Timm Consultancy

Heb je ooit stilgestaan bij de enorme impact van de toeslagenaffaire op gezinnen? Margreet Timmer ging in gesprek met Nicoline den Ouden, en het resultaat is een podcast die raakt, inspireert en aanzet tot reflectie. Nicoline deelt een pijnlijk helder beeld van hoe deze affaire levens heeft verwoest. Niet alleen door financiële problemen, maar ook door het diepe wantrouwen richting overheid en hulpverleners. Deze toxische stress raakt niet alleen de ouders, maar ook hun kinderen, die vaak niets anders kennen dan stress en armoede. Wat deze podcast bijzonder maakt, is de focus op wat écht nodig is: 

In deze aflevering deelt Truusje van Zanten haar persoonlijke verhaal over huiselijk geweld en de weg naar verandering. Ze spreekt openhartig over de uitdagingen die ze tegenkwam en de lessen die ze onderweg leerde. Haar verhaal raakt, maar biedt ook waardevolle inzichten voor ons allemaal. Waarom is deze podcast zo waardevol? Truusje's verhaal geeft een unieke inkijk in hoe huiselijk geweld een gezin kan beïnvloeden. Ze laat horen hoe belangrijk het is om ouders niet alleen te zien in hun kwetsbaarheid, maar ook in hun kracht en veerkracht.  Voor ons allemaal biedt dit een kans om: Dieper inzicht te krijgen in de belevingswereld van ouders. Betere samenwerking te creëren door aandachtig te luisteren en erkenning te geven. Praktische handvatten mee te nemen om betrokkenheid en vertrouwen op te bouwen. 

Seksueel misbruik en grensoverschrijdend gedrag zijn onderwerpen waar vaak een groot taboe op rust. Maar zoals Jeffrey Dral, auteur van Liegen zul je, treffend zegt: "De stilte is schadelijker dan het gesprek." In een krachtig gesprek deelt Jeffrey zijn verhaal. Hij vertelt hoe grooming subtiel begint, hoe daders grenzen verleggen en hoe slachtoffers vaak in verwarring blijven door manipulatie. Zijn boodschap? Het gesprek aangaan is belangrijk. Vraag door, wees sensitief en laat zien dat gevoelens er mogen zijn. 

Hoe kunnen we kinderen en jongeren een gevoel van hoop en perspectief bieden in een wereld vol uitdagingen? Micha de Winter, emeritus hoogleraar pedagogiek, deelt in onze nieuwste podcast zijn visie op samenlevingspedagogiek. Hij benadrukt het belang van een responsieve omgeving waarin kinderen leren dat ze ertoe doen en invloed kunnen uitoefenen op hun leefwereld.Micha roept professionals op om kinderen te betrekken bij oplossingen en hen handelingsvermogen (agency) te laten ontwikkelen. Hij pleit daarnaast voor meer ruimte voor ‘competente rebellie' onder jeugdprofessionals: durf buiten de lijntjes te kleuren als regels en protocollen niet werken voor gezinnen en kinderen.

In pleegzorg ligt de nadruk vaak op het kind, maar wat gebeurt er met de ouders? In deze podcast met Kitty de Bruin staan we stil bij de uitdagingen én kansen in de samenwerking tussen pleegouders en biologische ouders. Een samenwerking die niet altijd vanzelfsprekend is, maar wel heel erg belangrijk om het kind een veilige basis te bieden. Kitty vertelt hoe het begrijpen van het verleden van een ouder een wereld van verschil kan maken. Zoals een pleegouder treffend zei: "

Veel luisterplezier

Wist je dat trauma niet alleen bij een kind zit, maar vaak het hele gezin raakt?  Daarom is FITT (Family-based Intensive Trauma Treatment) bedacht: een intensieve traumabehandeling waarbij niet alleen jongeren worden geholpen, maar ook de ouders en het gezin als geheel. Valerie Fictorie, klinisch psycholoog bij Kenter Jeugdhulp, vertelt dat FITT speciaal is ontwikkeld voor gezinnen waar ruzies en geweld thuis een rol spelen. Het doel? Het kind laten herstellen van trauma én zorgen voor een veiligere en betere band binnen het gezin.  Wil jij meer weten over deze aanpak? Op 6 februari start de 2-daagse training in Utrecht. Tijdens deze training leer je over de dynamiek van trauma en geweld binnen gezinnen en word je opgeleid in FITT. De focus ligt op traumaverwerking, herstel van relaties en veiligheid in het gezin. Een unieke kans om deze waardevolle kennis in praktijk te brengen! 

Otto Zwolsman werkt in een cluster 3 school van het voortgezet speciaal onderwijs, met leerlingen van 12 tot 17 jaar. Hoewel de leeftijden uiteenlopen, liggen hun ontwikkelingsniveaus vaak dichter bij elkaar. Het draait om meer dan alleen lesgeven; het gaat om deze kinderen zien, hun talenten ontdekken en ze een plek geven in de maatschappij.

Laat me niet los: Een afsluiting, maar geen einde In deze aflevering vertelt Alianne over een bijzonder moment in haar werk. Ze begeleidde een broer en zus die, na een moeilijke periode van negen maanden zonder contact, eindelijk weer herenigd werden. “Hoe ze elkaar in de armen vlogen en de tranen stroomden… dat vergeet ik nooit. Het zijn zulke momenten die je laten voelen waarom je dit werk doet.” Voor Bregje draait het thema “Laat me niet los” om vasthouden, juist als het zwaar wordt. Ze beschrijft hoe we gezinnen kunnen helpen door pijn te benoemen en kansen voor herstel te bieden. "Samen zoeken we naar de taal van verbinding en liefde, zodat wat gebroken is, weer geheeld kan worden." Kees blikt terug op zijn tijd bij het Kinder- en Jeugdtraumacentrum. “Met getraumatiseerde kinderen en ouders begin je vaak op 100-0 achterstand. Ze hebben zoveel meegemaakt dat vertrouwen bijna niet meer bestaat. Dat moet je stapje voor stapje opbouwen.” Hij had daar zijn eigen aanpak voor: “Als ik een vraag stel, mogen zij mij ook iets vragen. Het moet van twee kanten komen. Alleen zo kun je laten zien dat je echt naar ze luistert.” Door die ruimte te geven, merkte Kees dat kinderen en ouders langzaam weer durfden te vertrouwen en stappen zetten naar herstel. Margreet sluit deze aflevering en de Week tegen Kindermishandeling af. Ze vertelt hoe de wijsheid van kinderen haar blijft raken, zoals het meisje van 9 dat oplossingen vond om met haar vader te praten over haar plek in een nieuwe gezinssituatie. "Met kleine stappen en het juiste vertrouwen ontstaat er ruimte voor herstel." Met muziek van Howard van Dodemont, waaronder het prachtige nummer Dien ander. De Week tegen Kindermishandeling is misschien voorbij, maar het werk gaat door. Het thema "Laat me niet los" herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om er altijd voor kinderen en gezinnen te zijn. Samen maken we het verschil.

Echt gezien worden: dit betekent het en meer... In deze aflevering hoor je Marleen in gesprek met een deelnemer van haar training meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Samen bespreken ze waarom het zo belangrijk is dat iedereen dezelfde kennis heeft over huiselijk geweld en kindermishandeling en de meldcode kent. Merijn deelt een aangrijpend verhaal uit haar praktijk over een meisje dat worstelt met de gevolgen van seksueel misbruik. Hoe bereik je een kind dat weigert te praten? Met brieven vol uitleg en steun probeert Merijn langzaam vertrouwen op te bouwen. "We zullen zien... niet waar het schip strand, maar waar het schip aankomt." Mirjam vertelt hoe ze als professional probeert verschil te maken. Soms zit dat in kleine gebaren, zoals een luisterend oor of een vriendelijke taak, die een kind kan laten voelen dat het gezien wordt. Met muziek van Howard van Dodemont, waaronder het prachtige nummer Met naald en draad. Luister mee en sta stil bij wat écht belangrijk is.

Echt gezien worden: dit betekend het en meer.. Sacha deelt een verhaal over een jongen die jaren geleden haar hulp kreeg en haar nu opnieuw opzocht, omdat hij destijds écht voelde dat zij hem zag. Nikki vertelt over een gezin waar een 9-jarig meisje, uit angst om losgelaten te worden, continu grenzen opzoekt. Persoonlijke verhalen, ervaringen uit het werk, en momenten die raken. Met muziek van Howard van Dodemont, waaronder het prachtige nummer Haar handen.

Veerkracht: Wat is het en hoe werkt het? Margreet praat met Naomi Vandamme, klinisch psycholoog en trauma-expert, over hoe mensen – vooral kinderen – na ingrijpende gebeurtenissen weer tot herstel kunnen komen. Veerkracht is geen vaste eigenschap, maar een proces van leren, groeien en zoeken naar steun: van vrienden, familie of activiteiten zoals sport of muziek. Naomi legt uit hoe bewustwording en reflectie helpen om van ‘vastzitten' naar actie te komen. Kinderen hebben extra begeleiding nodig om hun emoties te begrijpen en veerkrachtbronnen te vinden. Elk trauma vraagt een andere aanpak. In de podcast hoor je hoe je kinderen en volwassenen kunt helpen om sterker uit moeilijke situaties te komen.

Wat roept "Laat me niet los" bij hen op? In deze aflevering deelt Mintje een indrukwekkende casus uit haar werk en vertelt Summer hoe zij tegen het thema "Laat me niet los" aankijkt. Twee persoonlijke verhalen die je raken en laten nadenken. Met opnieuw prachtige muziek van Howard van Dodemont. Luister nu en laat je inspireren.

Speciaal voor de Week tegen Kindermishandeling… Een extra podcast! Margreet en Evie vertellen wat "Laat me niet los" voor hen betekent. Persoonlijke verhalen, ervaringen uit het werkveld, en inzichten die je niet snel vergeet. Met muziek van Howard als kers op de taart. Luister via snel en deel jouw gedachten. Samen maken we het verschil.

Waarom draaien zoveel professionals nog steeds om de kern heen bij huiselijk geweld en complexe scheidingen? In dit gesprek duiken Margreet en advocaat Jolande ter Avest in de uitdagingen. Bijna dagelijks ervaart Jolande in haar praktijk hoe belangrijk het is om eerlijk en direct te zijn. Want geen ouder, en zeker geen kind, heeft baat bij halve waarheden of verzachtende woorden.  Meer weten over complexe echtscheidingen? Kom naar onze studiedag op 28 november 2024! Ontdek hoe je patronen herkent, maatwerk toepast en stevig blijft staan in uitdagende situaties. Met praktische tips van experts Mintje Groot-Nibbelink en Jolande ter Avest.

In deze podcast praat Margreet met Marjolijn Fuchs, therapeut bij Kenter Jeugdhulp. Ze gebruikt de methode TF-CBT (Trauma-Focused Cognitive Behavioral Therapy) om kinderen en jongeren te helpen met het verwerken van hun trauma.   Kinderen die bij haar komen, hebben vaak moeite om hun ervaringen onder woorden te brengen, of vermijden alles wat hen eraan herinnert. Ze ontwikkelen soms negatieve gedachten zoals "Het is mijn schuld" of "De wereld is niet veilig". Ze begeleidt hen in het onderzoeken van die gedachten en helpt ze te veranderen.  Meer informatie over TF-CBT op: TF-CBT Nederland  Ben je geïnteresseerd in de 3-daagse cursus TF-CBT? Bekijk alle details hier: RINO Amsterdam. Wil je je verder specialiseren? Dan is de 6-daagse TF-CBT+ vervolgopleiding misschien iets voor jou. Meer informatie via: CCD in Woerden PsyZo in Groningen

Margreet Timmer en Mintje Groot-Nibbelink bespreken in deze podcast complexe scheidingen. Niet de eenvoudige "we gaan uit elkaar en verdelen alles" scheidingen, maar juist die waar trauma's, conflicten over opvoeding en zorgtaken, of zelfs huiselijk geweld een rol spelen. Sinds de wet in 1998 veranderde en ouders standaard gezamenlijk verantwoordelijk zijn na een scheiding, is het niet altijd eenvoudiger geworden. Gedeeld ouderschap leidt soms tot extra conflicten.  Hoe ga je om met de uiteenlopende verhalen van ouders, zonder meteen partij te kiezen? Dit thema staat centraal tijdens de studiedag op 28 november. 

Hoe help je een kind dat zoveel heeft meegemaakt dat de wereld onveilig voelt? Sabine Vermeire vergelijkt het met een kind in een kolkende rivier. Je kunt ze niet zomaar redden, maar je kunt wel samen een veilige plek bouwen waar herstel kan beginnen. Wil jij weten hoe je echt verschil maakt voor deze kinderen? Hoe je ze helpt hun gevoel van controle en waarde terug te vinden? In onze podcast duiken Margreet Timmer en Sabine Vermeire dieper in op deze vragen en delen ze inzichten en praktische tips.

Margreet Timmer en Christian Marsman hebben het in deze podcast over schurende gesprekken in het onderwijs, iets wat steeds vaker voorkomt in de maatschappij en dus ook binnen het onderwijs.    Schurende gesprekken zijn lastige of uitdagende gesprekken over polariserende thema's en ongemakkelijke onderwerpen zoals discriminatie, seksisme, oorlog, diversiteit, klimaatproblemen, etc. Onderwerpen waarbij meningen van leerlingen haaks op elkaar kunnen staan. Leerlingen kunnen daarbij, passend bij de zoektocht naar hun identiteit,  een heel sterke mening ventileren. Het kan als docent/gespreksleider uitdagend zijn om dan een open gesprek te voeren met elkaar. Het schuurt, het is ongemakkelijk en tegelijkertijd is het enorm waardevol. Want maar al te vaak hebben 'we' de neiging om weg te bewegen van ongemak. Als docent heb je de taak om dit gesprek goed te begeleiden en biedt het ook een prachtige kans om veel van elkaar te leren. 

In deze podcast duiken Margreet Timmer en Marleen Derks in een belangrijk en vaak onderbelicht onderwerp: de impact van het werken met getraumatiseerde mensen op jezelf. Hoe ga je als professional, en in het bijzonder als leerkracht of onderwijsprofessional, om met de emotionele en mentale uitdagingen die dit werk met zich meebrengt? Hoe blijf je in balans en zorg je goed voor jezelf?

In deze podcast deelt Mirjam Koster haar inzichten over traumasensitief onderwijs en haar praktijkervaringen. Leerkrachten kunnen soms gefrustreerd raken als een leerling veel aandacht vraagt, omdat dit storend kan zijn in de klas. Vaak komt dit gedrag voort uit onderliggende behoeften van de leerling die niet direct zichtbaar zijn. Als een leerling onrustig wordt tijdens overgangsmomenten, kan dit te maken hebben met een behoefte aan controle door een gevoel van onveiligheid. Door deze situaties beter te begrijpen en kleine aanpassingen in de communicatie te maken, kunnen leerkrachten veel stress verminderen en de veiligheid vergroten.

In deze tweede aflevering met Roland Verdouw deelt hij zijn ervaringen met pleegouders en kinderen in complexe situaties. Hij gebruikt het neurosequentiële model om de behoeften van kinderen beter te begrijpen, met nadruk op regulatie, relatie en redeneren. Hij benadrukt het belang van intuïtie, vertrouwen en een holistische aanpak, waarbij samenwerking tussen hulpverleners, scholen en gezinnen cruciaal is. Hij pleit voor kortere, regelmatige interventies en onderstreept het belang van psycho-educatie, authenticiteit, geduld en zelfzorg voor hulpverleners. Roland laat zien hoe echte menselijke connecties en kleine successen centraal staan in effectieve hulpverlening.

In deze aflevering met Roland Verdouw bespreken we het neurosequentiële model, ontwikkeld door Bruce Perry. Dit model helpt ons te begrijpen hoe de hersenen zich ontwikkelen en wat kinderen nodig hebben voor een gezonde groei. Roland Verdouw, sinds 2004 enthousiast aanhanger, legt uit hoe dit model vooral nuttig is bij het werken met getraumatiseerde kinderen. Het model beschrijft de ontwikkeling van de hersenen van onder naar boven en van binnen naar buiten, en toont aan hoe ervaringen het brein zowel positief als negatief kunnen veranderen. Roland benadrukt het belang van lichaamsgerichte en ervaringsgerichte benaderingen, aangezien praten vaak niet voldoende is voor diep getraumatiseerde kinderen. Het neurosequentiële model is breed toepasbaar in therapie, onderwijs en pleegzorg, en helpt het therapeutische proces beter vorm te geven.

In deze aflevering vertelt Mintje Groot-Nibbelink over de nieuwe training "Schuurkracht", die ze samen met Christian Marsman ontwikkeld. Deze training is gericht op het begeleiden van schurende gesprekken in het onderwijs. De titel "Schuurkracht" verwijst naar het idee dat waar mensen samenkomen, wrijving onvermijdelijk is en waardevol kan zijn. Mintje benadrukt dat schurende gesprekken essentieel zijn voor het leren omgaan met verschillen, vooral voor pubers die hun eigen identiteit ontwikkelen. Ze stelt dat meningsverschillen onvermijdelijk zijn en juist leerzaam kunnen zijn. Docenten spelen een cruciale rol in het creëren van een veilige omgeving voor deze gesprekken. Ze moeten hun eigen emoties en oordelen beheersen om de leerlingen goed te begeleiden. Het gaat om een balans tussen professionele afstand en integriteit. Respect en ruimte voor emoties en meningen zijn essentieel om te voorkomen dat spanningen escaleren. De training helpt docenten vaardigheden te ontwikkelen om deze moeilijke gesprekken effectief te begeleiden, zodat leerlingen kunnen groeien in hun denken en reflecteren.

Christie benadrukt in deze podcast het maken van een veiligheidsplan bij huiselijk geweld en kindermishandeling, het belang van een goede kennismaking en heldere uitleg aan gezinnen over haar rol en werkwijze. Ze streeft naar open communicatie en moedigt ouders aan om feedback te geven. Christie vertelt aan het begin van het gesprek ook over haarzelf en haar werkwijze, om zo een basis van vertrouwen en begrip te krijgen. 

Bregje Kleijnen is al meerdere jaren actief in de pleegzorg en heeft tijdens haar opleiding veel geleerd over de kracht van het woord en beeldverhaal.  In haar werk ziet ze regelmatig de positieve effecten van het woord en beeldverhaal. Ze merkt op dat het helpt om plaatsingen stabieler te maken en breakdowns te verminderen, doordat het begrip en de loyaliteit tussen ouders, pleegouders en kinderen vergroot wordt. Dit draagt bij aan een betere kwaliteit van de pleegzorg en een betere ondersteuning van de kinderen.

Soraya van der Veen werkt al bijna zeven jaar als gedragswetenschapper bij de gemeente Stadskanaal. Haar betrokkenheid bij het werken aan veiligheid in gezinnen, met specifieke aandacht voor huiselijk geweld en kindermishandeling, begon al tijdens haar studie. Ze was betrokken bij onderzoek naar de effectiviteit van Signs of Safety bij Jeugdbescherming Noord waar Margreet ook gewerkt heeft. Als gedragswetenschapper benadrukt ze het belang van partnerschap tussen hulpverleners en gezinnen bij het werken aan veiligheid. Ze legt uit dat deze samenwerking het fundament vormt voor effectieve interventies en soms zelfs belangrijker is dan het opbouwen van een vertrouwensband. Deze aanpak vereist nederigheid en vastberadenheid, vooral in gezinnen waar sprake is van complexe problematiek. In haar werk heeft Soraya bewust gekozen om Signs of Safety stapsgewijs te implementeren. Hoe ze dat allemaal gedaan heeft verteld ze in deze podcast.

Herstellen van onveiligheid doe je in contact met anderen. Een podcast met Marjo Alkema over Veiligheidsafspraken na huiselijk geweld en kindermishandeling Veiligheidsafspraken zijn heel erg gedetailleerd, soms gaan ze over time-outs en soms ook gaan ze eerst over een tijdelijke pek voor kinderen. Hoe weet je dat de afspraken echt helpen? Het kost tijd, je maakt afspraken en die moet je uitproberen en weer bijstellen. Grote afspraken zoals geen ruzie meer worden heel klein gemaakt door vragen zoals; ‘Wat doe je als er meningsverschillen zijn?', ‘Hoe kun je op een andere manier ruzie maken zodat de kinderen daar niet bang van worden?'. Wanneer weet je dit is goed genoeg. Als ouders zich weer kunnen inleven in hoe het voor hun kinderen is. De motor moet aan bij ouders. Ze moeten het snappen, pas dan kunnen ze het eigen maken en volhouden. Wat werkt Doorvragen, de tijd nemen, samen doordenken, netwerk inzetten en aansluiten bij de gezinsleden dat is wat nodig is om goede veiligheidsplannen te maken. Luister naar de podcast om nog veel meer tips en adviezen van Marjo. Veel luisterplezier

Hoe is het om op te groeien met een psychiater als vader en psycholoog als moeder? Hoewel ze in hun werk veel te maken hadden met emoties, ontbrak het aan een diepgaand begrip en acceptatie van emoties in het gezin. Dit leidde bij Fimme Bakker tot een zoektocht naar manieren om zijn pijnlijke emoties door drugsgebruik te verdoven. Is er een verband tussen het drugsgebruik en een afwezige ouder? Fimme Bakker heeft het ervaren en schreef er een boek en theatervoorstelling over genaamd ‘Ben je bezopen?'. Fimme deelt enkele inzichten over zijn ervaringen met verslaving en zijn weg naar herstel. Hij groeide op in een omgeving waar emoties weliswaar werden besproken, maar niet volledig werden ervaren. Zijn vader, Bram Bakker, een voormalig psychiater, en zijn moeder, een psycholoog, werkten beiden met emoties van mensen, maar misten een diepgaand begrip en acceptatie van emoties binnen het gezin. Dit gebrek aan emotionele verbondenheid leidde Fimme naar drugs, die hij al op veertienjarige leeftijd begon te gebruiken. Hij zag het als een middel om te ontsnappen aan zijn ongelukkige jeugd en de afwezigheid van liefde tussen zijn ouders. Zijn gebruik begon met cannabis, maar al snel escaleerde het naar andere middelen. Na zeven jaar van herstel beschouwt hij zichzelf nog steeds als verslaafd, maar niet meer actief gebruikend. Hij beschrijft zijn herstel als een langdurig proces van persoonlijke ontwikkeling, vergelijkbaar met een tweede puberteit. Hij bespreekt ook de impact van zijn opvoeding op zijn zelfbeeld en gedrag. Hij reflecteert op zijn behoefte aan aandacht en erkenning, die deels voortkwam uit een gebrek aan liefde en steun in zijn jeugd. Hij wijst op de tegenstrijdige opvoedingsstijlen van zijn ouders en de invloed daarvan op zijn gedrag en zelfperceptie. Fimme vertelt over het belang van empathie en begrip vanuit de gezondheidszorg, vooral bij het behandelen van verslaving. Hij deelt zijn teleurstelling over de ongevoelige reactie van een huisarts op zijn verslaving en benadrukt het belang van een ondersteunende en begripvolle benadering. Ook benadrukt hij het belang van het wegnemen van de middelen van verslaving en het onderzoeken van de onderliggende oorzaken. Hij gelooft dat verslaving vaak fungeert als een manier om onverwerkte emoties te verdoven. Fimme hoopt anderen te inspireren en het stigma rond verslaving te doorbreken. Hij deelt zijn ervaringen door het spreken voor middelbare scholieren en benadrukt het belang van emotionele educatie naast traditioneel schoolonderwijs. Hij moedigt jongeren aan om na te denken over hun motieven voor drugsgebruik en benadrukt het belang van hulp zoeken en openlijk praten over emoties. Door zijn eigen ervaringen hoopt hij anderen bewust te maken van de complexiteit van verslaving en het belang van emotionele gezondheid. Als cabaretier en schrijver gebruikt Fimme zijn kunst als een uitlaatklep en een manier om zijn verhaal te delen.

Wat zijn de ervaringen van kindermishandeling en hoe beïnvloeden deze ervaringen het latere leven? Howard van Dodemont heeft deze ervaringen vastgelegd in flarden van teksten, samengebracht in zijn boek 'Met naald en draad'. Howard begon op zijn achttiende met het schrijven van teksten over zijn jeugd, een periode die werd gekenmerkt door mishandeling en emotionele verwaarlozing. Tijdens een training aan een pleegzorgorganisatie in Amersfoort, werd Howard gevraagd om zijn eigen verhaal te vertellen en twee liedjes mee te nemen. Dit maakte veel indruk op de aanwezigen en gaf Howard de motivatie om een voorstelling te maken. Hij had de tekst al helemaal uitgeschreven, maar uiteindelijk besloot hij eerst een boek te schrijven. Hij deelt zijn inzichten over kindermishandeling en de impact ervan op ouderschap en relaties. Hij heeft zelf een proces doorgemaakt van lijden, verwerken en accepteren, en ziet nu hoe het zijn relaties heeft beïnvloed. Hij vertelt over zijn angsten rond het vaderschap en zijn drang om niet dezelfde fouten te maken als zijn moeder. je hebt eigen verantwoordelijkheid en tegelijkertijd draag je ook je eigen pijn.

Hoe je zelf bent opgegroeid vormt je procedurele geheugen. Daar haal je uit wat je gaat doen en wie je gaat zijn als ouder voor je kind, hoe je het ouderschap gaat vormgeven. Dat gaat over lieve woordjes fluisteren. Ouderschap is een automatisch proces. Als daar een pijnlijke periode was met schreeuwen en zwijgende ruzies dan zorgen die ervaringen voor meer onzekerheden, angsten en de wens dat je het anders gaat doen. Maar die wens betekent niet dat je weet hoe het wel moet. Die zoektocht is heel lastig. Baby kunnen zelfs al in de buik veel meekrijgen van de stress. Dat zorgt dat je kind met meer stress op de wereld komt. Dat je kind de boodschap heeft gekregen het is een stressvolle wereld daarbuiten. Het zorgt voor een gevoeliger zenuwstelsel wat zich kan uiten in meer huilen, slechter slapen en meer co-regulatie nodig hebben. Kinderen leren door te observeren. Wat je leert in je gezin ga je overnemen en ook in andere situaties laten zien. Als je meer mensen om je heen hebt heb je ook meer keuze in wie je na gaat doen. Je hebt meer variatie om uit te kiezen. Opvoeden hoort in een groep te gebeuren. Ouderschap vraagt meer dan je met je kerngezin kunt opbrengen. Het is niet gek dat veel ouders zich overbelast voelen. Vanuit het evolutionair denken is het idee dat de natuur heeft bedacht dat je in groepen grootbrengt. Ook onderzoek naar hechting laat zien dat er meer hechtingsfiguren nodig zijn. De kwaliteit van het netwerk is belangrijk. Je mag meer mensen bij je kind betrekken, mensen waar je kind zich aan mag verbinden. Mooie ontwikkeling in die context zijn de steungezinnen wanneer ouders netwerk missen. Dat is een belemmering, het zorgt vaak voor uitputting bij de ouders waar het netwerk niet zo uitgebreid is. Dan wordt er een groter appel op professionals gedaan. En toch is het nodig dat we onszelf minder belangrijk maken. Zodra professionals instappen doet het netwerk een stap terug. Vaak vanuit het idee dat zijn de professionals die weten of doen het beter. Daarmee verzwakken we het eigen netwerk. Ouders moeten vaak veel en het moet allemaal goed. Zodra je ouder wordt is daar het gevoel van verantwoordelijk zijn. Dat brengt ook schuldgevoelens met zich mee. Als je kind in een pleeggezin woont moet de ouder leren verdragen dat een ander hun kind opvoedt. Aan moeten zien dat je het kind bij ander goed heeft is moeilijk. Vaak moet je leren gevoelens van jaloezie te verdragen, verdragen dat die ander een belangrijke rol in het leven van jouw kind speelt. Jezelf ondergeschikt maken en weten dat alle relaties uniek zijn. Voelen dat overal sterke en zwakke kanten aan zitten. Een PTSS heeft invloed op de kwaliteit van de interactie tussen ouder en kind. Kinderen voelen en merken dat als geen ander, jouw stresslevel wordt gespiegeld door het kind. De afvlakking die soms ook bij PTSS hoort, gaat vaak af en aan. Je bent dan soms even niet bereikbaar voor je kind. Het kind gaat dan meer zijn eigen gang. De herbelevingen die plaats vinden kunnen ook ontstaan doordat je getriggerd wordt door alle daagse situaties of gedrag van je kind. Het gedrag van je baby kan je herinneren aan gedrag van je eigen ouder of je eigen huilbuien. Ouders durven zelf niet na te denken over de triggers, ze vermijden liever. Dit vraagt traumabewust van de professional want ouders durven zelf de link niet te leggen. Het is wel goed om ‘Slapende honden wakker te maken' je hoeft ook niet heel veel als een ouder ontregelt, misschien even langer blijven, er even te zijn. De ouder is vaak al heel goed in staat om dit eigen gedrag zelf te hanteren, zichzelf te reguleren. Vergeet niet ze dealen hier al heel lang mee. Gevoel gaat ook weer voorbij. Soms moet je het even uitzitten. De modder die er is aanvaarden. Belangrijk ook om te weten dat we kunnen repareren. Je kunt altijd weer sorry zeggen en ergens op terugkomen en met mildheid kijken naar het gedrag van de ander, beschikbaar zijn.

De krachtige driehoek van ouder – kind – school Het gesprek met de ouders helpt om de situatie te relativeren en het andere perspectief te zien. Ouders geven soms onbewust hun eigen ervaringen door aan het kind. Ze hebben zelf ook al heel veel meegemaakt. Op het moment dat je contact maakt zie je letterlijk de schouders van ouders ook omlaag gaan. Als het niet goed gaat met hun kind op school heeft dat ook veel impact op ouders. Als leerkracht heb je ook een rol om er voor ouders te zijn. Als het goed gaat met ouders gaat het ook beter met de leerling. De krachtige driehoek van ouder – kind – school. Bart houdt ouders dagelijks op de hoogtedoor een verslag te schrijven in Samen1plan. Een digitaal platform waarin je samenwerkt. Stel ze op hun gemak, neem ze serieus, zie ze als gelijkwaardige gesprekspartner. Door verbindingskracht maak je contact en is er ruimte om hun verhaal te vertellen. Over Bart Heeling: situationeel omdenker, auteur Gewoon speciaal, leerkracht in het speciaal onderwijs Cluster 4 aan kinderen met ernstige gedrags- en psychiatrische problemen, storyteller en gedragsspecialist

De ellende begint vaak vroeg en de gevolgen zijn levenslang. Trauma gaat over oud zeer, iets dat jou is aangedaan waarna je niet hebt gekregen wat je had kunnen gebruiken. Trauma is dat er iets is gebeurd dat niet had mogen gebeuren zoals huiselijk geweld, seksueel geweld of verbaal geweld met daarnaast de impact van wat er niet was en je wel had kunnen gebruiken. Zoals een emotioneel stabiel klimaat, beschikbare ouders, jezelf kunnen zijn, niet worden beoordeeld of veroordeeld, de boodschap jij bent goed. Emotionele beschikbaarheid van anderen schiet steeds vaker ernstig te kort. De afwezigheid daarvan wordt toxisch als een kind niet met zijn verhaal terecht kan bij ouders of anderen. De impact ontstaat als er iets is gebeurd met emotionele impact en de bedding ontbreekt waarin dat er kan zijn. Dat er wordt geluisterd, het serieus wordt genomen, dat heeft een negatieve impact, het is een optelsom. Wat is dan onze rol. Als een kind je vertelt over wat er gebeurd is, zet er dan niet direct vraagtekens bij, je moet de mens geloven en het gesprek op gang brengen. Begin met de emoties. Bram benadrukt dat een belangrijk uitgangspunt is dat kinderen veel aankunnen. Ze hebben het talent om waar te nemen. Waarin wij dan ook niet onderwerpen uit de weg moeten gaan of ontkennen. Ook niet of juist niet wanneer het gaat over ingrijpende gebeurtenissen. Jouw rol, jouw taak is om het binnen te laten komen, je openstellen voor het verhaal en te merken wat het bij jezelf doet. Je oordeel uitstellen. De zorg is zacht en kwetsbaar en we doen lastig werk daardoor is intervisie van groot belang. In de intervisie maar ook in de gesprekken met de ander is werken vanuit veiligheid en vertrouwen belangrijk. Een mooi gesprek over de impact van oud zeer, de noodzaak van werken vanuit veiligheid en vertrouwen, de rol van het netwerk in herstel en veerkracht en we stippen verslavingsgevoeligheid even aan. Over verslavingsgevoeligheid ga ik doorpraten met Fimme Bakker die hier een boek en een theatervoorstelling over heeft geschreven. Bram Bakker - is auteur van onder andere ‘Gevoelige Zielen', ‘Oud zeer' en ‘Gevoelsarm', hij maakt podcasts ‘De Balanskliniek', was psychiater en staat tegenwoordig op het podium met zijn zoon Fimme Bakker met de theatervoorstelling; ‘Ben je bezopen?'. https://brambakker.com/ https://podcastluisteren.nl/pod/De-Balanskliniek https://brambakker.com/agenda-overzicht/

Profielen achter het geweld  Uit het onderzoek Een Kwestie van Lange adem kwam naar voren dat er verschillende problematieken en dynamieken op de voorgrond kunnen staan als het gaat om huiselijk geweld. De situaties waarin geweld ontstaat vanuit onmacht en de situaties waarin controle en dwang een belangrijke rol speelt. Hier valt echter nog meer onderscheid in te maken en zo zijn de 5 gezinsprofielen ontstaan.  De 5 gezinsprofielen achter het geweld  Intieme terreur  Gezin in de stress  Langdurige zorg 4 Kindgedrag en opvoedstress  Complexe conflictscheidingen  Deze profielen helpen om te onderscheiden welke patronen op de voorgrond staan. Katinka benadrukt wel dat het belangrijk is om je te realiseren dat er natuurlijk overlap is en dat het niet een statisch geheel is.  Wanneer je gezinnen wilt helpen is het belangrijk dat duidelijk is wat er aan de hand en welke problematiek op de voorgrond staat is anders kun je niet de juiste hulp of begeleiding inzetten.   De dynamiek van interfamiliair geweld is complex. Er is vaak ook een samenhang tussen partnerrelatie geweld en kindermishandeling maar ook met oudermishandeling. Dat maakt het belangrijk om altijd een verdiepende analyse te maken en ook de risicofactoren mee te nemen. Je wil zicht krijgen op de interactie tussen personen. Daarom wil je weten; Wie doet wat tegen wie met welk gevolg. Om geweld te stoppen in samenwerking tussen professionals belangrijk. Alleen weet je onvoldoende, je hebt de expertise van anderen nodig om een goed beeld te krijgen. Soms ook is het dwang kader nodig en helpend.  Katinka zegt hierover; ‘De persoon die mee wil werken krijgt alle aandacht en wordt verantwoordelijk gemaakt voor de oplossing. De andere ouder die niets wil wordt buiten de deur gehouden'. Er als sprake is van een drangkader kan ook de niet willende ouder meer verantwoordelijk gehouden worden.  Wie is Katinka Lünnemann  - Senior onderzoeker Verwey-Jonker Instituut  Samen met Majone Steketee geef ik leiding aan het thema Geweld en veiligheid in gezin en relatie. Daarnaast ben ik sinds 2019 bijzonder lector Effectieve bescherming van kinderen bij het lectoraat Jeugd aan de Hogeschool Utrecht. Ik heb een juridische en sociologische achtergrond. Mijn onderzoek beweegt zich op het snijvlak van recht en samenleving, vooral op de thematiek van geweld in relaties en gezinnen. Ik doe vooral kwalitatief onderzoek, procesevaluaties en wetsevaluaties.  Veel luisterplezier!

Het blijft ingewikkeld om lastige onderwerpen aan te stippen wanneer je in gesprek bent met 2 ouders die het pertinent oneens met elkaar lijken te zijn. Mensen worden daar ongemakkelijk van. Vooral als jezelf het liefst conflicten vermijdt. Hoeveel ongemak kun je verdragen aan de gesprekstafel?  Erkennen  Ieder mens heeft de behoefte om zich ten diepste gehoord te voelen. Wanneer ouders gescheiden zijn en die behoefte niet op tafel liggen gaan veel conflicten over ogenschijnlijk kleine dingen en wordt de strijd gevoerd over de inhoud  Begin in de gesprekken altijd met het erkennen van wat er klem zit. Je hoeft niet direct tot een oplossing te komen. Vaak gaat het daar niet om.  Mensen zijn nog wel eens bang dat ze met het erkennen van wat iemand zegt gezien worden als partijdig. Daarom is het de kunst is om de erkenning beide kanten op te laten gaan. Maar ook dat je uitlegt wat en waarom je iets doet.  ‘Soms blijf ik iets langer bij de een omdat ik het dan nog niet goed genoeg begrijp, of het nog beter wil begrijpen'  Consequenties van keuzes  Wanneer een ouder het niet eens is met de manier van opvoeden van de andere ouder hebben ze verschillende keuzes; het laten rusten, onderhandelen/overleggen of het voorleggen aan de rechter. Welke route zij kiezen is aan hen. Jij gaat samen met de ouder de consequenties van de verschillende keuzes op een rijtje zetten i.p.v. het voeren van een inhoudelijke discussie over het dilemma of de keuze.  ‘Ongevraagd advies verdwijnt in de prullenbak'  Welke keuzemogelijkheden zijn er en wat zijn de mogelijke consequenties van die keuze. En is de ouder bereid om deze consequenties voor lief te nemen.   De dilemma's van ouders kunnen soms gaan over hele alledaagse issues in de opvoeding van kinderen.  In de podcast geeft Mintje hier mooie voorbeelden van en geeft ze een mooie onderbouwing.  Veel luisterplezier!

Jongeren met meervoudig trauma doordat zij in hun jeugd heel veel meegemaakt hebben kunnen in veel verschillende ontwikkelingsgebieden vastlopen. Vanuit trauma zie je dat ze angsten hebben ontwikkeld, depressief zijn, ze niet helpende coping mechanisme ontwikkeld hebben zoals het gebruik van drugs, veel weglopen of auto-mutileren. Dan is het belangrijk dat je als pedagogisch medewerker zorgt voor veiligheid en dat vergteen lange adem en een duidelijke visie. Chantal en haar team hebben de visie gevonden in verbindend gezag en Slapende honden wakker maken. Vanuit 3 invalshoeken wordt gewerkt aan veiligheid; 1. Fysieke veiligheid 2. Pedagogische veiligheid 3. Emotionele veiligheid Je gebruikt relatiegebaren om de jongere steeds te laten weten dat je nabij bent, dat je de verbinding zoekt. Je spreekt je zorg uit en soms wordt die ondersteund met een aankondingsbrief. Chantal geeft in deze podcast hele mooie voorbeelden van situaties waarin zij keer op keer weer de verbinding maken met de jongeren. Een pittig maar heel waardevol proces om vanuit deze visie te werken. Over Chantal; Gedragsdeskundige bij twee residentiele behandelgroepen in Tegelen en Horn bij Pactum Jeugdhulp. Twee groepen voor kinderen van 13 tot soms 20 jaar.

Merijn en Manon hebben samen met Francien Lamers-Winkelman hard gewerkt aan een update van de Horizon-methodiek na seksueel misbruik. Voor ons een mooi moment om een podcast op te nemen en bij Het LOCK ook de aansluitende training te updaten. De Horizonmethodiek kan ingezet worden om handvatten te geven in de begeleiding van kinderen en hun ouders na seksueel misbruik. Het is een programma van 15 bijeenkomsten voor de kinderen en voor ouders. Elke sessie wordt er een ander onderwerp behandeld. Als een kind misbruikt is, spelen er zowel bij de ouders als het kind allerlei grote emoties; schuldgevoel, angst, twijfel, eenzaamheid. De insteek van de sessies is altijd: kalm, vriendelijk en vrolijk: ‘Dat hele zware is geen goed idee; het zijn gewoon kinderen/ouders die iets afschuwelijks hebben meegemaakt'. De boodschap is: je bent oké, we gaan met je meedenken. Ze zien kinderen binnenkomen met de schouders naar beneden, klein, geen stem. In de loop van de tijd zien ze de kinderen veranderen; ze krijgen hun stem terug, vinden de grens terug die hen was afgepakt. Worden soms zelfs bijdehand! Luister de podcast wanneer je meer wilt weten over deze methodiek; de voordelen, de voorwaarden, de lichaamsgerichte aanpak. Maar vooral dat je de kinderen mee kunt geven; ‘je bent meer dan je seksueel misbruik'. Veel luisterplezier ‌ Meer weten over de training over de Horizonmethodiek? Kijk dan hier; https://hetlock.nl/opleidingen/seksueel-misbruik/

Stap over je eigen schaduw heen is de boodschap van Adrie en Ludwig. Ludwig vertelt in deze podcast over zijn ervaringen als slachtoffer van mishandeling en de lange weg die hij aflegde om uit een gewelddadige relatie te stappen. Hij benoemt de worsteling die veel mannen meemaken; de stoere man die geen slachtoffer wil zijn en alles zelf denkt op te kunnen lossen en merken dat het van kwaad tot erger gaat. De schaamte is groot vertelt Ludwig als hij praat over zijn ervaring met geweld in de relatie met zijn ex-vrouw. ‘Ik moest eerst wel heel vaak naar het ziekenhuis gaan om tot het besef te komen dat het allemaal niet meer ging'. Maar het was niet makkelijk om over te praten. Pas toen hij informatie kreeg over de mogelijkheden die er zijn lukt het hem. Want in de relatie ging het van kwaad tot erger. Het begon met opmerkingen over vermoedens van vreemdgaan, een eerste klap, het goedpraten, de schuld verleggen tot anderen bedreigen en uiteindelijk fors lichamelijk letsel. Adrie vult de ervaring van Ludwig aan vanuit zijn ervaring als ambulant hulpverlener. Hij benadrukt dat het belangrijk is om beide personen apart te spreken en vooral je bewust te zijn van je eventuele aannames. Wanneer mannen hulp zoeken is het belangrijk om in de eerste fase vooral te luisteren. Meer is niet nodig. Ga nog niet corrigeren of de discrepanties in het verhaal benoemen. Dat komt wel. Vraag ook wat de man al gedaan heeft om uit de relatie te komen. Er zijn nu 6 organisaties die hulp bieden bij mannenmishandeling; Sterk huis Aroza Perspectief Blijf groep Amsterdam Kadera Moviera Van af de start zijn er 40 plekken beschikbaar voor mannen in vergelijking met 800 tot 1000 plekken voor vrouwen. Hoe kun je hulp krijgen; Via je huisarts Via de website www.mannenmishandeling.nl Bel het (gratis) telefoonnummer voor hulp en advies (werkdagen van 9.00 tot 16.30 uur): 0800-3100031 Ludwig van Dijk Ervaringsdeskundig vanuit een gewelddadige relatie, inzet vanuit deze ervaring in diverse netwerken en samenstellingen (Moviera, Slachtofferhulp, etc.). Ludwig werkte eerder mee aan de documentaire Vrouw slaat man. Adrie Vermeulen Adrie Vermeulen is vanaf de start van de pilot G4 Mannenopvang betrokken. Adrie werkt als ambulant hulpverlener bij Moviera en strijdt al jaren voor erkenning dat ook mannen gebukt gaan onder dwang of geweld in afhankelijkheidsrelaties. “Ook zij krijgen soms klappen van hun partner”, zegt hij. “Of worden slachtoffer van mensenhandel of eer gerelateerd geweld. Probleem is alleen dat de maatschappij hen nog altijd vooral ziet als dader." Veel luisterplezier.

Lucho heeft in de Jeugdzorg gewerkt en is daarna voor een periode naar Zuid-Amerika gegaan. Daar heeft hij ervaren wat het belang is van een time-in i.p.v. een time-out. Bij een conflict het kind niet een time-out geven maar juist met de groep samenkomen. Samen bespreken wat er is gebeurd, wat het effect daarvan was en hoe dit opgelost kan worden. Zo wordt het een waardevol moment voor de hele groep. Gezien worden Een belangrijk eigen thema in zijn jeugd was gezien willen worden. Lucho herkent dit heel erg bij de jongeren met wie hij werkt. ‘Bij het binnenkomen vind ik het belangrijk om iedereen bij langs te gaan. Om even in te checken; hoe gaat het met je. En om het kind te laten weten ‘ik zie je'. De dag beëindig ik door alle kinderen individueel te bedanken voor deze dag en dan blikken we heel even terug, wat maakte deze dag fijn.' Lucho vertelt ook hoe belangrijk het is om kinderen te helpen hun talenten te ontdekken. Door ze uit te dagen om nieuwe dingen uit te proberen. Maar ook de kinderen zelf keuzes laten maken. Jij denkt mee, stelt vragen en geeft handvaten. Het zijn alleskunners. Kinderen hebben support nodig, ze hebben het nodig dat je hen steunt en laat weten dat ze het goed doen. Over Lucho: een jong professional in de Jeugdzorg. Hij werkt als Pedagogisch medewerker bij Quadrant en volgt een opleiding bij de TV Academy.   Veel luisterplezier!

Kinderen die in een onveilige en onvoorspelbare thuissituatie zijn opgegroeid zijn enorm alert. Ze hebben geleerd om steeds te scannen in welke stemming de ander is. Ze hebben dit nodig gehad om te overleven. Zij hebben op moeilijke en angstige momenten geen volwassenen gehad als co-regulator. Niemand die hen geruststelde en hun gevoelens zag en erkende. Kinderen met een ontwikkelingstrauma hebben vooral iets gemist, zij hebben iets niet gekregen. Niet de aandacht, steun en veiligheid die een jong kind nodig heeft om zich te ontwikkelen. De praktijk en het werken met paarden Tamarinde heeft ervaren dat kinderen heel veel baat hebben bij het buiten zijn, dat werkt al heel erg rustgevend. Zij werkt met kinderen en paarden. De paarden zijn een manier voor kinderen om weer te voelen en te ervaren. Een paard vraagt niet veel maar is wel een mooie spiegel. Een paard zal het kind letterlijk dragen. En zij zijn een bron van troost voor de kinderen. Window of tolerance en de Polyvagaal theorie Door de kennis van het window of tolerance of de ladder uit de polyvagaal theorie eigen te maken en vanuit die kaders naar gedrag te kijken lukt het om het gedrag van de ander om te denken. Om hier anders naar te kijken. Het is een podcast geworden met een mooie praktische verbinding van theoretische concepten en de dagelijkse praktijk van Tamarinde en de kinderen en hun ouders waarmee zij werkt. Over Tamarinde Ze werkt als GZ-psycholoog in de jeugdhulpverlening en in haar vrijgevestigde praktijk; Tamarinde Adviespraktijk PIT. Ze heeft zich gespecialiseerd in het behandelen van trauma- en hechtingsproblematiek. Veel luisterplezier Meer weten over traumasensitief werken? Meld je dan aan voor de training Trauma en Veerkracht

‘Boosheid is van jouzelf, het zegt niks over die ander. Ik vind dat we nooit boos zouden moeten zijn' zegt Bart Heeling (meester Bart) in deze podcast. Relativeren Als er een conflict is, is relativeren een hele mooie manier om te de-escaleren: ‘Het gaat om het moment het moment te kunnen laten zijn; we hebben de neiging om een probleem meteen te zien als een groot probleem. Maar we moeten het niet groter maar juist kleiner maken. Want voor je het weet draait alles om dat probleem. Toch is dit maar een klein onderdeel van jouw hele dag'. Bart deelt nog veel meer mooie voorbeelden en verhalen over de-escaleren, humor, sensitiviteit, relativeren en de trukendoos die hij heeft. En over autonomie, relatie, competentie en situationeel omdenken. Deze podcast wil je zeker luisteren wanneer jij werkt met kinderen! Veel luisterplezier Over Bart Heeling: situationeel omdenker, auteur Gewoon speciaal, leerkracht in het speciaal onderwijs Cluster 4 aan kinderen met ernstige gedrags- en psychiatrische problemen, storyteller en gedragsspecialist

De mate waarin de ontwikkeling van het kind onder druk komt te staan door kindermishandeling kan enorm verschillen. Om dit beter in kaart te brengen kun je gebruik maken van 6 kenmerken die door Angold et al (1995) zijn beschreven.  Margreet vertelt in deze podcast meer over deze 6 kenmerken.  We gunnen ieder kind dat zij gezien en gehoord worden en dat jij wanneer jij je zorgen maakt over een kind je zorgen gaat delen. Dat ook jij weet dat je er niet alleen voor staat en dat je als jij je zorgen maakt weet bij wie je terecht kunt. Of het nu een directe collega is, je aandachtsfunctionaris of dat je belt met Veilig Thuis; deel je zorgen! En we hopen dat deze week tegen kindermishandeling daar weer een bijdrage aan heeft kunnen leveren.

Switch: integrale behandeling en begeleiding bij huiselijk geweld. Een switch in denken en doen voor ouders, kinderen, professionals om samen de patronen en gevolgen van huiselijk geweld en kindermishandeling te doorbreken. Hester vertelt in deze podcast heel enthousiast over de opbrengsten van het project Switch. Opbrengsten voor het gezin en voor de professionals. Veel luisterplezier.

Je zorgen bespreken kan best spannend zijn als je niet goed weet wat je kunt verwachten wanneer je met Veilig Thuis belt. Janny vertelt in deze podcast wat zij kan betekenen wanneer je om advies vraagt. Haar rol is om in het begin eerst veel vragen te stellen en te onderzoeken waardoor iemand zich zorgen maakt en wat er nodig is om die zorgen weg te nemen. Samen puzzelen wat iemand zelf kan doen of wat Veilig Thuis kan betekenen. Soms kan Janny ook mee naar een gesprek omdat het voor de medewerkers van Veilig Thuis vaak makkelijker is omvragen te stellen over alle vormen van huiselijk geweld. Als het gaat om een hele specifieke vorm van huiselijk geweld of wanneer er lichamelijk letsel is dan zijn er bij Veilig Thuis aandachtsfunctionarissen en vertrouwensartsen die je verder kunnen helpen. Veel luisterplezier

De aandachtsfunctionaris huiselijk geweld en kindermishandeling. Summer deed in een artikel eerder al eens een oproep dat iedere organisatie minimaal 1 aandachtsfunctionaris nodig heeft (liever natuurlijk 2 of meer

De week tegen kindermishandeling heeft als thema; Deel je zorgen. Je staat er niet alleen voor'. Maar kan en mag dat allemaal maar zo? In deze podcast een aantal hele praktische tips om te bepalen of je de informatie die je hebt mag delen. Zo vertellen we over de website kiezen en delen en de privacy app. Veel luisterplezier

Bij steeds meer organisaties wordt een instrument gebruikt om de risico's op kindermishandeling in te schatten. Je kunt hierbij denken aan; ARIJ, LIRIK, CARE-nl of de nieuwe versie CARE V2 of COMPLI-kaarten. Maar wanneer ik tijdens trainingen vervolgens vraag wat doe je met de uitkomsten blijft het nog wel eens stil. 'We hebben het zo afgesproken', 'Dan weten we hoe het staat met de risico's'. Maar is dat het dan? “Je hebt niets aan een risicotaxatie als je vervolgens geen passende interventie hebt.” Alleen weten dat iemand ergens risico op loopt, daar heb je niets aan. Weten wat je vervolgens met die uitkomsten kunt doen is enorm belangrijk. Tijd dus om in deze podcast meer te vertellen over het nut en de noodzaak van een risicotaxatie. Veel luisterplezier.

De dynamieken achter agressie leren kennen en begrijpen. Dat is belangrijker dan agressie proberen te beheersen. Dat zegt Christian Marsman in deze podcast. 'Wanneer jongeren zich niet gezien of gehoord voelen of gefrustreerd zijn door het niet goed kunnen uiten van gevoelens, uit zich dat vaak in agressief gedrag.' Dan is het wijs om naast iemand te gaan staan, te luisteren en ontdekken op welke manier je een ingang kunt vinden. In plaats van te proberen het agressieve gedrag te onderdrukken. Dat hou je niet vol, het beschadigt medewerkers. En het fysiek vastpakken is bovendien vaak een schokkende ervaring voor jongeren die veel hebben meegemaakt. Gelukkig komt in de afgelopen 10 jaar steeds meer een beweging naar: wat dient de jongere het meest. Je ziet het al in de woordkeuze; agressie-beheersing verschuift richting conflicthantering. In deze podcast vertelt Christian wat er nodig is in het omgaan met conflicten en agressie; je bewust te worden van wie je zelf bent en wat je meebrengt, en hoe dit van invloed is op het ontstaan van en het omgaan met conflicten. Wil jij graag weten hoe hij dat doet? Luister dan zeker deze podcast ‌ Over Christian Marsman: communicatie en conflictexpert bij Meesters in Dialoog, docent, coach en trainer Heeft een achtergrond in de jeugdzorg en gehandicaptenzorg en is trainer conflicthantering en MBO docent Communicatie en Psychologie en heeft het over omgaan met uitdagend gedrag Veel luisterplezier! Deze podcast sluit ook goed aan bij onze training De-escaleren, een andere manier van kijken naar gedrag en werken op een stress-sensitieve manier.

Van competentie gericht naar traumasensitief werken binnen een residentiële instelling. Het werd een mooie maar intensieve zoektocht met het team. De competentiegerichte aanpak binnen de residentiële instelling zorgde op de groep wel voor voorspelbaarheid en regelmaat. Maar deed niks met de onderliggende hechtingstrauma's van de kinderen. Als je besluit om vanuit een traumabril te kijken naar het gedrag van de kinderen dan vraagt dat om een andere benadering. Anders omgaan met de angsten en trauma's van een kind. Het vraagt om een benadering met ‘love en limits'. Danny geeft in deze podcast waardevolle inzichten in wat het vraagt om deze omslag te maken maar geeft ook hele mooie, creatieve suggesties voor een andere reactie op gedrag van een kind. Als je meer wilt weten over; ‘Het ijzer smeden als het koud is', ‘herstelgebaren', ‘holding space' en ‘werken met je eigen binnenwereld' mag je deze podcast niet missen! Over Danny de Bakker: werkt bij GGZ Brebrug en geeft trainingen binnen de residentiële jeugdzorg. Ze is daarnaast trainer Slapende Honden Methode. Veel luisterplezier!

Hetzelfde maar toch anders? Soms lukt het niet om samen met ouders een veiligheidsplan te maken. Ze blijven benoemen dat het allemaal niet nodig is omdat zij niets verkeerd gedaan hebben. Er is volgens hen sprake van een misverstand.   En jij hebt een zorgmelding van een arts of iemand anders waarin staat dat het kind verwondingen heeft waarbij er aanleiding is om te vermoeden dat er sprake is van toegebracht letsel.  Onderzoek geeft geen uitsluitsel over wat er gebeurd is. Hoe kom je dan toch verder? Want niks doen is geen optie en samen een veiligheidsplan maken lukt (nog) niet. Voor deze situaties hebben Susie Essex en haar collega's het Simular-but-different Roleplay ontwikkeld. Een geweldig waardevolle werkwijze voor situaties van betwiste kindermishandeling. Wil je hier meer over weten luister dan naar deze podcast waarin Summer Koster in gesprek gaat met Margreet Timmer over haar ervaring met dit rollenspel. Veel luister plezier!