Najciekawsze reportaże w Polsce

Pełny wyjątkowych dźwięków reportaż o relacji z naturą, o świecie łosi i ciszy. Żeby zobaczyć łosie, trzeba wstać o świcie, znać teren i zachowywać się tak, by nie zakłócić rytmu przyrody. Piotr Dembowski, pracownik Biebrzańskiego Parku Narodowego, zna ten świat od dziecka. Nie tylko potrafi je wypatrzyć, ale także… z nimi rozmawiać. Dawniej fotografował dziką przyrodę, dziś wabi łosie głosem, który rozpoznają. "Jak jeszcze fotografowałem dziką przyrodę, nigdy nie robiłem zdjęć łosi na bukowisku, dlatego, że bukowisko znajduje się w krzakach. Ale nauczyłem się je wabić, osłuchałem się z nimi i od tego czasu nie ma problemu. Fotografię rzuciłem, ale umiejętność wabienia nadal bardzo mi się przydaje" - opowiada bohater reportażu.

Marian Molenda, rzeźbiarz z Nysy, wystawił swoje prace nad rzeką, gdzie wieczorami, podświetlone, tworzyły magiczny pejzaż. W powodzi w 2024 roku część z nich została porwana przez wodę. „Moje rzeźby pływały jak żagle” – wspomina artysta, który nie skupia się na stratach, lecz na ludziach. Jego nowy projekt będzie hołdem dla tych, którzy ratowali miasto. Poetka Małgorzata Bobak-Końcowa nazwała rzeźby „aniołami apokalipsy” i dzieli się refleksją o tym, jak powódź zmieniła Nysę i jej mieszkańców. Czy po roku wrócił spokój?

Natalia Łuczak przez lata nie wiedziała, jak nazwać to, co ją dręczy. Dopiero rok temu poznała diagnozę. Mizofonia, czyli nadwrażliwość na dźwięki, o której wciąż mówi się zbyt mało. To nie kaprys ani przesada, lecz realny dyskomfort, który potrafi zdominować codzienne życie. Dla Natalii problem zaczyna się tam, gdzie inni nawet go nie zauważają - przy stole. Mlaskanie, siorbanie, gryzienie wywołują w niej silne emocje, czasem nawet nienawiść. To reakcja, której nie da się kontrolować, a która potrafi zniszczyć relacje i poczucie bezpieczeństwa. W reportażu głos zabierają także bliscy Natalii, którzy pomagają zrozumieć mechanizmy tej dolegliwości i drogę do odzyskania spokoju. 

To jeden z najważniejszych reportaży w historii Polskiego Radia. To dźwiękowa opowieść o afrykańskim safari i Polaku, który poluje na słonie. Powstał w 1966 roku, a jego autor, Witold Zadrowski, stworzył dzieło tak poruszające, że jako pierwszy reportaż z Polski zdobył prestiżową nagrodę Prix Italia, radiowego Oskara. Od pierwszych minut wiadomo, że padnie strzał. Napięcie narasta z każdą sekundą, aż w trzydziestej minucie słuchacz niemal fizycznie czuje obecność monumentalnego zwierzęcia, które kona. "Im więcej się słucha, tym więcej się dostaje" - mówi myśliwy, bohater reportażu Zadrowskiego. To nie tylko opowieść o polowaniu, ale także o człowieku, który mierzy się z naturą, sobą i mikrofonem.

Strażacy z OSP Wesoła nie znają słowa "odpoczynek". To jedna z najaktywniejszych jednostek ochotniczych w Polsce. Tylko w ciągu roku interweniują ponad 800 razy! Podczas wrześniowego dyżuru wyjeżdżali aż 17 razy w ciągu jednej doby. Tworzą ją ludzie z pasją, mieszkańcy Warszawy, którzy z własnej inicjatywy pojawiają się na służbie nawet kilka razy w tygodniu. Gaszą pożary, ratują ofiary wypadków, wspierają inne jednostki. Wielu z nich należy do Jednostki Operacyjno-Technicznej, pełniącej całodobowe dyżury. Dla niektórych to początek drogi zawodowej. "Wchodzimy tam, skąd inni uciekają" - mówi dh Konrad Margulski.

3 października 1990 roku Niemcy znów stały się jednym państwem. To przełomowe wydarzenie zakończyło dekady podziału i symbolicznie zamknęło rozdział zimnej wojny. Po II wojnie światowej kraj został podzielony na NRD i RFN, a mur berliński stał się brutalnym symbolem ideologicznego rozłamu. Przełom nastąpił 9 listopada 1989 roku, gdy mur runął, a fala protestów i kryzys w NRD przyspieszyły zmiany. Traktat "2+4" otworzył drogę do zjednoczenia. 3 października NRD oficjalnie przystąpiła do RFN, a Niemcy odzyskały suwerenność. To wydarzenie zmieniło mapę Europy i stało się symbolem zwycięstwa jedności nad podziałem.

Hałas towarzyszy nam każdego dnia. Na ulicy, w pracy, w domu. Rzadko zastanawiamy się jednak, że właśnie on, niezauważalny i wszechobecny, stopniowo odbiera nam jeden z najcenniejszych zmysłów - słuch. Reportaż przedstawia historie osób, które doświadczyły powolnej utraty słuchu w wyniku wieloletniej ekspozycji na nadmierny hałas. Lekarze i specjaliści tłumaczą, w jaki sposób hałas uszkadza ucho wewnętrzne i dlaczego to zjawisko bywa nazywane "chorobą cywilizacyjną XX wieku".

Reportaż o pasji, odwadze i sile charakteru. Dariusz Kotala, emigrant z Polski mieszkający w Cambridge, porzucił karierę inżyniera po studiach na Politechnice Wrocławskiej, by realizować marzenia. Mimo choroby dwubiegunowej przemierzył świat na rowerze – z Anglii przez Azję, Nową Zelandię i USA. Teraz planuje pokonać Atlantyk i Pacyfik na specjalnej łodzi wiosłowej. Latem odbył rejs treningowy ze Świnoujścia do Elbląga. Jeśli wyprawa się powiedzie, zostanie pierwszym Polakiem, który przepłynie Pacyfik w ten sposób. Po zakończeniu łódź ma trafić do muzeum w jego rodzinnym mieście - Złotoryi.

To poruszająca opowieść o więzi pokoleniowej i tęsknocie za tym, co minione. Dziennikarka Anna Piekarczyk odkrywa na nowo postać swojego dziadka - Adama Karasia, filmowca, konstruktora i fotografa, który od 1910 roku dokumentował życie Krakowa. Uchwycił m.in. pierwszy przelot samolotu nad miastem, proklamację niepodległości w 1918 roku czy strajki robotnicze w 1936. W 1916 roku stworzył z bratem pionierską fotoraturę "Głód". Reportaż ukazuje, jak twórczość dziadka wpłynęła na wnuczkę, a ich spojrzenia na świat, choć oddzielone czasem, pozostają zaskakująco bliskie. W materiale wykorzystano archiwalny głos Karasia z 1986 roku.

Reportaż o kobietach w straży pożarnej. Czy straż pożarna to miejsce dla kobiet? Karolina Krępa, bohaterka reportażu udowadnia, że tak. Studentka Akademii Pożarniczej, równolegle studiująca fizjoterapię, aktywnie wspiera działania warszawskiej straży pożarnej. Choć jej tata również jest strażakiem, droga Karoliny do zawodu nie była oczywista. Łączy naukę, służbę i życie codzienne, pokazując, że kobiety w mundurze nie tylko gaszą pożary, ale też przełamują stereotypy. Reportaż odsłania kulisy pracy strażaczek i strażaków - ich codzienne wyzwania, emocje i relacje. To opowieść o determinacji, współpracy i sile, która nie zna płci. Głos zabierają zarówno kobiety, jak i mężczyźni - wszyscy, którzy na co dzień mierzą się z ogniem i oczekiwaniami społecznymi. 

Od pół wieku Bogdan Bąberski przywraca życie pianinom i fortepianom. Z jego warsztatu wyjeżdżają instrumenty, które jeszcze niedawno były "trupami" - zniszczone, zapomniane, dziś lśnią i zachwycają brzmieniem kolejne pokolenia. Pamięta pianino, które latami leżało w stodole pod sianem, dziś jest ozdobą salonu jego właścicieli. Bąberski to rzemieślnik z misją - precyzyjny, oddany, odpowiedzialny. Sam stał się mistrzem, który potrafi dorobić strunę w środku nocy. Pracuje w teatrze, gdzie instrument musi być perfekcyjny każdego dnia. Bo choć technologia się zmienia, nic nie zastąpi instrumentu z duszą.

To opowieść o ludziach, którzy uwierzyli, że w syberyjskiej tajdze można zbudować lepszy świat. Obiecał im to Siergiej Torop, były milicjant, który po objawieniu przybrał imię Wissarion i ogłosił się zbawicielem. Wokół niego powstała wspólnota - sekta, utopia, zależnie od perspektywy. W 1999 roku Jędrzej Morawiecki wyruszył na Syberię, nie wiedząc, że ta podróż zapoczątkuje jego reporterską drogę. Ćwierć wieku później Rosja toczy wojnę, a Wissarion zostaje skazany na 12 lat obozu pracy. Bohaterowie reportażu, którzy porzucili dawne życie, nie przewidzieli, że rzeczywistość ich dogoni. Reportaż powstał w ramach Stypendium im. Jacka Stwory. Realizacja: Krzysztof Brodowicz. Edycja: Joanna Morawiecka. Muzyka: Losza Rags.

Każdego dnia w Polsce 13 osób odbiera sobie życie. To liczba, która powinna poruszać, a jednak wokół tematu samobójstw wciąż panuje milczenie. Dlaczego? Czy boimy się mówić? Czy nie znamy właściwego języka? Reportaż Antoniego Rokickiego "Misja" to poruszająca opowieść o rodzinie, która straciła nastoletniego syna cierpiącego na depresję. To historia bólu, ale też próby zrozumienia i odnalezienia sensu po niewyobrażalnej stracie. Niestety, depresja wśród młodych ludzi staje się coraz powszechniejszym problemem. I coraz częściej prowadzi do tragedii. Jak pomóc bliskiej osobie w kryzysie? Jak rozpoznać sygnały ostrzegawcze? I jak żyć po stracie dziecka? 

Drony, niegdyś kojarzone głównie z zabawkami dziś są kluczowym elementem współczesnych konfliktów, technologii i życia codziennego. Ich rozwój sprawia, że niemal codziennie trafiają na czołówki wiadomości.  Reportaż pokazuje, jak bezzałogowe systemy zmieniają świat - nie tylko na polu walki, ale i w świadomości społecznej. Swoimi doświadczeniami dzielą się: generał Tomasz Drewniak, pilot z wieloletnim doświadczeniem; dr Łukasz Przybyło z Akademii Sztuki Wojennej; Tymek, nastolatek z Warszawy, który marzy o karierze operatora dronów; żołnierze z Wojskowej Akademii Technicznej oraz z bazy bezzałogowców w Mirosławcu, a także mieszkańcy Ukrainy, dla których drony stały się częścią codziennej rzeczywistości. Autorami nagrań do reportażu są: Hanna Dołęgowska, Janusz Deblessem, Maciej Jastrzębski oraz Antoni Rokicki.

Dla dzieci była jak latarnia w świecie dorosłych - bezpieczna, jasna, inspirująca. Katarzyna Stoparczyk, dziennikarka Polskiego Radia, absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu, mistrzyni gitary, stworzyła w eterze przestrzeń pełną ciepła i wyobraźni. Jej audycje -"Myślidziecka 3/5/7", "Dzieci Wiedzą Lepiej", "Zagadkowa Niedziela" były świętem dziecięcej mądrości. Rozmawiała z dziećmi jak równy z równym, z humorem i uważnością. Pisała książki, zdobyła tytuł Mistrza Mowy Polskiej, działała społecznie, od hospicjum po sąsiedzkie inicjatywy na Sadybie. Jej głos dawał dzieciom poczucie bycia ważnym. Dziś brakuje tej błyskotliwości, która zamieniała zwykłe audycje w magię.

To historie ludzi, którzy najlepiej czują się wtedy, gdy inni kładą się spać. Bohaterowie reportażu opowiadają, jak wygląda życie „nocnych marków” - tych, którzy zamiast dnia wybierają noc. W ciemności odnajdują spokój, inspirację i rytm działania. Grzegorz już jako nastolatek zakochał się w nocnym świecie - dziś prowadzi całodobowy serwis komputerowy pod Warszawą. Paweł, realizator radiowy w Polskim Radiu 24 i w Jedynce, nocą pracuje najefektywniej. Kacper, policjant, coraz mocniej odczuwa skutki nocnych zmian. Czy "nocnym markiem" zostaje się na całe życie? Jak naprawdę wygląda życie po zmroku?

To opowieść o Katarzynie Stoparczyk - dziennikarce, której głos przez lata był sercem radiowej Trójki. Jej ciepło, uważność i kreatywność tworzyły przestrzeń, w której dzieci czuły się ważne i słyszane. Prowadziła kultowe audycje - "Myślidziecka 3/5/7", "Dzieci Wiedzą Lepiej" czy kultowa "Zagadkowa Niedziela". Rozmawiała z dziećmi jak z partnerami, z humorem i autentyczną ciekawością. Absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu, autorka książek, laureatka tytułu "Mistrza Mowy Polskiej". Dziś, gdy jej głosu brakuje w eterze, brakuje też tej energii, która zamieniała audycje w małe radiowe święta. Kasiu… brakuje nam słów.

Reportaż o polskich rzekach, które coraz częściej stają się areną katastrof: powodzi, susz i zatruć. Od powodzi stulecia w 1997 roku po dzisiejszą suszę hydrologiczną, która zagraża rolnictwu i środowisku. W sierpniu śnięcie ryb w Wkrze przypomniało dramat Odry sprzed trzech lat. Trwa debata, czy nadanie rzekom osobowości prawnej – jak w obywatelskim projekcie dotyczącym Odry – może pomóc. Projekt trafił pod obrady Sejmu jako inicjatywa ponadpartyjna. Ekolodzy rozważają podobne działania dla Wisły i Wkry. Reportaż pyta: jak ratować rzeki, zanim będzie za późno?

Z okazji 85. rocznicy Bitwy o Anglię, jednej z najważniejszych kampanii II wojny światowej, Stowarzyszenie Lotników Polskich zorganizowało Rajd Lotniczy Śladami Dywizjonów Polskich. Siedem załóg sportowych samolotów odwiedziło miejsca stacjonowania polskich jednostek w Niemczech, Francji i Wielkiej Brytanii. Finał odbył się przy Pomniku Lotników Polskich w RAF Northolt – bazie Dywizjonu 303. Marszałek Dowding podkreślał, że bez walecznych Polaków wynik Bitwy mógłby być inny. Reportaż przypomina ich udział w całej wojnie, której 80. rocznicę zakończenia obchodzimy w tym roku.

Reportaż opowiada o ludziach, którzy wybrali życie w służbie innym i trudnej pracy strażaka. Szymon Kokot z Olsztyna przez 24 lata służył w Państwowej Straży Pożarnej. Dziś, jako emeryt i prezes fundacji wspierającej zdrowie psychiczne i profilaktykę nowotworową, nadal działa dla innych. 11 września, podczas 5. Honorowej Wspinaczki, oddaje hołd poległym strażakom - także tym z World Trade Center. Opowiada o trudach służby, które dotykają nie tylko ratowników, ale i ich rodziny. Czy lata w mundurze weryfikują marzenia o bezinteresownej pomocy? Reportaż pokazuje, że za odwagą kryje się człowiek, z emocjami, zmęczeniem i misją, która nie kończy się wraz z przejściem na emeryturę.

Beata Szymańska przez 25 lat wspierała policjantów w najtrudniejszych chwilach - przy porwaniach, zaginięciach, zabójstwach. Jako psycholog policyjna z Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie była tam, gdzie emocje sięgały zenitu. Jej praca to nie tylko wiedza, ale i ogromna siła psychiczna. W reportażu odkrywamy, co skłoniło ją do tej ścieżki, jak radziła sobie z obciążeniem i czy pomaganie innym stało się źródłem jej własnej odporności. To historia o empatii, hartowaniu ducha i szukaniu sensu nawet w najciemniejszych momentach.

Radiowa podróż dwutorowa - polityczna i motocyklowa. Piotrek, młody wyborca, zagłosował na Sławomira Mentzena nie z buntu, lecz z przekonania, że młodzi mają dość wojny dwóch politycznych obozów. Chcą zmiany, wolności i własnej drogi, nawet jeśli prowadzi przez błoto. Piotrek nie idealizuje polityków, wybiera świadomie. W życiu, jak na motocyklu, ceni niezależność, ryzyko i własne tempo. Reportaż opowiada o pasji, pokoleniowej różnicy i o młodych, którzy nie chcą już siedzieć w politycznym garażu rodziców. Wolą ruszyć w trasę - po swojemu.

Pomoc to nie przestępstwo - uznał sąd w Hajnówce, uniewinniając pięcioro aktywistów oskarżonych o pomoc migrantom w Puszczy Białowieskiej w marcu 2022 roku. Trzy kobiety i dwóch mężczyzn podali wodę, ciepły posiłek, suche ubrania, zaoferowali nocleg i transport rodzinie z dziećmi uciekającej przed prześladowaniami. Prokuratura widziała w tym przestępstwo, sąd - gest człowieczeństwa. Wyrok wyznacza granicę, pomoc humanitarna nie może być karana. Reportaż Bożeny Navickiej pokazuje przebieg pierwszej rozprawy i pytania, które wciąż rezonują: czy w obliczu cierpienia prawo powinno ścigać tych, którzy pomagają?

Po sfałszowanych wyborach na Białorusi tysiące osób trafiło do więzień, a fala emigracji porwała kolejne tysiące. Ale czy reżim naprawdę wygrał? Hania miała 18 lat, gdy po raz pierwszy zagłosowała, wierząc w demokrację. Zamiast święta – brutalne zderzenie z przemocą. Aresztowania, tortury, strach. Musiała uciekać, by ratować życie. Dziś studiuje kryminologię, działa na rzecz praw człowieka i wierzy, że Białoruś jeszcze powróci, w pieśniach, języku, na ulicach Mińska. Jej głos, choć próbowano go uciszyć, wciąż ma moc. Nie jest ofiarą. Jest nadzieją.

Ma 86 lat, ale wciąż nie zszedł z posterunku. Władysław Gancarczyk, prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Moszczenicy Niżnej w Małopolsce, od dekad ratuje innych - z pasją, oddaniem i niezłomną energią. To społecznik z krwi i kości, który od najmłodszych lat angażował się w działania ratownicze, a także dbał o rozwój i wyposażenie jednostki. Ma siedmioro dzieci. I każde z nich poszło w jego ślady. Wszyscy są strażakami. W reportażu opowiada między innymi o tym jak trafił do służby, o emocjach towarzyszących akcjom ratowniczym i wyzwaniach, z jakimi mierzył się przez lata. To także niezwykłe historie z życia strażaka. 

Andrzej Bielawski od lat tworzy swój świat w Liśnie nad Narwią. Wraz z żoną, artystką Teresą Starzec, przekształcił to miejsce w azyl dla sztuki, duchowości i natury. Gdy w sąsiedztwie budowano nowy kościół, para ocaliła od zapomnienia starą drewnianą świątynię, przenosząc ją na własną działkę. Dziś to przestrzeń spotkań, twórczości i kontemplacji. Bielawski zaprasza do swojej sztuki… pszczoły. Wspólnie z nimi tworzy obrazy w ulu, organiczne, pełne życia. Jego pasją jest też muzyka. Dzięki kolekcji winyli wnętrze świątyni wypełnia się dźwiękami, tworząc miejsce refleksji. Reportaż "Mój środek świata" to opowieść o harmonii, pasji i życiu w rytmie natury.

Mariusz Milewski miał 9 lat, gdy został ministrantem. 43 Proboszcz z jego miejscowości, znając jego trudną sytuację rodzinną, przez 9 lat wykorzystywał go seksualnie. Mariusz milczał – nie miał wsparcia, a relację z duchownym tłumaczy dziś syndromem sztokholmskim. Po latach zdobył się na odwagę, opowiedział swoją historię i doprowadził do skazania księdza na 3 lata więzienia. Otrzymał jedno z najwyższych zadośćuczynień w Polsce - 900 tys. zł. Mimo ostracyzmu ze strony parafian, nie ukrywa tożsamości, wciąż mieszka w tej samej wsi. Wierzy, że jego świadectwo pomoże innym ofiarom przemocy w Kościele odzyskać głos i godność.

Nidal Hamad, palestyński pisarz i dziennikarz, dorastał w gwarze, hałasie i dźwiękach spadających bomb. Długo nie lubił ciszy, bo w niej ukryte były strach i cierpienie. Mówi o sobie, że jest synem palestyńskiego obozu dla uchodźców w Libanie. Z rodzicami i pięciorgiem rodzeństwa mieszkali w palestyńskim obozie dla uchodźców w Ein el-Hilweh. W jednej izbie, pełnej miłości, nadziei, ale też tęsknoty za utraconym domem, domem w Galilei, skąd jego rodzice zostali wypędzeni w 1948 roku. Nie planował życia poza obozem. Przełomem była masakra w Sabra i Szatila w 1982 roku, której był świadkiem jako 19-latek. To wydarzenie na zawsze zmieniło jego życie. Dziś opowiada o Palestynie, pamięci i tożsamości, której nie da się wymazać.

Wrzesień 1939 roku oczami dzieci, które stały się świadkami początku II wojny światowej. Franciszek Głów miał zaledwie 8 lat, gdy 1 września 1939 roku stanął na szkolnym boisku i usłyszał przemówienie dyrektora. Tego dnia właściwie skończyło się jego dzieciństwo. Adam Gatniejewski miał 9 lat. Pamięta ukrywanie się w schronie i pobyt z rodziną w obozie. Obaj dziś są starszymi panami, ale wspomnienia z tamtych dni noszą w sobie z niezwykłą dokładnością. O wojnie tak, jakby wydarzyła się tydzień temu, nie 86 lat wcześniej. W reportażu wykorzystano archiwalne nagrania Polskiego Radia. 

Aresztowana i deportowana do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, Stanisława Bafia trafiła do świata, w którym głód, strach i cierpienie były codziennością. Reportaż to wspomnienie tej obozowe codzienności, także doświadczenia medyczne wykonywane na więźniarkach, operacje mięśniowe, kostne, doświadczenia z zarazkami tężca i gronkowca. Reportaż ukazuje nie tylko fizyczne cierpienie, ale też długofalowy wpływ obozowych przeżyć na psychikę bohaterki. Lęk, który nie mijał po wyzwoleniu i milczenie, które trwało latami. Reportaż "Noc i mgła" powstał w 1975 roku. W 1987 roku otrzymał nominację do nagrody Prix Italia.

Reportaż o walce z fake newsami i o tym, jak czuje się ofiara dezinformacyjnych ataków. Fałszywe konta, zmanipulowane nagrania, podszywanie się, fake newsy, hejt, lawina komentarzy i udostępnień. W tym cyfrowym chaosie, gdzie granica między prawdą a fałszem coraz częściej się zaciera, bohaterka reportażu, Maria Andruchiw, musiała stawić czoła brutalnej rzeczywistości. Stała się ofiarą dezinformacyjnego ataku, który uderzył nie tylko w jej wizerunek, ale i w to, co budowała latami, czyli zaufanie, relacje, misję społeczną.

Mahbub Siddique-Olesiejuk, Polak i Bengalczyk, po dramatycznych przeżyciach postanowił działać na rzecz innych. Przeżył kilka sytuacji bliskich śmierci, co skłoniło go do niesienia dobra. Choć marzył o byciu pilotem, życie poprowadziło go inaczej – tragiczne wydarzenie w Rosji odebrało życie jego koledze. Do Polski przyjechał za miłością – żoną Ewą. Dziś jako radny dzielnicy Włochy w Warszawie wspiera mieszkańców, realizuje projekty budżetu obywatelskiego, rozwija przestrzeń rekreacyjną i buduje więzi międzypokoleniowe. Jego historia to opowieść o przetrwaniu, zaangażowaniu i misji.

Reportaż o symbolicznym miejscu rozmów z tymi, których już nie ma. W zielonej przestrzeni osiedla Jazdów w Warszawie, na tyłach Ambasady Francuskiej, stoi niepozorna biała budka telefoniczna. Prowadzi do niej drewniana ścieżka i skromny kierunkowskaz "Wietrzny telefon do rozmów z tymi, których brakuje". W środku stary aparat telefoniczny i zeszyt pełen słów tęsknoty. Inspiracją była budka pana Itaru Sasakiego z Japonii, którą postawił by móc "rozmawiać" ze zmarłym bratem, a po tragedii w 2011 roku odwiedziło ponad 10 tysięcy osób. Pisarka Katarzyna Boni, zbierając materiały do książki, uzyskała zgodę na stworzenie podobnego miejsca w Polsce. Od trzech lat budka na Jazdowie żyje dzięki ludziom, którzy ją odwiedzają, dbają o nią i zostawiają swoje słowa.

Czy apostazja to tylko gest sprzeciwu wobec Kościoła, czy coś głębszego? "Odejście Olgi" to reportaż o duchowych wyborach w czasach kryzysu zaufania do instytucji. Olga Szelc zdecydowała się odejść z Kościoła katolickiego, co poruszyło jej koleżankę Annę Borońską. Choć sama krytycznie patrzy na Kościół, postanowiła w nim pozostać. W szczerych rozmowach obie kobiety dzielą się motywacjami, przełomowymi momentami i refleksjami. Mimo różnych decyzji, wciąż się wspierają i szukają sensu. To opowieść o wierze, zwątpieniu i szacunku wobec odmiennych dróg duchowych.

Dla jednych bohater walki o wolność, dla innych postać pełna sprzeczności. Lech Wałęsa niezmiennie budzi emocje, jego słowa wciąż rezonują, a obecność w przestrzeni publicznej przyciąga uwagę kolejnych pokoleń. W 1983 roku Wałęsa został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla, ale jego droga nie zakończyła się na kartach podręczników. Dziś pytamy: jak postrzega go współczesny świat? Co sprawiło, że stał się ikoną popkultury? Jak zapisze się w pamięci przyszłych pokoleń? Na te pytania odpowiadają: Janina Jankowska, reportażystka i działaczka "Solidarności", Danuta Kuroń, dziennikarka, działaczka "Solidarności", prezydent Aleksander Kwaśniewski, profesor Leszek Balcerowicz, ekonomista, wicepremier w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, Jarosław Kurski, dziennikarz, były rzecznik prasowy Lecha Wałęsy oraz Michał Marszał, twórca internetowy.

Dźwiękowa opowieść o solidarności przez wielkie i małe "s". Podróż w czasie, która zaczyna się w sierpniu 1980 roku, wśród strajkujących głosów, pełnych nadziei i determinacji. Usłyszymy archiwalne nagrania z tamtych dni, które autor zestawia z codziennością pierwszych lat po transformacji ustrojowej. Przez dźwięki, emocje i wspomnienia odkrywamy, czym była i czym stała się solidarność, zarówno ta pisana wielką literą, jak i ta codzienna, cicha, międzyludzka. Reportaż powstał w 1993 roku.

Reportaż ukazuje splecione losy protestujących Gruzinów i polskiej społeczności w Tbilisi. Na Alei Rustawelego tysiące obywateli domagają się demokracji i powrotu do rozmów z UE. Tuż obok, prof. Maria Filina walczy o przetrwanie polskiej kultury w Gruzji. W niewielkim lokalu działa wiązek Kulturalno-Oświatowy Polaków w Gruzji "Polonia" - duchowy dom wielu Polaków. To opowieść o odwadze, tożsamości i sile, która łączy ludzi ponad granicami. Reportaż powstał przy wsparciu Gdańskiego Stypendium Kulturalnego Fundusz Mobilności.

Historia jednego z najbardziej legendarnych koni ze stadniny w Janowie Podlaskim - Dahomana. Reporter śledził jego losy od narodzin, tworząc poruszającą opowieść o sile, pięknie i charakterze tego niezwykłego ogiera. Tytułowy bohater reportażu "Dahoman" to ogier urodzony w Janowie Podlaskim brał udział w wyścigach na warszawskim Służewcu, występował w cyrku, a po latach powrócił do stadniny jako reproduktor. Autor opowiada o jego losach, posługując się wyłącznie scenami. To nie tylko podróż w przeszłość, ale także refleksja nad dziedzictwem polskiej hodowli koni arabskich. "Dahoman" to reportaż pełen emocji, pasji i szacunku dla zwierząt, które przez dekady budowały renomę Janowa na całym świecie. Reportaż powstał w 1970 roku.

Władysław Gancarczyk ma 86 lat, ale wciąż jest na straży. Dosłownie. Jest prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Moszczenicy Niżnej i większość życia poświęcił ratowaniu innych. Społecznik z krwi i kości, od najmłodszych lat angażował się w akcje ratownicze, dbał o sprzęt i bezpieczeństwo jednostki. Jego pasja okazała się zaraźliwa. Ma siedmioro dzieci i… każde z nich również zostało strażakiem. W reportażu początki jego służby, emocje towarzyszące ratownictwu i wyzwania, z którymi mierzył się przez dekady.

Czasami życie zatrzymuje się w jednej chwili. Dla Mikołaja Grynberga – pisarza, fotografa i psychologa takim momentem był zawał serca. Jedno ukłucie w klatce piersiowej, jeden krok za daleko. Ale zawał to nie tylko choroba. To sygnał, że coś trzeba zmienić. W tej bardzo osobistej opowieści splatają się dwie perspektywy - bohatera i autorki-narratorki. To nie tylko historia o zdrowiu, ale o uważności, o odzyskiwaniu siebie i o tym, jak ciało potrafi przemówić głośniej niż myśli. Reportaż, który porusza, zatrzymuje i skłania do refleksji nad tym, co naprawdę ważne.

Reportaż o jednym z najważniejszych symboli Powstania Warszawskiego. Gmach Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej (PAST-y) to drugi najwyższy budynek przedwojennej Warszawy. Podczas Powstania Warszawskiego był obiektem bardzo ważnym z dwóch powodów. Zapewniał łączność telefoniczną, a ze względu na wysokość zapewniał obserwację i ostrzał okolicznych terenów. Ponieważ był w rękach niemieckich to od pierwszych dni Powstania podejmowane były próby jego zdobycia. Nie było to zadanie łatwe, ale 20 sierpnia 1944 roku udało się. Jak do tego doszło? I dlaczego wciąż militarny wymiar powstania jest w dyskursie stawiany wyżej niż tragedia ludności cywilnej? W reportażu wykorzystano materiały dźwiękowe z Muzeum Powstania Warszawskiego i Muzeum II Wojny Światowej.

Michał Szymkiewicz - kiedyś śpiewak operowy, dziś kierownik pociągu Kolei Mazowieckich, dorywczo akompaniator, stroiciel fortepianów, członek zespołu szantowego i ojciec trójki dzieci. Jego życie to kalejdoskop ról, pasji i punktów zwrotnych. Czy można przyzwyczaić się do tak częstych zmian? Michał udowadnia, że tak, jeśli każdą z nich traktuje się jak kolejną odsłonę tej samej opowieści o miłości do dźwięku, ludzi i ruchu. Z operowej sceny trafił na perony, ale nie porzucił muzyki. Wciąż gra, stroi, śpiewa. Łączy świat sztuki z codziennością, pokazując, że życie nie musi być jednowymiarowe.