo często konsumuje się nagłówki w portalach newsowych, wyciąga się wnioski na podstawie tytułu, wreszcie ocenia drugiego człowieka przez pryzmat fryzury, figury, samochodu jakim jeździ. Jednowymiarowość oceny jest wygodna, bo daje natychmiastową odpowiedź na trudne pytanie. WE. To Warszawiak. Tyle, że 800 000 z tych aut nigdy nie było w Warszawie. Trzeba się zastanowić dlaczego? Różowy strój = pedał. Mimo, że nie zamieniłem z nim ani słowa. Musiałbym z nim porozmawiać. Koślawy nos oznacza niepolskie pochodzenie. Choć nie przeanalizowałem jego historii. Za mały rower. A teraz? Już dokonano oceny na podstawie płaskiej fotografii bez studiowania optyki. Które koło na tym zdjęciu jest większe? A może oba są takie same? A czy jesteś pewień, że ten bezdomny jest w takiej sytuacji z własnej winy? Poznałeś jego genezę, że już wydajesz ocenę? Grubas. A może po prostu chory? Utrudnienie w ruchu. A może po prostu człowiek, tylko na innego rodzaju pojeździe. Dzisiaj w taką pogodę jeździsz na trenażerze? A może to zdjęcie jest z wczoraj? Nikogo uczciwego nie stać na taki samochód. A może to ja się za mało staram. Te smugi to jest chemia. A może po prostu nie rozumiem jak one powstają? Mam swój pogląd i atakuje nim innych. A czy sprawdziłem czy mam rację. Nie rozumiem. Więc oceniam. To jest jednowymiarowość. Kuszący skrót dla umysłów. Także dla mojego. Wyjście poza ten schemat wymaga przede wszystkim chęci, ale też posiadania szerszej perspektywy patrzenia na świat. Nie dla każdego jest to proste. Spora część ludzi ma współecześnie z tym problem, a media czy social media tylko utrwalają ten sposób konsumpcji życia. Miniatury, krzyczące nagłówki, mowa obrazkowa. Minutowe pionowe filmy. Jak najprostszy przekaz, by treści były łatwe, nie wymagały analizy i szerszego spojrzenia. Jesteśmy tak wygodni, że nie chce się nam nawet doczytać do końca. Przesunięcie palcem albo myszką jest wyczerpujące. Stąd oceniamy ludzi i świat po pierwszym zdaniu i 3 sekundach patrzenia na miniaturę. Zauważasz też, że ludzie są coraz bardziej wrogo nastawieni wobec siebie. Chcą dostrzegać jedynie negatywy. Jest czarne i białe. Jak w takiej sytuacji sprawić by wszyscy Ciebie lubili? Nie da się. Ludzie widzą Twoje 5% i tak zostanie. Możesz karać samego siebie żyjąc w ciągłym napięciu, bo ktoś źle mnie oceni. Dostrzegasz, że unikasz ludzi i sytuacje, które mogą potencjalnie narazić na osąd. Żyjesz w apatii i stopniowo się wycofujesz. Swoje niewielkie kompleksy przekształcasz w prawdziwe problemy. Tak jak ludzie z depresją wywołaną otyłością, ją zajadają. Albo tak jak swoje niepowodzenia życiowe, zapijają. Tak, bo to też sposób na ucieczkę od tego napięcia wywołanego lękiem przed byciem gorszym. Nielubianym, nieakceptowanym. Tylko sam przed sobą mogą być sobą? A teraz zadaj sobie pytanie – co z tego, że ktoś mnie nie lubi? Co z tego, że nie wpisuje się w czyjś światopogląd? To jest obcy schemat. Nie mój. Tylko, aby uwierzyć to potrzebna jest pewność siebie. Poczucie własnej wartości. Jednak samo zdanie sobie z tego sprawy już bardzo pomaga. Tak samo jak przerobienie w swojej głowie dzieciństwa. Odkrycie, że to jest schemat. Ten sam. Patrzę na świat wrażliwe jak sześciolatek. Jak dziecko, które tak samo bezkrytycznie przyjmuje ocenię innych. Ocenę, która nie musi być prawdziwa. Stąd mało mnie interesuje jak oceni mnie obcy człowiek w Internecie, który kompletnie mnie nie zna. Dzięki temu też łatwiej wyjść mi na zewnątrz i się otworzyć przed ludźmi. Choć oczywiście nie zawsze. Bo niekiedy bywam słaby i ta tarcza ochronna gdzieś niknie. Albo w skórze znajduje reszty zatopionej peleryny supermana. Ale też dałem sobie sprawę z tego, że nie każdego dnia muszę być silny. Po drugie, kto jest najbardziej skory to wydawania jednowymiarowej oceny? Zazwyczaj osoby wiodące jednowymiarowe życie. Kto próbuje zepchnąć Cie z drogi tłumacząc, że miasto obok jest ścieżka? Jak smutne życie może wieść osoba, która ma motywację do tego, by obrażać obcą osobę w Internecie? A być może to jest tak, że statystyczne 6% ludzi ma satysfakcję z zadawania cierpienia innym? Czy na pewno zależy Ci na tym, by te osoby musiały Ciebie lubić? Czy Twoje napięcie, stres jest tego warte? Czy jeśli 5% okolicznych mieszkańców mojej gminy nienawidzi mnie za to, że jeżdżę na rowerze mam rezygnować że sportu? Kim statystycznie są Ci ludzie. Czy oni muszą mnie kochać? Co jest dla mnie ważniejsze? Wizerunek czy bycie sobą i realizowanie swoich potrzeb, marzeń oraz celów. By przestać się bać należy być także nieco egoistą. Nie zawsze musisz się wpisywać w potrzeby swojego otoczenia. Z resztą jak toksyczne są próby robienia wszystkiego wbrew sobie tylko po to, by czuć się częścią społeczności do której nie do końca chcemy należeć. Jednak chcemy by nas lubili. Albo kochali. Na końcu daj się zamknąć w klatce swojego związku, by być idealną zoną, matką, ojcem, mężem. Zrezygnuj do tego że swoich pasji, przekonań, poglądów. Byle to inni byli szczęśliwy i nas kochali. Tak babciu, nienawidzę tatara, ale zjem by Ci nie było przykro, byś mnie kochała. Oczywiście kochana żono. Nie będę już chodzić z kolegami. Oczywiście mój mężu, nie będę chodzić na treningi, bo jesteś zazdrosny. Tak tato, masz rację, depresja nie istnieje, a leki uzależniają. Już odwołałam wizytę. Tylko mnie kochaj. Wiem sąsiedzie. Masz rację. Smog nie istnieje. Też czasami lubię popalić śmieciami. Masz prawo mieć swoje zdanie i być innym. Bo każdy z nas jest inny. I pamiętaj, że ogrom ludzi ma problem z akceptacją jakiejkolwiek odmienności. Nawet nie wiesz jak szeroka część społeczeństwa jest zapatrzona w swoje wewnętrzne wyobrażenia i przekonania. Jest jeden tor i masz zawsze po nim jeździć. Jest jeden kolor i masz go lubić. Bo tak jest łatwo. Łatwiej się jeździ gdy na drodze nie ma innego rodzaju pojazdów. Łatwiej gdy każdy z nas ubiera się tak jak my lubimy. Łatwiej jest jak niczyja sylwetka się nie wyróżnia. Łatwiej gdy ktoś nie wyraża innych poglądów do naszych. A czy to oznacza, że mam swoim kosztem ułatwiać komuś jednowymiarowe patrzenie? Może jednak lepiej być sobą? Wraz że swoimi zaletami i wadami. Być jakimś. Jakimś to także nielubianym przez wszystkich. Nie lubi mnie 7% moich Widzów. Można mnie krytykować za brak mięśni Za wystający brzuch. Brak wyników. Za posiadany rower. Za emocjonalność. Za odmienność. Bo jestem inny. Jak każdy, kto jest sobą.

NIEŚMIERTELNOŚĆ, chipy w mózgu i życie jak w MATRIXIE? To już NIE SCIENCE FICTION!Partnerem odcinka jest Biowen - https://biowen.eu/?utm_source=youtube.com&utm_medium=paid&utm_campaign=aniakolasinskaszemraj_30_06_2025

Jestem bardzo dobrej myśli co do porannych wyników - mówi były premier.

— Rozmowa o badaniach moczu w kontekście kampanii prezydenckiej jest absurdalna — oceniła w Expressie Biedrzyckiej dr hab. Barbara Brodzińska-Mirowska z UMK w Toruniu. W jej ocenie wygrana Karola Nawrockiego stanowiłaby zagrożenie dla państwa. — Ludzie znów uwierzyli, że wygrana Trzaskowskiego jest możliwa — mówiła w kontekście dobrego weekendu kandydata KO. Więcej w najnowszym odcinku! Posłuchaj całej dyskusji! Oglądaj Express Biedrzyckiej na żywo w serwisie YouTube. Więcej informacji o programie na stronie Super Expressu.

Rafał Bochenek, poseł Prawa i Sprawiedliwości, przekonywał w TOK FM, że nie istnieje żadna afera z Karolem Nawrockim. Tak chyba można rozumieć jego uniki, ciągłe zmienianie tematu na Donalda Tuska oraz obrażanie dziennikarzy Onetu. Bochenek twierdzi, że "nagonka na Nawrockiego pokazuje, jak inni boją się Nawrockiego i wiedzą, że przegrają". Dodatkowo rzuca oskarżenie na Donalda Tuska - rzekomo jego ludzie mają być odpowiedzialni za wyciek szczegółów sutenerskiej przeszłości Karola Nawrockiego. Nie wiadomo jednak, dlaczego "kandydat obywatelski" nie wytacza procesu w trybie wyborczym redakcji Onetu - rzekomo dlatego, że sztab zbiera materiały, aby pozew był bardziej rzetelny. Czy tak jest w rzeczywistości? Maciej Kluczka raczej w to wątpi.

Kim jest człowiek w świecie technologii? Użytkownikiem? Owszem. Biomasą? Owszem. Trybikiem w maszynie? Też. Ofiarą? Zdarza się? Buntownikiem? Zdarza się coraz częściej. Właśnie o buntownikach, ofiarach, trybikach i zwykłych ludziach, którzy nie chcą już być bezsilni w świecie wielkich technologii jest ten odcinek. A opowiadamy o nich przez pryzmat trzech uzupełniających się książek. Jedna opowiada o zjawisku historycznym, które dziś powraca, ale w innej formie. Dzięki niej można inaczej spojrzeć na pracę m.in. kurierów albo pracowników magazynów. Druga jest o ludziach, których dotknęły - przeważnie negatywnie - procesy i narzędzia AI. Jak wpływają na nasze zdrowie, ciało, pracę - i czy mamy się jak bronić. A trzecia rozprawia się z powiedzeniem, że "Największy podstęp diabła to przekonanie nas o tym, że on nie istnieje". A konkretnie o tym, jakich sposobów, mechanizmów i sztuczek używają big techy, żeby wpełznąć do naszego kraju, gminy, szkoły, do ucha polityków, naukowców i decydentów i przekonać nas, że należą im się boskie ofiary. O tych książkach rozmawiamy: - “Krew w maszynie. Luddyści i pierwszy bunt przeciwko technologicznym gigantom”, Brian Merchant, tłum. Grzegorz Ciecieląg, wydawnictwo: Bo.Wiem, 2025 - “W cieniu AI. Jak sztuczna inteligencja ingeruje w nasze życie?” Madhumita Murgia, tłum. Michał Lipa, wydawnictwo Port, 2025 - “Bóg Techy. Jak wielkie firmy technologiczne przejmują władzę nad Polską i światem”, Sylwia Czubkowska, Wydawnictwo Znak, 2025

Ludzie, którzy ratują dziedzictwo Dolnego Śląska to często "zapaleńcy" poświęcający temu swoje życie. Poruszymy temat skali potrzeb Dolnego Śląska w zakresie ochrony dziedzictwa, o tym na ile inicjatywy oddolne wyręczają w tym państwo. Goście: Emila Baszak - właścicielka herbaciarni w Kowarach, która zainicjowała i prowadzi oddolną odbudowę tego XVIII-wiecznego, niszczejącego obiektu; Daniel Gibski - Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków oraz Wilk Korwin-Szymanowski - kierownik strategiczny i rzecznik Fundacji Twoje Dziedzictwo.

W najnowszym odcinku z serii „ZAPLECZE” rozmawiamy o fundamencie każdego biznesu w branży HoReCa, czyli – o ludziach. Pomógł nam w tym Kuba Chruścikowski, który prowadzi aż sześć lokali, w tym bohaterkę dzisiejszej rozmowy – Muszelkę.Z tego odcinka dowiesz się m.in. tego:- Dlaczego warto płacić ludziom w terminie?- Które podejście jest lepsze w relacjach z pracownikami — bardziej „szef”, czy „kumpel”?- O czym zapomina większość tych, którzy odnieśli już sukces i co przez to traci? Linki:- Strona domowa- Instagram | X/Twitter- Muszelka- Gość: Kuba Chruścikowski- Projekt Nano z Torunia- Śniadanko Klub- #016 – Turystyka kawowa, nie tylko dla jesieniarzy- #022 – Dlaczego kawa drożeje?- Jak ceremonialna herbata została globalnym bestselleremPartnerzy tego odcinka podcastu:- Palarnia kawy HAYB (w odcinku kod -10% na kawy i herbaty!)- MuszelkaProwadzący: Krzysztof KołaczMam prośbę: Oceń ten podcast w Apple Podcasts oraz na Spotify. Zostaw tyle gwiazdek, ile uznasz. Twoja opinia ma znaczenie!Zainteresowany współpracą? Pogadajmy! kawa@boczemunie.plSłuchaj, gdzie chcesz: Apple Podcasts | Spotify i przez RSS.Rozdziały:00:00:00: INTRO00:00:44: Gość: Kuba Chruścikowski00:09:48: Fundament, czyli ludzie00:19:29: Zarządzanie personelem00:25:19: Excel w trzech słowach00:31:31: Szef czy kumpel?00:37:38: Generacja Z00:38:48: Trzy rady na start

W tym podcaście przyjrzymy się niezwykłym postaciom, które posiadają zdolności wykraczające poza ludzkie normy, przypominające superbohaterów z komiksów o X-Menach. Choć nie są to genetyczni mutanci, ich talenty budzą podziw i zdziwienie. Od człowieka rażonego piorunem po telekinetyczną kobietę, każdy z tych bohaterów wprowadza nas w świat niewyjaśnionych zjawisk. Jakie niezwykłe umiejętności posiadają i w jaki sposób wpłynęli na otoczenie? Odkryj ich fascynujące historie, które mogą skłonić do refleksji nad granicami ludzkich możliwości.

Prof. Jarosław Flis z Uniwersytetu Jagiellońskiego analizuje wyniki I tury, zachowania wyborców i możliwe scenariusze na ostatniej prostej kampanii.(00:00) Wstęp(2:25) Co się wydarzyło w I turze?(5:58) Ostatni taki duopol?(13:48) Skąd się wziął błąd sondażowy?(25:27) Deklaracje polityków w czasie kampanii wpływają na decyzje wyborców?(27:48) Co jeśli wygra Nawrocki?(30:05) Kto wygra w II turze?(38:27) Jak mogą się zachować ludzie, którzy nie poszli na I turę?(44:39) Czy debata 1 na 1 wpłynie głosy wyborców? (54:51) Kto ma większe szanse?Obejrzyj konferencję Warsaw Freedom Institute: ⁠⁠https://usa-poland.com⁠⁠Zgłoś się do Szkoły Przywództwa Instytutu Wolności:⁠⁠https://szkolaprzywodztwa.pl⁠⁠Link do zbiorki: ⁠⁠⁠https://zrzutka.pl/en6u9a⁠⁠⁠ Mecenasi programu: Zapoznaj się z warunkami oprocentowania wolnych środków w OANDA TMS Brokers: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://go.tms.pl/UkladOtwartyUM ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Casa Playa: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://casaplaya.pl/zakup-nieruchomosci-w-hiszpanii-pdf-instruktaz/ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠AMSO-oszczędzaj na poleasingowym sprzęcie IT: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://amso.pl/Uklad-otwarty-cinfo-pol-218.html⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Módl się z Hallow: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://hallow.app.link/ukladotwarty⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/igorjanke⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ Zachęcam do dołączenia do grona patronów Układu Otwartego. Jako patron, otrzymasz dostęp do grupy dyskusyjnej na Discordzie i specjalnych materiałów dla Patronów, a także newslettera z najciekawszymi artykułami z całego tygodnia. Układ Otwarty tworzy społeczność, w której możesz dzielić się swoimi myślami i pomysłami z osobami o podobnych zainteresowaniach. Państwa wsparcie pomoże kanałowi się rozwijać i tworzyć jeszcze lepsze treści. ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Układ Otwarty nagrywamy w ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://bliskostudio.pl ⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

Legendarny Towarzysz Artur zaczął się poważnie zastanawiać nad tym po co nam państwo. Z rozmowy wyszło, że zasiłek rozleniwia i demoralizuje i praca też rozleniwa i demoralizuje. Coś tu się nie zgadza. Możliwe, że coś źle policzyśmy.

Polacy głosujący w Stanach Zjednoczonych najchętniej w I turze wskazywali Karola Nawrockiego - uzyskał on 42,30% głosów, zaś Rafał Trzaskowski - 29,98%.

Dlaczego tak bardzo boimy się śmierci? Czy lęk przed umieraniem to naprawdę strach przed bólem… czy raczej przed samotnością? W tym wyjątkowym odcinku rozmawiamy z Anną Jadwisiak o tym, czego uczą nas osoby umierające – o miłości, o relacjach, o ostatnich słowach, jakie padają z ich ust. Dowiesz się, co czują pacjenci w hospicjum, co dla nich najważniejsze w ostatnich dniach i dlaczego niektórzy szykują… sukienkę na własną śmierć.To poruszająca, ale też ciepła rozmowa, pełna refleksji nad życiem i jego końcem. Jeśli boisz się śmierci – ten film może cię zaskoczyć. A jeśli straciłeś kogoś bliskiego – pomoże lepiej zrozumieć, co wtedy naprawdę się dzieje.W tym odcinku: • Czy słuch jest ostatnim zmysłem, który odchodzi? • Co pacjenci mówią przed śmiercią? • Dlaczego miłość i obecność są ważniejsze niż luksus? • Czego uczą nas osoby, które odchodzą?Zostaw komentarz:Czy boisz się śmierci? Co chciałbyś powiedzieć komuś na pożegnanie?

Wybory rozstrzygną się "na żyletki" - prognozuje socjolog i politolog.

razem z Kamilem mówimy, co realnie robimy, żeby z czasemzarabiać więcej oraz o tym jak wyceniać swoją pracę.ten materiał powstał we współpracy z Allegro Smart! Weeks,tutaj więcej informacji: https://allegro.pl/kampania/smartweek

Wykład Juliana Podgórskiego w ramach cyklu EduArctic prowadzonego przez Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk [30 czerwca 2022 r.]Od zarania dziejów, w Arktyce i poza nią, towarzyszą nam wybuchy wulkanów. Lekcja "Wulkany i ludzie" przedstawia 8 przykładów wulkanów, które wpłynęły na społeczeństwo ludzkie. Prezentacja zaczyna się od krótkiego omówienia mechanizmu działania wulkanu, a później przechodzi do przykładów. Na lekcji poznamy 7 erupcji (i jeden uśpiony wulkan), które odcisnęły swe piętno na społecznościach - od nowych wysp powstających u wybrzeży Islandii do światowego ochłodzenia klimatu w XIX wieku. Wydarzenia te pozwolą poznać różne rodzaje erupcji wulkanicznych i zrozumieć ich konsekwencje.Julian Podgórski – doktorant Międzynarodowej Środowiskowej Szkoły Doktorskiej w Zakładzie Badań Polarnych i Morskich Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk. Specjalista w projekcie Edu-Arctic. Zajmuje się teledetekcją, geoinformatyką, lodowcami, a w szczególności górami lodowymi.Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz:1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafwwPrzez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody.2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpkJeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz!3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewemDarowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr:33 1600 1462 1808 7033 4000 0001Fundacja Wspomagania WsiZnajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historiahttps://anchor.fm/wszechnica-fww-naukahttps://wszechnica.org.pl/#wulkan #wulkany #arktyka #badaniapolarne #geofizyka #nauka #eduarctic

W dzisiejszym odcinku Joanna Bekker, wicedyrektorka Polityki Insight, zastanawia się, co wyróżnia bieżącą kampanię prezydencką oraz jaką rolę odgrywają debaty, podcastowe rozmowy i tradycyjne media. I skąd to wszystko się wzięło. Wydanie prowadzi Andrzej Bobiński. W czwartek, 14 maja, zapraszamy na #studioNasłuch do warszawskiego Baru Studio. Rozmowę zaczynamy o 19:00.

Czy niepokój jest uczuciem świadczącym o braku przystosowania? Czy należy unikać bezsilności? Czy wyjątkowość jest konieczna, by przetrwać? – pyta Agnieszka Dauksza w książce „Ludzie nieznaczni. Taktyki przetrwania” i stanowczo odpowiada: nie. Jej książka to fascynująca analiza „przegrywów”, także tych z wyboru. Autorka: Dorota Nasiorowska-Wróblewska Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/co-daje-nam-porazka-tlumaczy-agnieszka-dauksza-w-ksiazce-ludzie-nieznaczni-taktyki-przetrwania

Akcja Uczniowska prowadzi swoją kampanię frekwencyjną pod nazwą "Młodzi, GłosujeMY". A szczegółach kampanii oraz postrzeganiu polityki przez młode osoby rozmawiamy z Pawłem Mrozkiem a Akcji Uczniowskiej.

Wracamy spontanicznie i mamy dla Was nas. Fajnie? Fajnie. Spędźmy ten czas razem!Linki z odcinka:Struktura linków YT: watch_popup?= (…) ?rel=0&showinfo=0The Studio: https://tv.apple.com/pl/show/the-studio/umc.cmc.7518algxc4lsoobtsx30dqb52Tesla traci w EU: https://www.reuters.com/business/autos-transportation/teslas-sales-key-european-markets-plunge-april-2025-05-02/Signal i TeleMessage: https://www.theverge.com/news/661173/telemessage-signal-clone-hacked-mike-waltzNasze sociale:Nasza instancja Fediverse: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://wspanialy.eu⁠⁠⁠⁠⁠Arlena: https://x.com/wittaminaPaweł⁠: https://wspanialy.eu/@pawel⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Wojtek⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠: https://bsky.app/profile/wojtek.omg.lolZostań mecenasem naszego podcastu. Już od 15 zł lub 3$ odblokuj dostęp do półodcinków After Dark dostępnych tylko dla Patronów. Kliknij tu (⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.patreon.com/ywp⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠) i wspieraj redakcję Yes Was.Potrzebujesz maila albo VPN? Polecamy: Fastmail – ⁠⁠https://bit.ly/FastmailYWP⁠⁠⁠⁠, Surfshark – ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://surfshark.deals/yeswas⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.Porozmawiaj z nami i naszą cudowną społecznością na forum Yes Was Podcast: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://forum.yeswas.pl⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.Możesz być z nami w kontakcie także na grupie na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Telegramie⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠: https://yeswas.club (00:07) Wstępnie(01:06) Co tak długo?(08:34) Co ten Orange świruje?(17:10) Trochę techniki - YT popup(28:48) Livestreamy(35:41) Kącik kulturalny - The Studio(41:08) Ludzie w EU nie chcą Tesli(48:58) Signal i TeleMessage(55:02) Patreoniarze(56:32) Outro BMC

Po co prezes Google'a spotyka się z premierem Polski? Odpowiedzi szukajcie w najnowszej książce Bóg techy. Jak wielkie firmy technologiczne przejmują władzę nad Polską i światem. Sylwia Czubkowska odkrywa, jak mocno big techy manipulują politykami i opiniotwórcami. W najnowszej Mellinie ekspertka w dziedzinie nowych technologii, opowiada jak wielkie korporacje zarabiają na swoich użytkownikach i dlaczego nie mogą przestać. Dlaczego Donald Trump zmienił zdanie w sprawie wielkich firm technologicznych? Czy Bielik to nasza odpowiedź na ChatGPT? I czego nie chce ujawnić kancelaria premiera ws. współpracy z gigantami technologicznymi? Po tej rozmowie inaczej spojrzycie na takie platformy jak Facebook, TikTok a nawet Spotify.

Wybór Leona XIV na papieża zaskoczył świat. Radio Wnet było jednak przygotowane — Hanna Tracz i Mikołaj Murkociński od kilku dni relacjonowali to wydarzenie z Watykanu.

Radio Wnet śledzi przebieg procesu wyboru nowego papieża. Konklawe codziennie relacjonuje na antenie Hanna Tracz. Dziś opowiadała o nastrojach towarzyszących wydarzeniu.

Na zewnątrz wszystko wydaje się w porządku. Nikt nikogo nie wtrąca do więzień. Ludzie się bogacą. Na ulicach pokój. A jednak pod powierzchnią coś jest nie tak. Niektórzy piszą o tym zjawisku "cyfrowy populizm". Oczko wyżej są "Spin dyktatorzy". A na szczycie "Koncern autokracja". To wbrew pozorom jak najbardziej temat technologiczny, bo to właśnie serwisy społecznościowe, AI i technologie nadzoru wykorzystywane są do wpływania na opinie społeczne. A to ważne - zwłaszcza przed wyborami. Dlatego w tym, drugim odcinku naszego minicyklu o kampaniach wpływu, dalej sprawdzamy, jak próbowano osłabić demokrację, państwowość i wybory w Mołdawii i Rumunii. A przede wszystkim: czy zaobserwowane tam metody można zastosować także w Polsce. GOŚCINIE PODCASTU: Ionela Ciolan, researcherka ds. bezpieczeństwa w think-tanku Wilfried Martens Centre for European Studies w Brukseli Taisia Haritonova z National Democratic Institute w Mołdawii Tatiana Cojocari, specjalistka ds. polityki zagranicznej Rosji oraz dezinformacji w organizacji WatchDog w Mołdawii Elena Calistru z Funky Citizens, rumuńskiej organizacji pozarządowej, która zajmuje się walką z dezinformacją. Diana Fimilion założyła rumuńską organizację Forum Apulum zajmują się polityką, technologiami i demokracją w kontekście ludzi młodych NA SKRÓTY: 04:48 Wprowadzenie 08:41 Sytuacja po wyborach 11:58 Serwisy społecznościowe 32:52 Odpowiedzialność platform 37:48 Wnioski dla Polski 42:05 Wybory w Polsce 48:55 Cyfrowy populizm ŹRÓDŁA: "Spin dyktatorzy. Nowe oblicze tyranii w XXI wieku", Sergei Guriev, Daniel Treisman, Wyd. Szczeliny, 2023, "Koncern. Autokracja", Anne Applebaum, Wyd. Agora, 2025, O niezadowoleniu Rumunów: https://www.romania-insider.com/ires-survey-scrapping-elections-jan-2025 O finiszu wyborów w Rumunii: https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/komentarze-osw/2025-04-24/wybory-dla-wybranych-rumunia-na-finiszu-kampanii-prezydenckiej O cheapfejkach: https://euvsdisinfo.eu/russian-experiments-with-disinformation-in-moldova/ O dezinformacji napędzanej AI: https://www.politico.eu/article/moldova-fights-free-from-russia-ai-power-disinformation-machine-maia-sandu/ O cyfrowym populizmie: https://www.politico.eu/article/moldova-fights-free-from-russia-ai-power-disinformation-machine-maia-sandu/ O tworzeniu relacji z wyborcami: https://www.iwm.at/publication/iwmpost-article/digital-governance-between-populism-and-technocracy

Jak zwierzęta stały się naszymi przyjaciółmi?

Kto jest najbogatszą Polką? Odpowiedź jest prosta: to Babunia. W sklepie widziałem paletę z mąką babuni, tyle mąki. W Polsce jest sprawdziłem jakieś 150 tysięcy sklepów spożywczych, jeśli w połowie jest mąka babuni, to ile babunia musi zarabiać. A jest jeszcze szynka babuni, można kupić smalec babuni w nostalgicznych plastikowych pojemnikach, chleb babuni w folii, nalewkę babuni. Babunia jest najlepiej zarabiającą kobietą w Polsce. Poi prostu m wyczuli, że klientów zachęca do kupna słowo „babunia.” Ludzie maja sentyment do starych receptur. Tylko jest problem...

"Jak posłanka na Sejm może być taka głupia? Ludzie. Litości." Tak minister Nitras zareagował na wywiad z nikomu nieznaną posłanką PiS-u Teresą Pamułą. Co powiedziała? Dziś także o deregulacjach gospodarczych, które ogłasza Donald Tusk oraz o ekshumacjach na Wołyniu, które ruszają dziś pierwszy raz po 8 latach. Będzie także o przeszukaniach w PKOL oraz o nowym planie Putin-Trump dla Ukrainy #IPPTVNaŻywo #polityka #Sejm #Trump #Putin #Ukraina ----------------------------------------------------

Czy czasem masz wrażenie, że coś w Tobie odstrasza innych? Że mimo starań, ludzie trzymają się na dystans albo wręcz Cię unikają? W tym odcinku bez ściemy patrzymy w lustro. Nie po to, żeby się dobić – ale żeby zrozumieć. Pogadamy o tym:co możesz nieświadomie komunikować,dlaczego niektórzy reagują na Ciebie negatywnie,i… czy to naprawdę z Tobą jest coś "nie tak"?Luźno, ale konkretnie. Psychologicznie, ale przystępnie. Bez oceniania, z dużą dawką samoświadomości. Bo czasem, żeby zmienić świat wokół – trzeba najpierw zajrzeć do środka.Wskakuj i posłuchaj. To może być niewygodne… ale potrzebne.Monika Kotlarek - psycholożka z kilkunastoletnim doświadczeniem. Od 2012 roku prowadzi blog psycholog-pisze.pl.  Autorka książek m.in. o depresji, borderline i wyczerpaniu psychicznym.Prowadzi gabinet psychologiczny online, w którym pomaga pacjentom z trudnościami natury psychicznej.IG: @psycholog_piszeFB: www.facebook.com/PsychologPiszeBlogBlog: www.psycholog-pisze.plGabinet online: www.psycholog-pomaga.plYT: https://www.youtube.com/channel/UCTB45vSfI6FEOSQDloFnjfwPodcast na Spotify: https://open.spotify.com/show/1vrEl037dzm9wfDQkyuGaEPodcast Apple: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/psychologia-na-co-dzie%C5%84/id1053870449Książki: https://sensus.pl/autorzy/monika-kotlarek

Rodzina jak z obrazka. Taka właśnie na pierwszy rzut oka jest rodzina Simart-Duteil.Bogaci, wpływowi, piękni i na samym szczycie wysokiej drabiny francuskiej hierarchii klasowej – należą do najbardziej prestiżowych klubów, ukończyli najlepsze szkoły, piją najdroższe trunki. A jednak rodzinna idylla rozpada się na małe kawałeczki, kiedy niespodziewanie do ich drzwi puka ktoś z zewnątrz.To zarys fabuły powieści Kingi Wyrzykowskiej zatytułowanej „Porządni ludzie”… Tylko kto tak naprawdę we współczesnej Francji zasługuje na miano „porządnych ludzi”?Książka, o której w tym odcinku porozmawiam z jej autorką, opowiada o rodzinie, która przerywa wygodne, luksusowe życie, skazując się na dobrowolną izolację w swojej pięknej posiadłości w Normandii. Tłem tego wielkiego rodzinnego dramatu są krwawe wydarzenia, które wstrząsnęły Francją w 2015 roku.Gość: Kinga WyrzykowskaProwadzenie: Agata KasprolewiczKsiążka: „Porządni ludzie” Kingi Wyrzykowskiej, przekład Dorota Malina---------------------------------------------Raport o stanie świata to audycja, która istnieje dzięki naszym Patronom, dołącz się do zbiórki ➡️ ⁠https://patronite.pl/DariuszRosiak⁠Subskrybuj newsletter Raportu o stanie świata ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ ⁠https://dariuszrosiak.substack.com⁠Koszulki i kubki Raportu ➡️ ⁠https://patronite-sklep.pl/kolekcja/raport-o-stanie-swiata/⁠ [Autopromocja]

Darmowy webinar "Pierwszy 1000 zł na Amazon KDP" ► https://odkelneradomilionera.pl/webinarium/ DARMOWY KURS Kryptowalut i Bitcoina ► https://odkelneradomilionera.pl/kurs-bitcoina/ Darmowy kurs Poranne Nawyki ► https://odkelneradomilionera.pl/porannenawyki/

Potrzeby emocjonalne w relacjach romantycznych zasadniczo zmieniły swój status. Od praktycznej nieobecności, którą można było kiedyś streścić stwierdzeniem - nikt nie jest w małżeństwie dla przyjemności, po aktualne oczekiwanie, że związek romantyczny da nam dosłownie wszystko z tych rzeczy, które są nam potrzebne. Oglądam trzy podstawowe potrzeby bez których naprawdę nie możemy się obejść i sprawdzam, czy da się wyjaśnić związkowe wojny prostym dążeniem do ich zaspokojenia. Spoiler alert: nie da się. Odpowiedź leży zupełnie gdzie indziej i pokazuje, że nie jesteśmy tacy fajni, jak nam się wydawało. Odcinek prosty, pożywny i pouczający.

Twoje codzienne wybory mogą dodać ci dodatkowe 10, a nawet 20 lat życia, ale mogą też skutecznie skrócić Twoje życie.W tym odcinku zwracam uwagę na "sekrety" długowieczności, oparte na nauce i obserwacjach z miejsc, gdzie ludzie regularnie dożywają setki w pełni sił.W tym odcinku usłyszysz:Jak styl życia mieszkańców "niebieskich stref" (Blue Zones) wpływa na ich długowiecznośćDlaczego post przerywany może być prostszy i skuteczniejszy niż się wydaje - bez ekstremalnych wyrzeczeńJak sen, oddech i relacje społeczne wpływają na długość życia bardziej niż suplementyNajczęstsze przyczyny przedwczesnego zgonu - jak im przeciwdziałaćW odcinku wspominam o:TelomerachPraktykach długowieczności z różnych kultur świataRoli diety, aktywności i redukcji stresuDoświadczeniach badaczy takich jak Dan Buettner (autor koncepcji Blue Zones)Dla kogo jest ten odcinek?Dla każdego, kto:Chce żyć dłużej w dobrej formieSzuka praktycznych, a nie teoretycznych poradWoli zapobiegać niż leczyćJest ciekawy, jak różne kultury radzą sobie z wyzwaniami starzenia#Długowieczność #Zdrowie #BlueZones #StylŻycia #ProfilaktykaOdcinek dostępny także na platformach podcastowych, takich jak Spotify, czy Apple Podcasty.===================================Szczegóły:00:00 Zapowiedź02:17 Co zrobić, żeby żyć dłużej03:05 Odpowiedzialność za swoje życie06:16 Oddychanie wydłuża życie?08:12 Sen i długowieczność11:47 Jak jeść, żeby żyć dłużej15:08 Dwa rodzaje głodu16:47 Ruch na zdrowie i długie życie18:55 Sam umrzesz szybciej - zmień to22:25 To najczęściej skraca Twoje życie24:15 Ludzie długowieczności26:48 Jest pewna potrzeba===================================Postaw kawę

– Jak to jest mieć przylądek i zatokę swojego nazwiska? – pytam prof. Stanisława Rakusę-Suszczewskiego. Rozmowę nagrywamy w jego mieszkaniu na Starym Mokotowie w Warszawie, przy drewnianym lakierowanym stole. Na ścianach liczne obrazy i mapy, parkiet lekko skrzypi.Istotnie, na Wyspie Króla Jerzego jest przylądek Rakusy, a tuż obok Zatoka Suszczewskiego. – To popełnił prof. Krzysztof Birkenmajer, który robił pierwszą mapę dla tamtego regionu i ponazywał szereg punktów nazwiskami uczestników wyprawy – odpowiada biolog i polarnik, który przez pół wieku jeździł w tereny polarne, głównie do Antarktyki.To prof. Stanisław Rakusa-Suszczewski był inicjatorem, a w 1977 roku również założycielem Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego. Paradoksalnie do założenia stacji przyczyniła się sytuacja geopolityczna. W latach 70. państwa zachodnie nałożyły m.in. na Polskę restrykcje połowowe, spora flota rybacka stała bezczynnie. Prof. Rakusa-Suszczewski wpadł na pomysł, by połączyć przyjemne (w tym przypadku: badania naukowe) z pożytecznym. Polscy rybacy wyruszyli na południe, by łowić morskie ryby, a na pokład wzięli naukowców badających biomasę kryla.Projekt okazał się takim sukcesem, że przychylono się też do pomysłu wybudowania polskiej stacji. Do jej budowy zaangażowano wojsko (specjalistów oraz trzy tysiące ton sprzętu). Miejsce na wyspie wybrał właśnie mój gość.Z półproduktów zestawiono stację w kształcie litery T, z pokoikami dla załogi, laboratorium, a nawet pokojem chirurgicznym. Zimujący z naukowcami i technikami lekarze pomagali nie tylko załodze, ale też kontuzjowanym w pracy rybakom – czasem do stacji było bliżej niż do lekarza na stałym lądzie. Zdarzyła się nawet operacja ratująca życie, kiedy jednemu z rybaków rozlał się wyrostek. – Operował nasz chirurg, a ichtiolog i mikrobiolog jako pomocnicy – opowiada.Stacja im. Henryka Arctowskiego nadała swój pierwszy komunikat 26.02.1977 roku. Od tego czasu regularnie zimują w niej badacze. Teraz dzięki technologiom takie zimowisko łatwiej znieść, ale początki były trudne. – Ludzie byli odłączeni od świata na 7-8 miesięcy – opowiada profesor. Znosili brak kontaktu z bliskimi, ciężkie warunki atmosferyczne (huraganowe wichry o prędkości 200 km/h), ciągłą ciemność. – Ludzie, którzy spędzają tam czas, zostają przyjaciółmi albo wrogami na całe życie – opowiada. Wie, o czym mówi: niedawno z przyjaciółmi z USA świętował na Zoomie 50. rocznicę wspólnego zimowania w stacji amerykańskiej.W odcinku posłuchacie o znaczeniu badań polarnych, o tym, jak dzięki skrupulatnym obserwacjom zdiagnozowano zmiany klimatu, a także o tym, które nacje lepiej znoszą izolację na stacji, w który dzień w roku świętują załogi wszystkich stacji polarnych i do czego są zdolni naukowcy niepokojeni we własnej jadalni przez turystów.Polecam rozmowę z całego serca. Pan profesor to człowiek ulepiony z zupełnie innej gliny i słuchanie go jest jak wspaniała wycieczka w historię polskiego polarnictwa.Naukowe CV:- Magisterium na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie badań realizowanych na Spitsbergenie, 1961 r.- Doktorat na Wydziale Oceanografii i Rybactwa Morskiego WSR w Olsztynie, rozprawa dotyczyła planktonu i zależności pokarmowych na Morzu Północnym, 1968 r.- Współorganizował 29 wypraw na Stację i 5 wypraw morskich do Antarktyki, kierował pięcioma wyprawami morskimi PAN/MIR na statku „Profesor Siedlecki”.- Od 1968 roku pracował naukowo i organizacyjnie w Antarktyce, na stacjach radzieckich oraz amerykańskiej McMurdo (tam dwukrotnie zimował), badania przyniosły mu w 1975 roku habilitację w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN im. M. Nenckiego.- Na przełomie 1976/77 r. zorganizował i pokierował wyprawą, która założyła polską stację im. Henryka Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego w Zachodniej Antarktyce; prace naukowe ruszyły w 1980 r.- W latach 80. doradzał Brazylii podczas budowy statku badawczego i stacji antarktycznej oraz przy budowie hiszpańskiej stacji Juan Carlos I.- Wspólnie z profesorami Romualdem Klekowskim, Leszkiem Kuźnickim i Adamem Urbankiem powołał Komitet Badań Antarktycznych PAN, przekształcony później w Komitet Badań Polarnych PAN.- Współorganizował 29 wypraw na Stację im. Arctowskiego i 5 wypraw morskich do Antarktyki.- Nagrodzony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.Na podstawie materiałów prof. Rakusy-SuszczewskiegoKolaż na miniaturze: nasz gość na stacji Wostok, w tle stacja Arctowskiego w 1984 roku, Armando C. L. Genta, wikimedia.

Ruszki to prawdziwa bestia, dla której walki na gołe pięści w federacji GROMDA, to spełnienie sportowych ambicji. Podczas konkretnej rozmowy Łukasz opowiedział mi o swoim mrocznym epizodzie życia związanym z prochami i rozbojem, za który groził mu wyrok 15 lat pozbawienia wolności. Wspomniał również jak więzienie i grypsowanie ukształtowało jego charakter i zmieniło sposób myślenia.Rozdziały:00:00 - Wstęp - Ruszki Wywiad01:35 - Chuligan z ulicy06:29 - Bramkarz w klubie13:51 - Rozbój14:15 - Areszt śledczy16:45 - Wyrok i więzienie17:44 - Ludzie grypsujący23:50 - Atanda - Oddziały bojowe służby więziennej25:33 - Życie w więzieniu33:58 - Życie na wolności41:45 - Prochy44:17 - Gromda55:50 - ZakończenieLinki:✖️ Instagram • https://www.instagram.com/podcast.narratora✖️ Tik Tok • https://www.tiktok.com/@podcast.narratora✖️ Grupa wsparcia • https://www.facebook.com/groups/niebioreDziękuje bardzo za Twój poświęcony czas i uwagę. Pomysł | Wykonanie | Prawa autorskie: Narrator

O cel istnienia Instytutu Pileckiego, nadmierne wydatki jego władz oraz perspektywę zaostrzenia sankcji Unii Europejskiej wobec reżimu Łukaszenki w czwartą rocznicę uwięzienia Andrzeja Poczobuta pytamy Dariusza Jońskiego, europosła Koalicji Obywatelskiej.

Dziennikarz, komentator, twórca treści, ale nie ekspert. Tak nie chce siebie określać. Głos znany, lubiany, który opowiada o tenisie. I robi to naprawdę świetnie. Marek Furjan gościem Łukasza Kadziewicza w podcaście "W cieniu sportu". 

W Belgradzie odbył się największy protest w historii Serbii. Ludzie protestowali przeciwko korupcji, nepotyzmowi i rządom Aleksandra Vučicia. O tym, w jakim kierunku zmierza Serbia, czy rządy twardej ręki obecnego przywódcy przetrwają i jaki poziom osiągnęło niezadowolenie społeczne, mówi w podcaście OSW Marta Szpala.

Ludzie współcześni przez tysiące lat żyli równolegle z innymi hominidami, np. znanymi chyba wszystkim neandertalczykami (ale nie tylko). Nie żyliśmy w jednych grupach, ale na pewno się spotykaliśmy, a przez jakiś czas również się z nimi krzyżowaliśmy. Potem przestaliśmy (to zresztą bardzo ciekawe dlaczego, o czym niżej), ale raczej nie oznaczało to wrogości, nie mamy żadnych znalezisk świadczących o obopólnej agresji. Dzięki dostępności badań genetycznych nasza wiedza o innych hominidach gwałtownie się poszerzyła w ciągu ostatnich 20 lat. O aktualnym stanie wiedzy i niesamowitych perspektywach rozmawiam z prof. Małgorzatą Kot z Wydziału Archeologii UW, która za parę miesięcy ponownie wyrusza do Azji Centralnej, w wysokie góry zachodniego Tienszanu i Pamiro-Ałtaju, by tam szukać śladów relacji ludzi współczesnych z innymi hominidami, tym razem w projekcie finansowanym z grantu ERC Consolidator Grant.Od dawna wiemy, że człowiek współczesny wyewoluował w Afryce i stamtąd wywędrował na inne kontynenty. Genetyka mówi nam więcej: wyjść było kilka. Pierwsze trzy populacje, które dotarły do Europy, po prostu wymarły. My jesteśmy potomkami tej czwartej. Nasi przodkowie poradzili sobie w lodowatej Europie, choć byli przystosowani do warunków afrykańskich. – Brak morfologicznego dostosowania nadrobiliśmy kulturowo – opowiada badaczka. Czyli nauczyliśmy się, jak się ubrać, jak polować i jak mieszkać, by przeżyć. Dość szybko straciliśmy ciemny pigment, częściowo w wyniku ewolucji, a w dużej mierze dzięki krzyżowaniu się z neandertalczykami.Tajemnicza sprawa jest taka, że wcale nie trwało to długo. – Wiemy, że my z neandertalczykiem krzyżowaliśmy się tak naprawdę bardzo krótko, to było jakieś 4-5 tysięcy lat – mówi prof. Kot. A przecież spotykaliśmy się o wiele, wiele dłużej. Hominidy wędrowały w grupach rodzinnych po 8-10 osób. W grupach liczyło się pochodzenie „po mieczu”, mężczyźni byli ze sobą genetycznie spokrewnieni, a córki odchodziły do innych grup. Nie wiemy, jak to dokładnie przebiegało, ale pojedynczej kobiecie na pewno trudno byłoby przeżyć samotnie, więc do wymian musiało dochodzić przy okazji spotkań grup. – Myślę, że każde spotkanie z grupą ludzką było wtedy wartościowe, czy to byli neandertalczycy, czy denisowianie – tłumaczy badaczka. To była szansa na wzbogacenie puli genetycznej. Co ciekawe, nie znaleziono ani jednych szczątków neandertalczyka z genami ludzi współczesnych. Przypuszcza się, że kobiety ludzi współczesnych nie były w stanie urodzić dziecka neandertalczyka – to były dzieci większe, z dużo większą głową. Są też dowody na krzyżowanie się neandertalczyków z denisowianami, a stan wiedzy zmienia się z każdym nowym znaleziskiem.W odcinku usłyszycie też, jak się przygotować do badań w górach Uzbekistanu, dlaczego prof. Kot wierzy, że znajdzie tam ślady denisowian (byli genetycznie dostosowani do życia w wysokich górach!) i dlaczego to inne populacje wyginęły, choć my też byliśmy na granicy wymarcia. Jestem totalnie zafascynowana tym tematem (i panią profesor!)  Polecam gorąco!

Każdy z nas spotyka na swojej drodze AGRESYWNYCH ludzi.na ulicyw kolejce do kasy,w trakcie jazdy samochodem,podczas spaceru z psem,a nawet w rodzinie.W tym odcinku:Dzielę się 5 sprawdzonymi metodami, które pozwolą Ci poradzić sobie z nimi, unikając negatywnych konsekwencji.Opowiadam o moich osobistych doświadczeniach.Zdradzam, jak stoicyzm pomógł mi zachować spokój w trudnych sytuacjach.

W tym odcinku porozmawiamy o tym po co na co komu jest dom, mieszkanie, lokum, czy wszyscy potrzebują go w takim samym stopniu, jakie znaczenie dla naszego świata ma własne miejsce i jak we współczesnym świecie nie bać się tego strasznego potwora, czyli… kredytu. Czy można mieć i być jednocześnie w obliczu wyzwań współczesnego świata?Mogłoby wydawać się, że co ma to wszystko do psychologii, ale uwierzcie mi - więcej niż mogłoby się wydawać. A powodem do tego researchu, rozważań i odcinka, sprawcą całego tego zamieszania jest @otodom, albowiem ekipa Otodom zmontowała bardzo interesujący raport finansowy: Szczęśliwy Dom - mieszkaniowe mieć czy być? Możecie go znaleźć, przeczytać na stronie otodom.pl a my sobie omówimy po co w ludziach ta potrzeba posiadania miejsca, no właśnie, czy we wszystkich taka sama i to na różnych etapach życia i co nam posiadanie lub nie robi. Zapraszam, a Otodom dziękuję za fajną inspirację i robotę. Montaż: Eugeniusz KarlovLiteratura:Dupuis, A., & Thorns, D. C. (2002). Home, home ownership and the search for ontological security. Sociology, 36(3), 441–457. https://doi.org/10.1111/1467-954X.00088Roberts, B. W., Walton, K. E., & Viechtbauer, W. (2006). Patterns of mean-level change in personality traits across the life course: a meta-analysis of longitudinal studies. Psychological bulletin, 132(1), 1–25. https://doi.org/10.1037/0033-2909.132.1.1Burke, C. (2005). “Play in Focus”: Children Researching Their Own Spaces and Places for Play. Children, Youth and Environments, 15(1), 27–53.Wiles, J. L., Leibing, A., Guberman, N., Reeve, J., & Allen, R. E. S. (2012). The meaning of “aging in place” to older people. The Gerontologist, 52(3), 357–366. https://doi.org/10.1093/geront/gnr098Sümer, L. (2024). The Psychology of Homeownership: Does Owning a House Really Matter?. In: The Global Housing Crisis. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-031-72604-0_2Sharifonnasabi, Z., Mimoun, L., & Bardhi, F. (2024). Home and psychological well-being in global consumer mobility. Journal of Consumer Psychology, 00, 1–19. https://doi.org/10.1002/jcpy.1440

R. Biedroń, J. Cieszyński, A. Nowak, B. Pejo, M. Szczerba