Podcast appearances and mentions of hans spekman

Spraakmaker is vandaag Hans Spekman. In het Mediaforum zijn Wendelmoet Boersema en Hugo Logtenberg te gast. Bij Stand.nl de vraag: 'Overweeg jij te stoppen met social media? ' In het tweede uur komt Thomas Cammaert vertellen over zijn voorstelling Trompettist in Auschwitz en hebben we het over bijziendheid bij kinderen.

"30% van de Nederlanders bespaart op eerstelevensbehoeften", dat zei Hans Spekman donderdagavond in Dit is de Dag op NPO Radio 1. Maar klopt dat wel? Wij zochten het uit!

Schoolmaaltijden: aanvankelijk wilde het nieuwe kabinet er geen geld voor uittrekken, maar na druk van de oppositie gaat dat alsnog gebeuren. Want te veel kinderen gaan met een lege maag naar school. Maar het roept ook vragen op. Is het wel een overheidstaak om voor maaltijden voor kinderen te zorgen, is dat niet in eerste en tweede instantie een taak van de ouders? Presentator Tijs van den Brink in gesprek met: * Hans Spekman, directeur van het Jeugdeducatiefonds * Stella de Swart, armoede-expert

Met vandaag: Britse Rwanda-deal leidt tot stijgende migratiecijfers in Ierland | Jaap van Dissel is sinds gisteren met pensioen en gaat sterren kijken | In 2025 komt het collaboratie-archief online, niet iedereen is enthousiast | Hans Spekman over de Internationale, het strijdlied dat steeds minder vaak klinkt | Presentatie: Wilfried de Jong. 

In deze reeks afleveringen neemt Money Matters je mee door het boek de Nieuwe Polder. Elke aflevering horen we de schrijvers van een van de essays uit de bundel. Deze week gaat Ruben in gesprek met Hans Spekman en Rob Peelen van het Jeugdeducatiefonds over kansengelijkheid voor kinderen. Volgens het Jeugdeducatiefonds ligt de sleutel hiervoor in het basisonderwijs. Juist daar kun je vroegtijdig signaleren en is er een veilige omgeving voor het kind en vaak ook voor de ouders. De aanpak: door ongelijk te investeren, kun je kansengelijkheid vergroten. Benieuwd wat dat betekent en hoe dat in zijn werk gaat? Je hoort het in deze aflevering.

Jasper van Dijk in gesprek met Hans Spekman over de formatie, bestaanszekerheid, linkse samenwerking en meer. "Een Kabinet van middenpartijen is niet meer van deze tijd." Steun De Nieuwe Wereld. Word patroon op petjeaf.com/denieuwewereld of doneer op NL61 RABO 0357 5828 61 t.n.v. Stichting De Nieuwe Wereld. Alvast bedankt.

Voormalig partijvoorzitter van de PvdA Hans Spekman vindt dat de leiding van GroenLinks-PvdA zich 'Noord-Koreaans' gedraagt. Daarnaast snapt hij de keuze voor Ronald Plasterk als verkenner en ziet hij dat Plasterk begrijpt waarom mensen bij de PvdA weglopen. Dit en meer bespreekt Thomas van Groningen met de voormalig PvdA'er. Sven op 1 is een programma van Omroep WNL. Meer van WNL vind je op onze website en sociale media: ► Website: https://www.wnl.tv  ► Facebook: https://www.facebook.com/omroepwnl  ► Instagram: https://www.instagram.com/omroepwnl ► Twitter: https://www.twitter.com/wnlvandaag ► Steun WNL, word lid: https://www.steunwnl.tv ► Gratis Nieuwsbrief: https://www.wnl.tv/nieuwsbrief

Met vandaag: Hoe kwam de coalitie in Flevoland met de PVV tot stand? | Hans Spekman en Renske Leijten over het verlies van links | Sybrand Buma schreef een biografie over zijn betbetovergrootvader | Voormalig NBA-speler Francisco Elson over het nieuwe museum voor sterspeler LeBron James | Presentatie: Elisabeth Steinz

Hoe lukt het Johan Vlemmix altijd toch weer om in the picture te verschijnen? Deze keer doet hij mee aan Lang Leve de Liefde en (na een paar dagen hem redelijk genegeerd te hebben) nemen Daniël en Lente nu tóch een fragment mee... Ook: Boos, waarin Tim Hofman ingaat op alle gebeurtenissen met de man die naar het Media Park kwam om hem te doden. En: de heren van VI doen tegen hun gast Hans Spekman lekker lullig over zijn kledingkeuze... maar dat blijkt toch een beetje té lullig... Mis 'm niet: iedere maandag tot en met vrijdag een nieuwe aflevering. Abonneer je dus vooral! En wil je iets met ons delen? Mail dan naar podcast.hart@talpanetwork.com. Of gebruik #TVTALK!See omnystudio.com/listener for privacy information.

Johan, Wilfred, René en Hans Spekman bespreken in razendsnel tempo de actualiteit: De nieuwe BOOS-aflevering van Tim Hofman en schokkende beelden in apps.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Tot 12.00 uur kunnen leden van PvdA en GroenLinks zich uitspreken over hun toekomst. Moeten de partijen met een gezamenlijke lijst de Tweede Kamerverkiezingen in? Voormalig PvdA-partijvoorzitter Hans Spekman kent alle hoeken van de sociaaldemocratie en maakt zich zorgen.  Sven Op 1 is een programma van Omroep WNL. Meer van WNL vind je op onze website en sociale media: ► Website: https://www.wnl.tv  ► Facebook: https://www.facebook.com/omroepwnl  ► Instagram: https://www.instagram.com/omroepwnl ► Twitter: https://www.twitter.com/wnlvandaag ► Steun WNL, word lid: https://www.steunwnl.tv ► Gratis Nieuwsbrief: https://www.wnl.tv/nieuwsbrief

Na een aantal afleveringen met conservatievere sprekers is het tijd voor oud PvdA-voorzitter Hans Spekman! In deze aflevering worden belangrijke issues besproken en geanalyseerd vanuit verschillende perspectieven. Luister hem dus snel!

Aan tafel zitten Floor Bremer, Kees Boonman, Ingrid Spijkers en Spraakmaker is Hans Spekman.   In dit Mediaforum kunnen we met de voorlopige uitslagen in de hand een aardige analyse loslaten op de campagnes van de afgelopen weken.... Is de BBB-campagne voor deze verkiezingen ingezet toen Caroline van der Plas voor het eerst met een tractor het Binnenhof kwam opgereden? Sinds die dag heeft ze keihard gewerkt. Heeft ze harder gewerkt dan anderen? Bremer: “Waar Rutte de afgelopen tijd een sprint heeft gemaakt, heeft Caroline een marathon gelopen.” Caroline van der Plas is natuurlijk veelvuldig te zien en horen geweest in de media - hebben 'de media' dan ook bijgedragen aan haar opkomst? Of was het ook logisch dat ze veelgehoord en veelgevraagd was? Spekman: “Zij heeft zichzelf gemaakt. Het is haar verdienste en die van niemand anders.” We kijken ook even naar de traditionele partijen. Boonman: “Die oude partijen praten wel over een transitie, maar hebben zelf nooit een transitie meegemaakt.” Heeft de coalitie steken laten vallen? De links-rechts-tactiek van de VVD - en daarmee ook het negeren van de BBB - heeft niet gewerkt.  Bremer: “Ze hadden met Caroline in debat moeten gaan en hebben die kans laten liggen.” Spekman: “Valt er wel wat te winnen met zo'n debat voor Rutte en de VVD”. Ook kijken we even naar de scheidslijn tussen leeftijden. Spijkers: “Ik denk dat een deel van de jongeren in Friesland naar links trekt, maar toch veel ook naar de BBB.”

Onderwijs is een van de grote ongelijkmakers in Nederland. Je opleidingsniveau hangt nog altijd sterk samen met je inkomen. En dat is onterecht, vindt Hans Spekman. Zijn oplossing? De middenschool. Roland Duong gaat met hem in gesprek.

Onderwijs is een van de grote ongelijkmakers in Nederland. Je opleidingsniveau hangt nog altijd sterk samen met je inkomen. En dat is onterecht, vindt Hans Spekman. Zijn oplossing? De middenschool. Roland Duong gaat met hem in gesprek.

We spraken over zijn jeugd, over het omgaan met verlies, met tegenslag. We luisterden naar het prachtige 'Ik neem de tijd' van Peter Blanker en we realiseerden ons dat de tijd inderdaad onze grootste vriend is.

Aan tafel zitten Bert Huisjes, Elger van der Wel en Spraakmaker Hans Spekman Van der Wels Mediamoment gaat over Buzzfeed. Een website die precies wist hoe je moest inspelen op social media algoritmes. Ze breidden uit met een nieuwsredactie en waren een grote inspiratie voor andere mediabedrijven. Het gaat nu slecht met hen, hoe komt dat? De Italiaanse maffiabaas Raffaele Imperiale gaat samenwerken met de Italiaanse politie. Hij is aangehouden in Dubai en heeft een afspraak gemaakt met justitie om te verklaren over de groep waarin hij opereert. Daar maakt Taghi onder andere deel van uit. Wie is deze Imperiale en wat gaat dit te weeg brengen? Is het een goed idee om afspraken te maken met criminelen? Je koopt informatie. Ik vind het heel interessant dat er informatie komt dat onderzoek in een stroomversnelling kan brengen. Je hoopt echt dat dit informatie gaat opbrengen die zo'n organisatie kan opdoeken Dan een opvallende gebeurtenis in Alblasserdam. Daar heeft de politie tijdens een huiszoeking de camera's van een persfotograaf in beslag genomen en beelden gewist. Een absolute schending van de persvrijheid en de Nederlandse Vereniging van Journalisten wil nu ook opheldering en steunt de fotograaf. Welke verklaring legt de politie af? En welke regels bestaan er voor fotojournalisten?  De Tweede Kamer wil dat er definitief een einde komt aan de topsalarissen bij de NPO. Voor presentatoren geldt een wettelijk maximumsalaris, maar het gebeurt nog regelmatig dat die regel wordt omzeild. Eer ook een einde moeten komen aan de 'flex-verslaving' in Hilversum. Vaste contracten moeten bij omroepen de norm worden. Zien onze Forumleden dat zitten?

Het is de dag van Sophie! Dinsdagavond bij Khalid & Sophie:    We nemen het nieuws van de dag door met ons duo van dienst: Paul de Leeuw en Mischa Blok.    Door de toenemende armoede gaan steeds meer kinderen zonder ontbijt naar school. Carola Schouten en Hans Spekman gaan ervoor zorgen dat er op 500 kwetsbare basisscholen leerlingen een gratis schoolontbijt krijgen. Vanavond vertellen ze hierover.    Vandaag begint de inhoudelijke behandeling van de rechtszaak tegen negen Hilversumse jongens. Zij worden verdacht van het doodschoppen van Carlo Heuvelman tijdens een vakantie in Mallorca. NRC-journalist Bram Endedijk was vandaag bij de zitting.     De Indonesische competitie staat bekend als één van de gevaarlijkste ter wereld. Dit weekend kwamen 132 fans om het leven. Tegelijkertijd is de liefde voor de sport en spelers enorm. Melvin Platje, Sylvano Comvalius en Raphael Maitimo delen hun ervaringen.   Paul Bergen fotografeerde zowat iedere artiest die ertoe deed en bundelde zijn beste werk in het boek ‘Nineties Spirit, Music Caught On Camera'. Wilfried de Jong was erbij toen Paul misschien wel zijn mooiste foto maakte: een foto van Sonny Rollins.    Het Tom Beek Trio speelt een nummer van Sonny Rollins.

De dag na Prinsjesdag kijken we in stand.nl en het Mediaforum naar de plannen van het kabinet. De stelling is 'Heb jij een goed gevoel over de gepresenteerde kabinetsplannen?'. In ons politieke forum zitten Floor Bremer, Nynke de Zoeten, Kees Boonman en Hans Spekman.  Verder is er een taalteam door Eveline van Rijswijk, en er is een reportage over de heropening van Evoluon.  Spraakmaker Hans Spekman vertelt over de armoede onder jongeren en of de plannen van Prinsjesdag verschil gaan maken Jawad es Soufi is de laatste gast en komt vertellen over zijn theatervoorstel Waarom Ben Jij Zo?  We eindigen met de Nationale NieuwsQuiz

Ze deden er 299 dagen over om een coalitie te vormen en het huwelijk duurt nu zes maanden, maar een romantische zomer wordt het niet voor het kabinet-Rutte IV. De problemen in Nederland en de wereld zijn veel groter dan toen ze begonnen: de oorlog in Oekraïne, de inflatie, de stikstofcrisis, om er maar een paar te noemen. Hoog tijd voor een voortgangsgesprek dus! Liesbeth Staats spreekt oud-D66-partijleider Alexander Pechtold en Hans Spekman, oud-voorzitter van de PvdA.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Sven Kockelmann in gesprek met oud PvdA-voorzitter Hans Spekman. Sven op 1 is een programma van Omroep WNL. Meer van WNL vind je op onze website en sociale media  ► Website: https://www.wnl.tv  ► Facebook: https://www.facebook.com/omroepwnl  ► Instagram: http://www.instagram.com/omroepwnl ► Steun WNL, word lid: https://www.steunwnl.tv

Was Judas een man, een vrouw of genderfluïde? Daar zaten Bas Paternotte en Jan Dijkgraaf een beetje mee tijdens het maken van aflevering 59 van de Nare Jongens Podcast. Want die zit vol Judassen, ook zonder piemel. Zoals daar zijn: Lilianne Ploumen, Hans Spekman, Joost 'negemnpartijieër' Eerdmans, Valentijn Driessen, Johan Derksen en wie verder op de tafel terecht kwam. Doneren? https://narejongens.backme.org

Aan tafel zitten Jaap van Zessen, Frénk van der Linden en Spraakmaker Hans Spekman. Het mediamoment van Van der Linden is een ode aan bureauredacteuren. Is er te weinig aandacht voor het vak? Wat maakt nu echt een goede redacteur? Het mediamoment van Van Zessen gaat over The Best Social Awards. Deze awards werden gisteren uitgereikt. Naar welke criteria wordt er gekeken? Linda Hakeboom won de award voor ‘Beste Instagrammer' en zat gisteravond bij Beau. Waarmee heeft ze gewonnen? Hoe waardevol is het dat zij haar verhaal deelt? Social media geven vaak juist ook een heel erg opgepoetst beeld. Zijn mensen in staat te zien wat authentiek is? Het nieuws rondom de formatie blijft maar komen. Wie wil met wie, welke onderwerpen zijn belangrijk… Het duurt en duurt maar. Is het formatienieuws nog interessant? Worden de artikelen hierover goed gelezen? Hoe voorkom je als media dat je speelbal wordt in het formatieproces? Zijn media zich daar voldoende bewust van? We besluiten het Mediaforum met het Taalteam met Lennart van Dijk.

Spraakmaker is Hans Spekman, voormalig PvdA-voorzitter. Het zomerreces komt in zicht voor de Tweede Kamerleden. Hoe hebben nieuwkomers Inge van Dijk en Lisa van Ginneken hun debuut in de Kamer ervaren? En viel de werkdruk mee of tegen?   In het Mediaforum zitten Jaap van Zessen en Frénk van der Linden. Ook aan tafel zit Ahmad Sad-aldeen. In 2015 is hij van Syrië naar Nederland gevlucht. Hij benaderde ons over het effect van corona op nieuwkomers.  

Met politiek-veteranen Alexander Pechtold, Hans Spekman en Kathleen Ferrier kijken we naar de politiek van toen en nu. In het Mediaforum praten we met Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Klok en Arjen Fortuin, tv-recensent van NRC, naar het medianieuws van afgelopen weekend.

Vandaag een uitgebreid politiek forum met Floor Bremer, Kees Boonman, Han ten Broeke en Hans Spekman. Hoe gaan de lijsttrekkers het kerstreces in? Zeker nu er een genadeloos rapport over de toeslagenaffaire ligt.

Vandaag een uitgebreid politiek forum met Floor Bremer, Kees Boonman, Han ten Broeke en Hans Spekman. Hoe gaan de lijsstrekkers het kerstreces in? Zeker nu er een genadeloos rapport over de toeslagenaffaire ligt. Deze week gingen de scholen weer dicht. Voor kinderen die opgroeien in een achterstandssituatie kan dat wel eens grote gevolgen hebben. We bespreken het met Hans Spekman, directeur van het Jeugdeducatiefonds.

Onze Spraakmaker vandaag is Hans Spekman. Als voormalig PvdA-voorzitter en campagneleider praat hij samen met politiek commentator Kees Boonman over het functioneren van onze parlementaire democratie in crisistijd en de gevolgen van de coronacrisis voor de verkiezingscampagnes. In het Mediaforum zitten Hasna el Maroudi en Roos Schlikker. En verder: Rop Zoutberg is al meer dan 20 jaar journalist, toch werd het nieuws hem recent te veel toen hij vanuit zijn standplaats in Spanje moest melden over een ijspaleis dat noodgedwongen een mortuarium werd.

Betrouwbare Bronnen aflevering 56 PG Kroeger en Jaap Jansen belichten de partijvoorzitters Sebastiaan Wolswinkel, Marijke van Hees, Marnix van Rij, Ron Meyer, Marjolein Meijer, Marjanne Sint, Peter van Heeswijk, Henry Keizer, Felix Rottenberg, Ruud Vreeman, Jan Marijnissen, Ed Maas, Thierry Baudet, Hans Spekman, Jan Nagel, Frank Vandenbroucke, Ivo Opstelten, Marja van Bijsterveldt en Ingrid van Engelshoven.***In veel partijen gingen recent de zeeën hoog over het functioneren van hun voorzitters. De een moest opstappen vanwege zakelijke knoeiboel, een ander kreeg slaande ruzie met de machthebber achter de schermen en dreigde deze met juridische aanklachten, weer een ander werd geslachtofferd wegens desastreus verkiezingsverlies. En dezer dagen zette de Partij voor de Dieren hun nog heel recent door de leden gekozen voorzitter Sebastiaan Wolswinkel niet alleen uit zijn ambt, maar zelfs op straat als geroyeerd partijlid.PG Kroeger loopt in dit verband de geschiedenis door van de pijnlijke en soms tragische lotgevallen van partijvoorzitters van velerlei pluimage. Welke perikelen komen het meest regelmatig voor? Waar gaat het vaak mis en waarom? En welke patronen en lessen kunnen leden, partijbesturen, aspirant-voorzitters en ook de huidige ambtsbekleders daar uit trekken?PG komt met 10 wetten voor het succesvol voorzitter zijn van een politieke partij. Bij elk daarvan komen recente en uit het verleden fameuze voorbeelden voorbij, waarin het lelijk fout ging. De omstandigheden, de persoonlijkheid van een voorzitter en onstuitbare krachten binnen en buiten een partij spelen bij deze voorbeelden steeds weer een grote rol.Zo moet een voorzitter politiek dienstbaar willen zijn en tegelijk moet hij politiek alert en slim zijn. PvdA-voorzitter Marjanne Sint had daarbij een goede naam en toch ging zij onderuit omdat zij niet aanvoelde dat er een interne crisis ging losbarsten en zij op de fiets in Toscane onbereikbaar was.Een partijvoorzitter moet ook bereid zijn zichzelf op te offeren voor de eigen partij, hoe pijnlijk zoiets ook kan zijn. PG laat zien hoe bij het CDA een voorzitter dat deed in 1994 en hij daardoor respect won en in de jaren daarna onder meer door het krediet dat hij had gekregen bij zijn oud-collega Helmut Kohl een mooie Europese rol kon gaan vervullen.Zowel Thierry Baudet als de PvdD-voorzitter raakten verstrikt in een ongeremde, smerige machtsstrijd met de man achter de schermen die in hun partij écht aan de touwtjes trok. Het is dan ook een belangrijke wet, dat een voorzitter nooit moet werken in een situatie dat haar eigen gezag permanent ondermijnd is. Net als een voorzitter ervoor moet zorgen dat zijn gezag en rol geworteld is in 'de vaste, vruchtbare bodem' van zijn partij en achterban. Bij Leefbaar Nederland, de Lijst Pim Fortuyn en veel andere nieuwe populistische partijen zie je het daar altijd weer mis lopen. Daar had je bijvoorbeeld een vastgoed-moloch die zich tot interim-chef liet benoemen en met iedereen in zijn club de grootst mogelijke ruzies kreeg, juist omdát hij de rekeningen betaalde. Aan de hand van de 10 wetten is duidelijk te herleiden wat een voorzitter moet doen, moet nalaten, moet opbouwen en soms zonder scrupules de nek moet willen omdraaien.PG geeft ook drie voorbeelden van partijvoorzitters die daar in uitblonken, twee vrouwen van het midden en een legendarische bullebak uit liberale kring. Voor de pas 25-jarige aanvoerder van de PvdD is dit verhaal dan ook hopelijk een beetje troost. Hij is bepaald niet de eerste wiens ambt meer spijkerbed dan hemelbed bleek.***Tijdlijn Betrouwbare Bronnen afl. 5600:00:00 - Intro door Jaap Jansen00:01:11 - PG Kroeger (deel 1)01:00:04 - PG Kroeger (deel 2)01:40:24 - Uitro01:41:52 - Einde

Aan het einde van het jaar blikken het AD Utrechts Nieuwsblad en RTV Utrecht traditiegetrouw samen terug op het politieke jaar. Verslaggevers Diane Hoekstra (AD) en Marc van Rossum du Chattel (RTV) bespreken samen met oudgediende Hans Spekman de prestaties van het nieuwe stadsbestuur dat wordt gevormd door GroenLinks, D66 en de ChristenUnie. Zij beoordelen de zeven wethouders en burgemeester Jan van Zanen. Wie komt er het beste vanaf? Support the show.Support the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Gisteravond kon misdaadjournalist John van den Heuvel niet aanschuiven bij het programma waar hij werkt, RTL Boulevard dat live wordt uitgezonden vanaf het Leidseplein in Amsterdam. De dreiging van een aanslag op zijn leven was te hoog bepaalde de driehoek van Amsterdam. Hoe gaan we om met dreiging op journalisten? Verder hebben we het met Ronald Ockhuysen, Roos Schlikker en Hans Spekman over de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland, waarin Nederland "op z'n Duits won". Ook hebben we het over de internationale Emmy's van afgelopen nacht.

Een klein bommetje dit weekend in omroepland. Paul Römer de directeur van de NTR, zei in een interview met het AD dat er voor de publieke omroep in de huidige vorm geen toekomst is. Omroepen zouden voortaan productiehuizen van tv-programma’s moeten worden. Bovendien zouden de omroepen met elkaar en met commerciële partijen moeten gaan concurreren. De tijd dat ze bijna automatisch zendtijd krijgen toebedeeld zou daarmee voorbij zijn. Het plan is een drastisch koerswijzigingen we praten erover met Parool-columnist Roos Schlikker en WNL-baas Bert Huisjes. Ook aan tafel zit Hans Spekman, oud-partijvoorzitter van de PvdA.

Hans Spekman heeft een nieuwe baan, hij is vanaf vandaag directeur van het Jeugdeducatiefonds. Roelof spreekt hem over zijn nieuwe baan en over de tegenslagen van vorig jaar.

Hans Spekman zwaait zaterdag af als PvdA-baas. De Nieuws BV blikt nog een keer terug op een sociaal-democraat in hart en nieren. De man die achtereenvolgens, raadslid, wethouder, Kamerlid en voorzitter was krijgt een audio-portret. Voormalig Kamerlid Lutz Jacobi blikt terug op de prestaties en tekortkomingen van haar partijvoorzitter.

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Hans Spekman. Het opgroeien in moeilijke omstandigheden vormde Hans tot socialist in hart en nieren, net als de rest van het Spekman-geslacht. 'Rood tot in de dood' luidde het familiecredo, evenals de steevaste overtuiging dat je als mens toch het best begraven kunt worden in een harde, eikenhouten kist: "'Die houden het langst, want daar kan het ongedierte niet makkelijk bij', aldus mijn moeder. En daar ben ik het grondig mee eens."

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.