POPULARITY
Categories
803 episodes with Radia
867 episodes with Radia
1,003 episodes with Radia
199 episodes with Radia
1,372 episodes with Radia
1,150 episodes with Radia
90 episodes with Radia
366 episodes with Radia
302 episodes with Radia
8 episodes with Radia
8 episodes with Radia
5 episodes with Radia
14 episodes with Radia
7 episodes with Radia
7 episodes with Radia
87 episodes with Radia
4 episodes with Radia
4 episodes with Radia
53 episodes with Radia
3 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
4 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
3 episodes with Radia
2 episodes with Radia
3 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
4 episodes with Radia
22 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
2 episodes with Radia
In this episode, host Mike Shanley sits down with Major General Thad Bibb (Ret.), former Commander of the 18th Air Force and now VP of Defense Business Development at Radia. They discuss Radia's WindRunner™, the world's largest aircraft by volume, how it emerged from commercial wind-energy needs, and why its logistics capacity could redefine modern warfare, allied readiness, and dual-use innovation. General Bibb shares insights from 33 years in the Air Force, lessons in defense acquisition, and practical advice for defense tech companies entering the market. RESOURCES: Radia (WindRunner Aircraft) - https://radia.com BIOGRAPHY: Thad is an innovative leader, passionate about bringing unique solutions to complex problems. In 2024, he retired from the Air Force as a Major General with over 33 years of service. As a command pilot with over 5,000 flight hours, Thad led operations around the world, from gravel strips in Alaska to combat zones in Afghanistan and Iraq. As Commander of 18th Air Force, he led 36,000 Airmen, conducting all Air Force active duty airlift, air refueling and aeromedical evacuation missions. As Commander, 618th Air Operations Center, his team planned, tasked, executed and assessed operations for a global fleet of 1,100 aircraft. Managing budgets of over $320B dollars, Thad also served as a leader in Air Force Materiel Command, where his teams led strategy, budget and operations efforts for all Air Force Research, Test, Acquisitions and Sustainment programs. In 2025, Thad joined Radia, bringing his skills to bear on energy security and logistics for the defense of the United States and its allies. Radia is building a unique aerial transportation solution, WindRunner™, to enable the movement of the largest cargo to the hardest to reach places. Addressing a global deficit of outsized airlift, WindRunner will provide new solutions for Defense, onshore wind energy and outsized commercial cargo. When delivered in 2030, WindRunner will be the largest aircraft in the world. Thad earned a Bachelor's Degree in Engineering Mechanics from the USAF Academy and a Master's Degree in Aeronautical Engineering from the Air Force Institute of Technology. He is also an Ancien of the NATO Defense College in Rome, Italy. Thad enjoys spending free time with his family traveling, skiing at the lake or in the mountains, and flying his grandfather's 1967 Mooney. LEARN MORE: GovDiscovery AI provides defense market intelligence, early demand signal tracking, and business development support for companies entering or expanding in the defense sector. Subscribe for: - Weekly interviews with industry leaders - Defense market analysis - GovTech + defense innovation insights Thank you for tuning into this episode of the GovDiscovery AI Podcast with Mike Shanley. You can learn more about working with the U.S. Government by visiting our homepage: Konektid International and GovDiscovery AI. To connect with our team directly, message the host Mike Shanley on LinkedIn. https://www.govdiscoveryai.com/
Bezpośrednia relacja Krzysztofa Skowrońskiego z Bejrutu: „Przygotowujemy się do mszy świętej. To największe zgromadzenie Libańczyków od wizyty Jana Pawła II”.W Bejrucie trwają przygotowania do mszy świętej, która ma zgromadzić największą liczbę Libańczyków od czasu wizyty św. Jana Pawła II w 1997 roku. Na miejscu są dziennikarze Radia Wnet – Krzysztof Skowroński i Kazimierz Gajowy, którzy relacjonują zarówno atmosferę, jak i symboliczne gesty papieża Leona XIV i libańskiej młodzieży.Dzień wczorajszy – jak podkreśla Skowroński – był pełen znaczeń. Zaczęło się od wizyty Ojca Świętego u św. Szarbela.Tam jest przesłanie dla świata dotyczące modlitwy i tego, żeby nie płynąć głównym nurtem– mówi redaktor.Papież zdefiniował, jakim symbolem dla świata jest św. Szarbel: pustelnik, który przez modlitwę i milczenie staje się wyrzutem sumienia dla kultury hałasu i pośpiechu.Harissa w LibanieKolejnym punktem była Harissa – najważniejsze sanktuarium maronickie w Libanie. Leon XIV podarował tam Matce Bożej różę.To też bardzo ważny symbol dla Libańczyków– zaznacza Skowroński. Gest prosty, ale czytelny: zawierzenie kraju, który od lat mierzy się z kryzysem politycznym, gospodarczym i społecznym.Następnie papież wziął udział w spotkaniu ekumenicznym. To właśnie tam padły słowa, które dobrze streszczają libańską mozaikę religijną: Liban jest miejscem, gdzie „krzyże stoją tuż obok meczetów, gdzie znaki i symbole chrześcijańskie towarzyszą znakom muzułmańskim”.Spotkanie z młodymi w BejrucieNajbardziej poruszające okazało się jednak wieczorne spotkanie z młodymi.Młodzież naprawdę pokazała, co potrafi. Ja takiego Leona XIV uśmiechniętego jeszcze nie widziałem– opowiada Kazimierz Gajowy. Młodzi Libańczycy mówili o wojnie, kryzysie, emigracji, ale też o decyzji, by mimo wszystko zostać.Na scenie wystąpiła także młoda muzułmanka, która opowiedziała, jak jej chrześcijańska koleżanka przyjęła ją z rodziną, gdy musieli opuścić południe kraju.Przyjęła ją jak siostrę, a jej matkę jak kuzynkę– relacjonuje Gajowy.Dary dla papieżaNajmocniej zapisały się jednak w pamięci symboliczne dary wręczone papieżowi:garść ziemi – „że ta ziemia nie jest na sprzedaż, że ona jest nasza i my tu zostaniemy”;cedr – znak głębokich, silnych korzeni Libanu;zboże z wysadzonych silosów w bejruckim porcie – przypomnienie tragedii, o której świat szybko zapomniał.Młodzież powiedziała: nikt o nas nie pamiętał. Jest tylko jeden kraj, jest tylko jedna instytucja – Kościół i Watykan. „Liczymy na ciebie, Ojcze Święty, że nam pomożesz, byśmy tu zostali”– relacjonuje korespondent Studia Bejrut.Krzysztof Skowroński podkreśla, że papież usłyszał od młodych coś jeszcze: rachunek sumienia wobec poprzednich pokoleń.Powiedzieli, że ich ojcom i matkom nie udało się doprowadzić do pokoju i dobrobytu. „My jesteśmy nowym pokoleniem – my to zrobimy”. To najbardziej papieża ucieszyło– mówi Gajowy.Msza święta w Zatoce św. JerzegoDziś papież będzie sprawował mszę w Zatoce św. Jerzego, miejscu, gdzie w 1975 roku wybuchła wojna domowa.To właśnie tu rozpoczęła się wojna. Mam nadzieję, że dziś się zakończy– mówi Gajowy.Niebo jest błękitne, choć są chmury– dodaje Skowroński. To zdanie dobrze oddaje stan libańskiej duszy: kraj nadal rozdarty kryzysami, ale wciąż zdolny do nadziei i do słów kluczowych tej pielgrzymki: „pokój” i „zostań”.
Papież Leon XIV zakończył we wtorek swoją pielgrzymkę do Libanu. Jak relacjonują z Bejrutu wysłannicy Radia Wnet Krzysztof Skowroński i Mikołaj Murkociński, trzydniowa wizyta przebiegła w atmosferze wielkiego poruszenia, a jej głównym przesłaniem było nawoływanie o pokój i apel o odbudowę zaufania między wspólnotami religijnymi. Papież odleciał z Bejrutu przed 13 lokalnego czasu; w Rzymie spodziewany był po 16.Krzysztof Skowroński relacjonuje, że od pierwszych chwil pobytu Leon XIV akcentował konieczność przebaczenia i pojednania. W Pałacu Prezydenckim spotkał się z prezydentem, premierem i przewodniczącym parlamentu. Przypomniał im, że „w Libanie są rzemieślnikami pokoju”, a odpowiedzialność za przyszłość kraju wymaga wzajemnego zrozumienia i współpracy.Symbolicznym punktem pielgrzymki była wizyta w miejscowości Annaya – miejscu związanym ze św. Charbelem. Papież podkreślał tam uniwersalność przesłania pustelnika.„Tych, którzy żyją bez Boga, nauczył modlitwy, tych, co żyją w hałasie – ciszy, tych żyjących dla pozorów – skromności, tych poszukujących bogactw – ubóstwa”– mówił. Apelował, by „nie bać się wędrować pod prąd” i budować życie na wartościach, które nie ulegają kryzysom politycznym ani ekonomicznym.https://wnet.fm/2025/12/02/libanie-badz-proroctwem-dla-calego-bliskiego-wschodu/Następnego dnia Leon XIV odwiedził narodowe sanktuarium w Harissie, gdzie ofiarował Matce Bożej złotą różę. To jedno z najważniejszych miejsc libańskiego chrześcijaństwa. Papież wzywał tam do odważnej miłości. W sanktuarium przypomniał także o roli osób konsekrowanych, które prowadzą większość szkół i szpitali w kraju – w państwie, gdzie nierzadko to właśnie Kościół wypełnia luki w strukturach publicznych.Istotnym elementem wizyty było również spotkanie na Placu Męczenników – miejscu symbolicznym dla libańskiej historii i tożsamości. Papież przypomniał tam, że Liban jest przestrzenią spotkania religii.„Tu minarety i wieże kościelne stoją koło siebie, kłaniając się niebu.”To odwołanie do tradycji współistnienia wyznań, która od czasów wojny domowej bywa trudna, ale pozostaje fundamentem libańskiej państwowości.https://wnet.fm/2025/12/01/maryja-niosla-boga-papiez-niesie-pokoj-biskup-tarabay-o-znaczeniu-wizyty-leona-xiv-w-libanie/Leon XIV szczególnie mocno zwrócił się do młodzieży. Podczas spotkania w patriarchacie maronickim i w homilii nad Zatoką Świętego Jerzego wezwał młodych, by pozostali w swoim kraju i budowali jego przyszłość mimo dramatycznej sytuacji ekonomicznej:„To wy będziecie budowali Liban przyszłości. Musicie żyć w pokoju z innymi religiami obecnymi tutaj i na całym Bliskim Wschodzie”.Wśród świadectw młodych pojawiły się głosy o rozczarowaniu Zachodem. Jak relacjonował Krzysztof Skowroński, jeden z uczestników spotkania, młody Libańczyk, powiedział: „Zachód nas zdradził. Mamy tylko Watykan, który nas broni”.https://wnet.fm/2025/12/01/leon-xiv-w-libanie-gorace-powitanie-i-tlumy-wiernych-w-sanktuarium-sw-charbela/Pielgrzymka miała także wymiar międzyreligijny – w nuncjaturze apostolskiej papież spotkał się z przedstawicielami islamu i społeczności druzów. Murkociński przypominał, że relacje chrześcijańsko-druzyjskie miały w historii trudne momenty, ale dziś są jednym z modeli odbudowy społecznej zgody.Na zakończenie, podczas dzisiejszej mszy, dziennikarze Radia Wnet usłyszeli od jednego z libańskich żołnierzy podsumowanie atmosfery w kraju. Jak mówił, „dziś jest spokój, ale kiedy Leon XIV odleci, to może się zacząć jeszcze raz”. Nawiązywał w ten sposób do groźby wznowienia izraelskich nalotów rakietowych.Wizyta papieża była chwilą nadziei – ale jak podkreślają korespondenci Radia Wnet – odpowiedź na to, czy papieskie przesłanie wpłynie na libańską politykę i bezpieczeństwo, przyniesie dopiero czas.
Po zakończeniu papieskiej mszy w Bejrucie, kończącej pielgrzymkę Ojca Świętego, dziennikarze Radia Wnet rozmawiali z młodymi Libańczykami, którzy – jak opisuje Mikołaj Murkociński – sami podeszli do polskiej grupy pielgrzymów, widząc biało-czerwone flagi. Studenci mówili, że Leon XIV jest dla nich „papieżem pokoju”, a jego mocne odwołania do wspólnoty międzynarodowej oraz wezwanie do zakończenia konfliktów w regionie bardzo ich poruszyły.Niespodziewanie rozmowa zeszła na temat Polski. Jak relacjonuje Murkociński, młodzi Libańczycy deklarowali sympatię do naszego kraju, podkreślając szacunek dla polskiej mentalności i polityki migracyjnej.Podeszli do nas, ponieważ zobaczyli flagi polskie i powiedzieli, że bardzo lubią prezydenta Karola Nawrockiego, co bardzo nas zaintrygowało, ponieważ nie wiedzieliśmy, że meandry polskiej polityki są tak znane na Bliskim Wschodzie. Powiedzieli, że bardzo lubią mentalność polską i przede wszystkim doceniają to, że Polska nie zgadza się na nielegalną migrację i również, że Polska nie przyjmuje tych wszystkich, jak to powiedzieli, inżynierów i lekarzy.Jak mówili, sami przyjadą do Polski, ale przyjadą legalnie. Natomiast jeżeli chodzi o prezydenta, to stwierdzili, że jest on bardzo popularny w mediach społecznościowych w Libanie– relacjonuje dzienikarz.Silnie zaznaczyła się również obecność pielgrzymów Radia Wnet, którzy razem z dziennikarzami uczestniczyli w uroczystościach.Biało-czerwone flagi były widoczne, a w pewnym momencie nasi pielgrzymi zaczęli skandować: „Niech żyje papież!”– wspomina Krzysztof Skowroński. Do okrzyków dołączyli Libańczycy, którzy potrzebowali czasu, by zorientować się, jak spontanicznie reagować na słowa papieża.Brakowało takich żywiołowych reakcji. Dopiero pod koniec pojawiły się okrzyki „Viva el Papa” w różnych językach. Język jest tu barierą, bo Liban to kraj wielu religii, ale też wielu języków– podkreśla.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
En Colorado, una startup llamada Radia está desarrollando el avión de carga más grande jamás concebido para uso comercial. Lo han bautizado WindRunner y su única misión es transportar palas eólicas gigantes, de hasta 105 metros de largo, directamente desde la fábrica hasta los parques eólicos más remotos. El avión mide 108 metros de largo, casi la longitud de un campo de fútbol americano, y su bodega de carga tiene un volumen seis veces mayor que la del Antonov An-225 Mriya, el coloso ucraniano destruido en 2022 y que hasta ahora ostentaba el récord de mayor avión del mundo. A diferencia del Mriya, que estaba pensado para cargas pesadas y compactas como cohetes espaciales, el WindRunner está optimizado para objetos extremadamente voluminosos pero relativamente ligeros: las palas de las nuevas turbinas terrestres.Con él se podrán llevar de una sola vez hasta tres palas de 80 metros, dos de 95 o una de 105 metros, algo imposible hoy por carretera o ferrocarril. Esa longitud permite fabricar turbinas de 20 megavatios o más en tierra firme, triplicando la producción de energía por aerogenerador y reduciendo drásticamente los costes de la eólica onshore. El avión aterrizará en pistas sin pavimentar de solo 1.800 metros de largo, construidas junto a los propios parques eólicos, gracias a un tren de aterrizaje especial y a una nariz que se abre completamente para cargar y descargar. Radia espera tener el primer prototipo volando a finales de 2027 y entrar en servicio comercial en 2028. Además del uso civil, el Pentágono ya ha mostrado interés: el WindRunner podría transportar hasta seis cazas F-16 completos o varios helicópteros Chinook sin desmontar, superando con creces las capacidades actuales de la flota estadounidense y europea de carga pesada. En resumen, este avión no solo pretende resolver el mayor cuello de botella logístico de la energía eólica terrestre, sino que está llamado a convertirse en el nuevo rey indiscutible de los cielos en cuanto a volumen transportable, dejando atrás para siempre la sombra del mítico Antonov An-225.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
W poranku Radia Wnet reporter Mikołaj Murkociński połączył się ze słuchaczami ze Starego Miasta w Aleppo. Miasto żyje, ale ruiny wciąż wyznaczają jego krajobraz.Życie powróciło już na ulice tego miasta. Bardzo aktywne miasto, ale z drugiej strony te ruiny i zniszczenia powstałe w wyniku wojny– opisuje.Murkociński opowiada o wizycie u najbiedniejszych rodzin chrześcijańskich, zorganizowanej przy wsparciu Caritas Polska.To są rodziny, które nie uciekły z miasta, nie uciekły z Syrii, które po prostu nie miały możliwości, aby opuścić kraj. Mieszkają w bardzo trudnych warunkach, często liczne, bez źródeł utrzymania– relacjonuje. Zaznacza jednak, że są też pozytywne historie: dzięki polskiej pomocy rozwinęły się m.in. cukiernia i szwalnia, które dziś dobrze sobie radzą.https://wnet.fm/2025/11/18/w-sercu-zniszczonego-aleppo-murkocinski-rekonstrukcja-nawet-sie-nie-zaczela/Reporter przypomina, że przed 2011 rokiem w Aleppo mieszkało ok. 400 tys. chrześcijan, obecnie zostało ich tylko około 25 tys.Aleppo dobrze obrazuje całą sytuację w Syrii. Rozmowa będzie dotyczyła tego, czy chrześcijanie będą tu jeszcze za 10 lat obecni– zapowiada audycję Droga do Damaszku.Opisując centrum miasta, porównuje zniszczenia do obrazów z Drezna po II wojnie światowej.Chodzi się po stertach ruin i ta odbudowa w ogóle nie postępuje. Jeżeli coś jest odbudowywane, to z inicjatywy prywatnej. Nie ma żadnego planu generalnego– podkreśla. Wskazuje na ciężkie sankcje ekonomiczne, które dotąd blokowały odbudowę, ale zauważa, że ich zniesienie może otworzyć drogę do szerszych prac.To absolutnie pole do popisu dla Polski, dla polskich ekspertów. Mamy ogromne doświadczenie w odbudowywaniu miast– dodaje.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Choć w łączeniach z Damaszku widać było spokój tła, to w Homs — jak relacjonuje Mikołaj Murkociński — Syria wygląda zupełnie inaczej. Miasto leżące na strategicznym szlaku między Damaszkiem, Aleppo i wybrzeżem to dziś miejsce, gdzie ruiny i napięcia religijne są codziennością.Reporter opisuje miejsce, w którym stoi: z lewej strony cały budynek trafiony pociskiem artyleryjskim, przed nim sklep podziurawiony kulami.Jak mówi:„Budynek obok jest kompletnie zniszczony. Przede mną sklep jest zupełnie postrzelany. Ktoś konkretnie strzelał w ten sklep.”Szczególnie trudna jest sytuacja chrześcijan. Murkociński stoi na wjeździe do dzielnicy Hamdija — chrześcijańskiej części Homsu — i relacjonuje rozmowy z miejscowymi księżmi.„Tych incydentów — prób zastraszań, porwań, morderstw — jest bardzo dużo. W zasadzie codziennie mają tu miejsce.”Dwa dni wcześniej do jednego ze sklepów podjechali mężczyźni podający się za bojowników Państwa Islamskiego, grożąc właścicielowi, że „dostanie nauczkę”, jeśli nie przestanie sprzedawać alkoholu.W pobliżu inny lokal został ostrzelany kilka dni wcześniej.Region pełen porachunków i słabej władzyW prowincji Homs mieszają się chrześcijanie, alawici i sunnici. Te same różnice, które dawniej budowały bogactwo regionu, dziś są zarzewiem przemocy. Reporter opisuje porachunki między grupami, trwające od czasu wojny domowej, którą rozpoczęto w 2011 roku.Władza Damaszku jest obecna głównie na checkpointach obsadzonych przez ludzi prezydenta Ahmeda el-Chary:„Są bardzo brodaci, ubrani na czarno, z karabinami maszynowymi.”Ale — jak dodaje — policja często „przymyka oko”, bo pamięta dawnych uczestników milicji i ich rolę w wojnie. Lokalna zemsta bywa ważniejsza niż porządek administracyjny.Od baz rosyjskich po średniowieczne klasztoryW relacji pojawia się także wątek geopolityczny. Rosjanie — mimo zmiany władzy w Syrii — nie zamierzają opuszczać kraju.„To jedyna rosyjska baza na Morzu Śródziemnym. Wygląda na to, że ich obecność nie jest zagrożona.”Weekend Murkociński spędził w klasztorze św. Mojżesza Abisyńskiego, położonym na pustyni między Damaszkiem a Homsem.„W nocy było 3 stopnie. Syria potrafi być naprawdę zimna.”Teraz rusza dalej — samochodem, a czasem taksówką, bo paliwa w Syrii brakuje — na północ, do Aleppo.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Jeseň mení krajinu, no bzukot opeľovačov sa v nej nekončí. Mnohé druhy, od čmeliakov s termoregulačnými schopnosťami až po špeciálne druhy včiel, hľadajú potravu na neskoro kvitnúcich rastlinách a pripravujú si úkryty na prezimovanie. WWF Slovensko sa zameriava na ich ochranu prostredníctvom biopásov a ekologického kosenia, čím poukazuje na kľúčový význam týchto malých hrdinov pre celú našu krajinu.Štefan Jančo nám v podcaste Ekokast prezradil, ako im môžeme pomôcť v meste aj v záhrade a prečo je ich prežitie našou spoločnou zodpovednosťou.Čo sa v podcaste Ekocaste dozviete? Ako dokáže čmeľ premenlivý hľadať potravu pri nižších teplotách? Aké biologické mechanizmy mu to umožňujú? Bolo vedecky dokázané, že aj včely spia. Ako a kde presne odpočívajú voľne žijúce druhy včiel? Hodvábnice a iné samotárky si hniezda budujú v zemi alebo v dreve. Zaujímavé je hniezdo vlnárky balotovej. Ako sa teda od seba možno líšia a čo ich charakterizuje? V rámci projektu WWF Slovensko sa zameriavajú aj na vzácne druhy. Prečo sú napríklad modráčik krvavcový a ohniváčik veľký zraniteľné?
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
W swojej relacji z Damaszku Mikołaj Murkociński opisał poranek spędzony na targu Bzurjeh – jednym z najstarszych i najbardziej malowniczych suków stolicy.Postanowiłem się dziś przenieść właśnie na ten suk Bzurjeh. To mój ulubiony – można tu kupić przyprawy, słodycze, a nawet medycynę alternatywną. Dachy są kryte jeszcze oryginalnym poszyciem z XIX wieku, a na nim – dziury po kulach z czasów rewolty w latach 20.– relacjonował reporter.Dodał, że wciąż można tam znaleźć czynne łaźnie tureckie i meczet el-Bzurjeh. Wspomniał też o pałacu Azema – spalonym przez Francuzów podczas powstania przeciw mandatowi francuskiemu.To miejsce wciąż żyje historią. Pałac Azema został wtedy spalony, a ślady rewolty pozostały także na tych dachach nade mną. To jedno z najpiękniejszych miejsc na Starym Mieście w Damaszku– opowiadał Murkociński.Później dziennikarz opowiedział o wizycie na obrzeżach Damaszku, gdzie nadal odczuwalne są napięcia po wojnie domowej.Pojechałem tam, żeby zobaczyć szkołę prowadzoną przez siostry Szarytki. Zbudowały ją w 2006 roku, a podczas wojny została całkowicie zniszczona. Odbudowano ją, ale w kwietniu tego roku znów doszło tam do starć między miastami zamieszkanymi odpowiednio przez Druzów i Sunnitów– mówił.Siostra dyrektorka pokazywała mi świeże ślady po kulach. Mówiła, że przed 2011 rokiem mogła jechać tam nawet o 23:00 i czuła się bezpiecznie. Dziś Sunnici i Druzowie patrzą na siostry z nieufnością. Ich sytuacja jest trudna, a w szkole uczy się ponad tysiąc dzieci – w większości chrześcijańskich, których rodziny uciekły z innych regionów Syrii– opisywał.Murkociński zapowiadał kolejne wywiady ze swojej podróży. Jak mówił, w czwartek o godz. 14 na antenie Radia Wnet będzie emisja jednego z nich. Dziennikarz spotka się również z aktywistą humanitarnym, który opowie o Syrii po grudniu 2024 roku. Potem być może z Syryjczykiem mówiącym po polsku. W weekend rusza na północ.Mikołaj Murkociński zakończył rozmowę stwierdzeniem, że rozmowy z oficjalnymi syryjskimi instytucjami są trudne.Wysłałem prośbę do Ministerstwa Informacji. Tutaj wszystko jest centralnie zarządzane. Dziś spróbuję umówić się z instytucją odpowiedzialną za muzea i dziedzictwo – bo Syria to wielka skarbnica światowego dziedzictwa. Zobaczymy, co z tego wyjdzie– relacjonował.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
Rubriko pripravlja slovensko uredništvo Radia Vatikan.
In this deeply honest conversation, Nimesh Radia and Stacey Brown explore what it feels like when spirituality becomes heavy. They reflect on grief, emotional intensity, uncertainty, and the importance of slowing down to reconnect with inner guidance. Through shared stories, they highlight the value of community support, stillness, journaling, and learning to be gentle with ourselves as we navigate seasons of change.This episode reminds us that even when life contracts and emotions feel dense, our deepest growth often rises from staying present with what is real.Key Themes✨ Heaviness on the spiritual path
In this heartfelt episode of the Spiritual Journey Podcast, hosts Nimesh Radia and Stacey Brown dive deep into one of the most profound lessons on the healing path — learning to let go of the urge to save others. Together they explore how love and compassion often awaken a desire to fix those we care about, yet true healing comes through awareness, holding space, and trusting each soul's unique journey.Through raw stories and spiritual insight, they unpack the beauty and pain of recognizing soul contracts, the power of free will, and the liberation that comes when we stop trying to rescue others. Nimesh and Stacey remind listeners that being a light doesn't mean carrying someone else's weight — it means shining brightly enough for them to find their own way home.
© 2020-2025 Ivy Podcast Discovery LLC
