Podcasts about mozes

Kunnen we in de drukte van ons dagelijks leven bewust wegkijken van de nood om ons heen? Mozes vond in de woestijn tijdelijke rust, maar kwam tot een keerpunt bij een brandende struik. Herken je dit vluchtgedrag? Hoe schud je jezelf wakker? Ontdek het met ons.

De wet van de Genade ipv de wet van Mozes, nee als verdieping

Voor Vera blijft het een wonder dat de hele wereld soms bestuurd lijkt te worden vanaf een stoffige zolderkamer. Pubers krijgen vanaf hun boiler-room les van salestijgers, en deze macho-poezen voeren op hun beurt vanaf hun opberg-penthouse eenzame gesprekken met een camera en een microfoon. Spindoctoren tikken maatschappij-marketingplannen vanuit hun wolkenkrabbersuite. Plannen die vervolgens de wereld tegen elkaar op en op zijn kop zetten, waardoor mensen uiteindelijk niets anders willen dan terugkeren naar hun veilige zolderkamer. Oorzaak? Niet per se de boodschap, maar het middel. Marketing is key, toch? Het lijkt wel alsof Mozes ooit heeft gezegd: Als het algoritme niet naar je materiaal komt, dan moet het materiaal maar naar het algoritme gaan. Dus: dumbing down, terug naar de eerste versnelling en de samenleving behandelen als één grote marketingstunt. Maar zo gemakkelijk komen ze er niet vanaf als het aan ons ligt! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het oude is voorbijgegaan. Zie, alles wordt nieuw. Een nieuwe generatie is in het laatste jaar van de woestijnreis te Kadesh gekomen. Daar sterft de profetes Mirjam. Daar horen Mozes en Aäron dat ze het land Kanaän niet inmogen. Daar vallen er velen door de vurige slangen. En weer moeten ze omlopen. Alles wordt nieuw? Het lijkt er eerder op dat alles tegen zit, dat alles in de dood eindigt. Wat heerlijk is dan het ritueel - de choekat van het reinigingswater tot ontzondiging. Daar begint de parasja Choekat mee en in het licht van het voorschrift voor ontzodiging moeten we deze hele parasja lezen. Want rein en onrein staat altijd in verband met het leven en de dood. Wie in aanraking komt met de dood - en wie komt dat niet? - die wordt onrein. In dit Leerhuis zien we hoe de as van de jonge koe, de rode vaars, de Israëliet ontzondig en we zien hoe het verlossende en plaatsvervangende werk van de Messias heerlijk naar voren komt in deze choekat. Num. 19:1 – 22:1 , Richt.11:1–33Support the show

Heb jij ook weleens gedacht: Had ik maar geluisterd? Ontdek in deze aflevering de waarschuwingen en beloften van Deuteronomium 28:58-69. Mozes spreekt over gehoorzaamheid aan God en de verstrekkende gevolgen als die gehoorzaamheid ontbreekt. Welke lessen kunnen wij hieruit trekken?

Waarom vinden we het toch vaak zo moeilijk om het goede te doen? In deze aflevering duiken we in Deuteronomium 28:30-48 en ontdekken we de huiveringwekkende consequenties van ongehoorzaamheid aan Gods geboden. Sta stil bij de lessen die Mozes ons doorgeeft. Wat kunnen wij hiervan leren om zinloos zwoegen te voorkomen?

KorachDe lezingen van parshat Korach zijn Numeri 16:1 – 18:32 en 1 Samuël 11:14 – 12:22. Vandaag focussen we in het bijzonder op Numeri 17:9-15 (16:44-50). In dit gedeelte is God zo boos op de Israëlieten dat Hij hen allemaal om wil brengen door een plaag. Op bevel van Mozes neemt Aäron snel een vuurschaal met reukwerk en bewerkt daarmee verzoening midden in het kamp. De plaag wordt gestopt en Aäron staat tussen de levenden en de doden in. Wat heeft dit te maken met voorbede, aanbidding en Woord verkondiging? Kunnen wij ook nog (geestelijke) plagen stoppen vandaag de dag? En hoe dan…?!Support the show

Wat motiveert jou het meest om het goede te doen: nare consequenties of een beloning? Ontdek de diepgaande boodschappen in Deuteronomium 28:15-29, waar Mozes de pijnlijke waarschuwingen schetst voor ongehoorzaamheid. Laat je raken door de ernst van trouw aan God en de kracht van gehoorzaamheid.

Mozes spreekt inspirerende woorden van zegen en beloning uit over het volk Israël, wanneer zij gehoorzaam zijn aan Gods wetten. Met zijn krachtige boodschap moedigt hij de mensen aan om trouw te blijven. Voor wie heb jij veel respect? En waarom?

Dag 286 De melancholische Mozes by TWR

In de Bijbel lezen we keer op keer dat God ons bij naam kent, en er zijn talloze verhalen waarin God mensen bij hun naam noemt. Er zijn echter 7 verhalen waarin God iemands naam 'twee keer' roept. In deze serie kijken we naar deze verschillende verhalen, en nemen we je mee in het verhaal, en het leven van de persoon die God bij naam noemt. We schetsen de achtergrond en context, gaan net even een laagje dieper in het verhaal dan ‘de kinderbijbel-versie', en nodigen je om uit om jezelf te vinden in deze verhalen, en te reageren op God die ook jou bij naam roept! 22-06-2025, Marcel van Noort

We lezen: Numeri 13:1-15:41, Galaten 2:3 en de Haftarah Jozua 2:1-24Verspieders verkennen een land , een stad en haar inwoners om na te speuren hoe de stad is te veroveren en het land is in te nemen. Verkennen in het Hebreeuws is – רָגַל ragal doorwandelen, doorzoeken, indrukken opdoen.Het zelfstandig naamwoord is רֶגֶל regel – voet(-zoo), voetstap. Zoals in Jozua 1:3 Elke plaats die uw voetzool betreden zal, geef Ik u.De HEERE Zelf ging in de woestijn drie dagreizen vooruit om de volgende pleisterplaats voor Zijn volk na te speuren –  תּוּר tuwr – Numeri 10:33.In de parashat zendt Mozes op het bevel van de Heilige Israëls 12 verspieders uit met eenzelfde opdracht: “Mozes dan zond hen uit om het land Kanaän te verspieden en zei tot hen: Trekt hier het Zuiderland in en trekt op naar het bergland – עָלָה `alah –, en ziet, hoe het land is, Numeri 13:17. Van dit werkwoord zijn afgeleid Alija la Regel “opgaan naar de voet –  dat is de stad van David en het Heiligdom” en Olim – degenen die opgaan.Je zet je voet op het land (en op de nek van je vijanden) als teken dat je het erfelijk in bezit neemt. Dat gaat niet zonder slag of stoot, maar de HEERE gaat hen met Zijn legerscharen voor in de strijd. Het land is goed naar het oordeel van alle 12 verspieders. De reuzen, Enakieten zijn groot, voor 10 verspieders te groot, omdat zij de HEERE niet volkomen volgen in Zijn voetstappen. Wanneer je hart verdeeld is ben je geen betrouwbaar verkenner en getuige. Je opdracht was om de weg te vinden die de HEERE al gegeven had tot de overwinning.Want de schrik voor Hem lag op alle volken rondom, zoals Rachab tegen de verspieders in Jericho getuigde. En de Enakieten  waren al eerder verslagen in de omringende landen. Deut.2: 20-22 De Ammonieten noemden de Enakieten, Zamzummieten, een groot en talrijk volk, lang als de Enakieten, maar de HERE had hen verdreven en verdelgd, zodat genen hun gebied in bezit genomen en zich in hun plaats gevestigd hadden; evenals Hij voor de zonen van Esau gedaan had, die in Seïr wonen: vóór wie Hij de Chorieten verdreven en verdelgd had, zodat genen hun gebied in bezit genomen hadden en daar in hun plaats wonen tot op de huidige dag. We zullen reuzen op de weg van de HEER tegen komen, maar in de Naam van de HEERE, treden we hen tegemoet.Support the show

De Bijbel staat vol met verhalen over mensen die een nieuw begin hebben meegemaakt. Mozes werd een leider nadat hij 40 jaar schaapherder was geweest. Paulus had een hekel aan Christus totdat God hem vernieuwde en hem tot één van de geweldigste apostelen aller tijden maakte. Wanneer we Jezus als Redder ontvangen is dat het ultieme nieuwe begin. We worden een nieuwe schepping met de mogelijkheid om een nieuwe manier van leven te ontdekken. Maar de eerste stap om dat nieuwe leven te ervaren is te geloven dat het voor jou beschikbaar is. Efeziërs 4:23 zegt dat we voortdurend vernieuwd moeten worden in ons denken en gedrag. Het is makkelijk om over geweldige mensen in de Bijbel te lezen en te denken dat je in niets op hen lijkt, maar als je dat gaat denken, moet je meteen je denken aanpassen. Kies ervoor om volgens Gods Woord te denken, niet hoe je je voelt. Ontvang Zijn liefde en ervaar een nieuw begin. Het leven zal zoveel mooier worden als je leeft met een houding die zegt: ”God is mij volledig van binnenuit aan het veranderen. Hij geeft mij een nieuw begin en er liggen geweldige dingen voor mij in het verschiet.”

Sta stil bij het moment dat de Israëlieten de Jordaan oversteken naar het beloofde land. Mozes geeft hen de opdracht om grote stenen op te richten en wetten vast te leggen, een krachtig symbool voor een nieuw begin met God. Heb jij ooit een nieuw begin gemaakt met God en (hoe) heb je dit zichtbaar of tastbaar gemaakt?

Waar ligt de grens tussen geld verdienen en geld als afgod? In deze aflevering duiken we in de praktische en spirituele lessen van Deuteronomium 23:16-26. Ontdek hoe Mozes ons aanspoort zorgvuldig om te gaan met financiën en welke gevaren schuilen in de dienst aan Mammon.

De laatste week De laatste week breekt aan. Deze begint met een maaltijd bij Lazarus thuis. Zijn zus Maria giet kostbare olie over Jezus, waarmee ze Hem in feite voorbereid op Zijn dood. Daarna is er de zondagse intocht waarbij Jezus als Messias wordt verwelkomd in Jeruzalem. Hoewel Jezus weet dat Hij vrijdags zal sterven, investeert Hij bijna al Zijn beschikbare tijd in onderwijs aan Zijn leerlingen. Ze houden een maaltijd en geen van de leerlingen wast de voeten van een ander. Dat is immers het werk van een slaaf of een dienaar. Toch kiest hun Leider, Jezus, ervoor om wél de voeten van de anderen te wassen. Deze ene daad laat zien hoe God werkelijk is. Liefdevol en dienend. ‘En zo', zegt Jezus, ‘moeten ook jullie elkaar liefhebben en dienen'. Er volgt meer onderwijs. Eén van de bekendste verhalen is dat wij geënt moeten zijn in God zoals een wijnrank vastzit aan de wijnstok. God is de Bron van ons leven. Maar net als wijnranken moeten wij worden gesnoeid. Niet omdat God ons pijn wil doen, maar omdat we zo meer vrucht zullen dragen: we kunnen zo nuttiger zijn voor Hem. Jezus vertelt ook dat Hij weggaat. Dit maakt Zijn leerlingen verdrietig, maar Jezus zegt dat het nodig is. Alleen zo kan de heilige Geest in ons komen wonen. Als God in de vorm van de heilige Geest in ons leeft, is Jezus altijd bij ons. Nergens in de Bijbel wordt de term ‘Drie-eenheid' gebruikt om God, Jezus en de heilige Geest aan te duiden. Maar het idee dat er één God is in drie verschijningsvormen wordt hier wel beschreven door Johannes. God de Vader, Jezus de Zoon en de heilige Geest zijn ieder apart actief, en toch zijn ze één. Wat is dan de rol van de heilige Geest? Jezus zegt dat Hij ons zal overtuigen van de waarheid. Hij zal ons ook de kracht geven om Zijn missie te voltooien in de wereld. Hoewel Jezus het offer brengt dat nodig is om de zonde te verslaan, is het aan de volgelingen van Jezus om dit goede nieuws te vertellen op deze wereld. Hij waarschuwt wel dat er tegenstand en vervolging komt, maar voorspelt eveneens de overwinning voor wie volhoudt. Hij bidt een prachtig gebed voor Zijn leerlingen en alle volgelingen die nog zouden komen. ‘Ik ben het' Jezus gaat met zijn leerlingen naar de Olijfgaard en dan komen soldaten eraan lopen, geleid door de verrader Judas. ‘Wie zoeken jullie?', vraagt Jezus. ‘Jezus uit Nazaret', antwoorden ze. ‘Ik ben het', zegt Jezus. De soldaten deinzen achteruit en vallen zelfs op de grond. ‘Ik ben.' Dat zei God tegen Mozes toen Mozes Hem om Zijn naam vroeg. In Johannes zegt Jezus zeven keer iets over wie Hij is met de woorden: ‘Ik ben …'. Ik ben het Brood van het leven. Ik ben het Licht van de wereld. Ik ben de Deur voor de schapen. Ik ben de Opstanding en het Leven. Ik ben de goede Herder. Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Ik ben de ware Wijnstok. Iedere stelling zegt iets over Jezus' identiteit. En hier openbaart Jezus opnieuw wie Hij is. ‘Ik ben het.' Ofwel: ‘Ik ben God.' Hadden de vijandelijke soldaten door dat Hij dit bedoelde? Ze waren in ieder geval diep onder de indruk en lijken besluiteloos. Petrus is dat niet. Hij pakt zijn zwaard en slaat een oor af van de slaaf van de hogepriester. (Lucas vermeldt dat Jezus de oor van de slaaf genas.) Jezus wijst Petrus terecht. ‘Zou ik de beker die de Vader Mij gegeven heeft niet leegdrinken?' - Johannes 18:11 Jezus gaat Zijn dood tegemoet, maar niet omdat Hij in de val is gelopen. Hij legt Zijn leven vrijwillig af. Het past allemaal in Gods reddingsplan. De leerlingen maken zich echter uit de voeten. De soldaten voeren Jezus mee naar de Joodse raad en uiteindelijk leiden de Joden Hem naar de Romeinse gouverneur Pilatus. Jezus wordt ervan beschuldigd dat Hij claimt een koning te zijn. Als Pilatus Hem daarnaar vraagt, antwoordt Hij: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze wereld'. Impliciet geeft Jezus dus toe dat Hij wel degelijk koning is. En iedere Jood die zich koning noemt, is een bedreiging voor de Romeinse keizer. Pilatus is duidelijk ongemakkelijk. Eigenlijk ziet hij niet zoveel gevaar in Jezus. Met een list probeert hij de Joden af te schepen. Hij laat een Joodse moordenaar komen en vraagt het volk wie hij vrij moet laten. De moordenaar Barabbas of Jezus? Opgehitst door hun leiders kiest het volk voor Barabbas. Barabbas was schuldig, Jezus onschuldig. Toch is het Jezus die sterft en niet de moordenaar. Hij draagt de straf die Barabbas verdient. Het is volbracht Jezus wordt gemarteld en gekruisigd, het ultieme bewijs dat in Gods Koninkrijk alles anders is dan hier op aarde. De enige ware Koning, de God die mens werd, de Mens die niet had gezondigd, juist Hij sterft. Hij draagt zo de straf voor ons. En op een bijzonder moment: op dat tijdstip slachten de Joden namelijk het lam voor het pesachmaal. Nu denk je misschien, maar Jezus had de avond daarvoor toch al de maaltijd gevierd waarmee de uittocht uit Egypte werd herdacht? Dat klopt. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat voor sommige Joden een dag begon bij de zonsopkomst. Dit was bijvoorbeeld zo in Galilea, waar Jezus vandaan kwam. Maar voor Joden in Jeruzalem begon een nieuwe dag bij zonsondergang. Daardoor wordt in de tijd van Jezus het pesachfeest dus niet in het hele land op hetzelfde moment gevierd. Jezus at zelf van het pesachmaal volgens de Galilese tijdsrekening, terwijl Hij stierf tijdens het slachten van het lam door de Joden die in Jeruzalem wonen. Vlak voor Jezus de laatste adem uitblaast, verzucht Hij: ‘Het is volbracht'. Dit zijn misschien wel de mooiste woorden die ooit zijn gesproken in de geschiedenis van de mensheid. HET IS VOLBRACHT! Jezus heeft het offer gebracht dat nodig was om de dood te verslaan. Wie in Jezus gelooft, ontvangt vergeving van zonden. Hij of zij hoort bij God. Jezus wordt in een graftombe gelegd door een rijke man die Josef heet én door Nikodemus. Het lijkt erop dat beiden in het geheim volgeling van Jezus waren geworden. Het graf is leeg ‘s Zondags gaat Maria uit Magdala naar het graf (volgens de andere evangeliën met andere vrouwen) en ontdekt dat Jezus weg is. Petrus en Johannes rennen naar het graf. Ze ontdekken dat het linnen keurig is opgevouwen, maar er is geen lichaam. De twee mannen geloven dat er een wonder is gebeurd en gaan terug naar het huis waar ze verblijven. Maria blijft staan bij het graf en dan ziet ze plotseling twee engelen. ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald!', zegt ze. ‘En ik weet niet waar ze Hem hebben heengebracht.' Achter haar verschijnt Jezus, maar ze kijkt niet goed naar Hem. Dan noemt Hij haar naam. ‘Maria!' Ze draait zich met een ruk om. ‘Rabboeni!' Meester! Jezus draagt haar op de leerlingen te vertellen dat Hij weer leeft. En niet veel later verschijnt Hij ook aan hen. Alleen Tomas is er niet bij en hij gelooft niet dat Jezus uit de dood is opgestaan. Een week later komt Jezus opnieuw uit het niets op bezoek. ‘Leg je vingers hier, kijk naar Mijn handen en leg je hand in Mijn zij', zegt Jezus. ‘Wees niet langer ongelovig, maar geloof.' Tomas antwoordt: ‘Mijn Heer, Mijn God!' En Jezus zegt: ‘Omdat je Me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien, maar toch geloven.' Die laatste woorden zijn bedoeld voor ons. Wij hebben Jezus niet gezien een week na Zijn opstanding. Gelukkig zijn wij als we toch geloven. Een ontroerend slot Maar Johannes heeft nog een ontroerend slot voor ons in petto. De leerlingen hebben hun oude beroep opgepakt en zijn weer gaan vissen. Jezus had hen geroepen met de woorden ‘Ik maak vissers van mensen van jullie', maar hier vissen ze op de dieren die in het water leven. Het zit echter niet mee. De netten blijven leeg. Een man roept vanaf de kant van het water dat ze het net aan de andere kant moeten uitgooien. Ze doen wat de man zegt en plotseling zit het net volledig vol met vis. Pas dan herkennen ze dat het hier om Jezus gaat en Petrus springt over boord om naar Hem toe te lopen. Johannes vertelt ons met dit verhaal dat we veel meer vis zullen vangen als we gehoorzaam zijn. Hij bedoelt dat we veel meer zullen bereiken en dat veel mensen tot geloof zullen komen als we Jezus' aanwijzingen opvolgen. Jezus maakt een vuurtje, braadt vis en eet zelf ook, opnieuw een bewijs dat Hij geen geest is maar weer echt leeft. Dan neemt Hij Petrus apart. Petrus kampt nog met een diep schuldgevoel. Driemaal heeft hij Jezus publiekelijk verraden. Nu vraagt Jezus driemaal of Petrus van Hem houdt. Driemaal antwoordt Petrus bevestigend. Jezus geeft hem de opdracht om een leider te worden van Jezus' volgelingen, die later christenen genoemd worden. Hij moet hen leiden zoals een herder zijn schapen leidt. Tegelijk maakt Hij Petrus duidelijk dat hij op een dag ter dood zal worden gebracht. Dan vraagt Petrus wat er met Johannes zal gebeuren. Jezus antwoordt dat hem dat niets aangaat. De schrijver van dit evangelie laat weten dat zijn taak was om zijn hele leven te getuigen van wie Jezus was. Johannes is vervolgd, gemarteld en uiteindelijk verbannen naar het eiland Patmos, maar voor zover bekend is hij de enige leerling die geen gewelddadige dood is gestorven. Tot het einde van zijn lange leven heeft hij over Jezus verteld. Dit boek, vol met herinneringen aan Jezus, Zijn onderwijs en Zijn daden, is daar het bewijs van.

Wij zijn dag 51 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 39-40, Leviticus 27 en psalm 83. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Door Dirk de Bree

Wij zijn dag 50 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 37-38, Leviticus 26 en psalm 82. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 49 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 35-36, Leviticus 25 en psalm 81. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 48 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 33-34, Leviticus 24 en psalm 80. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 47 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 32, Leviticus 23 en psalm 79. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 46 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 30-31, Leviticus 22 en psalm 115. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 45 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 29, Leviticus 21 en psalm 199, 121-176. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 44 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 27-28, Leviticus 20 en psalm 199, 57-120. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Lucas gaat verder met Jezus' veertig dagen in de woestijn en de pogingen van de duivel om Hem te verleiden. Die mislukken jammerlijk en Jezus trekt langs dorpen en steden om te preken in synagogen (zeg maar: de Joodse kerk). Overal wordt Hij geprezen. Overal, behalve in de woonplaats van Zijn ouders. Ook hier staat Hij op om te vertellen dat de woorden van Jesaja in vervulling gaan: ‘De Geest van de Heer rust op Mij, want Hij heeft Mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft Hij Mij gezonden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden het herstel van hun zicht, om onderdrukten hun vrijheid te geven, om een genadejaar van de Heer uit te roepen.' - Lucas 4:18-19 De aanwezigen kennen Jezus echter nog uit Zijn jeugd. Toen was Hij gewoon één van hen. Waarom dan nu zo verheven doen? En wat waarschijnlijk ook meespeelde: ze weten waarschijnlijk dat Maria al zwanger was vóór haar huwelijk. Hoe kan de zoon van Jozef dan zich nu vergelijken met de Verlosser die moet komen? Jezus confronteert hen met hun ongeloof en de menigte wordt kwaad. Ze drijven hem naar de rand van de stad om Hem van de berg af te duwen. Dan gebeurt er een wonder. Ze kunnen niet verder en Jezus loopt gewoon tussen hen door weg. Jezus ging naar Kafarnaüm, de stad waar Hij woonde en ging door met Zijn onderwijs. Goed nieuws voor de armen Zijn boodschap was waarschijnlijk telkens dezelfde, de woorden uit Jesaja. Lucas presenteert Jezus als de Messias, maar meer dan de andere schrijvers van de evangeliën heeft Lucas oog voor de onderkant van de samenleving. Voortdurend laat hij zien dat Jezus is gekomen om het goede nieuws te brengen aan de armen. En met armen bedoelt hij niet alleen mensen die weinig of geen geld hebben. Hij bedoelt ook mensen die lichamelijke of geestelijke beperkingen hebben, weduwen, weeskinderen, buitenlanders en andere mensen op wie wordt neergekeken vanwege hun afkomst. Lucas laat ons Jezus aan het werk zien. Hij bevrijdt een man van een demon, laat de koorts verdwijnen van Petrus' schoonmoeder, geneest iemand met een huidziekte, laat een verlamde man weer lopen en verwelkomt een corrupte belastingambtenaar als volgeling. Die belastingambtenaar is natuurlijk Levi, ofwel Matteüs. Hij is niet de enige zondaar die door Jezus wordt vergeven. Hetzelfde gebeurt met een prostituée. Het volk van Israël ervaart het onderwijs en de bediening van Jezus als een bevrijding. Vandaar dat het aantal volgelingen rap toeneemt. Daarom kiest Jezus twaalf leerlingen uit die Zijn intieme vrienden worden. Via deze mannen moet het goede nieuws na Zijn dood worden verspreid, maar één van hen, Judas Iskariot, zal Jezus uiteindelijk verraden. Hij wordt dan ook later door de leerlingen vervangen zodat ze weer een groep van twaalf vormen. Dat getal is niet onbelangrijk. Israël bestond oorspronkelijk uit twaalf stammen. Een radicale boodschap Jezus, de twaalf leerlingen en een grote groep andere volgelingen dalen een berg af en in de vallei begint Jezus te preken. Zijn boodschap is grotendeels hetzelfde als de Bergrede die we in Matteüs zagen. Misschien was het dezelfde toespraak en zat Jezus op de berg, terwijl zijn publiek iets lager zat, of misschien herhaalde Jezus Zijn preken wel eens. Dat is eigenlijk niet zo belangrijk. Het gaat om de boodschap en die is radicaal. Jezus spreekt over het Koninkrijk van God, maar zoals we al eerder zagen: dit is een koninkrijk waar alles net even anders gaat. De rijken houden hun geld niet voor zichzelf, maar delen het met de armen. Leiders dienen hun volgers. Word je iets aangedaan, dan neem je geen wraak maar vergeef je. Je zoekt naar vrede en gerechtigheid en wijst hypocrisie af. Door alles wat Jezus tot nu gedaan heeft, neemt de tegenstand toe. De religieuze leiders hebben juist veel voordeel van hoe de situatie nu is. Zij zijn de belangrijke mensen. Zij vervullen de wet van God. Aan de buitenkant dan. Dus worden zij door de woorden van Jezus te kijk gezet. Bovendien kunnen zij niet de wonderen doen die Jezus doet. Ze verachten Hem omdat Hij omgaat met ‘slechte mensen' en verwijten Hem een dronkaard te zijn. Het ergste is nog dat ze Gods plan verwerpen. Duizenden mensen krijgen te eten Jezus trekt van dorp tot dorp en van stad tot stad om onderwijs te geven en genezingen te doen. Toch besteedt Hij de meeste tijd aan zijn twaalf leerlingen. Hij geeft hen extra uitleg en deelt dingen die Hij niet aan andere mensen vertelt. Uiteindelijk stuurt hij de twaalf twee aan twee uit om zelf te gaan evangeliseren en zelf te bidden voor genezingen. Het is een soort training voor ze en het gaat geweldig goed. De twaalf komen vol vreugde terug en Jezus neemt de tijd om met hen te praten. Maar het volk komt achter hun verblijfplaats en zoekt hen op. Jezus is vriendelijk, geneest mensen en vertelt over Gods koninkrijk. Aan het eind van de dag doet Hij een ander wonder. Met slechts vijf broden en twee vissen geeft Hij duizenden mensen te eten. Lucas beschrijft vervolgens een verhaal dat we ook al in Matteüs en Marcus zagen: Jezus gaat de berg op met drie leerlingen en verandert voor hun ogen. Zijn kleding wordt stralend wit, Hij praat met de profeten Mozes en Elia over zijn ‘levenseinde'. Het Griekse woord dat Lucas hier gebruikt, is ‘exodus'. Hij gebruikt dus een duidelijke verwijzing naar de bevrijding van Israël uit Egypte. Op dezelfde manier zal Jezus zorgen voor bevrijding van de slavernij van de zonde. Dit kan maar op één manier, zoals we verderop in Lucas ontdekken. Even daarvoor had Jezus al proberen uit te leggen aan Zijn vrienden dat de Messias moest lijden en sterven. Nadat ze de berg zijn afgedaald, doet Hij dit nogmaals, maar de mensen begrijpen Hem niet. Ondanks al dit onbegrip richt Jezus Zijn vizier nu volledig op het voltooien van Zijn missie. Lucas 9 vers 51 zegt: ‘Toen de tijd naderde dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen, ging Hij vastberaden op weg naar Jeruzalem.' Dit is een duidelijk keerpunt in het verhaal. Jezus is vanaf nu op weg naar de stad waar Hij zal worden gedood. Drie mannen komen één voor één naar Hem toe. Ze willen Hem volgen, maar omdat hun hart niet volledig bij Jezus is, stuurt Hij hen weg. Ditmaal kiest Hij 72 leerlingen uit, die Hij op pad stuurt. Zij moeten voor Hem uit gaan, naar alle steden en dorpen die Hij aan wil doen op weg naar Jeruzalem. Ze vertellen over het Koninkrijk van God, genezen mensen van ziekten en bevrijden van demonen. Dit allemaal in Jezus' naam. Vol vreugde keren ze bij Jezus terug. Jezus antwoordt: ‘Wees niet blij dat de geesten zich aan jullie onderwerpen. Wees blij dat jullie bij God horen.' Op reis met Jezus Het is mooi zoals Lucas Jezus' reis naar Jeruzalem beschrijft. Het is bijna alsof we met Hem meetrekken. We ontmoeten interessante mensen, we leren dingen over het koninkrijk van God, over hoe we het Onze Vader kunnen bidden, over hoe God voor ons zorgt, over hemel en hel, over geld en bezittingen. Jezus laat in woord en daad zien hoe we ons moeten afkeren van aardse bezittingen en hoe we juist voor buitenstaanders moeten zorgen: de armen, de vreemdelingen, de zieken, ja, zelfs de belastingambtenaren! Jezus is gekomen voor hen die hulp nodig hebben. Hij vergelijkt zichzelf met een Herder die 99 schapen achterlaat om het ene verloren schaap te zoeken. En in één van de krachtigste verhalen uit de Bijbel, schildert Jezus een beeld van God van een liefdevolle vader die zijn zondige zoon weer in genade aanneemt, zelfs nadat de zoon hem praktisch heeft doodverklaard. Maar hij heeft ook nog een andere zoon, een man die zijn vader met de lippen eert, maar wiens hart niet bij hem is. Deze oudste zoon gaat niet in op de uitnodiging van de vader om thuis deel te nemen aan het feestmaal. De boodschap? Het is beter als zondaar te hebben geleefd en oprecht tot inkeer te komen dan je hele leven net te doen alsof je van God houdt. Dan komt Jezus in Jeruzalem aan. Het volk verwelkomt Hem als verlosser, maar de Joodse leiders wijzen Hem af en smeden een plan om het volk op te jutten en Hem te doden. Dit verzet tegen Jezus' koninkrijk van vrede en gerechtigheid leidt uiteindelijk tot de opstand van de Joden tegen de Romeinen in het jaar 66. In het jaar 70 werd de tempel uiteindelijk verwoest. Als Jezus in Jeruzalem is, ziet Hij hoe de tempel wordt misbruikt voor handel. Hij is woedend, gooit de marktkramen omver en jaagt de handelaren weg. Deze daad zit vol symboliek. Ten eerste is het een soort voorbode van wat er ruim dertig jaar later zou gebeuren: de vernietiging van de tempel. Ten tweede leidt Jezus' actie tot nog meer debatten tussen hem en de godsdienstige leiders, omdat Hij hun religieuze ideeën omver gooit. Hun besluit staat vast: Jezus moet uit de weg worden geruimd. Ze durven Hem niet op te pakken als Hij omringd is door zoveel mensen en ze wachten hun kans af. Het Pesachmaal Jezus trekt zich terug met zijn leerlingen om het pesachmaal te vieren. Lucas beschrijft hoe Jezus' het Avondmaal instelt, waarbij het brood symbool staat voor Zijn gebroken lichaam en de wijn voor zijn vergoten bloed. Hij is het plaatsvervangende offer voor Abrahams zoon Isaak, voor de Israëlieten in Egypte en voor alle andere zondige mensen die Zijn aanbod tot vergeving aannemen. Zoals we ook in de andere evangeliën hebben gezien, pakken de Joodse leiders Jezus op na die maaltijd. Eerst wordt Hij verhoord door die leiders. Lucas benadrukt Jezus' onschuld. Want als Jezus naar de Romeinse gouverneur Pilatus wordt gebracht, zegt deze tot drie keer toe dat Hij geen overt...

TetsawehDe lezingen van parshat Tsav zijn: Leviticus 6:1 – 8:36 en Maleachi 3:4-24. We staan in het bijzonder stil bij de vierde aliyah, dat is Leviticus 8:1-13. In dit gedeelte lezen we dat Aäron en zijn zonen ingewijd worden als priesters. We zien dat Mozes hierin op Gods timing werkt. Ook wij kunnen hier een waardevolle les uit leren. Verder ontdekken we verschillende betekenissen van het inwijdingsritueel en hoe dit samenhangt met het ritueel van Grote Verzoendag. En wat heeft dit alles te maken met het Laatste Oordeel, waarover Yeshua spreekt…?! Support the show

Wij zijn dag 34 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 12, Leviticus 9 en psalm 114. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 33 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 10-11, Leviticus 8 en psalm 50. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 32 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 9, Leviticus 7 en psalm 49. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Parasja WajikraTe lezen: Lev. 1:1-5:26 / Jes.43:21 -44:23 / Hebreeën 9:1–14Inleidende tekstDe Eeuwige riep Moshé en sprak tot hem van uit de tent-der-samenkomsten.Leviticus 1:1 (Dasberg)Met parsha Wajikra beginnen we aan het middelste boek van de Torah, een boek dat ons een blauwdruk geeft van onze relatie met God. Dit boek is het hart van de Torah en de eerste parasha beschrijft de basis van de offerdienst. De vijf offers die we deze shabbat bespreken, geven ons inzicht in de wijze waarop de Eeuwige zijn volk uitnodigt te komen in zijn nabijheid en ons te verbinden met elkaar.Net zoals Mozes in parasja wajikra werd geroepen door een sprekende God in de tent van de ontmoetingen, zo klinkt ook vandaag nog steeds de roep van de Eeuwige om Hem te ontmoeten. Het is een oproep om onze onvolmaaktheid te erkennen en om ons te richten op de verbinding met God. Want dat is waar het uiteindelijk om gaat: hoe kunnen we als onvolmaakte mensen een heilig God benaderen en een relatie met Hem opbouwen.Support the show

Wij zijn dag 31 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 8, Leviticus 6 en psalm 48. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 30 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 6-7, Leviticus 5 en psalm 47. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Marcus is de schrijver van het tweede evangelie. Hij behoorde niet tot de groep van twaalf discipelen maar trok wel op met de leiders van de vroege kerk, en dan met name Petrus en Paulus. Kerkleiders uit de tweede eeuw na Christus omschrijven Marcus als de leerling en vertaler van Petrus. Ze beschouwen dit Bijbelboek dan ook als de herinneringen van Petrus. Marcus is het kortste evangelie. Het lijkt behoorlijk op dat van Lucas en zeker op dat van Matteüs, maar her en der zijn er ook kleine verschillen. Dat heeft voor een groot deel te maken met de doelgroep. Waar Matteüs zich bijvoorbeeld richt op de Joden, is het evangelie van Marcus in Rome geschreven met name voor de heidense christenen. Je ziet bijvoorbeeld dat Marcus veel joodse gebruiken en termen uitlegt. Verder benadrukt Marcus vooral Jezus' daden en richt hij zich wat minder op het onderwijs van Jezus. Jezus' werk in Galilea Het eerste deel van het boek gaat over Jezus' bediening in de provincie waar hij woont: Galilea. We zien hier dat iedereen zwaar onder de indruk is van Jezus. In het middenstuk van Marcus gaat het over Jezus' reis naar Judea. De leerlingen krijgen onderwijs over de Messias, maar echt begrijpen doen ze het niet. Het derde en laatste deel van Marcus gaat over Jezus' laatste week in Jeruzalem. Maar laten we bij het begin beginnen. Hoewel een groot deel van Marcus' publiek het Oude Testament niet kent, opent hij zijn verhaal met een citaat uit Jesaja over de komst van een belangrijke profeet. Hij legt uit dat deze boodschapper van God de weg vrij moest maken voor de komst van een man die veel groter is dan hij. Deze profeet is natuurlijk Johannes de Doper. Op een dag komt Jezus langs en ook Hij laat zich dopen, hoewel Hij zonder zonde is. Vanuit de hemel daalt de heilige Geest in de vorm van een duif op Jezus neer en God spreekt hoorbaar voor iedereen: ‘Jij bent Mijn geliefde Zoon, in Jou vind Ik vreugde'. Daarna neemt de heilige Geest Jezus mee voor een verblijf van veertig dagen in de wildernis. Evenals Matteüs vertelt Marcus dat Jezus op de proef werd gesteld door Satan, maar hij vertelt er niet bij hoe. Daarna trekt Jezus langs de synagogen om te preken. Zijn boodschap is even simpel als confronterend. ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij, kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.' - Marcus 1:15 Zoals gezegd, Marcus besteedt niet veel aandacht aan het onderwijs van Jezus, maar hij laat voortdurend Jezus in actie zien. Jezus roept Zijn leerlingen, bevrijdt mensen van demonen en geneest de zieken. Hij levert zo het bewijs dat Hij werkelijk Gods Zoon is. En als Gods Zoon is Hij gelijk aan God. Dat onderstreept Jezus door zelf zonden te vergeven, iets waar de godsdienstige leiders erg overstuur van raken. Andere mensen raken er echter van overtuigd dat Hij door God is gezonden en besluiten Hem te volgen. Anderen twijfelen en weer anderen verzetten zich tegen Hem. Wat is het koninkrijk van God? Jezus probeert aan de hand van gelijkenissen duidelijk te maken wat het koninkrijk van God is. Zo vertelt hij het verhaal van de zaaier (waar we het in het vorige hoofdstuk over hadden), maar ook over het mosterdzaadje dat in de grond valt, sterft en dan tot bloei komt. Het mosterdzaadje is het kleinste zaadje dat de mensen daar kenden, maar het kan uitgroeien tot een struikgewas waar de vogels een nest in kunnen maken. De onderliggende boodschap is dat het koninkrijk van God klein, zwak en onaanzienlijk kan lijken, maar dat het tot veel in staat is. Ondanks Zijn wijze woorden en Zijn machtige wonderen gelooft niet iedereen in Jezus. Zelfs zijn twaalf beste vrienden hebben er moeite mee Hem te begrijpen. Dat blijkt wel wanneer Jezus hen op de man af vraagt: ‘Wie ben Ik volgens jullie?' Petrus geeft het goede antwoord. Jezus is natuurlijk de aangekondigde Messias. Maar, zoals we in Matteüs ook al zagen, Jezus is niet de militaire leider waar ze op hopen. Hij is niet gekomen om de Romeinen het land uit te drijven. Zijn werk is nog veel belangrijker. Hij moet lijden, zoals de profeten al voorspelden. Hij zou sterven, drie dagen dood zijn en dan opstaan. Het kwartje lijkt niet te vallen bij de leerlingen en Jezus roept een grote menigte bij elkaar. Vrij vertaald zegt hij: ‘Wie Mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf opzij zetten, zijn kruis op zich nemen en achter Mij aan komen. Wie zijn leven verliest omwille van Mij en het goede nieuws, zal het behouden.' Jezus verlangt dus van Zijn volgelingen dat ze niet langer voor zichzelf leven. Het gaat niet om aardse koninkrijken, om geld, macht of status. Het gaat erom dat we oprecht bij Jezus willen horen. Het zijn gedachten die moeilijk te begrijpen zijn en het is bijna alsof God gedwongen wordt iets nog ongelooflijkers te doen om te bewijzen dat Jezus de Zoon is en God de Vader. Want in de volgende scène gaat Jezus met Petrus, Jakobus en Johannes de berg op. Gods glorie op de berg Plotseling daalt de glorie van God neer op deze berg. Precies zoals hij dat eeuwen daarvoor deed op de berg Sinaï (ook wel Horeb genoemd). Eerst verscheen Hij daar aan Mozes en later aan Elia. En nu, als Jezus op de berg staat, verschijnen die twee profeten aan Hem. En God spreekt opnieuw vanuit de hemel. ‘Dit is Mijn geliefde Zoon. Luister naar Hem!' De drie leerlingen mogen van Jezus niemand vertellen over deze geweldige ervaring. Dit doen ze pas als Hij uit de dood is opgestaan. En opnieuw blijkt dat ze niet begrijpen waarom Hij dat zegt. Als Hij de Zoon van God is, waarom moet Hij dan sterven? Eenmaal beneden aangekomen, blijkt er een grote groep mensen te wachten op Jezus. Hij geneest de zieken en geeft onderwijs aan Zijn leerlingen. Opnieuw zegt Hij dat Hij moet sterven maar weer zal opstaan. De leerlingen begrijpen Hem niet. Jezus brengt nog wat tijd thuis door en maakt zich dan klaar voor Zijn laatste reis naar Jeruzalem. Hij laat Zijn discipelen een ezeltje halen dat nog nooit door iemand is bereden en gezeten op het dier trekt hij de hoofdstad van Palestina in. De symboliek ontgaat de Joden niet. Precies zo zou de Messias Jeruzalem ingaan. Deze wonderlijke leraar moet wel gekomen zijn om hen te bevrijden van de Romeinen en om het koninkrijk van David in ere te herstellen! Jezus is woedend Maar Jezus bekijkt Jeruzalem en gaat dan weer weg uit de stad. De volgende dag keert Hij terug. In de tempel wordt Jezus woedend. Hij smijt de marktkramen om en jaagt de handelaren weg. Deze plek moet immers een plek van gebed zijn en geen rovershol. Ook zoekt Jezus nadrukkelijk de confrontatie met de godsdienstige leiders. Eerst proberen zij Hem nog te dwarsbomen met hun listige vragen, maar iedere keer weet Jezus hen wijs te antwoorden. Het wordt ze nu echt duidelijk: ze moeten met geweld van Jezus zien af te komen. Maar ze zijn bang voor het volk. Voor een groot deel van de gewone mensen is Jezus op zijn minst een bron van inspiratie en een leider. Dus smeden ze een complot om hem te doden. Ondertussen vertelt Jezus zijn leerlingen dat de tempel nog deze generatie verwoest zal worden. En wie Jezus volgt, zal worden vervolgd om de simpele reden dat ze bij Jezus horen. Jezus' dood komt echter met de dag dichterbij. Als Jezus van een maaltijd geniet, komt er een vrouw binnen met uiterst kostbare olie. Ze breekt het flesje en zalft Jezus zoals je een dode zalft. In feite bereidt ze zo Zijn begrafenis voor. Sommige mannen zijn kwaad. Dat flesje had voor veel geld kunnen worden verkocht en dan hadden ze de armen kunnen helpen. Jezus neemt het voor de vrouw op. Ze deed wat ze moest doen en tot in lengte van dagen zullen mensen zich deze vrouw herinneren vanwege wat ze heeft gedaan. Verraden door Judas Voor ‘penningmeester' Judas Iskariot is dit de druppel. In de evangeliën krijgen we het beeld van hem dat hij vooral door geld is gedreven. En als hij geen geld meer achterover kan drukken, besluit hij Jezus uit te leveren. Hij gaat naar de Joodse leiders toe en ze zeggen hem dertig zilverstukken beloning toe als hij Jezus in de val laat lopen. Dat gebeurt ‘s nachts, nadat Jezus eerst met Zijn leerlingen het pesachmaal heeft gevierd. Hiermee herdenken de Joden de bevrijding uit de Egyptische slavernij. Ook Marcus beschrijft hoe Jezus de brood en het wijn op Zijn lichaam en Zijn bloed betrekt. Eeuwen eerder besprenkelde Mozes het volk al met bloed als teken van het verbond dat God met hen had gesloten. Nu zegt Jezus dat Zijn bloed voor een nieuw verbond zorgt. Een nieuwe overeenkomst tussen God en mens, één die bovendien niet alleen geldt voor de Israëlieten maar voor iedereen die zich in geloof aan Hem verbindt. De belofte die Jezus hier doet, is dat we bevrijd worden uit de slavernij van de zonde, dat we eeuwig leven zullen hebben en dat we voor altijd bij God mogen horen. Marcus is echt een schrijver die haast maakt, want vanaf hier gaat het verhaal rap. We zien hoe Jezus bidt in de Hof van Getsemane, hoe hij wordt gearresteerd omdat Zijn leerling Judas Hem aanwijst, hoe Hij wordt berecht, veroordeeld door Pilatus en uiteindelijk wordt gekruisigd. We zijn hier een opvallende parallel met de eerste twee delen van Marcus. De duisternis daalt neer In het eerste deel daalde een duif op Jezus neer nadat Johannes Jezus had gedoopt. In het tweede stuk van Marcus daalde de glorie van God neer op Jezus op de top van de berg. Nu, terwijl Jezus aan het kruis hangt, daalt juist duisternis neer. Dit keer zegt God niet: ‘Jij bent Mijn geliefde Zoon'. Jezus zegt: ‘Mijn God, Mijn God, waarom he...

Wij zijn dag 29 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 4-5, Leviticus 4 en psalm 46. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Wij zijn dag 28 van ons leesjaar! Vandaag lezen we Exodus 3, Leviticus 2-3 en psalm 45. Wij bevinden ons in de tijdsperiode Egypte en Exodus, waar we lezen over Mozes en de wetten die God aan het volk van Israël geeft.

Parasha Ki TisaGeschreven in het boek van het leven.‘Die schrijft, die blijft' is een spreekwoord. Dat wil zeggen dat als je je zaken – je boekhouding - goed op orde hebt, dan loop je op termijn minder risico. Je zou ook kunnen zeggen dat wat je opschrijft blijvend is. De meeste boeken op de wereld zijn geschreven door een schrijver die niet meer leeft. En als laatste: iets opschrijven kan ook als een herinnering dienen. Uit je hoofd, op papier. In de parasha van deze week is er sprake van twee stenen tafelen waarop God Zelf schrijft. En we lezen over het boek des levens. In dit leerhuis bespreken we de twee gesprekken tussen God en Mozes in de wolk na de zonde van het volk met het gouden kalf.Exod. 30:11-34:35 / 1 Kon. 18:1–39Support the show

Rechtvaardigheid: een fundament van het Oude Testament en een waarde die ons vandaag de dag nog steeds verbindt. In Deuteronomium roept Mozes op tot eerlijkheid en gelijkheid in rechtspraak, principes die ons leven en onze samenleving vormgeven. Hoe geef jij rechtvaardigheid vorm in jouw dagelijks leven?

Hear Yair Mozes, the son of Gadi Mozes, speak about his father who was held hostage by Hamas terrorists who abducted him during the October 7, 2023 assault on Kibbutz Nir Oz, when his wife, Efrat Katz was murdered on that day in their home. Gadi was a hostage for 482 days. As a hostage, Gadi was left alone the entire time; he paced seven kilometers a day in his two-square-meter room, counted the tiles on the floor and solved math problems to pass the time and keep his mind sharp. His glasses were broken during the kidnapping, but after two months he managed to get new ones from his captors and was able to read two books. Once every five days or so Mozes was given a bowl of tepid water to shower with, using a cup to pour the water over his head. He insisted on shaving himself, despite it being a messy and painful affair. This is a fascinating conversation with a son who loves and is devoted to his dad, a former hostage in Gaza. And by the way, while his father was imprisoned, Yair did not shave. Upon his return from Gaza, Gadi shaved his son's beard.

Hear Yair Mozes, the son of Gadi Mozes, speak about his father who was held hostage by Hamas terrorists who abducted him during the October 7, 2023 assault on Kibbutz Nir Oz, when his wife, Efrat Katz was murdered on that day in their home. Gadi was a hostage for 482 days. While as a hostage, he was left alone the entire time; he paced seven kilometers a day in his two-square-meter room, counted the tiles on the floor and solved math problems to pass the time and keep his mind sharp. His glasses were broken during the kidnapping, but after two months he managed to get new ones from his captors and was able to read two books. Once every five days or so Mozes was given a bowl of tepid water to shower with, using a cup to pour the water over his head. He insisted on shaving himself, despite it being a messy and painful affair. This is a fascinating conversation with a son who loves and is devoted to his dad, a former hostage in Gaza. And by the way, while his father was imprisoned, Yair did not shave. Upon his return from Gaza, Gadi shaved his son's beard.

The Mashgiach explains how 1 and 10 are really two sides of the same coin and how the journey from 1 to 10 actually bring "everything" full circle.

Heb jij weleens geloofstwijfels? Wat doe je met daarmee en durf je ze uit te spreken naar God, net zoals Mozes deed?

What was greater, the miracle of Kriyas Yam Suf or Klal Yisroel signing Az Yashir?

Deze week lezen we parasha Beshalach. En hij laat gaan. Hij, dat is de farao. Na tien plagen is hij murw geslagen en laat hij het volk gaan. In dit Thorah gedeelte lezen we over de doortocht door de Rietzee en vinden er het lied van de zee, Shirah HaJam. Dat is een speciaal moment in de Thorah in Shmot 15:1-21 dat op de Shabbath wordt gevierd. Daarom heet deze Shabbath Shabbath Shirah.In vijf delen brengt Exodus 14 ons bij het lied van Mozes en van Mirjam. De Ene is een man van de oorlog. Ene is zijn naam. Het lied van Mozes spiegelt steeds de grote hand van de Ene tegenover de angst, onmacht en ontzetting van de vijanden van Zijn volk. Niet alleen van de Egyptenaren, maar ook van de Filistijnen, van de vorsten van Edom, de goden van Moab en al de ingezetenen van Kanaän. Want deze doortocht is werkelijk ongehoord en bovennatuurlijk.Support the show

Door Margriet van der Kooi

The Bnei Yisroel were redeemed from Mitzrayim because they maintained their "Jewish Identity"—but weren't they simultaneously worshipping Avodah Zarah??

The idea of Yeshiva is not limited to a physical location but rather it is a way of life.

Moshe hitting the rock conveyed a false message from Hashem to Klal Yisroel and that is why hitting the rock was such a grave sin.

Why nevuas Moshe Rabbeinu was utterly unique.

In this episode, I sit down with clinical psychologist, Dr. Jaclyn Nofech-Mozes, to discuss all things parent-child attachment, why we all have the tools to attain secure attachment, and why we can't be perfect parents. Jaclyn explains the four attachment styles, the primary components of secure attachment, and what “rupture and repair” means. She also shares why it's essential to know your “shark music” as a parent, whether sleep training, breastfeeding, and daycare/nannies affect attachment, and how child attachment changes with age. Finally, she discusses fostering secure attachment with your child as the non-birthing parent, the impact of maternal mental health on attachment, and how we can initiate repair if there has been a rupture.Key Takeaway / Points:Jaclyn's background as a clinical psychologistWhat is parent-infant attachment?On the four attachment stylesWhy we don't need to be the perfect parentThe primary components of secure attachmentOn “rupture and repair”On recognizing your “shark music”Whether sleep training, breast feeding, and daycare/nannies affect attachmentHow child attachment changes with ageHow you can develop a secure attachment with your child if you had an insecure attachment with a parent growing upOn fostering attachment with the non-birthing partnerWhy some mothers feel that “instant bond” and others don'tOn the impact of maternal mental health on attachmentAdvice for how to initiate repairFind Jaclyn's website hereThis episode may contain paid endorsements and advertisements for products and services. Individuals on the show may have a direct, or indirect financial interest in products, or services referred to in this episode.Visit Quince.com/cameron for free shipping and 365 day returnsOrder LMNT here and get a free sample pack with any purchaseGo to PurityWoods.com/cameron or enter code CAMERON at checkout for 10% off your first orderVisit carawayhome/CAMERON or use code CAMERON for 10% off your next purchaseFollow me:Instagram: @cameronoaksrogersSubstack: Fill Your CupWebsite: cameronoaksrogers.comTikTok: @cameronoaksrogersYoutube: Cameron RogersCreative Lead: Amelie YeagerProduced by Dear Media. See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.