Podcasts about de kist

We hebben het afgelopen jaar veel aandacht besteed aan de oorlog tussen Israël en Hamas, op zoek naar duiding en een beter begrip van dit complexe conflict. Deze podcast, precies een jaar na het begin van de grondoperaties in Gaza, is een belangrijke aflevering in die reeks. We spreken de Palestijns-Nederlandse EO-presentator Kefah Allush. Hij is geboren in de Palestijnse stad Nablus, waar hij als kind het conflict aan den lijve ondervond, en reist als journalist en tv-maker al decennialang door het Midden-Oosten. Hij maakte de series ‘Van Nablus naar Nineve', ‘Oases in de Oriënt' en ‘Jezus van Nazareth'. Je kan hem ook kennen als presentator van het tv-programma ‘De Kist', waarvoor hij in 2019 de Sonja Barend Award won voor beste interviewer. Hoe kijkt Kefah naar deze oorlog? Waar komt de woede van veel Palestijnen tegen Israël en het Westen vandaan? Hoe is het om Palestijn te zijn? En durft hij nog te dromen van vrede? Kefah komt uit een seculier-islamitisch milieu, was een tijdlang hardcore atheïst, maar noemt zich nu een volgeling van Jezus. Palestijnse christenen noemt hij een onderbelichte, vergeten groep met fascinerende historische wortels. David Boogerd spreekt Kefah Allush, uiteraard met vaste gast theoloog Stefan Paas, professor aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht.

Ook deze week weer ruimschoots aandacht voor de soap rondom omroep WNL en oud-hoofdredacteur Bert Huisjes. Tijd voor een kritische reconstructie tot aan vandaag, de dag waarop de raad van toezicht ineens tóch besloot dat Huisjes 'voorlopig niet kan terugkeren'. Hoe behandelde de talkshows van Jinek en Renze deze rel, wat is het plan van oud WNL-medewerker Margreet Spijker en wat is eigenlijk de rol van de NPO? Deze soap lijkt alles behalve ten einde. Natuurlijk wordt er nagepraat over het voorstellen van de zes boeren in de kick-off-aflevering van Boer Zoekt Vrouw. Angela de Jong is (bijna laaiend) enthousiast: ‘Dit programma wat op sterven na dood was, heeft zijn glans weer terug!' Het is dat ze al jaren gelukkig getrouwd is, anders was ze zelf in de pen geklommen.  Het geheim van Beste Zangers wordt ontrafeld, maar krijgt wel een waarschuwing mee: 'Het moet niet teveel op een EO Jongerendag gaan lijken.' Verder is er met verbazing gekeken naar De Kist waar presentator Kefah Allush in gesprek ging met Roddelpraat presentator Dennis Schouten. De ruzie tussen Rene van der Gijp en Johan Derksen komt voorbij en Sinan Can staat met zijn Wapenroute in Angela's Etalage. Luisteren dus! Naar de wekelijkse AD Media Podcast, waarin TV-columniste Angela de Jong, mediaverslaggever Gudo Tienhooven en presentator Manuel Venderbos alle hoofd-, rand-, en bijzaken bespreken op het gebied van radio en televisie.  Support the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Kefah Allush is programmamaker bij de EO. Hij maakt onder andere De Kist, reisde naar het Midden-Oosten voor de serie Van Nablus naar Ninevé en zocht de wortels van het christendom in Jezus van Nazareth. Allush werd onderscheiden voor zijn indringende gesprek met generaal Peter van Uhm over de dood van diens zoon. Allush werd geboren in Nablus, op de Westelijke Jordaanoever, en verhuisde als baby met zijn ouders en broer naar Nederland. Allush rolde op 17-jarige leeftijd de tv-wereld in en werkte als presentator, regisseur, producent en redacteur. Zijn culturele landschap voert ons langs een meesterwerk van Rembrandt, een gevoelig lied en een kleurig wandtapijt.

Chauffeur Pietje (of was het Sjakie?) heeft van zich laten horen! Nadat Kelvin hem heeft gebeld, ziet Nina zijn aanbod wel zitten. Wat ze overigens minder ziet zitten, is het proeven van Kel's zelfgebakken brood. En daar vindt hij wat van. Net als van de ober in het restaurant, die hun date night verpestte. Beledigende haatcomments worden gedeeld én er wordt antwoord gegeven op de vraag der vragen: liever te dik in de kist of weer een feestje gemist?

Politierechercheurs keren met Annemieke terug naar het graf van Maja en vertellen over de eerste dagen na de vermissing, haar dood en de arrestatie van haar vrienden. En over de impact die deze moordzaak ook op hun heeft gehad.

Job van der Plicht volgt het wolvendossier al vanaf het moment dat in 2019 weer de eerste wolf in Nederland werd gesignaleerd. Er is geen ander dier dat ons land zo verdeelt. Jonas Nouwen en Jeroen Doucet praten in hun podcast vol liefde over koken: de ingredienten, de bereidingswijze, smaken en de laatste trends.

Deze week is het panel weer op volle sterkte en dat merk je meteen. Om in de stijl van Goed Nieuws Vandaag met goed nieuws voor met name radioliefhebbers te beginnen: er is een Radiohoekje XL! Want er is volop beweging in radioland. Coen & Sander zijn de stoelendans begonnen, maar nu lijkt Rob Stenders ook mee te doen (terug naar BNNVARA?), Gerard Ekdom (mogelijk weg bij Radio10?) en er wordt ook even gespeculeerd over Gijs Staverman (Lonkt radiozender JOE?). Dan nu het slechte nieuws: het panel is, om het eufemistisch te zeggen, nog niet heel positief over Goed Nieuws Vandaag. En om in dezelfde beeldspraak van Paul de Leeuw te blijven: ook voor de tweede 'pannenkoek' van zijn Hotel Hollandia zou Angela de Jong in een restaurant niet de volle mep betalen.  Burgemeester Aboutaleb deed afgelopen week zo'n steengoed optreden bij een mager acterende Sven Kockelmann dat als hij - hypothetisch gesproken - nu de landelijke politiek in zou gaan, dat Angela de Jong voor het eerst Groen Links PvdA zou kunnen gaan stemmen. 'Maar as is helaas verbrande turf!', oftewel: laat de echte politieke duiding maar over aan de podcast-collega's van Politiek Dichtbij. Dan The Biohack Project dat scoort zo slecht (224.000 kijkers maandagavond prime time), dat het volgens het panel van plek zou moeten wisselen in het uitzendschema met ofwel Radar, dan wel Hunted. Oogappels krijgt opnieuw een veer, maar ook bescheiden kritiek en zowel Hier op het AZC als De Kist met Maaike Ouboter staan in Angela's Etalage! Luisteren dus! Naar de wekelijkse AD Media Podcast, waarin TV-columniste Angela de Jong en verslaggevers Dennis Jansen en Mark den Blanken alle hoofd-, rand-, en bijzaken bespreken op het gebied van media. De presentatie is in handen van Manuel Venderbos.Support the show: https://krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Een bijzondere podcast met, naast voetbalpraat, een maatschappelijke en culturele inhoud. Piet de Visser is bijna 89 jaar oud en vertelt over zijn foundation, maar ook over zijn liefde voor De Graafschap waarmee hij 50 jaar geleden promoveerde naar de eredivisie. Met sportjournalist Yoeri van den Busken praten we over het vervolg op het eerste boek met het levensverhaal van Simon Kistemaker. Interessant en vermakelijk dus, luusteren! Oh ja, via onze socials volgt info over de Piet de Visser Foundation én hoe je in het bezit kunt komen van het boek 'De Kist, culttrainer én Superboer'.

BN'ers gaan helaas uiteindelijk dood. Gelukkig is daar Kefah Allush: hij bereidt BN'ers sinds jaar en dag geestelijk voor op het naderende einde in zijn programma De Kist. Dit voorjaar laat de zon zich nog niet veel zien, behalve in de gedachten van Twan Huys, hij brengt een ode aan dit bijzondere natuurfenomeen. Bij de Bauers is het bijna altijd mooi weer, zij onthullen het geheim van hun relatie. Art Rooijakkers is in principe de presentator van B&B Vol Liefde maar hij stelt zich gek genoeg niet zo op. Een van ons beleefde op het hoofdveld een heel newsy dag en werd daar ingehaald door de actualiteit. Een ding staat vast: mediameid ben je 24/7. Ook in het weekend en zelfs in je dromen…Onze sponsor:☕ De koffiejongens: Ga naar dekoffiejongens.nl/zakelijk en ontvang 2x €5,- korting op de eerste 2 orders van een abonnement met de code 'mediameiden'Muziek: Keez GroentemanInstagram: @de_mediameiden Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

‘Ik vind het verdrietig dat mijn vader mij nooit als vrouw heeft gekend' vertelt D66-politica Lisa van Ginneken in De Kist. Ze vertelt presentator Kefah Allush over het proces van haar transitie. Of eigenlijk: de zoektocht naar zichzelf. Want, vertelt ze: ‘Aan de buitenkant was het een transitie, aan de binnenkant helemaal niet. Ik ben juist dichter bij mezelf gekomen.' 

Praten over zichzelf is Bridget Maasland inmiddels een beetje beu, vertelt ze vlak voor de opnames van De Kist aan presentator Kefah Allush. Maar het gesprek krijgt een verrassende wending als Kefah vraagt naar het moment dat Bridget voor het eerst wordt geconfronteerd met de dood. Dat blijkt al op jonge leeftijd, als haar toenmalige schoonmoeder in kunstmatige coma belandt en Bridget samen met haar vriend moet besluiten om de stekker eruit te trekken. Rouwen om haar ex-schoonmoeder heeft Bridget nooit gedaan, ontdekt ze gaandeweg het gesprek.    Waar het publiek Bridget kent als een gevierd presentatrice, weten weinig mensen dat er zich ook donkerte in Bridget schuilhoudt. Het leidt zelfs tot het besef dat ze soms niet verder wil leven. Hulp aan anderen vraagt ze nooit. Nu Bridget in de overgang is, komt ze in een nieuwe fase waarin ze zoekt naar meer zingeving in haar werk, maar ook in haar persoonlijk leven. 

Vandaag precies 94 jaar geleden komt op station Mediodía in Madrid een houten kist aan. Vier maanden later staat de kist nog steeds in de opslag en begint het daar aardig te stinken. 'Vast weer een bedorven ham!' roept de chef. Als ze de kist openmaken vinden ze een in stukken gezaagd lijk. Een goed verzorgde man, met prachtig gemanicuurde nagels en zijden ondergoed. Het enige dat ontbreekt? ⁠ Zijn hoofd.⁠... Benieuwd? Check aflevering 21 van Moord Podcast: het Lijk in de Kist!

In het oude stadsgedeelte van Nice, in de Rue de la Préfecture overlijdt op 27 mei 1840 de grootste violist allertijden : Nicolò Paganini. 57 jaar is hij. Wat volgt is één van de meest merkwaardige verhalen uit de hele muziekgeschiedenis. Niet één man is zo vaak begraven, opgegraven en opnieuw begraven als hij. Volgens de schrijver Auguste Blondel lag Paganini zelfs 4 jaar lang begraven op het Île Saint-Ferréol , één van de satellieteilanden van Saint-Honorat, voor de kust van Cannes.

Waar is zijn hoofd gebleven?Uitgegeven door PodCastChannelSpreker(s): Liz Luyben

Op 13 december 1928 komt op station Mediodía in Madrid een houten kist aan. Vier maanden later staat de kist nog steeds in de opslag en begint het daar aardig te stinken. 'Vast weer een bedorven ham!' roept de chef.  . Als ze de kist openmaken vinden ze een in stukken gezaagd lijk. Een goed verzorgde man, met prachtig gemanicuurde nagels en zijden ondergoed. Het enige dat ontbreekt? ⁠ Zijn hoofd.⁠...  

Wat heeft logee Annique Botermans zelf te zeggen over haar laatste dagen in het huis van Hans van de Ven? En we presenteren alle onderzoeksbevindingen aan de politie en het Openbaar Ministerie. Die pakken de zaak serieus op. Lees ook het artikel over deze zaak: https://www.ad.nl/binnenland/oud-medewerker-geheime-dienst-werd-dood-in-bad-aangetroffen-kan-geen-zuivere-koffie-zijn~a315eeee7/ Volg Koen Voskuil op Twitter: @KoenVoskuilSupport the show: http://www.krant.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Afgelopen jaar overleed de moeder van Patty Brard, in haar bijzijn. Patty vertelt erover in De Kist. Door familieconflicten konden ze elkaar lange tijd niet zien; na een slepend juridisch proces maakte ze wel het laatste levensjaar van haar moeder intensief mee.   Anders was dat bij haar vader. Patty hoorde drie dagen na zijn dood pas dat hij was overleden. Ook op de uitvaart was ze niet welkom. Ze noemt het een litteken op haar ziel, maar houdt dat verdriet liever op afstand. ‘Focus op geluk' is haar motto.   Patty vertelt verder over haar turbulente leven, haar overleden jongere broer en hoe zij haar eigen afscheid voor zich ziet.

De vrienden Felix, Noor, Sammy en Ella zijn voor een weekend naar zee met de mama's van Noor. Sammy ontdekt een mysterieuze plek achter een losse plank… . Daar vindt hij een vreemd kistje.

Meneer Descamps is niet opgezet met het feit dat Albert zijn kist heeft opengemaakt.

Podcast #50: Met 2 duimen omhoog de kist in  Hoe zorg jij ervoor dat jij straks met een grote glimlach en 2 duimen omhoog de kist in gaat?. In mijn nieuwste podcast #50 vertel ik je hoe ik dit voor elkaar ga krijgen. 

Staantribune organiseerde voor het vijfde jaar de verkiezing Voetbalboek van het Jaar. Zeker in deze roerige tijden is lezen een goede afleiding. Uiteraard was ook dit jaar de verkiezing een publieksprijs. Vier jaar geleden won De Kist, het levensverhaal van oud-trainer Simon Kistemaker, van schrijver Yoeri van den Busken. Drie jaar geleden viel de eer te beurt aan Royston, de biografie van Royston Drenthe, van Hugo Verkley. Twee jaar geleden jaar was Elitepauper van auteur Freek van Kraaikamp de winnaar. En vorig jaar won Frank Heinen met zijn meesterwerk Buiten de Lijnen. Aan een tafel bezaaid met boeken praten presentator Jeroen Heijink met Rick van Leeuwen van Sjaak Polak, Even serieus, Hugo Verkley van het boek 50 jaar FC Utrecht en Robert Visscher van Cupkoorts – De bekerwinst van FC Groningen en Staantribune-hoofdredacteur Jim Holterhuës onder meer over het belang van het voetbalboek, dat de laatste decennia aan een sterke opmars bezig is. En uiteraard maken we de winnaar bekend van Voetbalboek van het Jaar 2020. Vragen, tips of suggesties over onze podcasts zijn altijd welkom: podcast@staantribune.nl.

Op de dag dat zijn moeder overleed, stond zanger en muzikant Paul de Munnik (50) ‘s avonds op het podium. ‘Die avond kon ik nog een keer vertellen hoe mooi zij kon zingen. Het was een soort eerbetoon aan haar.' Pauls moeder had Alzheimer. ‘Dat was tragisch en pijnlijk, omdat je haar eigenlijk al tijdens het leven verliest. Maar het afscheid is daardoor wel makkelijker', vertelt Paul aan Kefah Allush in De Kist. Toen zijn vader vijftien jaar eerder overleed aan hartfalen, had hij daar meer moeite mee. ‘Dat was echt een grote klap, omdat het plotseling was. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen.' Paul denkt nog vaak aan hem. Bijvoorbeeld dat zijn vader zo blij kon zijn. ‘Hij leefde, was tevreden. Ik zou graag wat meer als mijn vader willen zijn en het stille geluk willen kennen.' Maar de tijd begint wel te dringen. ‘Het leven is best kort, voor hoe leuk het is.' Juist vanwege de eindigheid moet je zorgen dat het leven hier goed is, voor jezelf en anderen. ‘Dit is wat we hebben. Hopelijk mogen we daarna verder. Maar dat zien we in de tweede ronde dan wel weer.'

Toen schrijfster Heleen van Royen (55) dertien jaar was, maakte haar vader een eind aan zijn leven. Ze ging niet naar zijn uitvaart, omdat ze boos was. ‘Hij was weggegaan zonder afscheid te nemen', vertelt ze daarover aan Kefah Allush in De Kist. Zijn graf bezocht ze nooit. ‘Ik kon dat op een of andere manier niet.' Pas in 2018 veranderde dat, toen haar demente moeder op 87-jarige overleed, in het bijzijn van Heleen. ‘Dat was een soort geschenk. Het was niet eng, wel heel intens en zwaar.' Nadat haar moeder was overleden, besloot ze om haar vader te herbegraven, bij haar moeder in het graf. ‘Daardoor kon ik nu wel afscheid van hem nemen.' Dat haar vader en moeder nu samen onder dezelfde steen liggen, vindt Heleen een fijn idee. ‘Ik heb maar dertien jaar ouders gehad, daarna niet meer. Nu heb ik weer ouders, in plaats van alleen een moeder.' Ze komt graag bij het graf, bijvoorbeeld om te vertellen dat ze oma is geworden. Hoewel ze het moeilijk vindt om na te denken over haar eigen dood, hoopt Heleen dat ze 100 jaar wordt. Als ze tegen die tijd dement is, lijkt haar dat niet zo erg. ‘Dan verdwijn ik heel langzaam, zonder dat ik het zelf echt door heb.'

‘Hoi ome Willem!' Regelmatig wordt Edwin Rutten (78) zo begroet. ‘Dag kleine rakker', zegt de acteur, zanger en muzikant dan terug. Hij vindt het ‘fantastisch' dat mensen hem nog steeds herkennen van het kinderprogramma ‘De film van ome Willem', dat al ruim dertig jaar van de buis is. ‘Het voelt alsof ik in de lente van mijn leven zit', zegt hij lachend tegen Kefah Allush in De Kist. Al wordt hij nu wel steeds meer met zijn neus op de eindigheid ervan gedrukt. Terugkijkend op dat leven ervaart Edwin vooral de vreugde van de ouderdom. ‘Waarbij je af en toe in de achteruitkijkspiegel kijkt en concludeert: “Het was heel mooi”.' Soms was die achteruitkijkspiegel wat beslagen. Bijvoorbeeld toen zijn goede vriend en ‘makker' Rogier van Otterloo overleed. Of zijn vader en daarna zijn moeder, die dement was. Hoewel dat al jaren terug gebeurde, slijten de pijn en het verdriet niet. ‘Laatst hoorde ik ineens haar lievelingsliedje: Unforgettable. Dan word ik even van mijn voeten geleld.' De dood van vrienden en zijn ouders doet Edwin ook vooruitkijken. ‘Je bent op een gegeven moment aan de beurt. Je weet niet hoe het gaat, als je er maar voor zorgt dat je stoep schoon is. Dat er op het sterfbed niet nog dingen moeten gebeuren.'

Hoeveel tegenslag kan iemand aan in zijn leven? Veel, weet ex-rolstoeltennisster Esther Vergeer (39) uit ervaring. Als kind krijgt ze drie keer een hersenbloeding door een afwijking in haar bloedvatenstelsel en raakt ze op haar achtste verlamd. Ze kan door haar bloedvatenafwijking zelf niet zwanger worden. En een jaar geleden hoort Esther dat ze borstkanker heeft. ‘Dat kwam hard binnen', vertelt de ex-kampioen in De Kist aan Kefah Allush. ‘Ik had zo geen zin in sores, in gehannes. Ik had er net een gevecht van zeven jaar op zitten om een kindje te kunnen krijgen. Dat is gelukt dankzij een Canadese draagmoeder. We waren zo blij met ons dochtertje Jinte. En dan krijg je vlak na haar geboorte zo'n boodschap.' Echt bang om dood te gaan is ze niet geweest. Wel boos en gefrustreerd, als het anders dan verwacht toch mis zou gaan. ‘Dat had ik zo oneerlijk gevonden. Ik heb mijn portie wel gehad.' Al dat lijden heeft de chef de mission van het Nederlandse Paralympische Team gevormd tot wie ze is: een sterke vrouw, die zich krachtig en zelfverzekerd voelt nu de behandelingen succesvol zijn afgerond. ‘Ik heb hard gewerkt en ben er beter uitgekomen.'

Peter Plasman is een van de bekendste strafrechtadvocaten van Nederland. Met Kefah Allush gaat hij het gesprek over leven en dood aan in de eerste aflevering van de najaarsserie van ‘De Kist'. Nog nooit werd Plasman zo direct en intens met de dood geconfronteerd als bij het overlijden van zijn broer enkele jaren terug, ten gevolge van longfibrose. “Het was een heftige confrontatie”, vertelt hij. “Binnen een week was hij dood. We hadden een goede, vanzelfsprekende band. Hij was de enige met wie ik mijn geschiedenis deelde.” Die geschiedenis kenmerkte zich onder meer door een moeder die geen emotionele band met haar kinderen wist op te bouwen en in Peters vroege tienerjaren grotendeels uit zijn leven verdween. Zijn vader werd voor het werk voortdurend overgeplaatst – ook met hem voelde hij geen band. Plasmans beide ouders stierven op hoge leeftijd. “Voor mijn moeder was de dood een geschenk.” Over zijn eigen afscheid denkt hij niet te veel na. “Je moet de dood niet in je leven halen door er steeds mee bezig te zijn.”

Rebekka Timmer werd op elfjarige leeftijd voor het eerst politiek actief en op haar achttiende werd ze al raadslid van SP Hilversum. Inmiddels is ze bestuurslid van BIJ1. Ze vertelt over haar politieke verleden, idealen, en hoe je in godsnaam op je elfde in de politiek terechtkomt. Verder vertelt ze over de komende verkiezingen en hoe BIJ1 aan een brede beweging bouwt. Is het kantelpunt bereikt en zijn politiek en samenleving klaar voor een antiracistische, zelfs antikapitalistische partij in het parlement? Hall & Notes: Word lid, steun, stem en doneer (aan) Bij1: https://www.bij1.org/ Demonstratie voor sekswerkers: https://www.facebook.com/events/s/demonstratie-voor-sekswerkrech/3039223052833422/?ti=icl Twitters: @RebekkaTimmer (https://twitter.com/rebekkatimmer), @SylvanaBij1 (https://twitter.com/sylvanabij1), @PolitiekBij1 (https://twitter.com/politiekbij1)

Hij vindt het leven niet makkelijk, is niet gelukkig maar heeft ook geen rotleven. Daarnaast gaat hij een lekker relletje niet uit de weg. Hij schopt hard tegen heilige huisjes en is kritisch op de "coachings scene" die als paddestoelen uit de grond lijken komen. Van Maarten komt de gevleugelde uitspraak: "Er geen magische pil die alle leed laat verdwijnen"  Is het erg om ongelukkig te zijn? Geeft lijden verdieping? Door zijn scheiding heeft hij een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen. Zit hij vast in zijn gedachten en heeft hij de neiging om zich depressief te voelen en dat het leven hem overkomt. Hij kan omarmen wat hij wil maar het enige wat hij kan doen is zitten wachten tot het beter gaat. Maar is dat echt waar?  Luister naar het Esther Perel-achtige, spontane en openhartige gesprek, dat ik heb met Maarten Joosse, regisseur en eindredacteur van bekende progamma's zoals Bureau 040, De Kist, Ik mis je en het familiediner. Een lieve, gevoelige en intelligente ziel die op zoek is naar licht in zijn leven.  Zoals verwacht verliep alles anders dan ik van te voren had bedacht. Een mooi gesprek waarin menigeen zich zal herkennen.  Heb je vragen of zou je met mij in gesprek willen? Stuur me een mail op info@by-bien.nl  DM via Instagram https://www.instagram.com/bienblogt/ of kijk op www.by-bien.nl voor de mogelijkheden. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/bien-s-pod/message

Slokdarmkanker, met uitzaaiingen naar onder meer de lever. Niet meer te genezen. Die diagnose kreeg Bob Fosko, zanger van de Raggende Manne, in januari 2019 voor zijn kiezen. Bang voor de dood is hij niet, vertelt hij in De Kist aan Kefah Allush. 'Ik heb geen moeite om het te accepteren. Het is confronterend, maar ik heb er geen verdriet van.' Heel oud worden was niet iets wat hij altijd al wilde, geeft Fosko aan. En hij heeft zoveel mooie momenten in het leven meegemaakt dat hij zich vooral dankbaar voelt. 'Ik word ondergedompeld in liefde. We doen leuke dingen samen. Mijn vrouw en kinderen geeft het troost dat ik er niet te zwaar aan til.' De zanger en acteur vertelt ook over de periode dat zijn vrouw Vera te horen kreeg dat ze kanker had, enkele jaren geleden. Zij kwam de ziekte te boven. Bob Fosko: 'Alleen verder moeten, was toen mijn grootste angst. Zij is mijn anker. We hebben nu intense momenten met elkaar. Maar we praten nog niet heel diep over dat zij straks alleen door moet.' Omarm je lot, hoe moeilijk dat soms ook is, wil hij anderen meegeven. 'Ik denk dat ik straks voortbesta in wat ik heb gezegd en gezongen. Na de dood houdt het op, denk ik. Maar ik heb daar geen verdrietige gevoelens bij. Ik heb een mooi leven gehad.'

Als actrice moest Liz Snoijink regelmatig sterven op het toneel of de filmset. In het echte leven stierf haar vader in haar armen en eindigde haar moeder diep dement. Met Kefah Allush praat ze onder andere over het pijnlijke sterfproces van haar beide ouders. Over haar vader, die ook in de laatste fase nog aan het leven hing en voor wie de grenzen van euthanasie steeds verder opschoven. En over haar moeder, die ze zag lijden. “Ze was zichzelf totaal kwijt. Ik vond het verschrikkelijk om haar zo te zien. Ik was er heel boos over.” Ze mist haar ouders nog iedere dag, vertelt ze in De Kist. “Je wilt dingen met hen delen. Ik voel mijn ouders in mij.” Over haar eigen eindigheid denkt Liz Snoijink ook regelmatig na. “Ik ben 64, over the hill”, zegt ze daarover. “Ik voel het hek. Tijd wordt kostbaar, maar ik hoop dat het nog lang duurt.”

Programmamaker Kefah Allush werd afgelopen week onderscheiden met de Sonja Barend Award voor het beste televisie-interview van het jaar. Hij kreeg de prijs voor zijn interview met oud-bevelhebber Peter van Uhm in het EO-programma De Kist. Allush is al jarenlang de interviewer in De Kist. Céline van Gerner stopte eerder dit jaar, na aanhoudend blessureleed, met turnen. Bij het afgelopen WK trad De nu 24-jarige Van Gerner op als analist bij de NOS. Als actief turnster won ze onder meer vier wereldbekerwedstrijden. Ze nam twee keer deel aan de Olympische Spelen.

We hebben het over de gevallen wethouder en partijleider Richard de Mos. Bij Pauw deed hij, voor het eerst sinds zijn verdenking van corruptie, zijn verhaal. Gelijktijdig gaf zijn collega Rachid Guernaoui een lang interview in het NRC. Hebben zij hun naam zo een beetje weten te zuiveren? Had het OM meer bij deze interviews betrokken moeten worden? Aan tafel zitten twee hoofdredacteuren, Gert Jaap Hoekman (NU.nl) en Freek Staps (ANP), en Spraakmaker Etchica Voorn. We bespreken ook de Nederlandse aanwezigheid van de pers in het Noord-Oosten van Syrië. Zouden er meer Nederlandse journalisten ter plaatse moeten zijn, gezien het feit dat het ook om Nederlandse gevangenen gaat? Hoe kijken de twee hoofdredacteuren hier tegen aan? En wat voor afwegingen moet je als hoofdredacteur maken voor je je mensen naar een oorlogsgebied stuurt? Tot slot blikken we nog even terug op de uitreiking van de Sonja Barend Award. Kefah Allush nam deze in ontvangst voor zijn gesprek in het programma ‘De Kist’ met Peter van Uhm. Vooral de waarde van een goed voorgesprek komt hierin naar voren.

‘Ik hou van je.' Dat is de belangrijkste boodschap van acteur Peter Faber aan jongeren in de gevangenis. Het zijn woorden die hij zelf als kind nooit heeft gehoord, vertelt hij aan presentator Kefah Allush in De Kist. Peter Faber groeide op in Amsterdam-Noord, in een gezin waar geweld volop aanwezig was. Van een aai over zijn bol of andere vormen van liefde kan hij zich weinig meer herinneren. ‘Het was onveilig en onvoorspelbaar.' Rond het overlijden van zijn ouders ervaart Faber dan ook weinig verdriet. Pas de laatste tijd kan hij meer begrip opbrengen voor de keuzes die zij hebben gemaakt. ‘Onlangs heb ik voor het eerst tegen ze gezegd: bedankt voor het leven dat jullie mij hebben gegeven.' Over de zin van het leven is hij duidelijk: ‘Die moet je er zelf aan geven. Het leven is hard, gemeen en onvoorspelbaar. Maar het is het mooiste wat er is.'

Vervolg van deel 1 "De Kist" Wat komt er allemaal bij kijken bij het maken van een kist.

Een podcast over de grafkist. Waar moet een kist aan voldoen en waar moet je allemaal rekening mee houden wanneer je zelf een kist gaat maken. Niet alleen interessant voor diegene die dit daadwerkelijk gaat doen maar ook als je meer wilt weten rondom de regels rond de uitvaart in Nederland.

“Ik kijk af en toe eens om en denk dan: ‘Wat een prachtig leven heb ik gehad! Ik hoop dat alles wat nog komt, net zo mooi is.” Aldus de meest bekende interieurontwerper van Nederland, Jan des Bouvrie (77), vermaard om zijn witte strakke interieurs. Nog altijd is hij verknocht aan zijn werk. Dat is ook hoe hij straks herinnerd wil worden: de man die Nederland anders heeft leren wonen. “Dat vind ik ook echt. Als je ziet hoe verschrikkelijk en somber het vroeger was.” Bang voor de dood is hij niet, vertelt hij in De Kist aan Kefah Allush. Ook niet na de constatering van prostaatkanker enkele jaren terug: “Ik ben er vooral mee bezig dat ik daar niet aan overlijd. Bij ellende in het leven heeft positiviteit me altijd gered.” Eén ding weet hij al wel. Hij hoeft later niet zo nodig in een witte kist. “Dat vind ik zo gemakkelijk. Tuurlijk ligt Jan in een witte kist! Ach, ik denk er nog niet over. Als ik maar niet in jullie kist hoef.”

Levenslessen van mijn vader die ik eindelijk snap. Soms moet je gewoon je verstand op nul zetten en iets doen. Meer horen? Klik op abonneer! Reacties zijn altijd welkom via de DM op Instagram: @thisisangelique. Dank voor het luisteren!

Toen Catherine Keyl (1946) een jaar of tien was, kwam ze er bij toeval achter dat de familie van haar joodse vader in de Tweede Wereldoorlog was vergast. Daar werd nadrukkelijk over gezwegen in het gezin en ook de jonge Catherine hield haar mond. ‘Pas nu dringt het tot me door wat een krankzinnige jeugd ik heb gehad,' zegt de presentatrice in deze aflevering van De Kist. Catherine Keyl had een ‘stormachtige relatie' met haar vader. Kort voor zijn overlijden moesten zijn benen geamputeerd worden, waardoor zijn oorlogsherinneringen naar boven kwamen. ‘Het was verschrikkelijk,' herinnert Keyl zich. Na zijn dood voelde ze zich eindelijk bevrijd van zijn invloed en sprong ze uit de band: het ontzag voor de vader had een rem op haar onafhankelijkheid gezet. Bang voor de dood is Keyl niet, maar als control freak moet ze er niet aan denken in haar laatste levensfase afhankelijk van anderen te worden. Oudere mensen krijgen in onze samenleving sowieso het idee dat ze beter kunnen oprotten, stelt ze ferm. Op momenten van depressie heeft ze daar zelf ook last van: ‘Dan denk ik, wat doe ik hier nog? Wat is de zin eigenlijk?' Als Catherine Keyl het hiernamaals mocht inrichten, zou dat eruit zien als haar ideale talkshow: grote tafels met mensen die niet alleen met elkaar moeten discussiëren, maar vooral ook naar elkaar moeten luisteren. ‘Ik maak me zorgen over het gebrek aan uitwisseling. Iedereen zit in zijn eigen bubbel en hoort alleen wat ie horen wil.'

De Kist, zondag 27 mei, 23.50 uur, NPO 2 Geef je over, het heeft geen zin je te verzetten! Dat is de belangrijkste levensles die Carry Tefsen heeft geleerd. In augustus viert de actrice – onsterfelijk geworden als Mien Dobbelsteen in Zeg ‘ns Aaa - haar tachtigste verjaardag. Van nature is Tefsen meer geneigd om vooruit te kijken dan achterom, maar nu ze een boek over haar leven schrijft, denkt ze vaker na over de dood. Tefsen vindt het moeilijk om diep te rouwen. Ze is bang dat de ellende haar te pakken zal krijgen. Gelukkig zijn er onzichtbare helpers die haar bijstaan. Die helpers zou je engelen kunnen noemen, maar voor Carry Tefsen zijn het ‘jongens' zonder naam: ‘Ik heb vaak ervaren dat ze er zijn. Ik weet dat er hulp is.'

De Kist, zondag 20 mei, 23.50 uur, NPO 2 In deze aflevering neemt Lenette van Dongen presentator Kefah Allush mee naar het kerkhofje waar ze begraven wil worden. Ze hoopt op een ‘plekkie' aan het pad, zodat ze niet zal struikelen als ze 's nachts gaat spoken. Bij wijze van spreken dan, want de cabaretière denkt niet dat ze er na haar dood nog bij zal zijn: een mens is wat haar betreft niet belangrijker dan een parkiet of een kanarie. Eind dit jaar wordt Lenette van Dongen zestig en gaat ze voor het eerst haar verjaardag vieren. Vroeger deed ze dat niet, omdat ze ‘er niet wilde zijn'. Van Dongen heeft naar eigen zeggen veel tijd verprutst met zich af te vragen hoe het allemaal moet in het leven. Bij vlagen was ze een ‘vervelende poepzak' die negatievig in de wereld stond. Tegenwoordig probeert Lenette van Dongen in alles het licht te zien. 's Ochtends zoekt ze ‘een stukje blij' op en rolt dat verder uit over de dag. Ondanks de zes sombere gedachten waarmee ze steevast wakker wordt. De mantra die haar helpt om die gedachten te verjagen: Alles is liefde.

De Kist – 13 mei 2018 - NPO 2 Lange tijd was schrijver Raymond van de Klundert, beter bekend als Kluun, de meest gevierde en verguisde weduwnaar van Nederland. Van zijn boek Komt een vrouw bij de dokter, over de ziekte en het overlijden van zijn eerste vrouw, werden wereldwijd 1,2 miljoen exemplaren verkocht. Van de Klundert beschrijft in deze bestseller hoe hij de borstkanker van zijn geliefde ontvlucht door zich in het nachtleven te storten, totdat de liefde in het aangezicht van de dood overwint. In deze aflevering van De Kist vertelt Raymond van de Klundert over zijn oom van moederskant, die een jaar of twintig geleden zelfmoord pleegde. Deze oom, een populaire kroegloper die in iedere bar met open armen werd binnengehaald, was voor de jonge Raymond iemand om tegen op te kijken. Veel meer dan zijn brave vader die in een sigarenfabriek werkte. Naderhand bleek de spannende oom gebukt te gaan onder een traumatische jeugd, met depressies als gevolg. Zelf is Raymond van de Klundert niet meer bang voor het einde sinds hij zijn vrouw met een gelukzalige glimlach de dood in zag gaan. De schrijver heeft geen idee wat er daarna komt: ‘Het is natuurlijk leuker om als ziel terug te kijken dan te eindigen in een gat in de grond. Ik sluit niet uit dat er meer is dan wij denken.'

n het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Ad Visser. ‘Dwarstrogalleshinne.' Ofwel: dwars door alles heen. Die leus schrijft oud-toppoppresentator en singer-songwriter Ad Visser op, in de eerste aflevering van het nieuwe EO-seizoen van De Kist. Het absurde verhaal over de dood van zijn kleurrijke moeders was opvallend. De weg naar het einde gaat volgens Visser namelijk met lijden gepaard. Hij maakte dat van dichtbij mee toen zijn kleurrijke, creatieve moeder op sterven lag. Ze was de macht over de taal verloren. Het enige dat ze nog kon uitbrengen was: “motorboot”. Daarna was ze dood: “Dat vond ik zo mooi, er waren namelijk geen losse eindjes meer, alles was al doorgesproken” zegt Visser. “Volledige mysterieus, absurd, bizar, onbekend, geweldig” vertelt hij aan presentator Kefah Allush. Het slotwoord van zijn moeder raakt in alle absurditeit aan het mysterie van het leven. Omdat we nooit een stap dichter bij dat mysterie zullen komen, is de dood een avontuur met onbekende uitkomst. Ad Visser: ‘Het enige wat je kunt zeggen is dat de geest verstuift. Stof gaat over in andere stof. En dat gaat overal doorheen.' Dwarstrogalleshinne! Het tv-programma. De Kist is in de rest van de maand mei te zien. Andere gasten zijn Raymond van de Klundert (Kluun), Lenette van Dongen en Carry Tefsen. Foto: (c) Ineke Oostveen

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Berget Lewis. Ze is al in de hemel geweest, maar nog springlevend. Zangeres Berget Lewis is geboren met een gesloten fontanel en was de eerste acht jaar van haar leven voortdurend in het ziekenhuis. Tijdens een operatie had ze een spirituele ervaring waarbij ze naar eigen zeggen naar de hemel ging en Jezus ontmoette. Maar het was nog niet haar tijd. De dood trof Berget het meest toen ze haar broer verloor aan darmkanker. Het moment van zijn overlijden mistte ze door een optreden en dat nam ze zichzelf nog lang kwalijk. Haar eigen begrafenis moet een groot feest worden, vertelt ze aan presentator Kefah Allush, want dát er een hemel bestaat is voor Berget een feit.

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Fajah Lourens. “De dood is het begin van het echte leven,” zegt actrice en fitnessgoeroe Fajah Lourens in deze aflevering van De Kist. Lourens gelooft in reïncarnatie en gaat ervan uit dat we in dit leven de fouten uit een vorig bestaan kunnen herstellen. De dood houdt haar erg bezig, ook omdat zij zelf al veel dierbaren verloren heeft. Haar vader overleed aan kanker toen zij eenentwintig was en net moeder van haar eerste kind. Hoewel hij nooit voor zijn dochter gezorgd had, zorgde zij wel voor hem in zijn laatste maanden. Anderhalf jaar geleden raakte Fajah Lourens van zeer nabij betrokken bij een familiedrama. Haar neefje Elfin – het kindje van haar zus Shanti - werd door zijn eigen vader uit het raam gegooid, waarna deze er zelf achteraan sprong. De boosheid die ze toen voelde, is nog altijd onuitsprekelijk. Sindsdien is Lourens op haar hoede en gaat geen nieuwe vriendschappen aan. Toch vindt ze het leven de moeite meer dan waard. Vanwege de liefde. En omdat je als mens sterker en beter kunt worden.

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Olga Zuiderhoek. “Willem is dood.” Die woorden kreeg actrice Olga Zuiderhoek (1947) aanvankelijk niet over haar lippen. En al helemaal niet zonder te huilen. Het overlijden van haar levenspartner Willem Breuker, componist en saxofonist, voelde dan ook als een amputatie. Ruim zeven jaar na dato heeft Zuiderhoek naar eigen zeggen nog altijd een beetje verkering met Willem: “Hij komt alleen vanavond niet meer thuis.” Volgens Olga Zuiderhoek is het een goede zaak dat er meer openheid rondom de dood is ontstaan. Daardoor is er minder eenzaamheid. Toen haar eigen moeder op jonge leeftijd aan kanker overleed, werd daar nog niet hardop over gesproken. Hoewel Zuiderhoek denkt dat er na de dood niets is, praatte ze toch een tijdlang tegen haar overleden moeder aan. De echte rouw om haar dood heeft ze jarenlang uitgesteld: “Ik moest altijd huilen als ik een sirene hoorde.”

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Erik Dijkstra. Ex-Jakhals en presentator Erik Dijkstra stond nooit stil bij de dood. Als iemand een dierbare verloor, kon hij zich niet goed voorstellen hoe erg dat is. Dat veranderde toen zijn vader, die heel belangrijk voor hem was, na een kort maar hevig ziekbed overleed. Drie maanden later werd Dijkstra's tweede kind geboren: een jongetje dat Theo werd genoemd, naar de opa die hij nooit zou kennen. Het kostte Erik Dijkstra moeite om blij te zijn met de geboorte van zijn kind. Iedere keer als hij de naam van zijn zoontje uitsprak, werd hij aan zijn overleden vader herinnerd. Hij noemde het kind liever ‘ventje'. Na een jaar begon het verdriet te slijten en nam het gevoel tekort te schieten beetje bij beetje af. Intussen is Dijkstra weer helemaal terug in het land der levenden: “Ik probeer te genieten van het moment. Maar ik ben wel tien jaar ouder geworden.”

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Henk Westbroek. “Hier ligt Henk, een godsgeschenk.” Dat is de tekst op de grafsteen die door omstandigheden in de achtertuin van zanger en liedjesschrijver Henk Westbroek is beland. Westbroek is de vijfenzestig gepasseerd, maar kijkt niet bepaald uit naar het einde. Sterker nog, ouder worden vindt hij helemaal niks: een mens wordt trager, strammer en lelijker en daar komt nog bij dat ouderdom in onze maatschappij niet gewaardeerd wordt. De dood is geen vreemde voor Henk Westbroek. Zijn eerste dode diende zich aan toen hij als vijfjarig jongetje een naakte vrouw in het water zag drijven. Naderhand begroef hij zijn beide moeders – de vrouw die hem grootbracht, bleek naderhand een tante te zijn – plus een broer en een zus. Zelf kwam hij dicht bij de dood in de periode waarin hij aan een hardnekkige vorm van tuberculose leed. Westbroek lag twee jaar op bed maar kwam er weer bovenop. Zijn conclusie: “Ik kan het niemand aanbevelen om dood te gaan.”

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij televisieproducent Harry de Winter. Hij is vernoemd naar de verloofde van zijn moeder, een joodse jongeman die omkwam in een concentratiekamp. Zijn foto stond op haar nachtkastje. Ook vader De Winter verloor in de Tweede Wereldoorlog een geliefde: zijn eerste vrouw kwam hoogzwanger in Auschwitz terecht om nooit meer terug te keren. Haar portret stond op het nachtkastje aan zijn kant van het bed. Ondanks de verwoestende invloed van de Holocaust op hun leven, slaagden de ouders van Harry de Winter erin om een vrolijk en opgeruimd gezin te stichten. Zijn vader maakte liever grappen over de oorlog dan de gruwelen van de kampen te benoemen. Zo bleef de dood op afstand. Harry de Winter, deel van de naoorlogse generatie, heeft zelf ook moeite om vrijuit over het joodse verleden te spreken: “Er is een bepaalde mate van ellende die je aankunt. Als je daar overheen gaat, flip je.”

Ben is Batman, Maxim is Robin en het olijke gameduo krijgt dit keer het gezelschap van The 50 Foot Reviewer. In het echte leven beter bekend als Ronald Meeus, de ervaren rot binnen de gamejournalistiek, nog ouder dan de Vectrex en de Commodore 64 samen!

In het EO-programma ‘De Kist' ontmoet Kefah Allush bekende Nederlanders en gaat met hen in gesprek over het leven en de dood. In deze aflevering ontmoet hij Nicole Buch. Televisieproducent Nicole Buch raakt niet van haar stuk bij het zien van een doodskist. Na het overlijden van haar levenspartner Menno Buch was er niet eens een kist. Nicoles grote liefde had ervoor gekozen zijn lichaam na te laten aan de wetenschap. Daardoor was er geen begrafenis, maar werd het leven gevierd op een Feest voor de Buch. Voor Nicole Buch is de dood een goede bekende die al heel lang met haar meewandelt. Ze verloor veel vrienden, maar de dood van degene van wie ze het meest gehouden heeft, is het ergste wat haar overkomen is. De laatste weken van Menno's leven lag ze samen met hem op bed. 'Het verdriet slijt niet', vertelt Nicole Buch, 'maar je kunt het omarmen en toch intens van het leven genieten. Want als je de dood accepteert, kun je tussen je oren verder, zij het op een andere manier.'