Podcasts about faryzeusze

Czy jesteśmy gotowi na odwagę, aby spojrzeć prawdzie w oczy i odnaleźć drogę do duchowego wzrostu?

Rozmowa z autorką Sylwią Kubik o jej książce "Zakochana zakonnica".Rozmawialiśmy o treści, która jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Pani Sylwia opisała historię jednej ze swoich czytelniczek. Poruszyliśmy też tematy religijne, życia zakonnego, powołania, ale także problemów i radości.książki Pani Sylwi:https://lubimyczytac.pl/autor/182948/sylwia-kubikprofil autorki na facebooku:https://www.facebook.com/pisarkazpowisla

Historia siostry zakonnej, która przeżyła Powstanie Warszawskie i odnalazła swoje powołanie w Kanadzie. Jej fascynująca podróż prowadzi przez tajemnice skrywanej nienawiści i przebaczenia. Doświadczyła Bożego Miłosierdzia i głębokiej refleksji nad sensem także swojego życia. Popatrzmy dziś na Jezusa, który spotyka się z celnikiem Mateuszem i przebacza mu. Faryzeusze mają za złe Jezusowi to, że przebywa z celnikami i grzesznikami. Ale to doświadczenie przebaczenia jest kluczem do Bożego miłosierdzia, które nie tylko wybacza, ale także potrafi zgładzić grzech. Człowiek sam nie jest w stanie takiego przebaczenia dokonać. również my możemy skorzystać z Bożego przebaczenia i tez okazać przebaczenie bliźnim a to jest klucza do życia wiarą i radością. Jeśli jesteś zainteresowany historiami inspirującymi i głębszymi przemyśleniami dotyczącymi wiary, przebaczenia i Bożego Miłosierdzia, koniecznie sięgnij po ten odcinek. Zachwycisz się fascynującym życiorysem siostry zakonnej oraz odkryjesz, jak przebaczenie może przynieść nam prawdziwą wolność i radość. Zapraszam na rozważanie na 10 niedzielę zwykłą rok A

Kto skazał Jezusa - Piłat? Faryzeusze, a może tłum? Tłum jest bardzo niebezpieczny. Pod wpływem tłumu możemy postąpić w sposób, którego nigdy byśmy nie wybrali. Tłum daje złudne poczucie rozmywania się odpowiedzialności. Jak dziś być odważnym by przeciwstawić się nurtowi z którym płynie bezimienny tłum? Jesteśmy dziś też świadkami zachowań nowego typu tłumu - tłumu składającego się z indywidualnych osób ale schowanych za parawanem mediów społecznościowych. To znamienne, że dzisiaj bardzo doceniamy inicjatywy promujące odpowiedzialne zachowanie w sieci w Internecie. Dużym sukcesem i popularnością cieszą się działania i kampanie społeczne pod hasłem "NIE HEJTUJĘ - MOTYWUJĘ | SZANUJĘ | REAGUJĘ. Zapraszamy na szklankę dobrej rozmowy:) Bądź sobą, wyjdź z tłumu - zapraszam na rozważanie Niedziela Palmowa Niedziela Męki Pańskiej - 6 Niedziela Wielkiego Postu rok A

Autor rozważania: dk. Piotr Leśniak Czyta: kl. Mateusz Michalik Mk 7,1-13 U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?» Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie». I mówił do nich: «Sprawnie uchylacie Boże przykazanie, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, oraz: „Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie”. A wy mówicie: „Jeśli ktoś powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co miało być ode mnie wsparciem dla ciebie” – to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ani dla matki. I znosicie słowo Boże ze względu na waszą tradycję, którą sobie przekazaliście. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie». Jesteśmy również na Youtubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: Filip Rzymanek Czyta: Filip Rzymanek Łk 7, 24-30 „Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach. Ale coście wyszli zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on». I cały lud, który Go słuchał, nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.” https://www.youtube.com/@Rozwazania

Faryzeusze potraktowali kobietę cudzołożną jako narzędzie do skompromitowania Pana Jezusa. Wcześniej dla innych mężczyzn była narzędziem do zaspokojenia swoich namiętności. Ona sama traktowała siebie jak przedmiot. Dopiero Pan Jezus zobaczył w niej osobę i przywrócił godność. (ks. Michał Kwitliński)

Autor rozważań: Jakub Łabuz Czyta: Mateusz Michalik Mk 7,1-13 U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?» Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie». I mówił do nich: «Sprawnie uchylacie Boże przykazanie, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, oraz: „Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie”. A wy mówicie: „Jeśli ktoś powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co miało być ode mnie wsparciem dla ciebie” – to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ani dla matki. I znosicie słowo Boże ze względu na waszą tradycję, którą sobie przekazaliście. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie».

Dzisiaj czwarta część historii Jerozolimy, czyli okres pod panowaniem rzymskim. Były to bardzo ciekawe czasy. Właśnie wtedy w Palestynie pojawił się Jezus. Był to też okres gdy upadał republika rzymska i rodziło się cesarstwo. Jak jednak doszło do tego, że Judea znalazła się pod rzymskim panowaniem? Wiele osób sobie wyobraża, że Rzymianie podbili Judeę. Nic bardziej błędnego.W poprzednim odcinku mówiłem o czasach gdy Judea znajdowała się pomiędzy dwoma greckimi królestwami. Na północy była Syria gdzie rządzili Seleucydowie, a na południu Egipt, gdzie rządzili Ptolemeusze. W Judei wybuchło powstanie Machabeuszy zwanych też Hasmoneuszami. Byli oni królami z rodu kapłańskiego. Biblia w Psalmie 110:4 zapowiadała: “Tyś kapłanem na wieki według porządku Melchisedeka”. Ten wspomniany Melchisedek był jednocześnie królem i kapłanem, a rządził w Salem czyli w Jerozolimie. Teraz pojawili się królowie, którzy tak jak tamten Melchisedek także byli kapłanami. Czy wierzyli, że tak spełnili proroctwo?Tak więc przez jakiś czas istniało państwo Hasmoneuszy pomiędzy dwoma królestwami greckimi. Wtedy przybyli Rzymianie pod wodzą Pompejusza Wielkiego. W tym czasie w Judei trwała wojna domowa pomiędzy Arystobulem i Janem Hirkanem. Gdy na północy pojawili się Rzymianie obaj bracia zaczęli prosić ich o pomoc i rozstrzygnięcie sporu. Innymi słowy poddali się pod rzymskie panowanie. Zgodzili się płacić podatki. Zgodzili się także na to, że Rzymianie będą decydować kto ma rządzić w Judei. Mówiłem już o tym podczas omawiania rodziny Heroda Wielkiego. Zarówno on sam jak i jego synowie dostawali władzę od Rzymian.Rzymianie ostatecznie przekazali władzę nie kapłanom z rodu Hasmoneuszy, ale ich doradcom i właśnie w ten sposób do władzy doszedł Herod Wielki oraz później jego potomkowie. Herod został nazwany Wielkim z tego samego powodu co nasz Kazimierz Wielki. Herod budował dużo. Przebudował świątynię w Jerozolimie oraz zbudował wiele nowych budynków i całych miast. Mówiłem o tym w odcinku 11 poświęconym budowlom Heroda Wielkiego.W Jerozolimie były wtedy przynajmniej trzy stronnictwa. Saduceusze było to stronnictwo bogatych kapłanów. Faryzeusze było to stronnictwo z którego wyrósł współczesny rabinizm. Istniało jednak jeszcze jedno stronnictwo. W Mateusza rozdziale 22 czytamy o tym jak te skłócone ze sobą stronnictwa próbują złapać Jezusa jakimś podchwytliwym pytaniem. Faryzeusze pytają o najważniejsze prawo, Saduceusze o kwestię zmartwychwstania. W wersetach 16 i 17 czytamy o jeszcze jednej próbie: “Wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie?”Herodianie to było stronnictwo Heroda. Herod dostał władzę od Rzymian, którzy w zamian żądali podatków. Faryzeusze byli przeciwni ich płaceniu, a stronnictwo Heroda je popierało. Ponieważ do Jezusa przyszli razem nie miało znaczenia co on odpowie. Gdyby powiedział, że należy płacić Faryzeusze by go oskarżyli o sprzyjanie Rzymianom. Gdyby jednak powiedział, że nie trzeba zostałby pewnie uwięziony przez tych stronników Heroda. Jak wiemy Jezusa jednak wybrnął z tej pułapki.Wśród Żydów było jednak wielu, którzy byli przeciwni dominacji Rzymu i płaceniu podatków. Doprowadziło to do wybuchu powstania w 66 roku. Rzymianie pod wodzą Cestiusza Gallusa oblegli Jerozolimę. Walczyli tam przez 6 dni i podobno już prawie zwyciężali gdy Gallus odwołał oblężenie i wycofał się spod murów Jerozolimy. Żydzi ruszyli za nim i atakowali jego wojska. Podobno Gallus umarł ze wstydu w Syrii. Dowódcą wojska mianowano przyszłego cesarza Wespazjana, który wraz ze swoim synem Tytusem zaczął walczyć z powstańcami żydowskimi. W 69 roku Wespazjan został ogłoszony cesarzem, a więc w 70 roku pod Jerozolimę podszedł jego syn Tytus.W jego obozie oprócz żołnierzy byli także Żydzi. Tytus miał więźnia o imieniu Józef, który potem przybrał nazwisko Flawiusz. Tak się nazywali Wespazjan i Tytus. Ten żydowski historyk pod tym imieniem - Józef Flawiusz opisał “Wojnę Żydowską”. W obozie Tytusa była także Berenika, prawnuczka Heroda Wielkiego. Prosiła ona podobno, żeby Tytus oszczędził świątynię zbudowaną przez jej pradziadka. Mimo tego, że była kochanką Tytusa jej życzenie nie zostało spełnione. Jerozolima została zniszczona, świątynia spalona, a mury rozwalone. Zgodnie ze słowami Jezusa “nie pozostał tam kamień na kamieniu”.Według Józefa Flawiusza świątynia została splądrowana i spalona w rocznicę zniszczenia pierwszej świątyni, którą kilkaset lat wcześniej zniszczył Nabuchodonozor. Gdyby tak rzeczywiście było byłby to niezły zbieg okoliczności. Jednak czytając Józefa Flawiusza trzeba pamiętać, że trochę koloryzował. Jerozolima została zdobyta przez Rzymian 8 września 70 roku n.e. Na tym zakończę. Oczywiście historia Jerozolimy pod panowaniem Rzymian, później Persów, potem znowu Rzymian, potem Bizancjum itd. jest bardzo ciekawa, ale to już raczej nie jest historia biblijna.Przysiągł Pan i nie pożałuje: Tyś kapłanem na wieki według porządku Melchisedeka (Psalm 110:4)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Psalmow/110/4I wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie? (Mateusza 22:16-17)http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Mateusza/22/16

Autor rozważań: Jakub Łabuz Czyta: Mateusz Michalik (Łk 7, 24-30) Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście zobaczyć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Powiadam wam bowiem: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on». I cały lud, który Go słuchał, a nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.

„Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi” (Hbr 2, 9-11). Pan Jezus pragnie wszystko pojednać w sobie, uczynić jedność, a nie podziały. Zaprasza nas do pojednania wewnętrznego i przez łaskę krzyża w Eucharystii uzdrawia nasze serce, co przynosi błogosławione owoce w relacjach z innymi ludźmi. Z czym i kim potrzebuję się wewnętrznie pojednać? Czy jesteś tym, który opiekuje się słabszymi, czy wykorzystuje słabości innych? Jak mogę być sługą jedności a nie źródłem podziału w mojej rodzinie, parafii, środowisku, świecie? (Mk 10, 2-16) Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: "Co wam przykazał Mojżesz?" Oni rzekli: "Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić". Wówczas Jezus rzekł do nich: "Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela". W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: "Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo". Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego". I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.

Autor rozważań: Jacek Orawczak Czytał: Kamil Szczurek (Łk 5, 33-39) Z Ewangelii wg św. Łukasza: Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: «Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, podobnie też uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją». A Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli». Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki, i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze”».

Autor rozważań: Paweł Nogala Czytał: Szymon Pawlus (Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23) Z Ewangelii wg św. Marka: U‌ ‌Jezusa‌ ‌zebrali‌ ‌się‌ ‌faryzeusze‌ ‌i‌ ‌kilku‌ ‌uczonych‌ ‌w‌ ‌Piśmie,‌ ‌którzy‌ ‌przybyli‌ ‌z‌ ‌Jerozolimy.‌ ‌I‌ ‌ zauważyli,‌ ‌że‌ ‌niektórzy‌ ‌z‌ ‌Jego‌ ‌uczniów‌ ‌brali‌ ‌posiłek‌ ‌nieczystymi,‌ ‌to‌ ‌znaczy‌ ‌nieobmytymi‌ ‌ rękami.‌ ‌Faryzeusze‌ ‌bowiem,‌ ‌i‌ ‌w‌ ‌ogóle‌ ‌Żydzi,‌ ‌trzymając‌ ‌się‌ ‌tradycji‌ ‌starszych,‌ ‌nie‌ ‌jedzą,‌ ‌jeśli‌ ‌ sobie‌ ‌rąk‌ ‌nie‌ ‌obmyją,‌ ‌rozluźniając‌ ‌pięść.‌ ‌I‌ ‌gdy‌ ‌wrócą‌ ‌z‌ ‌rynku,‌ ‌nie‌ ‌jedzą,‌ ‌dopóki‌ ‌się‌ ‌nie‌ ‌ obmyją.‌ ‌Jest‌ ‌jeszcze‌ ‌wiele‌ ‌innych‌ ‌zwyczajów,‌ ‌które‌ ‌przejęli‌ ‌i‌ ‌których‌ ‌przestrzegają,‌ ‌jak‌ ‌ obmywanie‌ ‌kubków,‌ ‌dzbanków,‌ ‌naczyń‌ ‌miedzianych.‌ ‌ Zapytali‌ ‌Go‌ ‌więc‌ ‌faryzeusze‌ ‌i‌ ‌uczeni‌ ‌w‌ ‌Piśmie:‌ ‌«Dlaczego‌ ‌Twoi‌ ‌uczniowie‌ ‌nie‌ ‌postępują‌ ‌ według‌ ‌tradycji‌ ‌starszych,‌ ‌lecz‌ ‌jedzą‌ ‌nieczystymi‌ ‌rękami?»‌ ‌ Odpowiedział‌ ‌im:‌ ‌«Słusznie‌ ‌prorok‌ ‌Izajasz‌ ‌powiedział‌ ‌o was,‌ ‌obłudnikach,‌ ‌jak‌ ‌jest‌ ‌napisane:‌ ‌ „Ten‌ ‌lud‌ ‌czci‌ ‌Mnie‌ ‌wargami,‌ ‌lecz‌ ‌sercem‌ ‌swym‌ ‌daleko‌ ‌jest‌ ‌ode‌ ‌Mnie.‌ ‌Ale‌ ‌czci‌ ‌Mnie‌ ‌na‌ ‌ próżno,‌ ‌ucząc‌ ‌zasad‌ ‌podanych‌ ‌przez‌ ‌ludzi”.‌ ‌Uchyliliście‌ ‌przykazanie‌ ‌Boże,‌ ‌a‌ ‌trzymacie‌ ‌się‌ ‌ ludzkiej‌ ‌tradycji».‌ ‌ Potem‌ ‌przywołał‌ ‌znowu‌ ‌tłum‌ ‌do‌ ‌siebie‌ ‌i‌ ‌rzekł‌ ‌do‌ ‌niego:‌ ‌«Słuchajcie‌ ‌Mnie,‌ ‌wszyscy,‌ ‌i‌ ‌ zrozumcie!‌ ‌Nic‌ ‌nie‌ ‌wchodzi‌ ‌z zewnątrz‌ ‌w‌ ‌człowieka,‌ ‌co‌ ‌mogłoby‌ ‌uczynić‌ ‌go‌ ‌nieczystym;‌ ‌lecz‌ ‌ to,‌ ‌co‌ ‌wychodzi‌ ‌z‌ ‌człowieka,‌ ‌to‌ ‌czyni‌ ‌człowieka‌ ‌nieczystym.‌ ‌Z‌ ‌wnętrza‌ ‌bowiem,‌ ‌z‌ ‌serca‌ ‌ ludzkiego‌ ‌pochodzą‌ ‌złe‌ ‌myśli,‌ ‌nierząd,‌ ‌kradzieże,‌ ‌zabójstwa,‌ ‌cudzołóstwa,‌ ‌chciwość,‌ ‌ przewrotność,‌ ‌podstęp,‌ ‌wyuzdanie,‌ ‌zazdrość,‌ ‌obelgi,‌ ‌pycha,‌ ‌głupota.‌ ‌Całe‌ ‌to‌ ‌zło‌ ‌z‌ ‌wnętrza‌ ‌ pochodzi‌ ‌i czyni‌ ‌człowieka‌ ‌nieczystym».‌ ‌

„Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym” (Mk 7, 14-15). Słowa Pana Jezusa przypominają nam, że zachowywanie zewnętrznych form religijności i pobożności nie jest podstawą czy miarą świętości. Są ważne i konieczne, ale najważniejsze jest serce, jego wewnętrzna przemiana i nawrócenie. Odnowione serce jest źródłem uczynków sprawiedliwości i miłosierdzia. Jak możemy umacniać zgodność między wiarą a naszym codziennym życiem? Jakiej formacji serca potrzebujemy dzisiaj i potrzebują nasi młodzi? (Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23 U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieobmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: "Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?" Odpowiedział im: "Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji". Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: "Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym".

Ewangelia (Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23) Prawo Boże a zwyczaje Słowa Ewangelii według Świętego Marka U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieobmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, […]

„Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mt 22,21). Czy my nie oddajemy cezarowi tego, co należy do Boga i Bogu tego, co należy do cezara? Tylko wówczas, gdy odda się Bogu co jest Jego, będzie się wiedziało, co dać cezarowi. To, co jest Boga, jest owocem, którego pragnie Ojciec, jest wolnością dzieci Bożych i miłością braci. Jakie są błędne drogi na których traktujemy ludzkich przywódców jak Boga? Jakie są drogi na których redukujemy Boga do poziomu ludzkich przywódców? Jak obronić się przed pokusą panowania nad innymi i samemu nie pozwolić się zniewolić, co czynić tu i teraz, by żyć w braterstwie wolnością dziecka Bożego? (Mt 22, 15-21) Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: "Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?" Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: "Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!" Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: "Czyj jest ten obraz i napis?" Odpowiedzieli: "Cezara". Wówczas rzekł do nich: "Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga".

Faryzeusze nie potrafią docenić piękna jakie nasze życie niesie ze sobą, bo nie potrafią kochać z głębi serca (por. Łk 5, 33-6, 5). Gdy dajemy Bogu i innym to, co mamy najcenniejszego, potrafimy też cieszyć się życiem bez obaw, że po drodze ulegniemy egoizmowi. (ks. Wojciech Woźny)

Kościół Emaus

W tym odcinku będę kontynuował cykl poświęcony Herodowi Wielkiemu oraz jego rodzinie. Dziś się jednak skupię na sytuacji politycznej i religijnej. Pomoże to zrozumieć jak Herod, a wcześniej jego ojciec zdobyli władzę pomimo tego, że byli Idumejczykami.Każdy kto choć trochę zna historię Izraela z czasów Jezusa i apostołów wie, że Żydzi wielokrotnie buntowali się przeciwko obcym rządom. Nie był to nacjonalizm w dzisiejszym rozumieniu, raczej religijna gorliwość albo wręcz fanatyzm. Pozostaje więc pytanie? Dlaczego tolerowali Edomitę Heroda? Stosował on rzymską zasadę: divide et impera czyli dziel i rządź. W zasadzie niewiele nawet musiał robić w kwestii dzielenia, bo Żydzi byli podzieleni. Korzystał z tego i rządził.Józef Flawiusz w “Dawnych dziejach Izraela” pisał: “W tym czasie były w Judei trzy między sobą niezgodne sekty, wyznawcy ich nazywali się: Faryzeuszami, Saduceuszami i Esseńczykami”. W późniejszym okresie powstała czwarta sekta Zelotów. Były to sekty religijne mające własne wierzenia, ale jednocześnie często działały jak dzisiejsze partie polityczne.Zacznijmy od Esseńczyków. Nie pojawiają się oni ani razu w Biblii, bo była to grupa, która odsunęła się od świątyni. Przypomnę może, że w Judzie rządzili królowie kapłani z rodu Machabeuszów zwanych też Hasmoneuszami. Esseńczycy początkowo ich wspierali, ale potem rozczarowani tymi władcami, szczególnie wpływami greckiej kultury postanowili się odosobnić i zamieszkali w Qumran. Nie pojawiają się oni ani razu w Nowym Testamencie, bo unikali świątyni, w której przemawiał Jezus. Ich wspólnota jest jednak ważna dla biblistów, bo to właśnie esseńczycy mieli zwoje, które dziś znamy jako zwoje z Qumran albo zwoje znad Morza Martwego.Druga grupa to saduceusze. W czasach króla Dawida arcykapłanem był człowiek o imieniu Cadok albo Sadok. Później jego ród usługiwał w świątyni Salomona. Niektórzy twierdzą, że nazwa Saduceusze pochodzi od imienia Sadok, czyli od imienia tego arcykapłana z czasów Dawida. Do tego stronnictwa, czy do tej sekty należeli bogaci arystokraci oraz kapłani usługujący w świątyni. Gdy Jezus wypędził sprzedających ze świątyni uderzał w stronnictwo saduceuszy. W Mateusza 22:23 czytamy, że do Jezusa przyszli saduceusze, twierdzący, że nie ma zmartwychwstania. W Dziejach 23:8 dodano jeszcze, że saduceusze mówią, że nie ma ani zmartwychwstania, ani aniołów, ani duchów, a faryzeusze w to wszystko wierzą.Trzecia grupa to właśnie faryzeusze. Jezus właśnie z nimi często dyskutował, był krytykowany przez nich i spotykał ich w zasadzie wszędzie. Z saduceuszami Jezus spotykał się w zasadzie tylko w Jerozolimie. Mogłoby więc się wydawać, że faryzeuszy było wielu. Tak naprawdę jednak faryzeuszy było niewielu, ale mieli ogromny wpływ na ludzi. Jezus łączy ich z uczonymi w Piśmie, np. w Mateusza 23:2 mówi, że na miejscu Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Wydaje się, że wielu uczonych w Piśmie było faryzeuszami. Była to grupa, która drobiazgowo przestrzegała praw np. co do dziesięciny. Faryzeusze byli przeciwni wpływom greckim, ale przyjmowali tradycje ustną.Jest to trochę podobne do różnicy między katolikami, a protestantami. Protestanci trzymają się tylko tego co mówi Biblia, a katolicy oprócz Biblii słuchają także tradycji czyli czytają także pisma tz. ojców kościoła. Podobnie było w czasach Jezusa. Saduceusze odrzucali wszystko oprócz pierwszych pięciu ksiąg w Biblii czyli tz. pięcioksięgu Mojżeszowego, a faryzeusze uznawali wszystkie księgi biblijne ale dodawali do nich komentarze swoich własnych nauczycieli.O różnicy pomiędzy faryzeuszami i saduceuszami mówią Dzieje 23:8. Czytamy tam: saduceusze mówią, że nie ma zmartwychwstania, aniołów oraz duchów, a faryzeusze wierzą w to wszystko. Tą różnicę wykorzystał apostoł Paweł gdy stał przed Sanhedrynem. Zawołał wtedy, sądzą mnie z powodu nadziei zmartwychwstania i Sanhedryn się podzielił. Ostatnią, czwartą sektą byli zeloci. Jest to słowo pochodzenia greckiego. Po hebrajsku zwali się kannaim czyli gorliwi. Wzrorowali się oni na Pinechasie, który sam ukarał grzesznika wobec sędziów, którzy nic nie robili. Sektę zelotów założył Juda Galilejczyk o którym wspominają Dzieje 5:37. Czytamy tam, że w czasie spisu, pojawił się Judas Galilejczyk i zebrał wokół siebie ludzi. Ale on też zginął, a wszyscy jego zwolennicy się rozproszyli. W zasadzie zgadzali się z faryzeuszami, ale chcieli też sami wymierzać sprawiedliwość. Przykładem jest to jak został potraktowany arcykapłan Ananiasz. W Dziejach 23:3 apostoł Paweł mówi, że go Bóg ukarze za to, że kazał bez powodu uderzyć Pawła. Krótko przed żydowską rewoltą, przypadającą na lata 66-70, poszukiwały go pewne ugrupowania za kolaborację z władzami rzymskimi. Ukrywał się koło kanału wodnego, ale został znaleziony i zabity.Kim byli więc saduceusze, faryzeusze, esseńczycy oraz zeloci? Saduceusze to stronnictwo kapłanów i bogaczy. Faryzeusze to biedni badacze Pism, podziwiani przez ludzi. Esseńczycy to grupa, która odosobniła się. To do nich należały tz. zwoje znad Morza Martwego. Ostatnia grupa to zeloci, którzy mordowali przeciwników. To głównie oni są odpowiedzialni za wybuch powstania żydowskiego w latach 66-70. Bronili się do końca w Jerozolimie, a potem jeszcze dłużej w Masadzie.Jeżeli będziecie chcieli mogę w przyszłości każdej z tych grup poświęcić osobny odcinek. Używałem dzisiaj słowa sekta w rozumieniu odłamu religijnego. Moje porównanie faryzeuszy i saduceuszy do katolików i protestantów miało na celu ułatwienie zrozumienia kim byli.

Faryzeusze są zaślepieni (Mt 21, 23-27). To dlatego nie rozpoznają Mesjasza w Jezusie. Grzech osłabia wolę i zrozumienie. Spowiedź pomaga nam odzyskać wzrok i daje więcej światła naszemu rozumowi. Wykorzystajmy sakrament pokuty, by wyczulić się na Zbawienie, które nadchodzi. (ks. Wojciech Woźny)

Jak Jezus argumentował?

Refleksja powyborcza :-)

kazanie głosi ks. Piotr Lewandowski - misjonarz w Boliwii EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10,2-16) Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?” Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”. Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”. W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je. Oto słowo Pańskie.

kazanie głosi ks. Piotr Lewandowski - misjonarz w Boliwii EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10,2-16) Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?” Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”. Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”. W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je. Oto słowo Pańskie.

kazanie głosi ks. Piotr Lewandowski - misjonarz w Boliwii EWANGELIA DŁUŻSZA (Mk 10,2-16) Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?” Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”. Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”. W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je. Oto słowo Pańskie.

Homilia na 22 niedzielę zwykłą - rok B Głosi: ks. Andrzej Ochman **EWANGELIA** (Mk 7,1-8.14-15.21-23) *Prawo Boże a zwyczaje* Słowa Ewangelii według świętego Marka. Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”. Oto słowo Pańskie.

Homilia na 22 niedzielę zwykłą - rok B Głosi: ks. Andrzej Ochman **EWANGELIA** (Mk 7,1-8.14-15.21-23) *Prawo Boże a zwyczaje* Słowa Ewangelii według świętego Marka. Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”. Oto słowo Pańskie.

Homilia na 22 niedzielę zwykłą - rok B Głosi: ks. Andrzej Ochman **EWANGELIA** (Mk 7,1-8.14-15.21-23) *Prawo Boże a zwyczaje* Słowa Ewangelii według świętego Marka. Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 8,11-13)** *Jezus nie chce dać znaku * Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: „Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”. I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 8,11-13)** *Jezus nie chce dać znaku * Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: „Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”. I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 8,11-13)** *Jezus nie chce dać znaku * Słowa Ewangelii według świętego Marka. Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: „Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”. I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 7,1-13)** *Prawo Boże i tradycje ludzkie * **Słowa Ewangelii według świętego Marka.** U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad, podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie”. I mówił do nich: „Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: «Czcij ojca swego i matkę swoją» oraz: «Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie». A wy mówicie: «Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie», to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie”. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 7,1-13)** *Prawo Boże i tradycje ludzkie * **Słowa Ewangelii według świętego Marka.** U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad, podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie”. I mówił do nich: „Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: «Czcij ojca swego i matkę swoją» oraz: «Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie». A wy mówicie: «Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie», to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie”. Oto słowo Pańskie.

Music:[ purple-planet.com](http://) | homilia: ks. Marcin Cytrycki | więcej na [dar-opole.pl](http://) **EWANGELIA (Mk 7,1-13)** *Prawo Boże i tradycje ludzkie * **Słowa Ewangelii według świętego Marka.** U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad, podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie”. I mówił do nich: „Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: «Czcij ojca swego i matkę swoją» oraz: «Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie». A wy mówicie: «Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie», to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie”. Oto słowo Pańskie.

Uczniowie Jana chrzciciela pościli. Faryzeusze pościli. Katolicy - poszczą. Protestanci - poszczą. Muzułmanie - poszczą. A kto nie pościł? Uczniowie Jezusa! W odcinku tym kiedy pościć a kiedy nie pościć i dlaczego - wyłącznie na podstawie Biblii.

Studium biblijne lekcji Szkoły Sobotniej dla dorosłych (sezon 22) z 6 sierpnia 2016 r., pt. „Jezus przebywał wśród ludzi”. Na podstawie kwartalnika „Lekcje biblijne 3/2016”: Gaspar F. Colón oraz May-Ellen M. Colón, „Rola Kościoła w społeczeństwie”. STUDIUM BIEŻĄCEGO TYGODNIA: Mt 1,22-23; J 1,14; Łk 15,3-24; Mt 9,10-13; Ps 51,19; 1 J 2,16; Flp 2,13-15. TEKST PRZEWODNI: „A zbliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać. Faryzeusze zaś i uczeni w Piśmie szemrali i mówili: Ten grzeszników przyjmuje i jada z nimi” (Łk 15,1-2). W STUDIUM UDZIAŁ BIORĄ: Małgorzata Rykucka (prowadząca), Waldemar Kutrzeba, Łukasz Romanowski, Anna Bar. Zarejestrowano staraniem zboru Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Podkowie Leśnej, 13 czerwca 2016 r. w Wyższej Szkole Teologiczno-Humanistycznej im. M. Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej. Tego studium możesz również posłuchać (podcast): https://soundcloud.com/nadziejatv/studium-biblijne-280-6-2016-08-06-jezus-przebywal-wsrod-ludzi. Copyright © 2016 www.nadzieja.tv. Licencja Creative Commons Attribution 3.0 PL (BY-NC-ND).

O tym kim naprawdę byli Faryzeusze i jaki był z nimi problem. I o tym, że jak byli, tak są nadal. Zwłaszcza wśród chrześcijan.