Podcasts about dagelijkse

Je wilt gezonder leven, meer bewegen of beter eten, dus je maakt een plan. Jij bedenkt wat je lijf nodig heeft, controle aan, doelen stellen... Maar dan lukt het tóch niet zoals je hoopte. In deze aflevering neem ik je mee in de grootste hobbel die ik bij bijna iedereen tegenkom wanneer ze écht willen samenwerken met hun lichaam.Ik vertel je waarom pure controle op je lijf zelden het gewenste resultaat geeft, en hoe het veel krachtiger (én fijner) is om te leren luisteren naar de ware signalen van je lichaam.Na het luisteren van deze aflevering weet je:Waarom het najagen van controle over je lichaam meestal averechts werkt Hoe je de signalen van je lijf écht leert begrijpen (en waarom dat zoveel impact heeft op je gezondheid)Wat het verschil is tussen fysieke controle en innerlijke samenwerking  Welke stappen jij vandaag nog kunt zetten om een samenwerking met je lijf te startenVoel jij dat het tijd is om het anders te doen? Zet dan die eerste stap en laat je inspireren door mijn verhaal én neem de uitnodiging aan om in contact te komen met de wijsheid van jouw eigen lichaam!

LES 194Ik leg de toekomst in Gods Handen.Het idee van vandaag zet opnieuw een stap naar een snelle verlossing, en het is zonder meer een reuzenstap! Zo groot is de afstand die hij overbrugt dat hij je vlak voor de Hemel neerzet, met het doel in zicht en de belemmeringen achter je. Je voeten hebben de velden bereikt die jou verwelkomen bij de Hemelpoort, de stille plaats van vrede waar jij met zekerheid de laatste stap van God afwacht. Hoe ver zijn we nu vooruitgegaan, weg van de aarde vandaan! Hoe dicht naderen we ons doel! Hoe kort is de reis die we nog moeten afleggen!Accepteer het idee van vandaag en jij hebt alle angst, alle afgronden van de hel, alle zwarte neerslachtigheid, gedachten aan zonde, en de verwoesting teweeggebracht door schuld, achter je gelaten. Accepteer het idee van vandaag en jij hebt de wereld van alle gevangenschap bevrijd door de zware ketens die de deur naar de vrijheid voor haar afsloten, los te maken. Jij bent verlost, en jouw verlossing wordt zo het geschenk dat jij de wereld schenkt omdat jij hebt ontvangen.Op geen enkel moment wordt neerslachtigheid gevoeld, pijn ervaren of verlies gezien. Op geen enkel moment kan verdriet op een troon worden gezet en trouw worden aanbeden. Ja, op geen enkel moment zelfs kan iemand sterven. En zo is elk moment dat aan God gegeven wordt terwijl het voorbijgaat, met het volgende al aan Hem gegeven, een moment van jouw bevrijding van droefheid en pijn, ja zelfs van de dood.God heeft jouw toekomst in handen zoals Hij jouw verleden en heden in handen heeft. Ze zijn één voor Hem en dus zouden ze voor jou één moeten zijn. Maar in deze wereld lijkt de voortgang van de tijd nog steeds werkelijkheid. En dus wordt jou niet gevraagd het ontbreken van opeenvolging, dat feitelijk in de tijd te vinden is, te begrijpen. Jou wordt alleen gevraagd de toekomst los te laten en in Gods Handen te leggen. En je zult door je ervaring ontdekken dat je het verleden en het heden eveneens in Zijn Handen hebt gelegd, want het verleden zal jou niet meer straffen en angst voor de toekomst zal nu zonder betekenis zijn.Bevrijd de toekomst. Want het verleden is voorbij en dat wat heden is wordt – bevrijd van zijn nalatenschap van ellende en verdriet, van verlies en pijn – het ogenblik waarop de tijd ontsnapt aan de onderworpenheid aan illusies waarbinnen hij zijn meedogenloze, onvermijdelijke koers volgt. Dan wordt elk ogenblik dat slaaf was van de tijd in een heilig ogenblik getransformeerd, wanneer het licht dat in Gods Zoon verborgen werd gehouden, bevrijd wordt om de wereld te zegenen. Nu is hij vrij en al zijn glorie straalt op een wereld die samen met hem is bevrijd om in zijn heiligheid te delen.Als je de les voor vandaag kunt zien als de bevrijding die ze werkelijk is, zul jij niet aarzelen om je zo consequent mogelijk in te zetten om die tot een deel van jou te maken. Naarmate ze de heersende gedachte in je denkgeest wordt, een gewoonte in jouw probleem-oplossend repertoire, een manier om snel op verleidingen te reageren, breid je tot de wereld uit wat jij hebt geleerd. En wanneer jij in alles verlossing leert zien, zal de wereld zien dat ze is verlost.Welke zorg kan hem overvallen die zijn toekomst in Gods liefdevolle Handen legt? Waaraan kan hij lijden? Wat kan hem pijn doen of een ervaring van verlies bezorgen? Wat kan hij vrezen? En wat kan hij anders dan met liefde bezien? Want hij die ontkomen is aan alle angst voor pijn in de toekomst, heeft zijn weg gevonden naar vrede in het nu, en heeft de zekerheid gevonden dat er voor hem wordt gezorgd, een zekerheid die nooit door de wereld kan worden bedreigd. Hij is er zeker van dat ofschoon zijn waarneming onjuist kan zijn, het die nooit aan correctie zal ontbreken. Hij is vrij om opnieuw te kiezen wanneer hij misleid is geweest, om van gedachten te veranderen wanneer hij vergissingen heeft begaan.Leg dan jouw toekomst in Gods Handen. Want zo roep jij de herinnering van Hem op terug te keren, en al je gedachten over zonde en kwaad te vervangen door de waarheid van de liefde. Denk je dat de wereld daar niet bij zou winnen en ieder levend schepsel niet zou reageren met een genezen waarneming? Wie zich aan God toevertrouwt, heeft ook de wereld in die Handen gelegd waartoe hij zichzelf voor troost en veiligheid heeft gewend. Hij legt de ziekelijke illusies van de wereld samen met de zijne terzijde en biedt beide vrede aan.Nu zijn we daadwerkelijk verlost. Want in Gods Handen rusten we onverstoorbaar, er zeker van dat alleen het goede tot ons komen kan. Als we het vergeten, zullen we zachtjes worden gerustgesteld. Als we een niet-vergevende gedachte accepteren, zal die snel door de weerspiegeling van de liefde worden vervangen. En als we in de verleiding komen aan te vallen, zullen we een beroep doen op Hem die waakt over onze rust, om voor ons de keuze te maken die de verleiding ver achter zich laat. De wereld is niet meer onze vijand, want we hebben ervoor gekozen haar vriend te zijn.

LES 193Alles is een les die God me graag ziet leren.God heeft geen weet van leren. Toch breidt Zijn Wil zich uit tot wat Hij niet begrijpt, omdat Hij wil dat het geluk dat Zijn Zoon van Hem heeft geërfd, onverstoord blijft, dat het eeuwig is en altijd aan reikwijdte wint, eeuwig uitdijt in de vreugde van de volle schepping, en eeuwig open en volkomen grenzeloos is in Hem. Dat is Zijn Wil. En dus verschaft Zijn Wil het middel om te waarborgen dat die wordt volbracht.God ziet geen tegenstrijdigheden. Maar Zijn Zoon gelooft dat hij die ziet. Dus heeft hij Iemand nodig die zijn foutieve blik kan corrigeren en hem de visie kan geven die hem terugleidt naar waar waarneming ophoudt. God neemt in het geheel niet waar. Toch is Hij het die het middel verschaft waardoor waarneming waar en mooi genoeg gemaakt wordt om er het licht van de Hemel op te laten schijnen. Hij is het die beantwoordt wat Zijn Zoon wil tegenspreken, en diens zondeloosheid voor eeuwig veilig bewaart.Dit zijn de lessen die God jou graag ziet leren. Zijn Wil weerspiegelt ze allemaal en zij weerspiegelen Zijn liefdevolle goedheid jegens de Zoon die Hij liefheeft. Elke les heeft een kerngedachte, die in alle dezelfde is. Alleen de vorm is anders, met verschillende omstandigheden en gebeurtenissen, met verschillende personages en verschillende thema's, ogenschijnlijk, maar niet in werkelijkheid. In hun fundamentele inhoud zijn ze hetzelfde. Het is dit:Vergeef, en je zult dit anders zien.Het is zeker zo dat alle ellende er niet slechts als niet-vergeven uitziet. Maar dat is de inhoud achter de vorm. Het is deze gelijkheid die garandeert dat er wordt geleerd, want de les is zo simpel dat die uiteindelijk niet kan worden verworpen. Niemand kan zich voor eeuwig verbergen voor een waarheid die zo zonneklaar is dat ze in talloze vormen verschijnt, en toch in elk daarvan even makkelijk wordt herkend, als men daarin maar de simpele les wil zien.                                Vergeef, en je zult dit anders zien.Dit zijn de woorden die de Heilige Geest spreekt in al je beproevingen, al je pijn, elk lijden ongeacht de vorm. Dit zijn de woorden waarmee de verleiding ophoudt en de schuld, nu losgelaten, niet langer wordt vereerd. Dit zijn de woorden die een eind aan de droom van zonde maken en de denkgeest bevrijden van angst. Dit zijn de woorden waardoor verlossing tot heel de wereld komt.Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we in de verleiding komen te geloven dat pijn werkelijk is, en de dood onze keuze wordt in plaats van het leven? Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we hun vermogen om alle denkgeesten uit slavernij te verlossen, hebben begrepen? Dit zijn woorden die jou macht geven over alle gebeurtenissen die ogenschijnlijk macht over jou hebben gekregen. Je ziet die in het juiste perspectief wanneer jij deze woorden in je volle bewustzijn houdt, en niet vergeet dat deze woorden van toepassing zijn op alles wat jij ziet of wat enige broeder onjuist bekijkt.Hoe kun je weten wanneer je verkeerd ziet, of wanneer iemand anders verzuimt de les te zien die hij leren moet? Schijnt pijn als werkelijk te worden waargenomen? Als dat zo is, wees er dan zeker van dat de les niet is geleerd. En er blijft een niet-vergeven verscholen zitten in de denkgeest die de pijn ziet door ogen die de denkgeest richt.God ziet niet graag dat jij zo lijdt. Hij wil jou helpen jezelf te vergeven. Zijn Zoon herinnert zich niet wie hij is. En God wil dat hij Zijn Liefde niet vergeet, noch alle gaven die Zijn Liefde met zich brengt. Zou je nu afzien van je eigen verlossing? Zou je nalaten de simpele lessen te leren die de hemelse Leraar jou voorzet, opdat alle pijn verdwijnt en God opnieuw herinnerd wordt door Zijn Zoon?Alles is een les die God jou graag ziet leren. Hij wil niet dat een niet-vergevende gedachte ongecorrigeerd blijft en evenmin dat één doorn of spijker Zijn heilige Zoon op enigerlei wijze bezeert. Hij wil zeker stellen dat zijn heilige rust ongestoord en sereen blijft, onbezorgd, in een eeuwig thuis dat voor hem zorgt. En Hij wil dat alle tranen worden afgewist, zonder dat er ook maar één te vergieten overblijft en wacht op zijn vastgestelde tijd om te vallen. Want God heeft gewild dat lachen elke traan vervangt en dat Zijn Zoon opnieuw vrij is.We zullen vandaag proberen duizend schijnbare blokkades voor vrede in maar één dag te overwinnen. Laat genade sneller tot jou komen. Probeer haar niet nog een dag, nog een minuut of nog een ogenblik langer tegen te houden. Hiertoe werd de tijd gemaakt. Gebruik die vandaag waarvoor die is bedoeld. Wijd ‘s ochtends en ‘s avonds zoveel tijd je kunt aan zijn eigenlijke doel, en laat die tijd niet korter zijn dan wat aan jouw diepste behoefte voldoet.Geef alles wat je kunt, en geef een beetje meer. Want nu willen we met gezwinde spoed opstaan en naar ons Vaders huis gaan. We zijn te lang weggeweest en willen hier niet langer vertoeven. En laten we, terwijl we oefenen, aan alle dingen denken die we hebben opgespaard om zelf te regelen en afgezonderd hielden van genezing. Laten we ze allemaal aan Hem geven die de manier kent om ernaar te kijken zodat ze verdwijnen. Waarheid is Zijn boodschap, waarheid is Zijn les. Het zijn Zijn lessen die God wil dat we leren.Besteed vandaag en in de komende dagen elk uur een beetje tijd aan het oefenen van de les in vergeving, in de vorm die voor die dag is vastgesteld. En probeer die toe te passen op de gebeurtenissen die het uur heeft gebracht, zodat het volgende uur vrij is van het voorgaande. De ketens van de tijd worden op die manier makkelijk losgemaakt. Laat geen enkel uur zijn schaduw werpen op het uur dat volgt, en wanneer dat voorbij is, laat dan alles wat in de loop daarvan is gebeurd, samen daarmee verdwijnen. Zo zul jij ongebonden blijven, in eeuwige vrede binnen de wereld van de tijd.Dit is de les die God jou graag ziet leren: er is een manier om naar elk ding te kijken waardoor dit voor jou een volgende stap wordt naar Hem en naar de verlossing van de wereld. Antwoord op alles wat van verschrikking spreekt als volgt:Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen.Herhaal bij iedere ongerustheid, iedere zorg, en elke vorm van lijden juist deze woorden. En dan heb je de sleutel in handen die de Hemelpoort opent en de Liefde van God de Vader eindelijk naar de aarde omlaagbrengt om haar tot de Hemel te verheffen. God Zelf zal deze laatste stap zetten. Weiger de kleine stapjes niet die Hij jou vraagt naar Hem te zetten.

LES 192Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.Het is je Vaders heilige Wil dat jij Hemzelf compleet maakt, en dat jouw Zelf Zijn heilige Zoon is, voor eeuwig zuiver zoals Hij, uit liefde geschapen en in liefde bewaard, liefde uitbreidend, scheppend in haar naam, voor eeuwig één met God en met jouw Zelf. Maar wat kan zo'n functie betekenen in een wereld vol afgunst, haat en aanval?Daarom heb je een functie in de wereld in haar eigen termen. Want wie kan een taal begrijpen die zijn eenvoudig begrip verre te boven gaat? Vergeving vertegenwoordigt jouw functie hier. Ze is niet Gods schepping, want ze is het middel waarmee onwaarheid ongedaan kan worden gemaakt. En wie zou aan de Hemel vergeving willen schenken? Maar op aarde heb je het middel nodig om illusies los te laten. De schepping wacht louter op jouw terugkeer om te worden erkend, niet om compleet te zijn.Van de schepping valt in deze wereld zelfs geen voorstelling te maken. Ze heeft hier geen betekenis. Vergeving is hetgeen waarmee ze nog het dichtst bij de aarde komen kan. Want in de Hemel ontstaan, heeft ze in het geheel geen vorm. Maar God heeft Iemand geschapen die het vermogen heeft om het totaal vormloze in vorm te vertalen. Wat Hij maakt zijn dromen, maar van een soort zo dicht bij ontwaken, dat het daglicht er al in schijnt, en ogen, die zich al openen, het vreugdevolle schouwspel dat zij bieden aanschouwen.Vergeving beziet mild alles wat onbekend is in de Hemel, ziet het verdwijnen, en laat de wereld achter als een schone, onbeschreven lei waarop het Woord van God de zinloze symbolen die er eerst geschreven stonden, nu vervangen kan. Vergeving is het middel waardoor de angst voor de dood overwonnen wordt, omdat die nu geen hevige aantrekkingskracht meer uitoefent en schuld verdwenen is. Vergeving laat het lichaam zien als wat het is: een eenvoudig leermiddel dat terzijde wordt gelegd wanneer het leren is voltooid, maar hem die leert allerminst verandert.De denkgeest zonder lichaam kan geen vergissingen maken. Hij kan niet denken dat hij sterven zal, of de prooi zal zijn van een genadeloze aanval. Woede wordt onmogelijk en waar blijft dan panische angst? Welke angsten zouden hen nog kunnen bedreigen die de bron van alle aanval, het wezen van leed en de zetel van angst zijn kwijtgeraakt? Alleen vergeving kan de denkgeest ontlasten van de gedachte dat het lichaam zijn thuis is. Alleen vergeving kan de vrede herstellen die God voor Zijn heilige Zoon heeft bestemd. Alleen vergeving kan de Zoon ertoe bewegen weer zijn oog te richten op zijn heiligheid.Wanneer woede verdwenen is, zul je inderdaad ontdekken dat er voor de visie van Christus en de gave van het zien geen offer werd gevraagd, en slechts pijn werd weggenomen van een zieke en gekwelde denkgeest. Is dit onwelkom? Is dit iets om bang voor te zijn? Of is het iets om op te hopen, om dankbaar te begroeten en vol vreugde in ontvangst te nemen? We zijn één en geven daarom niets op. Maar waarlijk is ons alles gegeven door God.Toch hebben we vergeving nodig om te zien dat dit zo is. Zonder haar vriendelijk licht tasten we in het duister rond en gebruiken we ons verstand slechts om onze razernij en aanval te rechtvaardigen. Ons begrip is zo beperkt, dat wat we denken te begrijpen niets anders is dan een uit vergissing voortkomende verwarring. Wij zijn verdwaald in de nevelen van wisselende dromen en angstwekkende gedachten, met onze ogen stijf dichtgeknepen tegen het licht, en onze denkgeest druk bezig met het aanbidden van wat er niet is.Wie kan opnieuw in Christus geboren worden dan hij die ieder die hij ziet, aan wie hij denkt, of die hij zich voorstelt, vergeven heeft? Wie zou bevrijd kunnen worden terwijl hij nog iemand gevangen houdt? Een cipier is niet vrij, want hij zit samen met zijn gevangene vast. Hij moet ervoor zorgen dat die niet ontsnapt en dus brengt hij zijn tijd door met de wacht over hem te houden. De tralies die hem beperken worden de wereld waarin zijn cipier leeft, samen met hem. En van zijn vrijheid hangt de weg naar bevrijding voor hen beiden af.Houd daarom niemand gevangen. Bevrijd in plaats van te binden, want zo word jij bevrijd. De manier is eenvoudig. Telkens wanneer je een steek van woede voelt, besef dan dat je een zwaard boven je eigen hoofd houdt. En het zal vallen of afgewend worden, naargelang je verkiest veroordeeld te worden of vrij te zijn. Op die manier vertegenwoordigt ieder die jou in de verleiding lijkt te brengen om kwaad te worden, jouw verlosser uit de kerker van de dood. En dus ben je hem dank verschuldigd in plaats van pijn.Wees vandaag genadig. De Zoon van God verdient jouw genade. Hij is het die jou vraagt de weg naar de vrijheid nu te aanvaarden. Weiger het hem niet. De Liefde die Zijn Vader hem betoont behoort jou toe. Jouw functie hier op aarde is slechts dat je hem vergeeft, opdat je hem weer als jouw Identiteit aanvaardt. Hij is zoals God hem geschapen heeft. En jij bent wat hij is. Vergeef hem nu zijn zonden en je zult zien dat je één met hem bent.

LES 191Ik ben de heilige Zoon van God Zelf.Dit is jouw bevrijdingsverklaring van onderworpenheid aan de wereld. En hiermee wordt ook heel de wereld bevrijd. Je ziet niet wat je gedaan hebt door de wereld de rol te geven van cipier van de Zoon van God. Wat zou ze anders kunnen zijn dan kwaadaardig en bang, voor schaduwen bevreesd, bestraffend en barbaars, alle redelijkheid ontberend, blind, en waanzinnig van haat?Wat deed je dat dit jouw wereld zou moeten zijn? Wat deed je dat dit is wat jij ziet? Ontken je eigen Identiteit en dit is wat overblijft. Je ziet chaos en verkondigt dat jij dat zelf bent. Er is geen tafereel dat verzuimt hier voor jou van te getuigen. Er is geen klank die niet spreekt van broosheid in en buiten jou, geen ademhaling die je niet dichter bij de dood lijkt te brengen, geen hoop die je koestert die niet in tranen zal vergaan.Ontken je eigen Identiteit, en je zult niet ontsnappen aan de waanzin die geleid heeft tot deze vreemde, onnatuurlijke en spookachtige gedachte die de schepping bespot en God uitlacht. Ontken je eigen Identiteit, en je valt in je eentje het universum aan, zonder vriend, een nietig stofdeeltje tegenover de legioenen van je vijanden. Ontken je eigen Identiteit, en kijk naar het kwaad, de zonde en de dood, en zie hoe de wanhoop elk greintje hoop uit je vingers graait, en jou met niets achterlaat dan de wens te sterven.Maar wat is het anders dan een spel dat je speelt, waarin Identiteit kan worden ontkend? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Al het andere behalve dit ene geloven is je reinste dwaasheid. In deze ene gedachte wordt iedereen bevrijd. In deze ene waarheid zijn alle illusies verdwenen. In dit ene feit wordt verkondigd dat zondeloosheid voor eeuwig deel uitmaakt van alles, de binnenste kern is van het bestaan ervan en zijn waarborg voor onsterfelijkheid.Laat slechts het idee van vandaag een plaats vinden te midden van jouw gedachten en je bent ver uitgestegen boven de wereld en boven alle wereldse gedachten die haar gevangen houden. En vanuit dit veilige ontsnappingsoord zul je terugkeren en haar bevrijden. Want hij die zijn ware Identiteit aanvaarden kan is waarlijk verlost. En zijn verlossing is het geschenk dat hij iedereen geeft, uit dankbaarheid jegens Hem die de weg wees naar het geluk dat zijn hele perspectief op de wereld heeft veranderd.Eén heilige gedachte zoals deze en je bent vrij: jij bent de heilige Zoon van God Zelf. En met deze heilige gedachte leer je tevens dat jij de wereld hebt bevrijd. Je hoeft de wereld niet op een wrede manier te gebruiken en dan deze barbaarse behoefte erin te zien. Je bevrijdt haar van jouw gevangenschap. Je zult geen vernietigend beeld zien van jezelf terwijl je met angst en beven door de wereld gaat, en de wereld zich in doodsstrijd kronkelt omdat jouw angsten het doodsstempel op haar hart hebben gedrukt.Wees vandaag blij hoe uiterst makkelijk de hel ongedaan wordt gemaakt. Je hoeft jezelf alleen te zeggen:Ik ben de heilige Zoon van God Zelf. Ik kan niet lijden, ik kan geen pijn hebben, ik kan geen verlies lijden, noch nalaten alles te doen wat verlossing me vraagt.En met die gedachte is alles waar je naar kijkt totaal veranderd.Een wonder heeft alle oeroude, donkere spelonken verlicht waar doodsrituelen weerklonken sinds het begin van de tijd. Want de tijd heeft zijn greep op de wereld verloren. De Zoon van God is gekomen in heerlijkheid, om de verlorenen te redden, de hulpelozen te verlossen, en de wereld de gave van zijn vergeving te schenken. Wie zou de wereld als donker en zondig kunnen zien, wanneer Gods Zoon eindelijk opnieuw gekomen is om haar te bevrijden?Jij die jezelf als zwak en broos ziet, met vergeefse verwachtingen en verwoeste dromen, slechts geboren om te sterven, te huilen en pijn te lijden, luister hiernaar: alle macht op aarde en in de Hemel is jou gegeven. Er is niets wat jij niet kunt doen. Je speelt het spel van de dood, speelt dat je hulpeloos bent, jammerlijk verklonken aan ontbinding en verval in een wereld die jou geen genade betoont. Maar als jij haar genade verleent, zal haar genade op jou stralen.Laat dan de Zoon van God uit zijn slaap ontwaken en, terwijl hij zijn heilige ogen opent, opnieuw terugkeren om de wereld te zegenen die hij heeft gemaakt. Ze begon in dwaling, maar ze zal eindigen als de weerspiegeling van zijn heiligheid. En hij zal niet meer slapen en dromen van de dood. Sluit je dus vandaag bij mij aan. Jouw glorie is het licht dat de wereld verlost. Houd verlossing niet langer tegen. Kijk naar de wereld om je heen en zie het lijden daar. Is jouw hart niet bereid je vermoeide broeders rust te brengen?Ze moeten op jouw eigen bevrijding wachten. Ze blijven geketend, tot jij vrij bent. Ze kunnen de genade van de wereld niet zien, tot jij die in jezelf vindt. Ze lijden pijn, tot jij de greep die pijn op jou heeft, verworpen hebt. Ze sterven, tot jij je eigen eeuwige leven aanvaardt. Jij bent de heilige Zoon van God Zelf. Herinner je dit, en heel de wereld is vrij. Herinner je dit, en Hemel en aarde zijn één.

LES 190Ik kies de vreugde van God in plaats van pijn.Pijn is een verkeerd perspectief. Wanneer ze in enige vorm ervaren wordt is dat een bewijs van zelfbedrog. Ze is in het geheel geen feit. Ze neemt geen vorm aan die niet zal verdwijnen als die juist wordt bezien. Want pijn verkondigt dat God wreed is. Hoe zou ze in enige vorm werkelijk kunnen zijn? Ze getuigt van de haat van God de Vader jegens Zijn Zoon, van de zondigheid die Hij in hem ziet en Zijn waanzinnig verlangen naar wraak en dood.Kunnen zulke projecties bevestiging vinden? Kunnen ze iets anders zijn dan totaal onwaar? Pijn is slechts een getuige van de vergissingen die de Zoon maakt in wat hij denkt dat hij is. Het is een droom van wrede vergelding voor een misdaad die onmogelijk kan zijn begaan, voor een aanval op wat totaal onaantastbaar is. Het is een nachtmerrie over verlating door een Eeuwige Liefde, die niet bij machte is de Zoon te verlaten die Zij uit liefde geschapen heeft.Pijn is een teken dat illusies op de troon zitten in plaats van de waarheid. Ze toont aan dat God verloochend wordt, verward met angst, en gezien als dwaas en verrader van Zichzelf. Als God werkelijk is, is er geen pijn. Als pijn werkelijk is, is er geen God. Want wraak maakt geen deel uit van liefde. En angst, die liefde ontkent en pijn gebruikt om te bewijzen dat God dood is, heeft laten zien dat de dood de overwinnaar van het leven is. Het lichaam is de Zoon van God, bederfelijk in de dood, en even sterfelijk als de Vader die hij gedood heeft.Laat zulke dwaasheid rusten in vrede! De tijd is gekomen om te lachen om zulke waanzinnige ideeën. Het is niet nodig om ze als barbaarse misdaden of geheime zonden met zware gevolgen te beschouwen. Wie anders dan een krankzinnige kan ze opvatten als oorzaak van iets? Pijn, hun getuige, is even dwaas als zij en hoeft evenmin te worden gevreesd als de waanzinnige illusies die ze beschermt en waarvan ze probeert te bewijzen dat ze nog altijd waar zijn.Het zijn alleen jouw gedachten die je pijn bezorgen. Niets buiten je denkgeest kan jou op enigerlei wijze schaden of verwonden. Er is geen oorzaak buiten jezelf die op je neer kan komen en bedruktheid kan brengen. Niemand anders dan jij beïnvloedt jou. Er is niets ter wereld dat de macht heeft jou ziek, bedroefd, zwak of fragiel te maken. Maar jij bent het die de macht heeft alle dingen die je ziet de baas te zijn door eenvoudig te herkennen wat jij bent. Wanneer jij ziet dat ze onschadelijk zijn, zullen ze jouw heilige wil als de hunne aanvaarden. En wat als beangstigend werd gezien, wordt nu een bron van onschuld en heiligheid.Mijn heilige broeder, denk eens een moment hieraan: de wereld die jij ziet doet niets. Ze heeft absoluut geen gevolgen. Ze is slechts de weergave van jouw gedachten. En ze zal volkomen veranderen zodra jij besluit je denken te veranderen en jij de vreugde van God kiest als wat jij werkelijk verlangt. Jouw Zelf straalt in deze heilige vreugde, voor eeuwig en altijd onveranderd, onveranderlijk, onveranderbaar. En zou jij een klein hoekje van je denkgeest zijn eigen erfgoed ontzeggen, en het behouden als hospitaal voor pijn, een verziekte plaats waar levende wezens uiteindelijk moeten heengaan om te sterven?De wereld lijkt je misschien pijn te bezorgen. En toch heeft de wereld, zelf oorzaakloos, niet de macht te veroorzaken. Zelf een gevolg, kan ze geen gevolgen hebben. Zelf een illusie, is ze wat jij wenst. Jouw ijdele wensen tonen zich in haar pijnen. Jouw vreemde verlangens bezorgen haar boze dromen. Jouw doodsgedachten omhullen haar met angst, maar in jouw milde vergeving lééft ze.Pijn is het idee van kwaad dat vorm aanneemt en een ravage aanricht in jouw heilige denkgeest. Pijn is het losgeld dat jij graag betaald hebt om niet vrij te zijn. In pijn is de Zoon die Hij liefheeft aan God ontzegd. In pijn lijkt angst te zegevieren over liefde, en tijd de eeuwigheid en de Hemel te vervangen. En de wereld wordt een wreed en bitter oord waar leed heerst en kleine vreugden wijken voor de hevige aanval van gruwelijke pijn die erop loert om alle vreugde in ellende te smoren.Leg je wapens neer en ga zonder verdediging de stille plaats binnen waar de hemelse vrede alles tenslotte in stilte bewaart. Leg alle gedachten aan gevaar en angst af. Laat geen aanval met jou mee naar binnen gaan. Leg het wrede zwaard des oordeels neer dat je tegen je eigen keel houdt, en stop de vernietigende aanslagen waarmee jij je heiligheid probeert te verbergen.Hier zul je inzien dat er geen pijn is. Hier behoort de vreugde van God jou toe. Dit is de dag waarop het jou gegeven is de les te begrijpen die heel de kracht van de verlossing bevat. Het is deze: pijn is illusie, vreugde werkelijkheid. Pijn is niets dan slaap, vreugde is ontwaken. Pijn is bedrog, alleen vreugde is waarheid.En zo maken we opnieuw de enige keuze die ooit kan worden gemaakt: we kiezen tussen illusies en waarheid, tussen pijn en vreugde, tussen hel en Hemel. Laat onze dankbaarheid jegens onze Leraar ons hart vervullen, nu we vrij zijn onze vreugde te kiezen in plaats van pijn, onze heiligheid in plaats van zonde, de vrede van God in plaats van strijd, en het licht van de Hemel in plaats van de duisternis van de wereld.

Terug van eigenlijk niet weggeweest: de handelstarieven. Want inmiddels zijn de drie maanden van Trump verstreken en moeten er deals worden gesloten. Gaat dit lukken en wat betekent dit voor beleggers? En waarom gaan er eigenlijk zo weinig bedrijven naar de beurs? En tot slot blikt Simon ook alvast vooruit op het naderende cijferseizoen. Dagelijkse updates, uitgebreide analyses, inspiratie voor duurzaam beleggen en meer info bij deze podcast vind je op: ing.nl/beursnieuws. Beleggen brengt risico's met zich mee. Je kunt je inleg of een deel hiervan verliezen.

LES 189Ik voel de Liefde van God nu in mij.Er is een licht in jou dat de wereld niet kan zien. En met haar ogen zul jij dit licht niet waarnemen, want je wordt door de wereld verblind. Toch heb je ogen om het te zien. Het is er om door jou te worden aanschouwd. Het werd niet in jou geplaatst om voor jouw blik verborgen te blijven. Dit licht is een weerspiegeling van de gedachte die we nu oefenen. De Liefde van God in je voelen is de wereld met nieuwe ogen zien, stralend van onschuld, bezield van hoop en gezegend met volmaakte goedheid en liefde.Wie zou in zo'n wereld angst kunnen voelen? Ze verwelkomt jou, verheugt zich dat jij gekomen bent, en zingt jouw lof terwijl ze je behoedt voor elke vorm van gevaar en pijn. Ze biedt jou een warm en vriendelijk thuis waar je een poosje kunt verblijven. Ze zegent jou de hele dag door en waakt gedurende de nacht als een stille bewaker van jouw heilige slaap. Ze ziet verlossing in je en beschermt het licht in jou waar ze haar eigen licht in ziet. Ze biedt jou haar bloemen en haar sneeuw, in dankbaarheid voor jouw welwillendheid.Dit is de wereld die door de Liefde van God wordt geopenbaard. Ze verschilt zo van de wereld die jij ziet door ogen die verduisterd zijn door boosaardigheid en angst, dat de een de ander logenstraft. Slechts één kan er überhaupt worden waargenomen. De ander is totaal zonder betekenis. Een wereld waarin vergeving alles beschijnt, en vrede iedereen haar milde licht schenkt, is ondenkbaar voor hen die een wereld van haat zien die uit aanval voortkomt, klaar om wraak te nemen, te moorden en te vernietigen.Toch is de wereld van de haat even onzichtbaar en ondenkbaar voor hen die Gods Liefde in zich voelen. Hun wereld weerspiegelt de rust en vrede die in hen straalt, de zachtmoedigheid en onschuld die ze om zich heen zien, de vreugde waarmee ze naar buiten kijken vanuit de oneindige bronnen van vreugde binnenin. Wat ze in zich hebben gevoeld dat aanschouwen ze, en ze zien overal de onbetwistbare weerspiegeling daarvan.Wat zou jij willen zien? De keuze is aan jou. Maar leer deze wet van het zien en laat je denkgeest die niet vergeten: je zult datgene buiten je zien wat je vanbinnen voelt. Als haat een plek vindt in je hart, zul je een beangstigende wereld zien, die de dood wreed in zijn scherpgepunte, knokige vingers houdt. Als je de Liefde van God in je voelt, zul je op een wereld van genade en liefde uitkijken.Vandaag gaan we aan illusies voorbij wanneer we proberen te komen tot wat waar is in ons, en wij daarvan de alomvattende tederheid voelen, de Liefde die weet dat wij even volmaakt zijn als zijzelf, en het zicht dat het geschenk aan ons is van die Liefde. Vandaag leren wij de weg. Hij is even veilig als de Liefde zelf waarheen hij ons voert. Want de eenvoud daarvan vermijdt de valstrikken die de dwaze kronkels van de schijnredeneringen van de wereld alleen maar helpen verbergen.Doe eenvoudig dit: wees stil en leg alle gedachten terzijde over wat jij bent en wat God is, alle ideeën die je hebt geleerd ten aanzien van de wereld, alle beelden die je hebt van jezelf. Maak je denkgeest leeg van alles waarvan hij denkt dat het waar of onwaar, goed of slecht is, van iedere gedachte die hij waardevol acht en van alle ideeën waarvoor hij zich schaamt. Houd vast aan niets. Breng geen enkele gedachte met je mee die het verleden je heeft geleerd, en geen enkele overtuiging die je vroeger ooit aan wat ook hebt ontleend. Vergeet deze wereld, vergeet deze cursus, en kom met volkomen lege handen tot jouw God.Is Hij het niet die de weg naar jou kent? Jij hoeft de weg naar Hem niet te kennen. Jouw aandeel bestaat eenvoudig hierin dat je alle belemmeringen die jij tussen de Zoon en God de Vader hebt geplaatst, rustig en voor eeuwig laat wegnemen. God zal Zijn deel doen, als vreugdevol en onmiddellijk antwoord hierop. Vraag en ontvang. Maar stel geen eisen, en wijs God ook niet de weg waarlangs Hij jou zou moeten verschijnen. De manier om Hem te bereiken is eenvoudig Hem te laten zijn. Want op die manier wordt ook jouw werkelijkheid verkondigd.En dus kiezen we vandaag niet de weg waarlangs wij tot Hem gaan. Maar we kiezen er wel voor Hem te laten komen. En met deze keuze rusten we. En in ons kalme hart en onze open denkgeest zal Zijn Liefde zich vanzelf een weg banen. Wat niet ontkend is, is zeker daar, mits het waar is, en kan zeker worden bereikt. God kent Zijn Zoon en kent de weg naar hem. Hij heeft Zijn Zoon niet nodig om Hem te wijzen hoe Hij Zijn weg vinden moet. Door iedere geopende deur schijnt Zijn Liefde, vanuit haar huis in het innerlijk, naar buiten, en verlicht de wereld in onschuld.Vader, wij kennen de weg naar U niet. Maar we hebben geroepen en U heeft ons geantwoord. We zullen geen hindernissen opwerpen. De wegen der verlossing zijn niet de onze, want ze behoren U toe. En we wenden ons tot U om die te vinden. Onze handen zijn open om Uw gaven te ontvangen.We hebben geen gedachten die we los van U denken, en koesteren geen overtuigingen over wat we zijn of Wie ons geschapen heeft. Uw weg is het die wij willen vinden en volgen. En we vragen louter dat Uw Wil, die ook de onze is, geschiede in ons en in de wereld, opdat zij nu een deel van de Hemel wordt. Amen.

LES 188De vrede van God straalt nu in mij.Waarom wachten op de Hemel? Zij die het licht zoeken bedekken slechts hun ogen. Het licht is nú in hen. Verlichting is slechts een herkenning, en allerminst een verandering. Het licht is niet van deze wereld, maar ook jij die het licht in je draagt bent hier een vreemde. Het licht kwam met jou mee vanuit je geboortehuis en is bij je gebleven, omdat het jou eigen is. Het is het enige wat jij met je meebrengt van Hem die jouw Oorsprong is. Het straalt in jou, omdat het je huis verlicht, en leidt je terug naar waar het vandaan gekomen is en waar jij thuis bent.Dit licht kan niet verloren gaan. Waarom wachten om het in de toekomst te vinden, of geloven dat het al verloren is, of er nooit is geweest? Het kan zo gemakkelijk worden gezien, dat argumenten die bewijzen dat het er niet is lachwekkend worden. Wie kan de aanwezigheid ontkennen van wat hij in zichzelf aanschouwt? Het is niet moeilijk om naar binnen te kijken, want daar begint alle visie. Er is geen waarneming, zij het van dromen of van een waarachtiger Bron, die niet slechts de schaduw is van wat door innerlijke visie wordt gezien. Daar begint waarneming en daar eindigt ze. Dit is haar enige bron.De vrede van God straalt nu in jou, en breidt zich vanuit jouw hart over heel de wereld uit. Ze houdt stil om al wat leeft te liefkozen en laat er een zegen achter die voor eeuwig en altijd blijft. Wat zij geeft moet eeuwig zijn. Ze neemt alle gedachten weg aan wat kortstondig en nietswaardig is. Ze schenkt vernieuwing aan alle vermoeide harten en verlicht alle visie waar ze langsgaat. Al haar geschenken worden aan iedereen gegeven en iedereen is eensgezind in zijn dank aan jou, jij die geeft en die ontvangen hebt.Deze stralende gloed in je denkgeest herinnert de wereld aan wat ze vergeten is, en de wereld schenkt aan jou evenzeer de herinnering terug. Van jou straalt verlossing uit met onmetelijke giften, gegeven en teruggegeven. Aan jou, de gever van het geschenk, zegt God Zelf dank. En door Zijn zegen schijnt het licht in jou helderder, en vermeerdert zo de geschenken die jij de wereld te bieden hebt.De vrede van God kan nooit worden ingedamd. Wie haar in zichzelf herkent, moet haar wel geven. En het middel om haar te geven ligt in zijn inzicht. Hij vergeeft omdat hij de waarheid in zichzelf heeft herkend. De vrede van God straalt nu in jou, en in al wat leeft. In stilte wordt ze universeel erkend. Want wat jouw innerlijke visie beziet is jouw waarneming van het universum.Zit rustig en sluit je ogen. Het licht binnenin jou is toereikend. Dit alleen heeft het vermogen jou de gave van het zicht te schenken. Sluit de buitenwereld buiten en laat je gedachten zich naar de vrede vanbinnen spoeden. Ze kennen de weg. Want oprechte gedachten, onbezoedeld door de droom van wereldse dingen buiten jou, worden de heilige boodschappers van God Zelf.Deze gedachten denk je met Hem. Ze herkennen hun thuis. En ze wijzen met zekerheid naar hun Bron, waar God de Vader en de Zoon één zijn. Gods vrede straalt ze toe, maar ze blijven ook noodzakelijkerwijs bij jou, want ze werden in jouw denkgeest geboren, zoals de jouwe in die van God geboren werd. Ze leiden jou terug naar de vrede, vanwaar zij gekomen zijn, alleen om jou eraan te herinneren hoe jij terug moet keren.Ze slaan acht op de Stem van je Vader, wanneer jij weigert te luisteren. En ze moedigen jou zachtmoedig aan Zijn Woord over wat jij bent te aanvaarden, in plaats van schaduwen en fantasieën. Ze herinneren je eraan dat jij de medeschepper bent van al wat leeft. Want zoals de vrede van God in jou straalt, zo moet ze ook daarop haar stralen werpen.We oefenen vandaag om tot het licht in ons te naderen. We nemen onze dwalende gedachten en brengen ze met zachtheid terug naar waar ze gaan overeenstemmen met alle gedachten die we delen met God. We zullen ze niet laten afdwalen. We laten ze door het licht in onze denkgeest naar huis toe leiden. We hebben ze verraden door ze te gebieden van ons weg te gaan. Maar nu roepen we ze terug en wassen ze schoon van vreemde verlangens en warrige wensen. We geven ze de heiligheid van hun erfgoed terug.Zo wordt onze denkgeest tegelijk met ze hersteld, en we erkennen dat de vrede van God nog altijd in ons straalt en van ons uitstraalt naar al wat leeft en ons leven deelt. We zullen alles en iedereen vergeven en heel de wereld vrijspreken van wat we dachten dat ze ons had aangedaan. Want wij zijn het die de wereld maken zoals we die willen hebben. Nu kiezen we ervoor dat ze onschuldig is, vrij van zonde en open voor verlossing. En we leggen er onze verlossende zegen op, terwijl we zeggen:De vrede van God straalt nu in mij.Laat in die vrede al wat leeft zijn stralen op mij werpen, en laat mij alles zegenen met het licht in mij.

Kijk jij weleens in de spiegel na je zwangerschap en vraag je je af of die ‘oude jij' nog terugkomt? In deze aflevering neem ik je mee in mijn persoonlijke reis door het moederschap, zwangerschappen, en alles wat dat fysiek, emotioneel én mentaal met je doet.Ik deel openhartig waarom ik geloof dat jouw lichaam na een zwangerschap niet afgetakeld hoeft te zijn. Hoe je met liefde voor jezelf, stap voor stap weer terug kunt komen in je kracht, fitheid en energie. Je hoort waarom de laatste zwangerschapskilo's niet vanzelf verdwijnen, welke rol voeding en hormonen hierbij spelen, én hoe ik na vier voldragen zwangerschappen, tien jaar lang onafgebroken borstvoeding te geven en meerdere miskramen weer sterker werd dan ooit.Je hoort je onder andere:Waarom het normaal is dat je lijf verandert na een zwangerschap, en hoe je daar mild én krachtig mee omgaatHoe voeding, eiwit, en het begrijpen van je hormonen essentieel zijn om weer fit te wordenWat de impact kan zijn van een vegetarisch of veganistisch eetpatroon tijdens en na je zwangerschap, en wat ik daar zelf van heb geleerd.Praktische tips over herstel, mindset en het voorkomen van schaarste in je lijf (zowel fysiek als emotioneel)Laat je inspireren en ontdek dat moeder worden niet het eindstation is van een fitte, gezonde versie van jezelf. Je kunt je lichaam opnieuw leren kennen, voeden en versterken

LES 187Ik zegen de wereld, want ik zegen mijzelf.Niemand kan geven, tenzij hij heeft. In feite is geven het bewijs van hebben. We maakten dit al eerder duidelijk. Dit is niet wat het schijnbaar zo moeilijk te geloven maakt. Niemand kan in twijfel trekken dat je eerst moet bezitten wat je wilt geven. Het is de tweede stap waarin de wereld en werkelijke waarneming verschillen. Wanneer je had en hebt gegeven, dan beweert de wereld dat je verloren hebt wat je bezat. De waarheid stelt dat geven zal vermeerderen wat je bezit.Hoe is dit mogelijk? Want het is zeker dat als je iets eindigs weggeeft, de ogen van je lichaam het niet als het jouwe zullen zien. Maar we hebben geleerd dat dingen slechts staan voor de gedachten waardoor ze zijn gemaakt. En het ontbreekt jou niet aan bewijs dat wanneer je ideeën weggeeft, jij ze in je eigen denkgeest versterkt. Misschien is de vorm waarin de gedachte lijkt te verschijnen, bij het geven veranderd. Toch moet ze terugkeren naar hem die geeft. Ook kan de vorm die ze aanneemt niet minder aanvaardbaar zijn. Die zal zeker meer aanvaardbaar zijn.Ideeën moeten jou eerst toebehoren, voordat je ze geeft. Als jij de wereld wilt verlossen, moet jij eerst verlossing aanvaarden voor jezelf. Maar je zult niet geloven dat dit is gebeurd voordat jij de wonderen ziet die ze brengt aan ieder die jij ziet. Hiermee wordt het idee van geven verhelderd en krijgt het betekenis. Nu kun je zien dat door jouw geven je voorraad toegenomen is.Bescherm alle dingen die jij van waarde acht door ze weg te geven, en je bent er zeker van dat je ze nooit kwijt zult raken. Wat je dacht dat je niet had blijkt daardoor het jouwe te zijn. Maar hecht geen waarde aan de vorm ervan. Want die zal mettertijd veranderen en onherkenbaar worden, hoezeer je ook probeert die veilig te stellen. Geen vorm is blijvend. Het is de gedachte achter de vorm der dingen die onveranderlijk leeft.Geef met vreugde. Je kunt er alleen maar bij winnen. De gedachte blijft en neemt toe in kracht, naarmate ze door geven wordt versterkt. Gedachten breiden zich uit naargelang ze worden gedeeld, want ze kunnen niet verloren gaan. Er is geen gever en ontvanger in de zin van de voorstelling die de wereld zich daarvan maakt. Er is een gever die behoudt, en een ander die eveneens zal geven. En beiden zullen beslist bij deze uitwisseling winnen, want ieder zal de gedachte in die vorm bezitten die hem het meest behulpzaam is. Wat hij schijnt te verliezen is altijd iets wat hij van minder waarde acht dan dat wat zeker aan hem zal worden teruggegeven.Vergeet nooit dat je alleen geeft aan jezelf. Wie begrijpt wat geven betekent, moet lachen om het idee van offers brengen. Ook zal hij zeker de vele vormen herkennen die offeren aan kan nemen. Hij lacht eveneens om pijn en verlies, om ziekte en verdriet, om armoe, honger en de dood. Hij ziet in dat offeren het ene idee blijft dat achter dit alles staat, en in zijn milde lachen wordt dit alles genezen.Een illusie die is doorzien, moet verdwijnen. Accepteer geen lijden en je neemt het idee van lijden weg. Jouw zegen rust op ieder die lijdt wanneer jij ervoor kiest alle lijden te zien als wat het is. Het idee van iets offeren doet alle vormen ontstaan die lijden lijkt aan te nemen. En een offer brengen is zo'n dwaze gedachte dat het gezond verstand die onmiddellijk verwerpt.Geloof nooit dat je een offer kunt brengen. Er is geen plaats voor een offer in iets wat enige waarde heeft. Als de gedachte opkomt bewijst alleen al de aanwezigheid ervan dat er een vergissing is ontstaan die om correctie vraagt. Jouw zegen zal die corrigeren. Eerst aan jou gegeven, staat die nu ook jou ter beschikking om te geven. Geen vorm van offeren en lijden kan lang standhouden ten overstaan van iemand die vergeven en zichzelf gezegend heeft.De lelies die je broeder jou aanbiedt worden op jouw altaar gelegd, met die welke jij hem geeft ernaast. Wie zou kunnen huiveren om naar zo'n prachtige heiligheid te kijken? De grote illusie van de angst voor God vervalt tot niets tegenover de zuiverheid die jij hier zult zien. Wees niet bang om te kijken. De zegenrijke gelukzaligheid die jij zult aanschouwen, zal elke gedachte aan vorm wegnemen en in plaats daarvan de volmaakte gave voor eeuwig daar achterlaten, om voor eeuwig toe te nemen, eeuwig de jouwe, eeuwig weggegeven.Nu zijn we één in gedachte, want angst is voorbij. En hier, voor het altaar van één God, één Vader, één Schepper en één Gedachte, staan we samen als één Zoon van God. Niet afgescheiden van Hem die onze Oorsprong is, niet verwijderd van één broeder die deel uitmaakt van ons ene Zelf, waarvan de onschuld ons allen als één verenigd heeft, zijn we met gelukzaligheid gezegend en geven we zoals we ontvangen. De Naam van God ligt ons op de lippen. En wanneer we naar binnen kijken, zien we de zuiverheid van de Hemel stralen in onze weerspiegeling van de Liefde van onze Vader.Nu zijn we gezegend, en nu zegenen we de wereld. Wat we gezien hebben, willen we uitbreiden, want we willen het overal zien. We willen het in iedereen zien stralen met de glans van Gods genade. We willen dat het aan niets wat we zien onthouden wordt. En om te garanderen dat dit heilige zicht inderdaad het onze is, geven we het aan alles wat we zien. Want waar we het zien, zal het ons worden teruggegeven in de vorm van lelies die we op ons altaar kunnen leggen, om het tot een huis te maken voor de Onschuld zelf die in ons woont en ons Zijn Heiligheid als de onze schenkt.

LES 186De verlossing van de wereld hangt af van mij.Dit is de uitspraak die alle arrogantie eens uit elke denkgeest weg zal nemen. Dit is de gedachte van ware nederigheid, die geen andere functie als de jouwe neemt dan degene die jou gegeven is. Het brengt jouw aanvaarding van een jou toegewezen taak met zich mee, zonder aan te dringen op een andere rol. Het velt geen oordeel over de juiste rol voor jou. Het erkent slechts dat de Wil van God op aarde zowel als in de Hemel is geschied. Het verenigt elke wil op aarde in het hemelse plan om de wereld te verlossen en haar terug te voeren tot de hemelse vrede.Laten we onze functie niet bestrijden. Wij hebben die niet vastgesteld. Ze is niet ons idee. De middelen waarmee ze volmaakt zal worden vervuld, zijn ons gegeven. Het enige wat ons wordt gevraagd is dat wij onze taak in oprechte nederigheid aanvaarden en niet met zelfmisleidende arrogantie ontkennen dat we die waardig zijn. Wat ons te doen gegeven is, daartoe hebben we de kracht. Onze denkgeest is volmaakt toegerust om de taak op zich te nemen die ons is toegewezen door Iemand die ons goed kent.Het idee van vandaag lijkt misschien heel ontnuchterend, totdat je de betekenis ervan ziet. Al wat het zegt is dat jouw Vader Zich jou nog steeds herinnert en je het volmaakte vertrouwen schenkt dat Hij in jou heeft als Zijn Zoon. Het vraagt niet dat je op enigerlei wijze anders bent dan jij bent. Wat zou nederigheid anders kunnen vragen dan dit? En wat zou arrogantie anders kunnen weigeren dan dit? Vandaag zullen we ons niet aan onze opdracht onttrekken met de schoonschijnende reden dat bescheidenheid geweld wordt aangedaan. Het is trots om de Roep namens God Zelf te willen ontkennen.Alle valse nederigheid leggen we vandaag naast ons neer, zodat we kunnen luisteren naar Gods Stem, die ons onthult wat Hij ons wil laten doen. We twijfelen niet aan onze geschiktheid voor de functie die Hij ons aanbieden zal. We zijn er alleen zeker van dat Hij onze krachten, onze wijsheid en onze heiligheid kent. En als Hij ons waardig acht, dan zijn we dat. Het is slechts arrogantie om er anders over te oordelen.Er is één manier, en slechts één, om te worden bevrijd uit de gevangenschap die jouw plan om te bewijzen dat het onware waar is, jou heeft gebracht. Accepteer in plaats daarvan het plan dat jij niet hebt gemaakt. Oordeel niet over jouw waarde daarvoor. Als Gods Stem jou verzekert dat de verlossing jouw aandeel nodig heeft en dat het grote geheel van jou afhankelijk is, wees er dan zeker van dat dit zo is. De hoogmoedigen moeten zich wel vastklampen aan woorden, bang als ze zijn die te overstijgen en iets te ervaren wat hun standpunt zou kunnen tarten. Maar de nederigen zijn vrij om de Stem te horen die hun zegt wat ze zijn en wat hun te doen staat.Arrogantie maakt een beeld van jezelf dat niet werkelijk is. Het is dit beeld dat huivert en in doodsangst terugdeinst wanneer de Stem namens God jou verzekert dat jij de kracht, de wijsheid en de heiligheid bezit om alle beelden te overstijgen. Jij bent niet zwak, zoals het beeld van jezelf dat is. Jij bent niet onwetend en hulpeloos. Zonde kan de waarheid in jou niet bezoedelen en ellende kan niet dichtbij Gods heilige woning komen.Dit alles verkondigt jou de Stem namens God. En terwijl Hij spreekt, siddert het beeld en probeert het de bedreiging die het niet kent aan te vallen, terwijl het zijn fundament voelt afbrokkelen. Laat het los. De verlossing van de wereld hangt af van jou en niet van dit hoopje stof. Wat kan het de heilige Zoon van God vertellen? Waarom zou hij er zich überhaupt om bekommeren?En zo vinden we onze vrede. We zullen de functie aanvaarden die God ons gegeven heeft, want alle illusies berusten op de eigenaardige overtuiging dat we voor onszelf een andere kunnen maken. Onze eigengemaakte rollen zijn wisselend en lijken te variëren van rouwdrager tot de extatische gelukzaligheid van liefde en liefhebben. We kunnen lachen of huilen, en de dag begroeten met open armen of met tranen. Ons diepste wezen schijnt te veranderen wanneer we duizend stemmingswisselingen ervaren en onze emoties ons hoog verheffen, of ons in wanhoop neersmakken op de grond.Is dit de Zoon van God? Zou Hij zo'n instabiliteit kunnen scheppen en dat Zoon noemen? Hij die onveranderlijk is deelt Zijn eigenschappen met Zijn schepping. Alle beelden die Zijn Zoon lijkt te maken, hebben geen effect op wat hij is. Ze dwarrelen door zijn denkgeest als door de wind opgewaaide bladeren die een ogenblik een patroon vormen, uit elkaar vallen, zich hergroeperen en wegvliegen. Of als luchtspiegelingen die boven een woestijn worden gezien, oprijzend uit het stof.Deze schimmige beelden zullen verdwijnen en je denkgeest onbeneveld en sereen achterlaten, wanneer jij de functie accepteert die jou gegeven is. De beelden die je maakt laten alleen tegenstrijdige doelen ontstaan die vergankelijk en vaag, onzeker en meerduidig zijn. Wie zou standvastig in zijn pogingen kunnen zijn, en zijn energie en geconcentreerde volharding op zulke doelen kunnen richten? De functies die de wereld hoogacht, zijn zo onzeker dat ze op hun zekerst minstens tien keer per uur veranderen. Welke hoop is er dat er bij zulke doelen iets kan worden gewonnen?In liefdevolle tegenstelling daarmee onderscheidt zich, zo zeker als de zon elke morgen terugkeert om de nacht te verjagen, helder en geheel ondubbelzinnig de jou waarlijk gegeven functie. Over de gegrondheid daarvan bestaat geen twijfel. Ze komt van Iemand die geen vergissingen kent, en Zijn Stem is zeker van Haar boodschappen. Die zullen niet veranderen, noch tegenstrijdig zijn. Ze wijzen alle naar één doel, een dat jij kunt bereiken. Jouw plan is misschien onmogelijk, maar dat van God kan nooit mislukken, omdat het in Hem zijn Oorsprong vindt.Doe zoals Gods Stem aangeeft. En als die iets van jou vraagt wat onmogelijk lijkt, denk er dan aan Wie het is die vraagt, en wie het is die weigert. Overweeg dan dit: wie heeft het ‘t meest waarschijnlijk bij het rechte eind? De Stem die namens de Schepper van alle dingen spreekt, die alle dingen precies kent zoals ze zijn, of een vervormd beeld van jezelf, verward, onthutst, onsamenhangend en onzeker van alles? Laat je niet leiden door die stem. Hoor in plaats daarvan een zekere Stem die jou vertelt van een functie die jou gegeven is door jouw Schepper, die Zich jou herinnert en jou aanspoort dat jij je Hem nu herinnert.Zijn zachte Stem roept vanuit het gekende naar de onwetenden. Hij wil jou troosten, ook al kent Hij geen droefheid. Hij wil een teruggave verlenen ook al is Hij compleet: een gave aan jou, ook al weet Hij dat jij alles al hebt. Hij heeft Gedachten die een antwoord zijn op elke behoefte die Zijn Zoon bespeurt, ook al ziet Hij ze niet. Want Liefde moet geven, en wat in Zijn Naam wordt gegeven neemt die vorm aan welke in een wereld van vormen het meest bruikbaar is.Dit zijn de vormen die nooit kunnen misleiden, omdat ze uit Vormloos heid zelf voortkomen. Vergeving is een aardse vorm van liefde die, zoals ze in de Hemel bestaat, geen vorm bezit. Maar wat hier nodig is wordt hier gegeven zoals het nodig is. In deze vorm kun je zelfs hier je functie vervullen, hoewel wat liefde voor je zal betekenen wanneer vormloosheid jou teruggegeven is, nog grootser is. De verlossing van de wereld hangt af van jou die kan vergeven. Dat is jouw functie hier.

LES 185Ik verlang de vrede van God.Deze woorden uitspreken is niets. Maar deze woorden menen is alles. Als je ze maar één moment kon menen, dan zou voor jou geen verdriet meer mogelijk zijn, in welke vorm, en waar of wanneer dan ook. De Hemel zou weer geheel tot het volle bewustzijn zijn gebracht, de Godsherinnering totaal hervonden, en de opstanding van heel de schepping volledig zijn beseft.Niemand kan deze woorden menen en niet genezen zijn. Hij kan niet met dromen spelen, noch denken dat hij zelf een droom is. Hij kan geen hel maken en denken dat die werkelijkheid is. Hij wil de vrede van God en die wordt hem gegeven. Want dat is al wat hij verlangt en al wat hij ontvangen zal. Velen hebben deze woorden uitgesproken. Slechts weinigen hebben ze gemeend. Je hoeft maar naar de wereld om je heen te kijken om te weten hoe uiterst weinig het er zijn. De wereld zou een totaal andere zijn, als er maar twee het erover eens waren dat deze woorden het enige uitdrukken wat ze verlangen.Twee denkgeesten met één intentie worden zo sterk dat wat zij willen de Wil wordt van God. Want denkgeesten kunnen zich alleen in de waarheid met elkaar verbinden. In dromen kunnen er geen twee dezelfde intentie hebben. Voor elk is de held van de droom anders, en het verlangde resultaat niet voor beiden gelijk. Verliezer en winnaar wisselen slechts van plaats in steeds veranderende patronen, naargelang de winst-verlies en verlies-winst verhouding een verschillend aspect of een andere vorm aanneemt.Toch kan een droom alleen maar een compromis brengen. Soms neemt dit de vorm aan van een verbond, maar alleen de vorm. Het is onvermijdelijk dat de betekenis aan de droom ontsnapt, want compromissen sluiten is het doel van dromen. Denkgeesten kunnen zich in dromen niet verbinden. Ze sluiten slechts een handeltje. En welk handeltje kan hun de vrede van God geven? Illusies treden in Zijn plaats. En wat Hij betekent, gaat verloren voor slapende denkgeesten die zinnen op een compromis, elk uit op zijn eigen winst en op het verlies van de ander.Ménen dat je de vrede van God verlangt wil zeggen alle dromen laten varen. Want niemand meent deze woorden die illusies wil en die daarom de middelen zoekt die tot illusies leiden. Hij heeft ze bekeken en te licht bevonden. Nu probeert hij eraan voorbij te gaan, omdat hij inziet dat een nieuwe droom niets meer zou bieden dan alle andere. Dromen zijn voor hem een en hetzelfde. En hij heeft begrepen dat hun enige verschil er een is van vorm, want de ene droom zal dezelfde wanhoop en ellende brengen als alle andere.De denkgeest die het meent dat vrede alles is wat hij verlangt, moet zich wel met andere denkgeesten verbinden, want zo wordt vrede verkregen. En wanneer het verlangen naar vrede echt is, wordt het middel om die te vinden gegeven, in een vorm die elke denkgeest die er eerlijk naar zoekt, begrijpen kan. De vorm die de les aanneemt, welke die ook is, is zodanig voor hem ontworpen, dat hij deze niet verkeerd kan begrijpen, mits zijn vraag oprecht is. Maar als hij zonder oprechtheid vraagt, is er geen vorm waarin de les met acceptatie zal worden begroet en werkelijk geleerd.Laten we vandaag onze oefening wijden aan het inzicht dat we de woorden die we zeggen werkelijk menen. We verlangen de vrede van God. Dit is geen ijdele wens. Deze woorden vragen niet om nog een droom. Ze vragen niet om een compromis en proberen evenmin een nieuw handeltje te sluiten in de hoop dat er misschien toch één is dat slagen kan waar heel de rest heeft gefaald. Deze woorden menen erkent dat illusies vergeefs zijn, en vraagt om het eeuwige in plaats van wisselende dromen die telkens iets anders lijken te bieden, maar één zijn in hun inhoud: niets.Wijd vandaag je oefenperioden aan een zorgvuldig doorzoeken van je denkgeest, om de dromen te vinden die je nog steeds koestert. Waar vraag jij in je hart om? Vergeet de woorden die jij gebruikt om je verzoeken te doen. Let alleen op wat jij gelooft dat jou troost zal verschaffen en geluk zal brengen. Maar verlies niet de moed vanwege hardnekkige illusies, want hun vorm doet er nu niet toe. Laat sommige dromen niet méér acceptabel zijn, terwijl je schaamte en geheimhouding reserveert voor andere. Ze zijn een en hetzelfde. En omdat ze een en hetzelfde zijn, zou één vraag aan alle dromen moeten worden gesteld: ‘Is dit wat ik hebben wil, in plaats van de Hemel en de vrede van God?'Dit is de keuze die jij maakt. Maak jezelf niet wijs dat het anders is. Hierin is geen compromismogelijk. Je kiest voor Gods vrede, of je hebt om dromen gevraagd. En dromen zullen komen zoals je erom gevraagd hebt. Maar Gods vrede zal net zo zeker komen, om voor eeuwig bij jou te blijven. Ze zal niet verdwenen zijn bij elke kronkel en bocht van de weg, om onherkend weer te verschijnen, in vormen die wisselen en wijzigen met elke stap die jij zet.Jij verlangt de vrede van God. En dat doen allen die naar dromen schijnen te zoeken. Zowel voor hen als voor jou vraag je niets anders dan dit, wanneer jij met diepe oprechtheid dit verzoek doet. Want zo kom je tot wat zij werkelijk verlangen, en verbind jij jouw eigen intentie met wat zij boven alles zoeken, iets wat voor hen onbekend is misschien, maar voor jou een zekerheid. Jij bent soms zwak geweest, onzeker over je doel en onduidelijk in wat je wilde, waar je ernaar zoeken moest en waarheen je je bij je poging moest wenden om hulp. Hulp is jou gegeven. En zou jij er geen gebruik van willen maken door die met anderen te delen?Niemand die werkelijk de vrede van God zoekt, kan haar mislopen. Want hij vraagt er slechts om dat hij zichzelf niet langer misleidt door zichzelf te onthouden wat Gods Wil is. Wie kan onvoldaan blijven als hij vraagt om wat hij al heeft? Wie zou onbeantwoord kunnen blijven als hij om een antwoord vraagt dat hem ter beschikking staat om te geven? Gods vrede is van jou.Voor jou werd vrede geschapen, jou gegeven door de Schepper van vrede en gegrondvest als Zijn eigen eeuwige gave. Hoe kun jij falen wanneer je alleen vraagt om wat Hij voor jou wil? En hoe zou jouw verzoek alleen tot jou kunnen zijn beperkt? Geen gave van God kan ongedeeld blijven. Juist in deze eigenschap onderscheiden de gaven van God zich van iedere droom die ooit de plaats van de waarheid leek in te nemen.Niemand kan verliezen en iedereen moet winnen, telkens wanneer enige gave van God door iemand gevraagd en ontvangen is. God geeft alleen om te verenigen. Wegnemen is voor Hem zonder betekenis. En wanneer dit voor jou evenzeer het geval is, kun je er zeker van zijn dat je één Wil deelt met Hem, en Hij met jou. En jij zult ook weten dat jij één Wil deelt met al jouw broeders, wier intentie de jouwe is.Juist deze ene intentie zoeken wij vandaag, terwijl we onze verlangens verenigen met de nood van ieder hart, de roep van elke denkgeest, de hoop die achter wanhoop schuilgaat, de liefde die de aanval poogt te verbergen, de broederschap die de haat heeft trachten te verbreken, maar die nog steeds blijft zoals God die geschapen heeft. Kunnen we, met een dergelijke Hulp naast ons, vandaag falen wanneer we vragen dat de vrede van God ons gegeven wordt?

LES 184De Naam van God is mijn erfgoed.Je leeft aan de hand van symbolen. Je hebt namen bedacht voor alles wat jij ziet. Elk ding wordt een afzonderlijke entiteit, die jij identificeert met behulp van zijn eigen naam. Daarmee houw je het uit de eenheid los. Daarmee markeer je zijn bijzondere kenmerken en zonder je het van andere dingen af door de ruimte eromheen te benadrukken. Deze ruimte zet jij tussen alle dingen die je elk van een andere naam voorziet, alle gebeurtenissen die je uitdrukt in termen van plaats en tijd, alle lichamen die je met een naam begroet.Deze ruimte die je ziet als iets dat alle dingen uit elkaar houdt, is de manier waarop de waarneming van de wereld wordt verkregen. Je ziet iets waar niets is, en ziet tegelijk niets waar eenheid is: een ruimte tussen alle dingen, tussen alle dingen en jou. Zo denk je dat je in afscheiding leven hebt geschonken. Door deze splitsing denk je dat daarmee vaststaat dat jij een eenheid bent die functioneert met een onafhankelijke wil.Wat zijn toch deze namen waardoor de wereld een reeks wordt van onsamenhangende gebeurtenissen, van onverenigde dingen, van lichamen die apart worden gehouden en die elk een stukje denkgeest als een afzonderlijk bewustzijn bevatten? Jij hebt ze deze namen gegeven en bracht waarneming tot stand zoals jij wenste dat waarneming was. Het naamloze werd naam gegeven en zo werd er ook werkelijkheid aan verleend. Want wat benoemd wordt krijgt betekenis en zal vervolgens als betekenisvol worden gezien: een oorzaak van een werkelijk gevolg, met consequenties die daar inherent aan zijn.Zo wordt er werkelijkheid gemaakt door een deelvisie, die doelbewust tegenover de gegeven waarheid wordt geplaatst. Haar vijand is heelheid. Ze maakt zich een voorstelling van futiliteiten en kijkt ernaar. En een ontbreken van ruimte, een gevoel van eenheid of een visie die anders ziet, worden de bedreigingen die zij moet overwinnen, bestrijden en ontkennen.Toch blijft deze andere visie nog steeds een natuurlijke richting waarin de denkgeest zijn waarneming kanaliseren kan. Het is moeilijk om de denkgeest duizenden en nog eens duizenden vreemde namen aan te leren. Toch geloof je dat dit het is wat leren inhoudt, dat dit zijn ene wezenlijke doel is, waarmee communicatie wordt bereikt en begrippen zinvol met anderen kunnen worden gedeeld.Dit is het totaal van het erfgoed dat de wereld schenkt. En ieder die leert denken dat dit zo is, aanvaardt de tekens en symbolen die bevestigen dat de wereld werkelijk is. Dat is waarvoor ze staan. Ze laten er geen twijfel over bestaan dat wat benoemd is, er is. Het kan worden gezien zoals het is geanticipeerd. Wat ontkent dat het waar is, is maar een illusie, want het is de ultieme werkelijkheid. Eraan twijfelen is dwaasheid, de aanwezigheid ervan aanvaarden is een bewijs van gezond verstand.Dat is wat de wereld jou leert. Het is een leerfase waar ieder die komt doorheen moet gaan. Maar hoe eerder hij ziet waarop die berust, hoe twijfelachtig de uitgangspunten ervan zijn en hoe dubieus de resultaten, des te eerder hij de effecten ervan in twijfel trekt. Een leerproces dat eindigt met wat de wereld pleegt te onderwijzen, eindigt zonder betekenis. Wanneer het zijn juiste plaats inneemt, dient het slechts als startpunt vanwaaruit een ander soort leren beginnen kan, een nieuwe waarneming kan worden verworven en alle willekeurige namen die de wereld geeft kunnen worden teruggehaald, nu zij in twijfel worden getrokken.Denk niet dat jij de wereld hebt gemaakt. Illusies, jazeker! Maar wat op aarde en in de Hemel waar is, ligt buiten het bereik van jouw naamgeving. Wanneer jij een beroep doet op een broeder, is het zijn lichaam waartoe je een verzoek richt. Zijn ware Identiteit is voor jou verborgen door wat jij gelooft dat hij werkelijk is. Zijn lichaam reageert op hoe jij hem noemt, want zijn denkgeest stemt erin toe de naam die jij hem geeft als de zijne te aanvaarden. En zo wordt zijn eenheid tweemaal ontkend, want jij ziet hem als afgescheiden van jou en hij accepteert deze afzonderlijke naam als de zijne.Het zou inderdaad vreemd zijn als je gevraagd werd aan alle symbolen van de wereld voorbij te gaan en ze voor altijd te vergeten, en jou toch werd gevraagd een onderwijzende functie op je te nemen. Het is voor jou nodig de symbolen van de wereld een tijdje te gebruiken. Maar laat je er niet tevens door misleiden. Ze staan helemaal nergens voor, en tijdens je oefeningen is het deze gedachte die jou ervan zal bevrijden. Ze worden slechts middelen waardoor je kunt communiceren op een manier die de wereld begrijpen kan, maar waarvan jij inziet dat het niet de eenheid is waar ware communicatie kan worden gevonden.Wat je dus nodig hebt, zijn elke dag tussenpozen waarin het leren-in-de-wereld een voorbijgaande fase wordt, een gevangenis vanwaaruit je het zonlicht ingaat en de duisternis vergeet. Hier begrijp jij het Woord, de Naam die God jou gegeven heeft, de ene Identiteit die alle dingen gemeen hebben, de ene erkenning van wat waar is. En stap dan terug in de duisternis, niet omdat je meent dat die werkelijkheid is, maar alleen om de onwerkelijkheid ervan te verkondigen in termen die nog steeds betekenis hebben in de wereld die door duisternis wordt beheerst.Gebruik alle onbeduidende namen en symbolen die de wereld van de duisternis kenschetsen. Maar aanvaard ze niet als jouw werkelijkheid. De Heilige Geest gebruikt ze allemaal, maar Hij vergeet niet dat de schepping één Naam heeft, één betekenis en één enkele Bron, die alle dingen in Zichzelf verenigt. Gebruik alle namen die de wereld aan ze geeft slechts voor het gemak, maar vergeet niet dat ze met jou de Naam van God delen.God heeft geen naam. En toch wordt Zijn Naam de definitieve les dat alle dingen één zijn, en met deze les eindigt elke vorm van leren. Alle namen zijn verenigd, alle ruimte is gevuld met de weerspiegeling van de waarheid. Elke kloof is gedicht en afscheiding genezen. De Naam van God is het erfgoed dat Hij gegeven heeft aan hen die het onderricht van de wereld boven de Hemel verkozen. Tijdens onze oefening is ons doel onze denkgeest te laten aanvaarden wat God als antwoord gegeven heeft op het armzalige erfgoed dat jij gemaakt hebt als passend huldeblijk aan de Zoon die Hij liefheeft.Niemand kan falen die de betekenis van de Naam van God zoekt. Ervaring moet het Woord komen aanvullen. Maar eerst moet je de Naam voor alle werkelijkheid aanvaarden, en beseffen dat de vele namen die jij aan aspecten ervan gegeven hebt, vervormd hebben wat jij ziet, maar de waarheid in het geheel niet hebben aangetast. Eén Naam brengen we in onze oefening in. Eén Naam gebruiken we om onze blik één te maken.En hoewel we een andere naam gebruiken voor elk aspect van Gods Zoon dat we gewaar worden, begrijpen we dat ze slechts één Naam hebben, die Hij ze gegeven heeft. Dit is de Naam die we bij het oefenen gebruiken. En door het gebruik ervan verdwijnen alle dwaze afscheidingen die ons blind hielden. En ons wordt de kracht gegeven daaraan voorbij te zien. Nu wordt onze blik gezegend met zegeningen die we kunnen geven zoals we ze ontvangen.Vader, onze Naam is de Uwe. In Uw Naam zijn we verenigd met al wat leeft en met U, die hun ene Schepper bent. Wat wij gemaakt hebben en bij vele verschillende namen noemen, is slechts een schaduw die we probeerden te werpen over Uw eigen werkelijkheid. En we zijn blij en dankbaar dat we ongelijk hadden. Al onze vergissingen geven we aan U, om vrijgesproken te worden van alle gevolgen die onze fouten leken te hebben. En we aanvaarden in de plaats van elk daarvan de waarheid die U schenkt. Uw Naam is onze verlossing en ontsnapping uit wat wij hebben gemaakt. Uw Naam verenigt ons in de eenheid die ons erfgoed en onze vrede is. Amen.

Hij is er weer: de Beleggingsvisie Update 2025. Het ING Investment Office blikt terug op de eerste helft van het jaar voor beleggers én kijkt vooruit naar wat de tweede helft te bieden heeft. Aandelen, obligaties, inflatie, Trump; het komt allemaal voorbij en uiteraard weer rustig geduid door Simon Wiersma. Luisteren dus! En wil je alles rustig nalezen? Dat kan! Ga naar ing.nl/beleggingsvisie. Dagelijkse updates, uitgebreide analyses, inspiratie voor duurzaam beleggen en meer info bij deze podcast vind je op: ing.nl/beursnieuws. Beleggen brengt risico's met zich mee. Je kunt je inleg of een deel hiervan verliezen.

LES 183Ik roep Gods Naam aan en de mijne.Gods Naam is heilig, maar niet heiliger dan die van jou. Het aanroepen van Zijn Naam is niets anders dan het aanroepen van de jouwe. Een vader geeft zijn zoon zijn naam en identificeert aldus zijn zoon met hem. Zijn broeders delen zijn naam en zo zijn ze verenigd in een band waartoe ze zich wenden voor hun identiteit. Jouw Vaders Naam brengt je in herinnering wie jij bent, zelfs in een wereld die niet weet, en zelfs al ben jij het vergeten.Gods Naam kan niet worden gehoord zonder reactie, noch worden gezegd zonder een weerklank in de denkgeest, die jou oproept je te herinneren. Zeg Zijn Naam, en je nodigt de engelen uit om de grond waarop jij staat te omringen en jou toe te zingen, terwijl ze hun vleugels uitspreiden om je te behoeden en te beschutten tegen iedere wereldse gedachte die inbreuk kan maken op jouw heiligheid.Herhaal de Naam van God en heel de wereld reageert door illusies af te leggen. Iedere droom die de wereld dierbaar is, is plotseling voorbij en waar die leek te zijn, vind je een ster: een wonder van genade. De zieken staan op, nu genezen van hun ziekelijke gedachten. De blinden kunnen zien, de doven horen. De bedroefden werpen hun rouw af en de tranen van pijn worden gedroogd, nu blij gelach de wereld komt zegenen.Herhaal de Naam van God en kleine namen hebben hun betekenis verloren. Er is geen verleiding die niet tot iets naamloos en ongewensts wordt ten overstaan van Gods Naam. Herhaal Zijn Naam en zie hoe makkelijk je de namen van alle goden vergeet waaraan jij waarde hechtte. Ze zijn de naam van god, die jij hun gaf, kwijtgeraakt. Ze worden anoniem en nietswaardig voor jou, ook al heb je, voor je de Naam van God hun kleine namen liet vervangen, in aanbidding voor hen gestaan en hen goden genoemd.Herhaal de Naam van God en roep jouw Zelf aan, wiens Naam de Zijne is. Herhaal Zijn Naam en alle nietige, naamloze dingen op aarde vallen in het juiste perspectief. Zij die de Naam van God aanroepen, kunnen het naamloze niet verwarren met de Naam, noch zonde aanzien voor genade, of lichamen voor de heilige Zoon van God. En mocht jij met een broeder samenzijn, terwijl jij in stilte bij hem zit en met hem Gods Naam in je rustige denkgeest herhaalt, dan heb je daar een altaar opgericht dat reikt tot God Zelf en tot Zijn Zoon.Oefen alleen dit vandaag: herhaal langzaam steeds en steeds opnieuw Gods Naam. Vergeet elke naam, behalve die van Hem. Hoor niets anders. Laat al je gedachten op deze worden geënt. Geen ander woord gebruiken we, behalve aan het begin, wanneer we het idee van vandaag één enkele maal uitspreken. En dan wordt Gods Naam onze enige gedachte, ons enige woord, het enige dat onze denkgeest bezighoudt, het enige dat we wensen, de enige klank met betekenis, en de enige Naam voor al wat we verlangen te zien, voor al wat we het onze willen noemen.Zo doen we een uitnodiging die nooit kan worden geweigerd. En God zal komen en die Zelf beantwoorden. Denk niet dat Hij de futiele gebeden hoort van hen die Hem aanroepen met de namen van afgoden die door de wereld worden gekoesterd. Zij kunnen Hem zo niet bereiken. Hij kan niet het verzoek horen dat Hij niet Zichzelf is, of dat Zijn Zoon een andere naam dan de Zijne ontvangt.Herhaal de Naam van God en je erkent Hem als de enige Schepper van de werkelijkheid. En je erkent tevens dat Zijn Zoon deel van Hem is en schept in Zijn Naam. Zit in stilte en laat Zijn Naam uitgroeien tot het alomvattende idee dat je denkgeest volledig vult. Laat alle gedachten behalve deze ene stil zijn. En reageer hiermee op alle andere gedachten, en zie Gods Naam de duizend nietige namen vervangen die jij aan je gedachten gegeven hebt, terwijl je niet besefte dat er één Naam is voor al wat is en wat zal zijn.Vandaag kun jij een staat bereiken waarin je de gave van genade zult ervaren. Je kunt aan alle gebondenheid aan de wereld ontsnappen en de wereld dezelfde bevrijding schenken die jij gevonden hebt. Jij kunt je herinneren wat de wereld is vergeten en haar jouw eigen herinnering aanbieden. Jij kunt vandaag de rol aanvaarden die je zowel in haar als jouw verlossing speelt. En beide kunnen volmaakt tot stand worden gebracht.Wend je tot de Naam van God voor je bevrijding en ze wordt jou gegeven. Er is geen ander gebed nodig dan dit, want dit bevat ze allemaal. Woorden zijn onbelangrijk en alle verzoeken overbodig, wanneer Gods Zoon zijn Vaders Naam aanroept. Zijn Vaders Gedachten worden de zijne. Hij maakt aanspraak op alles wat zijn Vader gaf, nog altijd geeft en eeuwig geven zal. Hij roept Hem aan om alle dingen die hij dacht te hebben gemaakt nu naamloos te laten zijn, en in hun plaats wordt Gods heilige Naam zijn oordeel over hun nietswaardigheid.Al het kleine is stil. Onbeduidende geluiden zijn nu geluidloos. De kleine aardse dingen zijn verdwenen. Het universum bestaat uit niets dan de Zoon van God die zijn Vader aanroept. En zijn Vaders Stem geeft antwoord in zijn Vaders heilige Naam. In deze eeuwige, stille relatie, waarin communicatie alle woorden verre overstijgt en toch in diepte en hoogte alles overtreft wat woorden mogelijkerwijs kunnen overdragen, verblijft eeuwige vrede. In de Naam van onze Vader willen we deze vrede vandaag ervaren. En in Zijn Naam zal die ons gegeven zijn.

LES 182Ik zal een ogenblik stil zijn en naar huis toe gaan.Deze wereld waarin jij lijkt te leven, is niet jouw thuis. En ergens in je denkgeest weet jij dat dit waar is. Een herinnering aan thuis blijft je achtervolgen, alsof er een plek was die jou oproept terug te keren, ofschoon je de stem niet herkent, noch wat het is waaraan die jou herinnert. Toch voel je je nog steeds een vreemde hier, van wie weet waarvandaan. Het is niet iets zo bepaalds dat jij met zekerheid kunt zeggen dat je hier een balling bent. Alleen maar een aanhoudend gevoel, soms niet meer dan een heel lichte impuls, op andere momenten nauwelijks herinnerd, en krachtig van je afgezet, maar iets dat stellig weer in je gedachten terug zal keren.Niemand die niet weet waarvan we hier spreken. Toch proberen sommigen hun lijden opzij te zetten in de spelletjes die ze spelen om hun tijd te vullen en hun verdriet van zich af te houden. Anderen zullen ontkennen dat ze bedroefd zijn, en zijn zich hun tranen in het geheel niet bewust. Weer anderen zullen volhouden dat waarvan we spreken een illusie is, die als niets meer dan een droom moet worden beschouwd. Maar wie zou in alle oprechtheid, zonder een verdedigende houding of zelfmisleiding, willen ontkennen dat hij de woorden die we spreken begrijpt?We spreken vandaag voor ieder die in deze wereld leeft, want hij is niet thuis. Hij loopt onzeker rond in een eindeloze zoektocht, en zoekt in het donker naar wat hij niet kan vinden, zonder te weten wat hij zoekt. Hij maakt zich duizend plaatsen tot een thuis, maar niet één stelt zijn rusteloze denkgeest tevreden. Hij begrijpt niet dat hij vergeefs bouwt. Het thuis dat hij zoekt, kan niet door hem worden gemaakt. Er is geen substituut voor de Hemel. Alles wat hij ooit maakte, was de hel.Misschien denk je dat het ‘t huis uit je kindertijd is dat jij terug wilt vinden. De kindertijd van je lichaam en zijn onderkomen toen zijn een herinnering die nu zo is vervormd, dat jij enkel een beeld vasthoudt van een verleden dat nooit heeft plaatsgehad. Toch is er een Kind in jou dat het huis van Zijn Vader zoekt en weet dat Hij hier vreemd is. Die kindertijd is eeuwig, met een onschuld die voor altijd zal duren. Waar dit Kind zal gaan is heilige grond. Het is Zijn Heiligheid die de Hemel op doet lichten en die de pure weerschijn van het licht daarboven, waarin aarde en Hemel als één verenigd zijn, naar de aarde brengt.Het is dit Kind in jou dat je Vader kent als Zijn eigen Zoon. Het is dit Kind dat Zijn Vader kent. Het verlangt er zo intens, zo onophoudelijk naar om naar huis te gaan dat Zijn stem jou toeroept Hem even te laten uitrusten. Het vraagt om niet meer dan enkele ogenblikken respijt, een pauze slechts waarin Het kan terugkeren om weer de heilige lucht in te ademen die Zijn Vaders huis vervult. Jij bent ook Zijn thuis. Het zal terugkeren. Maar geef Het slechts een beetje tijd om Zichzelf te zijn, in de vrede die Zijn thuis is, rustend in stilte, in vrede en in liefde.Dit Kind heeft jouw bescherming nodig. Het is ver van huis. Het is zo klein dat Het zo gemakkelijk buitengesloten lijkt, Zijn stemmetje zo vlug onverstaanbaar wordt, en Zijn roep om hulp bijna niet wordt gehoord te midden van de scherpe klanken en schrille, snerpende geluiden van de wereld. Toch weet Het dat in jou nog steeds Zijn veilige bescherming rust. Je zult Het niet in de steek laten. Het zal naar huis gaan, en jij samen met Hem.Dit Kind is jouw verdedigingsloosheid, jouw kracht. Het vertrouwt op je. Het is gekomen omdat Het wist dat jij niet falen zou. Het fluistert tegen je over Zijn thuis, onophoudelijk. Want Het wil jou met zich mee terugnemen, opdat Het zelf kan blijven en niet weer terug hoeft te keren naar waar Het niet hoort en waar Het als verstoteling leeft in een wereld van vreemde gedachten. Zijn geduld is grenzeloos. Het zal wachten tot jij Zijn zachte Stem in je hoort, die jou oproept Hem in vrede te laten gaan, samen met jou, naar waar Het thuis is, en jij met Hem.Wanneer je een ogenblik stil bent, wanneer de wereld van jou wijkt, wanneer ideeën zonder waarde ophouden waarde te hebben in je rusteloze denkgeest, dan zul je Zijn Stem horen. Het roept jou zo doordringend toe dat jij je niet langer tegen Hem verweren zult. In dat ogenblik neemt Het jou naar Zijn huis en zul jij bij Hem blijven in volmaakte stilheid, sereen en in vrede, aan alle woorden voorbij, door angst en twijfel onberoerd, in de sublieme zekerheid dat jij thuis bent.Rust vandaag regelmatig met Hem. Want Het was bereid om een klein Kind te worden, zodat jij van Hem kon leren hoe sterk hij is die zonder verdediging komt en alleen boodschappen van liefde reikt aan hen die denken dat hij hun vijand is. Het houdt de macht van de Hemel in Zijn hand en noemt hen vriend en geeft hun Zijn kracht zodat zij kunnen zien dat Het een Vriend voor hen wil zijn. Het vraagt dat zij Hem beschermen, want Zijn thuis is ver weg en Het wil er niet alléén naar terugkeren.Christus wordt als niet meer dan een klein Kind herboren, telkens wanneer een zwerver zijn huis verlaat. Want hij moet leren dat het enige wat hij beschermen zal dit Kind is, dat verdedigingsloos komt en door zijn verdedigingsloosheid wordt beschermd. Ga vandaag van tijd tot tijd met Hem mee naar huis. Jij bent hier net zozeer een vreemdeling als Hij.Neem vandaag de tijd om je schild, dat jou niets baat, terzijde te leggen, en de speer en het zwaard neer te leggen, die jij opgeheven hebt tegen een vijand die niet bestaat. Christus heeft jou een vriend en broeder genoemd. Hij is zelfs jouw hulp komen vragen om Hem vandaag gecompleteerd en compleet naar huis te laten gaan. Hij is gekomen zoals een klein kind dat zijn vader om bescherming en liefde moet smeken. Hij regeert het universum en toch vraagt Hij voortdurend dat jij met Hem terugkeert en illusies niet meer als jouw goden aanneemt.Jij hebt jouw onschuld niet verloren. Dit is waarnaar jij verlangt. Dit is jouw hartewens. Dit is de stem die jij hoort, en de roep die jij niet kunt negeren. Het heilige Kind blijft bij jou. Zijn thuis is het jouwe. Vandaag geeft Het jou Zijn verdedigingsloosheid, en aanvaard jij die in ruil voor al het vechtspeeltuig dat jij hebt gemaakt. En nu is de weg vrij en het eind van de reis eindelijk in zicht. Wees een ogenblik stil en ga met Hem naar huis, en wees voor even in vrede.

Inleiding tot les 181-200Ons volgend stel lessen is speciaal gericht op de versteviging van je bereidwilligheid om je zwakke inzet sterk te maken en je uiteenlopende doelstellingen tot één intentie samen te smeden. Er wordt vooralsnog geen voortdurende en totale toewijding van je gevraagd. Maar jou wordt gevraagd nu te oefenen om het gevoel van vrede te bereiken dat een dergelijke volledige inzet, al is het maar met tussenpozen, je zal schenken. Juist de ervaring hiervan garandeert dat jij je totale bereidwilligheid zult inzetten om de weg te volgen die de cursus uiteenzet.Onze lessen zijn nu met name afgestemd op het verruimen van horizonten en op een directe aanpak van de speciale belemmeringen die jouw visie vernauwd hebben en te beperkt houden om jou de waarde van ons doel te laten zien. We doen nu een poging deze belemmeringen op te heffen, hoe kortstondig ook. Woorden alleen kunnen het gevoel van bevrijding waarmee dit gepaard gaat, niet overbrengen. Maar de ervaring van vrijheid en vrede die ontstaat wanneer jij je rigoureuze controle over wat je ziet opgeeft, spreekt voor zich. Jouw motivatie zal zo worden versterkt dat woorden niet meer zo belangrijk zijn. Je zult zeker zijn over wat jij wilt, en over wat geen waarde heeft.En zo beginnen we onze reis die aan woorden voorbijgaat, door ons eerst te concentreren op wat jouw vooruitgang nog steeds in de weg staat. De ervaring van wat voorbij een verdedigende houding ligt, blijft buiten je bereik zolang je het bestaan daarvan ontkent. Het is er misschien, maar je kunt de aanwezigheid ervan niet accepteren. Dus proberen we nu elke dag voor eventjes aan alle verdedigingen voorbij te gaan. Meer wordt er niet gevraagd, want meer is er niet nodig. Het zal voldoende zijn om te garanderen dat de rest zal komen.LES 181Ik vertrouw mijn broeders, zij zijn één met mij.Vertrouwen in je broeders is essentieel voor het funderen en stutten van je geloof in jouw vermogen om twijfel en gebrek aan onwankelbaar zelfvertrouwen te boven te komen. Wanneer je een broeder aanvalt, verklaar je dat hij beperkt wordt door wat jij in hem hebt gezien. Je ziet niet aan zijn fouten voorbij. Ze worden eerder vergroot en daardoor tot een belemmering voor jouw gewaarzijn van het Zelf dat voorbij je eigen vergissingen ligt, en voorbij zowel zijn als jouw ogenschijnlijke zonden.Waarneming heeft een focus. Dat geeft consistentie aan wat je ziet. Verander slechts deze focus en wat je ziet verandert dienovereenkomstig. Je visie zal nu verschuiven om steun te geven aan de intentie die in de plaats is gekomen van degene die je eerder koesterde. Haal jouw focus op je broeders zonden weg en je beleeft de vrede die voortvloeit uit het geloof in zondeloosheid. Dit geloof ontleent zijn enige zekere ondersteuning aan datgene wat jij in anderen achter hun zonden ziet. Want hun vergissingen zijn, als jij je erop focust, getuigen van zonden in jou. En je zult hun aanblik niet overstijgen en de zondeloosheid zien die erachter ligt.Daarom laten we bij het oefenen vandaag eerst al zulk onbeduidend gefocus plaatsmaken voor onze grote behoefte om onze zondeloosheid zichtbaar te laten worden. We laten onze denkgeest weten dat het dit en dit alleen is wat we zoeken, voor even maar. We bekommeren ons niet om onze toekomstige doelen. En wat we een moment eerder zagen is in deze tijdsspanne, waarin we ons oefenen in het veranderen van onze intentie, voor ons van geen belang. We zoeken naar onschuld en niets anders. We zoeken ernaar zonder dat ons iets anders bezighoudt dan het nu.Je verstriktheid in je vroegere en toekomstige doelen is een ernstige bedreiging voor je welslagen geweest. Je werd geheel in beslag genomen door hoe extreem de doelen die deze cursus voorstaat, verschillen van die welke jij er vroeger opna gehouden hebt. En je bent ook ontmoedigd door de deprimerende en beperkende gedachte dat, zelfs al zou je slagen, je onvermijdelijk de weg weer kwijt zult raken.Hoe zou dit van belang kunnen zijn? Want het verleden is voorbij, de toekomst niets dan inbeelding. Deze bekommernissen zijn slechts een verdediging tegen een verandering nú van de focus in je waarneming. Niets meer. We leggen deze zinloze beperkingen een tijdje opzij. We kijken niet naar vroegere overtuigingen, en we worden nu niet in beslag genomen door wat we zúllen gaan geloven. We beginnen de oefentijd met maar één intentie: kijken naar de zondeloosheid vanbinnen.We begrijpen dat we dit doel kwijt zijn als enige vorm van woede onze weg verspert. En moeten we aan de zonden van een broeder denken, dan zal onze vernauwde focus ons zicht beperken en onze blik op onze eigen vergissingen richten, die we zullen opblazen en onze ‘zonden' zullen noemen. Dus, mochten zulke belemmeringen zich voordoen, dan zullen we daar enige tijd, zonder aandacht voor verleden of toekomst, bovenuit stijgen met de instructie aan onze denkgeest om zijn focus te veranderen, terwijl we zeggen:Dit is niet wat ik wil zien.Ik vertrouw mijn broeders, zij zijn één met mij.En we zullen deze gedachte ook benutten om de hele dag door veilig te zijn. We zoeken niet naar doelen op lange termijn. Telkens wanneer een hindernis de visie van onze zondeloosheid lijkt te belemmeren, zoeken we slechts naar een moment van onderbreking van de ellende die onze focus op zonde ons brengt en, als die niet gecorrigeerd wordt, zal blijven geven.Ook vragen we niet om fantasieën. Want wat we proberen te zien is er werkelijk. En waar we onze focus nu voorbij vergissingen richten, zullen we een volkomen zondeloze wereld zien. Wanneer dit alles is wat we verlangen te zien, wanneer dit alles is wat we zoeken in de naam van werkelijke waarneming, dan zijn de ogen van Christus onvermijdelijk de onze. En de Liefde die Hij voor ons voelt, zal eveneens de onze zijn. Dit zal het enige worden dat we in de wereld en onszelf weerspiegeld zien.De wereld die eens onze zonden verkondigde, wordt het bewijs dat we zondeloos zijn. En onze liefde voor ieder die we zien getuigt dat wij ons het heilige Zelf herinneren dat geen zonde kent en zich nooit iets zou kunnen indenken dat niet Zijn zondeloosheid deelt. Deze herinnering zoeken we wanneer we onze aandacht vandaag op onze oefening richten. We kijken noch vooruit, noch achterom. We kijken recht in het heden. En we schenken ons vertrouwen aan de ervaring waar we nu om vragen. Onze zondeloosheid is slechts de Wil van God. Dit ogenblik is ons willen één met het Zijne.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 180Herhaling van de lessen 169-170God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(169) Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(170) Er schuilt geen wreedheid in God en evenmin in mij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 179Herhaling van de lessen 167-168God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(167) Er is één leven, en dat deel ik met God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(168) Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 178Herhaling van de lessen 165-166God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(165) Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(166) Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Ruud Hendriks en Richard Bross praten met Phil Robinson – ex-CMO Salesforce, voormalig CEO Exact en oprichter van Boardwave. Phil leeft sinds zijn 52e met Parkinson en zet zich in voor onderzoek naar een genezing.  Samen met Phil verkennen we Sil­­icon Valley-cultuur, bedrijfsgroei bij Exact, de kracht van netwerken via Boardwave en zijn strijd voor Cure Parkinson's. In deze aflevering: Hoe een foute schouderdiagnose leidde tot zijn zwaarste moment. Waarom hardlopen en routines onmisbaar zijn bij Parkinson. Het geheim achter Silicon Valley's succes en hoe Boardwave dat naar Europa haalt. De versnelling van medicijnonderzoek door bestaande middelen. Hashtags: #Doorzetters #PhillRobinson #SiliconValley #ExactSoftware #Parkinson #Ondernemerschap #Podcast Contact Doorzetters: Feedback: bo@doorzetters.net  Contact: www.doorzetters.net/contact  Episode links Phill Robinson: Instagram: -   X: -  Website: https://www.stirrednotshaking.com/ , https://www.boardwave.org/  LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/phillrobinson/  Sponsors: Amdax: https://amdax.com/nl - Veilig in crypto met de vertrouwde bewaarpartner van Nederland. Owow: https://owow.io/ - Innovatieve websites voor doorzetters. Sprints and Sneakers: https://www.sprintsandsneakers.com/ - Growth hacking voor jouw succes.   Timestamps: 0:00 – Introductie 1:10 – Welkom Phill 5:05 – Diagnose Parkinson 10:00 – Jaren bij Salesforce 13:30 – Uitdagingen bij Exact 18:00 – Imposter-syndroom & leiderschap 20:00 – Dagelijkse routines met Parkinson 29:35 – Oprichting Boardwave 33:00 – Cure Parkinson's-onderzoek 45:50 – Advies aan nieuw gediagnosticeerden 47:40 – Afsluiting & links Tips van deze aflevering: Tip van Richard: “Wat je niet doodt, maakt je sterker.” Tip van Phill: “Wees nieuwsgierig en laat stress los; het komt altijd goed.” Tip van Ruud: “Opgeven is geen optie – blijf bewegen, ook mentaal.” Doorzetters links: Website: www.doorzetters.net  Spotify: https://ap.lc/KsUHP  Apple Podcast: https://ap.lc/doByt  DoorzettersGPT: https://chatgpt.com/g/g-677919e6e49481918873dff89bea49e2-doorzetters   Social Media links: LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/doorzetters-podcast/  Instagram: https://www.instagram.com/doorzetters_podcast/   TikTok: https://www.tiktok.com/@doorzetters_podcast  X (Twitter): https://x.com/DoorzettersX  BlueSky: @doorzetters.bsky.social Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 177Herhaling van de lessen 163-164God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(163) Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(164) Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Jens en Sebas hier! Het is inmiddels eind juni, precies een maand geleden dat we onze laatste wedstrijd van het seizoen speelden tegen het nietige Southampton en 29 dagen geleden sinds de laatste aflevering van het voetbaljaar. Na 187 afleveringen, en dan heb ik verschillende bonusafleveringen nog niet eens meegerekend, kwam er een eind aan het trio Jules, Martijn en Rens. Arsenal bevindt zich in fase 5, wij zijn die al lang gepasseerd. Wij gaan door! En dus zitten wij vandaag bij de aankondiging van seizoen 6.- Aankondiging nieuwe seizoen- Geruchten wakkeren aan- Dagelijkse transferscheet- Eerste blik op het programmaCONTACTWebsite: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠vriendvandeshow.nl/arsenlpodcast⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠@arsenlpodcast⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Mailen kan ook, naar ⁠⁠⁠⁠info@arsenlpodcast.nl

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 176Herhaling van de lessen 161-162God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(161) Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(162) Ik ben zoals God mij geschapen heeft.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 175Herhaling van de lessen 159-160God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(159) Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(160) Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 174Herhaling van de lessen 157-158God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(157) Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(158) Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 173Herhaling van de lessen 155-156God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(155) Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(156) Ik ga met God in volmaakte heiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 172Herhaling van de lessen 153-154God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(153) In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(154) Ik ben een van de dienaren van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 171Herhaling van de lessen 151-152God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(151) Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(152) De macht om te beslissen is aan mij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

LES 170Er schuilt geen wreedheid in God en evenmin in mij.Niemand valt aan zonder de bedoeling te kwetsen. Hierop zijn geen uitzonderingen. Wanneer je denkt dat je aanvalt uit zelfverdediging, wil je zeggen dat wreed zijn bescherming betekent: dankzij wreedheid ben jij veilig. Je wilt zeggen dat je gelooft dat het kwetsen van een ander jou vrijheid bezorgt. En je wilt zeggen dat aanvallen betekent dat je de toestand waarin je verkeert inruilt voor iets beters, iets zekerders, iets wat meer veiligheid biedt tegen een gevaarlijke inval en angst.Hoe door en door waanzinnig is het idee dat de bescherming tegen angst de aanval is! Want hier wordt angst verwekt en met bloed gevoed, om hem te laten groeien, zwellen en woeden. En dus wordt angst beschermd, niet ontvlucht. Vandaag leren we een les die jou meer vertraging en nodeloze ellende kan besparen dan jij je maar enigszins kunt voorstellen. Het is deze:Jij maakt zelf datgene waartegen jij je verdedigt, en door je eigen verdediging ertegen is het werkelijk en onontkoombaar. Leg je wapens neer, en dan pas zie je dat het niet echt is.Het lijkt een vijand vanbuiten te zijn die jij aanvalt. Toch bouwt jouw verdediging een vijand vanbinnen op: een vreemde gedachte, op voet van oorlog met jou, die jou van je vrede berooft en jouw denkgeest in twee kampen splitst die totaal onverzoenlijk lijken. Want liefde heeft nu een ‘vijand', een tegendeel; en angst, de vreemdeling, heeft nu jouw verdediging nodig tegen de bedreiging van wat jij werkelijk bent.Als je zorgvuldig het middel bekijkt waarmee jouw denkbeeldige zelfverdediging voortschrijdt op haar ingebeelde weg, zul je de uitgangspunten zien waarop het idee berust. Ten eerste is het onmiskenbaar dat ideeën hun bron moeten verlaten, want jij bent het die de aanval maakt en hem eerst moet hebben bedacht. Maar je doet een aanval buiten jezelf en scheidt jouw denkgeest van hem die moet worden aangevallen, in het volmaakte vertrouwen dat de scheiding die jij gemaakt hebt, werkelijk is.Vervolgens worden de eigenschappen van de liefde aan haar ‘vijand' toebedeeld. Want angst wordt jouw veiligheid en de beschermer van jouw vrede, waartoe jij je wendt voor troost, voor ontsnapping aan twijfels over jouw kracht, en voor hoop op rust in droomloze stilte. En terwijl liefde beroofd wordt van wat haar en haar alleen toebehoort, wordt ze begiftigd met de eigenschappen van de angst. Want liefde zou jou vragen alle verdedigingen als louter dwaasheid af te leggen. En jouw wapens zouden zeker tot stof vergaan. Want dat is wat ze zijn.Met liefde als vijand wordt wreedheid onherroepelijk een god. En goden eisen dat zij die hen aanbidden, hun bevelen gehoorzamen en het niet wagen die te betwijfelen. Wrede straf wordt meedogenloos uitgedeeld aan hen die vragen of de eisen redelijk of zelfs maar zinnig zijn. Hun vijanden zijn het die onredelijk en krankzinnig zijn, terwijl zij altijd barmhartig en rechtvaardig zijn.Vandaag kijken we gelijkmoedig naar deze wrede god. En we merken op dat hoewel zijn lippen met bloed zijn besmeurd en vuur hem aan alle kanten schijnt uit te slaan, hij slechts van steen is gemaakt. Hij kan niets doen. We hoeven zijn kracht niet te trotseren. Hij heeft er geen. En zij die in hem hun veiligheid zien, hebben geen beschermer, geen kracht om bij gevaar een beroep op te doen, en geen machtige strijder die voor hen vecht.Dit moment kan vreselijk zijn. Maar het kan ook het ogenblik zijn van jouw bevrijding uit een ellendige slavernij. Jij maakt een keuze, terwijl je voor deze afgod staat en hem precies ziet zoals hij is. Wil je aan liefde teruggeven wat jij aan haar hebt proberen te ontwringen om het neer te leggen voor dit levenloze stuk steen? Of wil je een andere afgod maken om deze te vervangen? Want de god van de wreedheid neemt vele vormen aan. Een andere kan worden gevonden.Maar denk niet dat angst de uitweg is uit angst. Laten we ons herinneren wat het tekstboek beklemtoond heeft over de blokkades voor vrede. De laatste, de moeilijkste om van te kunnen geloven dat die niets is, een schijnbare blokkade met het uiterlijk van een massief blok, ondoordringbaar, angstwekkend en onoverwinnelijk, is de angst voor God Zelf. Hier ligt het fundamentele uitgangspunt dat de angstgedachte tot god verheft. Want angst wordt bemind door hen die angst aanbidden, en liefde schijnt nu met wreedheid te zijn bekleed.Waar komt het volslagen waanzinnige geloof in wrekende goden vandaan? Liefde heeft haar eigenschappen niet met die van de angst verward. Toch moeten de aanbidders van de angst hun eigen verwarring waarnemen in de ‘vijand' van de angst, en de wreedheid ervan nu als deel van de liefde zien. En wat wordt dan angstwekkender dan het Hart van de Liefde Zelf? Het bloed schijnt op Zijn Lippen te staan, het vuur slaat Hem uit. En Hij is vreselijk zonder weerga, onvoorstelbaar wreed, en slaat allen neer die Hem als hun God erkennen.De keuze die jij vandaag maakt, staat vast. Want jij kijkt voor het laatst naar dit stuk gebeeldhouwde steen dat jij hebt gemaakt, en noemt het niet langer god. Je bent eerder op deze plaats geweest, maar jij hebt ervoor gekozen dat deze wrede god nog bij jou bleef in weer een andere vorm. En zo is de angst voor God bij je teruggekomen. Deze keer laat je die daar achter. En jij keert naar een nieuwe wereld terug, ontlast van zijn gewicht, gezien niet door zijn nietsziende ogen, maar door de visie die jij dankzij jouw keuze hervonden hebt.Nu behoren jouw ogen aan Christus toe, en kijkt Hij er doorheen. Nu behoort jouw stem aan God toe, en is van de Zijne de weerklank. En nu blijft jouw hart voor eeuwig in vrede. Je hebt Hem verkozen in plaats van afgoden, en jouw eigenschappen, jou door je Schepper verleend, zijn ten langen leste weer van jou. De Roep van Godswege is gehoord en beantwoord. Nu heeft angst ruim baan gemaakt voor liefde, nu God Zelf de plaats van wreedheid inneemt.Vader, wij zijn zoals U. Wreedheid huist er niet in ons, want die is er niet in U. Uw vrede is de onze. En we zegenen de wereld met wat wij van U alleen ontvingen. We kiezen opnieuw en maken onze keus voor al onze broeders, wetend dat zij één met ons zijn. We brengen hun Uw verlossing, zoals wij die nu ontvingen. En wij danken voor hen, want zij maken ons compleet. In hen zien wij Uw heerlijkheid en in hen vinden wij onze vrede. Heilig zijn wij omdat Uw Heiligheid ons heeft bevrijd. En wij zeggen dank. Amen.

LES 169Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Genade is een aspect van de Liefde van God dat het meest overeenkomt met de toestand die heerst in de eenheid van de waarheid. Het is ‘s werelds meest verheven streven, want het leidt geheel aan de wereld voorbij. Het ligt buiten wat geleerd kan worden, is niettemin het doel ervan, want genade kan niet komen voordat de denkgeest zichzelf opmaakt voor ware aanvaarding. Genade wordt ogenblikkelijk onafwendbaar in hen die een tafel hebben klaargemaakt waar zij zacht neergevlijd en graag ontvangen worden kan, een altaar schoon en heilig voor de gave.Genade is het accepteren van de Liefde van God in een wereld van ogenschijnlijke haat en angst. Alleen dankzij genade zijn haat en angst voorbij, want genade reikt een toestand aan zo tegengesteld aan alles wat de wereld bevat, dat zij wier denkgeest verlicht is door de gave van genade, niet geloven kunnen dat de wereld van angst werkelijk is.Genade wordt niet geleerd. De laatste stap moet voorbijgaan aan al wat geleerd kan worden. Genade is niet het doel dat deze cursus nastreeft. Toch maken we ons op voor genade in de zin dat een open denkgeest de Roep om te ontwaken horen kan. Hij is niet hermetisch afgesloten voor de Stem van God. Hij is zich gaandeweg ervan bewust dat er dingen zijn die hij niet kent en is aldus bereid een toestand te accepteren die volledig verschilt van de ervaring waarmee hij bekend is en vertrouwd.Misschien leek het erop dat we onze uitspraak tegenspraken dat de openbaring van de eenheid van de Vader en de Zoon al is vastgesteld. Maar we hebben ook gezegd dat de denkgeest bepaalt wanneer dat tijdstip zal zijn, en het al heeft bepaald. En toch drukken we jou op het hart te getuigen van het Woord van God teneinde het ervaren van de waarheid te bespoedigen en de komst daarvan te versnellen in elke denkgeest die de effecten van de waarheid op jou ziet.Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is', en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets dat niet hijzelf is. Hij heeft zich verenigd met zijn Bron. En als zijn Bron Zelf, is hij alleen maar.We kunnen hierover absoluut niet spreken, schrijven, en niet eens denken. Het komt tot elke denkgeest, wanneer het totale inzicht dat zijn wil de Wil van God is, volkomen is gegeven en volkomen is ontvangen. Het brengt de denkgeest terug in het oneindige heden, waarin verleden en toekomst niet denkbaar zijn. Het ligt voorbij verlossing, voorbij elke gedachte aan tijd, voorbij vergeving en het heilige gelaat van Christus. De Zoon van God is eenvoudig opgegaan in zijn Vader, zoals zijn Vader in hem. De wereld is er helemaal nooit geweest. De eeuwigheid blijft een constante staat.Dit gaat de ervaring die we proberen te versnellen te boven. Toch brengt vergeving, onderwezen en geleerd, de ervaringen met zich mee die getuigen dat het tijdstip dat de denkgeest zelf bepaald heeft om alles op te geven behalve dit, nu nabij is. We bespoedigen het niet in die zin dat wat jij zult bieden verborgen was voor Hem die de betekenis van vergeving onderwijst.Alle leren was reeds in Zijn Denkgeest, volledig en volbracht. Hij zag alles wat de tijd bevat en gaf het aan elke denkgeest, opdat elk bepalen kon, vanaf een punt waar de tijd ten einde is, wanneer hij tot openbaring en eeuwigheid wordt bevrijd. We hebben eerder al meermalen herhaald dat je enkel een reis maakt die voorbij is.Want eenheid moet híer zijn. Welk tijdstip de denkgeest ook voor openbaring heeft bepaald is volkomen onbelangrijk voor datgene wat beslist een constante staat moet zijn, voor eeuwig zoals ze altijd was, teneinde eeuwig te blijven zoals ze nu is. We aanvaarden eenvoudigweg de rol, lang geleden toegewezen en ten volle als volmaakt vervuld gezien door Hem die het draaiboek van de verlossing schreef in de Naam van Zijn Schepper en in de Naam van Zijn Scheppers Zoon.Het is onnodig verder te verhelderen wat niemand ter wereld begrijpen kan. Wanneer de openbaring van jouw eenheid komt, zal die gekend en volledig begrepen zijn. Nu hebben we werk te doen, want zij die in de tijd leven, kunnen spreken over dingen die daarbuiten liggen, en luisteren naar woorden die uitleggen dat wat nog komen moet al is voorbijgegaan. Maar welke betekenis kunnen de woorden overbrengen aan hen die nog steeds de uren tellen aan de hand waarvan ze opstaan, werken en gaan slapen?Laat het dan voldoende zijn dat jij werk te doen hebt om jouw rol te spelen. Het slot moet voor jou verborgen blijven tot jouw rol voorbij is. Het doet er niet toe. Want jouw aandeel is nog steeds hetgeen waar heel de rest op steunt. Wanneer jij de jou toegewezen rol op je neemt, komt verlossing een beetje nader tot elk onzeker hart dat nog niet klopt in samenklank met God.Vergeving is de rode draad die door heel de verlossing loopt en al haar delen in betekenisvolle relaties tot elkaar verbindt, met een gerichte koers en zeker resultaat. En nu vragen we om genade, de laatste gave die verlossing schenken kan. De ervaring die genade verschaft zal eindigen in de tijd, want genade is de voorbode van de Hemel, maar vervangt de tijdsgedachte slechts voor even.Het interval volstaat. Juist hier worden wonderen neergelegd, om door jou vanuit de heilige ogenblikken, die jij door genade in jouw ervaring ontvangt, te worden teruggegeven aan allen die het licht zien dat nog schemert op jouw gezicht. Wat is het gelaat van Christus anders dan het gelaat van hem die een ogenblik de tijdloosheid is ingegaan en een heldere weerschijn van de eenheid, die hij een moment heeft gevoeld, mee terugbracht om de wereld te zegenen? Hoe zou je die uiteindelijk voor eeuwig kunnen bereiken, wanneer een deel van jou erbuiten blijft, onwetend, onontwaakt, en jou als getuige voor de waarheid nodig heeft?Wees dankbaar terug te keren, zoals je blij was een moment te gaan, en aanvaard de gaven die genade jou heeft verschaft. Je brengt ze terug naar jouzelf. En openbaring staat daar niet ver vanaf. De komst ervan is verzekerd. We vragen om genade, en om ervaring die voortkomt uit genade. We verwelkomen de bevrijding die zij iedereen biedt. We vragen niet wat niet te vragen valt. We kijken niet verder dan wat genade geven kan. Want dit kunnen we geven met de genade die ons gegeven is.Ons leerdoel vandaag overschrijdt niet dit gebed. Maar wat kan er in de wereld meer zijn dan wat we vandaag vragen aan Hem die de genade waarom we vragen geeft, zoals die Hem gegeven werd?Door genade leef ik. Door genade word ik vrij.Door genade geef ik. Door genade maak ik vrij.

LES 168Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op.God spreekt tot ons. Zullen wij niet tot Hem spreken? Hij is niet ver. Hij doet geen poging Zich voor ons te verbergen. Wij proberen ons voor Hem te verbergen en lijden onder misleiding. Hij blijft geheel toegankelijk. Hij heeft Zijn Zoon lief. Er is geen andere zekerheid dan deze, maar dit volstaat. Hij zal Zijn Zoon voor eeuwig liefhebben. Wanneer zijn denkgeest blijft slapen, heeft Hij hem nog altijd lief. En wanneer zijn denkgeest ontwaakt, heeft Hij hem lief met een nooit veranderende Liefde.Kende jij maar de betekenis van Zijn Liefde, dan waren hoop en wanhoop onmogelijk. Want de hoop zou voor eeuwig zijn vervuld, en elk soort wanhoop ondenkbaar zijn. Zijn genade is Zijn antwoord op alle wanhoop, want daarin ligt de herinnering van Zijn Liefde. Zou Hij niet graag het middel geven waardoor Zijn Wil wordt herkend? Zijn genade wordt de jouwe wanneer jij die erkent. En de herinnering van Hem ontwaakt in de denkgeest die Hem het middel vraagt waardoor zijn slaap voorbij is.Vandaag vragen we God om de gave die Hij uiterst zorgvuldig in ons hart heeft bewaard, waar zij op erkenning wacht. Dit is de gave waarmee God Zich naar ons toebuigt en ons opheft, waarbij Hij Zelf de laatste stap van de verlossing zet. Alle stappen, behalve deze, leren we, door Zijn Stem onderwezen. Maar tenslotte komt Hij Zelf en neemt ons in Zijn Armen en veegt de spinsels van onze slaap weg. Zijn gave van genade is meer dan slechts een antwoord. Zij brengt alle herinneringen terug die de slapende denkgeest vergat, alle zekerheid omtrent wat de betekenis van Liefde is.God heeft Zijn Zoon lief. Vraag Hem nu om het middel te geven waarmee deze wereld zal verdwijnen en visie eerst zal komen, met kennis met een daar achteraan. Want in genade zie je een licht dat heel de wereld in liefde omhult en zie je hoe angst van ieder gezicht verdwijnt, wanneer harten zich verheffen en aanspraak maken op het licht. Wat blijft er nu nog over dat de Hemel een moment langer uit kan stellen? Wat blijft nog ongedaan, wanneer jouw vergeving op alles rust?Het is een nieuwe, heilige dag vandaag, want we ontvangen wat ons gegeven is. Ons vertrouwen ligt in de Gever, niet in onze eigen aanvaarding. We erkennen onze vergissingen, maar Hij aan wie alle fouten onbekend zijn, is desondanks Degene die onze vergissingen beantwoordt door ons het middel te verschaffen waarmee we ze laten varen en ons in dankbaarheid en liefde verheffen tot Hem.En Hij daalt af om ons te ontmoeten, terwijl wij tot Hem komen. Want wat Hij ons heeft toebereid, geeft Hij en ontvangen wij. Zo is Zijn Wil, omdat Hij Zijn Zoon liefheeft. We bidden tot Hem vandaag en geven slechts het woord terug dat Hij ons via Zijn eigen Stem, Zijn Woord, Zijn Liefde, gegeven heeft:Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op. Vader, ik kom tot U. En U zult komen tot mij die vraagt. Ik ben de Zoon die U liefhebt.

LES 167Er is één leven, en dat deel ik met God.Er zijn geen verschillende soorten leven, want leven is als de waarheid. Het heeft geen gradaties. Het is de ene toestand waarin alles wat God geschapen heeft deelt. Net als al Zijn Gedachten, kent het geen tegendeel. Er is geen dood, omdat wat God geschapen heeft Zijn leven deelt. Er is geen dood, omdat een tegendeel van God niet bestaat. Er is geen dood, want de Vader en de Zoon zijn één.In deze wereld lijkt er een toestand te zijn die het tegendeel is van leven. Jij noemt die de dood. Niettemin hebben we geleerd dat het idee van de dood vele vormen aan kan nemen. Het is het ene idee dat ten grondslag ligt aan alle gevoelens die niet opperst geluk zijn. Het is het alarmsignaal waarop je reageert in enige vorm die geen volmaakte vreugde is. Alle smart, verlies, benauwenis, alle lijden en pijn, zelfs een klein zuchtje van vermoeidheid, een licht ongemak of de geringste frons, erkent de dood. En ontkent zo dat jij leeft.Jij denkt dat de dood iets van het lichaam is. Toch is het slechts een idee, niet van toepassing op wat als fysiek wordt gezien. Een gedachte bevindt zich in de denkgeest. Ze kan vervolgens worden toegepast zoals de denkgeest dat beveelt. Maar ze moet bij haar oorsprong worden veranderd, wil verandering plaatsvinden. Ideeën verlaten niet hun bron. De nadruk die deze cursus op dat idee heeft gelegd, is het gevolg van de centrale plaats die het inneemt bij onze pogingen jou je denken over jezelf te laten veranderen. Het is de reden dat je kunt genezen. Het is de oorzaak van genezing. Het is de reden waarom jij niet kunt sterven. De waarheid daarvan is de grondslag van jouw eenheid met God.De dood is de gedachte dat je gescheiden bent van je Schepper. Het is het geloof dat omstandigheden veranderen en emoties wisselen als gevolg van oorzaken die jij niet beheersen kunt, die je niet gemaakt hebt en nooit kunt veranderen. Het is de vaste overtuiging dat ideeën hun bron kunnen verlaten en eigenschappen kunnen aannemen die de bron niet bevat, waardoor ze van hun eigen oorsprong gaan verschillen, daarvan afgezonderd zowel naar aard als naar afstand, tijd en vorm.De dood kan niet uit het leven voortkomen. Ideeën blijven verenigd met hun bron. Ze kunnen alles uitbreiden wat hun bron bevat. Daarin kunnen ze zichzelf verre te boven gaan. Maar ze kunnen niet het leven schenken aan wat hun nooit gegeven werd. Zoals zij gemaakt zijn, zo zal hun maaksel zijn. Zoals zij geboren werden, zo zullen zij op hun beurt geboren doen worden. En waarvandaan zij komen, daarheen zullen ze terugkeren.De denkgeest kan denken dat hij slaapt, maar dat is alles. Hij kan niet veranderen wat zijn waaktoestand is. Hij kan geen lichaam maken, noch in een lichaam wonen. Wat aan de denkgeest vreemd is bestaat niet, het heeft immers geen bron. Want de denkgeest schept alles wat er is en kan daaraan geen eigenschappen geven die hij zelf niet bezit, noch zijn eigen eeuwige denkstaat veranderen. Hij kan het fysieke niet maken. Wat lijkt te sterven is slechts het teken van de denkgeest in slaap.Het tegendeel van leven kan alleen een andere vorm van leven zijn. Als zodanig laat het zich verzoenen met wat het geschapen heeft, omdat het in waarheid geen tegendelen zijn. De vorm ervan kan veranderen, het kan lijken wat het niet is. Maar denkgeest is denkgeest, wakend of in slaap. Hij is niet zijn tegendeel in iets wat geschapen is, noch in wat hij schijnt te maken, wanneer hij meent te slapen.God schept alleen de wakende denkgeest. Hij slaapt niet en Zijn scheppingen kunnen niet delen wat Hij niet geeft, noch omstandigheden maken die Hij niet met hen deelt. De gedachte van de dood is niet het tegendeel van gedachten van leven. Voor eeuwig zonder tegenkanting van tegendelen in welke vorm ook, blijven de Gedachten van God voor eeuwig onveranderlijk, met het vermogen zich voor eeuwig onveranderlijk uit te breiden, maar toch binnen zichzelf, want ze zijn overal.Wat het tegendeel van leven schijnt, is alleen in slaap. Wanneer de denkgeest besluit te zijn wat hij niet is, en verkiest een vreemde macht aan te nemen die hij niet heeft, een oneigen toestand waartoe hij niet komen kan, of een kunstmatige gesteldheid die binnen zijn Bron niet bestaat, lijkt hij slechts een poosje te gaan slapen. Hij droomt van de tijd: een interval waarin wat schijnt te gebeuren nooit heeft plaatsgevonden, de teweeggebrachte veranderingen geen substantie hebben en alle gebeurtenissen nergens zijn. Wanneer de denkgeest ontwaakt, gaat hij slechts voort zoals hij altijd is geweest.Laten we vandaag kinderen van de waarheid zijn en ons heilig erfgoed niet ontkennen. Ons leven is niet zoals wij het ons inbeelden. Wie verandert het leven omdat hij zijn ogen sluit, of maakt zichzelf tot iets wat hij niet is omdat hij slaapt en in dromen het tegendeel ziet van wat hij is? We vragen vandaag niet om de dood, in welke vorm ook. En evenmin zullen we ingebeelde tegendelen van leven zelfs maar een moment laten verblijven waar de Gedachte van eeuwig leven door God Zelf is geplaatst.Zijn heilig huis trachten we vandaag te bewaren zoals Hij het gegrondvest heeft en wil dat het voor eeuwig en altijd zal zijn. Hij is Heer over wat wij denken vandaag. En in Zijn Gedachten, die geen tegendeel hebben, begrijpen we dat er één leven is, en dat delen we met Hem, met heel de schepping, met al haar gedachten ook, die Hij geschapen heeft in een eenheid van leven, welke niet verbroken kan worden in de dood, noch de Bron van leven kan verlaten vanwaar het kwam.We delen één leven met elkaar, omdat we één Bron hebben, een Bron vanwaaruit volmaaktheid tot ons komt en altijd in elke heilige denkgeest verblijft die Hij volmaakt geschapen heeft. Zoals we waren, zo zijn wij nu en zullen we voor eeuwig zijn. Een slapende denkgeest moet wel ontwaken als hij ziet dat zijn eigen volmaaktheid de Heer van het Leven zo volmaakt weerspiegelt dat hij opgaat in wat daar weerspiegeld wordt. En nu is hij niet langer een weerspiegeling zonder meer. Hij wordt het weerspiegelde, en het licht dat weerspiegeling mogelijk maakt. Nu is geen visie nodig. Want de ontwaakte denkgeest is er een die zijn Bron, zijn Zelf, zijn Heiligheid kent.

LES 166Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.Alles is jou gegeven. Gods vertrouwen in jou is grenzeloos. Hij kent Zijn Zoon. Hij geeft zonder uitzondering en houdt niets achter wat tot jouw geluk bijdragen kan. En toch, tenzij jouw wil één is met de Zijne, worden Zijn gaven niet ontvangen. Maar wat doet jou denken dat er een andere wil is dan de Zijne?Dit is de paradox die ten grondslag ligt aan het maken van de wereld. Deze wereld is niet de Wil van God en dus is ze niet werkelijk. Toch moeten zij die denken dat ze werkelijk is, nog altijd geloven dat er een andere wil is, een die leidt tot gevolgen tegengesteld aan die Hij wil. Onmogelijk inderdaad, maar elke denkgeest die de wereld beziet en haar zeker, solide, betrouwbaar en waar acht, gelooft in twee scheppers, of in één: alleen zichzelf. Maar nooit in één God.De gaven van God zijn onaanvaardbaar voor iemand die er zulke vreemde overtuigingen opna houdt. Hij moet wel geloven dat het aannemen van Gods gaven, hoe zichtbaar die misschien ook worden, hoe dringend hij misschien ook wordt opgeroepen ze als de zijne op te eisen, gelijkstaat aan te worden gedwongen tot verraad aan zichzelf. Hij moet de aanwezigheid ervan ontkennen, de waarheid tegenspreken en lijden om de wereld die hij heeft gemaakt in stand te houden.Dit is het enige thuis dat hij meent te kennen. Dit is de enige veiligheid die hij gelooft te kunnen vinden. Zonder de wereld die hij gemaakt heeft, is hij een uitgestotene, dakloos en bang. Hij beseft niet dat hij juist hier echt bang is en dakloos eveneens, een uitgestotene, zo ver van huis en zo lang al rondzwervend, dat hij niet beseft dat hij vergeten is waarvandaan hij kwam, waarheen hij gaat en zelfs wie hij werkelijk is.Toch wordt hij op zijn eenzame, zinloze zwerftochten vergezeld door de gaven van God, zonder dat hij daar enig weet van heeft. Hij kan ze niet kwijtraken. Maar hij zal niet kijken naar wat hem gegeven is. Hij zwerft voort, zich bewust van de nutteloosheid die hij overal om zich heen ziet, terwijl hij merkt hoe het weinige dat hij heeft alleen maar slinkt, terwijl hij voortgaat op weg naar nergens. Toch zwerft hij verder in armoe en ellende, alleen, hoewel God hem vergezelt en een zo grote schat de zijne is dat de waarde van alles wat de wereld bevat wegvalt tegenover de grootsheid hiervan.Hij lijkt een zielige figuur, vermoeid en afgetobd, in vodden gehuld en met bloedende voeten, geschramd door de rotsige weg die hij bewandelt. Er is niemand die zich niet met hem vereenzelvigd heeft, want ieder die hier komt heeft het pad gevolgd dat hij volgt, en heeft mislukking en hopeloosheid gevoeld zoals hij die nu voelt. Maar is hij werkelijk tragisch, wanneer je ziet dat hij de weg volgt die hij gekozen heeft, en zich slechts hoeft te realiseren Wie hem vergezelt en zijn schatten hoeft te ontsluiten om vrij te zijn?Dit is het zelf dat jij gekozen hebt, dat jij gemaakt hebt als vervanging van de werkelijkheid. Dit is het zelf dat jij met je leven verdedigt tegen alle redelijkheid, ieder bewijs en alle getuigen met bewijsmateriaal dat aantoont dat jij dit niet bent. Jij bent doof voor hen. Je gaat verder op jouw gebaande weg, met je ogen neergeslagen uit vrees dat je misschien een glimp van de waarheid op zou vangen, verlost zou worden van zelfmisleiding en worden bevrijd.Je krimpt vol angst ineen, uit vrees dat je de aanraking van Christus op je schouder zou voelen en je Zijn zachte hand bemerken zou, die jou maant naar je geschenken te kijken. Hoe zou je dan jouw armoede in ballingschap kunnen verkondigen? Hij zou je doen lachen om dit beeld van jezelf. Waar blijft zelfmedelijden dan? En wat blijft er over van de hele tragedie die jij hebt proberen te construeren voor hem aan wie God alleen vreugde heeft toebedacht?Je oeroude angst is nu over je gekomen en gerechtigheid heeft jou eindelijk ingehaald. De hand van Christus heeft jouw schouder aangeraakt en je voelt dat jij niet alleen bent. Je denkt zelfs dat het ellendige zelf, waarvan je dacht dat jij dat was, misschien niet jouw Identiteit is. Misschien is Gods Woord waarachtiger dan het jouwe. Misschien zijn Zijn gaven aan jou wel echt. Misschien is Hij niet geheel om de tuin geleid door jouw plan om Zijn Zoon in diepe vergetelheid te houden, en zonder jouw Zelf de weg te gaan die jij gekozen hebt.Gods Wil verzet zich niet. Die is er eenvoudig. Het is God niet die jij gevangen hebt gezet in je plan jouw Zelf te verliezen. Hij heeft geen weet van een plan dat zo vreemd is aan Zijn Wil. Er was een nood die Hij niet begreep, waarop Hij een Antwoord gaf. Dat is alles. En jij aan wie dit Antwoord gegeven werd, hebt niets anders meer nodig.Nu leven we, want nu kunnen we niet sterven. Het verlangen naar de dood is beantwoord, en de blik die ernaar keek is nu vervangen door een visie die ziet dat jij niet bent wat je voorwendt te zijn. Er vergezelt jou Iemand die mild al jouw angsten beantwoordt met dit ene meedogende weerwoord: ‘Zo is het niet.' Hij wijst op alle gaven waarover jij beschikt, telkens wanneer de gedachte aan armoede jou benauwt, en spreekt van Zijn Gezelschap wanneer jij jezelf als bang en eenzaam ziet.Maar Hij herinnert jou aan nog iets anders wat jij vergeten was. Want Zijn aanraking heeft jou gemaakt zoals Hij. De gaven die jij hebt, zijn niet voor jou alleen. Wat Hij jou is komen aanbieden, moet jij nu leren geven. Dit is de les die Zijn geven in zich bergt, want Hij heeft jou verlost van de eenzaamheid die jij poogde te maken om je daarin te verschuilen voor God. Hij heeft je aan alle gaven herinnerd die God jou gegeven heeft. Ook maakt Hij duidelijk wat jouw wil wordt, wanneer jij deze gaven aanvaardt en erkent dat ze de jouwe zijn.De gaven zijn van jou, aan jouw zorg toevertrouwd om aan allen te geven die de eenzame weg verkozen hebben waaraan jij bent ontsnapt. Ze begrijpen niet dat ze slechts hun wensen volgen. Jij bent het die hen nu onderwijst. Want jij hebt van Christus geleerd dat er een andere weg is die ze kunnen gaan. Onderwijs hen door hun het geluk te laten zien dat tot diegenen komt die de aanraking van Christus voelen en Gods gaven erkennen. Laat verdriet jou niet verleiden om ontrouw te zijn aan wat jou is toevertrouwd.Jouw zuchten zullen nu een verraad zijn aan de hoop van hen die zich voor hun bevrijding tot jou wenden. Jouw tranen zijn die van hen. Als jij ziek bent, houd je slechts hun genezing tegen. Waar jij bang voor bent, leert hen alleen dat hun angsten gerechtvaardigd zijn. Jouw hand wordt de gever van de aanraking van Christus, jouw verandering van denken wordt het bewijs dat wie Gods gaven aanneemt, nooit onder iets lijden kan. Jou wordt toevertrouwd de wereld te bevrijden van pijn.Verraad haar niet. Word het levende bewijs van wat de aanraking van Christus iedereen kan geven. God heeft jou al Zijn gaven toevertrouwd. Getuig er in je blijdschap van hoezeer de denkgeest transformeert die ervoor kiest Zijn gaven te aanvaarden en de aanraking van Christus te voelen. Dat is jouw missie nu. Want God vertrouwt het geven van Zijn gaven toe aan allen die ze hebben ontvangen. Hij heeft Zijn vreugde met jou gedeeld. En nu ga jij die met de wereld delen.

LES 165Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.Wat anders doet deze wereld werkelijk lijken dan jouw eigen ontkenning van de waarheid die erachter ligt? Wat anders dan jouw denken over ellende en dood verduistert het volmaakte geluk en het eeuwige leven dat jouw Vader voor jou wil? En wat behalve illusie kan verbergen wat niet kan worden verhuld? Wat kan van jou weghouden wat jij al hebt behalve jouw eigen keuze om het niet te zien en te ontkennen dat het er is?De Gedachte van God heeft jou geschapen. Ze heeft jou niet verlaten en evenmin ben jij ooit maar een moment van haar gescheiden geweest. Ze behoort jou toe. Door haar leef je. Ze is jouw Bron van leven en houdt jou in eenheid met zich verenigd, en alles is één met jou omdat zij jou niet verlaten heeft. De Gedachte van God beschermt je, zorgt voor je, maakt je rustplaats zacht en effent je weg, en verlicht jouw denkgeest met liefde en geluk. Eeuwigheid en oneindig leven stralen in je denkgeest, omdat de Gedachte van God jou niet verlaten heeft en nog steeds bij jou vertoeft.Wie zou zijn veiligheid en vrede, zijn vreugde, zijn genezing en zijn innerlijke rust, zijn stille vredigheid en zijn kalm ontwaken afwijzen, als hij slechts inzag waar die verbleven? Zou hij zich niet onmiddellijk klaarmaken om daarheen te gaan waar ze te vinden zijn, en al het andere in vergelijking hiermee als waardeloos van de hand wijzen? En als hij ze gevonden heeft, zou hij er dan niet voor zorgen dat zij bij hem blijven en hij bij hen blijft?Wijs de Hemel niet af. Hij is van jou vandaag, mits je erom vraagt. Je hoeft niet te zien hoe groot de gave is of hoezeer je denken veranderd zal zijn, voor hij tot jou komt. Vraag om te ontvangen en hij wordt je gegeven. Hierin ligt overtuiging. Tot jij hem als het jouwe verwelkomt, blijft de onzekerheid. Maar God is rechtvaardig. Zekerheid is niet vereist om te ontvangen wat alleen jouw aanvaarding schenken kan.Vraag vol verlangen. Je hoeft niet zeker te zijn dat jij om het enige vraagt wat jij wilt. Maar wanneer je ontvangen hebt, zul jij zeker zijn dat je de schat hebt die jij altijd hebt gezocht. Waartegen zou je die dan willen ruilen? Wat zou jou er nu toe kunnen bewegen die uit jouw verrukte ogen te laten verdwijnen? Want wat jij dan ziet bewijst dat jij jouw blindheid voor de ziende ogen van Christus hebt verruild, dat jouw denkgeest afwijzing nu terzijde heeft gelegd, en hij de Gedachte van God als jouw erfgoed aanvaardt.Nu ligt alle twijfel achter je, is het eind van de reis verzekerd en verlossing jou gegeven. Nu ligt de macht van Christus in jouw denkgeest, om te genezen zoals jij genezen werd. Want nu ben je één van de verlossers van de wereld. Jouw bestemming ligt daar en nergens anders. Zou God toestaan dat Zijn Zoon eeuwig hongert door zijn afwijzing van het voedsel dat levensnoodzaak voor hem is? Overvloed huist in hem en ontbering kan hem niet afsnijden van Gods voedende Liefde, noch van zijn thuis.Oefen vandaag vol hoop. Want hoop is voorwaar gerechtvaardigd. Jouw twijfels zijn zonder betekenis, want God is zeker. En de Gedachte van Hem is nooit afwezig. Zekerheid moet ongetwijfeld in jou huizen, jij die Zijn gastheer bent. Deze cursus neemt alle twijfels weg die jij gesteld hebt tussen Hem en jouw zekerheid over Hem.We rekenen op God en niet op onszelf, om ons zekerheid te geven. En in Zijn Naam oefenen we, zoals Zijn Woord ons dat aangeeft. Zijn zekerheid ligt achter al onze twijfel. Zijn Liefde blijft aanwezig achter al onze angst. De Gedachte van Hem verblijft nog altijd achter alle dromen en in onze denkgeest, overeenkomstig Zijn Wil.

LES 164Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.Op welk ander tijdstip dan nú kan de waarheid worden herkend? Het heden is de enige tijd die er is. En dus gaan we vandaag, op dit ogenblik, nu, kijken naar wat er altijd is, niet in onze ogen, maar in de ogen van Christus. Hij kijkt voorbij de tijd en ziet de eeuwigheid daar weergegeven. Hij hoort de geluiden die de zinloze, drukke wereld produceert, maar Hij hoort ze vaag. Want voorbij dit alles hoort Hij het gezang van de Hemel en de Stem namens God helderder, betekenisvoller, dichterbij.De wereld vervaagt moeiteloos voor Zijn blik. Haar geluiden worden zwak. Een melodie van ver voorbij de wereld wordt almaar en almaar duidelijker: een aloude roep waarop Hij een aloud antwoord geeft. Je zult ze allebei herkennen, want het is slechts jouw antwoord op je Vaders Roep tot jou. Christus antwoordt voor je, als echo van jouw Zelf, waarbij Hij jouw stem gebruikt om Zijn vreugdevolle instemming te bieden en jouw bevrijding voor jou aanvaardt.Hoe heilig is je oefenen vandaag wanneer Christus jou Zijn blik schenkt en voor jou luistert, en in jouw naam de Roep beantwoordt die Hij hoort! Hoe rustig is de tijd die jij eraan geeft om met Hem door te brengen, voorbij de wereld. Hoe makkelijk zijn al je schijnbare zonden vergeten en wordt al je ellende niet meer herinnerd. Op deze dag wordt verdriet terzijde gelegd, want beelden en geluiden die van dichterbij dan de wereld komen, zijn helder voor jou die vandaag de gaven die Hij geeft, aanvaarden wil.Er is een stilte waarin de wereld niet kan binnendringen. Er is een aloude vrede die jij in je hart draagt en niet verloren hebt. Er is een gevoel van heiligheid in jou dat nooit door de gedachte aan zonde is beroerd. Dit alles zul jij je vandaag herinneren. Je trouwe oefenen vandaag zal zulke grote beloningen brengen, zo volkomen verschillend van alles wat jij vroeger hebt gezocht, dat je zult weten dat hier jouw schat is en hier jouw rust.Dit is de dag waarop vruchteloze inbeeldingen als een gordijn uiteengaan om te openbaren wat erachter ligt. Nu wordt wat daar werkelijk is, zichtbaar gemaakt, terwijl alle schaduwen die dit schenen te verbergen eenvoudigweg verzinken. Nu is het evenwicht hersteld en de weegschaal van het oordeel overgelaten aan Hem die naar waarheid oordeelt. En in Zijn oordeel zal een wereld zich in volmaakte onschuld voor jouw ogen ontvouwen. Nu zul jij die met de ogen van Christus zien. Nu is haar transformatie jou duidelijk.Broeder, deze dag is heilig voor de wereld. Jouw visie, die jou van ver voorbij alle dingen in de wereld werd gegeven, kijkt er in een nieuw licht op terug. En wat jij ziet, wordt de genezing en verlossing van de wereld. Wat waarde en wat geen waarde heeft wordt beide gezien en herkend als wat ze zijn. En wat jouw liefde waard is, ontvangt jouw liefde, terwijl er niets overblijft wat kan worden gevreesd.We zullen vandaag niet oordelen. We zullen slechts ontvangen wat ons gegeven wordt vanuit een oordeel dat voorbij de wereld is gevormd. Ons oefenen vandaag wordt ons dankgeschenk voor onze bevrijding van blindheid en ellende. Al wat we zien zal onze vreugde slechts vergroten, omdat de heiligheid ervan een weerspiegeling van de onze is. Wij zijn vergeven in de ogen van Christus, en heel de wereld is vergeven in die van ons. Wij zegenen de wereld wanneer we haar aanschouwen in het licht waarin onze Verlosser naar ons kijkt, en schenken haar de vrijheid die ons gegeven wordt door Zijn vergevende visie, niet de onze.Open het gordijn tijdens je oefening door eenvoudig alles los te laten wat je meent te wensen. Leg je futiele schatten weg, en laat een schone en open ruimte achter in jouw denkgeest waar Christus komen kan om jou de schat van verlossing te schenken. Hij heeft jouw hoogst heilige denkgeest nodig om de wereld te verlossen. Is dit doel niet waard het jouwe te zijn? Is de visie van Christus niet waard vóór alle onbevredigende doelen van de wereld te worden gezocht?Laat deze dag niet ongemerkt voorbijgaan zonder dat de gaven die hij voor je bevat jouw instemming en aanvaarding ontvangen. We kunnen de wereld veranderen als jij ze erkent. Misschien zie je de waarde niet die jouw acceptatie aan de wereld geeft. Maar dit wens je zeker: jij kunt nog vandaag alle lijden voor vreugde ruilen. Oefen serieus en het geschenk is het jouwe. Zou God je misleiden? Kan Zijn belofte falen? Kun jij zo weinig weigeren te geven, wanneer Zijn Hand volledige verlossing aanreikt aan Zijn Zoon?

LES 163Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.De dood is een gedachte die vele vormen aanneemt, vaak niet als zodanig herkend. Ze kan verschijnen als droefheid, angst, verontrusting of twijfel, als woede, ongelovigheid en gebrek aan vertrouwen, als bekommernis om lichamen, afgunst, en als alle vormen waarin de wens te zijn wat jij niet bent, jou kan komen verleiden. Al zulke gedachten zijn slechts de weerspiegeling van de aanbidding van de dood als verlosser en schenker van bevrijding.Als belichaming van de angst, als gastheer van de zonde, als de god van de schuldigen en de heer van alle illusies en misleidingen, lijkt het idee van de dood inderdaad machtig. Want hij houdt schijnbaar alles wat leeft in zijn verdorde hand, alle hoopvolle verwachtingen en wensen in zijn verwoestende greep, en alle doelen worden slechts gezien door zijn nietsziende ogen. De gebrekkigen, de hulpelozen en de zieken buigen zich voor zijn beeltenis neer en denken dat hij alleen werkelijk is, onontkoombaar, hun vertrouwen waard. Want hij alleen zal zeker komen.Alle dingen behalve de dood worden als onzeker beschouwd, als te snel verloren hoe moeilijk ze ook verworven werden, als onzeker in hun afloop, geneigd de hoop die ze eens wekten onvervuld te laten, en de smaak van stof en as in hun kielzog achterlatend, in plaats van aspiraties en van dromen. Maar op de dood wordt gerekend. Want hij zal met vaste tred komen wanneer de tijd voor zijn komst is aangebroken. Hij zal nooit nalaten alle leven als gijzelaar te nemen voor zichzelf.Zou jij voor afgoden zoals deze willen buigen? Hier wordt de kracht en macht van God Zelf gezien in een afgod gemaakt van stof. Hier wordt de tegenpool van God uitgeroepen tot heer van heel de schepping, sterker dan Gods Wil ten leven, de oneindigheid van de liefde en de volmaakte, onveranderlijke bestendigheid van de Hemel. Hier wordt de Wil van de Vader en de Zoon uiteindelijk verslagen en onder de grafsteen ter ruste gelegd die de dood geplaatst heeft op het lichaam van de heilige Zoon van God.Onheilig in de nederlaag, is hij geworden tot wat de dood wilde dat hij was. Zijn grafschrift, door de dood zelf geschreven, geeft hem geen naam, want hij is tot stof vergaan. Het luidt alleen: ‘Hier ligt een getuige voor de dood van God.' En dit schrijft de dood telkens en telkens weer terwijl zijn aanbidders almaar instemmen, en neerknielend fluisteren ze, met hun voorhoofd op de grond, vol angst dat dit zo is.Het is onmogelijk de dood in enige vorm te aanbidden en tegelijk er enkele andere uit te kiezen die je niet koesteren maar juist vermijden wilt, terwijl jij nog steeds in de rest gelooft. Want de dood is totaal. Ofwel alle dingen sterven, of anders leven ze en kunnen niet sterven. Er is geen compromis mogelijk. Want hier zien we weer een onmiskenbaar standpunt dat we moeten accepteren, willen we innerlijk gezond zijn: wat één gedachte totaal tegenspreekt kan niet waar zijn, tenzij bewezen is dat het tegendeel onwaar is.Het idee van de dood van God is zo absurd dat zelfs waanzinnigen moeite hebben het te geloven. Want het houdt in dat God eens levend was en op de een of andere manier omkwam, blijkbaar gedood door hen die niet wilden dat Hij bleef leven. Hun sterkere wil kon over de Zijne triomferen, en zo is het eeuwige leven bezweken voor de dood. En met de Vader stierf eveneens de Zoon.De aanbidders van de dood zijn bang misschien. En toch, kunnen gedachten als deze angstaanjagend zijn? Als ze zagen dat wat ze geloven niets anders is dan dit, zouden ze onmiddellijk zijn bevrijd. En jij toont hun dit vandaag. Er is geen dood en wij verwerpen die nu in iedere vorm, omwille van hun verlossing alsook de onze. God heeft de dood niet gemaakt. Daarom moet elke vorm die hij aanneemt een illusie zijn. Dit is het standpunt dat we vandaag innemen. En het is ons gegeven voorbij de dood te kijken en het leven erachter te zien.Onze Vader, zegen onze ogen vandaag. Wij zijn Uw boodschappers en we willen naar de schitterende weerspiegeling van Uw Liefde kijken die in alles straalt. Wij leven en bewegen in U alleen. Wij zijn niet gescheiden van Uw eeuwige leven. Er is geen dood, want dood is niet Uw Wil. En wij vertoeven waar U ons hebt geplaatst, in het leven dat wij delen met U en met al wat leeft, om voor eeuwig zoals U en deel van U te zijn. Wij aanvaarden Uw Gedachten als de onze, en onze wil is eeuwig één met die van U. Amen.

LES 162Ik ben zoals God mij geschapen heeft.Deze ene gedachte, stevig in de denkgeest vastgehouden, zal de wereld verlossen. We zullen dit van tijd tot tijd herhalen, wanneer we een nieuwe leerfase binnengaan. Naarmate je vordert, zal het veel meer voor jou gaan betekenen. Deze woorden zijn heilig, want het zijn de woorden die God als antwoord gaf op de wereld die jij hebt gemaakt. Hierdoor verdwijnt ze, en alle dingen die in haar mistige wolken en ijle illusies worden gezien, vervliegen wanneer deze woorden worden gesproken. Want ze komen van God.Hier is het Woord waardoor de Zoon zijn Vaders geluk, Zijn Liefde en Zijn compleetheid werd. Hier wordt de schepping verkondigd en geëerd zoals ze is. Er is geen droom die niet door deze woorden wordt verjaagd, geen gedachte aan zonde en geen illusie die de droom bevat, die niet zal vervluchtigen ten overstaan van hun macht. Zij zijn de bazuin van het ontwaken die over heel de wereld schalt. De doden ontwaken in antwoord op haar roep. En de levenden die deze klank horen, zullen de dood nimmer aanschouwen.Waarlijk heilig is hij die deze woorden tot de zijne maakt, met deze woorden in zijn denkgeest opstaat, ze zich de hele dag door herinnert en ze ‘s avonds met zich meeneemt als hij slapen gaat. Zijn dromen zijn gelukkig, zijn rust is gewaarborgd, zijn veiligheid zeker en zijn lichaam genezen, omdat hij slaapt en waakt met altijd de waarheid voor ogen. Hij zal de wereld verlossen omdat hij, telkens wanneer hij de woorden van de waarheid oefent, de wereld geeft wat hij ontvangt.Vandaag oefenen we op een eenvoudige manier. Want de woorden die we gebruiken zijn machtig, en hebben geen gedachten naast zich nodig om de denkgeest te veranderen van hem die ze gebruikt. Zo volkomen wordt die veranderd, dat hij nu de schatkamer wordt waarin God al Zijn gaven en al Zijn Liefde plaatst om aan heel de wereld te worden uitgedeeld, vermeerderd door te geven, compleet gehouden omdat hij onbeperkt deelt. En zo leer jij te denken met God. De visie van Christus heeft jou het zicht teruggegeven door jouw denkgeest te redden.We eren jou vandaag. Jou komt het recht toe op de volmaakte heiligheid die je nu aanvaardt. Met deze aanvaarding wordt verlossing naar iedereen gebracht, want wie kan nog zonde koesteren wanneer een heiligheid als deze de wereld gezegend heeft? Wie kan nog wanhopen wanneer volmaakte vreugde de jouwe is, voor allen beschikbaar als remedie tegen ellende en verdriet, tegen alle gevoel van verlies, een remedie voor volledige ontsnapping aan zonde en schuld?En wie zou nu niet een broeder willen zijn voor jou, jij, zijn bevrijder en verlosser? Wie kan nog nalaten jou met een liefdevolle uitnodiging te verwelkomen in zijn hart, verlangend om zich te verenigen met iemand in heiligheid aan hem gelijk? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Deze woorden verjagen de nacht, en de duisternis is voorbij. Het licht is gekomen vandaag om de wereld te zegenen. Want jij hebt de Zoon van God herkend, en in die herkenning ligt de herkenning van de wereld.

LES 161Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.Vandaag oefenen we op een andere manier en nemen we stelling tegen onze woede, opdat onze angsten mogen verdwijnen om voor liefde ruimte te maken. Hier is verlossing, in de eenvoudige woorden waarin we met het idee van vandaag oefenen. Hier is het antwoord op verleiding, dat nooit kan nalaten de Christus daar welkom te heten waar angst en woede tevoren de overhand hadden. Hier wordt de Verzoening compleet gemaakt, wordt veilig aan de wereld voorbijgegaan en de Hemel nu hersteld. Hier is het antwoord van de Stem namens God.Totale abstractie is de natuurlijke hoedanigheid van de denkgeest. Maar een deel ervan is nu onnatuurlijk. Het beziet niet alles als één. Het ziet in plaats daarvan slechts fragmenten van het geheel, want alleen zo kon het de partiële wereld bedenken die jij ziet. Het doel van al het zien is jou te tonen wat jij wenst te zien. Al het horen brengt jouw denkgeest slechts de geluiden die hij horen wil.Zo werden specifieke vormen gemaakt. En nu moeten we specifieke vormen gebruiken bij het oefenen. We geven ze over aan de Heilige Geest, zodat Hij ze benutten kan voor een doel dat verschilt van wat wij eraan hebben toegekend. Toch kan Hij slechts gebruiken wat wij hebben gemaakt, om ons vanuit een ander gezichtspunt te onderwijzen, zodat we in alles een andere toepassing kunnen zien.Eén broeder is alle broeders. Elke denkgeest omvat alle denkgeesten, want elke denkgeest is één. Dat is de waarheid. Maar maken deze gedachten de betekenis van de schepping duidelijk? Brengen deze woorden volmaakte duidelijkheid met zich mee voor jou? Wat anders kunnen ze lijken dan lege klanken, mooi misschien, juist qua gevoel, maar fundamenteel niet begrepen, noch begrijpelijk. De denkgeest die zichzelf geleerd heeft concreet te denken, kan abstractie niet langer vatten in de zin dat ze alomvattend is. We moeten een weinig zien, opdat we veel leren.Voor ons gevoel lijkt het ‘t lichaam te zijn dat onze vrijheid beperkt, ons doet lijden, en tenslotte ons leven uitdooft. Maar lichamen zijn slechts symbolen voor een concrete vorm van angst. Angst zonder symbolen vraagt niet om een reactie, want symbolen kunnen voor het betekenisloze staan. Liefde heeft geen symbolen nodig, omdat ze waar is. Maar angst hecht zich aan specifieke zaken, omdat hij onwaar is.Lichamen vallen aan, denkgeesten niet. Deze gedachte doet zeker terugdenken aan ons tekstboek, waar deze herhaaldelijk wordt benadrukt. Dit is de reden waarom lichamen gemakkelijk een symbool worden van angst. Er is je vele keren dringend aangeraden om verder dan het lichaam te kijken, want de aanblik ervan brengt het symbool van de ‘vijand' van de liefde naar voren, welke door Christus' visie niet wordt gezien. Het lichaam is het doelwit van aanval, want niemand denkt dat hij een denkgeest haat. Maar wat anders dan de denkgeest zet het lichaam tot de aanval aan? En wat anders dan wat denkt aan angst zou de zetel van angst kunnen zijn?Haat is specifiek. Er moet iets zijn om aan te vallen. Een vijand moet in zo'n vorm worden waargenomen dat hij aangeraakt, gezien, gehoord, en uiteindelijk gedood kan worden. Wanneer ergens haat op rust, roept die even stellig om de dood als Gods Stem verkondigt dat er geen dood is. Angst is onverzadigbaar, verteert alles waar zijn oog op valt, ziet zichzelf in alles, en is daarom gedwongen om zich tegen zichzelf te keren en om te vernietigen.Wie een broeder als een lichaam ziet, ziet hem als symbool van angst. En hij zal aanvallen, omdat wat hij ziet zijn eigen angst is, buiten hemzelf, klaar om aan te vallen en luidkeels huilend om zich weer met hem te verenigen. Vergis je niet in de intensiteit van de razernij die door geprojecteerde angst onvermijdelijk de kop op steekt. Hij briest in toorn, en klauwt in de lucht, in de hysterische hoop dat hij zijn maker kan bereiken en verslinden.Dit zien de ogen van het lichaam in iemand die door de Hemel wordt gekoesterd, door de engelen wordt bemind en door God volmaakt geschapen is. Dit is zijn werkelijkheid. En in de visie van Christus wordt zijn beminnelijkheid in zo'n heilige en zo'n prachtige vorm weerspiegeld dat jij je nauwelijks weerhouden kunt aan zijn voeten neer te knielen. Maar in plaats daarvan neem je zijn hand, want jij bent zoals hij in de ogen die hem zo zien. Door een aanval op hem ben jij je eigen vijand, want je zult dan niet zien dat in zijn handen jouw verlossing ligt. Vraag hem alleen hierom en hij zal jou die geven. Vraag hem niet een symbool voor jouw angst te zijn. Zou je willen vragen dat liefde zichzelf vernietigt? Of wil jij dat ze aan jou wordt geopenbaard en je bevrijdt?Vandaag oefenen we in een vorm die we al eerder hebben beproefd. Je bereidheid is nu meer binnen handbereik en je komt vandaag nader tot de visie van Christus. Als je vastbesloten bent die te bereiken, zal dat jou lukken vandaag. En als je er eenmaal in bent geslaagd, zul jij niet bereid zijn de getuigen te aanvaarden die de ogen van je lichaam oproepen. Wat je zult zien, zal jou aloude melodieën toezingen die jij je herinneren zult. Jij bent niet vergeten in de Hemel. Wil jij je die dan niet herinneren?Kies één broeder uit, als symbool voor alle anderen, en vraag hem om verlossing. Zie hem eerst zo duidelijk als je kunt, in dezelfde vorm als die je gewend bent. Zie zijn gezicht, zijn handen en voeten, zijn kleding. Kijk hoe hij glimlacht, en zie de vertrouwde gebaren die hij zo regelmatig maakt. Denk dan hieraan: wat je nu ziet, verbergt voor jou de aanblik van iemand die jou al je zonden kan vergeven, wiens heilige handen de spijkers kunnen verwijderen die de jouwe doorboren, en die de doornenkroon kan wegnemen die jij op je bloedende hoofd hebt geplaatst. Vraag hem het volgende, zodat hij jou kan bevrijden:Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God. Ik wil je met de ogen van Christus aanschouwen, en mijn volmaakte zondeloosheid in jou zien.En Hij op Wie jij een beroep doet, zal antwoorden. Want Hij zal de Stem namens God in jou horen, en antwoorden in jouw stem. Aanschouw hem nu, die jij als louter vlees en beenderen hebt gezien, en besef dat Christus tot jou is gekomen. Het idee van vandaag vormt jouw zekere middel ter ontsnapping aan woede en angst. Zorg ervoor dat je het onmiddellijk gebruikt, mocht je in de verleiding komen een broeder aan te vallen en in hem het symbool van jouw angst te zien. En je zult hem plotseling veranderd zien van vijand in verlosser, van de duivel in Christus.

LES 160Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.Angst is een vreemdeling op de wegen der liefde. Vereenzelvig je met angst en je zult voor jezelf een vreemde zijn. En dus ben jij aan jezelf onbekend. Wat jouw Zelf is, blijft een buitenstaander voor het deel van jou dat meent dat het werkelijk is maar anders dan jijzelf. Wie kan in zulke omstandigheden bij zinnen zijn? Wie anders dan een gek zou kunnen geloven dat hij is wat hij niet is, en tegen zichzelf oordelen?Er is een vreemdeling in ons midden die van een idee stamt zo wezensvreemd aan de waarheid, dat hij een andere taal spreekt, naar een wereld kijkt waar de waarheid geen weet van heeft, en datgene begrijpt wat de waarheid als onzinnig beschouwt. Nog vreemder is het dat hij niet beseft tot wie hij komt en toch volhoudt dat zijn huis hem toebehoort, terwijl hij die er thuis is, nu een buitenstaander wordt. En toch, hoe makkelijk zou het zijn te zeggen: ‘Dit is mijn huis. Hier hoor ik thuis, en ik ga niet weg omdat een gek me dat gebiedt.'Wat is de reden om dit niet te zeggen? Wat kan de reden anders zijn dan dat jij deze vreemdeling binnen had genodigd om jouw plaats in te nemen en jou een vreemde voor jezelf te laten zijn? Niemand zou zichzelf zo nodeloos uit zijn huis laten verdringen als hij niet dacht dat er een ander huis bestond, meer naar zijn smaak.Wie is de vreemdeling? Is het angst of ben jij het die ongeschikt is voor de woning die God Zijn Zoon heeft toebereid? Is angst het Zijne, naar Zijn gelijkenis geschapen? Is het angst die liefde compleet maakt en door haar wordt gecompleteerd? Er is geen woning die liefde én angst kan huisvesten. Ze kunnen niet naast elkaar bestaan. Als jij werkelijk bent, dan moet angst wel een illusie zijn. En als angst werkelijk is, dan besta jij niet eens.Hoe eenvoudig dan laat het vraagstuk zich oplossen. Wie angst voelt, heeft slechts zichzelf ontkend en gezegd: ‘Ik ben de vreemdeling hier. En dus laat ik mijn huis over aan iemand die meer op mij lijkt dan ikzelf, en geef hem alles wat ik dacht dat mij toebehoorde.' Nu is hij noodgedwongen verbannen, niet wetend wie hij is, onzeker over alles behalve dit: dat hij zichzelf niet is, en dat zijn huis hem is ontzegd.Waar zoekt hij nu naar? Wat kan hij vinden? Wie zichzelf een vreemde is, kan geen thuis vinden waar hij ook zoekt, want hij heeft zijn terugkeer onmogelijk gemaakt. Hij is de weg kwijt, tenzij een wonder hem op het spoor komt en hem toont dat hij nu geen vreemdeling is. Het wonder zal komen. Want in zijn huis verblijft nog altijd zijn Zelf. Het heeft geen vreemdeling binnen genodigd en heeft geen wezensvreemde gedachte aangezien voor Zichzelf. En Het zal het Zijne tot zich roepen in de erkenning van wat het Zijne is.Wie is de vreemdeling? Is hij niet degene die niet geroepen wordt door jouw Zelf? Je bent nu niet in staat deze vreemdeling in je midden te herkennen, want je hebt aan hem je rechtmatige plaats afgestaan. Toch is jouw Zelf even zeker van het Zijne als God is van Zijn Zoon. Hij kan niet in verwarring verkeren over de schepping. Hij is zeker van wat Hem toebehoort. Geen vreemdeling kan tussen Zijn kennis en de werkelijkheid van Zijn Zoon in staan. Hij weet niet van vreemdelingen. Hij is zeker van Zijn Zoon.Gods zekerheid volstaat. Wie Hij Zijn Zoon weet, hoort thuis waar Hij Zijn Zoon voor eeuwig heeft geplaatst. Hij gaf jou antwoord die vraagt: ‘Wie is de vreemdeling?' Hoor hoe Zijn Stem jou rustig en beslist verzekert dat jij geen vreemde voor je Vader bent, noch dat jouw Schepper tot een vreemde voor jou is gemaakt. Wie God verbonden heeft, blijven voor eeuwig één, thuis in Hem, Hemzelf niet vreemd.Vandaag zeggen we dank dat Christus gekomen is om in de wereld te zoeken naar wat Hem toebehoort. Zijn visie ziet geen vreemden, maar aanschouwt de Zijnen en verenigt zich vreugdevol met hen. Zij zien Hem als een vreemde, want ze herkennen zichzelf niet. Maar wanneer ze Hem welkom heten, herinneren zij het zich. En Hij leidt hen weer met zachte hand naar huis, waar zij thuishoren.Niet één wordt er door Christus vergeten. Niet één brengt Hij jou niet in herinnering, opdat jouw thuis volledig en volmaakt mag zijn zoals het werd gegrondvest. Hij heeft jou niet vergeten. Maar jij zult je Hem niet herinneren totdat je naar allen kijkt zoals Hij. Wie zijn broeder verloochent, verloochent Hem, en weigert zo de gave van het zien te aanvaarden waardoor zijn Zelf duidelijk wordt herkend, zijn thuis wordt herinnerd en verlossing komt.

LES 159Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb.Niemand kan geven wat hij niet ontvangen heeft. Iets geven vereist eerst dat jij het in eigen bezit hebt. Hierin stemmen de wetten van de Hemel en de wereld overeen. Maar hier ook lopen ze uiteen. De wereld gelooft dat je iets moet vasthouden om het te bezitten. Verlossing onderwijst anders. Geven is de manier waarop jij inziet dat je ontvangen hebt. Het is het bewijs dat wat jij hebt van jou is.Je begrijpt dat je genezen bent, wanneer je genezing geeft. Je aanvaardt dat vergeving in jouzelf volbracht is, wanneer jij vergeeft. Je herkent je broeder als jezelf en aldus zie je dat jij heel bent. Er is geen wonder dat jij niet kunt geven, want ze zijn jou allemaal gegeven. Ontvang ze nu door de schatkamer van je denkgeest te openen waarin ze liggen opgetast en door ze weg te geven.De visie van Christus is een wonder. Ze komt van ver voorbij zichzelf, want ze weerspiegelt eeuwige liefde en de wedergeboorte van een liefde die nooit sterft, maar verborgen werd gehouden. De visie van Christus is een weergave van de Hemel, want ze ziet een wereld die zo op de Hemel lijkt dat wat God volmaakt geschapen heeft erin kan worden weerspiegeld. De troebele spiegel die de wereld jou voorhoudt, kan alleen maar verwrongen beelden in gebroken stukken laten zien. De werkelijke wereld is een weergave van de onschuld van de Hemel.De visie van Christus is het wonder waarin alle wonderen ontstaan. Ze is hun bron en blijft bij elk wonder dat jij geeft, en blijft toch van jou. Het is de band die gever en ontvanger hier op aarde in uitbreiding verenigt, zoals ze in de Hemel één zijn. Christus ziet in niemand zonde. En in Zijn ogen zijn de zondelozen één. Hun heiligheid werd hun gegeven door Zijn Vader en door Hemzelf.De visie van Christus is de brug tussen de twee werelden. En je kunt veilig op de kracht daarvan vertrouwen om jou van deze wereld naar een wereld te laten dragen die door vergeving geheiligd is. Dingen die hier heel stevig lijken, zijn daar slechts schaduwen: doorzichtig, vaag zichtbaar, soms vergeten, en nooit in staat het licht te verduisteren dat erachter schijnt. Waarneming heeft haar heiligheid hervonden, en de blinden kunnen zien.Dit is de ene gave van de Heilige Geest: de schatkamer waarop jij in volmaakte zekerheid een beroep kunt doen voor alles wat kan bijdragen tot jouw geluk. Het is hier allemaal al neergelegd. Het kan allemaal ontvangen worden door wie er slechts om vraagt. Hier is de deur nooit op slot, en niemand wordt zijn geringste verzoek of zijn dringendste behoefte ontzegd. Er is geen ziekte die niet reeds is genezen, geen gebrek waaraan niet is voldaan, geen behoefte die niet is vervuld binnen deze gouden schatkamer van Christus.Hier herinnert de wereld zich wat verloren is gegaan toen ze werd gemaakt. Want hier wordt ze hersteld, weer nieuw gemaakt, maar in een ander licht. Wat de haard van zonde had moeten zijn, wordt het centrum van verlossing en de bakermat van genade, waar zij die lijden een welkom en genezing vinden. Niemand zal worden weggestuurd van dit nieuwe thuis waar zijn verlossing wacht. Niemand is een vreemde voor hem. Niemand vraagt iets van hem behalve het geschenk dat zijn welkom door hem wordt aanvaard.De visie van Christus is de heilige grond waarin de lelies van vergeving wortelen. Dit is hun thuis. Ze kunnen van hier naar de wereld worden teruggebracht, maar ze kunnen nooit groeien in haar schrale en ondiepe grond. Ze hebben het licht, de warmte en de weldadige zorgen nodig waarin de barmhartigheid van Christus voorziet. Ze hebben de liefde nodig waarmee Hij naar ze kijkt. En ze worden Zijn boodschappers, die geven zoals zij hebben ontvangen.Neem uit Zijn schatkamer, opdat haar schatten mogen toenemen. Zijn lelies verlaten hun thuis niet wanneer ze naar de wereld mee terug worden genomen. Hun wortels blijven. Ze verlaten hun bron niet, maar dragen de weldadigheid ervan met zich mee en veranderen de wereld in een tuin zoals die vanwaar zij gekomen zijn en waarheen zij nog sterker geurend terugkeren. Nu zijn ze dubbel gezegend. De boodschappen die zij van Christus brachten, zijn bezorgd en aan ze teruggegeven. En zij geven die met blijdschap aan Hem terug.Aanschouw de schat aan wonderen die voor jou klaarstaat om te geven. Ben jij deze gave niet waard, als God bepaald heeft dat die jou gegeven wordt? Oordeel niet over Gods Zoon, maar volg de weg die Hij heeft gebaand. Christus heeft de droom van een vergeven wereld gedroomd. Het is Zijn gave waardoor een zachte overgang kan worden gemaakt van dood naar leven, van hopeloosheid naar hoop. Laten wij een ogenblik met Hem dromen. Zijn droom doet ons ontwaken tot de waarheid. Zijn visie verschaft de middelen om terug te keren naar onze nooit verloren en eeuwigdurende heiligheid in God.

LES 158Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.Wat is jou gegeven? De kennis dat jij een denkgeest bent, in de Denk geest en zuiver denkgeest, voor eeuwig zonder zonde, volkomen zonder angst, omdat jij uit liefde werd geschapen. Je hebt jouw Bron niet verlaten, want jij bent nog steeds zoals je werd geschapen. Dit werd jou gegeven als kennis die je niet kwijt kunt raken. Het werd eveneens aan elk levend wezen gegeven, want door die kennis alleen leeft het.Jij hebt dit alles ontvangen. Er is niemand die op aarde leeft die dit niet ontvangen heeft. Het is niet deze kennis die jij geeft, want dat is wat de schepping heeft gegeven. Dit alles kan niet worden geleerd. Wat moet jij dan vandaag leren geven? Onze les van gisteren bracht een thema naar voren dat je in het begin van het tekstboek vinden kunt. Ervaring kan niet rechtstreeks worden gedeeld op de manier waarop dat met visie kan. De openbaring dat de Vader en de Zoon één zijn zal mettertijd tot iedere denkgeest komen. Toch wordt dat tijdstip door de denkgeest zelf bepaald, en niet onderwezen.Het tijdstip is al vastgesteld. Het lijkt totaal willekeurig. Toch is er geen stap langs de weg die iemand slechts toevallig zet. Die is al door hem gezet, hoewel hij nog niet op weg is gegaan. Want het lijkt slechts zo dat de tijd één richting uitgaat. We ondernemen slechts een reis die al voorbij is. Toch schijnt ze een toekomst te hebben die ons nog onbekend is.Tijd is een kunstgreep, een goocheltoer, een immense illusie waarin figuren als bij toverslag komen en gaan. Toch zit er een plan achter alle verschijningsvormen dat niet verandert. Het draaiboek is geschreven. Wannéér ervaring een eind komt maken aan jouw twijfelen staat vast. Want wij zien de reis slechts vanaf het punt waarop ze eindigde en kijken erop terug, terwijl we ons inbeelden dat we haar nog eens maken; en we zien mentaal opnieuw wat is voorbijgegaan.Een leraar geeft geen ervaring, omdat hij die niet heeft geleerd. Ze heeft zich aan hem geopenbaard op haar vastgestelde tijd. Maar visie is zijn geschenk. Die kan hij rechtstreeks geven, want de kennis van Christus is niet verloren, omdat Hij een visie heeft die Hij aan ieder geven kan die erom vraagt. De Wil van de Vader en de Zijne zijn verenigd in kennis. Maar er is een visie die de Heilige Geest ziet omdat de Denkgeest van Christus haar ook aanschouwt.Hier vindt de vereniging plaats van de wereld van twijfel en schaduw met het ontastbare. Hier wordt een rustige plaats in de wereld geheiligd door vergeving en liefde. Hier worden alle tegenstrijdigheden verzoend, want hier eindigt de reis. Ervaring – niet geleerd, niet onderwezen, niet gezien – is er eenvoudigweg. Dit ligt voorbij ons doel, want het overstijgt wat moet worden bereikt. Onze betrokkenheid geldt de visie van Christus. Die kunnen we bereiken.De visie van Christus kent één wet. Ze kijkt niet naar een lichaam en verwart het niet met de Zoon die God geschapen heeft. Ze aanschouwt een licht voorbij het lichaam, een idee voorbij wat kan worden aangeraakt, een zuiverheid die niet getemperd wordt door vergissingen, beklagenswaardige fouten, en angstige gedachten over schuld voortvloeiend uit dromen over zonde. Ze ziet geen afscheiding. En ze kijkt naar iedereen, naar elke omstandigheid, alle voorvallen en alle gebeurtenissen, zonder de gering ste verflauwing van het licht dat ze ziet.Dit kan onderwezen worden, en moet dat ook door allen die haar willen bereiken. Dit vereist slechts het inzicht dat de wereld niets kan geven wat hiermee in waarde ook maar in de verste verte kan worden vergeleken, noch een doel kan stellen dat niet gewoon verdwijnt zodra dit waargenomen is. En dit geef jij vandaag: zie niemand als een lichaam. Begroet hem als de Zoon van God die hij is, en erken dat hij in heiligheid één is met jou.Aldus zijn zijn zonden hem vergeven, want Christus heeft de visie die de macht heeft aan alle zonden voorbij te zien. Door Zijn vergeving zijn ze verdwenen. Onopgemerkt door de Ene verdwijnen ze eenvoudig, omdat een visie van de heiligheid die daarachter ligt, hun plaats in komt nemen. Het doet er niet toe welke vorm ze aannamen, noch hoe kolossaal ze leken, noch wie door hen gekwetst scheen te zijn. Ze bestaan niet meer. En alle gevolgen die ze schenen te hebben, zijn met hen verdwenen, ongedaan gemaakt, om nooit meer te worden veroorzaakt.Aldus leer jij te geven zoals je ontvangt. En aldus beziet de visie van Christus ook jou. Deze les is niet moeilijk te leren, als jij je herinnert dat jij in je broeder alleen jezelf ziet. Als hij in zonde verloren is, moet jij dat ook zijn; als jij licht in hem ziet, zijn jouw zonden door jezelf vergeven. Elke broeder die jij vandaag ontmoet, verschaft je een nieuwe kans om de visie van Christus over jou te laten schijnen en je de vrede van God te schenken.Het doet niet ter zake wanneer de openbaring komt, want die behoort niet toe aan de tijd. Toch heeft de tijd nog één geschenk te geven waarin ware kennis op zo'n nauwkeurige manier weerspiegeld wordt dat haar beeld haar ongeziene heiligheid deelt, en haar gelijkenis straalt van haar onsterfelijke liefde. We oefenen vandaag in het zien met de ogen van Christus. En door de heilige gaven die wij geven, beziet de visie van Christus ook onszelf.

LES 157Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.Dit is een dag van stilte en vertrouwen. Het is een speciale tijd van belofte in de opeenvolging van je dagen. Het is een tijd die de Hemel apart heeft gezet om met haar stralen te verlichten, en om een tijdloos licht te werpen op deze dag waarop echo's van de eeuwigheid worden gehoord. Deze dag is heilig, want hij luidt een nieuwe ervaring in, een ander soort gevoel en gewaarzijn. Je hebt lange dagen en nachten doorgebracht met het verheerlijken van de dood. Vandaag leer jij de vreugde van het leven voelen.Dit is een nieuw beslissend keerpunt in het leerplan. We voegen nu een nieuwe dimensie toe, een frisse ervaring die een licht werpt op alles wat we al hebben geleerd en die ons voorbereidt op wat ons nog te leren staat. Ze brengt ons bij de deur waar ons leren ophoudt, en we vangen een glimp op van wat voorbij de uiterste reikwijdte ligt van wat met leren nog kan worden bereikt. Ze laat ons hier een ogenblik, en we gaan aan haar voorbij, zeker van onze richting en van ons enige doel.Vandaag zal het jou gegeven zijn een vleugje Hemel te ervaren, hoewel je naar het pad van leren terug zult keren. Toch ben je onderhand ver genoeg gevorderd om voldoende verandering aan te brengen in de tijd om boven zijn wetten uit te kunnen stijgen, en een poosje de eeuwigheid in te gaan. Dit zul je in toenemende mate leren doen, nu elke les, mits trouw herhaald, jou sneller naar deze heilige plek brengt en je een ogenblik aan jouw Zelf overlaat.Hij zal jouw oefenen leiden vandaag, want waar jij nu om vraagt, is wat Hij wil. En nu je deze dag jouw wil verenigd hebt met die van Hem, moet wat jij vraagt je wel gegeven worden. Niets anders dan het idee van vandaag is nodig om jouw denkgeest te verlichten en hem te laten rusten in stille verwachting en in rustige vreugde, waarin jij snel de wereld achter je laat.Vanaf deze dag neemt jouw dienaarschap een oprechte toewijding aan en een gloed die van jouw vingertoppen uitgaat naar hen die jij aanraakt, en hen zegent naar wie jij kijkt. Een visie bereikt ieder die jij ontmoet en ieder aan wie jij denkt, of die denkt aan jou. Want jouw ervaring van vandaag zal jouw denkgeest zodanig transformeren, dat hij de toetssteen wordt voor Gods heilige Gedachten.Jouw lichaam zal vandaag geheiligd worden, want zijn enig doel is nu de visie van wat jij deze dag ervaart uit te dragen om daarmee de wereld te verlichten. We kunnen een ervaring als deze niet rechtstreeks geven. Toch laat ze een visie in onze ogen achter die we iedereen kunnen aanbieden, opdat hij des te eerder tot dezelfde ervaring komen kan waarin de wereld in alle rust vergeten wordt en de Hemel voor een tijdje wordt herinnerd.Naarmate deze ervaring toeneemt en alle andere doelen van weinig waarde worden, raakt de wereld waar je naar terug zult keren een beetje dichter bij het einde van de tijd, een beetje meer zoals de Hemel in haar aspecten, een beetje dichter bij haar bevrijding. En jij die haar licht brengt, zal het licht met meer zekerheid en de visie duidelijker gaan zien. De tijd zal komen dat jij niet in dezelfde vorm terug zult keren als waarin je nu verschijnt, want je zult die niet meer nodig hebben. Maar nu heeft hij een doel, dat hij goed zal dienen.Vandaag zullen we een koers gaan volgen waarvan jij zelfs niet hebt gedroomd. Maar de Heilige, de Gever van gelukkige dromen des levens, de Vertaler van waarneming in waarheid, de heilige Gids naar de Hemel die jou gegeven is, heeft deze reis, die je vandaag maakt en aanvangt, voor jou gedroomd, met de ervaring die deze dag jou aanreikt opdat ze de jouwe kan zijn.Nu zullen we ingaan tot Christus' Tegenwoordigheid, sereen ons van niets anders bewust dan van Zijn stralend gelaat en Zijn volmaakte Liefde. De visie van Zijn gelaat zal bij jou blijven, maar er zal een ogenblik komen dat alle visie overstijgt, zelfs deze, de heiligste. Dit zul je nooit onderwijzen, want je hebt dit niet door leren verworven. Toch spreekt de visie over je herinnering van wat jij dat ogenblik wist, en zeker opnieuw zult weten.

LES 156Ik ga met God in volmaakte heiligheid.Het idee van vandaag stelt slechts de eenvoudige waarheid vast die de gedachte aan zonde onmogelijk maakt. Het belooft dat schuld geen oorzaak heeft, en daarom niet bestaat. Dit volgt stellig uit de basisgedachte die in het tekstboek zo vaak wordt vermeld: ideeën verlaten niet hun bron. Als dit waar is, hoe kun jij dan los van God staan? Hoe zou jij, alleen en gescheiden van jouw Bron, door de wereld kunnen gaan?We zijn niet inconsequent in de gedachten die we in ons leerplan presenteren. De waarheid moet door en door waar zijn, wil ze waar zijn. Ze kan zichzelf niet tegenspreken, noch in bepaalde delen onzeker en in andere zeker zijn. Jij kunt niet los van God door de wereld gaan, omdat jij zonder Hem niet kunt bestaan. Hij is dat wat jouw leven is. Waar jij bent, is Hij. Er is één leven. Dat leven deel jij met Hem. Niets kan losstaan van Hem en desondanks leven.Maar waar Hij is, moet zowel heiligheid als leven zijn. Er is geen eigenschap van Hem die niet wordt gedeeld door alles wat leeft. Wat leeft is heilig zoals Hijzelf, want wat Zijn leven deelt, maakt deel uit van Heiligheid en kan net zomin zondig zijn als de zon kan besluiten van ijs te zijn, de zee kan kiezen los van water te bestaan, of het gras te groeien met zijn wortels zwevend in de lucht.Er is een licht in jou dat niet kan doven, waarvan de aanwezigheid zo heilig is dat de wereld wordt geheiligd vanwege jou. Al wat leeft brengt jou geschenken en legt ze in dankbaarheid en vreugde aan je voeten neer. De geur van bloemen is hun geschenk aan jou. De golven buigen zich voor je, en de bomen strekken hun armen uit om je tegen de hitte te beschutten en leggen hun bladeren vóór je op de grond opdat je op een zacht tapijt zult wandelen, terwijl de wind zakt tot een gefluister rond jouw heilig hoofd.Het licht in jou is wat het universum verlangt te zien. Alle levende wezens zijn stil in jouw aanwezigheid, want ze herkennen Wie jou vergezelt. Het licht dat jij draagt is dat van hen. En zo zien ze in jou hun eigen heiligheid, en groeten jou als verlosser en als God. Aanvaard hun verering, want die is verschuldigd aan de Heiligheid Zelf die jou vergezelt, terwijl ze in Haar milde licht alle wezens tot Haar gelijkenis en Haar zuiverheid transformeert.Dit is de manier waarop verlossing werkt. Als jij een stap terugdoet, treedt het licht in jou naar voren en omgeeft de wereld. Het kondigt niet het eind van zonde aan in straf en dood. Zonde verdwijnt in lichtheid en gelach, omdat haar grillige absurditeit wordt gezien. Het is een dwaze gedachte, een onnozele droom, niet beangstigend, lachwekkend misschien, maar wie wil ook maar een moment verspillen aan zo'n zinloze gril terwijl hij God Zelf benadert?Toch heb jij aan precies deze dwaze gedachte vele, vele jaren verspild. Het verleden met al zijn fantasieën is voorbij. Ze houden je niet langer gebonden. De nadering tot God is nabij. En in de kleine tussenpoos van twijfel die nog rest, verlies jij misschien je Metgezel uit het oog en verwar je Hem met de zinloze, oeroude droom die nu voorbij is.‘Wie vergezelt mij?' Deze vraag moet duizend keer per dag worden gesteld, tot zekerheid een eind aan twijfel heeft gemaakt en vrede tot stand heeft gebracht. Laat vandaag twijfel ophouden. God spreekt voor jou en geeft met deze woorden antwoord op jouw vraag:Ik ga met God in volmaakte heiligheid. Ik verlicht de wereld, ik verlicht mijn denkgeest en alle denkgeesten die God als één met mij geschapen heeft.

LES 155Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou, en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.De wereld is een illusie. Zij die verkiezen er te komen, zoeken een plaats waar ze illusies kunnen zijn en hun eigen werkelijkheid vermijden. Maar wanneer ze merken dat hun eigen werkelijkheid zelfs hier is, doen ze een stap terug en laten haar de weg wijzen. Welke andere keuze kunnen zij werkelijk maken? Illusies vóór de waarheid uit laten gaan is waanzin. Maar illusie achter de waarheid laten verzinken en de waarheid naar voren laten treden als wat ze is, is niet meer dan gezond verstand.Deze eenvoudige keuze is het die we vandaag maken. De dwaze illusie zal een poosje zichtbaar blijven in de ogen van hen die verkozen hebben te komen en nog niet met vreugde hebben bemerkt dat hun keuze een vergissing was. Zij kunnen niet rechtstreeks van de waarheid leren, omdat ze hebben ontkend dat ze dat is. En dus hebben ze een Leraar nodig die hun dwaasheid ziet, maar die nog steeds achter illusies de simpele waarheid in hen kan zien.Als de waarheid van hen zou eisen dat zij de wereld opgaven, zou dit hun toeschijnen alsof ze het offer vroeg van iets wat werkelijk is. Velen hebben verkozen de wereld te verzaken terwijl ze nog steeds geloofden in de werkelijkheid ervan. En ze hebben geleden onder een gevoel van verlies en zijn bijgevolg niet bevrijd. Anderen hebben niets dan de wereld gekozen, en zij hebben geleden onder een nog dieper gevoel van verlies, dat ze niet begrepen.Tussen deze paden ligt een andere weg die wegvoert van elk soort verlies, want offers en ontbering worden daar beide snel achtergelaten. Dit is de weg die jou nu wordt aangewezen. Je bewandelt dit pad zoals anderen dat doen, en je lijkt niet verschillend van hen, hoewel je dat wel degelijk bent. Zo kun je hen dienen terwijl jij jezelf dient, en hun schreden naar de weg leiden die God voor jou, en door jou voor hen, geopend heeft.Illusie lijkt je nog altijd aan te kleven, opdat jij hen bereiken kunt. Toch is ze teruggetreden. En het is geen illusie waarvan zij jou horen spreken, noch illusie waarnaar jij hun ogen kijken laat en die je hun denkgeest laat bevatten. Evenmin kan de waarheid, die voor jou uitgaat, door illusies tot hen spreken, want de weg leidt voorbij illusies nu, terwijl je hen onderweg oproept jou te volgen.Alle wegen zullen uiteindelijk naar deze ene leiden. Want offers en ontbering zijn doodlopende paden, keuzen voor een nederlaag, en doelen die onmogelijk blijven. Dit alles treedt terug wanneer de waarheid in jou naar voren treedt, om je broeders weg te leiden van de wegen des doods, en hen op de weg naar geluk te zetten. Hun lijden is niets anders dan illusie. Toch hebben ze een gids nodig om hen hiervandaan te leiden, want ze zien illusie voor de waarheid aan.Dat is de roep der verlossing, en niets meer. Ze vraagt dat jij de waarheid aanvaardt en voor jou uit laat gaan, om het pad van de verlossing van illusie te verlichten. Het is geen verlossing tegen een losprijs. Er zijn geen kosten, er is alleen winst. Illusie kan alleen in schijn de heilige Zoon van God in ketenen vasthouden. Hij wordt slechts van illusies verlost. Als zij terugtreden, vindt hij zichzelf terug.Ga nu in veiligheid, maar ga voorzichtig, want dit pad is nieuw voor jou. En je ontdekt misschien dat je nog steeds in de verleiding bent om voor de waarheid uit te lopen en illusies je gids te laten zijn. Jouw heilige broeders werden je gegeven om in jouw voetspoor te treden wanneer jij doelgericht de waarheid tegemoet gaat. Die gaat nu voor jou uit, opdat zij iets mogen zien waarmee ze zich identificeren kunnen, iets wat ze begrijpen dat hun de weg wijst.Toch zal er aan het eind van de reis geen kloof zijn, geen afstand tussen jou en de waarheid. En alle illusies die op de weg kwamen die jij hebt afgelegd, zullen jou eveneens hebben verlaten, zonder iets achter te laten dat de waarheid gescheiden houdt van Gods compleetheid, heilig als Hijzelf. Doe in vertrouwen een stap terug en laat de waarheid jou de weg wijzen. Jij weet niet waarheen je gaat. Maar Iemand die weet vergezelt jou. Laat Hem jou samen met de anderen leiden.Wanneer dromen voorbij zijn, de tijd de deur gesloten heeft achter alle dingen die voorbijgaan en wonderen doelloos zijn geworden, zal de heilige Zoon van God geen reizen meer maken. Er zal geen wens meer bestaan om liever illusie dan de waarheid te zijn. En hierheen gaan we voort, wanneer we vorderen langs de weg die de waarheid ons wijst. Dit is onze laatste reis, die wij voor iedereen maken. We mogen de weg niet kwijtraken. Want zoals de waarheid ons voorgaat, zo gaat ze onze broeders die ons volgen voor.We gaan naar God. Sta hierbij stil en denk hierover na. Kan er een weg zijn die heiliger is, of meer jouw inzet, je liefde en je volle intentie verdient? Welke weg zou jou meer kunnen geven dan alles, of minder bieden en toch de heilige Zoon van God tevredenstellen? We gaan naar God. De waarheid die ons nu voorgaat is één met Hem, en leidt ons naar waar Hij altijd is geweest. Welke andere weg dan deze kan een pad zijn dat jij in plaats hiervan zou willen kiezen?Jouw voeten zijn veilig op de weg gezet die de wereld leidt naar God. Kijk niet naar wegen die jou ergens anders heen schijnen te voeren. Dromen zijn geen gids jou als Gods Zoon waardig. Vergeet niet dat Hij Zijn Hand in de jouwe heeft gelegd, en jou je broeders heeft toevertrouwd, in Zijn vertrouwen dat jij Zijn vertrouwen in jou waard bent. Hij kan zich niet vergissen. Zijn vertrouwen heeft jouw pad geëffend en jouw doel gewaarborgd. Jij zult noch je broeders, noch je Zelf in de steek laten.En nu vraagt Hij alleen dat jij elke dag een poosje aan Hem denkt, opdat Hij tot je spreken kan en je mag vertellen van Zijn Liefde, om je eraan te herinneren hoe groot Zijn vertrouwen, hoe grenzeloos Zijn Liefde is. In jouw Naam en de Zijne, die dezelfde zijn, oefenen we vandaag vol vreugde met deze gedachte:Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen, want ik wil de weg gaan die voert naar Hem.

LES 154Ik ben een van de dienaren van God.Laat ons vandaag noch arrogant, noch vals bescheiden zijn. We hebben dergelijke dwaasheid achter ons gelaten. We kunnen onszelf niet beoordelen, en hoeven dat ook niet. Dat zijn maar pogingen om een beslissing uit de weg te gaan, en een verbintenis met onze functie uit te stellen. Het is niet aan ons om onze waarde te beoordelen, noch kunnen we weten welke rol voor ons het beste is, of wat wij kunnen doen binnen een groter plan dat we niet in zijn totaliteit kunnen overzien. Onze rol werd ons in de Hemel toegemeten, niet in de hel. En wat in onze ogen zwakte is, kan kracht zijn; wat wij als onze kracht beschouwen, is vaak arrogantie.Wat ook de jou toegewezen rol mag zijn, ze werd gekozen door de Stem namens God, wiens functie het is ook namens jou te spreken. Terwijl Hij jouw kwaliteiten precies ziet zoals ze zijn, en zich evenzeer bewust is waar, waarvoor, op wie en wanneer ze het best kunnen worden toegepast, kiest en aanvaardt Hij jouw rol voor jou. Hij werkt niet zonder jouw eigen instemming. Maar Hij laat zich niet misleiden in wat jij bent, en luistert alleen naar Zijn Stem in jou.Door Zijn vermogen één Stem te horen, en wel de Zijne, ga jij uiteindelijk beseffen dat er één Stem in jou is. En die ene Stem stelt jouw functie vast en geeft die aan jou door, en verleent je de kracht die te begrijpen, te doen wat nodig is, en te slagen in alles wat je doet dat ermee samenhangt. God heeft Zich hierin met Zijn Zoon verenigd, en zo wordt Zijn Zoon Zijn boodschapper van eenheid met Hem.Het is deze vereniging van Vader en Zoon, tot stand gebracht via de Stem namens God, die de verlossing apart zet van de wereld. Het is deze Stem die van wetten spreekt waaraan de wereld niet gehoorzaamt, die verlossing van alle zonde belooft, met afschaffing van alle schuld in de denkgeest die God zondeloos geschapen heeft. Nu wordt deze denkgeest zich weer bewust van Wie hem geschapen heeft, en van Zijn duurzaam verbond met zichzelf. Zo is zijn Zelf de enige werkelijkheid waarin zijn wil en die van God verenigd zijn.Een boodschapper is niet degene die de boodschap schrijft die hij bezorgt. Noch trekt hij het recht in twijfel van wie dat wel doet, of vraagt hij waarom deze juist hen gekozen heeft om de boodschap te ontvangen die hij brengt. Het is voldoende dat hij haar in ontvangst neemt, haar aan diegenen geeft voor wie ze is bestemd, en zijn rol op zich neemt in de bezorging ervan. Als hij bepaalt wat de boodschappen moeten zijn, of wat hun doel is, of waarheen ze moeten worden gebracht, dan verzuimt hij zijn juiste rol te spelen als brenger van het Woord.Er is één belangrijk verschil in de rol van de boodschappers van de Hemel, dat hen onderscheidt van die welke de wereld aanstelt. De boodschappen die zij bezorgen zijn eerst voor hen bestemd. Pas wanneer zij die voor zichzelf kunnen aanvaarden, zijn ze in staat ze verder te dragen, en ze overal te geven waar ze waren bedoeld. Net als aardse boodschappers hebben zij de boodschappen die ze brengen niet zelf geschreven, maar zij worden in de meest ware zin de eerste ontvangers ervan, die ontvangen ter voorbereiding om te geven.Een aardse boodschapper vervult zijn rol door al zijn boodschappen weg te geven. De boodschappers van God voeren hun taak uit door Zijn boodschappen aan te nemen als zijnde voor zichzelf, en ze tonen dat ze de boodschappen begrijpen door deze weg te geven. Ze kiezen geen rollen die hun niet op Zijn gezag gegeven zijn. En zo winnen ze bij elke boodschap die ze weggeven.Wil jij Gods boodschappen ontvangen? Want zo word jij Zijn boodschapper. Je bent nu aangesteld. En toch wacht je ermee de boodschappen te geven die jij ontvangen hebt. En bijgevolg weet jij niet dat ze van jou zijn, en herken je ze niet. Niemand kan ontvangen en begrijpen dat hij ontvangen heeft, totdat hij geeft. Want in het geven ligt zijn eigen aanvaarding van wat hij heeft ontvangen.Jij die nu Gods boodschapper bent, ontvang Zijn boodschappen. Want dat maakt deel uit van de jou toegewezen rol. God heeft niet nagelaten jou te geven wat je nodig hebt, noch is het onaanvaard gebleven. Toch moet nog een ander deel van de jou toegewezen taak worden volbracht. Hij die de boodschappen van God voor jou ontvangen heeft, zou graag zien dat ze ook door jou ontvangen werden. Want zo vereenzelvig jij je met Hem en maak je aanspraak op wat van jou is.Het inzien van deze verbinding is wat we vandaag op ons nemen. We streven er niet naar onze denkgeest afgescheiden te houden van Hem die voor ons spreekt, want we horen niets dan onze eigen stem, als wij aandachtig luisteren naar Hem. Hij alleen kan tot ons en voor ons spreken, omdat Hij in één Stem het krijgen en het geven van Gods Woord, het geven en ontvangen van Zijn Wil verenigt.We oefenen erin Hem te geven wat Hij graag wil, opdat wij Zijn gaven aan ons mogen herkennen. Hij heeft onze stem nodig, opdat Hij via ons kan spreken. Hij heeft onze handen nodig, om Zijn boodschappen vast te houden en ze naar hen te brengen die Hij aanwijst. Hij heeft onze voeten nodig, om ons te brengen waar Hij wil, opdat zij die wachten in ellende eindelijk mogen worden bevrijd. En Hij heeft onze wil nodig, verenigd met de Zijne, opdat we de ware ontvangers mogen zijn van de gaven die Hij schenkt.Laten we vandaag niets anders leren dan deze les: we zullen pas inzien wat we ontvangen als we het hebben gegeven. Je hebt dit al honderd keer en op honderd manieren horen zeggen, en toch ontbreekt het jou nog steeds aan geloof. Maar dit staat vast: tot jij er geloof aan hecht, zul je duizend en nog eens duizend wonderen ontvangen, maar niet weten dat God Zelf, buiten wat jij al hebt, geen enkele gave achterwege gelaten heeft, noch de geringste zegen aan Zijn Zoon heeft ontzegd. Wat kan dit voor jou betekenen zolang jij je niet met Hem en het Zijne vereenzelvigd hebt?Onze les voor vandaag luidt als volgt:Ik ben een van de dienaren van God, en ik ben dankbaar dat ik het middel bezit om in te zien dat ik vrij ben.De wereld wijkt terug als we onze denkgeest doen oplichten en beseffen dat deze heilige woorden waar zijn. Ze vormen de boodschap die ons vandaag vanwege onze Schepper wordt gezonden. Nu demonstreren we hoe ze onze gedachten over onszelf en wat onze functie is, hebben veranderd. Want wanneer we bewijzen dat we geen wil aanvaarden die we niet delen, zullen de vele gaven die wij van onze Schepper krijgen ons in het oog springen en in onze handen vallen, en zullen we inzien wat we ontvangen hebben.

LES 153In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.Jij die je bedreigd voelt door deze veranderende wereld, haar grillen van het lot en wrange grappen, haar kortstondige relaties en alle ‘geschenken' die ze enkel te leen geeft om weer af te nemen: neem deze les ter harte. De wereld biedt geen veiligheid. Ze is in de aanval geworteld, en al haar ‘geschenken' van schijnbare veiligheid zijn bedrieglijke misleidingen. Ze valt aan, en valt opnieuw aan. Er is geen innerlijke vrede mogelijk waar dusdanig gevaar dreigt.De wereld roept slechts een verdedigende houding op. Want bedreiging brengt woede, woede maakt dat een aanval redelijk lijkt, eerlijk uitgelokt, en gerechtvaardigd onder het mom van zelfverdediging. Toch is een verdedigende houding een dubbele bedreiging. Want ze getuigt van zwakheid, en bouwt een verdedigingssysteem op dat niet werken kan. Nu worden de zwakken nog verder ondermijnd, want er is verraad van buitenaf en groter verraad nog vanbinnen. Nu raakt de denkgeest verward, en weet niet waarheen zich te wenden om te ontsnappen aan zijn inbeeldingen.Het is alsof hij door een ring stevig wordt omklemd, waarin hij door een nieuwe ring, met daarin nog een, gebonden wordt, totdat er geen hoop op ontsnapping meer kan zijn, laat staan dat hij ontsnappen kan. Aanval, verdediging – verdediging, aanval, worden de kringloop van de uren en de dagen die de denkgeest binden met zware stalen banden met ijzer bekleed, en ze keren slechts terug om van voor af aan te beginnen. Er lijkt geen onderbreking te zijn, noch een eind te komen aan de steeds strakker wordende greep van de kerkering van de denkgeest.Verdedigingen zijn de onbetaalbaarste van alle prijzen die het ego van jou vordert. Daarin schuilt een dwaasheid van zo'n grimmige vorm dat hoop op innerlijke gezondheid niet meer dan een ijdele droom lijkt, die het mogelijke te boven gaat. Het gevoel van dreiging waartoe de wereld aanzet is zo veel dieper, en zo ver verwijderd van de waanzinnigheid en intensiteit die jij je kunt indenken, dat je geen idee hebt van alle verwoesting die erdoor is aangericht.Jij bent er de slaaf van. Je weet, uit angst ervoor, niet wat jij doet. Je begrijpt niet hoeveel jij, die de ijzeren greep ervan om je hart voelt, hebt moeten offeren. Je beseft niet wat jij met je verdedigende houding gedaan hebt om de heilige vrede van God te saboteren. Want jij ziet de Zoon van God als slechts het slachtoffer van de aanvallen door fantasieën, dromen en illusies die hij gemaakt heeft; niettemin hulpeloos in de aanwezigheid ervan, slechts behept met de behoefte verdedigd te worden door nog meer fantasieën en dromen waarmee illusies over zijn veiligheid hem troosten.Verdedigingsloosheid is kracht. Ze getuigt ervan dat jij de Christus in jezelf herkent. Misschien herinner jij je dat het tekstboek stelt dat een keuze steeds wordt gemaakt tussen de kracht van Christus en je eigen zwakheid, gezien als los van Hem. Verdedigingsloosheid kan nooit worden aangevallen, omdat deze een kracht erkent zo groot dat een aanval waanzin is, of een onnozel spel dat een vermoeid kind speelt, wanneer het te slaperig wordt om nog te weten wat het wil.Een verdedigende houding is zwakheid. Ze verkondigt dat jij de Chris tus hebt verloochend en Zijn Vaders woede bent gaan vrezen. Wat kan jou nu verlossen van je waanidee van een boze god, wiens vreeswekkend beeld jij aan het werk meent te zien in alle kwaad ter wereld? Wat anders dan illusies kunnen jou nu verdedigen, wanneer het slechts illusies zijn die jij bestrijdt?We zullen vandaag zulke kinderachtige spelletjes niet spelen. Want ons ware doel is de wereld te verlossen, en we willen de oneindige vreugde die onze functie ons biedt niet voor dwaasheid inruilen. We willen niet dat ons geluk ons ontglipt omdat een flard van een onzinnige droom toevallig in onze denkgeest opkwam, en we de figuren erin aanzagen voor de Zoon van God, en het nietig ogenblik ervan hielden voor de eeuwigheid.We gaan vandaag aan dromen voorbij, en zien in dat we geen verdediging nodig hebben, omdat we onaantastbaar geschapen zijn, zonder enige gedachte of wens of droom waarin aanval enige betekenis heeft. Nu kunnen we niets meer vrezen, want we hebben alle angstige gedachten achter ons gelaten. En in verdedigingsloosheid zijn we geborgen, sereen en zeker nu van onze veiligheid, zeker van de verlossing, zeker ook dat we ons gekozen doel zullen vervullen, nu ons dienaarschap zijn heilige zegening over de wereld verbreidt.Wees een ogenblik stil en bedenk in stilte hoe heilig je doel is, hoe veilig jij rust, onaantastbaar binnen het licht daarvan. Gods dienaren hebben ervoor gekozen dat de waarheid met hen is. Wie is heiliger dan zij? Wie kan er zekerder van zijn dat zijn geluk volledig is gewaarborgd? En wie kan er machtiger bescherming hebben? Welke verdediging zou ook maar enigszins nodig kunnen zijn voor hen die behoren tot de uitverkorenen van God, zowel door Zijn als door hun eigen uitverkiezing?Het is de functie van Gods dienaren hun broeders te helpen dezelfde keuze te maken als zij. God heeft allen uitverkoren, maar weinigen zijn tot het inzicht gekomen dat Zijn Wil geen andere is dan die van hen. En zolang je verzuimt te onderwijzen wat jij hebt geleerd, wacht de verlossing en houdt duisternis de wereld in meedogenloze gevangenschap. Evenmin zul jij leren dat het licht tot jou gekomen is en je ontsnapping is volbracht. Want jij zult het licht niet zien tot je het aan al jouw broeders aanbiedt. Wanneer zij het uit jouw handen aannemen, zul jij het herkennen als wat jou toebehoort.Verlossing kan worden gezien als een spel dat gelukkige kinderen spelen. Het werd ontworpen door Iemand die Zijn kinderen liefheeft, en die hun griezelig speelgoed wil vervangen door blije spelen, die hun leren dat het angstspel over is. Zijn spel onderwijst geluk, omdat er geen verliezer is. Iedereen die speelt moet wel winnen, en zijn winnen verzekert winst aan iedereen. Het spel van de angst wordt met vreugde opzij gelegd, wanneer kinderen gaan inzien welke voordelen verlossing brengt.Jij die gespeeld hebt dat je verloren bent voor alle hoop, door je Vader verlaten, en in doodsangst alleen bent gelaten in een beangstigende wereld die door zonde en schuld waanzinnig is gemaakt: wees nu verheugd. Dat spel is voorbij. Nu is een kalme tijd aangebroken, waarin we het speelgoed van de schuld afdanken en onze vreemde, kinderlijke gedachten over zonde voor eeuwig opbergen, afgesloten voor de zuivere, heilige denkgeest van de kinderen van de Hemel en de Zoon van God.Slechts een moment langer houden we stil om ons laatste, blije spel op deze aarde te spelen. En dan gaan we onze rechtmatige plaats innemen waar waarheid woont en spelletjes geen betekenis hebben. Zo komt het verhaal ten einde. Laat deze dag het laatste hoofdstuk dichter tot de wereld brengen, opdat eenieder leren mag dat het verhaal dat hij leest over een angstaanjagend lot, de vernietiging van al zijn hoop, zijn armzalige verdediging tegen een wraak waaraan hij niet ontsnappen kan, slechts zijn eigen misleide fantasie is. Gods dienaren zijn gekomen om hem te doen ontwaken uit de duistere dromen die dit verhaal heeft opgeroepen in zijn verwarde, verbijsterde herinnering aan deze vervormde legende. Gods Zoon kan eindelijk weer glimlachen, nu hij hoort dat het niet waar is.Vandaag oefenen we in een vorm die we een hele tijd zullen handhaven. We beginnen elke dag met zo lang mogelijk onze aandacht te geven aan de dagelijkse gedachte. Vijf minuten wordt nu het minste dat we geven ter voorbereiding op een dag waarin verlossing ons enig doel is. Tien zou beter en vijftien nog beter zijn. En naarmate afleiding niet langer de kop opsteekt om ons van ons doel af te houden, merken we dat een half uur met God doorgebracht nog te kort is. Ook ‘s avonds zullen we dankbaar en vreugdevol bereid zijn niet minder te geven.Elk uur vermeerdert onze toenemende vrede, wanneer we eraan denken trouw te zijn aan de Wil die wij delen met God. Soms zal een minuut misschien, of minder zelfs, het meeste zijn dat we bieden kunnen bij het verstrijken van elk uur. Af en toe zullen we het vergeten. Op andere momenten zullen de bedrijvigheden van de wereld al onze aandacht opeisen, en zullen we niet in staat zijn ons even terug te trekken en onze gedachten te richten op God.Maar wanneer we kunnen, zullen we gevolg geven aan de ons toevertrouwde taak als dienaren van God, door elk uur onze missie en Zijn Liefde te gedenken. En we zullen in stilte klaar zitten en op Hem wachten en naar Zijn Stem luisteren, en horen wat Hij wil dat we in het komende uur doen, terwijl we Hem danken voor alle gaven die Hij ons in het afgelopen uur gaf.Door oefening zul je mettertijd nooit ophouden aan Hem te denken en Zijn liefdevolle Stem te horen, die je voetstappen leidt naar rustige wegen, waar je zult wandelen in ware verdedigingsloosheid. Want je zult weten dat de Hemel jou vergezelt. Ook wil jij je denkgeest geen ogenblik meer van Hem afhouden, zelfs al besteed jij al je tijd eraan om de wereld verlossing aan te reiken. Denk je niet dat Hij dit mogelijk zal maken, voor jou die ervoor gekozen heeft Zijn plan voor de verlossing van de wereld en van jouzelf ten uitvoer te brengen?Vandaag is ons thema onze verdedigingsloosheid. Wij hullen ons daarin, wanneer we ons klaarmaken om de dag tegemoet te treden. Wij rijzen op, sterk in Christus, en laten onze zwakheid in het niet verzinken, wanneer we bedenken dat Zijn kracht in ons verblijft. We herinneren onszelf eraan dat Hij heel de dag door aan onze zijde blijft en onze zwakheid nooit zonder de steun laat van Zijn kracht. We doen een beroep op Zijn kracht, telkens wanneer we voelen dat de dreiging van onze verdedigingen onze doelgerichtheid ondermijnt.

LES 152De macht om te beslissen is aan mij.Niemand kan verlies lijden tenzij het zijn eigen beslissing is. Niemand lijdt pijn behalve als zijn keuze deze toestand voor hem verkiest. Niemand kan verdrietig of bang zijn, of denken dat hij ziek is, als dit niet het resultaat is dat hij wenst. En niemand sterft zonder zijn eigen instemming. Niets gebeurt er wat niet jouw wensen vertegenwoordigt, en niets wordt achterwege gelaten wat jij kiest. Hier is jouw wereld, compleet tot in elk detail. Hier ligt voor jou haar volledige werkelijkheid. En hier alleen is sprake van verlossing.Je gelooft misschien dat dit standpunt extreem is, en te veelomvattend om waar te kunnen zijn. Maar kunnen er op de waarheid uitzonderingen bestaan? Kan verlies werkelijk zijn, als alles jou gegeven is? Kan pijn deel van vrede, of verdriet deel van vreugde zijn? Kunnen angst en ziekte doordringen in een denkgeest waar liefde en volmaakte heiligheid wonen? De waarheid moet alles insluiten, wil ze überhaupt waarheid zijn. Aanvaard geen tegenstellingen en geen uitzonderingen, want wie dat doet weerspreekt daarmee de waarheid volkomen.Verlossing is de erkenning dat de waarheid waar is, en dat niets anders waar is. Dit heb je eerder gehoord, maar je accepteert de beide delen ervan misschien nog niet. Zonder het eerste heeft het tweede geen betekenis. Maar zonder het tweede is het eerste niet meer waar. Waarheid kan geen tegendeel hebben. Dit kan niet vaak genoeg worden gezegd en overdacht. Want als wat niet waar is net zo waar is als wat waar is, is een deel van de waarheid onwaar. Dan heeft de waarheid haar betekenis verloren. Niets dan de waarheid is waar, en wat onwaar is, is onwaar.Dit is het allereenvoudigste onderscheid, en toch het alleronduidelijkste. Maar niet omdat het een moeilijk waar te nemen onderscheid is. Het ligt verborgen achter een enorme aaneenschakeling van keuzes die niet geheel de jouwe lijken te zijn. En zo lijkt het alsof de waarheid enkele aspecten bezit die consistentie logenstraffen, maar die niets anders blijken te zijn dan door jou ingevoerde tegenstrijdigheden.Zoals God jou geschapen heeft, zo ben jij onherroepelijk en onveranderlijk nog steeds, waarbij voorbijgaande toestanden per definitie onwaar zijn. En dat omvat elke omslag in gevoel, conditieveranderingen in het lichaam en de denkgeest, in elke vorm van bewustzijn en reactie. Het is deze alomvattendheid die de waarheid van onwaarheid scheidt, en het onware van de waarheid gescheiden houdt, als wat het is.Is het niet vreemd dat je meent dat het arrogant is te denken dat jij de wereld die je ziet, hebt gemaakt? God heeft haar niet gemaakt. Hiervan kun je zeker zijn. Wat kan Hij weten van het kortstondige, de zondigen en schuldigen, de angstigen, lijdenden en eenzamen, en van de denkgeest die in een lichaam leeft dat sterven moet? Wanneer je denkt dat Hij een wereld heeft gemaakt waarin zulke dingen werkelijkheid lijken, beschuldig je Hem slechts van waanzin. Hij is niet gek. Toch maakt slechts waanzin een wereld zoals deze.Denken dat God chaos heeft gemaakt, Zijn Wil weerlegt, tegendelen voor de waarheid heeft bedacht, en duldt dat de dood over het leven triomfeert: dit alles is arrogantie. Nederigheid zou onmiddellijk zien dat deze dingen niet van Hem afkomstig zijn. En kun jij zien wat God niet geschapen heeft? Denken dat je dat kunt, is niets anders dan geloven dat jij kunt waarnemen wat God niet heeft gewild. En zou er iets arroganter kunnen zijn dan dit?Laten we vandaag werkelijk nederig zijn, en wat wij gemaakt hebben aanvaarden voor wat het is. De macht om te beslissen is aan ons. Besluit slechts je rechtmatige plaats als medeschepper van het universum te aanvaarden, en alles wat jij denkt gemaakt te hebben zal verdwijnen. Wat dan in jouw bewustzijn oprijst, zal alles zijn wat er ooit was, voor eeuwig zoals het nu is. En het zal de plaats innemen van alle zelfmisleiding, die alleen maar werd voortgebracht om zich het altaar toe te eigenen gewijd aan de Vader en de Zoon.Vandaag beoefenen we ware nederigheid en geven de valse pretentie op waarmee het ego probeert te bewijzen dat nederigheid arrogantie is. Alleen het ego kan arrogant zijn. Maar de waarheid is nederig in het erkennen van haar grootheid, haar onveranderlijkheid en haar eeuwige heelheid, alomvattend, Gods volmaakte gave aan Zijn geliefde Zoon. We leggen de arrogantie terzijde, die zegt dat we zondaars zijn, schuldig en bang, beschaamd om wat we zijn, en verheffen in plaats daarvan ons hart in ware nederigheid tot Hem die ons smetteloos heeft geschapen, in macht en liefde zoals Hij.De macht om te beslissen is aan ons. En we aanvaarden van Hem datgene wat wij zijn, en erkennen nederig de Zoon van God. Gods Zoon erkennen houdt tevens in dat alle zelfbeelden terzijde zijn gelegd en als onwaar herkend. Hun arrogantie is gezien. En in nederigheid aanvaarden we vreugdevol dat de straling van Gods Zoon, zijn zachtmoedigheid, zijn volmaakte zondeloosheid, de Liefde van zijn Vader, zijn recht op de Hemel en op bevrijding uit de hel, de onze is.Nu verenigen we ons in de blije erkenning dat leugens leugens zijn en alleen de waarheid waar is. We denken bij het opstaan uitsluitend aan de waarheid en besteden er vijf minuten aan ons in haar wegen te oefenen, terwijl we onze bange denkgeest hiermee aanmoedigen:De macht om te beslissen is aan mij.Vandaag zal ik mijzelf aanvaarden zoals mijn Vaders Wil mij geschapen heeft.Dan zullen we in stilte wachten en alle zelfmisleiding opgeven, terwijl we nederig ons Zelf vragen Zichzelf aan ons te openbaren. En Hij die nooit is weggegaan, zal opnieuw in ons bewustzijn komen, dankbaar om Zijn woonplaats aan God terug te kunnen geven, zoals die was bestemd.Wacht de hele dag door geduldig op Hem, en nodig Hem elk uur uit met de woorden waarmee de dag begonnen is, om die te besluiten met dezelfde uitnodiging aan jouw Zelf. Gods Stem zal antwoorden, want Hij spreekt voor jou en voor je Vader. Hij zal de vrede van God in de plaats stellen van al jouw uitzinnige gedachten, de waarheid van God in de plaats van alle zelfmisleiding, en Gods Zoon in de plaats van jouw illusies omtrent jezelf.

LES 151Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.Niemand kan oordelen op grond van onvolledig bewijs. Zoiets is geen oordeel. Het is slechts een mening die op onwetendheid en twijfel berust. De schijnbare zekerheid ervan is slechts een dekmantel voor de onzekerheid die ze verbergen wil. Ze heeft een irrationele verdediging nodig omdat ze irrationeel is. En haar verdediging schijnt sterk, overtuigend, en vrij van elke twijfel vanwege alle twijfel die daaronder ligt.Je schijnt niet te twijfelen aan de wereld die jij ziet. Je trekt niet echt in twijfel wat jou via de ogen van het lichaam wordt getoond. Noch vraag jij je af waarom je het gelooft, ook al heb je lang geleden reeds geleerd dat jouw zintuigen inderdaad bedrieglijk zijn. Dat je hun weergave tot in detail gelooft is des te vreemder, wanneer je even tijd neemt je te herinneren hoe vaak ze inderdaad onbetrouwbare getuigen zijn geweest! Waarom zou je er zo blindelings op vertrouwen? Waarom anders dan vanwege onderliggende twijfel, die jij met vertoon van zekerheid verbergen wilt?Hoe kun je oordelen? Jouw oordeel stoelt op dat waarvan je zintuigen getuigen. Toch was er nooit valser getuigenis. Maar hoe beoordeel je anders de wereld die jij ziet? Je hecht een aandoenlijk geloof aan wat jouw ogen en oren weergeven. Je meent dat je vingers de werkelijkheid betasten, en zich om de waarheid sluiten. Dit is een gewaarwording die je begrijpt en die jij voor werkelijker houdt dan dat waarvan de eeuwige Stem namens God Zelf getuigt.Kun je dit oordelen noemen? Jou is vaak dringend aangeraden je van elk oordeel te onthouden, niet omdat het een recht is dat jou moet worden ontzegd. Je kunt niet oordelen. Je kunt slechts de oordelen van het ego geloven, die stuk voor stuk onjuist zijn. Het richt je zintuigen zorgvuldig, om te bewijzen hoe zwak je bent, hoe hulpeloos en bang, hoe bezorgd om verdiende straf, hoe zwart van zonden, hoe beklagenswaardig in je schuld.Het verkondigt dat dit ding waarvan het spreekt, en dat het altijd nog verdedigen wil, dat jij dat bent. En jij gelooft met koppige zekerheid dat dit zo is. Toch blijft daaronder de verborgen twijfel schuilgaan dat het ego zelf niet gelooft wat het jou met zo'n overtuiging als de werkelijkheid toont. Alleen zichzelf veroordeelt het. In zichzelf ziet het de schuld. Het is zijn eigen wanhoop die het in jou ziet.Hoor zijn stem niet. De getuigen die het zendt om jou te bewijzen dat zijn kwaad het jouwe is, zijn vals, en spreken met stelligheid over iets wat ze niet weten. Jij vertrouwt ze blind omdat je niet graag deel hebt aan de twijfels die hun heer niet geheel bedwingen kan. Jij gelooft dat het twijfelen aan zijn vazallen gelijkstaat aan het twijfelen aan jezelf.Toch moet je leren dat twijfelen aan hun bewijsmateriaal de weg zal vrijmaken om jezelf te herkennen, en zo alleen de Stem namens God de Oordelaar te laten zijn over wat waard is door jou te worden geloofd. Hij zal jou niet zeggen dat je broeder beoordeeld moet worden naar wat jouw ogen in hem zien, de mond van zijn lichaam tot jouw oren spreekt, of de aanraking van jouw vingers over hem vertelt. Hij schenkt geen aandacht aan zulke nietszeggende getuigen die slechts valse getuigenis afleggen over Gods Zoon. Hij merkt alleen op wat God liefheeft, en in het heilig licht van wat Hij ziet, vervliegen alle dromen van het ego over wat jij bent ten overstaan van de pracht die Hij aanschouwt.Laat Hem de Oordelaar zijn van wat jij bent, want Hij heeft zekerheid waarin geen plaats voor twijfel is, omdat ze berust op een Zekerheid zo groot dat twijfel voor Haar aangezicht alle betekenis verliest. Christus kan niet twijfelen aan Zichzelf. De Stem namens God kan Hem alleen maar eer betuigen en zich verheugen in Zijn volmaakte, eeuwigdurende zondeloosheid. Wie Hij geoordeeld heeft kan alleen maar lachen om schuld, en wil niet langer met het speelgoed van de zonde spelen; hij slaat geen acht op de getuigen van het lichaam ten overstaan van de verrukking om Christus' heilige gelaat.En zo oordeelt Hij jou. Aanvaard Zijn Woord over wat jij bent, want Hij getuigt van de schoonheid van jouw schepping en van de Denkgeest wiens Gedachte jouw werkelijkheid schiep. Wat voor betekenis kan het lichaam hebben voor Hem die de heerlijkheid kent van de Vader en de Zoon? Wat voor fluisteringen van het ego kan Hij horen? Wat zou Hem ervan kunnen overtuigen dat jouw zonden werkelijkheid zijn? Laat Hem eveneens de Oordelaar zijn van alles wat er in deze wereld schijnbaar met jou gebeurt. Zijn lessen zullen maken dat jij de kloof tussen illusies en de waarheid overbruggen kunt.Hij zal alle geloof wegnemen dat jij hebt gesteld in pijn, onheil, lijden en verlies. Hij geeft jou een visie die aan deze gruwelijke verschijningsvormen voorbij kan zien en het zachtmoedige gelaat van Christus in elk daarvan aanschouwen kan. Je zult er niet langer aan twijfelen dat jou alleen het goede ten deel kan vallen – jij die door God wordt bemind – want Hij zal alle gebeurtenissen beoordelen, en jou de enige les onderwijzen die ze alle bevatten.Hij zal de elementen eruit kiezen die de waarheid vertegenwoordigen, en die aspecten negeren die slechts de afspiegeling van ijdele dromen zijn. En Hij zal alles wat jij ziet en al wat voorvalt, iedere omstandigheid en elke gebeurtenis die jou op enige manier lijkt te treffen, opnieuw interpreteren vanuit Zijn ene referentiekader, volkomen eenduidig en zeker. En jij zult de liefde achter de haat, de bestendigheid in de verandering, het zuivere in de zonde, en niets dan de zegen van de Hemel over de wereld zien.Dit is jouw opstanding, want je leven maakt geen deel uit van wat jij ook maar ziet. Het staat buiten het lichaam en de wereld, gaat elke getuige van onheiligheid voorbij en bevindt zich binnen het Heilige, heilig als het Heilige zelf. In alles en iedereen wil Zijn Stem tot jou spreken over niets anders dan jouw Zelf en je Schepper, die één met Hem is. Zo zul je in alles het heilig gelaat van Christus zien, en in alles geen andere klank vernemen dan de weerklank van Gods Stem.We oefenen woordeloos vandaag, behalve bij het begin van de tijd die we doorbrengen met God. We leiden deze perioden in met een enkele langzame herhaling van de gedachte waarmee deze dag begint. En dan slaan we onze gedachten gade, en doen in stilte een beroep op Hem die er de elementen van waarheid in ziet. Laat Hem elke gedachte die in je denkgeest opkomt op waarde schatten, de droomelementen eruit wegnemen, en ze weer teruggeven als zuivere ideeën die niet in tegenspraak zijn met de Wil van God.Geef Hem jouw gedachten, en Hij zal ze teruggeven als wonderen die vol vreugde de heelheid en het geluk verkondigen die God wil voor Zijn Zoon, als blijk van Zijn eeuwige Liefde. En terwijl elke gedachte aldus wordt getransformeerd, neemt ze geneeskracht in zich op van de Denkgeest die er de waarheid in heeft gezien, en niet is misleid door wat valselijk eraan werd toegevoegd. Elk spoortje fantasie is verdwenen. En wat overblijft is samengevoegd tot een volmaakte Gedachte die overal haar volmaaktheid schenkt.Besteed op deze wijze vijftien minuten als je wakker wordt, en geef er van harte nog eens vijftien voor je slapen gaat. Jouw dienaarschap begint wanneer al je gedachten gezuiverd zijn. Zo wordt je geleerd de Zoon van God de heilige les van zijn heiligheid te onderwijzen. Niemand kan nalaten te luisteren wanneer jij de Stem namens God eer hoort bewijzen aan Gods Zoon. En iedereen zal de gedachten met jou delen die Hij in jouw denkgeest opnieuw heeft vertaald.Dit is jouw Paasfeest. En zo leg je het geschenk van sneeuwwitte lelies op de wereld, ter vervanging van wat van zonde en van dood getuigt. Door jouw gedaanteverandering* is de wereld verlost en vreugdevol van schuld bevrijd. Nu heffen we blij en dankbaar onze verrezen denkgeest op tot Hem die ons onze innerlijke gezondheid teruggegeven heeft.En elk uur zullen we Hem gedenken die verlossing en bevrijding is. Terwijl we dankzeggen verenigt de wereld zich met ons en aanvaardt ze blij onze heilige gedachten, die de Hemel gecorrigeerd heeft en zuiver heeft gemaakt. Nu is ten langen leste ons dienaarschap begonnen, om het blijde nieuws de wereld rond te dragen dat waarheid geen illusies kent, en dat de vrede van God, door ons heen, aan iedereen toebehoort.