Podcasts about biennale architektury

W tym wydaniu: o planowanych na 15 maja rozmowach Rosja-Ukraina, które odbędą się w Turcji; o udziale w wyborach prezydenckich wyborców, przebywających za granicą; o pierwszych dniach pontyfikatu nowego papieża;  wystawa w Pawilonie Polskim w Wenecji „Lary i penaty”, która towarzyszy rozpoczynającemu się Biennale Architektury. Zapraszamy do słuchania!  

W tym wydaniu: pierwsze czytanie nowelizacji ustawy o repatriacji w Sejmie;  otwarcie w Wenecji w Pawilonie Polskim wystawy „Lary i penaty. O bezpieczeństwie w architekturze”, która towarzyszy rozpoczynającemu się Biennale Architektury; zapraszamy też do Tallina – rozmowa z Walentyną Mielcarek, kierowniczką zespołu Pieśni i Tańca „Lajkonik” oraz członkiem zarządu Związku Polaków w Estonii. Zapraszamy do słuchania!  

"Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze" - to tytuł zwycięskiego, kuratorskiego projektu wystawy w Pawilonie Polskim na 19. Międzynarodową Wystawę Architektury w Wenecji w 2025 roku. Zwycięzcę ogłosiła szefowa Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Hanna Wróblewska.

Anna Barlik opowiada o rzeźbie architektonicznej Datament, która reprezentowała pawilon polski w Wenecji na Biennale Architektury 2023. Przybliża swoją twórczość oraz mówi o nadchodzących planach

„Najlepsze miasto świata” to już nie tylko tytuł bestsellerowej i wielokrotnie nagradzanej książki o odbudowie Warszawy po II wojnie światowej napisanej przez Grzegorza Piątka, ale także powstającego dzieła scenicznego – opery o Warszawie, której premiera zaplanowana jest na 2025 rok. Nad projektem pracują najważniejsze warszawskie instytucje muzyczne, podmiotem zamawiającym jest Miasto Warszawa. Muzykę i libretto utworu napiszą kompozytor Cezary Duchnowski i dramaturg Beniamin Bukowski – wyłonieni spośród zaproszonych twórców i twórczyń przez dwa specjalistyczne jury – muzyczne i literackie. Rozmawiamy z pomysłodawcą przedsięwzięcia – Jarosławem Trybusiem, długoletnim wicedyrektorem Muzeum Warszawy, którego pytamy nie tylko o jego rolę w tym wyjątkowym projekcie, ale też o to czy będzie partycypacyjny chór architektów i architektek, do kogo właściwie należeć będzie to dzieło. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Jarosław Trybuś – historyk sztuki, kurator wystaw, wykładowca, autor m.in. "Warszawy niezaistniałej" (2012) i "Przewodnika po warszawskich blokowiskach" (2011). Współkurator (z Grzegorzem Piątkiem) nagrodzonej Złotym Lwem wystawy "Budynków życie po życiu" w Pawilonie Polskim na Biennale Architektury w Wenecji (2008). Współzałożyciel Fundacji Centrum Architektury. W latach 2012–2022 wicedyrektor Muzeum Warszawy i kurator wystawy głównej "Rzeczy warszawskie" (2018). fot. Dawid Żuchowicz

Prezydent Wołodymyr Zełenski na tournee dyplomatycznym po świecie. Czy Ukrainie da się przekonać globalne Południe, że agresja Rosji to zagrożenie dla całego świata? W Hiroszimie na szczycie G7 Zełenski dostaje kolejne wsparcie od Amerykanów i innych krajów Zachodu. Czy zbliża się ukraińska kontrofensywa? Recep Tayyip Erdogan zdecydowanym faworytem drugiej tury wyborów w Turcji. Dlaczego opozycja nie umiała pokonać prezydenta? W Mołdawii tysiące ludzi demonstruje poparcie dla Unii Europejskiej. Czy to wystarczy by wyzwolić się spod wpływów Rosji? Tunezja była nadzieją tych, którzy wierzyli, że demokracja w krajach arabskich jest możliwa. Dlaczego autorytaryzm w tym kraju wygrywa? Odwiedzimy również Wenecję, gdzie trwa Biennale Architektury. Rozkład jazdy: (1:39) Emel - Ma Ikit (Not Found) (5:30) Wojciech Konończuk o ukraińskiej kontrofensywie (22:38) Adrian Bąk o wyniku wyborów w Turcji (49:15) Balti - Warda وردة (53:40) Podziękowania (59:28) Anna Dudzińska o Biennale Architektury (1:15:24) Jakub Pieńkowski o poparciu UE w Mołdawii (1:33:14) Mariusz Borkowski o arabskim autorytaryzmie (1:47:00) Do usłyszenia (1:47:40) Tina Turner - Natbush City Limits

W Hiroszimie szczyt G7, w Xi'an spotkanie Chin i pięciu krajów Azji Środkowej. Wojna w Ukrainie, rola Chin, zwalczanie skutków zmian klimatycznych to tematy, co do których wiele różni globalną Północ i Południe. Prezydent Zełenski ma osobiście przybyć do Hiroszimy – czy wpłynie to zmianę stanowiska niektórych państw Południa wobec wojny? Chiny kontynuują polityczną i gospodarczą ekspansję w Azji. Co na to G7? W Tajlandii opozycja bezapelacyjnie wygrywa wybory, co nie znaczy, że sformuje rząd. Czy armia jej na to pozwoli? W Paragwaju nie ma zmiany po wyborach. Krajem ciągle rządzi skorumpowana elita. Dlaczego? Jak wstawić twarze w miejsce liczb. Porozmawiamy z wybitnym francuskim filozofem i dokumentalistą, którego film o wojnie w Ukrainie właśnie wchodzi na ekrany. Czy historia Izraela to opowieść o zawiedzionej miłości, w której dominuje przemoc i zdrada? W programie spotkanie ze znakomitą izraelską pisarką. A także korespondencja z Włoch, gdzie dramatyczne opady pustoszą północ kraju, a w Wenecji rozpoczyna się Biennale Architektury. Oraz: o uzurpatorach i samozwańcach, których akceptujemy, bo inaczej się nie da. Rozkład jazdy:  (2:17) Rona Kenan – The Teacher (6:31) Bogdan Góralczyk o szczycie G7 (27:33) Bernard-Henri Lévy o swoim nowym filmie „Slawa Ukraini” (46:23) Slava Wakarczuk, Okean Elzy - UA So Beautiful (49:15) Świat z boku - Grzegorz Dobiecki o uzurpatorach i samozwańcach (54:52) Anna Dudzińska o silnych opadach we Włoszech (1:04:05) Podziękowania (1:09:33) Marcin Pośpiech o wyborach w Paragwaju (1:20:14) Adam Jelonek o zwycięstwie opozycji w Tajlandii (1:36:53) HaBanot Nechama - So Far (1:40:38) Agata Kasprolewicz i Zeruya Shalev o historii Izraela (2:06:52) Do usłyszenia (2:07:19) Aviv Peck - דרוש ריפוי (Potrzebne uzdrowienie)

Datament: dane ponad wszystko Nadprodukcja danych i ludzka relacja z nimi to punkt wyjścia dla twórców pawilonu polskiego na tegorocznym Biennale Architektury w Wenecji. Gdzie w tym wszystkim architektura? Dlaczego Afryka to „Laboratorium przyszłości”? Wyjaśnia architekt Marcin Strzała, jeden z twórców instalacji „Datament”. Odwiedźcie z nami pawilon bez wychodzenia z domu. Rozmawia Kasia Wojtasik.

- Podczas weneckiego Biennale zaprezentujemy rzeźbę, która jest architektonicznym doświadczeniem danych, które zostały zgromadzone globalnie w różnych instytucjach statystycznych. Wygenerowaliśmy z tego pewnego rodzaju architekturę - mówił w "Poranku Dwójki" Jacek Sosnowski, kurator instalacji, która będzie prezentowana w Pawilonie Polskim na 18. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji.

Nicolas Grospierre jest wybitnym fotografem architektury modernistycznej, artystą francuskiego pochodzenia pracującym i mieszkającym od wielu lat w Polsce. Jego najnowszy fotoalbum "Dom dla kultury. Spojrzenie na architekturę kibuców i kołchozów" ukazuje formalne podobieństwa między budynkami, które powstały w różnych kręgach kulturowych i ustrojach politycznych, a jednak łączy je uniwersalny język modernistycznej architektury i kultura rozumiana jako przestrzeń do budowania i rozwijania więzi międzyludzkich. Książka zawiera 139 fotografii powstałych na terenie Izraela, Litwy, Łotwy i Estonii oraz eseje badaczy: Yuvala Yaskiego, Marta Kalma i Pedro Gadanho, których teksty zostały zilustrowane przez archiwalne zdjęcia i plany architektoniczne. Z Nicolasem Grospierrem rozmawialiśmy w czasie jego dyżuru z autografem w Bęc Księgarni nie tylko o jego najnowszej książce, ale także o jego wieloletnim zaangażowaniu w portretowanie wyobraźni modernistycznych architektów i architektek. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Dom-dla-kultury.-Spojrzenie-na-architekture-kibucow-I-kolchozow/7160 Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana jest beneficjentką programu własnego Instytutu Książki "Certyfikat dla małych księgarni" 2022-2023 Fot. okładka książki "Dom dla kultury. Spojrzenie na architekturę kibuców i kołchozów", wyd. Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2022 Nicolas Grospierre (ur. 1975) – fotograf architektury, artysta francuskiego pochodzenia, w Polsce mieszka od 1999 r. Zanim zajął się fotografią, studiował nauki polityczne oraz socjologię w Paryżu i w Londynie. W swojej działalności wykorzystuje fotografię jako narzędzie twórcze. Koncentruje się zarówno na projektach dokumentalnych, jak i na problematyce konceptualnej. W pracach o charakterze reportażowym często podejmuje wątek pamięci zbiorowej i nadziei wiązanych z modernistyczną architekturą – sięga po niego w czasie, gdy utopie towarzyszące temu stylowi straciły na sile i na znaczeniu. Konceptualna część jego twórczości opiera się na budowaniu gry prowadzonej z widzem, do której odbiorca jest zapraszany dzięki atrakcyjnym – wręcz zmysłowym – obrazom i instalacjom. W 2008 r. został nagrodzony Złotym Lwem na 11. Biennale Architektury w Wenecji (razem z Kobasem Laksą) za wystawę polskiego pawilonu Hotel Polonia. Budynki Życie po życiu. Laureat Paszportu Polityki w 2012 r.

"Gdynia obiecana" jest książką o mieście tworzonym od podstaw, którego fundamentem było marzenie o idealnym mieście i marzenie o idealnej Polsce. To w Gdyni w latach międzywojennych XX wieku można było zacząć wszystko od początku i właśnie do Gdyni tysiące ludzi jechało w poszukiwaniu swojej ziemi obiecanej. Jak rzeczywiście powstawała Gdynia i jej mit dowiedzieć się można z najnowszej książki historyka architektury Grzegorza Piątka, z którym rozmawialiśmy w Bęc księgarni przy Mokotowskiej 65 w Warszawie, gdzie w czasie Dyżuru z Autografem można było porozmawiać z autorem i otrzymać dedykację. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Gdynia-obiecana/7003 Grzegorz Piątek – urodzony w 1980 roku pisarz, publicysta, krytyk, z wykształcenia architekt, znawca historii i architektury Warszawy. Od kilkunastu lat pisze o architekturze, miastach i obyczajach do prasy (m.in. Architektura-Murator, Esquire, Gazeta Stołeczna, Gazeta Wyborcza, Salon, Vogue Polska). Współtworzył też wystawy m.in.”Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings” (Złoty Lew na Biennale Architektury w Wenecji, 2008) i „Dane warszawskie” (Muzeum Warszawy, 2017). Opublikował m.in. biografię legendarnego prezydenta stolicy „Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego” (WAB, 2016), za którą otrzymał Nagrodę Literacką m. st. Warszawy, biografia „Niezniszczalny. Bohdan Pniewski. Architekt salonu i władzy” (Filtry/Teatr Wielki Opera Narodowa, 2021) oraz bestsellerowe „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949”(WAB, 2020), nominowane do NIKE, najważniejszej nagrody literackiej w Polsce, nagrodzone Nagrodą Literacką m.st. Warszawy i Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Bęc Księgarnia jest beneficjentką programu własnego Instytutu Książki "Certyfikat dla małych księgarni"

W finałowym 8. odcinku pierwszego sezonu podcastu JAK ONA TO ROBI rozmawiam z chodzącą inspiracją: Aleksandrą Wasilkowską - architektką, inżynierką, artystką, scenografką i charyzmatyczną „bazarówą” - piewczynią oddolnej, spontanicznej architektury zasilającej życie miasta. Dziewczyna z warszawskich Szmulek wychowana na słynnych pyzach z Bazaru Różyckiego, zakochana w targowiskach, ryneczkach i wykwitach pogardzanej „architektury cienia”. - Wszyscy jesteśmy z bazaru - mówi Ola w naszej rozmowie, przypominając, że bazary są do dziś najbardziej demokratyczną, wielobarwną, „wkluczającą” przestrzenią miejską. Absolwentka Architektury na Politechnice Warszawskiej i francuskiej École d'Architecture de Bretagne, która szukając dla siebie miejsca w zmaskulinizowanym, zamkniętym w elitarnej bańce zawodzie postanowiła zasiedlić niszę przyziemnej codzienności, „szczelinę istnienia”, w której rozpychała się tak skutecznie, że w końcu docenił ją tzw. mainstream. Zajmując się szaletami miejskimi i targowiskami stopniowo wywalczyła sobie stabilną pozycję. Była współautorką (z Agnieszką Kurant) projektu „Emergency exit” w pawilonie polskim na Biennale Architektury w Wenecji w 2010 roku i matką „Czarnej wyspy” - performatywnej instalacji teatralnej reagującej na działania widzów (zakupiona do kolekcji Zachęty). Jako architektka prowadzi pracownię, w ramach której projektuje szkoły, rewitalizuje hale targowe, pisze, wykłada, doradza miastom. Inspiracje czerpie zewsząd - z macierzyństwa (jest mamą nastolatka i przedszkolaczki) i… ze świata grzybów. Naturalne zdolności adaptacyjne i komunikacyjne grzybni kojarzą się jej z tworzeniem sieci relacji i powstającą samorodnie „architekturą bez architekta”. Jako artystka i kuratorka lubi zderzać porządki, nie boi się ryzyka i pełnymi garściami korzysta z wyobraźni łącząc rzeczy z pozoru nieprzystawalne. Robi wystawy choćby na bazarach (niedawny „Pazur” na targowisku Bakalarska w Warszawie, łączący świetnych współczesnych artystów z wietnamskim manikiurem). Jej psychodeliczne, przeskalowane scenografie możecie znać m.in. ze spektakli teatralnych Krzysztofa Garbaczewskiego. Teraz pracuje nad oprawą queerowego musicalu Cezarego Tomaszewskiego, w którego centrum znajdzie się ogromna peruka.

W finałowym 8. odcinku pierwszego sezonu podcastu JAK ONA TO ROBI rozmawiam z chodzącą inspiracją: Aleksandrą Wasilkowską - architektką, inżynierką, artystką, scenografką i charyzmatyczną „bazarówą” - piewczynią oddolnej, spontanicznej architektury zasilającej życie miasta.Dziewczyna z warszawskich Szmulek wychowana na słynnych pyzach z Bazaru Różyckiego, zakochana w targowiskach, ryneczkach i wykwitach pogardzanej „architektury cienia”. - Wszyscy jesteśmy z bazaru - mówi Ola w naszej rozmowie, przypominając, że bazary są do dziś najbardziej demokratyczną, wielobarwną, „wkluczającą” przestrzenią miejską. Absolwentka Architektury na Politechnice Warszawskiej i francuskiej École d'Architecture de Bretagne, która szukając dla siebie miejsca w zmaskulinizowanym, zamkniętym w elitarnej bańce zawodzie postanowiła zasiedlić niszę przyziemnej codzienności, „szczelinę istnienia”, w której rozpychała się tak skutecznie, że w końcu docenił ją tzw. mainstream. Zajmując się szaletami miejskimi i targowiskami stopniowo wywalczyła sobie stabilną pozycję. Była współautorką (z Agnieszką Kurant) projektu „Emergency exit” w pawilonie polskim na Biennale Architektury w Wenecji w 2010 roku i matką „Czarnej wyspy” - performatywnej instalacji teatralnej reagującej na działania widzów (zakupiona do kolekcji Zachęty). Jako architektka prowadzi pracownię, w ramach której projektuje szkoły, rewitalizuje hale targowe, pisze, wykłada, doradza miastom. Inspiracje czerpie zewsząd - z macierzyństwa (jest mamą nastolatka i przedszkolaczki) i… ze świata grzybów. Naturalne zdolności adaptacyjne i komunikacyjne grzybni kojarzą się jej z tworzeniem sieci relacji i powstającą samorodnie „architekturą bez architekta”. Jako artystka i kuratorka lubi zderzać porządki, nie boi się ryzyka i pełnymi garściami korzysta z wyobraźni łącząc rzeczy z pozoru nieprzystawalne. Robi wystawy choćby na bazarach (niedawny „Pazur” na targowisku Bakalarska w Warszawie, łączący świetnych współczesnych artystów z wietnamskim manikiurem). Jej psychodeliczne, przeskalowane scenografie możecie znać m.in. ze spektakli teatralnych Krzysztofa Garbaczewskiego. Teraz pracuje nad oprawą queerowego musicalu Cezarego Tomaszewskiego, w którego centrum znajdzie się ogromna peruka.

Architektka Aleksandra Wasilkowska znana jest z badań i projektów poszukujących nowych sposobów projektowania przestrzeni wspólnoty miejskiej oraz angażowania się w eksperymentalne projekty artystyczne. Jej specjalnością od wielu lat są działania związane z projektowaniem bazarów i targowisk jako miejsc intensywnej produkcji relacji społecznych. Zaprojektowała m.in. nową formę dla mieszczącego się przy ul. Bakalarskiej jednego z największych bazarów Warszawy XXI wieku. Rozmawiamy o Biennale Pazurów – czyli niezwykłej wystawie sztuki współczesnej współtworzonej z wietnamskimi pracownikami i pracownicami salonów manicure na Bakalarskiej (od 25.09)oraz o dedykowanym Siostrzeństwu Rewolucjonistek antypomniku symbolizującym koniec męskiej dominacji w historii architektury, który zaprezentowany zostanie podczas tegorocznej edycji Festiwalu Architektury i Designu Concentrico w Logroño w Hiszpanii (2-5.09) https://concentrico.es/ Aleksandra Wasilkowska – architektka, artystka i scenografka. Autorka książek, między innymi „Aporia. The City Is The City”, „Warszawa jako struktura emergentna”, „Architektura Cienia”. W 2010 roku reprezentowała Polskę na 12. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (wraz z Agnieszką Kurant), a w 2019 na Quadriennale w Pradze (wraz z Krzysztofem Garbaczewskim). Jej prace były pokazywane między innymi w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Seoul Arts Center, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i znajdują się w kolekcji Narodowej Galerii Zachęta. Pracownia, którą prowadzi od 2007 roku, specjalizuje się w projektach rewitalizacji targowisk. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Ilustracja: Aleksandra Wasilkowska: Monumento a las Hermanas de la Revolución, 2021

„Niezniszczalny. Bohdan Pniewski. Architekt salonu i władzy” to biografia najsłynniejszego i najbardziej wpływowego architekta w Polsce XX wieku – jego doskonałe relacje z władzą (projektował przede wszystkim gmachy publiczne) zaczęły się już w czasach sanacji i pozostały równie dobre w PRL. To kolejna książka Grzegorza Piątka, o której jest głośno. Poprzednia, „Najlepsze miasto świata”, otrzymała deszcz nagród: Nagrodę Literacką m.st. Warszawy, Nagrodę Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy, jest także nominowana do literackiej nagrody NIKE, najbardziej prestiżowej nagrody literackiej w Polsce. Z Autorem spotykamy się podczas dyżuru z autografem w Bęc księgarni w Warszawie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska / www.nn6t.pl Grzegorz Piątek – urodzony w 1980 roku pisarz, publicysta, krytyk, z wykształcenia architekt, znawca historii i architektury Warszawy. Od kilkunastu lat pisze o architekturze, miastach i obyczajach do prasy (m.in. Architektura-Murator, Esquire, Gazeta Stołeczna, Gazeta Wyborcza, Salon, Vogue Polska). Współtworzył też wystawy m.in.”Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings” (Złoty Lew na Biennale Architektury w Wenecji, 2008) i „Dane warszawskie” (Muzeum Warszawy, 2017). Opublikował m.in. biografię legendarnego prezydenta stolicy „Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego” (WAB, 2016), za którą otrzymał Nagrodę Literacką m. st. Warszawy oraz bestsellerową książkę „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949”(WAB, 2020), która trafiła na listę 20 książek na 2020 rok tygodnika „Polityka” i została nominowana do NIKE, najważniejszej nagrody literackiej w Polsce. Jego najnowszą książką jest biografia „Niezniszczalny. Bohdan Pniewski. Architekt salonu i władzy” (Filtry/Teatr Wielki Opera Narodowa, 2021). Książka ukazała się w koprodukcji Wydawnictwa Filtry z Teatrem Wielkim – Operą Narodową: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Niezniszczalny.-Bohdan-Pniewski.-Architekt-salonu-i-wladzy/5959 Fot. Józefina Tomaszewska, Fundacja Bęc Zmiana, 2021

Halo.Radio x 24.10.2020 x #HaloDepesza 9.00 Jak się urządza wycieczkę przez ocean i dociera się do lądu, to chyba wolno wszystko. Kolumb może i dotarł do Ameryki, ale ani jej nie odkrył, ani nie był dobrym człowiekiem. Pomijając już spory chronologiczne, kto był pierwszy, i jak można odkryć coś, co istnieje, istotniejsze jest co zrobił Kolumb i inni Europejczycy. A były to porwania, zdjęcia dla pieniędzy, „ludzkie zoo” i wiele innych „aktywności” podporządkowujących sobie rdzennych mieszkańców. A nawet ludobójstwo. O tym z Chile dziennikarka i antropolożka Joanna Broniewska. 10.00 Blokowiska - mieszkamy w nich, dobudówki - widzieliśmy, co za brzydactwo. A właśnie przez dostrojki, czyli dobudówki, można opowiedzieć o wspólnocie i zamknięciu. Jak? O gruzińskich dobudówkach, Biennale Architektury w Tbilisi 2020 i zamykaniu się opowiadają Anna Nauwaldt i Aleksandra Zawistowska, architektki i projektantki oraz tłumacza języka rosyjskiego, reporterka, Stasia Budzisz, od dekady związana z Kaukazem, autorka książki reporterskiej "Pokazucha. Na gruzińskich zasadach”.

O tym, jak wystawa "Lekcja fruwania" z pracami Andrzeja Krazue, dostępna od 22.02 w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, przedefiniuje znaczenie prasy opowiadała Hanna Wróblewska. Towarzyszył jej Rafał Śliwa, kurator polskiej ekspozycji "Trouble in Paradise" na 17. Biennale Architektury w Wenecji.

Interesujesz się designem? Zapraszamy na naszą stronę: https://design.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych. Śmieci potrafią kilkakrotnie przeżyć pokolenie, które je wytworzyło. W zawrotnym tempie rośnie ich ilość, z którą nie umiemy sobie poradzić. Żyjemy w czasach, kiedy sama segregacja i recykling już nie wystarczają. Odzyskiwanie surowców z odpadów, to tylko część rozwiązania. Musimy na co dzień zastosować zasadę ZERO WASTE (pol. brak śmieci, niemarnowanie). Jak działania kulturalne mogą wspierać postawy ekologiczne i jak mogą zachęcać do myślenia i walki o czystą planetę. W swoim wykładzie, krytyk i kurator architektury - Marcin Szczelina, opowie o powstawaniu takich projektów jak „Let’s talk about garbage” czy „Ośmieceni”. Marcin Szczelina – krytyk i kurator architektury. Od 2014 roku ekspert europejskiej nagrody Mies van der Rohe Award.. Założyciel Architecture Snob - platformy do promocji polskiej architektury. Laureat nagrody Property Design Awards 2017 za działalność na rzecz polskiej architektury. Współtwórca projektu Let's talk about garbage prezentowanego na głównej wystawie Biennale Architektury w Wenecji w 2016 roku. Kurator wystawy “Ośmieceni” w Pawilonie 512 Centrum Nauki Kopernik, którą można oglądać do 6 października 2019 roku.

Jola Starzak i Dawid Strębicki – architekci i urbaniści, założyciele Atelier Starzak Strebicki. Po ukończeniu studiów w Holandii i wieloletniej pracy dla pracowni projektowych w Belgii oraz w Holandii, otworzyliśmy w 2011 roku własną pracownię projektową. Obecnie pracujemy nad projektami z dziedziny projektowania mebli, wnętrz, architektury oraz urbanistyki w Polsce i w Belgii. W projektowaniu intryguje nas różnorodna skala działań projektowych: począwszy od skali mebla, którą mieliśmy szansę badać realizując między innymi projekt wyposażenia wnętrz nowej siedziby Narodowego Instytutu Audiowizualnego w Warszawie (NInA), poprzez projekty domów i wnętrz aż do skali urbanistyki miasta ze zwróceniem szczególnej uwagi na funkcje miastotwórcze. Bliska jest nam także architektura tymczasowa i eksperymenty w tkance miejskiej, takie jak na przykład projekt tymczasowego zagospodarowania przestrzeni Placu Wolności w Poznaniu, który realizujemy dla międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Malta oraz projekt mobilnych mebli miejskich, dedykowanych przestrzeni Dziedzińca Urzędu Miasta w Poznaniu. Współpracujemy również z poznańską School of Form, z magazynem Zawód:Architekt oraz z fundacją Bęc Zmiana. W zeszłym roku nasza pracownia została zaproszona do wzięcia udziału w 15 Biennale Architektury w Wenecji, a jeden z naszych projektów "Kijkgat" był prezentowany na Biennale w Pawilonie Belgijskim.

Magazyn "NN6T" prezentuje: komentarze do 16. Biennale Architektury w Wenecji 2018 przedstawiają Marlena Happach (architektka, Architekt Miasta Dyrektor Biura Architektury i Planowania Przestrzennego m.st. Warszawy) oraz Aleksandra Kędziorek (historyczka sztuki i architektury). Produkcja: Fundacja Bęc Zmiana / www.beczmiana.pl Fot: Modele Petera Zumthora, fragment wystawy głównej 16. Biennale Architektury w Wenecji 2018 "Freespace", archiwum Bęc Zmiany

Magazyn "NN6T" prezentuje: o 16. Biennale Architektury w Wenecji 2018 rozmawiają: Kuba Snopek (urbanista), Michał Sikorski (architekt i urbanista), Aleksandra Litorowicz (kulturoznawczyni, Fundacja Puszka)oraz Bogna Świątkowska (redaktor naczelna "Notesu na 6 tygodni"). Produkcja: Fundacja Bęc Zmiana www.beczmiana.pl Fot. Kuba Snopek i Kanye West

Magazyn "NN6T" prezentuje: O idei i znaczeniach wystawy "Amplifying Nature" prezentowanej w Pawilonie Polonia podczas 16. Biennale Architektury w Wenecji 2018 ze współtwórczynią wystawy, architektą Małgorzatą Kuciewicz z grupy projektowej Centrala, a także z Aleksandrą Kędziorek – historyczką sztuki i architektury, badaczką twórczości Oskara i Zofii Hansenów oraz Jerzego Sołtana, rozmawia Bogna Świątkowska (redaktor naczelna "Notesu na 6 tygodni"). Produkcja: Fundacja Bęc Zmiana / www.beczmiana.pl Fot: Fragment wystawy "Amplifying Nature" przygotowanej przez zespół Małgorzata Kuciewicz, Simone De Iacobis, Anna Ptak, Iza Tarasewicz, Jacek Damięcki, Pawilon Polonia, Biennale Architettura 2018, fot. Anna Zagrodzka