Yeni Şafak Podcast

Eskilerin tercüme-i hal dedikleri biyografilerin yanı sıra, hatırat olarak kaleme alınan eserler de okuyucu nezdinde ilgi gören kitaplar sınıfına gitmektedir. Her iki türe ben de ilgi duyduğum için birçok hatırat okudum. İtiraf edeyim ki, siyasi hatıratlardan çok âlimlerin, âriflerin, kütüphanecilerin, kitabiyat bilginlerinin ve benzeri eşhasın hatıralarından daha fazla hoşlanıyorum.

Geçtiğimiz hafta Washington'da yaşananlar tam bir curcunaydı. Beyaz Saray'da Yahudiler için düzenlenen “Hanuka Resepsiyonu”nda “Fox News” sunucusu Mark Levin, Trump için “ardışık olmayan iki dönemde ABD Başkanı seçilen ilk Yahudi başkan” dedi. Kaşarlanmış bir Siyonist olan Levin'in ellerini Trump'ın omzuna koyarak konuşmasıysa tuhaf bir görüntüydü Etrafındaki kalabalığın alkışlarıyla kendinden geçen Trump, ilk başkanlık döneminde İsrail işgali altındaki Golan Tepeleri'nin İsrail'e devrini sağladığını söylüyordu. Trump bu kararı vermeden önce ABD'nin İsrail Büyükelçisi David Friedman'dan Golan Tepeleri'nin İsrail için neden önemli olduğunu beş dakikada anlatmasını istediğini de söylüyordu. Trump, Friedman'ın sözde beş dakikalık bilgilendirmesinin ardından kararnameye imzayı çakmış.

Bin yıldır, dünya tarihini biz yapıyoruz Selçuklu ve Osmanlı çocukları olarak. Son iki asır hâriç. İki asırdır tarih yapmıyoruz, başkalarının (=Batılıların) yaptığı tarihte tatil yapıyoruz.

İslâm vahyinin Hz. Muhammed'e (sav) gelişi, Yahudilik ve Hristiyanlığın kurumsallaşmış dinler olarak varlığını sürdürdüğü bir döneme rastlar. İslâm düşüncesinde peygamberlik, fitne ve adaletsizliğin yaygınlaştığı zamanlarda insanlığı yeniden dengeye çağıran ilahî bir müdahale olarak görülür.

Bir takipçim, Instagram'dan mesaj atarak içini dökmüş. Samimi ve hayal kırıklarıyla dolu satırlar. Belli ki malum son olaylardan sonra üzülmüş, sarsılmış. Başkalarının özel hayatlarına atıf yaptığı için birebir aktarmayacağım ancak duyguları şu sitemli soruyla bitiyordu: “Şaştık kaldık, kime güveneceğiz?”

Milyonlarca kişi 2026 yılı başından itibaren yürürlüğe girecek asgari ücrete kilitlenmiş durumda. Asgari ücretteki artışlar, memurların, sözleşmeli personelin ve işçilerin de içinde bulunduğu 85 milyon 664 bin 944 kişiyi doğrudan veya dolaylı olarak etkilemektedir. Kimilerinin eline geçen ücret tutarı artarken kimilerinin de üzerindeki mali yük artmaktadır. Bazıları da aylık almaya başlamaktadır. Dolayısıyla asgari ücret artışı birçok kesimi doğrudan veya dolaylı olarak etkileyen bir özellik arz etmektedir. Konuyu bütün yönleriyle açıklamaya çalışacağız.

Bir bankanın ortağı olan arkadaşımla görüştüm. Derin bir ekonomik ve ekopolitik problem üzerine konuştuk. İngiltere'ye bir projenin finansmanı için davet edilmişler. “Davet eden taraf bizim yatırımcı olmamızı beklediği halde kendisinden bir davet mektubu istemek zorunda kaldık,” dedi. Çok büyük bir ironinin altını tertemiz çizmişti.

COVID Enfeksiyonu Babadan Çocuğa Anksiyete Aktarabilir mi? Yeni Araştırma Şok Edici! Avustralya Florey Enstitüsü'nden (Melbourne) yeni çalışma (Nature Communications, 2025): Erkek farelere SARS-CoV-2 (COVID) enfekte edildi, sonra sağlıklı dişilerle çiftleştirildi.

Kimileri Kur'ân'ın mezarlıkta ölüye okunmasının meşru olduğunu ispata çalışıyor (Bu konuyu ayrıca yazacağım inşallah), kimileri de “kadın, bazı cezalar, miras” gibi bir kısmı farklı da yorumlanmış olan âyetlere takılıyor, insanları Kur'ân'dan ve İslâm'dan soğutmaya çalışıyorlar. Ama “elin gâvuru derler ya” bir Hristiyan din adamı ve matematik profesörü de, Kur'ân'ı eleştirmek, onun vahiy olmadığını ispat etmek için okumaya başlıyor, gördükleri karşısında hayretler içinde kalıp Müslüman oluyor, bunun başka örnekleri de var.

“Ba'd ez vefât türbet-i mâ der zemîn mecûy Der sînehâ-yı merdüm-i ârif mezâr-ı mast” “Öldükten sonra kabrimizi toprakta aramayın Zira bizim kabrimiz âriflerin gönüllerindedir.”

Geçtiğimiz Çarşamba, Akdeniz'in hangi küresel parselizasyonun parçası olacağını sorgulamıştık. Paftaların bir kısmını kayda geçirmiştik. Stratejik ‘devamlılığın' iyi anlaşılması için giriş bölümüne göz atabilirsiniz; (‘Kendi bölgelerimizi işaretlemeye başlamalıyız', 17/12.) “Kadastro” faaliyetlerinden biri de, Yunan-Rum-İsrail buluşmasıydı. Oturumdan, tugay seviyesinde 2500 kişilik ‘ortak hızlı müdehale gücü' oluşturma kararı çıkınca, bizim kanallarına da “eğlencelik rating vesilesi” çıktı…

Suriye devriminin birinci yılı kutlamaları yeni rejimin halkla sahici ve güçlü bir kucaklaşmasının gerçeklemiş olduğunu gösterdi. Devrimin lideri Cumhurbaşkanı Ahmed el-Şara'nın kutlamalar esnasında ortaya koyduğu liderlik profili her geçen gün liderlik özelliklerini ve kapasitesini daha da fazla pekiştiren, besleyen sahneler ortaya koyuyor. Söylemleri, davranışları ve genel siyaseti Suriye için büyük bir sosyal sermaye varlığını da gösteriyor. Güçlü, karizmatik ve organik bir liderlik bir ülke için büyük bir şans.

Terörsüz Türkiye süreciyle ilgili çok önemli bir aşamaya geçildi. TBMM'de kurulan Milli Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu çalışmalarını tamamlayıp rapor aşamasına geldi. Meclis'te grubu bulunan ve komisyona katılan partiler kendi raporlarını yazıp TBMM'ye teslim etti. Sıra komisyonun raporunda.

Her medeniyet, kendi insan tipini vücuda getirir. Bu çerçevede İslâm'ın da bir insan tipi ve modeli vardır. Özellikle tarihte iz bırakmış ve sonrasında takip edilecek bir yol oluşturmuş Müslümanlara bakın, bazı ortak özelliklerinin bulunduğunu görürsünüz. Çalışkanlık, sabır, diğerkâmlık, idealizm gibi temel vasıfların yanında, gerektiğinde ilmin yanına cihadı, kalemin yanın kılıcı ve silahı koyabilen şahsiyetlerdir bunlar. İslâm insanı, kâmil ve mütekâmil, hadiselerin gidişatına göre güzergâhını çizebilen, her durumda ve şartta yolundan dönmeden mücadelesini sürdüren dayanıklı bir insan tipidir.

Eskiden “yarın” diye bir kelime vardı. Planların, hayallerin, birikim defterlerinin ve sabrın sığındığı bir kelimeydi. Bugün ise yarın, takvimde belki var ama zihinlerimizde pek yok. Çünkü hayat pahalı, belirsizlik kalıcı ve beklemek giderek daha lüks bir davranış hâline geliyor. İnsanlar artık geleceği inşa etmeye değil, bugünü idare etmeye çalışıyor.

Her yılın son ayları asgari ücret tartışmaları ile geçiyor. Özellikle Aralık aylarında gündem neredeyse sadece asgari ücret oluyor. Son dönemlerde ise tartışmaların içeriği ve boyutu da değiştiği için bu konu gündemin en önemli maddesi haline geliyor.

Yeni Şafak olarak Ankara'daki “Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülleri” tevdi töreninde iki resmi temsille yer almaktan gurur duyduk… Refikimiz Prof. Dr. Süleyman Seyfi Öğün hoca ‘Bilim ve Kültür' dalında büyük ödülü alırken, biz de hasbelkader, adayları belirlemiş olan Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Politikaları Kurulu üyesi sıfatıyla sahnede Cumhurbaşkanı'nın teveccühüne mazhar olduk…

Heidegger, önceki yazımızda naklettiğimiz sözlerini, eserin varlığının bir dünya kurmak demek olduğuna da işaret ettiği şu cümlelerle tamamlar:

Bazen şöyle bir söylemle karşılaşabiliyoruz: “İslam'da din adamı yoktur. Herkes din adamıdır; zira her Müslüman dininin adamı olmak zorundadır.” Bu tarz beylik lafların pratikte hiçbir karşılığı yoktur. Benzer durum başka dinlerde de mevcuttur. Mesela teorik olarak her Yahudi hahamdır. (Bk. F. Kaufmann-J. Eisenberg, “Yahudi Kaynaklarına Göre Yahudilik”, Din Fenomeni, çev. ve der: Mehmet Aydın, s. 94). Ancak pratikte böyle değildir. Zira dinin de bir bilgi boyutu vardır.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in grup başkanvekilliği döneminde, eski CHP Tunceli Milletvekili Kamer Genç'in mezarı başında rakı içtiği beş yıl öncesine ait görüntüler, Yeni Şafak gazetesi tarafından yeniden dolaşıma sokuldu. Yahu bu Yeni Şafak var ya, külliyen kötü niyetli!

Dijital çağda, sosyal medya mecraları ile izleme ve izlenme arzusu hayatımızı ele geçirdi. Yapay zekanın kabiliyetlerini de ekleyince dijital mecra, yeni kocaman bir dünya yarattı. Algıların olguların önüne geçtiği, bilinmezi çok, kocaman yapay bir dünya... Kendi doğruları, kendi kabulleri, kendi yazılı olmayan kuralları olan yeni bir âlem…  Bu, aynı zamanda insanda bir yanılsama yaratıyor ve dijital dünyada var olma kaygısı ile gerçek hayatın doğruları da göz ardı ediliyor.

Sivas olayları sonrasında dindarlara karşı topyekûn bir linç kampanyası yürütülüyor ve 28 Şubat'ın taşları döşeniyorken İsmet Özel “Sivas Göklerinde Sırp Tayyareleri Uçacak mı?” başlıklı meşhur ve cesur yazısını yayınlamıştı.

İsrail, bölgede kaybettiği zemini tekrar yakalamak için saldırganlaşıyor. Türkiye'nin ulusal güvenliğini yakından ilgilendiren iki konu var. Birincisi Tel Aviv'in Rum Kesimi ve Yunanistan'la geliştirdiği ittifaktır. Doğu Akdeniz için oluşturulan “hızlı müdahale gücü” Yunanistan'ın İsrail'in kayığına bindiğini gösterir. Ukrayna savaşından sonra Avrupa-Türkiye ilişkilerinde yaşanan iyileşme, Atina'yı yeni askeri ittifak arayışına itmektedir. Ancak ateşle oynuyorlar. İsrail kural tanımaz bir ülkedir. Kontrol edilmezse bölgede yeni çatışmaları tetikleyebilir. Atina İsrail'le ortaklığı nedeniyle kendisini hiç beklemediği gerilimlerin içinde bulabilir. Öte yandan, Türkiye'ye hasmane tutumun öyle ya da böyle bedeli olur.

Bizim yaşadığımızı hiçbir ülke yaşamadı! Bu toplum sömürgeciler tarafından dışarıdan sömürgeleştirilmedi, fiilen işgal edilme yoluna gidilmedi. Öyle bir yıkım projesi uygulandı ki bu topluma İngilizler tarafından, bu ülkeyi işgal etmediler, devleti ele geçirdiler ve zihnini işgal ve iğfal ettiler bu ülkenin çocuklarının. O yüzden bu ülkenin bırakınız ortalama insanını, entelijansiyası bile ülkenin başına ne geldiğini bilmiyor, idrak edecek zihnî özgürlükten uzak, zihnî felç geçiriyor, epistemik köle! O yüzden bu ülke, savaşmadan ele geçirilen ülke olarak tarihteki trajikomik yerini aldı. 

Trump yönetimi iktidara geleli yaklaşık bir yıl oldu ve bu süre zarfında Washington'ın Türkiye'yle doğrudan angajmanı tercih eden bir politika izlediğini gördük. Gazze'de ateşkes ve yeniden inşa dönemine geçilmesinden Suriye'de SDG'nin entegrasyonuna, Ukrayna barışından ikili ilişkilerde yeni bir sayfa açılmasına kadar birçok meselede Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Başkan Trump'la çok daha yakın ve verimli bir diyalog sürecinin parçası olduğunu gözlemledik.

2026 yılına girerken Türkiye'de kamuoyunun en çok konuştuğu iki başlıktan biri asgari ücret artışı, diğeri ise emeklilerin durumudur. Bu iki başlık çoğu zaman yan yana anılsa da, emekliler meselesi yalnızca güncel bir geçim tartışması değildir; çok daha derin, tarihsel ve yapısal bir soruna işaret etmektedir.

Bazen bir görüntü, binlerce sayfalık rapordan, diplomatik metinlerden ve siyasi açıklamalardan daha net anlatır meseleleri. O birkaç saniye, ağır bir yük gibi gelir oturur yüreğinize. Suriye... Yanı başımızdaki yangındı. Yıllardır konuştuk, stratejiler üretildi, “sınır güvenliği” denildi, “göç dalgası” önlemleri alındı. İstatistikler tutuldu, verilerin sosyolojik sonuçları tartışıldı. Ama o “dalganın” içindeki insanı, o istatistiğin satır aralarındaki “kalbi” ne kadar görebildik?

Cami, İslami anlamdaki kulluğun görünürlüğe çıktığı ilk sahadır ve bu niteliğiyle İslam ümmetinin ahlaki ve dini şartlarını, uygulamalarını gösteren bir ayna hükmündedir. Diğer bir söyleyişle müdavimlerinin ahlak ve ibadetleriyle yani müminlerin filleriyle bir camiye birlikte bakmak İslam hakkında ortalama bir bilgiye sahip olmak demektir. Çünkü camiden ilk maksat Allah'ın evi nitelemesine uygun olarak, sadece O'na ait olan ya da O'na tahsis edilen bir mülkte müminlerin ibadet etmesidir. Ancak ibadet kelimesinin anlamındaki genişlik nedeniyledir ki, o ibadet bilenin bilgisini başkalarına iletmesinden, yoksullara, müstaz'af olanlara kol kanat germeye kadar… sosyal hayatın tüm şubelerine doğru genişler.

Dinleme faaliyetlerini hitama erdiren komisyonun, işlevini tam anlamıyla yerine getirmesi için sürecin yol haritasına dair bir rapor hazırlaması bekleniyor. Temsil açısından tatmin edici bir parlamento kompozisyonuna sahip olan komisyona katılan partilerin bu konudaki yol haritaları, hiç kuşkusuz komisyonun elini kuvvetlendirmektedir. Bir önceki yazıda AK Parti'nin komisyon raporunun ayrıntılarını sunmuş ve özellikle sürecin hukuki bağlamına ilişkin nasıl bir adımın atılacağı ve hemen sonrasında toplumsal entegrasyon ve muhtelif konulardaki ayrıntıları ele almıştım. Bu yazının konusu ise MHP'nin komisyon raporuna dair.

Rusya-Ukrayna savaşından bir Avrupa-Rusya savaşı türeyecek mi? Gelinen safhada sorulan soru bu. Avrupalı siyâsetçileri dinleyecek olursak bu savaş kaçınılmaz bir şekilde yaşanacak görünüyor. Başta İngiltere, Fransa ve Almanya'nınkiler olmak üzere çok sayıda Avrupali siyâsî liderin verdikleri beyânatlar bunu düşündürüyor. Makro bir dönüşüm karârı verdiler. Ekonomilerini hızla savaş merkezli bir ekonomiye dönüştürmek için ellerindeki tekmil kaynakları seferber etmiş durumdalar. Rusya'nın aleyhteki onca vurgusuna rağmen, zihinlerinde ürettikleri bir “Rus saldırganlığının”, eğer Ukrayna'da durdurulmazsa Avrupa'yı işgâl edeceğini katı bir peşin hükme dönüştürdüklerine şâhit oluyoruz. Kendi kamuoylarını buna hazırlamanın derdine ve telâşına düşmüş vaziyetteler.

İsrail, Filistin'in tarihî topraklarında kurulan İngiliz manda yönetiminde “kusursuz tahrik” yöntemi ile hedeflerine ulaşmaya çalışmıştı. İngiltere himayesinden İsrail koloni devleti olarak çıktıktan sonra aynı yöntemi Filistin'i çevreleyen ülkelere yönelik olarak da kullandılar. Bu yöntemin detaylarını merak edenler özellikle “Altı Gün Savaşı”yla ilgili kaynaklara bakabilir. Fakat Siyonizm'in tarihine ilgi duyanlar “kusursuz tahrik”in önemini ortaya çıkarabilmek için daha farklı olaylara da yöneleceklerdir. Özellikle Doğu Avrupa'da yaşayan Yahudilerin İsrail'e yönlendirilmesinde bahsi geçen yöntemin ne kadar başarılı olduğu bilinmektedir. Aynı yöntem Irak Yahudilerinin İsrail'e yönlendirilmesinde de sonuç vermiştir. Merak edenler Avi Shlaim'in “Üç Dünya” adlı kitabına bakabilir.

Bu hafta konut sektörüne ilişkin 2 önemli veri TÜİK ve Merkez Bankası tarafından açıklandı. Türk toplumunda konut sahipliği hem önemli bir ihtiyaç hem de önemli bir yatırım aracı olarak görüldüğü için sektördeki gelişmeler herkes tarafından yakından takip ediliyor. Ben de yeni veriler açıklandıkça sektöre ilişkin gelişmeleri köşeme taşımaya çalışıyorum ve öngörülerimi sizlerle paylaşıyorum.

15 Aralık'ta kimliği belirsiz bir SİHA, Karadeniz üzerinden Türkiye hava sahasına giriyor. Anadolu içlerine yöneliyor ve Çankırı'da Türk F-16'ları tarafından düşürülüyor. Milli Savunma Bakanlığı; SİHA'nın kontrolden çıktığını, NATO ve milli kontroldeki F-16'lara alarm verildiğini, hava sahası kontrolü açısından tüm prosedürlerin devreye sokulduğunu, SİHA'nın meskun mahal dışında uygun bir pozisyona gelince vurulduğunu açıklandı.

“Çoğu insan, sessiz bir çaresizlik içinde yaşar. Posta arabaları, telgraflar, gazeteler… Bunlar hayatın değil, ölümün sesleridir. İnsanlar, başkalarının felaketlerini, başkalarının zaferlerini, başkalarının düşüncelerini okur; ama kendi hayatlarını yaşamaz. Ben ormana gittim, çünkü kendi hayatımı yaşamak istiyordum. Bir tek gerçek şeyi bile kaçırmak istemedim. Haberler bana ne öğretir? Bir adamın bacağı kırılmış, bir kadın ölmüş… Bunlar benim hayatımı değiştirmez. Ama bir çiçeğin açışı, bir kurdun uluyuşu… İşte bunlar, ruhumu uyandırır. Modern insan, gürültüde boğulur; çünkü sessizliği seçmeye cesareti yoktur.”

Doğu Akdeniz, enerjinin yeni adresidir. 2000'li yılların başında İsrail ve Mısır tarafından keşfedilen doğalgaz ile beraber enerji arz güvenliğinde Doğu Akdeniz'in önemi artarak devam ediyor. Doğu Akdeniz'deki potansiyel enerji kaynakları (doğalgaz ve petrol) dünya enerji dengelerini etkileyebilecek büyüklüktedir. Ortadoğu nasıl petrol ile özdeşleşmişse Doğu Akdeniz bölgesi de doğalgaz ile özdeşleşeceği beklenmektedir.

Bir de uyanık geçiniriz… Ergenlik çağındaki gençlere nasıl davranılması hususundaki çaresizliğim ve ‘ruh-zihin-beden' üçlüsü içinden bedensel sorunları çözmedeki yetersizliğim dışında halledemeyeceğim mesele yoktur diye avunup durmuşumdur… Oysa, son bir ay içinde hem iş hayatımda hem de internet alışverişimde aslanlar gibi(!) dolandırıldım… İş hayatındaki olayı, hukuk çözecek… İnternetteki durumu paylaşalım ki kimse aynı tufaya düşmesin…

Sanat dünyasında eksenin Doğu'ya kaydığına dair tespitler artık neredeyse klişe hâline geldi. Körfez ülkeleri, Afrika ve Güney Asya, hem üretim hem de dolaşım açısından giderek daha görünür halde. Ancak bütün bu kaymaya rağmen, Londra'nın hâlâ belirleyici bir merkez oluşu; bu şehirde konumlanan bazı nitelikli ve iddialı kültürel girişimlerle açık biçimde hissediliyor. Yakın zamanda önce açılan İbraaz, bu girişimlerden biri olmaya aday. Sadece bir sergi mekânı değil; düşünce, arşiv ve eleştirel üretim alanı olarak konumlanan İbraaz, çağdaş sanatın politik ve etik meselelerine odaklanan güçlü bir platform.

Batılılaşma kavramına ve tutumuna karşı değilse bile “Batı'dan bir şeyler ithal etmeye” karşı İslâmcı tavır aslında baştan beri oldukça rahat bir seçmeciliğe dayanıyordu. Batı, Müslümanların karşısına çıkmış tek farklı dünya, tek farklı medeniyet veya toplum biçimi değil. Tarih boyunca sayısız fütuhatıyla Müslümanlar birçok farklı din ve felsefeye sahip birçok toplumla karşılaşmış, onların hepsiyle de İslâm'ın dinî anlayışının gücünden aldıkları bir özgüvenle muamele etmiş, onlardan alabileceklerini de almakta hiçbir beis görmemiştir. Çünkü İslâm özü itibarıyla başka medeniyetleri de kendine dönüştürme kabiliyeti olan bir din.

İsrail iç ve dış gizli istihbarat birimleri dışında Adalet Bakanlığına bağlı “Özel Uluslararası İşler Dairesi”nin, yaklaşık 20 yıldır İsrailli siyasetçiler ve askerler hakkında açılan dava ve soruşturmaları engellemek, geciktirmek ya da düşürmek amacıyla gizli ve sistematik biçimde faaliyet yürüttüğü öne sürüldü. İddialara göre söz konusu yapı, uluslararası hukuk süreçlerini perde arkasından yönlendirerek İsrail aleyhine açılan dosyaların ilerlemesini durdurmaya çalıştı. Bu bilgiler, uluslararası hukuk ve hesap verebilirlik tartışmalarını yeniden alevlendirdi.

Hamas'ın Filistin dışındaki liderliğini sürdüren Hâlid Meşal, geçtiğimiz günlerde El-Cezîre televizyonuna 52 dakikalık özel bir röportaj verdi. Her zamanki ciddiyetiyle, sorulan soruları ikna edici ve ayrıntılı biçimde cevaplayan Meşal'in sözlerinde altı çizilecek çok sayıda husus var. Ama özellikle Filistin direnişinin bugün geldiği duruma dair değerlen-dirmeleri ve Suriye'yle alakalı yorumları, bilhassa öne çıkarılmaya değer noktalar içeriyor.

Son günlerde KYK yurtlarında kalan öğrencilerin, gece belirli saatlerden sonra yurda giriş yapmamaları hâlinde velilerine SMS gönderilmesini protesto ettiklerini görüyoruz. Tartışma, her zamanki gibi hızlıca “özgürlük” ve “özel hayat” başlıklarına taşındı. Devletin gençlerin hayatına müdahale ettiği, aileler üzerinden bir denetim kurduğu iddiaları sosyal medyada sıkça dile getirildi. Bir kesim medya ve bazı sosyal medya hesapları da protestoları öne çıkararak KYK yurtlarında bir “özel hayat” kalkışması olduğu izlenimini vermeye çalıştılar.

“En kısa sürede bir VIP gece kulübü açmak ve sıfırdan inşa edip istediğimiz özellikte döşemek… Odalara üç yönlü kamera yerleştirmek. Berlin'dekine benzer şekilde hizmet verebilir. Hepsi çıplak gezen birbirinden farklı özelliklere (renk, boy, yaş, kilo) sahip kızlar olabilir.

İsrail'in New York Başkonsolosu Türkiye'yi “düşman” ilan etti. Şaşırmadığınızı biliyorum; iki ülkenin birbirini ağır biçimde eleştirmesi, hatta can yakmak için en hassas olduğu konulara parmağını sokarak kanırtması bu konjonktürde “normal” karşılanabilir. Fakat, “düşman” ilan etmek, özellikle diplomaside, uluslararası hukukta farklı anlama gelir. Bunun resmi kağıda dökülmüş formatı zaten “savaş ilanı” demektir. ‘Diplomat' efendinin boyu o kadarına yetişmez ama İsrail'in Türkiye'ye karşı organize saldırılar kurduğunu biliyoruz…

Türkiye'de bazı cümleler vardır; söylenir, geçilir, sorgulanmaz. Ne kanıt ister ne düşünme zahmeti. Bir refleks gibi dile gelirler, çünkü gerçeği açıklamak için değil, tartışmayı kapatmak için vardırlar.

İspanya'da Meclis'e sunulan talepte, 16 yaşından küçük çocukların okul içi veya dışında cep telefonu kullanımına tamamen yasak getirilmesi isteniyor. Danimarka'nın aksine Japonya'da yasak yerine sınırlama modeli tartışılıyor. 

Sinemanın ülkemizdeki altın çağı diyebileceğimiz 1960-70 arası, hemen her şehrimizde olduğu gibi, İstanbul'un da pek çok yöresinde, kökü eskilere giden bahçe sinemaları pek revaçtaydı. Bir torbacık kabak çekirdeği alınır, bir şişe gazoz açılır küçüğe, ailece gidilirdi sinemaya.

Anlaşılmadığından şikâyet ederek “Beni ileride anlayacaklar” diye yüz yıl sonrası için umut besleyenlerin pek çoğunu, yirmi otuz yıl sonra kimse hatırlamayacaktır bile. Olsun, anlaşılmamak bazıları için kaçınılmazdır; tam anlamıyla kader olduğunu söyleyen ustalar vardır. Ancak anlaşılmamaktan daha beteri, herkes bilir ki yanlış anlaşılmaktır.

ABD Başkanı Trump'ın “Ulusal Güvenlik Strateji Belgesi”nde Çin'e karşı nispeten yumuşak ifadelerin yanı sıra ABD ile Rusya arasındaki ilişkilerin istikrarlaştırılmasına yönelik ibareler tartışılıyor. Sorulardan biri, “Trump Çin'e karşı şahin yaklaşımınından geri adım mı atıyor” şeklindeydi. Oysa ABD'nin Avrupa ve Ortadoğu'daki askeri gücünü azaltarak Asya-Pasifike odaklanmasını savunan “Önceliklendirmeciler” dahil, Amerikan dış politika elitleri Çin'in ABD için “varoluşsal tehdit” olduğu konusunda hemfikirler. Sadece cevaplarda ihtilaf var.

Her anne baba evladının üzerine titrer. Kendince iyi ve güzel bildiği her şeye evladının sahip olmasını ister. Kendince ifadesi önemli burada. Zira iyi ve güzelin içini herkes kendince doldurur: Başarı, mutluluk, zenginlik, doğruluk, kulluk, cömertlik, güzel ahlak… İnsan hayata nereden bakıyorsa evladının oradan yol almasını ister. Kimisi çocuğunun elinden tutar camiye götürür kimisi meyhaneye. Kimisi güzel ahlaklı bir insan olmanın yollarını telkin eder, kimisi başarı için her yolun mübah olduğunu anlatır evladına.

Önce ABD'de oldu. Afganistan işgalinde CIA adına çalışan bir kişi iki ABD askerini vurdu. Tam da Trump'ın, “Afganistan'a ihtiyacımız var, oraya yeniden gitmek zorundayız. Taliban Bağram askeri üssünü yeniden bize devretmezse vururuz” anlamında sözler sarfettikten sonra. Sanki birileri, ABD-Afganistan işgal senaryolarını yeniden ısıtmaya çalışıyordu.

AK Parti, 2002 yılından itibaren Türkiye'de sadece bir iktidar değişimini değil, aynı zamanda bir düzen inşasını başlattı. “Eski Türkiye – Yeni Türkiye” mukayesesi yapıldığında, özellikle 2002'den 2015–2016 dönemine kadar Türkiye'nin birçok alanda Batı standartlarına yaklaşan bir ülke konumuna geldiği açıkça görülmektedir. Hukuk sisteminin işleyişinden siyasetin üretkenliğine, altyapı yatırımlarından kalkınmaya kadar pek çok başlıkta, merhum Turgut Özal'ın ifadesiyle Türkiye adeta bir “çağ atlama” süreci yaşadı.