Najciekawsze reportaże w Polsce

Od ponad czterech dekad Plac Centralny w Nowej Hucie ma swoją bohaterkę - Annę Zauchę, która od 43 lat sprzedaje obwarzanki z ręcznie rzeźbionego wózka, dziś będącego symbolem tego miejsca. Pani Anna pamięta czasy stanu wojennego, kontrole milicji i kolejne przemiany placu. Przez lata zyskała grono wiernych klientów, zna ich rodziny, a z niektórymi się zaprzyjaźniła. Jak podkreśla, robi to z miłości do ludzi. Jej prywatna historia jest równie niezwykła. Była żoną ojca Andrzeja Zauchy, którego poznała w piekarni. Ich związek, burzliwy, ale pełen ciepła, pozostawił piękne wspomnienia.

W trudnych czasach obok pierwszego frontu równie ważna staje się walka o kulturę. Inna, bohaterka reportażu, wychowana w Sumach, dziś mieszkająca w Polsce, w chwili wybuchu wojny ruszyła z pomocą uchodźcom. Wiedziała jednak, że musi zrobić więcej. Z własnych środków stworzyła polsko‑ukraiński projekt fotograficzny "Listy do przyszłości", angażując znakomitych artystów. Pierwszy wernisaż odbył się w jej rodzinnym mieście, a wystawa odwiedziła kolejne ukraińskie i polskie miasta. Czasem w schronach, przy dźwięku syren i bomb. To rodzinna tradycja,  jej ojciec otworzył w Sumach muzeum. Inna planuje kolejne odsłony, wierząc, że sztuka pomaga przetrwać i odnaleźć tożsamość nawet w czasie wojny.

Zanim street art trafił do galerii, rodził się w półświatku, a jego królem w Wołominie był i będzie Lower. Graffiti to zamknięty świat. Aby zostać legendą, nie wystarczyło mieć puszki z farbą. Trzeba mieć styl, nerwy i bezwzględną determinację. Lower z ekipy WZR to niekwestionowana ikona tego podziemnego świata. Jego prace do dziś znaczą trasę pociągu do Warszawy jak malowany dziennik podboju. To historia o tym, jak zdobywało się zaufanie w środowisku, gdzie każdy mógł być rywalem i o buncie w czasach, które wymagały dostosowania się do nowych zasad. 

Bohater reportażu, Paweł Gospodarczyk, od lat dzieli życie między Australię a Polskę. Tam - codzienność, praca i oswojona emigracja. Tu - zapach lasu, rytm zmieniających się pór roku i wspomnienie ojca, który pierwszy poczuł nieodpartą tęsknotę za krajem. To właśnie w górach, w Żegiestowie koło Muszyny, stoi dom zbudowany przez ojca. Dom, który dziś staje się dla niego przystanią, schronieniem i miejscem spotkań z rodziną i przyjaciółmi. Paweł Gospodarczyk wraca tu od ponad dwudziestu lat, coraz bardziej świadomy, że ziemia, od której kiedyś uciekł, nie pozwala o sobie zapomnieć. W reportażu opowieść o życiu rozpiętym między dwoma światami, o polskiej przyrodzie silniejszej niż najmocniejsze wspomnienia, o smaku polskiego chleba, którego nie da się przenieść na żaden inny kontynent. 

Agnieszka i Gabriela to dwie kobiety, które związały swoje życie ze strażą pożarną, choć nigdy się nie spotkały. Różni je temperament i doświadczenie, ale łączy pasja. St. kpt. Agnieszka Wojciechowska, strażak z ponad 20-letnim stażem, przełamała stereotypy i dziś pełni funkcję zastępcy dowódcy zmiany w JRG nr 3 w Krakowie. Swoją służbę opisała w książce "Pali się! Ryzyko, ogień, adrenalina. O byciu strażaczką bez lania wody". Gabriela Kaczyńska, dziennikarka Radia Katowice i druhna OSP w Ciągowicach, od 15 lat angażuje się w edukację najmłodszych, tworząc między innymi pierwszą w Polsce Dziecięcą Drużynę Strażacką. Obie pokazują, że straż to nie tylko męski świat, lecz przestrzeń odwagi i odpowiedzialności. fot. turczyki.pl

Historia Andrzeja Lisa, rekordzisty Polski i Europy, który oddał już ponad 100 litrów krwi. A także Łukasza Króla, jednego z wielu uratowanych dzięki temu darowi. Łukasz, po ciężkim wypadku i skomplikowanych operacjach, potrzebował aż 25 litrów krwi, by przeżyć. "Bezimienni bohaterowie" odkrywają motywacje dawców, ich emocje, koszty i to, co napędza ich do tego niezwykłego gestu solidarności. To historia o odwadze, empatii i sile wspólnoty. I o ludziach, którzy bez rozgłosu stają się prawdziwymi bohaterami.

Reportaż o tym jak oddać krew, czy aby to zrobić trzeba być na czczo i czy oddawanie krwi boli. Opowiada o tym bohater reportażu Jan Faberski, który oddawał krew od 18 roku życia. Teraz wiek mu już nie pozwala, ale zachęca do tego uczniów.

Okna zasłonięto grubymi zasłonami z obawy, że kiedy oskarżeni pojawią się na widoku, ktoś z ulicy wymierzy sprawiedliwość na własną rękę. Norymberga, 20 listopada 1945 roku. Przez masywne drewniane drzwi osadzone w marmurowym portalu wchodzą najwięksi przestępcy III Rzeszy. Nie przyznają się do winy. Ten proces zmienia życie nie tylko głównych graczy… Pilot serialu dokumentalnego Martyny Wojtkowskiej. Przedstawia Tadeusza Cypriana, członka polskiej delegacji, i jego udział w procesie. Produkcja Studia Reportażu we współpracy i przy współfinansowaniu Instytutu Pileckiego. Narracja Danuty Stenki, muzyka Dobrawy Czocher.

Irlandia Północna to kraj, w którym pamięć o przemocy wciąż żyje między murami Belfastu. Irlandczycy z Irlandii Północnej dobrze wiedzą, czym jest życie w cieniu nienawiści. Przez dekady sąsiedzi walczyli z sąsiadami, a granice między wspólnotami przebiegały nie tylko na mapach, ale i w ludzkich sercach. Dziś, choć pokój trwa, pamięć o "The Troubles", czyli "Kłopotach", jak je nazywano, krwawych starciach między unionistami a nacjonalistami, pozostaje żywa jak przestroga. Tu, między murami Belfastu, tymi symbolami podziału, polska  imigrantka Halina Żerko-Porter dzieli się swoimi wspomnieniami z tamtych lat i z niepokojem patrzy na własną ojczyznę, rozdartą politycznym i światopoglądowym sporem.

Opowieść o miłości, rodzinie i sile życia. Tomasz i Manuela poznali się w Hiszpanii. To była miłość od pierwszego wejrzenia. Ślub wzięli w Polsce, a ich szczęście dopełniły narodziny trójki dzieci - Ines, Diego i Rodrigo. Tworzyli rodzinę pełną ciepła i miłości. Gdy u Manueli zdiagnozowano nowotwór piersi, postanowili, że nie pozwolą chorobie odebrać im radości życia. Podróżowali, spełniali marzenia. Odwiedzili Argentynę, Nowy Jork i miejsca, które Manuela pragnęła zobaczyć. Po śmierci Manueli Tomasz napisał książkę "Żyć każdym dniem". Była dla niego próbą pogodzenia się ze stratą, ale też wsparciem dla osób zmagających się z chorobą onkologiczną. Kilka lat później zaangażował się w projekty pomagające pacjentom. Wtedy też poznał Inę. Razem tworzą szczęśliwą rodzinę i pokazują, że życie należy doceniać każdego dnia i w każdej chwili.

To historia największej afery finansowej ostatnich lat - GetBack. Inwestorzy uwierzyli w obietnicę szybkiego zysku. Obligacje i akcje spółki GetBack, kuszące wysokim oprocentowaniem, przyciągały kapitał od kilkuset tysięcy do nawet kilkudziesięciu milionów złotych. Niektórzy, by zdobyć środki, zaciągali kredyty, sprzedawali działki budowlane czy sięgali po oszczędności rodziców. W 2018 roku giełdowa spółka pogrążyła się w kryzysie finansowym. Dziewięć tysięcy osób straciło łącznie około trzech miliardów złotych. Poszkodowani mają nadzieje, że raport NIK z lipca 2025 roku oraz zarzuty wobec władz instytucji finansowych, prokuratorów, sędziego a nawet członków byłego rządu wyjaśnią największą aferę finansową ostatnich lat. 

Dźwięk jest jednocześnie najbardziej ulotnym i najbardziej intymnym ze wszystkich mediów. Nie da się go zatrzymać, zamknąć w dłoni ani zobaczyć. A jednak potrafi przenieść nas w czasie, przywołać emocje i obrazy, których nie ma przed oczami. Jak brzmi świat, gdy opowiada się go nie obrazem, lecz dźwiękiem? Reportaż Julii Prus "Cisza jest jak mgła" to opowieść o niewidomym młodym człowieku, który pasjonuje się dźwiękiem i od dziecka rejestruje otaczające go dźwięki. To jego sposób na „oglądanie” świata. Mikrofon staje się jego okiem, a nagrania mapą rzeczywistości. Od zawsze też marzył, by znaleźć przepis na dźwięk. Reportaż powstał w 2007 roku.

To opowieść o Szymonie Pullmanie, dyrygencie, który w sercu getta warszawskiego stworzył orkiestrę. Jej dźwięk był aktem oporu, oraz echem normalności w absurdzie zagłady. Jego muzyka przetrwała tylko w pamięci. Pullman zginął w Treblince, nie zostały po nim żadne zapisy nutowe. Jego los, niczym partyturę, rekonstruuje dziś wybitna skrzypaczka Maria Sławek. Jej głos snuje elegijny monodram o artyście, którego dziełem było nieistniejące już piękno. To opowieść o pamięci, która stała się ostatnim aktem tej symfonii. Biografię Szymona Pullmana przypominamy w 83. rocznicę rozpoczęcia przez Niemców wielkiej akcji deportacyjnej. Reportaż powstał we współpracy z Żydowskim Instytutem Historycznym im. Emanuela Ringelbluma.

Michał Klimczyk znany jest w Krakowie jako Szyszkodar. Jest ratownikiem książek. Jego misja? Dawać drugie życie zapomnianym tomom, które inni uznaliby za stracone. Z plecakiem pełnym literackich skarbów przemierza miasto, ratując całe biblioteczne zbiory przed zapomnieniem. Michał jest także artystą. Jego bajkowe murale, rozsiane po krakowskich murach, to kolorowe manifesty miłości do czytania. Przypominają przechodniom, że świat wyobraźni zaczyna się od jednej przeczytanej strony. Na swoich mediach społecznościowych przedstawia się jako artysta, rowerzysta, gawędziarz i przytulacz drzew. Skąd w nim tyle pozytywnego podejścia do życia? I co sprawiło, że zamiast narzekać, postanowił tworzyć?

Krzysztof Wierciński, 22-letni pianista z Warszawy, i jego żona Marta Gębska-Wiercińska połączyli życie i pasję do muzyki klasycznej. Ich miłość, rozpoczęta w liceum, dojrzewała w rytmie koncertów i emocji XIX Konkursu Chopinowskiego, w którym Krzysztof wziął udział. Choć jego wrażliwe interpretacje poruszyły jury, nie przeszedł do II etapu. Ślub w 2024 roku był obietnicą harmonii, wystawioną na próbę przez konkursowe napięcia. Marta wspierała go zza kulis, ściskając srebrny różaniec - ich talizman. Po konkursie wracają do codzienności.

Pani Ela, bohaterka tej opowieści, ma piękne oczy i miły uśmiech. Mieszka w przedwojennej kamienicy we Wrocławiu. Kiedyś spotykała się z ludźmi. Dziś siedzi w domu. Kiedyś miała kota. To duża odpowiedzialność, więc córka ją przekonała, żeby oddała pupila do adopcji. Pani Ela jest na co dzień sama. Aby słyszeć ludzki głos, ciągle ma włączony telewizor. Przygodziła do niej opiekunka z MOPSU, czasem koleżanki i Dagmara Szymczak z Fundacji Dignum, która opiekowała się Panią Elą. Kilka miesięcy temu Pani Ela wzięła stołek i postawiła go przy oknie. W ten sposób weszła na parapet. Zrobiła krok i wypadła z drugiego piętra. Przeżyła. Po kilku tygodniach, ze szpitala, zadzwoniła do Dagmary. Powiedziała, że nie mogła dłużej znosić swojej samotności.

Tajemniczy, zaszyfrowany list stał się początkiem odkrywania historii Mieczysława Maka Piątkowskiego i jego syna Bohdana Juliusza Piątkowskiego Dżula. Opowieść ta rozgrywa się na przestrzeni pierwszej połowy XX wieku i spleciona jest z naszą walką o niepodległość i wolność. Jej początkiem było odnalezienie przez panią Różę Bronic rodzinnej korespondencji, bardzo bogatego zbioru zawierającego między innymi listy z 1906 roku z warszawskiej Cytadeli, z Syberii, z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Podążając za znalezionymi w listach tropami, odtwarzam z narratorkami audycji, panią Różą i jej córką Zuzanną, losy ich bliskich. Opowieści o miłości, rodzinnym życiu, wychowaniu mieszają się tu z patriotyczną działalnością, a historia rodziny staje się historią Polski.

Ścinawa to niewielkie miasteczko położone malowniczo nad Odrą. Choć nie imponuje bogactwem, mieszkańcy cenią sobie ciszę, bliskość natury i sąsiedzką życzliwość. Dla wielu to sypialnia. Pracują w Lubinie i Zagłębiu Miedziowym, wracają tu po spokój i oddech. Ostatnio gmina postawiła na rozwój turystyki i zleciła budowę statku pasażerskiego. Jednostka kursuje po Odrze w weekendy, oferując rejsy pełne widoków i lokalnych opowieści. W tygodniu pokład zamienia się w pływającą salę warsztatową. Dzieci i młodzież uczą się tu o przyrodzie, historii i sztuce. Gdy poziom wody spada, statek cumuje. To naturalne ograniczenie, ale też przypomnienie o sile rzeki. Czy więc inwestycja się opłaca? 

To opowieść o radości zakorzenionej w prostocie. O codzienności, która nie potrzebuje fajerwerków, by być piękna. W sercu Beskidu Niskiego żyje Jędrzej Jakubowski, gospodarz Zagrody i Gościńca Banica. Miłośnik kóz, kucharz z duszą artysty, serowar z pasją. Jego kozie stadko to nie tylko zwierzęta. To inspiracja i źródło smaków, które od lat sławią Gorlickie. Wśród nich ser parzeniok, który w 2022 roku zdobył prestiżową nagrodę Perły w konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo Smaki Regionów. Banica to także miejsce rodzinne. Dawniej prowadzona przez rodziców Jędrzeja, dziś jest jego własnym światem, który pielęgnuje z czułością i oddaniem. Nie wyobraża sobie innego miejsca na ziemi. 

Jeszcze na początku 2022 roku służba wojskowa w Ukrainie nie była marzeniem młodych ludzi. Mimo że od 2014 roku w Donbasie trwały walki, większość z nich wybierała życie cywila. Nadrabiali zaległości w nauce języków obcych i zwiedzali świat. Wielu wyjeżdżało za granicę na studia i do pracy. Po rosyjskiej agresji na Ukrainę ich świat, dosłownie i w przenośni zawalił się. W jednej chwili musieli porzucić paszporty i plecaki, by założyć mundur, chwycić za broń i stanąć do walki. Reportaż opowiada o dramatycznej przemianie młodego Ukraińca, który najpierw walczył przeciwko rosyjskiemu najeźdźcy w oddziałach partyzanckich, a obecnie jest jednym z oficerów dowodzących w brygadzie operacyjnej Gwardii Narodowej "Rubież". 

Są żałoby przemilczane i odejścia, o których nikt nie mówi. To opowieść o jednej z najdotkliwszych strat, o której zwykło się nie rozmawiać. Żałobie, na którą często brakuje miejsca i czasu. Wiele kobiet się od niej odcina, a społeczeństwo nie potrafi zrozumieć. Bo jak opłakiwać tych, którzy się nie narodzili? Jak pogodzić się z utraconym marzeniem o macierzyństwie? Emilia dopiero wśród kobiet Bytomskiego Kolektywu Śpiewaczego odnajduje ukojenie. Ich spotkania pokazują, że niektóre rany trudno uleczyć w samotności. Lekarstwem może być za to dawna, zapomniana pieśń. Reportaż Małgorzaty Lachendro "Pieśni Emilii" powstał pod opieką Katarzyny Michalak w ramach stypendium im. Jacka Stwory. Realizacja dźwięku: Jacek Kurkowski.

"Ciągle mało" to reportaż o uzależnieniu od hazardu. Ula, związana ze sportem od dziecka, pierwszy zakład obstawiła z kolegami, nawet nauczyciel WF-u był w tej grupie. Po kontuzji, która wykluczyła ją z gry, zaczęła obstawiać coraz więcej. Najpierw mecze, potem wszystko. Hazard wciągnął ją całkowicie. Ula opowiada, jak wygląda życie kobiety uzależnionej. To samotność, emocjonalne zaangażowanie i rezygnacja z siebie. Liczy się tylko gra, adrenalina i nadzieja na wygraną. Jak zdobywała pieniądze? Co czuła, gdy przegrywała?  I jak wyglądało jej życie w cieniu uzależnienia? 

Dr Agata Kołodziejczyk to neurobiolożka, astrobiolożka i pierwsza Polka w Europejskiej Agencji Kosmicznej. Jest założycielką innowacyjnej sieci laboratoriów do symulacji analogowych misji kosmicznych, w których prowadzone są badania nad wpływem światła gwiazd na organizmy żywe w ekstremalnych warunkach stratosfery i przestrzeni kosmicznej. Jej praca łączy naukę, technologię i eksplorację kosmosu. 

Paulina Braun od lat udowadnia, że taniec nie zna granic wieku. Jej Dancingi Międzypokoleniowe od ponad dekady rozgrzewają parkiety modnych klubów i restauracji w Warszawie oraz innych miastach Polski. Teraz Paulina postanowiła pójść o krok dalej i zaprosiła do tańca… domy opieki społecznej. Z DJ'ami, wolontariuszami i głośnikami odwiedzają seniorów. Pierwsze odwiedziny Dancingu w DPS-ie na warszawskiej Woli były wyzwaniem, ale szybko okazało się, że seniorzy, często przyzwyczajeni do rutyny, z entuzjazmem reagują na muzykę, taniec i obecność młodych ludzi. A ci z kolei odkrywają, że kontakt z osobami starszymi może być inspirujący i pełen ciepła. Podczas jednego z Dancingów w domu seniora odbył się nawet występ drag queen.

To rozmowa o życiu z rakiem, nowych terapiach, zmieniającym się podejściu do chorób onkologicznych. Bohaterem reportażu jest profesor Sławomir Marzec. To artysta malarz, performer, autor instalacji i filmów. Zawzięcie walczy o autonomię sztuki. Jest krytycznym komentatorem współczesnych zjawisk artystycznych oraz przede wszystkim własnej twórczości. Od kilkudziesięciu lat tworzy abstrakcyjne obrazy, w których bada granice widzenia. Od kilku lat żyje też w zagrożeniu życia. Aleksandra Łapkiewicz odwiedziła jego pracownię. Reportaż to opowieść o życiu w cieniu choroby i o obrazach, które są "egzystencjalną koniecznością". Patos? W przypadku Sławomira Marca koniecznie z ironią.

Wioletta Piotrowicz przez lata pracowała jako audytorka w korporacji, żyjąc w delegacjach. Przełom nastąpił, gdy podczas kolejnego wyjazdu dowiedziała się, że jej córka miała wypadek, a nowy szef oznajmił, że "nie pasuje do zespołu". Bez planu B zrobiła prawo jazdy kategorii C i została kierowcą śmieciarki. "Śmieciarka mnie oczyściła" - mówi. Dziś prowadzi cysternę z paliwem lotniczym. Codziennie wraca do domu, na bliską relację z córką, pisze książkę i prowadzi bloga Mrs. Driver. Nie żałuje decyzji. Wreszcie żyje po swojemu.

Ponad rok temu zmarł Alberto Fujimori, były prezydent Peru rządzący w latach 90. XX w., przez jednych uważany za zbawiciela, przez innych za dyktatora. Został pochowany z najwyższymi honorami państwowymi, tak jakby był najlepszym prezydentem Peru. Czy zasłużył na takie pożegnanie? Czy gdyby peruwiańska demokracja była mocna i miała silnych przywódców, nie tak wyglądałby pogrzeb Alberta Fujimoriego? Fujimori i jego rządy to kwintesencja populizmu, który staje się głównym nurtem polityki na całym świecie, a także metafora władzy liczącej się głównie z własnym interesami. Władzy, która doprowadza do prywatyzacji polityk publicznych.

Ślady czerwonej farby na fasadzie kościoła przy Placu Trzech Krzyży wciąż przypominają o protestach z października 2020 roku. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego zaostrzający przepisy aborcyjne wywołał falę obywatelskiego sprzeciwu. Reportaż opowiada historię uczestniczki tamtych wydarzeń, byłej studentki, która rzuciła racę hukową w bezpieczne miejsce. Zatrzymana, spędziła noc w celi, usłyszała wyrok prac społecznych. Dziś walczy o uniewinnienie i nie przestaje działać społecznie. Jej sprzeciw wobec niesprawiedliwości trwa, zmienił tylko formę.

Reportaż przedstawia losy uczestników Czarnych Protestów z października 2020 roku, którzy do dziś mierzą się z konsekwencjami swojego obywatelskiego sprzeciwu wobec zaostrzenia prawa aborcyjnego. Pierwsza z nich, dziś pragnąca zachować anonimowość, została zatrzymana na Placu Trzech Krzyży za rzucenie petardy hukowej, w miejsce, gdzie nie było żadnych osób. Twierdzi, że nikomu nie wyrządziła krzywdy. Miała wtedy 25 lat, dziś nadal walczy o sprawiedliwość, odwołując się od wyroku skazującego ją na prace społeczne. Drugim bohaterem jest Kajetan Wróblewski, aktywista, członek Obywateli RP, zatrzymany podczas protestu pod domem prezesa PiS. Zarzucono mu naruszenie nietykalności osobistej policjanta, czemu stanowczo zaprzecza. 

Fenomen Konkursu Chopinowskiego oczami jednego z uczestników. Mateusz Dubiel, nazwisko, które w kuluarach Filharmonii Narodowej odmieniano przez wszystkie przypadki. Laureat I nagrody 53. Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, do międzynarodowej rywalizacji przystąpił z pominięciem eliminacji. A jednak jego udział w XIX Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim zakończył się już po pierwszym etapie. Wielu komentatorów i melomanów nie kryło zaskoczenia.

Historia Artura Rubinsteina, jednego z najwybitniejszych pianistów XX wieku genialnego pianisty i ambasadora polskiej kultury, którego życie i twórczość wciąż inspirują kolejne pokolenia. Urodził się w 1887 roku w Łodzi. Już jako dziecko zachwycał muzykalnością i słuchem absolutnym. W wieku 6 lat zagrał pierwszy koncert, a nagrodą był kosz czekolady Wedla. Kształcił się w Warszawie i Berlinie, a jako 17-latek ruszył w świat, podbijając Paryż, Hiszpanię i Amerykę Południową. Słynął z interpretacji Chopina i Szymanowskiego, którego był przyjacielem. Choć mieszkał za granicą, zawsze z dumą podkreślał polskie korzenie. Łódź pielęgnuje jego pamięć, organizując coroczny Rubinstein Piano Festival.

Kilka lat temu Jolanta Deszcz-Pudzianowska, ceniona aktorka z bogatym dorobkiem teatralnym, otrzymała nietypowe zlecenie. Miała przeczytać kilka wierszy w scenerii dawnego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Z pozoru prosta artystyczna realizacja szybko przerodziła się w głębokie, osobiste doświadczenie. Nie spodziewała się, że słowa, które wypowie, tak silnie poruszą jej wnętrze i wpłyną na dalsze wybory życiowe. Kim była Pola Braun, tajemnicza poetka, której twórczość wywarła na aktorce tak ogromne wrażenie? Reportaż Aleksandry Dobieszewskiej krok po kroku odsłania historię niezwykłej poetki, której teksty, choć przez lata zapomniane, wciąż potrafią poruszyć najczulsze struny ludzkiej wrażliwości. Biografię Poli Braun przypominamy w 83. rocznicę rozpoczęcia przez Niemców wielkiej akcji deportacyjnej. Reportaż powstał we współpracy z Żydowskim Instytutem Historycznym im. Emanuela Ringelbluma.

Pan Jan ma 90 lat i mieszka sam w przedwojennej kamienicy na Żoliborzu. Jeszcze niedawno z dumą prowadził swojego Fiata Cinquecento, dziś musi się z nim pożegnać, nie z wyboru, lecz z konieczności. Codziennie rano dzwoni do sąsiadki, by potwierdzić, że nadal jest. Po wypadku w mieszkaniu coraz częściej myśli o stałej pomocy. Krewni milczą, radio się zepsuło, a cisza staje się coraz bardziej dotkliwa. W słoneczne dni można go spotkać na ławce, gdzie w milczeniu obserwuje świat. To historia o starości, która nie musi być samotna, o godności, która nie gaśnie, i o tym, jak wiele znaczy zwykłe "Jak się dziś masz?".

Jak drony zmieniają współczesną wojnę? Reporterzy ze Studia Reportażu przez kilka miesięcy badali ich wpływ, od frontu w Ukrainie, przez wojskowe bazy, po rozmowy z ekspertami i młodymi pasjonatami. "Tarcza i miecz" to opowieść o technologii, która przekracza granice i redefiniuje pojęcie bezpieczeństwa. Drony stały się nowoczesnymi mieczami i tarczami. Zmieniają oblicze konfliktów, sposób walki i myślenia o wojnie. Hanna Dołęgowska rozmawiała z nastolatkiem zafascynowanym technologią, Maciej Jastrzębski był na froncie, Antoni Rokicki odwiedził bazę w Mirosławcu, a Janusz Deblessem zajrzał do Wojskowej Akademii Technicznej. Tak powstał reportaż o nowej rzeczywistości.

Reportaż opowiada o dwóch kobietach, matce i córce, których życie splotło się ze szkołą. Małgorzata, nauczycielka z przypadku, trafiła w latach 90. do wiejskiej placówki, którą uczniowie nazywali "naszym Bullerbyn". Dziś z pasją kieruje szkołą we Wrocławiu. Jej córka Alicja również została nauczycielką, ale po kilku latach odeszła z zawodu, nie chcąc być częścią systemu, który, jak twierdzi, zapomniał o dzieciach. Czy naprawdę nie żałuje? Jak obie patrzą dziś na edukację?

Wspomnienie jednego z najważniejszych działaczy opozycji demokratycznej w PRL, wydawcy i producenta filmowego. Mirosław Chojecki zmarł 10 października 2025 roku, w wieku 76 lat. Wyrzucony z uczelni za udział w strajku w 1968 roku, nie zrezygnował z walki. Wspierał robotników Ursusa i Radomia, współtworzył KOR, a w 1977 roku założył Niezależną Oficynę Wydawniczą "NOWA", największe wydawnictwo poza cenzurą, które przez lata dostarczało Polakom wolne słowo.

Irlandia Północna to kraj muzyki, pasji i dawnych ran. W reportażu "Przez mury wasze i nasze" słuchamy, jak w cieniu historycznych podziałów żyją Polacy, którzy przybyli tu w poszukiwaniu nowego domu. Czy można zachować własną tożsamość, integrując się ze społeczeństwem, które samo uczy się żyć w pokoju? Reportaż pokazuje, że zarówno Irlandczycy, jak i Polacy, dwa narody emigrantów, mierzą się dziś z podobnymi wyzwaniami - politycznymi podziałami, rosnącą niechęcią wobec przybyszów i pytaniem o to, co znaczy "być u siebie".

18-letni Marcel Mierzejewski oczarował publiczność i jury podczas II Ogólnopolskich Mistrzostw w Naśladowaniu Ptaków. W eliminacjach wystąpił jako rudzik, dosłownie, bo nie tylko śpiewał, ale też się wystylizował. W finale wylosował słowika szarego i poradził sobie koncertowo. Na Placu Defilad, tuż obok Pałacu Kultury i Nauki, zgromadziła się tłumna widownia, która nie miała wątpliwości, Marcel to faworyt. Jury przyznało mu najwyższe noty, zachwycone precyzją i stylem. Skąd u tak młodego człowieka pasja do ptasich głosów? Marcel mówi, że to efekt miłości do natury i godzin spędzonych w lesie. Udowadnia, że kontakt z przyrodą może być nie tylko inspiracją, ale też drogą do sukcesu. 

To opowieść o niezwykłej determinacji i sile marzeń. Alessandra Jabłonowska, absolwentka XIV LO im. Staszica w Warszawie ze średnią 5,76, najwyższą w całej szkole, została przyjęta na prestiżowy kierunek Physical Natural Sciences na Uniwersytecie Cambridge. Program łączy fizykę, matematykę, nanonaukę i kognitywistykę. Przez trzy lata pracowała, by sfinansować studia. W tym czasie zmagała się z trudnymi doświadczeniami osobistymi. Odejście mamy, która zawsze była jej największym wsparciem, stało się bolesnym, ale motywującym impulsem. Alessandra mówi, że robi to także dla niej. Dziś spełnia marzenie, które stało się możliwe dzięki wytrwałości, pasji i pamięci o bliskiej osobie.

Ta historia wstrząsnęła Ostrowitem. Przez dziewięć lat Mariusz Milewski był wykorzystywany przez proboszcza z pobliskiego Wardęgowa. Ksiądz obiecywał opiekę, w rzeczywistości odbierał mu dzieciństwo. Gdy dorósł, zdecydował się walczyć. Sąd karny skazał duchownego, ale sąd kościelny go uniewinnił. Wieś odwróciła się od Mariusza, mimo że kuria wypłaciła mu 900 tysięcy złotych zadośćuczynienia. Mimo wszystko Mariusz został w rodzinnej wiosce. Przebudował stodołę na dom, szuka pracy i wierzy, że jego historia pomoże innym przerwać milczenie. Realizacja akustyczna: Michał Czajkowski.

Czy audycje radiowe mogą przetrwać próbę czasu? Czy głos, raz usłyszany, może pozostać z nami na lata? Tadeusz Bocheński, pierwszy spiker Polskiego Radia, nazywany "Księciem Spikerów", wciąż rozbrzmiewa w pamięci słuchaczy. W reportażu, z archiwalnych taśm, przemawiają ci, którzy go znali: Stella Weber, również spikerka, Zbigniew Kopalko, reżyser Teatru Polskiego Radia, Maciej Kwiatkowski, dziennikarz, lektor i historyk Polskiego Radia, oraz legendarny inżynier Jan Zagozda, współtwórca "Radia Retro" i kolekcjoner przedwojennych płyt gramofonowych. W reportażu wykorzystano archiwalne nagrania, m.in. program "Znam tylko twoje listy" z 1978 roku oraz przedwojenne wykonania Bocheńskiego, wiersz Tetmajera i piosenkę reklamową. To nie tylko historia głosu, ale i pamięci, która dzięki radiu nie przemija.

W 1976 roku w Iwinach pęka tama kopalni miedzi. Adam Wielowieyski rejestruje obraz zniszczenia, który porusza słuchaczy. Trzy lata później wraca tam z Witoldem Zadrowskim. Tak powstaje reportaż "Żywioł", nagrodzony w Ogólnopolskim Konkursie na Radiowy Reportaż Literacki. To początek ich wieloletniej współpracy, której zwieńczeniem jest reportaż "Trzy opowieści o ziemi i niebie". To historie o ludziach splecionych z naturą i marzeniami. Bohaterami są m.in. Skrzypkowa z Iwin, rolniczka z Białykału i krawiec zaproszony przez NASA. Reportaż zdobywa wyróżnienie Prix Futura, potwierdzając siłę dokumentu radiowego.