Podcasts about stedenbouw

Vandaag praat ik opnieuw met journalist en schrijver Floor Milikowski. We spraken elkaar eerder in december 2021 – toen al over thema's die ons beiden aan het hart gaan: gemeenschap, zeggenschap, markt en staat. (Aflevering 19 was dat.)Aanleiding is Floor's nieuwe boek 'Contouren van een nieuw land'. Een reisverslag door het Nederland van morgen. Ze bezoekt plekken waar mensen – boeren, ontwerpers, bewoners, ondernemers – werken aan een leefbare toekomst. Niet door grote visies van bovenaf, maar door lokaal te handelen, vaak tegen de logica van gevestigde systemen in.

Ze laat zien hoe de grote transities van onze tijd – op het gebied van energie, landschap, wonen, bestuur en zorg – al in het klein gestalte krijgen. Tegelijk is haar boek een uitnodiging om ons voorstellingsvermogen in te zetten: wat als we onze omgeving opnieuw vormgeven met welzijn, natuur en gemeenschap als uitgangspunt?Ook ik zelf heb een nieuw boek in aantocht. 'Je bent niet de baas, maar je moet er wel iets mee', dat ik schreef met Nico Groen, gaat het over hetzelfde soort bewegingen: mensen die hun positie kiezen, verantwoordelijkheid nemen, en iets doen – ook als ze formeel niet de baas zijn. De ondertitel is dan ook: het gemeenschappelijke organiseren.Ik las alvast het boek van Floor, zij had een sneak preview van mijn boek.  We gaan erover in gesprek!De genoemde boekenFloor Milikowksi, Contouren van een nieuw land,  ISBN 9789045048802Marije van den Berg en Nico Groen, Je bent niet de baas, maar je moet er wel iets mee - Het gemeenschappelijke organiseren ISBN 9789493451018 (Eboek en luisterboek volgen ook nog)Simon Franke en Wouter Veldhuis, Verkenning van de rechtvaardige stad, Stedenbouw en de economisering van de ruimte (de pdf is gratis te downloaden)

Een hotel waarin de gedeelde ruimtes niet beneden zitten maar boven, een museum met een meanderende indeling die een midden vindt tussen een dwingende enfilade en een open plattegrond, een gebiedstransformatie die niet gestuurd wordt door vastgestelde bouwenveloppen maar door vuistregels… architect Daan Roggeveen weet met zijn bureau MORE Architecture zowel gebouwen als gebieden te her-denken.Een grote maquette waarin met elkaar de toekomst van het Buikslotermeerplein in Amsterdam-Noord geschetst werd, speelde een sleutelrol in het bepalen van de vuistregels die de verdichting van het gebied nu gaan sturen, vertelt Daan in de podcast. Het grootste deel van het gebied, winkelcentrum Boven ‘t Y, is nu één tot drie lagen hoog. Door dit gebied te verdichten met veel nieuwe woningen en ook andere functies, kan een centrumgebied ontstaan dat ook ‘s avonds en in het weekend levendig is. Als die verdichting kavel voor kavel gebeurt, hoe zouden de woontorens zich dan tot elkaar moeten verhouden, maar vooral ook richting de straat? Dat soort vragen werden in de grote maquette onderzocht, samen met iedereen die bij het gebied betrokken is.Eerder waren al meerdere pogingen gedaan om het Buikslotermeerplein via een traditioneel top-down stedenbouwkundig plan te verdichten. Deze plannen stranden keer op keer, onder andere omdat deze onvoldoende rekening hielden met het gefragmenteerde eigendom in het gebied. Geïnspireerd door de flexibele zoning codes in buitenlandse steden als New York en São Paulo, stelde Daan met zijn team voor om de transformatie van dit gebied te begeleiden met een aantal vuistregels. Dat bleek uiteindelijk voor iedereen te werken en afgelopen december heeft de gemeenteraad van Amsterdam de vuistregels vastgesteld.Een van de vuistregels is om de woontorens, die in het gebied nu kunnen verrijzen, iets terug te leggen van de straat. Dat voorkomt windhinder, maar beperkt ook de visuele impact ervan op straatniveau. In de podcast benadrukt Daan dat voor de beleving op straat de vormgeving van de onderste paar lagen het belangrijkste is; de plint moet transparant genoeg zijn, daarin moeten ook programma's komen die buiten de winkeltijden voor reuring zorgen, daar moeten auto's en fietsen op een elegante manier geparkeerd kunnen worden, enzovoorts.Daan heeft tien jaar in China gewoond en gewerkt. Na zijn afstuderen aan de TU Delft in 2002 heeft hij enkele jaren als architect in Nederland gewerkt. De stormachtige verstedelijking in China trok hem samen met zijn vrouw in 2008 naar Shanghai, waar hij kort bij MADA s.p.a.m. werkte en daarna samen met journalist Michiel Hulshof onderzoek deed naar de verstedelijking van China. Dat onderzoek resulteerde uiteindelijk in het boek ‘How the City moved to Mr. Sun'. Iets later richtte hij samen met architect Robert Chen zijn bureau MORE Architecture op in Shanghai.Tot de belangrijkste werken van MORE Architecture in China behoren een compact hotel op een bergkam in de regio Anji, op drie uur rijden van Shanghai, en een compact museum in een voorstad van Jiaxing, op een half uur rijden van Shanghai. Beide opgaven vroegen om het omdenken van de bekende typologie ervan, legt Daan in de podcast uit. Dat soort creatieve uitdagingen liggen hem en zijn bureau.In China kregen Daan en zijn vrouw twee kinderen. Toen die de schoolgaande leeftijd bereikten, kwam voor hen Nederland weer in beeld; daar wilden ze hun kinderen naar school laten gaan. In 2019 opende Daan daarom de Amsterdamse vestiging van MORE Architecture en sindsdien richt hij zich vooral op hun projecten hier in Nederland. Naast stedenbouwkundige plannen werkt hij met zijn groeiende team ook aan talloze gebouwontwerpen. In het Zomerhofkwartier (ZOHO) in Rotterdam is de eerste woningbouw naar ontwerp van MORE Architecture in aanbouw. In het stationsgebied van Heemskerk werkt hij met zijn team aan verschillende ensembles van&

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is Ronald Huikeshoven, directievoorzitter van gebiedsontwikkelaar AM.In de podcast vertelt Ronald over zijn geboorteplaats Amsterdam en hoe de stad dramatisch is veranderd de afgelopen decennia. Hij legt uit hoe hij vanuit zijn interesse voor renovatie eerst in de bouw en vervolgens in de projectontwikkeling terecht is gekomen. Ronald vertelt over zijn tijd als bestuurslid bij Stichting Hoogbouw en hoe de discussie over en het perspectief op hoogbouw het afgelopen decennium is veranderd.Ronald legt uit welke rol hoogbouw inneemt binnen de portefeuille van AM en vertelt hoe hoogbouw niet los te zien is van de gebiedsontwikkeling waarin deze gerealiseerd wordt. We bespreken hoe thema's als wellbeing en social impact zich verhouden tot hoogbouw. We bespreken of wonen in hoogbouw eigenlijk wel betaalbaar is voor iedereen en we hebben het uiteraard over de haalbaarheid van hoogbouwprojecten. Luisteren dus!  Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw. Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com 

In alweer aflevering 34 van de RTM XL Podcast praten Arjan Spoormans en Tim de Bruijn met Simone Tax en Maurice Boumans over windklimaat en Stedenbouw. Simone en Maurice zijn beide stedenbouwkundige bij de gemeente Rotterdam voor het gebied Feijenoord. Simone is bovendien gespecialiseerd in windklimaat en op dat onderwerp betrokken bij alle hoge plannen in Rotterdam. Waarom waai je bij hoge gebouwen soms uit je verschoning? En wat kunnen we daar tegen doen? Wordt het windklimaat beter als je meer torens bij elkaar zet. Dat en nog veel meer vragen bespreken we in ruim een uur podcast. Luister nu! Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Er is iets raars aan de hand. De afgelopen eeuw lijken er nauwelijks vrouwelijke architecten actief te zijn geweest. Van de 700 archieven in de Rijkscollectie voor Architectuur en Stedenbouw zijn er slechts 30 van vrouwen. Hoe kan dat? In de DOCS-aflevering Vrouwen die bouwen gaat Sandra Rottenberg op zoek naar de verloren geraakte architectes en hun bouwkundig werk. Een audiodocumentaire van Sandra Rottenberg. Met Chazia Mourali als de middeleeuwse schrijfster Christine de Pisan. Mixage: Berry Kamer. Productie: Marleen Nieuwenhuijse. Eindredactie: Remy van den Brand. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad. Meer informatie: 2doc.nl/docs. Vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl

Er is iets raars aan de hand. De afgelopen eeuw lijken er nauwelijks vrouwelijke architecten actief te zijn geweest. Van de 700 archieven in de Rijkscollectie voor Architectuur en Stedenbouw zijn er slechts 30 van vrouwen. Hoe kan dat? In de DOCS-aflevering Vrouwen die bouwen gaat Sandra Rottenberg op zoek naar de verloren geraakte architectes en hun bouwkundig werk. Een audiodocumentaire van Sandra Rottenberg. Met Chazia Mourali als de middeleeuwse schrijfster Christine de Pisan. Mixage: Berry Kamer. Productie: Marleen Nieuwenhuijse. Eindredactie: Remy van den Brand. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad. Meer informatie: 2doc.nl/docs. Vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl

Een speciale aflevering van Onder Planologen om 2023 mee af te sluiten. Voor de verandering staken we de grens over, en behandelen we de Vlaamse ruimtelijke ordening. Waarom ziet de ruimtelijke ordening er voorbij Hazeldonk zo anders uit dan in Nederland? De drang naar planning lijkt niet niet hoog, maar de nood wel, aldus onze gasten, journalist Peter Renard en onderzoeker Michiel Dehaene (UGent). We bespreken de Vlaamse ruimtelijke ordening aan de hand van het idee van de ‘Nevelstad'. Volgens velen een adequate beschrijving van die alsmaar uitdijende brij van verstedelijking, zoals die te zien is in Vlaanderen. Maar hoe is dat zo ontstaan? Lilian en Jannes zakten af naar Antwerpen en kregen een geschiedenisles over het ontstaan van de verspreide verstedelijking in Vlaanderen.Gasten:Peter Renard is journalist en hoofdauteur van het boek Met voorbedachten rade: De sluipmoord op de openbare ruimte, dat hij samen schreef met Tom Coppens en Guy Vloebergh. Hij werkte jarenlang voor het Vlaamse tijdschrift Knack en zit in de redactie van Samenleving & Politiek. Hij volgt de Vlaamse ruimtelijke ordening al enkele decennia, zie bijvoorbeeld het boek Wat kan ik voor u doen? Ruimtelijke wanorde in België: een hypotheek op onze toekomst (1995). Zijn recente boek Met voorbedachten rade kwam vorig jaar uit en ontleedt prachtig hoe het Vlaamse ruimtelijke ordeningsstelsel functioneert, of beter gezegd: niet functioneert.Michiel Dehaene is hoofddocent stedenbouw aan de vakgroep Architectuur en Stedenbouw aan de Universiteit Gent. Hij was eerder ook verbonden aan de KU Leuven en de TU Eindhoven. Zijn onderzoek richt zich onder andere op verspreide verstedelijking, waar de Nevelstad een voorbeeld van is. Hij publiceerde meerdere stukken over de Nevelstad, zoals in AGORA in 2003 en 2013. Recent werk van Michiel richt zich op hoe transitievraagstukken kunnen worden aangepakt in de Nevelstad.Check vooral ook de shownotes op Rooilijn om meer te lezen over de onderwerpen die aan bod komen.

Op één van de oostelijke eilanden in Amsterdam, Oostenburg, is de afgelopen jaren een stedelijke buurt verrezen die nagenoeg autovrij is en waarvan de hoge kwaliteit van de openbare ruimte en de architectuur in het oog springt. De gerealiseerde gebouwen in de buurt hebben een wisselende breedte en hoogte, een wisselend programma en uitstraling, en zijn door allerlei verschillende architecten ontworpen. In gesprek met stedenbouwkundige Tess Broekmans van Urhahn over het ontwerp voor de buurt die ze zelf typeert als een ‘pandenstad'.Een stedelijk gebied dat in staat is om continu te veranderen, dat met en door haar bewoners gemaakt wordt; dat is een duurzame en aantrekkelijke plek om te wonen en te werken. Dat is de overtuiging van Urhahn dat in die context spreek over de Spontane Stad: een stad die werkelijk ruimte biedt voor initiatieven van bewoners, van collectieven en van bedrijven. Veel oude binnensteden konden zo spontaan groeien. En hier en daar zijn er gebieden met een vergelijkbare potentie. Zoals bedrijventerreinen met een versnipperd bezit die nu van kleur verschieten.Op Oostenburg ontwierp Urhahn in 2011 de basis voor zo'n spontane stadsontwikkeling. Tussen de grote gebouwen op het schiereiland – Van Gendthallen, INIT en Werkspoorhal – ontwierp het bureau een pandenstad met een veel kleinere korrelgrootte. Om ruimte te bieden aan een diversiteit aan initiatieven en programma's, was deze pandenstad opgebouwd uit kavels van verschillende groottes, waarop kleine en grote gebouwen gerealiseerd konden worden.In Amsterdam werd er in 2011 bijna niet meer gebouwd. De kleinschalige verkaveling die Urhahn voorstelde, bood Stadgenoot – dat de meeste grond op Oostenburg bezat – de mogelijkheid om het gebied pand voor pand te ontwikkelen. Bottom-up.Het liep echter anders. Toen de markt aantrok meldden zich al snel ontwikkelaars die verschillende velden in het gebied wilden ontwikkelen. Als een van de weinige gebieden in Amsterdam had Oostenburg een uitgewerkt stedenbouwkundig plan. Hier konden ontwikkelaars direct aan de slag. Daarop heeft Stadgenoot verschillende velden aan verschillende ontwikkelaars gegund. Het gaat om onder andere VORM, AM en Being. De onderlegger van de pandenstad is daarbij wel gebleven.Ieder gebouw op Oostenburg heeft zijn eigen structuur en ontsluiting. Hoewel de buurt dus in grotere delen ontwikkeld is, kan het in de toekomst wel in kleinere eenheden doorontwikkeld worden, benadrukt Broekmans in de podcast.Binnen het concept van de pandenstad paste geen ondergrondse parkeergarage die onder de verschillende panden zou doorlopen. Ook was de grond van het voormalige industriegebied vervuild. Het parkeren is daarom ondergebracht in een apart parkeergebouw, dichtbij de uitvalswegen. Broekmans geeft aan dat, mocht er in de toekomst minder behoefte zijn aan parkeerruimte, dat gebouw getransformeerd kan worden.Tijdens de ontwikkeling van Oostenburg ging de stijging van de bouwprijzen gelijk op met de stijging van de woningprijzen. Dat is hier een geluk geweest, beaamt Broekmans. Daardoor is de ambitie wat betreft de architectuur overeind gebleven. In de formulering van de maximale bouwenveloppen was ruimte gelaten om daar open gangen en trappenhuizen aan toe te voegen. Dat is ook bijna overal gebeurd. En dat vertaalt zich bijvoorbeeld in passages die van de straat naar de binnentuinen lopen, waar dan de hoofdentrees tot de gebouwen aan liggen, net als de fietsparkeergarages. Als gevolg daarvan zijn de bouwblokken in het gebied heel permeabel geworden. Overal kun je van de straat doorsteken naar de binnentuinen.Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door AGC.

Hoe zou de wereld eruitzien als de mens niet meer hoefde te werken? Deze vraag stond centraal in New Babylon, een project van CoBrA-schilder Constant Nieuwenhuys. Het begon met wat geknutsel met plexiglas en metaaldraad, maar groeide uit tot een project waar Constant bijna twintig jaar aan werkte. Een van de objecten uit dit project is de sculptuur ‘Ruimtecircus', een ontwerp voor een soort reuzenklimrek. Janine Abbring duikt erin met conservator beeldende kunst 20e eeuw, Ludo van Halem.Wil je weten hoe deze sculptuur eruitziet? Ga dan naar: https://www.rijksmuseum.nl/nl/collectie/BK-2012-65-1#:~:text=Dit%20is%20niet%20alleen%20een,in%20geklommen%20moest%20kunnen%20worden.In het Rijksmuseum is powered by ING.

In deze podcast gaat Annick van Rinsum in gesprek met David Gianotten, architect en managing partner bij het Office for Metropolitan Architecture (OMA). David verdiepte zich niet alleen in architectuur maar ook in uitvoeringstechniek en de economische en bestuurs- kant van de bouw. Zo ontwaarde hij steeds weer dat er veel meer open ligt en kan aan het begin van een nieuw project. Voor geen enkel project ligt er één vaste aanpak klaar, maar er ligt juist een taak voor de architect om gedurende het proces de mogelijkheden in kaart te brengen en vergezichten realiteit te maken. beeld: © Vincent van den Hoogen

De voetgangerszone heeft in het stadscentrum een beweging in gang gezet die nu doorgaat naar de Katelijnewijk, de Oude Graanmarkt en de Adolphe Maxlaan. "De stad heeft een andere smoel gekregen en dat proces wil ik graag verderzetten."Dat zegt kersvers schepen van de stad Brussel Anaïs Maes (One.Brussels-Vooruit) in ons vernieuwde praatprogramma 'Melina'. Maes is in de stad bevoegd voor Stedenbouw, Openbare Ruimte en Nederlandstalig onderwijs.Toch waarschuwt Maes er ook voor om van het centrum geen steriele toeristenzone te maken. Zij volgt sinds begin deze week Ans Persoons (One.Brussels-Vooruit) op in het Brusselse schepencollege. Persoons is eerder Brussels staatssceretaris geworden nadat Pascal Smet (One.Brussels-Vooruit) op 18 juni uit de Brusselse regering is gestapt.Tot vorig schooljaar was Maes nog lerares aan het Koninklijk Atheneum van Etterbeek. Daar heeft ze aan den lijve ondervonden hoe zwaar de administratieve 'planlast' op het beroep van leraar kan wegen. "Daar wil ik als schepen van Onderwijs alvast werk van maken."Over de problemen in het Zuidstation pleit Maes voor een tweesporenbeleid, dat zowel inzet op veiligheid als zorg. Daarmee zit ze op dezelfde lijn als het Brusselse stadsbestuur.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is Simone Tax, stedenbouwkundige bij de gemeente Rotterdam.  Simone is opgeleid als stedenbouwkundige aan de TU Eindhoven met als specialisatie stedenbouwfysica; een crossover tussen stedenbouw en bouwfysica, met als diepere specialisatie wind. In haar werk als stedenbouwkundige bij de gemeente Rotterdam werkt ze aan de planvorming van de Rijnhaven. Daarbij heeft ze met Emiel Arends, die eerder te gast was in de podcast, ook gewerkt aan de Handleiding Windhinder & Windgevaar. In de podcast spreekt Simone over haar fascinatie met dit onderwerp, de noodzaak om zeer vroeg in het proces na te denken over wind, het verschil tussen een windtunnel en CFD, en de NEN 8100. Maar we hebben het ook over wat nu een aangenaam windklimaat is in de stad, welke veranderingen je kan doen op gebouwniveau om het windklimaat te verbeteren, en hoe je wind kan inzetten voor het verbeteren van luchtkwaliteit. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is architect en stedenbouwkundige Paco Bunnik, supervisor van de Zuidas in Amsterdam.Paco is opgeleid als architect en stedenbouwkundige aan de TU Delft. In het interview gaat hij in op zijn eerste kennismaking met de Dienst Ruimtelijke Ordening (tegenwoordig: Ruimte & Duurzaamheid) van de gemeente Amsterdam tijdens zijn studietijd. Hij vertelt over het Amsterdam van eind jaren negentig, en het begin van het werken aan de stad. Paco heeft lang gewerkt als architect, waarna hij de overstap maakte naar stedenbouw. Hij vertelt over het belang van het publieke domein, en de Amsterdamse traditie van het werken aan de stad. Paco heeft veel gewerkt aan en rond de IJ-oevers, en vertelt over de ontwerpmethode die hij heeft ontwikkeld in de Buiksloterham in Amsterdam Noord.  Sinds anderhalf jaar is hij supervisor van het hoogbouwdistrict Zuidas. Paco vertelt over het ontstaan van het gebied, de rol van de Zuidas in de stad, de grote opgaven die er spelen en over de rol van de supervisor daarin. Ook gaat hij in op de overeenkomsten en verschillen tussen de Zuidas en andere zakendistricten in Europa, zoals La Defense en Canary Wharf.  Tenslotte legt Paco uit hoe hij zijn manier van werken vanuit de Buiksloterham ook toe kan passen op de Zuidas. Luisteren dus!De foto bij de podcast is gemaakt door Jan Vonk Fotografie.Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans, Geert Vlieger Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Welke denkrichtingen staan centraal als je mensen opleidt die de ontwerppraktijk en de gebouwde omgevingen mede gaan veranderen op manieren die de planeet en de samenleving ten goede komen?Renske van der Stoep en Thijs van Spaandonk zijn hoofden van de masteropleidingen Architectuur en Stedenbouw aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst. In deze eerste aflevering bespreken zij met Mark Minkjan het programma Ontwerpen aan de Rotterdamse Klimaatopgave, dat momenteel leidend is voor het onderwijs en het publieke programma van de academie. Lees meer over de thema's de extremen, de/het andere, de commons, het afscheid, hoe we bouwen en de cultuur van de praktijk in het curator statement dat Renske, Thijs en Mark eerder schreven.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De twaalfde gast in deze serie is stedenbouwkundige Wouter Veldhuis, partner bij MUST Stedenbouw en Rijksadviseur voor de Fysieke Leefomgeving. In het gesprek vertelt Wouter over de rol van het College van Rijksadviseurs en haar agenda ‘De 22e eeuw begint nu'. We bespreken hoe hoogbouw bij kan dragen aan de stad en aan de ruimtelijke ordening in Nederland. Ook praten we over Amsterdam Nieuw-West, de bakermat van moderne stedenbouw in Nederland. We hebben het over de zowel persoonlijke als professionele geschiedenis die Wouter daar heeft, over galerijflats als hoogbouwtype, en over de sociologische benadering van stedenbouw. Ook hebben we het over de verdichting van de bestaande stad en het vitaler maken van wijken en leefomgevingen. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com​Het beeld bij de podcast toont de 'hoogbouw' aan de Burgemeester Hogguerstraat op de noordoever van de Sloterplas in Amsterdam Nieuw-West. Het beeld is afkomstig van Stadsarchief Amsterdam.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De tiende gast in deze serie is stedenbouwkundige en gebiedsontwikkelaar Riek Bakker.Wie door Nederland rijdt, komt door de talloze plannen van Riek: de A4 met het dakpark bij Schiedam, Leidsche Rijn, de Kop van Zuid met de Erasmusbrug. In deze extra lange podcast vertelt ze over de start van haar carrière. Ze was mede-oprichter van bureau B+B en was daarmee al snel zeer succesvol. Ze vertelt hoe ze midden jaren tachtig vervolgens directeur werd van de dienst Stadsontwikkeling in Rotterdam en wat voor stad ze daar aantrof. In de podcast vertelt Riek hoe ze te werk ging in Rotterdam en dan specifiek bij de ontwikkeling van de Kop van Zuid. Ze legt uit hoe de hoogbouw op de Wilhelminapier een bewust onderdeel was van de beoogde transformatie van Rotterdam en deelt haar uitgesproken visie op de manier waarop de stad momenteel doorontwikkeld wordt. Belangrijkste les: zie hoogbouw niet als incident, maar als onderdeel van een groter geheel. Ook hebben we het over de nieuwe benadering van gebiedsontwikkeling die ze uitvond en het boek dat onlangs over haar leven en werk is verschenen – De Ruimte van Riek. Tenslotte deelt ze haar visie op de toekomstige inrichting van Nederland. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw. Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Of het nu gaat om de vernieuwing van een buurt, van een centrumgebied of een monumentaal gebouw – voor Frederik Vermeesch, architect en creatief directeur van Rijnboutt, vormt de context altijd het startpunt van het ontwerpproces. En aangezien iedere context anders is, varieert het gebouwde resultaat ook sterk – van zeer minimalistisch tot zeer gedecoreerd. Het ontwerp moet passen op zijn plek.Als bureau werkt Rijnboutt op verschillende schaalniveaus, van gebouwen via ensembles tot stedelijke gebieden. In veel van die opgaven speelt erfgoed een rol, vertelt Vermeesch in de podcast. Bij de vernieuwing en verdichting van de Lodewijk van Deysselbuurt in Amsterdam West houdt het bureau vast aan de bestaande strokenbouw, en wordt een karakteristiek deel van de buurt behouden, maar krijgt de nieuwbouw veel duidelijker voor- en achterzijden, wordt het parkeren deels ondergronds opgelost en krijgt de bestaande strip met voorzieningen een impuls.Bij de transformatie van het terrein van Backer + Rueb in het noorden van Breda worden de bestaande industriële gebouwen ingezet om creatieve bedrijvigheid voor het gebied te behouden en aan te vullen met gemeenschappelijke voorzieningen voor de nieuwe buurt waar in totaal zo'n 450 woningen worden gerealiseerd.Rijnboutt heeft een indrukwekkend trackrecord als het om de renovatie en transformatie van monumentale gebouwen gaat. Zo transformeerde het bureau de voormalige Citroën Garage in Amsterdam Zuid – oorspronkelijk ontworpen door Jan Wils – tot kantoorgebouw. In deze video licht Vermeesch het ontwerp daarvan toe: https://architectenweb.nl/v35Vorige zomer, middenin de coronacrisis, opende aan de Neude in Utrecht ook de nieuwe stadsbibliotheek. In de podcast vertelt Vermeesch hoe hij met zijn team hieraan ontworpen heeft. Om het voormalige hoofdpostkantoor geschikt te maken voor zijn nieuwe functie waren stevige ingrepen nodig. Maar door een strategie van ‘blending' toe te passen sluiten de ingrepen, en het nieuwe bouwdeel, aan op het karakter van het imposante Art Deco-gebouw.Een heel andere opgave waar Rijnboutt aan werkt betreft de vernieuwing van winkelgebieden, of centrumgebieden zoals Vermeesch ze liever noemt. Winkelen zal altijd blijven bestaan, stelt hij, maar de gebieden waar dat gebeurt zullen een diverser programma krijgen, met ook ruimte voor leisure, voor zorg, voor werken, enzovoorts.Met de komst van Hudson's Bay naar Nederland heeft Rijnboutt een aantal jaar intensief gewerkt aan de realisatie van nieuwe warenhuizen daarvoor. Vermeesch ervoer het als een waardevolle periode. De snelheid waarmee die nieuwe gebouwen gerealiseerd moesten worden, vroeg van de ontwerpteams om processen die normaal gesproken achter elkaar komen, nu parallel te doorlopen. Het faillissement van Hudson's Bay heeft Vermeesch als pijnlijk ervaren. Met het bureau werkt hij ondertussen alweer aan de transformatie van de gebouwen. De flagship store aan het Rokin in Amsterdam wordt getransformeerd tot hoofdkantoor van fintechbedrijf Adyen. Dankzij het flexibele casco van het voormalige warenhuis is het bedrijf er gelukkig goed in te huisvesten, stelt Vermeesch. Het restaurant op de bovenste verdieping wordt voor Adyen nu ingericht als café/restaurant waar door hun medewerkers ook de hele dag gewerkt kan worden.Gekoppeld aan de vestiging van Hudson's Bay in het centrum van Amstelveen heeft Rijnboutt ook een parkeergarage ontworpen met daar bovenop het eigenzinnige woongebouw Up Mountain. Omdat het woongebouw bovenop een parkeergarage gebouwd is, heeft het een stalen draagconstructie gekregen op een vierkant grid van tien bij tien meter. Dat levert unieke open plattegronden op en – dankzij de getrapte bouwvorm – ook enorme terrassen.Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De zesde gast in deze serie is Marco Broekman, oprichter van BURA Urbanism. Onderwerp van gesprek is inclusieve hoogbouw. Marco spreekt onder meer over de verdichtingsopgave en de weerstand die daar in sommige gevallen tegen bestaat. Hij vertelt over zijn plannen voor de Merwedekanaalzone in Utrecht, waarvan hij inmiddels ook supervisor is, en over de Schieoevers in Delft, waar een combinatie van wonen en werken in hoge dichtheid wordt gerealiseerd. Hij vertelt hoe hij als architect na de TU Eindhoven in de stedenbouw is beland. En we hebben het opnieuw over Riek Bakker, bij wie ook Marco – net als twee eerdere gasten – het vak leerde. Tenslotte praten we over inclusieve hoogbouw. BURA werkt samen met Civic Architects, Stadskwadraat en socioloog Lia Karsten aan het onderzoek ‘Thuis op Hoogte'. Hoe kunnen we verschillende groepen uit de samenleving betrekken bij hoogbouw – zowel bewoners als omwonenden?Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw. Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Toren van Babel is een nieuwe maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De vierde gast in deze serie is Emiel Arends, stedenbouwkundige en hoogbouwexpert bij de dienst Stadsontwikkeling van de gemeente Rotterdam. Onderwerp van gesprek is de hoogbouwvisie van de stad Rotterdam.In de podcast geeft Emiel zijn visie op het belang van binnenstedelijke verdichting in Rotterdam. Hij gaat in op het ontstaan van hoogbouw in Rotterdam en de leercurve die de stad doorlopen heeft op het gebied van hoogbouw. Hij vertelt over de grote veranderingen in de binnenstad en over het belang van de publieke plint. En hij legt uit waarom paradoxaal genoeg het begrenzen van de maximale bouwhoogte hoogbouw juist stimuleert. Emiel leerde ‘het vak' in het projectbureau op de Kop van Zuid ten tijde van Riek Bakker en gaat in op de lessen uit die tijd. Hij vertelt over innovatie bij het ontwerpen van hoogbouw en over criminaliteit en ondermijning in woontorens – en hoe dat te voorkomen. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven HeeremansMuziek: Job RoggeveenReacties: hoogbouw@more-architecture.com

In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen neemt de Metropolitan Mobility Podcast je mee langs de grootste uitdagingen en best-practices op stedelijke gebied. Deze week een podcast uit de oude doos, over nog steeds dringende woningopgave. Geert Kloppenburg ontvangt architect en stedenbouwkundige Ton Venhoeven. Ze spreken over zijn verborgen agenda en hoe de stad van de toekomst gerealiseerd kan worden met veel minder verkeer.

Livia de Bethune is werkzaam als architecte en urbaniste bij MULTIPLE, een bureau dat ook in Brussel al heel wat projecten gerealiseerd heeft. De nieuwe tram 9, het vernieuwde spiegelplein,... Hoe maken we van de stad een aangename plek? Wat gaat er juist en wat gaat er fout?

Dit minicollege over de vrouwonvriendelijke stad sprak Marguerite van den Berg uit op 28 mei 2019. Het was tijdens een avond, georganiseerd door De Bovengrondse met als titel Sekse & the City. Van den Berg is docent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. In dit programma in De Rode Hoed, Amsterdam, keken sociologen, activisten, architecten en opiniemakers naar de ontwikkeling van de stedelijke omgeving: hoe is deze vormgegeven en door wie? Hoe veilig en toegankelijk is de stad voor vrouwen en minderheden? En hoe zou een vrouwvriendelijke stad eruit zien?

Steden raken overvol. We willen er wonen, werken, recreëren en ons makkelijk van A naar B kunnen verplaatsen. De laatste jaren zien we overal om ons heen woontorens als paddenstoelen de lucht in schieten. Zijn die woontorens wel de oplossing voor de woningnood? En voor wie bouwen we die dure torens eigenlijk? Voor en tegenstanders staan recht tegenover elkaar. Volgens de ene bouwkundige is dit dé oplossing voor onze woningnood, terwijl ander hoofdschuddend toekijkt hoe het aanblik van de stad compleet veranderd en vreest voor anonimiteit in steden. In deze aflevering gaan wij in gesprek met prof. dr. Ellen van Bueren, hoogleraar stedelijke ontwikkeling aan de TU Delft - faculteit Bouwkunde. We zullen ingaan op de vraag wat hoogbouw doet voor de sociale cohesie in een stad en of hoogbouw wel duurzaam kan. De fragmenten die in dit stuk voorkomen komen van AT5 en van het VPRO programma Tegenlicht. Het stuk over Sjoerd Soeters: AT5 https://youtu.be/8qjMk_W6bloHet stuk over Winy Maas: https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/kijk/afleveringen/2017-2018/city-for-sale.html

Tracy Metz ruim 30 jaar journalist (bekend van o.a. NRC, live talkshow Stadsleven en John Adams Instituut) en auteur, spreekt in dit interview uitgebreid over een luxe probleem: het enorme succes van steden zoals San Francisco, Los Angelos, New York en Amsterdam, zorgt voor enorme nieuwe uitdagingen.

In deze Rudi en Freddie Show hebben we het over iets waar wij lang geen oog voor hadden, maar wat ons leven sterker bepaalt dan onze koopkracht of de Haagse politiek. Het klinkt misschien saai, maar het is juist fascinerend: stedenbouwkunde.

In de Nederlandse steden moeten de komende jaren één miljoen nieuwe woningen worden gebouwd. Althans, als het aan rijksstedenbouwmeester Daan Zandbelt ligt. Volgens hem is die grote verstedelijkingsopgave de uitdaging van de komende decennia.

De hamvraag van deze aflevering is: hoe gaan we 250.000 woningen in Amsterdam realiseren? Soeters is van huis uit architect en ontwierp diverse gebouwen, voornamelijk in Amsterdam. De laatste jaren bouwt hij vooral wijken, zoals Java-eiland.

Geert Kloppenburg ontvangt architect en stedenbouwkundige Ton Verhoeven die volgens eigen zeggen 'een beetje filosofisch is ingesteld.' Hij opent in gesprek met Geert zijn verborgen agenda over zijn opvattingen over de toekomst van stedenbouw. Naar zijn mening kan de stad van de toekomst gerealiseerd worden met veel minder verkeer en vervoer.

Het is wat stiller geworden rondom de gepensioneerde Rotterdamse Baas van de Maas. Als enig meisje tussen zeven broers, was haar grootste hobby slopen, dat werd haar beroep: bouwen en plannen. Honderdduizenden mensen leven in de neerslag van haar fantasieën, van Stadskanaal tot Middelburg, in Utrecht, en natuurlijk in Rotterdam. Drie uur lang spreet Elles de Bruin met stedenbouwkundige Riek Bakker: aka ‘De Baas van de Maas’; ‘De Hollandse Stedendokter’; ‘De Nationale Weerstandsbreker’. ----------------------------------------- Waarom Riek Bakker? Stedenbouwkundige, Riek Bakker, de baas van de Maas, de Hollandse stedendokter en de nationale weerstandsbreker, . Over haar diabetesavonturen, haar obesitas verleden en Ien Dales met als hoogte punt het beeld van een groepje vorstelijke dames in een afslankclubje in Hilversum, dat gezellig in het zwembad plonst. Maar natuurlijk ook over de stedenbouw. Stedenbouw gaat over macht, over grond aankopen, over een parkje plannen op de grond van die etterbak met dollartekens in zijn ogen. Toen ze blind in het Rotterdamse avontuur stapte, als directeur Stadsontwikkeling, heeft ze eerst met vriendin Katrien door talloze uitstapjes de stad in kaart gebracht, daarna haar dienst op de kaart gezet door samen met haar medewerkers een visie te ontwikkelen waardoor er een product in de etalage kon en toen zat daar toevallig net ook nog een college dat de problemen van Rotterdamse oude wijken aan zag komen en er wat aan wilde doen. Verder gaat het over de Kop van Zuid en haar aanpak bij Leidsche Rijn in Utrecht. De vraag is of er een stijl Riek Bakker is of dat ze meer een regelaar is dan een ontwerper. Ze voelt zich gegijzeld door haar collega’s als die beweren: zij is alleen van het proces. Ideologisch zit ze emotioneel lekker links in de PvdA, maar dat betekent helemaal niet dat ze met een PvdA-wethouder beter kan werken dan met een VVD-wethouder. Want er is niet zoveel verschil tussen politici, zegt Riek Bakker uit ervaring, al vinden diezelfde politici natuurlijk niet leuk dat hun bestaansrecht zo onderuit wordt gehaald. Ze kan dus eigenlijk met iedereen opschieten, behalve met Jan Pronk dan. Die verliet sissend de vergaderzaal toen zij haar Zuiderzeelijn plannen uiteen kwam zetten. Waar het allemaal vandaan kwam? De rechter-vader die aan tafel al hamerde op het verschil tussen goed en kwaad. Dat gezin van acht kinderen, waarvan één meisje, dat bij elkaar werd gehouden door op zaterdag ruimhartig te schenken, op voorwaarde dat je op zondag in de kerk kon zitten. En hoe het gezin uit elkaar spatte, de oudere broers vluchten naar overzee of in een gezin, de tien jaar depressieve moeder, met dat dominante verdriet, bleef achter met Riek en haar twee kleine broertjes. “Van nu af aan zijn we gelijk”, zei moeder, “en doen we het samen.”

Het is wat stiller geworden rondom de gepensioneerde Rotterdamse Baas van de Maas. Als enig meisje tussen zeven broers, was haar grootste hobby slopen, dat werd haar beroep: bouwen en plannen. Honderdduizenden mensen leven in de neerslag van haar fantasieën, van Stadskanaal tot Middelburg, in Utrecht, en natuurlijk in Rotterdam. Drie uur lang spreet Elles de Bruin met stedenbouwkundige Riek Bakker: aka ‘De Baas van de Maas’; ‘De Hollandse Stedendokter’; ‘De Nationale Weerstandsbreker’. ----------------------------------------- Waarom Riek Bakker? Stedenbouwkundige, Riek Bakker, de baas van de Maas, de Hollandse stedendokter en de nationale weerstandsbreker, . Over haar diabetesavonturen, haar obesitas verleden en Ien Dales met als hoogte punt het beeld van een groepje vorstelijke dames in een afslankclubje in Hilversum, dat gezellig in het zwembad plonst. Maar natuurlijk ook over de stedenbouw. Stedenbouw gaat over macht, over grond aankopen, over een parkje plannen op de grond van die etterbak met dollartekens in zijn ogen. Toen ze blind in het Rotterdamse avontuur stapte, als directeur Stadsontwikkeling, heeft ze eerst met vriendin Katrien door talloze uitstapjes de stad in kaart gebracht, daarna haar dienst op de kaart gezet door samen met haar medewerkers een visie te ontwikkelen waardoor er een product in de etalage kon en toen zat daar toevallig net ook nog een college dat de problemen van Rotterdamse oude wijken aan zag komen en er wat aan wilde doen. Verder gaat het over de Kop van Zuid en haar aanpak bij Leidsche Rijn in Utrecht. De vraag is of er een stijl Riek Bakker is of dat ze meer een regelaar is dan een ontwerper. Ze voelt zich gegijzeld door haar collega’s als die beweren: zij is alleen van het proces. Ideologisch zit ze emotioneel lekker links in de PvdA, maar dat betekent helemaal niet dat ze met een PvdA-wethouder beter kan werken dan met een VVD-wethouder. Want er is niet zoveel verschil tussen politici, zegt Riek Bakker uit ervaring, al vinden diezelfde politici natuurlijk niet leuk dat hun bestaansrecht zo onderuit wordt gehaald. Ze kan dus eigenlijk met iedereen opschieten, behalve met Jan Pronk dan. Die verliet sissend de vergaderzaal toen zij haar Zuiderzeelijn plannen uiteen kwam zetten. Waar het allemaal vandaan kwam? De rechter-vader die aan tafel al hamerde op het verschil tussen goed en kwaad. Dat gezin van acht kinderen, waarvan één meisje, dat bij elkaar werd gehouden door op zaterdag ruimhartig te schenken, op voorwaarde dat je op zondag in de kerk kon zitten. En hoe het gezin uit elkaar spatte, de oudere broers vluchten naar overzee of in een gezin, de tien jaar depressieve moeder, met dat dominante verdriet, bleef achter met Riek en haar twee kleine broertjes. “Van nu af aan zijn we gelijk”, zei moeder, “en doen we het samen.”

Het is wat stiller geworden rondom de gepensioneerde Rotterdamse Baas van de Maas. Als enig meisje tussen zeven broers, was haar grootste hobby slopen, dat werd haar beroep: bouwen en plannen. Honderdduizenden mensen leven in de neerslag van haar fantasieën, van Stadskanaal tot Middelburg, in Utrecht, en natuurlijk in Rotterdam. Drie uur lang spreet Elles de Bruin met stedenbouwkundige Riek Bakker: aka ‘De Baas van de Maas’; ‘De Hollandse Stedendokter’; ‘De Nationale Weerstandsbreker’. ----------------------------------------- Waarom Riek Bakker? Stedenbouwkundige, Riek Bakker, de baas van de Maas, de Hollandse stedendokter en de nationale weerstandsbreker, . Over haar diabetesavonturen, haar obesitas verleden en Ien Dales met als hoogte punt het beeld van een groepje vorstelijke dames in een afslankclubje in Hilversum, dat gezellig in het zwembad plonst. Maar natuurlijk ook over de stedenbouw. Stedenbouw gaat over macht, over grond aankopen, over een parkje plannen op de grond van die etterbak met dollartekens in zijn ogen. Toen ze blind in het Rotterdamse avontuur stapte, als directeur Stadsontwikkeling, heeft ze eerst met vriendin Katrien door talloze uitstapjes de stad in kaart gebracht, daarna haar dienst op de kaart gezet door samen met haar medewerkers een visie te ontwikkelen waardoor er een product in de etalage kon en toen zat daar toevallig net ook nog een college dat de problemen van Rotterdamse oude wijken aan zag komen en er wat aan wilde doen. Verder gaat het over de Kop van Zuid en haar aanpak bij Leidsche Rijn in Utrecht. De vraag is of er een stijl Riek Bakker is of dat ze meer een regelaar is dan een ontwerper. Ze voelt zich gegijzeld door haar collega’s als die beweren: zij is alleen van het proces. Ideologisch zit ze emotioneel lekker links in de PvdA, maar dat betekent helemaal niet dat ze met een PvdA-wethouder beter kan werken dan met een VVD-wethouder. Want er is niet zoveel verschil tussen politici, zegt Riek Bakker uit ervaring, al vinden diezelfde politici natuurlijk niet leuk dat hun bestaansrecht zo onderuit wordt gehaald. Ze kan dus eigenlijk met iedereen opschieten, behalve met Jan Pronk dan. Die verliet sissend de vergaderzaal toen zij haar Zuiderzeelijn plannen uiteen kwam zetten. Waar het allemaal vandaan kwam? De rechter-vader die aan tafel al hamerde op het verschil tussen goed en kwaad. Dat gezin van acht kinderen, waarvan één meisje, dat bij elkaar werd gehouden door op zaterdag ruimhartig te schenken, op voorwaarde dat je op zondag in de kerk kon zitten. En hoe het gezin uit elkaar spatte, de oudere broers vluchten naar overzee of in een gezin, de tien jaar depressieve moeder, met dat dominante verdriet, bleef achter met Riek en haar twee kleine broertjes. “Van nu af aan zijn we gelijk”, zei moeder, “en doen we het samen.”