Podcasts about architectuur

Aflevering 111 van De Ondernemer gemist? Luister nu naar de podcast. Rome heeft het Colosseum, de Chinese Muur is al eeuwenlang een icoon in het Chinese landschap en tech-investeerder Don Ritzen (Shift) heeft de amibitie om een Nederlands duurzaam klimaatgebouw aan het lijstje van wereldwonderen toe te voegen: de Shift Landmark. "Architectuur heeft door de geschiedenis een enorme aantekking gehad op samenlevingen [...] het heeft een bepaalde functie waardoor mensen samen komen. Ik dacht van ja, wat als je nou die inspiratie kan inzetten voor het thema waar iedereen eigenlijk mee bezig is [duurzaamheid]?" Vanuit haar liefde voor haar moederland Zweden en het plezier dat ze beleeft aan het bakken van creaties uit het receptenboekje van haar moeder, startte de 20-jarige Charlie Ter Burg Charlie's Fika. "Ik wist dat ik iets met Zweden wilde doen en van daaruit ben ik gaan werken." Inmiddels is haar bedrijf uitgegroeid naar een leuk café in Den Haag. Warmtepompen zijn niets nieuws, maar de manier waarop Weheat ze inzet wel. Door huizen als batterij te gebruiken en slimme software de regie te laten voeren, biedt Weheat een betaalbaar én toekomstbestendig alternatief voor thuisaccu's. Het bedrijf won onlangs de Nationale Ondernemersprijs 2025. Oprichters Martijn van de Ven en Liselotte Graas vertelden bij Robert van den Ham hoe hun technologie werkt, wat het oplevert en waarom zelfs complete wijken ineens wél kunnen verduurzamen.

Na een periode waarin het vooral aan tijdelijke en kleinere projecten werkte, is Monadnock een nieuwe fase ingegaan waarin het ook veel aan woningbouw werkt. Zo heeft het bureau ondertussen woongebouwen ontworpen in Nijmegen, Hilversum, Utrecht en Hannover. Daarbij slaagt het erin om de gelaagde architectuur uit het vroege werk door te zetten in zijn woningbouwprojecten. In gesprek met architect Job Floris over de benadering van het bureau en enkele recente projecten.Links naar de besproken projecten:Woongebouw Crevas in Nijmegen (Architectenweb)Woontoren in Nijmegen (Instagram)Park Paviljoen in Nationaal Park De Hoge Veluwe (Architectenweb)Landmark gebouw in Nieuw-Bergen (Architectenweb)Woongebouw Volante in Hilversum (Instagram)Binnen de plannen voor Hart van de Waalsprong is Monadnock gevraagd om drie belangrijke plekken in het stedelijk weefsel van een hoekaccent te voorzien. Zo wordt de belangrijkste invalsweg gemarkeerd met een ontwerp van Monadnock, krijgt het belangrijkste plein in het centrumgebied een woontoren naar ontwerp van het bureau en wordt straks de entree vanaf het oeverpark tot Hart van de Waalsprong benadrukt door een ontwerp van ze.In de podcast bespreken we de eerste twee projecten. Aan de invalsweg kondigt woongebouw Crevas het centrumgebied als een soort billboard aan. Het gebouw heeft twee heel verschillende gevels gekregen, die via een hoekaccent met elkaar zijn verbonden. De woontoren die Monadnock verderop in de buurt heeft ontworpen, richt zich in zijn architectuur nadrukkelijk op het centrale plein, geeft dat een richting. De andere zijden van de woontoren zijn eenvoudiger gelaten.Als de stedelijke situatie daarom vraagt, vindt architect Job Floris het heel logisch om een gebouw er aan de ene zijde anders uit te laten zien dan aan de andere kanten. Hij verwijst daarvoor naar de premoderne architectuur, waarin het heel gebruikelijk was om dat te doen, en heeft bijvoorbeeld van Asnago e Vender, dat in de jaren vijftig van de vorige eeuw veel realiseerde in Milaan, ook geleerd dat een ontwerp ook een assemblage kan zijn.In de podcast bespreken we verder wat hij geleerd heeft van Denise Scott Brown en Robert Venturi, van Mathias Ungers, en van Christian Rapp in de periode dat hij daar werkte. Met zijn bureau haalt Job uiteindelijk inspiratie uit architectuur van alle tijden: van de klassieke oudheid via Britse landhuizen tot het Scandinavische modernisme. De culturele dimensie van architectuur moeten we blijven doorvertellen, vindt hij, en dat kan bijvoorbeeld door ideeën, motieven of elementen uit het verleden in nieuwe ontwerpen opnieuw te interpreteren.Over de gelaagde architectuur die hij met zijn bureau nastreeft, geeft hij aan dat hij het zelf het interessantste vindt om te kijken naar iets dat zich langzaam aan je ontvouwt. Hij voegt eraan toe dat hij denkt dat gebouwen met een gelaagde architectuur langer gewaardeerd blijven.Na een kortere bespreking van het landmark gebouwtje in Nieuw-Bergen, dat het bureau ruim tien jaar geleden ontwierp, besluiten we de podcast met een gesprek over woongebouw Volante dat Monadnock in Hilversum Nieuw-Zuid heeft ontworpen.Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door AGC.

Heb je ooit in de file gestaan, bumper aan bumper, terwijl je wanhopig naar je bestemming verlangde? Zo voelt de von Neumann-architectuur voor AI! Vandaag duiken onder andere in de wondere wereld van kunstmatige intelligentie en de hardware-uitdagingen die haar vooruitgang belemmeren.

Als je echt goed wilt worden in het ontwerp van houten gebouwen dan moet je, net als een topsporter, daarop trainen – trainen – trainen. Daarom heeft architect Tim Vermeend er enkele jaren geleden voor gekozen om met zijn bureau Urban Climate Architects enkel nog aan houten en houthybride gebouwen te werken. In deze aflevering van de Architectenweb Podcast een diepgaand gesprek over bouwen met hout en de ontwikkeling die dat doormaakt.Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.Als het om bouwen met hout gaat, onderscheidt Tim verschillende generaties. In de eerste generatie werden houten gebouwen eigenlijk net zo geconstrueerd als we dat eerder bij betonnen gebouwen deden. Met dikke platen CLT, dus relatief veel hout. In de tweede generatie wordt het houtgebruik geoptimaliseerd met constructies uit kolommen en balken, en worden verschillende soorten hout gebruikt.In de derde generatie worden kolommen toegepast zónder deze nog te hoeven combineren met balken; die dragen dus rechtstreeks de vloeren. In de vierde generatie wordt hout waar dat kan vervangen door vezelgewassen. Door daar harde plaatmaterialen van te maken, kunnen die toegepast worden in binnenwanden, maar ook in vloeren. Die delen in een CLT-vloer die het minst bijdragen aan de draagconstructie kunnen volgens Tim ook vervangen worden door vezelgewassen.Het meest ambitieuze houtbouwproject dat Urban Climate Architects tot zover heeft ontworpen is The Urban Woods in Delft. Dat zit tussen de tweede en derde generatie houtbouw in, vindt Tim, en wordt momenteel gebouwd. Het woongebouw wordt tien verdiepingen hoog en bevat een aantal innovaties. Zo wordt de stabiliteit opgelost via diagonalen in de gevel, zodat de kern ook in hout uitgevoerd kan worden. Dat scheelt een hele bouwfase, legt Tim uit. Ook wordt in het project CLT toegepast waarin oude pellets zijn verwerkt. Dit product is mede door TNO ontwikkeld en Tim denkt mee hoe dit product doorontwikkeld kan worden. De toepassing van dit CLT in dit woongebouw in Delft is een wereldwijde primeur.In CLT wordt tot nu toe altijd nieuw hout verwerkt. In de MPG wordt er momenteel ook vanuit gegaan dat hout aan het eind van zijn levensduur verbrand wordt. In de praktijk wordt goed hout natuurlijk niet zo snel verbrand, maar het wordt wel vaak gedowncycled. Als het lukt om een productieproces te creëren waarin tweedehands hout, zoals dat van pellets, verwerkt kan worden tot CLT, dan hebben we het echt over een upcycling, legt Tim in de podcast uit. Volgens hem is dit goed mogelijk. Het zou de houtindustrie op z'n kop zetten.De houten vloeren in The Urban Woods worden afgewerkt met een cementvloer waarin de vloerverwarming opgenomen is. Net zo heeft het gebouw nog wel een betonnen parkeerkelder en betonnen balkons. In een project kun je niet op alle vlakken tegelijk innoveren, vindt Tim. In volgende projecten hoopt hij bijvoorbeeld wat betreft die balkons weer een vervolgstap te kunnen zetten. Maar hij benadrukt ook dat bouwen met hout maar een middel is. Het gaat erom dat we de CO2-uitstoot van onze gebouwen drastisch omlaag brengen. Nu. En daarvoor zet hij sterk in op de toepassing van biobased materialen. Maar wie weet wat de toekomst ons brengt?Het beeld bij de podcast, dat het door Urban Climate Architects ontworpen project The Urban Woods in Delft toont, is gemaakt door De Beeldenfabriek.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is stedenbouwkundige en landschapsarchitect Richard Koek, expert stedenbouw bij gemeente Den Haag.We gaan in gesprek over de geschiedenis van hoogbouw in Den Haag en de rol die hoge gebouwen spelen in de stad. We hebben het over de erfenis van Rob Krier en hoe hij het denken over hoogbouw in de stad heeft beïnvloed. En we hebben het over transformatiegebieden als de Binckhorst en Laakhavens, waar de komende jaren een stevige verdichting gaat plaatsvinden.Maar we hebben het uiteraard ook over het nieuwe hoogbouwbeleid van gemeente Den Haag; over het al dan niet aanwijzen van hoogbouwlocaties, over het belang van openbare ruimte bij hoogbouw, en waar een goed hoog gebouw in Den Haag aan moet voldoen.Tenslotte hebben we het over Richards overstap van Rijnboutt naar gemeente Den Haag. Hoe heeft hij die overstap ervaren? En op welke opgaven wil hij zich nu in de stad richten? Luisteren dus! Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw. Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Seizoen 5, Episode 2 of “Kunnen we het maken?”. In het vorige seizoen kunnen we met trots terugkijken op een seizoen, waarin we een mooie variatie aan boeiende gasten hebben gesproken. Deze trend willen we in dit seizoen doorzetten. Laatste aflevering ging over wolkenkrabbers in New York City en meer. In deze aflevering richten we ons weer op een breed onderwerp, namelijk geïntegreerd ontwerp. Dit is een benadering waarbij het volledige gebouwontwerp wordt meegenomen, inclusief architectuur, bouwtechniek, passieve zonne-energie en HVAC-systemen. De aanpak kan ook het beheer van de levenscyclus van gebouwen en een grotere aandacht voor de eindgebruikers van het gebouw integreren. Het doel van geïntegreerd ontwerp is vaak om duurzame architectuur te creëren. Vandaag gaan we in gesprek met Gilbert van de Lee, oprichter van het geïntegreerde ontwerpbureau BREED. Na zijn gecombineerde studie SED en Architectuur aan de TU Eindhoven en een Master in Stedelijke Ontwikkeling, heeft Gilbert al vele indrukwekkende projecten op zijn naam staan. Hij werkte bij Arcadis in een adviserende rol voor grote projecten, zoals de Amsterdam ArenA en de Universiteit Leeuwarden Noord. Vervolgens richtte hij zijn eigen bedrijf BREED op, waar geïntegreerd ontwerp centraal staat. Wat is kenmerkend voor een geïntegreerd proces? Wat gaat er vaak toch fout in een ontwerp en hoe kan dat voorkomen worden? Gilbert zal ons in deze podcast alles vertellen over geïntegreerd ontwerpen en natuurlijk passeren Gilbert's eigen ervaringen en verhalen de revue. Beluister het allemaal in deze aflevering!

In aflevering 64 van onze podcast hebben we de eer om Eduard Keilholz als gast te verwelkomen. Deze aflevering richt zich op Azure Container Apps, een krachtige tool voor het ontwikkelen en beheren van container-gebaseerde applicaties in de cloud.Eduard duikt diep in de mogelijkheden van Azure Container Apps en legt uit hoe deze dienst het leven van ontwikkelaars en IT-professionals kan vergemakkelijken door schaalbaarheid, flexibiliteit en eenvoud te bieden. We bespreken:De Basisprincipes van Azure Container Apps: Wat zijn Azure Container Apps en hoe passen ze binnen de bredere Azure-ecosysteem?Architectuur en Voordelen: De voordelen van het gebruik van Azure Container Apps voor het ontwikkelen van microservices en het uitvoeren van event-driven workloads.Vergelijking met Andere Diensten: Hoe Azure Container Apps zich verhoudt tot andere container- en serverless-oplossingen zoals Azure Kubernetes Service, Azure Web Apps en Azure Functions.Best Practices: Tips voor het implementeren en beheren van container-applicaties met Azure Container AppsMis deze informatieve aflevering niet als je meer wilt leren over de toekomst van containergebaseerde applicaties en hoe Azure Container Apps je kan ondersteunen bij het realiseren van moderne, schaalbare oplossingen. Tune in voor een boeiende discussie die je nieuwe perspectieven zal bieden op cloud-native architectuur en applicatiebeheer!Stuur ons een bericht.ACC ICT Specialist in IT-CONTINUÏTEIT Bedrijfskritische applicaties én data veilig beschikbaar, onafhankelijk van derden, altijd en overalDisclaimer: This post contains affiliate links. If you make a purchase, I may receive a commission at no extra cost to you.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is Ronald Huikeshoven, directievoorzitter van gebiedsontwikkelaar AM.In de podcast vertelt Ronald over zijn geboorteplaats Amsterdam en hoe de stad dramatisch is veranderd de afgelopen decennia. Hij legt uit hoe hij vanuit zijn interesse voor renovatie eerst in de bouw en vervolgens in de projectontwikkeling terecht is gekomen. Ronald vertelt over zijn tijd als bestuurslid bij Stichting Hoogbouw en hoe de discussie over en het perspectief op hoogbouw het afgelopen decennium is veranderd.Ronald legt uit welke rol hoogbouw inneemt binnen de portefeuille van AM en vertelt hoe hoogbouw niet los te zien is van de gebiedsontwikkeling waarin deze gerealiseerd wordt. We bespreken hoe thema's als wellbeing en social impact zich verhouden tot hoogbouw. We bespreken of wonen in hoogbouw eigenlijk wel betaalbaar is voor iedereen en we hebben het uiteraard over de haalbaarheid van hoogbouwprojecten. Luisteren dus!  Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw. Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com 

Dit is alweer de vijfde en laatste aflevering in de samenwerking tussen Colliers en Ommetje met Tom. In deze aflevering laten we ons inspireren door de architectuur van de stad, in het stadsdeel waar creativiteit leeft: Amsterdam-Noord.We starten op het iconische NDSM-terrein waar Creative Director Geoffrey Timmer ons vertelt waarom dit stadsdeel een grote impact heeft gehad op zijn architectonische reis. De weg vervolgt van het inspirerende, duurzame Joolz-kantoor naar het EYE museum en we eindigen in het Hamerkwartier, met prachtig uitzicht op het IJ.

Onze eerste aflevering met een gastspreker! Samen met architect Peter Groot ontdekken we de relaties tussen, en de lessen uit architectuur, stoïcisme en aikido. En wat kunnen stoïcijnen in spé eigenlijk leren van architectuur? En andersom? Luister mee!NB: Aan het einde van de aflevering bedoelde Peter te zeggen "Een specialist weet heel veel van weinig, en gaat meer en meer weten weten van minder tot hij alles weet van niets. Een generalist weet een beetje van veel en gaat minder weten van steeds meer tot hij niets weet van alles."

Een duinlandschap bovenop een dak in Amsterdam, een buitenplaats aan de rand van de Veluwe, een herontwikkeld landgoed in Arnhem en twee nieuwe eilanden in de uiterwaarden van de Rijn… landschapsarchitect Harro de Jong werkt met zijn Buro Harro aan een grote diversiteit aan opgaven. Het gaat wel steeds om het delen van het landschap door een groep bewoners of gebruikers en om het ontwerp van een écht landschap: een stuk boslandschap, een stuk duinlandschap, een stuk heidelandschap, enzovoorts. Als Harro dan ziet dat mensen in een van de door hem en zijn team ontworpen landschappen gaan zitten en zich ontspannen, of teruggeven dat het voelt alsof ze permanent op vakantie zijn… daar doet hij het voor!Zijn ultieme doel omschrijft hij als een echt landschap met wat lekkers erin. Dat lekkers kan dan de vorm hebben van kunst of architectuur. In het tijdelijke Bartokpark tegenover cultuurverzamelgebouw Rozet in Arnhem werd een stuk heidelandschap uit de Veluwe gecombineerd met een enorm beeld van een liggend aardvarken. Zoiets dus. Op Buitenplaats Koningsweg, aan de rand van de Veluwe, zijn tien architectonische buitenhuisjes gerealiseerd die zich verstoppen in het bos: verdiept in de grond, vermomd als iets anders, of opgetild tussen de boomkruinen. Zoiets dus ook.Samen met kunstenaar Hans Jungerius stond Harro aan de basis van de ontwikkeling van Buitenplaats Koningsweg. Het oude kazerneterrein net ten noorden van Arnhem is in de afgelopen vijftien jaar omgevormd tot een culturele enclave / landschappelijke woonbuurt / architectonisch vakantiepark. Alle hekken rond de buitenplaats zijn weg, er is een openbaar landschap ontstaan – precies wat de initiatiefnemers voor ogen hadden.In de TV-serie Van Bunker tot Buitenhuis worden de verschillende lagen van de buitenplaats besproken: de geschiedenis als Nazi-vliegveld, de verschillende kunstzinnige gebruikers nu, het ontwerp en de bouw van de buitenhuisjes, het landschap van de Veluwe, enzovoorts. Een aanrader. Buitenplaats Koningsweg is ontwikkeld door Kondor Wessels Projecten. Voor het masterplan ervan heeft Buro Harro samengewerkt met MVRDV, dat ook 21 woningen bij de entree van de buitenplaats heeft ontworpen.De meeste mensen willen helemaal geen eigen tuin, stelt Harro in de podcast: ze willen ruimte en uitzicht. In plaats van eigen tuinen te realiseren, is het wat hem betreft veel interessanter om een stuk landschap met elkaar te delen. Dan kun je het beheer ervan uitbesteden. Bovendien kun je met elkaar ook al snel wat extra's doen. Het stukje duinlandschap dat hij bovenop een woongebouw aan de Groenmarkt in Amsterdam ontwierp, is voorzien van een gezamenlijk zwembad. Voor het herontwikkelde Landgoed Klingelbeek geldt hetzelfde, dat heeft een natuurzwembad op de oever van de Rijn. Als je de kosten daarvan met vijftig huishoudens deelt, zoals bij Landgoed Klingelbeek het geval is, is zoiets al snel haalbaar.Als je dan aan een echt landschap woont of werkt, dan wil je dat landschap ook tot de gevel laten komen. Dat vraagt om een architectuur die helder omkadert is. Bij de gebouwen op Landgoed Klingelbeek vallen de buitenruimtes en balkons binnen de architectonische volumes. Dat werkt daar heel goed. Op Buitenplaats Koningsweg is bij de buitenhuisjes voor eenzelfde harde omkadering gekozen, maar is bij de permanente woningen ingezet op helder begrensde terrassen. Dat werkt in die context ook goed.Aan het eind van de podcast gaat het gesprek ook nog over Meinerswijk in Arnhem. In de uiterwaarden van de Rijn worden daar nu twee eilanden gerealiseerd waar 400 woningen op worden gebouwd. Ook aan deze ontwikkeling stond Harro weer aan de basis. In samenwerking met opnieuw Kondor Wessels worden hier op de eilanden verschillende buurten gerealiseerd.

Brecht van Hulten praat met architect en stedenbouwkundige Violette Schönberger over haar boek Paradijs van Imperfectie. Architecten ontwerpen het decor van andermans leven. Dat is een verantwoordelijkheid die vraagt om reflectie en een levendig publiek gesprek. Maar in het Nederlandse publieke debat is er weinig aandacht voor architectonische vraagstukken. Discussies gaan zelden over hoe de stad wordt ervaren, wat het betekent in een steeds drukkere stad te leven of wat het karakter is van de plekken waar we willen wonen en werken.  Dat moet anders, betoogt architect en stedenbouwkundige Violette Schönberger. Architectuur heeft een groot cultureel-maatschappelijk belang; het is immers het enige vakgebied waarin de stand van de samenleving een concrete ruimtelijke vertaling krijgt.       Architecten ontwerpen het decor van andermans leven. Dat is een verantwoordelijkheid die vraagt om reflectie en een levendig publiek gesprek. Maar in het Nederlandse publieke debat is er weinig aandacht voor architectonische vraagstukken. Discussies gaan zelden over hoe de stad wordt ervaren, wat het betekent in een steeds drukkere stad te leven of wat het karakter is van de plekken waar we willen wonen en werken.  Dat moet anders, betoogt architect en stedenbouwkundige Violette Schönberger. Architectuur heeft een groot cultureel-maatschappelijk belang; het is immers het enige vakgebied waarin de stand van de samenleving een concrete ruimtelijke vertaling krijgt.       Violette Schönberger is architect en stedenbouwkundige. Na haar studie aan de TUDelft werkte ze gedurende vijftien jaar als ontwerper voor verschillende architectenbureaus en voor de gemeente Rotterdam. Momenteel vormt ze samen met Tim Peeters FALSEWORK, een kritisch en oplossingsgericht ontwerpbureau met een brede blik op architectuur en stedenbouw. Violette gaf gedurende zes jaar les aan de KULeuven en is regelmatig gastdocent aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst. Ze schrijft columns over architectuur en stedenbouw op haar eigen platform www.fromscratch.work en voor Architectenweb en andere vakmedia. Ook was ze in 2022 gedurende enkele weken gastcolumnist voor de digitale Volkskrant. In 2019 won haar essay ‘Paradijs van imperfectie' de Geert Bekaertprijs voor de architectuurkritiek.

Klik op de volgende link om het boek te bestellen: https://www.bol.com/nl/nl/p/getting-started-with-enterprise-architecture/9300000159483027/We horen graag jouw feedback via ons email adres podcast@solventa.nl

Onlangs maakte architect Felix Claus bekend dat hij afscheid heeft genomen van het architectenvak. In een gesprek blikken we terug op zijn werk, van de start van Claus en Kaan Architecten, via de productieve jaren negentig en jaren nul, en de splitsing van het bureau, tot de focus op integrale, complexe projecten in de afgelopen periode.Het werk van Felix Claus is zo veelzijdig en omvangrijk dat het onmogelijk is om het in een gesprek van een uur volledig te bespreken. Daarom beperken we ons tot een aantal aspecten ervan en een selectie van projecten.We spreken over zijn leermeester Rudy Uytenhaak, over de samenwerkingen met eerst Kees Kaan en later Dick van Wageningen, over zijn manier van ontwerpen, hoe je je binnen de Nederlandse context bij ieder project maar één ding kunt doen en over het lesgeven aan bijvoorbeeld de ETH Zürich.In het gesprek gaan we op een drietal projecten nader in. De eerste is het kerkje dat Claus heeft ontworpen aan een dijkweggetje vlakbij Schiphol, in Rijsenhout. Het is kerkje dat volledig opgetrokken is uit in het werk gestort beton, met een elegante kerktoren en sculpturale spuwers. Vanwege een uitbreiding van Schiphol moest er een nieuw kerkgebouw komen. Doordat Schiphol Real Estate de opdrachtgever was, had Claus grote vrijheid om er een bijzonder gebouw van te maken.Op IJburg heeft Claus een kantoorgebouw ontworpen met extra grote verdiepingshoogte, een riant trappenhuis en XXXL-ramen gevat in de grootste prefab betonnen kaders die over de weg vervoerd konden worden. Met extra diepe negges in die betonnen kaders om het echt goed te krijgen. Het gebouw was bedoeld als huisvesting van de Amsterdamse vestiging van Claus en Kaan Architecten, maar kon dankzij zijn opzet als multi-tenant gebouw tijdens de kredietcrisis eenvoudig per verdieping aan andere bedrijven verhuurd worden. De bovenste verdieping is op een gegeven moment omgevormd tot appartement voor Claus zelf, de podcast hebben we er opgenomen.We spreken tenslotte ook over het ontwerp voor de nieuwe huisvesting voor het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) op Utrecht Science Park, wat nu bijna af is. Het is een enorm gebouw, meer dan 70.000 vierkante meter groot, waarvan een derde ingericht is als laboratorium. Een gebouwhoog atrium dat aftakkingen heeft naar de verschillende gevels verbindt alles en iedereen met elkaar.Claus woont afwisselend in Amsterdam, Parijs en Tokyo. Aan het eind van de podcast spreken we over zijn liefde voor die laatste twee steden. In Tokyo heeft hij met zijn vrouw ook een woning ontworpen – niet in beton maar volledig in staal.Een bloemlezing van Felix' werk is te vinden op zijn eigen website: felixclaus.comTC heeft een goed boek gemaakt over zijn werk, dat is een aanrader.De bij de podcast gebruikte foto van het door Claus ontworpen kantoor op IJburg is gemaakt door fotograaf Christian Richters.

Voor de Olympische Spelen in Parijs, komende zomer, wordt één nieuw stadion gerealiseerd en dat is ontworpen door VenhoevenCS en Ateliers 2/3/4. In deze podcast gaat Michiel van Raaij, hoofdredacteur van Architectenweb, in gesprek met Cécilia Gross, architect en partner van VenhoevenCS, over het ontwerp voor het Olympisch zwembad en de spectaculaire houten overkapping die daar deel van uitmaakt. Met balken van maar 55 cm hoog wordt een overspanning van 90 meter gehaald – door het hout op trek te belasten.Het leek uit het niets te komen, de winst van VenhoevenCS in de aanbesteding voor het Olympisch zwembad in Parijs. Maar het Amsterdamse bureau had al tien jaar eerder besloten om de Franse markt te betreden en had al aan meerdere aanbestedingen van sportcentra meegedaan – tot dan zonder succes. Of beter gezegd: zonder winst, want door de aanbestedingen had het bureau wel een netwerk opgebouwd in Frankrijk en was het in beeld bij opdrachtgevers van sportcentra.Hoe lukte het om deze aanbesteding te winnen? “Je moet het beste team zijn”, vertelt architect Cécilia Gross in de podcast. In Ateliers 2/3/4 had VenhoevenCS een co-architect gevonden die op dezelfde manier werkt en vergelijkbare doelen nastreeft. Verder waren een goede bouwer, goede adviseurs en een goede exploitant aan boord. Want het ging bij het Olympisch zwembad om een DBFMO: Design, Build, Finance, Maintain & Operate. Na de bouw houdt het consortium het Olympisch zwembad nog 20 jaar in beheer.Het belangrijkste doel van het ontwerpteam was daarom om een sportcentrum te ontwerpen dat de komende 20, nee zelfs 100 jaar, goed gebruikt zou worden. Gewoon een heel goed sportcentrum dat ook geschikt zou zijn om er een paar weken Olympische zwemwedstrijden in te organiseren waar 6.000 mensen naar komen kijken. Zo omschrijft Gross het in de podcast.Het gebouw moest daarom in de eerste plaats een goed sportcentrum worden dat de komevan betekenis zou zijn voor Saint-Denis, de voorstad in het noorden van Parijs waar het ligt. Een gebouw dat daarbij ook geschikt zou zijn om een paar weken te gebruiken als Olympisch zwemstadion. Zo omschrijft Gross het in de podcast.Na de Olympische Spelen zal het zwembad gebruikt blijven worden als officiële trainingslocatie van bijvoorbeeld de duikers. In de twee lagen onder het zwembad is ruimte gemaakt voor een oefenzwembad, wellness, fitness en bouldering (klimmen zonder touwen). Een centrale entree met restaurant betrekt de verschillende programmaonderdelen tot elkaar en stimuleert onderlinge interactie.Terug naar het grote zwembad. In het ontwerp van de houten overkapping daar hebben VenhoevenCS en Ateliers 2/3/4 een aantal hele slimme ingrepen gedaan waardoor “een bloedmooie ruimte” is ontstaan die tegelijkertijd enorm duurzaam is. De meeste energie in een zwembad gaat naar de lucht boven het zwemwater, legt Gross in de podcast uit, waardoor het zaak was die ruimte te verkleinen. Het ontworpen hangende dak doet precies dat, terwijl vanaf de tribunes aan de zijkant nog steeds goed zicht is op het water. Door de houten dakconstructie op trek te belasten bleek die maar 55 cm hoog te hoeven zijn. Met die beperkte hoogte wordt maar liefst 90 meter overspannen.

Het gemiddelde uurtarief van architecten in België ligt ongeveer half zo hoog als het gemiddelde uurtarief in Nederland. Dat maakt het vakgebied in België weinig aantrekkelijk om in te werken, stelt architect Oana Bogdan (&Bogdan). In Nederland liggen de uurtarieven nu nog op een goed niveau doordat de lonen van architecten vastgelegd zijn in een algemeen geldende cao. Maar om die algemeen geldigheid te behouden, dient de BNA meer dan zestig procent van alle architecten te vertegenwoordigen. En daar dreigt het nu mis te gaan, waarschuwt Wingender. Zonder cao kunnen we volgens hem qua uurtarieven zo in de situatie van België belanden.Het uurtarief van architecten in België behoort tot de laagste van West-Europa. Daarom werken architecten in België veel meer uren dan architecten in de omringende landen, significant meer dan architecten in Nederland. Dat is gebleken uit eerder onderzoek door de Branchevereniging Nederlandse Architectenbureaus (BNA) en de Architect's Council of Europe. Waar het gemiddelde uurtarief in Nederland richting de 120 euro per uur gaat, blijft die in België regelmatig steken onder de 60 euro per uur, vertelt Bogdan in de Architectenweb Podcast. Dat staat een gezonde bedrijfsvoering van architectenbureaus in de weg en maakt het vakgebied voor werknemers weinig aantrekkelijk om in te werken. Talentvolle ontwerpers ziet ze dan ook massaal vertrekken naar andere vakgebieden.Waar een startend architect in Nederland bij een fulltime werkweek nu zo'n 2.700 euro bruto verdient, zit een startend architect in België maar net boven het minimumloon. Door als (schijn)zelfstandigen te werken, houden startende architecten in België er nog iets aan over. Maar het is te weinig om goed van te kunnen leven, verklaart Bogdan. Jonge architecten in België zijn genoodzaakt om bij hun ouders te blijven wonen of op hun studentenkamer, want een eigen woning kunnen ze niet betalen.De lage honoraria in België hebben volgens Bogdan meerdere oorzaken. Het begint erbij dat architecten hun werk te graag doen. Verder kent België relatief lage vastgoedprijzen. Dat drukt de honoraria van architecten. Daarbij komt een grote concurrentie tussen architectenbureaus, ook op tarieven. Er is altijd wel een jong bureau dat het voor minder wil doen.‘Zonder cao gaan we ook in Nederland op uurtarief concurreren'In Nederland is er nu nog een algemeen geldende cao voor de architectenbranche. Doordat alle architectenbureaus zich aan die cao moet houden, liggen de uurtarieven voor architecten in Nederland nog op een goed niveau, stelt Wingender. In Nederland concurreren bureaus maar voor een klein deel op arbeidskosten; ze concurreren voor het grootste deel op hun visie, hun aanpak, hun diensten, en dergelijke. Op prijs-kwaliteit dus in plaats van enkel op prijs.De cao wordt uitonderhandeld door de BNA en de vakbonden. De BNA consulteert daarbij eerst haar leden. Hoewel de BNA in basis ook alle werknemers in de branche vertegenwoordigt, onderhandelt de cao-delegatie van de BNA in dat proces formeel namens de werkgevers in de branche. Zolang het percentage architect-werknemers van BNA-bureaus meer dan zestig procent bedraagt van alle architecten die in loondienst werken kan het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) de cao algemeen verbindend verklaren. Maar bij de BNA is die zestig procent in gevaar, mede als gevolg van de uitdagende markt momenteel. Het is op het randje, waarschuwt Wingender. Veel architectenbureaus zijn zich niet van dat risico bewust.Zonder cao zullen architectenbureaus ook in Nederland op uurtarief gaan concurreren, waarschuwt hij. Een situatie als in België, met echt te lage uurtarieven, is dan ook denkbaar in Nederland.

Er is iets raars aan de hand. De afgelopen eeuw lijken er nauwelijks vrouwelijke architecten actief te zijn geweest. Van de 700 archieven in de Rijkscollectie voor Architectuur en Stedenbouw zijn er slechts 30 van vrouwen. Hoe kan dat? In de DOCS-aflevering Vrouwen die bouwen gaat Sandra Rottenberg op zoek naar de verloren geraakte architectes en hun bouwkundig werk. Een audiodocumentaire van Sandra Rottenberg. Met Chazia Mourali als de middeleeuwse schrijfster Christine de Pisan. Mixage: Berry Kamer. Productie: Marleen Nieuwenhuijse. Eindredactie: Remy van den Brand. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad. Meer informatie: 2doc.nl/docs. Vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl

Er is iets raars aan de hand. De afgelopen eeuw lijken er nauwelijks vrouwelijke architecten actief te zijn geweest. Van de 700 archieven in de Rijkscollectie voor Architectuur en Stedenbouw zijn er slechts 30 van vrouwen. Hoe kan dat? In de DOCS-aflevering Vrouwen die bouwen gaat Sandra Rottenberg op zoek naar de verloren geraakte architectes en hun bouwkundig werk. Een audiodocumentaire van Sandra Rottenberg. Met Chazia Mourali als de middeleeuwse schrijfster Christine de Pisan. Mixage: Berry Kamer. Productie: Marleen Nieuwenhuijse. Eindredactie: Remy van den Brand. DOCS is de documentaire podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad. Meer informatie: 2doc.nl/docs. Vragen of reacties kun je sturen naar: docs@ntr.nl

Robert Winkel is ontwikkelaar bij Nice developers en architect bij Mei architects and planners. In de tandem van ontwikkelaar-architect heeft hij zijn nek uitgestoken met het uiterst duurzame, houten woongebouw Sawa in Rotterdam, dat nu in aanbouw is. Als ontwikkelaar en architect wil hij nu verder. Geen massieve betonbouw meer, alleen nog gebouwen die even duurzaam en sociaal zijn als Sawa, of beter. Enkel nog Paris Proof projecten dus.De Architectenweb Podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.Het was van tevoren niet zo bedacht, legt Winkel in de podcast uit, maar de bouwkundige structuur van Sawa blijkt ook goed bruikbaar voor andere gebouwtypen: gesloten bouwblokken, kubusvormige blokken, scholen, of woontorens tot wel 100 meter hoogte. Het bouwkundige concept dat hij met zijn team voor Sawa ontwikkeld heeft, vindt hij zo interessant dat hij op allerlei plekken in Nederland aan het kijken is of een plan à la Sawa haalbaar is. Daarbovenop trekt hij er komend jaar Europa mee in om te kijken of er in Duitsland, Noord-Italië, Noord-Spanje en Frankrijk interesse voor is. Een investering van Focus Real Estate in Nice Developers maakt dit mede mogelijk.Wat maakt Sawa dan zo bijzonder? In de podcast gaat Winkel daar uitgebreid op in. De basis is een houten draagconstructie bestaande uit kolommen en balken. Voor de galerij op het noorden en de diepe balkons op het zuiden zijn de balken naar buiten toe verlengd. Op de balken liggen massieve houten vloerplaten waarop als massa gerecycled dakgrind gelegd is. Om ervoor te zorgen dat het hout altijd weer als schoon hout hergebruikt kan worden, en daarmee dus te kunnen claimen dat de CO2 in het hout opgeslagen blijft, vond Winkel het cruciaal dat de noodzakelijke massa op de vloeren droog zou zijn. Zo kwam hij met zijn team uit op recycled dakgrind. Dat schep je er zo weer af.Het verhaal gaat verder in het groen dat rondom op de balkons aangebracht wordt. Dat groen heeft hij uitgewerkt in samenwerking met zijn vriend Piet Vollaard, die onlangs de tweede editie van zijn gids voor natuurinclusief bouwen presenteerde. Dat groen moet “aardig zijn om naar te kijken” maar is vooral dienstbaar aan insecten en vogels. Weer een heel ander verhaal betreft het ventilatiesysteem in het gebouw, waarin CO2-gestuurd buitenlucht binnengehaald wordt. Dat gebeurt zonder buizen en zonder voorverwarming of -koeling. “Vergelijkbaar met wanneer je een raampje open zou zetten.”In het gebouw is de toepassing van beton geminimaliseerd. De fundering, begane grond en liftkern is ervan gemaakt. Meer niet. En dat beton is nu gerealiseerd. De volgende fase is de houtbouw, die tegen de zomer van 2024 klaar moet zijn. Na oplevering blijft Winkel met zijn team trouwens nog vijf jaar betrokken bij Sawa om te leren hoe alles in het gebouw zich houdt. Werkt alles zoals bedacht?Naast de bouwkundige duurzaamheid heeft Winkel zich bij Sawa ook nadrukkelijk gericht op sociale duurzaamheid. Bijna de helft van de woningen valt onder de middenhuur. Ook zijn er verschillende gemeenschappelijke ruimtes voor de bewoners. Als ontwikkelaar neemt hij genoegen met een beperkte winst van 4-5%. Daardoor blijft er meer geld over om in het gebouw te investeren. Ook zijn zo meer betaalbare woningen mogelijk. En daar is het hem om te doen; een werkelijk duurzame en sociale architectuur te realiseren.

Een speciale aflevering van Onder Planologen om 2023 mee af te sluiten. Voor de verandering staken we de grens over, en behandelen we de Vlaamse ruimtelijke ordening. Waarom ziet de ruimtelijke ordening er voorbij Hazeldonk zo anders uit dan in Nederland? De drang naar planning lijkt niet niet hoog, maar de nood wel, aldus onze gasten, journalist Peter Renard en onderzoeker Michiel Dehaene (UGent). We bespreken de Vlaamse ruimtelijke ordening aan de hand van het idee van de ‘Nevelstad'. Volgens velen een adequate beschrijving van die alsmaar uitdijende brij van verstedelijking, zoals die te zien is in Vlaanderen. Maar hoe is dat zo ontstaan? Lilian en Jannes zakten af naar Antwerpen en kregen een geschiedenisles over het ontstaan van de verspreide verstedelijking in Vlaanderen.Gasten:Peter Renard is journalist en hoofdauteur van het boek Met voorbedachten rade: De sluipmoord op de openbare ruimte, dat hij samen schreef met Tom Coppens en Guy Vloebergh. Hij werkte jarenlang voor het Vlaamse tijdschrift Knack en zit in de redactie van Samenleving & Politiek. Hij volgt de Vlaamse ruimtelijke ordening al enkele decennia, zie bijvoorbeeld het boek Wat kan ik voor u doen? Ruimtelijke wanorde in België: een hypotheek op onze toekomst (1995). Zijn recente boek Met voorbedachten rade kwam vorig jaar uit en ontleedt prachtig hoe het Vlaamse ruimtelijke ordeningsstelsel functioneert, of beter gezegd: niet functioneert.Michiel Dehaene is hoofddocent stedenbouw aan de vakgroep Architectuur en Stedenbouw aan de Universiteit Gent. Hij was eerder ook verbonden aan de KU Leuven en de TU Eindhoven. Zijn onderzoek richt zich onder andere op verspreide verstedelijking, waar de Nevelstad een voorbeeld van is. Hij publiceerde meerdere stukken over de Nevelstad, zoals in AGORA in 2003 en 2013. Recent werk van Michiel richt zich op hoe transitievraagstukken kunnen worden aangepakt in de Nevelstad.Check vooral ook de shownotes op Rooilijn om meer te lezen over de onderwerpen die aan bod komen.

Op één van de oostelijke eilanden in Amsterdam, Oostenburg, is de afgelopen jaren een stedelijke buurt verrezen die nagenoeg autovrij is en waarvan de hoge kwaliteit van de openbare ruimte en de architectuur in het oog springt. De gerealiseerde gebouwen in de buurt hebben een wisselende breedte en hoogte, een wisselend programma en uitstraling, en zijn door allerlei verschillende architecten ontworpen. In gesprek met stedenbouwkundige Tess Broekmans van Urhahn over het ontwerp voor de buurt die ze zelf typeert als een ‘pandenstad'.Een stedelijk gebied dat in staat is om continu te veranderen, dat met en door haar bewoners gemaakt wordt; dat is een duurzame en aantrekkelijke plek om te wonen en te werken. Dat is de overtuiging van Urhahn dat in die context spreek over de Spontane Stad: een stad die werkelijk ruimte biedt voor initiatieven van bewoners, van collectieven en van bedrijven. Veel oude binnensteden konden zo spontaan groeien. En hier en daar zijn er gebieden met een vergelijkbare potentie. Zoals bedrijventerreinen met een versnipperd bezit die nu van kleur verschieten.Op Oostenburg ontwierp Urhahn in 2011 de basis voor zo'n spontane stadsontwikkeling. Tussen de grote gebouwen op het schiereiland – Van Gendthallen, INIT en Werkspoorhal – ontwierp het bureau een pandenstad met een veel kleinere korrelgrootte. Om ruimte te bieden aan een diversiteit aan initiatieven en programma's, was deze pandenstad opgebouwd uit kavels van verschillende groottes, waarop kleine en grote gebouwen gerealiseerd konden worden.In Amsterdam werd er in 2011 bijna niet meer gebouwd. De kleinschalige verkaveling die Urhahn voorstelde, bood Stadgenoot – dat de meeste grond op Oostenburg bezat – de mogelijkheid om het gebied pand voor pand te ontwikkelen. Bottom-up.Het liep echter anders. Toen de markt aantrok meldden zich al snel ontwikkelaars die verschillende velden in het gebied wilden ontwikkelen. Als een van de weinige gebieden in Amsterdam had Oostenburg een uitgewerkt stedenbouwkundig plan. Hier konden ontwikkelaars direct aan de slag. Daarop heeft Stadgenoot verschillende velden aan verschillende ontwikkelaars gegund. Het gaat om onder andere VORM, AM en Being. De onderlegger van de pandenstad is daarbij wel gebleven.Ieder gebouw op Oostenburg heeft zijn eigen structuur en ontsluiting. Hoewel de buurt dus in grotere delen ontwikkeld is, kan het in de toekomst wel in kleinere eenheden doorontwikkeld worden, benadrukt Broekmans in de podcast.Binnen het concept van de pandenstad paste geen ondergrondse parkeergarage die onder de verschillende panden zou doorlopen. Ook was de grond van het voormalige industriegebied vervuild. Het parkeren is daarom ondergebracht in een apart parkeergebouw, dichtbij de uitvalswegen. Broekmans geeft aan dat, mocht er in de toekomst minder behoefte zijn aan parkeerruimte, dat gebouw getransformeerd kan worden.Tijdens de ontwikkeling van Oostenburg ging de stijging van de bouwprijzen gelijk op met de stijging van de woningprijzen. Dat is hier een geluk geweest, beaamt Broekmans. Daardoor is de ambitie wat betreft de architectuur overeind gebleven. In de formulering van de maximale bouwenveloppen was ruimte gelaten om daar open gangen en trappenhuizen aan toe te voegen. Dat is ook bijna overal gebeurd. En dat vertaalt zich bijvoorbeeld in passages die van de straat naar de binnentuinen lopen, waar dan de hoofdentrees tot de gebouwen aan liggen, net als de fietsparkeergarages. Als gevolg daarvan zijn de bouwblokken in het gebied heel permeabel geworden. Overal kun je van de straat doorsteken naar de binnentuinen.Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door AGC.

We horen het veel deze dagen: we moeten bouwen, bouwen, bouwen! De vraag naar nieuwe huizen is groot. Als het aan minister De Jonge voor Volkshuisvesting ligt, moeten er voor 2030 maar liefst 900.000 woningen bijgebouwd worden. Zoveel woningen in zo'n korte tijd... Dat roept de vraag op: kan dat wel mooi? Of hebben we over tientallen jaar spijt van de nieuwe woonwijken die we nu uit de grond stampen? Presentator Marje Fikse in gesprek met: * Marjolein van Eig, architect bij BureauVanEig * Onno Dwars, CEO van bouwbedrijf Ballast Nedam

Kantoorgebouwen, scholen, gemeentehuizen, sportgebouwen… bij ArchiTech Company worden ze allemaal parametrisch ontworpen. Met behulp van algoritmes worden de ontwerpen verregaand geoptimaliseerd, wat grote besparingen oplevert wat betreft materiaalgebruik en energiegebruik. Een gesprek over het werken met data, parametrisch ontwerpen en generative artificial intelligence. Tussendoor vertelt Van Capelleveen daarbij ook over zijn ervaringen bij Atelier Politiebouwmeester dat hij mede oprichtte.De opgaven waar we voor staan zijn complex, schetst Lennaert van Capelleveen, architect en medeoprichter van ArchiTech Company. De meeste projecten liggen in de bestaande stad en vragen om een afgewogen reactie op de omgeving en de gebouwde structuren die er misschien al staan. Daarbij moeten projecten radicaal verduurzaamd worden. In het klimaatakkoord van Parijs is afgesproken om de CO2-uitstoot met meer dan de helft te verminderen ten opzichte van de situatie in 1990. Als je je dan bedenkt dat projecten er jaren over doen om gerealiseerd te worden, dan betekent het dat we nu projecten moeten ontwerpen die die doelen halen.Met foammodellen en mooie verhalen komen we er niet, stelt Van Capelleveen. We moeten echt gaan werken met de beschikbare data, die voeden aan parametrische modellen, en die met algoritmes optimaliseren. En daarbij de modellen continu bevragen op hun prestaties.In het ontwerp voor de gezamenlijke huisvesting van het Yes College en Kindcentrum Aquamarijn in Den Haag, door Spring Architecten en ArchiTech Company, zijn in de gevel rond de ramen gebogen kapjes toegevoegd. Die verminderen de directe instraling van de zon, waardoor er wel daglicht en uitzicht is, maar veel minder opwarming door de zon. Daardoor kon de klimaatinstallatie van het scholencomplex 30% kleiner worden. Het budget dat daarmee vrijkwam, is geïnvesteerd in extra gevelisolatie. Daardoor kon het gebouw van bijna energieneutraal, BENG, naar energieneutraal, ENG.Het lijkt zoiets kleins, de toevoeging van kapjes rond de ramen, maar het werkt dus ver door. Omdat de bezonning op iedere gevel anders is, wordt iedere gevel door ArchiTech Company ook anders behandeld. Bij staande ramen gebruikt het bureau regelmatig kapjes, bij glazen gevels vaak lamellen en bij bandramen vaak doorlopende luifels. Welke oplossing wanneer toegepast wordt, is afhankelijk van het programma en de situatie, legt Van Capelleveen uit.Een multifunctionele accommodatie in Zeewolde is door BCT Architecten en ArchiTech Company voorzien van een luifel uit houten latten die rondom varieert in vorm en zo af en toe ook een scherm vormt voor de ramen. Het bestaande sportcomplex is mede hierdoor getransformeerd tot een aantrekkelijke omgeving met ook een bibliotheek, een theaterzaal, zorgvoorzieningen, speciale ruimten voor de jeugd, en centraal een woonkamer met bar. Een dergelijke, gevarieerde gevel lijkt misschien duur, vertelt Van Capelleveen, maar door deze parametrisch te ontwerpen zijn alle latten met hun maatvoering bekend. Die data kon de leverancier van de gevel direct in zijn eigen productieproces inzetten. File 2 Factory. Al vroeg in het ontwerpproces kon zo ook bekeken worden of dit haalbaar was. En dat bleek zo te zijn. Het gebouw is momenteel in uitvoering.

We onderzoeken in deze aflevering de architectuur van de priorij van Doornburgh, het voormalige klooster. Het gebouw is ontworpen door Jan de Jong en is een voorbeeld van de architectuur van de Bossche School. Iemand die alles weet over deze architectuurstijl is Caroline Voet. We vragen haar naar het verhaal achter het bijzondere gebouw. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Wil je meer weten over hoe je de architectuurfunctie kunt professionalieren, klik dan op de link: https://www.solventa.nl/producten-diensten/professionaliseren-architectuurfunctie/Reacties en vragen kun je sturen naar ons email adres: podcast@solventa.nl

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is Flora Nycolaas, hoofdontwerper stedenbouw bij de dienst Ruimte & Duurzaamheid van de gemeente Amsterdam.In de podcast vertelt Flora Nycolaas over het nieuwe Amsterdamse hoogbouwbeleid. Het beleid, dat recent is vernieuwd, omschrijft op stedelijk niveau waar in de stad hoogbouw mogelijk is, namelijk buiten het centrum en de 19e-eeuwse ring, en rondom de knooppunten van OV-infrastructuur. En ook op gebouwniveau heeft het hoogbouwbeleid duidelijke kaders voor een goed gebouw in Amsterdam.Flora gaat ook in op de Amsterdamse Omgevingsvisie 2050, waaraan zij werkte. In deze Omgevingsvisie vormt de verdichtingsopgave binnen de bestaande stad een belangrijk thema. We spreken onder meer over het veranderde perspectief op verdichting. En Flora vertelt over haar promotieonderzoek aan de TU Delft, waar ze zich richtte op de veranderbaarheid van de stad. We spreken over hoe stedenbouwkundige structuren en eigendom kansen en beperkingen bieden voor veranderbaarheid. En tenslotte spreken we over de veranderbaarheid van hoogbouw: als een structuur die meerdere manieren van gebruik toelaat. Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Alexander Engelman is in gesprek met Dennis de Wit om het vakgebied van de Enterprise Data Architect te verkennen en hoe jouw organisatie waarde uit data kan halen. Kijk ook naar onze vlog over data strategie op onze website https://www.solventa.nl/blog/stel-een-data-strategie-op/ Reacties en vragen kun je sturen naar ons email adres: podcast@solventa.nl

Bankjes met armleuningen in het midden, zodat je er niet op kunt liggen, muurtjes die schuin aflopen, zodat je er niet op kunt zitten. Overal in Nederland duiken zulke ontwerpen op in de openbare ruimte. Vijandige architectuur, wordt het genoemd; voor daklozen is het een nachtmerrie. De Groenen in Keulen pleiten al voor een verbod op vijandige architectuur, want de openbare ruimte is voor iedereen. Moeten we dat in Nederland ook doen? Hierover gaat presentator Joram Kaat in gesprek met: * Mina Morkoç, GroenLinks-raadslid * Annemieke Fontein, landschapsarchitect * Wim Rozendaal, ex-dakloze

De beroemde fotograaf Eva Besnyö was tijdens haar 93-jarige leven niet alleen getuige van, maar ook drijvende kracht achter belangrijke ontwikkelingen in de fotografie. In het beeld 'Vrouwelijk naakt' zien we een naakte jonge vrouw door de lens van een vrouwelijke fotograaf. En gefotografeerd op een manier die toen net in opkomst was. Janine Abbring spreekt erover met conservator fotografie Mattie Boom.Wil je weten hoe deze foto eruitziet? Ga dan naar www.rijksmuseum.nl/podcastIn het Rijksmuseum is powered by ING.

In deze podcast gaat Annick van Rinsum in gesprek met David Gianotten, architect en managing partner bij het Office for Metropolitan Architecture (OMA). David verdiepte zich niet alleen in architectuur maar ook in uitvoeringstechniek en de economische en bestuurs- kant van de bouw. Zo ontwaarde hij steeds weer dat er veel meer open ligt en kan aan het begin van een nieuw project. Voor geen enkel project ligt er één vaste aanpak klaar, maar er ligt juist een taak voor de architect om gedurende het proces de mogelijkheden in kaart te brengen en vergezichten realiteit te maken. beeld: © Vincent van den Hoogen

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is architect Jan Peter Wingender, medeoprichter van Office Winhov. In de podcast vertelt Jan Peter over het ontstaan van Office Winhov en de positie van het bureau binnen de Nederlandse architectuur. Hij legt uit hoe de focus van het bureau ligt bij het werken aan en intensiveren van de bestaande stad. Jan Peter vertelt over zijn visie op verdichting en hoogbouw: over het Duitstalige idee ‘Hochhaus': woontorens als ‘hoge huizen' in de stad, waarbij proportie, maat en schaal, en de stedelijke horizon een belangrijke rol spelen. En we spreken over de vraag hoe je prefabricage en rationaliteit combineert met architectonische kwaliteit. Jan Peter licht dit toe aan de hand van de woontorens die het bureau recent heeft ontworpen en gebouwd, in onder meer Amsterdam, Zürich en Eindhoven, waarin dragende betonnen prefabgevels zijn toegepast. Hij gaat hierbij uitgebreid in op de visie van Office Winhov op bouwbaarheid en repetitie in hoogbouw.Een goed hoog gebouw? Dat staat wat Jan Peter betreft met zijn voeten in de straat, en het dient de stad.  Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Een gesprek met architect Michiel Hofman (HofmanDujardin) over zijn ontwerpbenadering en over het interieurontwerp voor het nieuwe hoofdkantoor van Booking.com op Oosterdokseiland, het ontwerp voor de vernieuwing van Rembrandt Park One aan het Rembrandtpark, en het ontwerp voor het kantoor-als-resort van King Gaming op Isle of Man. Het gesprek gaat vooral over het ontwerp van de werkomgeving; Hofman heeft verschillende ideeën over hoe die er in de toekomst uit zal komen te zien.In het hoofdkantoor van Booking.com word je vanaf de entree omhoog geleid naar de tweede verdieping, waar het grote en kleine atrium zich voor je ontvouwen, en er een groot ontvangstgebied is ingericht. De hoekige en benige architectuur van UNStudio is hier op z'n sterkst en daar had een interieur bij ontworpen kunnen worden dat zich daar ondergeschikt aan zou maken. Zo niet bij Booking.com, waar Linehouse een even stevig interieurontwerp ertegenover heeft gezet met opvallende ronde barretjes waar eten en drinken besteld kan worden.Het heeft wel iets van een festivalterrein, analyseert architect Michiel Hofman die met zijn team optrad als hoofd interieurarchitect van het hoofdkantoor van Booking.com en een serie interieurarchitecten, waaronder Linehouse, begeleidde. In het ontvangstgebied werkt die stevige interieurarchitect juist goed tegenover die stevige architectuur, vindt Hofman: daarmee ontstaat er een balans.Dat vinden van de juiste balans is iets dat Hofman tijdens het gesprek, in verschillende bewoordingen, steeds opnieuw benoemt. Met zijn bureau, dat hij samen met zijn vrouw Barbara Dujardin runt, heeft hij een masterplan opgesteld voor het interieur van het hoofdkantoor van Booking.com. Binnen dat grotere plan nodigden ze verschillende andere ontwerpers uit om onderdelen in te vullen. Zo ontwierp i29 het grootste restaurant, ontwierp Studio Modijefsky een kleiner restaurant en de fitnessruimte, ontwierp CBRE kleinere ontvangstruimtes en de boardroom, en ontwierp UNStudio het auditorium. Zelf ontwierp HofmanDujardin het gros van de andere ruimtes, zoals de werkvloeren, maar ook de breakout spaces. Dit zijn combinaties van koffiepunten met overlegruimtes en hoge en lage zitjes.Met de coronacrisis heeft het hybride werken een grote vlucht genomen. Om mensen naar kantoor te trekken, moet het een aantrekkelijker omgeving worden, ziet Hofman. Daarbij zal het kantoor in de meeste gevallen niet versmald worden tot vooral ontmoetingsplek, verwacht hij. Het kantoor moet naar zijn idee veel meer blijven bieden dan dat alleen.Binnen het werk van zijn bureau ontdekte hij naar verloop van tijd een verbindend concept dat ze Shaping Intuition genoemd heeft. Daarbij gaat het eerste deel, shaping, over de vormgeving van de ruimtes, en gaat het tweede deel, intuition, over hoe die ruimtes beleefd worden. Binnen die beleving spelen in zijn visie vier elementen: connection, spaciousness, groundedness en expression. De verbinding, tussen ruimtes en tussen mensen, de connection, is maar één van de vier aspecten van een goed kantoor, legt hij in de podcast uit. Het is net zo belangrijk dat het kantoor ruimtelijk is, dat er voldoende privacy is, en dat het door kleur, textuur en kunst een inspirerende plek is. In ieder ontwerp zoekt hij naar de juiste balans tussen die vier aspecten die de beleving van ruimtes bepalen (intuition) en koppelt hij die aan de vier aspecten waar het in de vormgeving van de ruimtes om draait (shaping).Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Het ABC Architectuurcentrum Haarlem heeft de hele zomervakantie de actie 'Verdubbel je lol'. Philip Fokker vertelt in Niet Thuis Magazine wat de actie inhoud en wat er op dit moment te zien is.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is architect Evert Kolpa, mede-oprichter van Van Bergen Kolpa Architecten. Evert vertelt over zijn jeugd in het Westland, waar zijn fascinatie voor voedselproductie is ontstaan. Hij beschrijft de start van zijn bureau, en hun focus op wonen en voedsel – twee primaire levensbehoeften. Evert beschrijft zijn visie op de ontwikkeling van de stad Rotterdam en het belang van het behoud van gezinnen in de stad. De door Van Bergen Kolpa ontworpen toren ‘de Maasbode', die in aanbouw is in het gebied Cool in Rotterdam, is een voorbeeld van het combineren van gezinswoningen met hoogbouw. Evert legt uit hoe de typologie van deze toren in elkaar zit. Ook gaat hij in op de vraag hoe de ontwikkelaar van de toren aankijkt tegen de efficiëntie van deze innovatieve typologie.Tenslotte gaan we in op de kans voor voedselproductie in hoogbouw. Van Bergen Kolpa maakt onderdeel uit van een onderzoek consortium dat de kansen voor gestapelde voedselproductie onderzoekt. Luisteren dus!

Van Egmond, architecten ontwerpt zowel traditioneel vormgegeven woongebouwen, hotels en villa's als eigentijds vormgegeven sportgebouwen, sociale woningbouw en villa's, al dan niet met een volledig houten constructie. Het doel is om tijdloze en duurzame gebouwen te realiseren, leggen de partners van het bureau in de podcast uit, en zij zien meerdere manieren om dat doel te bereiken. In Leiden wordt momenteel een hybride stadsblok naar ontwerp van het bureau afgerond.Britta van Egmond is opgeleid aan de AA in Londen terwijl haar broer Diederik van Egmond opgeleid is aan de TU Delft. Na hun studie gingen beiden, tegen hun eigen verwachting in, snel aan de slag binnen het bureau van hun vader, dat ze later samen overnamen. Het familiebedrijf heette lange tijd Van Egmond Totaal Architectuur, omdat het op alle schaalniveaus werkt, van stedenbouw tot interieur, maar projecten ook bouwkundig helemaal uitwerkt. Onlangs is het bureau hernoemd tot Van Egmond, architecten met een komma dus tussen ‘Van Egmond' en ‘architecten', een knipoog naar dat ze beide Van Egmond heten maar dus ook architecten zijn.In de podcast leggen Diederik en Britta uit dat ze het ontzettend belangrijk vinden dat de buurten, gebouwen en interieurs die ze ontwerpen er heel fraai uitzien, maar dat het allerbelangrijkste toch is dat er collectieve en publieke ruimtes zijn waar je elkaar als buren kunt ontmoeten, waar je anderen tegenkomt, en dat je binnen je eigen woning goede ruimtes hebt voor de familie en om vrienden te kunnen ontvangen. Want om die ontmoetingen en dat samenzijn gaat het uiteindelijk toch in het leven, benadrukken ze.Britta en Diederik noemen dat ‘sociale luxe' en illustreren bij verschillende projecten hoe dat vorm krijgt. Bij het hybride stadsblok De Ananas in Leiden, naast station Leiden Lammenschans, zijn er ruime en dubbelhoge entreehallen waar buren even een praatje met elkaar kunnen maken, zijn de galerijen binnenin het blok plaatselijk voorzien van kleine balkons die uitnodigen om ook daar even een praatje met elkaar te maken en is de binnentuin zelf, die bovenop een dubbellaagse parkeergarage ligt, sterk vergroend en voorzien van allerlei bankjes en zitjes, maar bijvoorbeeld ook van een jeu de boules-baan. Vol aanleidingen dus om met elkaar in gesprek te gaan.Bij individuele woningen – of het nou gaat om villa's of interieurs – is de opgave meer hoe de woning zich tot de straat verhoudt, maar ook tot de eigen tuin, en hoe binnen de woningen fijne ruimtes zijn om vrienden te ontvangen. Zeker bij grotere woningen is het daarbij ook de uitdaging om ervoor te zorgen dat iedereen in de woning nog met elkaar in contact staat en er fijne plekken zijn, bijvoorbeeld in de leefkeuken, waar je bij elkaar komt.Bij de uitbreiding van Hotels van Oranje in Noordwijk met appartementen hebben de architecten erop ingezet om de lobby van het hotel en de woningen gedeeld te maken, zodat er altijd reuring is, en bewoners en gasten elkaar tegenkomen. Van Egmond, architecten ontwerpt ook de inrichting van die lobby, maar dat begint toch bij de hoogte van die ruimte, benadrukt Diederik: bij een grote ruimte moet de hoogte ook echt rianter zijn.Afgelopen jaren is Britta van Egmond ook te zien geweest in het RTL4-programma De Perfecte Verbouwing. In de podcast vertelt ze dat ze het ook als een kans ziet om aan een breed publiek de meerwaarde van architectuur te laten zien en aan jonge vrouwen te tonen dat een beroep als architect tot de mogelijkheden behoort. Sinds ze op televisie figureert wordt ze ook vaker gevraagd om op bijeenkomsten te vertellen over de meerwaarde van een architect.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is Simone Tax, stedenbouwkundige bij de gemeente Rotterdam.  Simone is opgeleid als stedenbouwkundige aan de TU Eindhoven met als specialisatie stedenbouwfysica; een crossover tussen stedenbouw en bouwfysica, met als diepere specialisatie wind. In haar werk als stedenbouwkundige bij de gemeente Rotterdam werkt ze aan de planvorming van de Rijnhaven. Daarbij heeft ze met Emiel Arends, die eerder te gast was in de podcast, ook gewerkt aan de Handleiding Windhinder & Windgevaar. In de podcast spreekt Simone over haar fascinatie met dit onderwerp, de noodzaak om zeer vroeg in het proces na te denken over wind, het verschil tussen een windtunnel en CFD, en de NEN 8100. Maar we hebben het ook over wat nu een aangenaam windklimaat is in de stad, welke veranderingen je kan doen op gebouwniveau om het windklimaat te verbeteren, en hoe je wind kan inzetten voor het verbeteren van luchtkwaliteit. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Haarlem ken je misschien van het rondfietsen, wandelen of van beeldmateriaal, maar wat als je de stad van boven kan zien? Adam Doyce Transue maakte in opdracht van de gemeente een maquette die tijdens de dag van de Architectuur voor het eerst te zien is bij de Zijlpoort.

Een gesprek met architecten Gijs Baks en Joost Baks van Space Encounters over het publieke in de architectuur en hoe zij daar in hun ontwerpen op verschillende manieren vorm aan geven. Tussendoor komt ook ter sprake hoe het is om als broers zo nauw samen te werken.Een belangrijk thema in het werk van Space Encounters is het vormgeven aan de publieke dimensie van architectuur. Het gaat daarbij om het ontwerp van de overgang tussen privé en publiek, maar ook over het ontwerp van publieke en semi-publieke ruimtes binnen gebouwen.In de nieuwe buurt Wisselspoor in Utrecht heeft het bureau op verschillende plekken de overgang tussen privé en publiek ook anders vormgegeven. Er zijn eengezinswoningen met concave gevels die de publieke ruimte voor de woningen als het ware omarmen, er zijn appartementen die via spiegels in de negges van de ramen ook in de lengte van de straat kijken, er zijn appartementengebouwen die wat terug liggen van de straat om zo ruimte te maken voor klimop, die over frames groeit, en als intermediair zal gaan functioneren.Oostenburg in Amsterdam is net zo'n autoluwe wijk als Wisselspoor. Bij de woongebouwen die Space Encounters daar heeft ontworpen liggen er ook woningen op de begane grond. Ook hier is de overgang tussen privé en publiek weer zorgvuldig ontworpen, in dit geval met woningbrede trapjes. Voor de bewoners is dat straks een heerlijke plek om buiten te zitten.Tussen de twee woongebouwen op Oostenburg hebben Joost en Gijs Baks als het ware een heel smal pandje ontworpen van waaruit beide gebouwen ontsloten worden. Op de begane grond kom je hier binnen, op de verdiepingen vormt dit pandje brede corridors. Op beide koppen eindigen deze corridors in trappenhuizen die uitkragen over de straat. Deze trappen zijn omwikkeld door stalen netten en meer ook niet. Door het ontbreken van spiegelend glas of andere omhulling is er een directe zichtrelatie met de straat. De publieke straat loopt hier als het ware als een semi-publieke straat omhoog. Bij The Doors op Buiksloterham heeft iedere twee voordeuren gekregen. Die extra deur kan ingezet worden om een praktijk aan huis te hebben en die praktijk te scheiden van de eigen woonruimte. Met al die praktijken aan huis, dat kunnen er hier twaalf zijn, heeft dit gebouw een veel publieker karakter dan een regulier woongbouw. Dit betekende dat normale halletjes op de verdiepingen niet voldoende waren. Space Encounters heeft daarom voorgesteld die halletjes een stuk groter te maken en die halletjes verticaal met elkaar te verbinden met een wenteltrap die meteen ook de tweede vluchtweg vormt. De entreehal beneden is daarbij nog extra ruim gemaakt en voorzien van groen.Ieder gebouw heeft een publieke dimensie, stellen architecten Gijs en Joost Baks. Bij villa's ziet dat er anders uit dan bij stedelijke woongebouwen, en bij werkomgevingen ziet dat er weer anders uit, net als bij publiekere gebouwen. Op dit moment werkt Space Encounters aan verschillende van die publiekere gebouwen en de grootste daarvan ligt op Industriepark Kleefse Waard in Arnhem. Op dit bedrijventerrein zijn allerlei bedrijven uit de cleantech gevestigd, net als een hogeschool, en andere creatieve bedrijven. Het voormalige KB Gebouw op dit terrein is 17.000 vierkante meter groot en bestaat voor het grootste deel uit een tien meter hoge industriële hal. Naar ontwerp van Space Encounters wordt deze hal nu getransformeerd tot een gebouw dat gedeeld gaat worden door bedrijven in de cleantech en de hogeschool. De grote hal wordt daarbij doorsneden door overdekte en niet-overdekte straten; centraal wordt een plein met tuin gemaakt waar de gedeelde voorzieningen aan komen te liggen, zoals de evenementenruimte, de vergaderruimtes en het restaurant.Bij de oprichting bijna tien jaar geleden had Space Encounters vier partners: Gijs Baks, Remi Versteeg, Joost Baks en Stijn de Weerd. Enkele jaren geleden zijn Remi Versteeg en Stijn de Weerd hun eigen weg ingesla

Tijdens KubeCon + CloudNativeCon 2023 gingen wij in gesprek met Kerim Satirli, Senior Developer Advocate bij HashiCorp. Kerim gaat in op de zero trust architectuur en hoe Vault hierbij helpt. Andere onderwerpen die aan bod komen zijn: Terraform, multi-cloud adoptie, Boundary en Consul. 

Een bijna volledig houten woongebouw waarin dertig procent van de woonruimte gemeenschappelijk is. Voor wooncoöperatie De Warren op Centrumeiland op IJburg heeft Natrufied Architecture een uiterst duurzaam en zeer collectief woongebouw ontworpen. In gesprek met architect Boris Zeisser van Natrufied Architecture over het gebouwontwerp.De hoeveelheid bos in Zweden is in de afgelopen eeuw toegenomen. Dat komt mede doordat er een verdienmodel onder ligt, vertelt Zeisser. De particuliere eigenaren van deze bossen kappen ieder jaar een klein deel van de bomen om dat als hout te verkopen. Ondertussen profiteert de natuur van al dat bos. Zeisser stelt: hoe meer we met hout bouwen, hoe meer er ook zal zijn en blijven.Voor Natrufied Architecture, dat hij samen met architect Anja Verdonk leidt, is de uitdaging momenteel om ook alle materialen rond de houten constructie biobased te maken. Als het om kelders, funderingen en geluidswerende massa gaat liggen daar nog stevige uitdagingen. Het lukt al wel vaak om de gevelisolatie biobased te maken, net als de afwerking van vloeren en gevels. Met een aantal boeren onderzoekt Natrufied Architecture momenteel of er nieuwe biobased materialen te vinden zijn die zonder al te veel bewerkingen als gevelmateriaal toegepast kunnen worden.Dan het woongebouw dat Natrufied Architecture voor De Warren ontworpen heeft. Dat woongebouw heeft een grotendeels houten draagconstructie bestaande uit glulam balken en kolommen, en wanden uit CLT richting de gangen en gemeenschappelijke ruimtes. De wanden tussen de verschillende woningen zijn juist niet uitgevoerd in massief hout om de grootte van de woningen in de toekomst nog te kunnen aanpassen.De gevel van De Warren is bekleed met hergebruikte houten beschoeiing en houten meerpalen uit de waterbouw. Keihard hout. Tussen en over die palen groeien klimplanten. Dat doen die planten vanuit plantenbakken die in de gevel opgenomen zijn en die automatisch geïrrigeerd worden. De gevels van het gebouw zijn nu nog kaal. Maar aan het eind van de zomer zal het er al heel anders uitzien, voorspelt Zeisser.De Warren is gebouwd in opdracht van een wooncoöperatie met dezelfde naam. Deze wooncoöperatie, die hier de juridische vorm van een vereniging heeft, blijft eigenaar van het gebouw en heeft als doelstelling om tot in lengte van jaren woningen aan te bieden tegen betaalbare huren.Omdat de bewoners geen eigenaar zijn van alleen hun eigen woningen, maar juist onderdeel zijn van een groter geheel, kan juist bij wooncoöperaties het eigen domein genuanceerd worden ten gunste van het gemeenschappelijke domein. Bij De Warren hebben de bewoners ervoor gekozen dertig procent van hun woonruimte gemeenschappelijk te maken. Zo ontstond ruimte voor een grote gemeenschappelijke woonkamer, gezamenlijke keukens op de verschillende verdiepingen, een gezamenlijke plek om ‘vanuit huis' te kunnen werken, een gezamenlijke wasruimte, een gezamenlijke speelruimte voor de kinderen, een gezamenlijke muziekstudio (doos-in-doos), een gezamenlijke daktuin, en zo nog meer. Iedereen heeft wat kleinere eigen woonruimtes, maar kan gebruikmaken van in totaal 800 vierkante meter gezamenlijke ruimte.In Amsterdam betalen wooncoöperaties een andere prijs voor de grond dan ontwikkelaars die voor de vrije sector bouwen, net als dat woningcorporaties ook een andere grondprijs betalen, legt Zeisser uit. Hoewel de grondprijs nog steeds fors was, bleek het hier mogelijk dit woongebouw te realiseren. Op Centrumeiland van IJburg heeft Natrufied Architecture zelfs nog een woongebouw ontworpen voor een wooncoöperatie: De Torteltuin. Waar het woongebouw voor De Warren begin dit jaar opgeleverd is, daar moet de bouw van De Torteltuin nog beginnen. Qua opzet lijkt De Torteltuin wel op De Warren, vertelt Zeisser. Ook bij dat project is dertig procent van de ruimte gemeenschappelijk.Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

In deze podcast gaat Annick van Rinsum in gesprek met de directeur van Arcam (Architectuurcentrum Amsterdam), Indira van 't Klooster. Indira leerde creëren van haar moeder en debatteren van haar vader. Ze studeerde architectuurgeschiedenis, waar ze onderzocht hoe politiek beleid (werkgebieden in) de stad vormgeeft, en deed haar stage bij Arcam. Daar ondervond ze de potentie die het verbinden van verschillende perspectieven uit de stad in zich draagt. In haar huidige rol als directeur van Arcam houdt ze zich dan ook bezig met het verbreden van de reikwijdte aan ervaringen en kennis, en het verbinden van verschillende mensen en organisaties aan de ontwerpopgaven in de stad. Door deze verbinding ontstaan nieuwe inzichten en wordt ruimte gecreëerd voor strategieën voor een gezonde, duurzame, toegankelijke en betaalbare stad. De architect in residence die onderzoekt hoe je kennis en technologie van de Future City Makers (zoals dronepiloten of app-makers) kan verbinden aan die van ontwerpers en beleidsmakers in het stedelijk domein is Tom van Arman. Wil je meer weten? Kom dan naar de serie Architecture Now - Amsterdamse Architectuurprijs 2023 op dinsdag 18 april, dinsdag 25 april en dinsdag 2 mei om 20.00 uur in Pakhuis de Zwijger.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is architect en stedenbouwkundige Paco Bunnik, supervisor van de Zuidas in Amsterdam.Paco is opgeleid als architect en stedenbouwkundige aan de TU Delft. In het interview gaat hij in op zijn eerste kennismaking met de Dienst Ruimtelijke Ordening (tegenwoordig: Ruimte & Duurzaamheid) van de gemeente Amsterdam tijdens zijn studietijd. Hij vertelt over het Amsterdam van eind jaren negentig, en het begin van het werken aan de stad. Paco heeft lang gewerkt als architect, waarna hij de overstap maakte naar stedenbouw. Hij vertelt over het belang van het publieke domein, en de Amsterdamse traditie van het werken aan de stad. Paco heeft veel gewerkt aan en rond de IJ-oevers, en vertelt over de ontwerpmethode die hij heeft ontwikkeld in de Buiksloterham in Amsterdam Noord.  Sinds anderhalf jaar is hij supervisor van het hoogbouwdistrict Zuidas. Paco vertelt over het ontstaan van het gebied, de rol van de Zuidas in de stad, de grote opgaven die er spelen en over de rol van de supervisor daarin. Ook gaat hij in op de overeenkomsten en verschillen tussen de Zuidas en andere zakendistricten in Europa, zoals La Defense en Canary Wharf.  Tenslotte legt Paco uit hoe hij zijn manier van werken vanuit de Buiksloterham ook toe kan passen op de Zuidas. Luisteren dus!De foto bij de podcast is gemaakt door Jan Vonk Fotografie.Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans, Geert Vlieger Muziek: Job Roggeveen Reacties: hoogbouw@more-architecture.com

Naast Powerhouse Company en RED Company heeft Nanne de Ru twee jaar geleden ook Construction Company opgericht. Projecten die zelf ontwikkeld en ontworpen worden, kunnen zo ook zelf gebouwd worden. Het bedrijf is een soort bouwmanagementbureau, legt Nanne in de podcast uit, dat als een hoofdaannemer alles coördineert. Voor de feitelijke bouw wordt samengewerkt met bouwpartners.Geen ‘of gelijkwaardig' meer, legt Nanne uit; wat in de ontwerpfase uitgedacht is, dat moet gewoon worden gebouwd. Dus geen ‘inkoopvoordeel' meer voor onderaannemers. Want daar lijdt de kwaliteit van de projecten echt onder en levert in het bouwproces heel veel onrust op. Het werkt gewoon veel beter, en ook veel plezieriger, als gewoon gebouwd wordt wat getekend staat.Met RED Company en Powerhouse Company wil Nanne projecten graag ‘omhoog redeneren', dus beter maken en dan ook wat hoger in de markt zetten. Dat werkt vanzelfsprekend ook door in de bouw van projecten. Met Construction Company wil hij met zijn team ook daar de kwaliteit omhoog trekken.In projecten fungeert Construction Company als hoofdaannemer. Er werken werkvoorbereiders en uitvoerders. Het is een klein team. De feitelijke bouw wordt gedaan door gespecialiseerde bouwbedrijven: Fundex voor de funderingen, Byldis voor de prefab betonnen constructie en gevel, enzovoorts. Vanwege de andere manier van samenwerken noemt Nanne dit geen ‘onderaannemers' maar ‘bouwpartners'.In Duitsland, Engeland en de Verenigde Staten wordt al veel op deze manier gewerkt, legt hij ook uit. Daar wordt het vaak ‘contract management' genoemd. Vanuit haar vestiging in München heeft Powerhouse Company in Duitsland en Zwitserland op die manier ook twee grote woningen gerealiseerd. In Nederland inspireerde de bouw van Floating Office Rotterdam, dat feitelijk door verschillende bouwpartners gerealiseerd is, tot de oprichting van Construction Company nu twee jaar geleden.Het eerste project dat Construction Company gerealiseerd heeft, is het kantoor- en laboratoriumgebouw van Johnson & Johnson in Leiden. Begin dit jaar is het gebouw opgeleverd. In de podcast vertelt Nanne hoe die bouw is verlopen. Het project is ontwikkeld door RED Company, ontworpen door Powerhouse Company en gebouwd door Construction Company.Een van de projecten waaraan Construction Company momenteel werkt is de Baan Tower. De bouw van deze 150 meter hoge toren start in mei van dit jaar. De Baan Tower is een zeer uitgesproken voorbeeld van wat Nanne met het omhoog redeneren van projecten voor ogen heeft. De woontoren krijgt een zwart marmeren gevel, elementen in de lobby van bladgoud, ramen in de appartementen van 2,3 bij 2,3 meter… bovenop de laagbouw komt een zwembad voor de bewoners, er komt een yoga en fitness studio, een sauna en spa, en een bibliotheek waar bewoners thuis maar niet vanuit huis kunnen werken… het zal logischerwijs geen goedkope plek zijn om te wonen, maar dan heb je ook wel wat!Het enige dat vervolgens nog ontbreekt is dat de zelf ontwikkelde, zelf ontworpen en zelf gebouwde projecten ook zelf in eigendom gehouden worden, sluit Nanne af. Dat is de cirkel rond, stelt Nanne. Ook wat dat betreft vormde Floating Office Rotterdam trouwens de pilot. Het drijvende gebouw – waarin Powerhouse Company. RED Company en Construction Company ook in gevestigd zijn – is voor een deel ook zelf in eigendom gehouden.

Als CEO van De Zwarte Hond focust Ellen Schindler zich op het verder ontwikkelen van de cultuur van het bureau. Daarbij richt ze zich intern bijvoorbeeld op het versterken van kennisdeling, talentontwikkeling en inclusiviteit. Extern kijkt ze naar hoe het bureau kan reageren op maatschappelijke opgaven en ontwikkelingen, en ondersteunt ze de internationalisering van het bureau. Naast vestigingen in Rotterdam en Groningen heeft het bureau ook een vestiging in Keulen.Een van de speerpunten van Ellen Schindler is het versterken van de inclusiviteit in de branche en dan met name het verhogen van de participatie van vrouwen. Bij De Zwarte Hond ziet ze dat in junior functies nog relatief veel vrouwen werkzaam zijn. Maar in medior en senior functies ziet ze dat percentage stapsgewijs afnemen. In de negenkoppige directie van het bureau is Schindler zelfs de enige vrouw. Ze werkt er hard aan om dat om te buigen.Door de coronacrisis is hybride werken in de architectenbranche veel gewoner geworden, ook bij De Zwarte Hond. Dat biedt echt veel kansen, denkt Schindler. Hetzelfde geldt voor het borgen van een goede balans tussen werk en privé. Ook daar wordt bij De Zwarte Hond goed naar gekeken. Iets wat ook helpt is om bij de werving van nieuwe medewerkers altijd vrouwen in de selectiecommissie op te nemen.Maar uiteindelijk is er ook een ketenverantwoordelijkheid, stelt Schindler. Dat begint bij de opleidingen; welke verwachting wordt daar geschapen van de branche? Daarnaast gaat het over wetgeving, zoals de lengte van het vaderschapsverlof. En uiteindelijk gaat het ook over de gesprekken aan de keukentafel waarin de zorg voor kinderen wordt verdeeld. Iedereen staat vrij haar of zijn keuze te maken, benadrukt Schindler, maar om de participatie van vrouwen te verhogen moeten we niet alleen naar de vrouwen kijken, maar ook naar de mannen ernaast en eromheen. Uiteindelijk is het iets dat we alleen met z'n allen kunnen veranderen.Het versterken van de inclusiviteit is één van de zaken waar Schindler zich op richt bij De Zwarte Hond. In de podcast vertelt ze ook over alle andere zaken waar ze op inzet, zoals talentontwikkeling (bijvoorbeeld met mentoren), kennisdeling (via wekelijkse ontwerpreviews en een rijk intranet) en kennisontwikkeling (via eigen onderzoeken en publicaties). Ook de branding en grafische vormgeving van het bureau komt ter sprake. Als onderdeel van haar missie om onze leefwereld op alle vlakken te verbeteren heeft Schindler het initiatief genomen om een graphic novel te maken rond verleden, heden en toekomst van Rotterdam. Dit boek, Metro 010, wordt de komende vijf jaar onder alle brugklassers in Rotterdam uitgedeeld. De kennis over de eigen stad wordt zo sterk vergroot. Schindler hoop dat vanuit de stad zo een grotere betrokkenheid gevoeld gaat worden bij de verdere ontwikkeling van de stad. Iedereen kan daar namelijk een bijdrage aan leveren, benadrukt ze; de dat is van iedereen.In de podcast vertelt Schindler waar het idee voor de graphic novel vandaan kwam en hoe ze dat met verschillende schrijvers en vooral ook veel tekenaars – allemaal uit Rotterdam – heeft uitgewerkt. Het boek is ook in de (online) boekhandel verkrijgbaar en is nu al toe aan een tweede druk.Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door Reynaers Aluminium. Rond het 25-jarig jubileum van de Reynaers Projectprijs is een boek uitbracht. Onder de luisteraars van deze podcast worden tien exemplaren hiervan verloot. Wil je kans maken op één van die boeken? Stuur dan een mailtje naar marketing@reynaers.nl.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De gast deze maand is architect Adam Smit, partner bij ZZDP Architecten.Het vertrekpunt van het gesprek met Adam is zijn opleiding en werkervaring in Londen. In 2003 kwam hij terug naar Nederland om te gaan werken bij ZZDP Architecten. We spreken over de geschiedenis van het bureau, wat ‘architect-ondernemer' zijn betekent, en over de belangrijke plek die hoogbouw inneemt in de ontwikkeling van het bureau.Adam vertelt over zijn ervaring met transformaties, met name ook van hoge gebouwen. We spreken over de transformatie van het voormalige ABN AMRO-kantoor in het Erasmuspark in Amsterdam tot hotel met dynamische plint en over de transformatie van een kantoortoren tot woontoren in Rijswijk.De transformatie of vernieuwing van hoogbouw kan een belangrijke impuls betekenen voor een gebied. Een voorbeeld daarvan is de vernieuwing van de Dreeftoren in Amsterdam Zuidoost, op steenworp afstand van de Amsterdam Arena en station Bijlmer Arena. Naast deze straks iets dikkere kantoortoren verrijst de hoogste woontoren van Amsterdam. De kantoor- en woontoren worden met elkaar verbonden door een nieuw plintgebouw. Het nu nog behoorlijk desolate werkgebied wordt zo getransformeerd tot een levendig stedelijk gebied.Wat is een goed getransformeerd hoog gebouw? Volgens Adam is het simpel: het moet gewoon beter zijn dan de bestaande situatie. Luisteren dus!Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture) Productie & Techniek: Lieven Heeremans, Geert Vlieger Muziek: Job Roggeveen Reacties:  hoogbouw@more-architecture.comHet beeld bij de podcast toont het ontwerp van ZZDP Architecten voor de transformatie van de Winston Churchill Tower in Rijswijk. De impressie van de toren is gemaakt door Pixelpool.

De grote hoeveelheid CO2 die de bouw nu nog jaarlijks uitstoot, moet drastisch teruggedrongen worden. Binnen die opgave groeit de aandacht voor de materiaalgebonden CO2-uitstoot nu het energievraagstuk zeker bij nieuwbouw voor een groot deel opgelost is. Afgelopen jaar heeft LEVS architecten onderzoek gedaan naar die materiaalgebonden CO2-uitstoot en een werkmethode ontwikkeld om deze stapsgewijs te verminderen. Een van hun conclusies is dat met een MPG van 0,8 of zelfs 0,6 nog veel te veel CO2 wordt uitgestoten. Dat moet veel ambitieuzer.Als we alles gebouwd hebben dat momenteel door architectenbureaus getekend is, dan zijn we in Nederland waarschijnlijk door ons CO2-budget heen, waarschuwt Jurriaan van Stigt, architect en partner van LEVS architecten. Om de klimaatdoelen uit het Akkoord van Parijs te halen, zou ieder jaar de CO2-uitstoot moeten dalen. Omdat dit zeker in de bouw nog te weinig gebeurd, wordt daar nu eigenlijk beslag gelegd op toekomstige uitstoot.Als we de door het Rijk gewenste 900.000 woningen volgens MPG 0,8 zouden bouwen, dan wordt tweemaal zoveel CO2 uitgestoten dan volgens het Akkoord van Parijs is afgesproken. Het Dutch Green Building Council (DGBC) heeft berekent dat er voor de bouw als geheel nog een budget is van 78 Mton CO2 en dat er voor de woningbouw nog 18 Mton CO2 is. Worden al die 900.000 woningen echter volgens MPG 0,8 gebouwd, dan zou de uitstoot op 45 Mton uitkomen: meer dan het dubbele dus.Met een MPG van 0,8 of zelfs 0,6 denk je als architectenbureau al heel duurzaam te bouwen, vertelt Van Stigt, maar als je dat dan doorrekent naar CO2 / m2 BVO, dan blijkt die uitstoot nog tweemaal zo hoog als waar we volgens het DGBC op dit moment zouden moeten zitten. De MPG zou momenteel eigenlijk al op 0,4 of 0,3 moeten zitten, denkt Van Stigt, en dan ieder jaar lager moeten worden. Anders halen we de klimaatdoelen uit het Akkoord van Parijs simpelweg niet, anders gaat het ons niet lukken om de aarde niet meer dan 1,5 graad te laten opwarmen.Afgelopen jaar heeft LEVS architecten onderzoek gedaan naar de materiaalgebonden CO2-uitstoot, en heeft het bureau een werkmethode ontwikkeld om die CO2-uitstoot inzichtelijk te maken en daar vervolgens op te kunnen sturen. Die werkmethode ziet er zo uit:BIM-model opbouwen in zes lagen (volgens S-model van Stewart Brand);CO2-uitstoot per materiaal uit Nationale Milieudatabase halen en aanvullen met losse Environmental Product Declarations (EPD's);Volgens Paris Proof rekenmodel van DGBC uitrekenen van de CO2 / m2 BVO;Uiteindelijk is het gewoon een rekensom. Zoveel materiaal maal zoveel CO2-uitstoot gedeeld door het aantal vierkante meters BVO. Geen duurzaamheidscertificaat dat het gebouw als Excellent of Outstanding betiteld, maar een getal dat gerelateerd kan worden aan het Akoord van Parijs. Volgens het DGBC zouden nu opgeleverde gebouwen op 220 kg CO2 / m2 BVO moeten zitten. Toen LEVS architecten een aantal eigen projecten doorrekende, waren de resultaten wel even schrikken, vertelt Van Stigt. De projecten hadden een MPG van 0,8 of 0,6, maar leverden tweemaal zoveel CO2-uitstoot op als op dit moment zou moeten.Volgens DGBC zouden gebouwen die in 2030 opgeleverd worden op 139 kg CO2 / m2 BVO moeten zitten en in 2050 uiteindelijk op 50 kg CO2 / m2 BVO. Omdat het jaren duurt voordat voordat projecten gerealiseerd worden, zouden overheden, opdrachtgevers, architecten en bouwers nu al met die veel lagere CO2-uitstoot moeten rekenen, stelt Van Stigt. We moeten weer echt de toekomst in gaan kijken.Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Deze Ongelooflijke Podcast staat in het teken van schoonheid en architectuur. Want hoe onze steden, dorpen en gebouwen eruit zien zegt véél over onze cultuur, en zelfs over onze religie of het gebrek daaraan. Dit thema is misschien wel relevanter dan ooit nu er de komende jaren een miljoen woningen in Nederland gebouwd moeten gaan worden. Hoe bouw je iets met eeuwigheidswaarde? Iets wat waarachtig is? Daar denkt onze gast veel over na: toparchitect Floris Alkemade. Tot vorig jaar was hij Rijksbouwmeester, ook wel Architect des konings genoemd, en hij won onlangs de prestigieuze Rotterdam-Maaskantprijs voor zijn oeuvre. Alkemade liet onlangs bij Zomergasten al zien dat hij op een fantastische manier architectuur met dieperliggende thema's kan verbinden, en dat doet hij dus ook in deze podcast. David Boogerd en vaste gast theoloog Stefan Paas spreken Floris Alkemade over 


schoonheid, de waarachtigheid van Almere, zijn fascinatie voor de Bijbel en over Alkemades betrokken bij de werderopbouw van de Oekraïnse stad Charkiv die vernietigd is door de oorlog.

Ga voor de shownotes naar damnhoney.nl/aflevering-89DAMN, HONEY wordt gemaakt door Marie Lotte Hagen en Nydia van VoorthuizenDeze aflevering wordt gesponsord door HELLOFRESH en CHEEXMet de code HELLODAMNHONEY75 krijg je tot wel 75 euro korting op je eerste 4 boxen. Hoe groter je box, hoe meer korting je krijgt. Ga naar HelloFresh.nl. Wij mogen jou 14 gratis proefdagen cadeau doen als je een jaarabonnement bij CHEEX afsluit. Ga naar http://bit.do/damhoney-cheex en klik op ‘Probeer 14 dagen gratis'. Binnen de 14 dagen kun je het abonnement vrijblijvend opzeggen en zit je nergens aan vast. Kun je niet meer zonder? Laat de try out dan doorlopen. Hij verandert vanzelf in een jaarabonnement (omgerekend E9,90 per maand). Je kunt ook terecht op getcheex.com. Gebruik dan de code damnhoneyeditwerk: Daniël van de Poppe jingles: Lucas de Gier website: Liesbeth Smit DAMN, HONEY is onderdeel van Dag & Nacht Media. Heb je interesse om te adverteren in deze podcast? Neem dan contact op met Dag en Nacht Media via adverteren@dagennacht.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Ook cultureel erfgoed is doelwit in de oorlog De meeste burgers die schuilden in het gebombardeerde theater in de Oekraïense stad Marioepol lijken de aanval te hebben overleefd. Maar het theater zelf is ernstig beschadigd, en ook de vernietiging van zo'n historisch gebouw kan diepe wonden slaan in de Oekraïense maatschappij. Fulco Treffers, verbonden aan de School voor Architectuur in de zwaar getroffen stad Kharkiv, deelt zijn zorgen over de doelbewuste vernietiging van cultureel erfgoed. Hoe lang houdt China het zero covid-beleid nog vol? Terwijl er bij ons bijna geen coronaregels meer over zijn, zitten miljoenen Chinezen opnieuw in quarantaine. De besmettingen in het land lopen hard op terwijl tegelijkertijd de corona-vermoeidheid in het land toeneemt. Maar Xi Jinping zegt vast te houden aan het heel strikte beleid. Maar voor hoe lang? Te gast is correspondent Eva Rammeloo.

Haar boek werd door The Guardian genoemd in de top-3 van beste architectuurboeken in 2016, er werd een documentaire over haar gemaakt én ze was al op haar 27e hoofd van de opleiding Architectural Design aan de Gerrit Rietveld Academie. Jesse Klaver heeft dit keer een bijzonder gesprek met Arna Mačkić. Over haar jeugd, waarin ze Bosnië ontvluchtte en uiteindelijk in Zoetermeer terechtkwam, tot aan haar succesvolle carrière als architect en hoe ze naar stedenbouw kijkt. Hoe bouw je een plek op die compleet verwoest is? Wie houd je daarbij in gedachten? En wat voor impact heeft architectuur op hoe we samenleven? Je hoort het in aflevering #9 van Jesse&!SHOWNOTESDoor de ogen van Arna – 2Doc: https://www.2doc.nl/documentaires/series/2doc/2020/door-de-ogen-van-arna-.htmlDit is Arna Mačkić, architect van de wederopbouw: https://www.vn.nl/is-arna-mackic-architect-wederopbouw/City for sale? – VPRO Tegenlicht: https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/kijk/afleveringen/2017-2018/city-for-sale.htmlArna Mačkić: ‘Maak steden na de oorlog weer van iedereen': https://www.blauwekamer.nl/2017/09/27/arna-ma%C4%8Dki%C4%87-maak-steden-na-de-oorlog-weer-van-iedereen/ Meer over 'Srebrenica is Nederlandse geschiedenis' en het collectief Bosnian Girl: https://srebrenicaisnederlandsegeschiedenis.nl/ OVER DE PODCAST JESSE&Meer over de podcast Jesse&? Check: https://groenlinks.nl/podcastBekijk het gesprek in videofragmenten op YouTube: https://www.youtube.com/c/groenlinks/Word lid en versterk GroenLinks! https://wordlid.groenlinks.nl/Een vraag? Stuur een mailtje naar podcast@groenlinks.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.