Podcasts about zoon

LES 198Alleen mijn veroordeling verwondt me.Verwonding is onmogelijk. En toch brengt illusie illusie voort. Als je kunt veroordelen, kun je worden verwond. Want je hebt geloofd dat je verwonden kunt, en het recht dat je voor jezelf hebt vastgesteld kan nu tegen jou worden gebruikt, tot je het als waardeloos, ongewenst en onwerkelijk terzijde legt. Dan houdt illusie op gevolgen te hebben en zullen die welke ze scheen te hebben, ongedaan worden gemaakt. Dan ben je vrij, want vrijheid is jouw geschenk, en nu kun jij het geschenk ontvangen dat je gegeven hebt.Veroordeel en je wordt tot gevangene gemaakt. Vergeef en je wordt bevrijd. Dat is de wet die de waarneming regeert. Het is geen wet die door kennis wordt begrepen, want vrijheid is een deel van kennis. In waarheid is veroordelen dus onmogelijk. Wat de invloed en gevolgen ervan schijnen te zijn heeft helemaal niet plaatsgevonden. Toch moeten we ons er een poosje mee bezig houden alsof dit wel zo is. Illusie brengt illusie voort. Behalve één. Vergeving is een illusie die een antwoord is op de rest.Vergeving vaagt alle andere dromen weg, en hoewel ze zelf een droom is, kweekt ze geen nieuwe. Alle illusies behalve deze ene vermenigvuldigen zich onvermijdelijk duizendmaal. Maar hier eindigen illusies. Vergeving is het eind van dromen, omdat ze een droom over ontwaken is. Ze is niet zelf de waarheid. Maar ze wijst naar waar de waarheid moet zijn en geeft de richting aan met de zekerheid van God Zelf. Ze is een droom waarin de Zoon van God tot zijn Zelf en tot zijn Vader ontwaakt, en weet dat Zij één zijn.Vergeving is de enige weg die uit de ellende voert, voorbij alle lijden en uiteindelijk weg van de dood. Hoe zou er een andere weg kunnen zijn wanneer deze het plan van God Zelf is? En waarom zou je daartegen in verweer gaan, het bestrijden, duizend manieren proberen te vinden waarop het beslist onjuist is, duizend andere mogelijkheden?Is het niet wijzer om blij te zijn dat jij het antwoord op je problemen in handen hebt? Is het niet verstandiger Degene die verlossing schenkt te danken en Zijn gave dankbaar te aanvaarden? En is het niet een vriendelijke daad jegens jezelf om Zijn Stem te horen en de eenvoudige lessen te leren die Hij onderwijzen wil, in plaats van Zijn woorden te proberen te verwerpen, om die van jou in de plaats te stellen van die van Hem?Zijn woorden werken. Zijn woorden verlossen. Zijn woorden bevatten alle hoop, alle zegen en alle vreugde die ooit op deze aarde kunnen worden gevonden. Zijn woorden zijn in God geboren en komen tot jou, met hemelse liefde bekleed. Zij die Zijn woorden horen, hebben het lied van de Hemel vernomen. Want dit zijn de woorden waarin alle tenslotte tot één versmelten. En op het moment dat dit ene zal wegsterven, zal het Woord van God zijn plaats innemen, want dan zal het herinnerd worden en bemind.Deze wereld heeft vele schijnbaar aparte schuilplaatsen, waar genade geen betekenis heeft en aanval gerechtvaardigd lijkt. Toch zijn ze alle één: een plaats waar de dood wordt aangeboden aan Gods Zoon en aan diens Vader. Je denkt misschien dat Zij die hebben aanvaard. Maar als jij opnieuw kijkt naar de plaats waar je Hun bloed zag, zul je in plaats daarvan een wonder zien. Hoe dwaas om te geloven dat Zij kunnen sterven! Hoe dwaas om te geloven dat jij aanvallen kunt! Hoe waanzinnig om te denken dat jij veroordeeld kunt worden en dat de heilige Zoon van God sterven kan!De stilheid van jouw Zelf blijft onbewogen, onaangetast door dergelijke gedachten en zich niet bewust van enige veroordeling waarvoor vergeving nodig zou zijn. Elk soort dromen is onbekend en vreemd aan de waarheid. En wat anders dan de waarheid zou een Gedachte kunnen hebben die een brug daarheen bouwt die illusies naar de overkant brengt?Vandaag oefenen we erin de vrijheid toe te laten bij jou haar thuis te vinden. De waarheid schenkt jouw denkgeest deze woorden, zodat jij de sleutel kunt vinden tot het licht en een eind maakt aan de duisternis:Alleen mijn veroordeling verwondt me.Alleen mijn eigen vergeving maakt me vrij.Vergeet vandaag niet dat er geen vorm van lijden is, of die verbergt wel een niet-vergevende gedachte. Evenmin kan er een vorm van pijn zijn die vergeving niet genezen kan.Aanvaard de ene illusie die verklaart dat er geen veroordeling is in Gods Zoon, en de Hemel wordt onmiddellijk herinnerd, de wereld vergeten, samen met al haar vreemde overtuigingen, nu het gelaat van Christus eindelijk ongesluierd in deze ene droom verschijnt. Dit is het geschenk dat de Heilige Geest voor jou namens God, jouw Vader, bewaart. Laat deze dag zowel op aarde als in jouw heilige woning worden gevierd. Wees mild voor Beiden wanneer jij de overtredingen vergeeft waaraan je Hen schuldig achtte, en zie hoe jouw onschuld jou toestraalt vanaf Christus' gelaat.Nu is er stilte over heel de wereld. Nu is er stilheid waar voorheen een razende storm van onzinnige gedachten was. Nu ligt er een sereen licht over het aanschijn van de aarde, tot rust gebracht in een droomloze slaap. En nu blijft daarop als enige het Woord van God over. Dat alleen kan nog een ogenblik langer worden waargenomen. Dan is het met symbolen gedaan, en is alles wat jij ooit dacht gemaakt te hebben volkomen verdwenen uit de denkgeest die God voor eeuwig kent als Zijn enige Zoon.Er is geen veroordeling in hem. Hij is volmaakt in zijn heiligheid. Hij heeft geen gedachten van barmhartigheid nodig. Wie zou hem geschenken kunnen geven wanneer alles het zijne is? En wie zou ervan kunnen dromen vergeving te schenken aan de Zoon der Zondeloosheid Zelf, die zozeer lijkt op Hem wiens Zoon hij is, dat het aanschouwen van de Zoon gelijkstaat aan niet meer waarnemen en alleen de Vader kennen? In deze visie van de Zoon, zo kort dat er geen ogenblik staat tussen deze onverdeelde blik en tijdloosheid zelf, zie je de visie van jezelf, en dan verdwijn jij voor alle eeuwigheid in God.Vandaag komen we steeds dichter bij het einde van alles wat nog tussen deze visie en ons zicht zou kunnen staan. En we zijn blij dat we zover gekomen zijn en begrijpen dat Hij die ons hier gebracht heeft ons nu niet in de steek zal laten. Want Hij wil ons de gave schenken die God ons vandaag via Hem gegeven heeft. Nu is het de tijd voor jouw bevrijding. De tijd is gekomen. De tijd is vandaag gekomen.

LES 197Ik kan alleen maar mijn eigen dankbaarheid oogsten.Hier is de tweede stap die we zetten om je denkgeest te verlossen van het geloof in een kracht van buitenaf die zich met de jouwe wil meten. Je doet pogingen tot vriendelijkheid en vergeving. Toch verander je die weer in een aanval, als jij geen uiterlijke erkentelijkheid en overvloedige dankbetuigingen krijgt. Je geschenken moeten met ere worden ontvangen, anders worden ze teruggenomen. En dus denk je dat Gods gaven op z'n best leningen zijn, op z'n slechtst misleidingen die je van je verdedigingen zullen beroven om te garanderen dat wanneer Hij toeslaat Hij zeker zal doden.Hoe gemakkelijk worden God en schuld verward door hen die niet weten wat hun gedachten kunnen doen. Ontken je kracht, en zwakheid moet wel verlossing voor je worden. Zie jezelf als gevangen, en tralies worden je thuis. Evenmin zul je de gevangenis verlaten of aanspraak maken op je kracht zolang schuld en verlossing nog als één worden gezien, en vrijheid en verlossing niet als verbonden worden beschouwd, met aan hun zijde kracht, die gezocht en opgeëist, en gevonden en volledig kan worden erkend.De wereld moet jou dankbaar zijn wanneer je haar bevrijding schenkt van jouw illusies. Maar jouw dank komt ook jou toe, want haar bevrijding kan alleen de jouwe weerspiegelen. Jouw dankbaarheid is alles wat jouw geschenken nodig hebben om de blijvende gift te zijn van een dankbaar hart dat voor altijd bevrijd is uit de hel. Zou je dit ongedaan willen maken door je geschenken terug te nemen omdat ze geen eer werden aangedaan? Jij bent het die ze eer aandoet en ze op een gepaste wijze dank betuigt, want jij bent het die de geschenken ontvangen heeft.Het geeft niet of een ander jouw geschenken onwaardig vindt. Er is in zijn denkgeest een deel dat samen met de jouwe dankzegt aan jou. Het geeft niet of jouw geschenken verloren en vruchteloos lijken. Ze zijn ontvangen waar ze gegeven zijn. In jouw dankbaarheid worden ze universeel aanvaard en dankbaar erkend door het Hart van God Zelf. En zou jij ze willen terugnemen, wanneer Hij ze dankbaar heeft aanvaard?God zegent elk geschenk dat jij Hem geeft, en elk geschenk wordt Hem gegeven, want het kan alleen worden gegeven aan jouzelf. En wat God toebehoort, moet wel het Zijne zijn. Maar je zult nooit beseffen dat Zijn gaven zeker zijn, eeuwig, onveranderlijk en onbeperkt, en eeuwig uitdelen, liefde uitbreiden en jouw altijddurende vreugde vergroten, zolang jij slechts vergeeft om weer aan te vallen.Neem de geschenken die je geeft terug, en je zult denken dat wat jou gegeven is, teruggenomen werd. Maar leer vergeving de zonden te laten wegnemen die jij buiten jezelf denkt te zien, en je kunt nooit denken dat de gaven van God slechts voor een poosje geleend worden, voor Hij ze weer weggrist in de dood. Want de dood zal dan geen betekenis meer hebben voor jou.En met het eind van dit geloof is angst voorgoed voorbij. Dank jouw Zelf hiervoor, want Hij is alleen dankbaar jegens God, en Hij dankt Zichzelf voor jou. Tot ieder die leeft zal Christus uiteindelijk komen, want ieder moet leven en bewegen in Hem. Zijn Wezen is in Zijn Vader zeker, want Hun Wil is Eén. Hun dankbaarheid jegens alles wat Zij geschapen hebben kent geen eind, want dankbaarheid blijft altijd deel van liefde.Dank aan jou, de heilige Zoon van God. Want zoals jij werd geschapen bevat jij alles in jouw Zelf. En jij bent nog steeds zoals God jou geschapen heeft. Ook kun je het licht van jouw volmaaktheid niet verzwakken. In jouw hart is het Hart van God gelegd. Jij bent Hem dierbaar, omdat jij Hemzelf bent. Alle dankbaarheid behoort jou toe, om wat jij bent.Zeg dank, zoals jij dank ontvangt. Wees vrij van alle ondankbaarheid jegens wie ook die jouw Zelf compleet maakt. En van dit Zelf is niemand buitengesloten. Zeg dank voor alle talloze kanalen die dit Zelf uitbreiden. Alles wat jij doet wordt Hem gegeven. Alles wat jij denkt, kunnen louter Zijn Gedachten zijn, omdat je met Hem de heilige Gedachten van God deelt. Oogst nu de dankbaarheid die jij jezelf hebt ontzegd toen je de functie die God jou gegeven heeft vergat. Maar denk nooit dat Hij ooit opgehouden is jou te danken.

In deze nietsontziende aflevering van de podcast is Mirjam van den Boogaard te gast, een vrouw die recht voor z'n raap vertelt wat een verslaving in een gezin teweegbrengt!

LES 195Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga.Dankbaarheid is een les die moeilijk te leren valt voor hen die de wereld verkeerd bekijken. Wat ze hoogstens kunnen doen is zichzelf beschouwen als beter af dan anderen. En ze proberen tevreden te zijn, omdat een ander meer lijkt te lijden dan zij. Hoe armzalig en kleinerend zijn zulke gedachten! Want wie heeft reden tot dankbaarheid waar anderen minder reden hebben? En wie zou minder kunnen lijden omdat hij een ander meer ziet lijden? Jij bent je dankbaarheid alleen aan Hem verschuldigd die elke oorzaak van leed over heel de wereld liet verdwijnen.Het is waanzinnig om vanwege lijden dank te zeggen. Maar het is even waanzinnig om niet dankbaar te zijn jegens Degene die jou het onfeilbare middel aanreikt waardoor alle pijn wordt genezen en lijden wordt vervangen door gelach en geluk. Evenmin zouden zij die zelfs maar ten dele bij hun verstand zijn, kunnen weigeren de stappen te zetten die Hij aangeeft en de weg te volgen die Hij voor hen uitzet, om zo uit een gevangenis te ontsnappen waarvan ze dachten dat die geen deur bezat naar de bevrijding die zij nu zien.Je broeder is je ‘vijand', omdat jij in hem de rivaal voor jouw vrede ziet, een plunderaar die zijn vreugde van jou rooft en jou met niets anders achterlaat dan een donkere wanhoop, zo bitter en meedogenloos dat er geen hoop overblijft. Nu is wraak het enige wat er nog te wensen valt. Nu kun je slechts proberen hem neer te halen om samen met jou, even nutteloos als jijzelf, neer te liggen in de dood, met even weinig in zijn graaiende vingers als in de jouwe.Je biedt God jouw dankbaarheid niet aan omdat je broeder meer slaaf is dan jij, noch zou je verstandigerwijze in woede kunnen ontsteken als hij vrijer lijkt te zijn. Liefde maakt geen vergelijkingen. En dankbaarheid kan alleen oprecht zijn als die met liefde geschiedt. We danken God onze Vader dat in ons alle dingen hun vrijheid zullen vinden. Het zal nooit zo zijn dat sommige worden bevrijd, terwijl andere gebonden blijven. Want wie kan in de naam van liefde marchanderen?Zeg daarom dank, maar in oprechtheid. En laat jouw dankbaarheid ruimte maken voor allen die samen met jou willen ontsnappen: de zieken, de zwakken, de behoeftigen en de angstigen, en zij die rouwen om een ogenschijnlijk verlies of die schijnbare pijn voelen, die kou of honger lijden, of die de weg van de haat en het pad van de dood gaan. Al dezen gaan met jou mee. Laten we onszelf niet met hen vergelijken, want zo splitsen we hen af van onze gewaarwording van de eenheid die wij met hen delen, zoals zij die noodzakelijkerwijs delen met ons.We danken onze Vader voor maar één ding: dat we van niets dat leeft gescheiden zijn, en daarom één zijn met Hem. En we verheugen ons erover dat er nooit uitzonderingen kunnen worden gemaakt die onze heelheid zouden verminderen, of onze functie zouden schaden of veranderen om Diegene compleet te maken die Zelf compleetheid is. Wij zeggen dank voor al wat leeft, want anders zeggen we dank voor niets en verzuimen we Gods gaven aan ons te herkennen.Laat onze broeders dan hun vermoeide hoofd tegen onze schouders leggen, terwijl ze een poosje rusten. We zeggen dank voor hen. Want als we hen naar de vrede kunnen leiden die wij willen vinden, opent de weg zich uiteindelijk voor ons. Een aloude deur zwaait opnieuw vrij open, een sinds lang vergeten Woord weerklinkt weer in onze herinnering en neemt in klaarheid toe zodra we opnieuw bereid zijn te luisteren.Ga dus dankbaar de weg van de liefde. Want haat is vergeten wanneer we vergelijkingen naast ons neerleggen. Wat rest er nog als blokkade voor vrede? De angst voor God is nu eindelijk opgeheven, en we vergeven zonder te vergelijken. Op die manier kunnen we er niet voor kiezen sommige dingen over het hoofd te zien, en toch andere dingen vast te houden, nog steeds als ‘zonden' achter slot en grendel opgeborgen. Wanneer jouw vergeving totaal is, zul jij totaal dankbaar zijn, want je zult zien dat alles recht op liefde heeft verdiend door liefdevol te zijn, precies zoals jouw Zelf.Vandaag leren we aan dankbaarheid te denken in plaats van aan kwaadheid, kwaadaardigheid en wraak. Alles is ons gegeven. Als we dit weigeren in te zien, hebben we daarom nog geen recht op onze bitterheid en op een zelfbeeld dat ons in een oord van genadeloze vervolging ziet, waar we onophoudelijk gesard en slecht behandeld worden, zonder dat er enige gedachte of zorg aan ons of onze toekomst wordt besteed. Dankbaarheid wordt de enige gedachte waarmee we deze waanzinnige manier van zien vervangen. God heeft voor ons gezorgd en noemt ons Zoon. Kan er meer zijn?Onze dankbaarheid zal de weg naar Hem plaveien en onze leertijd meer bekorten dan waarvan je ooit kon dromen. Dankbaarheid gaat hand in hand met liefde, en waar het ene is moet het andere wel worden aangetroffen. Want dankbaarheid is slechts een aspect van de Liefde die de Oorsprong van heel de schepping is. God zegt jou, Zijn Zoon, dank dat jij bent wat jij bent: Zijn eigen completering en de Bron van liefde, samen met Hem. Jouw dankbaarheid jegens Hem is één met de Zijne jegens jou. Want liefde kan geen andere weg gaan dan de weg van dankbaarheid, en die gaan wij die de weg bewandelen naar God.

LES 193Alles is een les die God me graag ziet leren.God heeft geen weet van leren. Toch breidt Zijn Wil zich uit tot wat Hij niet begrijpt, omdat Hij wil dat het geluk dat Zijn Zoon van Hem heeft geërfd, onverstoord blijft, dat het eeuwig is en altijd aan reikwijdte wint, eeuwig uitdijt in de vreugde van de volle schepping, en eeuwig open en volkomen grenzeloos is in Hem. Dat is Zijn Wil. En dus verschaft Zijn Wil het middel om te waarborgen dat die wordt volbracht.God ziet geen tegenstrijdigheden. Maar Zijn Zoon gelooft dat hij die ziet. Dus heeft hij Iemand nodig die zijn foutieve blik kan corrigeren en hem de visie kan geven die hem terugleidt naar waar waarneming ophoudt. God neemt in het geheel niet waar. Toch is Hij het die het middel verschaft waardoor waarneming waar en mooi genoeg gemaakt wordt om er het licht van de Hemel op te laten schijnen. Hij is het die beantwoordt wat Zijn Zoon wil tegenspreken, en diens zondeloosheid voor eeuwig veilig bewaart.Dit zijn de lessen die God jou graag ziet leren. Zijn Wil weerspiegelt ze allemaal en zij weerspiegelen Zijn liefdevolle goedheid jegens de Zoon die Hij liefheeft. Elke les heeft een kerngedachte, die in alle dezelfde is. Alleen de vorm is anders, met verschillende omstandigheden en gebeurtenissen, met verschillende personages en verschillende thema's, ogenschijnlijk, maar niet in werkelijkheid. In hun fundamentele inhoud zijn ze hetzelfde. Het is dit:Vergeef, en je zult dit anders zien.Het is zeker zo dat alle ellende er niet slechts als niet-vergeven uitziet. Maar dat is de inhoud achter de vorm. Het is deze gelijkheid die garandeert dat er wordt geleerd, want de les is zo simpel dat die uiteindelijk niet kan worden verworpen. Niemand kan zich voor eeuwig verbergen voor een waarheid die zo zonneklaar is dat ze in talloze vormen verschijnt, en toch in elk daarvan even makkelijk wordt herkend, als men daarin maar de simpele les wil zien.                                Vergeef, en je zult dit anders zien.Dit zijn de woorden die de Heilige Geest spreekt in al je beproevingen, al je pijn, elk lijden ongeacht de vorm. Dit zijn de woorden waarmee de verleiding ophoudt en de schuld, nu losgelaten, niet langer wordt vereerd. Dit zijn de woorden die een eind aan de droom van zonde maken en de denkgeest bevrijden van angst. Dit zijn de woorden waardoor verlossing tot heel de wereld komt.Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we in de verleiding komen te geloven dat pijn werkelijk is, en de dood onze keuze wordt in plaats van het leven? Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we hun vermogen om alle denkgeesten uit slavernij te verlossen, hebben begrepen? Dit zijn woorden die jou macht geven over alle gebeurtenissen die ogenschijnlijk macht over jou hebben gekregen. Je ziet die in het juiste perspectief wanneer jij deze woorden in je volle bewustzijn houdt, en niet vergeet dat deze woorden van toepassing zijn op alles wat jij ziet of wat enige broeder onjuist bekijkt.Hoe kun je weten wanneer je verkeerd ziet, of wanneer iemand anders verzuimt de les te zien die hij leren moet? Schijnt pijn als werkelijk te worden waargenomen? Als dat zo is, wees er dan zeker van dat de les niet is geleerd. En er blijft een niet-vergeven verscholen zitten in de denkgeest die de pijn ziet door ogen die de denkgeest richt.God ziet niet graag dat jij zo lijdt. Hij wil jou helpen jezelf te vergeven. Zijn Zoon herinnert zich niet wie hij is. En God wil dat hij Zijn Liefde niet vergeet, noch alle gaven die Zijn Liefde met zich brengt. Zou je nu afzien van je eigen verlossing? Zou je nalaten de simpele lessen te leren die de hemelse Leraar jou voorzet, opdat alle pijn verdwijnt en God opnieuw herinnerd wordt door Zijn Zoon?Alles is een les die God jou graag ziet leren. Hij wil niet dat een niet-vergevende gedachte ongecorrigeerd blijft en evenmin dat één doorn of spijker Zijn heilige Zoon op enigerlei wijze bezeert. Hij wil zeker stellen dat zijn heilige rust ongestoord en sereen blijft, onbezorgd, in een eeuwig thuis dat voor hem zorgt. En Hij wil dat alle tranen worden afgewist, zonder dat er ook maar één te vergieten overblijft en wacht op zijn vastgestelde tijd om te vallen. Want God heeft gewild dat lachen elke traan vervangt en dat Zijn Zoon opnieuw vrij is.We zullen vandaag proberen duizend schijnbare blokkades voor vrede in maar één dag te overwinnen. Laat genade sneller tot jou komen. Probeer haar niet nog een dag, nog een minuut of nog een ogenblik langer tegen te houden. Hiertoe werd de tijd gemaakt. Gebruik die vandaag waarvoor die is bedoeld. Wijd ‘s ochtends en ‘s avonds zoveel tijd je kunt aan zijn eigenlijke doel, en laat die tijd niet korter zijn dan wat aan jouw diepste behoefte voldoet.Geef alles wat je kunt, en geef een beetje meer. Want nu willen we met gezwinde spoed opstaan en naar ons Vaders huis gaan. We zijn te lang weggeweest en willen hier niet langer vertoeven. En laten we, terwijl we oefenen, aan alle dingen denken die we hebben opgespaard om zelf te regelen en afgezonderd hielden van genezing. Laten we ze allemaal aan Hem geven die de manier kent om ernaar te kijken zodat ze verdwijnen. Waarheid is Zijn boodschap, waarheid is Zijn les. Het zijn Zijn lessen die God wil dat we leren.Besteed vandaag en in de komende dagen elk uur een beetje tijd aan het oefenen van de les in vergeving, in de vorm die voor die dag is vastgesteld. En probeer die toe te passen op de gebeurtenissen die het uur heeft gebracht, zodat het volgende uur vrij is van het voorgaande. De ketens van de tijd worden op die manier makkelijk losgemaakt. Laat geen enkel uur zijn schaduw werpen op het uur dat volgt, en wanneer dat voorbij is, laat dan alles wat in de loop daarvan is gebeurd, samen daarmee verdwijnen. Zo zul jij ongebonden blijven, in eeuwige vrede binnen de wereld van de tijd.Dit is de les die God jou graag ziet leren: er is een manier om naar elk ding te kijken waardoor dit voor jou een volgende stap wordt naar Hem en naar de verlossing van de wereld. Antwoord op alles wat van verschrikking spreekt als volgt:Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen.Herhaal bij iedere ongerustheid, iedere zorg, en elke vorm van lijden juist deze woorden. En dan heb je de sleutel in handen die de Hemelpoort opent en de Liefde van God de Vader eindelijk naar de aarde omlaagbrengt om haar tot de Hemel te verheffen. God Zelf zal deze laatste stap zetten. Weiger de kleine stapjes niet die Hij jou vraagt naar Hem te zetten.

LES 192Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.Het is je Vaders heilige Wil dat jij Hemzelf compleet maakt, en dat jouw Zelf Zijn heilige Zoon is, voor eeuwig zuiver zoals Hij, uit liefde geschapen en in liefde bewaard, liefde uitbreidend, scheppend in haar naam, voor eeuwig één met God en met jouw Zelf. Maar wat kan zo'n functie betekenen in een wereld vol afgunst, haat en aanval?Daarom heb je een functie in de wereld in haar eigen termen. Want wie kan een taal begrijpen die zijn eenvoudig begrip verre te boven gaat? Vergeving vertegenwoordigt jouw functie hier. Ze is niet Gods schepping, want ze is het middel waarmee onwaarheid ongedaan kan worden gemaakt. En wie zou aan de Hemel vergeving willen schenken? Maar op aarde heb je het middel nodig om illusies los te laten. De schepping wacht louter op jouw terugkeer om te worden erkend, niet om compleet te zijn.Van de schepping valt in deze wereld zelfs geen voorstelling te maken. Ze heeft hier geen betekenis. Vergeving is hetgeen waarmee ze nog het dichtst bij de aarde komen kan. Want in de Hemel ontstaan, heeft ze in het geheel geen vorm. Maar God heeft Iemand geschapen die het vermogen heeft om het totaal vormloze in vorm te vertalen. Wat Hij maakt zijn dromen, maar van een soort zo dicht bij ontwaken, dat het daglicht er al in schijnt, en ogen, die zich al openen, het vreugdevolle schouwspel dat zij bieden aanschouwen.Vergeving beziet mild alles wat onbekend is in de Hemel, ziet het verdwijnen, en laat de wereld achter als een schone, onbeschreven lei waarop het Woord van God de zinloze symbolen die er eerst geschreven stonden, nu vervangen kan. Vergeving is het middel waardoor de angst voor de dood overwonnen wordt, omdat die nu geen hevige aantrekkingskracht meer uitoefent en schuld verdwenen is. Vergeving laat het lichaam zien als wat het is: een eenvoudig leermiddel dat terzijde wordt gelegd wanneer het leren is voltooid, maar hem die leert allerminst verandert.De denkgeest zonder lichaam kan geen vergissingen maken. Hij kan niet denken dat hij sterven zal, of de prooi zal zijn van een genadeloze aanval. Woede wordt onmogelijk en waar blijft dan panische angst? Welke angsten zouden hen nog kunnen bedreigen die de bron van alle aanval, het wezen van leed en de zetel van angst zijn kwijtgeraakt? Alleen vergeving kan de denkgeest ontlasten van de gedachte dat het lichaam zijn thuis is. Alleen vergeving kan de vrede herstellen die God voor Zijn heilige Zoon heeft bestemd. Alleen vergeving kan de Zoon ertoe bewegen weer zijn oog te richten op zijn heiligheid.Wanneer woede verdwenen is, zul je inderdaad ontdekken dat er voor de visie van Christus en de gave van het zien geen offer werd gevraagd, en slechts pijn werd weggenomen van een zieke en gekwelde denkgeest. Is dit onwelkom? Is dit iets om bang voor te zijn? Of is het iets om op te hopen, om dankbaar te begroeten en vol vreugde in ontvangst te nemen? We zijn één en geven daarom niets op. Maar waarlijk is ons alles gegeven door God.Toch hebben we vergeving nodig om te zien dat dit zo is. Zonder haar vriendelijk licht tasten we in het duister rond en gebruiken we ons verstand slechts om onze razernij en aanval te rechtvaardigen. Ons begrip is zo beperkt, dat wat we denken te begrijpen niets anders is dan een uit vergissing voortkomende verwarring. Wij zijn verdwaald in de nevelen van wisselende dromen en angstwekkende gedachten, met onze ogen stijf dichtgeknepen tegen het licht, en onze denkgeest druk bezig met het aanbidden van wat er niet is.Wie kan opnieuw in Christus geboren worden dan hij die ieder die hij ziet, aan wie hij denkt, of die hij zich voorstelt, vergeven heeft? Wie zou bevrijd kunnen worden terwijl hij nog iemand gevangen houdt? Een cipier is niet vrij, want hij zit samen met zijn gevangene vast. Hij moet ervoor zorgen dat die niet ontsnapt en dus brengt hij zijn tijd door met de wacht over hem te houden. De tralies die hem beperken worden de wereld waarin zijn cipier leeft, samen met hem. En van zijn vrijheid hangt de weg naar bevrijding voor hen beiden af.Houd daarom niemand gevangen. Bevrijd in plaats van te binden, want zo word jij bevrijd. De manier is eenvoudig. Telkens wanneer je een steek van woede voelt, besef dan dat je een zwaard boven je eigen hoofd houdt. En het zal vallen of afgewend worden, naargelang je verkiest veroordeeld te worden of vrij te zijn. Op die manier vertegenwoordigt ieder die jou in de verleiding lijkt te brengen om kwaad te worden, jouw verlosser uit de kerker van de dood. En dus ben je hem dank verschuldigd in plaats van pijn.Wees vandaag genadig. De Zoon van God verdient jouw genade. Hij is het die jou vraagt de weg naar de vrijheid nu te aanvaarden. Weiger het hem niet. De Liefde die Zijn Vader hem betoont behoort jou toe. Jouw functie hier op aarde is slechts dat je hem vergeeft, opdat je hem weer als jouw Identiteit aanvaardt. Hij is zoals God hem geschapen heeft. En jij bent wat hij is. Vergeef hem nu zijn zonden en je zult zien dat je één met hem bent.

LES 191Ik ben de heilige Zoon van God Zelf.Dit is jouw bevrijdingsverklaring van onderworpenheid aan de wereld. En hiermee wordt ook heel de wereld bevrijd. Je ziet niet wat je gedaan hebt door de wereld de rol te geven van cipier van de Zoon van God. Wat zou ze anders kunnen zijn dan kwaadaardig en bang, voor schaduwen bevreesd, bestraffend en barbaars, alle redelijkheid ontberend, blind, en waanzinnig van haat?Wat deed je dat dit jouw wereld zou moeten zijn? Wat deed je dat dit is wat jij ziet? Ontken je eigen Identiteit en dit is wat overblijft. Je ziet chaos en verkondigt dat jij dat zelf bent. Er is geen tafereel dat verzuimt hier voor jou van te getuigen. Er is geen klank die niet spreekt van broosheid in en buiten jou, geen ademhaling die je niet dichter bij de dood lijkt te brengen, geen hoop die je koestert die niet in tranen zal vergaan.Ontken je eigen Identiteit, en je zult niet ontsnappen aan de waanzin die geleid heeft tot deze vreemde, onnatuurlijke en spookachtige gedachte die de schepping bespot en God uitlacht. Ontken je eigen Identiteit, en je valt in je eentje het universum aan, zonder vriend, een nietig stofdeeltje tegenover de legioenen van je vijanden. Ontken je eigen Identiteit, en kijk naar het kwaad, de zonde en de dood, en zie hoe de wanhoop elk greintje hoop uit je vingers graait, en jou met niets achterlaat dan de wens te sterven.Maar wat is het anders dan een spel dat je speelt, waarin Identiteit kan worden ontkend? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Al het andere behalve dit ene geloven is je reinste dwaasheid. In deze ene gedachte wordt iedereen bevrijd. In deze ene waarheid zijn alle illusies verdwenen. In dit ene feit wordt verkondigd dat zondeloosheid voor eeuwig deel uitmaakt van alles, de binnenste kern is van het bestaan ervan en zijn waarborg voor onsterfelijkheid.Laat slechts het idee van vandaag een plaats vinden te midden van jouw gedachten en je bent ver uitgestegen boven de wereld en boven alle wereldse gedachten die haar gevangen houden. En vanuit dit veilige ontsnappingsoord zul je terugkeren en haar bevrijden. Want hij die zijn ware Identiteit aanvaarden kan is waarlijk verlost. En zijn verlossing is het geschenk dat hij iedereen geeft, uit dankbaarheid jegens Hem die de weg wees naar het geluk dat zijn hele perspectief op de wereld heeft veranderd.Eén heilige gedachte zoals deze en je bent vrij: jij bent de heilige Zoon van God Zelf. En met deze heilige gedachte leer je tevens dat jij de wereld hebt bevrijd. Je hoeft de wereld niet op een wrede manier te gebruiken en dan deze barbaarse behoefte erin te zien. Je bevrijdt haar van jouw gevangenschap. Je zult geen vernietigend beeld zien van jezelf terwijl je met angst en beven door de wereld gaat, en de wereld zich in doodsstrijd kronkelt omdat jouw angsten het doodsstempel op haar hart hebben gedrukt.Wees vandaag blij hoe uiterst makkelijk de hel ongedaan wordt gemaakt. Je hoeft jezelf alleen te zeggen:Ik ben de heilige Zoon van God Zelf. Ik kan niet lijden, ik kan geen pijn hebben, ik kan geen verlies lijden, noch nalaten alles te doen wat verlossing me vraagt.En met die gedachte is alles waar je naar kijkt totaal veranderd.Een wonder heeft alle oeroude, donkere spelonken verlicht waar doodsrituelen weerklonken sinds het begin van de tijd. Want de tijd heeft zijn greep op de wereld verloren. De Zoon van God is gekomen in heerlijkheid, om de verlorenen te redden, de hulpelozen te verlossen, en de wereld de gave van zijn vergeving te schenken. Wie zou de wereld als donker en zondig kunnen zien, wanneer Gods Zoon eindelijk opnieuw gekomen is om haar te bevrijden?Jij die jezelf als zwak en broos ziet, met vergeefse verwachtingen en verwoeste dromen, slechts geboren om te sterven, te huilen en pijn te lijden, luister hiernaar: alle macht op aarde en in de Hemel is jou gegeven. Er is niets wat jij niet kunt doen. Je speelt het spel van de dood, speelt dat je hulpeloos bent, jammerlijk verklonken aan ontbinding en verval in een wereld die jou geen genade betoont. Maar als jij haar genade verleent, zal haar genade op jou stralen.Laat dan de Zoon van God uit zijn slaap ontwaken en, terwijl hij zijn heilige ogen opent, opnieuw terugkeren om de wereld te zegenen die hij heeft gemaakt. Ze begon in dwaling, maar ze zal eindigen als de weerspiegeling van zijn heiligheid. En hij zal niet meer slapen en dromen van de dood. Sluit je dus vandaag bij mij aan. Jouw glorie is het licht dat de wereld verlost. Houd verlossing niet langer tegen. Kijk naar de wereld om je heen en zie het lijden daar. Is jouw hart niet bereid je vermoeide broeders rust te brengen?Ze moeten op jouw eigen bevrijding wachten. Ze blijven geketend, tot jij vrij bent. Ze kunnen de genade van de wereld niet zien, tot jij die in jezelf vindt. Ze lijden pijn, tot jij de greep die pijn op jou heeft, verworpen hebt. Ze sterven, tot jij je eigen eeuwige leven aanvaardt. Jij bent de heilige Zoon van God Zelf. Herinner je dit, en heel de wereld is vrij. Herinner je dit, en Hemel en aarde zijn één.

LES 190Ik kies de vreugde van God in plaats van pijn.Pijn is een verkeerd perspectief. Wanneer ze in enige vorm ervaren wordt is dat een bewijs van zelfbedrog. Ze is in het geheel geen feit. Ze neemt geen vorm aan die niet zal verdwijnen als die juist wordt bezien. Want pijn verkondigt dat God wreed is. Hoe zou ze in enige vorm werkelijk kunnen zijn? Ze getuigt van de haat van God de Vader jegens Zijn Zoon, van de zondigheid die Hij in hem ziet en Zijn waanzinnig verlangen naar wraak en dood.Kunnen zulke projecties bevestiging vinden? Kunnen ze iets anders zijn dan totaal onwaar? Pijn is slechts een getuige van de vergissingen die de Zoon maakt in wat hij denkt dat hij is. Het is een droom van wrede vergelding voor een misdaad die onmogelijk kan zijn begaan, voor een aanval op wat totaal onaantastbaar is. Het is een nachtmerrie over verlating door een Eeuwige Liefde, die niet bij machte is de Zoon te verlaten die Zij uit liefde geschapen heeft.Pijn is een teken dat illusies op de troon zitten in plaats van de waarheid. Ze toont aan dat God verloochend wordt, verward met angst, en gezien als dwaas en verrader van Zichzelf. Als God werkelijk is, is er geen pijn. Als pijn werkelijk is, is er geen God. Want wraak maakt geen deel uit van liefde. En angst, die liefde ontkent en pijn gebruikt om te bewijzen dat God dood is, heeft laten zien dat de dood de overwinnaar van het leven is. Het lichaam is de Zoon van God, bederfelijk in de dood, en even sterfelijk als de Vader die hij gedood heeft.Laat zulke dwaasheid rusten in vrede! De tijd is gekomen om te lachen om zulke waanzinnige ideeën. Het is niet nodig om ze als barbaarse misdaden of geheime zonden met zware gevolgen te beschouwen. Wie anders dan een krankzinnige kan ze opvatten als oorzaak van iets? Pijn, hun getuige, is even dwaas als zij en hoeft evenmin te worden gevreesd als de waanzinnige illusies die ze beschermt en waarvan ze probeert te bewijzen dat ze nog altijd waar zijn.Het zijn alleen jouw gedachten die je pijn bezorgen. Niets buiten je denkgeest kan jou op enigerlei wijze schaden of verwonden. Er is geen oorzaak buiten jezelf die op je neer kan komen en bedruktheid kan brengen. Niemand anders dan jij beïnvloedt jou. Er is niets ter wereld dat de macht heeft jou ziek, bedroefd, zwak of fragiel te maken. Maar jij bent het die de macht heeft alle dingen die je ziet de baas te zijn door eenvoudig te herkennen wat jij bent. Wanneer jij ziet dat ze onschadelijk zijn, zullen ze jouw heilige wil als de hunne aanvaarden. En wat als beangstigend werd gezien, wordt nu een bron van onschuld en heiligheid.Mijn heilige broeder, denk eens een moment hieraan: de wereld die jij ziet doet niets. Ze heeft absoluut geen gevolgen. Ze is slechts de weergave van jouw gedachten. En ze zal volkomen veranderen zodra jij besluit je denken te veranderen en jij de vreugde van God kiest als wat jij werkelijk verlangt. Jouw Zelf straalt in deze heilige vreugde, voor eeuwig en altijd onveranderd, onveranderlijk, onveranderbaar. En zou jij een klein hoekje van je denkgeest zijn eigen erfgoed ontzeggen, en het behouden als hospitaal voor pijn, een verziekte plaats waar levende wezens uiteindelijk moeten heengaan om te sterven?De wereld lijkt je misschien pijn te bezorgen. En toch heeft de wereld, zelf oorzaakloos, niet de macht te veroorzaken. Zelf een gevolg, kan ze geen gevolgen hebben. Zelf een illusie, is ze wat jij wenst. Jouw ijdele wensen tonen zich in haar pijnen. Jouw vreemde verlangens bezorgen haar boze dromen. Jouw doodsgedachten omhullen haar met angst, maar in jouw milde vergeving lééft ze.Pijn is het idee van kwaad dat vorm aanneemt en een ravage aanricht in jouw heilige denkgeest. Pijn is het losgeld dat jij graag betaald hebt om niet vrij te zijn. In pijn is de Zoon die Hij liefheeft aan God ontzegd. In pijn lijkt angst te zegevieren over liefde, en tijd de eeuwigheid en de Hemel te vervangen. En de wereld wordt een wreed en bitter oord waar leed heerst en kleine vreugden wijken voor de hevige aanval van gruwelijke pijn die erop loert om alle vreugde in ellende te smoren.Leg je wapens neer en ga zonder verdediging de stille plaats binnen waar de hemelse vrede alles tenslotte in stilte bewaart. Leg alle gedachten aan gevaar en angst af. Laat geen aanval met jou mee naar binnen gaan. Leg het wrede zwaard des oordeels neer dat je tegen je eigen keel houdt, en stop de vernietigende aanslagen waarmee jij je heiligheid probeert te verbergen.Hier zul je inzien dat er geen pijn is. Hier behoort de vreugde van God jou toe. Dit is de dag waarop het jou gegeven is de les te begrijpen die heel de kracht van de verlossing bevat. Het is deze: pijn is illusie, vreugde werkelijkheid. Pijn is niets dan slaap, vreugde is ontwaken. Pijn is bedrog, alleen vreugde is waarheid.En zo maken we opnieuw de enige keuze die ooit kan worden gemaakt: we kiezen tussen illusies en waarheid, tussen pijn en vreugde, tussen hel en Hemel. Laat onze dankbaarheid jegens onze Leraar ons hart vervullen, nu we vrij zijn onze vreugde te kiezen in plaats van pijn, onze heiligheid in plaats van zonde, de vrede van God in plaats van strijd, en het licht van de Hemel in plaats van de duisternis van de wereld.

LES 189Ik voel de Liefde van God nu in mij.Er is een licht in jou dat de wereld niet kan zien. En met haar ogen zul jij dit licht niet waarnemen, want je wordt door de wereld verblind. Toch heb je ogen om het te zien. Het is er om door jou te worden aanschouwd. Het werd niet in jou geplaatst om voor jouw blik verborgen te blijven. Dit licht is een weerspiegeling van de gedachte die we nu oefenen. De Liefde van God in je voelen is de wereld met nieuwe ogen zien, stralend van onschuld, bezield van hoop en gezegend met volmaakte goedheid en liefde.Wie zou in zo'n wereld angst kunnen voelen? Ze verwelkomt jou, verheugt zich dat jij gekomen bent, en zingt jouw lof terwijl ze je behoedt voor elke vorm van gevaar en pijn. Ze biedt jou een warm en vriendelijk thuis waar je een poosje kunt verblijven. Ze zegent jou de hele dag door en waakt gedurende de nacht als een stille bewaker van jouw heilige slaap. Ze ziet verlossing in je en beschermt het licht in jou waar ze haar eigen licht in ziet. Ze biedt jou haar bloemen en haar sneeuw, in dankbaarheid voor jouw welwillendheid.Dit is de wereld die door de Liefde van God wordt geopenbaard. Ze verschilt zo van de wereld die jij ziet door ogen die verduisterd zijn door boosaardigheid en angst, dat de een de ander logenstraft. Slechts één kan er überhaupt worden waargenomen. De ander is totaal zonder betekenis. Een wereld waarin vergeving alles beschijnt, en vrede iedereen haar milde licht schenkt, is ondenkbaar voor hen die een wereld van haat zien die uit aanval voortkomt, klaar om wraak te nemen, te moorden en te vernietigen.Toch is de wereld van de haat even onzichtbaar en ondenkbaar voor hen die Gods Liefde in zich voelen. Hun wereld weerspiegelt de rust en vrede die in hen straalt, de zachtmoedigheid en onschuld die ze om zich heen zien, de vreugde waarmee ze naar buiten kijken vanuit de oneindige bronnen van vreugde binnenin. Wat ze in zich hebben gevoeld dat aanschouwen ze, en ze zien overal de onbetwistbare weerspiegeling daarvan.Wat zou jij willen zien? De keuze is aan jou. Maar leer deze wet van het zien en laat je denkgeest die niet vergeten: je zult datgene buiten je zien wat je vanbinnen voelt. Als haat een plek vindt in je hart, zul je een beangstigende wereld zien, die de dood wreed in zijn scherpgepunte, knokige vingers houdt. Als je de Liefde van God in je voelt, zul je op een wereld van genade en liefde uitkijken.Vandaag gaan we aan illusies voorbij wanneer we proberen te komen tot wat waar is in ons, en wij daarvan de alomvattende tederheid voelen, de Liefde die weet dat wij even volmaakt zijn als zijzelf, en het zicht dat het geschenk aan ons is van die Liefde. Vandaag leren wij de weg. Hij is even veilig als de Liefde zelf waarheen hij ons voert. Want de eenvoud daarvan vermijdt de valstrikken die de dwaze kronkels van de schijnredeneringen van de wereld alleen maar helpen verbergen.Doe eenvoudig dit: wees stil en leg alle gedachten terzijde over wat jij bent en wat God is, alle ideeën die je hebt geleerd ten aanzien van de wereld, alle beelden die je hebt van jezelf. Maak je denkgeest leeg van alles waarvan hij denkt dat het waar of onwaar, goed of slecht is, van iedere gedachte die hij waardevol acht en van alle ideeën waarvoor hij zich schaamt. Houd vast aan niets. Breng geen enkele gedachte met je mee die het verleden je heeft geleerd, en geen enkele overtuiging die je vroeger ooit aan wat ook hebt ontleend. Vergeet deze wereld, vergeet deze cursus, en kom met volkomen lege handen tot jouw God.Is Hij het niet die de weg naar jou kent? Jij hoeft de weg naar Hem niet te kennen. Jouw aandeel bestaat eenvoudig hierin dat je alle belemmeringen die jij tussen de Zoon en God de Vader hebt geplaatst, rustig en voor eeuwig laat wegnemen. God zal Zijn deel doen, als vreugdevol en onmiddellijk antwoord hierop. Vraag en ontvang. Maar stel geen eisen, en wijs God ook niet de weg waarlangs Hij jou zou moeten verschijnen. De manier om Hem te bereiken is eenvoudig Hem te laten zijn. Want op die manier wordt ook jouw werkelijkheid verkondigd.En dus kiezen we vandaag niet de weg waarlangs wij tot Hem gaan. Maar we kiezen er wel voor Hem te laten komen. En met deze keuze rusten we. En in ons kalme hart en onze open denkgeest zal Zijn Liefde zich vanzelf een weg banen. Wat niet ontkend is, is zeker daar, mits het waar is, en kan zeker worden bereikt. God kent Zijn Zoon en kent de weg naar hem. Hij heeft Zijn Zoon niet nodig om Hem te wijzen hoe Hij Zijn weg vinden moet. Door iedere geopende deur schijnt Zijn Liefde, vanuit haar huis in het innerlijk, naar buiten, en verlicht de wereld in onschuld.Vader, wij kennen de weg naar U niet. Maar we hebben geroepen en U heeft ons geantwoord. We zullen geen hindernissen opwerpen. De wegen der verlossing zijn niet de onze, want ze behoren U toe. En we wenden ons tot U om die te vinden. Onze handen zijn open om Uw gaven te ontvangen.We hebben geen gedachten die we los van U denken, en koesteren geen overtuigingen over wat we zijn of Wie ons geschapen heeft. Uw weg is het die wij willen vinden en volgen. En we vragen louter dat Uw Wil, die ook de onze is, geschiede in ons en in de wereld, opdat zij nu een deel van de Hemel wordt. Amen.

LES 188De vrede van God straalt nu in mij.Waarom wachten op de Hemel? Zij die het licht zoeken bedekken slechts hun ogen. Het licht is nú in hen. Verlichting is slechts een herkenning, en allerminst een verandering. Het licht is niet van deze wereld, maar ook jij die het licht in je draagt bent hier een vreemde. Het licht kwam met jou mee vanuit je geboortehuis en is bij je gebleven, omdat het jou eigen is. Het is het enige wat jij met je meebrengt van Hem die jouw Oorsprong is. Het straalt in jou, omdat het je huis verlicht, en leidt je terug naar waar het vandaan gekomen is en waar jij thuis bent.Dit licht kan niet verloren gaan. Waarom wachten om het in de toekomst te vinden, of geloven dat het al verloren is, of er nooit is geweest? Het kan zo gemakkelijk worden gezien, dat argumenten die bewijzen dat het er niet is lachwekkend worden. Wie kan de aanwezigheid ontkennen van wat hij in zichzelf aanschouwt? Het is niet moeilijk om naar binnen te kijken, want daar begint alle visie. Er is geen waarneming, zij het van dromen of van een waarachtiger Bron, die niet slechts de schaduw is van wat door innerlijke visie wordt gezien. Daar begint waarneming en daar eindigt ze. Dit is haar enige bron.De vrede van God straalt nu in jou, en breidt zich vanuit jouw hart over heel de wereld uit. Ze houdt stil om al wat leeft te liefkozen en laat er een zegen achter die voor eeuwig en altijd blijft. Wat zij geeft moet eeuwig zijn. Ze neemt alle gedachten weg aan wat kortstondig en nietswaardig is. Ze schenkt vernieuwing aan alle vermoeide harten en verlicht alle visie waar ze langsgaat. Al haar geschenken worden aan iedereen gegeven en iedereen is eensgezind in zijn dank aan jou, jij die geeft en die ontvangen hebt.Deze stralende gloed in je denkgeest herinnert de wereld aan wat ze vergeten is, en de wereld schenkt aan jou evenzeer de herinnering terug. Van jou straalt verlossing uit met onmetelijke giften, gegeven en teruggegeven. Aan jou, de gever van het geschenk, zegt God Zelf dank. En door Zijn zegen schijnt het licht in jou helderder, en vermeerdert zo de geschenken die jij de wereld te bieden hebt.De vrede van God kan nooit worden ingedamd. Wie haar in zichzelf herkent, moet haar wel geven. En het middel om haar te geven ligt in zijn inzicht. Hij vergeeft omdat hij de waarheid in zichzelf heeft herkend. De vrede van God straalt nu in jou, en in al wat leeft. In stilte wordt ze universeel erkend. Want wat jouw innerlijke visie beziet is jouw waarneming van het universum.Zit rustig en sluit je ogen. Het licht binnenin jou is toereikend. Dit alleen heeft het vermogen jou de gave van het zicht te schenken. Sluit de buitenwereld buiten en laat je gedachten zich naar de vrede vanbinnen spoeden. Ze kennen de weg. Want oprechte gedachten, onbezoedeld door de droom van wereldse dingen buiten jou, worden de heilige boodschappers van God Zelf.Deze gedachten denk je met Hem. Ze herkennen hun thuis. En ze wijzen met zekerheid naar hun Bron, waar God de Vader en de Zoon één zijn. Gods vrede straalt ze toe, maar ze blijven ook noodzakelijkerwijs bij jou, want ze werden in jouw denkgeest geboren, zoals de jouwe in die van God geboren werd. Ze leiden jou terug naar de vrede, vanwaar zij gekomen zijn, alleen om jou eraan te herinneren hoe jij terug moet keren.Ze slaan acht op de Stem van je Vader, wanneer jij weigert te luisteren. En ze moedigen jou zachtmoedig aan Zijn Woord over wat jij bent te aanvaarden, in plaats van schaduwen en fantasieën. Ze herinneren je eraan dat jij de medeschepper bent van al wat leeft. Want zoals de vrede van God in jou straalt, zo moet ze ook daarop haar stralen werpen.We oefenen vandaag om tot het licht in ons te naderen. We nemen onze dwalende gedachten en brengen ze met zachtheid terug naar waar ze gaan overeenstemmen met alle gedachten die we delen met God. We zullen ze niet laten afdwalen. We laten ze door het licht in onze denkgeest naar huis toe leiden. We hebben ze verraden door ze te gebieden van ons weg te gaan. Maar nu roepen we ze terug en wassen ze schoon van vreemde verlangens en warrige wensen. We geven ze de heiligheid van hun erfgoed terug.Zo wordt onze denkgeest tegelijk met ze hersteld, en we erkennen dat de vrede van God nog altijd in ons straalt en van ons uitstraalt naar al wat leeft en ons leven deelt. We zullen alles en iedereen vergeven en heel de wereld vrijspreken van wat we dachten dat ze ons had aangedaan. Want wij zijn het die de wereld maken zoals we die willen hebben. Nu kiezen we ervoor dat ze onschuldig is, vrij van zonde en open voor verlossing. En we leggen er onze verlossende zegen op, terwijl we zeggen:De vrede van God straalt nu in mij.Laat in die vrede al wat leeft zijn stralen op mij werpen, en laat mij alles zegenen met het licht in mij.

LES 187Ik zegen de wereld, want ik zegen mijzelf.Niemand kan geven, tenzij hij heeft. In feite is geven het bewijs van hebben. We maakten dit al eerder duidelijk. Dit is niet wat het schijnbaar zo moeilijk te geloven maakt. Niemand kan in twijfel trekken dat je eerst moet bezitten wat je wilt geven. Het is de tweede stap waarin de wereld en werkelijke waarneming verschillen. Wanneer je had en hebt gegeven, dan beweert de wereld dat je verloren hebt wat je bezat. De waarheid stelt dat geven zal vermeerderen wat je bezit.Hoe is dit mogelijk? Want het is zeker dat als je iets eindigs weggeeft, de ogen van je lichaam het niet als het jouwe zullen zien. Maar we hebben geleerd dat dingen slechts staan voor de gedachten waardoor ze zijn gemaakt. En het ontbreekt jou niet aan bewijs dat wanneer je ideeën weggeeft, jij ze in je eigen denkgeest versterkt. Misschien is de vorm waarin de gedachte lijkt te verschijnen, bij het geven veranderd. Toch moet ze terugkeren naar hem die geeft. Ook kan de vorm die ze aanneemt niet minder aanvaardbaar zijn. Die zal zeker meer aanvaardbaar zijn.Ideeën moeten jou eerst toebehoren, voordat je ze geeft. Als jij de wereld wilt verlossen, moet jij eerst verlossing aanvaarden voor jezelf. Maar je zult niet geloven dat dit is gebeurd voordat jij de wonderen ziet die ze brengt aan ieder die jij ziet. Hiermee wordt het idee van geven verhelderd en krijgt het betekenis. Nu kun je zien dat door jouw geven je voorraad toegenomen is.Bescherm alle dingen die jij van waarde acht door ze weg te geven, en je bent er zeker van dat je ze nooit kwijt zult raken. Wat je dacht dat je niet had blijkt daardoor het jouwe te zijn. Maar hecht geen waarde aan de vorm ervan. Want die zal mettertijd veranderen en onherkenbaar worden, hoezeer je ook probeert die veilig te stellen. Geen vorm is blijvend. Het is de gedachte achter de vorm der dingen die onveranderlijk leeft.Geef met vreugde. Je kunt er alleen maar bij winnen. De gedachte blijft en neemt toe in kracht, naarmate ze door geven wordt versterkt. Gedachten breiden zich uit naargelang ze worden gedeeld, want ze kunnen niet verloren gaan. Er is geen gever en ontvanger in de zin van de voorstelling die de wereld zich daarvan maakt. Er is een gever die behoudt, en een ander die eveneens zal geven. En beiden zullen beslist bij deze uitwisseling winnen, want ieder zal de gedachte in die vorm bezitten die hem het meest behulpzaam is. Wat hij schijnt te verliezen is altijd iets wat hij van minder waarde acht dan dat wat zeker aan hem zal worden teruggegeven.Vergeet nooit dat je alleen geeft aan jezelf. Wie begrijpt wat geven betekent, moet lachen om het idee van offers brengen. Ook zal hij zeker de vele vormen herkennen die offeren aan kan nemen. Hij lacht eveneens om pijn en verlies, om ziekte en verdriet, om armoe, honger en de dood. Hij ziet in dat offeren het ene idee blijft dat achter dit alles staat, en in zijn milde lachen wordt dit alles genezen.Een illusie die is doorzien, moet verdwijnen. Accepteer geen lijden en je neemt het idee van lijden weg. Jouw zegen rust op ieder die lijdt wanneer jij ervoor kiest alle lijden te zien als wat het is. Het idee van iets offeren doet alle vormen ontstaan die lijden lijkt aan te nemen. En een offer brengen is zo'n dwaze gedachte dat het gezond verstand die onmiddellijk verwerpt.Geloof nooit dat je een offer kunt brengen. Er is geen plaats voor een offer in iets wat enige waarde heeft. Als de gedachte opkomt bewijst alleen al de aanwezigheid ervan dat er een vergissing is ontstaan die om correctie vraagt. Jouw zegen zal die corrigeren. Eerst aan jou gegeven, staat die nu ook jou ter beschikking om te geven. Geen vorm van offeren en lijden kan lang standhouden ten overstaan van iemand die vergeven en zichzelf gezegend heeft.De lelies die je broeder jou aanbiedt worden op jouw altaar gelegd, met die welke jij hem geeft ernaast. Wie zou kunnen huiveren om naar zo'n prachtige heiligheid te kijken? De grote illusie van de angst voor God vervalt tot niets tegenover de zuiverheid die jij hier zult zien. Wees niet bang om te kijken. De zegenrijke gelukzaligheid die jij zult aanschouwen, zal elke gedachte aan vorm wegnemen en in plaats daarvan de volmaakte gave voor eeuwig daar achterlaten, om voor eeuwig toe te nemen, eeuwig de jouwe, eeuwig weggegeven.Nu zijn we één in gedachte, want angst is voorbij. En hier, voor het altaar van één God, één Vader, één Schepper en één Gedachte, staan we samen als één Zoon van God. Niet afgescheiden van Hem die onze Oorsprong is, niet verwijderd van één broeder die deel uitmaakt van ons ene Zelf, waarvan de onschuld ons allen als één verenigd heeft, zijn we met gelukzaligheid gezegend en geven we zoals we ontvangen. De Naam van God ligt ons op de lippen. En wanneer we naar binnen kijken, zien we de zuiverheid van de Hemel stralen in onze weerspiegeling van de Liefde van onze Vader.Nu zijn we gezegend, en nu zegenen we de wereld. Wat we gezien hebben, willen we uitbreiden, want we willen het overal zien. We willen het in iedereen zien stralen met de glans van Gods genade. We willen dat het aan niets wat we zien onthouden wordt. En om te garanderen dat dit heilige zicht inderdaad het onze is, geven we het aan alles wat we zien. Want waar we het zien, zal het ons worden teruggegeven in de vorm van lelies die we op ons altaar kunnen leggen, om het tot een huis te maken voor de Onschuld zelf die in ons woont en ons Zijn Heiligheid als de onze schenkt.

LES 186De verlossing van de wereld hangt af van mij.Dit is de uitspraak die alle arrogantie eens uit elke denkgeest weg zal nemen. Dit is de gedachte van ware nederigheid, die geen andere functie als de jouwe neemt dan degene die jou gegeven is. Het brengt jouw aanvaarding van een jou toegewezen taak met zich mee, zonder aan te dringen op een andere rol. Het velt geen oordeel over de juiste rol voor jou. Het erkent slechts dat de Wil van God op aarde zowel als in de Hemel is geschied. Het verenigt elke wil op aarde in het hemelse plan om de wereld te verlossen en haar terug te voeren tot de hemelse vrede.Laten we onze functie niet bestrijden. Wij hebben die niet vastgesteld. Ze is niet ons idee. De middelen waarmee ze volmaakt zal worden vervuld, zijn ons gegeven. Het enige wat ons wordt gevraagd is dat wij onze taak in oprechte nederigheid aanvaarden en niet met zelfmisleidende arrogantie ontkennen dat we die waardig zijn. Wat ons te doen gegeven is, daartoe hebben we de kracht. Onze denkgeest is volmaakt toegerust om de taak op zich te nemen die ons is toegewezen door Iemand die ons goed kent.Het idee van vandaag lijkt misschien heel ontnuchterend, totdat je de betekenis ervan ziet. Al wat het zegt is dat jouw Vader Zich jou nog steeds herinnert en je het volmaakte vertrouwen schenkt dat Hij in jou heeft als Zijn Zoon. Het vraagt niet dat je op enigerlei wijze anders bent dan jij bent. Wat zou nederigheid anders kunnen vragen dan dit? En wat zou arrogantie anders kunnen weigeren dan dit? Vandaag zullen we ons niet aan onze opdracht onttrekken met de schoonschijnende reden dat bescheidenheid geweld wordt aangedaan. Het is trots om de Roep namens God Zelf te willen ontkennen.Alle valse nederigheid leggen we vandaag naast ons neer, zodat we kunnen luisteren naar Gods Stem, die ons onthult wat Hij ons wil laten doen. We twijfelen niet aan onze geschiktheid voor de functie die Hij ons aanbieden zal. We zijn er alleen zeker van dat Hij onze krachten, onze wijsheid en onze heiligheid kent. En als Hij ons waardig acht, dan zijn we dat. Het is slechts arrogantie om er anders over te oordelen.Er is één manier, en slechts één, om te worden bevrijd uit de gevangenschap die jouw plan om te bewijzen dat het onware waar is, jou heeft gebracht. Accepteer in plaats daarvan het plan dat jij niet hebt gemaakt. Oordeel niet over jouw waarde daarvoor. Als Gods Stem jou verzekert dat de verlossing jouw aandeel nodig heeft en dat het grote geheel van jou afhankelijk is, wees er dan zeker van dat dit zo is. De hoogmoedigen moeten zich wel vastklampen aan woorden, bang als ze zijn die te overstijgen en iets te ervaren wat hun standpunt zou kunnen tarten. Maar de nederigen zijn vrij om de Stem te horen die hun zegt wat ze zijn en wat hun te doen staat.Arrogantie maakt een beeld van jezelf dat niet werkelijk is. Het is dit beeld dat huivert en in doodsangst terugdeinst wanneer de Stem namens God jou verzekert dat jij de kracht, de wijsheid en de heiligheid bezit om alle beelden te overstijgen. Jij bent niet zwak, zoals het beeld van jezelf dat is. Jij bent niet onwetend en hulpeloos. Zonde kan de waarheid in jou niet bezoedelen en ellende kan niet dichtbij Gods heilige woning komen.Dit alles verkondigt jou de Stem namens God. En terwijl Hij spreekt, siddert het beeld en probeert het de bedreiging die het niet kent aan te vallen, terwijl het zijn fundament voelt afbrokkelen. Laat het los. De verlossing van de wereld hangt af van jou en niet van dit hoopje stof. Wat kan het de heilige Zoon van God vertellen? Waarom zou hij er zich überhaupt om bekommeren?En zo vinden we onze vrede. We zullen de functie aanvaarden die God ons gegeven heeft, want alle illusies berusten op de eigenaardige overtuiging dat we voor onszelf een andere kunnen maken. Onze eigengemaakte rollen zijn wisselend en lijken te variëren van rouwdrager tot de extatische gelukzaligheid van liefde en liefhebben. We kunnen lachen of huilen, en de dag begroeten met open armen of met tranen. Ons diepste wezen schijnt te veranderen wanneer we duizend stemmingswisselingen ervaren en onze emoties ons hoog verheffen, of ons in wanhoop neersmakken op de grond.Is dit de Zoon van God? Zou Hij zo'n instabiliteit kunnen scheppen en dat Zoon noemen? Hij die onveranderlijk is deelt Zijn eigenschappen met Zijn schepping. Alle beelden die Zijn Zoon lijkt te maken, hebben geen effect op wat hij is. Ze dwarrelen door zijn denkgeest als door de wind opgewaaide bladeren die een ogenblik een patroon vormen, uit elkaar vallen, zich hergroeperen en wegvliegen. Of als luchtspiegelingen die boven een woestijn worden gezien, oprijzend uit het stof.Deze schimmige beelden zullen verdwijnen en je denkgeest onbeneveld en sereen achterlaten, wanneer jij de functie accepteert die jou gegeven is. De beelden die je maakt laten alleen tegenstrijdige doelen ontstaan die vergankelijk en vaag, onzeker en meerduidig zijn. Wie zou standvastig in zijn pogingen kunnen zijn, en zijn energie en geconcentreerde volharding op zulke doelen kunnen richten? De functies die de wereld hoogacht, zijn zo onzeker dat ze op hun zekerst minstens tien keer per uur veranderen. Welke hoop is er dat er bij zulke doelen iets kan worden gewonnen?In liefdevolle tegenstelling daarmee onderscheidt zich, zo zeker als de zon elke morgen terugkeert om de nacht te verjagen, helder en geheel ondubbelzinnig de jou waarlijk gegeven functie. Over de gegrondheid daarvan bestaat geen twijfel. Ze komt van Iemand die geen vergissingen kent, en Zijn Stem is zeker van Haar boodschappen. Die zullen niet veranderen, noch tegenstrijdig zijn. Ze wijzen alle naar één doel, een dat jij kunt bereiken. Jouw plan is misschien onmogelijk, maar dat van God kan nooit mislukken, omdat het in Hem zijn Oorsprong vindt.Doe zoals Gods Stem aangeeft. En als die iets van jou vraagt wat onmogelijk lijkt, denk er dan aan Wie het is die vraagt, en wie het is die weigert. Overweeg dan dit: wie heeft het ‘t meest waarschijnlijk bij het rechte eind? De Stem die namens de Schepper van alle dingen spreekt, die alle dingen precies kent zoals ze zijn, of een vervormd beeld van jezelf, verward, onthutst, onsamenhangend en onzeker van alles? Laat je niet leiden door die stem. Hoor in plaats daarvan een zekere Stem die jou vertelt van een functie die jou gegeven is door jouw Schepper, die Zich jou herinnert en jou aanspoort dat jij je Hem nu herinnert.Zijn zachte Stem roept vanuit het gekende naar de onwetenden. Hij wil jou troosten, ook al kent Hij geen droefheid. Hij wil een teruggave verlenen ook al is Hij compleet: een gave aan jou, ook al weet Hij dat jij alles al hebt. Hij heeft Gedachten die een antwoord zijn op elke behoefte die Zijn Zoon bespeurt, ook al ziet Hij ze niet. Want Liefde moet geven, en wat in Zijn Naam wordt gegeven neemt die vorm aan welke in een wereld van vormen het meest bruikbaar is.Dit zijn de vormen die nooit kunnen misleiden, omdat ze uit Vormloos heid zelf voortkomen. Vergeving is een aardse vorm van liefde die, zoals ze in de Hemel bestaat, geen vorm bezit. Maar wat hier nodig is wordt hier gegeven zoals het nodig is. In deze vorm kun je zelfs hier je functie vervullen, hoewel wat liefde voor je zal betekenen wanneer vormloosheid jou teruggegeven is, nog grootser is. De verlossing van de wereld hangt af van jou die kan vergeven. Dat is jouw functie hier.

LES 184De Naam van God is mijn erfgoed.Je leeft aan de hand van symbolen. Je hebt namen bedacht voor alles wat jij ziet. Elk ding wordt een afzonderlijke entiteit, die jij identificeert met behulp van zijn eigen naam. Daarmee houw je het uit de eenheid los. Daarmee markeer je zijn bijzondere kenmerken en zonder je het van andere dingen af door de ruimte eromheen te benadrukken. Deze ruimte zet jij tussen alle dingen die je elk van een andere naam voorziet, alle gebeurtenissen die je uitdrukt in termen van plaats en tijd, alle lichamen die je met een naam begroet.Deze ruimte die je ziet als iets dat alle dingen uit elkaar houdt, is de manier waarop de waarneming van de wereld wordt verkregen. Je ziet iets waar niets is, en ziet tegelijk niets waar eenheid is: een ruimte tussen alle dingen, tussen alle dingen en jou. Zo denk je dat je in afscheiding leven hebt geschonken. Door deze splitsing denk je dat daarmee vaststaat dat jij een eenheid bent die functioneert met een onafhankelijke wil.Wat zijn toch deze namen waardoor de wereld een reeks wordt van onsamenhangende gebeurtenissen, van onverenigde dingen, van lichamen die apart worden gehouden en die elk een stukje denkgeest als een afzonderlijk bewustzijn bevatten? Jij hebt ze deze namen gegeven en bracht waarneming tot stand zoals jij wenste dat waarneming was. Het naamloze werd naam gegeven en zo werd er ook werkelijkheid aan verleend. Want wat benoemd wordt krijgt betekenis en zal vervolgens als betekenisvol worden gezien: een oorzaak van een werkelijk gevolg, met consequenties die daar inherent aan zijn.Zo wordt er werkelijkheid gemaakt door een deelvisie, die doelbewust tegenover de gegeven waarheid wordt geplaatst. Haar vijand is heelheid. Ze maakt zich een voorstelling van futiliteiten en kijkt ernaar. En een ontbreken van ruimte, een gevoel van eenheid of een visie die anders ziet, worden de bedreigingen die zij moet overwinnen, bestrijden en ontkennen.Toch blijft deze andere visie nog steeds een natuurlijke richting waarin de denkgeest zijn waarneming kanaliseren kan. Het is moeilijk om de denkgeest duizenden en nog eens duizenden vreemde namen aan te leren. Toch geloof je dat dit het is wat leren inhoudt, dat dit zijn ene wezenlijke doel is, waarmee communicatie wordt bereikt en begrippen zinvol met anderen kunnen worden gedeeld.Dit is het totaal van het erfgoed dat de wereld schenkt. En ieder die leert denken dat dit zo is, aanvaardt de tekens en symbolen die bevestigen dat de wereld werkelijk is. Dat is waarvoor ze staan. Ze laten er geen twijfel over bestaan dat wat benoemd is, er is. Het kan worden gezien zoals het is geanticipeerd. Wat ontkent dat het waar is, is maar een illusie, want het is de ultieme werkelijkheid. Eraan twijfelen is dwaasheid, de aanwezigheid ervan aanvaarden is een bewijs van gezond verstand.Dat is wat de wereld jou leert. Het is een leerfase waar ieder die komt doorheen moet gaan. Maar hoe eerder hij ziet waarop die berust, hoe twijfelachtig de uitgangspunten ervan zijn en hoe dubieus de resultaten, des te eerder hij de effecten ervan in twijfel trekt. Een leerproces dat eindigt met wat de wereld pleegt te onderwijzen, eindigt zonder betekenis. Wanneer het zijn juiste plaats inneemt, dient het slechts als startpunt vanwaaruit een ander soort leren beginnen kan, een nieuwe waarneming kan worden verworven en alle willekeurige namen die de wereld geeft kunnen worden teruggehaald, nu zij in twijfel worden getrokken.Denk niet dat jij de wereld hebt gemaakt. Illusies, jazeker! Maar wat op aarde en in de Hemel waar is, ligt buiten het bereik van jouw naamgeving. Wanneer jij een beroep doet op een broeder, is het zijn lichaam waartoe je een verzoek richt. Zijn ware Identiteit is voor jou verborgen door wat jij gelooft dat hij werkelijk is. Zijn lichaam reageert op hoe jij hem noemt, want zijn denkgeest stemt erin toe de naam die jij hem geeft als de zijne te aanvaarden. En zo wordt zijn eenheid tweemaal ontkend, want jij ziet hem als afgescheiden van jou en hij accepteert deze afzonderlijke naam als de zijne.Het zou inderdaad vreemd zijn als je gevraagd werd aan alle symbolen van de wereld voorbij te gaan en ze voor altijd te vergeten, en jou toch werd gevraagd een onderwijzende functie op je te nemen. Het is voor jou nodig de symbolen van de wereld een tijdje te gebruiken. Maar laat je er niet tevens door misleiden. Ze staan helemaal nergens voor, en tijdens je oefeningen is het deze gedachte die jou ervan zal bevrijden. Ze worden slechts middelen waardoor je kunt communiceren op een manier die de wereld begrijpen kan, maar waarvan jij inziet dat het niet de eenheid is waar ware communicatie kan worden gevonden.Wat je dus nodig hebt, zijn elke dag tussenpozen waarin het leren-in-de-wereld een voorbijgaande fase wordt, een gevangenis vanwaaruit je het zonlicht ingaat en de duisternis vergeet. Hier begrijp jij het Woord, de Naam die God jou gegeven heeft, de ene Identiteit die alle dingen gemeen hebben, de ene erkenning van wat waar is. En stap dan terug in de duisternis, niet omdat je meent dat die werkelijkheid is, maar alleen om de onwerkelijkheid ervan te verkondigen in termen die nog steeds betekenis hebben in de wereld die door duisternis wordt beheerst.Gebruik alle onbeduidende namen en symbolen die de wereld van de duisternis kenschetsen. Maar aanvaard ze niet als jouw werkelijkheid. De Heilige Geest gebruikt ze allemaal, maar Hij vergeet niet dat de schepping één Naam heeft, één betekenis en één enkele Bron, die alle dingen in Zichzelf verenigt. Gebruik alle namen die de wereld aan ze geeft slechts voor het gemak, maar vergeet niet dat ze met jou de Naam van God delen.God heeft geen naam. En toch wordt Zijn Naam de definitieve les dat alle dingen één zijn, en met deze les eindigt elke vorm van leren. Alle namen zijn verenigd, alle ruimte is gevuld met de weerspiegeling van de waarheid. Elke kloof is gedicht en afscheiding genezen. De Naam van God is het erfgoed dat Hij gegeven heeft aan hen die het onderricht van de wereld boven de Hemel verkozen. Tijdens onze oefening is ons doel onze denkgeest te laten aanvaarden wat God als antwoord gegeven heeft op het armzalige erfgoed dat jij gemaakt hebt als passend huldeblijk aan de Zoon die Hij liefheeft.Niemand kan falen die de betekenis van de Naam van God zoekt. Ervaring moet het Woord komen aanvullen. Maar eerst moet je de Naam voor alle werkelijkheid aanvaarden, en beseffen dat de vele namen die jij aan aspecten ervan gegeven hebt, vervormd hebben wat jij ziet, maar de waarheid in het geheel niet hebben aangetast. Eén Naam brengen we in onze oefening in. Eén Naam gebruiken we om onze blik één te maken.En hoewel we een andere naam gebruiken voor elk aspect van Gods Zoon dat we gewaar worden, begrijpen we dat ze slechts één Naam hebben, die Hij ze gegeven heeft. Dit is de Naam die we bij het oefenen gebruiken. En door het gebruik ervan verdwijnen alle dwaze afscheidingen die ons blind hielden. En ons wordt de kracht gegeven daaraan voorbij te zien. Nu wordt onze blik gezegend met zegeningen die we kunnen geven zoals we ze ontvangen.Vader, onze Naam is de Uwe. In Uw Naam zijn we verenigd met al wat leeft en met U, die hun ene Schepper bent. Wat wij gemaakt hebben en bij vele verschillende namen noemen, is slechts een schaduw die we probeerden te werpen over Uw eigen werkelijkheid. En we zijn blij en dankbaar dat we ongelijk hadden. Al onze vergissingen geven we aan U, om vrijgesproken te worden van alle gevolgen die onze fouten leken te hebben. En we aanvaarden in de plaats van elk daarvan de waarheid die U schenkt. Uw Naam is onze verlossing en ontsnapping uit wat wij hebben gemaakt. Uw Naam verenigt ons in de eenheid die ons erfgoed en onze vrede is. Amen.

LES 183Ik roep Gods Naam aan en de mijne.Gods Naam is heilig, maar niet heiliger dan die van jou. Het aanroepen van Zijn Naam is niets anders dan het aanroepen van de jouwe. Een vader geeft zijn zoon zijn naam en identificeert aldus zijn zoon met hem. Zijn broeders delen zijn naam en zo zijn ze verenigd in een band waartoe ze zich wenden voor hun identiteit. Jouw Vaders Naam brengt je in herinnering wie jij bent, zelfs in een wereld die niet weet, en zelfs al ben jij het vergeten.Gods Naam kan niet worden gehoord zonder reactie, noch worden gezegd zonder een weerklank in de denkgeest, die jou oproept je te herinneren. Zeg Zijn Naam, en je nodigt de engelen uit om de grond waarop jij staat te omringen en jou toe te zingen, terwijl ze hun vleugels uitspreiden om je te behoeden en te beschutten tegen iedere wereldse gedachte die inbreuk kan maken op jouw heiligheid.Herhaal de Naam van God en heel de wereld reageert door illusies af te leggen. Iedere droom die de wereld dierbaar is, is plotseling voorbij en waar die leek te zijn, vind je een ster: een wonder van genade. De zieken staan op, nu genezen van hun ziekelijke gedachten. De blinden kunnen zien, de doven horen. De bedroefden werpen hun rouw af en de tranen van pijn worden gedroogd, nu blij gelach de wereld komt zegenen.Herhaal de Naam van God en kleine namen hebben hun betekenis verloren. Er is geen verleiding die niet tot iets naamloos en ongewensts wordt ten overstaan van Gods Naam. Herhaal Zijn Naam en zie hoe makkelijk je de namen van alle goden vergeet waaraan jij waarde hechtte. Ze zijn de naam van god, die jij hun gaf, kwijtgeraakt. Ze worden anoniem en nietswaardig voor jou, ook al heb je, voor je de Naam van God hun kleine namen liet vervangen, in aanbidding voor hen gestaan en hen goden genoemd.Herhaal de Naam van God en roep jouw Zelf aan, wiens Naam de Zijne is. Herhaal Zijn Naam en alle nietige, naamloze dingen op aarde vallen in het juiste perspectief. Zij die de Naam van God aanroepen, kunnen het naamloze niet verwarren met de Naam, noch zonde aanzien voor genade, of lichamen voor de heilige Zoon van God. En mocht jij met een broeder samenzijn, terwijl jij in stilte bij hem zit en met hem Gods Naam in je rustige denkgeest herhaalt, dan heb je daar een altaar opgericht dat reikt tot God Zelf en tot Zijn Zoon.Oefen alleen dit vandaag: herhaal langzaam steeds en steeds opnieuw Gods Naam. Vergeet elke naam, behalve die van Hem. Hoor niets anders. Laat al je gedachten op deze worden geënt. Geen ander woord gebruiken we, behalve aan het begin, wanneer we het idee van vandaag één enkele maal uitspreken. En dan wordt Gods Naam onze enige gedachte, ons enige woord, het enige dat onze denkgeest bezighoudt, het enige dat we wensen, de enige klank met betekenis, en de enige Naam voor al wat we verlangen te zien, voor al wat we het onze willen noemen.Zo doen we een uitnodiging die nooit kan worden geweigerd. En God zal komen en die Zelf beantwoorden. Denk niet dat Hij de futiele gebeden hoort van hen die Hem aanroepen met de namen van afgoden die door de wereld worden gekoesterd. Zij kunnen Hem zo niet bereiken. Hij kan niet het verzoek horen dat Hij niet Zichzelf is, of dat Zijn Zoon een andere naam dan de Zijne ontvangt.Herhaal de Naam van God en je erkent Hem als de enige Schepper van de werkelijkheid. En je erkent tevens dat Zijn Zoon deel van Hem is en schept in Zijn Naam. Zit in stilte en laat Zijn Naam uitgroeien tot het alomvattende idee dat je denkgeest volledig vult. Laat alle gedachten behalve deze ene stil zijn. En reageer hiermee op alle andere gedachten, en zie Gods Naam de duizend nietige namen vervangen die jij aan je gedachten gegeven hebt, terwijl je niet besefte dat er één Naam is voor al wat is en wat zal zijn.Vandaag kun jij een staat bereiken waarin je de gave van genade zult ervaren. Je kunt aan alle gebondenheid aan de wereld ontsnappen en de wereld dezelfde bevrijding schenken die jij gevonden hebt. Jij kunt je herinneren wat de wereld is vergeten en haar jouw eigen herinnering aanbieden. Jij kunt vandaag de rol aanvaarden die je zowel in haar als jouw verlossing speelt. En beide kunnen volmaakt tot stand worden gebracht.Wend je tot de Naam van God voor je bevrijding en ze wordt jou gegeven. Er is geen ander gebed nodig dan dit, want dit bevat ze allemaal. Woorden zijn onbelangrijk en alle verzoeken overbodig, wanneer Gods Zoon zijn Vaders Naam aanroept. Zijn Vaders Gedachten worden de zijne. Hij maakt aanspraak op alles wat zijn Vader gaf, nog altijd geeft en eeuwig geven zal. Hij roept Hem aan om alle dingen die hij dacht te hebben gemaakt nu naamloos te laten zijn, en in hun plaats wordt Gods heilige Naam zijn oordeel over hun nietswaardigheid.Al het kleine is stil. Onbeduidende geluiden zijn nu geluidloos. De kleine aardse dingen zijn verdwenen. Het universum bestaat uit niets dan de Zoon van God die zijn Vader aanroept. En zijn Vaders Stem geeft antwoord in zijn Vaders heilige Naam. In deze eeuwige, stille relatie, waarin communicatie alle woorden verre overstijgt en toch in diepte en hoogte alles overtreft wat woorden mogelijkerwijs kunnen overdragen, verblijft eeuwige vrede. In de Naam van onze Vader willen we deze vrede vandaag ervaren. En in Zijn Naam zal die ons gegeven zijn.

LES 182Ik zal een ogenblik stil zijn en naar huis toe gaan.Deze wereld waarin jij lijkt te leven, is niet jouw thuis. En ergens in je denkgeest weet jij dat dit waar is. Een herinnering aan thuis blijft je achtervolgen, alsof er een plek was die jou oproept terug te keren, ofschoon je de stem niet herkent, noch wat het is waaraan die jou herinnert. Toch voel je je nog steeds een vreemde hier, van wie weet waarvandaan. Het is niet iets zo bepaalds dat jij met zekerheid kunt zeggen dat je hier een balling bent. Alleen maar een aanhoudend gevoel, soms niet meer dan een heel lichte impuls, op andere momenten nauwelijks herinnerd, en krachtig van je afgezet, maar iets dat stellig weer in je gedachten terug zal keren.Niemand die niet weet waarvan we hier spreken. Toch proberen sommigen hun lijden opzij te zetten in de spelletjes die ze spelen om hun tijd te vullen en hun verdriet van zich af te houden. Anderen zullen ontkennen dat ze bedroefd zijn, en zijn zich hun tranen in het geheel niet bewust. Weer anderen zullen volhouden dat waarvan we spreken een illusie is, die als niets meer dan een droom moet worden beschouwd. Maar wie zou in alle oprechtheid, zonder een verdedigende houding of zelfmisleiding, willen ontkennen dat hij de woorden die we spreken begrijpt?We spreken vandaag voor ieder die in deze wereld leeft, want hij is niet thuis. Hij loopt onzeker rond in een eindeloze zoektocht, en zoekt in het donker naar wat hij niet kan vinden, zonder te weten wat hij zoekt. Hij maakt zich duizend plaatsen tot een thuis, maar niet één stelt zijn rusteloze denkgeest tevreden. Hij begrijpt niet dat hij vergeefs bouwt. Het thuis dat hij zoekt, kan niet door hem worden gemaakt. Er is geen substituut voor de Hemel. Alles wat hij ooit maakte, was de hel.Misschien denk je dat het ‘t huis uit je kindertijd is dat jij terug wilt vinden. De kindertijd van je lichaam en zijn onderkomen toen zijn een herinnering die nu zo is vervormd, dat jij enkel een beeld vasthoudt van een verleden dat nooit heeft plaatsgehad. Toch is er een Kind in jou dat het huis van Zijn Vader zoekt en weet dat Hij hier vreemd is. Die kindertijd is eeuwig, met een onschuld die voor altijd zal duren. Waar dit Kind zal gaan is heilige grond. Het is Zijn Heiligheid die de Hemel op doet lichten en die de pure weerschijn van het licht daarboven, waarin aarde en Hemel als één verenigd zijn, naar de aarde brengt.Het is dit Kind in jou dat je Vader kent als Zijn eigen Zoon. Het is dit Kind dat Zijn Vader kent. Het verlangt er zo intens, zo onophoudelijk naar om naar huis te gaan dat Zijn stem jou toeroept Hem even te laten uitrusten. Het vraagt om niet meer dan enkele ogenblikken respijt, een pauze slechts waarin Het kan terugkeren om weer de heilige lucht in te ademen die Zijn Vaders huis vervult. Jij bent ook Zijn thuis. Het zal terugkeren. Maar geef Het slechts een beetje tijd om Zichzelf te zijn, in de vrede die Zijn thuis is, rustend in stilte, in vrede en in liefde.Dit Kind heeft jouw bescherming nodig. Het is ver van huis. Het is zo klein dat Het zo gemakkelijk buitengesloten lijkt, Zijn stemmetje zo vlug onverstaanbaar wordt, en Zijn roep om hulp bijna niet wordt gehoord te midden van de scherpe klanken en schrille, snerpende geluiden van de wereld. Toch weet Het dat in jou nog steeds Zijn veilige bescherming rust. Je zult Het niet in de steek laten. Het zal naar huis gaan, en jij samen met Hem.Dit Kind is jouw verdedigingsloosheid, jouw kracht. Het vertrouwt op je. Het is gekomen omdat Het wist dat jij niet falen zou. Het fluistert tegen je over Zijn thuis, onophoudelijk. Want Het wil jou met zich mee terugnemen, opdat Het zelf kan blijven en niet weer terug hoeft te keren naar waar Het niet hoort en waar Het als verstoteling leeft in een wereld van vreemde gedachten. Zijn geduld is grenzeloos. Het zal wachten tot jij Zijn zachte Stem in je hoort, die jou oproept Hem in vrede te laten gaan, samen met jou, naar waar Het thuis is, en jij met Hem.Wanneer je een ogenblik stil bent, wanneer de wereld van jou wijkt, wanneer ideeën zonder waarde ophouden waarde te hebben in je rusteloze denkgeest, dan zul je Zijn Stem horen. Het roept jou zo doordringend toe dat jij je niet langer tegen Hem verweren zult. In dat ogenblik neemt Het jou naar Zijn huis en zul jij bij Hem blijven in volmaakte stilheid, sereen en in vrede, aan alle woorden voorbij, door angst en twijfel onberoerd, in de sublieme zekerheid dat jij thuis bent.Rust vandaag regelmatig met Hem. Want Het was bereid om een klein Kind te worden, zodat jij van Hem kon leren hoe sterk hij is die zonder verdediging komt en alleen boodschappen van liefde reikt aan hen die denken dat hij hun vijand is. Het houdt de macht van de Hemel in Zijn hand en noemt hen vriend en geeft hun Zijn kracht zodat zij kunnen zien dat Het een Vriend voor hen wil zijn. Het vraagt dat zij Hem beschermen, want Zijn thuis is ver weg en Het wil er niet alléén naar terugkeren.Christus wordt als niet meer dan een klein Kind herboren, telkens wanneer een zwerver zijn huis verlaat. Want hij moet leren dat het enige wat hij beschermen zal dit Kind is, dat verdedigingsloos komt en door zijn verdedigingsloosheid wordt beschermd. Ga vandaag van tijd tot tijd met Hem mee naar huis. Jij bent hier net zozeer een vreemdeling als Hij.Neem vandaag de tijd om je schild, dat jou niets baat, terzijde te leggen, en de speer en het zwaard neer te leggen, die jij opgeheven hebt tegen een vijand die niet bestaat. Christus heeft jou een vriend en broeder genoemd. Hij is zelfs jouw hulp komen vragen om Hem vandaag gecompleteerd en compleet naar huis te laten gaan. Hij is gekomen zoals een klein kind dat zijn vader om bescherming en liefde moet smeken. Hij regeert het universum en toch vraagt Hij voortdurend dat jij met Hem terugkeert en illusies niet meer als jouw goden aanneemt.Jij hebt jouw onschuld niet verloren. Dit is waarnaar jij verlangt. Dit is jouw hartewens. Dit is de stem die jij hoort, en de roep die jij niet kunt negeren. Het heilige Kind blijft bij jou. Zijn thuis is het jouwe. Vandaag geeft Het jou Zijn verdedigingsloosheid, en aanvaard jij die in ruil voor al het vechtspeeltuig dat jij hebt gemaakt. En nu is de weg vrij en het eind van de reis eindelijk in zicht. Wees een ogenblik stil en ga met Hem naar huis, en wees voor even in vrede.

Kolossenzen (5 minuten) Terwijl Paulus nog steeds gevangen zat in Rome, schreef hij ook de brief aan de christenen in Kolosse, een stadje in het huidige Turkije. De kerk hier was gesticht door een man genaamd Epafras. Epafras was waarschijnlijk in Efeze tot geloof gekomen in de tijd dat Paulus daar werkte. Bij terugkeer in Kolosse is hij zelf gaan evangeliseren en zo ontstond een nieuwe gemeente. De kerk in Kolosse werd gevormd door zowel Joden als niet-Joden. Dat zorgde ervoor dat op verschillende manieren foute ideeën vat kregen op de volgelingen van Jezus. De Joden waren tamelijk ‘wettisch'. Dat betekent dat zij vonden dat Joden én niet-Joden zich aan de wetten van God moesten houden, zoals bijvoorbeeld de besnijdenis van mannen, de voedselvoorschriften en het aanhouden van de sabbat als rustdag. De ‘heidenen' (de niet-Joden dus) namen juist hun culturele gewoonten, zoals zelfvernedering en engelenverering, mee de kerk in. ‘Vergroot jullie toewijding aan Christus' Epafras was hier nogal ongerust over en besloot de lange reis naar Rome te maken om Paulus op te zoeken tijdens zijn huisarrest. Hij kreeg van Paulus deze brief mee naar Kolosse met het verzoek de brief voor te lezen in de gemeente. Daarna moest de brief worden doorgestuurd naar de naburige plaats Laodicea om ook daar te worden voorgedragen aan de lokale christenen. Het doel van de brief aan de Kolossenzen was om de gelovigen te bemoedigen, om ze aan te sporen niet langer hun houvast te vinden in wetten én om hun toewijding aan Christus te vergroten. Paulus begint met een gebed waarin hij God bedankt voor de trouw van de Kolossenzen, hun liefde voor God en hun liefde voor de mensen om hen heen. Dan vraagt hij God of Hij hen wil laten groeien in hun kennis van God, zodat ze een leven zullen leiden dat past bij de Heer. Gedicht over Jezus Vervolgens gaat hij verder met een prachtig gedicht over Jezus, de Zoon van God, de door God gezonden Messias. Paulus noemt Hem de ‘Eerstgeborene'. Daarmee bedoelt hij niet dat Jezus een geschapen wezen is. De titel eerstgeborene betekent hier dat Hij Gods erfgenaam is en dat Hij het koningschap over het hele universum heeft gekregen. Jezus is ook het hoofd van de kerk. Van alle gelovigen dus. Hij heeft vrede gebracht op aarde door de relatie tussen God en mens te herstellen. Dit gedicht is de kern van Paulus' boodschap en het verandert alles, laat hij zien. Paulus heeft bijvoorbeeld zijn eigen leven helemaal in dienst van het evangelie gesteld. Daarom verdraagt hij zijn gevangenschap zo goed. Hij zegt zelfs, ‘Ik ben blij dat ik nu voor u lijd en dat ik in mijn lichaam mag aanvullen wat er nog aan Christus' lijden ontbreekt, ten behoeve van Zijn lichaam, de kerk.' -Kolossenzen 1:24 Dit is eigenlijk een hele gekke gedachte. Hoe kan Paulus nu in zijn lichaam aanvullen wat er aan Christus' lijden ontbrak? Jezus heeft toch de straf voor de zonde volledig gedragen en de overwinning over de dood volledig behaald? Dat klopt ook. Maar slechts een klein deel van de mensen weet dat. Het enige wat nog mist aan het offer dat Jezus heeft gebracht, is dat niet iedereen ervan weet. Door nu te lijden omwille van Christus, vult Paulus dus aan. Als mensen om hem heen zien hoe hij lijdt, vragen ze zich misschien af hoe het kan dat hij dit met zoveel vreugde en vertrouwen doet. Het antwoord brengt hen hopelijk dichter bij God, want Paulus doet dit uiteraard voor Jezus. Aardse cultuur loslaten Als we werkelijk van Jezus afhankelijk zijn, als we Hem werkelijk kennen en voor Hem leven, dan moeten we onze aardse cultuur loslaten, zeker als die ons weghoudt van Jezus. Neem de Joodse wetten en voorschriften. Die kunnen ons alleen maar veroordelen, maar Jezus heeft die documenten als het ware vernietigd door voor ons aan het kruis te sterven. Daarom mag niemand je iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken, het vieren van feestdagen, de sabbat, de besnijdenis enzovoort. Ook mag je je niet laten beïnvloeden door mensen die buiten de Bijbel om je allerlei dingen opleggen. In de tijd van de Kolossenzen waren dat bijvoorbeeld mensen die zichzelf martelden. die engelen aanbaden, die zich verdiepten in allerlei visioenen of simpelweg met hun eigen bedenksels aan de haal gingen. Dat heeft totaal geen waarde. Jezus heeft dit alles overwonnen. Ons geloof verbindt ons met Zijn dood en opstanding. Als dat ook voor jou het geval is, richt je dan op het hemelse, niet op het aardse. Dat betekent niet dat we nu opeens heel zweverig moeten gaan doen, maar wel dat we moeten proberen steeds meer op Jezus te gaan lijken. Stop met ontucht, met zedeloosheid, foute hartstocht, lage begeerten en hebzucht. Geef alles wat slecht is op. Stoppen met zondigen leidt niet tot redding Het kan lijken alsof Paulus hier nu weer nieuwe wetten en voorschriften geeft. Daarom is het belangrijk nog maar eens te herhalen wat hij werkelijk bedoelt. Stoppen met zondigen leidt niet tot je redding. Het is andersom. Je bent gered door je geloof in Christus en vanuit dat fundament wil je en kun je stoppen met zondigen, wetende dat je tijdens je periode op aarde nooit volmaakt kunt worden. Je kunt er wel naar streven, zegt Paulus. Dat is de uitdaging die hij hier communiceert. Hoe komt dat tot uiting? Bijvoorbeeld in het huishouden. In Kolosse en de rest van het Romeinse keizerrijk was de man de baas van het huishouden. Zijn vrouw, zijn kinderen en zijn slaven stonden allemaal in dienst van hem. In Gods koninkrijk werkt alles anders Zo mag het onder de christenen niet zijn. Hier is Jezus Christus ‘Heer'. Dat betekent dat de vrouw het gezag van haar man moet erkennen, maar de man moet zijn vrouw liefhebben en vooral niet bitter zijn. Als hij haar liefheeft zoals Christus ons liefheeft, betekent dat dat hij opofferingsgezind moet zijn. Een liefhebbende echtgenoot, geen dictator. Kinderen moeten hun ouders gehoorzaam zijn, maar vaders mogen niet op hen vitten. En de slaven? Zij mogen hun meester dienen met vreugde, want in werkelijkheid dienen ze Jezus. De man van het gezin moet zijn slaven goed behandelen. Ze zijn niet zijn eigendom. Integendeel, de slaven zijn een broeder in Christus. Want ook de man dient Jezus, net zoals de slaaf dat doet. Hier zien we dus wat we de hele Bijbel door al zien. In het koninkrijk van God werkt alles net even anders. Die waarheid moet worden verteld en daarom roept Paulus tot slot de Kolossenzen op om voor hem te bidden dat hij de juiste woorden mag vinden om het evangelie door te geven en dat deuren open zullen gaan. Tot zover de bemoedigende en uitdagende Kolossenzen-brief. In een volgende aflevering bespreken we Paulus' brieven aan de christenen in Tessalonica.

Spreker: Ds. C.G. VreugdenhilTekst: Handelingen 4:36-37Thema: Barnabas de zoon der vertroostingDatum: 14 juli 2024Locatie: GG BodegravenBron: https://kerkdienstgemist.nl/stations/784/events/recording/172094400000784?media=audio ★ Support this podcast ★

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 176Herhaling van de lessen 161-162God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(161) Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(162) Ik ben zoals God mij geschapen heeft.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

jaap de hoop scheffer / sven kockelmann / joost vullings / caroline van der plas / eric corton

Spreker: Ds. M. MessemakerTekst:  Mattheüs 8:8, 23-27Thema: Wij hebben 's Vaders Zoon aan boord?!Datum: 11 augustus 2024Locatie: Hervormde gemeente SingelkerkBron: https://kerkdienstgemist.nl/stations/33/events/recording/172336140000033 ★ Support this podcast ★

LES 169Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Genade is een aspect van de Liefde van God dat het meest overeenkomt met de toestand die heerst in de eenheid van de waarheid. Het is ‘s werelds meest verheven streven, want het leidt geheel aan de wereld voorbij. Het ligt buiten wat geleerd kan worden, is niettemin het doel ervan, want genade kan niet komen voordat de denkgeest zichzelf opmaakt voor ware aanvaarding. Genade wordt ogenblikkelijk onafwendbaar in hen die een tafel hebben klaargemaakt waar zij zacht neergevlijd en graag ontvangen worden kan, een altaar schoon en heilig voor de gave.Genade is het accepteren van de Liefde van God in een wereld van ogenschijnlijke haat en angst. Alleen dankzij genade zijn haat en angst voorbij, want genade reikt een toestand aan zo tegengesteld aan alles wat de wereld bevat, dat zij wier denkgeest verlicht is door de gave van genade, niet geloven kunnen dat de wereld van angst werkelijk is.Genade wordt niet geleerd. De laatste stap moet voorbijgaan aan al wat geleerd kan worden. Genade is niet het doel dat deze cursus nastreeft. Toch maken we ons op voor genade in de zin dat een open denkgeest de Roep om te ontwaken horen kan. Hij is niet hermetisch afgesloten voor de Stem van God. Hij is zich gaandeweg ervan bewust dat er dingen zijn die hij niet kent en is aldus bereid een toestand te accepteren die volledig verschilt van de ervaring waarmee hij bekend is en vertrouwd.Misschien leek het erop dat we onze uitspraak tegenspraken dat de openbaring van de eenheid van de Vader en de Zoon al is vastgesteld. Maar we hebben ook gezegd dat de denkgeest bepaalt wanneer dat tijdstip zal zijn, en het al heeft bepaald. En toch drukken we jou op het hart te getuigen van het Woord van God teneinde het ervaren van de waarheid te bespoedigen en de komst daarvan te versnellen in elke denkgeest die de effecten van de waarheid op jou ziet.Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is', en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets dat niet hijzelf is. Hij heeft zich verenigd met zijn Bron. En als zijn Bron Zelf, is hij alleen maar.We kunnen hierover absoluut niet spreken, schrijven, en niet eens denken. Het komt tot elke denkgeest, wanneer het totale inzicht dat zijn wil de Wil van God is, volkomen is gegeven en volkomen is ontvangen. Het brengt de denkgeest terug in het oneindige heden, waarin verleden en toekomst niet denkbaar zijn. Het ligt voorbij verlossing, voorbij elke gedachte aan tijd, voorbij vergeving en het heilige gelaat van Christus. De Zoon van God is eenvoudig opgegaan in zijn Vader, zoals zijn Vader in hem. De wereld is er helemaal nooit geweest. De eeuwigheid blijft een constante staat.Dit gaat de ervaring die we proberen te versnellen te boven. Toch brengt vergeving, onderwezen en geleerd, de ervaringen met zich mee die getuigen dat het tijdstip dat de denkgeest zelf bepaald heeft om alles op te geven behalve dit, nu nabij is. We bespoedigen het niet in die zin dat wat jij zult bieden verborgen was voor Hem die de betekenis van vergeving onderwijst.Alle leren was reeds in Zijn Denkgeest, volledig en volbracht. Hij zag alles wat de tijd bevat en gaf het aan elke denkgeest, opdat elk bepalen kon, vanaf een punt waar de tijd ten einde is, wanneer hij tot openbaring en eeuwigheid wordt bevrijd. We hebben eerder al meermalen herhaald dat je enkel een reis maakt die voorbij is.Want eenheid moet híer zijn. Welk tijdstip de denkgeest ook voor openbaring heeft bepaald is volkomen onbelangrijk voor datgene wat beslist een constante staat moet zijn, voor eeuwig zoals ze altijd was, teneinde eeuwig te blijven zoals ze nu is. We aanvaarden eenvoudigweg de rol, lang geleden toegewezen en ten volle als volmaakt vervuld gezien door Hem die het draaiboek van de verlossing schreef in de Naam van Zijn Schepper en in de Naam van Zijn Scheppers Zoon.Het is onnodig verder te verhelderen wat niemand ter wereld begrijpen kan. Wanneer de openbaring van jouw eenheid komt, zal die gekend en volledig begrepen zijn. Nu hebben we werk te doen, want zij die in de tijd leven, kunnen spreken over dingen die daarbuiten liggen, en luisteren naar woorden die uitleggen dat wat nog komen moet al is voorbijgegaan. Maar welke betekenis kunnen de woorden overbrengen aan hen die nog steeds de uren tellen aan de hand waarvan ze opstaan, werken en gaan slapen?Laat het dan voldoende zijn dat jij werk te doen hebt om jouw rol te spelen. Het slot moet voor jou verborgen blijven tot jouw rol voorbij is. Het doet er niet toe. Want jouw aandeel is nog steeds hetgeen waar heel de rest op steunt. Wanneer jij de jou toegewezen rol op je neemt, komt verlossing een beetje nader tot elk onzeker hart dat nog niet klopt in samenklank met God.Vergeving is de rode draad die door heel de verlossing loopt en al haar delen in betekenisvolle relaties tot elkaar verbindt, met een gerichte koers en zeker resultaat. En nu vragen we om genade, de laatste gave die verlossing schenken kan. De ervaring die genade verschaft zal eindigen in de tijd, want genade is de voorbode van de Hemel, maar vervangt de tijdsgedachte slechts voor even.Het interval volstaat. Juist hier worden wonderen neergelegd, om door jou vanuit de heilige ogenblikken, die jij door genade in jouw ervaring ontvangt, te worden teruggegeven aan allen die het licht zien dat nog schemert op jouw gezicht. Wat is het gelaat van Christus anders dan het gelaat van hem die een ogenblik de tijdloosheid is ingegaan en een heldere weerschijn van de eenheid, die hij een moment heeft gevoeld, mee terugbracht om de wereld te zegenen? Hoe zou je die uiteindelijk voor eeuwig kunnen bereiken, wanneer een deel van jou erbuiten blijft, onwetend, onontwaakt, en jou als getuige voor de waarheid nodig heeft?Wees dankbaar terug te keren, zoals je blij was een moment te gaan, en aanvaard de gaven die genade jou heeft verschaft. Je brengt ze terug naar jouzelf. En openbaring staat daar niet ver vanaf. De komst ervan is verzekerd. We vragen om genade, en om ervaring die voortkomt uit genade. We verwelkomen de bevrijding die zij iedereen biedt. We vragen niet wat niet te vragen valt. We kijken niet verder dan wat genade geven kan. Want dit kunnen we geven met de genade die ons gegeven is.Ons leerdoel vandaag overschrijdt niet dit gebed. Maar wat kan er in de wereld meer zijn dan wat we vandaag vragen aan Hem die de genade waarom we vragen geeft, zoals die Hem gegeven werd?Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Door genade geef ik. Door genade maak ik vrij.

LES 168Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op.God spreekt tot ons. Zullen wij niet tot Hem spreken? Hij is niet ver. Hij doet geen poging Zich voor ons te verbergen. Wij proberen ons voor Hem te verbergen en lijden onder misleiding. Hij blijft geheel toegankelijk. Hij heeft Zijn Zoon lief. Er is geen andere zekerheid dan deze, maar dit volstaat. Hij zal Zijn Zoon voor eeuwig liefhebben. Wanneer zijn denkgeest blijft slapen, heeft Hij hem nog altijd lief. En wanneer zijn denkgeest ontwaakt, heeft Hij hem lief met een nooit veranderende Liefde.Kende jij maar de betekenis van Zijn Liefde, dan waren hoop en wanhoop onmogelijk. Want de hoop zou voor eeuwig zijn vervuld, en elk soort wanhoop ondenkbaar zijn. Zijn genade is Zijn antwoord op alle wanhoop, want daarin ligt de herinnering van Zijn Liefde. Zou Hij niet graag het middel geven waardoor Zijn Wil wordt herkend? Zijn genade wordt de jouwe wanneer jij die erkent. En de herinnering van Hem ontwaakt in de denkgeest die Hem het middel vraagt waardoor zijn slaap voorbij is.Vandaag vragen we God om de gave die Hij uiterst zorgvuldig in ons hart heeft bewaard, waar zij op erkenning wacht. Dit is de gave waarmee God Zich naar ons toebuigt en ons opheft, waarbij Hij Zelf de laatste stap van de verlossing zet. Alle stappen, behalve deze, leren we, door Zijn Stem onderwezen. Maar tenslotte komt Hij Zelf en neemt ons in Zijn Armen en veegt de spinsels van onze slaap weg. Zijn gave van genade is meer dan slechts een antwoord. Zij brengt alle herinneringen terug die de slapende denkgeest vergat, alle zekerheid omtrent wat de betekenis van Liefde is.God heeft Zijn Zoon lief. Vraag Hem nu om het middel te geven waarmee deze wereld zal verdwijnen en visie eerst zal komen, met kennis met een daar achteraan. Want in genade zie je een licht dat heel de wereld in liefde omhult en zie je hoe angst van ieder gezicht verdwijnt, wanneer harten zich verheffen en aanspraak maken op het licht. Wat blijft er nu nog over dat de Hemel een moment langer uit kan stellen? Wat blijft nog ongedaan, wanneer jouw vergeving op alles rust?Het is een nieuwe, heilige dag vandaag, want we ontvangen wat ons gegeven is. Ons vertrouwen ligt in de Gever, niet in onze eigen aanvaarding. We erkennen onze vergissingen, maar Hij aan wie alle fouten onbekend zijn, is desondanks Degene die onze vergissingen beantwoordt door ons het middel te verschaffen waarmee we ze laten varen en ons in dankbaarheid en liefde verheffen tot Hem.En Hij daalt af om ons te ontmoeten, terwijl wij tot Hem komen. Want wat Hij ons heeft toebereid, geeft Hij en ontvangen wij. Zo is Zijn Wil, omdat Hij Zijn Zoon liefheeft. We bidden tot Hem vandaag en geven slechts het woord terug dat Hij ons via Zijn eigen Stem, Zijn Woord, Zijn Liefde, gegeven heeft:Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op. Vader, ik kom tot U. En U zult komen tot mij die vraagt. Ik ben de Zoon die U liefhebt.

LES 167Er is één leven, en dat deel ik met God.Er zijn geen verschillende soorten leven, want leven is als de waarheid. Het heeft geen gradaties. Het is de ene toestand waarin alles wat God geschapen heeft deelt. Net als al Zijn Gedachten, kent het geen tegendeel. Er is geen dood, omdat wat God geschapen heeft Zijn leven deelt. Er is geen dood, omdat een tegendeel van God niet bestaat. Er is geen dood, want de Vader en de Zoon zijn één.In deze wereld lijkt er een toestand te zijn die het tegendeel is van leven. Jij noemt die de dood. Niettemin hebben we geleerd dat het idee van de dood vele vormen aan kan nemen. Het is het ene idee dat ten grondslag ligt aan alle gevoelens die niet opperst geluk zijn. Het is het alarmsignaal waarop je reageert in enige vorm die geen volmaakte vreugde is. Alle smart, verlies, benauwenis, alle lijden en pijn, zelfs een klein zuchtje van vermoeidheid, een licht ongemak of de geringste frons, erkent de dood. En ontkent zo dat jij leeft.Jij denkt dat de dood iets van het lichaam is. Toch is het slechts een idee, niet van toepassing op wat als fysiek wordt gezien. Een gedachte bevindt zich in de denkgeest. Ze kan vervolgens worden toegepast zoals de denkgeest dat beveelt. Maar ze moet bij haar oorsprong worden veranderd, wil verandering plaatsvinden. Ideeën verlaten niet hun bron. De nadruk die deze cursus op dat idee heeft gelegd, is het gevolg van de centrale plaats die het inneemt bij onze pogingen jou je denken over jezelf te laten veranderen. Het is de reden dat je kunt genezen. Het is de oorzaak van genezing. Het is de reden waarom jij niet kunt sterven. De waarheid daarvan is de grondslag van jouw eenheid met God.De dood is de gedachte dat je gescheiden bent van je Schepper. Het is het geloof dat omstandigheden veranderen en emoties wisselen als gevolg van oorzaken die jij niet beheersen kunt, die je niet gemaakt hebt en nooit kunt veranderen. Het is de vaste overtuiging dat ideeën hun bron kunnen verlaten en eigenschappen kunnen aannemen die de bron niet bevat, waardoor ze van hun eigen oorsprong gaan verschillen, daarvan afgezonderd zowel naar aard als naar afstand, tijd en vorm.De dood kan niet uit het leven voortkomen. Ideeën blijven verenigd met hun bron. Ze kunnen alles uitbreiden wat hun bron bevat. Daarin kunnen ze zichzelf verre te boven gaan. Maar ze kunnen niet het leven schenken aan wat hun nooit gegeven werd. Zoals zij gemaakt zijn, zo zal hun maaksel zijn. Zoals zij geboren werden, zo zullen zij op hun beurt geboren doen worden. En waarvandaan zij komen, daarheen zullen ze terugkeren.De denkgeest kan denken dat hij slaapt, maar dat is alles. Hij kan niet veranderen wat zijn waaktoestand is. Hij kan geen lichaam maken, noch in een lichaam wonen. Wat aan de denkgeest vreemd is bestaat niet, het heeft immers geen bron. Want de denkgeest schept alles wat er is en kan daaraan geen eigenschappen geven die hij zelf niet bezit, noch zijn eigen eeuwige denkstaat veranderen. Hij kan het fysieke niet maken. Wat lijkt te sterven is slechts het teken van de denkgeest in slaap.Het tegendeel van leven kan alleen een andere vorm van leven zijn. Als zodanig laat het zich verzoenen met wat het geschapen heeft, omdat het in waarheid geen tegendelen zijn. De vorm ervan kan veranderen, het kan lijken wat het niet is. Maar denkgeest is denkgeest, wakend of in slaap. Hij is niet zijn tegendeel in iets wat geschapen is, noch in wat hij schijnt te maken, wanneer hij meent te slapen.God schept alleen de wakende denkgeest. Hij slaapt niet en Zijn scheppingen kunnen niet delen wat Hij niet geeft, noch omstandigheden maken die Hij niet met hen deelt. De gedachte van de dood is niet het tegendeel van gedachten van leven. Voor eeuwig zonder tegenkanting van tegendelen in welke vorm ook, blijven de Gedachten van God voor eeuwig onveranderlijk, met het vermogen zich voor eeuwig onveranderlijk uit te breiden, maar toch binnen zichzelf, want ze zijn overal.Wat het tegendeel van leven schijnt, is alleen in slaap. Wanneer de denkgeest besluit te zijn wat hij niet is, en verkiest een vreemde macht aan te nemen die hij niet heeft, een oneigen toestand waartoe hij niet komen kan, of een kunstmatige gesteldheid die binnen zijn Bron niet bestaat, lijkt hij slechts een poosje te gaan slapen. Hij droomt van de tijd: een interval waarin wat schijnt te gebeuren nooit heeft plaatsgevonden, de teweeggebrachte veranderingen geen substantie hebben en alle gebeurtenissen nergens zijn. Wanneer de denkgeest ontwaakt, gaat hij slechts voort zoals hij altijd is geweest.Laten we vandaag kinderen van de waarheid zijn en ons heilig erfgoed niet ontkennen. Ons leven is niet zoals wij het ons inbeelden. Wie verandert het leven omdat hij zijn ogen sluit, of maakt zichzelf tot iets wat hij niet is omdat hij slaapt en in dromen het tegendeel ziet van wat hij is? We vragen vandaag niet om de dood, in welke vorm ook. En evenmin zullen we ingebeelde tegendelen van leven zelfs maar een moment laten verblijven waar de Gedachte van eeuwig leven door God Zelf is geplaatst.Zijn heilig huis trachten we vandaag te bewaren zoals Hij het gegrondvest heeft en wil dat het voor eeuwig en altijd zal zijn. Hij is Heer over wat wij denken vandaag. En in Zijn Gedachten, die geen tegendeel hebben, begrijpen we dat er één leven is, en dat delen we met Hem, met heel de schepping, met al haar gedachten ook, die Hij geschapen heeft in een eenheid van leven, welke niet verbroken kan worden in de dood, noch de Bron van leven kan verlaten vanwaar het kwam.We delen één leven met elkaar, omdat we één Bron hebben, een Bron vanwaaruit volmaaktheid tot ons komt en altijd in elke heilige denkgeest verblijft die Hij volmaakt geschapen heeft. Zoals we waren, zo zijn wij nu en zullen we voor eeuwig zijn. Een slapende denkgeest moet wel ontwaken als hij ziet dat zijn eigen volmaaktheid de Heer van het Leven zo volmaakt weerspiegelt dat hij opgaat in wat daar weerspiegeld wordt. En nu is hij niet langer een weerspiegeling zonder meer. Hij wordt het weerspiegelde, en het licht dat weerspiegeling mogelijk maakt. Nu is geen visie nodig. Want de ontwaakte denkgeest is er een die zijn Bron, zijn Zelf, zijn Heiligheid kent.

LES 163Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.De dood is een gedachte die vele vormen aanneemt, vaak niet als zodanig herkend. Ze kan verschijnen als droefheid, angst, verontrusting of twijfel, als woede, ongelovigheid en gebrek aan vertrouwen, als bekommernis om lichamen, afgunst, en als alle vormen waarin de wens te zijn wat jij niet bent, jou kan komen verleiden. Al zulke gedachten zijn slechts de weerspiegeling van de aanbidding van de dood als verlosser en schenker van bevrijding.Als belichaming van de angst, als gastheer van de zonde, als de god van de schuldigen en de heer van alle illusies en misleidingen, lijkt het idee van de dood inderdaad machtig. Want hij houdt schijnbaar alles wat leeft in zijn verdorde hand, alle hoopvolle verwachtingen en wensen in zijn verwoestende greep, en alle doelen worden slechts gezien door zijn nietsziende ogen. De gebrekkigen, de hulpelozen en de zieken buigen zich voor zijn beeltenis neer en denken dat hij alleen werkelijk is, onontkoombaar, hun vertrouwen waard. Want hij alleen zal zeker komen.Alle dingen behalve de dood worden als onzeker beschouwd, als te snel verloren hoe moeilijk ze ook verworven werden, als onzeker in hun afloop, geneigd de hoop die ze eens wekten onvervuld te laten, en de smaak van stof en as in hun kielzog achterlatend, in plaats van aspiraties en van dromen. Maar op de dood wordt gerekend. Want hij zal met vaste tred komen wanneer de tijd voor zijn komst is aangebroken. Hij zal nooit nalaten alle leven als gijzelaar te nemen voor zichzelf.Zou jij voor afgoden zoals deze willen buigen? Hier wordt de kracht en macht van God Zelf gezien in een afgod gemaakt van stof. Hier wordt de tegenpool van God uitgeroepen tot heer van heel de schepping, sterker dan Gods Wil ten leven, de oneindigheid van de liefde en de volmaakte, onveranderlijke bestendigheid van de Hemel. Hier wordt de Wil van de Vader en de Zoon uiteindelijk verslagen en onder de grafsteen ter ruste gelegd die de dood geplaatst heeft op het lichaam van de heilige Zoon van God.Onheilig in de nederlaag, is hij geworden tot wat de dood wilde dat hij was. Zijn grafschrift, door de dood zelf geschreven, geeft hem geen naam, want hij is tot stof vergaan. Het luidt alleen: ‘Hier ligt een getuige voor de dood van God.' En dit schrijft de dood telkens en telkens weer terwijl zijn aanbidders almaar instemmen, en neerknielend fluisteren ze, met hun voorhoofd op de grond, vol angst dat dit zo is.Het is onmogelijk de dood in enige vorm te aanbidden en tegelijk er enkele andere uit te kiezen die je niet koesteren maar juist vermijden wilt, terwijl jij nog steeds in de rest gelooft. Want de dood is totaal. Ofwel alle dingen sterven, of anders leven ze en kunnen niet sterven. Er is geen compromis mogelijk. Want hier zien we weer een onmiskenbaar standpunt dat we moeten accepteren, willen we innerlijk gezond zijn: wat één gedachte totaal tegenspreekt kan niet waar zijn, tenzij bewezen is dat het tegendeel onwaar is.Het idee van de dood van God is zo absurd dat zelfs waanzinnigen moeite hebben het te geloven. Want het houdt in dat God eens levend was en op de een of andere manier omkwam, blijkbaar gedood door hen die niet wilden dat Hij bleef leven. Hun sterkere wil kon over de Zijne triomferen, en zo is het eeuwige leven bezweken voor de dood. En met de Vader stierf eveneens de Zoon.De aanbidders van de dood zijn bang misschien. En toch, kunnen gedachten als deze angstaanjagend zijn? Als ze zagen dat wat ze geloven niets anders is dan dit, zouden ze onmiddellijk zijn bevrijd. En jij toont hun dit vandaag. Er is geen dood en wij verwerpen die nu in iedere vorm, omwille van hun verlossing alsook de onze. God heeft de dood niet gemaakt. Daarom moet elke vorm die hij aanneemt een illusie zijn. Dit is het standpunt dat we vandaag innemen. En het is ons gegeven voorbij de dood te kijken en het leven erachter te zien.Onze Vader, zegen onze ogen vandaag. Wij zijn Uw boodschappers en we willen naar de schitterende weerspiegeling van Uw Liefde kijken die in alles straalt. Wij leven en bewegen in U alleen. Wij zijn niet gescheiden van Uw eeuwige leven. Er is geen dood, want dood is niet Uw Wil. En wij vertoeven waar U ons hebt geplaatst, in het leven dat wij delen met U en met al wat leeft, om voor eeuwig zoals U en deel van U te zijn. Wij aanvaarden Uw Gedachten als de onze, en onze wil is eeuwig één met die van U. Amen.

LES 162Ik ben zoals God mij geschapen heeft.Deze ene gedachte, stevig in de denkgeest vastgehouden, zal de wereld verlossen. We zullen dit van tijd tot tijd herhalen, wanneer we een nieuwe leerfase binnengaan. Naarmate je vordert, zal het veel meer voor jou gaan betekenen. Deze woorden zijn heilig, want het zijn de woorden die God als antwoord gaf op de wereld die jij hebt gemaakt. Hierdoor verdwijnt ze, en alle dingen die in haar mistige wolken en ijle illusies worden gezien, vervliegen wanneer deze woorden worden gesproken. Want ze komen van God.Hier is het Woord waardoor de Zoon zijn Vaders geluk, Zijn Liefde en Zijn compleetheid werd. Hier wordt de schepping verkondigd en geëerd zoals ze is. Er is geen droom die niet door deze woorden wordt verjaagd, geen gedachte aan zonde en geen illusie die de droom bevat, die niet zal vervluchtigen ten overstaan van hun macht. Zij zijn de bazuin van het ontwaken die over heel de wereld schalt. De doden ontwaken in antwoord op haar roep. En de levenden die deze klank horen, zullen de dood nimmer aanschouwen.Waarlijk heilig is hij die deze woorden tot de zijne maakt, met deze woorden in zijn denkgeest opstaat, ze zich de hele dag door herinnert en ze ‘s avonds met zich meeneemt als hij slapen gaat. Zijn dromen zijn gelukkig, zijn rust is gewaarborgd, zijn veiligheid zeker en zijn lichaam genezen, omdat hij slaapt en waakt met altijd de waarheid voor ogen. Hij zal de wereld verlossen omdat hij, telkens wanneer hij de woorden van de waarheid oefent, de wereld geeft wat hij ontvangt.Vandaag oefenen we op een eenvoudige manier. Want de woorden die we gebruiken zijn machtig, en hebben geen gedachten naast zich nodig om de denkgeest te veranderen van hem die ze gebruikt. Zo volkomen wordt die veranderd, dat hij nu de schatkamer wordt waarin God al Zijn gaven en al Zijn Liefde plaatst om aan heel de wereld te worden uitgedeeld, vermeerderd door te geven, compleet gehouden omdat hij onbeperkt deelt. En zo leer jij te denken met God. De visie van Christus heeft jou het zicht teruggegeven door jouw denkgeest te redden.We eren jou vandaag. Jou komt het recht toe op de volmaakte heiligheid die je nu aanvaardt. Met deze aanvaarding wordt verlossing naar iedereen gebracht, want wie kan nog zonde koesteren wanneer een heiligheid als deze de wereld gezegend heeft? Wie kan nog wanhopen wanneer volmaakte vreugde de jouwe is, voor allen beschikbaar als remedie tegen ellende en verdriet, tegen alle gevoel van verlies, een remedie voor volledige ontsnapping aan zonde en schuld?En wie zou nu niet een broeder willen zijn voor jou, jij, zijn bevrijder en verlosser? Wie kan nog nalaten jou met een liefdevolle uitnodiging te verwelkomen in zijn hart, verlangend om zich te verenigen met iemand in heiligheid aan hem gelijk? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Deze woorden verjagen de nacht, en de duisternis is voorbij. Het licht is gekomen vandaag om de wereld te zegenen. Want jij hebt de Zoon van God herkend, en in die herkenning ligt de herkenning van de wereld.

LES 161Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.Vandaag oefenen we op een andere manier en nemen we stelling tegen onze woede, opdat onze angsten mogen verdwijnen om voor liefde ruimte te maken. Hier is verlossing, in de eenvoudige woorden waarin we met het idee van vandaag oefenen. Hier is het antwoord op verleiding, dat nooit kan nalaten de Christus daar welkom te heten waar angst en woede tevoren de overhand hadden. Hier wordt de Verzoening compleet gemaakt, wordt veilig aan de wereld voorbijgegaan en de Hemel nu hersteld. Hier is het antwoord van de Stem namens God.Totale abstractie is de natuurlijke hoedanigheid van de denkgeest. Maar een deel ervan is nu onnatuurlijk. Het beziet niet alles als één. Het ziet in plaats daarvan slechts fragmenten van het geheel, want alleen zo kon het de partiële wereld bedenken die jij ziet. Het doel van al het zien is jou te tonen wat jij wenst te zien. Al het horen brengt jouw denkgeest slechts de geluiden die hij horen wil.Zo werden specifieke vormen gemaakt. En nu moeten we specifieke vormen gebruiken bij het oefenen. We geven ze over aan de Heilige Geest, zodat Hij ze benutten kan voor een doel dat verschilt van wat wij eraan hebben toegekend. Toch kan Hij slechts gebruiken wat wij hebben gemaakt, om ons vanuit een ander gezichtspunt te onderwijzen, zodat we in alles een andere toepassing kunnen zien.Eén broeder is alle broeders. Elke denkgeest omvat alle denkgeesten, want elke denkgeest is één. Dat is de waarheid. Maar maken deze gedachten de betekenis van de schepping duidelijk? Brengen deze woorden volmaakte duidelijkheid met zich mee voor jou? Wat anders kunnen ze lijken dan lege klanken, mooi misschien, juist qua gevoel, maar fundamenteel niet begrepen, noch begrijpelijk. De denkgeest die zichzelf geleerd heeft concreet te denken, kan abstractie niet langer vatten in de zin dat ze alomvattend is. We moeten een weinig zien, opdat we veel leren.Voor ons gevoel lijkt het ‘t lichaam te zijn dat onze vrijheid beperkt, ons doet lijden, en tenslotte ons leven uitdooft. Maar lichamen zijn slechts symbolen voor een concrete vorm van angst. Angst zonder symbolen vraagt niet om een reactie, want symbolen kunnen voor het betekenisloze staan. Liefde heeft geen symbolen nodig, omdat ze waar is. Maar angst hecht zich aan specifieke zaken, omdat hij onwaar is.Lichamen vallen aan, denkgeesten niet. Deze gedachte doet zeker terugdenken aan ons tekstboek, waar deze herhaaldelijk wordt benadrukt. Dit is de reden waarom lichamen gemakkelijk een symbool worden van angst. Er is je vele keren dringend aangeraden om verder dan het lichaam te kijken, want de aanblik ervan brengt het symbool van de ‘vijand' van de liefde naar voren, welke door Christus' visie niet wordt gezien. Het lichaam is het doelwit van aanval, want niemand denkt dat hij een denkgeest haat. Maar wat anders dan de denkgeest zet het lichaam tot de aanval aan? En wat anders dan wat denkt aan angst zou de zetel van angst kunnen zijn?Haat is specifiek. Er moet iets zijn om aan te vallen. Een vijand moet in zo'n vorm worden waargenomen dat hij aangeraakt, gezien, gehoord, en uiteindelijk gedood kan worden. Wanneer ergens haat op rust, roept die even stellig om de dood als Gods Stem verkondigt dat er geen dood is. Angst is onverzadigbaar, verteert alles waar zijn oog op valt, ziet zichzelf in alles, en is daarom gedwongen om zich tegen zichzelf te keren en om te vernietigen.Wie een broeder als een lichaam ziet, ziet hem als symbool van angst. En hij zal aanvallen, omdat wat hij ziet zijn eigen angst is, buiten hemzelf, klaar om aan te vallen en luidkeels huilend om zich weer met hem te verenigen. Vergis je niet in de intensiteit van de razernij die door geprojecteerde angst onvermijdelijk de kop op steekt. Hij briest in toorn, en klauwt in de lucht, in de hysterische hoop dat hij zijn maker kan bereiken en verslinden.Dit zien de ogen van het lichaam in iemand die door de Hemel wordt gekoesterd, door de engelen wordt bemind en door God volmaakt geschapen is. Dit is zijn werkelijkheid. En in de visie van Christus wordt zijn beminnelijkheid in zo'n heilige en zo'n prachtige vorm weerspiegeld dat jij je nauwelijks weerhouden kunt aan zijn voeten neer te knielen. Maar in plaats daarvan neem je zijn hand, want jij bent zoals hij in de ogen die hem zo zien. Door een aanval op hem ben jij je eigen vijand, want je zult dan niet zien dat in zijn handen jouw verlossing ligt. Vraag hem alleen hierom en hij zal jou die geven. Vraag hem niet een symbool voor jouw angst te zijn. Zou je willen vragen dat liefde zichzelf vernietigt? Of wil jij dat ze aan jou wordt geopenbaard en je bevrijdt?Vandaag oefenen we in een vorm die we al eerder hebben beproefd. Je bereidheid is nu meer binnen handbereik en je komt vandaag nader tot de visie van Christus. Als je vastbesloten bent die te bereiken, zal dat jou lukken vandaag. En als je er eenmaal in bent geslaagd, zul jij niet bereid zijn de getuigen te aanvaarden die de ogen van je lichaam oproepen. Wat je zult zien, zal jou aloude melodieën toezingen die jij je herinneren zult. Jij bent niet vergeten in de Hemel. Wil jij je die dan niet herinneren?Kies één broeder uit, als symbool voor alle anderen, en vraag hem om verlossing. Zie hem eerst zo duidelijk als je kunt, in dezelfde vorm als die je gewend bent. Zie zijn gezicht, zijn handen en voeten, zijn kleding. Kijk hoe hij glimlacht, en zie de vertrouwde gebaren die hij zo regelmatig maakt. Denk dan hieraan: wat je nu ziet, verbergt voor jou de aanblik van iemand die jou al je zonden kan vergeven, wiens heilige handen de spijkers kunnen verwijderen die de jouwe doorboren, en die de doornenkroon kan wegnemen die jij op je bloedende hoofd hebt geplaatst. Vraag hem het volgende, zodat hij jou kan bevrijden:Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God. Ik wil je met de ogen van Christus aanschouwen, en mijn volmaakte zondeloosheid in jou zien.En Hij op Wie jij een beroep doet, zal antwoorden. Want Hij zal de Stem namens God in jou horen, en antwoorden in jouw stem. Aanschouw hem nu, die jij als louter vlees en beenderen hebt gezien, en besef dat Christus tot jou is gekomen. Het idee van vandaag vormt jouw zekere middel ter ontsnapping aan woede en angst. Zorg ervoor dat je het onmiddellijk gebruikt, mocht je in de verleiding komen een broeder aan te vallen en in hem het symbool van jouw angst te zien. En je zult hem plotseling veranderd zien van vijand in verlosser, van de duivel in Christus.

LES 158Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.Wat is jou gegeven? De kennis dat jij een denkgeest bent, in de Denk geest en zuiver denkgeest, voor eeuwig zonder zonde, volkomen zonder angst, omdat jij uit liefde werd geschapen. Je hebt jouw Bron niet verlaten, want jij bent nog steeds zoals je werd geschapen. Dit werd jou gegeven als kennis die je niet kwijt kunt raken. Het werd eveneens aan elk levend wezen gegeven, want door die kennis alleen leeft het.Jij hebt dit alles ontvangen. Er is niemand die op aarde leeft die dit niet ontvangen heeft. Het is niet deze kennis die jij geeft, want dat is wat de schepping heeft gegeven. Dit alles kan niet worden geleerd. Wat moet jij dan vandaag leren geven? Onze les van gisteren bracht een thema naar voren dat je in het begin van het tekstboek vinden kunt. Ervaring kan niet rechtstreeks worden gedeeld op de manier waarop dat met visie kan. De openbaring dat de Vader en de Zoon één zijn zal mettertijd tot iedere denkgeest komen. Toch wordt dat tijdstip door de denkgeest zelf bepaald, en niet onderwezen.Het tijdstip is al vastgesteld. Het lijkt totaal willekeurig. Toch is er geen stap langs de weg die iemand slechts toevallig zet. Die is al door hem gezet, hoewel hij nog niet op weg is gegaan. Want het lijkt slechts zo dat de tijd één richting uitgaat. We ondernemen slechts een reis die al voorbij is. Toch schijnt ze een toekomst te hebben die ons nog onbekend is.Tijd is een kunstgreep, een goocheltoer, een immense illusie waarin figuren als bij toverslag komen en gaan. Toch zit er een plan achter alle verschijningsvormen dat niet verandert. Het draaiboek is geschreven. Wannéér ervaring een eind komt maken aan jouw twijfelen staat vast. Want wij zien de reis slechts vanaf het punt waarop ze eindigde en kijken erop terug, terwijl we ons inbeelden dat we haar nog eens maken; en we zien mentaal opnieuw wat is voorbijgegaan.Een leraar geeft geen ervaring, omdat hij die niet heeft geleerd. Ze heeft zich aan hem geopenbaard op haar vastgestelde tijd. Maar visie is zijn geschenk. Die kan hij rechtstreeks geven, want de kennis van Christus is niet verloren, omdat Hij een visie heeft die Hij aan ieder geven kan die erom vraagt. De Wil van de Vader en de Zijne zijn verenigd in kennis. Maar er is een visie die de Heilige Geest ziet omdat de Denkgeest van Christus haar ook aanschouwt.Hier vindt de vereniging plaats van de wereld van twijfel en schaduw met het ontastbare. Hier wordt een rustige plaats in de wereld geheiligd door vergeving en liefde. Hier worden alle tegenstrijdigheden verzoend, want hier eindigt de reis. Ervaring – niet geleerd, niet onderwezen, niet gezien – is er eenvoudigweg. Dit ligt voorbij ons doel, want het overstijgt wat moet worden bereikt. Onze betrokkenheid geldt de visie van Christus. Die kunnen we bereiken.De visie van Christus kent één wet. Ze kijkt niet naar een lichaam en verwart het niet met de Zoon die God geschapen heeft. Ze aanschouwt een licht voorbij het lichaam, een idee voorbij wat kan worden aangeraakt, een zuiverheid die niet getemperd wordt door vergissingen, beklagenswaardige fouten, en angstige gedachten over schuld voortvloeiend uit dromen over zonde. Ze ziet geen afscheiding. En ze kijkt naar iedereen, naar elke omstandigheid, alle voorvallen en alle gebeurtenissen, zonder de gering ste verflauwing van het licht dat ze ziet.Dit kan onderwezen worden, en moet dat ook door allen die haar willen bereiken. Dit vereist slechts het inzicht dat de wereld niets kan geven wat hiermee in waarde ook maar in de verste verte kan worden vergeleken, noch een doel kan stellen dat niet gewoon verdwijnt zodra dit waargenomen is. En dit geef jij vandaag: zie niemand als een lichaam. Begroet hem als de Zoon van God die hij is, en erken dat hij in heiligheid één is met jou.Aldus zijn zijn zonden hem vergeven, want Christus heeft de visie die de macht heeft aan alle zonden voorbij te zien. Door Zijn vergeving zijn ze verdwenen. Onopgemerkt door de Ene verdwijnen ze eenvoudig, omdat een visie van de heiligheid die daarachter ligt, hun plaats in komt nemen. Het doet er niet toe welke vorm ze aannamen, noch hoe kolossaal ze leken, noch wie door hen gekwetst scheen te zijn. Ze bestaan niet meer. En alle gevolgen die ze schenen te hebben, zijn met hen verdwenen, ongedaan gemaakt, om nooit meer te worden veroorzaakt.Aldus leer jij te geven zoals je ontvangt. En aldus beziet de visie van Christus ook jou. Deze les is niet moeilijk te leren, als jij je herinnert dat jij in je broeder alleen jezelf ziet. Als hij in zonde verloren is, moet jij dat ook zijn; als jij licht in hem ziet, zijn jouw zonden door jezelf vergeven. Elke broeder die jij vandaag ontmoet, verschaft je een nieuwe kans om de visie van Christus over jou te laten schijnen en je de vrede van God te schenken.Het doet niet ter zake wanneer de openbaring komt, want die behoort niet toe aan de tijd. Toch heeft de tijd nog één geschenk te geven waarin ware kennis op zo'n nauwkeurige manier weerspiegeld wordt dat haar beeld haar ongeziene heiligheid deelt, en haar gelijkenis straalt van haar onsterfelijke liefde. We oefenen vandaag in het zien met de ogen van Christus. En door de heilige gaven die wij geven, beziet de visie van Christus ook onszelf.

LES 155Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou, en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.De wereld is een illusie. Zij die verkiezen er te komen, zoeken een plaats waar ze illusies kunnen zijn en hun eigen werkelijkheid vermijden. Maar wanneer ze merken dat hun eigen werkelijkheid zelfs hier is, doen ze een stap terug en laten haar de weg wijzen. Welke andere keuze kunnen zij werkelijk maken? Illusies vóór de waarheid uit laten gaan is waanzin. Maar illusie achter de waarheid laten verzinken en de waarheid naar voren laten treden als wat ze is, is niet meer dan gezond verstand.Deze eenvoudige keuze is het die we vandaag maken. De dwaze illusie zal een poosje zichtbaar blijven in de ogen van hen die verkozen hebben te komen en nog niet met vreugde hebben bemerkt dat hun keuze een vergissing was. Zij kunnen niet rechtstreeks van de waarheid leren, omdat ze hebben ontkend dat ze dat is. En dus hebben ze een Leraar nodig die hun dwaasheid ziet, maar die nog steeds achter illusies de simpele waarheid in hen kan zien.Als de waarheid van hen zou eisen dat zij de wereld opgaven, zou dit hun toeschijnen alsof ze het offer vroeg van iets wat werkelijk is. Velen hebben verkozen de wereld te verzaken terwijl ze nog steeds geloofden in de werkelijkheid ervan. En ze hebben geleden onder een gevoel van verlies en zijn bijgevolg niet bevrijd. Anderen hebben niets dan de wereld gekozen, en zij hebben geleden onder een nog dieper gevoel van verlies, dat ze niet begrepen.Tussen deze paden ligt een andere weg die wegvoert van elk soort verlies, want offers en ontbering worden daar beide snel achtergelaten. Dit is de weg die jou nu wordt aangewezen. Je bewandelt dit pad zoals anderen dat doen, en je lijkt niet verschillend van hen, hoewel je dat wel degelijk bent. Zo kun je hen dienen terwijl jij jezelf dient, en hun schreden naar de weg leiden die God voor jou, en door jou voor hen, geopend heeft.Illusie lijkt je nog altijd aan te kleven, opdat jij hen bereiken kunt. Toch is ze teruggetreden. En het is geen illusie waarvan zij jou horen spreken, noch illusie waarnaar jij hun ogen kijken laat en die je hun denkgeest laat bevatten. Evenmin kan de waarheid, die voor jou uitgaat, door illusies tot hen spreken, want de weg leidt voorbij illusies nu, terwijl je hen onderweg oproept jou te volgen.Alle wegen zullen uiteindelijk naar deze ene leiden. Want offers en ontbering zijn doodlopende paden, keuzen voor een nederlaag, en doelen die onmogelijk blijven. Dit alles treedt terug wanneer de waarheid in jou naar voren treedt, om je broeders weg te leiden van de wegen des doods, en hen op de weg naar geluk te zetten. Hun lijden is niets anders dan illusie. Toch hebben ze een gids nodig om hen hiervandaan te leiden, want ze zien illusie voor de waarheid aan.Dat is de roep der verlossing, en niets meer. Ze vraagt dat jij de waarheid aanvaardt en voor jou uit laat gaan, om het pad van de verlossing van illusie te verlichten. Het is geen verlossing tegen een losprijs. Er zijn geen kosten, er is alleen winst. Illusie kan alleen in schijn de heilige Zoon van God in ketenen vasthouden. Hij wordt slechts van illusies verlost. Als zij terugtreden, vindt hij zichzelf terug.Ga nu in veiligheid, maar ga voorzichtig, want dit pad is nieuw voor jou. En je ontdekt misschien dat je nog steeds in de verleiding bent om voor de waarheid uit te lopen en illusies je gids te laten zijn. Jouw heilige broeders werden je gegeven om in jouw voetspoor te treden wanneer jij doelgericht de waarheid tegemoet gaat. Die gaat nu voor jou uit, opdat zij iets mogen zien waarmee ze zich identificeren kunnen, iets wat ze begrijpen dat hun de weg wijst.Toch zal er aan het eind van de reis geen kloof zijn, geen afstand tussen jou en de waarheid. En alle illusies die op de weg kwamen die jij hebt afgelegd, zullen jou eveneens hebben verlaten, zonder iets achter te laten dat de waarheid gescheiden houdt van Gods compleetheid, heilig als Hijzelf. Doe in vertrouwen een stap terug en laat de waarheid jou de weg wijzen. Jij weet niet waarheen je gaat. Maar Iemand die weet vergezelt jou. Laat Hem jou samen met de anderen leiden.Wanneer dromen voorbij zijn, de tijd de deur gesloten heeft achter alle dingen die voorbijgaan en wonderen doelloos zijn geworden, zal de heilige Zoon van God geen reizen meer maken. Er zal geen wens meer bestaan om liever illusie dan de waarheid te zijn. En hierheen gaan we voort, wanneer we vorderen langs de weg die de waarheid ons wijst. Dit is onze laatste reis, die wij voor iedereen maken. We mogen de weg niet kwijtraken. Want zoals de waarheid ons voorgaat, zo gaat ze onze broeders die ons volgen voor.We gaan naar God. Sta hierbij stil en denk hierover na. Kan er een weg zijn die heiliger is, of meer jouw inzet, je liefde en je volle intentie verdient? Welke weg zou jou meer kunnen geven dan alles, of minder bieden en toch de heilige Zoon van God tevredenstellen? We gaan naar God. De waarheid die ons nu voorgaat is één met Hem, en leidt ons naar waar Hij altijd is geweest. Welke andere weg dan deze kan een pad zijn dat jij in plaats hiervan zou willen kiezen?Jouw voeten zijn veilig op de weg gezet die de wereld leidt naar God. Kijk niet naar wegen die jou ergens anders heen schijnen te voeren. Dromen zijn geen gids jou als Gods Zoon waardig. Vergeet niet dat Hij Zijn Hand in de jouwe heeft gelegd, en jou je broeders heeft toevertrouwd, in Zijn vertrouwen dat jij Zijn vertrouwen in jou waard bent. Hij kan zich niet vergissen. Zijn vertrouwen heeft jouw pad geëffend en jouw doel gewaarborgd. Jij zult noch je broeders, noch je Zelf in de steek laten.En nu vraagt Hij alleen dat jij elke dag een poosje aan Hem denkt, opdat Hij tot je spreken kan en je mag vertellen van Zijn Liefde, om je eraan te herinneren hoe groot Zijn vertrouwen, hoe grenzeloos Zijn Liefde is. In jouw Naam en de Zijne, die dezelfde zijn, oefenen we vandaag vol vreugde met deze gedachte:Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen, want ik wil de weg gaan die voert naar Hem.

LES 154Ik ben een van de dienaren van God.Laat ons vandaag noch arrogant, noch vals bescheiden zijn. We hebben dergelijke dwaasheid achter ons gelaten. We kunnen onszelf niet beoordelen, en hoeven dat ook niet. Dat zijn maar pogingen om een beslissing uit de weg te gaan, en een verbintenis met onze functie uit te stellen. Het is niet aan ons om onze waarde te beoordelen, noch kunnen we weten welke rol voor ons het beste is, of wat wij kunnen doen binnen een groter plan dat we niet in zijn totaliteit kunnen overzien. Onze rol werd ons in de Hemel toegemeten, niet in de hel. En wat in onze ogen zwakte is, kan kracht zijn; wat wij als onze kracht beschouwen, is vaak arrogantie.Wat ook de jou toegewezen rol mag zijn, ze werd gekozen door de Stem namens God, wiens functie het is ook namens jou te spreken. Terwijl Hij jouw kwaliteiten precies ziet zoals ze zijn, en zich evenzeer bewust is waar, waarvoor, op wie en wanneer ze het best kunnen worden toegepast, kiest en aanvaardt Hij jouw rol voor jou. Hij werkt niet zonder jouw eigen instemming. Maar Hij laat zich niet misleiden in wat jij bent, en luistert alleen naar Zijn Stem in jou.Door Zijn vermogen één Stem te horen, en wel de Zijne, ga jij uiteindelijk beseffen dat er één Stem in jou is. En die ene Stem stelt jouw functie vast en geeft die aan jou door, en verleent je de kracht die te begrijpen, te doen wat nodig is, en te slagen in alles wat je doet dat ermee samenhangt. God heeft Zich hierin met Zijn Zoon verenigd, en zo wordt Zijn Zoon Zijn boodschapper van eenheid met Hem.Het is deze vereniging van Vader en Zoon, tot stand gebracht via de Stem namens God, die de verlossing apart zet van de wereld. Het is deze Stem die van wetten spreekt waaraan de wereld niet gehoorzaamt, die verlossing van alle zonde belooft, met afschaffing van alle schuld in de denkgeest die God zondeloos geschapen heeft. Nu wordt deze denkgeest zich weer bewust van Wie hem geschapen heeft, en van Zijn duurzaam verbond met zichzelf. Zo is zijn Zelf de enige werkelijkheid waarin zijn wil en die van God verenigd zijn.Een boodschapper is niet degene die de boodschap schrijft die hij bezorgt. Noch trekt hij het recht in twijfel van wie dat wel doet, of vraagt hij waarom deze juist hen gekozen heeft om de boodschap te ontvangen die hij brengt. Het is voldoende dat hij haar in ontvangst neemt, haar aan diegenen geeft voor wie ze is bestemd, en zijn rol op zich neemt in de bezorging ervan. Als hij bepaalt wat de boodschappen moeten zijn, of wat hun doel is, of waarheen ze moeten worden gebracht, dan verzuimt hij zijn juiste rol te spelen als brenger van het Woord.Er is één belangrijk verschil in de rol van de boodschappers van de Hemel, dat hen onderscheidt van die welke de wereld aanstelt. De boodschappen die zij bezorgen zijn eerst voor hen bestemd. Pas wanneer zij die voor zichzelf kunnen aanvaarden, zijn ze in staat ze verder te dragen, en ze overal te geven waar ze waren bedoeld. Net als aardse boodschappers hebben zij de boodschappen die ze brengen niet zelf geschreven, maar zij worden in de meest ware zin de eerste ontvangers ervan, die ontvangen ter voorbereiding om te geven.Een aardse boodschapper vervult zijn rol door al zijn boodschappen weg te geven. De boodschappers van God voeren hun taak uit door Zijn boodschappen aan te nemen als zijnde voor zichzelf, en ze tonen dat ze de boodschappen begrijpen door deze weg te geven. Ze kiezen geen rollen die hun niet op Zijn gezag gegeven zijn. En zo winnen ze bij elke boodschap die ze weggeven.Wil jij Gods boodschappen ontvangen? Want zo word jij Zijn boodschapper. Je bent nu aangesteld. En toch wacht je ermee de boodschappen te geven die jij ontvangen hebt. En bijgevolg weet jij niet dat ze van jou zijn, en herken je ze niet. Niemand kan ontvangen en begrijpen dat hij ontvangen heeft, totdat hij geeft. Want in het geven ligt zijn eigen aanvaarding van wat hij heeft ontvangen.Jij die nu Gods boodschapper bent, ontvang Zijn boodschappen. Want dat maakt deel uit van de jou toegewezen rol. God heeft niet nagelaten jou te geven wat je nodig hebt, noch is het onaanvaard gebleven. Toch moet nog een ander deel van de jou toegewezen taak worden volbracht. Hij die de boodschappen van God voor jou ontvangen heeft, zou graag zien dat ze ook door jou ontvangen werden. Want zo vereenzelvig jij je met Hem en maak je aanspraak op wat van jou is.Het inzien van deze verbinding is wat we vandaag op ons nemen. We streven er niet naar onze denkgeest afgescheiden te houden van Hem die voor ons spreekt, want we horen niets dan onze eigen stem, als wij aandachtig luisteren naar Hem. Hij alleen kan tot ons en voor ons spreken, omdat Hij in één Stem het krijgen en het geven van Gods Woord, het geven en ontvangen van Zijn Wil verenigt.We oefenen erin Hem te geven wat Hij graag wil, opdat wij Zijn gaven aan ons mogen herkennen. Hij heeft onze stem nodig, opdat Hij via ons kan spreken. Hij heeft onze handen nodig, om Zijn boodschappen vast te houden en ze naar hen te brengen die Hij aanwijst. Hij heeft onze voeten nodig, om ons te brengen waar Hij wil, opdat zij die wachten in ellende eindelijk mogen worden bevrijd. En Hij heeft onze wil nodig, verenigd met de Zijne, opdat we de ware ontvangers mogen zijn van de gaven die Hij schenkt.Laten we vandaag niets anders leren dan deze les: we zullen pas inzien wat we ontvangen als we het hebben gegeven. Je hebt dit al honderd keer en op honderd manieren horen zeggen, en toch ontbreekt het jou nog steeds aan geloof. Maar dit staat vast: tot jij er geloof aan hecht, zul je duizend en nog eens duizend wonderen ontvangen, maar niet weten dat God Zelf, buiten wat jij al hebt, geen enkele gave achterwege gelaten heeft, noch de geringste zegen aan Zijn Zoon heeft ontzegd. Wat kan dit voor jou betekenen zolang jij je niet met Hem en het Zijne vereenzelvigd hebt?Onze les voor vandaag luidt als volgt:Ik ben een van de dienaren van God, en ik ben dankbaar dat ik het middel bezit om in te zien dat ik vrij ben.De wereld wijkt terug als we onze denkgeest doen oplichten en beseffen dat deze heilige woorden waar zijn. Ze vormen de boodschap die ons vandaag vanwege onze Schepper wordt gezonden. Nu demonstreren we hoe ze onze gedachten over onszelf en wat onze functie is, hebben veranderd. Want wanneer we bewijzen dat we geen wil aanvaarden die we niet delen, zullen de vele gaven die wij van onze Schepper krijgen ons in het oog springen en in onze handen vallen, en zullen we inzien wat we ontvangen hebben.

LES 153In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.Jij die je bedreigd voelt door deze veranderende wereld, haar grillen van het lot en wrange grappen, haar kortstondige relaties en alle ‘geschenken' die ze enkel te leen geeft om weer af te nemen: neem deze les ter harte. De wereld biedt geen veiligheid. Ze is in de aanval geworteld, en al haar ‘geschenken' van schijnbare veiligheid zijn bedrieglijke misleidingen. Ze valt aan, en valt opnieuw aan. Er is geen innerlijke vrede mogelijk waar dusdanig gevaar dreigt.De wereld roept slechts een verdedigende houding op. Want bedreiging brengt woede, woede maakt dat een aanval redelijk lijkt, eerlijk uitgelokt, en gerechtvaardigd onder het mom van zelfverdediging. Toch is een verdedigende houding een dubbele bedreiging. Want ze getuigt van zwakheid, en bouwt een verdedigingssysteem op dat niet werken kan. Nu worden de zwakken nog verder ondermijnd, want er is verraad van buitenaf en groter verraad nog vanbinnen. Nu raakt de denkgeest verward, en weet niet waarheen zich te wenden om te ontsnappen aan zijn inbeeldingen.Het is alsof hij door een ring stevig wordt omklemd, waarin hij door een nieuwe ring, met daarin nog een, gebonden wordt, totdat er geen hoop op ontsnapping meer kan zijn, laat staan dat hij ontsnappen kan. Aanval, verdediging – verdediging, aanval, worden de kringloop van de uren en de dagen die de denkgeest binden met zware stalen banden met ijzer bekleed, en ze keren slechts terug om van voor af aan te beginnen. Er lijkt geen onderbreking te zijn, noch een eind te komen aan de steeds strakker wordende greep van de kerkering van de denkgeest.Verdedigingen zijn de onbetaalbaarste van alle prijzen die het ego van jou vordert. Daarin schuilt een dwaasheid van zo'n grimmige vorm dat hoop op innerlijke gezondheid niet meer dan een ijdele droom lijkt, die het mogelijke te boven gaat. Het gevoel van dreiging waartoe de wereld aanzet is zo veel dieper, en zo ver verwijderd van de waanzinnigheid en intensiteit die jij je kunt indenken, dat je geen idee hebt van alle verwoesting die erdoor is aangericht.Jij bent er de slaaf van. Je weet, uit angst ervoor, niet wat jij doet. Je begrijpt niet hoeveel jij, die de ijzeren greep ervan om je hart voelt, hebt moeten offeren. Je beseft niet wat jij met je verdedigende houding gedaan hebt om de heilige vrede van God te saboteren. Want jij ziet de Zoon van God als slechts het slachtoffer van de aanvallen door fantasieën, dromen en illusies die hij gemaakt heeft; niettemin hulpeloos in de aanwezigheid ervan, slechts behept met de behoefte verdedigd te worden door nog meer fantasieën en dromen waarmee illusies over zijn veiligheid hem troosten.Verdedigingsloosheid is kracht. Ze getuigt ervan dat jij de Christus in jezelf herkent. Misschien herinner jij je dat het tekstboek stelt dat een keuze steeds wordt gemaakt tussen de kracht van Christus en je eigen zwakheid, gezien als los van Hem. Verdedigingsloosheid kan nooit worden aangevallen, omdat deze een kracht erkent zo groot dat een aanval waanzin is, of een onnozel spel dat een vermoeid kind speelt, wanneer het te slaperig wordt om nog te weten wat het wil.Een verdedigende houding is zwakheid. Ze verkondigt dat jij de Chris tus hebt verloochend en Zijn Vaders woede bent gaan vrezen. Wat kan jou nu verlossen van je waanidee van een boze god, wiens vreeswekkend beeld jij aan het werk meent te zien in alle kwaad ter wereld? Wat anders dan illusies kunnen jou nu verdedigen, wanneer het slechts illusies zijn die jij bestrijdt?We zullen vandaag zulke kinderachtige spelletjes niet spelen. Want ons ware doel is de wereld te verlossen, en we willen de oneindige vreugde die onze functie ons biedt niet voor dwaasheid inruilen. We willen niet dat ons geluk ons ontglipt omdat een flard van een onzinnige droom toevallig in onze denkgeest opkwam, en we de figuren erin aanzagen voor de Zoon van God, en het nietig ogenblik ervan hielden voor de eeuwigheid.We gaan vandaag aan dromen voorbij, en zien in dat we geen verdediging nodig hebben, omdat we onaantastbaar geschapen zijn, zonder enige gedachte of wens of droom waarin aanval enige betekenis heeft. Nu kunnen we niets meer vrezen, want we hebben alle angstige gedachten achter ons gelaten. En in verdedigingsloosheid zijn we geborgen, sereen en zeker nu van onze veiligheid, zeker van de verlossing, zeker ook dat we ons gekozen doel zullen vervullen, nu ons dienaarschap zijn heilige zegening over de wereld verbreidt.Wees een ogenblik stil en bedenk in stilte hoe heilig je doel is, hoe veilig jij rust, onaantastbaar binnen het licht daarvan. Gods dienaren hebben ervoor gekozen dat de waarheid met hen is. Wie is heiliger dan zij? Wie kan er zekerder van zijn dat zijn geluk volledig is gewaarborgd? En wie kan er machtiger bescherming hebben? Welke verdediging zou ook maar enigszins nodig kunnen zijn voor hen die behoren tot de uitverkorenen van God, zowel door Zijn als door hun eigen uitverkiezing?Het is de functie van Gods dienaren hun broeders te helpen dezelfde keuze te maken als zij. God heeft allen uitverkoren, maar weinigen zijn tot het inzicht gekomen dat Zijn Wil geen andere is dan die van hen. En zolang je verzuimt te onderwijzen wat jij hebt geleerd, wacht de verlossing en houdt duisternis de wereld in meedogenloze gevangenschap. Evenmin zul jij leren dat het licht tot jou gekomen is en je ontsnapping is volbracht. Want jij zult het licht niet zien tot je het aan al jouw broeders aanbiedt. Wanneer zij het uit jouw handen aannemen, zul jij het herkennen als wat jou toebehoort.Verlossing kan worden gezien als een spel dat gelukkige kinderen spelen. Het werd ontworpen door Iemand die Zijn kinderen liefheeft, en die hun griezelig speelgoed wil vervangen door blije spelen, die hun leren dat het angstspel over is. Zijn spel onderwijst geluk, omdat er geen verliezer is. Iedereen die speelt moet wel winnen, en zijn winnen verzekert winst aan iedereen. Het spel van de angst wordt met vreugde opzij gelegd, wanneer kinderen gaan inzien welke voordelen verlossing brengt.Jij die gespeeld hebt dat je verloren bent voor alle hoop, door je Vader verlaten, en in doodsangst alleen bent gelaten in een beangstigende wereld die door zonde en schuld waanzinnig is gemaakt: wees nu verheugd. Dat spel is voorbij. Nu is een kalme tijd aangebroken, waarin we het speelgoed van de schuld afdanken en onze vreemde, kinderlijke gedachten over zonde voor eeuwig opbergen, afgesloten voor de zuivere, heilige denkgeest van de kinderen van de Hemel en de Zoon van God.Slechts een moment langer houden we stil om ons laatste, blije spel op deze aarde te spelen. En dan gaan we onze rechtmatige plaats innemen waar waarheid woont en spelletjes geen betekenis hebben. Zo komt het verhaal ten einde. Laat deze dag het laatste hoofdstuk dichter tot de wereld brengen, opdat eenieder leren mag dat het verhaal dat hij leest over een angstaanjagend lot, de vernietiging van al zijn hoop, zijn armzalige verdediging tegen een wraak waaraan hij niet ontsnappen kan, slechts zijn eigen misleide fantasie is. Gods dienaren zijn gekomen om hem te doen ontwaken uit de duistere dromen die dit verhaal heeft opgeroepen in zijn verwarde, verbijsterde herinnering aan deze vervormde legende. Gods Zoon kan eindelijk weer glimlachen, nu hij hoort dat het niet waar is.Vandaag oefenen we in een vorm die we een hele tijd zullen handhaven. We beginnen elke dag met zo lang mogelijk onze aandacht te geven aan de dagelijkse gedachte. Vijf minuten wordt nu het minste dat we geven ter voorbereiding op een dag waarin verlossing ons enig doel is. Tien zou beter en vijftien nog beter zijn. En naarmate afleiding niet langer de kop opsteekt om ons van ons doel af te houden, merken we dat een half uur met God doorgebracht nog te kort is. Ook ‘s avonds zullen we dankbaar en vreugdevol bereid zijn niet minder te geven.Elk uur vermeerdert onze toenemende vrede, wanneer we eraan denken trouw te zijn aan de Wil die wij delen met God. Soms zal een minuut misschien, of minder zelfs, het meeste zijn dat we bieden kunnen bij het verstrijken van elk uur. Af en toe zullen we het vergeten. Op andere momenten zullen de bedrijvigheden van de wereld al onze aandacht opeisen, en zullen we niet in staat zijn ons even terug te trekken en onze gedachten te richten op God.Maar wanneer we kunnen, zullen we gevolg geven aan de ons toevertrouwde taak als dienaren van God, door elk uur onze missie en Zijn Liefde te gedenken. En we zullen in stilte klaar zitten en op Hem wachten en naar Zijn Stem luisteren, en horen wat Hij wil dat we in het komende uur doen, terwijl we Hem danken voor alle gaven die Hij ons in het afgelopen uur gaf.Door oefening zul je mettertijd nooit ophouden aan Hem te denken en Zijn liefdevolle Stem te horen, die je voetstappen leidt naar rustige wegen, waar je zult wandelen in ware verdedigingsloosheid. Want je zult weten dat de Hemel jou vergezelt. Ook wil jij je denkgeest geen ogenblik meer van Hem afhouden, zelfs al besteed jij al je tijd eraan om de wereld verlossing aan te reiken. Denk je niet dat Hij dit mogelijk zal maken, voor jou die ervoor gekozen heeft Zijn plan voor de verlossing van de wereld en van jouzelf ten uitvoer te brengen?Vandaag is ons thema onze verdedigingsloosheid. Wij hullen ons daarin, wanneer we ons klaarmaken om de dag tegemoet te treden. Wij rijzen op, sterk in Christus, en laten onze zwakheid in het niet verzinken, wanneer we bedenken dat Zijn kracht in ons verblijft. We herinneren onszelf eraan dat Hij heel de dag door aan onze zijde blijft en onze zwakheid nooit zonder de steun laat van Zijn kracht. We doen een beroep op Zijn kracht, telkens wanneer we voelen dat de dreiging van onze verdedigingen onze doelgerichtheid ondermijnt.

LES 152De macht om te beslissen is aan mij.Niemand kan verlies lijden tenzij het zijn eigen beslissing is. Niemand lijdt pijn behalve als zijn keuze deze toestand voor hem verkiest. Niemand kan verdrietig of bang zijn, of denken dat hij ziek is, als dit niet het resultaat is dat hij wenst. En niemand sterft zonder zijn eigen instemming. Niets gebeurt er wat niet jouw wensen vertegenwoordigt, en niets wordt achterwege gelaten wat jij kiest. Hier is jouw wereld, compleet tot in elk detail. Hier ligt voor jou haar volledige werkelijkheid. En hier alleen is sprake van verlossing.Je gelooft misschien dat dit standpunt extreem is, en te veelomvattend om waar te kunnen zijn. Maar kunnen er op de waarheid uitzonderingen bestaan? Kan verlies werkelijk zijn, als alles jou gegeven is? Kan pijn deel van vrede, of verdriet deel van vreugde zijn? Kunnen angst en ziekte doordringen in een denkgeest waar liefde en volmaakte heiligheid wonen? De waarheid moet alles insluiten, wil ze überhaupt waarheid zijn. Aanvaard geen tegenstellingen en geen uitzonderingen, want wie dat doet weerspreekt daarmee de waarheid volkomen.Verlossing is de erkenning dat de waarheid waar is, en dat niets anders waar is. Dit heb je eerder gehoord, maar je accepteert de beide delen ervan misschien nog niet. Zonder het eerste heeft het tweede geen betekenis. Maar zonder het tweede is het eerste niet meer waar. Waarheid kan geen tegendeel hebben. Dit kan niet vaak genoeg worden gezegd en overdacht. Want als wat niet waar is net zo waar is als wat waar is, is een deel van de waarheid onwaar. Dan heeft de waarheid haar betekenis verloren. Niets dan de waarheid is waar, en wat onwaar is, is onwaar.Dit is het allereenvoudigste onderscheid, en toch het alleronduidelijkste. Maar niet omdat het een moeilijk waar te nemen onderscheid is. Het ligt verborgen achter een enorme aaneenschakeling van keuzes die niet geheel de jouwe lijken te zijn. En zo lijkt het alsof de waarheid enkele aspecten bezit die consistentie logenstraffen, maar die niets anders blijken te zijn dan door jou ingevoerde tegenstrijdigheden.Zoals God jou geschapen heeft, zo ben jij onherroepelijk en onveranderlijk nog steeds, waarbij voorbijgaande toestanden per definitie onwaar zijn. En dat omvat elke omslag in gevoel, conditieveranderingen in het lichaam en de denkgeest, in elke vorm van bewustzijn en reactie. Het is deze alomvattendheid die de waarheid van onwaarheid scheidt, en het onware van de waarheid gescheiden houdt, als wat het is.Is het niet vreemd dat je meent dat het arrogant is te denken dat jij de wereld die je ziet, hebt gemaakt? God heeft haar niet gemaakt. Hiervan kun je zeker zijn. Wat kan Hij weten van het kortstondige, de zondigen en schuldigen, de angstigen, lijdenden en eenzamen, en van de denkgeest die in een lichaam leeft dat sterven moet? Wanneer je denkt dat Hij een wereld heeft gemaakt waarin zulke dingen werkelijkheid lijken, beschuldig je Hem slechts van waanzin. Hij is niet gek. Toch maakt slechts waanzin een wereld zoals deze.Denken dat God chaos heeft gemaakt, Zijn Wil weerlegt, tegendelen voor de waarheid heeft bedacht, en duldt dat de dood over het leven triomfeert: dit alles is arrogantie. Nederigheid zou onmiddellijk zien dat deze dingen niet van Hem afkomstig zijn. En kun jij zien wat God niet geschapen heeft? Denken dat je dat kunt, is niets anders dan geloven dat jij kunt waarnemen wat God niet heeft gewild. En zou er iets arroganter kunnen zijn dan dit?Laten we vandaag werkelijk nederig zijn, en wat wij gemaakt hebben aanvaarden voor wat het is. De macht om te beslissen is aan ons. Besluit slechts je rechtmatige plaats als medeschepper van het universum te aanvaarden, en alles wat jij denkt gemaakt te hebben zal verdwijnen. Wat dan in jouw bewustzijn oprijst, zal alles zijn wat er ooit was, voor eeuwig zoals het nu is. En het zal de plaats innemen van alle zelfmisleiding, die alleen maar werd voortgebracht om zich het altaar toe te eigenen gewijd aan de Vader en de Zoon.Vandaag beoefenen we ware nederigheid en geven de valse pretentie op waarmee het ego probeert te bewijzen dat nederigheid arrogantie is. Alleen het ego kan arrogant zijn. Maar de waarheid is nederig in het erkennen van haar grootheid, haar onveranderlijkheid en haar eeuwige heelheid, alomvattend, Gods volmaakte gave aan Zijn geliefde Zoon. We leggen de arrogantie terzijde, die zegt dat we zondaars zijn, schuldig en bang, beschaamd om wat we zijn, en verheffen in plaats daarvan ons hart in ware nederigheid tot Hem die ons smetteloos heeft geschapen, in macht en liefde zoals Hij.De macht om te beslissen is aan ons. En we aanvaarden van Hem datgene wat wij zijn, en erkennen nederig de Zoon van God. Gods Zoon erkennen houdt tevens in dat alle zelfbeelden terzijde zijn gelegd en als onwaar herkend. Hun arrogantie is gezien. En in nederigheid aanvaarden we vreugdevol dat de straling van Gods Zoon, zijn zachtmoedigheid, zijn volmaakte zondeloosheid, de Liefde van zijn Vader, zijn recht op de Hemel en op bevrijding uit de hel, de onze is.Nu verenigen we ons in de blije erkenning dat leugens leugens zijn en alleen de waarheid waar is. We denken bij het opstaan uitsluitend aan de waarheid en besteden er vijf minuten aan ons in haar wegen te oefenen, terwijl we onze bange denkgeest hiermee aanmoedigen:De macht om te beslissen is aan mij.Vandaag zal ik mijzelf aanvaarden zoals mijn Vaders Wil mij geschapen heeft.Dan zullen we in stilte wachten en alle zelfmisleiding opgeven, terwijl we nederig ons Zelf vragen Zichzelf aan ons te openbaren. En Hij die nooit is weggegaan, zal opnieuw in ons bewustzijn komen, dankbaar om Zijn woonplaats aan God terug te kunnen geven, zoals die was bestemd.Wacht de hele dag door geduldig op Hem, en nodig Hem elk uur uit met de woorden waarmee de dag begonnen is, om die te besluiten met dezelfde uitnodiging aan jouw Zelf. Gods Stem zal antwoorden, want Hij spreekt voor jou en voor je Vader. Hij zal de vrede van God in de plaats stellen van al jouw uitzinnige gedachten, de waarheid van God in de plaats van alle zelfmisleiding, en Gods Zoon in de plaats van jouw illusies omtrent jezelf.

LES 151Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.Niemand kan oordelen op grond van onvolledig bewijs. Zoiets is geen oordeel. Het is slechts een mening die op onwetendheid en twijfel berust. De schijnbare zekerheid ervan is slechts een dekmantel voor de onzekerheid die ze verbergen wil. Ze heeft een irrationele verdediging nodig omdat ze irrationeel is. En haar verdediging schijnt sterk, overtuigend, en vrij van elke twijfel vanwege alle twijfel die daaronder ligt.Je schijnt niet te twijfelen aan de wereld die jij ziet. Je trekt niet echt in twijfel wat jou via de ogen van het lichaam wordt getoond. Noch vraag jij je af waarom je het gelooft, ook al heb je lang geleden reeds geleerd dat jouw zintuigen inderdaad bedrieglijk zijn. Dat je hun weergave tot in detail gelooft is des te vreemder, wanneer je even tijd neemt je te herinneren hoe vaak ze inderdaad onbetrouwbare getuigen zijn geweest! Waarom zou je er zo blindelings op vertrouwen? Waarom anders dan vanwege onderliggende twijfel, die jij met vertoon van zekerheid verbergen wilt?Hoe kun je oordelen? Jouw oordeel stoelt op dat waarvan je zintuigen getuigen. Toch was er nooit valser getuigenis. Maar hoe beoordeel je anders de wereld die jij ziet? Je hecht een aandoenlijk geloof aan wat jouw ogen en oren weergeven. Je meent dat je vingers de werkelijkheid betasten, en zich om de waarheid sluiten. Dit is een gewaarwording die je begrijpt en die jij voor werkelijker houdt dan dat waarvan de eeuwige Stem namens God Zelf getuigt.Kun je dit oordelen noemen? Jou is vaak dringend aangeraden je van elk oordeel te onthouden, niet omdat het een recht is dat jou moet worden ontzegd. Je kunt niet oordelen. Je kunt slechts de oordelen van het ego geloven, die stuk voor stuk onjuist zijn. Het richt je zintuigen zorgvuldig, om te bewijzen hoe zwak je bent, hoe hulpeloos en bang, hoe bezorgd om verdiende straf, hoe zwart van zonden, hoe beklagenswaardig in je schuld.Het verkondigt dat dit ding waarvan het spreekt, en dat het altijd nog verdedigen wil, dat jij dat bent. En jij gelooft met koppige zekerheid dat dit zo is. Toch blijft daaronder de verborgen twijfel schuilgaan dat het ego zelf niet gelooft wat het jou met zo'n overtuiging als de werkelijkheid toont. Alleen zichzelf veroordeelt het. In zichzelf ziet het de schuld. Het is zijn eigen wanhoop die het in jou ziet.Hoor zijn stem niet. De getuigen die het zendt om jou te bewijzen dat zijn kwaad het jouwe is, zijn vals, en spreken met stelligheid over iets wat ze niet weten. Jij vertrouwt ze blind omdat je niet graag deel hebt aan de twijfels die hun heer niet geheel bedwingen kan. Jij gelooft dat het twijfelen aan zijn vazallen gelijkstaat aan het twijfelen aan jezelf.Toch moet je leren dat twijfelen aan hun bewijsmateriaal de weg zal vrijmaken om jezelf te herkennen, en zo alleen de Stem namens God de Oordelaar te laten zijn over wat waard is door jou te worden geloofd. Hij zal jou niet zeggen dat je broeder beoordeeld moet worden naar wat jouw ogen in hem zien, de mond van zijn lichaam tot jouw oren spreekt, of de aanraking van jouw vingers over hem vertelt. Hij schenkt geen aandacht aan zulke nietszeggende getuigen die slechts valse getuigenis afleggen over Gods Zoon. Hij merkt alleen op wat God liefheeft, en in het heilig licht van wat Hij ziet, vervliegen alle dromen van het ego over wat jij bent ten overstaan van de pracht die Hij aanschouwt.Laat Hem de Oordelaar zijn van wat jij bent, want Hij heeft zekerheid waarin geen plaats voor twijfel is, omdat ze berust op een Zekerheid zo groot dat twijfel voor Haar aangezicht alle betekenis verliest. Christus kan niet twijfelen aan Zichzelf. De Stem namens God kan Hem alleen maar eer betuigen en zich verheugen in Zijn volmaakte, eeuwigdurende zondeloosheid. Wie Hij geoordeeld heeft kan alleen maar lachen om schuld, en wil niet langer met het speelgoed van de zonde spelen; hij slaat geen acht op de getuigen van het lichaam ten overstaan van de verrukking om Christus' heilige gelaat.En zo oordeelt Hij jou. Aanvaard Zijn Woord over wat jij bent, want Hij getuigt van de schoonheid van jouw schepping en van de Denkgeest wiens Gedachte jouw werkelijkheid schiep. Wat voor betekenis kan het lichaam hebben voor Hem die de heerlijkheid kent van de Vader en de Zoon? Wat voor fluisteringen van het ego kan Hij horen? Wat zou Hem ervan kunnen overtuigen dat jouw zonden werkelijkheid zijn? Laat Hem eveneens de Oordelaar zijn van alles wat er in deze wereld schijnbaar met jou gebeurt. Zijn lessen zullen maken dat jij de kloof tussen illusies en de waarheid overbruggen kunt.Hij zal alle geloof wegnemen dat jij hebt gesteld in pijn, onheil, lijden en verlies. Hij geeft jou een visie die aan deze gruwelijke verschijningsvormen voorbij kan zien en het zachtmoedige gelaat van Christus in elk daarvan aanschouwen kan. Je zult er niet langer aan twijfelen dat jou alleen het goede ten deel kan vallen – jij die door God wordt bemind – want Hij zal alle gebeurtenissen beoordelen, en jou de enige les onderwijzen die ze alle bevatten.Hij zal de elementen eruit kiezen die de waarheid vertegenwoordigen, en die aspecten negeren die slechts de afspiegeling van ijdele dromen zijn. En Hij zal alles wat jij ziet en al wat voorvalt, iedere omstandigheid en elke gebeurtenis die jou op enige manier lijkt te treffen, opnieuw interpreteren vanuit Zijn ene referentiekader, volkomen eenduidig en zeker. En jij zult de liefde achter de haat, de bestendigheid in de verandering, het zuivere in de zonde, en niets dan de zegen van de Hemel over de wereld zien.Dit is jouw opstanding, want je leven maakt geen deel uit van wat jij ook maar ziet. Het staat buiten het lichaam en de wereld, gaat elke getuige van onheiligheid voorbij en bevindt zich binnen het Heilige, heilig als het Heilige zelf. In alles en iedereen wil Zijn Stem tot jou spreken over niets anders dan jouw Zelf en je Schepper, die één met Hem is. Zo zul je in alles het heilig gelaat van Christus zien, en in alles geen andere klank vernemen dan de weerklank van Gods Stem.We oefenen woordeloos vandaag, behalve bij het begin van de tijd die we doorbrengen met God. We leiden deze perioden in met een enkele langzame herhaling van de gedachte waarmee deze dag begint. En dan slaan we onze gedachten gade, en doen in stilte een beroep op Hem die er de elementen van waarheid in ziet. Laat Hem elke gedachte die in je denkgeest opkomt op waarde schatten, de droomelementen eruit wegnemen, en ze weer teruggeven als zuivere ideeën die niet in tegenspraak zijn met de Wil van God.Geef Hem jouw gedachten, en Hij zal ze teruggeven als wonderen die vol vreugde de heelheid en het geluk verkondigen die God wil voor Zijn Zoon, als blijk van Zijn eeuwige Liefde. En terwijl elke gedachte aldus wordt getransformeerd, neemt ze geneeskracht in zich op van de Denkgeest die er de waarheid in heeft gezien, en niet is misleid door wat valselijk eraan werd toegevoegd. Elk spoortje fantasie is verdwenen. En wat overblijft is samengevoegd tot een volmaakte Gedachte die overal haar volmaaktheid schenkt.Besteed op deze wijze vijftien minuten als je wakker wordt, en geef er van harte nog eens vijftien voor je slapen gaat. Jouw dienaarschap begint wanneer al je gedachten gezuiverd zijn. Zo wordt je geleerd de Zoon van God de heilige les van zijn heiligheid te onderwijzen. Niemand kan nalaten te luisteren wanneer jij de Stem namens God eer hoort bewijzen aan Gods Zoon. En iedereen zal de gedachten met jou delen die Hij in jouw denkgeest opnieuw heeft vertaald.Dit is jouw Paasfeest. En zo leg je het geschenk van sneeuwwitte lelies op de wereld, ter vervanging van wat van zonde en van dood getuigt. Door jouw gedaanteverandering* is de wereld verlost en vreugdevol van schuld bevrijd. Nu heffen we blij en dankbaar onze verrezen denkgeest op tot Hem die ons onze innerlijke gezondheid teruggegeven heeft.En elk uur zullen we Hem gedenken die verlossing en bevrijding is. Terwijl we dankzeggen verenigt de wereld zich met ons en aanvaardt ze blij onze heilige gedachten, die de Hemel gecorrigeerd heeft en zuiver heeft gemaakt. Nu is ten langen leste ons dienaarschap begonnen, om het blijde nieuws de wereld rond te dragen dat waarheid geen illusies kent, en dat de vrede van God, door ons heen, aan iedereen toebehoort.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 150Herhaling van de lessen 139-140Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(139) Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.(140) Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 149Herhaling van de lessen 137-138Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(137) Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.(138) De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 148herhaling van de lessen 135-136Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(135) Als ik me verdedig, word ik aangevallen.(136) Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 147Herhaling van de lessen 133-134Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(133) Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft.(134) Laat me vergeving zien zoals ze is.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 146Herhaling van de lessen 131-132Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(131) Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.(132) Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 145Herhaling van de lessen 129-130Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(129) Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang.(130) Het is onmogelijk twee werelden te zien.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 144Herhaling van de lessen 127-128Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(127) Er is geen liefde dan die van God.(128) De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 143Herhaling van de lessen 125-126Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(125) In stilte ontvang ik vandaag Gods Woord.(126) Al wat ik geef, is aan mijzelf gegeven.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 142Herhaling van de lessen 123-124Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(123) Ik dank mijn Vader voor Zijn gaven aan mij.(124) Laat me mij herinneren dat ik één ben met God.

Herhaling IVInleidingNu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo'n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.We voegen er geen andere gedachten aan toe, maar laten deze de boodschap zijn die ze zijn. We hebben niets anders nodig om ons geluk en rust, oneindige stilte en volmaakte zekerheid te schenken, en al wat onze Vader ons als Zijn erfgoed wil doen ontvangen. Elke dag van onze herhalingsoefeningen besluiten we zoals we die begonnen zijn, waarbij we eerst de gedachte herhalen die de dag tot een bijzonder moment van zegen en geluk voor ons heeft gemaakt en die door onze trouw de wereld heeft teruggevoerd van duisternis naar het licht, van verdriet naar vreugde, van pijn naar vrede, van zonde naar heiligheid.God zegt dank aan jou, die aldus oefent in het bewaren van Zijn Woord. En wanneer je, voordat je slapen gaat, je denkgeest opnieuw overgeeft aan de ideeën voor de dag, omhult Zijn dankbaarheid jou in de vrede waarin Hij wil dat jij voor eeuwig bent, en waarvan jij nu leert je die weer als jouw erfgoed toe te eigenen.LES 141Herhaling van de lessen 121-122Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.(121) Vergeving is de sleutel tot geluk.(122) Vergeving biedt alles wat ik wens.

LES 140Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.‘Geneesmiddel' is een woord dat niet toepasbaar is op enige remedie die de wereld als heilzaam aanvaardt. Wat de wereld als genezend beschouwt is slechts wat het lichaam ‘beter' maakt. Wanneer ze de denkgeest tracht te genezen, ziet ze deze niet gescheiden van het lichaam waar ze denkt dat de denkgeest bestaat. Haar vormen van genezing vervangen dus onvermijdelijk de ene illusie door de andere. Het ene geloof in ziekte neemt een andere vorm aan en bijgevolg ziet de patiënt zichzelf nu als gezond.Hij is niet genezen. Hij heeft alleen een droom gehad dat hij ziek was en in de droom vond hij een magische formule die hem beter maakte. Toch is hij niet uit de droom ontwaakt en dus blijft zijn denkgeest precies zoals hij voordien was. Hij heeft niet het licht gezien dat hem zou doen ontwaken en een eind zou maken aan de droom. Welk verschil maakt de inhoud van een droom in werkelijkheid? Of men slaapt, of men is wakker. Daartussen ligt niets.De gelukkige dromen die de Heilige Geest brengt zijn anders dan het dromen van de wereld, waar iemand alleen maar dromen kan dat hij wakker is. De dromen die vergeving de denkgeest laat zien, brengen geen andere vorm van slaap teweeg, zodanig dat de dromer een andere droom droomt. Zijn gelukkige dromen zijn voorboden van het dagen van de waarheid in zijn denkgeest. Ze leiden van slaap naar zacht ontwaken, zodat dromen voorbij zijn. En zo genezen ze voor alle eeuwigheid.De Verzoening geneest met zekerheid, en geneest elke ziekte. Want de denkgeest die begrijpt dat ziekte niets anders dan een droom kan zijn, wordt niet misleid door de vormen die de droom kan aannemen. Ziekte kan niet komen waar schuld afwezig is, want ze is slechts een andere vorm van schuld. De Verzoening maakt de zieke niet beter, want dat is geen genezing. Ze neemt de schuld weg die de ziekte mogelijk maakt. En dat is inderdaad genezing. Want nu is de ziekte weg, zonder dat er iets overblijft waarnaar ze terug kan keren.Vrede zij met jou, jij die in God genezen bent, en niet in ijdele dromen. Want genezing komt nu eenmaal van heiligheid, en heiligheid kan niet worden aangetroffen waar zonde wordt gekoesterd. God woont in heilige tempels. Hij wordt buitengesloten waar zonde is binnengedrongen. Toch is er geen plaats waar Hij niet is. En daarom kan zonde geen verblijfplaats hebben waar ze zich voor Zijn weldadigheid verbergen kan. Er is geen plaats waar heiligheid niet is, en nergens kunnen zonde en ziekte verblijf houden.Dit is de gedachte die geneest. Ze maakt geen onderscheid tussen onwerkelijkheden. Evenmin probeert ze te genezen wat niet ziek is, zonder acht te slaan op waar de behoefte aan genezing ligt. Dit is geen magie. Het is slechts een beroep op de waarheid, die niet nalaten kan te genezen en wel voor altijd. Het is geen gedachte die een illusie beoordeelt naar haar omvang, haar schijnbare ernst, of naar iets wat betrekking heeft op de vorm die ze aanneemt. Ze concentreert zich louter op wat ze is, en weet dat geen illusie werkelijkheid kan zijn.Laten we vandaag niet proberen te genezen wat niet aan ziekte kan lijden. Genezing moet alleen daar worden gezocht waar ze is en dan toegepast worden op wat ziek is, zodat het kan worden genezen. Geen enkele remedie die de wereld verschaft kan in wat dan ook een verandering brengen. De denkgeest die illusies naar de waarheid brengt, is werkelijk veranderd. Er is geen andere verandering dan deze. Want hoe kan de ene illusie van de andere verschillen behalve in eigenschappen die geen substantie hebben, geen werkelijkheid, geen kern, en niets dat werkelijk verschillend is?Vandaag proberen we ons denken te veranderen over wat de bron van ziekte is, want we zoeken een geneesmiddel voor alle illusies, niet een nieuwe verschuiving onder hen. We zullen vandaag proberen de bron van genezing te vinden, die zich in onze denkgeest bevindt omdat onze Vader die daar voor ons heeft geplaatst. Ze is niet verder van ons verwijderd dan wijzelf. Ze is ons even nabij als onze eigen gedachten, zo nabij dat ze onmogelijk te verliezen valt. We hoeven haar slechts te zoeken en ze zal zeker worden gevonden.We zullen ons vandaag niet laten misleiden door wat zich aan ons voordoet als ziek. We gaan vandaag aan verschijningsvormen voorbij en bereiken de bron van genezing, waarvan niets uitgesloten is. We zullen slagen in de mate waarin we beseffen dat er nooit een zinvol onderscheid kan worden gemaakt tussen wat onwaar is en wat even onwaar is. Hier gelden geen gradaties en is geen sprake van de overtuiging dat wat niet bestaat méér waar is in sommige dan in andere vormen. Ze zijn allemaal onwaar, en kunnen genezen worden ómdat ze niet waar zijn.Dus leggen we onze amuletten, onze bezweringen en medicijnen, onze toverzangen en stukjes magie terzijde, welke vorm ze ook aannemen. We zullen stil zijn en naar de Stem van genezing luisteren, die alle kwalen als eender zal genezen en de Zoon van God zijn innerlijke gezondheid terug zal geven. Geen stem dan deze kan genezen. Vandaag horen we één enkele Stem die tot ons over de waarheid spreekt, waar alle illusies eindigen en vrede terugkeert naar de eeuwige, stille woning van God.We horen Hem bij het ontwaken, en laten Hem vijf minuten tot ons spreken bij het begin van de dag, en eindigen de dag met opnieuw vijf minuten te luisteren voor we slapen gaan. Onze enige voorbereiding bestaat hierin dat we onze storende gedachten opzij laten zetten, niet één voor één, maar allemaal ineens. Ze zijn hetzelfde. We hoeven ze niet verschillend te maken en zo het moment uit te stellen waarop we onze Vader tot ons kunnen horen spreken. We horen Hem nu. We komen vandaag tot Hem.Met niets in onze handen waar we ons aan vastklampen, met verheven hart en een luisterende denkgeest bidden we:Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.Spreek tot ons, Vader, opdat wij mogen worden genezen.En we zullen voelen hoe verlossing ons in zachte bescherming hult, en in zo'n diepe vrede dat geen enkele illusie onze denkgeest kan verstoren, noch ons het bewijs kan leveren dat ze werkelijk is. Dit zullen we vandaag leren. En we zullen elk uur ons gebed om genezing zeggen, en er een minuut voor nemen als het uur slaat, om te horen hoe ons het antwoord op ons gebed gegeven wordt, terwijl we daar in stilte en vreugde aandachtig naar luisteren. Dit is de dag waarop genezing tot ons komt. Dit is de dag waarop afscheiding eindigt, en we ons herinneren Wie wij werkelijk zijn.

LES 139Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?'Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo'n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. Hij heeft het aanvaard omdat hij leeft, heeft ertegen geoordeeld en de waarde ervan ontkend, en heeft besloten dat hij de enige zekerheid waardoor hij leeft, niet kent.Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.Alleen aanvaarding kan van jou worden gevraagd, want wat jij bent staat vast. Het is voor eeuwig vastgesteld in de heilige Denkgeest van God, en in die van jou. Het is zo ver boven alle onzekerheid en twijfel verheven dat vragen wat het moet zijn alle bewijs is dat je nodig hebt om aan te tonen dat jij de tegenspraak gelooft dat jij niet weet wat je wel móet weten. Is dit een vraag, of een stelling die zich in de stelling zelf ontkent? Laten we niet toestaan dat onze heilige denkgeest zich bezighoudt met dergelijke zinloze spinsels.We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.Dit is wat de Verzoening onderwijst, en ze toont aan dat de Eenheid van Gods Zoon niet aangetast wordt door zijn overtuiging dat hij niet weet wat hij is. Aanvaard vandaag de Verzoening, niet om de werkelijkheid te veranderen, maar alleen om de waarheid over jezelf te aanvaarden, en vervolg jouw weg je verheugend in de oneindige Liefde van God. Alleen dit wordt van ons gevraagd. Alleen dit zullen we doen vandaag.We zullen vijf minuten ‘s morgens en ‘s avonds eraan besteden onze gedachten aan onze les voor vandaag te wijden. We beginnen met deze herhaling van wat onze opdracht is:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.We hebben de kennis niet verloren die God ons gaf toen Hij ons schiep zoals Zichzelf. Wij kunnen ons die voor iedereen herinneren, want in de schepping zijn alle denkgeesten één. En in ons geheugen sluimert de herinnering hoe dierbaar onze broeders ons in waarheid zijn, hoezeer elke denkgeest een deel van ons is, hoe trouw ze ons werkelijk zijn geweest, en hoe de Liefde van onze Vader hen allen omvat.In dank voor heel de schepping, in de Naam van haar Schepper en Zijn Eenheid met alle aspecten van de schepping, herhalen we vandaag elk uur onze toewijding aan onze onderneming, terwijl we alle gedachten die ons zouden afleiden van ons heilig doel terzijde leggen. Laat je denkgeest verscheidene minuten lang verschoond zijn van al het dwaze spinrag waarmee de wereld de heilige Zoon van God wil inspinnen. En ontdek de breekbaarheid van de ketenen die de kennis omtrent jouzelf weg schijnen te houden van je bewustzijn, als je zegt:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.

LES 137Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.Het idee van vandaag blijft de kerngedachte waarop verlossing berust. Want genezing is het tegendeel van alle ideeën van de wereld die betrekking hebben op ziekte en een afgescheiden staat. Ziekte is een zich terugtrekken van anderen en een zich afsluiten voor verbinding. Ze wordt een deur die dichtvalt achter een afgescheiden zelf en dit geïsoleerd houdt en alleen.Ziekte is isolatie. Want ze schijnt één zelf afgezonderd te houden van heel de rest, om te lijden aan wat de anderen niet voelen. Ze geeft het lichaam beslissende macht om de afscheiding werkelijk te maken en de denkgeest in eenzame opsluiting te houden, afgesplitst en in brokstukken bijeengehouden door een massieve muur van verziekt vlees, waar hij niet overheen kan komen.De wereld gehoorzaamt de wetten waaraan ziekte dienstbaar is, maar genezing werkt los daarvan.Het is onmogelijk dat iemand alleen wordt genezen. In ziekte kan hij niet anders dan op zichzelf en afgescheiden zijn. Maar genezing is zijn eigen beslissing om weer één te zijn, en zijn Zelf te aanvaarden met al Diens delen intact en onaangetast. In ziekte lijkt zijn Zelf verscheurd, en zonder de samenhang waar Het leven aan ontleent. Maar genezing komt tot stand wanneer hij inziet dat het lichaam niet de macht heeft om de universele Eenheid van Gods Zoon aan te tasten.Ziekte wil bewijzen dat leugens wel de waarheid moeten zijn. Maar genezing toont aan dat waarheid waar is. De afscheiding die ziekte wil opleggen heeft nooit echt plaatsgevonden. Genezen is slechts aanvaarden wat altijd de eenvoudige waarheid was en altijd precies zo blijven zal als ze eeuwig is geweest. Maar aan ogen die gewend zijn aan illusies, moet getoond worden dat wat ze zien onwaar is. Dus moet genezing, die voor de waarheid nooit nodig is, aantonen dat ziekte niet werkelijk is.Genezing zou aldus een tegendroom kunnen worden genoemd, die de droom van ziekte opheft in naam van de waarheid, maar niet in waarheid zelf. Net zoals vergeving aan alle zonden voorbijziet, die nooit werden begaan, neemt genezing slechts illusies weg die niet hebben plaatsgevonden. Net zoals de werkelijke wereld verschijnen zal om de plaats in te nemen van wat helemaal nooit is geweest, zo biedt genezing slechts restitutie voor ingebeelde toestanden en onware ideeën die door dromen tot beelden van de waarheid worden aaneengeweven.Maar denk niet dat genezing aan jouw functie hier onwaardig is. Want de antichrist wordt machtiger dan Christus voor wie droomt dat de wereld werkelijk is. Het lichaam schijnt steviger en stabieler te zijn dan de denkgeest. En liefde wordt een droom, terwijl angst als de enige werkelijkheid overblijft die kan worden gezien, gerechtvaardigd en volledig begrepen.Net zoals vergeving alle zonde wegschijnt en de werkelijke wereld de plaats zal innemen van wat jij hebt gemaakt, zo moet genezing de fantasieën van ziekte vervangen die jij voor de eenvoudige waarheid plaatst. Wanneer gezien wordt dat ziekte verdwijnt in weerwil van alle wetten die staande houden dat ze wel werkelijk moet zijn, dan heb jij antwoord op je vragen. En die wetten kunnen niet langer gekoesterd of gehoorzaamd worden.Genezing is vrijheid. Want ze toont aan dat dromen niet over de waarheid zullen zegevieren. Genezing wordt gedeeld. En met deze eigenschap bewijst ze dat andere wetten dan die welke staande houden dat ziekte onvermijdelijk is, krachtiger zijn dan hun ziekelijke tegendelen. Genezing is kracht. Want door haar zachte hand wordt zwakheid overwonnen, en zijn denkgeesten die in een lichaam waren ingemetseld, vrij zich te verbinden met andere denkgeesten, om voor altijd sterk te zijn.Genezing, vergeving, en de blijde inwisseling van heel de wereld van verdriet voor een wereld waar droefheid niet kan binnendringen, zijn de middelen waarmee de Heilige Geest jou aanspoort Hem te volgen. Zijn liefdevolle lessen leren je hoe makkelijk verlossing jouw deel kan zijn, hoe weinig oefening jij hoeft te verrichten om Zijn wetten de plaats in te laten nemen van die welke jij hebt gemaakt om een gevangene van de dood te blijven. Zijn leven wordt het jouwe, wanneer jij het beetje hulp aanreikt dat Hij je vraagt terwijl Hij je bevrijdt van alles wat jou ooit pijn berokkend heeft.En wanneer jij jezelf laat genezen, zie je al degenen om je heen, of die in je denkgeest opkomen, of met wie je in aanraking komt, of wie geen contact met je schijnen te hebben, samen met jou genezen. Misschien zul je ze niet allemaal herkennen, noch beseffen hoe groot jouw geschenk aan heel de wereld is, wanneer jij genezing tot je laat komen. Maar jij wordt nooit alleen genezen. En talloos velen zullen het geschenk ontvangen dat jij ontvangt wanneer jij genezen wordt.Wie genezen is, wordt een werktuig van genezing. En er verloopt geen tijd tussen het ogenblik dat hij genezen is en alle genade van genezing die hem gegeven wordt te geven. Wat tegengesteld is aan God bestaat niet, en wie het niet in zijn denkgeest aanvaardt, wordt een toevluchtsoord waar de vermoeiden rust kunnen vinden. Want hier wordt waarheid geschonken en hier worden alle illusies naar de waarheid gebracht.Zou je Gods Wil geen onderdak willen bieden? Je nodigt slechts jouw Zelf uit thuis te zijn. Kan deze uitnodiging worden afgeslagen? Vraag dat het onvermijdelijke gebeurt en je zult nooit falen. De andere keuze bestaat er slechts uit te vragen dat is wat niet kan zijn, en dit kan niet slagen. Vandaag vragen we dat alleen de waarheid onze denkgeest zal vullen, dat gedachten van genezing deze dag zullen uitgaan van wat genezen is naar wat nog genezen moet worden, ons ervan bewust dat beide tegelijk zullen plaatsvinden.We zullen, telkens als het uur slaat, ons herinneren dat het onze functie is onze denkgeest te laten genezen, opdat we genezing naar de wereld mogen uitdragen, en zo vloek voor zegening, pijn voor vreugde, en afscheiding voor de vrede van God verruilen. Is een minuut per uur niet het geven waard om zo'n geschenk te ontvangen? Is een beetje tijd niet een lage prijs als je in ruil daarvoor alles krijgt?Maar we moeten op een dergelijk geschenk voorbereid zijn. En dus zullen we de dag hiermee beginnen en tien minuten wijden aan deze gedachten, waarmee we ‘s avonds deze dag eveneens zullen besluiten:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn genezing met de wereld delen, opdat ziekte verbannen wordt uit de denkgeest van Gods ene Zoon, die mijn enige Zelf is.Laat vandaag nog genezing door jou heen plaatsvinden. En wanneer je rust in stilte, wees dan voorbereid te geven zoals je ontvangt, alleen te behouden wat je geeft, en het Woord van God te ontvangen opdat het de plaats inneemt van alle dwaze gedachten die men zich ooit heeft ingebeeld.Nu komen we samen om alles wat ziek was, beter te maken, en een zegen te geven waar een aanval was. En we zullen niet toelaten dat deze functie vergeten wordt telkens wanneer een uur van de dag verstrijkt, maar ons doel ons blijven herinneren met deze gedachte:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn broeders zegenen, want ik wil met hen genezen worden, zoals zij worden genezen met mij.

LES 135Als ik me verdedig, word ik aangevallen.Wie zou zichzelf verdedigen als hij niet dacht dat hij werd aangevallen, dat de aanval werkelijkheid was en dat zijn eigen verdediging hem zou kunnen redden? En hierin ligt de dwaasheid van verdediging: ze verleent illusies volledige werkelijkheid en probeert ze dan als werkelijk te behandelen. Ze stapelt illusie op illusie en maakt zodoende correctie dubbel moeilijk. En precies dit doe je wanneer jij probeert de toekomst te plannen, het verleden te doen herleven, of het heden naar je hand te zetten.Je gaat te werk vanuit het geloof dat jij jezelf moet beschermen tegen wat er gebeurt omdat dat zeker zal bevatten wat jou bedreigt. Een gevoel van bedreiging is de erkenning van een ingewortelde zwakheid, een geloof dat er een gevaar bestaat dat de macht heeft jou aan te zetten tot een gepaste verdediging. De wereld is op dit waanzinnige geloof gebaseerd. En al haar structuren, al haar gedachten en twijfels, haar straffen en zware bewapening, haar wettelijke bepalingen en voorschriften, haar gedragsnormen en haar leiders en haar goden, allemaal dienen ze om haar gevoel van bedreiging in stand te houden. Want niemand bewandelt de wereld in wapenrusting zonder dat doodsangst hem om het hart slaat.Verdediging is angstaanjagend. Ze komt voort uit angst en vergroot die bij elke verdediging. Jij denkt dat ze veiligheid biedt. Maar ze spreekt van angst die tot werkelijkheid is gemaakt en paniek die is gerechtvaardigd. Is het niet vreemd dat je er niet even bij stilstaat, terwijl jij je plannen verder smeedt en je wapenrusting zwaarder, je sloten steviger maakt, om je af te vragen wat jij verdedigt, en hoe, en tegen wat?Laten we eerst eens bekijken wát je verdedigt. Het moet iets zijn dat erg zwak is en makkelijk aan te vallen. Het moet iets zijn dat een gemakkelijke prooi vormt, niet in staat zichzelf te beschermen, iets dat jouw verdediging behoeft. Wat anders dan het lichaam heeft zo'n broosheid dat voortdurende zorg en waakzame, diepe bezorgdheid nodig zijn om zijn nietig leven te beschermen? Wat anders dan het lichaam wankelt en moet wel falen om als waardige gastheer van de Zoon van God te dienen?Toch is het niet het lichaam dat bang, of een voorwerp van angst kan zijn. Het heeft geen andere behoeften dan die jij eraan toekent. Het heeft helemaal geen ingewikkelde verdedigingssystemen, geen gezondheid bevorderende medicijnen, geen zorg en geen bezorgdheid nodig. Verdedig zijn leven, geef het geschenken om het op te sieren, of muren om het te beveiligen, en je zegt alleen dat jouw huis openstaat voor de dief van de tijd, dat het bouwvallig is en onderhevig aan verval, en zo onveilig dat het met jouw eigen leven moet worden beschermd.Is dit beeld niet angstwekkend? Kun jij in vrede zijn met zo'n beeld van jouw huis? Maar wat anders heeft het lichaam het recht gegeven jou op deze manier te dienen dan jouw eigen geloof? Het is jouw denkgeest die het lichaam alle functies heeft gegeven die jij erin ziet, en zijn waarde ver heeft uitgetild boven een hoopje stof en water. Wie zou iets gaan verdedigen dat hij als zodanig heeft herkend?Het lichaam heeft geen verdediging nodig. Dit kan niet vaak genoeg worden benadrukt. Het zal sterk en gezond zijn, als de denkgeest er geen misbruik van maakt door het rollen toe te kennen die het niet kan vervullen, taken die buiten zijn bereik liggen en verheven doelen die het niet volbrengen kan. Zulke pogingen, lachwekkend en toch intens gekoesterd, zijn de bron van de vele dwaze aanvallen die jij erop uitvoert. Want het schijnt niet te voldoen aan je verwachtingen, je behoeften, je waarden en je dromen.Het ‘zelf' dat bescherming nodig heeft, is geen werkelijkheid. Het lichaam, zonder waarde en niet eens de geringste verdediging waard, hoeft alleen maar waargenomen te worden als iets dat geheel los van jou staat, en het wordt een gezond, dienstbaar instrument waardoorheen de denkgeest kan werken tot de bruikbaarheid ervan voorbij is. Wie zou het nog willen behouden wanneer het niet meer bruikbaar is?Verdedig het lichaam en je hebt je denkgeest aangevallen. Want je hebt er de fouten, de zwakheden, de beperkingen en gebreken in gezien waarvan je denkt dat het lichaam moet worden verlost. Je ziet de denkgeest dan niet als gescheiden van lichamelijke condities. En je zult het lichaam alle pijn opleggen die voortkomt uit de opvatting dat de denkgeest beperkt en kwetsbaar is, los van andere denkgeesten en gescheiden van zijn Bron.Dit zijn de gedachten die genezing nodig hebben, en het lichaam zal met gezondheid reageren wanneer die gecorrigeerd en door waarheid vervangen zijn. Dit is de enige werkelijke verdediging van het lichaam. Maar zoek je híer naar zijn verdediging? Je biedt het bescherming van een soort waar het helemaal geen baat bij heeft, maar dat slechts het leed van jouw denkgeest vergroot. Jij geneest niet, maar neemt alleen de hoop op genezing weg, want je ziet niet waarop hoop moet zijn gericht, wil ze zinvol zijn.Een genezen denkgeest maakt geen plannen. Hij voert de plannen uit die hij ontvangt door te luisteren naar wijsheid die niet van hemzelf is. Hij wacht totdat hem instructies worden gegeven over wat er moet worden gedaan en gaat dat dan doen. Hij verlaat zich in niets op zichzelf behalve in zijn geschiktheid om de hem toegewezen plannen te volvoeren. Hij voelt zich veilig in de zekerheid dat hindernissen geen belemmering kunnen vormen voor zijn voortgang in de volbrenging van enig doel dat het grotere plan dient dat voor ieders welzijn werd gemaakt.Een genezen denkgeest is bevrijd van het geloof dat hij plannen moet maken, ook al kan hij niet weten welk resultaat het beste is, met welk middel dat wordt bereikt, noch hoe hij het probleem kan herkennen ter oplossing waarvan het plan is gemaakt. Hij moet het lichaam wel bij zijn plannen misbruiken tot hij inziet dat dit het geval is. Maar wanneer hij dit als waar heeft aangenomen, dan is hij genezen en laat hij het lichaam los.Het lichaam onderwerpen aan de plannen die de ongenezen denkgeest opstelt om zichzelf te redden, maakt het lichaam zeker ziek. Het is niet vrij het middel te zijn dat meehelpt aan een plan dat zijn eigen bescherming verre te boven gaat en dat zijn diensten voor korte tijd behoeft. In deze hoedanigheid is gezondheid verzekerd. Want alles wat de denkgeest hiervoor aanwendt, zal vlekkeloos functioneren, en wel met de kracht die hem gegeven is, en het kan niet falen.Het valt misschien niet makkelijk te zien dat zelfgeïnitieerde plannen slechts verdedigingen zijn, met geen ander doel dan te verwezenlijken waartoe die allemaal werden gemaakt. Ze zijn het middel waarmee een bange denkgeest zijn eigen bescherming ter hand wil nemen, ten koste van de waarheid. Dit valt bij sommige vormen die deze zelfmisleidingen aannemen niet moeilijk in te zien, waar de ontkenning van de werkelijkheid overduidelijk is. Toch wordt planning niet vaak als een verdediging onderkend.De denkgeest die verwikkeld is in plannen maken voor zichzelf, is bezig met het opbouwen van controle over toekomstige gebeurtenissen. Hij denkt niet dat er voor hem gezorgd zal worden, tenzij hij zijn eigen voorzorgen neemt. De tijd krijgt een nadruk op de toekomst, die beheerst wordt door lering en ervaring verkregen uit voorbije gebeurtenissen en vroegere overtuigingen. Het gaat voorbij aan het heden, want het berust op het idee dat het verleden genoeg lering heeft gebracht om de denkgeest zijn toekomstige koers te laten bepalen.De denkgeest die plannen maakt, weigert aldus ruimte te laten aan verandering. Wat hij vroeger heeft geleerd, wordt de basis voor zijn toekomstige doelen. Zijn ervaring in het verleden bepaalt zijn keuze over wat gebeuren zal. En hij ziet niet dat hier en nu alles aanwezig is wat hij nodig heeft om een toekomst te garanderen heel anders dan het verleden, zonder dat enige oude ideeën of ziekelijke overtuigingen voortbestaan. Anticipatie speelt in het geheel geen rol, want vertrouwen-nú wijst de weg.Verdedigingen zijn de plannen die jij tegen de waarheid opstelt. Hun doel is te selecteren wat jij goedkeurt, en te negeren wat jij als onverenigbaar met je overtuigingen over jouw werkelijkheid beschouwt. Maar wat overblijft is bepaald zonder betekenis. Want het is jouw werkelijkheid die de ‘bedreiging' vormt welke jouw verdedigingen willen aanvallen, verbergen, uit elkaar halen en kruisigen.Wat zou je niet kunnen aanvaarden, als je maar wist dat alles wat plaatsvindt, alle gebeurtenissen in verleden, heden en toekomst, liefdevol gepland zijn door Degene wiens enig doel jouw welzijn is? Misschien heb je Zijn plan misverstaan, want Hij zou jou nooit pijn schenken. Maar jouw verdedigingen lieten je niet toe Zijn liefdevolle zegening te zien stralen in elke stap die jij ooit hebt gezet. Terwijl jij plannen maakte voor de dood, leidde Hij je zachtjes naar eeuwig leven.Je vertrouwen-nú in Hem is de verdediging die een ongestoorde toekomst belooft, zonder een spoor verdriet en met vreugde die gestaag groeit wanneer dit leven een heilig moment wordt, geplaatst binnen de tijd, maar met louter oog voor onsterfelijkheid. Laat geen andere verdediging dan je vertrouwen-nú de toekomst leiden, en dit leven wordt een betekenisvolle ontmoeting met de waarheid, die alleen door jouw verdedigingen kan worden verborgen.Zonder verdedigingen word je een licht dat door de Hemel dankbaar als het zijne wordt erkend. En het zal jou verder leiden langs wegen die voor jouw geluk zijn bestemd, in overeenstemming met het aloude plan dat begon toen tijd geboren werd. Zij die je volgen, zullen hun licht bij het jouwe voegen, en het zal toenemen tot de wereld oplicht van vreugde. 

LES 132Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan jouw overtuigingen? En wat anders kan de wereld verlossen dan jouw Zelf? Geloof is werkelijk krachtig. De kracht van de gedachten die jij eropna houdt is enorm, en illusies zijn even sterk in hun gevolgen als de waarheid dat is. Een krankzinnige denkt dat de wereld die hij ziet werkelijk is en twijfelt er niet aan. Evenmin kan hij daarvan worden afgebracht door de gevolgen van zijn gedachten in twijfel te trekken. Pas wanneer hun bron in twijfel wordt getrokken gloort voor hem eindelijk de hoop op vrijheid.Toch is verlossing makkelijk te bereiken, want ieder is vrij zijn denken te veranderen, en al zijn gedachten veranderen mee. Nu is de bron van alle gedachten verschoven, want je denken veranderen betekent dat je de bron hebt veranderd van alle ideeën die je bedenkt, ooit bedacht hebt of nog bedenken zult. Je maakt het verleden vrij van wat je eerder hebt gedacht. Je maakt de toekomst vrij van alle oeroude gedachten van een zoeken naar wat jij niet vinden wilt.Het heden is nu de enige tijd die overblijft. Hier in het heden wordt de wereld bevrijd. Want zodra jij toelaat dat het verleden opgeheven wordt en je de toekomst van je oeroude angsten bevrijdt, vind je ontsnapping en schenk je die aan de wereld. Jij hebt de wereld tot slaaf gemaakt met al je angsten, je twijfels en misère, je pijn en tranen; en al je ellende drukt op haar en maakt de wereld tot gevangene van je overtuigingen. Ze wordt overal getroffen door de dood omdat jij in je denkgeest de bittere gedachten aan de dood vasthoudt.De wereld op zichzelf is niets. Jouw denkgeest moet er betekenis aan geven. En wat jij erin aanschouwt zijn jouw wensen, die je ten tonele hebt gevoerd zodat jij ernaar kunt kijken en kunt denken dat ze werkelijk zijn. Misschien denk je dat jij de wereld niet hebt gemaakt, maar met tegenzin bent gekomen naar wat al was gemaakt en beslist niet stond te wachten tot jouw gedachten er betekenis aan gaven. Maar feitelijk heb je toen je kwam, precies gevonden wat je zocht.Er is geen wereld los van wat jij wenst, en hierin ligt jouw uiteindelijke bevrijding. Verander slechts je denken over wat je wilt zien en heel de wereld zal onvermijdelijk in overeenstemming hiermee veranderen. Ideeën verlaten hun bron niet. Dit centrale thema wordt in het tekstboek vaak vermeld en moet in gedachten worden gehouden, wil je de les van vandaag begrijpen. Het is geen trots die jou zegt dat jij de wereld die je ziet, gemaakt hebt, en dat ze verandert als jij je denken verandert.Maar het is trots die beweert dat je in een wereld gekomen bent die volledig los van jou staat, ontoegankelijk voor wat jij denkt en volkomen afgezonderd van wat jij toevallig denkt dat ze is. Er is geen wereld! Dit is de kerngedachte die de cursus probeert te onderwijzen. Niet ieder is bereid dit te aanvaarden en ieder moet zo ver gaan als hij zich kan laten leiden langs de weg die hem naar de waarheid voert. Hij zal terugkeren en weer verder gaan, of misschien een tijdje ervoor terugwijken en terugkeren eens weer.Maar genezing is het geschenk van hen die bereid zijn te leren dat er geen wereld is en die les nu kunnen aanvaarden. Hun bereidheid zal hun de les aanreiken in een vorm die zij kunnen begrijpen en herkennen. Sommigen zien die plotseling in hun stervensuur en staan op om haar te onderwijzen. Anderen vinden haar in een ervaring die niet van deze wereld is, en die hun laat zien dat de wereld niet bestaat, want wat zij aanschouwen moet wel de waarheid zijn, en toch weerspreekt dat duidelijk deze wereld.En sommigen zullen haar in deze cursus vinden en in de oefeningen die we doen vandaag. Het idee van vandaag is waar omdat de wereld niet bestaat. En als ze inderdaad het product van je eigen verbeelding is, dan kun jij haar bevrijden van alle dingen die je haar ooit hebt toegedacht, louter door al de gedachten te veranderen die haar die uiterlijke verschijningsvormen hebben verleend. De zieken worden genezen zodra jij alle gedachten over ziekte loslaat, en de doden verrijzen zodra jij gedachten over leven de plaats laat innemen van alle gedachten die jij ooit hebt gehad over de dood.Een les die al eens eerder werd herhaald, moet nu opnieuw worden benadrukt, want ze bevat de solide grondslag voor het idee van vandaag. Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Er is geen plaats waar jij kunt lijden, en geen tijd die verandering kan brengen in jouw eeuwige staat. Hoe kan een wereld van tijd en plaats bestaan, als jij blijft zoals God jou geschapen heeft?Wat is de les voor vandaag anders dan een andere manier om te zeggen dat jouw Zelf kennen de verlossing van de wereld inhoudt? De wereld bevrijden van elk soort pijn betekent alleen je denken over jezelf veranderen. Er is geen wereld los van jouw ideeën, want ideeën verlaten nooit hun bron, en jij houdt in je denkgeest de wereld in gedachten in stand.Maar als jij bent zoals God jou geschapen heeft, kun jij niet los van Hem denken, noch maken wat niet Zijn tijdloosheid en Liefde deelt. Zijn deze eigen aan de wereld die jij ziet? Schept ze zoals Hij? Tenzij ze dat doet, is ze niet werkelijk, en kan überhaupt niet zijn. Als jij werkelijk bent, is de wereld die jij ziet onwaar, want Gods schepping is in elk opzicht anders dan de wereld. En zoals het Zijn Gedachte was waardoor jij werd geschapen, zo zijn het jouw gedachten die haar hebben gemaakt en die haar moeten vrijmaken, opdat je de Gedachten mag kennen die jij deelt met God.Bevrijd de wereld! Jouw werkelijke scheppingen wachten op deze bevrijding om jou vaderschap te geven, niet van illusies maar in waarheid zoals God. God deelt Zijn Vaderschap met jou, die Zijn Zoon bent, want Hij maakt geen onderscheid tussen wat Hijzelf is en wat nog steeds Hijzelf is. Wat Hij schept staat niet los van Hem, en nergens eindigt de Vader en begint de Zoon als iets afzonderlijk van Hem.Er is geen wereld, omdat ze een gedachte is los van God, gemaakt om de Vader en de Zoon te scheiden, en een deel van God Zelf weg te breken en zo Zijn Heelheid te vernietigen. Kan een wereld die voortkomt uit dit idee, werkelijk zijn? Kan ze ergens zijn? Ontken illusies, maar aanvaard de waarheid. Ontken dat jij een schaduw bent, die kortstondig op een stervende wereld is geworpen. Bevrijd je denkgeest en je zult naar een bevrijde wereld kijken.Vandaag is ons doel de wereld te bevrijden van alle loze gedachten die we ooit over haar en over alle levende wezens die wij daarin zien, hebben gehad. Ze kunnen er niet zijn. Evenmin als wij. Want wij verblijven, samen met hen, in de woning die onze Vader voor ons heeft gereedgemaakt. En wij, die zijn zoals Hij ons geschapen heeft, willen de wereld vandaag van elk van onze illusies losmaken, opdat wij vrij zullen zijn.Begin de perioden van vijftien minuten, waarin we vandaag twee keer oefenen, als volgt:Ik, die blijf zoals God mij geschapen heeft, wil de wereld bevrijden van al wat ik haar heb toegedacht. Want ik ben werkelijkheid omdat de wereld dat niet is, en ik wil mijn eigen werkelijkheid kennen.Rust dan alleen maar, alert, maar zonder inspanning, en laat in stilte je denken zo worden veranderd dat de wereld wordt bevrijd, samen met jou.Je hoeft niet te merken dat er genezing optreedt bij vele broeders in verre delen van de wereld, alsook bij hen die jij dichtbij je ziet, wanneer jij deze gedachten uitzendt om de wereld te zegenen. Maar je zult je eigen bevrijding voelen, hoewel je misschien vooralsnog niet volledig begrijpt dat jij nooit alleen kunt worden bevrijd.Vermeerder heel de dag door de vrijheid die via jouw ideeën naar heel de wereld wordt gezonden, en zeg telkens wanneer je ertoe verleid wordt de macht van jouw simpele verandering van denken te ontkennen:Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht en kies in plaats daarvan mijn eigen werkelijkheid.

LES 131Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.Mislukking omringt jou overal, zolang je doelen nastreeft die niet bereikt kunnen worden. Je zoekt naar het duurzame in het vergankelijke, naar liefde waar geen liefde is, naar veiligheid te midden van gevaar, naar onsterfelijkheid binnen de duisternis van de droom van de dood. Wie kan slagen waar tegenstrijdigheid het decor van zijn zoektocht vormt, de plaats waar hij komt om stabiliteit te vinden?Zinloze doelen worden niet bereikt. Je kunt die met geen mogelijkheid bereiken, want de middelen waarmee jij ze nastreeft zijn even zinloos als het doel zelf. Wie kan zulke onzinnige middelengebruiken en hopen hiermee iets te winnen? Waar kunnen ze toe leiden? En wat zouden ze kunnen bewerkstelligen dat enige hoop biedt werkelijk te zijn? Het najagen van fantasieën leidt tot de dood, want het is een zoektocht naar het niets, en terwijl je naar het leven zoekt, vraag je om de dood. Je zoekt naar veiligheid en geborgenheid, terwijl je in je hart bidt om gevaar en om de bescherming van de nietige droom die jij hebt gemaakt.Toch is zoeken onvermijdelijk hier. Daarvoor ben je gekomen en je zult stellig datgene doen waarvoor je gekomen bent. Maar de wereld kan jou het doel dat je zoekt niet voorschrijven, tenzij jij haar de macht daartoe geeft. Zo niet, dan ben je nog steeds vrij een doel te kiezen dat voorbij de wereld en elke wereldse gedachte ligt, een doel dat jou wordt ingegeven door een idee dat je opgaf en toch in herinnering hield, oud en toch nieuw, een echo van een vergeten erfgoed, die toch alles inhoudt wat jij werkelijk verlangt.Wees blij dat je moet zoeken. Wees ook blij te ontdekken dat je naar de Hemel zoekt en dat je ontegenzeggelijk het doel zult vinden dat jij werkelijk verlangt. Niemand kan nalaten dit doel te verlangen en het uiteindelijk te bereiken. Gods Zoon kan niet vergeefs zoeken, al kan hij proberen uitstel af te dwingen, zichzelf te misleiden en te denken dat het de hel is die hij zoekt. Wanneer hij zich vergist, ondervindt hij correctie. Wanneer hij afdwaalt, wordt hij teruggeleid naar de hem toegewezen taak.Niemand blijft in de hel, want niemand kan zijn Schepper in de steek laten, noch Zijn volmaakte, tijdloze en onveranderlijke Liefde beïnvloeden. Jij zult de Hemel vinden. Alles wat je zoekt, op dit ene na, zal wegvallen. Maar niet omdat het jou ontnomen wordt. Het zal verdwijnen omdat jij het niet verlangt. Je zult het doel dat jij werkelijk verlangt even zeker bereiken als het zeker is dat God jou in zondeloosheid geschapen heeft.Waarom op de Hemel wachten? Die is hier vandaag. Tijd is de grote illusie dat die in het verleden of in de toekomst ligt. Toch kan dit niet zo zijn, als dit het is waar God wil dat Zijn Zoon is. Hoe zou Gods Wil in het verleden kunnen liggen of nog moeten geschieden? Wat Hij wil, is nu, zonder verleden en geheel toekomstloos. Het staat even ver van de tijd af als een nietig kaarsje van een verafgelegen ster, of wat jij koos van wat jij werkelijk verlangt.De Hemel blijft jouw enige alternatief voor deze vreemde wereld die jij hebt gemaakt, met al haar aspecten, haar verschuivende patronen en onzekere doelen, haar pijnlijke genoegens en droevige geneugten. God heeft geen tegenstrijdigheden gemaakt. Wat zijn eigen bestaan ontkent en zichzelf aanvalt, komt niet van Hem. Hij heeft niet twee denkgeesten gemaakt, met de Hemel als het verheugende gevolg van de ene, en de aarde, die in elk opzicht het tegendeel van de Hemel is, als het droevige resultaat van de andere.God lijdt niet aan conflict. Evenmin is Zijn schepping in tweeën gedeeld. Hoe kan het dan mogelijk zijn dat Zijn Zoon in de hel verblijft, terwijl God Zelf hem in de Hemel heeft gevestigd? Zou hij kunnen verliezen wat de Eeuwige Wil hem voor eeuwig als zijn woonplaats heeft geschonken? Laten we niet langer proberen een vreemde wil op te leggen aan Gods enige doel. Hij is hier omdat Hij dat wil en wat Hij wil is nu aanwezig, buiten het bereik van de tijd.Vandaag zullen we geen paradox in plaats van de waarheid verkiezen. Hoe zou de Zoon van God tijd kunnen maken om daarmee de Wil van God weg te nemen? Zo verloochent hij zichzelf en weerspreekt hij wat geen tegendeel kent. Hij denkt dat hij een hel heeft gemaakt die tegenover de Hemel staat, en hij gelooft dat hij verblijft in wat niet bestaat, terwijl de Hemel de plaats is die hij niet vinden kan.Laat vandaag zulke dwaze gedachten achter je en richt je denkgeest in plaats daarvan op ware ideeën. Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen, en het is de waarheid die we vandaag proberen te bereiken. Vandaag zullen we drie keer tien minuten aan dit doel wijden, en we zullen vragen de werkelijke wereld te zien verrijzen om de dwaze denkbeelden die we koesteren te vervangen door ware ideeën, in plaats van de gedachten die geen betekenis en geen gevolg, geen oorsprong en geen inhoud in de waarheid hebben.Dit erkennen we wanneer we met onze oefenperioden aanvangen. Begin hiermee:Ik vraag om een andere wereld te zien, en een ander soort gedachten te denken dan die ik heb gemaakt. De wereld die ik zoek, heb ik niet alleen gemaakt, de gedachten die ik wil denken, zijn niet de mijne.Observeer enkele minuten lang je denkgeest en zie, hoewel je ogen gesloten zijn, de zinloze wereld die jij als werkelijk beschouwt. Bekijk eveneens de gedachten die zich met zo'n wereld laten verenigen en die jij als waar beschouwt. Laat ze dan los, en daal af naar de heilige plaats die zij niet betreden kunnen. Onder hen is een deur in je denkgeest die je niet helemaal af kunt sluiten om te verbergen wat daarachter ligt.Zoek die deur en vind haar. Maar herinner jezelf eraan, voordat je haar probeert te openen, dat niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen. En dit is het verzoek dat je vandaag doet. Niets anders heeft nu enige betekenis, geen enkel ander doel heeft nu waarde of wordt nagestreefd, niets wat voor deze deur ligt verlang je echt, en alleen wat erachter ligt zoek je.Steek je hand uit en zie hoe makkelijk de deur openzwaait louter door jouw ene voornemen om te gaan naar wat daarachter ligt. Engelen verlichten de weg, zodat alle duisternis verdwijnt en jij in een licht staat zo helder en duidelijk, dat jij alle dingen die je ziet kunt begrijpen. Een kort ogenblik van verrassing zal je misschien doen stilstaan, voordat je beseft dat de wereld die jij voor je in het licht ziet, de waarheid weerspiegelt die je kende, en die je al afdwalend in dromen niet helemaal vergeten was.Jij kunt niet falen vandaag. De Geest die de Hemel je gezonden heeft, vergezelt jou, opdat je deze deur op een dag mag naderen en er met Zijn hulp moeiteloos door mag glippen, het licht tegemoet. Vandaag is die dag aangebroken. Vandaag komt God Zijn aloude belofte na aan Zijn heilige Zoon, zoals ook Zijn Zoon zich zijn belofte aan Hem herinnert. Dit is een dag van vreugde, want we bereiken de afgesproken tijd en plaats waar jij het doel zult vinden van al je zoektochten hier en al het zoeken van de wereld, dat tegelijk zal eindigen als jij de deur doorgaat.Breng jezelf vaak in herinnering dat vandaag een dag hoort te zijn van speciale vreugde, en onthoud je van sombere gedachten en zinloos geklaag. De tijd van verlossing is aangebroken. Vandaag is door de Hemel zelf vastgelegd als tijd van genade voor jou en voor de wereld. Als je dit gelukkige feit vergeet, herinner jezelf er dan aan met deze woorden:Vandaag zoek en vind ik alles wat ik verlang.Mijn enige doel schenkt mij dit.Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.

Vi ska till perioden då stora Zoon i världens stora städer drog mängder av besökare, ju mer exotiska och desto större desto bättre. Inga var större än elefanterna. Det här är berättelserna om elefanterna Chunee och Jumbo, några av 1800-talets världsstjärnor. Avsnittet är från 2020 och har nummer 292 i ordningen. Lyssna på våra avsnitt fritt från reklam: https://plus.acast.com/s/historiepodden. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.