Podcasts about przypomina

- Nie zapominajmy też o tym, że w tych negocjacjach Ukraina zeszła na dalszy tor jako ich uczestnik. Przypomina się Teheran, gdzie Stalin i Roosevelt negocjowali nowe rozwiązania polityczne, ale i terytorialne ówczesnej Europy - mówił w Polskim Radiu 24 politolog dr Paweł Ramiączek (Uniwersytet WSB Merito).

- Dzisiejsze pokolenie młodych Niemców funkcjonuje w świecie, mając wewnętrznie przekonane, że ich rodzice już przepraszali za zbrodnie II wojny światowej. Trudno jest im się pogodzić z tym, że oni też mają za te zbrodnie przepraszać - mówił w Polskim Radiu 24 prof. Piotr Mickiewicz, politolog, historyk (Uniwersytet Gdański).

Dziś w Palmie rozmawiamy o Lakers i z okazji Blue Monday o innych mdłych drużynach, Sixers, Warriors przed trade-deadline, o powrocie Jimmy'ego Butlera, o kluczowej w życiu umiejętności niepoznawania wyników, o świetnych poprawkach w League Passie, wymianach dla Cleveland, trade rumors, Bostonie, o nowej roli Aarona Gordona w Denver i zapowiadamy dzisiejszy Martin Luther King […]

Wykład red. Adama Szostkiewicza, Uniwersytet Trzeciego Wieku Collegium Civitas, 29 maja 2020 [0h55min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mechanizm-wykluczania-spolecznego-na-przykladzie-epidemii-i-innych-ekstremalnych-zdarzen-cz-2/ Red. Adam Szostkiewicz podczas drugiej części wykładu zarejestrowanego w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku Collegium Civitas w nieco zmienionej formie przedstawia tematykę zaprezentowaną podczas pierwszej prelekcji. Prowadzący analizuje reakcje społeczne, jakie wyzwoliła pandemia koronawirusa. Red. Szostkiewicz omawia je w odniesieniu do historycznych przypadków zarazy i innych ekstremalnych zdarzeń. Wskazuje również wyzwania, przed jakimi stanęły rządy i społeczeństwa w obliczu rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2. Red. Adam Szostkiewicz w nagraniu zauważa, że oprócz spontanicznej chęci niesienia pomocy oraz wsparcia służb medycznych pandemia koronawirusa wyzwoliła też wiele zachowań negatywnych. Do takich należało przede wszystkim ostracyzowanie pracowników ochrony zdrowia, którzy mieli kontakt z chorymi. W kolejnej części wystąpienia prowadzący wskazuje, że podobne reakcje miały miejsce również w przeszłości. Zwraca uwagę, że w obliczu ekstremalnych zdarzeń takich jak epidemia, częstym zachowaniem jest chęć wskazania przez społeczeństwo winnego nieszczęścia. Przypomina, że podczas zarazy dżumy w XIV wieku za takich uważano opiekujących się chorymi mnichów. Drugą grupą, którą dotknęły wówczas społeczne szykany, byli Żydzi. Ci ostatni niejednokrotnie padali ofiarami przemocy nawet w miastach, do których epidemia nie dotarła. Red. Szostkiewicz wyjaśnia, że irracjonalnym strachem były też motywowane procesy czarownic. Prelegent zauważa, że z negatywnymi reakcjami społecznymi wynikającymi z lęku mamy również do czynieni w XXI wieku. Tutaj wymienia niedawne przejawy agresji przeciwko fali uchodźców z Afryki i Bliskiego Wschodu. Pandemia koronawirusa – wyzwania dla rządów i społeczeństw Na zakończenie wystąpienia Red. Szostkiewicz opisuje wyzwania i zagrożenia, przed jakimi postawiła rządy i społeczeństwa pandemia koronawirusa. Wskazuje, że media nie zawsze wywiązują się odpowiedzialnie z roli strony relacjonującej wydarzenia. Zjawisko nierzetelnego oraz mającego na celu podgrzanie emocji przedstawiania faktów określa mianem „infodemii”. Zwraca też uwagę, że niektóre rządy same posuwają się do produkowania „fake newsów” w celach propagandowych. Jako przykład podaje wzajemne obrzucanie się oskarżeniami o wywołanie epidemii przez Chiny i USA, co w obu przypadkach pozbawione jest potwierdzonych przesłanek. Prowadzący zwraca uwagę, że na fałszywe przekazy najbardziej narażone są osoby z warstw uboższych, z niskim kapitałem społecznym. Te grupy są jednocześnie najbardziej narażone na zakażenie, więc poziom lęku mogącego generować negatywne zachowania jest wśród nich najwyższy. Red. Szostkiewicz podkreśla też, że łatwość z jaką społeczeństwa wyraziły zgodę na ograniczenie praw obywatelskich w trakcie pandemii, otwiera furtkę dla wprowadzenia systemów autorytarnych. Więcej a nagraniu wykładu. Red. Adam Szostkiewicz - dziennikarz Tygodnik „Polityka”, pisarz, tłumacz Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #społeczeność #społeczeństwo #socjologia #utwcc #wykluczenie #pandemia #covid

Wykład red. Adama Szostkiewicz, Uniwersytet Trzeciego Wieku Collegium Civitas, 25 maja 2020 [0h58min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mechanizm-wykluczania-spolecznego-na-przykladzie-epidemii-i-innych-ekstremalnych-zdarzen-cz-1/ Red. Adam Szostkiewicz podczas wykładu zarejestrowanego w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku Collegium Civitas analizuje reakcje społeczne, jakie wyzwoliła epidemia koronawirusa. Prelegent omawia je w odniesieniu do historycznych przypadków zarazy i innych ekstremalnych zdarzeń. Wskazuje również wyzwania, przed jakimi stanęły rządy i społeczeństwa w obliczu rozprzestrzeniania się koronawirusa. Red. Adam Szostkiewicz w pierwszej części wykładu analizuje reakcje społeczne, jakie wyzwoliła dotąd epidemia koronawirusa. Prelegent zauważa, że oprócz spontanicznej chęci niesienia pomocy oraz wsparcia służb medycznych pojawiło się również wiele zachowań negatywnych. Do takich należało przede wszystkim ostracyzowanie pracowników medycznych, którzy mieli kontakt z chorymi. W kolejnej części wystąpienia red. Szostkiewicz wskazuje, że podobne reakcje miały miejsce również w przeszłości. Zwraca uwagę, że w obliczu ekstremalnych zdarzeń takich jak epidemia, częstym zachowaniem jest chęć wskazania winnego. Przypomina, że podczas zarazy dżumy w XIV wieku za takich uważano opiekujących się chorymi mnichów, ale przede wszystkim Żydów. Podobny mechanizm dostrzega również w przypadku procesów czarownic czy bliższej naszym czasom dożywotniej izolacji Mary Mallon („tyfusowej Mary”). Wspomniana kobieta roznosiła tyfus, będąc bezobjawową nosicielką wirusa. W ostatniej części wystąpienia prelegent wskazuje wyzwania społeczne, przed jakimi rządy i społeczeństwa postawiła epidemia koronawirusa. Do takich red. Szostkiewicz zalicza fakt, że zaraza najbardziej dotyka warstw najmniej uprzywilejowanych, co wymaga odpowiedniej reakcji władz. Wskazuje również, w sytuacji pandemii duża odpowiedzialność spoczywa na mediach, które relacjonują sytuację. Niewłaściwy sposób przedstawiania wydarzeń może wyzwalać negatywne reakcje społeczne, takie jak panika. Wreszcie, zagrożeniem są w obecnej chwili różnej maści szarlatani, którzy wykorzystują społeczne lęki do sprzedawania cudownych recept, które mają pomóc zachować zdrowie w obliczu zarazy. Więcej a nagraniu wykładu. Red. Adam Szostkiewicz - dziennikarz Tygodnika „Polityka”, pisarz, tłumacz Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #utwcc #wykluczenie #społeczeństwo #socjologia #pandemia #covid

Jak historycznie układały się relacje między Duńczykami a rdzennymi mieszkańcami Grenlandii? Czy rząd w Kopenhadze jest przygotowany na zwiększenie autonomii wyspy bądź jej niepodległość?

Dzisiaj Rafał Bogusławski sporo uwagi poświęca rynkowi walutowemu. Przede wszystkim dolarowi i złotemu, ale nie można pominąć ostatnich turbulencji na brytyjskim funcie. Przypomina się 2022 rok i upadek rządu Liz Truss, a nawet kryzys z 1976 roku. Jak sytuacja może się rozwinąć i jakie to może mieć konsekwencje krótko- i długoterminowe? Niemiecki przemysł na równi pochyłej, a jak o Niemczech, to również o branżach, które były motorami wzrostu polskiego eksportu i właśnie mają duże wyzwania. A do tego ta niepewność, jak będą wyglądały cła „by” Donald Trump i jak to uderzy w Europę... Zapraszamy!!

Publicysta o wpływie Jean-Marie Le Pena na francuską scenę polityczną. Piotr Witt zaczyna od refleksji nad jego śmiercią, która zaskoczyła wiele osób pomimo przewidywań związanych z jego stanem zdrowia. Przypomina o tym, jak długo Jean-Marie Le Pen utrzymywał swoją obecność w debacie publicznej, nawet po wycofaniu się z aktywnego życia politycznego.Publicysta analizuje również proces, w którym Le Pen stał się obiektem licznych oskarżeń, w tym dotyczących antysemityzmu, podkreślając, jak jego wizerunek był kształtowany przez przeciwników politycznych, zwłaszcza przez François Mitterranda. 

Jarek Bieniecki to postać, której historia biznesowa fascynuje i inspiruje. Przeszedł drogę pełną wyzwań, od poszukiwania swojego miejsca w różnych korporacjach, po stworzenie jednego z najbardziej rozpoznawalnych wydarzeń sportowych w Polsce – Runmagedon. Jak sam mówi, to porażki ukształtowały go jako przedsiębiorcę i stały się jego największym zasobem. Bieniecki, zanim stał się twarzą ekstremalnych biegów przeszkodowych, przeszedł przez różne branże. Zyskiwał doświadczenia, które – mimo nie zawsze udanych epizodów – ukształtowały go i dały przekonanie, że poradzi sobie w każdej dziedzinie, jakiej się podejmie. Przypomina o tym, że kluczowa w biznesie jest wytrwałość i gotowość do ciągłego uczenia się. „Porażki były moim kapitałem. Dzięki nim dziś wiem, jak podchodzić do biznesu, bez względu na branżę” – wspomina. Runmageddon, jego największe przedsięwzięcie, nie zawsze było pasmem sukcesów. Pierwsza impreza przyniosła 100 tysięcy złotych straty, a jednak Bieniecki wierzył w swój pomysł. Z perspektywy czasu okazało się, że rynek czekał na coś, co połączy ekstremalne wyzwania z dobrą zabawą. Jak sam mówi, „Wiedziałem, że to zadziała. Włożyłem wszystko, bo byłem pewien sukcesu”. Nie brakowało mu odwagi, aby podejmować ryzyko. Odważnie porównywał swoje osiągnięcia do międzynarodowych gigantów, analizując ich sukcesy i przenosząc najlepsze praktyki na grunt polski. Jego firma przetrwała nawet kryzys COVID-19, dzięki szybkiej restrukturyzacji i umiejętności dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych. Bieniecki nie ukrywa, że jego droga była pełna trudności. Był wyrzucany z pracy, ale nigdy nie przestawał wierzyć w swoje umiejętności. Dzięki swojemu doświadczeniu w organizacji wydarzeń sportowych, zbudował zespół, który sprostał wyzwaniom Runmageddon, czyniąc go unikalnym wydarzeniem na polskim rynku. Jego podejście do biznesu to nie tylko wytrwałość, ale też sprytne kombinowanie, które w czasie pandemii pozwoliło na organizację eventów, mimo ograniczeń prawnych. „Bez kombinowania i wytrwałości nie ma sukcesu” – mówi Bieniecki, podkreślając, jak ważna jest zdolność do adaptacji w trudnych czasach. Bieniecki pokazuje, że przedsiębiorczość to nie jest tylko umiejętność liczenia pieniędzy. To gotowość do podjęcia ryzyka, przekonanie o własnych możliwościach i umiejętność przetrwania nawet w najtrudniejszych warunkach. Jego historia to opowieść o tym, że sukces rodzi się często z porażek – jeśli tylko potrafimy wyciągnąć z nich lekcje. #runmageddon #biznes #sport PARTNERZY ODCINKA:

Wykład prof. Bohdana Szklarskiego, Uniwersytet Trzeciego Wieku Collegium Civitas, 2 października 2020 [1h16min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/porzadek-i-wolnosc-albo-sprawiedliwosc-i-rownosc-amerykanskie-spory-anno-domini-2020/ Prof. Bohdan Szklarski w nagraniu wykładu z Uniwersytetu Trzeciego Wieku Collegium Civitas prognozuje, kto wygra najbliższe wybory prezydenckie w USA. 3 listopada 2020 zmierzą się w nich ubiegający się o reelekcję Donald Trump i Joe Biden. Prelegent prezentuje uniwersalne modele, który pozwalają przewidywać zwycięzcę elekcji w oparciu obiektywne czynniki oraz przedstawia swoje autorskie rozważania na ten temat. Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych odbędą się 3 listopada. Zmierzą się w nich ubiegający się o reelekcję Donald Trump oraz Joe Biden. Urzędujący prezydent startuje z ramienia Partii Republikańskiej, zaś jego kontrkandydat reprezentuje Partię Demokratyczną. Prof. Bohdan Szklarski analizuje w nagraniu szanse obu pretendentów w wyścigu do Białego Domu. Kto wygra wybory prezydenckie w USA? Prof. Szlarski: Sondaże opinii publicznej nie są miarodajne Amerykanista zwraca uwagę, że zawodne jest typowanie zwycięzcy w oparciu o sondaże opinii publicznej. Przypomina, że wybory prezydenckie w USA nie rozstrzygają się zwykłą większością głosów. Obywatele w każdym stanie nie głosują bezpośrednio na prezydenta, ale popierających go elektorów. Zwyczajowo jest przyjęte, że elektorzy w bezpośrednim głosowaniu wskazują kandydata na prezydenta, który uzyskał największe poparcie w danym stanie. Poszczególne stany różnią się jednak ilością elektorów, w związku z czym zdarza się, że kandydat który uzyskał większość głosów w skali kraju, nie zasiada ostatecznie w Białym Domu. Prof. Bohdan Szklarski podczas wykładu przybliża uniwersalne modele, które pozwalają prognozować zwycięzce elekcji w oparciu o obiektywne czynniki ekonomiczne i polityczne, jak na przykład poparcie danego kandydata w partyjnych prawyborach. Wskazuje również tematy, które rozpalają amerykańską opinię publiczną w 2020 roku oraz analizuje, w jaki sposób może się to przekładać na wybory prezydenckie w USA. Proponuje również, by typując zwycięzcę, zwrócić uwagę na cechy charakterologiczne kandydatów, dzięki którym mogą zyskać lub stracić sympatię wyborców. Na koniec rozważa wreszcie, jak wynik elekcji wpłynie na amerykańską politykę oraz przyszłość ustroju. Prof. Bohdan Szklarski - politolog, kulturoznawca, UW, Collegium Civitas Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #usa #polityka #wybory #donaldtrump #trump #joebiden #biden #collegiumcivitas #utwcc

Ekonomista i były wiceminister finansów omawia wzrost deficytu budżetowego, który w wyniku drugiej nowelizacji osiągnie poziom 240 miliardów złotych. Dr Cezary mech zwraca uwagę na kluczowe megatrendy, które wpływają na naszą gospodarkę, w tym zapaść demograficzną oraz zmiany klimatyczne, które mogą podnosić koszty produkcji i ograniczać konkurencyjność polskich produktów. Ponadto, rozmówca Łukasza Jankowskiego naświetla także aktualne problemy geopolityczne, takie jak wojna na Ukrainie i na Bliskim Wschodzie, które mają wpływ na międzynarodową pozycję Polski oraz naszych sojuszników, w tym Stany Zjednoczone.Gość "Poranka Wnet" podaje teoretyczne rozwiązania dla aktualnej dziury budżetowej, wskazując na potencjał prywatyzacji sektora bankowego jako jednej z możliwych dróg wyjścia z kryzysu.  

Podcastu „Love is on the air” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Korespondent Radia Wnet na Ukrainie Artur Żak mówi o relacjach polsko-ukraińskich w kontekscie zbliżającego się święta Wszystkich Świętych. Przypomina, że nowe groby żołnierzy powstają już od 2014 r

W tym odcinku "Rzecz w tym" redaktor Bogusław Chrabota rozmawia z profesorem Romanem Kuźniarem, politologiem i byłym dyrektorem Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, o sytuacji w Gruzji po niedawnych wyborach, które wygrała prorosyjska partia "Gruzińskie Marzenie". Ekspert omawia, co ten wynik oznacza dla przyszłości Gruzji i jakie mogą być długofalowe konsekwencje wyboru dla pozycji Gruzji względem Unii Europejskiej oraz NATO. Dodatkowo rozmowa obejmuje temat nadchodzących wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych i ich potencjalny wpływ na politykę międzynarodową, a w szczególności na sytuację Europy Środkowo-Wschodniej. Profesor Kuźniar wskazuje, że wynik wyborów w Gruzji raczej nie przybliży jej do Zachodu, choć nie można mówić o rażących fałszerstwach przy urnach. „Społeczeństwo gruzińskie, z wyjątkiem młodzieży i wykształconych elit, oddala się od Zachodu” – komentuje profesor, dodając, że partia rządząca skutecznie przekonała wyborców o korzyściach płynących z neutralności wobec Rosji. To przekonanie wspiera wspólna historia i gospodarcze powiązania między Gruzją a Rosją, co skutecznie wpływa na kierunek polityki Tbilisi. Profesor odnosi się także do bliskich kulturowych związków Gruzji z Rosją. Przypomina, że Gruzini przez wieki byli częścią Imperium Rosyjskiego i Związku Sowieckiego. „To nie przypadek, że Gruzja, choć oficjalnie aspirująca do Unii Europejskiej, nadal przyjmuje tysiące Rosjan, wzmacniających prorosyjski kurs rządu” – zauważa profesor. Choć Gruzja jest formalnym kandydatem do Unii, profesor Kuźniar wyraża pesymizm, czy ten status przełoży się na rzeczywiste zbliżenie do Europy. Kolejnym poruszanym tematem jest "amerykański dylemat", czyli pytanie o przyszłość polityki USA wobec Europy Wschodniej w kontekście nadchodzących wyborów. Profesor Kuźniar analizuje potencjalny wpływ wygranej Donalda Trumpa lub Kamali Harris na relacje między Stanami Zjednoczonymi a Polską i Ukrainą. „Jeśli Trump wróci do Białego Domu, może naciskać na szybkie zakończenie wojny w Ukrainie na niekorzystnych warunkach dla Kijowa” – zauważa ekspert, wskazując na zagrożenie, jakie taka polityka mogłaby stanowić dla całego regionu. Trump w oczach profesora jest symbolem polityki „siły, bogactwa i interesu”, który może opóźniać zaangażowanie USA w obronie sojuszników w Europie, zwłaszcza jeśli jego stosunek do NATO pozostanie sceptyczny. Profesor wyraża obawy, że Trump może próbować osłabić sojusz, co narażałoby kraje Europy Wschodniej na większe ryzyko w obliczu rosyjskich ambicji. Dalsza część rozmowy dotyczy przemian w amerykańskiej polityce wewnętrznej. Profesor Kuźniar analizuje poparcie, jakie Trump zyskał wśród tzw. „trzeciego świata Ameryki”, czyli zaniedbanych grup społecznych i demograficznych. „To paradoks – bogaty miliarder stał się symbolem nadziei dla ludzi z prowincji, którzy wierzą, że odmieni ich życie” – mówi profesor, podkreślając, że populistyczne obietnice Trumpa mogą przyciągnąć tych, którzy czują się pominięci przez elity. Profesor Kuźniar zwraca uwagę na demograficzne i kulturowe napięcia w USA, które Trump umiejętnie wykorzystuje, by pozyskać głosy Latynosów oraz młodych białych mężczyzn, obawiających się utraty tożsamości. Wskazuje, że wybory są coraz bardziej zdominowane przez kwestie tożsamościowe i ekonomiczne, a Partia Demokratyczna, mimo że zgromadziła rekordowe fundusze, niekoniecznie jest w stanie zmobilizować elektorat tak skutecznie jak Trump. Na zakończenie profesor analizuje, jaki wpływ wynik wyborów w USA może mieć na polską politykę. Profesor zauważa, że w Polsce może dojść do podziałów, jeśli Trump zostanie prezydentem. „Współpraca polskiego rządu z administracją republikańską mogłaby przynieść problemy, gdyż sympatie polskich władz są wyraźnie podzielone między Trumpem a demokratami” – dodaje, wskazując na potencjalne trudności w utrzymaniu stabilnych relacji z Waszyngtonem.

Dziennikarz tygodnika Sieci analizuje błędy i zaniechania, popełnione przez rząd i samorządy w czasie powodzi w 2024 r. Mówi m.in. o przygotowywanych pozwach zbiorowych.

Przypomina mi to wszystko odcinek Spongeboba Kanciastoportego, który właśnie sobie w głowie wymyśliłem, w którym Skalmar Obłynos serwuje klientom gourmet dekonstrukcję kawałka mięsa włożonego pomiędzy chleb na zakwasie, przelewając tym samym cierpienie swoje, pracowników gastro i zabitych zwierząt w poetyckie doznania smakowe, ale Pan Krab i tak go zwalnia, bo klienci jednak chcieli Kraboburgera za piątaka. 

Mam wrażenie, że sytuacja z naukowcami jest taką pierwszą, w której jakaś grupa społeczna przychodzi do Donalda Tuska i mówi wprost: „Popieraliśmy PO, a dziś wystawiamy rachunek za nasze poparcie”. Kluczowym słowem są tutaj aspiracje, bo sztuczna inteligencja i ośrodek IDEAS NCBR przemawiają do wyobraźni Polaków – mówi Estera Flieger w codziennym podcaście „Rzeczpospolitej”.   Polska Akademia Nauk pisze na oficjalnym koncie w serwisie X: „Polska nauka tonie”. Badacze zajmujący się sztuczną inteligencją rzucają papierami, atakując rząd, że politycznymi decyzjami pogrzebał IDEAS NCBR, który miał być hubem dla badań nad AI w Polsce. Do tego mamy protesty różnych środowisk w sprawie zwolnienia z Muzeum Historii Polski niezależnego dyrektora Roberta Kostry oraz aferę z obsadzaniem stanowisk w Totalizatorze Sportowym po politycznej linii – zaczyna podcast Michał Płociński. – Powiedziałeś o Totalizatorze Sportowym, więc to się siłą rzeczy kojarzy ze szczęściem i loterią. Przypomina mi się cytat z filmu „Vabank”, kiedy Duńczyk mówi do Kwinto: „Nie mówię ci, że jesteś pechowiec, ale ostatnio nie miałeś zbyt wiele szczęścia”. I rzeczywiście to jest tak trudny tydzień dla rządu, jakiego naprawdę dawno nie miał – mówi Estera Flieger, publicystka „Rzeczpospolitej”. Który kryzys wizerunkowy jest najtrudniejszy? – Myślę, że nieoczekiwanie jednak sytuacja w nauce, dlatego że jest to środowisko, którego sympatie polityczne są dosyć czytelne i ono rzeczywiście oczekuje od Donalda Tuska interwencji – odpowiada Flieger. Twarzą tego kryzysu jest wiceminister Maciej Gdula, który z ramienia Nowej Lewicy miał przeprowadzać systemową reformę nauki. – Po kilku latach rządów ministra Przemysława Czarnka wszyscy mieli nadzieję, że teraz znajdą po stronie ministra nauki partnera, że to będzie ktoś, z kim będą mogli rozmawiać o systemowych zmianach. Tymczasem przyszło ogromne rozczarowanie, bo jednym z takich punktów krytyki ministra Gduli jest to, że on z nikim ze środowiska naukowego tych zmian nie konsultuje. Sytuacja w polskiej nauce jednak długo nie przebijała się w debacie publicznej. Co się zmieniło? – Protestować zaczęło środowisko zajmujące się sztuczną inteligencją, a sztuczna inteligencja to jest po pierwsze bardzo nośny temat, tym się ludzie rzeczywiście dzisiaj interesują, a po drugie ona łączy świat nauki ze światem biznesu. I jeden z listów otwartych adresowanych do Donalda Tuska podpisali właśnie przedsiębiorcy żywo zainteresowani sztuczną inteligencją. – Kluczowym słowem tutaj są aspiracje, ambicje. Na wyobraźnię Polaków podziałało to, że ten ośrodek, bo mówimy o konkretnym ośrodku w ramach struktury NCBR-u, czyli ośrodku IDEAS, zdobył sobie bardzo szybko międzynarodową renomę, że pracują tam świetni eksperci, że odwołany właśnie prof. Piotr Sankowski jest oceniany – tutaj cytat z wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk – jako gigant nauki światowej w tym obszarze. I to podziało na wyobraźnię, że Polska jest w ścisłej czołówce w sztucznej inteligencji. I łatwo było już połączyć ten temat w debacie publicznej z innymi popularnymi aspiracyjnymi sprawami, jak np. CPK. Dla Donalda Tuska IDEAS NCBR może stać się nowym CPK. – Myślę, że koniec końców to się skończy typowym dla premiera postawieniem sprawy tak, że on jest dobrym carem, który skarci zaraz złych bojarów. Czyli nie możemy wykluczyć, że Donald Tusk odwoła ministra Macieja Gdulę, którego, swoją drogą, całe środowisko Nowej Lewicy broni – tłumaczy Estera Flieger. – Mam jednak wrażenie, że sytuacja z naukowcami jest w sumie taką pierwszą, w której jakaś grupa społeczna przychodzi do Donalda Tuska i mówi wprost: „No, popieraliśmy PO, oczekujemy teraz w zamian tego i tego, wystawiamy teraz rachunek za nasze poparcie”. I to jest rzeczywiście nowa sytuacja. Ale dużo zależy teraz od środowiska naukowców i tego, jak bardzo będą wywierać presję i mówić jednym głosem – podsumowuje Flieger.

Sura Ibrahim (Abraham) (rozdział 14) jest jedną z sur (rozdziałów) w Koranie. Sura Ibrahim składa się z 52 wersetów i została nazwana na cześć Proroka Abrahama (niech spoczywa w pokoju), który został wspomniany w tej surze. Rozdział 14 Koranu zawiera ważne przesłanie dla ludzkości. Zachęca ludzi do refleksji i zastanowienia się nad wielkością Boga i Jego mocą w tworzeniu wszechświata. Rozdział ten podkreśla również znaczenie wiary, pobożności i posłuszeństwa Bogu. W surze Ibrahim Bóg przedstawia również znaczące przypowieści opisujące życie doczesne i przyszłe. Przypomina nam, jak ważna jest wdzięczność za Boże łaski oraz unikanie szirk i błędnej drogi. Sura Ibrahim opowiada również historie poprzednich proroków, takich jak Noe, Hud, Saleh, Lut i Mojżesz (niech pokój będzie z nimi wszystkimi). Historie te stanowią lekcje dla ludzkości, aby nie powtarzać błędów popełnionych przez poprzednich ludzi. Ogólnie rzecz biorąc, Sura Ibrahim (14 rozdział Koranu) jest rozdziałem pełnym mądrości i lekcji dla każdego człowieka. Zachęca nas do poprawy naszych relacji z Bogiem i poprawy jakości naszej wiary i praktyki jako Jego sług. Rozumiejąc i praktykując treść Sura Ibrahim, możemy osiągnąć szczęście i błogosławieństwa na tym świecie i w zaświatach.

Helle Christensen i Isakin Drabbad poznają się w szpitalu psychiatrycznym, do którego trafiają jako pacjenci. Po jego opuszczeniu postanawiają być w kontakcie i stają się parą. Ich związek nie należy jednak do najłatwiejszych. Przypomina to raczej mieszankę wybuchową. W 2010 roku dochodzi do tragedii, która wstrząsa całą Szwecją. Zbrodnia po nordycku to 6-odcinkowa seria, w której chciałabym poruszyć sprawy z krajów nordyckich. W piątym odcinku przedstawiam sprawę, która wstrząsnęła Danią.

Sura Ar-Ra'd, znana również jako Rozdział Grzmotu, jest 13. rozdziałem Koranu. Składa się z 43 wersetów i należy do kategorii sury mekkańskiej, objawionej przed migracją Proroka Muhammada (niech Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem) do Medyny. Główny temat tego rozdziału obraca się wokół znaków istnienia Boga, zachęcając ludzi do refleksji nad tymi znakami w celu wzmocnienia ich wiary. Rozdział rozpoczyna się od podkreślenia znaczenia wiary w Boga i znaczenia przewodnictwa od Niego. Podkreśla, że wszystko we wszechświecie, w tym grzmoty i błyskawice, są częścią Bożego stworzenia i służą jako znaki dla tych, którzy się nad nimi zastanawiają. Sura Ar-Ra'd podkreśla ideę, że cała moc i kontrola należą wyłącznie do Boga. Przypomina wierzącym, by byli cierpliwi i wytrwali w wierze, zwłaszcza w czasach próby i ucisku. Rozdział ten ostrzega również przed arogancją i niewiarą, podkreślając, że ci, którzy odrzucają wiarę, poniosą konsekwencje na tym świecie i w życiu ostatecznym. Co więcej, Sura Ar-Ra'd wspomina o koncepcji boskiego objawienia i roli posłańców w dostarczaniu Bożego przesłania ludzkości. Podkreśla znaczenie podążania za wskazówkami dostarczanymi przez tych posłańców dla duchowego przewodnictwa i zbawienia. Ogólnie rzecz biorąc, sura Ar-Ra'd służy jako potężne przypomnienie o suwerenności Boga, znaczeniu wiary i potrzebie refleksji nad Jego znakami w naturze. Zachęca wierzących do wzmocnienia ich relacji z Bogiem poprzez uwielbienie, wdzięczność i posłuszeństwo, ostrzegając jednocześnie przed lekkomyślnością i niewiarą.

W drugiej części Expressu Biedrzyckiej z 4 września gościem jest politolożka dr hab. Renata Mieńkowska-Norkiene z UW i inicjatywy Team Europe, z którą rozmawia Kamila Biedrzycka. Posłuchaj całej dyskusji!Oglądaj Express Biedrzyckiej na żywo w serwisie YouTube.Więcej informacji o programie na stronie Super Expressu.

Dziennikarz zauważa, że chociaż rezultaty były przewidywalne, ich urzeczywistnienie wywołało osłupienie wśród elit politycznych w Berlinie. Wielkie partie, w obawie przed AFD, mogą być zmuszone do tworzenia niezwykłych koalicji, aby nie dopuścić do zdobycia przez nią władzy. Piotr Cywiński nawiązuje do historii, osadzając współczesną politykę niemiecką w szerszym kontekście. Przypomina o prorosyjskich postawach kanclerzy z CDU, SPD, Zielonych, a także ich skomplikowanej relacji z Polską. Ponadto, rozmówca Łukasza Jankowskiego krytykuje też przeszłe działania rządów niemieckich, wskazując na ich niechęć do otwartego wybaczenia i wynagradzania ofiar II wojny światowej. Zauważa, że obecna polityka Niemiec często zapomina o ich historycznych grzechach wobec Polski, a dowody na to można znaleźć w braku wysokich przedstawicieli niemieckich na obchodach rocznicowych.

Urodzinowy prezent od Macieja!

Okres dojrzewania to rewolucja i jeden z trudniejszych etapów w życiu nastolatka/nastolatki. Z jednej strony, bardzo intensywnie kształtuje się wtedy postrzeganie, uważność, pamięć, myślenie i wyobraźnia, z drugiej – następuje gwałtowne przejście ze świata dzieciństwa w świat dorosłości. Wielu młodych ludzi nie radzi sobie z tą zmianą. Nie bez przyczyny to właśnie w tym czasie młodzież jest najbardziej narażona na zaburzenia lękowe, stany depresyjne, przejawy autoagresji czy zaburzenia odżywiania. W jaki sposób wspierać młodych ludzi w fazie „przejścia”? I jak robić to skutecznie? Magdalena Heimrath – nauczycielka, doradczyni zawodowa i coach, przekonuje, że warto zacząć od siebie. Nie da się bowiem wspierać dziecka, nie mając rozbudowanych własnych zasobów. Przypomina to trochę instrukcję działania w samolocie w sytuacji zagrożenia, kiedy to rodzic lub opiekun, powinien najpierw założyć maskę tlenową sobie, by potem skutecznie pomagać dziecku. Ekspertka bazuje na własnych doświadczeniach nauczycielki, mamy, ale przede wszystkim – doradczyni zawodowej, i z tej perspektywy podpowiada: Jak zadbać o własny dobrostan? Jak rozmawiać z dzieckiem – czego nie mówić lub nie robić, by nie stracić jego zaufania? Gdzie szukać wsparcia? W jaki sposób wykorzystać ten niełatwy czas do pogłębienia relacji z dzieckiem? Spotkanie odbyło się w ramach trzeciej konferencji naukowej z cyklu „Dziecko → Nastolatek → Dorosły” poświęconej tematyce "Szkoła przetrwania - jak budować odporność psychiczną w systemie edukacji?". Konferencja organizowana przez Wydział Psychologii i Prawa Uniwersytetu SWPS w Poznaniu przy współpracy z Środowiskowym Centrum Zdrowia Psychicznego oraz Centrum Badań nad Rozwojem Osobowości Uniwersytetu SWPS, współfinansowana ze środków budżetowych Miasta Poznania oraz Samorządu Województwa Wielkopolskiego. W cyklu podcastów “Dziecko, Nastolatek, Dorosły” Strefy Psyche Uniwersytetu SWPS mówimy o zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży. Wraz z psychologami, psychoterapeutami i innymi specjalistami rozmawiamy o przemocy jakiej dzieci i młodzież doświadczają ze strony swoich rówieśników, jak również ze strony dorosłych. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche

W czasach Jezusa istniał kraj nazywany Idumea. Ta nazwa pojawia się w Marka 3:8, czytamy tam o ludziach, którzy przyszli do Jezusa: “I z Jerozolimy, i z Idumei, i zza Jordanu, i z okolic Tyru i Sydonu; wielki tłum, słysząc o wszystkim, co czynił, przyszedł do niego”. Idumea to po grecku kraj Edomitów. Zauważmy, że ten kraj pojawia się zaraz po Jerozolimie. Czy więc Idumejczycy to po prostu Edomici? Jaka jest historia tego ludu? Jaką religię oni wyznawali?Idumea to po grecku kraj Edomitów. Innymi słowy ktoś mógłby powiedzieć, że Edom i Idumea to są po prostu dwie nazwy tej samej rzeczy. Istnieje jednak sporo różnic pomiędzy Edomem i Idumeą. Przypomina to trochę sytuację ze współczesną Palestyną i Palestyńczykami. Te słowa pochodzą od Filistei i Filistynów. Jednak współcześni Palestyńczycy nie są Filistynami. Podobnie jest z Belgią. Nazwa tego kraju pochodzi od celtyckiego plemienia, które zniszczył Juliusz Cezar. Tak więc współcześni Belgowie nie mają nic wspólnego (poza nazwą) z Belgami walczącymi z Rzymianami w I wieku p.n.e.Idumea z Edomem ma jeszcze mniej do czynienia, bo Idumea leżała na innym terenie niż starożytny Edom. Jeżeli ziemię obiecaną wyobrazimy sobie jako prostokąt to przez sam środek tego prostokąta płynie rzeka Jordan. Na północy rzeka Jordan przepływa przez Jezioro Galilejskie, a na południu wpada do Morza Martwego. Rzeka Jordan, Jezioro Galilejskie czy Morze Słone zwane Morzem Martwym wszystko to leży w dolinie Jordanu. Ta dolina nie kończy się na Morzu Martwym, ale idzie dalej aż do zatoki Akaba. Ta dolina dzieli ziemię obiecaną na pół. Ale co to wspólnego ma z Edomitami?Edomici mieszkali na wschód od doliny Jordanu. Idumea znajdowała się natomiast na zachód od tej doliny. Jak doszło do tej przeprowadzki? Edomici tak jak Izraelici zostali podbici przez Babilończyków. W Księdze Abdiasza 1:7 czytamy: “Aż do granicy cię ścigali wszyscy twoi sprzymierzeńcy, zawiedli cię i wzięli nad tobą górę twoi przyjaciele; ci, którzy jedli twój chleb, zastawią na ciebie sidła”. Edomici współpracowali z Babilończykami gdy ich królem był Nabuchodonozor. Później jednak gdy królem Babilonu został Nabonid Edom został zniszczony. Edom też został podbity. Stało się to później i dlatego niewola babilońska Edomitów była krótsza. Księga Malachiasza 1:4 mówi jakie mieli plany, czytamy tam: “Choćby Edom mówił: Jesteśmy wprawdzie rozbici, lecz znowu odbudujemy ruiny, to Pan Zastępów mówi: Oni odbudują, lecz Ja zburzę; i nazwą ich krajem bezeceństwa i ludem, na który Pan zawsze się gniewa”. Na ziemi Izraelitów podczas tej niewoli osiedlili się Samarytanie. Podobnie było z Edomitami. Podczas ich niewoli na ich ziemi osiedlili się Nabatejczycy. Gdzie więc zamieszkali Edomici? Edomici nie mogli zamieszkać ponownie na wschód od Jordanu w dawnej ojczyźnie. Zamieszkali więc na zachód od Jordanu w południowej części Judy. Przeprowadzili się z terenów dzisiejszej południowej Jordanii, na tereny dzisiejszego południowego Izraela. Innymi słowy przeszli dolinę Jordanu i zamieszkali na terenie od Hebronu do Beer-Szeby. Opis miejsc, gdzie mieszkali Idumejczycy znajdziemy w 1 Machabejskiej oraz w Dawnych Dziejach Izraela autorstwa Józefa Flawiusza. Tą pierwszą pozycję można znaleźć w Bibliach katolickich.W 1 Machabejskiej 4:29 czytamy: “Przybyli do Idumei i w Bet-Sur rozłożyli się obozem. Juda z dziesięciu tysiącami żołnierzy wyruszył im naprzeciw”. Idumejczycy mieszkali w Bet-Sur (Bet-Cur). Później Juda Machabeusz przebudował to miasto. W 1 Machabejskiej 4:61 czytamy: “[Juda] zostawił też tam wojsko, które miało jej strzec. Umocnił także Bet-Sur, aby jej strzegło, a lud miał miejsce obronne od strony Idumei”. Twierdza w Bet-Sur miała bronić Judę od strony Idumeii. Jaka jest jednak najlepsza forma obrony?Jak się często mówi najlepszą formą obrony jest atak. Tak zrobił właśnie Juda Machabeusz. W 1 Machabejskiej 5:3 czytamy: “Juda jednak walczył przeciwko synom Ezawa w Idumei, przeciwko Akrabattanie, bo dokoła osaczali Izraela. Zadał im wielką klęskę, zgnębił ich i zabrał łupy na nich zdobyte”. Wspomniano tutaj o tym, że Idumeę zamieszkiwali synowie Ezawa. Po śmierci Judy Machabeusza Idumeę podbił jego bratanek Jan Hirkan I. Zmusił on Edomitów do przejścia na judaizm. Pozwolił im zostać pod warunkiem, że dadzą się obrzezać i będą przestrzegać praw.Tak więc Jan Hirkan zmusił Idumejczyków do przejścia na judaizm. Gdy panował jego syn Aleksander Jannaj zarządcą Idumei został Antypas. Po nim zarządcą został jego syn Antypater, który ożenił się z księżniczką nabatejską Kypros I. Ich dzieckiem był Herod Wielki. Tak więc Herod był z pochodzenia Edomitą lub jak kto woli Idumejczykiem. Jego matką była księżniczka nabatejska. Nabatejczycy to ci, którzy zamieszkali w dawnej ojczyźnie Edomitów po wschodniej stronie Jordanu. To oni zbudowali Petrę - ten wykuty w skale budynek, który można oglądać w Jordanii. Czy można więc powiedzieć, że Herod Wielki był pół Edomitą i pół Nabatejczykiem?Edomici lub Idumejczycy byli w tamtym momencie wyznawcami judaizmu. Przynajmniej udawali, że tak było. Byli jednak obywatelami gorszej kategorii. Żydzi nigdy by się nie zgodzili na to, aby rządził nimi Idumejczyk. Herod więc propagował historię, o tym, że jego przodek był synem porwanego kapłana żydowskiego, który zamieszkał w Idumei. Wg tej legendy Herod nie był Edomitą, ale był po prostu Żydem. Ja osobiście skłaniam się jednak ku temu, że był on Edomitą, a porwany syn kapłana to po prostu legenda dynastyczna. Napiszcie mi jednak co wy o tym myślicie. Czy Herodbył Idumejczykiem czy Żydem?Ojciec Heroda Wielkiego to Antypater często przez historyków jest nazywany Antypatrem Idumejczykiem. Dostał on od Juliusza Cezara rzymskie obywatelstwo i został pierwszym prokuratorem Judei. Jego syn Herod Wielki został później królem. Aby udowodnić swoje prawa Herod propagował tą historię o swoim żydowskim pochodzeniu. Dodatkowo ożenił się z córką kapłana z panującego rodu Hasmoneuszy czyli z Mariamme. Miał z nią dwóch synów. Później jednak zabił i żonę, i obu synów. Zachowały się jednak wnuki.Wnuk Heroda Wielkiego pojawia się w 12 rozdziale Dziejów Apostolskich. W Dziejach 12:1 czytamy: “A w owym czasie targnął się król Herod na niektórych członków zboru i począł ich gnębić”. Wymieniony tutaj Herod to Herod Agryppa I, wnuk Heroda Wielkiego oraz księżniczki hasmonejskiej Mariamme. W odróżnieniu od swojego sławniejszego dziada on naprawdę miał w sobie krew żydowską. W dodatku krew panującej rodziny hasmonejskiej nazywanej też machabejską. Dlaczego jednak Herod Agryppa prześladował chrześcijan?W Dziejach 12:3 czytamy: “Gdy zaś widział, że się to podoba Żydom, kazał pojmać i Piotra; a były to dni Przaśników”. Rodzina Herodów udawała, że wyznaje judaizm. Herod Agryppa zauważył, że zabicie apostoła Jakuba spodobało się Żydom, kazał więc uwięzić także apostoła Piotra. Herod Agryppa był ostatnim władcą panującym nad całym terytorium Judy. Jego córka Berenike była kochanką Tytusa, który zniszczył Jerozolimę w 70 roku podczas wojny żydowskiej. Po stronie powstańców walczyło wtedy wielu Idumejczyków, którzy w ten sposób chcieli chyba udowodnić swoje oddanie dla judaizmu. Jest to ostatni moment gdy Idumejczycy są wspominani w historii.Podsumowując. Idumejczycy to Edomici po niewoli babilońskiej. W przyszłości nagram pewnie też osobny odcinek o Edomie czyli o historii tego ludu przed niewolą babilońską. Różnica to nie tylko zmiana nazwy, ale także zmiana miejsca zamieszkania. Edomici mieszkali na wschód od Jordanu, a Idumejczycy na zachód. Sama nazwa Idumea jest grecką nazwą oznaczającą kraj Edomitów. Wskazuje ona na wpływy greckie. Te wpływy widać też w imionach. Np. ojciec Heroda Wielkiego to Antypater. Jest to greckie imię. Idumejczycy zostali podbici przez królów-kapłanów z rodu hasmoneuszy i zmuszeni do przejścia na judaizm. Z tego narodu pochodził pierwszy prokurator Judei czyli Antypater Idumejczyk. Później jego syn Herod Wielki został królem Judei. Idumeczycy przestali istnieć jako naród po zniszczeniu Jerozolimy w 70 roku.I z Jerozolimy, i z Idumei, i zza Jordanu, i z okolic Tyru i Sydonu; wielki tłum, słysząc o wszystkim, co czynił, przyszedł do niego.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Marka/3/8Aż do granicy cię ścigali wszyscy twoi sprzymierzeńcy, zawiedli cię i wzięli nad tobą górę twoi przyjaciele; ci, którzy jedli twój chleb, zastawią na ciebie sidła.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Abdiasza/1/7Choćby Edom mówił: Jesteśmy wprawdzie rozbici, lecz znowu odbudujemy ruiny, to Pan Zastępów mówi: Oni odbudują, lecz Ja zburzę; i nazwą ich krajem bezeceństwa i ludem, na który Pan zawsze się gniewa.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Malachiasza/1/429 Przybyli do Idumei i w Bet-Sur rozłożyli się obozem. Juda z dziesięciu tysiącami żołnierzy wyruszył im naprzeciw.https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=105761 [Juda] zostawił też tam wojsko, które miało jej strzec. Umocnił także Bet-Sur, aby jej strzegło, a lud miał miejsce obronne od strony Idumei.https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=10573 Juda jednak walczył przeciwko synom Ezawa w Idumei, przeciwko Akrabattanie, bo dokoła osaczali Izraela. Zadał im wielką klęskę, zgnębił ich i zabrał łupy na nich zdobyte.https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1058A w owym czasie targnął się król Herod na niektórych członków zboru i począł ich gnębićhttp://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/12/1Gdy zaś widział, że się to podoba Żydom, kazał pojmać i Piotra; a były to dni Przaśnikówhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/12/3

Jak ważne dla obu stron – dziadków i babć oraz wnucząt – są relacje międzypokoleniowe? Przypomina o tym reportaż "Moje wszystko" Alicji Głów. Młoda reporterka bohaterem opowieści uczyniła swojego dziadka, dla którego pasją jest wykonywany przez niego od prawie ośmiu dekad zawód fryzjera.  

 - Cytuję to za "The Economist", że Jean-Marie Le Pen był członkiem Waffen SS. To pokazuje korzenie Zjednoczenia Narodowego. Nie da się tego przypudrować 29-letnim Jordanem Bardellą. Chciałbym mieć za partnera premiera Francji socjaldemokratę. To nadal jest możliwe - mówił w Polskim Radiu 24 wiceszef polskiej dyplomacji Andrzej Szejna. 

Film "The Old Oak" autorstwa Kena Loacha jest ostatnim dziełem tego 88-letniego artysty. Dr Karolina Kosińska - redaktor naczelna "Kwartalnika Filmowego" opowiedziała w Programie 2 Polskiego Radia za co ceni tego reżysera i czy rzeczywiście jest to jego pożegnanie z filmem.

Zdolni mimo wszystko - dlaczego szkoła nie sprzyja rozwojowi? - wykład Marii Mach, Kawiarnia Naukowa Festiwalu Nauki, 15 czerwca 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/zdolni-mimo-wszystko-dlaczego-szkola-nie-sprzyja-rozwojowi-wyklad-marii-mach/ Krajowi Fundusz na rzecz Dzieci od początku lat 80. pomaga uzdolnionym młodym ludziom rozwinąć skrzydła. O pracy Funduszu oraz jego doświadczeniach, które mogą zostać wykorzystane w powszechnej edukacji, opowiedziała w Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki Maria Mach, dyrektorka Biura Funduszu i jego była stypendystka. - Czasem będę przesadzać, ale będę przesadzać z powodów retorycznych, to znaczy - żeby pewne zjawiska wyjaskrawić, uczynić wyraźnymi. I to nie znaczy, że naprawdę tak myślę, ale to znaczy, że uważam, że warto się czasem przyjrzeć sytuacji, tak jakby ona już była taka, nawet jeśli np. nie jest taka zła - zastrzegła prelegentka. Maria Mach opowieść o działalności Funduszu rozpoczęła od stwierdzenia, że za niefortunne uważa sformułowanie, że zajmuje się on wspieraniem dzieci "wybitnie uzdolnionych". Po pierwsze, większość podopiecznych organizacji to licealiści. Po drugie stwierdzenie "wybitnie uzdolnieni" jej zdaniem niepotrzebnie nadaje im piętno. Dyrektora Biura Funduszu woli mówić, że szuka on ludzi z pasją i ciekawością, dla których bodźców do rozwoju nie dostarczają już dom ani szkoła. Jak zaznaczyła, inicjatywa musi tu wyjść od samego młodego człowieka, który musi pokazać, dlaczego potrzebuje wsparcia. Fundusz od dawna nie przyznaje już swoim podopiecznym finansowych stypendiów. Organizuje dla nich natomiast warsztaty i interdyscyplinarne obozy. Na tych pierwszych młodzi ludzie mają możliwościach poznać od środka laboratoria naukowe PAN. - Idea jest taka, żeby oni nie przychodzili tam jako widzowie, jako goście - w takich muzealnych kapciach, żeby się rozejrzeć, z szacunkiem przyjrzeć pracy naukowca i wycofać. Tylko idea jest taka, żeby oni tam przyszli i współpracowali - wyjaśniła Maria Mach. Na obozach z kolei młodzi ludzie są zachęcani do uczestnictwa także w zajęciach z dziedzin, które na co dzień nie budzą ich szczególnego zainteresowania. Pasjonaci nauk ścisłych mają okazję wziąć udział w zajęciach z przedmiotów humanistycznych i vice versa. - Czasem pytanie zadane z punktu widzenia informatyka jest fascynujące dla osoby, które opracowuje korespondencję Mickiewicza od 30 lat i dopiero teraz wpadła, że na przykład można by na to spojrzeć pod innym kątem - wyjaśniała sens takich interdyscyplinarnych zderzeń prelegentka. Dyrektorka Biura Funduszu podkreśliła, że nie istniałby on bez swoich absolwentów. Doktorzy i profesorowie prowadzący zajęcia mają doskonały kontakt z młodzieżą, bo sami byli kiedyś po drugiej stronie. Motorem działania zarówno wykładowców, jak ich słuchaczy są ciekawość siebie i ciekawość świata. A to z kolei zdaniem Marii Mach rzeczy, które nie istnieją w ramach powszechnego systemu edukacji. Szkoła według prelegentki funkcjonuje w taki sposób, aby zabijać indywidualną ciekawość. Zadaniem uczniów jest słuchać, a nauczycieli odpytywać - to znaczy zadawać pytania o rzeczy, na które znają już odpowiedź. Przypomina więzienie lub koszary. Kontroluje i ogranicza indywidualność. Oczekuje, że wszyscy wyniosą z niej jednakową ilość wiedzy. Tymczasem zdaniem Marii Mach uczniowie powinni zdobywać w szkole wiedzę na maksymalną miarę możliwości. Zadaniem nauczyciela powinna być tych możliwości ocena. Dyrektorka Biura Funduszu wyjaśniła, gdzie ma źródło przekonanie, że wszyscy muszą posiadać jednakową wiedzę. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #rozwój #edukacja #dzieci #młodzież #dziecko #szkoła #wychowanie #nauka #psychologia

- Nie było pieniędzy na Fundację Dajemy Dzieciom Siłę, telefony zaufania, dla organizacji, które prawdziwie pomagają kobietom, ale były na to, żeby panowie robili sobie kampanie wyborcze, tworzyli portale internetowe. To kolejny poziom obrzydliwości tej sytuacji - mówiła w Polskim Radiu 24 Monika Rosa (Koalicja Obywatelska).

Nie oglądaliśmy od czasów stalinowskich tak totalnego odwrócenia pojęć – ocenia w Poranku Wnet ostatnie wypowiedzi premiera Tuska o Prawie i Sprawiedliwości sowietolog i historyk prof. Andrzej Nowak. Głośną wypowiedź premiera Donalda Tuska, który nawiązując go historycznej frazy Leszka Moczulskiego, nazwał Prawo i Sprawiedliwość „płatnymi zdrajcami, pachołkami Rosji” prof. Andrzej Nowak uznaje nie za zagrywkę polityczną, ale szokującą i podłą próbę narzucenia obywatelom totalnego odwrócenia rzeczywistości. Porównuje ją do metod używanych przez bolszewików. Przytacza w tym kontekście dzieło Józefa Mackiewicza „Droga donikąd”, który użył metafory białego sufitu, który komuniści uparcie nazywali czarnym jak smoła. Jak podkreśla historyk, doświadczenie podpowiedziało komunistom, że rzeczywistość nie jest ważna, bo w odpowiedni sposób można ludziom wmówić wszystko. Swoją ocenę rozmówca Łukasza Jankowskiego uzasadnia przykładami zdarzeń z ostatnich 2 lat. Jak wskazuje Andrzej Nowak, „te >>płatne pachołki Rosji

Jak dzielić odpowiedzialność za naukę/szkołę między dziecko a rodzica? Skąd wiedzieć, kiedy odpuścić, a kiedy trochę przypilnować? Zgadzać się na sięganie po streszczenia, zamiast czytania lektur? Przypominać, że czas się pouczyć, czy zostawić dziecku przykre zderzenie z konsekwencjami i smakiem jedynki ze sprawdzianu?Sprawdźmy, jak to podzielić, połączyć i jak się w tym odnaleźć.W odcinku wspominam o:pakiecie dotyczącym budowania współpracy z dzieckiem 

Rada Europejska ma diabelski plan, aby to Unia Europejska nie była złożona z suwerennych państw, tylko stała się Państwem Europejskim, w którym dzisiejsze państwa członkowskie zostałyby zdegradowane do roli regionów, fundamentalne kompetencje państwa mają być przeniesione na poziom Unii Europejskiej, chodzi o politykę bezpieczeństwa, edukację, przemysł, zdrowie, obrona cywilna. Jest to rewolucyjna zmiana, która w jakimś sensie przypominałaby rozbiory. To jest wielka zamiana, nazwałbym ją zamachem ustrojowym.

Komunikacja to klucz do udanej relacji i satysfakcjonującego życia seksualnego. Jak jednak rozpoznać swoje pragnienia i komunikować się z osobami partnerskimi w praktyce? Seksuolożka Agata Stola tłumaczy rolę komunikacji i podpowiada, jak rozmawiać, by się dogadać, nie ranić, nie przekraczać swoich granic, wypracować własny miłosny język i się doceniać. Przypomina też, że pytanie o zgodę w stałych związkach wciąż obowiązuje i nie zabija pożądania, wręcz przeciwnie – może być świetnym wstępem do podniecającej erotycznej gry czy elementem dirty talk.

Pełną wersję video możesz obejrzeć tu: https://wiadomosci.onet.pl/stan-wyjatkowy-podcast-onetu  Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio. Możesz pobrać ją tutaj: https://onetaudio.app.link/StanWyjatkowy  Normalnie mamy déjà vu. Przypomina nam się rok 2011, gdy PiS przegrało wybory. Doszło wówczas do mordobicia w partii — usunięty został wiceprezes PiS Zbigniew Ziobro za to, że wraz z kilkorgiem współpracowników próbował wysadzić z fotela samego prezesa Jarosława Kaczyńskiego. Dziś znów PiS jest przegrane, znów jest gorąco wokół ziobrystów i znów toczy się gra o sukcesję po Kaczyńskim. Różnica jest jednak zasadnicza — tym razem prezes naprawdę może stracić pozycję lidera prawicy. Dlatego też ta wojna jest realna i brutalna — bo wszyscy gracze w PiS wiedzą, że kto przejmie po Kaczyńskim partię, będzie w przyszłości grać o najważniejsze stanowiska w państwie. Na pierwszy plan w tym antyprezesowskim knuciu wysuwa się tandem prezydencko-premierowski. Przez lata stosunki Andrzeja Dudy i Mateusza Morawieckiego bywały zmienne, ale odkąd dogadali się pracujący na ich zapleczu spece od propagandy — Marcin Mastalerek, Mariusz Chłopik i Adam Bielan — ten sojusz obliczony na odesłanie prezesa na zasłużoną emeryturę nabrał realnego kształtu. Wszystkie wojenki, które dziś toczone są wewnątrz PiS, są pochodną wojny o sukcesję, która ruszyła po tym, gdy Duda i Morawiecki połączyli siły. Ręce zaciera Donald Tusk — dla niego najważniejsze jest, żeby Kaczyński stracił pozycję hegemona na prawicy. Jednocześnie Tusk także ma problemy — już po 100 dniach rządu widać, że spora grupa ministrów „nie dowozi” i będzie się musiał z nimi niedługo rozstać. Pierwszym pretekstem do rekonstrukcji będą eurowybory, w których chce startować część ministrów, w tym Bartłomiej Sienkiewicz (KO, kultura) oraz Krzysztof Hetman (PSL, rozwój). Andrzej Stankiewicz i Kamil Dziubka zapraszają na „Stan Wyjątkowy”, w którym także m.in. • o próbie usunięcia Adama Glapińskiego, prezesa NBP skumplowanego z prezesem PiS, • o emigracji Daniela Obajtka, który okazuje się strategicznym sponsorem filmu „Zenek” • o doniesieniu do prokuratury na Jacka Kurskiego i jego staraniach o zdobycie immunitetu (i kasy) w Europarlamencie oraz o • Wydawnictwie Sejmowym, którym za czasów PiS kierowała specjalista od handlu majtkami, co skończyło się mankiem na 3 mln zł.

Po tym jak minister kultury Bartłomiej Sienkiewicz odwołał radę nadzorczą TVP powołując się na Kodeksu spółek handlowych przyszedł czas na nowe "Wiadomości". Wczoraj cztery miliony Polaków obejrzało program je zastępujący czyli "19:30". Jak zapowiadana bezstronność ma się do tylu zapowiedzi zmian w TVP wśród polityków? Pytamy prof. Doroty Piontek z Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

O stalinowskiej zbrodniarce Helenie Wolińskiej w "Historycznym Wydarzeniu Tygodnia" Tadeusz Płużański rozmawia z historykiem Instytutu Pamięci Narodowej i Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Pawłem Sztamą.

- To przypomina najgorsze czasy PRLu i dyktatur. To bardzo niepokojące zjawisko. Rektorzy i dziekani wydziałów powinni się w tej sprawie zreflektować - powiedział w Polskim Radiu 24 Jarosław Sellin, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego. 

Z cyklu audycji o polskim mistrzu malarstwa historycznego Janie Matejko, piąty i ostatni odcinek słuchowiska "Matejko – Przypominać Polskę" w opracowaniu Andrzeja Siedleckiego.

– Państwo też jest od tego, żeby pomagać. Natomiast trzeba pomagać umiejętnie, a nie rozdawać pieniądze. Trzeba pomagać ludziom wstać na nogi, a nie płacić im za to, że leżą – powiedział w “Rozmowie tygodnia” INNPoland wicenaczelny dziennika “Rzeczpospolita” Cezary Szymanek, dziennikarz ekonomiczny. – Z drugiej strony, trzeba stworzyć dobre warunki dla tych, którzy potrafią, mogą i chcą zarabiać pieniądze. Po to właśnie, żeby część z tych pieniędzy, które zarobią dzięki temu, że państwo im to ułatwia, oddawali po to, żeby państwo mogło się zaopiekować tą pierwszą grupą – dodał. – Czasy się zmieniły dosyć mocno i gospodarka musi być społecznie odpowiedzialna. I wszystkie procesy, które w niej zachodzą, funkcjonowanie zarówno przedsiębiorców, pracowników, właścicieli firm, jak i również państwa, to musi być społecznie odpowiedzialne, czyli z bardzo dużym genem dbania o potrzeby mieszkańców danego kraju i potrzeby społeczeństwa. To dobra służba zdrowia, dobra edukacja, swoboda, czyli miejsce dla różnorodności, po prostu równość społeczna – podkreślił Szymanek.

Z cyklu audycji o polskim mistrzu malarstwa historycznego Janie Matejko, czwarty odcinek słuchowiska "Matejko – Przypominać Polskę" w opracowaniu Andrzeja Siedleckiego.

Z cyklu audycji o polskim mistrzu malarstwa historycznego Janie Matejko, trzeci odcinek słuchowiska "Matejko – Przypominać Polskę" w opracowaniu Andrzeja Siedleckiego.

Z cyklu audycji o polskim mistrzu malarstwa historycznego Janie Matejko, pierwszy odcinek słuchowiska "Matejko – Przypominać Polskę" w opracowaniu Andrzeja Siedleckiego.

Z cyklu audycji o polskim mistrzu malarstwa historycznego Janie Matejko, pierwszy odcinek słuchowiska "Matejko – Przypominać Polskę" w opracowaniu Andrzeja Siedleckiego. W 2023 roku mija 185. rocznica urodzin i 130. rocznica śmierci najwybitniejszego i powszechnie cenionego polskiego malarza. Z tej okazji Senat Rzeczypospolitej Polskiej, doceniając twórczość Jana Matejki oraz jego działalność publiczną i patriotyczną, ustanowił rok 2023 Rokiem Jana Matejki.

Anastazja Bernad, twórczyni, matka, a od niedawna Conscious Parenting Coach. Trenerka świadomego rodzicielstwa, czuła, empatyczna, obdarzona niezwykłą umiejętnością pokazywania prawdy. W premierowym odcinku podcastu "Oczami dziecka" rozmawiam z nią o potrzebach, wolności i technikach wsparcia, jakie każdy z nas może wykorzystać w codzienności. O tym, że rodzicielstwo, choć bywa piękne, jest trudne. I nie będziemy tego ukrywać.

Janusz Kowalski komentuje konwencję energetyczną Platformy Obywatelskiej. Ocenia, że zabrakło na niej merytorycznych treści. Przypomina zaniedbania rządu Donalda Tuska w tej dziedzinie. Przestrzega, że powrót tej formacji do władzy byłby bardzo niekorzystny dla naszego kraju. Gość "Popołudnia Wnet" odnosi się ponadto do sprawy KPO. Jak wskazuje, Polska po ewentualnym wypłaceniu unijnych dotacji będzie musiała je zwrócić z bardzo dużym naddatkiem. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Brat Piotr Owczarz w rozmowie z Konradem Mędrzeckim opowiada jak wygląda uroczystość Wszystkich Świętych u Kapucynów. Tłumaczy również czemu zabrakłoby czasu antenowego na wymienienie wszystkich świętych. Przypomina również różnice i elementy łączące Uroczystość Wszystkich Świętych z zaduszkami. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Marek Jakubiak komentuje przygotowania opozycji do przyszłorocznych wyborów parlamentarnych. Przypomina mankamenty rządów Platformy Obywatelskiej. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Piotr Rudyszyn omawia czeskie echa rozpoczętej w polskim Internecie żartobliwej dyskusji nt. możliwości przejęcia przez Czechy obwodu kaliningradzkiego Federacji Rosyjskiej. Przypomina się, że niegdysiejszy Królewiec otrzymał swoją nazwę na cześć cesarza niemieckiego, a jednocześnie króla Czech Przemysła Ottokara II. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message