Podcasts about nieuwe media

Marcel van Silfhout was jarenlang onderzoeksjournalist en bracht zware onderwerpen aan het licht. Door al die beladen onderwerpen liep hij een burn out op en besloot een reis te maken door Marokko. Hij heeft het ‘gevecht' tegen het systeem opgegeven en focust nu vooral op het creëren van een wereld die hij wel graag ziet. Met zijn onderneming ‘GraanGeluk' wil hij akkers op een natuurlijke, agro-ecologische manier herstellen en maakt hij op authentieke wijze, natuurbier, pasta en ambachtelijk streekbrood. De kritische journalist in hem blijft leven & lezen en krijgt nu op een meer gebalanceerde manier  bestaansrecht. Support the Show.☆☆STEUN WIJSDOM☆☆Waardeer je wat ik maak & bespreek? Help me zodat ik deze podcasts kan blijven maken. Steun via: https://www.sanaeorchi.com/doneren Volg Sanae Orchi & WijsDom op Social Media:https://www.instagram.com/orchisanae/https://www.tiktok.com/@orchisanaewww.linkedin.com/in/sanae-orchi-88442a140https://www.instagram.com/wijsdompodcast/ Bekijk hier de videos:https://youtube.com/@wijsdom?si=wIKir5L0HfJQ2tU7

In De Nacht van KRO-NCRV spreekt Benji Heerschop met universitair docent in Nieuwe Media en Digitale Cultuur René Glas over de ontwikkeling van games en het effect daarvan op ons. Universitair Docent in Nieuwe Media en Digitale Cultuur, een hele mond vol. Maar René Glas noemt zichzelf het liefst game-wetenschapper. “Ik ben niet zo geïnteresseerd in het spelen van games, maar meer het bestuderen ervan en de industrie.”

In deze podcast gaan David Boerstra en Sanae Orchi diep in op de hedendaagse informatieoorlog, waarin feiten, gebeurtenissen en informatie doelbewust worden verdraaid om het gedrag van de bevolking te beïnvloeden. Te midden van een tijdperk waarin de waarheid gemakkelijk wordt vervormd, stellen ze de vraag: hoe vinden we nog de waarheid? Ze bespreken de eeuwenoude verdeel-en-heersstrategie en hoe we steeds vatbaarder worden door technologische ontwikkelingen.De rol van nieuwe (alternatieve) media wordt kritisch besproken, met aandacht voor de dunne lijn tussen informeren & beïnvloeden, bewust maken & programmeren. Hoe verhouden alternatieve media zich tot traditionele kanalen en hoe weten we zeker dat ze niet gewoon hetzelfde doen, maar dan vanuit een ander perspectief? Abonneer op dit kanaal om wekelijks op de hoogte te blijven van vergelijkbare boeiende inhoud!*****STEUN WIJSDOM!Waardeer je wat ik maak & bespreek? Help me zodat ik deze content kan blijven maken. Steun via: www.sanaeorchi.com/doneren Duizendmaal dank! *****Gast: David Boerstra Host: Sanae OrchiSupport the show☆☆STEUN WIJSDOM☆☆Waardeer je wat ik maak & bespreek? Help me zodat ik deze podcasts kan blijven maken. Steun via: https://www.sanaeorchi.com/doneren Volg Sanae Orchi & WijsDom op Social Media:https://www.instagram.com/orchisanae/https://www.tiktok.com/@orchisanaewww.linkedin.com/in/sanae-orchi-88442a140https://www.instagram.com/wijsdompodcast/ Bekijk hier de videos:https://youtube.com/@wijsdom?si=wIKir5L0HfJQ2tU7

In deze aflevering van Zihnigasten gaat Zihni Özdil in gesprek met theoloog en journalist Marleen Stelling. Na het afronden van haar studie theologie in Leiden en het behalen van een masterdiploma in Journalistiek en Nieuwe Media, trad Marleen in 2013 toe tot de IKON als redacteur van de Vermoeden Viering. Al snel werd ze ook presentator van het programma op NPO Radio 5 en was ze te horen als een van de presentatoren van het EO-programma Dit is de Nacht op NPO Radio 1. Sinds september 2016 schittert Marleen ook op televisie als presentator van Het Vermoeden, een interviewprogramma dat voorheen werd geproduceerd door de IKON en later is overgenomen door de EO. Daarnaast heeft ze haar talenten laten zien als presentator van De Nachtzoen, Café Lazarus en Zie je zondag, verschillende inspirerende EO-gespreksprogramma's. Maar dat is niet alles! In mei 2023 bracht Marleen haar langverwachte debuutroman "Breuklijnen" uit. In deze aflevering van Zihnigasten zal ze met Zihni Özdil spreken over haar roman, theologie en God. "Breuklijnen" is een aangrijpende psychologische roman waarin het verhaal wordt verteld van Lies, die wordt geconfronteerd met de afwijzing van haar moeder en haar eigen identiteit probeert te begrijpen. Elke zaterdagochtend verschijnt de nieuwe column van Zihni Özdil op ewmagazine.nl. Lees ze allemaal hier: https://www.ewmagazine.nl/auteur/zihn... Op de hoogte blijven van EW's heldere analyses, diepgravende achtergronden en scherpe opiniestukken van de redactie en van gastauteurs? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrieven: https://www.ewmagazine.nl/service/nieuwsbrieven/ Interesse in een abonnement op EW? Ga naar www.ewmagazine.nl/abonneer Twitter: https://twitter.com/ewmagazinenl/ Facebook: https://www.facebook.com/EWmagazinenl/ Instagram: https://www.instagram.com/ewmagazinenl/

David van Overbeek in gesprek met journalist Wouter van Noort (NRC) over media en zingeving. “We leven in een tijd van sektes.”

Astrid Vandendaele is universitair docent Journalistiek en Nieuwe Media aan Universiteit Leiden en eindredacteur. Anton Voloshin (pseudoniem van Jeroen Meuleman; 1983) waagt zich aan erg veel tekstgenres, van opinie tot gedicht. In 2020 kwam zijn debuutroman Fragmentariërs uit. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Jaap de Jong is hoogleraar Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit Leiden. Lucebert (pseudoniem van Lubertus Swaanswijk; 1924-1994) was beeldend kunstenaar en dichter. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Normaal delen kandidaat-kamerleden tijdens campagnes rozen en flyers uit aan kiezers. Of gaan kandidaten en vrijwilligers huis-aan-huis langs bij mensen om hun verhaal te vertellen. Maar deze verkiezingen kan dat niet en verloopt de campagne vooral via de media. Cruciaal in zo'n campagne zijn de televisiedebatten. En daar richten we ons vandaag op met onze twee gasten: • Jaap de Jong, hoogleraar Journalistiek en Nieuwe Media bij het Leiden University Centre for Linguistics. Hij werkt onder meer aan een overzichtsbundel van Nederlandse politieke speeches. • Annemarie Walter, als onderzoeker werkzaam bij de Saxion Hogeschool en als universitair docent bij de University of Nottingham. Zij deed onder andere onderzoek naar Nederlandse lijsttrekkersdebatten. Beeld door Melchior Stikkelman. Muziek afkomstig van Dexter Britain (Late Mornings)

In onze eerste klassieke RoadTrip-podcast na de salonperiode krijgen we Hannes Coudenys over de virtuele vloer. Je kent hem ongetwijfeld van Ugly Belgian Houses, Elke dag dezelfde foto van Kris & Dany, Smile Safari enzovoort. Maar Hannes vlogt en Tiktokt ook over auto's, en praat met Wim over creativiteit, nieuwe media en auto's. En over lelijke huizen natuurlijk.

Waarom organiseren we verkiezingen? Hoe is het gekomen dat we verkiezingen zien als het feest van de democratie zien? In deze eerste aflevering van het Spel en de Macht spreken we met Anne Heyer, universitair docent Europese Geschiedenis en Tom Theuns, universitair docent politieke theorie en Europese politiek, over de relatie tussen verkiezingen en democratie. Het Spel en de Macht is een initiatief van het Centrum voor Nederlandse Politiek en Bestuur waarin historici, bestuurskundigen, politicologen en neerlandici die aan de Universiteit Leiden onderzoek naar Nederlandse politiek, samenwerken. De presentatie is in handen van Paul Maas, student Journalistiek en Nieuwe Media en Simon Otjes, universitair docent Nederlandse politiek bij de Universiteit Leiden. Aan de podcast werken verder Maxime Kok en Marijke van Broekhoven mee. Beeld door Melchior Stikkelman. Muziek afkomstig van Dexter Britain (Late Mornings)

In deze aflevering vertelt Milton Cavis hoe Studio Spinazie 13,5 jaar geleden is ontstaan. Daarnaast worden de verschillen tussen oude- en nieuwe media besproken. Tevens praten ze over zaken waar ze alle drie dagelijks tegenaan lopen. Een interessant gesprek tussen een ervaren creatieve ondernemer en twee jonge, leergierige gasten.

In deze aflevering vertelt Milton Cavis hoe Studio Spinazie 13,5 jaar geleden is ontstaan. Daarnaast worden de verschillen tussen oude- en nieuwe media besproken. Tevens praten ze over zaken waar ze alle drie dagelijks tegenaan lopen. Een interessant gesprek tussen een ervaren creatieve ondernemer en twee jonge, leergierige gasten.

In deze aflevering praat ik met Danny Roumimper en Twan Elfers van New Kith , een talent agency wat zich volledig richt op influencer marketing. En bij die talenten kan je denken aan mensen als Jay-Jay Boske, Nina Warink en Bizzey.Danny en Twan waren er vroeg bij. Want terwijl veel merken, bedrijven en influencers zelf zich nog afvroegen wat de kracht van influencer marketing nou precies is. Zagen zij direct de potentie en startten ze drie jaar geleden New Kith. We hebben het dan ook uitgebreid over de fascinerende en vaak ongrijpbare wereld van influencers. Hoe begeleiden ze hun, vaak jonge, talenten? Wat zijn de do's and don'ts? Hoe ga je om met de hoge prestatiedruk? En kunnen Danny en Twan zelf nog wel een beetje loskomen van social media en van hun telefoon? Je hoort het allemaal in déze aflevering! Mijn naam is Sander Timmermans en ik help jonge ondernemers om hun ondernemersdroom te realiseren. Nadat ik me van het MBO opwerkte tot Advocaat Ondernemingsrecht, gooide ik het roer om en besloot ik mijn passies voor muziek en ondernemen te combineren. Jarenlang ben ik artiest, festivalorganisator en coach van andere artiesten geweest, met duizenden verkochte tickets en shows op de grootste festivals in binnen- en buitenland tot gevolg. 

Hersenwetenschappers treden op in televisieprogramma's en 'theatercolleges' en verkopen in grote getallen populaire boeken over hersenfeiten. Is dit altijd al zo geweest? En hoe zat de relatie tussen hersenwetenschappers, de (nieuwe) media en het grote publiek vroeger in elkaar? Dat heeft Flora Lysen uitgezocht voor haar promotieonderzoek. Zij is cultuurhistoricus aan de Universiteit van Amsterdam.

Jaap de Jong is hoogleraar Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit Leiden. Multatuli (pseudoniem van Eduard Douwes Dekker, 1820-1887) was een schrijver met een opmerkelijke haat- liefde verhouding tot poëzie, getuige deze fragmenten uit de lessen van Meester Pennewip in Woutertje Pieterse. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Dr. Crone heeft een biertje gekocht in de horeca. Dr. Duits zal niet klagen over haar gemis aan Koningsdag. Onze eerste gast deze keer is Rens Vliegenthart, hoogleraar Media en Samenleving aan de Universiteit van Amsterdam. Hij verwondert zich over de rol van experts tijdens de coronacrisis. Daarna luisteren we naar Anne Helmond, universitair docent Nieuwe Media en Digitale Cultuur aan dezelfde universiteit. Ze doet onderzoek naar apps en platforms, en reflecteert op corona-apps. Redacteur Marius Kooij is liedjesmaker. Hij schreef speciaal voor Onder Mediadoctoren een coronablues. Extra links van Anne Helmond: https://www.apple.com/newsroom/2020/04/apple-and-google-partner-on-covid-19-contact-tracing-technology/ https://blog.xot.nl/2020/04/11/stop-the-apple-and-google-contact-tracing-platform-or-be-ready-to-ditch-your-smartphone/ https://www.nytimes.com/2020/03/01/business/china-coronavirus-surveillance.html https://www.theguardian.com/world/2020/apr/01/chinas-coronavirus-health-code-apps-raise-concerns-over-privacy https://techcrunch.com/2020/04/23/first-version-of-apple-and-googles-contact-tracing-api-should-be-available-to-developers-next-week/

De mens is binnen de digitale netwerken van de huidige tijd allang geen autonoom, bepalend of sturend subject meer; ze is een knooppunt in een wereld van beelden die haar voorgeschoteld worden en waarbinnen zij door media ‘wordt geleefd’. Voor de gemiddelde mens lijkt er bovendien geen enkel wolkje aan de lucht; comfortabel weggedoken in ‘een cloud’ is zij verlost van allerlei moeilijke verantwoordelijkheden en klassieke verlichtingsidealen. Dit beschreef de Franse filosoof Jean Baudrillard al, toen hij zijn medemens in de jaren ’80 verknocht zag raken aan de televisie. Hij stelde dat dergelijke ontwikkelingen leidden tot cynisch pessimisme en geloof in valse feiten en introduceerde het concept ‘simulacrum’ om enig grip te krijgen op de zaak. Oorspronkelijk dacht men dat beelden fungeren als directe representaties van de werkelijkheid; de Mona Lisa is een afspiegeling van een echte vrouw, die ooit geleefd heeft. Maar dit verstaan is volgens Baudrillard onjuist. Een schilderij, bijvoorbeeld, leidt een eigen leven, waarin immense roem kan ontstaan die volledig los staat van het oorspronkelijke gerefereerde. Wie weet nog wie de vrouw op de Mona Lisa exact was of wie houdt zich daar überhaupt mee bezig? De Mona Lisa heeft een nieuwe werkelijkheid gevormd en heeft geen enkele (representerende) relatie (meer) tot welke realiteit dan ook, aldus Baudrillard. Het is een simulacrum geworden. Baudrillard werkte dit idee uit in vele analyses van beelden en media-uitingen, waaronder het journaal, reclames, het Watergateschandaal en de Golfoorlog. Hij stelde dat we leven in een wereld die enkel bestaat uit modellen van het reële, maar fungerend zonder oorsprong of realiteit: een hyperreële wereld. Het wordt steeds moeilijker om het verschil vast te stellen tussen realiteit en simulatie, met als gevolg dat we ons contact met de ‘echte’ realiteit verliezen. De tand des tijds heeft Baudrillard's theorie alleen maar bevestigd, zijn dystopie van de hyperrealiteit lijkt volledig voltrokken. Maar biedt Baudrillard’s theorie van het simulacrum ook enige handvatten om voorbij enkel een kritische duiding van onze ‘postmoderne’ wereld te komen? Hoe dient de mens zich binnen zo’n wereld op te stellen, wil zij zich nog enigszins staande kunnen houden ten opzichte van alle affecten die de gemedieerde werkelijkheden creëren? Is het tijd dat er een grote strijd voor daadwerkelijke representatie plaatsvindt, of is dat ideaal überhaupt achterhaald? Hebben wij dan nieuwe strategieën of instrumenten nodig om de hyperrealiteit te beteugelen of resteert er niet meer dan pessimisme, slachtofferschap en onverschilligheid? Sprekers: Frank Vande Veire is filosoof, doceert filosofie aan het KASK Gent en schrijft over kunst, literatuur en filosofie. Van hem verscheen onder meer Neem en eet, dit is je lichaam en de roman Bloeiende Agatha. Daniël de Zeeuw is PhD aan de ASCA en docent Nieuwe Media aan de UvA. Daarnaast is hij co-redacteur bij Krisis: Journal for Contemporary Philosophy. Zijn onderzoeksinteresses liggen bij de kruising tussen kritische studies en zijn lezing zal focussen op de waarheidsondermijnende elementen van het huidige digitale medialandschap (e.g. fake news) gezien door de lens van Baudrillard, en in hoeverre de huidige discussie over de digitale publieke sfeer Baudrillard lijkt te zijn ‘vergeten’. Frank Mulder is journalist bij o.a. De Groene Amsterdammer en Filosofie Magazine en schrijver van het boek De Geluksmachine (2015). Als schrijver verdiept hij zich in maatschappelijke ontwikkelingen op de lange termijn, op het gebied van economie, technologie, religie en internationale betrekkingen.

League of Legends, miljoenen mensen over de hele wereld spelen dit spel. De fantasy game is mateloos populair, maar wist je dat professionele gamers hun brood verdienen met het spel? Afgelopen weekend stond Rotterdam Ahoy in het teken van E-Sports. In het sportcomplex werden de finales van de League of Legends European Championship gehouden. De professionele gamers werden toegejuicht door 15 duizend fans. Gamer Simon Berkulo en docent Nieuwe Media en Cultuur aan de Universiteit Utrecht, Rene Glas, waren te gast. Zij spraken over de E-sports, de cultuur achter de games, de spelers, de fans en alles rondom de finale in Ahoy.

Vandaag in de Namarama Show spreek ik met oud-collega en creatief directeur, goede vriend, vader van 4 kinderen Erwin Kleinjan van het gloednieuwe reclamebureau The Merge. Erwin werkt sinds 1994 in de reclamewereld, maar wilde dat eigenlijk liever niet. Totdat hij het internet ontdekte, toen was hij om. Ik bewonder Erwin om zijn vlijmscherpe manier van denken, vandaar dat ik hem maar al te graag in deze podcast wilde. In deze aflevering hebben we het over de naam van het nieuwe bureau The Merge en de naam van zijn vorige bureau: Pool Worldwide. Over virale campagnes uit het verleden (de viral, bestaat ie nog?), hoe je opvalt in de overvloed van content en welke beweging we als maatschappij aan het maken zijn. Ook hoor je meer over de achtergrond van de ASR campagne. Het goede en slechte van purpose marketing. Erwin is ook een enorme fan van voice search en laat daar zijn licht over schijnen. Om op het eind nog met een belangrijke tips te komen voor iedereen die zelf zijn of haar marketing doet.   SHOWNOTES The Merge Erwin Kleinjan ASR campagne Over voice search en invloed op naamgeving

Elke dag gaan er ontelbaar veel stukjes cultuur verloren omdat het internet niet onthoudt wat toekomstige historici waardevol vinden. Er zijn meerdere initiatieven die wel proberen webpagina's op te slaan voor later, maar zij lopen tegen meerdere problemen aan. In deze aflevering verwonderen de mediadoctoren zich over de archivering van het internet. Dat doen ze met dr. Anne Helmond, universitair docent Nieuwe Media en Digitale Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. We bespreken de definitie van archivering, wie dat proces bepaalt en welke problemen het met zich meebrengt voor latere webarcheologen. Er is aandacht voor methodologische kwesties en archivering via trackernetwerken. Het item laat zien hoe het web nooit stabiel is en in het interview praten we met dr. Kees Tzeszelsky van de Koninklijke Bibliotheek over hun internetarchiveringsproject

Hoi Mijn naam is Jelle Drijver en je luistert NIET naar de Frankwatching Podcast... eh.. huh? Nee. Na 3 jaar en 85 podcasts eindigt de samenwerking tussen mij Frankwatching voor wat betreft de Frankwatching-podcast. Zowel Frankwatching als ik gaan onze eigen weg. Ik ga deze podcast hier op persoonlijke titel voortzetten en zal mij daarbij gaan richten op een breder scala van onderwerpen. Frankwatching zal zich nog meer gaan toeleggen op het maken van eigen videoproducties. Alle afleveringen blijven gewoon beschikbaar. Abonnees op de deze podcast hoeven niets te veranderen om mijn nieuwe afleveringen te beluisteren. Wat verandert er voor jou als luisteraar? Eigenlijk niet zo heel veel. Deze podcast heeft een nieuwe naam gekregen en een nieuwe avatar. (Dat is die afbeelding in je podcast player). De nieuwe naam is: (audio fragmenten van deze nieuwe podcast).. Inderdaad! Het viel mij op dat Engelstaligen mijn naam vaak uitspreken als Jelly Driver... Jelly Driver.. Best een leuke nieuwe naam voor mij nPodcast dacht ik zo! En zo geschiedde! Qua onderwerpen zal ik nog steeds veel praten ondernemers, marketeers, auteurs en andere inspirerende mensen. Ik zal hierbij wel wat meer aandacht gaan geven aan de ondernemersverhalen en de achtergrond van mijn gasten. Ik hoop op meer boekbesprekingen met auteurs, slimme tips en tricks die jou en mij helpen om meer gedaan te krijgen in minder tijd of om nóg meer uit online en offline marketing te krijgen. Dat en veel meer, de komt de tijd in deze Jelly Driver Podcast! Voor meer informatie kijk je op jelledrijver.nl/podcast. heb je vragen of suggesties of wil je zelf een keer te gast zijn? Stuur mij een email op info@jelledrijver.nl of stuur je tweets naar @podcast. Nogmaals: als je al geabonneerd bent via iTunes, Stitcher of de app van BNR Nieuwsradio, hoef je niets te doen. Mijn nieuwe afleveringen komen dan automatisch beschikbaar. Ben je nog niet geabonneerd? Dan is dit hét moment om dat te doen natuurlijk. Ik ben je ontzettend dankbaar dat je gewoon blijft luisteren naar mijn stem en die van mijn gasten. In mijn volgende aflevering is te gast: Lenneke van Ingen. Hoe is het om manager te zijn van bekende Nederlanders als Jan Versteegh, Brit Dekker, Tim Hofman, Geraldine Kemper, Miljuschka Witzenhausen, Britt Dekker, Jay-Jay, Tess Milne, Anna Nooshin en vele anderen? Ik vraag het aan Lenneke van Ingen, founder van A Million Faces Casting. En als jij denkt: hoe kom ik in dat rijtje met bekende namen? Lees dan vooral het boek dat Lenneke recent uitbracht: "Hoe word ik beroemd?". Niet alleen een handboek voor mensen met die ambitie maar ook een inkijkje in haar ondernemersroute. Want inmiddels bestaat A Million Faces Casting al weer 10 jaar. In dit boek deelt ze haar struggels, tips, successen en uitdagingen. Meer weten? Kijk op JelleDrijver.nl/lenneke

In de 3e aflevering van De Social Podcast van AD.nl en de regionale titels gaat Jaap van Zessen in gesprek met directeur Nieuwe Media en digitale dienstverlening van de Politie: Ron de Milde. Hoe organiseer je social media in zo'n grote organisatie? Hoe train je iedereen en stimuleert de Politie social mediagebruik eigenlijk wel? Positieve voorbeelden krijgen een enorm bereik, maar negatieve ook. Hoe gaat de Nederlandse Politie daar mee om?Geproduceerd door Klap van de Molen podcast. Support the show. Support the show: https://krant.nl See omnystudio.com/listener for privacy information.

In een nieuwe 'Podcasten met Petersen' schuiven er twee gasten aan. NOS-verslaggever Jeroen Stekelenburg en FOX Sports-commentator Mark van Rijswijk kijken samen met host Neal Petersen terug op een hectisch voetbalweekend. Het ontslag van bondscoach Danny Blind, de chaos binnen de organisatie bij de KNVB, de discussie over een buitenlandse bondscoach zijn een paar van de gespreksonderwerpen in deze podcast. Wat vond Mark van Bulgarije - Nederland? (0:50), was het een fout om Matthijs de Ligt op te stellen? (2:05), heeft Blind te veel risico genomen bij Oranje? (4:30), wie waren de adviseurs van Blind? (7:10), waarom zat Hans van Breukelen niet aan tafel bij de persconferentie? (8:50), welke fouten heeft de KNVB gemaakt? (11:50), moet het Nederlands elftal een buitenlandse trainer krijgen? (16:30), hoe moet Oranje uit deze crisis komen? (17:50), als Blind na het mislopen van het EK ontslagen was, had Oranje nu dan betere papieren gehad om zich te kwalificeren voor het WK? (23:27), in welke formatie moet Oranje spelen? (25:50), wat vinden Mark & Jeroen van de kritiek van Voetbal Inside op FC Afkicken? (30:30), verschillen tussen oude en nieuwe media (35:43), hoe komt het dat Feyenoord moeite heeft met het vinden van een sponsor dat qua bedrag in de buurt komt bij Ajax of PSV? (40:25), boekbespreking met Jeroen Stekelenburg: Das Reboot: How German Football Reinvented Itself and Conquered the World van Raphael Honigstein (41:49), en een Quizvraag! (51:38)

Hoe veranderen nieuwe media de journalistieke boodschap? Die vraag stelde journalist Pieter van den Blink zich in zijn essay ‘The medium kills the message’. Het essay werd afgelopen donderdag gepresenteerd in Groningen.Vertwittert het maatschappelijke debat? Zorgt Facebook ervoor dat je alleen nog maar leest wat aansluit bij je mening en die van je vrienden? Kapen vloggers de aandacht van de jongeren? Wie is er nog journalist? En wat betekent dat, journalist? Wat betekent het voor de rol van de oude media?Een debat met Pieter van den Blink, journalist, hij werkte als correspondent in Parijs en was verbonden aan dagblad Trouw. Hij werd later adjunct-hoofdredacteur van Vrij Nederland. Nu is hij verbonden aan 360 Magazine, Mirjam Prenger, historica, media-onderzoeker en coördinator van de master Journalistiek en media aan de Universiteit van Amsterdam en Klaske Tameling, onderzoeker van Crossmediale Kwaliteitsjournalistiek aan de Hogeschool Utrecht en adviseur van andere media.

TIMELINE - Lara Ankersmit is hoofd Nieuwe Media bij de NOS, ze werd aangesteld om 'digitaal' tot in de finesse door te voeren. De website kreeg zo een volledige make-over. "Ik ben de afgelopen tijd heel druk geweest met de website, op het laatst zelfs s ’nachts", vertelt Ankersmit. "Bij NOS gaat het om de inhoud, maar de omgeving waarin dat gebracht wordt moet ook goed zijn."Want, vond Ankersmit, NOS.nl voelde niet echt als een nieuwssite. "Het was echt nodig om ook de online doelgroep beter aan te spreken, steeds meer mensen consumeren nieuws digitaal." Bovendien is de NOS niet ouderwets. "Er werken veel jonge mensen en er gebeurt veel met nieuwe techniek." DoelgroepEn de nieuwe website spreekt ook die doelgroep aan, getuige een Tweet van een 20-jarige NOS.nl fan. "Het is goed om te merken dat nu ook een jonger publiek enthousiast is."Ankersmit maakte eerder de website van de Telegraaf winstgevend. "We hebben onder meer gekeken naar hoe we meer inkomsten konden halen uit online advertenties."Ook bij de NOS kijkt Ankersmit hiernaar. "Maar de Ster heeft hier het grootste aandeel in.”

TIMELINE - Lara Ankersmit is hoofd Nieuwe Media bij de NOS, ze werd aangesteld om 'digitaal' tot in de finesse door te voeren. De website kreeg zo een volledige make-over. "Ik ben de afgelopen tijd heel druk geweest met de website, op het laatst zelfs s ’nachts", vertelt Ankersmit. "Bij NOS gaat het om de inhoud, maar de omgeving waarin dat gebracht wordt moet ook goed zijn."Want, vond Ankersmit, NOS.nl voelde niet echt als een nieuwssite. "Het was echt nodig om ook de online doelgroep beter aan te spreken, steeds meer mensen consumeren nieuws digitaal." Bovendien is de NOS niet ouderwets. "Er werken veel jonge mensen en er gebeurt veel met nieuwe techniek." DoelgroepEn de nieuwe website spreekt ook die doelgroep aan, getuige een Tweet van een 20-jarige NOS.nl fan. "Het is goed om te merken dat nu ook een jonger publiek enthousiast is."Ankersmit maakte eerder de website van de Telegraaf winstgevend. "We hebben onder meer gekeken naar hoe we meer inkomsten konden halen uit online advertenties."Ook bij de NOS kijkt Ankersmit hiernaar. "Maar de Ster heeft hier het grootste aandeel in.” 

Roos van Tongerloo is een van de jongelingen die nog een carrière aandurft in de media. Een fervent blogger met haar naam in de student-talentlijst HOT100. Binnenkort gaat ze stage lopen bij De Telegraaf. “Ik kan de bullenbakken daar aan.”Van Tongerloo studeerde nieuwe media en televisie aan de UvA en volgt nu een postdoc journalistiek in Rotterdam. “Je loopt vervelend voor met een master nieuwe media op zak”, zegt ze. “Die nieuwe ontdekking heb ik jaren geleden al gezien, maar als ik dat zeg ben ik arrogant.”Ze kan echter vooral uitleggen wat de trends niet zijn. “Sharen en 2.0 zijn achterhaald”, beweert Van Tongerloo. “Steeds meer mensen laten Facebook achter zich.”Daarom kijkt Van Tongerloo liever naar meisjes van vijftien. “Ik let veel op wat mijn jongere zusje doet. Zij gebruikt bijvoorbeeld Snapchat.”CreatiefMet een moeder als filmmaker en een vader die in een band speelt komt Van Tongerloo uit een creatief nest. “Mijn ouders zijn enorme charmeurs. Je ‘Like-ability’ kan je enorm ver brengen in het leven.”Een leven zonder internet kan ze zich niet voorstellen. “Op internet gelden andere regels. De vrijheid van meningsuiting is hiermee bijvoorbeeld totaal veranderd.”

L.S.!In de negende vodcast van Piet Bakker bespreekt hij nieuwe media. Literatuur die behoort bij deze vodcast is hoofdstuk 6 en 20 van het boek 'Mass Communication Theory: an introduction' van Dennis McQuail. Dit boek is verplichte literatuur voor het vak Inleiding in de Communicatiewetenschap.

Zijn boek over de moord op Theo van Gogh: Dood van een gezonde roker, baarde opzien in 2006. Vanuit zijn woonplaats New York, plaatste hij pittige kanttekeningen bij het lage land aan de Noordzee. In 2004 al werd hij als commentator 3 uren aan het woord gelaten door Djoeke Veeninga. ------------------------------------------- Waarom Ian Buruma? Ian Buruma (1951) is een Britse schrijver van Nederlandse origine die tegenwoordig in New York woont. Een kosmopoliet die zich even makkelijk in Tokio, Hongkong, Londen, Berlijn, Oxford of Washington vestigt, zoals hij eerder op zijn levensreis deed. Tijdens die lange reis over de wereld ontwikkelde hij zich van reisjournalist tot essayist en schrijver van internationale allure. Het resultaat van al die ijver: een forse stapel boeken, die samen een indrukwekkende moderne geschiedenisles opleveren. Zijn boeken gaan over de geschiedenis en de cultuur van Japan en andere Aziatische landen, over het verschil waarmee in Duitsland en Japan met het oorlogsverleden omgegaan wordt, over de liefde voor Engeland, over Chinese rebellen en over hoe het westen eruit ziet in de ogen van zijn vijanden. Occidentalism, the West in the eyes of its enemies, heet dat laatste boek dat zich keert tegen de theorie dat er sinds de aanslagen op de Twin Towers een botsing van beschavingen dan wel religies aan de gang zou zijn. Zijn Friese achternaam Buruma kreeg hij van zijn Nederlandse vader en zijn voornaam Ian van zijn Engelse moeder. Buruma werd in 1951 in Den Haag geboren, en tot en met zijn studie sinologie aan de universiteit van Leiden woonde hij in Nederland: daarna vertrok hij naar Japan en de rest van de wereld. Ian Buruma kreeg onlangs een eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen aan de faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap vanwege zijn 'autoriteit op het gevoelige gebied van crossculturele verhoudingen'. Hij is als hoogleraar Mensenrechten, Democratie en Nieuwe Media verbonden aan de Bard universiteit in New York. Buruma is schrijver over en reiziger door andere culturen, zoals de Japanse en de Duitse cultuur. Buruma’s boek ‘Het loon van de schuld’ uit 1994 maakt vergelijkingen tussen de manier waarop Duitsland en Japan hun oorlogsverleden hebben verwerkt. Buruma rekent af met het simpele cliché dat er een opmerkelijk verschil zou bestaan tussen onze christelijke schuldcultuur en de Japanse schaamtecultuur, wat tot gevolg zou hebben dat de Duitsers diepgaander en conscentieuzer met dat verleden zouden zijn omgegaan dan de Japanners. Clichés - Buruma vecht er zijn hele oeuvere al tegen. Het cliché bijvoorbeeld dat wij toch in essentie beter zijn dan de Duitsers. De finale van ’74 steekt bij hem ook nog een beetje, en we hadden zeker een leuker en vrijgevochtener elftal. En misschien zijn Nederlandse schrijvers in Duitsland ook wel zo populair omdat veel Duitsers ons ook zien als een soort vrijgevochten soortgenoten. Maar dan toch vooral soortgenoten. Als Burmuma door Duitsland reist, ziet hij toch vooral dat de Duitsers nu eenmaal veel meer op ons lijken dan op Italianen. Het marathon-interview gaat ook in op de cultuur van Buruma zelf, met name op die van zijn Engelse moeder, uit een geassimileerd joods milieu, en over de anglofielen in Den Haag met wie hij via haar in contact kwam. Cricket, korte broeken en de clubdas - het uniform van de haute bourgeoisie. Aan de fantasieën van mensen, aan het beeld waaraan ze zich spiegelen, aan het beeld waaraan ook steden zich spiegelen, daaraan ken je de mens en de cultuur pas ten diepste, zo leek de boodschap van dat deel van het gesprek. --- Werken van Ian Buruma Buigzame emoties: Japanse ervaringen (1981) Behind the mask / De spiegel van de zonnegodin (1984) God's dust, a modern Asian journey / Gods gruis: een reis door het moderne Azië (1989) Playing the game / De regels van het spel (1991) The wages of guilt: memories of war in Germany and Japan / Het loon van de schuld: herinneringen aan de oorlog in Duitsland en Japan (1994) The missionary and the libertine: love and war in East and West (1996) / Oosterse arcadiën Voltaire's coconuts, or Anglomania in Europe (1999) / Anglomanie (Atlas, 2000) Bad elements: Chinese rebels from Los Angeles to Beijing (2001) Inventing Japan / De uitvinding van Japan (de Bezige Bij, 2003) Occidentalism The West in the eyes of its enemies (2004)

Zijn boek over de moord op Theo van Gogh: Dood van een gezonde roker, baarde opzien in 2006. Vanuit zijn woonplaats New York, plaatste hij pittige kanttekeningen bij het lage land aan de Noordzee. In 2004 al werd hij als commentator 3 uren aan het woord gelaten door Djoeke Veeninga. ------------------------------------------- Waarom Ian Buruma? Ian Buruma (1951) is een Britse schrijver van Nederlandse origine die tegenwoordig in New York woont. Een kosmopoliet die zich even makkelijk in Tokio, Hongkong, Londen, Berlijn, Oxford of Washington vestigt, zoals hij eerder op zijn levensreis deed. Tijdens die lange reis over de wereld ontwikkelde hij zich van reisjournalist tot essayist en schrijver van internationale allure. Het resultaat van al die ijver: een forse stapel boeken, die samen een indrukwekkende moderne geschiedenisles opleveren. Zijn boeken gaan over de geschiedenis en de cultuur van Japan en andere Aziatische landen, over het verschil waarmee in Duitsland en Japan met het oorlogsverleden omgegaan wordt, over de liefde voor Engeland, over Chinese rebellen en over hoe het westen eruit ziet in de ogen van zijn vijanden. Occidentalism, the West in the eyes of its enemies, heet dat laatste boek dat zich keert tegen de theorie dat er sinds de aanslagen op de Twin Towers een botsing van beschavingen dan wel religies aan de gang zou zijn. Zijn Friese achternaam Buruma kreeg hij van zijn Nederlandse vader en zijn voornaam Ian van zijn Engelse moeder. Buruma werd in 1951 in Den Haag geboren, en tot en met zijn studie sinologie aan de universiteit van Leiden woonde hij in Nederland: daarna vertrok hij naar Japan en de rest van de wereld. Ian Buruma kreeg onlangs een eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen aan de faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap vanwege zijn 'autoriteit op het gevoelige gebied van crossculturele verhoudingen'. Hij is als hoogleraar Mensenrechten, Democratie en Nieuwe Media verbonden aan de Bard universiteit in New York. Buruma is schrijver over en reiziger door andere culturen, zoals de Japanse en de Duitse cultuur. Buruma’s boek ‘Het loon van de schuld’ uit 1994 maakt vergelijkingen tussen de manier waarop Duitsland en Japan hun oorlogsverleden hebben verwerkt. Buruma rekent af met het simpele cliché dat er een opmerkelijk verschil zou bestaan tussen onze christelijke schuldcultuur en de Japanse schaamtecultuur, wat tot gevolg zou hebben dat de Duitsers diepgaander en conscentieuzer met dat verleden zouden zijn omgegaan dan de Japanners. Clichés - Buruma vecht er zijn hele oeuvere al tegen. Het cliché bijvoorbeeld dat wij toch in essentie beter zijn dan de Duitsers. De finale van ’74 steekt bij hem ook nog een beetje, en we hadden zeker een leuker en vrijgevochtener elftal. En misschien zijn Nederlandse schrijvers in Duitsland ook wel zo populair omdat veel Duitsers ons ook zien als een soort vrijgevochten soortgenoten. Maar dan toch vooral soortgenoten. Als Burmuma door Duitsland reist, ziet hij toch vooral dat de Duitsers nu eenmaal veel meer op ons lijken dan op Italianen. Het marathon-interview gaat ook in op de cultuur van Buruma zelf, met name op die van zijn Engelse moeder, uit een geassimileerd joods milieu, en over de anglofielen in Den Haag met wie hij via haar in contact kwam. Cricket, korte broeken en de clubdas - het uniform van de haute bourgeoisie. Aan de fantasieën van mensen, aan het beeld waaraan ze zich spiegelen, aan het beeld waaraan ook steden zich spiegelen, daaraan ken je de mens en de cultuur pas ten diepste, zo leek de boodschap van dat deel van het gesprek. --- Werken van Ian Buruma Buigzame emoties: Japanse ervaringen (1981) Behind the mask / De spiegel van de zonnegodin (1984) God's dust, a modern Asian journey / Gods gruis: een reis door het moderne Azië (1989) Playing the game / De regels van het spel (1991) The wages of guilt: memories of war in Germany and Japan / Het loon van de schuld: herinneringen aan de oorlog in Duitsland en Japan (1994) The missionary and the libertine: love and war in East and West (1996) / Oosterse arcadiën Voltaire's coconuts, or Anglomania in Europe (1999) / Anglomanie (Atlas, 2000) Bad elements: Chinese rebels from Los Angeles to Beijing (2001) Inventing Japan / De uitvinding van Japan (de Bezige Bij, 2003) Occidentalism The West in the eyes of its enemies (2004)

Zijn boek over de moord op Theo van Gogh: Dood van een gezonde roker, baarde opzien in 2006. Vanuit zijn woonplaats New York, plaatste hij pittige kanttekeningen bij het lage land aan de Noordzee. In 2004 al werd hij als commentator 3 uren aan het woord gelaten door Djoeke Veeninga. ------------------------------------------- Waarom Ian Buruma? Ian Buruma (1951) is een Britse schrijver van Nederlandse origine die tegenwoordig in New York woont. Een kosmopoliet die zich even makkelijk in Tokio, Hongkong, Londen, Berlijn, Oxford of Washington vestigt, zoals hij eerder op zijn levensreis deed. Tijdens die lange reis over de wereld ontwikkelde hij zich van reisjournalist tot essayist en schrijver van internationale allure. Het resultaat van al die ijver: een forse stapel boeken, die samen een indrukwekkende moderne geschiedenisles opleveren. Zijn boeken gaan over de geschiedenis en de cultuur van Japan en andere Aziatische landen, over het verschil waarmee in Duitsland en Japan met het oorlogsverleden omgegaan wordt, over de liefde voor Engeland, over Chinese rebellen en over hoe het westen eruit ziet in de ogen van zijn vijanden. Occidentalism, the West in the eyes of its enemies, heet dat laatste boek dat zich keert tegen de theorie dat er sinds de aanslagen op de Twin Towers een botsing van beschavingen dan wel religies aan de gang zou zijn. Zijn Friese achternaam Buruma kreeg hij van zijn Nederlandse vader en zijn voornaam Ian van zijn Engelse moeder. Buruma werd in 1951 in Den Haag geboren, en tot en met zijn studie sinologie aan de universiteit van Leiden woonde hij in Nederland: daarna vertrok hij naar Japan en de rest van de wereld. Ian Buruma kreeg onlangs een eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen aan de faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap vanwege zijn 'autoriteit op het gevoelige gebied van crossculturele verhoudingen'. Hij is als hoogleraar Mensenrechten, Democratie en Nieuwe Media verbonden aan de Bard universiteit in New York. Buruma is schrijver over en reiziger door andere culturen, zoals de Japanse en de Duitse cultuur. Buruma’s boek ‘Het loon van de schuld’ uit 1994 maakt vergelijkingen tussen de manier waarop Duitsland en Japan hun oorlogsverleden hebben verwerkt. Buruma rekent af met het simpele cliché dat er een opmerkelijk verschil zou bestaan tussen onze christelijke schuldcultuur en de Japanse schaamtecultuur, wat tot gevolg zou hebben dat de Duitsers diepgaander en conscentieuzer met dat verleden zouden zijn omgegaan dan de Japanners. Clichés - Buruma vecht er zijn hele oeuvere al tegen. Het cliché bijvoorbeeld dat wij toch in essentie beter zijn dan de Duitsers. De finale van ’74 steekt bij hem ook nog een beetje, en we hadden zeker een leuker en vrijgevochtener elftal. En misschien zijn Nederlandse schrijvers in Duitsland ook wel zo populair omdat veel Duitsers ons ook zien als een soort vrijgevochten soortgenoten. Maar dan toch vooral soortgenoten. Als Burmuma door Duitsland reist, ziet hij toch vooral dat de Duitsers nu eenmaal veel meer op ons lijken dan op Italianen. Het marathon-interview gaat ook in op de cultuur van Buruma zelf, met name op die van zijn Engelse moeder, uit een geassimileerd joods milieu, en over de anglofielen in Den Haag met wie hij via haar in contact kwam. Cricket, korte broeken en de clubdas - het uniform van de haute bourgeoisie. Aan de fantasieën van mensen, aan het beeld waaraan ze zich spiegelen, aan het beeld waaraan ook steden zich spiegelen, daaraan ken je de mens en de cultuur pas ten diepste, zo leek de boodschap van dat deel van het gesprek. --- Werken van Ian Buruma Buigzame emoties: Japanse ervaringen (1981) Behind the mask / De spiegel van de zonnegodin (1984) God's dust, a modern Asian journey / Gods gruis: een reis door het moderne Azië (1989) Playing the game / De regels van het spel (1991) The wages of guilt: memories of war in Germany and Japan / Het loon van de schuld: herinneringen aan de oorlog in Duitsland en Japan (1994) The missionary and the libertine: love and war in East and West (1996) / Oosterse arcadiën Voltaire's coconuts, or Anglomania in Europe (1999) / Anglomanie (Atlas, 2000) Bad elements: Chinese rebels from Los Angeles to Beijing (2001) Inventing Japan / De uitvinding van Japan (de Bezige Bij, 2003) Occidentalism The West in the eyes of its enemies (2004)