Podcasts about Hatta

Modern dönem hakkındaki değerlendirme ve eleştirilerin yoğunlaştığı temel sorunlardan biri yalnızlıktır. Yaşadığımız dünyanın imkân ve sorunlarını konuşmaya başladığımızda söz döner dolaşır bir şekilde fertlerin giderek yalnızlaşması gelir. Hatta bilişim teknolojisinin gelişimiyle birlikte yalnızlaşmanın daha önce görülmedik şekilde arttığı söylenir. Yalnızlık aslında zıtlıkları barındıran ve bu sebeple de bu yönlerden ele alınması gereken bir durum.

In dieser Folge widmen wir uns einem besonders wichtigen Thema – denn am 17. August feiert Indonesien den Unabhängigkeitstag. Grund genug, einmal zurückzublicken: Wie wurde Indonesien eigentlich unabhängig? Wer hat das Land zuvor kontrolliert? Und welche Spuren hat die Kolonialzeit hinterlassen? Gunda führt durch die wichtigsten Stationen der Geschichte – von den ersten Siedlern über hinduistisch-buddhistische Königreiche, islamische Sultanate, Kolonialherren aus Europa bis zur brutalen Besatzung durch Japan. Wir sprechen über den langen und blutigen Weg zur Unabhängigkeit, die Rolle von Sukarno und Hatta, die Massaker der 60er-Jahre und warum Indonesien bis heute mit ethnischen Spannungen zu kämpfen hat. Außerdem erfährst du, warum der Unabhängigkeitstag in Indonesien wirklich ein „echter“ Feiertag ist, wie sich Religionen und Traditionen im Land überlagern und warum so wenig über das Leid der Kolonialzeit gesprochen wird. Ein spannender Überblick, der hilft, das Land und seine Menschen besser zu verstehen – gerade wenn du selbst hier lebst oder dich für Indonesien interessierst. Zum Artikel auf Indojunkie: [Geschichte Indonesien – Kolonien, Gewürzhandel & Diktatur](https://indojunkie.com/geschichte-indonesien/) Zum Wikipedia-Eintrag: [Prinzessin Dewa Agung Istri Kanya](https://id.m.wikipedia.org/wiki/Dewa_Agung_Istri_Kanya) Zur Podcastfolge von Geschichte nach der Schule: [Revolusi – Die Unabhängigkeit Indonesiens](https://www.podcast.de/episode/638001861/32-revolusi-die-unabhaengigkeit-indonesiens) Zum Abschluss gibt's wieder unseren Business-Quicktipp, diesmal von Gunda. Es geht um Kreativität und wie du sie zwar nicht 100-prozentig planen, aber bewusst zu dir einladen kannst. Schickt uns gerne eure Fragen rund ums Leben und Arbeiten in Indonesien oder zu dieser Folge. Wir sammeln diese und beantworten sie in einer kommenden Q&A-Folge! Alle Folgen findet ihr auf unserer [Website](https://indonesien-podcast.de/) und auf [YouTube](https://www.youtube.com/@indonesienPodcast). Schickt eure Fragen, Anregungen oder Wünsche gerne an hallo@indonesien-podcast.de. Folgt Katha auf [Instagram](https://www.instagram.com/katha.mahayani/) und [LinkedIn](https://www.linkedin.com/in/mahayani-assistance/) Folgt Gunda auf [Instagram](https://www.instagram.com/aranyani_experience/) und [LinkedIn](https://www.linkedin.com/in/gunda-woerlein/) Folgt unserem Podcast auf [Instagram](https://www.instagram.com/indonesienpodcast/) & [Threads](https://www.threads.net/@indonesienpodcast) Erhalte mit dem Code SAMBAL 20 Euro Rabatt auf deinen Antrag für ein B211A-Visum bei [bali-visum.de](https://bali-visum.de/ref/Gunda/)! Mit dem Code INDO10 bekommst du 10 % Rabatt auf unseren [Auswanderguide für Indonesien](https://gunda-shop.tentary.com/p/fNeLBp)! Mit dem Code SAMBAL10 bekommst du 10 % Rabatt auf den [Indonesisch-Crashkurs](https://indojunkie.com/indonesisch-kurs/) von Indojunkie! Hol dir außerdem den [Bali-Reiseführer als Buch](https://faszination-suedostasien.de/produkt/122-things-to-do-in-bali/?wpam_id=57) oder [E-Book-Variante](https://faszination-suedostasien.de/produkt/122-things-to-do-in-bali-e-book/?wpam_id=57)!

“Bayramda size kimler geldi?” “Kimler gelmedi ki… Akrabalar, hısımlar, komşular… Hatta uzağa taşınan eski komşular bile geldi.” “Hangi akrabaları sayabilirsin?”

The Madd Hatta is back on the air 2pm-7pm on Majic 102.1 in Houston and the Majic 102.1 audience taps in on the various subjects of the day and the "Dilemma" focused on a conversation from the “Den of Kings” digital series and podcast hosted by @kirkfranklin, featuring conversations with prominent men about real life issues like fatherhood, legacy, and success - @tylerperry admitted he had to fire his own aunt for not showing up to a job he gave her. Dang! This is our “Daily Dilemma” if you're a millionaire, could you say “No” or even fire a family member, even if it risked that relationship?

The Madd Hatta is back on the air Monday through Friday from 2pm-7pm on Majic 102.1 in Houston and the Majic 102.1 audience taps in on the various subjects of the day and the "Dilemma" this time you missed the Father that went viral on social media for kicking out his daughter. His daughter graduates high school and is 18…she no longer wants to attend college or work or listen to her Dad's plan. Since she's refused college so he's giving her $1,000 and a boot out the door for her to go and get it. Fair or foul?

The Madd Hatta is back on the air Monday through Friday from 2pm-7pm on Majic 102.1 in Houston and the Majic 102.1 audience taps in on the various subjects of the day and the "Dilemma" you missed this time was about a social media posts that went viral. You never know if these viral moments are real but this one dealt with a couple that had separated and the ex moved in next door/right behind his former partner. Is this the ultimate Petty Freddie story or he's doing what he has to do to see his kids or a romantic gesture? Listen and let me know.

In this third installment of our series on the Jinshin no Ran, we are covering the battles that took place in the Nara basin.   Of course, while the fighting focuses on the generals, most of it was done by conscripts--farmers and other common people called up to fight. For more, check out of podcast webpage:  https://sengokudaimyo.com/podcast/episode-131   Rough Transcript: Welcome to Sengoku Daimyo's Chronicles of Japan.  My name is Joshua, and this is episode 131: The Jinshin no Ran, Part 3: Fighting in the Nara Basin   Maro stood under the tsuki tree and gazed at the walls of the great temple.  The gates and tiled roof were truly an incredible sight.  Maro's home wasn't that far away, but until he'd been called up for service to the government, he hadn't thought much beyond the valley where he and his family tilled the land.  Their life had been largely spent in the village, tucked up in the valley, farming rice, hunting in the mountains, and gathering firewood.   He remembered how, years ago, his brothers had been the ones to go and do their service.  They had been called up to build some kind of giant fortress on the top of a mountain.  The stories they  brought back were incredible—it was one thing to hear tales of the outside world from merchants and itinerant priests, but it was different to hear them from someone you actually knew.  Now, it was Maro's turn.  But he hadn't been called up for labor—he was going to have to fight.  He tried to psych himself up.  Many of the men and, frankly, young boys who were there with him were in a similar boat.  Some were old hands, having served multiple times.  Others were new and, like Maro, there for the first time.  None of them were professional soldiers, though you wouldn't know that by the way some of them swaggered through the camp.  They had been called up quickly, with only a little information.  Apparently Prince Ohoama, they were told, had rebelled against the government.  He and his men were gathering in the east and at any moment they could attack the capital in Ohotsu, and from there they would swing down and attack the ancient capital.  So here they were, several hundred conscripts, pulled from households around the ancient capital, gathered and waiting for their weapons and armor so that they could then get their marching orders—quite literally. Suddenly, Maro heard a commotion in the north.  He couldn't see what was happening, but the murmurs turned to shouting.  Prince Takechi, the son of the demonic rebel, Ohoama, was here, coming from the north with hundreds of expert soldiers on horseback!  Panic set in, and even though a few of the officers tried to quell the disturbance, it wasn't enough.  Afraid for what might come, Maro and those like him broke ranks and fled.  Maro gave little thought to what might happen to his family and friends if he deserted—he was no longer thinking rationally.  Along with his compatriots—his would-be brothers-in-arms if they had been given any—he hoped that he could hide, and that, if he survived, maybe, just maybe, he could somehow make it back home in one piece.   Welcome back.  Content warning for this episode—we are going to be talking about war, including death, fighting, and suicide. As I noted at the start, this is part three of our look at the Jinshin no Ran, the Jinshin War—sometimes translated as a “Disturbance” or a “Rebellion”.  This was the war between the supporters of Prince Ohoama, also known as Temmu, and Prince Ohotomo, aka Koubun.  Ohoama's side is sometimes called the Yoshino or even the Yamato court, as he had quote-unquote “retired” from the world and become a monk at a temple in Yoshino, south of Asuka, in the old area of Yamato.  Meanwhile, Ohotomo's supporters were the Afumi court—including most of the ministers running the state from the capital in Ohotsu, on the shores of lake Biwa, the area known as Afumi.  So let's take a look at what has happened so far, and then we can get into the events we are talking about today: a look at the soldiers who were fighting, their gear, and then some of the fighting that went on—specifically the fighting that happened in the Nara Basin.  I'll do my best to organize things based on the rough timeline that they seem to have occurred. Now previously, we had covered how Ohoama, brother to Naka no Oe aka Tenchi Tennou, had given up his title as Crown Prince and retired, supposedly to prevent any concerns that he might rebel and try to take the throne, but this wasn't enough for Ohotomo and the Court, who had begun to raise forces against him.  And so Ohoama and his supporters had just made a desperate dash eastwards, across the mountain roads to Ise.  From there they secured the Fuwa and Suzuka passes, two of the main routes to the East Countries.  Ohoama had then sent out requests for assistance to those same countries, hoping to find allies who would support him against the apparently legitimate government in Ohotsu. We are told that Ohoama was joined at this time by two of his sons: Prince Takechi and Prince Ohotsu. And here I want to pause to note something that I didn't point out last episode: These princes were not quite as old as you might think from the way they are portrayed in the Chronicle.  Prince Takechi, who had been given command of the troops at Fuwa Barrier, was only 19 years old.  Granted, that is only 4 years younger than their rival, Prince Ohotomo, and only a couple of years younger than the famous Minamoto Yoshitsune would be when he joined his brother in the Genpei Wars, over 500 years later.  Prince Ohotsu, however, was a bit younger, as he is believed to have been about 10 years old at this time, which likely explains why he is not so prominent in the narrative.  I mention this because the Nihon Shoki often omits details like age and can make it seem like these were all seasoned adult men and women, when it may have been that they were simply of high enough status to be mentioned, even though others were likely running their affairs for them.  In Prince Takechi's case, while he was likely old enough to take charge of the forces at Fuwa, it is also clear that his father was nearby and overseeing things, so everything didn't rest solely on his son's shoulders. Meanwhile, the Afumi court was raising its own soldiers.  While their delegation to the East was stopped at the captured Fuwa Pass, they also had sent word to the west.  Kibi and Tsukushi are specifically mentioned, but we know that they were raising troops elsewhere, including in the home province regions of Yamato and Kawachi. Here it should be noted that the Nihon Shoki is pretty clearly pro-Temmu, in other words pro-Ohoama.  There is some evidence from textual analysis, however, that the Temmu portions of the narrative differ from the Tenchi portions.  Torquil Duthie, in his book, “Man'yōshū and the Imperial Imagination in Early Japan”, recounts how scholarship has identified at least two—possibly three—different groups of compilers who managed different reigns.  The Tenchi narrative is more neutral, while the Temmu narrative provides a bit more of an accusatory tone, and both narratives provide slightly different accounts of the same events—notably the death of Naka no Oe, Prince Ohoama taking vows, and Prince Ohotomo succeeding his father.  On the other side, Duthie mentions  the Kaifusou, a collection of Sinitic style poetry created in 751, just 31 years after the Nihon Shoki, where in the introduction, the author seems to be much more sympathetic to Prince Ohotomo and his cause, implying that Oama was the one rising up against the legitimate government. I mention this just to help us remember that our primary source is not exactly neutral about all of this, and we should keep that in mind as we are trying to sort out what was going on.  The narrative also often makes it seem as though the outcome was inevitable, but we should remember that at the time all of these events were going down, the people involved couldn't have known how they were going to turn out— in the moment, anything could have happened, especially in times of war. Speaking of which, we know that the two sides were raising troops, so let's talk about what we know about those troops and what combat may have looked like at this time.  While we don't exactly have detailed accounts, there is a lot we can piece together through the archaeological record and other sources.  To that end we have evidence of armor and weapons, as well as shields, and we can also look at haniwa through the 6th and even early 7th century to give us an idea of local armor styles.  Let's first look back on how soldiers were conscripted.  Each household seems to have been responsible for supplying a soldier, when required.  They were also to supply their equipment.  This included a sword, armor, bows and arrows, as well as a flag and drum. In historical parades, today, we often see row upon row of soldiers kitted out in matching clothing, appearing relatively cohesive and well-regimented.  In truth it is hard to know just how similar any one group might have been.  Based on later historical examples, it is safe to assume that many of the soldiers may not have had much armor, if any, and even if they did it might have been made of wood or leather, which were unlikely to survive to the modern day. Of course, I would also question just how often they were able to afford everything mentioned.  And since we are told that as the government was gathering soldiers it was also opening up storehouses of weapons and armor, I suspect that indicates that not everyone had their own.  And even if they did, it may have been of questionable quality. That said, if a warrior did have armor, it was likely one of two types, variations of which were both found on the continent. The first type is characterized by a solid, circular cuirass, often called a “tankou”, or short armor.  These were made of strips of iron that were shaped on a wooden form and then riveted or tied together into a solid cuirass, which is why it is also called a type of “plate” armor.  One side of the armor was hinged and could open so that the wearer could get in.  There are some tankou with a hanging skirt of tassets that flare out as well, protecting the legs, and even examples of pieces that also go around the neck, shoulder guards, and arm guards.  The tankou seems to date from at least the 3rd or 4th century, with changes in design over time, and we know that it continued through at least the 6th century. Compare this to the keikou, or hanging armor.  Keikou was a kind of lamellar armor, made of individual scales, later known as “sane”.  These metal scales, also known as lamellae, were held together with lacing, and made for a much more flexible, and presumably comfortable, armor.  The tradeoff for this comfort was that keikou likely took a lot more labor to make, and thus were considered a more elite armor, possibly used by men on horseback or at least by those leading the troops.  Looking into the future a bit, we know that in the 8th century there were “tankou” and “keikou” being donated to the Shousouin repository at Toudaiji.  However, it isn't clear that “tankou” and “keikou” in the 8th century referred to exactly this kind of armor, and we may have been dealing with something else entirely, because there is a lacuna in our understanding of armor on the archipelago between the end of the Asuka period and the appearance of the more familiar yoroi in the Heian period comes about.  There are conjectured transitional armors, based on continental models, which are thought to have been used.  Still, at this very point in time, when Ohoama is mounting his rebellion against Ohotomo, the Keikou and Tankou are generally thought to have still been in use, and this is generally how you will see the two sides represented. As for weapons, perhaps the most common that we see is the bow and arrow.  Archery is extremely practical, not only for its ability to be used from a distance, but also because in times of peace people can use the same bows to hunt, thus making hunting prowess a kind of stand-in for military prowess.  The way of the bow—in fact the way of the horse and bow, or Kyuuba no Michi—would be the main pillar of martial prowess in the archipelago for centuries.  The iconic sword, while important—it was, after all, one of the three sacred regalia—was more of a side-arm, deployed in close quarters combat.  It was still important, as it could be easily carried with you.  However, it is more likely that massed troops might have had spears and various types of polearms, providing reach.  Those are harder to just casually carry around, however, especially if you are mainly using a bow.  Perhaps that is part of the reason that we don't hear as much about such weapons, and most of the focus seems to be on the archers and on swords. There were also at this time shields.  We know that the Hayato of southern Kyushu were particularly known for them, but there evidence that they were more widely used.  After all, a shield made of wood would have made an important defense against a rain of arrows coming from the enemy. As for the horses, some of them may have even had their own barding, or armor, though I suspect, again, that was rare, and reserved for elites.  All of this together gives us some idea of what it may have looked like when Ohoama and Ohotomo's forces engaged in battle, though it is still conjecture.  We know that they had spears, and swords, and bows.  We know that some of the first men that Prince Ohoama picked up on his journey was to conscript archers to his service, who then were pressed into taking a government post station.    We also don't necessarily see a lot of individual fighting described in the records, though there are exceptions. Later on, there was a tradition of individual warriors calling out challenges in the midst of battle, that became an accepted practice in the early culture of the bushi, or samurai, but we don't see that in the Chronicles.    Certainly we see moments of individual valor which are remembered, likely because of the benefits that the hero's descendants could then claim for themselves.   But for the most part it seems that the people actually doing the fighting were groups of conscripted soldiers, not the hired warriors of later periods.  Even among groups like the Mononobe, the Be of the Warriors, it isn't clear that they would have been the ones on the front lines—not if they could help it, anyway.  Most of these were farmers and similar commoners, who were called up to fight as necessary.  Some of them may have seen action over on the Korean peninsula, or even in local skirmishes.  Others would have been fresh out of the fields, joining the ranks for the first time.  They were not exactly volunteers, but also didn't have much of a choice.  It was the draft on steroids. I also suspect that the act of conscription, where a soldier was offered up by a household, or family,, meant that desertion would mean that their family would be punished. While the elite generals providing the men were no doubt gauging how this would affect their own political and economic fortunes, I imagine that the average soldier had much less agency and could look forward to many fewer rewards.  In fact, I suspect his main goal would have been one of survival.  Perhaps if one fought well, they could earn something more for themselves, and perhaps there were cultural concepts of loyalty to one's local elites and leadership.  And maybe there were leaders who inspired them to do great things.  However, works like the Nihon Shoki were rarely concerned with the lives of the common people, except when it shined a light on the sovereigns and their court.   It was much more concerned with how this affected the upper caste of society. There is also the question about just what kind of fighting this system led to.  Again, these are not the bushi—a warrior class who prided themselves on their martial prowess.  And neither were they standing armies.  While there were likely some who regularly served and trained and found they had a skill at war, how many were simple farmers who were now holding a spear instead of a spade?  These are things to keep in mind as we follow along with tales of glorious victory or ignoble defeat. So, that's a glimpse at who was actually doing the fighting.  As for the timeline of the battle, let's get into it.  But first, a caveat:  as we should be used to by now, the exact chronology of the events listed in the Nihon Shoki is not entirely clear.  The Nihon Shoki provides a narrative, but often it includes actions that took several days or even weeks on a single date where the events apparently culminated.  Using cues, such as “one day later” or such things, we can piece together a narrative, but I may not have it 100% accurate.  It doesn't help that the Nihon Shoki seems to focus on different campaigns separately, even though much of it was happening at the same time.  That's compounded by the fact that all of this was being recorded much later, and so there is also a great possibility that even some of the seemingly clear dates were also wrong, or were adjusted to make for a better flow in the narrative.  So I'm going to do my best to piece together what I roughly feel was the chronological order, but just be aware that dates may not be all that precise.    In the coming conflict we see several main arenas.  First, there is the area around Lake Biwa, from the Fuwa pass towards Ohotsu.  This was Ohoama's main path to try and put an end to this whole affair—to make his way to Ohotsu, the capital, and cut off the head of the snake.  To do that he would have to leave his defensive position and venture out around the lake, where Afumi forces no doubt lay in wait.  At the same time, there was also fierce fighting in the Nara Basin, with Yoshino and Afumi forces clashing there across the plains.  And we cannot forget the Kafuka, or Kouka, pass over to Suzuka.  If the Afumi forces could push through to Suzuka, then they could march along the coastal plains of Mie up through Owari and come at Ohoama's forces from behind. In previous episodes we covered the leadup to this part of the conflict, and while there had been some fighting at the post stations on the road to Suzuka, as well as captured envoys at Fuwa Pass, so far we haven't seen any major fighting.  If the timeline in the Nihon Shoki is to be believed, the first serious clashes seem to have occurred in the Yamato region and the Nara basin. In general, however, there seems to have been two main campaigns.  There was the fighting in the Nara Basin, and then there was the fighting along the shores of Lake Biwa. Everything started off at the end of the 6th month with Ohoama's mad dash to capture the passes at Suzuka and Fuwa, where he waited while he gathered up men from the Eastern countries.  While that was happening, the Afumi court was out recruiting men for their own war.  This would lead to some of the earliest formal battles between the two sides taking place in the Nara Basin, originally a recruitment center, it turned into a battle zone.  Yoshino aligned forces would push north, only to be blocked by armies coming down from the capital at Ohotsu, as well as forces coming through the gap between Yamato and Kawachi, where the Yamato river leaves the basin through the western mountains.  The fighting happened largely over the course of a week or so.  It started around the 29th day of the 6th month, and seems to have ended between the 4th or 6th day of the 7th month.  So keep that in mind. As you may recall from last episode, two brothers, Ohotomo no Muraji no Makuda and Ohotomo no Muraji no Fukei, upon hearing that Ohoama was rising up, both feigned illness, using that as an excuse to leave the court at Ohotsu and return to their family compounds in the Yamato region.  From there, Makuda made haste to catch up with Ohoama and his men, but his brother, Fukei, stayed behind to see what he could do in Yamato. Originally, Fukei's success was limited.  He started calling various allied families together and tried to drum up support for Ohoama, but he could only gather a few tens of men.  Not the hundreds, let alone thousands, that would be needed.  At the same time, the Afumi court was conscripting men of the Yamato region into service.  This was being organized by Hodzumi no Obito no Momotari and his younger brother, Hodzumi no Obito no Ihoye, along with Mononobe no Obito no Hiuga, who had all been sent to Yamato on the orders of the Afumi court, apparently arriving shortly after Fukei.  This group set up their base of operations at the Wokamoto palace—it was, after all, the official government presence and they were the official government representatives —and they used the grounds west of Houkouji, aka Asukadera, as their assembly grounds. Ohotomo no Fukei knew that something would have to be done.  If those conscripted Yamato soldiers were formed into a proper army and sent out, it could cause a lot of trouble for Ohoama and his men.  And fortunately, Fukei had a man on the inside: apparent ally, Sakanouhe no Atahe no Kumage, the officer in charge of the Wokamoto Palace, working for Prince Takazaka who resided there.  And so Fukei had a plan—he would impersonate the Royal Prince Takechi, son of Ohoama, and pretend to lead a force of cavalry to attack the camp at Asukadera.  To strengthen the illusion, Fukei would come in from the north, which is where Prince Takechi and his men would presumably be coming from.  Now remember, Fukei only had tens of people that were actually on his side at this point, and the camp was presumably much larger.  If they didn't fall for his ruse, Fukei would be marching straight to his death. Fukei marshalled his troops at the house of Kudara, which is to say “Baekje”, and then left out of the south gate.  He then had an accomplice, Hada no Miyatsuko no Kuma, dressed in nothing but a loincloth, mount a horse and gallop as fast as he could towards the camp.  You can imagine the confusion in the camp as this wild, naked man gallops up to them in a panic and starts telling them that Prince Takechi and his men were on their way with a huge force. When the conscripted soldiers heard this, they panicked.  While the men were gathered, it seems that they hadn't yet been outfitted with weapons and armor, so the entire camp broke and fled.  And so Fukei was able to waltz in with his tens of men and take the camp at Asukadera, capturing Prince Takazaka and those sent from Ohotsu to levy troops.  Fukei's ally, Kumage, the man on the inside, helped with this, along with the soldiers under the command of him and the Aya no Atahe.  And so they were able to disperse the conscripted Yamato forces before they were even assembled.  However, it turned out that someone was missing.  Hodzumi no Omi no Momotari, who had been appointed leader of the operation, was not at Asukadera.  It turns out that he was over at the Woharida Palace, where he was reviewing the armory, taking out the weapons and armor for the troops that he thought were still over at Asukadera. And so Fukei continued the ruse: he sent a messenger to summon Momotari, claiming to be a summons from Prince Takechi himself. Momotari, hearing this, likely knew that he had lost, but he apparently maintained his dignity.  He didn't run away or rush to the camp.  Instead he approached on horseback in a leisurely fashion.  When he reached the encampment, now under Fukei's command, one of the soldiers shouted at Momotari to get off his horse, but Momotari, likely trying to keep what remained of his dignity, was slow in doing so.  The men around him didn't care one whit for his dignity, however.  They grabbed his collar and pulled him off of the horse, dragging him to the ground.  He was shot with an arrow and then a man drew his sword and struck him and killed him.  We aren't even told who did this deed, just how it was done. As for the others, Momonatari's brother, Hodzumi no Ihoye and Mononobe no Hiuga were bound, but eventually they were released amongst the troops, where they were no doubt watched carefully.  Princes Takazaka no Ou and Wakasa no Ou, the representatives of the Afumi court in Asuka, were made to follow behind the army.  With this victory under his belt, Ohotomo no Fukei sent messengers to Prince Ohoama, at the Fuwa pass, to let him know what had happened.  When the messengers finally reached Ohoama we are told that he was quite pleased with the result.  After all, it meant that his rearguard was that much more secure. We are told that these events took place on or about the 29th day of the 6th month, around the same time that Ohoama was overseeing the troops at Wazami, only a few days after he and the real Prince Takechi had made their way to that camp.  Things were evolving quickly.  Fukei's success drew others to his banner.  Miwa no Kimi no Takechimaro, Kamo no Kimi no Yemishi, and othes all joined Fukei's forces, “like an echo”.  With a now more sizeable force, it seems that Fukei believed he was ready to take the fight to the Afumi court.  He and his advisors drew up plans for invading Afumi, selecting men to be deputy commanders and military commanders, providing a hierarchy and some organization.  From there, a few days later, he began to march north from Asuka, towards Nara. Now Nara at this point was just a name for the northwest area of the basin—they probably didn't even think of it as the Nara basin back then.  But it was along the road that led north, through the mountains, and from there through Yamashiro and eventually on to Afumi.  As Fukei was headed north, however,  he received word that there was another force coming from the Kawachi in the west.  And so he split his forces.  Sakamoto no Omi no Takara and others were sent with some 300 troops to take a defensive position at Tatsuta.  Sami no Kimi no Sukunamaro was also sent with another several hundred men to Ohosaka… no, not that Ohosaka.  Afusaka in modern Kashiba, in western Nara Basin.  This area would have been a strategic defensive point for any troops taking the road from Kawachi, so if anyone got past Sakamoto no Takara, Sukunamaro and his troops would be waiting. The now General Fukei also sent Kamo no Yemishi with another several hundred men to guard the Iwate road, to defend that approach as well.  Now Sakamoto no Takara, who had been sent to engage the troops coming from Kawachi, reached the area of Hiraishi when he heard that Afumi forces were occupying the nearby castle of Takayasu mountain.  You may recall that Takayasu was one of the Korean style fortresses that had been built in anticipation of a possible invasion from the continent, and it had even been repaired a few times.  Now it was being used not against an outside enemy, but in an internal conflict. Takara and his men marched up the mountain, intending to attack the castle, and here we should probably give a better idea of just what this castle was like.  If you think of a modern Japanese castle the thing that likely stands out, no pun intended, is the Tenshukaku, or donjon; the multi-storied tower located somewhere inside the walls and moats of the castle proper.  This would be an ideal location to spy over the walls and see where the enemy were, as well as an area from which one could make a last ditch stand. The castles of the Asuka period were not like this.  They were built off of a continental model, and their defining feature was not the donjon—though they likely did have gate and guard towers set up so that one could see attacking forces.  No, the defining feature was really the walls.  Long, compacted-earth walls, possibly lined with stone, which snaked around the top of a mountain.  This castle style leveraged the natural contours of existing mountain tops to provide its defense.  It didn't hurt that they also provided clear views of what was happening on the plains below, and required attacking troops to march up a steep mountain climb and then attack uphill.  The tradeoff was that these weren't the kind of places that people would live, when most of the infrastructure of the state was in the fertile plains and surrounding areas.  So these castles had granaries to keep troops fed, and perhaps some basic buildings erected within the walls, but they were largely a practical design. You can still go see the Takayasu ruins, today, and you don't have to hike up the mountain as Takara and his men did.  Instead you can take a cable car up to the top, or even a regular car on the roads that drive up to the old castle site, though how much you can see I'm not sure.  There are also other castle ruins and even old kofun on the mountain, as its prominence has been recognized as important in many different centuries. There likely weren't a lot of troops manning the castle, certainly not enough that they felt they had much chance of defending it.  So when Takara and his men made it up to the top, they Afumi forces burned the granaries, so as to deny him any supplies, and then took off, discretion being the better part of valor.  Takara and his men spent the evening at the castle, no doubt recovering from their hike up.  Remember, this wasn't just a leisurely stroll—they were no doubt fully kitted out for war.  When they woke the next morning they looked out over the surrounding countryside, of which they now had fantastic views, and   Takara noticed a large army coming down along the Ohotsu-Tajihi road.  They carried flags, which I don't know how Takara could have seen at that point, which identified them as being the enemy - troops of the Afumi general, Iki no Fubito no Karakuni. And so Takara and his men descended from Takayasu, crossed the Ega River—now known as the Ishi river, and engaged Karakuni's army.  They were only 300 men, however, and Karakuni had a much larger forcem so  Takara was unable to maintain a defense.  And so they made a strategic withdrawal—in other words retreated—back to Kashikosaka, apparently a part of Afusaka, where Ki no Omi no Oho'oto had been set to guard.  So Ohotomo and the Afumi court finally scored a win. Besides his victory against Takara and his men, we are also told that Karakuni had come upon Kume no Omi no Shihoko, the governor of Kawachi.  Shihoko had been gathering troops to go fight for Ohoama, but he was found out by Karakuni.  Karakuni captured him and was going to execute him, but before he could, Shihoko took his own life, instead. As Takara was retreating and setting up a new defensive position, Fukei had his own problems to worry about.  As he was camped with his troops on Mt. Narayama, one of his men, Aradawo no Atahe no Akamaro, addressed him and suggested that they should make sure to fortify Asuka, just in case.  Fukei agreed, and sent Akamaro as well as Imbe no Kobito to guard the Okamoto Palace in Asuka.  They also made sure to remove the planks from any bridges, using them to setup fortifications along the road.  Now any army that wished to cross would either have to swim or they would need to come across the narrow beams that were all that was left of the bridges.  This was not ideal at the best of times, but you can imagine doing it as troops on the other side were shooting arrows at you.  And yet this has become a near classic trope in Japanese war stories and it won't be the only time it comes up in various historical contexts.  It wouldn't even be the only time it shows up in this current conflict. A day later, Fukei found himself engaged with an Afumi general, Ohono no Kimi no Hatayasu, on Mt. Narayama itself.  Despite Fukei having had time to set up a defensive position, the Afumi forces overwhelmed Fukei's men.  They were defeated and Fukei himself barely escaped with his life.  Fukei fled south with only one or two men, also on horseback, with Hatayasu hot on his heels, only stopping when they reached Hatta and the Yamato river.  At that point the fortifications were in place, and Hatayasu likely knew that any trying to cross the river after Fukei would likely not go nearly as well as it did at Narayama. As for General Fukei he kept going all the way until he reached Sumizaka, which appears to be in Uda.  There he fell in with Okizome no Muraji no Usagi, at the head of several tens of thousands of men.  Usagi had been with Ohoama , but upon hearing of the fighting in Yamato, Ohoama had sent him  and others to go back through the Suzuka pass to provide reinforcements.  One can only imagine how happy Fukei was at this point to see Usagi and all of thise men.  Fukei turned back around and encamped at Kanatsunawi—possibly modern Imai-cho, Kashihara city.  There he was able to gather many of the dispersed troops back into a force once again. About this time, Fukei heard that the Afumi forces were also approaching along the Afusaka road.  So now they were approaching from both the north and the west.  They were also taking several different roads—inside the largely flat area of the Nara Basin, they likely had several choices.  Takara and Oho-oto had been unable to meet the enemy and had kept retreating, likely seeking a defensible position.  As they did this, Fukei came from the east with his reinforcements.  He made it to where the roads branched at Tahema—modern Taima—where he fought with Iki no Karakuni nearby Ashi-kie pond, possibly somewhere near modern Chimata.  During the battle, one of Fukei's men, a brave warrior known to us only as “Kume”, drew his sword and rushed straight into the midst of the enemy army.  Of course one lone man wasn't likely to do much, but he inspired a cavalry charge, and men on horseback followed closely at his heels.  Seeing this force bearing quickly down on them, the Afumi troops broke, and soon it was a rout.  Fukei's men pursued, cutting down the Afumi soldiers as they fled, until Fukei finally reined them in. At this point, Fukei then admonished his troops that their goal was to take out the ringleaders, not to just indiscriminately murder the common people.  Remember, which side of the battlefield you ended up fighting on was largely a function of who had conscripted you, and Fukei evidently knew this.  As the men were still retreating, though, Fukei noticed that the Afumi general, Karakuni – one of those ringleaders - had gotten himself separated from his men.  Fukei ordered Kume—presumably the same one who had charged the army in the first place—to shoot at him, but Kume's arrow missed, and Karakuni made his escape.  Rather than pursuing, Fukei returned back to his headquarters. Once there, Fukei now learned that there were enemy forces approaching from the East, as well.  So Fukei took the army and divided it into three, defending the Upper, Middle, and Lower roads, and he took personal charge of the forces on the middle road, likely so that he could easily keep in touch with the other forces.  He was also waiting for the next challenge, and he didn't have to wait for long: the Afumi general Inukai no Muraji no Isogimi approached along the Middle Road.  He halted at Muraya, but his deputy commander, Ihoriwi no Miyatsuko no Kujira, attacked Fukei's camp with 200 specially picked soldiers.  Now it turns out that when they reached the camp, there were only a few people actually there at the time, including one Tokumaro, described as a slave of Ohowidera temple, and four “people following the army” – in other words, these might not have been actual soldiers.  .  Nevertheless, together this small group rallied, formed an advance guard and went forward, shooting arrows at Kujira's forces.  Kujira, not knowing that Fukei's camp was all but empty, halted his advance. Meanwhile, over on the Upper Road, Miwa no Takechimaro and Okizome no Usagi, who had been sent by Ohoama from Fuwa, fought with the Afumi army at the Hashi Misasagi—which is assumed to be the Hashihaka kofun, and they overwhelmingly defeated the Afumi army there, such that they was able to pivot from there and swing their forces over to the Middle road.  There they slammed into the flank of Kujira's army, who had stopped to trade blows with Fukei's camp.  Many of the common soldiers were killed, and the general, Kujira, ran off, mounted on a white horse.  Unfortunately for him, the horse took a misstep and tumbled into a muddy-rice field. Kujira was bogged down in the mud and having trouble getting out.  General Fukei, seeing this, sent a brave soldier of Kahi to shoot at Kujira, but as the soldier came up to the edge of the rice paddy, Kujira whipped his horse vigorously, and got it to extricate itself and Kujira, who galloped off and escaped.  Fukei, for his part, returned again to his headquarters and camped with his men there.  Though they were ready for another conflict, nothing ever came.  The Afumi forces had withdrawn.  The battle for the Nara basin was over, and the Yoshino forces were victorious. General Fukei, however, was anything but finished.  Remember, he had planned to take the fight to the Afumi court, and so, having subdued the enemy forces in Yamato—which is to say the Nara basin—Fukei marched out through Afusaka to Naniwa, and then marched on Yamazaki, where he set up camp.  From there, he sent messengers to all the governors of the Western Provinces.  He forced them to give up their keys, their posting-bells, and their posting tallies—basically he had them formally submit to the Yoshino faction, and thus to Ohoama. Meanwhile, Ohoama had his own campaign to conduct, and it kicked off in the middle of Fukei's defense of the Yamato Home Province.  He also would engage various generals in battle, but we'll save that campaign for Part Four. But before we go I do want to point out, once again: this wasn't a simple and straightforward matter of attack and defense.  Notice that generals on both sides sometimes were victorious and sometimes had to flee.  You can only imagine how, after the defeat at Narayama, General Fukei must have felt that all hope was lost, only to run into a force ten thousand strong come to relive him and his paltry troops.  But it could just as easily have been that he didn't make it.  In fact, how many warriors died?  Heroically, perhaps, but still died.  And if there were no descendants to carry on their name and remember their deeds, then who knows how many people just didn't get written about at all.  And then there are all of those common soldiers.  Individuals without any recorded name, but who nonetheless were there and who fought. They may not have been the people that later authors cared to write about, and yet they were all someone's child, and possibly their sibling or parent.  They loved and laughed, and certainly died.  All to determine who would sit next upon the Yamato throne.  One has to wonder if winning or losing really changed anything for them, or perhaps they won simply by surviving. And on that cheerful thought, I'll take my leave.  Until next time, thank you once again for listening and for all of your support. If you like what we are doing, please tell your friends and feel free to rate us wherever you listen to podcasts.  If you feel the need to do more, and want to help us keep this going, we have information about how you can donate on Patreon or through our KoFi site, ko-fi.com/sengokudaimyo, or find the links over at our main website,  SengokuDaimyo.com/Podcast, where we will have some more discussion on topics from this episode. Also, feel free to reach out to our Sengoku Daimyo Facebook page.  You can also email us at the.sengoku.daimyo@gmail.com.  Thank you, also, to Ellen for their work editing the podcast. And that's all for now.  Thank you again, and I'll see you next episode on Sengoku Daimyo's Chronicles of Japan.  

Comedian and Chappelle's Show legend Donnell Rawlings pulls up to The Madd Hatta Show ahead of his Houston Improv shows, and from the jump—it's wild. He kicks it off by roasting Hatta's signature hat and face ("roastable" was the word he used!), but the jokes don't stop the real talk. Donnell breaks down his come-up in comedy, his unforgettable run as “Ashy Larry,” and how he's kept the grind going through stand-up, TV, and film. This episode is straight jokes and gems—funny, fast-paced, and full of insight into the comedy game and longevity in entertainment. Catch Donnell live at the Houston Improv July 25–27 and listen in to hear why this man is built for the mic… and the moment.

Bu bölümde bol bol en sevdiklerimizden konuştuk! ❤️ En sevdiğimiz yemekler, tatlılar, şehirler, ülkeler, diziler, filmler, şarkılar ve daha fazlası… İki kardeş olarak (Emin ve Emine) bazen aynı şeyleri çok sevdiğimizi fark ettik, bazen de ne kadar farklı düşündüğümüzü! Peki ya siz? Bizimle aynı fikirde misiniz, yoksa tamamen zıt kutuplarda mısınız?

Boşandıktan sonra hayat bitmiyor. Hatta yeni bir hayat başlıyor. Peki boşandıktan sonra yeni hayatımızı nasıl inşa edebilir, bu zorlu süreci nasıl atlatabilir, hayatımızdaki diğer şeyleri nasıl yeni sürece adapte edebiliriz? İki hafta önceki boşanma bölümünün devamı niteliğindeki bu bölümde tüm bunlar ve daha fazla soru cevap buluyor. ------- Podbee Sunar ------- Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen ⁠⁠https://www.flypgs.com/⁠⁠ 'u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et! Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. GENC2025 kodu ile 3342'ye SMS atıp ⁠Garanti BBVA Mobil⁠'den müşteri olun. 

Ada sebuah artikel yang menyatakan bahwa terminal 3 Bandara Soekarno Hatta menjadi wajah yang memalukan dari negara besar.

https://www.patreon.com/windahTranskrip: https://www.patreon.com/posts/berita-gegara-di-134022321?utm_medium=clipboard_copy&utm_source=copyLink&utm_campaign=postshare_creator&utm_content=join_linkTerjemahan: https://www.patreon.com/posts/eng-berita-di-of-134022470?utm_medium=clipboard_copy&utm_source=copyLink&utm_campaign=postshare_creator&utm_content=join_linkGegara Layang-layang, Sejumlah Penerbangan di Bandara Soetta 'Delay'Jakarta, CNN Indonesia -- Belakangan ini penerbangan di Bandara Soekarno-Hatta (Soetta) tertunda alias delay akibat layang-layang. Pihak PT Angkasa Pura pun menyampaikan permohonan maaf.Benda yang terlihat sepele ternyata bisa mengancam keselamatan orang lain. Layang-layang rupanya jadi faktor penyebab penerbangan di Bandara Soekarno-Hatta terpaksa delay.Seperti dilaporkan detikTravel, layang-layang berada di ketinggian 500-600 meter di daerah landasan pacu. Demi menjaga keselamatan dan keamanan penerbangan, pesawat terpaksa berputar di atas bandara, bahkan ada yang sampai dialihkan ke bandara lain.Sejumlah pesawat terganggu jadwal penerbangannya seperti, Transnusa dengan nomor penerbangan TNU5533 (Yogyakarta-Jakarta), Lion air JT797 (Ujung Pandang-Jakarta), Batik Air ID6205 dan ID 7150, Super Air Jet IU623 (Banjarmasin-Jakarta) dan IU681 (Pontianak-Jakarta).Bandara Soetta menempati urutan ke-6 indeks gangguan penerbangan di seluruh dunia dengan total 204 penerbangan mengalami delay.Lewat akun X, PT Angkasa Pura menyampaikan permohonan maaf. "PT Angkasa Pura Indonesia mengucapkan permohonan maaf atas ketidaknyamanan yang dialami. Terkait kejadian adanya layang-layang di sekitar area Bandara Soekarno-Hatta yang berdampak pada keterlambatan penerbangan," tulis mereka.Selain melarang menerbangkan layang-layang, Angkasa Pura juga mengimbau masyarakat untuk tidak menerbangkan benda lain termasuk drone di sekitar kawasan bandara.Sumber berita: CNN Indonesia Sumber gambar: Shyam di UnsplashTerima kasih banyak atas dukungannya untuk:SAHABAT WINDAHAkiramJayNyong Jago Bob GenericJohn nyMartin JankovskýWilliam ChenDawid GerstelDRamzan BAlex PepinnsSebastianAlexander ScholtesJrobabuja11 RoboNicholai LidowAliteJack William HusbandsAndre ChampouxDemiAlastair JudsonKatherine WalkerLino ArboledaLeon KwekCameron Edinger-ReeveSam BayleyLivvieIsmail OtchiChrisRussell BarlowMary PopeIga Komar帥志 Shuai Chih LinBjornrappangeHossein KhoshtaghazaAldoParis LuckowskiMatthew O'ConnorRussell OgdenYaszalix子强 孙Bart van de KampWC Kon태엽 주Arthur NazaryanDaniel Kaposi TEMAN WINDAHJohn McBride  Kristofer Nivens  P. Clayton D. Causey, CT  Vanessa HackJohn ShumLuis PaezCraig RedriffMariusCharlotteJonny 5Jose LorenzoJeremyLulunMadeleine MillerAngelo CaonRossi von der BorchSicily FiennesEm McDermottMeredith R NormanTom Simamora ThatcherTim DoolingDevin NailAlissa Sjuryadi-TrowbridgeBillEric EmerTarquam James McKennaAmanda BlossStephen MSusan & Ben SetiawanJensBen HarrisonNaota YanagiharaHans WagnerJustin WilsonJayZane RubaiiBenjaminDerynAlexH HMatt WintersAlec MitchellVinceDanielBertiSugiyamaAtsuko MaenoMosaStephen GrahamHannah RowntreeColleen Thornton-WardAilise Sweeney-LoweJimmyYng KenjicnxuFlorian HopfKurt VerschuerenJoakimRyosuke SudaBerberJeroen VellekoopJan NedermeijerMatthewTakeshi YamafujiNatePatrickMiquelFeeJingle YanMathias朗 桑田Benedikt GanderBen PlayfordLauraKenji YanaguRicky ZhangVacanza TropicaleBill Dalton惠羽 蔡Sophie Hoestereyこ ぱるDouglas HerrickTim SomervilleMaxence AKFSF BEddoMarc EberJaime NoriegaJin Kimivy babyJessica BruntonMark ChavezDevlin KuyekDaniel TanDawn TanNeoKimchiSpiritAnders RydbergPaulie MoraPENDENGAR SETIAColumba TierneyLuciano HespanholHH JorgensenAmina AljehaniJannedCamille

Bitcoin'in enerji kullanımı hakkındaki tartışmalar sık sık gündemde. Ancak ya bu tartışmanın temelinde yaygın bir yanılgı yatıyorsa? Çoğu kişi "madencilerin" enerji harcayarak "bitcoin ürettiğini" düşünüyor olabilir. Oysa gerçek şu ki, madenciler bitcoin yaratmazlar. Onlar, ağ üzerinde geçerli bloklar oluşturmak için çalışır ve bu süreçte başarılı olduklarında, ağın başlangıç aşamasında belirlenmiş yeni satoshi'lerle ödüllendirilirler. Bitcoin'in piyasaya sürülme programı, harcanan enerji miktarıyla tamamen ilgisizdir. Bu program sadece ve sadece zamana bağlıdır. Kaç tane makinenin "madencilik" yaptığı veya ne kadar enerji harcandığı önemli değil; toplam 21 milyon adetle sınırlı olan Bitcoin, yaklaşık 131 yıllık bir süre zarfında ve her 10 dakikada bir sabit bir hızda piyasaya sürülecektir. Bitcoin'in enerji kullanımı, daha fazla coin "üretmekle" ilgili değildir. Bunun yerine, ağın güvenliği ve coin'lerin tüm katılımcılar arasında adil bir şekilde dağıtılmasıyla ilişkilidir. Hatta, Bitcoin'in enerji kullanımı ne kadar yüksek olursa, coin'lerin ilk dağıtımı o kadar adil olur. Enerji kullanımındaki bir azalma, güvenliğin ve adil dağıtımın azalması, ağın merkezileşmesi ve dış müdahalelere karşı direncinin düşmesi anlamına gelir. Eğer Bitcoin'i faydasız olarak görüyorsanız, harcadığı herhangi bir enerji size israf gibi görünebilir. Ancak İş İspatı mekanizmasının gerekliliğini ve zorluk ayarlamasının arkasındaki deha gibi konuları anlamak, bu konuya farklı bir perspektif getirir. Bu bölümde, Bitcoin'in enerji tüketiminin gerçek nedenlerini, coin'lerin nasıl piyasaya sürüldüğünü ve "madencilik" teriminin neden yanıltıcı olduğunu derinlemesine inceleyeceğiz.Kaynak

Bugün 7 Temmuz 2025 #doğatakvimi

Hacı İmdâdullah Muhâcir-i Mekkî (r.âleyh) bu konuyu şöyle açıklamıştır: “Her şeyin iyi ve kötü olmak üzere iki yönü vardır. Kullanma yerine göre aynı şey iyi ve kötü olabilir. Nefretin yansıması olarak Allâhü Teâlâ öfkeyi yaratmıştır. Dolayısıyla onun işlevi kılıca benzemektedir. Kılıç, mümin veya kâfir, kime karşı kullanılırsa kullanılsın, kendi işlevini yerine getirir. Ancak mümine karşı kılıç çekmek günâh iken kâfire karşı kullanmak sevaptır.” Kısacası, öfkenin varlığı kötü değildir. Kullanan kişinin yanlış yerde kullanması kötüdür. Öfkemizi Allâh (c.c.)'un düşmanına karşı kullanmaya gayret göstermemiz gerekir. İmam Gazâlî (r.âleyh), öfkenin; din, şeriat ve akılla terbiye edilmesi gerektiğini söyler. Meşru yerlerde öfkelenmek, bunun dışında ise öfkeyi bastırmak gerekir.Şemsü'l-hak el-Afgânî (r.âleyh) şöyle der: “İslam dini; imân, can, mal, vatan ve namus uğruna öfkelenmeyi meşru kâbul etmektedir. Hatta bunlar uğruna öfkelenmemek insaniyete de aykırıdır. Düşmanın; dinimize, namusumuza, vatan ve topraklarımıza el uzattığı zamanlarda öfkelenmemek insanlık dışı bir tutumdur. Son dönemde dinî hükümlere karşı dil uzatanların sayıları artmaya başladı. Böyle durumlarda her bir müminin öfkelenmesi gerekir. İmkânı varsa eliyle bunu engellemek, yoksa diliyle buna karşı çıkmak müslümanın görevidir. Buna da güç yetmiyorsa en azından bu eylemlerden nefret etmesi gerekir. Bu sıralama hadis-i şeriften anlaşılmaktadır. Buna göre dinî hükümlerin alaya alındığı meclisleri hemen terk edip buna karşı olduğunu belirtmek gerekir.Öfkelenmenin meşru olduğu bir diğer alan ise insanın kendi nefsidir.” Hacı İmdâdullah Muhâcir-i Mekkî (r.âleyh) şöyle derdi: “Allâh (c.c.)'un düşmanı olan kâfirlere karşı öfkelenme fırsatı eline geçmiyorsa, öfkeni kendi nefsine karşı kullan. Çünkü nefis en büyük düşmanındır.”(Misvâk Neşriyat, Eşref Ali et-Tehanevî, Tehzibu'l Ahlâk, s.89)

İnternetin temel bir sorunu var: Bilgi, özgür olmak ister ve genellikle 'bedava' hale gelir. Ancak bu 'bedava' görünen dünyanın gizli maliyetleri var. Bugün içeriklerin çoğu dikkat ekonomisi üzerinden dönüyor; yani biz, dikkatimizle ödeme yapıyoruz. Hatta daha da kötüsü, ürün biziz: verilerimiz toplanıp satılıyor, platformlar kârlarını maksimize etmek için ne gördüğümüzü, ne okuduğumuzu, hatta ne düşündüğümüzü algoritmalarla şekillendiriyor. Bu sistem, yüzeysel etkileşimi, kutuplaşmayı ve sansürü teşvik ediyor. Kamusal söylem parçalanmış durumda ve fikirlerimizi özgürce ifade etmemiz giderek zorlaşıyor.Geleneksel dijital içerik para kazanma yöntemleri de sorunlu. İçeriği bir ödeme duvarının arkasına koymak, zihinsel işlem maliyetleri (MTX) nedeniyle genellikle işe yaramıyor. Ayrıca, DRM paradoksu gerçeği var: eğer içerik gerçekten iyiyse, kopyalanması ve ücretsiz yayılması kaçınılmazdır. Dijital bilgi fiziksel bir eşya gibi değildir; kopyalanabilir, paylaşılabilir ve bir fikir gibi yayılır.İşte bu noktada Değer-için-Değer (Value-for-Value) modeli devreye giriyor. Bu model, bilginin doğasını kabul eder. İçeriğinizi kısıtlama olmadan sunarsınız ve eğer dinleyicileriniz, izleyicileriniz veya okuyucularınız ondan değer bulursa, gönüllü olarak size değer geri verirler. Tıpkı dijital çağın sokak sanatçısı gibi.Değer-için-Değer, teşvikleri değiştirir. Artık tıklama veya izlenme süresi gibi metrikleri değil, izleyiciniz için değer yaratmayı amaçlarsınız. Bu model, aracıları ("onlar") ortadan kaldırır; sansürleyen, platformdan çıkaran "onlar" artık yoktur. Bireyi ve yaratıcıyı yeniden merkeze koyar. Reklamlara, sansüre ve platformların kısıtlamalarına karşı gerçek ve yaşayabilir bir alternatif sunar. Bitcoin, Lightning Network ve Podcasting 2.0 gibi teknolojilerle desteklenen Değer-için-Değer, internetin para kazanma modelinde anıtsal bir değişimin kapısını aralıyor. Platformlardan protokollere doğru bu evrime tanıklık ediyor, hatta onu inşa ediyoruz.Kaynak

Almanya‘da atık ayrıştırma zorunluluğu var. Her evin çöpünü doğru bir şekilde ayırıp, uygun konteynerlere atması gerekiyor. Mayıs başından beri yürürlükte olan yönetmeliğe göre çöpün yanlış bidona atılması durumunda ev sahipleri uyarılıyor. Hatta para cezasıyla karşı karşıya kalabiliyor. Yeni çöp kurallarıyla ilgili bilgileri Elmas Topcu derledi. Çevre koruma kuruluşu Yeşil Çember Direktörü Gülcan Nitsch ise COSMO Türkçe'nin özellikle organik çöp konusundaki sorularını yanıtladı. Mikrofonda Aydın Işık var. Von Aydın Işık und Elmas Topcu.

Günümüzde yavaşlamaya tahammül çok az. Yavaşlık; sıkıcılık ve tembellikle özdeşleştirilirken hız, becerikli olmakla bir tutuluyor. İşin ironik tarafı, hız bazen kaliteyi düşürse de bu algı çoğunlukla değişmiyor. Ama bunun tam tersini düşünenlerin sayısı da azımsanmayacak kadar fazla. Hatta yavaşlamak, kimileri için bir harekete bile dönüşmüş durumda: Slow Movement, yani Yavaş Hareketi. 111 Hz'in bu bölümünde, hayatı biraz daha ağır çekimde yaşamayı deneyimliyor; odağımızı bizim için gerçekten önemli olana çeviriyoruz. Sunan: Barış ÖzcanHazırlayan: Gülşah DimSes Tasarım ve Kurgu: Metin BozkurtYapımcı: Podbee Media------- Podbee Sunar -------Bu podcast, getirfinans hakkında reklam içerir.getirfinans iyi faizi vade beklemeden günlük kazandırır. Kredi faiz oranı düşüktür. Aidatsız kredi kartı sunar. Para transferinden ücret almaz. Sen de getirfinanslı ol.Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir.Bonus Platinum Dinamik'le tanışın!Kendiliğinden saatte bir değişen güvenlik koduyla internet alışverişlerinin en yeni ve daha da güvenli ödeme yöntemi!See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Sevginin hakikâti, (kalbin) insana muvafık olan hususa meyletmesidir. Kalbin insana muvafakati ve meyletmesi, meylettiği şeyi anlamakla ondan lezzet almak suretiyle olur. Güzel resimleri, hoş olan sesleri, lezzetli yemekleri ve suları ve bunlara benzeyen bir salim yaratılışlı olanın kendisine muvafakat ettiği için ona meyleden şeyleri sevmek gibi. Veyahut bâtını güzel mânâları kalbinin ve aklının hissiyatıyla anlamasından, lezzet duymasından ileri gelir. (Peygamber ve velilerden) sâlihleri, ulemâyı, şehidleri, seçkin kullardan bilinenleri, onlardan kalan güzel hareket ve işleri sevmek gibi.Çünkü insanın (kâmilin) tabiatı bunlar gibilerine kalbinin derinliğine istercesine meyleder. Hatta (bu derinliğe işleyiş) bir kavmi tâbi olduklarına öylesine taassubla bağlılığa götürür ki, (bu bağlılık) memleketlerini terk edip hicret etmeye (kadın ve zürriyetin) mahremiyet perdesini yırtmaya, insanları öldürmeye kadar götürür. Veyahut onu sevmesi kendisine yapılan ihsan ve in'âm yönünden kalbinin ona mutabakat etmesinden olur.Resûlullâh (s.a.v.) şer'an olsun, âdet ve yaradılış bakımından olsun, gerçekten sevilmeye müstahaktır. Çünkü O (s.a.v.)'in in'âm ve ihsanı insanların bütün ferdlerine şâmildir. Muamelesi ise, her zaman güzel ve umumidir. Süfyan-ı Sevri (r.h.) der ki: “Resûlullâh (s.a.v.)'i sevmek onun sünnetine tâbi olmakla olur.” Bu sözü ile Süfyan (r.âleyh), Allâhü Teâlâ'nın: “(Habibim) şöyle de: “Eğer siz Allâh'ı seviyorsanız, hemen bana uyun ki, Allâh da sizleri sevsin ve günâhlarınızı bağışlasın.Zira Allâh çok bağışlayıcı,çok merhamet edicidir.” (Al-i İmran s. 31) sözüne işaret etmektedir.(Kadı İyaz, Şifâ-i Şerîf, s.412-414)

KA Bandara: Perlu ngebut ala "Direct Express" atau merakyat dengan "Commuter/Local"?Layanan kereta bandara di Indonesia seringkali dihadapkan pada dua pilihan: cepat, premium, dan terbatas (Express), atau lebih banyak berhenti, terjangkau, tapi lebih lama (Commuter). Keduanya punya plus minus.Di episode podcast kali ini, kita bedah tuntas:Model mana yang paling ideal untuk kota-kota di Indonesia? Untung rugi dari sisi penumpang dan operator. dan strategi untuk meningkatkan okupansi KA BandaraYuk simak langsung di Platform Podcast favoritmu!

Güzel ahlâk ve üstün terbiyeyi dinimiz övmüş ve sahibine ebedi saadeti va'd etmiştir. Hatta bu güzel ahlâkın peygamberliği tamamlayan vasıflardan bir tanesi olduğunu da beyan etmiştir. Hüsn-ü hulk, kişinin yeteneklerinde ve teçhiz edildiği vasıflarda mutedil davranması, daima orta yolu seçmesi, ifrata ve tefrite kaçmamasıdır. Âlimlerden muhakkiklerin anlattıklarına göre, Peygamber (s.a.v.)'in ahlâkı kesbî değil, Allâh (c.c.) vergisidir. Allâh (c.c.) onu o şekilde yaratmıştır. Binaenâleyh ondaki o güzel vasıflar aslî ve cibillîdir (yaradılıştan). Riyazetle (çalışarak) kazanılmış değildir. Kendisine Allâh (c.c.) tarafından cömertçe ihsan edilen râbbani bir hususiyettir. Diğer peygamberlerinki de böyledir. Onların o güzel evsaf ve âdabı yaratılıştandır, köktendir ve Allâh (c.c.) tarafından lutfedilmiştir. Fıtraten, kendilerine ilim ve hizmet verilmiştir. Çocukluklarından peygamber olarak gönderilinceye kadar geçen zamandaki yaşayışlarını derinden derine inceleyen kişi bunu hemen idrak eder. İşte bütün bu güzel ahlâka her yönüyle en güzel bir şekilde son derece mükemmel ve mutedil bir tarzda Peygamber (s.a.v.) sahip olmuşlardır. Hâkk Teâlâ Hazretleri şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz sen elbette büyük bir ahlâk üzerindesin” (Kalem s. 4) Âişe (r.anhâ) dedi ki: “Onun ahlâkı Kur'ân'dı. Kur'ân'ın hoş gördüğünü kâbul edip razı olurdu, hoş görmediğini kendisi de hoş görmez ve kaçınırdı.” Enes (r.a.) dedi ki: “Allâh'ın Resûlü (s.a.v.) ahlâk yönünden insanların en üstünü idi.” Peygamber (s.a.v.) bir hadîs-i şeriflerinde buyurmuştur: “Ben en güzel ahlâk esaslarını tamamlamak için gönderildim.”(Kadı İyaz, Şifâ-i Şerîf, s.96-98)

Hiç şüphesiz kişinin kaza namazlarıyla meşgul olması, nafile namazlarla meşgul olmasından evladır. Ancak farz namazların evvelinde ve sonunda kılınan sünnetler velev ki sünnet-i gayr-i müekked olsun bundan istisna edilmiştir. Yani kişinin bu sünnetleri terk edip yerine kaza namazı kılması evla değildir. Hatta kuşluk ve tesbîh namazları gibi hakkında eserler varit olan nafile namazlar da bu kabildendir. Zira bu emsal namazlar farz namazları ikmal eder. Ve bunlar belli bir vakitle mukayyet olduklarından dolayı vaktinin kaçırılması durumunda telafisi mümkün değildir. Kaza namazlarının ise muayyen vakitleri olmadığından kerahet vakitlerinin dışında her zaman kılınmaları mümkündür. Her iki namazın bir niyetle kılınması da caiz değildir. Kaza namazını kazaya niyetle, nafile namazı da nafileye niyetle kılınmalıdır. Namazları kazaya bırakmak bir günâhtır. Bu günâhtan mümkün mertebe kurtulmak için sünnetleri feda etmek münasip olamaz. Böyle bir günâhı işleyen kimsenin fazla ibadette bulunarak affı İlâhîye sığınıp, hakkında Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in şefaatine nail olmaya vesile olacak bir kısım mübarek sünnetleri, nafileleri terk etmesi nasıl muvafık olabilir? Hem bir kısım vakit namazlarını kazaya bırakmak, hem de diğer bir kısım vakit namazlarını tamamlayıcı olan sünnetlerden tecrit etmek, iki kat kusur olmaz mı? Bunun hilafına olan bazı nakiller muteber değildir, fetva verilen kavle muhaliftir. Hem sünnetleri, hem de kaza namazlarını kılmaya müsait vakit bulamadıklarını iddia edenler bulunursa, bunlar insaflı bir iddiada bulunmuş sayılamazlar. Beyhude yere en kıymetli vakitlerini zayi eden insanlar, böyle bir iddiaya ne yüzle cüret edebilirler?(Sualli Cevaplı İslam Fıkhı, c.3, s.49-50)

Uzun bir zamandır fasilitasyon konusunda bir bölüm daha kaydetmek istiyordum. En son dört yıl önce Fasilitasyon 101 diye bir bölüm yayınlamıştım, yaptığım bir webinarın kaydını paylaşmıştım. Aradan epey zaman geçti ben de daha çok tecrübe kazandım bu sürede. Geçende kütüphanemi düzenlerken geçen yıl yayınlanan “This is not the way” adlı kitabı hatırladım. Kitabı benim fasilitasyona tutulmama vesile olan (2008 yılında tanıştığım) Andy Reid yazmıştı. Hatta podcastimin de ikinci konuğuydu Andy, neredeyse bundan 6 yıl önce. Bu bölümde önce onun kitap hakkında verdiği bir söyleşiyi ardından kitabın çok genel bir özetini paylaşacağım. Benim fasiltasyon hikayem yine başka bir bölüme kalıyor, bilmiyorum belki ben de bir kitap yazarım.Support the show

Bilginin korkunç bir hızda aktığı zamanlardayız. Teknoloji ve sosyal medyanın gelişimi sayesinde bilgiye ulaşmak, hiç bu kadar kolay olmamıştı. Fakat iletişimin bu kadar kolay olmasının bazı olumsuz etkileri de var elbette. Örneğin post-truth, yani gerçek ötesi kavramı... Artık bir bilginin doğru veya yanlış olduğunu anlamak eskisi kadar kolay değil. Hatta yalan olduğunu içten içe bildiğimiz bazı bilgileri büyütebiliyor, o duvara bir tuğla da biz koyabiliyoruz. 111 Hz'in bu bölümünde post-truth çağında doğru bilgiye nasıl ulaşabileceğimiz üzerine düşünüyoruz. Yalan haberlere ya da bilgilere neden inandığımızı ve bunlara karşı nasıl önlemler alabileceğimizi araştırıyoruz.Sunan: Barış ÖzcanHazırlayan: Özgür YılgürSes Tasarım ve Kurgu: Metin BozkurtYapımcı: Podbee Media------- Podbee Sunar -------Bu podcast, getirfinans hakkında reklam içerir.getirfinans iyi faizi vade beklemeden günlük kazandırır. Kredi faiz oranı düşüktür. Aidatsız kredi kartı sunar. Para transferinden ücret almaz. Sen de getirfinanslı ol.See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

(Videoda adı geçen hiçbir ürün ile Disket Kutusu arasında ticari bir anlaşma bulunmamaktadır.)Geç Olsun Güç Olmasın diyerek bugün Indiana Jones and The Great Circle konuştuk. Hatta tam da bugün konuşmadık, birkaç gün önce konuştuk. Ama siz bugün dinliyorsunuz. Peki bugün ne var? 19 MAYIS! Hepimizin Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı kutlu olsun!00:00 Başlangıç11:16 Spoiler başlangıcı12:47 Spoiler bitişi19:17 Kapanış

Enflasyonla mücadele amacı ile sürdürülen sıkılaştırma programı da programın sürdürüleceğine ilişkin verilen mesajlar da devam ediyor. Elbette Türkiye'nin en önemli ekonomik sorunlarından bir tanesi enflasyon. Hatta bugün yaşanılan pek çok problemin nedeni de geçmişte doğrudan veya dolaylı olarak enflasyona neden olan uygulamalar. Bu bakımdan enflasyonla mücadele konusunda geri adım atılmamalı. Ancak diğer yandan belki de bazı politikaları gözden geçirme zamanı gelip gelmediğini de kontrol etmekte fayda var.

50 binden fazla insanın ölümüne, trilyonlarca dolar kayba mal olmuş, 40 yıl boyunca ülkenin huzurunu kaçırmış bir terör örgütünün kendisini feshettiğini açıklaması neden büyük bir coşkuyla karşılanmaz? Hatta neden şüpheye, kaygıya, tereddüde, daha da ötesi itirazlara, memnuniyetsizliğe yol açar?

Peygamberimiz (s.a.v.) Hz. Hatice (r.anhâ) ile birlikte Hira'da bir ay itikâfta bulunmaya karar vermişti. Bu Ramazan ayına rastladı. Bir gece dışarı çıktığında, “Ey Allâh'ın elçisi, selâm sana!” diye bir ses duydu. O (s.a.v.), bu hususta buyurdu ki: “Ben bu sesi duyduğum zaman korktum, hattâ bunu ansızın karşılaştığım bir cin zannettim. Acele gelip Hatice'ye anlattım. O da bana: “Müjde sana ey Muhammed! Bilesin ki selâm hayırlıdır, bunda korkulacak bir şey yoktur.” Sonra yine dışarı çıkmıştım, bu sefer Cebrail ile karşılaştım, kanadının birini doğuya, diğerini de batıya yaymıştı. Yine korkuya kapılarak hızlıca döndüm. Eve geldiğimde kapının önünde onu yine gördüm. Benimle konuştu ve korkum yok oldu. Bana, belli bir zaman sonra tekrar geleceğini söyledi. Ben de kendisini bekledim, hattâ gelmeyecek sandım. Bir de ne göreyim o, Mîkâil ile birlikte karşımda durmakta. Ufku tamamen kaplamış vaziyetteydiler. Cebrail aşağıya inip yanıma geldi, beni iyice kucaklayıp sırtüstü yere yatırdı. Sonra kalbimi yarıp çıkardı. Sonra çıkarılmasını Allâh'ın dilediği şeyleri çıkarıp altından bir tas içinde zemzem ile yıkadı. Sonra yerine iade etti. Sonra güzelce bağlayıp dikti. Sonra beni alıp tersime çevirdi ve arkama bir mühür vurdu. Hatta bunu tâ kalbimde hissettim. Sonra bana: “Oku ey Muhammed! Râbbinin adıyla oku!” diye emretti ve beş ayetin sonuna kadar okudu. Bu olaydan sonra, her ne zaman bir ağaca veya taşa rastlasam, mutlaka bana; “Es-selâmü aleyke yâ Resûlallâh” diyerek selam veriyordu.” (Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri,S.167)

Abdurrahman b. Avf (r.a.)'in kerem sahibi ve cömertliği öylesine yaygındı ki zenginleri de kapsamına alırdı. İbn Abbas (r.a.) rivayet ediyor ki, Abdurrahman b. Avf (r.a.) bir keresinde hastalanmıştı. Servetinin üçte birinin vefatından sonra ayrılarak dağıtılmasını vasiyet etmişti. Daha sonra sağlığına kavuştu ve derhal vasiyeti olan miktarı malından ayırarak sadaka olarak dağıttı ve dedi: “Ölümümden sonra birileri bunu yapacak diye beklemektense ben hayatımdayken bunu yapıyorum.” O, vasiyeti olan bu miktarı fakirlerle beraber zenginlere de dağıttı. Çünkü bu zekât olmadığı gibi, bir fakirin ihtiyacını karşılamak için de değildi. Abdurrahman b. Avf (r.a.) daha sonraları da zenginlere dahi varlığından dağıtmaya devam etti ve dedi ki: “Ey Bedir savaşma katılanlar! Sizlerden her biriniz için 400 dinar vereceğim.” Bedir'e katılanların her birisi bu miktarı teslim almak için ona gittiler. Hatta zenginlerden olduğu halde Osman b. Affan (r.a.) da gitmişti. Kendisine: “Sen zenginsin” denildiğinde Hz. Osman (r.a.) şöyle cevap verdi: “Bu bir kulun dostluk gereği verdiği bir şeydir, sadaka değildir.” Abdurrahman b. Avf (r.a.)'in dağıttığı miktar 150.000 dinar'a ulaşmıştı. Hatta kendisinin şöyle dediği rivayet olunur: “Yerden bir taş kaldırsam, neredeyse kaldırdığım her taşın altında ya gümüş veya altın bulacağım.” O, Allâh (c.c.)'un hoşnutluğunu kazanmak uğrundaki bol dağıtmasıyla şu ayette buyurulan hüküm onun hakkında da gerçekleşmiştir: “Allâh yolunda mallarını harcayanların misâli, yedi başak bitiren bir dane gibidir ki, her başakta yüz dane vardır. Allâh dilediğine kat kat fazlasını verir.” (Bakara s. 261) (Muhammed Mütevelli Şaravî

Hatta hem kendi ekonomisini hem küresel ekonomiyi kontrol edebiliyor mu? Kuyruğundan tutarsak, “ABD bir ülkeyi ekonomik olarak mahvedebilir mi” diye de uzatabiliriz soruyu…

Türkiye'nin sosyolojik haritası yeniden çiziliyor… Sessiz ama çok güçlü bir dönüşümün içindeyiz. Ekonomik kriz, iç göç, bireyselleşme, dijitalleşme, kültürel alışkanlıklarda büyük değişimler… KONDA'nın 2008'den bu yana adım adım izlediği Hayat Tarzları Araştırması, 2025 verileriyle bize bugünün Türkiye'sine dair çarpıcı bir tablo sunuyor. Ve bu tablo, sadece sosyolojik değil, aynı zamanda dijital pazarlama açısından da çok şey anlatıyor.Bu bölümde, “insanların değişen yaşam tarzları dijitale ve pazarlamaya nasıl yansıyor?” sorusunu odağımıza alıyoruz.İç göç devam ediyor, şehirler büyürken kırsal değerler henüz kaybolmuyor. Üniversite mezunu işsiz sayısı milyonları bulmuş durumda. Tüketici artık sadece satın alma davranışıyla değil, aynı zamanda duygusal, kültürel ve ekonomik motivasyonlarıyla da analiz edilmek zorunda. Çünkü toplumun yarısı istihdam dışı, bir kısmı iş arıyor, bir kısmı evde dijital içeriklerle vakit geçiriyor.Yurt dışında yaşayan Türkler, Türkiye'deki sevdiklerine uzaktan destek olmaya çalışırken, ülke içindeki milyonlar, yaşadıkları ekonomik zorlukları gizleyerek “iyiyim” demeye devam ediyor. Bu duygusal yük, dijital mecralarda davranışlara da yansıyor. Artık sosyal medya sadece bir eğlence alanı değil, aynı zamanda bir kaçış, bir anlatım, bir statü göstergesi.Sinemaya gitme oranı düşerken, konserlere ve müzelere katılım hızla artıyor. Sosyal medyada paylaşım yapan kişi sayısı düşük ama izleyenler çok. TikTok hızla yayılıyor, mobil bankacılık günlük hayatın vazgeçilmez bir parçası haline geliyor. Hatta her 10 kişiden biri artık yapay zekâ uygulamalarıyla haşır neşir.Tüm bu değişimler dijital pazarlamayı doğrudan etkiliyor. Artık kampanyalar sadece ürün satma odaklı değil, duygulara, değer setlerine ve yaşama biçimlerine dokunmalı. Çünkü bugün pazarlama, sadece tüketiciyi değil, onun hikâyesini de anlamayı gerektiriyor.Bu bölümde;– Ekonomik kriz ortamında dijital tüketici davranışları nasıl değişiyor?– Sosyal medya gerçekten merkeze mi yerleşti yoksa bir göz aldanması mı?– Yeni nesil tüketici kitlesi hangi platformlarda, neye tepki veriyor?– Marka yöneticileri ve dijital pazarlamacılar bu değişimi nasıl avantaja çevirebilir?Hepsi ve daha fazlasını bu bölümde konuştuk.Beni instagram'dan @frktprk takip edebilirsin. Lütfen podcastimi takip etmeyi ve paylaşmayı unutma.

Podcastimin takipçileri biliyor, 50 bölümde bir konuklarımın değer yaratma formüllerinden bir derleme yapıyorum. Son elli bölümde, yani Şubat 2024'ten bu yana 16 bölümde 17 konuk ağırlamışım, hepsinin üstünden geçmek çok güzel bir pratik oluyor benim için. Yalnız daha bir sene geçmeden beni o an çok etkileyen tespitlerin bazılarını unuttuğumun farkına vardım. Yine hayıflanmaktan geri kalamadım, ne çabuk tüketiyoruz üzerinde uzun uzun düşünülmesi gereken şeyleri.Bu özetler sayesinde siz de konuklarımın yaklaşımlarını bir arada değerlendirebilir ve ilginizi çeken bölümlerin tamamını dinleyebilirsiniz. Hatta serinin 1, 2, 3, 4 numaralı geçmiş koleksiyonlarına da kulak verebilirsiniz. Daha da güzeli; Spotify'da da artık değerlendirme bırakabiliyorsunuz, Apple'daki gibi, orada da vereceğiniz yıldızlarla podcastimin daha geniş kitlelere ulaşmasında destek olursanız çok mutlu olurum.Support the show

Bu bölümün konusu kötü alışkanlıklar… Emin ve Feyza kötü olarak nitelendirilebilecek çeşitli alışkanlıklardan ve bu alışkanlıklardan neden vazgeçemediklerinden bahsettiler. Sizin kötü alışkanlıklarınız var mı? Interactive Transcript and Vocab Helper Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership Show Notes Easy Turkish Podcast 130: Israr, ısrar, ısrar! (https://www.easyturkish.fm/130) Turks Try Weird Asian Snacks (https://youtu.be/TTEpgr4lc4U) Foreigners React to Weird Turkish Snacks (https://youtu.be/XHkrXyGzxCw) Transcript Intro Emin: [0:25] Herkese merhaba. Easy Turkish Podcast'in yeni bölümüne hepiniz hoş geldiniz. Ben Emin, bugünkü bölümümüzde Feyza ile beraberiz. Nasılsın Feyza? Feyza: [0:34] İyiyim Emin, sağ ol. Sen nasılsın? Emin: [0:36] Ben de iyiyim, teşekkür ederim. Evet, nasıl gidiyor 2025 yılı genel olarak? Feyza: [0:41] 2025'in 2024'ten çok farkı yok şu ana kadar aslında. Yoğun geçiyor. Havalar bu aralar çok soğudu İstanbul'da. Kar yağdı bir ara, tekrar yağacak. O yüzden genelde iş, ev arası geçiyor. Senin nasıl geçiyor? Emin: [0:57] Benim de aynı şekilde. Hatta bu bölüm yayınlandığında biz karlar altında olabiliriz. Feyza: [1:02] Evet gerçekten. Emin: [1:04] Aynen. Tam karın en yoğun olacağı zamanlar herhâlde yayınlanacak bu bölüm. Feyza: [1:07] Doğru. Emin: [1:08] Bakalım İstanbullular olarak hasretiz kara. Senede bir kere, iki kere anca geliyor zaten. Onu da iyi değerlendirmek istiyoruz. Feyza: [1:16] Aynen öyle. Bakalım tutacak mı? Bayağı büyük bir beklenti var. Emin: [1:19] Evet bu beklenti genelde aslında boşa çıkmasıyla ünlü bir beklenti. Bu da İstanbulluların kötü bir alışkanlığı sanki. Feyza: [1:31] Bence de. Bence de. Emin: [1:31] Yani bağımlılık gibi. Olmayacağını biliyoruz ama yine de bir heves, bir umut bekliyoruz. Feyza: [1:37] Aynen öyle. Bir umuttur kar beklemek. Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership

“Düzene sokulduktan sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah'a (azabından) korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin. Şüphesiz, Allah'ın rahmeti iyilik edenlere çok yakındır.” (A'raf 56)“Allah rahmeti yüz parça yaratmış, doksan dokuzunu kendi nezdinde tutmuş, yeryüzüne bir parçasını indirmiştir. İşte mahlûkât bu bir parçadan dolayı birbirlerine merhamet ederler. Hatta at (bazı rivayetlerde “hayvan” geçmektedir), yavrusuna basmamak için tırnağını (ayağını) kaldırır.” (Buhârî, Edeb 19)“Allah'ın yüz rahmeti vardır; bunlardan bir rahmeti yeryüzü halkı arasında paylaşmış ki, onların ecelleri gelene kadar (hayatları boyunca) onlara kâfi gelir. Rahmetin doksan dokuz kısmını ise kıyamet günü evliyaları, dostları için saklamıştır.” (Buharî, Rikak,19; Müslim, Tevbe, 18-21)“Eğer kâfir, Allah'ın katındaki rahmeti kavrayabilse, asla cennetten ümidini kesmez” (Buhari, Rikak 19)"Yeryüzünde, o iyi hale getirildikten sonra da, bozukluk çıkarmayın" buyruğunun manası, "Yeryüzünde hiçbir surette fesatçılık etmeyin" şeklindedir ki, buna öldürmek veya uzuvları kesip koparmak suretiyle nefisleri, canları; gasb, hırsızlık ve çok çeşitli hilelerle malları; küfür ve bid´at ile dinleri; zina ve livataya yönelme ve iftirada bulunma sebebiyle nesebleri ve sarhoş edici şeyler sebebiyle de akılları bozup ifsat etmekten men etmek girer. Bu böyledir, çünkü dünyada muteber olan menfaatler beş tanedir: Can, mal, neseb, din ve akıl. Buna göre Cenâb-ı Hakk´ın, "bozukluk çıkarmayın" yasağı fesatçılık etmenin mahiyetini varlık âlemine sokmaktan mendir. Kötülük çıkarmanın mahiyetini varlık âlemine sokmaktan men etmek ise, onun her çeşidini yasaklamayı gerektirir. Öyleyse buradaki men, bu beş kısımda da bozukluk çıkarmaktan men etmeyi de içine alır.Allah Teâlâ sanki şöyle demek istemiştir: "Ben, peygamberler göndermek, kitaplar indirmek ve hükümleri açıklamak suretiyle yeryüzünü iyi hale getirdiğimde, sizler bu hükümlere boyun eğin, peygamberleri yalanlamaya, kitapları inkâr etmeye ve hükümleri kabulden yüz çevirmeye yeltenmeyin! Çünkü bu, yeryüzünde fitne ve karışıklıkların vuku bulmasına, böylece de, ıslâh etmeden sonra bozukluğun ortaya çıkmasına yol açar.Bu duanın kabul edilmesi için, muteber olan bazı şartlar içinde bir kusur ve hataya düşme korkusu ile, Allah´a dua edin. Bu şartların tamamıyla yerine getirilebilmesi İçin de, O´na umarak dua edin.Kulun, kat´î ve kesin olarak, duanın kabul edilebilmesi için, gerekli ve muteber olan şartların tamamını yerine getirmiş olması mümkün değildir. İşte bundan ötürü kulun kalbinde bir korku (endişe) bulunur. Yine kul, bu şartların tam bulunmamış olduğunu da kesin olarak bilemez, işte bundan dolayı da onun, duasının mutlaka kabul edileceğini umması gerekir. Yine deriz ki: Dua eden kimse, ancak böyle olduğu zaman, gerçek manada dua etmiş olur. Buna göre Ayetteki "O´na korkarak ve umarak dua edin" buyruğu "Nefsinizde (gönlünüzde), bütün amellerinizde korku ile ümidi birleştirmiş olarak dua ediniz ve bütün gayretinizle çaba sarfetmiş olsanız bile, Rabbinizin hakkını yerine getirmiş olduğunuzu da katî olarak söylemeyiniz" demektir. Bu "Rablerinin huzuruna döneceklerinden yürekleri korku ile çarparak, (zekatlarını) verenler..." (Mü´min, 60) âyeti ile te´kid edilir.Allah´a iman eden ve tevhid ile nübüvveti ikrar eden (kabul eden) herkes, "muhsin"dir. Bunun delili şudur: Çocuk bir kuşluk vakti buluğa erdiğinde Allah´a, peygamberine ve ahiret gününe iman etse, ama öğle (namazı) vaktine ulaşamadan ölse, ümmet-i Muhammed, onun, "İyi iş, güzel amel yapanlara (muhsin olanlara), daha güzel iyilik vardır" {Yunus, 26) âyetinin hükmüne girdiği hususunda itifak etmişlerdir. Malumdur ki, bu şahıs marifet ve ikrarın dışında, başka bir tâat işlememiştir. Çünkü o, sabah vaktinden sonra buluğa erdiği için, ona sabah namazı farz olmamıştır. Öğlen vaktinden önce de öldüğü için, ona öğle namazı da farz olmamıştır. Görünen odur ki, diğer ibadetler de ona vacib olmamıştır.

30'lu yaşlar gerçekten “kriz” mi, yoksa yeni bir başlangıç mı? Bu bölümde Emin ve Emine, yaş alma sürecini ve 30'lu yaşların getirdiği hislerden bahsediyor. Geç kalmışlık duygusu, toplumdan gelen baskılar, hayallerin ve gerçeklerin karşılaşma(ma)sı... Emin, 30'a bir adım kala neler hissettiğini paylaşırken, Emine bu sürecin içinden geçmiş biri olarak yaşadığı deneyimleri anlatıyor. Interactive Transcript and Vocab Helper Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership Transcript Intro Emin: [0:25] Herkese merhaba. Easy Turkish Podcast'in yeni bölümüne hepiniz hoş geldiniz. Ben Emin. Bugünkü bölümümüzde Emine ablamla beraberiz. Nasılsın Emine abla? Emine: [0:35] İyiyim Emin. Sen nasılsın? Emin: [0:36] Ben de iyiyim. Teşekkür ederim. 2025'e girmemizle beraber ben 30. yaşımdan gün almaya başladım resmî olarak. Sen zaten çoktan geçmiştin. Emine: [0:48] Sağ ol. Emin: [0:49] Sen geçeli bayağı bir oluyordu yani. Emine: [0:51] Bayağı. Yok canım şunun şurasında iki senecik... Emin: [0:55] İki sene! Yok artık. Emine: [0:57] Ne? Ben 32'ye yeni girdim ya Allah Allah. Emin: [1:00] Aramızda dört yaş var ama ben 30'dan gün alıyorum. Sen 30'a yeni girmişsin. Emine: [1:04] Aramızda bir kere 3.5 yaş var. Hatta 3 yaş diyebiliriz yani. 3.3. Lütfen ayların çok önemi var benim için. Emin: [1:14] Biraz benim üzerime 30'lu yaşların baskısı gelmeye başladı. (Öyle mi?) Aynen. Bana bir anlatır mısın bu baskı nasıl bir şey? Nasıl başa çıkılıyor bununla? Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership

30 Dec 2024. We look at what the market needs in terms of a smart rental index with real estate expert Rami Tabbara, Co founder and co-CEO at stake. Plus, Dubai Ruler Sheikh Mohamed pledged to make Hatta a “global model”, while reviewing 61 projects worth Dhs3.6 billion - we look at what this will mean for tourism industry with Deborah Thomson, Cluster General Manager - Terra Cabins & JA Hatta Fort Resort, JA Resorts & Hotels. And we talk fireworknomics with the man who makes things go bang - Tony Samuel of Flash Art.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Sizlerle yılın bu zamanında üç yıl önce başlattığım seriyi sürdürüyoruz. Geçirdiğimiz yılın bir muhasebesini yapıp, önümüzdeki yıl için bir plan yapıyoruz.Bunun için Year Compass adlı çalışmadan faydalanıyoruz. Macar bir grup arkadaşın yılbaşı gecesi için hazırladıkları birkaç soru içeren kitapçık 2012'de viral oluyor. O zamandan beri 61 ülkeden 500'den fazla gönüllü ile uluslararası bir hareket haline geliyor. 52 dildeki bu ücretsiz form geçen yıl 2 milyon kez indirilmiş.Arka arkaya sorularla, sağından solundan, kıyıdan köşeden yılınızın özetini önünüze döküyor ve analiz ettiriyor, ardından önümüzdeki yıl için kararlar aldırıyor.Bu çalışmayı son üç senede bireysel olarak yapıp der ya topluluğu içinde grup halinde değerlendirmiştik, herkes uygun gördüğü kadarını paylaşmıştı tabii. Bu yıl da doldurduğumuz formlar üzerinden birlikte geçip, bazı bölümleri netleştirmek için birbirimizden bir anlamda destek, ilham almış olacağız. Bu kararları almak güzel ama yalnız olmadığınızı bilmek, hatta bunları paylaşmak size güç veriyor.Ben kendi adıma yıl içerisinde etraflıca bir değerlendirme yapma imkanı bulamıyorum. Bu çalışmayı yapacağımı bildiğim için kayıt tutmaya biraz daha dikkat ediyorum sadece, katıldığım etkinlikler, tanıştığım insanlar hakkında mesela. Ama yıl sonunda bu muhasebeyi yapmak bana iyi geliyor. Bir bakışta hedeflerim doğrultusunda neyi fazla veya eksik yaptığımı görebiliyorum. Hedeflerimin de yıl içinde değiştiğini fark ediyorum ama bu farkındalık bile öğretici ve değerli. Çünkü bu hiç bitmeyecek bir yolculuk, ben de küçük adımlarla farklı patikalar deneyerek yolculuktan aldığım keyfi arttırmaya çalışıyorum.Şimdi sizi üç yıl önce kaydettiğim year compass formunun anlatımıyla baş başa bırakacağım. Zira form hep aynı kalıyor.Hatta siz de 2025'e güzel bir plan sahibi ve topluluk üyesi olarak başlamak isterseniz hemen Patreon hesabımdan der-ya'ya katılın, Year Compass değerlendirmesi toplantımız 5 Ocak Pazar akşamında.Year Compas Kitapçığı'nı buradan indirebilirsiniz.Support the show

- Clash of Dynasties : about the series - Feedback from viewers - What is next in the film world - Penn wrestling - Penn vs. Rutgers Preview

On today's show we have St. Edward and UPenn grads, state champs, and NCAA Div I wrestlers Ben Hatta (EIWA Champion) and Yoshi Nakamura (2X All-American, EIWA/Penn HOF) to discuss the latest 4- part wrestling docuseries, Clash of Dynasties: St. Edward vs Walsh Jesuit.Hatta, has previously produced critically acclaimed wrestling documentaries, Team Foxcatcher (Netflix) and Angle (Peacock)- both with 100% on Rotten Tomatoes, and is now directing his latest project, Clash, about the intense 10-year rivalry between the wrestling powerhouse high schools in the 1990s. This four Episode series dives deep into the battles on the mat and the multiple struggles the teens faced off the mat, including the loss of coaches, parents, teammates...even a referee during one of their dual meets.Hatta and Nakamura speak about the rivalry that not only changed their lives but the lives of so many athletes that went on to great national and world success. They explain how this story is more than a wrestling or sports story, but it's a human story- that can speak to anyone who has battled through adversity, stumbled and got back up, or just strived to be the best.Check out more at clashofdynasties.com where you can buy, rent, or GIFT the series! It makes the perfect present for any sports, wrestling, or documentary fan. @clashofdynastiesTimestamps:0:49 - The inspiration for the documentary5:04 - How not to be one-sided11:21 - Remembering the losses 30 years later22:03 - Growing women's wrestling28:09 - Connecting with non-wrestlers35:27 - Building dynastiesPlease LIKE and SUBSCRIBE to the podcast and go through the archives to hear more great episodes.If you want to support the podcast, please leave a 5-star rating & review on Apple Podcasts.For all partnership and sponsorship inquiries, email mindset@wrestlingmindset.com

Host Peter Cimoroni sits down with Robert and Ben Hatta to discuss the legendary rivalry between St. Edward Eagles and Walsh Jesuit Warriors—a clash that redefined high school wrestling and became one of the fiercest rivalries in U.S. sports history. This episode dives into the heart of Northeast Ohio wrestling, where two schools just 30 miles apart fought for national dominance. With unforgettable dual meets, tragedies, and triumphs, the rivalry wasn't just about wrestling—it was about grit, perseverance, and legacy. The Hatta brothers share behind-the-scenes stories about the intense competition and how their documentary series, Clash of Dynasties, captures the human side of these legendary teams. From ESPN coverage to packed gyms, the episode explores the dynasties' impact on wrestling culture and beyond.

Yorgun geçen bir günün ardından televizyon karşısında yıllar önce izlediğiniz bir filmi tekrar izleyim niyetiyle açtığınız mutlaka olmuştur. Bazen de televizyonda daha önce belki onlarca kez izlediğimiz bir filme denk geldiğinize kanalı değiştirmeyip o filmde takılı kaldığınız. Hatta bazıları için de eski filmleri izlemek bir alışkanlık. Peki neden filmleri tekrar tekrar izlemeyi bu kadar seviyoruz? Psikiyatri uzmanı Prof. Dr. Ebru Şalcıoğlu'yla konuştuk.

Sinema Kulübü'müzün 16ıncı buluşmasında yönetmenliğini Gus Van Sant'in yaptığı, başrollerinde Matt Damon, Robin Williams ve Ben Affleck'in oynadıkları 1997 yılı yapımı Good Will Hunting filmini konuştuk. Türkçe'ye Can Dostum olarak çevrildi.Will Hunting (yani Matt Damon) evlatlık olarak büyük travmalarla büyümüş bir dahi gençtir. MIT'de temizlik görevlisi olarak çalışırken, bir matematik profesörünün öğrencilere meydan okuyarak tahtaya yazdığı çözülmesi imkansız bir problemi ayaküstü çözmesi ile keşfedilir. Ama onun geçmişinden getirdiği çözemediği problemleri onu uyumsuz ve şiddet yanlısı biri yapmıştır. Matematik hocası bu yeteneği akademiye ve iş dünyasına kazandırmak için terapi seanslarına başvurur. Will'in kilidini açacak olan ise Sean Maguire yani Robin Williams olur.Filmin iki Oscar'ı var ilki çok iyi iki arkadaş olan Matt Damon ve Ben Affleck'in yazdıkları senaryo için, ikincisi ise Robin Williams'ın yardımcı oyunculuğuna verilmiş. İkisinin de sonuna kadar hak edilmiş olduğunu düşünüyorum, filmin bir çok unutulmayan fragmanlarından biridir Boston'daki parkta Sean'ın Will'e verdiği hayat dersi."Sana sanatı sorsam bana okuduğun sanat kitaplarını satmaya çalışacaksın. Michelangelo hakkında çok şey bilebilirsin. Çalışmalarını, politik etkilerini, papayla ilişkilerini, cinsel tercihini… Ama Sistine Şapeli'nin kokusunu söyleyemezsin.”Film içinde kendini bulmayı, arkadaşlığı, aşkı, ölüm acısını, başarıyı, başarısızlığı yani hayata dair bir çok olguyu barındırıyor ve düşündürüyor. Bu filmi izleyenlerin pek azı dahi ama bir dahinin hayatını anlatıyor diye filmdeki bu konularla bağ kuramıyor değiliz. Hayatta hepimizin seçimleri var, kendi kapasitemiz içinde başkalarının bizden beklentilerini gerçekleştirmeye veya içimizden gelen çözemediğimiz sinyalleri anlamlandırmaya çalışıyoruz. Bu kolay bir çaba değil, bir doğrusu da yok.Ebeveynler bu duyguyu iki kez yaşıyor; ilki kendilerinde, ikincisi çocuklarında. Hatta bir anne ve baba kendilerinin bir uzantısı olarak gördükleri çocukları için bile aynı noktada buluşamayabiliyorlar. Asıl önemli olan çocuğun kararı ve seçimi olsa da. Bir filmi güzel yapan da bu sanırım sizi bir ikilemde bırakması ve üstünde düşündürmesi.Bu bölümde görüşlerine yer verebildiğim arkadaşlarım(02:42) Yelda Erdoğan, (04:35) Yasemin Karakaya Arslan, (06:54) Elif Burcu Yılmaz, (09:32) Seda Diril Boyraz, (11:20) Mete Yurtsever ve Sezgin İldeş, (12:16) Özden Duymaz, (12:59) Yasemin Karakaya Arslan, (14:17) Sezgin İldeş, (17:23) Yelda Erdoğan, (20:37) Yasemin Karakaya Arslan, (23:27) Sezgin İldeşSupport the show

Emin ve Emine, bu bölümde dünyanın en lezzetli mutfağını konuşuyorlar. Hangi mutfak mı? Tabii ki Türk mutfağı!

AfD'nin Bavyera teşkilatı, Remigration “Tersine Göç" başlıklı kararı onayladı. Kararda, Almanya'daki suç işlemiş sığınmacılar ile oturma iznine sahip yabancıların ve yeterli derecede uyum sağlayamadığı iddia edilen göçmenlerin sınır dışı edilmesi talep ediliyor. Hatta, suç işleyen göçmen kökenli Alman vatandaşlarının sınır dışı edilsin diye vatandaşlıklarının iptal edilmesi de kararda yer alıyor. AfD'nin bu kararı hakkında Yeşiller Partisi'nden Bavyera Eyalet Meclisi Üyesi Cemal Bozoğlu ile konuştuk. Mikrofonda Aydın Işık ve Serap Doğan var. Von Aydin Isik.

Başlığı abartılı bulmuş olabilirsiniz.Peki size bu dünyaya gelmiş geçmiş toplam 108 milyar insanın 52 milyarının sivrisinekler yüzünden öldüğünü söylesem?Yahut Latin Amerika'nın yerli halklarının sivrisineklerle bulaşan hastalıklar nedeniyle kelimenin tam anlamıyla "kırıma" uğradığını...Hatta bu kırım yüzünden beyaz adamın Afrika'dan köle ticaretine başladığını...Napolyon'un, Selahaddin Eyyubi'nin, Hitler'in sivrisinekleri bir savaş silahı olarak kullandığını...Sivrisinek gerçekten insanlık tarihini en çok etkileyen hayvan.Onunla ilgili bilgilere çok şaşıracaksınız.Ve ayrıca bölümde bonus bir bilgi de var:Kimleri daha çok ısırıyor?Hangi kan grubu sivrisineklerin gadrine daha çok uğruyor?Hepsi bu bölümde.Yeni Haller sizlerin desteğiyle yayın hayatına devam eden bir podcast kanalı.Bizi aşağıdaki link'lerden destekleyebilirsiniz:www.patreon.com/yenihallerYeni Haller'in bir de Buy Me A Coffee hesabı var artık. Buradan destek olmak çoook daha kolay. Patreon'da sorun yaşayanlar için açtım efendim. Buyurun:https://www.buymeacoffee.com/yenihallerEray Özer'e ulaşmak için:https://www.instagram.com/eray_ozerhttps://twitter.com/ErayOzeryenihallerpodcast@gmail.com

Yerin kilometrelerce altında milyonlarca yıl önce oluşmuş bir taş elmas.Nadir, nadir olduğu için de kıymetli.Yaklaşık 2500 yıldır insanlık bu parlak taş taçları, asaları, kolyeleri, yüzükleri süslesin diye birbirini öldürüyor.Sadece Afrika'da elmas yüzünden 4 milyondan fazla insanın öldüğü söyleniyor.Buyurun elmasın kanlı tarihine.Bu arada unutmayın: Yeni Haller Youtube'da!Aşağıdaki link'ten Yeni Haller'in Youtube sayfasını ziyaret edebilir ve sonraki videoları kaçırmamak için abone olabilirsiniz.Hatta bir de videoları beğenip yorum yaparsanız Yeni Haller'e büyük katkı sağlamış olursunuz.Yeni Haller Youtube SayfasıSizden ricam, Yeni Haller'in Youtube sayfasına abone olmanız, videoları beğenmeniz ve en ama en önemlisi arkadaşlarınıza da duyurmanız. Sosyal medyada paylaşabilirsiniz, Whatsapp gruplarına gönderebilirsiniz. Unutmayalım ki, Yeni Haller'i tanıtma konusunda hiçbir algoritma sizden daha iyi değil! :))Ayrıca Yeni Haller'in bu yeni atılımına omuz vermek için bizi aşağıdaki link'lerden destekleyebilirsiniz:www.patreon.com/yenihallerYeni Haller'in bir de Buy Me A Coffee hesabı var artık. Buradan destek olmak çoook daha kolay. Patreon'da sorun yaşayanlar için açtım efendim. Buyurun:https://www.buymeacoffee.com/yenihallerEray Özer'e ulaşmak için:https://www.instagram.com/eray_ozerhttps://twitter.com/ErayOzeryenihallerpodcast@gmail.com

This week, Wrestling Mindset founder Gene Zannetti sits down with legendary coach Tadaaki Hatta.Together, they discuss Japan's success in this year's Olympics and how the trend of their dominance could be seen from the previous Olympics in 2020.They also talked about differences in wrestling in Japan versus the US, what are the philosophies of the sport between the two countries, how the Olympics are the peak of wrestling for most of the world, but for the US, it's the NCAAs and why wrestling actually is considered a martial art in Japan.Timestamps:0:55 - Japan's Olympic dominance 7:44 - Communication between team and personal coaches8:55 - Japan's improvements from last Olympics17:40 - Wrestling philosophies23:12 - USA wrestler peaking at NCAAs32:13 - Wrestling IS a martial artPlease LIKE and SUBSCRIBE to the podcast and go through the archives to hear more great episodes.If you want to support the podcast, please leave a 5-star rating & review on Apple Podcasts.For all partnership and sponsorship inquiries, email mindset@wrestlingmindset.com

In this exclusive episode of The People Business Podcast, host Frank Favaro sits down with Ben Hatta, the acclaimed director behind the upcoming docu-series Clash of Dynasties. This series delves into the intense 10-year rivalry between Ohio high school wrestling powerhouses St. Edward and Walsh Jesuit. Ben Hatta, known for his work on the "Team Foxcatcher" and "Angle" documentaries, shares the inspiration, challenges, and behind-the-scenes stories that shaped this once-in-a-lifetime documentary.

Yeni Haller Youtube'da!Dinlediğiniz bu bölümün video hali Yeni Haller'in Youtube sayfasında.Üstelik konuya dair çeşitli görseller ve videolar eşliğinde izleyebilirsiniz.Aşağıdaki link'ten Yeni Haller'in Youtube sayfasını ziyaret edebilir ve sonraki videoları kaçırmamak için abone olabilirsiniz.Hatta bir de videoları beğenip yorum yaparsanız Yeni Haller'e büyük katkı sağlamış olursunuz.Yeni Haller Youtube SayfasıBu bölümde size gizemli bir casusluk hikayesi anlatmak istiyorum.Onlara "illegaller" deniyor.Başka bir ülkeye yerleşip izlerini, uyruklarını kaybettiriyorlar.Yeni ülkenin vatandaşı haline geliyor, evlenip çoluk çocuğa karışıyor ve oranın sıradan bir vatandaşına dönüşüyorlar.Belki de en zor casusluk türü bu."Uyuyan ajanlar" olarak da anılıyorlar.İhtiyaç duyulduğunda ihtiyaç duyulan görevi tamamlayıp "sıradan" hayatlarına geri dönüyorlar.Son olarak Rusya ile Batı ülkeleri arasındaki esir takasında Rusya'ya iade edilen Anna Dultseva ve Artem Dultsev çifti "illegaller" olarak yer aldı basında.Çocukları Rusçayı bırakın Rus olduklarını bile bilmiyordu.Putin çocuklarla İspanyolca konuşmak zorunda kaldı.Buyurun bu süper ajanların hikayesine...#ajan #casus #ajanlık #casusluk #illegaller #illegals #istihbarat #rusya #putin #annadultseva #artemdultsev #dultseva #dultsev #annachapmanSizden ricam, Yeni Haller'in Youtube sayfasına abone olmanız, videoları beğenmeniz ve en ama en önemlisi arkadaşlarınıza da duyurmanız. Sosyal medyada paylaşabilirsiniz, Whatsapp gruplarına gönderebilirsiniz. Unutmayalım ki, Yeni Haller'i tanıtma konusunda hiçbir algoritma sizden daha iyi değil! :))Ayrıca Yeni Haller'in bu yeni atılımına omuz vermek için bizi aşağıdaki link'lerden destekleyebilirsiniz:www.patreon.com/yenihallerYeni Haller'in bir de Buy Me A Coffee hesabı var artık. Buradan destek olmak çoook daha kolay. Patreon'da sorun yaşayanlar için açtım efendim. Buyurun:https://www.buymeacoffee.com/yenihallerEray Özer'e ulaşmak için:https://www.instagram.com/eray_ozerhttps://twitter.com/ErayOzeryenihallerpodcast@gmail.com

The tribute speeches and induction ceremony for 2024 National Wrestling Hall of Fame Distinguished Member Tadaaki Hatta.