Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 179Herhaling van de lessen 167-168God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(167) Er is één leven, en dat deel ik met God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(168) Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 178Herhaling van de lessen 165-166God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(165) Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(166) Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 177Herhaling van de lessen 163-164God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(163) Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(164) Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 176Herhaling van de lessen 161-162God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(161) Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(162) Ik ben zoals God mij geschapen heeft.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 175Herhaling van de lessen 159-160God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(159) Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(160) Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 174Herhaling van de lessen 157-158God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(157) Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(158) Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 173Herhaling van de lessen 155-156God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(155) Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(156) Ik ga met God in volmaakte heiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 172Herhaling van de lessen 153-154God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(153) In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(154) Ik ben een van de dienaren van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 171Herhaling van de lessen 151-152God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(151) Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(152) De macht om te beslissen is aan mij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

LES 170Er schuilt geen wreedheid in God en evenmin in mij.Niemand valt aan zonder de bedoeling te kwetsen. Hierop zijn geen uitzonderingen. Wanneer je denkt dat je aanvalt uit zelfverdediging, wil je zeggen dat wreed zijn bescherming betekent: dankzij wreedheid ben jij veilig. Je wilt zeggen dat je gelooft dat het kwetsen van een ander jou vrijheid bezorgt. En je wilt zeggen dat aanvallen betekent dat je de toestand waarin je verkeert inruilt voor iets beters, iets zekerders, iets wat meer veiligheid biedt tegen een gevaarlijke inval en angst.Hoe door en door waanzinnig is het idee dat de bescherming tegen angst de aanval is! Want hier wordt angst verwekt en met bloed gevoed, om hem te laten groeien, zwellen en woeden. En dus wordt angst beschermd, niet ontvlucht. Vandaag leren we een les die jou meer vertraging en nodeloze ellende kan besparen dan jij je maar enigszins kunt voorstellen. Het is deze:Jij maakt zelf datgene waartegen jij je verdedigt, en door je eigen verdediging ertegen is het werkelijk en onontkoombaar. Leg je wapens neer, en dan pas zie je dat het niet echt is.Het lijkt een vijand vanbuiten te zijn die jij aanvalt. Toch bouwt jouw verdediging een vijand vanbinnen op: een vreemde gedachte, op voet van oorlog met jou, die jou van je vrede berooft en jouw denkgeest in twee kampen splitst die totaal onverzoenlijk lijken. Want liefde heeft nu een ‘vijand', een tegendeel; en angst, de vreemdeling, heeft nu jouw verdediging nodig tegen de bedreiging van wat jij werkelijk bent.Als je zorgvuldig het middel bekijkt waarmee jouw denkbeeldige zelfverdediging voortschrijdt op haar ingebeelde weg, zul je de uitgangspunten zien waarop het idee berust. Ten eerste is het onmiskenbaar dat ideeën hun bron moeten verlaten, want jij bent het die de aanval maakt en hem eerst moet hebben bedacht. Maar je doet een aanval buiten jezelf en scheidt jouw denkgeest van hem die moet worden aangevallen, in het volmaakte vertrouwen dat de scheiding die jij gemaakt hebt, werkelijk is.Vervolgens worden de eigenschappen van de liefde aan haar ‘vijand' toebedeeld. Want angst wordt jouw veiligheid en de beschermer van jouw vrede, waartoe jij je wendt voor troost, voor ontsnapping aan twijfels over jouw kracht, en voor hoop op rust in droomloze stilte. En terwijl liefde beroofd wordt van wat haar en haar alleen toebehoort, wordt ze begiftigd met de eigenschappen van de angst. Want liefde zou jou vragen alle verdedigingen als louter dwaasheid af te leggen. En jouw wapens zouden zeker tot stof vergaan. Want dat is wat ze zijn.Met liefde als vijand wordt wreedheid onherroepelijk een god. En goden eisen dat zij die hen aanbidden, hun bevelen gehoorzamen en het niet wagen die te betwijfelen. Wrede straf wordt meedogenloos uitgedeeld aan hen die vragen of de eisen redelijk of zelfs maar zinnig zijn. Hun vijanden zijn het die onredelijk en krankzinnig zijn, terwijl zij altijd barmhartig en rechtvaardig zijn.Vandaag kijken we gelijkmoedig naar deze wrede god. En we merken op dat hoewel zijn lippen met bloed zijn besmeurd en vuur hem aan alle kanten schijnt uit te slaan, hij slechts van steen is gemaakt. Hij kan niets doen. We hoeven zijn kracht niet te trotseren. Hij heeft er geen. En zij die in hem hun veiligheid zien, hebben geen beschermer, geen kracht om bij gevaar een beroep op te doen, en geen machtige strijder die voor hen vecht.Dit moment kan vreselijk zijn. Maar het kan ook het ogenblik zijn van jouw bevrijding uit een ellendige slavernij. Jij maakt een keuze, terwijl je voor deze afgod staat en hem precies ziet zoals hij is. Wil je aan liefde teruggeven wat jij aan haar hebt proberen te ontwringen om het neer te leggen voor dit levenloze stuk steen? Of wil je een andere afgod maken om deze te vervangen? Want de god van de wreedheid neemt vele vormen aan. Een andere kan worden gevonden.Maar denk niet dat angst de uitweg is uit angst. Laten we ons herinneren wat het tekstboek beklemtoond heeft over de blokkades voor vrede. De laatste, de moeilijkste om van te kunnen geloven dat die niets is, een schijnbare blokkade met het uiterlijk van een massief blok, ondoordringbaar, angstwekkend en onoverwinnelijk, is de angst voor God Zelf. Hier ligt het fundamentele uitgangspunt dat de angstgedachte tot god verheft. Want angst wordt bemind door hen die angst aanbidden, en liefde schijnt nu met wreedheid te zijn bekleed.Waar komt het volslagen waanzinnige geloof in wrekende goden vandaan? Liefde heeft haar eigenschappen niet met die van de angst verward. Toch moeten de aanbidders van de angst hun eigen verwarring waarnemen in de ‘vijand' van de angst, en de wreedheid ervan nu als deel van de liefde zien. En wat wordt dan angstwekkender dan het Hart van de Liefde Zelf? Het bloed schijnt op Zijn Lippen te staan, het vuur slaat Hem uit. En Hij is vreselijk zonder weerga, onvoorstelbaar wreed, en slaat allen neer die Hem als hun God erkennen.De keuze die jij vandaag maakt, staat vast. Want jij kijkt voor het laatst naar dit stuk gebeeldhouwde steen dat jij hebt gemaakt, en noemt het niet langer god. Je bent eerder op deze plaats geweest, maar jij hebt ervoor gekozen dat deze wrede god nog bij jou bleef in weer een andere vorm. En zo is de angst voor God bij je teruggekomen. Deze keer laat je die daar achter. En jij keert naar een nieuwe wereld terug, ontlast van zijn gewicht, gezien niet door zijn nietsziende ogen, maar door de visie die jij dankzij jouw keuze hervonden hebt.Nu behoren jouw ogen aan Christus toe, en kijkt Hij er doorheen. Nu behoort jouw stem aan God toe, en is van de Zijne de weerklank. En nu blijft jouw hart voor eeuwig in vrede. Je hebt Hem verkozen in plaats van afgoden, en jouw eigenschappen, jou door je Schepper verleend, zijn ten langen leste weer van jou. De Roep van Godswege is gehoord en beantwoord. Nu heeft angst ruim baan gemaakt voor liefde, nu God Zelf de plaats van wreedheid inneemt.Vader, wij zijn zoals U. Wreedheid huist er niet in ons, want die is er niet in U. Uw vrede is de onze. En we zegenen de wereld met wat wij van U alleen ontvingen. We kiezen opnieuw en maken onze keus voor al onze broeders, wetend dat zij één met ons zijn. We brengen hun Uw verlossing, zoals wij die nu ontvingen. En wij danken voor hen, want zij maken ons compleet. In hen zien wij Uw heerlijkheid en in hen vinden wij onze vrede. Heilig zijn wij omdat Uw Heiligheid ons heeft bevrijd. En wij zeggen dank. Amen.

LES 169Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Genade is een aspect van de Liefde van God dat het meest overeenkomt met de toestand die heerst in de eenheid van de waarheid. Het is ‘s werelds meest verheven streven, want het leidt geheel aan de wereld voorbij. Het ligt buiten wat geleerd kan worden, is niettemin het doel ervan, want genade kan niet komen voordat de denkgeest zichzelf opmaakt voor ware aanvaarding. Genade wordt ogenblikkelijk onafwendbaar in hen die een tafel hebben klaargemaakt waar zij zacht neergevlijd en graag ontvangen worden kan, een altaar schoon en heilig voor de gave.Genade is het accepteren van de Liefde van God in een wereld van ogenschijnlijke haat en angst. Alleen dankzij genade zijn haat en angst voorbij, want genade reikt een toestand aan zo tegengesteld aan alles wat de wereld bevat, dat zij wier denkgeest verlicht is door de gave van genade, niet geloven kunnen dat de wereld van angst werkelijk is.Genade wordt niet geleerd. De laatste stap moet voorbijgaan aan al wat geleerd kan worden. Genade is niet het doel dat deze cursus nastreeft. Toch maken we ons op voor genade in de zin dat een open denkgeest de Roep om te ontwaken horen kan. Hij is niet hermetisch afgesloten voor de Stem van God. Hij is zich gaandeweg ervan bewust dat er dingen zijn die hij niet kent en is aldus bereid een toestand te accepteren die volledig verschilt van de ervaring waarmee hij bekend is en vertrouwd.Misschien leek het erop dat we onze uitspraak tegenspraken dat de openbaring van de eenheid van de Vader en de Zoon al is vastgesteld. Maar we hebben ook gezegd dat de denkgeest bepaalt wanneer dat tijdstip zal zijn, en het al heeft bepaald. En toch drukken we jou op het hart te getuigen van het Woord van God teneinde het ervaren van de waarheid te bespoedigen en de komst daarvan te versnellen in elke denkgeest die de effecten van de waarheid op jou ziet.Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is', en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets dat niet hijzelf is. Hij heeft zich verenigd met zijn Bron. En als zijn Bron Zelf, is hij alleen maar.We kunnen hierover absoluut niet spreken, schrijven, en niet eens denken. Het komt tot elke denkgeest, wanneer het totale inzicht dat zijn wil de Wil van God is, volkomen is gegeven en volkomen is ontvangen. Het brengt de denkgeest terug in het oneindige heden, waarin verleden en toekomst niet denkbaar zijn. Het ligt voorbij verlossing, voorbij elke gedachte aan tijd, voorbij vergeving en het heilige gelaat van Christus. De Zoon van God is eenvoudig opgegaan in zijn Vader, zoals zijn Vader in hem. De wereld is er helemaal nooit geweest. De eeuwigheid blijft een constante staat.Dit gaat de ervaring die we proberen te versnellen te boven. Toch brengt vergeving, onderwezen en geleerd, de ervaringen met zich mee die getuigen dat het tijdstip dat de denkgeest zelf bepaald heeft om alles op te geven behalve dit, nu nabij is. We bespoedigen het niet in die zin dat wat jij zult bieden verborgen was voor Hem die de betekenis van vergeving onderwijst.Alle leren was reeds in Zijn Denkgeest, volledig en volbracht. Hij zag alles wat de tijd bevat en gaf het aan elke denkgeest, opdat elk bepalen kon, vanaf een punt waar de tijd ten einde is, wanneer hij tot openbaring en eeuwigheid wordt bevrijd. We hebben eerder al meermalen herhaald dat je enkel een reis maakt die voorbij is.Want eenheid moet híer zijn. Welk tijdstip de denkgeest ook voor openbaring heeft bepaald is volkomen onbelangrijk voor datgene wat beslist een constante staat moet zijn, voor eeuwig zoals ze altijd was, teneinde eeuwig te blijven zoals ze nu is. We aanvaarden eenvoudigweg de rol, lang geleden toegewezen en ten volle als volmaakt vervuld gezien door Hem die het draaiboek van de verlossing schreef in de Naam van Zijn Schepper en in de Naam van Zijn Scheppers Zoon.Het is onnodig verder te verhelderen wat niemand ter wereld begrijpen kan. Wanneer de openbaring van jouw eenheid komt, zal die gekend en volledig begrepen zijn. Nu hebben we werk te doen, want zij die in de tijd leven, kunnen spreken over dingen die daarbuiten liggen, en luisteren naar woorden die uitleggen dat wat nog komen moet al is voorbijgegaan. Maar welke betekenis kunnen de woorden overbrengen aan hen die nog steeds de uren tellen aan de hand waarvan ze opstaan, werken en gaan slapen?Laat het dan voldoende zijn dat jij werk te doen hebt om jouw rol te spelen. Het slot moet voor jou verborgen blijven tot jouw rol voorbij is. Het doet er niet toe. Want jouw aandeel is nog steeds hetgeen waar heel de rest op steunt. Wanneer jij de jou toegewezen rol op je neemt, komt verlossing een beetje nader tot elk onzeker hart dat nog niet klopt in samenklank met God.Vergeving is de rode draad die door heel de verlossing loopt en al haar delen in betekenisvolle relaties tot elkaar verbindt, met een gerichte koers en zeker resultaat. En nu vragen we om genade, de laatste gave die verlossing schenken kan. De ervaring die genade verschaft zal eindigen in de tijd, want genade is de voorbode van de Hemel, maar vervangt de tijdsgedachte slechts voor even.Het interval volstaat. Juist hier worden wonderen neergelegd, om door jou vanuit de heilige ogenblikken, die jij door genade in jouw ervaring ontvangt, te worden teruggegeven aan allen die het licht zien dat nog schemert op jouw gezicht. Wat is het gelaat van Christus anders dan het gelaat van hem die een ogenblik de tijdloosheid is ingegaan en een heldere weerschijn van de eenheid, die hij een moment heeft gevoeld, mee terugbracht om de wereld te zegenen? Hoe zou je die uiteindelijk voor eeuwig kunnen bereiken, wanneer een deel van jou erbuiten blijft, onwetend, onontwaakt, en jou als getuige voor de waarheid nodig heeft?Wees dankbaar terug te keren, zoals je blij was een moment te gaan, en aanvaard de gaven die genade jou heeft verschaft. Je brengt ze terug naar jouzelf. En openbaring staat daar niet ver vanaf. De komst ervan is verzekerd. We vragen om genade, en om ervaring die voortkomt uit genade. We verwelkomen de bevrijding die zij iedereen biedt. We vragen niet wat niet te vragen valt. We kijken niet verder dan wat genade geven kan. Want dit kunnen we geven met de genade die ons gegeven is.Ons leerdoel vandaag overschrijdt niet dit gebed. Maar wat kan er in de wereld meer zijn dan wat we vandaag vragen aan Hem die de genade waarom we vragen geeft, zoals die Hem gegeven werd?Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Door genade geef ik. Door genade maak ik vrij.

LES 168Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op.God spreekt tot ons. Zullen wij niet tot Hem spreken? Hij is niet ver. Hij doet geen poging Zich voor ons te verbergen. Wij proberen ons voor Hem te verbergen en lijden onder misleiding. Hij blijft geheel toegankelijk. Hij heeft Zijn Zoon lief. Er is geen andere zekerheid dan deze, maar dit volstaat. Hij zal Zijn Zoon voor eeuwig liefhebben. Wanneer zijn denkgeest blijft slapen, heeft Hij hem nog altijd lief. En wanneer zijn denkgeest ontwaakt, heeft Hij hem lief met een nooit veranderende Liefde.Kende jij maar de betekenis van Zijn Liefde, dan waren hoop en wanhoop onmogelijk. Want de hoop zou voor eeuwig zijn vervuld, en elk soort wanhoop ondenkbaar zijn. Zijn genade is Zijn antwoord op alle wanhoop, want daarin ligt de herinnering van Zijn Liefde. Zou Hij niet graag het middel geven waardoor Zijn Wil wordt herkend? Zijn genade wordt de jouwe wanneer jij die erkent. En de herinnering van Hem ontwaakt in de denkgeest die Hem het middel vraagt waardoor zijn slaap voorbij is.Vandaag vragen we God om de gave die Hij uiterst zorgvuldig in ons hart heeft bewaard, waar zij op erkenning wacht. Dit is de gave waarmee God Zich naar ons toebuigt en ons opheft, waarbij Hij Zelf de laatste stap van de verlossing zet. Alle stappen, behalve deze, leren we, door Zijn Stem onderwezen. Maar tenslotte komt Hij Zelf en neemt ons in Zijn Armen en veegt de spinsels van onze slaap weg. Zijn gave van genade is meer dan slechts een antwoord. Zij brengt alle herinneringen terug die de slapende denkgeest vergat, alle zekerheid omtrent wat de betekenis van Liefde is.God heeft Zijn Zoon lief. Vraag Hem nu om het middel te geven waarmee deze wereld zal verdwijnen en visie eerst zal komen, met kennis met een daar achteraan. Want in genade zie je een licht dat heel de wereld in liefde omhult en zie je hoe angst van ieder gezicht verdwijnt, wanneer harten zich verheffen en aanspraak maken op het licht. Wat blijft er nu nog over dat de Hemel een moment langer uit kan stellen? Wat blijft nog ongedaan, wanneer jouw vergeving op alles rust?Het is een nieuwe, heilige dag vandaag, want we ontvangen wat ons gegeven is. Ons vertrouwen ligt in de Gever, niet in onze eigen aanvaarding. We erkennen onze vergissingen, maar Hij aan wie alle fouten onbekend zijn, is desondanks Degene die onze vergissingen beantwoordt door ons het middel te verschaffen waarmee we ze laten varen en ons in dankbaarheid en liefde verheffen tot Hem.En Hij daalt af om ons te ontmoeten, terwijl wij tot Hem komen. Want wat Hij ons heeft toebereid, geeft Hij en ontvangen wij. Zo is Zijn Wil, omdat Hij Zijn Zoon liefheeft. We bidden tot Hem vandaag en geven slechts het woord terug dat Hij ons via Zijn eigen Stem, Zijn Woord, Zijn Liefde, gegeven heeft:Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op. Vader, ik kom tot U. En U zult komen tot mij die vraagt. Ik ben de Zoon die U liefhebt.

LES 167Er is één leven, en dat deel ik met God.Er zijn geen verschillende soorten leven, want leven is als de waarheid. Het heeft geen gradaties. Het is de ene toestand waarin alles wat God geschapen heeft deelt. Net als al Zijn Gedachten, kent het geen tegendeel. Er is geen dood, omdat wat God geschapen heeft Zijn leven deelt. Er is geen dood, omdat een tegendeel van God niet bestaat. Er is geen dood, want de Vader en de Zoon zijn één.In deze wereld lijkt er een toestand te zijn die het tegendeel is van leven. Jij noemt die de dood. Niettemin hebben we geleerd dat het idee van de dood vele vormen aan kan nemen. Het is het ene idee dat ten grondslag ligt aan alle gevoelens die niet opperst geluk zijn. Het is het alarmsignaal waarop je reageert in enige vorm die geen volmaakte vreugde is. Alle smart, verlies, benauwenis, alle lijden en pijn, zelfs een klein zuchtje van vermoeidheid, een licht ongemak of de geringste frons, erkent de dood. En ontkent zo dat jij leeft.Jij denkt dat de dood iets van het lichaam is. Toch is het slechts een idee, niet van toepassing op wat als fysiek wordt gezien. Een gedachte bevindt zich in de denkgeest. Ze kan vervolgens worden toegepast zoals de denkgeest dat beveelt. Maar ze moet bij haar oorsprong worden veranderd, wil verandering plaatsvinden. Ideeën verlaten niet hun bron. De nadruk die deze cursus op dat idee heeft gelegd, is het gevolg van de centrale plaats die het inneemt bij onze pogingen jou je denken over jezelf te laten veranderen. Het is de reden dat je kunt genezen. Het is de oorzaak van genezing. Het is de reden waarom jij niet kunt sterven. De waarheid daarvan is de grondslag van jouw eenheid met God.De dood is de gedachte dat je gescheiden bent van je Schepper. Het is het geloof dat omstandigheden veranderen en emoties wisselen als gevolg van oorzaken die jij niet beheersen kunt, die je niet gemaakt hebt en nooit kunt veranderen. Het is de vaste overtuiging dat ideeën hun bron kunnen verlaten en eigenschappen kunnen aannemen die de bron niet bevat, waardoor ze van hun eigen oorsprong gaan verschillen, daarvan afgezonderd zowel naar aard als naar afstand, tijd en vorm.De dood kan niet uit het leven voortkomen. Ideeën blijven verenigd met hun bron. Ze kunnen alles uitbreiden wat hun bron bevat. Daarin kunnen ze zichzelf verre te boven gaan. Maar ze kunnen niet het leven schenken aan wat hun nooit gegeven werd. Zoals zij gemaakt zijn, zo zal hun maaksel zijn. Zoals zij geboren werden, zo zullen zij op hun beurt geboren doen worden. En waarvandaan zij komen, daarheen zullen ze terugkeren.De denkgeest kan denken dat hij slaapt, maar dat is alles. Hij kan niet veranderen wat zijn waaktoestand is. Hij kan geen lichaam maken, noch in een lichaam wonen. Wat aan de denkgeest vreemd is bestaat niet, het heeft immers geen bron. Want de denkgeest schept alles wat er is en kan daaraan geen eigenschappen geven die hij zelf niet bezit, noch zijn eigen eeuwige denkstaat veranderen. Hij kan het fysieke niet maken. Wat lijkt te sterven is slechts het teken van de denkgeest in slaap.Het tegendeel van leven kan alleen een andere vorm van leven zijn. Als zodanig laat het zich verzoenen met wat het geschapen heeft, omdat het in waarheid geen tegendelen zijn. De vorm ervan kan veranderen, het kan lijken wat het niet is. Maar denkgeest is denkgeest, wakend of in slaap. Hij is niet zijn tegendeel in iets wat geschapen is, noch in wat hij schijnt te maken, wanneer hij meent te slapen.God schept alleen de wakende denkgeest. Hij slaapt niet en Zijn scheppingen kunnen niet delen wat Hij niet geeft, noch omstandigheden maken die Hij niet met hen deelt. De gedachte van de dood is niet het tegendeel van gedachten van leven. Voor eeuwig zonder tegenkanting van tegendelen in welke vorm ook, blijven de Gedachten van God voor eeuwig onveranderlijk, met het vermogen zich voor eeuwig onveranderlijk uit te breiden, maar toch binnen zichzelf, want ze zijn overal.Wat het tegendeel van leven schijnt, is alleen in slaap. Wanneer de denkgeest besluit te zijn wat hij niet is, en verkiest een vreemde macht aan te nemen die hij niet heeft, een oneigen toestand waartoe hij niet komen kan, of een kunstmatige gesteldheid die binnen zijn Bron niet bestaat, lijkt hij slechts een poosje te gaan slapen. Hij droomt van de tijd: een interval waarin wat schijnt te gebeuren nooit heeft plaatsgevonden, de teweeggebrachte veranderingen geen substantie hebben en alle gebeurtenissen nergens zijn. Wanneer de denkgeest ontwaakt, gaat hij slechts voort zoals hij altijd is geweest.Laten we vandaag kinderen van de waarheid zijn en ons heilig erfgoed niet ontkennen. Ons leven is niet zoals wij het ons inbeelden. Wie verandert het leven omdat hij zijn ogen sluit, of maakt zichzelf tot iets wat hij niet is omdat hij slaapt en in dromen het tegendeel ziet van wat hij is? We vragen vandaag niet om de dood, in welke vorm ook. En evenmin zullen we ingebeelde tegendelen van leven zelfs maar een moment laten verblijven waar de Gedachte van eeuwig leven door God Zelf is geplaatst.Zijn heilig huis trachten we vandaag te bewaren zoals Hij het gegrondvest heeft en wil dat het voor eeuwig en altijd zal zijn. Hij is Heer over wat wij denken vandaag. En in Zijn Gedachten, die geen tegendeel hebben, begrijpen we dat er één leven is, en dat delen we met Hem, met heel de schepping, met al haar gedachten ook, die Hij geschapen heeft in een eenheid van leven, welke niet verbroken kan worden in de dood, noch de Bron van leven kan verlaten vanwaar het kwam.We delen één leven met elkaar, omdat we één Bron hebben, een Bron vanwaaruit volmaaktheid tot ons komt en altijd in elke heilige denkgeest verblijft die Hij volmaakt geschapen heeft. Zoals we waren, zo zijn wij nu en zullen we voor eeuwig zijn. Een slapende denkgeest moet wel ontwaken als hij ziet dat zijn eigen volmaaktheid de Heer van het Leven zo volmaakt weerspiegelt dat hij opgaat in wat daar weerspiegeld wordt. En nu is hij niet langer een weerspiegeling zonder meer. Hij wordt het weerspiegelde, en het licht dat weerspiegeling mogelijk maakt. Nu is geen visie nodig. Want de ontwaakte denkgeest is er een die zijn Bron, zijn Zelf, zijn Heiligheid kent.

LES 166Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.Alles is jou gegeven. Gods vertrouwen in jou is grenzeloos. Hij kent Zijn Zoon. Hij geeft zonder uitzondering en houdt niets achter wat tot jouw geluk bijdragen kan. En toch, tenzij jouw wil één is met de Zijne, worden Zijn gaven niet ontvangen. Maar wat doet jou denken dat er een andere wil is dan de Zijne?Dit is de paradox die ten grondslag ligt aan het maken van de wereld. Deze wereld is niet de Wil van God en dus is ze niet werkelijk. Toch moeten zij die denken dat ze werkelijk is, nog altijd geloven dat er een andere wil is, een die leidt tot gevolgen tegengesteld aan die Hij wil. Onmogelijk inderdaad, maar elke denkgeest die de wereld beziet en haar zeker, solide, betrouwbaar en waar acht, gelooft in twee scheppers, of in één: alleen zichzelf. Maar nooit in één God.De gaven van God zijn onaanvaardbaar voor iemand die er zulke vreemde overtuigingen opna houdt. Hij moet wel geloven dat het aannemen van Gods gaven, hoe zichtbaar die misschien ook worden, hoe dringend hij misschien ook wordt opgeroepen ze als de zijne op te eisen, gelijkstaat aan te worden gedwongen tot verraad aan zichzelf. Hij moet de aanwezigheid ervan ontkennen, de waarheid tegenspreken en lijden om de wereld die hij heeft gemaakt in stand te houden.Dit is het enige thuis dat hij meent te kennen. Dit is de enige veiligheid die hij gelooft te kunnen vinden. Zonder de wereld die hij gemaakt heeft, is hij een uitgestotene, dakloos en bang. Hij beseft niet dat hij juist hier echt bang is en dakloos eveneens, een uitgestotene, zo ver van huis en zo lang al rondzwervend, dat hij niet beseft dat hij vergeten is waarvandaan hij kwam, waarheen hij gaat en zelfs wie hij werkelijk is.Toch wordt hij op zijn eenzame, zinloze zwerftochten vergezeld door de gaven van God, zonder dat hij daar enig weet van heeft. Hij kan ze niet kwijtraken. Maar hij zal niet kijken naar wat hem gegeven is. Hij zwerft voort, zich bewust van de nutteloosheid die hij overal om zich heen ziet, terwijl hij merkt hoe het weinige dat hij heeft alleen maar slinkt, terwijl hij voortgaat op weg naar nergens. Toch zwerft hij verder in armoe en ellende, alleen, hoewel God hem vergezelt en een zo grote schat de zijne is dat de waarde van alles wat de wereld bevat wegvalt tegenover de grootsheid hiervan.Hij lijkt een zielige figuur, vermoeid en afgetobd, in vodden gehuld en met bloedende voeten, geschramd door de rotsige weg die hij bewandelt. Er is niemand die zich niet met hem vereenzelvigd heeft, want ieder die hier komt heeft het pad gevolgd dat hij volgt, en heeft mislukking en hopeloosheid gevoeld zoals hij die nu voelt. Maar is hij werkelijk tragisch, wanneer je ziet dat hij de weg volgt die hij gekozen heeft, en zich slechts hoeft te realiseren Wie hem vergezelt en zijn schatten hoeft te ontsluiten om vrij te zijn?Dit is het zelf dat jij gekozen hebt, dat jij gemaakt hebt als vervanging van de werkelijkheid. Dit is het zelf dat jij met je leven verdedigt tegen alle redelijkheid, ieder bewijs en alle getuigen met bewijsmateriaal dat aantoont dat jij dit niet bent. Jij bent doof voor hen. Je gaat verder op jouw gebaande weg, met je ogen neergeslagen uit vrees dat je misschien een glimp van de waarheid op zou vangen, verlost zou worden van zelfmisleiding en worden bevrijd.Je krimpt vol angst ineen, uit vrees dat je de aanraking van Christus op je schouder zou voelen en je Zijn zachte hand bemerken zou, die jou maant naar je geschenken te kijken. Hoe zou je dan jouw armoede in ballingschap kunnen verkondigen? Hij zou je doen lachen om dit beeld van jezelf. Waar blijft zelfmedelijden dan? En wat blijft er over van de hele tragedie die jij hebt proberen te construeren voor hem aan wie God alleen vreugde heeft toebedacht?Je oeroude angst is nu over je gekomen en gerechtigheid heeft jou eindelijk ingehaald. De hand van Christus heeft jouw schouder aangeraakt en je voelt dat jij niet alleen bent. Je denkt zelfs dat het ellendige zelf, waarvan je dacht dat jij dat was, misschien niet jouw Identiteit is. Misschien is Gods Woord waarachtiger dan het jouwe. Misschien zijn Zijn gaven aan jou wel echt. Misschien is Hij niet geheel om de tuin geleid door jouw plan om Zijn Zoon in diepe vergetelheid te houden, en zonder jouw Zelf de weg te gaan die jij gekozen hebt.Gods Wil verzet zich niet. Die is er eenvoudig. Het is God niet die jij gevangen hebt gezet in je plan jouw Zelf te verliezen. Hij heeft geen weet van een plan dat zo vreemd is aan Zijn Wil. Er was een nood die Hij niet begreep, waarop Hij een Antwoord gaf. Dat is alles. En jij aan wie dit Antwoord gegeven werd, hebt niets anders meer nodig.Nu leven we, want nu kunnen we niet sterven. Het verlangen naar de dood is beantwoord, en de blik die ernaar keek is nu vervangen door een visie die ziet dat jij niet bent wat je voorwendt te zijn. Er vergezelt jou Iemand die mild al jouw angsten beantwoordt met dit ene meedogende weerwoord: ‘Zo is het niet.' Hij wijst op alle gaven waarover jij beschikt, telkens wanneer de gedachte aan armoede jou benauwt, en spreekt van Zijn Gezelschap wanneer jij jezelf als bang en eenzaam ziet.Maar Hij herinnert jou aan nog iets anders wat jij vergeten was. Want Zijn aanraking heeft jou gemaakt zoals Hij. De gaven die jij hebt, zijn niet voor jou alleen. Wat Hij jou is komen aanbieden, moet jij nu leren geven. Dit is de les die Zijn geven in zich bergt, want Hij heeft jou verlost van de eenzaamheid die jij poogde te maken om je daarin te verschuilen voor God. Hij heeft je aan alle gaven herinnerd die God jou gegeven heeft. Ook maakt Hij duidelijk wat jouw wil wordt, wanneer jij deze gaven aanvaardt en erkent dat ze de jouwe zijn.De gaven zijn van jou, aan jouw zorg toevertrouwd om aan allen te geven die de eenzame weg verkozen hebben waaraan jij bent ontsnapt. Ze begrijpen niet dat ze slechts hun wensen volgen. Jij bent het die hen nu onderwijst. Want jij hebt van Christus geleerd dat er een andere weg is die ze kunnen gaan. Onderwijs hen door hun het geluk te laten zien dat tot diegenen komt die de aanraking van Christus voelen en Gods gaven erkennen. Laat verdriet jou niet verleiden om ontrouw te zijn aan wat jou is toevertrouwd.Jouw zuchten zullen nu een verraad zijn aan de hoop van hen die zich voor hun bevrijding tot jou wenden. Jouw tranen zijn die van hen. Als jij ziek bent, houd je slechts hun genezing tegen. Waar jij bang voor bent, leert hen alleen dat hun angsten gerechtvaardigd zijn. Jouw hand wordt de gever van de aanraking van Christus, jouw verandering van denken wordt het bewijs dat wie Gods gaven aanneemt, nooit onder iets lijden kan. Jou wordt toevertrouwd de wereld te bevrijden van pijn.Verraad haar niet. Word het levende bewijs van wat de aanraking van Christus iedereen kan geven. God heeft jou al Zijn gaven toevertrouwd. Getuig er in je blijdschap van hoezeer de denkgeest transformeert die ervoor kiest Zijn gaven te aanvaarden en de aanraking van Christus te voelen. Dat is jouw missie nu. Want God vertrouwt het geven van Zijn gaven toe aan allen die ze hebben ontvangen. Hij heeft Zijn vreugde met jou gedeeld. En nu ga jij die met de wereld delen.

LES 165Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.Wat anders doet deze wereld werkelijk lijken dan jouw eigen ontkenning van de waarheid die erachter ligt? Wat anders dan jouw denken over ellende en dood verduistert het volmaakte geluk en het eeuwige leven dat jouw Vader voor jou wil? En wat behalve illusie kan verbergen wat niet kan worden verhuld? Wat kan van jou weghouden wat jij al hebt behalve jouw eigen keuze om het niet te zien en te ontkennen dat het er is?De Gedachte van God heeft jou geschapen. Ze heeft jou niet verlaten en evenmin ben jij ooit maar een moment van haar gescheiden geweest. Ze behoort jou toe. Door haar leef je. Ze is jouw Bron van leven en houdt jou in eenheid met zich verenigd, en alles is één met jou omdat zij jou niet verlaten heeft. De Gedachte van God beschermt je, zorgt voor je, maakt je rustplaats zacht en effent je weg, en verlicht jouw denkgeest met liefde en geluk. Eeuwigheid en oneindig leven stralen in je denkgeest, omdat de Gedachte van God jou niet verlaten heeft en nog steeds bij jou vertoeft.Wie zou zijn veiligheid en vrede, zijn vreugde, zijn genezing en zijn innerlijke rust, zijn stille vredigheid en zijn kalm ontwaken afwijzen, als hij slechts inzag waar die verbleven? Zou hij zich niet onmiddellijk klaarmaken om daarheen te gaan waar ze te vinden zijn, en al het andere in vergelijking hiermee als waardeloos van de hand wijzen? En als hij ze gevonden heeft, zou hij er dan niet voor zorgen dat zij bij hem blijven en hij bij hen blijft?Wijs de Hemel niet af. Hij is van jou vandaag, mits je erom vraagt. Je hoeft niet te zien hoe groot de gave is of hoezeer je denken veranderd zal zijn, voor hij tot jou komt. Vraag om te ontvangen en hij wordt je gegeven. Hierin ligt overtuiging. Tot jij hem als het jouwe verwelkomt, blijft de onzekerheid. Maar God is rechtvaardig. Zekerheid is niet vereist om te ontvangen wat alleen jouw aanvaarding schenken kan.Vraag vol verlangen. Je hoeft niet zeker te zijn dat jij om het enige vraagt wat jij wilt. Maar wanneer je ontvangen hebt, zul jij zeker zijn dat je de schat hebt die jij altijd hebt gezocht. Waartegen zou je die dan willen ruilen? Wat zou jou er nu toe kunnen bewegen die uit jouw verrukte ogen te laten verdwijnen? Want wat jij dan ziet bewijst dat jij jouw blindheid voor de ziende ogen van Christus hebt verruild, dat jouw denkgeest afwijzing nu terzijde heeft gelegd, en hij de Gedachte van God als jouw erfgoed aanvaardt.Nu ligt alle twijfel achter je, is het eind van de reis verzekerd en verlossing jou gegeven. Nu ligt de macht van Christus in jouw denkgeest, om te genezen zoals jij genezen werd. Want nu ben je één van de verlossers van de wereld. Jouw bestemming ligt daar en nergens anders. Zou God toestaan dat Zijn Zoon eeuwig hongert door zijn afwijzing van het voedsel dat levensnoodzaak voor hem is? Overvloed huist in hem en ontbering kan hem niet afsnijden van Gods voedende Liefde, noch van zijn thuis.Oefen vandaag vol hoop. Want hoop is voorwaar gerechtvaardigd. Jouw twijfels zijn zonder betekenis, want God is zeker. En de Gedachte van Hem is nooit afwezig. Zekerheid moet ongetwijfeld in jou huizen, jij die Zijn gastheer bent. Deze cursus neemt alle twijfels weg die jij gesteld hebt tussen Hem en jouw zekerheid over Hem.We rekenen op God en niet op onszelf, om ons zekerheid te geven. En in Zijn Naam oefenen we, zoals Zijn Woord ons dat aangeeft. Zijn zekerheid ligt achter al onze twijfel. Zijn Liefde blijft aanwezig achter al onze angst. De Gedachte van Hem verblijft nog altijd achter alle dromen en in onze denkgeest, overeenkomstig Zijn Wil.

LES 164Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.Op welk ander tijdstip dan nú kan de waarheid worden herkend? Het heden is de enige tijd die er is. En dus gaan we vandaag, op dit ogenblik, nu, kijken naar wat er altijd is, niet in onze ogen, maar in de ogen van Christus. Hij kijkt voorbij de tijd en ziet de eeuwigheid daar weergegeven. Hij hoort de geluiden die de zinloze, drukke wereld produceert, maar Hij hoort ze vaag. Want voorbij dit alles hoort Hij het gezang van de Hemel en de Stem namens God helderder, betekenisvoller, dichterbij.De wereld vervaagt moeiteloos voor Zijn blik. Haar geluiden worden zwak. Een melodie van ver voorbij de wereld wordt almaar en almaar duidelijker: een aloude roep waarop Hij een aloud antwoord geeft. Je zult ze allebei herkennen, want het is slechts jouw antwoord op je Vaders Roep tot jou. Christus antwoordt voor je, als echo van jouw Zelf, waarbij Hij jouw stem gebruikt om Zijn vreugdevolle instemming te bieden en jouw bevrijding voor jou aanvaardt.Hoe heilig is je oefenen vandaag wanneer Christus jou Zijn blik schenkt en voor jou luistert, en in jouw naam de Roep beantwoordt die Hij hoort! Hoe rustig is de tijd die jij eraan geeft om met Hem door te brengen, voorbij de wereld. Hoe makkelijk zijn al je schijnbare zonden vergeten en wordt al je ellende niet meer herinnerd. Op deze dag wordt verdriet terzijde gelegd, want beelden en geluiden die van dichterbij dan de wereld komen, zijn helder voor jou die vandaag de gaven die Hij geeft, aanvaarden wil.Er is een stilte waarin de wereld niet kan binnendringen. Er is een aloude vrede die jij in je hart draagt en niet verloren hebt. Er is een gevoel van heiligheid in jou dat nooit door de gedachte aan zonde is beroerd. Dit alles zul jij je vandaag herinneren. Je trouwe oefenen vandaag zal zulke grote beloningen brengen, zo volkomen verschillend van alles wat jij vroeger hebt gezocht, dat je zult weten dat hier jouw schat is en hier jouw rust.Dit is de dag waarop vruchteloze inbeeldingen als een gordijn uiteengaan om te openbaren wat erachter ligt. Nu wordt wat daar werkelijk is, zichtbaar gemaakt, terwijl alle schaduwen die dit schenen te verbergen eenvoudigweg verzinken. Nu is het evenwicht hersteld en de weegschaal van het oordeel overgelaten aan Hem die naar waarheid oordeelt. En in Zijn oordeel zal een wereld zich in volmaakte onschuld voor jouw ogen ontvouwen. Nu zul jij die met de ogen van Christus zien. Nu is haar transformatie jou duidelijk.Broeder, deze dag is heilig voor de wereld. Jouw visie, die jou van ver voorbij alle dingen in de wereld werd gegeven, kijkt er in een nieuw licht op terug. En wat jij ziet, wordt de genezing en verlossing van de wereld. Wat waarde en wat geen waarde heeft wordt beide gezien en herkend als wat ze zijn. En wat jouw liefde waard is, ontvangt jouw liefde, terwijl er niets overblijft wat kan worden gevreesd.We zullen vandaag niet oordelen. We zullen slechts ontvangen wat ons gegeven wordt vanuit een oordeel dat voorbij de wereld is gevormd. Ons oefenen vandaag wordt ons dankgeschenk voor onze bevrijding van blindheid en ellende. Al wat we zien zal onze vreugde slechts vergroten, omdat de heiligheid ervan een weerspiegeling van de onze is. Wij zijn vergeven in de ogen van Christus, en heel de wereld is vergeven in die van ons. Wij zegenen de wereld wanneer we haar aanschouwen in het licht waarin onze Verlosser naar ons kijkt, en schenken haar de vrijheid die ons gegeven wordt door Zijn vergevende visie, niet de onze.Open het gordijn tijdens je oefening door eenvoudig alles los te laten wat je meent te wensen. Leg je futiele schatten weg, en laat een schone en open ruimte achter in jouw denkgeest waar Christus komen kan om jou de schat van verlossing te schenken. Hij heeft jouw hoogst heilige denkgeest nodig om de wereld te verlossen. Is dit doel niet waard het jouwe te zijn? Is de visie van Christus niet waard vóór alle onbevredigende doelen van de wereld te worden gezocht?Laat deze dag niet ongemerkt voorbijgaan zonder dat de gaven die hij voor je bevat jouw instemming en aanvaarding ontvangen. We kunnen de wereld veranderen als jij ze erkent. Misschien zie je de waarde niet die jouw acceptatie aan de wereld geeft. Maar dit wens je zeker: jij kunt nog vandaag alle lijden voor vreugde ruilen. Oefen serieus en het geschenk is het jouwe. Zou God je misleiden? Kan Zijn belofte falen? Kun jij zo weinig weigeren te geven, wanneer Zijn Hand volledige verlossing aanreikt aan Zijn Zoon?

LES 163Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.De dood is een gedachte die vele vormen aanneemt, vaak niet als zodanig herkend. Ze kan verschijnen als droefheid, angst, verontrusting of twijfel, als woede, ongelovigheid en gebrek aan vertrouwen, als bekommernis om lichamen, afgunst, en als alle vormen waarin de wens te zijn wat jij niet bent, jou kan komen verleiden. Al zulke gedachten zijn slechts de weerspiegeling van de aanbidding van de dood als verlosser en schenker van bevrijding.Als belichaming van de angst, als gastheer van de zonde, als de god van de schuldigen en de heer van alle illusies en misleidingen, lijkt het idee van de dood inderdaad machtig. Want hij houdt schijnbaar alles wat leeft in zijn verdorde hand, alle hoopvolle verwachtingen en wensen in zijn verwoestende greep, en alle doelen worden slechts gezien door zijn nietsziende ogen. De gebrekkigen, de hulpelozen en de zieken buigen zich voor zijn beeltenis neer en denken dat hij alleen werkelijk is, onontkoombaar, hun vertrouwen waard. Want hij alleen zal zeker komen.Alle dingen behalve de dood worden als onzeker beschouwd, als te snel verloren hoe moeilijk ze ook verworven werden, als onzeker in hun afloop, geneigd de hoop die ze eens wekten onvervuld te laten, en de smaak van stof en as in hun kielzog achterlatend, in plaats van aspiraties en van dromen. Maar op de dood wordt gerekend. Want hij zal met vaste tred komen wanneer de tijd voor zijn komst is aangebroken. Hij zal nooit nalaten alle leven als gijzelaar te nemen voor zichzelf.Zou jij voor afgoden zoals deze willen buigen? Hier wordt de kracht en macht van God Zelf gezien in een afgod gemaakt van stof. Hier wordt de tegenpool van God uitgeroepen tot heer van heel de schepping, sterker dan Gods Wil ten leven, de oneindigheid van de liefde en de volmaakte, onveranderlijke bestendigheid van de Hemel. Hier wordt de Wil van de Vader en de Zoon uiteindelijk verslagen en onder de grafsteen ter ruste gelegd die de dood geplaatst heeft op het lichaam van de heilige Zoon van God.Onheilig in de nederlaag, is hij geworden tot wat de dood wilde dat hij was. Zijn grafschrift, door de dood zelf geschreven, geeft hem geen naam, want hij is tot stof vergaan. Het luidt alleen: ‘Hier ligt een getuige voor de dood van God.' En dit schrijft de dood telkens en telkens weer terwijl zijn aanbidders almaar instemmen, en neerknielend fluisteren ze, met hun voorhoofd op de grond, vol angst dat dit zo is.Het is onmogelijk de dood in enige vorm te aanbidden en tegelijk er enkele andere uit te kiezen die je niet koesteren maar juist vermijden wilt, terwijl jij nog steeds in de rest gelooft. Want de dood is totaal. Ofwel alle dingen sterven, of anders leven ze en kunnen niet sterven. Er is geen compromis mogelijk. Want hier zien we weer een onmiskenbaar standpunt dat we moeten accepteren, willen we innerlijk gezond zijn: wat één gedachte totaal tegenspreekt kan niet waar zijn, tenzij bewezen is dat het tegendeel onwaar is.Het idee van de dood van God is zo absurd dat zelfs waanzinnigen moeite hebben het te geloven. Want het houdt in dat God eens levend was en op de een of andere manier omkwam, blijkbaar gedood door hen die niet wilden dat Hij bleef leven. Hun sterkere wil kon over de Zijne triomferen, en zo is het eeuwige leven bezweken voor de dood. En met de Vader stierf eveneens de Zoon.De aanbidders van de dood zijn bang misschien. En toch, kunnen gedachten als deze angstaanjagend zijn? Als ze zagen dat wat ze geloven niets anders is dan dit, zouden ze onmiddellijk zijn bevrijd. En jij toont hun dit vandaag. Er is geen dood en wij verwerpen die nu in iedere vorm, omwille van hun verlossing alsook de onze. God heeft de dood niet gemaakt. Daarom moet elke vorm die hij aanneemt een illusie zijn. Dit is het standpunt dat we vandaag innemen. En het is ons gegeven voorbij de dood te kijken en het leven erachter te zien.Onze Vader, zegen onze ogen vandaag. Wij zijn Uw boodschappers en we willen naar de schitterende weerspiegeling van Uw Liefde kijken die in alles straalt. Wij leven en bewegen in U alleen. Wij zijn niet gescheiden van Uw eeuwige leven. Er is geen dood, want dood is niet Uw Wil. En wij vertoeven waar U ons hebt geplaatst, in het leven dat wij delen met U en met al wat leeft, om voor eeuwig zoals U en deel van U te zijn. Wij aanvaarden Uw Gedachten als de onze, en onze wil is eeuwig één met die van U. Amen.

LES 162Ik ben zoals God mij geschapen heeft.Deze ene gedachte, stevig in de denkgeest vastgehouden, zal de wereld verlossen. We zullen dit van tijd tot tijd herhalen, wanneer we een nieuwe leerfase binnengaan. Naarmate je vordert, zal het veel meer voor jou gaan betekenen. Deze woorden zijn heilig, want het zijn de woorden die God als antwoord gaf op de wereld die jij hebt gemaakt. Hierdoor verdwijnt ze, en alle dingen die in haar mistige wolken en ijle illusies worden gezien, vervliegen wanneer deze woorden worden gesproken. Want ze komen van God.Hier is het Woord waardoor de Zoon zijn Vaders geluk, Zijn Liefde en Zijn compleetheid werd. Hier wordt de schepping verkondigd en geëerd zoals ze is. Er is geen droom die niet door deze woorden wordt verjaagd, geen gedachte aan zonde en geen illusie die de droom bevat, die niet zal vervluchtigen ten overstaan van hun macht. Zij zijn de bazuin van het ontwaken die over heel de wereld schalt. De doden ontwaken in antwoord op haar roep. En de levenden die deze klank horen, zullen de dood nimmer aanschouwen.Waarlijk heilig is hij die deze woorden tot de zijne maakt, met deze woorden in zijn denkgeest opstaat, ze zich de hele dag door herinnert en ze ‘s avonds met zich meeneemt als hij slapen gaat. Zijn dromen zijn gelukkig, zijn rust is gewaarborgd, zijn veiligheid zeker en zijn lichaam genezen, omdat hij slaapt en waakt met altijd de waarheid voor ogen. Hij zal de wereld verlossen omdat hij, telkens wanneer hij de woorden van de waarheid oefent, de wereld geeft wat hij ontvangt.Vandaag oefenen we op een eenvoudige manier. Want de woorden die we gebruiken zijn machtig, en hebben geen gedachten naast zich nodig om de denkgeest te veranderen van hem die ze gebruikt. Zo volkomen wordt die veranderd, dat hij nu de schatkamer wordt waarin God al Zijn gaven en al Zijn Liefde plaatst om aan heel de wereld te worden uitgedeeld, vermeerderd door te geven, compleet gehouden omdat hij onbeperkt deelt. En zo leer jij te denken met God. De visie van Christus heeft jou het zicht teruggegeven door jouw denkgeest te redden.We eren jou vandaag. Jou komt het recht toe op de volmaakte heiligheid die je nu aanvaardt. Met deze aanvaarding wordt verlossing naar iedereen gebracht, want wie kan nog zonde koesteren wanneer een heiligheid als deze de wereld gezegend heeft? Wie kan nog wanhopen wanneer volmaakte vreugde de jouwe is, voor allen beschikbaar als remedie tegen ellende en verdriet, tegen alle gevoel van verlies, een remedie voor volledige ontsnapping aan zonde en schuld?En wie zou nu niet een broeder willen zijn voor jou, jij, zijn bevrijder en verlosser? Wie kan nog nalaten jou met een liefdevolle uitnodiging te verwelkomen in zijn hart, verlangend om zich te verenigen met iemand in heiligheid aan hem gelijk? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Deze woorden verjagen de nacht, en de duisternis is voorbij. Het licht is gekomen vandaag om de wereld te zegenen. Want jij hebt de Zoon van God herkend, en in die herkenning ligt de herkenning van de wereld.

LES 161Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.Vandaag oefenen we op een andere manier en nemen we stelling tegen onze woede, opdat onze angsten mogen verdwijnen om voor liefde ruimte te maken. Hier is verlossing, in de eenvoudige woorden waarin we met het idee van vandaag oefenen. Hier is het antwoord op verleiding, dat nooit kan nalaten de Christus daar welkom te heten waar angst en woede tevoren de overhand hadden. Hier wordt de Verzoening compleet gemaakt, wordt veilig aan de wereld voorbijgegaan en de Hemel nu hersteld. Hier is het antwoord van de Stem namens God.Totale abstractie is de natuurlijke hoedanigheid van de denkgeest. Maar een deel ervan is nu onnatuurlijk. Het beziet niet alles als één. Het ziet in plaats daarvan slechts fragmenten van het geheel, want alleen zo kon het de partiële wereld bedenken die jij ziet. Het doel van al het zien is jou te tonen wat jij wenst te zien. Al het horen brengt jouw denkgeest slechts de geluiden die hij horen wil.Zo werden specifieke vormen gemaakt. En nu moeten we specifieke vormen gebruiken bij het oefenen. We geven ze over aan de Heilige Geest, zodat Hij ze benutten kan voor een doel dat verschilt van wat wij eraan hebben toegekend. Toch kan Hij slechts gebruiken wat wij hebben gemaakt, om ons vanuit een ander gezichtspunt te onderwijzen, zodat we in alles een andere toepassing kunnen zien.Eén broeder is alle broeders. Elke denkgeest omvat alle denkgeesten, want elke denkgeest is één. Dat is de waarheid. Maar maken deze gedachten de betekenis van de schepping duidelijk? Brengen deze woorden volmaakte duidelijkheid met zich mee voor jou? Wat anders kunnen ze lijken dan lege klanken, mooi misschien, juist qua gevoel, maar fundamenteel niet begrepen, noch begrijpelijk. De denkgeest die zichzelf geleerd heeft concreet te denken, kan abstractie niet langer vatten in de zin dat ze alomvattend is. We moeten een weinig zien, opdat we veel leren.Voor ons gevoel lijkt het ‘t lichaam te zijn dat onze vrijheid beperkt, ons doet lijden, en tenslotte ons leven uitdooft. Maar lichamen zijn slechts symbolen voor een concrete vorm van angst. Angst zonder symbolen vraagt niet om een reactie, want symbolen kunnen voor het betekenisloze staan. Liefde heeft geen symbolen nodig, omdat ze waar is. Maar angst hecht zich aan specifieke zaken, omdat hij onwaar is.Lichamen vallen aan, denkgeesten niet. Deze gedachte doet zeker terugdenken aan ons tekstboek, waar deze herhaaldelijk wordt benadrukt. Dit is de reden waarom lichamen gemakkelijk een symbool worden van angst. Er is je vele keren dringend aangeraden om verder dan het lichaam te kijken, want de aanblik ervan brengt het symbool van de ‘vijand' van de liefde naar voren, welke door Christus' visie niet wordt gezien. Het lichaam is het doelwit van aanval, want niemand denkt dat hij een denkgeest haat. Maar wat anders dan de denkgeest zet het lichaam tot de aanval aan? En wat anders dan wat denkt aan angst zou de zetel van angst kunnen zijn?Haat is specifiek. Er moet iets zijn om aan te vallen. Een vijand moet in zo'n vorm worden waargenomen dat hij aangeraakt, gezien, gehoord, en uiteindelijk gedood kan worden. Wanneer ergens haat op rust, roept die even stellig om de dood als Gods Stem verkondigt dat er geen dood is. Angst is onverzadigbaar, verteert alles waar zijn oog op valt, ziet zichzelf in alles, en is daarom gedwongen om zich tegen zichzelf te keren en om te vernietigen.Wie een broeder als een lichaam ziet, ziet hem als symbool van angst. En hij zal aanvallen, omdat wat hij ziet zijn eigen angst is, buiten hemzelf, klaar om aan te vallen en luidkeels huilend om zich weer met hem te verenigen. Vergis je niet in de intensiteit van de razernij die door geprojecteerde angst onvermijdelijk de kop op steekt. Hij briest in toorn, en klauwt in de lucht, in de hysterische hoop dat hij zijn maker kan bereiken en verslinden.Dit zien de ogen van het lichaam in iemand die door de Hemel wordt gekoesterd, door de engelen wordt bemind en door God volmaakt geschapen is. Dit is zijn werkelijkheid. En in de visie van Christus wordt zijn beminnelijkheid in zo'n heilige en zo'n prachtige vorm weerspiegeld dat jij je nauwelijks weerhouden kunt aan zijn voeten neer te knielen. Maar in plaats daarvan neem je zijn hand, want jij bent zoals hij in de ogen die hem zo zien. Door een aanval op hem ben jij je eigen vijand, want je zult dan niet zien dat in zijn handen jouw verlossing ligt. Vraag hem alleen hierom en hij zal jou die geven. Vraag hem niet een symbool voor jouw angst te zijn. Zou je willen vragen dat liefde zichzelf vernietigt? Of wil jij dat ze aan jou wordt geopenbaard en je bevrijdt?Vandaag oefenen we in een vorm die we al eerder hebben beproefd. Je bereidheid is nu meer binnen handbereik en je komt vandaag nader tot de visie van Christus. Als je vastbesloten bent die te bereiken, zal dat jou lukken vandaag. En als je er eenmaal in bent geslaagd, zul jij niet bereid zijn de getuigen te aanvaarden die de ogen van je lichaam oproepen. Wat je zult zien, zal jou aloude melodieën toezingen die jij je herinneren zult. Jij bent niet vergeten in de Hemel. Wil jij je die dan niet herinneren?Kies één broeder uit, als symbool voor alle anderen, en vraag hem om verlossing. Zie hem eerst zo duidelijk als je kunt, in dezelfde vorm als die je gewend bent. Zie zijn gezicht, zijn handen en voeten, zijn kleding. Kijk hoe hij glimlacht, en zie de vertrouwde gebaren die hij zo regelmatig maakt. Denk dan hieraan: wat je nu ziet, verbergt voor jou de aanblik van iemand die jou al je zonden kan vergeven, wiens heilige handen de spijkers kunnen verwijderen die de jouwe doorboren, en die de doornenkroon kan wegnemen die jij op je bloedende hoofd hebt geplaatst. Vraag hem het volgende, zodat hij jou kan bevrijden:Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God. Ik wil je met de ogen van Christus aanschouwen, en mijn volmaakte zondeloosheid in jou zien.En Hij op Wie jij een beroep doet, zal antwoorden. Want Hij zal de Stem namens God in jou horen, en antwoorden in jouw stem. Aanschouw hem nu, die jij als louter vlees en beenderen hebt gezien, en besef dat Christus tot jou is gekomen. Het idee van vandaag vormt jouw zekere middel ter ontsnapping aan woede en angst. Zorg ervoor dat je het onmiddellijk gebruikt, mocht je in de verleiding komen een broeder aan te vallen en in hem het symbool van jouw angst te zien. En je zult hem plotseling veranderd zien van vijand in verlosser, van de duivel in Christus.

LES 160Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.Angst is een vreemdeling op de wegen der liefde. Vereenzelvig je met angst en je zult voor jezelf een vreemde zijn. En dus ben jij aan jezelf onbekend. Wat jouw Zelf is, blijft een buitenstaander voor het deel van jou dat meent dat het werkelijk is maar anders dan jijzelf. Wie kan in zulke omstandigheden bij zinnen zijn? Wie anders dan een gek zou kunnen geloven dat hij is wat hij niet is, en tegen zichzelf oordelen?Er is een vreemdeling in ons midden die van een idee stamt zo wezensvreemd aan de waarheid, dat hij een andere taal spreekt, naar een wereld kijkt waar de waarheid geen weet van heeft, en datgene begrijpt wat de waarheid als onzinnig beschouwt. Nog vreemder is het dat hij niet beseft tot wie hij komt en toch volhoudt dat zijn huis hem toebehoort, terwijl hij die er thuis is, nu een buitenstaander wordt. En toch, hoe makkelijk zou het zijn te zeggen: ‘Dit is mijn huis. Hier hoor ik thuis, en ik ga niet weg omdat een gek me dat gebiedt.'Wat is de reden om dit niet te zeggen? Wat kan de reden anders zijn dan dat jij deze vreemdeling binnen had genodigd om jouw plaats in te nemen en jou een vreemde voor jezelf te laten zijn? Niemand zou zichzelf zo nodeloos uit zijn huis laten verdringen als hij niet dacht dat er een ander huis bestond, meer naar zijn smaak.Wie is de vreemdeling? Is het angst of ben jij het die ongeschikt is voor de woning die God Zijn Zoon heeft toebereid? Is angst het Zijne, naar Zijn gelijkenis geschapen? Is het angst die liefde compleet maakt en door haar wordt gecompleteerd? Er is geen woning die liefde én angst kan huisvesten. Ze kunnen niet naast elkaar bestaan. Als jij werkelijk bent, dan moet angst wel een illusie zijn. En als angst werkelijk is, dan besta jij niet eens.Hoe eenvoudig dan laat het vraagstuk zich oplossen. Wie angst voelt, heeft slechts zichzelf ontkend en gezegd: ‘Ik ben de vreemdeling hier. En dus laat ik mijn huis over aan iemand die meer op mij lijkt dan ikzelf, en geef hem alles wat ik dacht dat mij toebehoorde.' Nu is hij noodgedwongen verbannen, niet wetend wie hij is, onzeker over alles behalve dit: dat hij zichzelf niet is, en dat zijn huis hem is ontzegd.Waar zoekt hij nu naar? Wat kan hij vinden? Wie zichzelf een vreemde is, kan geen thuis vinden waar hij ook zoekt, want hij heeft zijn terugkeer onmogelijk gemaakt. Hij is de weg kwijt, tenzij een wonder hem op het spoor komt en hem toont dat hij nu geen vreemdeling is. Het wonder zal komen. Want in zijn huis verblijft nog altijd zijn Zelf. Het heeft geen vreemdeling binnen genodigd en heeft geen wezensvreemde gedachte aangezien voor Zichzelf. En Het zal het Zijne tot zich roepen in de erkenning van wat het Zijne is.Wie is de vreemdeling? Is hij niet degene die niet geroepen wordt door jouw Zelf? Je bent nu niet in staat deze vreemdeling in je midden te herkennen, want je hebt aan hem je rechtmatige plaats afgestaan. Toch is jouw Zelf even zeker van het Zijne als God is van Zijn Zoon. Hij kan niet in verwarring verkeren over de schepping. Hij is zeker van wat Hem toebehoort. Geen vreemdeling kan tussen Zijn kennis en de werkelijkheid van Zijn Zoon in staan. Hij weet niet van vreemdelingen. Hij is zeker van Zijn Zoon.Gods zekerheid volstaat. Wie Hij Zijn Zoon weet, hoort thuis waar Hij Zijn Zoon voor eeuwig heeft geplaatst. Hij gaf jou antwoord die vraagt: ‘Wie is de vreemdeling?' Hoor hoe Zijn Stem jou rustig en beslist verzekert dat jij geen vreemde voor je Vader bent, noch dat jouw Schepper tot een vreemde voor jou is gemaakt. Wie God verbonden heeft, blijven voor eeuwig één, thuis in Hem, Hemzelf niet vreemd.Vandaag zeggen we dank dat Christus gekomen is om in de wereld te zoeken naar wat Hem toebehoort. Zijn visie ziet geen vreemden, maar aanschouwt de Zijnen en verenigt zich vreugdevol met hen. Zij zien Hem als een vreemde, want ze herkennen zichzelf niet. Maar wanneer ze Hem welkom heten, herinneren zij het zich. En Hij leidt hen weer met zachte hand naar huis, waar zij thuishoren.Niet één wordt er door Christus vergeten. Niet één brengt Hij jou niet in herinnering, opdat jouw thuis volledig en volmaakt mag zijn zoals het werd gegrondvest. Hij heeft jou niet vergeten. Maar jij zult je Hem niet herinneren totdat je naar allen kijkt zoals Hij. Wie zijn broeder verloochent, verloochent Hem, en weigert zo de gave van het zien te aanvaarden waardoor zijn Zelf duidelijk wordt herkend, zijn thuis wordt herinnerd en verlossing komt.

LES 159Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb.Niemand kan geven wat hij niet ontvangen heeft. Iets geven vereist eerst dat jij het in eigen bezit hebt. Hierin stemmen de wetten van de Hemel en de wereld overeen. Maar hier ook lopen ze uiteen. De wereld gelooft dat je iets moet vasthouden om het te bezitten. Verlossing onderwijst anders. Geven is de manier waarop jij inziet dat je ontvangen hebt. Het is het bewijs dat wat jij hebt van jou is.Je begrijpt dat je genezen bent, wanneer je genezing geeft. Je aanvaardt dat vergeving in jouzelf volbracht is, wanneer jij vergeeft. Je herkent je broeder als jezelf en aldus zie je dat jij heel bent. Er is geen wonder dat jij niet kunt geven, want ze zijn jou allemaal gegeven. Ontvang ze nu door de schatkamer van je denkgeest te openen waarin ze liggen opgetast en door ze weg te geven.De visie van Christus is een wonder. Ze komt van ver voorbij zichzelf, want ze weerspiegelt eeuwige liefde en de wedergeboorte van een liefde die nooit sterft, maar verborgen werd gehouden. De visie van Christus is een weergave van de Hemel, want ze ziet een wereld die zo op de Hemel lijkt dat wat God volmaakt geschapen heeft erin kan worden weerspiegeld. De troebele spiegel die de wereld jou voorhoudt, kan alleen maar verwrongen beelden in gebroken stukken laten zien. De werkelijke wereld is een weergave van de onschuld van de Hemel.De visie van Christus is het wonder waarin alle wonderen ontstaan. Ze is hun bron en blijft bij elk wonder dat jij geeft, en blijft toch van jou. Het is de band die gever en ontvanger hier op aarde in uitbreiding verenigt, zoals ze in de Hemel één zijn. Christus ziet in niemand zonde. En in Zijn ogen zijn de zondelozen één. Hun heiligheid werd hun gegeven door Zijn Vader en door Hemzelf.De visie van Christus is de brug tussen de twee werelden. En je kunt veilig op de kracht daarvan vertrouwen om jou van deze wereld naar een wereld te laten dragen die door vergeving geheiligd is. Dingen die hier heel stevig lijken, zijn daar slechts schaduwen: doorzichtig, vaag zichtbaar, soms vergeten, en nooit in staat het licht te verduisteren dat erachter schijnt. Waarneming heeft haar heiligheid hervonden, en de blinden kunnen zien.Dit is de ene gave van de Heilige Geest: de schatkamer waarop jij in volmaakte zekerheid een beroep kunt doen voor alles wat kan bijdragen tot jouw geluk. Het is hier allemaal al neergelegd. Het kan allemaal ontvangen worden door wie er slechts om vraagt. Hier is de deur nooit op slot, en niemand wordt zijn geringste verzoek of zijn dringendste behoefte ontzegd. Er is geen ziekte die niet reeds is genezen, geen gebrek waaraan niet is voldaan, geen behoefte die niet is vervuld binnen deze gouden schatkamer van Christus.Hier herinnert de wereld zich wat verloren is gegaan toen ze werd gemaakt. Want hier wordt ze hersteld, weer nieuw gemaakt, maar in een ander licht. Wat de haard van zonde had moeten zijn, wordt het centrum van verlossing en de bakermat van genade, waar zij die lijden een welkom en genezing vinden. Niemand zal worden weggestuurd van dit nieuwe thuis waar zijn verlossing wacht. Niemand is een vreemde voor hem. Niemand vraagt iets van hem behalve het geschenk dat zijn welkom door hem wordt aanvaard.De visie van Christus is de heilige grond waarin de lelies van vergeving wortelen. Dit is hun thuis. Ze kunnen van hier naar de wereld worden teruggebracht, maar ze kunnen nooit groeien in haar schrale en ondiepe grond. Ze hebben het licht, de warmte en de weldadige zorgen nodig waarin de barmhartigheid van Christus voorziet. Ze hebben de liefde nodig waarmee Hij naar ze kijkt. En ze worden Zijn boodschappers, die geven zoals zij hebben ontvangen.Neem uit Zijn schatkamer, opdat haar schatten mogen toenemen. Zijn lelies verlaten hun thuis niet wanneer ze naar de wereld mee terug worden genomen. Hun wortels blijven. Ze verlaten hun bron niet, maar dragen de weldadigheid ervan met zich mee en veranderen de wereld in een tuin zoals die vanwaar zij gekomen zijn en waarheen zij nog sterker geurend terugkeren. Nu zijn ze dubbel gezegend. De boodschappen die zij van Christus brachten, zijn bezorgd en aan ze teruggegeven. En zij geven die met blijdschap aan Hem terug.Aanschouw de schat aan wonderen die voor jou klaarstaat om te geven. Ben jij deze gave niet waard, als God bepaald heeft dat die jou gegeven wordt? Oordeel niet over Gods Zoon, maar volg de weg die Hij heeft gebaand. Christus heeft de droom van een vergeven wereld gedroomd. Het is Zijn gave waardoor een zachte overgang kan worden gemaakt van dood naar leven, van hopeloosheid naar hoop. Laten wij een ogenblik met Hem dromen. Zijn droom doet ons ontwaken tot de waarheid. Zijn visie verschaft de middelen om terug te keren naar onze nooit verloren en eeuwigdurende heiligheid in God.

LES 158Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.Wat is jou gegeven? De kennis dat jij een denkgeest bent, in de Denk geest en zuiver denkgeest, voor eeuwig zonder zonde, volkomen zonder angst, omdat jij uit liefde werd geschapen. Je hebt jouw Bron niet verlaten, want jij bent nog steeds zoals je werd geschapen. Dit werd jou gegeven als kennis die je niet kwijt kunt raken. Het werd eveneens aan elk levend wezen gegeven, want door die kennis alleen leeft het.Jij hebt dit alles ontvangen. Er is niemand die op aarde leeft die dit niet ontvangen heeft. Het is niet deze kennis die jij geeft, want dat is wat de schepping heeft gegeven. Dit alles kan niet worden geleerd. Wat moet jij dan vandaag leren geven? Onze les van gisteren bracht een thema naar voren dat je in het begin van het tekstboek vinden kunt. Ervaring kan niet rechtstreeks worden gedeeld op de manier waarop dat met visie kan. De openbaring dat de Vader en de Zoon één zijn zal mettertijd tot iedere denkgeest komen. Toch wordt dat tijdstip door de denkgeest zelf bepaald, en niet onderwezen.Het tijdstip is al vastgesteld. Het lijkt totaal willekeurig. Toch is er geen stap langs de weg die iemand slechts toevallig zet. Die is al door hem gezet, hoewel hij nog niet op weg is gegaan. Want het lijkt slechts zo dat de tijd één richting uitgaat. We ondernemen slechts een reis die al voorbij is. Toch schijnt ze een toekomst te hebben die ons nog onbekend is.Tijd is een kunstgreep, een goocheltoer, een immense illusie waarin figuren als bij toverslag komen en gaan. Toch zit er een plan achter alle verschijningsvormen dat niet verandert. Het draaiboek is geschreven. Wannéér ervaring een eind komt maken aan jouw twijfelen staat vast. Want wij zien de reis slechts vanaf het punt waarop ze eindigde en kijken erop terug, terwijl we ons inbeelden dat we haar nog eens maken; en we zien mentaal opnieuw wat is voorbijgegaan.Een leraar geeft geen ervaring, omdat hij die niet heeft geleerd. Ze heeft zich aan hem geopenbaard op haar vastgestelde tijd. Maar visie is zijn geschenk. Die kan hij rechtstreeks geven, want de kennis van Christus is niet verloren, omdat Hij een visie heeft die Hij aan ieder geven kan die erom vraagt. De Wil van de Vader en de Zijne zijn verenigd in kennis. Maar er is een visie die de Heilige Geest ziet omdat de Denkgeest van Christus haar ook aanschouwt.Hier vindt de vereniging plaats van de wereld van twijfel en schaduw met het ontastbare. Hier wordt een rustige plaats in de wereld geheiligd door vergeving en liefde. Hier worden alle tegenstrijdigheden verzoend, want hier eindigt de reis. Ervaring – niet geleerd, niet onderwezen, niet gezien – is er eenvoudigweg. Dit ligt voorbij ons doel, want het overstijgt wat moet worden bereikt. Onze betrokkenheid geldt de visie van Christus. Die kunnen we bereiken.De visie van Christus kent één wet. Ze kijkt niet naar een lichaam en verwart het niet met de Zoon die God geschapen heeft. Ze aanschouwt een licht voorbij het lichaam, een idee voorbij wat kan worden aangeraakt, een zuiverheid die niet getemperd wordt door vergissingen, beklagenswaardige fouten, en angstige gedachten over schuld voortvloeiend uit dromen over zonde. Ze ziet geen afscheiding. En ze kijkt naar iedereen, naar elke omstandigheid, alle voorvallen en alle gebeurtenissen, zonder de gering ste verflauwing van het licht dat ze ziet.Dit kan onderwezen worden, en moet dat ook door allen die haar willen bereiken. Dit vereist slechts het inzicht dat de wereld niets kan geven wat hiermee in waarde ook maar in de verste verte kan worden vergeleken, noch een doel kan stellen dat niet gewoon verdwijnt zodra dit waargenomen is. En dit geef jij vandaag: zie niemand als een lichaam. Begroet hem als de Zoon van God die hij is, en erken dat hij in heiligheid één is met jou.Aldus zijn zijn zonden hem vergeven, want Christus heeft de visie die de macht heeft aan alle zonden voorbij te zien. Door Zijn vergeving zijn ze verdwenen. Onopgemerkt door de Ene verdwijnen ze eenvoudig, omdat een visie van de heiligheid die daarachter ligt, hun plaats in komt nemen. Het doet er niet toe welke vorm ze aannamen, noch hoe kolossaal ze leken, noch wie door hen gekwetst scheen te zijn. Ze bestaan niet meer. En alle gevolgen die ze schenen te hebben, zijn met hen verdwenen, ongedaan gemaakt, om nooit meer te worden veroorzaakt.Aldus leer jij te geven zoals je ontvangt. En aldus beziet de visie van Christus ook jou. Deze les is niet moeilijk te leren, als jij je herinnert dat jij in je broeder alleen jezelf ziet. Als hij in zonde verloren is, moet jij dat ook zijn; als jij licht in hem ziet, zijn jouw zonden door jezelf vergeven. Elke broeder die jij vandaag ontmoet, verschaft je een nieuwe kans om de visie van Christus over jou te laten schijnen en je de vrede van God te schenken.Het doet niet ter zake wanneer de openbaring komt, want die behoort niet toe aan de tijd. Toch heeft de tijd nog één geschenk te geven waarin ware kennis op zo'n nauwkeurige manier weerspiegeld wordt dat haar beeld haar ongeziene heiligheid deelt, en haar gelijkenis straalt van haar onsterfelijke liefde. We oefenen vandaag in het zien met de ogen van Christus. En door de heilige gaven die wij geven, beziet de visie van Christus ook onszelf.

LES 157Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.Dit is een dag van stilte en vertrouwen. Het is een speciale tijd van belofte in de opeenvolging van je dagen. Het is een tijd die de Hemel apart heeft gezet om met haar stralen te verlichten, en om een tijdloos licht te werpen op deze dag waarop echo's van de eeuwigheid worden gehoord. Deze dag is heilig, want hij luidt een nieuwe ervaring in, een ander soort gevoel en gewaarzijn. Je hebt lange dagen en nachten doorgebracht met het verheerlijken van de dood. Vandaag leer jij de vreugde van het leven voelen.Dit is een nieuw beslissend keerpunt in het leerplan. We voegen nu een nieuwe dimensie toe, een frisse ervaring die een licht werpt op alles wat we al hebben geleerd en die ons voorbereidt op wat ons nog te leren staat. Ze brengt ons bij de deur waar ons leren ophoudt, en we vangen een glimp op van wat voorbij de uiterste reikwijdte ligt van wat met leren nog kan worden bereikt. Ze laat ons hier een ogenblik, en we gaan aan haar voorbij, zeker van onze richting en van ons enige doel.Vandaag zal het jou gegeven zijn een vleugje Hemel te ervaren, hoewel je naar het pad van leren terug zult keren. Toch ben je onderhand ver genoeg gevorderd om voldoende verandering aan te brengen in de tijd om boven zijn wetten uit te kunnen stijgen, en een poosje de eeuwigheid in te gaan. Dit zul je in toenemende mate leren doen, nu elke les, mits trouw herhaald, jou sneller naar deze heilige plek brengt en je een ogenblik aan jouw Zelf overlaat.Hij zal jouw oefenen leiden vandaag, want waar jij nu om vraagt, is wat Hij wil. En nu je deze dag jouw wil verenigd hebt met die van Hem, moet wat jij vraagt je wel gegeven worden. Niets anders dan het idee van vandaag is nodig om jouw denkgeest te verlichten en hem te laten rusten in stille verwachting en in rustige vreugde, waarin jij snel de wereld achter je laat.Vanaf deze dag neemt jouw dienaarschap een oprechte toewijding aan en een gloed die van jouw vingertoppen uitgaat naar hen die jij aanraakt, en hen zegent naar wie jij kijkt. Een visie bereikt ieder die jij ontmoet en ieder aan wie jij denkt, of die denkt aan jou. Want jouw ervaring van vandaag zal jouw denkgeest zodanig transformeren, dat hij de toetssteen wordt voor Gods heilige Gedachten.Jouw lichaam zal vandaag geheiligd worden, want zijn enig doel is nu de visie van wat jij deze dag ervaart uit te dragen om daarmee de wereld te verlichten. We kunnen een ervaring als deze niet rechtstreeks geven. Toch laat ze een visie in onze ogen achter die we iedereen kunnen aanbieden, opdat hij des te eerder tot dezelfde ervaring komen kan waarin de wereld in alle rust vergeten wordt en de Hemel voor een tijdje wordt herinnerd.Naarmate deze ervaring toeneemt en alle andere doelen van weinig waarde worden, raakt de wereld waar je naar terug zult keren een beetje dichter bij het einde van de tijd, een beetje meer zoals de Hemel in haar aspecten, een beetje dichter bij haar bevrijding. En jij die haar licht brengt, zal het licht met meer zekerheid en de visie duidelijker gaan zien. De tijd zal komen dat jij niet in dezelfde vorm terug zult keren als waarin je nu verschijnt, want je zult die niet meer nodig hebben. Maar nu heeft hij een doel, dat hij goed zal dienen.Vandaag zullen we een koers gaan volgen waarvan jij zelfs niet hebt gedroomd. Maar de Heilige, de Gever van gelukkige dromen des levens, de Vertaler van waarneming in waarheid, de heilige Gids naar de Hemel die jou gegeven is, heeft deze reis, die je vandaag maakt en aanvangt, voor jou gedroomd, met de ervaring die deze dag jou aanreikt opdat ze de jouwe kan zijn.Nu zullen we ingaan tot Christus' Tegenwoordigheid, sereen ons van niets anders bewust dan van Zijn stralend gelaat en Zijn volmaakte Liefde. De visie van Zijn gelaat zal bij jou blijven, maar er zal een ogenblik komen dat alle visie overstijgt, zelfs deze, de heiligste. Dit zul je nooit onderwijzen, want je hebt dit niet door leren verworven. Toch spreekt de visie over je herinnering van wat jij dat ogenblik wist, en zeker opnieuw zult weten.

LES 156Ik ga met God in volmaakte heiligheid.Het idee van vandaag stelt slechts de eenvoudige waarheid vast die de gedachte aan zonde onmogelijk maakt. Het belooft dat schuld geen oorzaak heeft, en daarom niet bestaat. Dit volgt stellig uit de basisgedachte die in het tekstboek zo vaak wordt vermeld: ideeën verlaten niet hun bron. Als dit waar is, hoe kun jij dan los van God staan? Hoe zou jij, alleen en gescheiden van jouw Bron, door de wereld kunnen gaan?We zijn niet inconsequent in de gedachten die we in ons leerplan presenteren. De waarheid moet door en door waar zijn, wil ze waar zijn. Ze kan zichzelf niet tegenspreken, noch in bepaalde delen onzeker en in andere zeker zijn. Jij kunt niet los van God door de wereld gaan, omdat jij zonder Hem niet kunt bestaan. Hij is dat wat jouw leven is. Waar jij bent, is Hij. Er is één leven. Dat leven deel jij met Hem. Niets kan losstaan van Hem en desondanks leven.Maar waar Hij is, moet zowel heiligheid als leven zijn. Er is geen eigenschap van Hem die niet wordt gedeeld door alles wat leeft. Wat leeft is heilig zoals Hijzelf, want wat Zijn leven deelt, maakt deel uit van Heiligheid en kan net zomin zondig zijn als de zon kan besluiten van ijs te zijn, de zee kan kiezen los van water te bestaan, of het gras te groeien met zijn wortels zwevend in de lucht.Er is een licht in jou dat niet kan doven, waarvan de aanwezigheid zo heilig is dat de wereld wordt geheiligd vanwege jou. Al wat leeft brengt jou geschenken en legt ze in dankbaarheid en vreugde aan je voeten neer. De geur van bloemen is hun geschenk aan jou. De golven buigen zich voor je, en de bomen strekken hun armen uit om je tegen de hitte te beschutten en leggen hun bladeren vóór je op de grond opdat je op een zacht tapijt zult wandelen, terwijl de wind zakt tot een gefluister rond jouw heilig hoofd.Het licht in jou is wat het universum verlangt te zien. Alle levende wezens zijn stil in jouw aanwezigheid, want ze herkennen Wie jou vergezelt. Het licht dat jij draagt is dat van hen. En zo zien ze in jou hun eigen heiligheid, en groeten jou als verlosser en als God. Aanvaard hun verering, want die is verschuldigd aan de Heiligheid Zelf die jou vergezelt, terwijl ze in Haar milde licht alle wezens tot Haar gelijkenis en Haar zuiverheid transformeert.Dit is de manier waarop verlossing werkt. Als jij een stap terugdoet, treedt het licht in jou naar voren en omgeeft de wereld. Het kondigt niet het eind van zonde aan in straf en dood. Zonde verdwijnt in lichtheid en gelach, omdat haar grillige absurditeit wordt gezien. Het is een dwaze gedachte, een onnozele droom, niet beangstigend, lachwekkend misschien, maar wie wil ook maar een moment verspillen aan zo'n zinloze gril terwijl hij God Zelf benadert?Toch heb jij aan precies deze dwaze gedachte vele, vele jaren verspild. Het verleden met al zijn fantasieën is voorbij. Ze houden je niet langer gebonden. De nadering tot God is nabij. En in de kleine tussenpoos van twijfel die nog rest, verlies jij misschien je Metgezel uit het oog en verwar je Hem met de zinloze, oeroude droom die nu voorbij is.‘Wie vergezelt mij?' Deze vraag moet duizend keer per dag worden gesteld, tot zekerheid een eind aan twijfel heeft gemaakt en vrede tot stand heeft gebracht. Laat vandaag twijfel ophouden. God spreekt voor jou en geeft met deze woorden antwoord op jouw vraag:Ik ga met God in volmaakte heiligheid. Ik verlicht de wereld, ik verlicht mijn denkgeest en alle denkgeesten die God als één met mij geschapen heeft.

LES 155Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou, en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.De wereld is een illusie. Zij die verkiezen er te komen, zoeken een plaats waar ze illusies kunnen zijn en hun eigen werkelijkheid vermijden. Maar wanneer ze merken dat hun eigen werkelijkheid zelfs hier is, doen ze een stap terug en laten haar de weg wijzen. Welke andere keuze kunnen zij werkelijk maken? Illusies vóór de waarheid uit laten gaan is waanzin. Maar illusie achter de waarheid laten verzinken en de waarheid naar voren laten treden als wat ze is, is niet meer dan gezond verstand.Deze eenvoudige keuze is het die we vandaag maken. De dwaze illusie zal een poosje zichtbaar blijven in de ogen van hen die verkozen hebben te komen en nog niet met vreugde hebben bemerkt dat hun keuze een vergissing was. Zij kunnen niet rechtstreeks van de waarheid leren, omdat ze hebben ontkend dat ze dat is. En dus hebben ze een Leraar nodig die hun dwaasheid ziet, maar die nog steeds achter illusies de simpele waarheid in hen kan zien.Als de waarheid van hen zou eisen dat zij de wereld opgaven, zou dit hun toeschijnen alsof ze het offer vroeg van iets wat werkelijk is. Velen hebben verkozen de wereld te verzaken terwijl ze nog steeds geloofden in de werkelijkheid ervan. En ze hebben geleden onder een gevoel van verlies en zijn bijgevolg niet bevrijd. Anderen hebben niets dan de wereld gekozen, en zij hebben geleden onder een nog dieper gevoel van verlies, dat ze niet begrepen.Tussen deze paden ligt een andere weg die wegvoert van elk soort verlies, want offers en ontbering worden daar beide snel achtergelaten. Dit is de weg die jou nu wordt aangewezen. Je bewandelt dit pad zoals anderen dat doen, en je lijkt niet verschillend van hen, hoewel je dat wel degelijk bent. Zo kun je hen dienen terwijl jij jezelf dient, en hun schreden naar de weg leiden die God voor jou, en door jou voor hen, geopend heeft.Illusie lijkt je nog altijd aan te kleven, opdat jij hen bereiken kunt. Toch is ze teruggetreden. En het is geen illusie waarvan zij jou horen spreken, noch illusie waarnaar jij hun ogen kijken laat en die je hun denkgeest laat bevatten. Evenmin kan de waarheid, die voor jou uitgaat, door illusies tot hen spreken, want de weg leidt voorbij illusies nu, terwijl je hen onderweg oproept jou te volgen.Alle wegen zullen uiteindelijk naar deze ene leiden. Want offers en ontbering zijn doodlopende paden, keuzen voor een nederlaag, en doelen die onmogelijk blijven. Dit alles treedt terug wanneer de waarheid in jou naar voren treedt, om je broeders weg te leiden van de wegen des doods, en hen op de weg naar geluk te zetten. Hun lijden is niets anders dan illusie. Toch hebben ze een gids nodig om hen hiervandaan te leiden, want ze zien illusie voor de waarheid aan.Dat is de roep der verlossing, en niets meer. Ze vraagt dat jij de waarheid aanvaardt en voor jou uit laat gaan, om het pad van de verlossing van illusie te verlichten. Het is geen verlossing tegen een losprijs. Er zijn geen kosten, er is alleen winst. Illusie kan alleen in schijn de heilige Zoon van God in ketenen vasthouden. Hij wordt slechts van illusies verlost. Als zij terugtreden, vindt hij zichzelf terug.Ga nu in veiligheid, maar ga voorzichtig, want dit pad is nieuw voor jou. En je ontdekt misschien dat je nog steeds in de verleiding bent om voor de waarheid uit te lopen en illusies je gids te laten zijn. Jouw heilige broeders werden je gegeven om in jouw voetspoor te treden wanneer jij doelgericht de waarheid tegemoet gaat. Die gaat nu voor jou uit, opdat zij iets mogen zien waarmee ze zich identificeren kunnen, iets wat ze begrijpen dat hun de weg wijst.Toch zal er aan het eind van de reis geen kloof zijn, geen afstand tussen jou en de waarheid. En alle illusies die op de weg kwamen die jij hebt afgelegd, zullen jou eveneens hebben verlaten, zonder iets achter te laten dat de waarheid gescheiden houdt van Gods compleetheid, heilig als Hijzelf. Doe in vertrouwen een stap terug en laat de waarheid jou de weg wijzen. Jij weet niet waarheen je gaat. Maar Iemand die weet vergezelt jou. Laat Hem jou samen met de anderen leiden.Wanneer dromen voorbij zijn, de tijd de deur gesloten heeft achter alle dingen die voorbijgaan en wonderen doelloos zijn geworden, zal de heilige Zoon van God geen reizen meer maken. Er zal geen wens meer bestaan om liever illusie dan de waarheid te zijn. En hierheen gaan we voort, wanneer we vorderen langs de weg die de waarheid ons wijst. Dit is onze laatste reis, die wij voor iedereen maken. We mogen de weg niet kwijtraken. Want zoals de waarheid ons voorgaat, zo gaat ze onze broeders die ons volgen voor.We gaan naar God. Sta hierbij stil en denk hierover na. Kan er een weg zijn die heiliger is, of meer jouw inzet, je liefde en je volle intentie verdient? Welke weg zou jou meer kunnen geven dan alles, of minder bieden en toch de heilige Zoon van God tevredenstellen? We gaan naar God. De waarheid die ons nu voorgaat is één met Hem, en leidt ons naar waar Hij altijd is geweest. Welke andere weg dan deze kan een pad zijn dat jij in plaats hiervan zou willen kiezen?Jouw voeten zijn veilig op de weg gezet die de wereld leidt naar God. Kijk niet naar wegen die jou ergens anders heen schijnen te voeren. Dromen zijn geen gids jou als Gods Zoon waardig. Vergeet niet dat Hij Zijn Hand in de jouwe heeft gelegd, en jou je broeders heeft toevertrouwd, in Zijn vertrouwen dat jij Zijn vertrouwen in jou waard bent. Hij kan zich niet vergissen. Zijn vertrouwen heeft jouw pad geëffend en jouw doel gewaarborgd. Jij zult noch je broeders, noch je Zelf in de steek laten.En nu vraagt Hij alleen dat jij elke dag een poosje aan Hem denkt, opdat Hij tot je spreken kan en je mag vertellen van Zijn Liefde, om je eraan te herinneren hoe groot Zijn vertrouwen, hoe grenzeloos Zijn Liefde is. In jouw Naam en de Zijne, die dezelfde zijn, oefenen we vandaag vol vreugde met deze gedachte:Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen, want ik wil de weg gaan die voert naar Hem.

LES 154Ik ben een van de dienaren van God.Laat ons vandaag noch arrogant, noch vals bescheiden zijn. We hebben dergelijke dwaasheid achter ons gelaten. We kunnen onszelf niet beoordelen, en hoeven dat ook niet. Dat zijn maar pogingen om een beslissing uit de weg te gaan, en een verbintenis met onze functie uit te stellen. Het is niet aan ons om onze waarde te beoordelen, noch kunnen we weten welke rol voor ons het beste is, of wat wij kunnen doen binnen een groter plan dat we niet in zijn totaliteit kunnen overzien. Onze rol werd ons in de Hemel toegemeten, niet in de hel. En wat in onze ogen zwakte is, kan kracht zijn; wat wij als onze kracht beschouwen, is vaak arrogantie.Wat ook de jou toegewezen rol mag zijn, ze werd gekozen door de Stem namens God, wiens functie het is ook namens jou te spreken. Terwijl Hij jouw kwaliteiten precies ziet zoals ze zijn, en zich evenzeer bewust is waar, waarvoor, op wie en wanneer ze het best kunnen worden toegepast, kiest en aanvaardt Hij jouw rol voor jou. Hij werkt niet zonder jouw eigen instemming. Maar Hij laat zich niet misleiden in wat jij bent, en luistert alleen naar Zijn Stem in jou.Door Zijn vermogen één Stem te horen, en wel de Zijne, ga jij uiteindelijk beseffen dat er één Stem in jou is. En die ene Stem stelt jouw functie vast en geeft die aan jou door, en verleent je de kracht die te begrijpen, te doen wat nodig is, en te slagen in alles wat je doet dat ermee samenhangt. God heeft Zich hierin met Zijn Zoon verenigd, en zo wordt Zijn Zoon Zijn boodschapper van eenheid met Hem.Het is deze vereniging van Vader en Zoon, tot stand gebracht via de Stem namens God, die de verlossing apart zet van de wereld. Het is deze Stem die van wetten spreekt waaraan de wereld niet gehoorzaamt, die verlossing van alle zonde belooft, met afschaffing van alle schuld in de denkgeest die God zondeloos geschapen heeft. Nu wordt deze denkgeest zich weer bewust van Wie hem geschapen heeft, en van Zijn duurzaam verbond met zichzelf. Zo is zijn Zelf de enige werkelijkheid waarin zijn wil en die van God verenigd zijn.Een boodschapper is niet degene die de boodschap schrijft die hij bezorgt. Noch trekt hij het recht in twijfel van wie dat wel doet, of vraagt hij waarom deze juist hen gekozen heeft om de boodschap te ontvangen die hij brengt. Het is voldoende dat hij haar in ontvangst neemt, haar aan diegenen geeft voor wie ze is bestemd, en zijn rol op zich neemt in de bezorging ervan. Als hij bepaalt wat de boodschappen moeten zijn, of wat hun doel is, of waarheen ze moeten worden gebracht, dan verzuimt hij zijn juiste rol te spelen als brenger van het Woord.Er is één belangrijk verschil in de rol van de boodschappers van de Hemel, dat hen onderscheidt van die welke de wereld aanstelt. De boodschappen die zij bezorgen zijn eerst voor hen bestemd. Pas wanneer zij die voor zichzelf kunnen aanvaarden, zijn ze in staat ze verder te dragen, en ze overal te geven waar ze waren bedoeld. Net als aardse boodschappers hebben zij de boodschappen die ze brengen niet zelf geschreven, maar zij worden in de meest ware zin de eerste ontvangers ervan, die ontvangen ter voorbereiding om te geven.Een aardse boodschapper vervult zijn rol door al zijn boodschappen weg te geven. De boodschappers van God voeren hun taak uit door Zijn boodschappen aan te nemen als zijnde voor zichzelf, en ze tonen dat ze de boodschappen begrijpen door deze weg te geven. Ze kiezen geen rollen die hun niet op Zijn gezag gegeven zijn. En zo winnen ze bij elke boodschap die ze weggeven.Wil jij Gods boodschappen ontvangen? Want zo word jij Zijn boodschapper. Je bent nu aangesteld. En toch wacht je ermee de boodschappen te geven die jij ontvangen hebt. En bijgevolg weet jij niet dat ze van jou zijn, en herken je ze niet. Niemand kan ontvangen en begrijpen dat hij ontvangen heeft, totdat hij geeft. Want in het geven ligt zijn eigen aanvaarding van wat hij heeft ontvangen.Jij die nu Gods boodschapper bent, ontvang Zijn boodschappen. Want dat maakt deel uit van de jou toegewezen rol. God heeft niet nagelaten jou te geven wat je nodig hebt, noch is het onaanvaard gebleven. Toch moet nog een ander deel van de jou toegewezen taak worden volbracht. Hij die de boodschappen van God voor jou ontvangen heeft, zou graag zien dat ze ook door jou ontvangen werden. Want zo vereenzelvig jij je met Hem en maak je aanspraak op wat van jou is.Het inzien van deze verbinding is wat we vandaag op ons nemen. We streven er niet naar onze denkgeest afgescheiden te houden van Hem die voor ons spreekt, want we horen niets dan onze eigen stem, als wij aandachtig luisteren naar Hem. Hij alleen kan tot ons en voor ons spreken, omdat Hij in één Stem het krijgen en het geven van Gods Woord, het geven en ontvangen van Zijn Wil verenigt.We oefenen erin Hem te geven wat Hij graag wil, opdat wij Zijn gaven aan ons mogen herkennen. Hij heeft onze stem nodig, opdat Hij via ons kan spreken. Hij heeft onze handen nodig, om Zijn boodschappen vast te houden en ze naar hen te brengen die Hij aanwijst. Hij heeft onze voeten nodig, om ons te brengen waar Hij wil, opdat zij die wachten in ellende eindelijk mogen worden bevrijd. En Hij heeft onze wil nodig, verenigd met de Zijne, opdat we de ware ontvangers mogen zijn van de gaven die Hij schenkt.Laten we vandaag niets anders leren dan deze les: we zullen pas inzien wat we ontvangen als we het hebben gegeven. Je hebt dit al honderd keer en op honderd manieren horen zeggen, en toch ontbreekt het jou nog steeds aan geloof. Maar dit staat vast: tot jij er geloof aan hecht, zul je duizend en nog eens duizend wonderen ontvangen, maar niet weten dat God Zelf, buiten wat jij al hebt, geen enkele gave achterwege gelaten heeft, noch de geringste zegen aan Zijn Zoon heeft ontzegd. Wat kan dit voor jou betekenen zolang jij je niet met Hem en het Zijne vereenzelvigd hebt?Onze les voor vandaag luidt als volgt:Ik ben een van de dienaren van God, en ik ben dankbaar dat ik het middel bezit om in te zien dat ik vrij ben.De wereld wijkt terug als we onze denkgeest doen oplichten en beseffen dat deze heilige woorden waar zijn. Ze vormen de boodschap die ons vandaag vanwege onze Schepper wordt gezonden. Nu demonstreren we hoe ze onze gedachten over onszelf en wat onze functie is, hebben veranderd. Want wanneer we bewijzen dat we geen wil aanvaarden die we niet delen, zullen de vele gaven die wij van onze Schepper krijgen ons in het oog springen en in onze handen vallen, en zullen we inzien wat we ontvangen hebben.

LES 153In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.Jij die je bedreigd voelt door deze veranderende wereld, haar grillen van het lot en wrange grappen, haar kortstondige relaties en alle ‘geschenken' die ze enkel te leen geeft om weer af te nemen: neem deze les ter harte. De wereld biedt geen veiligheid. Ze is in de aanval geworteld, en al haar ‘geschenken' van schijnbare veiligheid zijn bedrieglijke misleidingen. Ze valt aan, en valt opnieuw aan. Er is geen innerlijke vrede mogelijk waar dusdanig gevaar dreigt.De wereld roept slechts een verdedigende houding op. Want bedreiging brengt woede, woede maakt dat een aanval redelijk lijkt, eerlijk uitgelokt, en gerechtvaardigd onder het mom van zelfverdediging. Toch is een verdedigende houding een dubbele bedreiging. Want ze getuigt van zwakheid, en bouwt een verdedigingssysteem op dat niet werken kan. Nu worden de zwakken nog verder ondermijnd, want er is verraad van buitenaf en groter verraad nog vanbinnen. Nu raakt de denkgeest verward, en weet niet waarheen zich te wenden om te ontsnappen aan zijn inbeeldingen.Het is alsof hij door een ring stevig wordt omklemd, waarin hij door een nieuwe ring, met daarin nog een, gebonden wordt, totdat er geen hoop op ontsnapping meer kan zijn, laat staan dat hij ontsnappen kan. Aanval, verdediging – verdediging, aanval, worden de kringloop van de uren en de dagen die de denkgeest binden met zware stalen banden met ijzer bekleed, en ze keren slechts terug om van voor af aan te beginnen. Er lijkt geen onderbreking te zijn, noch een eind te komen aan de steeds strakker wordende greep van de kerkering van de denkgeest.Verdedigingen zijn de onbetaalbaarste van alle prijzen die het ego van jou vordert. Daarin schuilt een dwaasheid van zo'n grimmige vorm dat hoop op innerlijke gezondheid niet meer dan een ijdele droom lijkt, die het mogelijke te boven gaat. Het gevoel van dreiging waartoe de wereld aanzet is zo veel dieper, en zo ver verwijderd van de waanzinnigheid en intensiteit die jij je kunt indenken, dat je geen idee hebt van alle verwoesting die erdoor is aangericht.Jij bent er de slaaf van. Je weet, uit angst ervoor, niet wat jij doet. Je begrijpt niet hoeveel jij, die de ijzeren greep ervan om je hart voelt, hebt moeten offeren. Je beseft niet wat jij met je verdedigende houding gedaan hebt om de heilige vrede van God te saboteren. Want jij ziet de Zoon van God als slechts het slachtoffer van de aanvallen door fantasieën, dromen en illusies die hij gemaakt heeft; niettemin hulpeloos in de aanwezigheid ervan, slechts behept met de behoefte verdedigd te worden door nog meer fantasieën en dromen waarmee illusies over zijn veiligheid hem troosten.Verdedigingsloosheid is kracht. Ze getuigt ervan dat jij de Christus in jezelf herkent. Misschien herinner jij je dat het tekstboek stelt dat een keuze steeds wordt gemaakt tussen de kracht van Christus en je eigen zwakheid, gezien als los van Hem. Verdedigingsloosheid kan nooit worden aangevallen, omdat deze een kracht erkent zo groot dat een aanval waanzin is, of een onnozel spel dat een vermoeid kind speelt, wanneer het te slaperig wordt om nog te weten wat het wil.Een verdedigende houding is zwakheid. Ze verkondigt dat jij de Chris tus hebt verloochend en Zijn Vaders woede bent gaan vrezen. Wat kan jou nu verlossen van je waanidee van een boze god, wiens vreeswekkend beeld jij aan het werk meent te zien in alle kwaad ter wereld? Wat anders dan illusies kunnen jou nu verdedigen, wanneer het slechts illusies zijn die jij bestrijdt?We zullen vandaag zulke kinderachtige spelletjes niet spelen. Want ons ware doel is de wereld te verlossen, en we willen de oneindige vreugde die onze functie ons biedt niet voor dwaasheid inruilen. We willen niet dat ons geluk ons ontglipt omdat een flard van een onzinnige droom toevallig in onze denkgeest opkwam, en we de figuren erin aanzagen voor de Zoon van God, en het nietig ogenblik ervan hielden voor de eeuwigheid.We gaan vandaag aan dromen voorbij, en zien in dat we geen verdediging nodig hebben, omdat we onaantastbaar geschapen zijn, zonder enige gedachte of wens of droom waarin aanval enige betekenis heeft. Nu kunnen we niets meer vrezen, want we hebben alle angstige gedachten achter ons gelaten. En in verdedigingsloosheid zijn we geborgen, sereen en zeker nu van onze veiligheid, zeker van de verlossing, zeker ook dat we ons gekozen doel zullen vervullen, nu ons dienaarschap zijn heilige zegening over de wereld verbreidt.Wees een ogenblik stil en bedenk in stilte hoe heilig je doel is, hoe veilig jij rust, onaantastbaar binnen het licht daarvan. Gods dienaren hebben ervoor gekozen dat de waarheid met hen is. Wie is heiliger dan zij? Wie kan er zekerder van zijn dat zijn geluk volledig is gewaarborgd? En wie kan er machtiger bescherming hebben? Welke verdediging zou ook maar enigszins nodig kunnen zijn voor hen die behoren tot de uitverkorenen van God, zowel door Zijn als door hun eigen uitverkiezing?Het is de functie van Gods dienaren hun broeders te helpen dezelfde keuze te maken als zij. God heeft allen uitverkoren, maar weinigen zijn tot het inzicht gekomen dat Zijn Wil geen andere is dan die van hen. En zolang je verzuimt te onderwijzen wat jij hebt geleerd, wacht de verlossing en houdt duisternis de wereld in meedogenloze gevangenschap. Evenmin zul jij leren dat het licht tot jou gekomen is en je ontsnapping is volbracht. Want jij zult het licht niet zien tot je het aan al jouw broeders aanbiedt. Wanneer zij het uit jouw handen aannemen, zul jij het herkennen als wat jou toebehoort.Verlossing kan worden gezien als een spel dat gelukkige kinderen spelen. Het werd ontworpen door Iemand die Zijn kinderen liefheeft, en die hun griezelig speelgoed wil vervangen door blije spelen, die hun leren dat het angstspel over is. Zijn spel onderwijst geluk, omdat er geen verliezer is. Iedereen die speelt moet wel winnen, en zijn winnen verzekert winst aan iedereen. Het spel van de angst wordt met vreugde opzij gelegd, wanneer kinderen gaan inzien welke voordelen verlossing brengt.Jij die gespeeld hebt dat je verloren bent voor alle hoop, door je Vader verlaten, en in doodsangst alleen bent gelaten in een beangstigende wereld die door zonde en schuld waanzinnig is gemaakt: wees nu verheugd. Dat spel is voorbij. Nu is een kalme tijd aangebroken, waarin we het speelgoed van de schuld afdanken en onze vreemde, kinderlijke gedachten over zonde voor eeuwig opbergen, afgesloten voor de zuivere, heilige denkgeest van de kinderen van de Hemel en de Zoon van God.Slechts een moment langer houden we stil om ons laatste, blije spel op deze aarde te spelen. En dan gaan we onze rechtmatige plaats innemen waar waarheid woont en spelletjes geen betekenis hebben. Zo komt het verhaal ten einde. Laat deze dag het laatste hoofdstuk dichter tot de wereld brengen, opdat eenieder leren mag dat het verhaal dat hij leest over een angstaanjagend lot, de vernietiging van al zijn hoop, zijn armzalige verdediging tegen een wraak waaraan hij niet ontsnappen kan, slechts zijn eigen misleide fantasie is. Gods dienaren zijn gekomen om hem te doen ontwaken uit de duistere dromen die dit verhaal heeft opgeroepen in zijn verwarde, verbijsterde herinnering aan deze vervormde legende. Gods Zoon kan eindelijk weer glimlachen, nu hij hoort dat het niet waar is.Vandaag oefenen we in een vorm die we een hele tijd zullen handhaven. We beginnen elke dag met zo lang mogelijk onze aandacht te geven aan de dagelijkse gedachte. Vijf minuten wordt nu het minste dat we geven ter voorbereiding op een dag waarin verlossing ons enig doel is. Tien zou beter en vijftien nog beter zijn. En naarmate afleiding niet langer de kop opsteekt om ons van ons doel af te houden, merken we dat een half uur met God doorgebracht nog te kort is. Ook ‘s avonds zullen we dankbaar en vreugdevol bereid zijn niet minder te geven.Elk uur vermeerdert onze toenemende vrede, wanneer we eraan denken trouw te zijn aan de Wil die wij delen met God. Soms zal een minuut misschien, of minder zelfs, het meeste zijn dat we bieden kunnen bij het verstrijken van elk uur. Af en toe zullen we het vergeten. Op andere momenten zullen de bedrijvigheden van de wereld al onze aandacht opeisen, en zullen we niet in staat zijn ons even terug te trekken en onze gedachten te richten op God.Maar wanneer we kunnen, zullen we gevolg geven aan de ons toevertrouwde taak als dienaren van God, door elk uur onze missie en Zijn Liefde te gedenken. En we zullen in stilte klaar zitten en op Hem wachten en naar Zijn Stem luisteren, en horen wat Hij wil dat we in het komende uur doen, terwijl we Hem danken voor alle gaven die Hij ons in het afgelopen uur gaf.Door oefening zul je mettertijd nooit ophouden aan Hem te denken en Zijn liefdevolle Stem te horen, die je voetstappen leidt naar rustige wegen, waar je zult wandelen in ware verdedigingsloosheid. Want je zult weten dat de Hemel jou vergezelt. Ook wil jij je denkgeest geen ogenblik meer van Hem afhouden, zelfs al besteed jij al je tijd eraan om de wereld verlossing aan te reiken. Denk je niet dat Hij dit mogelijk zal maken, voor jou die ervoor gekozen heeft Zijn plan voor de verlossing van de wereld en van jouzelf ten uitvoer te brengen?Vandaag is ons thema onze verdedigingsloosheid. Wij hullen ons daarin, wanneer we ons klaarmaken om de dag tegemoet te treden. Wij rijzen op, sterk in Christus, en laten onze zwakheid in het niet verzinken, wanneer we bedenken dat Zijn kracht in ons verblijft. We herinneren onszelf eraan dat Hij heel de dag door aan onze zijde blijft en onze zwakheid nooit zonder de steun laat van Zijn kracht. We doen een beroep op Zijn kracht, telkens wanneer we voelen dat de dreiging van onze verdedigingen onze doelgerichtheid ondermijnt.

LES 152De macht om te beslissen is aan mij.Niemand kan verlies lijden tenzij het zijn eigen beslissing is. Niemand lijdt pijn behalve als zijn keuze deze toestand voor hem verkiest. Niemand kan verdrietig of bang zijn, of denken dat hij ziek is, als dit niet het resultaat is dat hij wenst. En niemand sterft zonder zijn eigen instemming. Niets gebeurt er wat niet jouw wensen vertegenwoordigt, en niets wordt achterwege gelaten wat jij kiest. Hier is jouw wereld, compleet tot in elk detail. Hier ligt voor jou haar volledige werkelijkheid. En hier alleen is sprake van verlossing.Je gelooft misschien dat dit standpunt extreem is, en te veelomvattend om waar te kunnen zijn. Maar kunnen er op de waarheid uitzonderingen bestaan? Kan verlies werkelijk zijn, als alles jou gegeven is? Kan pijn deel van vrede, of verdriet deel van vreugde zijn? Kunnen angst en ziekte doordringen in een denkgeest waar liefde en volmaakte heiligheid wonen? De waarheid moet alles insluiten, wil ze überhaupt waarheid zijn. Aanvaard geen tegenstellingen en geen uitzonderingen, want wie dat doet weerspreekt daarmee de waarheid volkomen.Verlossing is de erkenning dat de waarheid waar is, en dat niets anders waar is. Dit heb je eerder gehoord, maar je accepteert de beide delen ervan misschien nog niet. Zonder het eerste heeft het tweede geen betekenis. Maar zonder het tweede is het eerste niet meer waar. Waarheid kan geen tegendeel hebben. Dit kan niet vaak genoeg worden gezegd en overdacht. Want als wat niet waar is net zo waar is als wat waar is, is een deel van de waarheid onwaar. Dan heeft de waarheid haar betekenis verloren. Niets dan de waarheid is waar, en wat onwaar is, is onwaar.Dit is het allereenvoudigste onderscheid, en toch het alleronduidelijkste. Maar niet omdat het een moeilijk waar te nemen onderscheid is. Het ligt verborgen achter een enorme aaneenschakeling van keuzes die niet geheel de jouwe lijken te zijn. En zo lijkt het alsof de waarheid enkele aspecten bezit die consistentie logenstraffen, maar die niets anders blijken te zijn dan door jou ingevoerde tegenstrijdigheden.Zoals God jou geschapen heeft, zo ben jij onherroepelijk en onveranderlijk nog steeds, waarbij voorbijgaande toestanden per definitie onwaar zijn. En dat omvat elke omslag in gevoel, conditieveranderingen in het lichaam en de denkgeest, in elke vorm van bewustzijn en reactie. Het is deze alomvattendheid die de waarheid van onwaarheid scheidt, en het onware van de waarheid gescheiden houdt, als wat het is.Is het niet vreemd dat je meent dat het arrogant is te denken dat jij de wereld die je ziet, hebt gemaakt? God heeft haar niet gemaakt. Hiervan kun je zeker zijn. Wat kan Hij weten van het kortstondige, de zondigen en schuldigen, de angstigen, lijdenden en eenzamen, en van de denkgeest die in een lichaam leeft dat sterven moet? Wanneer je denkt dat Hij een wereld heeft gemaakt waarin zulke dingen werkelijkheid lijken, beschuldig je Hem slechts van waanzin. Hij is niet gek. Toch maakt slechts waanzin een wereld zoals deze.Denken dat God chaos heeft gemaakt, Zijn Wil weerlegt, tegendelen voor de waarheid heeft bedacht, en duldt dat de dood over het leven triomfeert: dit alles is arrogantie. Nederigheid zou onmiddellijk zien dat deze dingen niet van Hem afkomstig zijn. En kun jij zien wat God niet geschapen heeft? Denken dat je dat kunt, is niets anders dan geloven dat jij kunt waarnemen wat God niet heeft gewild. En zou er iets arroganter kunnen zijn dan dit?Laten we vandaag werkelijk nederig zijn, en wat wij gemaakt hebben aanvaarden voor wat het is. De macht om te beslissen is aan ons. Besluit slechts je rechtmatige plaats als medeschepper van het universum te aanvaarden, en alles wat jij denkt gemaakt te hebben zal verdwijnen. Wat dan in jouw bewustzijn oprijst, zal alles zijn wat er ooit was, voor eeuwig zoals het nu is. En het zal de plaats innemen van alle zelfmisleiding, die alleen maar werd voortgebracht om zich het altaar toe te eigenen gewijd aan de Vader en de Zoon.Vandaag beoefenen we ware nederigheid en geven de valse pretentie op waarmee het ego probeert te bewijzen dat nederigheid arrogantie is. Alleen het ego kan arrogant zijn. Maar de waarheid is nederig in het erkennen van haar grootheid, haar onveranderlijkheid en haar eeuwige heelheid, alomvattend, Gods volmaakte gave aan Zijn geliefde Zoon. We leggen de arrogantie terzijde, die zegt dat we zondaars zijn, schuldig en bang, beschaamd om wat we zijn, en verheffen in plaats daarvan ons hart in ware nederigheid tot Hem die ons smetteloos heeft geschapen, in macht en liefde zoals Hij.De macht om te beslissen is aan ons. En we aanvaarden van Hem datgene wat wij zijn, en erkennen nederig de Zoon van God. Gods Zoon erkennen houdt tevens in dat alle zelfbeelden terzijde zijn gelegd en als onwaar herkend. Hun arrogantie is gezien. En in nederigheid aanvaarden we vreugdevol dat de straling van Gods Zoon, zijn zachtmoedigheid, zijn volmaakte zondeloosheid, de Liefde van zijn Vader, zijn recht op de Hemel en op bevrijding uit de hel, de onze is.Nu verenigen we ons in de blije erkenning dat leugens leugens zijn en alleen de waarheid waar is. We denken bij het opstaan uitsluitend aan de waarheid en besteden er vijf minuten aan ons in haar wegen te oefenen, terwijl we onze bange denkgeest hiermee aanmoedigen:De macht om te beslissen is aan mij.Vandaag zal ik mijzelf aanvaarden zoals mijn Vaders Wil mij geschapen heeft.Dan zullen we in stilte wachten en alle zelfmisleiding opgeven, terwijl we nederig ons Zelf vragen Zichzelf aan ons te openbaren. En Hij die nooit is weggegaan, zal opnieuw in ons bewustzijn komen, dankbaar om Zijn woonplaats aan God terug te kunnen geven, zoals die was bestemd.Wacht de hele dag door geduldig op Hem, en nodig Hem elk uur uit met de woorden waarmee de dag begonnen is, om die te besluiten met dezelfde uitnodiging aan jouw Zelf. Gods Stem zal antwoorden, want Hij spreekt voor jou en voor je Vader. Hij zal de vrede van God in de plaats stellen van al jouw uitzinnige gedachten, de waarheid van God in de plaats van alle zelfmisleiding, en Gods Zoon in de plaats van jouw illusies omtrent jezelf.

LES 151Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.Niemand kan oordelen op grond van onvolledig bewijs. Zoiets is geen oordeel. Het is slechts een mening die op onwetendheid en twijfel berust. De schijnbare zekerheid ervan is slechts een dekmantel voor de onzekerheid die ze verbergen wil. Ze heeft een irrationele verdediging nodig omdat ze irrationeel is. En haar verdediging schijnt sterk, overtuigend, en vrij van elke twijfel vanwege alle twijfel die daaronder ligt.Je schijnt niet te twijfelen aan de wereld die jij ziet. Je trekt niet echt in twijfel wat jou via de ogen van het lichaam wordt getoond. Noch vraag jij je af waarom je het gelooft, ook al heb je lang geleden reeds geleerd dat jouw zintuigen inderdaad bedrieglijk zijn. Dat je hun weergave tot in detail gelooft is des te vreemder, wanneer je even tijd neemt je te herinneren hoe vaak ze inderdaad onbetrouwbare getuigen zijn geweest! Waarom zou je er zo blindelings op vertrouwen? Waarom anders dan vanwege onderliggende twijfel, die jij met vertoon van zekerheid verbergen wilt?Hoe kun je oordelen? Jouw oordeel stoelt op dat waarvan je zintuigen getuigen. Toch was er nooit valser getuigenis. Maar hoe beoordeel je anders de wereld die jij ziet? Je hecht een aandoenlijk geloof aan wat jouw ogen en oren weergeven. Je meent dat je vingers de werkelijkheid betasten, en zich om de waarheid sluiten. Dit is een gewaarwording die je begrijpt en die jij voor werkelijker houdt dan dat waarvan de eeuwige Stem namens God Zelf getuigt.Kun je dit oordelen noemen? Jou is vaak dringend aangeraden je van elk oordeel te onthouden, niet omdat het een recht is dat jou moet worden ontzegd. Je kunt niet oordelen. Je kunt slechts de oordelen van het ego geloven, die stuk voor stuk onjuist zijn. Het richt je zintuigen zorgvuldig, om te bewijzen hoe zwak je bent, hoe hulpeloos en bang, hoe bezorgd om verdiende straf, hoe zwart van zonden, hoe beklagenswaardig in je schuld.Het verkondigt dat dit ding waarvan het spreekt, en dat het altijd nog verdedigen wil, dat jij dat bent. En jij gelooft met koppige zekerheid dat dit zo is. Toch blijft daaronder de verborgen twijfel schuilgaan dat het ego zelf niet gelooft wat het jou met zo'n overtuiging als de werkelijkheid toont. Alleen zichzelf veroordeelt het. In zichzelf ziet het de schuld. Het is zijn eigen wanhoop die het in jou ziet.Hoor zijn stem niet. De getuigen die het zendt om jou te bewijzen dat zijn kwaad het jouwe is, zijn vals, en spreken met stelligheid over iets wat ze niet weten. Jij vertrouwt ze blind omdat je niet graag deel hebt aan de twijfels die hun heer niet geheel bedwingen kan. Jij gelooft dat het twijfelen aan zijn vazallen gelijkstaat aan het twijfelen aan jezelf.Toch moet je leren dat twijfelen aan hun bewijsmateriaal de weg zal vrijmaken om jezelf te herkennen, en zo alleen de Stem namens God de Oordelaar te laten zijn over wat waard is door jou te worden geloofd. Hij zal jou niet zeggen dat je broeder beoordeeld moet worden naar wat jouw ogen in hem zien, de mond van zijn lichaam tot jouw oren spreekt, of de aanraking van jouw vingers over hem vertelt. Hij schenkt geen aandacht aan zulke nietszeggende getuigen die slechts valse getuigenis afleggen over Gods Zoon. Hij merkt alleen op wat God liefheeft, en in het heilig licht van wat Hij ziet, vervliegen alle dromen van het ego over wat jij bent ten overstaan van de pracht die Hij aanschouwt.Laat Hem de Oordelaar zijn van wat jij bent, want Hij heeft zekerheid waarin geen plaats voor twijfel is, omdat ze berust op een Zekerheid zo groot dat twijfel voor Haar aangezicht alle betekenis verliest. Christus kan niet twijfelen aan Zichzelf. De Stem namens God kan Hem alleen maar eer betuigen en zich verheugen in Zijn volmaakte, eeuwigdurende zondeloosheid. Wie Hij geoordeeld heeft kan alleen maar lachen om schuld, en wil niet langer met het speelgoed van de zonde spelen; hij slaat geen acht op de getuigen van het lichaam ten overstaan van de verrukking om Christus' heilige gelaat.En zo oordeelt Hij jou. Aanvaard Zijn Woord over wat jij bent, want Hij getuigt van de schoonheid van jouw schepping en van de Denkgeest wiens Gedachte jouw werkelijkheid schiep. Wat voor betekenis kan het lichaam hebben voor Hem die de heerlijkheid kent van de Vader en de Zoon? Wat voor fluisteringen van het ego kan Hij horen? Wat zou Hem ervan kunnen overtuigen dat jouw zonden werkelijkheid zijn? Laat Hem eveneens de Oordelaar zijn van alles wat er in deze wereld schijnbaar met jou gebeurt. Zijn lessen zullen maken dat jij de kloof tussen illusies en de waarheid overbruggen kunt.Hij zal alle geloof wegnemen dat jij hebt gesteld in pijn, onheil, lijden en verlies. Hij geeft jou een visie die aan deze gruwelijke verschijningsvormen voorbij kan zien en het zachtmoedige gelaat van Christus in elk daarvan aanschouwen kan. Je zult er niet langer aan twijfelen dat jou alleen het goede ten deel kan vallen – jij die door God wordt bemind – want Hij zal alle gebeurtenissen beoordelen, en jou de enige les onderwijzen die ze alle bevatten.Hij zal de elementen eruit kiezen die de waarheid vertegenwoordigen, en die aspecten negeren die slechts de afspiegeling van ijdele dromen zijn. En Hij zal alles wat jij ziet en al wat voorvalt, iedere omstandigheid en elke gebeurtenis die jou op enige manier lijkt te treffen, opnieuw interpreteren vanuit Zijn ene referentiekader, volkomen eenduidig en zeker. En jij zult de liefde achter de haat, de bestendigheid in de verandering, het zuivere in de zonde, en niets dan de zegen van de Hemel over de wereld zien.Dit is jouw opstanding, want je leven maakt geen deel uit van wat jij ook maar ziet. Het staat buiten het lichaam en de wereld, gaat elke getuige van onheiligheid voorbij en bevindt zich binnen het Heilige, heilig als het Heilige zelf. In alles en iedereen wil Zijn Stem tot jou spreken over niets anders dan jouw Zelf en je Schepper, die één met Hem is. Zo zul je in alles het heilig gelaat van Christus zien, en in alles geen andere klank vernemen dan de weerklank van Gods Stem.We oefenen woordeloos vandaag, behalve bij het begin van de tijd die we doorbrengen met God. We leiden deze perioden in met een enkele langzame herhaling van de gedachte waarmee deze dag begint. En dan slaan we onze gedachten gade, en doen in stilte een beroep op Hem die er de elementen van waarheid in ziet. Laat Hem elke gedachte die in je denkgeest opkomt op waarde schatten, de droomelementen eruit wegnemen, en ze weer teruggeven als zuivere ideeën die niet in tegenspraak zijn met de Wil van God.Geef Hem jouw gedachten, en Hij zal ze teruggeven als wonderen die vol vreugde de heelheid en het geluk verkondigen die God wil voor Zijn Zoon, als blijk van Zijn eeuwige Liefde. En terwijl elke gedachte aldus wordt getransformeerd, neemt ze geneeskracht in zich op van de Denkgeest die er de waarheid in heeft gezien, en niet is misleid door wat valselijk eraan werd toegevoegd. Elk spoortje fantasie is verdwenen. En wat overblijft is samengevoegd tot een volmaakte Gedachte die overal haar volmaaktheid schenkt.Besteed op deze wijze vijftien minuten als je wakker wordt, en geef er van harte nog eens vijftien voor je slapen gaat. Jouw dienaarschap begint wanneer al je gedachten gezuiverd zijn. Zo wordt je geleerd de Zoon van God de heilige les van zijn heiligheid te onderwijzen. Niemand kan nalaten te luisteren wanneer jij de Stem namens God eer hoort bewijzen aan Gods Zoon. En iedereen zal de gedachten met jou delen die Hij in jouw denkgeest opnieuw heeft vertaald.Dit is jouw Paasfeest. En zo leg je het geschenk van sneeuwwitte lelies op de wereld, ter vervanging van wat van zonde en van dood getuigt. Door jouw gedaanteverandering* is de wereld verlost en vreugdevol van schuld bevrijd. Nu heffen we blij en dankbaar onze verrezen denkgeest op tot Hem die ons onze innerlijke gezondheid teruggegeven heeft.En elk uur zullen we Hem gedenken die verlossing en bevrijding is. Terwijl we dankzeggen verenigt de wereld zich met ons en aanvaardt ze blij onze heilige gedachten, die de Hemel gecorrigeerd heeft en zuiver heeft gemaakt. Nu is ten langen leste ons dienaarschap begonnen, om het blijde nieuws de wereld rond te dragen dat waarheid geen illusies kent, en dat de vrede van God, door ons heen, aan iedereen toebehoort.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 150Herhaling van de lessen 139-140Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(139) Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.(140) Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 149Herhaling van de lessen 137-138Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(137) Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.(138) De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 148herhaling van de lessen 135-136Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(135) Als ik me verdedig, word ik aangevallen.(136) Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 147Herhaling van de lessen 133-134Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(133) Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft.(134) Laat me vergeving zien zoals ze is.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 146Herhaling van de lessen 131-132Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(131) Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.(132) Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 145Herhaling van de lessen 129-130Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(129) Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang.(130) Het is onmogelijk twee werelden te zien.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 144Herhaling van de lessen 127-128Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(127) Er is geen liefde dan die van God.(128) De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 143Herhaling van de lessen 125-126Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(125) In stilte ontvang ik vandaag Gods Woord.(126) Al wat ik geef, is aan mijzelf gegeven.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 142Herhaling van de lessen 123-124Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(123) Ik dank mijn Vader voor Zijn gaven aan mij.(124) Laat me mij herinneren dat ik één ben met God.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 141Herhaling van de lessen 121-122Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(121) Vergeving is de sleutel tot geluk.(122) Vergeving biedt alles wat ik wens.

LES 140Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.‘Geneesmiddel' is een woord dat niet toepasbaar is op enige remedie die de wereld als heilzaam aanvaardt. Wat de wereld als genezend beschouwt is slechts wat het lichaam ‘beter' maakt. Wanneer ze de denkgeest tracht te genezen, ziet ze deze niet gescheiden van het lichaam waar ze denkt dat de denkgeest bestaat. Haar vormen van genezing vervangen dus onvermijdelijk de ene illusie door de andere. Het ene geloof in ziekte neemt een andere vorm aan en bijgevolg ziet de patiënt zichzelf nu als gezond.Hij is niet genezen. Hij heeft alleen een droom gehad dat hij ziek was en in de droom vond hij een magische formule die hem beter maakte. Toch is hij niet uit de droom ontwaakt en dus blijft zijn denkgeest precies zoals hij voordien was. Hij heeft niet het licht gezien dat hem zou doen ontwaken en een eind zou maken aan de droom. Welk verschil maakt de inhoud van een droom in werkelijkheid? Of men slaapt, of men is wakker. Daartussen ligt niets.De gelukkige dromen die de Heilige Geest brengt zijn anders dan het dromen van de wereld, waar iemand alleen maar dromen kan dat hij wakker is. De dromen die vergeving de denkgeest laat zien, brengen geen andere vorm van slaap teweeg, zodanig dat de dromer een andere droom droomt. Zijn gelukkige dromen zijn voorboden van het dagen van de waarheid in zijn denkgeest. Ze leiden van slaap naar zacht ontwaken, zodat dromen voorbij zijn. En zo genezen ze voor alle eeuwigheid.De Verzoening geneest met zekerheid, en geneest elke ziekte. Want de denkgeest die begrijpt dat ziekte niets anders dan een droom kan zijn, wordt niet misleid door de vormen die de droom kan aannemen. Ziekte kan niet komen waar schuld afwezig is, want ze is slechts een andere vorm van schuld. De Verzoening maakt de zieke niet beter, want dat is geen genezing. Ze neemt de schuld weg die de ziekte mogelijk maakt. En dat is inderdaad genezing. Want nu is de ziekte weg, zonder dat er iets overblijft waarnaar ze terug kan keren.Vrede zij met jou, jij die in God genezen bent, en niet in ijdele dromen. Want genezing komt nu eenmaal van heiligheid, en heiligheid kan niet worden aangetroffen waar zonde wordt gekoesterd. God woont in heilige tempels. Hij wordt buitengesloten waar zonde is binnengedrongen. Toch is er geen plaats waar Hij niet is. En daarom kan zonde geen verblijfplaats hebben waar ze zich voor Zijn weldadigheid verbergen kan. Er is geen plaats waar heiligheid niet is, en nergens kunnen zonde en ziekte verblijf houden.Dit is de gedachte die geneest. Ze maakt geen onderscheid tussen onwerkelijkheden. Evenmin probeert ze te genezen wat niet ziek is, zonder acht te slaan op waar de behoefte aan genezing ligt. Dit is geen magie. Het is slechts een beroep op de waarheid, die niet nalaten kan te genezen en wel voor altijd. Het is geen gedachte die een illusie beoordeelt naar haar omvang, haar schijnbare ernst, of naar iets wat betrekking heeft op de vorm die ze aanneemt. Ze concentreert zich louter op wat ze is, en weet dat geen illusie werkelijkheid kan zijn.Laten we vandaag niet proberen te genezen wat niet aan ziekte kan lijden. Genezing moet alleen daar worden gezocht waar ze is en dan toegepast worden op wat ziek is, zodat het kan worden genezen. Geen enkele remedie die de wereld verschaft kan in wat dan ook een verandering brengen. De denkgeest die illusies naar de waarheid brengt, is werkelijk veranderd. Er is geen andere verandering dan deze. Want hoe kan de ene illusie van de andere verschillen behalve in eigenschappen die geen substantie hebben, geen werkelijkheid, geen kern, en niets dat werkelijk verschillend is?Vandaag proberen we ons denken te veranderen over wat de bron van ziekte is, want we zoeken een geneesmiddel voor alle illusies, niet een nieuwe verschuiving onder hen. We zullen vandaag proberen de bron van genezing te vinden, die zich in onze denkgeest bevindt omdat onze Vader die daar voor ons heeft geplaatst. Ze is niet verder van ons verwijderd dan wijzelf. Ze is ons even nabij als onze eigen gedachten, zo nabij dat ze onmogelijk te verliezen valt. We hoeven haar slechts te zoeken en ze zal zeker worden gevonden.We zullen ons vandaag niet laten misleiden door wat zich aan ons voordoet als ziek. We gaan vandaag aan verschijningsvormen voorbij en bereiken de bron van genezing, waarvan niets uitgesloten is. We zullen slagen in de mate waarin we beseffen dat er nooit een zinvol onderscheid kan worden gemaakt tussen wat onwaar is en wat even onwaar is. Hier gelden geen gradaties en is geen sprake van de overtuiging dat wat niet bestaat méér waar is in sommige dan in andere vormen. Ze zijn allemaal onwaar, en kunnen genezen worden ómdat ze niet waar zijn.Dus leggen we onze amuletten, onze bezweringen en medicijnen, onze toverzangen en stukjes magie terzijde, welke vorm ze ook aannemen. We zullen stil zijn en naar de Stem van genezing luisteren, die alle kwalen als eender zal genezen en de Zoon van God zijn innerlijke gezondheid terug zal geven. Geen stem dan deze kan genezen. Vandaag horen we één enkele Stem die tot ons over de waarheid spreekt, waar alle illusies eindigen en vrede terugkeert naar de eeuwige, stille woning van God.We horen Hem bij het ontwaken, en laten Hem vijf minuten tot ons spreken bij het begin van de dag, en eindigen de dag met opnieuw vijf minuten te luisteren voor we slapen gaan. Onze enige voorbereiding bestaat hierin dat we onze storende gedachten opzij laten zetten, niet één voor één, maar allemaal ineens. Ze zijn hetzelfde. We hoeven ze niet verschillend te maken en zo het moment uit te stellen waarop we onze Vader tot ons kunnen horen spreken. We horen Hem nu. We komen vandaag tot Hem.Met niets in onze handen waar we ons aan vastklampen, met verheven hart en een luisterende denkgeest bidden we:Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.Spreek tot ons, Vader, opdat wij mogen worden genezen.En we zullen voelen hoe verlossing ons in zachte bescherming hult, en in zo'n diepe vrede dat geen enkele illusie onze denkgeest kan verstoren, noch ons het bewijs kan leveren dat ze werkelijk is. Dit zullen we vandaag leren. En we zullen elk uur ons gebed om genezing zeggen, en er een minuut voor nemen als het uur slaat, om te horen hoe ons het antwoord op ons gebed gegeven wordt, terwijl we daar in stilte en vreugde aandachtig naar luisteren. Dit is de dag waarop genezing tot ons komt. Dit is de dag waarop afscheiding eindigt, en we ons herinneren Wie wij werkelijk zijn.

LES 139Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?'Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo'n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. Hij heeft het aanvaard omdat hij leeft, heeft ertegen geoordeeld en de waarde ervan ontkend, en heeft besloten dat hij de enige zekerheid waardoor hij leeft, niet kent.Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.Alleen aanvaarding kan van jou worden gevraagd, want wat jij bent staat vast. Het is voor eeuwig vastgesteld in de heilige Denkgeest van God, en in die van jou. Het is zo ver boven alle onzekerheid en twijfel verheven dat vragen wat het moet zijn alle bewijs is dat je nodig hebt om aan te tonen dat jij de tegenspraak gelooft dat jij niet weet wat je wel móet weten. Is dit een vraag, of een stelling die zich in de stelling zelf ontkent? Laten we niet toestaan dat onze heilige denkgeest zich bezighoudt met dergelijke zinloze spinsels.We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.Dit is wat de Verzoening onderwijst, en ze toont aan dat de Eenheid van Gods Zoon niet aangetast wordt door zijn overtuiging dat hij niet weet wat hij is. Aanvaard vandaag de Verzoening, niet om de werkelijkheid te veranderen, maar alleen om de waarheid over jezelf te aanvaarden, en vervolg jouw weg je verheugend in de oneindige Liefde van God. Alleen dit wordt van ons gevraagd. Alleen dit zullen we doen vandaag.We zullen vijf minuten ‘s morgens en ‘s avonds eraan besteden onze gedachten aan onze les voor vandaag te wijden. We beginnen met deze herhaling van wat onze opdracht is:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.We hebben de kennis niet verloren die God ons gaf toen Hij ons schiep zoals Zichzelf. Wij kunnen ons die voor iedereen herinneren, want in de schepping zijn alle denkgeesten één. En in ons geheugen sluimert de herinnering hoe dierbaar onze broeders ons in waarheid zijn, hoezeer elke denkgeest een deel van ons is, hoe trouw ze ons werkelijk zijn geweest, en hoe de Liefde van onze Vader hen allen omvat.In dank voor heel de schepping, in de Naam van haar Schepper en Zijn Eenheid met alle aspecten van de schepping, herhalen we vandaag elk uur onze toewijding aan onze onderneming, terwijl we alle gedachten die ons zouden afleiden van ons heilig doel terzijde leggen. Laat je denkgeest verscheidene minuten lang verschoond zijn van al het dwaze spinrag waarmee de wereld de heilige Zoon van God wil inspinnen. En ontdek de breekbaarheid van de ketenen die de kennis omtrent jouzelf weg schijnen te houden van je bewustzijn, als je zegt:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.

LES 138De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.In deze wereld is de Hemel een keuze, want we geloven hier dat er alternatieven zijn om uit te kiezen. We menen dat alle dingen een tegenpool bezitten, en wat we wensen kiezen we. Als de Hemel bestaat, moet er ook een hel zijn, want juist via tegenstelling maken wij wat we waarnemen en wat we menen dat werkelijk is.De schepping kent geen tegendeel. Maar hier maakt tegenstelling deel uit van ‘werkelijk' zijn. Juist deze merkwaardige voorstelling van de waarheid maakt dat het kiezen van de Hemel hetzelfde schijnt als het opgeven van de hel. Zo is het in werkelijkheid niet. Maar wat waar is in Gods schepping kan hier alleen zijn intrede doen als het weerspiegeld wordt in een vorm die de wereld kan begrijpen. Waarheid kan niet komen op een plaats waar ze enkel met angst kan worden waargenomen. Want dit zou de misvatting zijn dat de waarheid naar illusies kan worden gebracht. Tegenstelling maakt de waarheid onwelkom, en ze kan niet komen.Keuze is de voor de hand liggende ontsnapping aan wat er als tegendelen uitziet. Een beslissing maakt één van de tegenstrijdige doelen tot het streefdoel waaraan tijd en moeite wordt besteed. Zonder beslissing is de tijd slechts verspild en de moeite verkwist. Ze wordt besteed zonder er iets voor terug te krijgen, en de tijd verstrijkt zonder resultaat. Er is geen gevoel van winst, want er wordt niets bereikt en niets geleerd.Je dient eraan herinnerd te worden dat jij denkt het hoofd te moeten bieden aan duizenden keuzes, terwijl er in werkelijkheid maar één te maken valt. En zelfs die líjkt alleen maar een keuze. Breng jezelf niet in de war met alle twijfels die ontelbare beslissingen teweeg zouden brengen. Je neemt er maar één. En wanneer die ene is genomen, zul je merken dat het helemaal geen keuze was. Want waarheid is waar, en niets anders is waar. Er is geen tegendeel om in plaats daarvan te kiezen. Er is niets in tegenspraak met de waarheid.Kiezen berust op leren. En de waarheid kan niet worden geleerd, maar slechts herkend. In de herkenning ligt haar aanvaarding, en zodra ze aanvaard is, is ze gekend. Maar kennis valt buiten de doelen die we in het kader van deze cursus proberen te onderwijzen. Onze doelen zijn leerdoelen, die worden verwezenlijkt door te leren hoe ze te bereiken zijn, wat ze zijn, en wat ze jou bieden. Beslissingen zijn het resultaat van wat je hebt geleerd, want ze berusten op wat je hebt aanvaard als de waarheid van wat jij bent en wat jouw behoeften moeten zijn.In deze waanzinnig ingewikkelde wereld lijkt de Hemel de vorm van een keuze aan te nemen, in plaats van louter te zijn wat hij is. Van alle keuzen die jij geprobeerd hebt te maken, is dit de eenvoudigste, de meest definitieve en het prototype van alle andere, de enige die alle beslissingen tot een oplossing brengt. Al zou je over alle andere kunnen beslissen, dan nog blijft deze ene onopgelost. Maar wanneer je deze ene oplost, zijn de andere tegelijk opgelost, want alle beslissingen houden slechts deze ene verborgen door verschillende vormen aan te nemen. Hier ligt de definitieve en enige keuze waarmee de waarheid wordt aanvaard of ontkend.Zo beginnen we vandaag met het overwegen van de keuze, tot het maken waarvan de tijd als hulpmiddel werd gemaakt. Dat is het heilig doel ervan, nu omgevormd vanuit de bedoeling die jij eraan gegeven hebt: dat het een middel is om aan te tonen dat de hel werkelijk is, hoop in wanhoop verkeert, en het leven zelf uiteindelijk onvermijdelijk overwonnen zal worden door de dood. Alleen in de dood worden tegendelen opgelost, want tegenstellingen opheffen is sterven. En dus moet verlossing wel worden gezien als de dood, nu het leven wordt gezien als conflict. Het conflict oplossen betekent tevens je leven beëindigen.Deze dwaze overtuigingen kunnen een onbewuste invloed van grote intensiteit gaan uitoefenen, en de denkgeest met zo'n grote paniek en benauwdheid in hun greep houden dat die zijn ideeën over zijn eigen bescherming niet meer wil loslaten. Hij moet van verlossing worden bevrijd, bedreigd worden om veilig te zijn, en op magische wijze tegen de waarheid worden bewapend. En deze beslissingen worden onbewust genomen, om ze veilig voor elke storing te kunnen bewaren, ver weg van vragen, weg van rede en van twijfel.De Hemel wordt bewust gekozen. De keuze kan niet worden gemaakt zolang de alternatieven niet nauwkeurig bekeken en begrepen zijn. Alles wat in schaduwen is gehuld, moet tot begrip worden gebracht om opnieuw te worden beoordeeld, ditmaal met behulp van de Hemel. En alle beoordelingsfouten die de denkgeest in het verleden heeft gemaakt, staan open voor correctie, nu de waarheid ze als oorzaakloos verwerpt. Nu zijn ze zonder gevolgen. Ze kunnen niet verborgen worden, omdat onderkend is dat ze niets zijn.De bewuste keuze voor de Hemel is even zeker als het einde van de angst voor de hel, wanneer die uit haar beschermende schild van onbewustheid omhoog naar het licht wordt gebracht. Wie kan kiezen tussen wat duidelijk gezien wordt en wat niet wordt herkend? Maar wie kan nalaten zijn keus uit alternatieven te maken wanneer er maar één als waardevol wordt gezien, en de ander als iets volkomen waardeloos, een louter ingebeelde bron van schuld en pijn? Wie aarzelt om een dergelijke keuze te maken? En zullen wij aarzelen om vandaag te kiezen?We maken de keuze voor de Hemel als we ontwaken, en besteden er vijf minuten aan om ons ervan te vergewissen dat we de enige beslissing hebben genomen die zinnig is. We beseffen dat we een bewuste keuze maken tussen wat bestaat en wat niets dan een schijn van waarheid heeft. Zijn schijnbestaan, gebracht naar wat werkelijkheid is, is vluchtig en doorzichtig in het licht. Het bergt nu geen verschrikking meer, want wat tot iets enorms was gemaakt, wraakzuchtig en meedogenloos van haat, vereist duisternis wil angst daarin worden geïnvesteerd. Nu wordt het als slechts een dwaze, onbenullige vergissing herkend.Voor we vanavond onze ogen sluiten bij het slapengaan, bevestigen wij opnieuw de keuze die we elk tussenliggend uur hebben gemaakt. En nu geven we de laatste vijf minuten dat we wakker zijn vandaag aan de beslissing waarmee we ontwaakten. Met het verstrijken van elk uur hebben we onze keuze opnieuw uitgesproken in een kort, stil moment, gewijd aan het behoud van innerlijke gezondheid. En tenslotte besluiten we de dag hiermee, in de erkenning dat we alleen gekozen hebben wat we verlangen:De Hemel is de beslissing die ik moet nemen. Ik neem die nu, en zal niet van gedachten veranderen, want het is het enige wat ik verlang.

LES 137Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.Het idee van vandaag blijft de kerngedachte waarop verlossing berust. Want genezing is het tegendeel van alle ideeën van de wereld die betrekking hebben op ziekte en een afgescheiden staat. Ziekte is een zich terugtrekken van anderen en een zich afsluiten voor verbinding. Ze wordt een deur die dichtvalt achter een afgescheiden zelf en dit geïsoleerd houdt en alleen.Ziekte is isolatie. Want ze schijnt één zelf afgezonderd te houden van heel de rest, om te lijden aan wat de anderen niet voelen. Ze geeft het lichaam beslissende macht om de afscheiding werkelijk te maken en de denkgeest in eenzame opsluiting te houden, afgesplitst en in brokstukken bijeengehouden door een massieve muur van verziekt vlees, waar hij niet overheen kan komen.De wereld gehoorzaamt de wetten waaraan ziekte dienstbaar is, maar genezing werkt los daarvan.Het is onmogelijk dat iemand alleen wordt genezen. In ziekte kan hij niet anders dan op zichzelf en afgescheiden zijn. Maar genezing is zijn eigen beslissing om weer één te zijn, en zijn Zelf te aanvaarden met al Diens delen intact en onaangetast. In ziekte lijkt zijn Zelf verscheurd, en zonder de samenhang waar Het leven aan ontleent. Maar genezing komt tot stand wanneer hij inziet dat het lichaam niet de macht heeft om de universele Eenheid van Gods Zoon aan te tasten.Ziekte wil bewijzen dat leugens wel de waarheid moeten zijn. Maar genezing toont aan dat waarheid waar is. De afscheiding die ziekte wil opleggen heeft nooit echt plaatsgevonden. Genezen is slechts aanvaarden wat altijd de eenvoudige waarheid was en altijd precies zo blijven zal als ze eeuwig is geweest. Maar aan ogen die gewend zijn aan illusies, moet getoond worden dat wat ze zien onwaar is. Dus moet genezing, die voor de waarheid nooit nodig is, aantonen dat ziekte niet werkelijk is.Genezing zou aldus een tegendroom kunnen worden genoemd, die de droom van ziekte opheft in naam van de waarheid, maar niet in waarheid zelf. Net zoals vergeving aan alle zonden voorbijziet, die nooit werden begaan, neemt genezing slechts illusies weg die niet hebben plaatsgevonden. Net zoals de werkelijke wereld verschijnen zal om de plaats in te nemen van wat helemaal nooit is geweest, zo biedt genezing slechts restitutie voor ingebeelde toestanden en onware ideeën die door dromen tot beelden van de waarheid worden aaneengeweven.Maar denk niet dat genezing aan jouw functie hier onwaardig is. Want de antichrist wordt machtiger dan Christus voor wie droomt dat de wereld werkelijk is. Het lichaam schijnt steviger en stabieler te zijn dan de denkgeest. En liefde wordt een droom, terwijl angst als de enige werkelijkheid overblijft die kan worden gezien, gerechtvaardigd en volledig begrepen.Net zoals vergeving alle zonde wegschijnt en de werkelijke wereld de plaats zal innemen van wat jij hebt gemaakt, zo moet genezing de fantasieën van ziekte vervangen die jij voor de eenvoudige waarheid plaatst. Wanneer gezien wordt dat ziekte verdwijnt in weerwil van alle wetten die staande houden dat ze wel werkelijk moet zijn, dan heb jij antwoord op je vragen. En die wetten kunnen niet langer gekoesterd of gehoorzaamd worden.Genezing is vrijheid. Want ze toont aan dat dromen niet over de waarheid zullen zegevieren. Genezing wordt gedeeld. En met deze eigenschap bewijst ze dat andere wetten dan die welke staande houden dat ziekte onvermijdelijk is, krachtiger zijn dan hun ziekelijke tegendelen. Genezing is kracht. Want door haar zachte hand wordt zwakheid overwonnen, en zijn denkgeesten die in een lichaam waren ingemetseld, vrij zich te verbinden met andere denkgeesten, om voor altijd sterk te zijn.Genezing, vergeving, en de blijde inwisseling van heel de wereld van verdriet voor een wereld waar droefheid niet kan binnendringen, zijn de middelen waarmee de Heilige Geest jou aanspoort Hem te volgen. Zijn liefdevolle lessen leren je hoe makkelijk verlossing jouw deel kan zijn, hoe weinig oefening jij hoeft te verrichten om Zijn wetten de plaats in te laten nemen van die welke jij hebt gemaakt om een gevangene van de dood te blijven. Zijn leven wordt het jouwe, wanneer jij het beetje hulp aanreikt dat Hij je vraagt terwijl Hij je bevrijdt van alles wat jou ooit pijn berokkend heeft.En wanneer jij jezelf laat genezen, zie je al degenen om je heen, of die in je denkgeest opkomen, of met wie je in aanraking komt, of wie geen contact met je schijnen te hebben, samen met jou genezen. Misschien zul je ze niet allemaal herkennen, noch beseffen hoe groot jouw geschenk aan heel de wereld is, wanneer jij genezing tot je laat komen. Maar jij wordt nooit alleen genezen. En talloos velen zullen het geschenk ontvangen dat jij ontvangt wanneer jij genezen wordt.Wie genezen is, wordt een werktuig van genezing. En er verloopt geen tijd tussen het ogenblik dat hij genezen is en alle genade van genezing die hem gegeven wordt te geven. Wat tegengesteld is aan God bestaat niet, en wie het niet in zijn denkgeest aanvaardt, wordt een toevluchtsoord waar de vermoeiden rust kunnen vinden. Want hier wordt waarheid geschonken en hier worden alle illusies naar de waarheid gebracht.Zou je Gods Wil geen onderdak willen bieden? Je nodigt slechts jouw Zelf uit thuis te zijn. Kan deze uitnodiging worden afgeslagen? Vraag dat het onvermijdelijke gebeurt en je zult nooit falen. De andere keuze bestaat er slechts uit te vragen dat is wat niet kan zijn, en dit kan niet slagen. Vandaag vragen we dat alleen de waarheid onze denkgeest zal vullen, dat gedachten van genezing deze dag zullen uitgaan van wat genezen is naar wat nog genezen moet worden, ons ervan bewust dat beide tegelijk zullen plaatsvinden.We zullen, telkens als het uur slaat, ons herinneren dat het onze functie is onze denkgeest te laten genezen, opdat we genezing naar de wereld mogen uitdragen, en zo vloek voor zegening, pijn voor vreugde, en afscheiding voor de vrede van God verruilen. Is een minuut per uur niet het geven waard om zo'n geschenk te ontvangen? Is een beetje tijd niet een lage prijs als je in ruil daarvoor alles krijgt?Maar we moeten op een dergelijk geschenk voorbereid zijn. En dus zullen we de dag hiermee beginnen en tien minuten wijden aan deze gedachten, waarmee we ‘s avonds deze dag eveneens zullen besluiten:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn genezing met de wereld delen, opdat ziekte verbannen wordt uit de denkgeest van Gods ene Zoon, die mijn enige Zelf is.Laat vandaag nog genezing door jou heen plaatsvinden. En wanneer je rust in stilte, wees dan voorbereid te geven zoals je ontvangt, alleen te behouden wat je geeft, en het Woord van God te ontvangen opdat het de plaats inneemt van alle dwaze gedachten die men zich ooit heeft ingebeeld.Nu komen we samen om alles wat ziek was, beter te maken, en een zegen te geven waar een aanval was. En we zullen niet toelaten dat deze functie vergeten wordt telkens wanneer een uur van de dag verstrijkt, maar ons doel ons blijven herinneren met deze gedachte:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn broeders zegenen, want ik wil met hen genezen worden, zoals zij worden genezen met mij.

LES 136Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Niemand kan genezen tenzij hij begrijpt welk doel ziekte schijnt te dienen. Want dan begrijpt hij eveneens dat dit doel zonder betekenis is. Omdat ziekte geen oorzaak en geen enkele zinvolle bedoeling heeft, kan ze überhaupt niet bestaan. Wanneer dit wordt ingezien, vindt genezing automatisch plaats. Ze verjaagt deze betekenisloze illusie met dezelfde aanpak als waarmee alle illusies naar de waarheid worden gebracht, en laat ze daar eenvoudig achter zodat ze kunnen verdwijnen.Ziekte is geen toevalligheid. Zoals elke verdediging, is ze een waanzinnig middel tot zelfmisleiding. En net als alle andere is het doel ervan de werkelijkheid te verbergen, aan te vallen, te veranderen, absurd te maken, te vervormen, te verdraaien, of terug te brengen tot een hoopje losse onderdelen. Elke verdediging beoogt de waarheid te beletten heel te zijn. De delen worden gezien alsof ze ieder heel zijn in zichzelf.Verdedigingen zijn niet onopzettelijk, en evenmin worden ze onbewust tot stand gebracht. Het zijn geheime toverstafjes waarmee je zwaait wanneer de waarheid lijkt te bedreigen wat jij graag geloven wilt. Ze schijnen onbewust te zijn enkel vanwege de snelheid waarmee jij ervoor kiest ze te gebruiken. In die seconde, of minder zelfs, waarin de keuze wordt gemaakt, begrijp je precies wat je probeert te doen, en denk je vervolgens dat het gedaan is.Wie anders dan jijzelf beoordeelt iets als een bedreiging, beslist dat ontsnappen nodig is en zet een reeks verdedigingen op touw om de bedreiging te verminderen die als werkelijk beoordeeld werd? Dit alles kan niet onbewust worden gedaan. Maar achteraf vereist jouw plan dat je moet vergeten dat jij het hebt gemaakt, zodat het buiten je eigen bedoeling om leek te gaan, een gebeurtenis buiten de staat van jouw denken, een resultaat met een echte uitwerking op jou, in plaats van één door jouzelf bewerkt.Juist dit snelle vergeten van de rol die jij speelt bij het maken van je ‘werkelijkheid', maakt dat jouw verdedigingsmechanismen zich aan je controle lijken te onttrekken. Maar wat je vergeten bent, kan weer herinnerd worden, ervan uitgaande dat jij bereid bent de beslissing te heroverwegen die door vergetelheid dubbel wordt afgeschermd. Dat jij het je niet herinnert is slechts een teken dat deze beslissing, voorzover het jouw verlangens aangaat, nog altijd van kracht is. Zie dit niet ten onrechte aan voor een feit. Verdedigingsmechanismen moeten feiten onherkenbaar maken. Dat beogen ze, en dat doen ze dan ook.Elke verdediging neemt fragmenten uit het geheel, voegt ze samen zonder zich te bekommeren om hun eigenlijke onderlinge verband, en bouwt zo de illusie op van een geheel dat er niet is. Het is dit proces dat de bedreiging vormt, en niet een of ander resultaat dat er mogelijk uit voortvloeit. Wanneer delen uit het geheel worden losgescheurd en worden gezien als afzonderlijk en als een geheel in zichzelf, worden ze symbolen die staan voor een aanval op het geheel, succesvol in hun uitwerking, en nooit meer als heel te zien. En toch ben jij vergeten dat ze slechts jouw eigen beslissing vertegenwoordigen over wat werkelijk moet zijn, om de plaats in te nemen van wat werkelijk is.Ziekte is een beslissing. Het is niet iets wat jou overkomt, geheel ongezocht, dat je zwak maakt en je lijden brengt. Het is een keuze die jij maakt, een plan dat je opstelt, wanneer voor een moment de waarheid in je eigen misleide denkgeest oprijst en het lijkt of heel je wereld wankelt en op het punt staat om te vallen. Nu ben je ziek, opdat de waarheid zal weggaan en jouw verworvenheden niet langer zal bedreigen.Hoe denk je dat ziekte erin kan slagen jou van de waarheid af te schermen? Omdat ze bewijst dat het lichaam niet van jou gescheiden is, en jij dus gescheiden van de waarheid moet zijn. Jij lijdt pijn omdat het lichaam pijn lijdt en in deze pijn word jij er één mee gemaakt. Zo wordt je ‘ware' identiteit instandgehouden en wordt de vreemde, kwellende gedachte dat je iets zou kunnen zijn wat meer is dan dit hoopje stof het zwijgen opgelegd en tot stilte gebracht. Want zie, dit stof kan jou doen lijden, je ledematen ontwrichten, je hart doen stilstaan, en je bevelen dat je sterft en ophoudt te bestaan.Zo is het lichaam sterker dan de waarheid, die jou vraagt te leven, maar jouw keuze om te sterven niet overwinnen kan. En zo is het lichaam machtiger dan het eeuwig leven, de Hemel brozer dan de hel, en wordt Gods plan voor de verlossing van Zijn Zoon weerstaan door een beslissing die sterker is dan Zijn Wil. Zijn Zoon is stof, de Vader incompleet, en chaos zit triomferend op Zijn troon.Zo zien jouw plannen voor je eigen verdediging eruit. En jij gelooft dat de Hemel siddert voor zulke dwaze aanvallen als deze, waarbij God verblind is door jouw illusies, waarheid in leugen is veranderd, en heel het universum onderworpen is aan wetten die jouw verdedigingen eraan zouden willen opleggen. Maar wie anders gelooft er in illusies dan degene wiens bedenksel ze zijn? Wie anders kan ze zien en erop reageren alsof ze de waarheid waren?God weet niet van jouw plannen om Zijn Wil te veranderen. Het universum blijft doof voor de wetten waarmee jij dacht erover te kunnen heersen. En de Hemel heeft zich niet gebogen voor de hel, noch het leven voor de dood. Het enige dat je kunt kiezen is te dénken dat je sterft of aan een ziekte lijdt, of de waarheid op enigerlei wijze verdraait. Wat geschapen is, staat los van dit alles. Verdedigingen zijn plannen om teniet te doen wat niet kan worden aangevallen. Wat onveranderlijk is, kan niet veranderen. En wat volkomen zondeloos is, kan niet zondigen.Dat is de eenvoudige waarheid. Ze appelleert niet aan macht, noch aan triomf. Ze dwingt geen gehoorzaamheid af en probeert evenmin te bewijzen hoe jammerlijk en vergeefs jouw pogingen zijn om verdedigingen op te stellen die haar zouden veranderen. De waarheid wil jou louter geluk schenken, want dat is haar doel. Misschien zucht ze een beetje wanneer jij haar gaven weggooit, en toch weet ze met volmaakte zekerheid dat wat God voor jou wil, wel moet worden ontvangen.Precies dit feit toont aan dat tijd een illusie is. Want tijd laat jou denken dat wat God je gegeven heeft nú niet de waarheid is, wat het ontegenzeggelijk moet zijn. De Gedachten van God staan geheel los van tijd. Want tijd is slechts een van die zinloze verdedigingen die jij tegen de waarheid hebt gemaakt. Wat Hij wil is niettemin hier, en jij blijft zoals Hij jou geschapen heeft.De waarheid heeft een macht die elke verdediging verre te boven gaat, want illusies kunnen niet blijven bestaan waar de waarheid toegelaten wordt. En ze komt tot iedere denkgeest die zijn wapens neerlegt en ophoudt te spelen met dwaasheid. Ze kan op elk moment worden gevonden: vandaag, als je ervoor kiest te oefenen in het verwelkomen van de waarheid.Dit is vandaag ons streven. En we zullen twee keer een kwartier geven om de waarheid te vragen tot ons te komen en ons vrij te maken. En de waarheid zal komen, want ze is nooit van ons gescheiden geweest. Ze wacht slechts op precies zo'n uitnodiging als wij vandaag geven. We leiden die in met een genezingsgebed, om ons te helpen uit te stijgen boven een verdedigende houding en de waarheid te laten zijn wat ze altijd is geweest:Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Ik zal de waarheid van wat ik ben aanvaarden, en mijn denkgeest vandaag geheel laten genezen.Genezing zal zich bliksemsnel door je open denkgeest verspreiden, terwijl vrede en waarheid de plaats komen innemen van oorlog en zinloze inbeeldingen. Er zullen geen donkere hoeken zijn die de ziekte nog verborgen kan houden en tegen het licht van de waarheid kan beschermen. Er zullen geen schimmige figuren uit je dromen in je denkgeest overblijven, noch hun duistere en onbeduidende bezigheden met dwaas gezochte dubbele bedoelingen. Je denkgeest zal genezen worden van alle ziekelijke wensen waaraan hij probeerde het lichaam te laten gehoorzamen.Nu is het lichaam genezen, want de bron van ziekte is opengesteld voor leniging. En dat je goed geoefend hebt zul je aan het volgende merken: het lichaam vertoont geen enkel gevoel. Als je het met succes hebt gedaan zal er geen gevoel meer zijn van ziek zijn of gezond zijn, van pijn of plezier. Er is in de denkgeest geen enkele reactie op wat het lichaam doet. Zijn nuttigheid is het enige wat blijft, verder niets.Misschien ontgaat het je dat dit de beperkingen wegneemt die jij het lichaam had opgelegd door de doelen die je eraan hebt toegekend. Zodra deze terzijde worden gelegd, zal de kracht die het lichaam heeft, altijd voldoende zijn om alle werkelijk nuttige doelen te dienen. De gezondheid van het lichaam is volledig gewaarborgd, omdat die niet beperkt wordt door de tijd, door het weer of vermoeidheid, door voedsel en drank, of door welke wetten ook waaraan jij het vroeger dienstbaar maakte. Je hoeft nu niets te doen om het gezond te maken, want ziekte is onmogelijk geworden.Maar deze bescherming moet door zorgvuldige oplettendheid in stand worden gehouden. Als jij je denkgeest aanvalgedachten laat koesteren, laat toegeven aan oordelen, of plannen laat smeden tegen toekomstige onzekerheden, dan heb jij jezelf opnieuw misplaatst, en een lichamelijke identiteit gevormd die het lichaam zal aanvallen, want de denkgeest is ziek.Mocht dit voorvallen, zorg dan voor een onmiddellijke remedie door jouw verdedigende houding niet toe te staan jou nog langer te schaden. Wees niet verward over wat genezen moet worden, maar zeg tegen jezelf:Ik ben vergeten wat ik werkelijk ben, want ik heb mijn lichaam met mezelf verward. Ziekte is een verdediging tegen de waarheid. Maar ik ben geen lichaam. En mijn denkgeest kan niet aanvallen.

LES 135Als ik me verdedig, word ik aangevallen.Wie zou zichzelf verdedigen als hij niet dacht dat hij werd aangevallen, dat de aanval werkelijkheid was en dat zijn eigen verdediging hem zou kunnen redden? En hierin ligt de dwaasheid van verdediging: ze verleent illusies volledige werkelijkheid en probeert ze dan als werkelijk te behandelen. Ze stapelt illusie op illusie en maakt zodoende correctie dubbel moeilijk. En precies dit doe je wanneer jij probeert de toekomst te plannen, het verleden te doen herleven, of het heden naar je hand te zetten.Je gaat te werk vanuit het geloof dat jij jezelf moet beschermen tegen wat er gebeurt omdat dat zeker zal bevatten wat jou bedreigt. Een gevoel van bedreiging is de erkenning van een ingewortelde zwakheid, een geloof dat er een gevaar bestaat dat de macht heeft jou aan te zetten tot een gepaste verdediging. De wereld is op dit waanzinnige geloof gebaseerd. En al haar structuren, al haar gedachten en twijfels, haar straffen en zware bewapening, haar wettelijke bepalingen en voorschriften, haar gedragsnormen en haar leiders en haar goden, allemaal dienen ze om haar gevoel van bedreiging in stand te houden. Want niemand bewandelt de wereld in wapenrusting zonder dat doodsangst hem om het hart slaat.Verdediging is angstaanjagend. Ze komt voort uit angst en vergroot die bij elke verdediging. Jij denkt dat ze veiligheid biedt. Maar ze spreekt van angst die tot werkelijkheid is gemaakt en paniek die is gerechtvaardigd. Is het niet vreemd dat je er niet even bij stilstaat, terwijl jij je plannen verder smeedt en je wapenrusting zwaarder, je sloten steviger maakt, om je af te vragen wat jij verdedigt, en hoe, en tegen wat?Laten we eerst eens bekijken wát je verdedigt. Het moet iets zijn dat erg zwak is en makkelijk aan te vallen. Het moet iets zijn dat een gemakkelijke prooi vormt, niet in staat zichzelf te beschermen, iets dat jouw verdediging behoeft. Wat anders dan het lichaam heeft zo'n broosheid dat voortdurende zorg en waakzame, diepe bezorgdheid nodig zijn om zijn nietig leven te beschermen? Wat anders dan het lichaam wankelt en moet wel falen om als waardige gastheer van de Zoon van God te dienen?Toch is het niet het lichaam dat bang, of een voorwerp van angst kan zijn. Het heeft geen andere behoeften dan die jij eraan toekent. Het heeft helemaal geen ingewikkelde verdedigingssystemen, geen gezondheid bevorderende medicijnen, geen zorg en geen bezorgdheid nodig. Verdedig zijn leven, geef het geschenken om het op te sieren, of muren om het te beveiligen, en je zegt alleen dat jouw huis openstaat voor de dief van de tijd, dat het bouwvallig is en onderhevig aan verval, en zo onveilig dat het met jouw eigen leven moet worden beschermd.Is dit beeld niet angstwekkend? Kun jij in vrede zijn met zo'n beeld van jouw huis? Maar wat anders heeft het lichaam het recht gegeven jou op deze manier te dienen dan jouw eigen geloof? Het is jouw denkgeest die het lichaam alle functies heeft gegeven die jij erin ziet, en zijn waarde ver heeft uitgetild boven een hoopje stof en water. Wie zou iets gaan verdedigen dat hij als zodanig heeft herkend?Het lichaam heeft geen verdediging nodig. Dit kan niet vaak genoeg worden benadrukt. Het zal sterk en gezond zijn, als de denkgeest er geen misbruik van maakt door het rollen toe te kennen die het niet kan vervullen, taken die buiten zijn bereik liggen en verheven doelen die het niet volbrengen kan. Zulke pogingen, lachwekkend en toch intens gekoesterd, zijn de bron van de vele dwaze aanvallen die jij erop uitvoert. Want het schijnt niet te voldoen aan je verwachtingen, je behoeften, je waarden en je dromen.Het ‘zelf' dat bescherming nodig heeft, is geen werkelijkheid. Het lichaam, zonder waarde en niet eens de geringste verdediging waard, hoeft alleen maar waargenomen te worden als iets dat geheel los van jou staat, en het wordt een gezond, dienstbaar instrument waardoorheen de denkgeest kan werken tot de bruikbaarheid ervan voorbij is. Wie zou het nog willen behouden wanneer het niet meer bruikbaar is?Verdedig het lichaam en je hebt je denkgeest aangevallen. Want je hebt er de fouten, de zwakheden, de beperkingen en gebreken in gezien waarvan je denkt dat het lichaam moet worden verlost. Je ziet de denkgeest dan niet als gescheiden van lichamelijke condities. En je zult het lichaam alle pijn opleggen die voortkomt uit de opvatting dat de denkgeest beperkt en kwetsbaar is, los van andere denkgeesten en gescheiden van zijn Bron.Dit zijn de gedachten die genezing nodig hebben, en het lichaam zal met gezondheid reageren wanneer die gecorrigeerd en door waarheid vervangen zijn. Dit is de enige werkelijke verdediging van het lichaam. Maar zoek je híer naar zijn verdediging? Je biedt het bescherming van een soort waar het helemaal geen baat bij heeft, maar dat slechts het leed van jouw denkgeest vergroot. Jij geneest niet, maar neemt alleen de hoop op genezing weg, want je ziet niet waarop hoop moet zijn gericht, wil ze zinvol zijn.Een genezen denkgeest maakt geen plannen. Hij voert de plannen uit die hij ontvangt door te luisteren naar wijsheid die niet van hemzelf is. Hij wacht totdat hem instructies worden gegeven over wat er moet worden gedaan en gaat dat dan doen. Hij verlaat zich in niets op zichzelf behalve in zijn geschiktheid om de hem toegewezen plannen te volvoeren. Hij voelt zich veilig in de zekerheid dat hindernissen geen belemmering kunnen vormen voor zijn voortgang in de volbrenging van enig doel dat het grotere plan dient dat voor ieders welzijn werd gemaakt.Een genezen denkgeest is bevrijd van het geloof dat hij plannen moet maken, ook al kan hij niet weten welk resultaat het beste is, met welk middel dat wordt bereikt, noch hoe hij het probleem kan herkennen ter oplossing waarvan het plan is gemaakt. Hij moet het lichaam wel bij zijn plannen misbruiken tot hij inziet dat dit het geval is. Maar wanneer hij dit als waar heeft aangenomen, dan is hij genezen en laat hij het lichaam los.Het lichaam onderwerpen aan de plannen die de ongenezen denkgeest opstelt om zichzelf te redden, maakt het lichaam zeker ziek. Het is niet vrij het middel te zijn dat meehelpt aan een plan dat zijn eigen bescherming verre te boven gaat en dat zijn diensten voor korte tijd behoeft. In deze hoedanigheid is gezondheid verzekerd. Want alles wat de denkgeest hiervoor aanwendt, zal vlekkeloos functioneren, en wel met de kracht die hem gegeven is, en het kan niet falen.Het valt misschien niet makkelijk te zien dat zelfgeïnitieerde plannen slechts verdedigingen zijn, met geen ander doel dan te verwezenlijken waartoe die allemaal werden gemaakt. Ze zijn het middel waarmee een bange denkgeest zijn eigen bescherming ter hand wil nemen, ten koste van de waarheid. Dit valt bij sommige vormen die deze zelfmisleidingen aannemen niet moeilijk in te zien, waar de ontkenning van de werkelijkheid overduidelijk is. Toch wordt planning niet vaak als een verdediging onderkend.De denkgeest die verwikkeld is in plannen maken voor zichzelf, is bezig met het opbouwen van controle over toekomstige gebeurtenissen. Hij denkt niet dat er voor hem gezorgd zal worden, tenzij hij zijn eigen voorzorgen neemt. De tijd krijgt een nadruk op de toekomst, die beheerst wordt door lering en ervaring verkregen uit voorbije gebeurtenissen en vroegere overtuigingen. Het gaat voorbij aan het heden, want het berust op het idee dat het verleden genoeg lering heeft gebracht om de denkgeest zijn toekomstige koers te laten bepalen.De denkgeest die plannen maakt, weigert aldus ruimte te laten aan verandering. Wat hij vroeger heeft geleerd, wordt de basis voor zijn toekomstige doelen. Zijn ervaring in het verleden bepaalt zijn keuze over wat gebeuren zal. En hij ziet niet dat hier en nu alles aanwezig is wat hij nodig heeft om een toekomst te garanderen heel anders dan het verleden, zonder dat enige oude ideeën of ziekelijke overtuigingen voortbestaan. Anticipatie speelt in het geheel geen rol, want vertrouwen-nú wijst de weg.Verdedigingen zijn de plannen die jij tegen de waarheid opstelt. Hun doel is te selecteren wat jij goedkeurt, en te negeren wat jij als onverenigbaar met je overtuigingen over jouw werkelijkheid beschouwt. Maar wat overblijft is bepaald zonder betekenis. Want het is jouw werkelijkheid die de ‘bedreiging' vormt welke jouw verdedigingen willen aanvallen, verbergen, uit elkaar halen en kruisigen.Wat zou je niet kunnen aanvaarden, als je maar wist dat alles wat plaatsvindt, alle gebeurtenissen in verleden, heden en toekomst, liefdevol gepland zijn door Degene wiens enig doel jouw welzijn is? Misschien heb je Zijn plan misverstaan, want Hij zou jou nooit pijn schenken. Maar jouw verdedigingen lieten je niet toe Zijn liefdevolle zegening te zien stralen in elke stap die jij ooit hebt gezet. Terwijl jij plannen maakte voor de dood, leidde Hij je zachtjes naar eeuwig leven.Je vertrouwen-nú in Hem is de verdediging die een ongestoorde toekomst belooft, zonder een spoor verdriet en met vreugde die gestaag groeit wanneer dit leven een heilig moment wordt, geplaatst binnen de tijd, maar met louter oog voor onsterfelijkheid. Laat geen andere verdediging dan je vertrouwen-nú de toekomst leiden, en dit leven wordt een betekenisvolle ontmoeting met de waarheid, die alleen door jouw verdedigingen kan worden verborgen.Zonder verdedigingen word je een licht dat door de Hemel dankbaar als het zijne wordt erkend. En het zal jou verder leiden langs wegen die voor jouw geluk zijn bestemd, in overeenstemming met het aloude plan dat begon toen tijd geboren werd. Zij die je volgen, zullen hun licht bij het jouwe voegen, en het zal toenemen tot de wereld oplicht van vreugde. 

LES 134Laat me vergeving zien zoals ze is.Laten we de betekenis van ‘vergeven' eens opnieuw bekijken, want die wordt snel verdraaid en gezien als iets wat gepaard gaat met een onterecht offer van terechte toorn, als een ongerechtvaardigd en onverdiend geschenk, en een totale ontkenning van de waarheid. In zo'n zienswijze moet vergeving wel gezien worden als louter een buitenissige dwaasheid, en lijkt het of deze cursus verlossing laat berusten op een gril.Deze verwrongen zienswijze van wat vergeving inhoudt valt makkelijk te corrigeren wanneer je het feit kunt accepteren dat er geen vergeving wordt gevraagd voor wat waar is. Het moet worden beperkt tot wat onwaar is. Het is voor alles irrelevant behalve voor illusies. Waarheid is Gods schepping en die te vergeven heeft geen betekenis. Alle waarheid behoort Hem toe, weerspiegelt Zijn wetten en straalt Zijn Liefde uit. Heeft die vergeving nodig? Hoe kun je het zondeloze, eeuwig weldadige vergeven?De voornaamste moeilijkheid die je ondervindt bij oprechte vergeving van jouw kant is dat jij nog steeds gelooft dat je de waarheid moet vergeven, en niet illusies. Jij beschouwt vergeving als een vergeefse poging om voorbij te gaan aan wat er is, om de waarheid te negeren, in een ongegrond streven jezelf te misleiden door een illusie waar te maken. Dit verwrongen gezichtspunt weerspiegelt slechts de greep die het begrip zonde nog steeds op jouw denkgeest heeft, zoals jij jezelf bekijkt.Omdat jij denkt dat je zonden werkelijk zijn, zie je vergeving als een vorm van misleiding. Want het is onmogelijk de zonde voor waar te houden en niet te geloven dat vergeving een leugen is. Aldus is vergeving in feite niets dan een zonde, net als heel de rest. Ze zegt dat de waarheid onwaar is, en lacht de verdorvenen toe alsof die zo onschuldig zijn als gras, en zo wit als sneeuw. Ze is bedrieglijk in wat ze denkt dat ze bereiken kan. Ze ziet als juist wie duidelijk verkeerd is, en wie weerzinwekkend is als goed.Vergeving is in zo'n optiek geen uitweg. Het is slechts eens te meer een teken dat zonde onvergeeflijk is en op zijn best moet worden verborgen, ontkend of van een andere naam voorzien, omdat vergeving verraad aan de waarheid is. Schuld kan niet worden vergeven. Als je zondigt, is je schuld eeuwig. Degenen die worden vergeven vanuit de optiek dat hun zonden werkelijk zijn, worden jammerlijk bespot en twee keer veroordeeld: eerst door henzelf voor wat ze denken te hebben gedaan, en dan nog eens door degenen die aan hen vergeving schenken.Het is de onwerkelijkheid van de zonde die vergeving natuurlijk en volkomen zinnig maakt, een intense opluchting voor degenen die haar geven en een stille zegening waar ze ontvangen wordt. Ze gedoogt geen illusies maar verzamelt die lichthartig, met een lachje, en legt ze zachtjes aan de voeten van de waarheid. En daar verdwijnen ze totaal.Vergeving is het enige wat staat voor de waarheid binnen de illusies van de wereld. Ze ziet dat die niets zijn en kijkt dwars door de duizend vormen heen waarin ze kunnen verschijnen. Ze neemt leugens waar, maar wordt niet misleid. Ze slaat geen acht op de zelfbeschuldigende kreten van zondaars, buiten zichzelf van schuldgevoelens. Ze kijkt naar hen met kalme blik en zegt eenvoudig tot hen:‘Mijn broeder, wat je denkt is niet de waarheid.'De kracht van vergeving is haar eerlijkheid, die zo onbezoedeld is dat ze illusies als illusies en niet als waarheid ziet. Hierom wordt juist zij de ontmaskeraar van leugens en de grote hersteller van de eenvoudige waarheid. Door haar vermogen voorbij te zien aan wat er niet is, opent ze de weg naar de waarheid die door schulddromen was versperd. Nu ben jij vrij de weg te volgen die jouw ware vergeving voor je openlegt. Want als één broeder dit geschenk van jou ontvangen heeft, staat de deur open voor jouzelf.Er is een heel eenvoudige manier om de deur naar ware vergeving te vinden en te zien hoe die ter verwelkoming wijdopen staat. Wanneer jij voelt dat je in de verleiding komt iemand te beschuldigen van enigerlei zonde, sta dan je denkgeest niet toe te blijven stilstaan bij wat jij denkt dat hij heeft gedaan, want dat is zelfmisleiding. Vraag liever:‘Wil ik mezelf hiervan beschuldigen?'Aldus zul je keuzemogelijkheden zien op een wijze die kiezen zinvol maakt en die jouw denkgeest zo vrij van schuld en pijn houdt als God Zelf dat heeft beschikt en zoals die in waarheid is. Alleen leugens plegen te veroordelen. In waarheid is onschuld het enige wat er is. Vergeving staat tussen illusies en de waarheid, tussen de wereld die jij ziet en wat daarachter ligt, tussen de hel van schuld en de Hemelpoort.Over deze brug, zo machtig als de liefde die er haar zegen over heeft uitgespreid, worden alle dromen van kwaad, haat en aanval in stilte naar de waarheid gebracht. Ze worden niet bewaard om zich op te kunnen blazen en tekeer te gaan, en de dwaze dromer die erin gelooft, angst aan te jagen. Hij is zachtjes uit zijn droom gewekt door te begrijpen dat wat hij dacht dat hij zag, er nooit is geweest. En nu kan hij niet voelen dat elke ontsnapping hem is ontzegd.Hij hoeft niet te vechten om zichzelf te redden. Hij hoeft de draken niet te doden waarvan hij dacht dat ze hem op de hielen zaten. Noch hoeft hij de zware stenen muren en ijzeren deuren op te trekken waarvan hij meende dat ze hem veiligheid konden bieden. Hij kan het loodzware en nutteloze pantser afdoen, gemaakt om zijn denkgeest aan angst en ellende te ketenen. Zijn stap is licht, en als hij zijn voet optilt om verder te gaan, blijft er een ster achter om de weg te wijzen aan degenen die hem volgen.Vergeving moet beoefend worden, want de wereld is blind voor haar betekenis en niet in staat een gids te verschaffen die jou haar weldadigheid leren kan. Er is geen gedachte in heel de wereld die tot enig begrip leidt van de wetten die ze volgt, noch van de Gedachte die ze weerspiegelt. Ze is even vreemd aan de wereld als jouw eigen werkelijkheid dat is. En toch verbindt ze jouw denkgeest met de werkelijkheid in jou.Vandaag oefenen we ons in ware vergeving, opdat het moment van verbinding niet langer wordt uitgesteld. Want we willen onze werkelijkheid in vrijheid en vrede beleven. Onze oefeningen worden tot de voetstappen die de weg verlichten voor al onze broeders, die ons zullen volgen naar de werkelijkheid die wij delen met hen. Laten wij, opdat dit mag worden volbracht, vandaag twee keer een kwartier geven en dat doorbrengen met de Gids die de betekenis van vergeving begrijpt, en ons werd gezonden om ons dat te leren. Laten we Hem vragen:Laat me vergeving zien zoals ze is.Kies dan op Zijn aanwijzing een broeder uit en zet al zijn ‘zonden' op een rij, terwijl die één voor één in je gedachten opkomen. Zorg ervoor dat je bij niet één ervan blijft stilstaan, maar besef dat je zijn ‘vergrijpen' alleen gebruikt om de wereld te verlossen van elk idee van zonde. Bekijk kort alle slechte dingen die jij over hem dacht en vraag telkens aan jezelf:‘Wil ik mezelf hiervoor veroordelen?'Laat hem bevrijd worden van alle gedachten die jij koesterde over zonde in hem. En nu ben jij op vrijheid voorbereid. Als je tot nu toe bereidwillig en oprecht geoefend hebt, zul je allengs een gevoel gaan bespeuren van te worden opgetild, een lichter worden van het gewicht op je borst, en een diep en zeker gevoel van opluchting. De resterende tijd moet je eraan geven om te ervaren dat jij ontkomen bent aan alle zware ketenen die je probeerde jouw broeder om te hangen, maar die daarentegen jouzelf omhangen werden.Vergeving moet de hele dag door geoefend worden, want het zal nog menigmaal voorkomen dat je haar betekenis vergeet en jezelf aanvalt. Wanneer dit gebeurt, laat je denkgeest dan door deze illusie heenkijken terwijl jij jezelf voorhoudt:Laat me vergeving zien zoals ze is.Wil ik mezelf hiervan beschuldigen?Ik zal mezelf deze keten niet omhangen.Houd bij alles wat je doet dit in gedachten:Niemand wordt alleen gekruisigd, en niemand kan alleen de Hemel binnengaan.

LES 133Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft.Soms levert het in het onderwijs profijt op de leerling terug te brengen tot praktische aangelegenheden, vooral nadat je hebt doorgenomen wat theoretisch schijnt en ver lijkt af te staan van wat hij al heeft geleerd. Dit zullen we vandaag doen. We zullen niet spreken over hoogstaande, wereldomvattende ideeën, maar in plaats daarvan stilstaan bij profijt voor jou.Jij vraagt niet te veel van het leven, maar veel te weinig. Wanneer je toestaat dat jouw denkgeest wordt aangetrokken tot lichamelijke aangelegenheden, tot dingen die je koopt, tot aanzien zoals de wereld dat waardeert, vraag je om verdriet, niet om geluk. Deze cursus doet geen poging het weinige dat je hebt van jou af te nemen. Hij probeert niet utopische ideeën in de plaats te stellen van genoegens die de wereld bevat. Er zijn geen genoegens in de wereld.Vandaag zetten we de werkelijke criteria op een rij waaraan jij alle dingen kunt toetsen die je meent te verlangen. Tenzij die aan deze gegronde vereisten voldoen, zijn ze het verlangen allerminst waard, want ze kunnen slechts de plaats innemen van wat meer te bieden heeft. Jij kunt de wetten die de keuze bepalen niet maken, evenmin als jij de alternatieven kunt maken waaruit je kiezen kunt. Kiezen kun je, sterker nog, dat moet je. Maar het is verstandig de wetten te leren die je in beweging zet wanneer je kiest, en te weten tussen welke alternatieven je kiest.Wij hebben al beklemtoond dat er maar twee zijn, hoeveel het er ook lijken. De keuzeruimte is bepaald en dat kunnen we niet veranderen. Het zou hoogst onheus zijn tegenover jou om geen limiet te stellen aan de hoeveelheid alternatieven en zo jouw uiteindelijke keuze te vertragen totdat je ze in de tijd allemaal had overwogen, en jou niet ondubbelzinnig naar de plaats te voeren waar maar één keuze moet worden gemaakt.Een andere milde en verwante wet is dat er geen compromis mogelijk is in wat jouw keuze je moet brengen. Ze kan jou niet maar een beetje geven, want er is geen tussenmaat. Elke keuze die jij maakt, brengt jou alles of niets. Daarom, als je de criteria leert waarmee jij alles van niets kunt onderscheiden, zul jij de beste keuze maken.Ten eerste, als je iets kiest dat niet voor altijd blijft bestaan, heeft wat je gekozen hebt geen waarde. Een tijdelijke waarde is zonder enige waarde. Tijd kan nooit een waarde wegnemen die werkelijk is. Wat vervluchtigt en sterft, is er nooit geweest en heeft niets te bieden aan degene die het kiest. Hij wordt door een niets misleid, in een vorm die hij prettig denkt te vinden.Vervolgens, als je ervoor kiest iets van iemand anders weg te nemen, zul jij niets overhouden. Dit komt doordat je, wanneer jij hem zijn recht op alles ontzegt, jezelf ook je recht daarop hebt ontzegd. Daarom zul je de dingen die jij werkelijk hebt, niet herkennen, omdat je ontkent dat ze er zijn. Wie iets probeert weg te nemen is misleid door de illusie dat verlies winst opleveren kan. Maar verlies kan alleen maar verlies opleveren, en niets meer dan dat.Op je volgende overweging zijn alle andere gebaseerd. Waarom heeft de keuze die jij maakt waarde voor jou? Waardoor wordt jouw denkgeest ertoe aangetrokken? Welk doel dient ze? Hier kun je het makkelijkst van al worden misleid. Want wat het ego wenst, herkent het niet. Het spreekt de waarheid zelfs niet wanneer het die waarneemt, want het moet het aureool behouden dat het gebruikt om zijn doelen te beschermen tegen vlekken en roest, opdat jij kunt zien hoe ‘onschuldig' het is.Maar zijn camouflage is een dun vernisje, dat alleen diegenen kan misleiden die zich ermee tevredenstellen te worden misleid. Zijn doelen zijn zonneklaar voor ieder die de moeite neemt ernaar te zoeken. Hier wordt de misleiding verdubbeld, want degene die misleid wordt, zal niet merken dat hij er eenvoudig niet in is geslaagd iets te winnen. Hij zal geloven dat hij de verborgen doelen van het ego heeft gediend.Maar alhoewel hij probeert het aureool van het ego helder voor ogen te houden, moet hij toch wel de vlekkerige randen en de roestige kern ervan zien. Zijn vergissingen, die geen uitwerking hebben, lijken hem zonden toe, omdat hij de vlekken als iets van hemzelf beschouwt, de roest als een teken van diepe onwaardigheid in hemzelf. Hij die niettemin de doelen van het ego in stand wil houden en ze als de zijne wil dienen, maakt volgens de voorschriften van zijn gids geen vergissingen. Deze leiding onderwijst dat het een dwaling is te geloven dat zonden slechts vergissingen zijn, want wie zou voor zijn zonden willen lijden als dit zo was?En zo komen we aan het keuzecriterium dat het moeilijkst te geloven is, omdat zijn onmiskenbaarheid door vele lagen duisterheid wordt bedekt. Als jij je op een of andere manier schuldig voelt over je keuze, heb je toegestaan dat de doelen van het ego zich tussen de werkelijke alternatieven hebben ingeschoven. En zo besef jij niet dat er maar twee zijn, en het alternatief dat je gekozen denkt te hebben lijkt angstwekkend, en veel te gevaarlijk om slechts het niets te zijn dat het feitelijk is.Alle dingen zijn waardevol of waardeloos, wel of in het geheel niet na strevenswaard, volkomen wenselijk of niet de minste moeite waard. Kiezen is juist hierdoor gemakkelijk. Complexiteit is niets anders dan een rookgordijn dat het uiterst simpele feit verhult dat geen enkele beslissing moeilijk kan zijn. Wat is je winst wanneer je dit leert? Die is veel groter dan jou slechts makkelijk en zonder pijn keuzes te laten maken.De Hemel zelf wordt bereikt met lege handen en een open denkgeest, die met niets komt om alles te vinden en er als het zijne aanspraak op te maken. We zullen proberen deze staat vandaag te bereiken, waarbij we zelfmisleiding afleggen en eerlijk bereid zijn alleen daaraan waarde te verlenen wat echt waardevol en werkelijk is. Onze twee langere oefenperioden van vijftien minuten elk beginnen als volgt:Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft; alleen wat waarde heeft, zoek ik, want alleen dat wens ik te vinden.En ontvang dan wat iedereen wacht die onbelast de poort van de Hemel bereikt, welke bij zijn komst openzwaait. Mocht je jezelf gaan toestaan wat nodeloze lasten te verzamelen, of te geloven dat je voor een paar moeilijke beslissingen staat, antwoord dan vlug met deze eenvoudige gedachte:Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft, want mij behoort het waardevolle toe.

LES 132Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan jouw overtuigingen? En wat anders kan de wereld verlossen dan jouw Zelf? Geloof is werkelijk krachtig. De kracht van de gedachten die jij eropna houdt is enorm, en illusies zijn even sterk in hun gevolgen als de waarheid dat is. Een krankzinnige denkt dat de wereld die hij ziet werkelijk is en twijfelt er niet aan. Evenmin kan hij daarvan worden afgebracht door de gevolgen van zijn gedachten in twijfel te trekken. Pas wanneer hun bron in twijfel wordt getrokken gloort voor hem eindelijk de hoop op vrijheid.Toch is verlossing makkelijk te bereiken, want ieder is vrij zijn denken te veranderen, en al zijn gedachten veranderen mee. Nu is de bron van alle gedachten verschoven, want je denken veranderen betekent dat je de bron hebt veranderd van alle ideeën die je bedenkt, ooit bedacht hebt of nog bedenken zult. Je maakt het verleden vrij van wat je eerder hebt gedacht. Je maakt de toekomst vrij van alle oeroude gedachten van een zoeken naar wat jij niet vinden wilt.Het heden is nu de enige tijd die overblijft. Hier in het heden wordt de wereld bevrijd. Want zodra jij toelaat dat het verleden opgeheven wordt en je de toekomst van je oeroude angsten bevrijdt, vind je ontsnapping en schenk je die aan de wereld. Jij hebt de wereld tot slaaf gemaakt met al je angsten, je twijfels en misère, je pijn en tranen; en al je ellende drukt op haar en maakt de wereld tot gevangene van je overtuigingen. Ze wordt overal getroffen door de dood omdat jij in je denkgeest de bittere gedachten aan de dood vasthoudt.De wereld op zichzelf is niets. Jouw denkgeest moet er betekenis aan geven. En wat jij erin aanschouwt zijn jouw wensen, die je ten tonele hebt gevoerd zodat jij ernaar kunt kijken en kunt denken dat ze werkelijk zijn. Misschien denk je dat jij de wereld niet hebt gemaakt, maar met tegenzin bent gekomen naar wat al was gemaakt en beslist niet stond te wachten tot jouw gedachten er betekenis aan gaven. Maar feitelijk heb je toen je kwam, precies gevonden wat je zocht.Er is geen wereld los van wat jij wenst, en hierin ligt jouw uiteindelijke bevrijding. Verander slechts je denken over wat je wilt zien en heel de wereld zal onvermijdelijk in overeenstemming hiermee veranderen. Ideeën verlaten hun bron niet. Dit centrale thema wordt in het tekstboek vaak vermeld en moet in gedachten worden gehouden, wil je de les van vandaag begrijpen. Het is geen trots die jou zegt dat jij de wereld die je ziet, gemaakt hebt, en dat ze verandert als jij je denken verandert.Maar het is trots die beweert dat je in een wereld gekomen bent die volledig los van jou staat, ontoegankelijk voor wat jij denkt en volkomen afgezonderd van wat jij toevallig denkt dat ze is. Er is geen wereld! Dit is de kerngedachte die de cursus probeert te onderwijzen. Niet ieder is bereid dit te aanvaarden en ieder moet zo ver gaan als hij zich kan laten leiden langs de weg die hem naar de waarheid voert. Hij zal terugkeren en weer verder gaan, of misschien een tijdje ervoor terugwijken en terugkeren eens weer.Maar genezing is het geschenk van hen die bereid zijn te leren dat er geen wereld is en die les nu kunnen aanvaarden. Hun bereidheid zal hun de les aanreiken in een vorm die zij kunnen begrijpen en herkennen. Sommigen zien die plotseling in hun stervensuur en staan op om haar te onderwijzen. Anderen vinden haar in een ervaring die niet van deze wereld is, en die hun laat zien dat de wereld niet bestaat, want wat zij aanschouwen moet wel de waarheid zijn, en toch weerspreekt dat duidelijk deze wereld.En sommigen zullen haar in deze cursus vinden en in de oefeningen die we doen vandaag. Het idee van vandaag is waar omdat de wereld niet bestaat. En als ze inderdaad het product van je eigen verbeelding is, dan kun jij haar bevrijden van alle dingen die je haar ooit hebt toegedacht, louter door al de gedachten te veranderen die haar die uiterlijke verschijningsvormen hebben verleend. De zieken worden genezen zodra jij alle gedachten over ziekte loslaat, en de doden verrijzen zodra jij gedachten over leven de plaats laat innemen van alle gedachten die jij ooit hebt gehad over de dood.Een les die al eens eerder werd herhaald, moet nu opnieuw worden benadrukt, want ze bevat de solide grondslag voor het idee van vandaag. Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Er is geen plaats waar jij kunt lijden, en geen tijd die verandering kan brengen in jouw eeuwige staat. Hoe kan een wereld van tijd en plaats bestaan, als jij blijft zoals God jou geschapen heeft?Wat is de les voor vandaag anders dan een andere manier om te zeggen dat jouw Zelf kennen de verlossing van de wereld inhoudt? De wereld bevrijden van elk soort pijn betekent alleen je denken over jezelf veranderen. Er is geen wereld los van jouw ideeën, want ideeën verlaten nooit hun bron, en jij houdt in je denkgeest de wereld in gedachten in stand.Maar als jij bent zoals God jou geschapen heeft, kun jij niet los van Hem denken, noch maken wat niet Zijn tijdloosheid en Liefde deelt. Zijn deze eigen aan de wereld die jij ziet? Schept ze zoals Hij? Tenzij ze dat doet, is ze niet werkelijk, en kan überhaupt niet zijn. Als jij werkelijk bent, is de wereld die jij ziet onwaar, want Gods schepping is in elk opzicht anders dan de wereld. En zoals het Zijn Gedachte was waardoor jij werd geschapen, zo zijn het jouw gedachten die haar hebben gemaakt en die haar moeten vrijmaken, opdat je de Gedachten mag kennen die jij deelt met God.Bevrijd de wereld! Jouw werkelijke scheppingen wachten op deze bevrijding om jou vaderschap te geven, niet van illusies maar in waarheid zoals God. God deelt Zijn Vaderschap met jou, die Zijn Zoon bent, want Hij maakt geen onderscheid tussen wat Hijzelf is en wat nog steeds Hijzelf is. Wat Hij schept staat niet los van Hem, en nergens eindigt de Vader en begint de Zoon als iets afzonderlijk van Hem.Er is geen wereld, omdat ze een gedachte is los van God, gemaakt om de Vader en de Zoon te scheiden, en een deel van God Zelf weg te breken en zo Zijn Heelheid te vernietigen. Kan een wereld die voortkomt uit dit idee, werkelijk zijn? Kan ze ergens zijn? Ontken illusies, maar aanvaard de waarheid. Ontken dat jij een schaduw bent, die kortstondig op een stervende wereld is geworpen. Bevrijd je denkgeest en je zult naar een bevrijde wereld kijken.Vandaag is ons doel de wereld te bevrijden van alle loze gedachten die we ooit over haar en over alle levende wezens die wij daarin zien, hebben gehad. Ze kunnen er niet zijn. Evenmin als wij. Want wij verblijven, samen met hen, in de woning die onze Vader voor ons heeft gereedgemaakt. En wij, die zijn zoals Hij ons geschapen heeft, willen de wereld vandaag van elk van onze illusies losmaken, opdat wij vrij zullen zijn.Begin de perioden van vijftien minuten, waarin we vandaag twee keer oefenen, als volgt:Ik, die blijf zoals God mij geschapen heeft, wil de wereld bevrijden van al wat ik haar heb toegedacht. Want ik ben werkelijkheid omdat de wereld dat niet is, en ik wil mijn eigen werkelijkheid kennen.Rust dan alleen maar, alert, maar zonder inspanning, en laat in stilte je denken zo worden veranderd dat de wereld wordt bevrijd, samen met jou.Je hoeft niet te merken dat er genezing optreedt bij vele broeders in verre delen van de wereld, alsook bij hen die jij dichtbij je ziet, wanneer jij deze gedachten uitzendt om de wereld te zegenen. Maar je zult je eigen bevrijding voelen, hoewel je misschien vooralsnog niet volledig begrijpt dat jij nooit alleen kunt worden bevrijd.Vermeerder heel de dag door de vrijheid die via jouw ideeën naar heel de wereld wordt gezonden, en zeg telkens wanneer je ertoe verleid wordt de macht van jouw simpele verandering van denken te ontkennen:Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht en kies in plaats daarvan mijn eigen werkelijkheid.

LES 131Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.Mislukking omringt jou overal, zolang je doelen nastreeft die niet bereikt kunnen worden. Je zoekt naar het duurzame in het vergankelijke, naar liefde waar geen liefde is, naar veiligheid te midden van gevaar, naar onsterfelijkheid binnen de duisternis van de droom van de dood. Wie kan slagen waar tegenstrijdigheid het decor van zijn zoektocht vormt, de plaats waar hij komt om stabiliteit te vinden?Zinloze doelen worden niet bereikt. Je kunt die met geen mogelijkheid bereiken, want de middelen waarmee jij ze nastreeft zijn even zinloos als het doel zelf. Wie kan zulke onzinnige middelengebruiken en hopen hiermee iets te winnen? Waar kunnen ze toe leiden? En wat zouden ze kunnen bewerkstelligen dat enige hoop biedt werkelijk te zijn? Het najagen van fantasieën leidt tot de dood, want het is een zoektocht naar het niets, en terwijl je naar het leven zoekt, vraag je om de dood. Je zoekt naar veiligheid en geborgenheid, terwijl je in je hart bidt om gevaar en om de bescherming van de nietige droom die jij hebt gemaakt.Toch is zoeken onvermijdelijk hier. Daarvoor ben je gekomen en je zult stellig datgene doen waarvoor je gekomen bent. Maar de wereld kan jou het doel dat je zoekt niet voorschrijven, tenzij jij haar de macht daartoe geeft. Zo niet, dan ben je nog steeds vrij een doel te kiezen dat voorbij de wereld en elke wereldse gedachte ligt, een doel dat jou wordt ingegeven door een idee dat je opgaf en toch in herinnering hield, oud en toch nieuw, een echo van een vergeten erfgoed, die toch alles inhoudt wat jij werkelijk verlangt.Wees blij dat je moet zoeken. Wees ook blij te ontdekken dat je naar de Hemel zoekt en dat je ontegenzeggelijk het doel zult vinden dat jij werkelijk verlangt. Niemand kan nalaten dit doel te verlangen en het uiteindelijk te bereiken. Gods Zoon kan niet vergeefs zoeken, al kan hij proberen uitstel af te dwingen, zichzelf te misleiden en te denken dat het de hel is die hij zoekt. Wanneer hij zich vergist, ondervindt hij correctie. Wanneer hij afdwaalt, wordt hij teruggeleid naar de hem toegewezen taak.Niemand blijft in de hel, want niemand kan zijn Schepper in de steek laten, noch Zijn volmaakte, tijdloze en onveranderlijke Liefde beïnvloeden. Jij zult de Hemel vinden. Alles wat je zoekt, op dit ene na, zal wegvallen. Maar niet omdat het jou ontnomen wordt. Het zal verdwijnen omdat jij het niet verlangt. Je zult het doel dat jij werkelijk verlangt even zeker bereiken als het zeker is dat God jou in zondeloosheid geschapen heeft.Waarom op de Hemel wachten? Die is hier vandaag. Tijd is de grote illusie dat die in het verleden of in de toekomst ligt. Toch kan dit niet zo zijn, als dit het is waar God wil dat Zijn Zoon is. Hoe zou Gods Wil in het verleden kunnen liggen of nog moeten geschieden? Wat Hij wil, is nu, zonder verleden en geheel toekomstloos. Het staat even ver van de tijd af als een nietig kaarsje van een verafgelegen ster, of wat jij koos van wat jij werkelijk verlangt.De Hemel blijft jouw enige alternatief voor deze vreemde wereld die jij hebt gemaakt, met al haar aspecten, haar verschuivende patronen en onzekere doelen, haar pijnlijke genoegens en droevige geneugten. God heeft geen tegenstrijdigheden gemaakt. Wat zijn eigen bestaan ontkent en zichzelf aanvalt, komt niet van Hem. Hij heeft niet twee denkgeesten gemaakt, met de Hemel als het verheugende gevolg van de ene, en de aarde, die in elk opzicht het tegendeel van de Hemel is, als het droevige resultaat van de andere.God lijdt niet aan conflict. Evenmin is Zijn schepping in tweeën gedeeld. Hoe kan het dan mogelijk zijn dat Zijn Zoon in de hel verblijft, terwijl God Zelf hem in de Hemel heeft gevestigd? Zou hij kunnen verliezen wat de Eeuwige Wil hem voor eeuwig als zijn woonplaats heeft geschonken? Laten we niet langer proberen een vreemde wil op te leggen aan Gods enige doel. Hij is hier omdat Hij dat wil en wat Hij wil is nu aanwezig, buiten het bereik van de tijd.Vandaag zullen we geen paradox in plaats van de waarheid verkiezen. Hoe zou de Zoon van God tijd kunnen maken om daarmee de Wil van God weg te nemen? Zo verloochent hij zichzelf en weerspreekt hij wat geen tegendeel kent. Hij denkt dat hij een hel heeft gemaakt die tegenover de Hemel staat, en hij gelooft dat hij verblijft in wat niet bestaat, terwijl de Hemel de plaats is die hij niet vinden kan.Laat vandaag zulke dwaze gedachten achter je en richt je denkgeest in plaats daarvan op ware ideeën. Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen, en het is de waarheid die we vandaag proberen te bereiken. Vandaag zullen we drie keer tien minuten aan dit doel wijden, en we zullen vragen de werkelijke wereld te zien verrijzen om de dwaze denkbeelden die we koesteren te vervangen door ware ideeën, in plaats van de gedachten die geen betekenis en geen gevolg, geen oorsprong en geen inhoud in de waarheid hebben.Dit erkennen we wanneer we met onze oefenperioden aanvangen. Begin hiermee:Ik vraag om een andere wereld te zien, en een ander soort gedachten te denken dan die ik heb gemaakt. De wereld die ik zoek, heb ik niet alleen gemaakt, de gedachten die ik wil denken, zijn niet de mijne.Observeer enkele minuten lang je denkgeest en zie, hoewel je ogen gesloten zijn, de zinloze wereld die jij als werkelijk beschouwt. Bekijk eveneens de gedachten die zich met zo'n wereld laten verenigen en die jij als waar beschouwt. Laat ze dan los, en daal af naar de heilige plaats die zij niet betreden kunnen. Onder hen is een deur in je denkgeest die je niet helemaal af kunt sluiten om te verbergen wat daarachter ligt.Zoek die deur en vind haar. Maar herinner jezelf eraan, voordat je haar probeert te openen, dat niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen. En dit is het verzoek dat je vandaag doet. Niets anders heeft nu enige betekenis, geen enkel ander doel heeft nu waarde of wordt nagestreefd, niets wat voor deze deur ligt verlang je echt, en alleen wat erachter ligt zoek je.Steek je hand uit en zie hoe makkelijk de deur openzwaait louter door jouw ene voornemen om te gaan naar wat daarachter ligt. Engelen verlichten de weg, zodat alle duisternis verdwijnt en jij in een licht staat zo helder en duidelijk, dat jij alle dingen die je ziet kunt begrijpen. Een kort ogenblik van verrassing zal je misschien doen stilstaan, voordat je beseft dat de wereld die jij voor je in het licht ziet, de waarheid weerspiegelt die je kende, en die je al afdwalend in dromen niet helemaal vergeten was.Jij kunt niet falen vandaag. De Geest die de Hemel je gezonden heeft, vergezelt jou, opdat je deze deur op een dag mag naderen en er met Zijn hulp moeiteloos door mag glippen, het licht tegemoet. Vandaag is die dag aangebroken. Vandaag komt God Zijn aloude belofte na aan Zijn heilige Zoon, zoals ook Zijn Zoon zich zijn belofte aan Hem herinnert. Dit is een dag van vreugde, want we bereiken de afgesproken tijd en plaats waar jij het doel zult vinden van al je zoektochten hier en al het zoeken van de wereld, dat tegelijk zal eindigen als jij de deur doorgaat.Breng jezelf vaak in herinnering dat vandaag een dag hoort te zijn van speciale vreugde, en onthoud je van sombere gedachten en zinloos geklaag. De tijd van verlossing is aangebroken. Vandaag is door de Hemel zelf vastgelegd als tijd van genade voor jou en voor de wereld. Als je dit gelukkige feit vergeet, herinner jezelf er dan aan met deze woorden:Vandaag zoek en vind ik alles wat ik verlang.Mijn enige doel schenkt mij dit.Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.

LES 130Het is onmogelijk twee werelden te zien.Waarneming is consistent. Wat je ziet, weerspiegelt je denken. En je denken weerspiegelt alleen jouw keuze van wat jij verlangt te zien. Jouw waarden zijn hierin bepalend, want waaraan jij waarde hecht moet je wel willen zien, omdat je gelooft dat wat jij ziet er werkelijk is. Niemand kan een wereld zien waaraan zijn denkgeest geen waarde heeft toegekend. En niemand kan nalaten te kijken naar wat hij gelooft dat hij verlangt.Maar wie kan werkelijk tegelijkertijd haten en liefhebben? Wie kan datgene verlangen waarvan hij wil dat het geen werkelijkheid heeft? En wie kan verkiezen een wereld te zien waar hij bang voor is? Angst moet wel blind maken, want dit is zijn wapen: wat je vreest te zien, kun je niet zien. Liefde en waarneming gaan aldus hand in hand, maar angst verbergt wat daar is in duisternis.Wat kan angst dan op de wereld projecteren? Wat kan in duisternis gezien worden dat werkelijk is? De waarheid wordt door angst overschaduwd en wat overblijft is slechts ingebeeld. Maar wat kan werkelijk zijn in blinde fantasieën die voortkomen uit paniek? Wat is het dat je verlangt, dat dit jou wordt getoond? Wat is het dat je wenst in zo'n droom te behouden?Angst heeft alles gemaakt wat jij denkt te zien. Alle afscheiding, alle onderscheid en de veelheid aan verschillen die naar jij gelooft de wereld uitmaken. Ze zijn er niet. De vijand van de liefde heeft ze bedacht. Maar liefde kan geen vijand hebben en dus hebben ze geen oorzaak, geen bestaansgrond en geen gevolg. Er kan waarde aan worden toegekend, maar ze blijven onwerkelijk. Ze kunnen worden gezocht, maar niet gevonden. Vandaag zullen we er niet naar zoeken, en deze dag niet verspillen met zoeken wat niet kan worden gevonden.Het is onmogelijk twee werelden te zien die elkaar op geen enkele manier overlappen. Zoek de ene; de andere verdwijnt. Eén blijft slechts over. Zij vormen de keuzeruimte waarbuiten jouw beslissing niet kan gaan. Het werkelijke en het onwerkelijke is alles waaruit gekozen kan worden, en niets meer dan dat.Vandaag zullen we geen poging tot compromis doen waar geen compromis mogelijk is. De wereld die je ziet is het bewijs dat jij al een keuze hebt gemaakt even alomvattend als haar tegendeel. Wat we vandaag willen leren is meer dan alleen de les dat je geen twee werelden kunt zien. Ze leert ook dat de wereld die je ziet volkomen consistent is vanuit het gezichtspunt van waaruit je haar ziet. Ze is uit één stuk, omdat ze uit één emotie voortkomt en haar bron weerspiegelt in alles wat je ziet.Met vreugde geven we vandaag, in dankbaarheid en als dankbetuiging, zes keer vijf minuten aan de gedachte die een einde maakt aan alle compromis en twijfel, en gaan aan dit alles als één geheel voorbij. We zullen geen duizend zinloze onderscheidingen maken, noch proberen een klein stukje onwerkelijkheid met ons mee te brengen, terwijl we onze denkgeest eraan wijden alleen te vinden wat werkelijk is.Begin je zoektocht naar de andere wereld met te vragen om een kracht die de jouwe overstijgt en in te zien wat het is waarnaar je zoekt. Jij verlangt geen illusies. En je begint aan deze vijf minuten door alle armzalige schatten van deze wereld uit je handen te leggen en die leeg te maken. Je wacht op God om jou te helpen, terwijl je zegt:Het is onmogelijk twee werelden te zien. Laat me de kracht die God mij biedt aanvaarden en geen waarde in deze wereld zien, opdat ik mijn vrijheid en verlossing vinden kan.God zal er zijn. Want je hebt een beroep gedaan op de grote onfeilbare macht die in dankbaarheid deze reuzenstap mét jou zal zetten. Ook zul je zeker Zijn dank in tastbare waarneming en in waarheid uitgedrukt zien. Je zult wat je aanschouwt niet betwijfelen, want hoewel het waarneming is, is het niet het soort zien dat jouw ogen op eigen kracht ooit eerder hebben aanschouwd. En je zult weten dat Gods kracht jou steunde toen jij deze keuze maakte.Schuif vandaag met gemak alle verleiding opzij, wanneer die maar de kop opsteekt, enkel door je de grenzen van je keuze te herinneren. Het onwerkelijke of het werkelijke, het onware of het ware is wat je ziet en het enige wat jij ziet. Waarneming is in overeenstemming met jouw keuze, en hel dan wel Hemel komt als één ding op je toe.Accepteer een klein stukje hel als werkelijk en je hebt je ogen verdoemd en je zicht vervloekt, en wat je zult aanschouwen is inderdaad de hel. Toch blijft de bevrijding van de Hemel nog altijd binnen het bereik van je keuze, om de plaats in te nemen van alles wat de hel jou tonen zou. Het enige wat je hoeft te zeggen tegen enig stukje hel, welke vorm dat ook aanneemt, is eenvoudig het volgende:Het is onmogelijk twee werelden te zien. Ik zoek mijn vrijheid en verlossing, en dit maakt geen deel uit van wat ik verlang.

LES 129Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang.Dit is de gedachte die volgt uit degene waarmee we gisteren oefenden. Je kunt niet stoppen bij het idee dat de wereld waardeloos is, want als je niet ziet dat er iets anders is waarop je hopen kunt, zul je alleen depressief worden. Onze nadruk ligt niet op het opgeven van de wereld, maar op het inruilen ervan voor iets wat veel bevredigender is, vervuld van vreugde, en in staat jou vrede te schenken. Denk je dat deze wereld jou dat bieden kan?Het kan lonend zijn er wat tijd aan te geven nogmaals na te denken over de waarde van deze wereld. Misschien zul jij toegeven dat er niets te verliezen valt in het loslaten van elke gedachte aan waarde hier. De wereld die jij ziet is inderdaad genadeloos, instabiel, wreed, onverschillig tegenover jou, snel met wraak en meedogenloos in haat. Ze geeft alleen om terug te nemen, en neemt alle dingen weg die jij een tijd gekoesterd hebt. Geen blijvende liefde laat zich hier vinden, want die is hier niet. Dit is de wereld van de tijd, waar alle dingen eindigen.Is het dan een verlies om in plaats hiervan een wereld te vinden waar verliezen onmogelijk is, waar liefde eeuwig duurt, haat niet kan bestaan en wraak geen betekenis heeft? Is het een verlies om alle dingen te vinden die jij werkelijk verlangt en te weten dat die geen einde kennen en door de tijd heen precies zo zullen blijven als jij ze wilt? Maar zelfs zij zullen tenslotte worden verwisseld voor datgene waarvan we niet kunnen spreken, want vandaar ga je naar waar woorden totaal ontoereikend zijn, naar een stilte waar de taal ongesproken blijft en toch stellig wordt verstaan.Communicatie, ondubbelzinnig en kristalhelder, blijft voor alle eeuwigheid onbegrensd. En God Zelf spreekt tot Zijn Zoon, zoals Zijn Zoon tot Hem spreekt. Hun taal heeft geen woorden, want wat Zij zeggen kan niet in symbolen worden uitgedrukt. Hun kennis is direct en volledig gedeeld en volledig één. Hoe ver ben jij, die aan deze wereld gebonden blijft, hiervan verwijderd. En toch, hoe dicht ben jij erbij, wanneer je die ruilt voor de wereld die je verlangt.Nu is de laatste stap zeker, nu ben je nog maar een ogenblik verwijderd van tijdloosheid. Hier kun je alleen maar vooruit kijken, nooit achterom om weer de wereld te zien die je niet verlangt. Hier is de wereld die de plaats daarvan komt innemen, wanneer jij je denkgeest losmaakt van de kleinigheden die de wereld naar voren brengt om jou gevangen te houden. Hecht er geen waarde aan en ze zullen verdwijnen. Stel ze op prijs en ze zullen jou werkelijk toeschijnen.Dat is de keuze. Welk verlies kan er voor jou liggen in de keuze geen waarde te hechten aan niets? Deze wereld bevat niets dat je werkelijk verlangt, maar wat je ervoor in de plaats kiest, is waarlijk wat jij verlangt! Laat het je gegeven worden vandaag. Het wacht er slechts op dat jij het kiest, om de plaats in te nemen van alles wat je zoekt, maar niet verlangt.Oefen je bereidwilligheid om deze verandering te bewerkstelligen tien minuten ‘s morgens en ‘s avonds en nog eens daartussenin. Begin hiermee:Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang. Ik kies ervoor die wereld te zien in plaats van deze, want hier is niets wat ik werkelijk verlang.Sluit dan je ogen voor de wereld die jij ziet, en sla in de stille duisternis gade hoe de lichten die niet van deze wereld zijn een voor een oplichten, totdat waar het een begint en het ander eindigt alle betekenis verliest, wanneer ze zich tot één geheel versmelten.Vandaag buigen de lichten van de Hemel zich naar jou en schijnen op je oogleden terwijl jij voorbij de wereld van duisternis rust. Hier is licht dat jouw ogen niet kunnen aanschouwen. En toch kan je denkgeest het duidelijk zien en ook begrijpen. Een dag vol zegen wordt jou vandaag geschonken, en wij zeggen dank. Deze dag beseffen we dat het alleen verlies was wat je vreesde te verliezen.Nu begrijpen we dat er geen verlies is. Want we hebben eindelijk het tegendeel daarvan gezien en we zijn dankbaar dat de keuze is gemaakt. Breng jezelf elk uur je beslissing in herinnering en neem er een ogenblik voor om je keuze te bevestigen door alle gedachten die jij maar hebt opzij te zetten en kort alleen hierbij stil te staan:De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang.Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang.