Podcasts about ploumen

Komend weekeinde bereiken GroenLinks en de Partij van de Arbeid een nieuwe mijlpaal in hun steeds inniger wordende samenwerking. Wordt die partijcombinatie volgende maand de grootste van het land bij de Provinciale Statenverkiezingen? Politiek redacteur Wilma Kieskamp vertelt over de goede sfeer in die ‘linkse wolk' en over mogelijke hindernissen bij een echte fusie. Lees ook: De PvdA hoopt dat Rutte IV straks niet meer om links heen kan PvdA en GroenLinks willen samen ‘de grootste' worden Presentatie: Christoph Schmidt; Redactie en productie: Hannah van der Wurff; deze aflevering te gast: Wilma Kieskamp.Support the show: http://www.trouw.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze aflevering zoomen we in op vrouwenrechten wereldwijd. Die staan onder druk met het toenemen van autoritaire leiders en regimes. Uit een stuk van Foreign Affairs blijkt dat dat het verloren gaan van de verworven vrouwenrechten hand in hand gaat met hoe democratieën onder druk staan. We praten erover met oud-PvdA politica Lilianne Ploumen. Zij vertelt hoe we vergaarde vrouwenrechten kunnen waarborgen en blikt terug op hoe dat was in haar tijd als minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In deze aflevering zoomen we in op vrouwenrechten wereldwijd. Die staan onder druk met het toenemen van autoritaire leiders en regimes. Uit een stuk van Foreign Affairs blijkt dat dat het verloren gaan van de verworven vrouwenrechten hand in hand gaat met hoe democratieën onder druk staan. We praten erover met oud-PvdA politica Lilianne Ploumen. Zij vertelt hoe we vergaarde vrouwenrechten kunnen waarborgen en blikt terug op hoe dat was in haar tijd als minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Shownotes:Lilianne tipt het boek Vrij van Lea YpiCredits:

Op het congres van de Partij van de Arbeid van afgelopen zaterdag was het hoge woord eruit. Al maanden werd het woord ‘fusie' vermeden, maar – tot verbazing van veel oudgedienden – stonden met name de jongeren binnen de partij op om een keuze te maken over de toekomst van de partij. Ja, zij wilden de eerste stappen zetten tot een samengaan met GroenLinks. In de podcast van deze week spreekt Stephan Sanders met Den Haag-redacteur Coen van de Ven en politiek historicus en publicist Koen Vossen over de ‘contouren van fusie'. Een gesprek over de overgang van samenwerken naar samengaan, hoe de VVD voortkomt uit de PvdA en hoe de biefstuksocialist zich tot de havermelkelite verhoudt. En: is er met deze fusie een vacature voor de toekomstige leider van Nederland? Productie: Stephan Sanders, Gizelle Mijnlieff, Pauline van Andel en Willem Vernooij

Bill Browder heeft een boek te verkopen en de bijbehorende media-roadshow van de Amerikaanse investeerder kan wel eens vervelend uitpakken voor Mark Rutte. Browder is al jaren op een kruistocht tegen Poetin, die hem zijn bedrijf afhandig maakte en zijn advocaat vermoordde en zijn verhaal krijgt door de Oekraïne-oorlog extra tractie. Browder zei laatst in het FD : 'Iedereen ziet nu dat Poetin een massamoordenaar is. Ik denk dat het onmogelijk is om terug te keren naar de status quo. De publieke verontwaardiging is daarvoor nu te groot.' Zondag [herhaalde%20Browder]herhaalde Browder in Buitenhof wat hij ook al tegen het FD zei: De MH17 is de Nederlandse 9/11 maar waar de Amerikanen er met gestrekt been ingingen tegen de agressor, is Nederland al jaren aan het pappen en nathouden. Rutte bleef, tot verbijstering van Browder, ook na het neerhalen van het vliegtuig de Russische miljardairs beschermen die de Zuidas gebruiken als belastingparadijs. Waarom? Dat is de vraag waarop het antwoord uitblijft. De onderste steen ligt nog altijd begraven, ergens in een Oekraïense zonnebloemenweide. Rutte verschuilt zich al jaren bij elke vraag achter de lopende strafzaak waarvan op 16 mei weer een blok zittingsdagen begint bij de rechtbank op Schiphol. Een kulargument volgens Browder: 'Als er een daad van internationaal terrorisme is, wacht je niet op een onderzoek dat met zekerheid door de Russen wordt gemanipuleerd. Dan ga je er vol voor om de mensen te bestraffen die dit op hun geweten hebben.' Tot februari van dit jaar was de situatie in Oekraïne, zelfs na MH17 een ver van ons bed show. Met de kennis van nu lezen de antwoorden op Kamervragen uit 2016 naar aanleiding van artikelen van financieel journalist Arno Wellens nog absurder dan ze toen al waren. Wellens onthulde dat de fabrikant van de Buk-raket die MH17 doorboorde een fiscale fop-vestiging op de Zuidas heeft. Rutte reisde samen met -toen nog ministers- Ploumen en Timmermans, naar Poetin af om Russische bedrijven naar Nederland te halen. Op de Kamervraag of de regering bereid is bedrijven die medeplichtig zijn aan oorlogsmisdaden uit Nederland te weren is het antwoord: 'de vestigingsplaats in Nederland is niet afhankelijk van het soort werkzaamheden'. De publieke verontwaardiging waar Browder op rekent bleef toen uit. Ook nu staan er geen massa's demonstranten op de Zuidas en zijn media druk met een bejaarde man en een kaars. Misschien komt het nog. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Weer een nieuwe aflevering van Afhameren, de politieke podcast van de Telegraaf, met politiek commentator Wouter de Winther en presentator Pim Sedee. In deze aflevering: hoe nu verder met D66 en partijleider Sigrid Kaag na de ontluisterende persconferentie van donderdag, hoe werkt de onrust bij D66  door op het kabinet, en alles over de nieuwe fractievoorzitter van de PvdA.

PvdA-fractievoorzitter Ploumen maakte deze week haar vertrek bekend. Joost en Xander bespreken haar beweegredenen en ook alvast haar opvolging; wie komt daarvoor in aanmerking? Wordt het misschien iemand die - net als Ploumen - met Geert Wilders in Limburgs dialect kan overleggen?  Het kabinet moet essentiële politieke keuzes maken voor de voorjaarsnota. Er is een miljardentekort, dus er wordt flink overlegd. Joost merkt op dat daar ook politieke wensen in worden meegenomen, zoals de extra uitgaven aan defensie. Voor het ophogen van die defensieuitgaven werd deze week een petitie aangeboden in de Tweede Kamer. Na corona mogen de petities weer fysiek in de Kamer worden aangeboden, hoe gaat dat er aan toe? Joost en Xander namen een kijkje in de Wandelgangen. 

Laat Lilianne Ploumen een staaltje eerlijkheid zien met haar vertrek als partijleider, of speelt er meer bij de PvdA? En hoe hard wordt er achter de schermen geruzied over het miljardengat in de begroting van het nog kersverse kabinet? We bespreken het allemaal in onze podcast Politiek Dichtbij. Presentator Thomas Brouwer neemt de actualiteit onder de loep met politiek verslaggevers Tobias den Hartog en Niels Klaassen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het vertrek van Lilianne Ploumen stelt velen voor een raadsel. Politiek leiderschap behoeft rijping, waarom heeft Ploumen zichzelf die tijd niet gegeven? Landelijk blijft de PvdA aanmodderen, kunnen Frans Timmermans en Marjolein Moorman daar iets aan veranderen? En Arnout Brouwers geeft uitleg over de gevoelige nederlaag die Rusland heeft geleden met het zinken van marineschip de Moskva. Hoe lukt het Oekraïne om zulke slagen te slaan? See omnystudio.com/listener for privacy information.

Weer een nieuwe aflevering van Afhameren, de politieke podcast van de Telegraaf, met politiek commentator Wouter de Winther en presentator Pim Sedee. In deze aflevering: hoe moet het verder met de PvdA, lukt het Pieter Omtzigt om een nieuwe partij op te bouwen, en waar gaan de grootste klappen vallen bij de lastenverzwaringen? See omnystudio.com/listener for privacy information.

De compensatie van onterecht betaalde belastingen op spaargeld en andere zaken uit box 3, wordt flink begrotelijk. Afhankelijk van hoe het wordt aangepakt moet er tot 11,7 miljard euro worden terugbetaald door de Staat. Het bruggetje is dan snel gemaakt naar de lijdensweg van Jezus, die her en der in het land wordt verklankt in de Matthäus Passion. Vandaag scheiden de wegen van de ministers zich weer even, en luisteren zij in verschillende kerken in het land. Verder natuurlijk: de PvdA na Ploumen. Daarover spreken we Pieter Paul Slikker. Hij was lang de rechterhand van Ploumen. En het leidt waarschijnlijk tot niets, maar het was een van de mooiste en interessantste debatten in tijden: dat over het bindend correctief referendum. Luister ook | De Nieuwsdag met Niesco Dubbelboer over het referendum: 'Met pijn in het hert hoop ik dat de referendumwet het niet redt'       See omnystudio.com/listener for privacy information.

Weer een nieuwe aflevering van Afhameren, de politieke podcast van de Telegraaf, met politiek commentator Wouter de Winther en presentator Pim Sedee. In deze aflevering: hoe moet het verder met de PvdA, lukt het Pieter Omtzigt om een nieuwe partij op te bouwen, en waar gaan de grootste klappen vallen bij de lastenverzwaringen?

Zelden heeft een politiek leider een partij zo in verwarring gebracht als Liliane Ploumen de PvdA. 'Ik vind dat ik het niet goed genoeg kan waarmaken. En daarom treed ik terug'. Met die woorden laat ze haar partij verweesd achter. Natuurlijk: uit alle monden van PvdA-politici, en in alle appgroepen van het partijkader, klinkt respect voor Ploumen. En het is inderdaad bijzonder als een Haags politicus de conclusie trekt dat het niet meer gaat en dan zelf besluit dat het beter is om te vertrekken. Maar toch: er is meer aan de hand bij de PvdA dan een recordpoging om je zo on-Haags als mogelijk te gedragen. Want respect of niet: de timing van Ploumen komt slecht uit. Binnen de partijtop, hoor ik, dat dat respect hand in hand gaat met irritatie. Tussenpaus Ploumen was een tussenpaus. Twee maanden voor de verkiezingen van vorig jaar was ze tot leider-uit-nood gebombardeerd na het zelfgekozen vertrek van Lodewijk Asscher. Asscher was destijds woest op zijn eigen partij, omdat er onder de leden een motie van wantrouwen rondging vanwege zijn rol in de toeslagenaffaire. Na zijn vertrek, verwachtte de partij van Ploumen niets meer, maar ook niets minder, dan rustig op de winkel passen. Tot de echte opvolger van Asscher op het schild gehesen kon worden voor de verkiezingen van 2025. Nu zijn de sociaaldemocraten overvallen en nog lang niet zo ver om die nieuwe leider aan te wijzen. Voor de personen wiens namen rondgaan als Asschers' erfgenaam, komt Ploumens vertrek minstens twee jaar te vroeg. Zo staat Marjolein Moorman op het punt haar tweede termijn als wethouder in Amsterdam te beginnen. Zij zou op zijn vroegst in een volgend kabinet kunnen indraaien als minister. Zoals Asscher dat deed in 2012. En ook Frans Timmermans zit voorlopig nog bij de Europese Commissie. Hij zou pas aan het eind van zijn termijn, in 2024, naar Den Haag kunnen overstappen. De erfenis van Ploumen is een half afgemaakte poging om met GroenLinks te fuseren. Hoe het verder moet met de linkse samenwerking is voor de sociaaldemocraten het belangrijkste dilemma in decennia. Totdat de strategische vraag is beantwoord, is het zinloos om over de inhoudelijke koers of over nieuwe leiders te spreken. In juni staat er weer een partijcongres op de rol. GroenLinks had het belangrijkste gespreksonderwerp moeten zijn. Ploumen wilde niet tot dat congres wachten. De grote vraag die blijft hangen is waarom Ploumen geen andere mogelijkheid zag dan aftreden? 'Leidend in alles', noemt ze het in haar afscheidsbrief. Dat was haar lat. En dat klinkt als wel heel streng voor zichzelf. Waarom zou de baas eigenlijk de beste moeten zijn? Het is toch niet gek om naast een chef bedrijfsvoering een team te hebben voor de creativiteit. Dus: had al die huidige en oude leiders bij elkaar gezet. Van Samsom en Asscher tot Moorman en Timmermans. En maak wat ruimte aan tafel voor GroenLinksers als Jesse Klaver, Femke Halsema, Rutger Groot-Wassink en desnoods Paul Rosenmöller. Dat was pas on-Haags geweest. Ploumen heeft die weg niet gekozen. Het had waarschijnlijk ook niet gewerkt. Te groot is de kinnesinne tussen de partijgenoten om elkaar collegiaal door een moeilijke periode te helpen. Daarover gesproken: Ook bij de PvdA is het tijd voor een nieuwe bestuurscultuur. Deze column is geschreven door Laurens Boven in plaats van Jaap Jansen. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luister elke week de hele episode via www.petje.af/podgasten -- Nieuws over China doet René zich afvragen waarom we maar niet willen accepteren dat de natuur sterker is dan al onze plannetjes en strategietjes om een virus te controleren, we vragen ons af waarom Ploumen überhaupt ooit de leider van de PvdA is geworden, of Hugo ooit ook weg zal gaan, of het idee van het VK om illegale migranten naar Rwanda te vliegen een goed plan is en nog veel meer! Dus snel dat Petje Af en luisteren maar. Tot volgende week!

Aan tafel zitten Jaap van Zessen, Elske Schouten en Spraakmaker Astrid Joosten Het Mediamoment van Schouten is een uitspraak van Biden, hij noemt het genocide wat er gebeurt in Oekraïne. Waarom is dit opvallend? Waarom roept Biden dit en is de term correct? Schouten: "Het gaat om terminologie en niet meer om de slachtoffers" Zessens Mediamoment gaat over fitfluencers, afgetrainde mannen die uren in de sportschool doorbrengen. Andere mannen krijgen hier een negatief zelfbeeld van? Wat helpt hier tegen? Zessen: "Gezond leven aanmoedigen is goed maar dit is een andere tak" Lilianne Ploumen maakte gisteren bekend per direct politiek Den Haag te verlaten. Een mededeling die eigenlijk vanuit het niets kwam. Was het een goede zet om het op deze manier aan te pakken? Ze vertelt eerlijke verhaal, dat ze zichzelf niet goed genoeg vindt. Wordt dat beloond? Is hier sprake van kiezersbedrog, zoals politiek commentator Hans van Soest in het AD schrijft? Schouten: "Als ik naar Ploumen keek zag ik echt wel een leider" We hebben het over de veiligheid van Nederlandse journalisten. Er verschijnt een groot rapport van Free Press Now en het European Center for Press and Media Freedom. Draagt social media bij aan een onveilig gevoel? En wat doe je eraan als hoofdredacteur? Zessen: "Er is nog niemand die weet: zo ga je er mee om" We sluiten af met het Taalteam door Jan Beuving

Ze gaan Lilianne Ploumen missen bij de Jonge Socialisten. Ploumen kondigde vandaag totaal onverwacht haar vertrek aan als partijleider van de PvdA. Maar Andrej van Hout, voorzitter van de JS, ziet ook een kans. Nu kan de partij weer activistischer worden, en zo aan relevantie winnen. En weer met een goed verhaal naar het volk gaan. Aan de andere kant, als de partij op de huidige voet doorgaat, zit de PvdA op dood spoor. Kort Belastingdienst krijgt boete van 3,7 miljoen van de Autoriteit Persoonsgegevens Boris Johnson krijgt een boete voor de lockdown parties AH start ook met flitsbezorging    See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoe moet de Partij van de Arbeid verder, nu Lilianne Ploumen is opgestapt als politiek leider van de partij? En - ook belangrijk - wat moet de nieuwe leider van de PvdA in huis hebben om de sociaal democraten weer groot te maken? Liesbeth Staats bespreekt het met oud-PvdA-partijleider Ad Melkert en met politiek filosoof Menno Hurenkamp See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dit is de Dag is een stevig opiniërend programma van de EO met Tijs van den Brink. Op dinsdag en vrijdag hoor je Margje Fikse of Hans van der Steeg.

Aan tafel zit Ira Koval wiens ouders in Kyiv zitten en daar niet weg kunnen, dag zestien van de oorlog: wat is de huidige stand van zaken, Zelensky maakt zich zorgen om het vernietigen van kunst: zijn die zorgen begrijpelijk, de economische gevolgen van de oorlog: en pakket aan maatregelen en Sophie Straat treedt op met het nummer ‘Vrijheid, Gelijkheid, Zusterschap'.

Politiek in de schaduw van de Olympische Winterspelen. Tom Egbers ontdekt Schotland in een blauwe oldtimer. Corinne Ellemeet, Lilianne Ploumen en Monique Opheij over een bijzondere mijlpaal. Jasper Krabbé toont het originele werk van kunstenaar Alphonse Mucha. En Orange Skyline brengt de soundtrack van het Olympisch schaatstoernooi ten gehore. 

Woede om uitspraken John de Mol in BOOS, wat moet er veranderen? Lukt het kabinet-Rutte IV om het vertrouwen in de politiek terug te winnen? Swingend het weekend in met muziek van Eurosonic Noorderslag: Bob uit Zuid, Sera en Faske.

In De Nieuws BV reageert PvdA fractieleider Lilianne Ploumen op de al gelekte plannen via NRC uit het komende coalitieakkoord. Hoewel Ploumen positief reageert op de plannen die nu voorliggen, wil ze nog niet te vroeg juichen. “Het echte oordeel kan je pas vellen als je het hele pakket ziet. Er zitten vast een aantal goede dingen in, maar het is gewoon een rechts kabinet. Dus ik kan me ook voorstellen dat er dingen inzitten waarvan wij zeggen ‘dat hadden we toch echt anders gedaan'”.

Er gebeurde wat in het Logement aan het Plein in Den Haag. Informateur Johan Remkes onderwierp negen fractieleiders aan een 'biechtstoelprocedure'. En binnen 24 uur was er ineens wél bereidheid om ‘op de inhoud' te beginnen aan echte onderhandelingen.Jaap Jansen verkent met PG Kroeger de elementen die kenmerkend zijn voor de aanpak van doorgewinterde informateurs als Tjeenk Willink, Hamer en nu Remkes. En dan blijkt dat - nu de Koning in de formatie geen rol meer speelt - de positie van zo'n gezaghebbende figuur tegenover haar opdrachtgever, de Tweede Kamer, aanzienljk is versterkt. Duidelijk is dat Remkes daar nadrukkelijk gebruik van heeft gemaakt. Jansen en Kroeger reconstrueren in welke mate hij die dominante rol durfde in te zetten.Remkes adviseert nu een aantal blokkades zijn weggenomen, om VVD, D66, CDA en ChristenUnie de onderhandelingen te laten starten. Een regulier meerderheidskabinet is nog lang niet zeker. In zijn eindverslag schrijft hij dat ook fracties als PvdA en GroenLinks mee mogen praten over het financieel kader, de belastingen, de bestuurscultuur en onderdelen van het regeringsprogramma. In zijn persconferentie stipte hij de mogelijkheid aan dat ‘uit de kring van PvdA en GroenLinks' ook bewindslieden toetreden – een optie overigens die door Lilianne Ploumen en Jesse Klaver onmiddellijk werd verworpen.Mocht dit toch nog gaan gebeuren, dan zou Nederland voor het eerst sinds het kabinet-Den Uyl (1973-1977) weer een deels ‘extraparlementair kabinet' krijgen. Een hybride constructie, destijds bedacht door informateur Jaap Burger. Er is zelfs opvallende overeenkomst tussen diens naturel en dat van Remkes.En dus duiken Jaap en PG in de bewogen en buitengewoon leerzame geschiedenis en lotgevallen van het kabinet Den Uyl. Want niet alleen blijkt juist Mark Rutte gefascineerd door die episode, er zijn ook treffende analogieën en lessen voor deze tijd.Ploumen en Klaver vinden de gedachte aan zo'n hybride, half-extraparlementair kabinet maar niks. Dat dit een recept voor een ramp zou zijn, hoorde je destijds ook alom. Maar de werkelijkheid was anders! De tijden, personen en lotgevallen in de jaren van Den Uyl smeedden zijn kabinet aaneen, ook al gingen de zeeën hoog.Dramatische momenten volgden elkaar in hoog tempo op. Het kabinet zette in velerlei opzicht zijn stempel op de samenleving. Faam en mythe van nieuwe, jonge ministers als Lubbers en Duisenberg begon daar. Dit belooft was voor Rutte IV als ‘het tweede kabinet-Den Uyl', dat er dan misschien op deze onverwachte wijze toch nog komt!***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door donaties van luisteraars via de site Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en we nemen contact met u op!***Verder lezenEindverslag informateur Remkes***Verder kijkenPersconferentie informateur Remkes***Verder luisteren209 - Kabinetsformatie 2021: De VVD nerveus, het CDA labiel en Hamer houdt stug vol199 - Kabinetsformatie 2021: Olof van der Gaag en de snelle overgang naar duurzame energie193 - Kabinetsformatie 2021: Mark Rutte en de slijtage van zijn leiderschap192 - Kabinetsformatie 2021: Het gaat over hun toekomst: jongeren voor het eerst aan tafel in de formatie191 - Kabinetsformatie 2021: Hoe krijgen we de balans terug in de trias politica? De Kamer kan zelf al heel veel doen!187 - Kabinetsformatie 2021: De klaagzang van het kabinet en de Kamer184 - Kabinetsformatie 2021: Brieven aan de informateur - geslaagde en minder geslaagde lobby's182 - Kabinetsformatie 2021: De verrassend vertrouwde werkwijze van Herman Tjeenk Willink180 - Kabinetsformatie 2021: Hoe Mark Rutte de eenzaamste man van het Binnenhof werd179 - Kabinetsformatie 2021: Verkenners die schielijk van het toneel verdwenen, een politieke sluipmoord en de 'gouden standaard' van wijs en effectief formeren177 - Kabinetsformatie 2021: Formeren is faseren, dus het begint met verkennen16 - Johan Remkes wil de democratie redden***Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Na een volle dag Rutte-watching weet ik het zeker: van die man zijn we nog lang niet af. Bij de Algemene Politieke Beschouwingen, ‘het belangrijkste debat van het jaar’, stond de premier erbij alsof hij werd ondervraagd in Jeugdcentrum De Waterkant: innemende glimlach, een luisterend oor, eindeloos geduldig en op zijn tijd een grap. Zijn zelfvertrouwen is na de harde klappen van afgelopen voorjaar en zomer weer helemaal hersteld. De oproepen van de oppositie om zich eens flink te gaan schamen hadden geen effect, het verwijt van arrogantie pareerde hij met een verleidelijke glimlach richting Lilianne Ploumen. Klaver, Ploumen, Marijnissen, Ouwehand, allemaal liepen ze zich verontwaardigd te pletter op Ruttes enorm goede humeur en zijn bereidheid om eindeloos te herhalen dat het kabinet goed luisterde naar de Kamer, dat helaas niet elk verzoek kon worden gehonoreerd vanwege het staatsrecht, maar dat hij altijd de bereidheid had om er nog eens over te praten en de argumenten te doordenken om bij elkaar te komen. Tegen zo veel goedertierenheid was geen verweer mogelijk. Bovendien kregen ze in de zorg eindelijk een loonsverhoging en werd de verhuurderheffing afgeschaft. Was deze verbinder pur sang de man die de formatie al een half jaar blokkeerde? De aanvallen van Wilders brachten Rutte al helemaal niet van zijn stuk; Wilders begint een komisch intermezzo te worden. Ook hij lag na de zoveelste zinloze stormloop op Rutte groggy op de grond. Ruttes geheim is zijn grote flexibiliteit. Opeens is hij voor een sterke staat, die de tot voor kort heilige vrije markt in toom moet houden. Het spectaculairst is zijn bekering tot klimaatactivist. Na zijn toelichting op de klimaatplannen van het kabinet (‘de derde grote verbouwing van dit land sinds WO II’) werd het Wilders te veel. ‘De premier is gehersenspoeld!’, zei hij. ‘Hij voert de klimaatgekkigheid van GroenLinks uit.’ Ook daardoor liet Rutte zich niet van de wijs brengen. Hij wekte sterk de indruk dat hij zelf een proces tegen de staat zou zijn begonnen, als Urgenda hem niet was voor geweest. ‘Schiphol ligt 4 meter onder de zeespiegel!’, riep hij. ‘Als we niks doen, is Nederland verloren!’ Rutte wil olympisch kampioen klimaataanpak worden en van Nederland de modernste en duurzaamste economie ter wereld maken. Dat klinkt goed. Hier stond een man met een missie, die Den Haag al met gerenoveerd Binnenhof en al in de golven zag verdwijnen en die het achteloos had over de ‘groene-waterstof-backbone’, alsof hij er thuis al eentje had laten installeren. Rutte had vernomen dat in 2030 anderhalf tot twee miljoen mensen werkzaam zouden zijn in de klimaatindustrie. Hij begon een beetje glazig te kijken en opeens had ik het door: hij zag zichzelf als degene die leiding moest geven aan die transitie. Zelfs toen hij 2050 noemde (Nederland klimaatneutraal), leek hij niet uit te sluiten tegen die tijd nog aan het roer te staan als de groenste premier ooit, de transitiekoning , de Redder des Vaderlands (83). Het was een visioen. Hij is nu elf jaar premier, maar die jaren waren niet meer dan een aanloop naar het grote werk. Mark Rutte maakt zich gereed, de toekomst is te ingewikkeld om aan lichtgewichten over te laten. Een historische taak en een standbeeld op het Plein wenken. Blijmoedig begon hij aan de beantwoording van een vraag van Kamerlid Van der Plas over de bouw van een nieuwe stad in de Oostvaardersplassen, waarmee in één keer de woningnood zou zijn opgelost. ‘Dat zal niet gaan’, zei Mark Rutte vastberaden.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Elke week bespreekt Wilson Boldewijn met Paul Jansen, hoofdredacteur van De Telegraaf, wat hem bezighoudt in het nieuws. Deze keer: de samenwerking tussen PvdA en GL en de beladen ledenbijeenkomsten van die partijen dit weekend. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Welkom bij de GeenStijl Daghap, waar we je dagelijks op de hoogte houden van het laatste nieuws. Uiteraard met een knipoog! Zo ben je in een paar minuten weer helemaal bij! Met vandaag Lilianne mag praten, Jesse ook maar komt er wat rot uit en hoe eerlijk zijn de paralympische spelen. Help ons en geef een review in Apple Podcasts! Volg GeenStijl ook via: Website: www.geenstijl.nl Twitter: twitter.com/geenstijl Facebook: www.facebook.com/geenstijlnl Youtube: www.youtube.com/user/geenstijl Instagram: www.instagram.com/geenstijl

De podcast Afhameren met Wouter de Winther is terug van zomerreces! In de tussentijd zijn de PvdA en GroenLinks nog nauwer gaan samenwerken. Minister Bijleveld van Defensie viel op met een tweet over een film tijdens de chaos in Kabul, en minister Kaag van Buitenlandse Zaken liet een tweet sturen over een vluchteling in België. Handig? En krijgt de Afghanistan-crisis nog politieke gevolgen? Ook verwacht Wouter komende week een kleine witte rookpluim in de formatie als de eerste afvallers zich melden. Gooit de PvdA de deur dicht tijdens de ledendag dit weekend, en moeten we rekening houden met een minderheidskabinet?

‘Het voelt damn good', zegt Klaver. ‘Het smaakt naar meer', meent Ploumen. Maar zijn de leden van de partijen wel zo content met formatieflirt? Morgen steken de GroenLinks en PvdA-leden de koppen bij elkaar. Die samenwerking is duidelijk nog geen uitgemaakte zaak, ondanks de liefde tussen de leiders van rood en groen. In De Week van Kee praten Patrick Lodiers en politiek duider Peter Kee over dit aanstaande linkse huwelijk met Henk Nijboer van de PvdA en Corinne Ellemeet van GroenLinks. Gaat het spannend worden morgen? Willen de leden wel samenwerken én onderhandelen met Rutte? Linkse pogingen tot samenwerking in het verleden liepen uit op niks en beide partijen steunden een motie van wantrouwen tegen Rutte. Toch denken Ellemeet en Nijboer dat het idee dit keer wel in vruchtbare aarde gaat vallen. Als het rechtste blok maar meewerkt. "Rechts is hooghartig", zegt Nijboer. Tijd om die starre houding los te laten: "Het duurt nu al gênant lang", voegt Ellemeet daaraan toe. 

Terwijl PvdA-leider Ploumen de deur plat loopt bij informateur Mariette Hamer, zal zij zich ook druk maken om haar achterban. Zaterdag is de politieke ledenraad van de PvdA. De formatie is het hoofdonderwerp. De ledenraad kan niets afdwingen maar wel een zwaarwegend advies uitbrengen. PvdA-coryfee en oud-minister, Ad Melkert, geeft ons een voorbeschouwing.

Welkom bij de GeenStijl Daghap, waar we je dagelijks op de hoogte houden van het laatste nieuws. Uiteraard met een knipoog! Zo ben je in een paar minuten weer helemaal bij! Met vandaag Ploumen gespot, aderlating voor Onlyfans-fans en Spaans dorp pikt het niet langer. Help ons en geef een review in Apple Podcasts! Volg GeenStijl ook via: Website: www.geenstijl.nl Twitter: twitter.com/geenstijl Facebook: www.facebook.com/geenstijlnl Youtube: www.youtube.com/user/geenstijl Instagram: www.instagram.com/geenstijl

LUISTER THE GYGS-TRAILER. Wil je de hele aflevering van The GYGS beluisteren? Word dan snel 'kapitein' op https://www.dekapiteinenlijn.nl. Kapitein Erik en Kapitein Yves zijn terug met The GYGS! Riemen vast voor een extra lange, wervelende show vol feiten, meningen, discussies, vrolijkheid, verbazing, ophef, diepgang, duiding en vertier. De heren hebben elkaar gemist. Yves: 'Het voelde alsof mijn been eraf was, geen podcast met jou Erik'. Natuurlijk maken de sportliefhebbers een diepe buiging voor de medaillewinnaars van de Olympische Spelen. Hoe ziet hun top-3 van winnaars eruit? Ook krijgen een aantal mensen ervan langs in The GYGS, zoals Sigrid Kaag: 'Ze gaat gewoon dineren met Ploumen en Klaver terwijl de boel in de fik staat!'. Een journalist van de Volkskrant krijgt een rode kaart: 'Hugo de Jonge loopt weg uit het interview en die journalist heeft niet het lef om door te vragen'. Maarten van Rossem tracht Hitler in historisch perspectief te plaatsen in zijn podcast en dat bevalt Gijrath & De Vlieger totaal niet. Yves waarschuwt: 'Als Europa niet wakker wordt gaan we nieuwe Hitlers krijgen'. Maar er zijn ook luchtige topics. Erik: 'Het lijkt me zo leuk om een baarmoeder te hebben met een kind erin', de heren zijn dolblij dat Louis van Gaal terug is en hoe ziet Yves de opstelling van het Nederlands elftal voor zich? De Orkaan, De Verrekijker en De Tip van Yip mogen natuurlijk niet ontbreken en naar welke internationale bekendheid gaat deze week de Manolev Award? Dit én nog veel meer in The GYGS.

Mede mogelijk gemaakt door: Bluefield Kees de Kort Elke dag, even over twaalf, bespreekt presentator Thomas van Zijl met macro-econoom en commentator Kees de Kort de economische stand van zaken.Economenpanel De digitale euro maakt het mogelijk een spaarrekening te openen bij de ECB, maar de vraag is hoe wenselijk dat is. En: gaan de Europese klimaatplannen voor geopolitieke spanningen zorgen? Dat en meer bespreken we in het economenpanel met: Menno Middeldorp, Hoofd RaboResearch en Rens van Tilburg, Econoom en directeur van het Sustainable Finance Lab Luister l EconomenpanelInvesteren in startups aantrekkelijker Het Seed Business Angel programma van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat verdubbelt het bedrag dat investeerders in technische en creatieve start-ups steken. Sinds kort zijn de voorwaarden nog aantrekkelijker. Te gast is angel investeerder Herman Kienhuis van River Venture Partners.Zakenpartner Ze maakte al jong carrière en was voor haar dertigste marketingbaas, bij onder andere Heineken. Tot ze plotseling zichzelf tegenkwam tijdens een reis naar Bali en wist dat het anders moest. Ze vond haar missie: een meer liefdevolle wereld. En bouwde daarmee een bedrijf op dat dit jaar de mijlpaal van 1 miljoen omzet gaat halen. Te gast is Nanne van der Leer van Lief leven. Contact & Abonneren BNR Zakendoen zendt elke werkdag live uit van 12:00 tot 14:00 uur. Je kunt de redactie bereiken via e-mail en Twitter. Abonneren op de podcast van BNR Zakendoen kan via bnr.nl/zakendoen, of via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na de fraude bij advocaten- en notariskantoor Pels Rijcken scherpte de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie de regels aan. Voorkomt dat toekomstige misstanden? In de Top van Nederland een uitgebreid gesprek met Annerie Ploumen, voorzitter van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB).

De enorme fraude van Frank Oranje van advocaten- en notariskantoor Pels Rijcken is het notariaat niet in de koude kleren gaan zitten. Zullen de nieuwe ingevoerde maatregelen voldoende zijn om een soortgelijke gebeurtenis te voorkomen? Te gast is Annerie Ploumen, voorzitter van de Koninklijke Notariële Beroepsvereniging (KNB).

Informateur Mariëtte Hamer heeft meer tijd nodig om tot een advies te komen over een nieuw kabinet. Ze had tot zondag de tijd gekregen, maar haalt dit niet. Paul Jansen, hoofdredacteur van De Telegraaf, geeft zijn analyse over de stroeve formatiegesprekken. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Fenna Swart: “Complete bossen worden hier verbrand - met miljarden aan subsidies" Hout is het nieuwe goud! Dat gaat zeker op voor een aantal bosrijke landen zoals Finland, Zweden en de Baltische Staten. Die landen verdienen miljarden aan de verkoop van hun hout. Afnemers zijn onder andere Nederland en Engeland waar complete bossen met miljarden euro's subsidie als ‘duurzame energiebron' in kolencentrales en biomassacentrales belanden. Volgens bestaande EU-regels telt de verbranding van hout nog altijd als CO2-neutraal. Dat terwijl bij de verbranding van hout juist meer CO2 vrijkomt dan bij de verbranding van steenkool. Fenna Swart was een aantal jaar geleden actief voor GroenLinks in Amsterdam. Toen Vattenfall in Diemen plannen smeedde voor de grootste biomassacentrale van Nederland vroeg Swart om een onafhankelijk onderzoek. Alle partijen steunden dit maar haar eigen partij stopte het verzoek vervolgens in een diepe la. “Het bleek niet de bedoeling dat ik zelfstandig moest nadenken”, aldus Swart over die periode bij GroenLinks. Voor Swart reden genoeg om GroenLinks te verlaten en sindsdien voert ze vanuit Comité Schone Lucht actie tegen de 200 bestaande en nog eens 300 geplande biomassacentrales in Nederland. Waarvoor in totaal bijna 10 miljard euro (!) aan subsidie beschikbaar is. De strijd om de publieke opinie hebben zij en haar medestrijders de afgelopen tijd ruimschoots gewonnen. Vlak voor de verkiezingen bracht Swart in Nieuwsuur Jesse Klaver ernstig in verlegenheid. Want overal in het land zijn het GroenLinks wethouders die biomassa nog altijd steunen. Het kan zeker hebben bijgedragen aan de slechte verkiezingsuitslag van GroenLinks. In Nederland loopt er een rechtszaak tegen Vattenfall vanwege de geplande biomassacentrale in Diemen. Vernietiging van de twee afgegeven vergunningen is het doel. Op 7 juni zal duidelijk worden of dat gelukt is. Ook internationaal is de strijd nog lang niet gestreden. De financiële belangen zijn groot. In Brussel zijn het uitgerekend de Nederlanders Diederik Samsom en zijn baas Frans Timmermans die de komende tijd gaan bepalen of het verstoken van bossen mee mag blijven tellen als ‘klimaatneutraal'. Tegelijkertijd wil de EU ook 3,5 miljard nieuwe bomen aanplanten. In een recent gesprek met Ploumen zegt Timmermans dat het verstoken van hele bomen natuurlijk heel dom is en dat je alleen de biomassa moet gebruiken die ‘van de boom valt' of resthout. Maar Swart en haar kompanen laten zien hoe Granuulinvest, een van de grootste houtbedrijven ter wereld, iedere tien dagen met een gigantisch containerschip boordevol met bomen van Riga naar Rotterdam vaart om hier in de kolen- en biomassacentrales te belanden. Fenna Swart werd eerder geïnterviewd voor De Andere Krant editie klimaat, een samenwerking tussen De Andere Krant en Stichting Clintel. Ze is voorzitter van Comité Schone Lucht. Alles over de rechtszaak tegen Vattenfall is te volgen via Stop Vattenfall – Stop biomassa-centrales. Internationaal is Swart betrokken bij https://forestdefenders.eu/. De internationale petitie tegen het gebruik van biomassa staat hier: https://you.wemove.eu/campaigns/de-eu-moet-bossen-beschermen Fenna Swart is verder actief op twitter: @fenokkio De Andere Krant Klimaat is te bestellen via deanderekrant.nl of door donateur te worden van clintel: clintel.nl/vrienden-van-clintel of clintel.nl/donaties. Marcel Crok (Co-founder CLINTEL) clintel.nl clintel.org resinbeeld.nl destaatvanhet-klimaat.nl twitter: @marcelcrok @Clintel_nl @ClintelOrg @BeeldRe Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen. Waardeer je onze video's? Help ons een in de strijd naar een eerlijker Nederland, vrij van censuur en Steun Café Weltschmerz. https://steun.cafeweltschmerz.nl/ Wil je onze nieuwsbrief ontvangen in je mailbox? https://cafeweltschmerz.nl/nieuwsbrief/ Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik hierboven dan op Abonneren!

In deze aflevering natuurlijk een analyse van de missie van de nieuwe informateur: Mariëtte Hamer. Met daarbij haar eigen tune uit de muziekbibliotheek van Joost. Voor Xander en Joost is duidelijk dat wordt gekoerst op een coalitie van de VVD met het CDA, D66 en de verwachting is dat GroenLinks en de PvdA bij hun in de bus stappen. Grote vraag is of Gert-Jan Segers van de ChristenUnie nog ergens bij een bushalte staat te wachten, klaar om opgepikt te worden. Dat is in elk geval de gedachte bij de VVD, maar Joost hoort andere geluiden. Verder natuurlijk aandacht voor de afsplitsers van de week, zowel bij 50Plus als FvD. Tot slot nog een spannend verhaal: Joost en de Russen.

Daan en Gerjan bespreken op een rustige zaterdagmorgen de uitslag van de Tweede-Kamerverkiezingen van de afgelopen week. Wat waren de uitslagen in Amsterdam en op welke punten in de campagne kwam de hoofdstad langs. Ook bespreken ze weer het nieuws van de dag, deze keer: Lale Gül.

Weer een nieuwe, uitgebreide podcast Afhameren na een verkiezingsweek waarin werkelijk van alles gebeurde. Politiek commentator Wouter de Winther en presentator Pim Sedee bespreken alle hoogte- en dieptepunten. Bij het CDA is de stemming terneergeslagen. Volgens De Winther zit het er dik in dat dit gevolgen gaat hebben, bijvoorbeeld voor het bestuur van de partij. En krijgt Wopke Hoekstra de kans om het CDA er weer bovenop te helpen? Forum voor Democratie is van 2 naar 8 zetels gestegen. De Winther: ,,Thierry Baudet heeft zich gepresenteerd als de enige partij die echt campagne heeft gevoerd tegen het coronabeleid van het kabinet.'' Dan de ‘tragedie' op links. Gaat er dan toch gefuseerd worden? De Winther vertelt over alle gevoeligheden. ,,Het is eigenlijk altijd ruzie en frustratie bij linkse partijen onderling.''

Politiek analist Thomas Hogeling bespreekt de verkiezingen na. Hoe heeft de PvdA de grootste kunnen worden en hoe zal kabinet Ploumen-1 eruit zien?

De rook is opgetrokken en het lijkt erop dat de Tweede Kamer zich kan opmaken voor een entree van het radicale Bij1 van Sylvana Simons. In een nieuwe aflevering van de verkiezingspodcast vertelt verslaggever Mike Muller hoe de tumultueuze verkiezingsavond is verlopen voor Simons en consorten. De leider van Bij1 kon het niet laten om alvast de eerste steken onder water uit te delen aan de winnaar van de verkiezingsavond: Mark Rutte.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Met een knetterend slotdebat is de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen tot een eind gekomen. Toch zijn er nog een aantal vragen onbeantwoord: heeft Hoekstra het waargemaakt? Gaat Sigrid Kaag de PVV nog voorbijstreven en welke partij heeft het meeste geprofiteerd van de campagne in coronatijd? In een nieuwe aflevering van verkiezingspodcast ‘De Stembus' gaat parlementair verslaggever Niels Rigter hier uitgebreid op in.See omnystudio.com/listener for privacy information.

In samenwerking met ProDemos en Stemwijzer brengt HP/De Tijd deze verkiezingsmaand De Nabeschouwing. Het vaste panel bestaande uit Kemal Rijken, Huub Bellemakers, Kim van Keken en Ton F. Van Dijk duiden het EenVandaag lijsttrekkersdebat. Met vandaag als speciale gast Loes Aaldering. Zij is universitair docent Vergelijkende Politiek aan de afdeling Bestuurswetenschap en Politicologie van de Vrije Universiteit(VU) in Amsterdam. Haar onderzoek richt zich vooral op politiek leiderschap en mediaberichtgeving, waaronder gender, politiek en media. Ook houdt heeft ze onder meer kennis van verkiezingscampagnes, electoraal gedrag, gender-stereotypen, nepnieuws en politieke vertegenwoordiging. In De Nabeschouwing zal Aaldering extra letten op de vrouwelijke lijsttrekkers. Het lijsttrekkersdebat van EenVandaag stond wederom bol van politieke platitudes en retorische eenheidsworst. Als een foutje van presentator Pieter Jan Hagens het hoogtepunt qua spanning is, kan geconcludeerd worden dat het wederom weinig verheffend was. Dat begon al in een debat tussen Ploumen (PvdA) en Hoekstra (CDA), die een ultieme poging deden elkaars deelname aan de vorige twee kabinetten te veroordelen. Ploumen slingerde nogmaals haar favoriete symbool ‘de topman van Ahold' erin en betichtte Hoekstra in iedere zin ervan ‘asociaal' te zijn. Hoekstra begon voor de zoveelste keer over ‘het eerlijke verhaal', terwijl hij Ploumen aansprak op ‘de grote sorry-tour' van PvdA in de afgelopen jaren. Huub Bellemakers, campagne-expert: “Het ging weer over CPB-doorrekeningen. Dan ben je mij kwijt.” Kaag (D66) en Klaver (GroenLinks) wisselden daarna stuivertje wie het best een grachtengordelthema kon agenderen. Kim van Keken, onderzoeksjournalist: “Het was randstedelijk.” Kaag trapte af met borstklopperij over door haar gesloten handelsdeals. Hierna verstevigde Klaver zijn niche partij-imago door een discussie te beginnen over een aantal historische bomen bij Amelisweerd, randje Utrecht. Het is ernstig de vraag wat kiezers in Oost-Groningen en Zuid-Limburg met deze discussie wijzer geworden zijn. Terwijl Klaver de hand reikte tot samenwerking, zei Kaag stellig: "Dan moet u dit keer wel meedoen." In deel twee van het drieluik tussen Rutte (VVD) en Wilders (PVV) was het weer immigratie versus crisisleiderschap. Kijkers werden niet teleurgesteld, de verwachte clichés kwamen één voor één langs. Ton F. van Dijk, journalist HP/De Tijd: “Vol op het orgel, Wilders is een karikatuur van zichzelf geworden.” Het was een kanonnade aan ingestudeerde banaliteit. Rutte werd afgeschilderd als ‘undercover GroenLinks activist in het kabinet', Wilders als ‘schreeuwer aan de zijlijn.' Rutte verpersonificeerde de herhaling van zetten door een van Wilders' beste oneliners over de verlenging van Soldaat in Oranje te herhalen. Het debat werd afgesloten met de inmiddels exemplarische woorden van Wilders: "Nederland weer voor de Nederlanders." Tijdens de Nabeschouwing kwam Loes Aaldering uitgebreid aan het woord over genderstereotypen en leiderschap. “Deels gaat deze campagne over online seksisme, de benadeling van vrouwen door de media. In feite krijgen ze ook deze campagne minder media-aandacht.” Bij hen vindt in de media sneller een connectie plaats met hun uiterlijk, hun familie en traditionele eigenschappen passend bij hun gender. Interessant wat betreft leiderschap was het debat bij aanvang over de ontwikkelingen rondom AstraZeneca. Een ideale gelegenheid voor demissionair premier Rutte om, zoals Huub Bellemakers het weerspiegelt “de wijze staatsman uit te hangen.” Snel op naar de volgende, het NOS Slotdebat, waarin de partijleiders een laatste aanval kunnen plaatsen.

Een GYGS vol emotie en actuele ontwikkelingen. Over het zogenaamde onafhankelijke onderzoek naar de veiligheid van de software die gebruikt wordt voor het optellen van de uitgebrachte stemmen bij de verkiezingen. De onderzoeker? Een D66 sponsor. Verder, het vaccinatiepaspoort, de break-up van Andre Hazes en Monique, Oprah's interview met Megan & Harry en inside information over Quincy Promes. Gijrath & De Vlieger volgen natuurlijk ook het politieke mediacircus op de voet. Zo kreeg Erik de slappe lach tijdens het zogenaamde debat tussen Ploumen en Kaag: "Weet iemand waarom Sigrid Kaag haar werkster stond te interviewen?". Maar de kompanen trokken toch wel het meest hun wenkbrauwen op over het 'framen' van Thierry Baudet bij Jinek. Met als uitsmijter het grove optreden van komiek Martijn Koning. Die krijgt een rode kaart van de heren en krijgt de Manolev Award.

In Mangiare! van vrijdag 12 maart 2021 om 19:30 op NPO Radio 1: In aanloop naar de verkiezingen van volgende week maakt Team Mangiare gerechten die geïnspireerd zijn op de lijsttrekkers van de grootste partijen in de peilingen. Als Rutte, Wilders, Hoekstra, Kaag en Ploumen een gerecht zouden zijn, welk gerecht is dat dan? Luisteraars kunnen deze avond stemmen op de gerechten. Met Volkskrant-columnist en politiek watcher Sheila Sitalsing en culinair journalist Hassnae Bouazza. Presentatie: Petra Possel

De Tweede Kamerverkiezingen staan voor de deur en daarom praten we in BNR BREEKT de komende twee weken met jonge kandidaat-Kamerleden. Vandaag doen we dat met Julian Bushoff, de nummer 13 op de lijst van de PvdA. Heeft de partij met Ploumen goud in handen? Het breekijzer van vandaag is: het MKB kan wel gesloten blijven met de 42 miljard lastenverzwaring van de PvdA.

Normaal gesproken zijn verkiezingen veel spannender en gaat het tot het laatste moment tussen de nummers 1 en 2.  Dat is dit jaar wel anders, een echte competitie tussen de PVV en de VVD komt niet echt van de grond. Is er dan helemaal geen strijd? ‘Zeker wel.' Volgens chef van de parlementaire redactie Inge Lengton wordt de gevecht daarachter een heel boeiendd. „Het getergde CDA en het opkomende D66 trekken steeds meer naar elkaar toe.” Verder wordt er in een nieuwe aflevering van de podcast ‘De Stembus' uitgebreid stilgestaan bij de speciale verkiezingskrant die deze maandag op de mat valt.See omnystudio.com/listener for privacy information.

In weer een nieuwe podcast Afhameren bespreken politiek commentator Wouter de Winther en presentator Pim Sedee het laatste politieke nieuws.  De uitglijder van de schaatsende CDA-lijsttrekker Wopke Hoekstra komt uiteraard aan bod. Hoekstra noemt het zelf ‘stom'. De Winther: ,,Het is wel tragisch dat het juist hem overkomt. Hij probeerde binnen het kabinet altijd te kijken of er meer kon. Wel opvallend dat het weer een CDA'er is. Want eerder gebeurde zoiets met Ferd Grapperhaus en ook Ank Bijleveld.'' De Winther haalt meerdere campagne-blunders aan. Denk aan Jan Peter Balkenende op zijn skateboard. ,,Balkenende was op de Fuck Drugs tour. Die brave premier werd ineens met schuttingwoorden uitgedost om duidelijk te maken dat CDA tegen drugs is.'' Dan naar Lilianne Ploumen. In de Telegraaf staat zaterdag een interview met PvdA-lijsttrekker. De Winther sprak haar uitgebreid en constateert: ,,Het is allemaal nog een beetje weifelend. Ze moeten bij de PvdA nog uit de startblokken schieten in deze verkiezingscampagne.'' Natuurlijk gaat het in Afhameren ook over de coronamaatregelen van het inmiddels demissionaire kabinet. Opmerkelijk was dat premier Mark Rutte aangaf dat hij weinig ruimte ziet voor versoepelingen. ,,Dat was wel heel opmerkelijk dat hij dat al zei,'' stelt De Winther, ,,en dat wekt intern ook irritatie.'' De persconferentie is aanstaande dinsdag. Dan gaat het kortweg over wat we in maart wel en niet kunnen in deze coronacrisis.

Ga voor de shownotes naar damnhoney.nl/stemhoneyploumenDAMN, HONEY wordt gemaakt door Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen. Editwerk: Daniël van de Poppe Jingles: Lucas de Gier Website: Liesbeth Smit DAMN, HONEY is onderdeel van Dag & Nacht Media Deze aflevering wordt gesponsord door Uitgeverij Blossom Books en het boek: ‘Waarom je niet zomaar moet stemmen waar je ouders op stemmen', geschreven door Titia Hoogendoorn in samenwerking met Nienke SchuitemakerZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Marijnissen, Ploumen, Ouwehand en Kaag over vrouwelijke rolmodellen, The Flying Doctor maakt zich klaar voor de Olympische Spelen en Lucas Hamming primeurt nieuwe single ‘Move Like This'

Politieke poezen, bestaan ze? We duiken in de wereld van de Vagina Vote. Wat vinden we van de term en van het fenomeen? Doen we zelf aan stemmen op een vrouw omdat ze een vrouw is? En zo ja, is dat een goed of juist een slecht idee? Wat levert het op dat er nu 7 vrouwelijke lijsttrekkers zijn en welke vrouwen kunnen ons bekoren? Je hoort het allemaal in deze editie.Ook introduceren we de 'Cock Vote' als mannelijke tegenhanger en doen we een dringende oproep aan de Stem op een Vrouw-beweging.Verder legt Barbara haar leven graag in andermans handen, is Elise corona-kribbig, vergelijken we Hugo de Jonge met die nét te amicale popie jopie collega en rekenen we af met de hardnekkige mythe dat mannen alleen maar knapper worden met de tijd. Natuurlijk hebben we ook weer allerhande tips en referenties. Van Beiroet tot Binnenhof documentaire over Sigrid KaagJohan Fretz columnLoes Reijmer columnStemopeenvrouw.comArtikel Rebecca TraisterArtikel Lenny LetterMeer stemmers bij vrouwInterview Lilianne PloumenDe mannen van SATCSilver Fox artikel TimesDe Gijzeling van GladbeckPretend it’s a city/Fran Lebowitz

Na een bewogen weekend met de val van het kabinet, bespreken we met z'n vieren in deze aflevering onder andere het verkiezingsprogramma van JA21, de keuze voor Ploumen, Armin Laschet en Van Riebeeck.

Aan tafel zitten Jaap van Zessen, Henrike van Gelder en Spraakmaker Marco Zannoni. Het mediamoment van Van Gelder gaat over de berichtgeving rondom de nieuwe fractievoorzitter Liliane Ploumen. Van Gelder stoort zich hoe Ploumen in de media wordt neergezet. Wat stoort haar? “De eerste die echt een inhoudelijk opmerking maakte was Kustaw Bessems, de man aan tafel”. Verder heeft Van Zessen gekeken naar het online bereik van de PvdA. Het valt hem op dat de partij relatief weinig volgers heeft. Is het verstandig om hier meer op in te zetten, in aanloop naar de verkiezingen? In zijn mediamoment wil Van Zessen het hebben over de grootste tech-beurs van de wereld, die in Las Vegas. Wat wordt daar zoal gepresenteerd? Gaan we de producten als consument ook allemaal gebruiken? NRC had een artikel met als insteek dat met het vertrek van Trump, het nu de tijd is om sociale media op een ander spoor te krijgen. De krant lanceerde 5 ideeën. Zo zou het nu tijd zijn om na te denken of het niet goed is om deze enorme techbedrijven als Facebook en Twitter op te knippen. Ook zou er een publiek sociale mediakanaal moeten komen. In hoeverre zijn dit realistische oplossingen? Welke oplossingen zijn er volgens onze mediakenners? Wordt de markt volwassen? Er zijn meer nieuwe spelers, bijvoorbeeld de groeiende populariteit van Signal, een alternatief voor WhatsApp. Bij Kidsweek worstelen ze in deze tijd met de berichtgeving over corona. Hoe bericht je daarover genuanceerd? Hou je rekening met kritische ouders over de rug van kinderen meekijken, en hoe ga je daarmee om? Ontvangt Kidsweek veel kritiek?

De PvdA schuift Lilianne Ploumen naar voren als lijsttrekker bij de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart. Ploumen is vicefractievoorzitter in de Tweede Kamer en was eerder minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

De PvdA schuift Lilianne Ploumen naar voren als lijsttrekker bij de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart. Ploumen is vicefractievoorzitter in de Tweede Kamer en was eerder minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

Sophie en Thomas hebben flink wat te bespreken. Want wat een week was het. De regering staat op het punt af te treden. Lodewijk Asscher trok zich terug als lijsttrekker voor de PvdA, en zelfs als kandidaat-Kamerlid. En wie staat er bij de PvdA achter de deur naar de macht?

Sophie en Thomas hebben flink wat te bespreken. Want wat een week was het. De regering staat op het punt af te treden. Lodewijk Asscher trok zich terug als lijsttrekker voor de PvdA, en zelfs als kandidaat-Kamerlid. En wie staat er bij de PvdA achter de deur naar de macht?

Sophie en Thomas hebben flink wat te bespreken. Want wat een week was het. De regering staat op het punt af te treden. Lodewijk Asscher trok zich terug als lijsttrekker voor de PvdA, en zelfs als kandidaat-Kamerlid. En wie staat er bij de PvdA achter de deur naar de macht?

Lilianne Ploumen is politicus. Sinds 2017 is ze lid van de Tweede Kamer namens de PvdA, waar ze vanaf 2007 tot 2012 ook partijvoorzitter was. Wie naar haar cv kijkt, ziet vooral maatschappelijk betrokken banen en functies. Ze was minister van Ontwikkelingssamenwerking. Daarvoor werkte ze bij diverse hulporganisaties, onder meer als directeur van Cordaid. Van Ploumen verschijnt nu het boek 'De deur naar de macht'. Daarin beschrijft ze hoe persoonlijk haar politiek is en waarom ze in een strategie gelooft die de kracht van sociale bewegingen en de macht van politiek combineert. Liesbeth Staats spreekt met Lilianne Ploumen.

Gaan er koppen rollen in politiek Den Haag? ‘De deur naar de macht'; het verhaal van Lilianne Ploumen en Gordon en zijn levenslustige honderdplussers terug op televisie!

Hét overwinningsnummer: ‘America The Beautiful', Twan Huys voor de láátste keer vanuit Amerika, wat kunnen we van de nieuwe Amerikaanse president verwachten?, Kamala Harris schrijft geschiedenis, M's kinderpanel: wat vinden zij van Joe Biden?, Harris de nieuwe vicepresident en viert dat met ‘Work That'

Due to South Africa’s nationwide lockdown in response to the Covid-19 pandemic, this week we will be running a re-broadcast of our previous show with Ms Lilianne Ploumen, a Dutch politician with the Labour Party, currently serving as a member of parliament in the Netherlands, she was the former Minister for Foreign Trade and Development Cooperation of Netherlands and is the founder of SheDecides. We discuss the role of education (formal and informal) and an appetite for continued learning as a ticket for a better future. We unpack the purpose and milestones of the SheDecides movement which in less than year has garnered support from more than 60 countries across the globe to amplify women’s voices. We also talk about the steps of putting in motion a bill to close the gender pay gap in the Netherlands, which makes employers responsible for paying equal salaries their employees for work of equal value, irrespective of gender.  Tune in for more…

We moeten het hebben over CETA. Het vrijhandelsakkoord tussen Canada en EU zet voor- en tegenstanders lijnrecht tegenover elkaar. Afgelopen week debatteerde de Tweede Kamer twee dagen over de ratificering van het akkoord, en het bleek dat de botsende wereldbeelden niet zomaar in de klassieke links/rechts-kampen in te delen zijn. In deze Haagse Zaken leggen Stéphane Alonso en Marike Stellinga je alles uit over CETA. Je hoort wat er in dat akkoord staat en welke argumenten de voor- en tegenstanders aandragen voor de invoering. We bespreken het veranderde politieke denken van sommige partijen over CETA, wat de rol is van zo’n akkoord in het veranderde geopolitieke landschap én hoe groot de kans is dat CETA door het parlement komt.@MStellinga // @alonsoNRC

In de dertiende aflevering van De Derde Kamer nemen Wouter en Lars de podcast op vanuit de Tweede Kamer. Op dit moment is het vragenuurtje aan de gang, maar wat is dat nou eigenlijk? Kunnen alle politici dan zo maar de vragen stellen die ze willen? Ook praten Wouter en Lars over de Energienota. Ondanks de belofte van het kabinet om de energiekosten te verlagen worden deze het komende jaar voor bijna iedereen duurder. Hoe heeft dit kunnen gebeuren en wordt de geloofwaardigheid van het kabinet aangetast? En Wouter gaat op werkbezoek bij Lilianne Ploumen, oud minister en nu Kamerlid voor de PvdA. Ze hebben het over vrouwenquota, haar grootste blunder en één van haar lievelingsplekjes: haar volkstuin langs de snelweg.

Nederland wil een belangrijke rol spelen in de strijd tegen kernwapens en zoekt samen met Europese partners nog altijd naar een manier om de nucleaire deal met Iran te redden. Hoe doe je dat zonder Trump? Bernard Hammelburg praat erover met Liliane Ploumen, Buitenlandwoordvoerder voor de PvdA. En de aanslag in Sri Lanka doet denken aan eerdere bloederige aanslagen in India en Indonesië. Is Islamitisch extremisme in opkomst in die regio? Daarover Zuid-Azië kenner Carolien Stolte.

Dat de werkdruk in de Tweede Kamer hoog is bewees gisteren ook PvdA-Kamerlid Lilianne Ploumen. Tijdens het debat over het examendrama bij de VMBO-school in Maastricht was een privéberichtje voor Lodewijk Asscher voor al haar contacten te zien. In het appje stelde ze voor de schooldirecteur, en tevens PvdA-senator André Postema, te laten vallen omdat de kwestie slecht is voor de PvdA. Een foutje? Of toch niet? We praten erover met de hoofdredacteur van BNR Nieuwsradio Sjors Fröhlich en Gert-Jaap Hoekman, de hoofdredacteur van NU.nl.

Donald Trump dreigt met 'nieuwe, mooie en slimme' raketten als vergelding voor de vermeende gifgasaanval in Syrië. Komt het tot een militaire confrontatie tussen de Amerikanen en de Russen?

This week we talk to Ms Lilianne Ploumen, a Dutch politician with the Labour Party, currently serving as a member of parliament in the Netherlands, she was the former Minister for Foreign Trade and Development Cooperation of Netherlands and is the founder of SheDecides. We discuss the role of education (formal and informal) and an appetite for continued learning as a ticket for a better future. We unpack the purpose and milestones of the SheDecides movement which in less than year has garnered support from more than 60 countries across the globe to amplify women’s voices. We also talk about the steps of putting in motion a bill to close the gender pay gap in the Netherlands, which makes employers responsible for paying equal salaries their employees for work of equal value, irrespective of gender. Tune in for more…

This week in recognition of International Women’s Day, today, 8th March 2018, celebrated under the theme, “Press of Progress”, we reflect on some of the catalysts that have driven, and are driving women’s rights. In today’s panel we are joined by to Ms Lilianne Ploumen, a Dutch politician with the Labour Party, currently serving as a member of parliament in the Netherlands, she was the former Minister for Foreign Trade and Development Cooperation of Netherlands and is the founder of SheDecides; and Ms Marisa Gerards who is the Ambassador of the Netherlands to South Africa. We discuss some of the recent movements like SheDecides, HeforShe, MeToo, Not in my name, that focus on issues of inequality, power differentials, unequal pay, sexual harassment, gender based violence and improving solidarity amongst all to advance equality. Men and women live on the planet together, they should run it together. Tune in for more…

Andalusia: indottrinamento Lgbt obbligatorio per legge anche ai media ed alle scuole cattoliche; sanzioni per i trasgressori fino a 120 mila euro.La Santa Sede finalmente cerca di spiegare le ragioni della prestigiosa onorificenza concessa all’ex-ministro Ploumen, filoabortista e filoLgbt: si tratterebbe di un semplice scambio di riconoscimenti in occasione delle visite ufficiali. Una spiegazione, che certo non convince…

In Adieu God? gaat Tijs van den Brink in gesprek met kerkverlaters. Zij zijn christelijk opgevoed en gingen vroeger naar de kerk. Wat is daarvan over? Minister Lilianne Ploumen heeft een zeldzaam groot respect voor haar ouders, en voor het katholieke geloof dat voor hen belangrijk was. Heel kerkelijk is ze nooit geweest, maar het katholieke geloof is wel een inspiratiebron gebleven. Ze stond mede vanwege haar feminisme soms recht tegenover het kerkelijke gezag, maar werkte er ook mee samen. Ze was directeur van de katholieke ontwikkelingsorganisatie Cordaid en ontmoette als minister de paus om te spreken over klimaatverandering.

Robin on Easter, Google, United Airlines, female SCOTUS justices, and VAL (Violence Against Language). Guests: Dutch Trade Minister Lilianne Ploumen describes the founding of She Decides; Veronica Todaro on women and Parkinson's disease. Lilianne Ploumen: Veronica Todaro:

In juni meldde Bureau Buitenland dat het Nederlandse handelsbedrijf Van Vliet Trucks afgedankte Duitse legertrucks verkocht aan Sudan. Ze worden daar door het Soedanese leger ingezet tegen rebellen in het zuiden van het land. Naar aanleiding daarvan stelde D66 Kamrerlid Sjoerd Sjoerdsma vragen aan minister Ploumen van ontwikkelingssamenwerking en buitenlandse handel. En die vragen zijn nu beantwoord.

Moeten bedrijven die mineralen als tin, coltan en wolfraam gebruiken voor hun producten verplicht worden om de herkomst van deze grondstoffen te melden? Coltan wordt bijvoorbeeld gewonnen in het oosten van Congo, een gebied dat al heel lang door oorlog wordt geteisterd. Amerika heeft om die reden al sinds een paar jaar strenge wetgeving die beursgenoteerde bedrijven verplicht om openheid te geven over mineralen die uit Congo komen. Om te voorkomen dat met deze grondstoffen het gewapende conflict wordt gefinancierd.Volgende week komt minister Ploumen bij de Tweede Kamer over deze 'conflictmineralen' en binnenkort moet het Europees Parlement hierover een beslissing nemen. In Bureau Buitenland Dirk-Jan Koch (speciaal gezant Natuurlijke Hulpbronnen minBuZa) en europarlementariër voor GroenLinks Judith Sargentini.

Frans Timmermans werd begin november 2012 minister van Buitenlandse Zaken in het tweede kabinet Rutte. Eerder was hij staatssecretaris van Europese Zaken onder Balkenende. Daarvoor was hij namens de PvdA lid van de Tweede Kamer. Ellen bespreekt met de bewindsman de toestand in de wereld. Wat drijft Ellen om de Man van Buitenlandse Zaken uit te nodigen? Frans Timmermans is sinds twee maanden minister van Buitenlandse Zaken. Ik heb hem vooral leren kennen via facebook. Geen enkele politicus gaf ons zo nauwkeurig een inkijkje in de politieke arena als hij. Totdat hij enkele weken geleden zoveel boze berichten kreeg naar aanleiding van zijn uitingen over Gaza en Israel, dat ie zich gedwongen zag te stoppen. De week voor de kerst begon hij weer: Ik kan geen vriend meer worden, wel fan. De berichten zijn wel weer vertrouwd open en roepen ook vragen op. Timmermans is door zijn open houding naar de burger een heel andere minister van Buitenlandse Zaken dan zijn voorganger. Als eindredacteur van Bureau Buitenland heb ik bijvoorbeeld vele malen geprobeerd zijn voorganger Uri Rosenthal achter de microfoon te krijgen voor ons programma. Tevergeefs. Durfde hij niet? Was hij te onzeker over zijn dossierkennis? Timmermans vaart dus een open koers, wordt nu al door zijn ambtenaren geroemd om zijn kundigheid. Op zich ook niet vreemd, hij is al jaren actief in de politiek, als Kamerlid en diplomaat. En dat maakt nieuwsgierig, ook naar de mens achter deze minister. Drie uur lang krijg ik de kans meer te weten te komen van deze man die nog de gelofte deed bij zijn aantreden. Waarom blijft hij een belijdend rooms-katholiek, terwijl hij zelf ook weinig positieve ervaringen heeft met deze kerkelijke stroming? Waarom gelooft hij ondanks de crisis nog steeds zo heilig in Europa? Op wat voor manier inspireerden zijn voorganger Max van der Stoel en zijn grootvader, een mijnwerker, hem? Ik beloof u: u gaat het allemaal horen. Timmermans: de samenvattingen uur 1 en 2 Grote beslissingen in de politiek zijn emotioneel – niet rationeel; neem die gedachte mee van Frans Timmermans. Samenvatting eerste uur Het begon met het pessimisme van internationaal gezant Brahimi over het conflict in Syrie. Hij begrijpt het pessimisme, en toch zit er niks anders op dan te wachten op de oplossing die de coalitie zelf zal opbrengen. Assad verliest steeds meer terrein, al gaat dat langzaam, en al blokkeert Moskou de overgang naar ander regime nog. Maar van die langzame oplossing moet het komen, want militaire interventie zal alleen meer kwaad brengen. Wat we wel doen: patriots sturen, maar dat is solidariteit om de Turken in Adana te beschermen. De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken is sinds lang weer een sociaaldemocraat – en deze is dan ook gericht op Europa in plaats van vooral te kijken naar de band met Amerika zoals zijn voorgangers. Nou, zegt hij, vooral is het zo dat Amerika helemaal geen aandacht meer voor Europa heeft. Dat is een logisch gevolg van de ontwikkelingen in de wereld. Tot aan val muur en jaren daarna moesten ze wel naar Europa kijken. Nu moet de aandacht naar het verre oosten. En is Europa op zichzelf aangewezen – een goede reden om serieus zelfstandig en sterk te worden. Een sterk Europa en een sterk Noord Afrika – dat zijn de ambities voor Timmermans. Een sterk Noord Afrika waar de mensen kunnen blijven – in plaats van hier te komen. Maar u ging zelf toch ook op pad, weg uit Limburg na de mijnensluiting – jaja, dat was wel zo, maar het echte thuis, dat is het Limburg van zijn jeugd, van zijn opa, de mijnwerker, socialist die katholiek was geworden, nodig voor zijn huwelijk. Die jeugd bij de trotse arbeiders die het relatief goed hadden – dat is bepalend. Trots op zichzelf, angst voor de mijnen, levensgenieters van het mooie roomse leven, arbeiders die wilden dat de kinderen het beter zouden krijgen, studeren, boeken lezen. De vader van Frans is h’et voorbeeld van de sociale stijger; opgeleid bij de marechaussee, en toen als beveiliger bij het ministerie van Buitenlandse Zaken terecht gekomen, waar hij later boekhouder werd. Eerst werd hij een soort nachtwaker bij de ambassade in Parijs, waar er een keiharde scheiding was tussen osm, de diplomaten en hun kinderen en de rest dsm. Ons soort mensen en dat soort mensen – opa kon trots zijn, want voor Frans was dat een reden er extra hard tegen aan te gaan. Dus nu staat hij aan het hoofd van dat apparaat waar dat standenverschil echt niet meer bestaat! Dan gaat het over Frans de boekenliefhebber. Drie boeken per week leest hij als hij tijd heeft. Een van zijn grote literaire helden is Albert Camus – die eigenlijk zegt: Wees gewoon mens. Zoek de zin in jezelf en maak er het beste van. De derde weg - tussen de twee uitersten om danwel te vluchten in het geloof of in zelfmoord. Een mooie vorm van humanisme. En dat zegt de man die nog steeds katholiek is en die als een van de twee nieuwe bewindslieden de gelofte deed – zo waarlijk helpe mij god almachtig! Strijdbaar zegt hij, maar het is mijn gemeenschap, en ik geef die kerk niet over aan die aartsconservatieven zoals de huidige paus. En dan, er is ook echt meer. Met schroom vertelt hij hoe zijn vrouw bij de geboorte van hun jongste kind zeseneenhalf jaar geleden een hersenbloeding kreeg, het zag er heel slecht uit, en toen heeft hij gevraagd om genade en steun en toen heeft hij een wonderlijke warmte gevoeld, een hand in zijn rug. En zijn vrouw herstelde wonderbaarlijk. Ook het feit dat Timmerman op zijn 13-de eenmalig misbruikt is in Rome door een Amerikaanse priester. Het is een pijn die je leven lang mee draagt, maar die hij pas besefte toen Joep Dohmen met het grote misbruikverhaal in de katholieke kerk naar buiten kwam. Het verhaal in de openbaarheid te vertellen heeft hem ontlast. Hij heeft vergeven! Samenvatting tweede uur. Het begon over zijn keuze voor de sociaaldemocratie – wat zocht de katholiek in de PvdA? Hij zocht en vond de emancipatiegedachte. De sociaaldemocratische volkspartij dat is zijn gemeenschap – hij heeft er een paar, zo hoorde we het uur hiervoor ook al over zijn Limburgse thuis dat er ook nog een is - maar goed, dit ook, en dat komt omdat hij overtuigd is van de noodzaak van zelfverheffing. Mensen in een positie brengen dat ze meer van hun eigen leven kunnen maken, het beste uit zichzelf halen. Daarbij voelt hij zich thuis. En dat is iets wat hij nergens anders vindt – niet bij de SP, zoals we van hem weten. En zo kwamen we op 16 februari – het scheidingsmoment. Toen Timmermans een mail stuurde waarin hij zijn zorg uitte dat de PvdA zijn koers kwijtwas en teveel naar de SP opschoof. Een reactie op een interview met Spekman en Cohen. De mail lekte uit, Cohen stapte 4 dagen later op. Vroeg of laat zal uitkomen wie de mail lekte, zegt hij er nu over, en bovendien: het Mailtje heeft Cohen niet beschadigt, het was het laatste zetje. Het pakte goed uit, suggereert de interviewer, Timmermans en Ploumen die de twijfel over Cohen aan zwengelden en nu allebei een goede positie hebben? Nee, nee, hij heeft niks aangezwengeld – en dat is het laatste dat we er over horen. Dan ging het over zijn grote leermeesters en vrienden in de Partij, allebei overleden – Max vd Stoel en Maarten van Traa – de man die zowel woede als ironie binnen de politiek bracht. Allebei autonome krachten in de partij, met gedrevenheid voor de internationale zaak, die kunnen zelfrelativeren, en die allebei, en nu hoorden we voor het eerst een lachje, een afkeer van gezag hadden. Allemaal zaken waar hij zichzelf ook in vinden kan. Waar hij zich helemaal niet in kan vinden is de opmerking die partijgenoten en parlementaire journalisten over hem wel maken, dat Timmermans over lijken kan gaan om te bereiken wat hij wil. Ik ben direct, on-Limburgs, zegt hij, en er zit wel de plicht tot zelfverheffing in – woekeren met je talenten. Dat wordt als grenzeloos ambitieus gezien – soit! En die onwerkbare relatie met Bert Koenders in een ver verleden, dat was gewoon een totale clash van karakters en ze waren zo stom om anderen daarvan te laten genieten voordat ze dat inzagen en het oplosten. Dan heeft hij nog een advies aan Nederland als het gaat om ons en Europa: die houding van Nederland, met de vuist op tafel slaan, en dat we pikken het niet meer! Die houding moeten we weer afleren – je moet weten wanneer wel en niet die vuist te gebruiken en die rol speelt hij wel in gesprekken met emotio. Uiteindelijk kwamen we nog op de hoeveelheid en de rol van de ambassades. Waarom maken we er niet allemaal Europese vertegenwoordigers van? Dat zou niet goed zijn voor de Handelsbevordering – dat gaan Duitsers of Europeanen echt niet voor ons doen. Een interessante gedachte voor de grote Europeaan.

Frans Timmermans werd begin november 2012 minister van Buitenlandse Zaken in het tweede kabinet Rutte. Eerder was hij staatssecretaris van Europese Zaken onder Balkenende. Daarvoor was hij namens de PvdA lid van de Tweede Kamer. Ellen bespreekt met de bewindsman de toestand in de wereld. Wat drijft Ellen om de Man van Buitenlandse Zaken uit te nodigen? Frans Timmermans is sinds twee maanden minister van Buitenlandse Zaken. Ik heb hem vooral leren kennen via facebook. Geen enkele politicus gaf ons zo nauwkeurig een inkijkje in de politieke arena als hij. Totdat hij enkele weken geleden zoveel boze berichten kreeg naar aanleiding van zijn uitingen over Gaza en Israel, dat ie zich gedwongen zag te stoppen. De week voor de kerst begon hij weer: Ik kan geen vriend meer worden, wel fan. De berichten zijn wel weer vertrouwd open en roepen ook vragen op. Timmermans is door zijn open houding naar de burger een heel andere minister van Buitenlandse Zaken dan zijn voorganger. Als eindredacteur van Bureau Buitenland heb ik bijvoorbeeld vele malen geprobeerd zijn voorganger Uri Rosenthal achter de microfoon te krijgen voor ons programma. Tevergeefs. Durfde hij niet? Was hij te onzeker over zijn dossierkennis? Timmermans vaart dus een open koers, wordt nu al door zijn ambtenaren geroemd om zijn kundigheid. Op zich ook niet vreemd, hij is al jaren actief in de politiek, als Kamerlid en diplomaat. En dat maakt nieuwsgierig, ook naar de mens achter deze minister. Drie uur lang krijg ik de kans meer te weten te komen van deze man die nog de gelofte deed bij zijn aantreden. Waarom blijft hij een belijdend rooms-katholiek, terwijl hij zelf ook weinig positieve ervaringen heeft met deze kerkelijke stroming? Waarom gelooft hij ondanks de crisis nog steeds zo heilig in Europa? Op wat voor manier inspireerden zijn voorganger Max van der Stoel en zijn grootvader, een mijnwerker, hem? Ik beloof u: u gaat het allemaal horen. Timmermans: de samenvattingen uur 1 en 2 Grote beslissingen in de politiek zijn emotioneel – niet rationeel; neem die gedachte mee van Frans Timmermans. Samenvatting eerste uur Het begon met het pessimisme van internationaal gezant Brahimi over het conflict in Syrie. Hij begrijpt het pessimisme, en toch zit er niks anders op dan te wachten op de oplossing die de coalitie zelf zal opbrengen. Assad verliest steeds meer terrein, al gaat dat langzaam, en al blokkeert Moskou de overgang naar ander regime nog. Maar van die langzame oplossing moet het komen, want militaire interventie zal alleen meer kwaad brengen. Wat we wel doen: patriots sturen, maar dat is solidariteit om de Turken in Adana te beschermen. De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken is sinds lang weer een sociaaldemocraat – en deze is dan ook gericht op Europa in plaats van vooral te kijken naar de band met Amerika zoals zijn voorgangers. Nou, zegt hij, vooral is het zo dat Amerika helemaal geen aandacht meer voor Europa heeft. Dat is een logisch gevolg van de ontwikkelingen in de wereld. Tot aan val muur en jaren daarna moesten ze wel naar Europa kijken. Nu moet de aandacht naar het verre oosten. En is Europa op zichzelf aangewezen – een goede reden om serieus zelfstandig en sterk te worden. Een sterk Europa en een sterk Noord Afrika – dat zijn de ambities voor Timmermans. Een sterk Noord Afrika waar de mensen kunnen blijven – in plaats van hier te komen. Maar u ging zelf toch ook op pad, weg uit Limburg na de mijnensluiting – jaja, dat was wel zo, maar het echte thuis, dat is het Limburg van zijn jeugd, van zijn opa, de mijnwerker, socialist die katholiek was geworden, nodig voor zijn huwelijk. Die jeugd bij de trotse arbeiders die het relatief goed hadden – dat is bepalend. Trots op zichzelf, angst voor de mijnen, levensgenieters van het mooie roomse leven, arbeiders die wilden dat de kinderen het beter zouden krijgen, studeren, boeken lezen. De vader van Frans is h’et voorbeeld van de sociale stijger; opgeleid bij de marechaussee, en toen als beveiliger bij het ministerie van Buitenlandse Zaken terecht gekomen, waar hij later boekhouder werd. Eerst werd hij een soort nachtwaker bij de ambassade in Parijs, waar er een keiharde scheiding was tussen osm, de diplomaten en hun kinderen en de rest dsm. Ons soort mensen en dat soort mensen – opa kon trots zijn, want voor Frans was dat een reden er extra hard tegen aan te gaan. Dus nu staat hij aan het hoofd van dat apparaat waar dat standenverschil echt niet meer bestaat! Dan gaat het over Frans de boekenliefhebber. Drie boeken per week leest hij als hij tijd heeft. Een van zijn grote literaire helden is Albert Camus – die eigenlijk zegt: Wees gewoon mens. Zoek de zin in jezelf en maak er het beste van. De derde weg - tussen de twee uitersten om danwel te vluchten in het geloof of in zelfmoord. Een mooie vorm van humanisme. En dat zegt de man die nog steeds katholiek is en die als een van de twee nieuwe bewindslieden de gelofte deed – zo waarlijk helpe mij god almachtig! Strijdbaar zegt hij, maar het is mijn gemeenschap, en ik geef die kerk niet over aan die aartsconservatieven zoals de huidige paus. En dan, er is ook echt meer. Met schroom vertelt hij hoe zijn vrouw bij de geboorte van hun jongste kind zeseneenhalf jaar geleden een hersenbloeding kreeg, het zag er heel slecht uit, en toen heeft hij gevraagd om genade en steun en toen heeft hij een wonderlijke warmte gevoeld, een hand in zijn rug. En zijn vrouw herstelde wonderbaarlijk. Ook het feit dat Timmerman op zijn 13-de eenmalig misbruikt is in Rome door een Amerikaanse priester. Het is een pijn die je leven lang mee draagt, maar die hij pas besefte toen Joep Dohmen met het grote misbruikverhaal in de katholieke kerk naar buiten kwam. Het verhaal in de openbaarheid te vertellen heeft hem ontlast. Hij heeft vergeven! Samenvatting tweede uur. Het begon over zijn keuze voor de sociaaldemocratie – wat zocht de katholiek in de PvdA? Hij zocht en vond de emancipatiegedachte. De sociaaldemocratische volkspartij dat is zijn gemeenschap – hij heeft er een paar, zo hoorde we het uur hiervoor ook al over zijn Limburgse thuis dat er ook nog een is - maar goed, dit ook, en dat komt omdat hij overtuigd is van de noodzaak van zelfverheffing. Mensen in een positie brengen dat ze meer van hun eigen leven kunnen maken, het beste uit zichzelf halen. Daarbij voelt hij zich thuis. En dat is iets wat hij nergens anders vindt – niet bij de SP, zoals we van hem weten. En zo kwamen we op 16 februari – het scheidingsmoment. Toen Timmermans een mail stuurde waarin hij zijn zorg uitte dat de PvdA zijn koers kwijtwas en teveel naar de SP opschoof. Een reactie op een interview met Spekman en Cohen. De mail lekte uit, Cohen stapte 4 dagen later op. Vroeg of laat zal uitkomen wie de mail lekte, zegt hij er nu over, en bovendien: het Mailtje heeft Cohen niet beschadigt, het was het laatste zetje. Het pakte goed uit, suggereert de interviewer, Timmermans en Ploumen die de twijfel over Cohen aan zwengelden en nu allebei een goede positie hebben? Nee, nee, hij heeft niks aangezwengeld – en dat is het laatste dat we er over horen. Dan ging het over zijn grote leermeesters en vrienden in de Partij, allebei overleden – Max vd Stoel en Maarten van Traa – de man die zowel woede als ironie binnen de politiek bracht. Allebei autonome krachten in de partij, met gedrevenheid voor de internationale zaak, die kunnen zelfrelativeren, en die allebei, en nu hoorden we voor het eerst een lachje, een afkeer van gezag hadden. Allemaal zaken waar hij zichzelf ook in vinden kan. Waar hij zich helemaal niet in kan vinden is de opmerking die partijgenoten en parlementaire journalisten over hem wel maken, dat Timmermans over lijken kan gaan om te bereiken wat hij wil. Ik ben direct, on-Limburgs, zegt hij, en er zit wel de plicht tot zelfverheffing in – woekeren met je talenten. Dat wordt als grenzeloos ambitieus gezien – soit! En die onwerkbare relatie met Bert Koenders in een ver verleden, dat was gewoon een totale clash van karakters en ze waren zo stom om anderen daarvan te laten genieten voordat ze dat inzagen en het oplosten. Dan heeft hij nog een advies aan Nederland als het gaat om ons en Europa: die houding van Nederland, met de vuist op tafel slaan, en dat we pikken het niet meer! Die houding moeten we weer afleren – je moet weten wanneer wel en niet die vuist te gebruiken en die rol speelt hij wel in gesprekken met emotio. Uiteindelijk kwamen we nog op de hoeveelheid en de rol van de ambassades. Waarom maken we er niet allemaal Europese vertegenwoordigers van? Dat zou niet goed zijn voor de Handelsbevordering – dat gaan Duitsers of Europeanen echt niet voor ons doen. Een interessante gedachte voor de grote Europeaan.

Frans Timmermans werd begin november 2012 minister van Buitenlandse Zaken in het tweede kabinet Rutte. Eerder was hij staatssecretaris van Europese Zaken onder Balkenende. Daarvoor was hij namens de PvdA lid van de Tweede Kamer. Ellen bespreekt met de bewindsman de toestand in de wereld. Wat drijft Ellen van Dalen om de Man van Buitenlandse Zaken uit te nodigen? Frans Timmermans is sinds twee maanden minister van Buitenlandse Zaken. Ik heb hem vooral leren kennen via facebook. Geen enkele politicus gaf ons zo nauwkeurig een inkijkje in de politieke arena als hij. Totdat hij enkele weken geleden zoveel boze berichten kreeg naar aanleiding van zijn uitingen over Gaza en Israel, dat ie zich gedwongen zag te stoppen. De week voor de kerst begon hij weer: Ik kan geen vriend meer worden, wel fan. De berichten zijn wel weer vertrouwd open en roepen ook vragen op. Timmermans is door zijn open houding naar de burger een heel andere minister van Buitenlandse Zaken dan zijn voorganger. Als eindredacteur van Bureau Buitenland heb ik bijvoorbeeld vele malen geprobeerd zijn voorganger Uri Rosenthal achter de microfoon te krijgen voor ons programma. Tevergeefs. Durfde hij niet? Was hij te onzeker over zijn dossierkennis? Timmermans vaart dus een open koers, wordt nu al door zijn ambtenaren geroemd om zijn kundigheid. Op zich ook niet vreemd, hij is al jaren actief in de politiek, als Kamerlid en diplomaat. En dat maakt nieuwsgierig, ook naar de mens achter deze minister. Drie uur lang krijg ik de kans meer te weten te komen van deze man die nog de gelofte deed bij zijn aantreden. Waarom blijft hij een belijdend rooms-katholiek, terwijl hij zelf ook weinig positieve ervaringen heeft met deze kerkelijke stroming? Waarom gelooft hij ondanks de crisis nog steeds zo heilig in Europa? Op wat voor manier inspireerden zijn voorganger Max van der Stoel en zijn grootvader, een mijnwerker, hem? Ik beloof u: u gaat het allemaal horen. Timmermans: de samenvattingen uur 1 en 2 Grote beslissingen in de politiek zijn emotioneel – niet rationeel; neem die gedachte mee van Frans Timmermans. Samenvatting eerste uur Het begon met het pessimisme van internationaal gezant Brahimi over het conflict in Syrie. Hij begrijpt het pessimisme, en toch zit er niks anders op dan te wachten op de oplossing die de coalitie zelf zal opbrengen. Assad verliest steeds meer terrein, al gaat dat langzaam, en al blokkeert Moskou de overgang naar ander regime nog. Maar van die langzame oplossing moet het komen, want militaire interventie zal alleen meer kwaad brengen. Wat we wel doen: patriots sturen, maar dat is solidariteit om de Turken in Adana te beschermen. De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken is sinds lang weer een sociaaldemocraat – en deze is dan ook gericht op Europa in plaats van vooral te kijken naar de band met Amerika zoals zijn voorgangers. Nou, zegt hij, vooral is het zo dat Amerika helemaal geen aandacht meer voor Europa heeft. Dat is een logisch gevolg van de ontwikkelingen in de wereld. Tot aan val muur en jaren daarna moesten ze wel naar Europa kijken. Nu moet de aandacht naar het verre oosten. En is Europa op zichzelf aangewezen – een goede reden om serieus zelfstandig en sterk te worden. Een sterk Europa en een sterk Noord Afrika – dat zijn de ambities voor Timmermans. Een sterk Noord Afrika waar de mensen kunnen blijven – in plaats van hier te komen. Maar u ging zelf toch ook op pad, weg uit Limburg na de mijnensluiting – jaja, dat was wel zo, maar het echte thuis, dat is het Limburg van zijn jeugd, van zijn opa, de mijnwerker, socialist die katholiek was geworden, nodig voor zijn huwelijk. Die jeugd bij de trotse arbeiders die het relatief goed hadden – dat is bepalend. Trots op zichzelf, angst voor de mijnen, levensgenieters van het mooie roomse leven, arbeiders die wilden dat de kinderen het beter zouden krijgen, studeren, boeken lezen. De vader van Frans is het voorbeeld van de sociale stijger; opgeleid bij de marechaussee, en toen als beveiliger bij het ministerie van Buitenlandse Zaken terecht gekomen, waar hij later boekhouder werd. Eerst werd hij een soort nachtwaker bij de ambassade in Parijs, waar er een keiharde scheiding was tussen osm, de diplomaten en hun kinderen en de rest dsm. Ons soort mensen en dat soort mensen – opa kon trots zijn, want voor Frans was dat een reden er extra hard tegen aan te gaan. Dus nu staat hij aan het hoofd van dat apparaat waar dat standenverschil echt niet meer bestaat! Dan gaat het over Frans de boekenliefhebber. Drie boeken per week leest hij als hij tijd heeft. Een van zijn grote literaire helden is Albert Camus – die eigenlijk zegt: Wees gewoon mens. Zoek de zin in jezelf en maak er het beste van. De derde weg - tussen de twee uitersten om danwel te vluchten in het geloof of in zelfmoord. Een mooie vorm van humanisme. En dat zegt de man die nog steeds katholiek is en die als een van de twee nieuwe bewindslieden de gelofte deed – zo waarlijk helpe mij god almachtig! Strijdbaar zegt hij, maar het is mijn gemeenschap, en ik geef die kerk niet over aan die aartsconservatieven zoals de huidige paus. En dan, er is ook echt meer. Met schroom vertelt hij hoe zijn vrouw bij de geboorte van hun jongste kind zeseneenhalf jaar geleden een hersenbloeding kreeg, het zag er heel slecht uit, en toen heeft hij gevraagd om genade en steun en toen heeft hij een wonderlijke warmte gevoeld, een hand in zijn rug. En zijn vrouw herstelde wonderbaarlijk. Ook het feit dat Timmerman op zijn 13-de eenmalig misbruikt is in Rome door een Amerikaanse priester. Het is een pijn die je leven lang mee draagt, maar die hij pas besefte toen Joep Dohmen met het grote misbruikverhaal in de katholieke kerk naar buiten kwam. Het verhaal in de openbaarheid te vertellen heeft hem ontlast. Hij heeft vergeven! Samenvatting tweede uur. Het begon over zijn keuze voor de sociaaldemocratie – wat zocht de katholiek in de PvdA? Hij zocht en vond de emancipatiegedachte. De sociaaldemocratische volkspartij dat is zijn gemeenschap – hij heeft er een paar, zo hoorde we het uur hiervoor ook al over zijn Limburgse thuis dat er ook nog een is - maar goed, dit ook, en dat komt omdat hij overtuigd is van de noodzaak van zelfverheffing. Mensen in een positie brengen dat ze meer van hun eigen leven kunnen maken, het beste uit zichzelf halen. Daarbij voelt hij zich thuis. En dat is iets wat hij nergens anders vindt – niet bij de SP, zoals we van hem weten. En zo kwamen we op 16 februari – het scheidingsmoment. Toen Timmermans een mail stuurde waarin hij zijn zorg uitte dat de PvdA zijn koers kwijtwas en teveel naar de SP opschoof. Een reactie op een interview met Spekman en Cohen. De mail lekte uit, Cohen stapte 4 dagen later op. Vroeg of laat zal uitkomen wie de mail lekte, zegt hij er nu over, en bovendien: het Mailtje heeft Cohen niet beschadigt, het was het laatste zetje. Het pakte goed uit, suggereert de interviewer, Timmermans en Ploumen die de twijfel over Cohen aan zwengelden en nu allebei een goede positie hebben? Nee, nee, hij heeft niks aangezwengeld – en dat is het laatste dat we er over horen. Dan ging het over zijn grote leermeesters en vrienden in de Partij, allebei overleden – Max vd Stoel en Maarten van Traa – de man die zowel woede als ironie binnen de politiek bracht. Allebei autonome krachten in de partij, met gedrevenheid voor de internationale zaak, die kunnen zelfrelativeren, en die allebei, en nu hoorden we voor het eerst een lachje, een afkeer van gezag hadden. Allemaal zaken waar hij zichzelf ook in vinden kan. Waar hij zich helemaal niet in kan vinden is de opmerking die partijgenoten en parlementaire journalisten over hem wel maken, dat Timmermans over lijken kan gaan om te bereiken wat hij wil. Ik ben direct, on-Limburgs, zegt hij, en er zit wel de plicht tot zelfverheffing in – woekeren met je talenten. Dat wordt als grenzeloos ambitieus gezien – soit! En die onwerkbare relatie met Bert Koenders in een ver verleden, dat was gewoon een totale clash van karakters en ze waren zo stom om anderen daarvan te laten genieten voordat ze dat inzagen en het oplosten. Dan heeft hij nog een advies aan Nederland als het gaat om ons en Europa: die houding van Nederland, met de vuist op tafel slaan, en dat we pikken het niet meer! Die houding moeten we weer afleren – je moet weten wanneer wel en niet die vuist te gebruiken en die rol speelt hij wel in gesprekken met emotie. Uiteindelijk kwamen we nog op de hoeveelheid en de rol van de ambassades. Waarom maken we er niet allemaal Europese vertegenwoordigers van? Dat zou niet goed zijn voor de Handelsbevordering – dat gaan Duitsers of Europeanen echt niet voor ons doen. Een interessante gedachte voor de grote Europeaan.

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.

Na de vracht van “Twintig maanden knettergek” in de prachtwijken en een boek over “De verborgen kracht van migrantenvrouwen” is het al weer even stil rond ex-Abop bestuurder en ex-minister Vogelaar. In 2008 zong zij haar eigen lied in een lang interview met Max van Weezel, de man van haar goede vriendin Anet Bleich. -------------------------------------- Inleidng "Ik heb veel amateurisme meegemaakt in de PvdA-top, maar dit was goed geregisseerd." Zo luidde het cynische commentaar van Ella Vogelaar op het besluit van Wouter Bos om haar ten val te brengen als minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Haar opvolger, Eberhard van der Laan, liep zich al warm in de coulissen. De enige die van niets wist, was zij. Onze gast van vanavond, Ella Vogelaar, groeide op in Sint Philipsland in Zeeland, waar haar vader een veeteeltbedrijf had. Als eerste op het dorp ging ze naar de HBS en daarna naar de sociale academie De Horst in Driebergen - een rood bolwerk. Ze liet zich rekruteren door de CPN. Ze noemde het later beangstigend dat ze de schaduwzijden van het communisme niet tijdig had doorzien. Via het vormingswerk voor werkende jongeren bracht ze het tot bestuurslid en voorzitter van de sociaaldemocratische onderwijsvakbond ABOP. Het voorzitterschap van de FNV ging op het nippertje aan haar neus voorbij. Sterke man Lodewijk de Waal wilde niet met haar samenwerken en ze verliet de vakbeweging "met een kras op haar ziel", zoals ze het zelf noemde. Vervolgens ontdekten de werkgevers Vogelaar. Ze werd voorzitter van de brancheorganisatie van reïntegratiebedrijven, president-commissaris van Unilever Nederland en bestuurslid van VNO-NCW. Een linkse meid die door de ondernemers hogelijk werd gewaardeerd - zo iemand zag Wouter Bos graag toetreden tot het kabinet. Ze werd minister voor Wonen,Wijken en Integratie, WWI - zonder dat Bos haar genoeg geld meegaf. De partijleider en de minister kregen het al snel met elkaar aan de stok over de toon die tegenover migranten moest worden aangeslagen. Polariserend en confronterend, vond Bos. Verzoenend en respectvol, als het aan Vogelaar lag. De minister slaagde er niet in haar wijkenbeleid ook in Den Haag over het voetlicht te brengen. Daar maakte Wilders haar voor knettergek uit en vreesden partijgenoten dat ze te veel in de softe hoek terecht was gekomen. Vogelaar begon een electoraal risico te vormen. Ongelukkige mediaoptredens bij Pauw & Witteman, GeenStijl en De Wereld Draait Door maakten het er in de ogen van Bos niet beter op. November 2008 barstte de bom. Vogelaar kon volgens de partijtop niet langer gezagsvol en effectief functioneren. Zoals haar 's avonds in een achterkamertje werd meegedeeld. Schijnbaar ongebroken sloeg ze terug. Kon zij er wat aan doen dat de PvdA zo in de war was over de multiculturele samenleving? De krantencommentaren na haar vertrek waren vernietigend. Ze kwam te verbeten over, ze had een cursus charisma nodig. Ze dronk alleen maar kopjes thee met imams en voerde een beleid van pappen en nathouden. Ze gedroeg zich horkerig en nam mensen tegen zich in. Offerde de PvdA haar op het altaar van het oprukkende populisme? Faalde ze als minister? Hoe denkt ze daar zelf over? Luister de komende drie uur naar Max van Weezel in gesprek met oud-minister Ella Vogelaar – over het leven van een minister, wat eraan voorafging en wat erna komt. ---------------------------------------- Samenvatting eerste uur Eerst vertelt ze wat ze doet sinds ze geen minister meer is. Ze schrijft aan een dagboek - en dat doet ze samen met haar partner Onno Bosma. Ze is al 26 jaar met hem samen. Het boek schrijven ze doordat zij vertelt en hij schrijft. Tijdens de anderhalf jaar dat ze minister was, had ze vaak ’s avonds geen tijd om dingen op te schrijven. Nu is die tijd er wel. "Laten we naar juni 2006 gaan, als Wouter Bos belt om te vragen of zij minister wilde worden", zegt van Weezel, maar dan laat ze meteen weten dat de details over wat er gebeurd is daar in de kamer van Bos binnenkort in haar boek te lezen zullen zijn. Ze moet de verkoopcijfers van haar boek beschermen, zegt ze lachend – maar waar gaan we het dan wél over hebben? Over de expertise die ze in huis had voor dat ministerschap bijvoorbeeld. Ze had voordien aan de wieg gestaan van de centra voor werk en inkomen en aan de wieg van de inburgeringscursussen – die ze als minister uiteindelijk zelf verder mocht vormgeven, maar die nog steeds niet succesvol zijn. De belofte van haar opvolger Eberhard van der Laan die zegt dat het gaat lukken om 60.000 mensen per jaar aan het inburgeringsexamen te helpen, terwijl de cursuslokaaltjes nog steeds akelig leeg zijn, zou zij niet voor haar rekening durven nemen. Ze beschrijft haar Turkse schoonmaakster, die analfabeet is in haar eigen taal, en die pas na een half jaar schroom zover te krijgen was om naar een cursus Nederlands te komen. Het zou ook helpen om gescheiden cursussen aan te bieden – zodat vrouwen wél Nederlands gaan leren of wél gaan zwemmen in plaats van niet, omdat de Haagse politici principieel vinden dat je geen scheiding tussen mannen en vrouwen moet maken. Dat moment in juni 2006 nog een keer – ze had wel lang geaarzeld voor ze ja zei tegen Bos. "Ik had een prachtig leven", zei ze erover. Plannen om mooie reizen te maken met haar partner die tien jaar ouder is. En ook twijfelde ze over het Haagse politieke bedrijf – of dat wel de hare was. Die praktijk viel later soms wel mee, maar op het punt van de integratiediscussie is er sprake van vervelende polarisatie en hijgerigheid. Kijk naar de debatten in de Tweede Kamer rond de overlast van een groepje Marokkaanse jongens in Gouda – de manier waarop dat gebeurt lost toch niets op. De politieke correctheid over de multiculturele samenleving is 180 graden gedraaid – de nuance wordt niet meer als bon ton ervaren. Uit schaamte dat er te lang gezwegen is over de negatieve aspecten. Doorgedraaid. Denk toch rustig na over wat je effectief kan aanpakken. Ze vond het schokkend partijgenoot Hans Spekman te horen zeggen dat je jongens die terugkomen in de wijk nadat ze zijn opgepakt moet vernederen – zij denkt niet dat dat effectief is. Samenvatting tweede uur De Partij van de Arbeid heeft zijn naam eer aan gedaan, zegt ze over de wijze waarop ze afgezet werd in november. Of ze hard voor elkaar zijn, is de vraag. "Nee, hárd is niet erg", zegt ze, "maar de manier waarop de laatste week rond mijn persoon een surrealistische wereld werd opgetrokken en een scenario voltrokken waar ik niks van wist, is niet nétjes", zegt ze, "laat ik het netjes zeggen". Ze was op de Antillen en bij terugkomst werd haar voor de voeten geworpen dat ze geen aparte Antillianenindex wilde invoeren – een databank van probleem-Antillianen. "Terwijl", benadrukt ze, "iedereen binnen de partij weet wat ik aan het doen was" – dat het net zo praktisch is een algemeen registratiesysteem te hebben, want ook zij vindt dat je moet kunnen beoordelen of hulpverlening effectief is. Dus als meerdere hulpverleners met één jongen bezig zijn, moeten die dat van elkaar weten, maar daar heb je geen Antillianenindex voor nodig – zo blijkt nu ook wel, nu opvolger Van der Laan die aparte Antillianenindex niet invoert en niemand dat een probleem vindt. Dus het was een stok om de hond te slaan? Ja, zegt ze. Dat was het op die donderdag 13 november, toen haar Blackberry meldde dat ze een ‘bila Wouter’ - een bilateraaltje met Wouter Bos - had en vervolgens een groep opgewonden journalisten trof die al wist wat zij nog niet wist. Dat ze een gesprek met Bos én fractievoorzitter Marriet Hamer en partijvoorzitter Ploumen had. Waar haar plompverloren werd meegedeeld dat ze kon opstappen. "In Uniever gaat het netter?" vraagt van Weezel. In ieder normaal bedrijf gaat het netter, zegt ze, tenminste dat hoort zo. Van Weezel neemt de drie theorieën door waarom ze weg moest. De eerste, de officieel geformuleerde: dat ze niet meer gezagsvol en effectief kon functioneren. Ik herkende me daar niet in, zegt ze. Ik was een jaar bezig geweest om de financiering rond die wijken rond te krijgen, want dat was gewoon niet deugdelijk geregeld. Als ik er nu op terugkijk, zegt ze, heb ik het geld geregeld, en is het niet tot een breuk met de gemeentes en woningbouwcorporaties gekomen – dan vind ik dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht vanaf heb gebracht. En er is elan en energie in die wijken zelf en er is nog nooit zo’n gemeenschappelijke agenda van de gemeentes met de corporaties geweest. Voorzitter Lilian Ploumen had erover dat corporaties en gemeentes klaagden over de minister, maar als ik dan vroeg wie dan werd het oorverdovend stil. Theorie twee: er waren te grote tegenstellingen over haar opvattingen en die van de partij over integratie en de multiculturele samenleving. De nota-Ploumen komt ter sprake – waarin staat dat je als migrant zonder voorbehoud voor de Nederlandse samenleving moet kiezen. Het is een zin die bij Vogelaar veel vragen oproept en beetje vieze smaak in de mond geeft. We waren gebleven op het moment in de zomer van dit jaar toen Wouter Bos een toespraak over integratie en de multiculturele samenleving hield waar haar naam niet genoemd werd. Opvallend. De derde theorie, dat zij het te slecht deed in de media en daarom een electoraal gevaar was, komt in het derde uur wellicht nog aan de orde.