POPULARITY
Salve!W tym odcinku odpowiemy sobie na pytanie, czy rzymski salut faktycznie był używany przez starożytnych Rzymian, czy to jedynie współczesna interpretacja, która przeinaczyła historię? Obalimy mit dotyczące tego gestu, analizując zarówno starożytne źródła literackie, jak i dowody ikonograficzne. Przyjrzymy się rzymskim rytualnym pozdrowieniom, takim jak adlocutio i acclamatio, które często mylnie utożsamiane są z późniejszym symbolem.Jednocześnie prześledzimy, jak XX-wieczne ideologie polityczne wykorzystały i przeobraziły ten gest, nadając mu zupełnie nowe znaczenie, oderwane od jego pierwotnego kontekstu. Jak doszło do jego włączenia do propagandy i jakie konsekwencje miało to dla jego późniejszego odbioru oraz dlaczego wciąż funkcjonuje w naszej zbiorowej świadomości.Oczywiście nie zabraknie ciekawostek przyrodniczych!Andiamo!Biosite — echorzymu: https://bio.site/echorzymu Jeżeli ten materiał Ci się spodobał i chcesz mnie wesprzeć wirtualną kawą, dziękuję! :)BuyCoffee:https://buycoffee.to/echorzymuŹródła:Aldona Jurewicz, Rzymskie prawo publiczne - wybrane zagadnienia,Ciechanowicz Jerzy, Rzym, ludzie i budowle,Martin Beckmann, The Column of Marcus Aurelius,Donald Graeme, Loose Cannons: 101 Myths, Mishaps and Misadventures of Military History,Martin M. Winkler, The Roman Salute,Andrzej Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich,Tytus Liwiusz, Od założenia Miasta,Swetoniusz, Żywoty Cezarów.
Centrum Chrześcijańskie TYLKO JEZUS Kościół Boży w Chrystusie w Krapkowicach
Rzymian 1,18"Otóż Bóg nie jest obojętny. Wszelki przejaw bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy nieprawością tłumią prawdę, spotyka się z gniewem nieba."Boży gniew – czym jest i czy istnieje od niego ratunek?
Historia Szkocji to opowieść o niezłomnych wojownikach, buntach przeciw imperiom i walce o niezależność, która trwa do dziś! W tym odcinku przeniesiemy się na tereny spowite mgłą, gdzie rodziła się tożsamość Szkotów. Przejdziemy przez starożytne czasy Piktów, czasy panowania Rzymian, narodziny Królestwa Alby, epokę wikingów, burzliwe wojny z Anglią, aż po współczesne dążenia do niepodległości. Część I: Kolebka – w krainie mgieł i wojowników Zaczynamy w czasach pierwszych osadników, którzy zamieszkiwali te tereny już tysiące lat temu. Jak wyglądało ich życie w surowym klimacie? • Rzymianie w Szkocji – Gdy potęga Imperium Rzymskiego rozrastała się, napotkała na swojej drodze obrońców z północy Brytanii. Mimo budowy Wału Hadriana i Antonina, Rzymianie nigdy nie podbili całkowicie szkockich ziem. Czym był ten mur i jak wpłynął na rozwój regionu? • Powstanie Królestwa Alby – Jak doszło do utworzenia pierwszego szkockiego państwa? W jaki sposób Kenneth MacAlpin zjednoczył Piktów i Szkotów, tworząc zalążek przyszłej Szkocji? • Era Wikingów – brutalne najazdy Skandynawów, ich osady i wpływ na kulturę oraz politykę regionu. Część II: Unia – krew, pot i miecz Przez wieki Szkoci walczyli o swoją niepodległość, a legendy takich bohaterów jak William Wallace i Robert Bruce do dziś budzą podziw. • Wojna o niepodległość – jak Wallace i Bruce pokonali Anglików? Jakie taktyki stosowali przeciw liczniejszym wojskom króla Edwarda I? • Dynastia Stuartów i Auld Alliance – szkocko-francuski sojusz, który miał powstrzymać Anglię, ale czy rzeczywiście był skuteczny? • Reformacja w Szkocji – dlaczego kraj, który przez wieki był wierny papieżowi, stał się bastionem protestantyzmu? • Unia Koron i Unia 1707 – czy Szkoci dobrowolnie zgodzili się na połączenie z Anglią, czy też zostali do tego zmuszeni? Jakie konsekwencje miał ten akt? Powstania jakobickie i czystki w Highlands Po Unii w 1707 roku nie wszyscy Szkoci pogodzili się z nowym porządkiem. Zwolennicy dynastii Stuartów podjęli próbę odzyskania tronu dla Jakuba II i jego następców. • Pierwsze Powstanie Jakobickie (1715) – dlaczego się nie powiodło? • Drugie Powstanie Jakobickie (1745–1746) – Bonnie Prince Charlie i bitwa pod Culloden – ostateczna klęska, która zmieniła Szkocję na zawsze. • Czystki w Highlands – jak po powstaniach Anglicy brutalnie rozprawili się z góralami, niszcząc ich kulturę i tradycję. Część III: W kilcie ku referendum – nowoczesna Szkocja Szkoci nigdy nie przestali dążyć do niezależności. XX wiek przyniósł zmiany, które odnowiły dyskusję o suwerenności. • Referendum 2014 – dlaczego Szkoci niemal zdecydowali się na odrębne państwo? • Brexit a Szkocja – czy wyjście z UE oznacza nowy impuls dla niepodległości? Część IV: Mitologia, kultura i popkultura Historia Szkocji to nie tylko bitwy i polityka, ale również bogata tradycja folklorystyczna i kulturalna. • Selkie, Kelpie i Potwór z Loch Ness – czy legendy mają ziarnko prawdy? • Kultura klanowa – czym były klany? • Braveheart – fakty i mity – co w filmie było prawdą, a co hollywoodzką fikcją? Dobrego słuchania! Rafał Timeline: 0:00 Intro 4:30 Prolog: Kraina Mgieł 11:59 Rozdział I: Kolebka. W krainie mgieł i pierwszych wojowników. Piktowie 17:53 Rzymianie: Zderzenie imperiów. Rzymski podbój Brytanii. 20:39 Bitwa pod Mons Graupius 84 r. n.e. 26:10 Szkocja po Rzymianach 31:39 Narodziny narodu. Powstanie Królestwa Alby i przybycie Szkotów 36:09 Zjednoczenie Szkocji pod Kenneethem MacAlpinem 40:25 Kamień ze Scone 42:56 Wikingowie 45:07 Bitwa pod Largs 1263 r. 47:25 Krótkie podsumowanie początkowych dziejów Szkocji 49:24 Rozdział II: Unia – pot, krew i miecz. Szkocka walka o tożsamość i niezależność 53:19 William Wallace 59:18 Robert Bruce 1:04:09 Dyniastia Stuartów, Auld Alliance, Reformacja 1:10:02 Reformacja Religijna 1:14:02 Unia Koron 1603 r. 1:17:23 Chwalebna Rewolucja 1688 r. 1:23:27 Unia Anglii i Szkocji z 1707 r. 1:26:58 Powstania Jakobickie 1:31:48 Drugie Powstanie Jakobickie 1745-1746; Bonnie Prince Charlie 1:36:02 Bitwa pod Prestonpans 1:39:16 Bonnie Prince Charlie Prze Dalej 1:45:55 Bitwa pod Culloden 1746 1:51:06 Po powstaniach: czystki Highlandów, wymazywanie szkockiej kultury 1:56:13 Podsumowanie dotychczasowej historii 2:00:49 Rozdział III: W Kilcie Ku Referendum 2:04:44 XX Wiek – w kierunku autonomii 2:08:35 Referendum niepodległościowe Szkocji 2014 2:15:09 Brexit 2016 r. 2:18:43 Brexit a Szkocja 2:23:07 Rozdział IV: Folklorl i legendy. Selkie, Kelpie, Potwór z Loch Ness 2:31:18 Klany, tartany, kilty, dudy 2:36:06 Szkocja i popkultura – ile wspólnego z historią ma „Braveheart”? 2:45:06 Epilog: Wrzosowisko 2:46:49 Outro 2:47:43 Patroni 2:49:00 Ciekawostka Źródła: https://pastebin.com/h7iDYDN8 Patroni: https://pastebin.com/233Wrjnh Dziękuję!
⚔️ https://bit.ly/RadioNaukoweCIV – po tym linkiem możecie zdobyć pudełkową wersję gry Sid Meier's Civilization VII ⚔️Wysoki, sprawny fizycznie (chociaż z brzuszkiem), świetny wódz i wojownik. Stabilny, zrównoważony, o pogodnym charakterze – tak przynamniej go opisywano. Zjednoczył sporą część Europy, zrewolucjonizował edukację i prawo, a przede wszystkim przywrócił zachodnie Cesarstwo Rzymskie, koronując się na cesarza Rzymian ponad 300 lat po upadku Miasta (czym zresztą zirytował Bizancjum).Przez kolejne wieki stanowił w Europie wzór władcy idealnego. Mowa oczywiście o Karolu I Wielkim, znanym też z francuska jako Charlemagne. O jego życiu, osiągnięciach i dziedzictwie opowiada prof. Aneta Pieniądz z Wydziału Historii UW, a impulsem do naszej rozmowy stała się premiera gry komputerowej Civilization VII, w której można grać m.in. postacią Karola Wielkiego.Karol objął władzę w królestwie Franków w 768 roku, początkowo wraz z bratem Karlomanem, a od 771 roku samodzielnie. Wywodził się z rodziny, która od pokoleń sprawowała funkcję majordomusa (zarządcy) przy królach z dynastii Merowingów. Jego ojciec Pepin Krótki był pierwszym na tronie Franków władcą z dynastii Karolingów – dzięki rozległym wpływom zyskał wsparcie papieża i został namaszczony na nowego króla. Ówczesne państwa w Europie były z reguły rozdrobnione (po śmierci władcy terytoria pod jego zwierzchnictwem dzielono pomiędzy królewskich synów), o płynnych granicach. – To się opiera przede wszystkim na relacjach osobistych – wskazuje prof. Pieniądz. Władca był powiązany z elitami swojego państwa skomplikowaną siecią pokrewieństwa, powinowactwa i wzajemnych zobowiązań.Niezmiernie ważny był aspekt militarny. – Atrybutem wolności jest bycie wojownikiem, czyli mówiąc krótko: każdy wolny Frank jest wojownikiem – opowiada prof. Pieniądz. Król musiał więc być dobrym wodzem, takim, który swoim wojownikom dawał dużo okazji do wzbogacenia się na łupach po wygranej wojnie.Karol Wielki miał sporo militarnego szczęścia. Podporządkował sobie Longobardów i Bawarię, zmasakrował zbuntowanych Sasów, walczył z muzułmanami z Półwyspu Iberyjskiego, a nawet z koczowniczymi Awarami, których uważano wtedy w Europie za diaboliczne stwory rodem z piekła.W 800 roku Karol koronuje się na cesarza Rzymian. Cesarz wprowadził szeroko zakrojone działania, jednoczące jego poddanych na antycznym - łacińskim fundamencie. Skodyfikowano prawo, utworzono nowy, bardziej czytelny rodzaj pisma (minuskułę karolińską), uporządkowano liturgię kościelną i oczyszczono łacinę. Wszystko to z konkretnym, bardzo nabożnym celem. – Uczymy się języka, ale nie po to, żeby zabawiać się lekturą Cycerona, tylko głównie chodzi o to, żeby oczyszczać język święty – wyjaśnia motywacje ówczesnych prof. Pieniądz. W przyklasztornych szkołach uczyli się również świeccy. Epoka karolińska to czas alfabetyzacji elit, choć sam cesarz nie umiał podobno pisać (ale czytać owszem).W odcinku usłyszycie też, czy Karol Wielki miał wady (poza tym, że nie cierpiał lekarzy!), co się stało z dziedzictwem Karola po jego śmierci, czy aby na pewno polski „król” od Karola pochodzi i do czego przydatne są historykom gry komputerowe.#ad #reklama
Salve! W tym odcinku naszego podcastu przedstawimy sobie ciekawy świat imion i nazwisk starożytnych Rzymian oraz ich znaczenia. Imiona w Rzymie nie były tylko etykietkami – miały głębokie znaczenie społeczne, kulturowe i polityczne. Dlatego w dzisiejszym odcinku przyjrzymy się różnym rodzajom imion rzymskich, ich etymologii oraz temu, jak kształtowały one tożsamość jednostki w tym niezwykłym społeczeństwie. Opowiemy sobie między innymi o strukturze imion w Rzymie, składające się z trzech części praenomen (imię), gentilicium (nazwisko) i cognomen (przydomek). Oczywiście nie zabraknie ciekawostek przyrodniczych! Andiamo! Biosite — echorzymu: https://bio.site/echorzymu Jeżeli ten materiał Ci się spodobał i chcesz mnie wesprzeć wirtualną kawą, dziękuję! :) BuyCoffee: https://buycoffee.to/echorzymu Źródła: Alberto Angela, Jeden dzień w starożytnym Rzymie... Lidia Winniczuk, Ludzie, zwyczaj i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu. Pliniusz Starszy, Historia Naturalna. Kasjusz Dion: Historia rzymska. Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Johnston Whetstone Harold, The Private Life of the Romans. Salway Benet, What's in a Name? A Survey of Roman Onomastic Practice from c. 700 B.C. to A.D. 700 Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta,
Więcej o nas znajdziecie tutaj: Facebook: https://www.facebook.com/kosciolnaskale Instagram: https://www.instagram.com/kosciolnask... Spotify: https://open.spotify.com/show/1OCpb2p... Strona Internetowa: https://kosciolnaskale.pl/
Dzisiaj czytamy List do Galatów, rozdziały 4-6 Dowiedz się więcej na temat Listu do Galatów: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-galatow/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Galatów, rozdziały 1-3 Dowiedz się więcej na temat Listu do Galatów: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-galatow/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 15-16 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 12-14 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 9-10 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 5-8 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 14-16 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian Linki, które warto sprawdzić: youtube.com/@bibliawrok instagram.com/bibliawrok tiktok.com/@bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 11-13 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian Linki, które warto sprawdzić: youtube.com/@bibliawrok instagram.com/bibliawrok tiktok.com/@bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 8-10 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian Linki, które warto sprawdzić: youtube.com/@bibliawrok instagram.com/bibliawrok tiktok.com/@bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 5-7 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian Linki, które warto sprawdzić: youtube.com/@bibliawrok instagram.com/bibliawrok tiktok.com/@bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian Linki, które warto sprawdzić: youtube.com/@bibliawrok instagram.com/bibliawrok tiktok.com/@bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Herod Wielki zbudował port o nazwie Cezarea. Później jednak jeden z jego synów Filip zmienił nazwę innego miasta na Cezarea. Aby odróżnić ją od tej sławniejszej dodawano określenie Filipowa. Ta forma pojawia się w dwóch Ewangeliach. W Marka 8:27 czytamy: “I wyszedł Jezus z uczniami do wiosek koło Cezarei Filipa; i pytał w drodze uczniów swoich, mówiąc do nich: Za kogo mnie ludzie uważają?”. Nie wiemy czy Jezus wszedł do tego miasta. Najwyraźniej był jednak w okolicy. Co tam robił? Aby to zrozumieć będzie nam potrzebna nie tylko historia tego miasta, ale także geografia.Starożytne miast Cezarea Filipowa leżała niedaleko źródeł Jordanu. Z trzech stron otaczały to miasto góry. Między innymi góra Hermon. Miasto to nosiło nazwę Cezarea stosunkowo krótko. W tym miejscu Antioch III pokonał wojska ptolemejskie około 200 roku p.n.e. Obie armie składały się głównie z Greków. Walczyły więc przeciw sobie dwie falangi. Antioch III miał słonie i jego armia była silniejsza. Ptolemeusze mieli słabszą armię, ale za to bardziej ruchliwą. Chcieli zatrzymać przeciwników. Ci jednak zdążyli zejść z wzgórz Golan. Te wzgórza na północy dotykają góry Hermon.Wojska Antiochia pokonały armię egipską. Bitwa pod Panion miała wpływ także na historię Izraela, który dostał się pod panowanie Seleucydów. Jeden z synów Antiochia III o tym samym imieniu Antioch IV postawił w świątyni żydowskiej w Jerozolimie posąg Zeusa, ale to już inna historia. My wróćmy do Cezarei. Być może zwróciliście uwagę, że mówiłem o bitwie pod Panion. Tak się nazywało wtedy to miasto. Nazwa pochodzi od greckiego bożka Pana. Jego rzymski odpowiednik to Faun. W tym mieście stała świątynia tego greckiego boga, bo Grecy mieszkali tam już od czasów Aleksandra Wielkiego. Grecy to miasto nazywali Panion lub Paneas.Około roku 20 p.n.e. Oktawian August przekazał to miasto Herodowi Wielkiemu. Ten chcąc okazać wdzięczność zbudował obok świątyni bożka Pana świątynię dla cesarza. Później miasto dostał jeden z synów Heroda Wielkiego znany jako Filip Tetrarcha lub Herod Filip II. Właśnie on na cześć Tyberiusza zmienił nazwę miasta na Cezarea. Aby odróżnić ją od tej nadmorskiej nazywano ją Cezareą Filipową lub Cezareą Filipa. Po jego śmierci miasto i region włączono do rzymskiej prowincji Syria. Później jednak dostał je Herod Agryppa II i zmienił nazwę na Neronias na cześć cesarza Nerona. Później jednak doszło do pierwszej wojny żydowskiej. Miasto wróciło pod panowanie rzymskie i powrócono do nazwy Paneas. Po podboju arabskim greckie Paneas zmieniono w arabskie Banjas, bo w arabskim nie ma głoski “p”.Jak widzicie nazwa Cezarea Filipowa była używana stosunkowo krótko, ale właśnie w okresie życia Jezusa. W Mateusza 16:13 czytamy: “A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich, mówiąc: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”. Kolejny rozdział tej Ewangelii mówi o tym jak Jezus zabrał trzech uczniów na bardzo wysoką górę. Jednym z nich był apostoł Piotr, który wiele lat później tak to opisał w 2 Piotra 1:18, czytamy tam: “A my, będąc z nim na świętej górze, usłyszeliśmy ten głos, który pochodził z nieba”. Ewangelie Mateusza i Marka mówią, że Jezus zabrał uczniów na górę. Piotr nazywa ją świętą. Co to za góra? Tego nie wiemy, ale przypominam, że Jezus był w okolicach Cezarei Filipowej.Na północny-wschód od Cezarei Filipowej znajdowała się góra Hermon. Czy to tam poszedł Jezus z trzema apostołami? Czy to o tym wzniesieniu Piotr pisał: “będąc z nim na świętej górze”? Góra Hermon była granicą Ziemi Obiecanej. Jej nazwę można przetłumaczyć jako “święta” w znaczeniu oddzielona. Nie wiemy czy Jezus był w mieście, ale wiemy, że był na pobliskiej górze, prawdopodobnie na Hermonie. Jak wyglądała wtedy sytuacja w mieście? Sam Herod Wielki jak i jego potomkowie zachowywali pozory w Jerozolimie, ale budowali świątynie pogańskie w innych miastach. Nie tylko nie zburzyli oni świątyni Pana, ale także dobudowali świątynię dla cesarza. Władcą tego terenu był tetrarcha Filip. Mówi o nim Ewangelia Łukasza 3:1 czytamy tam: “W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniasz”. Co wiemy o tym Filipie? Jego tetrarchia obejmowała tereny najdalej od Jerozolimy. Być może dlatego był pierwszym żydowskim władcą, który bił monety z wizerunkiem człowieka. Zachowały się do naszych czasów monety z wizerunkiem cesarza Tyberiusza wydane przez Heroda Filipa II. Jest on często mylony ze swoim teściem Herodem Filipem I. Ten pierwszy Herod Filip miał żonę Herodiadę, która urodziła mu Salome. Później Herodiada opuściła swojego męża i wyszła za mąż za jego brata Heroda Antypasa. Właśnie u tego ostatniego doszło do zabicia Jana Chrzciciela. Córka Heroda Filipa I i Herodiady czyli Salome została później żoną tetrarchy Filipa czyli Heroda Filipa II. Cezarea Filipowa była dla niego swego rodzaju stolicą, myślę więc, że możemy założyć że zarówno Filip jak i jego żona Salome spędzali tam dużo czasu. Tetrarcha Filip był lubianym władcą. Ludzie uważali, że jest łagodny i sprawiedliwy. Po jego śmierci jego tetrarchia oraz miasto Cezarea zostały włączone do rzymskiej prowincji Syria. Podczas wojny żydowskiej siły rzymskie przyszły z północy i właśnie w Cezarei Filipowej urządziły sobie bazę.Ewangelia Łukasza 21:24 mówi o tym co się stało z Izraelitami podczas wojny żydowskiej, czytamy tam: “I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan”. Tytus, syn cesarza Wespazjana zdobył Jerozolimę, wielu Żydów zginęło, a ci, którzy dostali się do niewoli zginęli później między innymi walcząc jako gladiatorzy w Cezarei Filipowej. Tytus zorganizował tam rozrywkę dla miejscowych.Niedaleko Cezarei leżało biblijne miasto Dan. Niektórzy mylą te dwie miejscowości. Historia tego miast jest długa. Na przełomie XI i XII wieku przebywali tutaj Nizaryci znani także jako asasyni. A w XX wieku miasto i źródło Jordanu należało do Syrii. Syryjczycy planowali zawrócić bieg rzeki, aby nie płynęła ona do Izraela, co doprowadziło do wojny. Od 1967 roku ten teren należy do Izraela. Od 1977 znajduje się tam rezerwat, gdzie można zobaczyć wodospad, największy, który znajduje się w Izraelu.Podsumowując. Greckie miasto Paneas powstało w miejscu, gdzie znajdują się źródła Jordanu, na południe od góry Hermon. Rozegrała się tam bitwa około roku 200 p.n.e. Wojska seleudzkie pokonały wojska ptolemejskie. Gdy seleudzka Syria została podbita przez Rzymian miasto zostało przekazane Herodowi Wielkiemu. Później miasto dostał jego syn tetrarcha Filip, który ożenił się z bratanicą Salome. Salome była córką Herodiady i Heroda Filipa I, a żoną tetrarchy Filipa czyli Heroda Filipa II. Po upadku Jerozolimy w 70 roku w Cezarei jeńcy żydowscy walczyli na arenie jako gladiatorzy. Współczesna historia to wojna o wodę między Syrią i Izraelem. Warto też pamiętać, że rządził tam Herod Filip II, który ożenił się z córką Heroda Filipa I. Inna częsta pomyłka to mylenie Cezarei Filipowej z miastem Dan, które też było na północy.I wyszedł Jezus z uczniami do wiosek koło Cezarei Filipa; i pytał w drodze uczniów swoich, mówiąc do nich: Za kogo mnie ludzie uważają?http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Marka/8/27A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich, mówiąc: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Mateusza/16/13A my, będąc z nim na świętej górze, usłyszeliśmy ten głos, który pochodził z nieba.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-List-Piotra/1/18W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniaszhttp://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Lukasza/3/1I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan.http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ewangelia-Lukasza/21/24
Wiadomo, że zdradził i dostał za to trzydzieści srebrników – mało, jak na ówczesną siłę nabywczą tej kwoty. Dlaczego zdradził, skoro nie dla pieniędzy? Może dlatego, że widział w Jezusie politycznego przywódcę, który wyzwoli Jerozolimę spod panowania Rzymian? A może był do tego predestynowany?W drugiej części dyptyku na temat zdrady przyglądamy się historii Judasza, a gościem, który o nim opowiada, jest Tomasz Terlikowski, autor książki „To ja, Judasz. Biografia apostoła”. Terlikowski sam był i jest oskarżany o bycie Judaszem, bo z pozycji prawicowych przeszedł w polskim dyskursie, jeśli nie na pozycję centrową, to na pewno pozycję dialogu. This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy
Jeżeli czasem czujesz się jak chrześcijanin na cyrkowej arenie Nerona, jeżeli czujesz, że padasz i nie ma dla ciebie szansy, to wyobraź sobie, że nagle z trybuny na arenę wchodzi ktoś – ktoś, kto chce Ci pomóc i Cię uratować. Taka historia wydarzyła się naprawdę i to całkiem niedawno – ojciec wszedł na stadion, aby uratować syna. Ta historia dzieje się także każdego dnia. Nasz Bóg Ojciec schodzi z trybuny, by być blisko, by nas podnosić, by nas prowadzić. Co oznacza, że "Bóg jest straszliwy" – to nie tylko przerażenie, ale głęboki respekt i podziw, podobny do tego, jaki budzą majestatyczne Tatry. Boża wszechmoc, choć budzi lęk, jest również pełna miłości i troski. Poruszająca jest historia sprintera Dereka Redmonda, który doznał kontuzji podczas biegu, a jego ojciec wkroczył na tor, aby pomóc mu ukończyć wyścig. To obraz tego, jak Bóg, nasz wszechpotężny Ojciec, wspiera nas w najtrudniejszych chwilach. Odcinek ten porusza również temat Bożego dziedzictwa, o którym mówi święty Paweł w Liście do Rzymian – jako dzieci Boga, jesteśmy Jego dziedzicami i współdziedzicami Chrystusa. Ksiądz Marek podkreśla, jak ważne jest, abyśmy pogłębiali naszą więź z Bogiem i odczuwali Jego bliskość w naszym codziennym życiu. Na zakończenie, ksiądz Marek Studenski dzieli się anegdotami z życia księdza profesora Józefa Tischnera, pokazując, jak Bóg potrafi dostrzegać w nas dobro i jak wielką radość daje dzielenie się nią z innymi. Ten odcinek to pełna inspiracji rozmowa, która pomoże Ci lepiej zrozumieć Bożą naturę i Jego nieskończoną miłość do nas. Ksiądz Marek Studencki Szklanka Dobrej Rozmowy
Bitwa pod Kannami to jedna z największych bitew w historii Rzymu była jedną z jego największych strat. Była to klęska, która wstrząsnęła miastem do głębi i mogła równie dobrze zakończyć Republikę Rzymską.... Ale tak się nie stało. Powodem, dla którego tak się nie stało, jest historia determinacji i różnicy między taktyką a strategią. Dowiedz się więcej o bitwie pod Kannami, jednej z największych bitew w historii starożytnej, w tym odcinku podcastu #wszystkowszędzieTo jest nowy podcast, bardzo potrzebuję :) Twojej pozytywnej recenzji na Spotify, Apple Podcasts czy Google Podcasts, albo na YouTube. Jeśli to co usłyszałeś lub usłyszałaś było ciekawe, poświęć minutkę na napisanie recenzji, to pomoże mi kontynuować tą historię i da motywację na dalsze odcinki. Codziennie. #podcast #słuchowisko #wszystkowszedzie #codziennie #wszystko #wszędzieSłuchamy na Spotify: https://open.spotify.com/show/5jAxA7ZCDIJ3c4oYIabP3k?si=49af7c981a164025Słuchamy na Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/wszystkowszedzie/id1707180797Słuchamy na YouTube:https://youtube.com/@WszystkoWszedzie?si=XLuxsEXMonapvolg Oglądamy na Instagramiehttps://instagram.com/wszystkowszedzieplOglądamy na Facebookuhttps://www.facebook.com/wszystkowszedziepl/ Oglądamy na X dawniej Twitterhttps://twitter.com/WszystkoWszedziNasza strona www:https://wszystkowszedzie.buzzsprout.com
W jednym z ostatnich odcinków mówiłem o tym, jak można wygrać, nie przegrywając. Nazywa się to strategią fabiańską, nazwaną na cześć rzymskiego generała Kwintusa Fabiusza Maksymusa. Jednak jest też odwrotnie. Możesz przegrać, wygrywając. Również w tym przypadku historia starożytna ma dla nas przykłady, tym razem w przypadku króla Pyrrusa, który pokonał Rzymian, ale ostatecznie przegrał, nie przegrywając bitwy. Dowiedz się więcej o pyrrusowych zwycięstwach i o tym, jak możesz wygrać bitwę i przegrać wojnę, w tym odcinku podcastu WszystkoWszędzie.#pyrrus #pyrrusowezwycięstwoTo jest nowy podcast, bardzo potrzebuję :) Twojej pozytywnej recenzji na Spotify, Apple Podcasts czy Google Podcasts, albo na YouTube. Jeśli to co usłyszałeś lub usłyszałaś było ciekawe, poświęć minutkę na napisanie recenzji, to pomoże mi kontynuować tą historię i da motywację na dalsze odcinki. Codziennie. #podcast #słuchowisko #wszystkowszedzie #codziennie #wszystko #wszędzieSłuchamy na Spotify: https://open.spotify.com/show/5jAxA7ZCDIJ3c4oYIabP3k?si=49af7c981a164025Słuchamy na Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/wszystkowszedzie/id1707180797Słuchamy na YouTube:https://youtube.com/@WszystkoWszedzie?si=XLuxsEXMonapvolg Oglądamy na Instagramiehttps://instagram.com/wszystkowszedzieplOglądamy na Facebookuhttps://www.facebook.com/wszystkowszedziepl/ Oglądamy na X dawniej Twitterhttps://twitter.com/WszystkoWszedziNasza strona www:https://wszystkowszedzie.buzzsprout.com
Ciąg dalszy biblijnej serii naszych podcastów, w których omawiamy Listy św. Pawła. Dziś wraz z s. dr hab. Joanną Nowińską rozmawiamy o Liście do Rzymian. O rozumieniu prawa i pouczeniu, zbawieniu przez wiarę i relacji z Bogiem, która zmienia patrzenie. Serdecznie zapraszamy - bądźcie z nami!
Dzisiaj czytamy 2 List do Koryntian, rozdziały 10-13 Dowiedz się więcej na temat 2 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/2-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 2 List do Koryntian, rozdziały 5-9 Dowiedz się więcej na temat 2 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/2-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 2 List do Koryntian, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat 2 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/2-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 15-16 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 12-14 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 14-16 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 14-16 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy 1 List do Koryntian, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat 1 Listu do Koryntian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/1-list-do-koryntian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 14-16 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 11-13 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 8-10 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 5-7 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dzisiaj czytamy List do Rzymian, rozdziały 1-4 Dowiedz się więcej na temat Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/nowy-testament/list-do-rzymian/ Dowiedz się, kim był Paweł, autor Listu do Rzymian: https://bibliawrok.pl/postacie/swiety-pawel/ Linki, które warto sprawdzić: bibliawrok.pl/nowy-testament/ instagram.com/bibliawrok facebook.com/bibliawrok Biblia w rok
Dwa tysiące lat temu Imperium Han w Chinach i Cesarstwo Rzymskie w Europie były dwoma największymi imperiami na świecie. Obejmowały one ogromną powierzchnię ziemi i duży odsetek ludności świata. Ale czy te dwa wielkie imperia były świadome nawzajem swojego istnienia? Jeśli tak, to czy był między nimi jakiś kontakt? Dowiedz się, jak mgliste i pełnie niedomówień i legend było pojęcie Rzymian u Chińczyków i Chińczyków u Rzymian, a także o sprytnym narodzie Partów żyjących pomiędzy tymi dwoma imperiami w dzisiejszym odcinku podcastu WszystkoWszędzie.To jest nowy podcast, bardzo potrzebuję :) Twojej pozytywnej recenzji na Spotify, Apple Podcasts czy Google Podcasts, albo na YouTube. Jeśli to co usłyszałeś lub usłyszałaś było ciekawe, poświęć minutkę na napisanie recenzji, to pomoże mi kontynuować tą historię i da motywację na dalsze odcinki. Codziennie. #podcast #słuchowisko #wszystkowszedzie #codziennie #wszystko #wszędzieSłuchamy na Spotify: https://open.spotify.com/show/5jAxA7ZCDIJ3c4oYIabP3k?si=49af7c981a164025Słuchamy na Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/wszystkowszedzie/id1707180797Słuchamy na YouTube:https://youtube.com/@WszystkoWszedzie?si=XLuxsEXMonapvolg Oglądamy na Instagramiehttps://instagram.com/wszystkowszedzieplOglądamy na Facebookuhttps://www.facebook.com/wszystkowszedziepl/ Oglądamy na X dawniej Twitterhttps://twitter.com/WszystkoWszedziNasza strona www:https://wszystkowszedzie.buzzsprout.com
Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje Boga, który odbudowuje swój lud, aby był świadkiem zbawienia wobec świata. Św. Paweł w Liście do Rzymian przypomniał o centralnym miejscu Pana Jezusa w dziele zbawienia. Ustanowiony przez Niego Kościół, nowy lud kapłański jest mostem prowadzącym ze śmierci duchowej do nowego życia. Każdy ochrzczony jest powołany do bycia narzędziem w ręku Boga dla uświęcenia tej cząstki ziemi, na której żyje, do pomocy tym, którzy osłabli w wierze, aby mogli się podnieść i odnaleźć na nowo żar, który Pan pragnie wlać w ich serca. Jak często dziękujesz Bogu za Kościół, za chrzest i za otrzymaną łaskę wiary oraz za dar zbawienia? Czy chcesz przyjąć zaproszenie Jezusa i być Jego apostołem w środowisku, w którym żyjesz?
W kolejnym rozważaniu z serii #międzypomiędzy" w Społeczności Chrześcijańskiej Tomy w Tomaszowie Mazowieckim i w Łodzi, poprowadził nas Jerzy Sikora Seria - Między pomiędzy cz.2 Fragment: List do Rzymian 14:1-15:7
Mamy w Polsce kłopot z Bizancjum. - W poprzek wojny polsko-polskiej wszyscy biją w Bizancjum jak w bęben – mówi w Radiu Naukowym dr Andrzej Kompa, bizantynista, mediewista, prodziekan Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. I niezwykły erudyta. Spotkaliśmy się przy okazji książki „Bizancjum” Petera Sarrisa (wyd. Uniwersytetu Łódzkiego), którą dr Kompa przetłumaczył. Do niesprawiedliwego wizerunku Bizancjum naukowiec ma stosunek, mówiąc wprost, emocjonalny. Kolekcjonuje cytaty z prasy, wypowiedzi osób publicznych, które stosują określenie „Bizancjum”, „bizantyjskie” jako obelgę sugerującą przerost biurokracji i marnotrawstwo pieniędzy. - To jest nieprawda, że ociekało przepychem? – pytam. – [W czasach świetności – KG] ociekało ceremoniałem, i złotem dokładnie tak samo, jak ociekała Hiszpania Filipa II, Anglia Elżbiety I. I możemy tak dalej wymieniać – zauważa dr Kompa. Niechęć do Bizancjum w Polsce ma jeszcze jeden specyficzny powód. – Z pewnością w XIX wieku, ale także w okresie międzywojennym, w elicie intelektualnej i literackiej nakładały się jeszcze na to takie założenia, że Bizancjum to jest Rosja, a Rosja to Bizancjum. Tutaj autokracja, tam autokracja. I w związku z tym ta niechęć wynikała z niedoli ze strony Imperium Rosyjskiego. Choć w gruncie rzeczy było to tak nieprawdopodobne założenie, jak np. to, że nazywalibyśmy Stany Zjednoczone Anglią – porównuje. Tymczasem Bizancjum nie było wcale trwającym 1000 lat schyłkiem. - Bizantyńczycy uważali siebie za Rzymian i za swojego pierwszego cesarza uważali bądź Cezara, bądź Augusta. (…) Był taki czas, kiedy Bizancjum było w tym eurazjatyckim świecie, w naszej części Europy największe i najwspanialsze – podkreśla uczony. Szczególnie widać to w historii Konstantynopola. - To jest miasto fascynujące. Ono rozwija się i oddycha, tak jak Bizancjum rozwija się, kiedy może, zaklęsa się w sobie, kiedy jest gorzej, ale ma ten potencjał rozwoju. I jest bardzo wiele książek na świecie poświęconych tej emulacji, temu założeniu, że oto Konstantynopol jest nowym Rzymem. Bo to miało znaczenie także dla teologii. Konstantynopol i jego biskup wyprzedzili w porządku biskupów tak ważnych miast, jak Aleksandrii przy Egipcie czy np. Antiochi – przypomina dr Kompa. W podcaście dużo rozmawiamy o roli chrześcijaństwa w Cesarstwie Rzymskim, o przyczynach podziału na wschód i zachód, o schizmie, o roli kobiet, a także o tym dlaczego Bizancjum przetrwało, gdy Rzym upadł. Bardzo polecam! Odcinek powstał we współpracy z Wydawnictwem Uniwersytetu Łódzkiego, wydającego serię „Krótkie wprowadzenie”. Inspiracją do rozmowy jest książka Petera Sarrisa „Bizancjum”: https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/produkt/bizancjum/***
Najsłynniejszy polski filolog klasyczny, Tadeusz Zieliński, podczas wykładu wygłoszonego w Petersburgu w 1901 roku, mówił: „Zakorzeniło się społeczeństwie mniemanie, że starożytność jako pierwiastek kultury współczesnej pozbawiona jest wszelkiego znaczenia, gdyż z dawien dawna prześcignęły ją postępy myśli nowoczesnej. Znawca sprawy natomiast powie wam, że nasza kultura umysłowa i moralna nigdy tak blisko świata antycznego nie stała, nigdy go tak bardzo nie potrzebowała. A i my też nigdy tak do jego zrozumienia i przyjęcia nie byliśmy przygotowani jak właśnie w dobie obecnej. Nastręcza się atoli pytanie, w jaki sposób wykształcenie klasyczne wpływa na umysłowe i moralne udoskonalenie ludzkości”.Czy słowa te nie brzmią obecnie równie aktualnie jak 120 lat temu? Czy dziś, w 2023 roku – w świecie pandemii i kryzysów władzy, wielkich migracji i wyniszczających wojen – wartości, jakie niesie ze sobą kultura klasyczna, nie stanowią punktu orientacyjnego jeszcze pewniejszego? Czy powrotu do źródeł – do wspólnego europejskiego dziedzictwa – nie potrzebujemy bardziej niż kiedykolwiek?„Bardzo istotne jest postawienie pytania o miejsce tradycji antycznej w naszym codziennym myśleniu – mówi prof. Karolina Wigura, publicystka i uczona, historyczka idei. – Jest ono istotne, ponieważ żyjemy obecnie w epoce, która straciła pamięć. My nie pamiętamy nawet własnego kanonu lektur. Kto z nas, po zakończeniu szkoły średniej, zajmuje się jeszcze Kochanowskim albo Rejem? Kto cytuje polskich klasyków myśli albo literatury, występując w radiu albo telewizji? My, historycy idei, jesteśmy wytrenowani w tym, żeby rozmawiać ze zmarłymi. I czy ci zmarli są sprzed dwudziestu lat, czy sprzed dwóch tysięcy lat, to nie ma większego znaczenia. Z nimi się po prostu rozmawia”.Ale rozmowa ze zmarłymi to także rozmowa z przyjaciółmi. Czytając Arystotelesa, Platona, Cycerona czy św. Augustyna, pozostajemy w stałym dialogu z tradycją. Niezależnie od tego, czy rozmowę tę prowadzimy w szkole (na lekcji łaciny czy polskiego), w sali wykładowej czy w przestrzeni publicznej. Dialog ten trwa od kilku tysiącleci, przeżywa, co jasne, lepsze i gorsze momenty, a co jakiś nawet czas – i w takim momencie zdajemy się tkwić obecnie – pojawia się pytanie, czy nie pojawiło się ryzyko trwałego zerwania tego dialogu. Są to zwykle momenty głębokiego kryzysu cywilizacyjnego. W takich chwilach obecność antyku zdaje się istotniejsza niż w czasie pokoju i spokoju. To kryzys bowiem zmusza człowieka do zadawania pytań o sprawy najważniejsze. A do tych należą przecież: sens i cel życia, dziedzictwo i tradycja, istota wspólnoty.Nie chodzi tu bynajmniej o nostalgię. Nie chodzi też o bezcelowe szafowanie nazwiskami, tytułami czy cytatami z dzieł Greków i Rzymian. Tradycja ta jest nie tylko początkiem, ale i wspólną płaszczyzną, szeroką platformą, która daje możliwość porozumienia. „Ludziom, którzy się ze sobą nie zgadzają, którzy reprezentują inne poglądy, którzy mają sprzeczne analizy rzeczywistości, pozwala to znaleźć wspólny grunt” – zauważa Wigura.Idealnie byłoby – choć jest to oczywiście projekt utopijny – gdyby można było powiedzieć: niezależnie od tego, po której stronie jesteśmy i jakie mamy poglądy, wszyscy czytaliśmy Platona i Arystotelesa. Wówczas, mimo że się różnimy, w istocie jesteśmy razem, wszyscy – w Polsce i Europie, w świecie Zachodu – jesteśmy wspólnotą. Bez wspólnej bazy myślowej konstruktywny dialog okazuje się niezwykle utrudniony.Kiedy w rozmowie spotykają się osoby o bardzo różnych poglądach, pewna wspólna baza, a tę stanowi określona edukacja, okazuje się niezbędna. Wigura mówi: „W książce, która napisaliśmy wspólnie z Tomaszem Terlikowskim, Polka ateistka kontra Polak katolik, ponieważ tak bardzo się nie zgadamy, to elementy filozoficzne są w którymś momencie ostatnią deską ratunku: «Zupełnie nie rozumiem, jak ty myślisz o świecie, nie przyjmuję tego sposobu myślenia, ale przynajmniej możemy porozmawiać o tekście, który oboje czytaliśmy i on do nas mówi»”.To, kim jesteśmy i jak myślimy o świecie, stanowi wypadkową wielu czynników. Na naszą samoświadomość składają się długie wieki nawarstwiających się na siebie poglądów, wątków, dzieł. Edukacja klasyczna nie może i nie powinna mieć jednak charakteru ekskluzywnego. Im powszechniejsza jest bowiem znajomość łaciny (jak w ogóle: wiedza), tym cała społeczność silniej stoi na nogach. Wykształcenie klasyczne przekłada się w sposób bezpośredni na inne, bardzo różne obszary życia.Krzysztof Bielawski, hellenista i współprowadzący rozmowę, przypomina: „Był taki eksperyment paręnaście lat temu w edukacji niemieckiej, że zlikwidowano łacinę w szkołach, co oczywiście odbiło się automatycznie spadkiem liczby miejsc na filologii klasycznej, dlatego że nie było potrzeby produkowania tych nauczycieli na potrzeby szkół, ale po pięciu latach, gdy zrobiono badania, okazało się, że ogólne wyniki dotyczące możliwości, umiejętności, abstrakcyjnego myślenia u młodzieży spadły tak gwałtownie, że w ciągu roku przywrócono system nauczania łaciny”.Podobnie było we Włoszech, gdzie badania wykazały, że uczniowie uczący się łaciny znacznie lepiej radzą sobie z matematyką. Nie zmienia to jednak faktu, że edukacja klasyczna jest – w skali europejskiej – w kryzysie. W jednych krajach bardziej, w innych mniej poważnym. Ale kryzys trwa, widzimy go.Dlaczego straciliśmy pamięć? Gdzie jest początek tego procesu? Czy można temu zaradzić, tę pamięć przywrócić?Wigura wskazuje na dwa czynniki: „Jako społeczeństwa ponowoczesne żyjemy w nieustannym «teraz». To się wiąże z technologiami komunikacji, których używamy do tego, żeby ze sobą rozmawiać. W mediach społecznościowych ważne jest już tylko to, co teraz. Zamknięci w tej teraźniejszości zapominamy nie tylko o tekstach klasycznych, ale też o tym, co było rok temu”.Jako drugi czynnik Wigura wskazuje brak dostępu do przekładów tekstów klasycznych. Dzieła Greków i Rzymian przestały stanowić część naszego kanonu lektur. Nowe tłumaczenia powstają rzadko, stare popadają w zapomnienie bądź się dezaktualizują. Podczas gdy w księgarniach w Wielkiej Brytanii, w Niemczech czy we Włoszech Homer, Owidiusz i Cyceron zajmują całe regały, w Polsce są niszą. Odcina to osoby, które nie czytają w językach obcych, od wspólnego dziedzictwa. Cierpią na tym nie tylko miłośnicy antyku, ale też uczeni – literaturoznawcy, historycy, filozofowie, religioznawcy – oraz odbiorcy ich dzieł, odbywa się to więc z ogólną szkodą dla humanistyki. A kondycja, w jakiej znajduje się humanistyka, jest papierkiem lakmusowym stanu danego społeczeństwa. Nie ma silnego państwa bez silnej kultury.„Nie ma dobrych tłumaczeń, bo nie ma filologów klasycznych, a nie ma filologów klasycznych, bo nikt nie chce finansować instytutów filologii klasycznej, dlatego że filolodzy nie produkują tego, co jest postrzegane jako użyteczne dla całej społeczności, co dałoby się przełożyć na punkty, na podstawie których finansowana jest nauka. To jest zaklęte koło i nie wiemy, jak to przerwać” – mówi Bielawski.Z czego wynika kryzys humanistyki? Skąd się bierze przekonanie, że ciekawe i ważne jest tylko to, co nowe? Jak ożywić zainteresowanie antykiem i w jakim celu?
Kolejnym nauczaniem z serii #jednidrugim w Społeczności Chrześcijańskiej Tomy w Tomaszowie Mazowieckim podzielił się Pastor Rafał Piekarski Seria: Jedni drugim cz.3 Fragment: List do Rzymian 14-15
Dwa tysiące lat temu ludzie byliby zaskoczeni samym pomysłem tworzenia ortodoksji. - Dla Greków, Rzymian przekonanie o tym, że jest jakiś zestaw poglądów religijnych, które wszyscy wyznawcy mają podzielać, byłoby przedziwne. Bo religia nie polega na wyznawaniu, tylko na składaniu ofiar – mówi w Radiu Naukowym prof. Robert Wiśniewski, szef Centrum Badań nad Cywilizacjami Starożytnymi (CRAC), Wydział Historii UW. W przypadku religii żydowskiej nie jest znacząco inaczej. – W ramach tej religii są ludzie, którzy podzielają podstawowy zestaw przekonań: że Bóg jest jeden, że Izrael jest narodem wybranym. Ale są też duże różnice. Jedni uważają, że są aniołowie, drudzy, że nie. Jedni wierzą w nieśmiertelną duszę, inni się z tym nie zgadzają – opowiada historyk. Dlaczego chrześcijaństwo decyduje się na wytworzenie ortodoksji? - Myślę, że dwa elementy są fundamentalne. Po pierwsze, chrześcijaństwo jest w stosunkowo małym stopniu religią kultu. Zamiast tego ma odziedziczone z judaizmu przeświadczenie o świętości pewnych tekstów. To pcha w kierunku dyskusji nad słowem – ocenia prof. Wiśniewski. – Drugi element, charakterystyczny już dla tej religii, to powstające w I w. przekonanie, że Jezus Chrystus jest Bogiem – dodaje. To przekonanie oddzielało coraz mocniej chrześcijan od Żydów, a jednocześnie stawiało wyzwania natury teologicznej. Jak pogodzić Jezusa-Boga z twardym monoteizmem? Czy Jezus był jednocześnie człowiekiem i Bogiem? Synem Boga przez Boga stworzonym czy Bogiem przedwiecznym? A jeśli Jezus i Bóg Ojciec byli tą samą osobą, to do kogo Jezus wołał na krzyżu?W tym odcinku dowiecie się kto i kiedy rozstrzygnął, w co mają wierzyć wierni Kościoła i jakie były nurty uznane ostatecznie za herezje. Rozmawiamy też o emocjach pierwszych chrześcijan i soborach. Polecam!
O tym w #IPPTV dr Nathaniel Jeanson, autor książki "Traced. Human DNA's Big Surprise". #genetyka #DNA
Pod koniec 2021 roku przetoczyła się w USA dyskusja nad propozycją, by wszystkie budynki publiczne w mieście Waszyngton budowane były według wzorców klasycznych, najlepiej - postulowali wnioskodawcy - by imitowały ateński Partenon. Wynika to z przekonania wielu osób, że dziedzictwo amerykańskie jest przetworzeniem dziedzictwa europejskiego, czyli grecko-rzymskiego. W Stanach Zjednoczonych rozwiązania takie przekładają się na praktyczne przejawy życia publicznego, przy czym takie myślenie zakłada elitaryzm i prymat pewnej grupy społecznej i wiąże się z wykluczeniem.- Wcale to nie jest miłe do powiedzenia, wcale nie mam ochoty tego mówić - zauważa dr hab. Aleksandra Klęczar z Uniwersytetu Jagiellońskiego - ale rzeczywiście jest tak, że w Stanach Zjednoczonych badania w zakresie studiów klasycznych, zwłaszcza takiej tradycyjnie rozumianej filologii, bywają widziane jako wiążące się z jednej strony z dziedzictwem potęgi kolonialnej, z drugiej strony z chrześcijaństwem, radykalnym, narzuconym w pewnym sensie, a więc są widziane jako swego rodzaju bastion konserwatyzmu.Czy istnieje ryzyko, że w Polsce wpadniemy w pułapkę utożsamienia w edukacji klasycznym z pewnym wzorcem kulturowym? Swego czasu środowiska katolickie postulowały usunięcie ze szkół nauczania łaciny i greki, języków Nowego Testamentu i Kościoła, jako nośników treści pogańskich. Czyżby edukacja klasyczna była niebezpieczna?Ale jest też niebezpieczeństwo popadnięcia w inną przesadę. Jeśli nadal będziemy widzieli starożytnych Rzymian jako wspaniałych triumfatorów, niosących i szerzącym cywilizację, nie przyniesie to niczego dobrego. Patrzenie przez różowe okulary na wzorce greckie i rzymskie, np. na demokrację i republikę, jest fałszowaniem historii. Potrzebujemy myślenia krytycznego o przeszłości.Nie chodzi o to, by wszystko wywrócić do góry nogami.- Ważne, byśmy stanęli przed lustrem i powiedzieli sobie, że czasy, które badamy, są absolutnie fascynujące i powstało wtedy wiele ciekawej literatury, ale jednocześnie, pod wieloma względami, etycznie, dla nas to jest dzisiaj obca planeta – mówi Aleksandra Klęczar. - To jest sposób myślenia obcy dzisiejszym czasom.Czy myślenie przez pryzmat nowych odczytań i nowych trendów jest szkodliwe dla edukacji klasycznej i profilu intelektualnego współczesnego, wyedukowanego Europejczyka, czy wręcz przeciwnie? Czy otwarcie się na nowe badania, na inne dyscypliny, daje nowe możliwości, wskazuje nowe kierunki dla poszukiwań intelektualnych? Komu i na ile potrzebna jest tzw. „twarda filologia klasyczna”?Jaka jest dziś kondycja studiów klasycznych i edukacji humanistycznej? Zdaniem Aleksandry Klęczar stoimy obecnie przed wielką szansą na nowe otwarcie. Znaleźliśmy się w miejscu, w którym sami musimy zadać sobie pytanie w jakim kierunku chcemy z tymi badaniami, z edukacją iść. Antyk, także w kulturze popularnej i w sieci, jest wszechobecny od zjawisk mainstreamowych, jak hollywoodzkie filmy, wysokobudżetowe seriale i franczyzy książkowe, po inicjatywy powstające oddolnie, sieciowe, zyskujące popularność oddolnie i potem ewentualnie do mainstreamu trafiające.Antyk funkcjonuje, żyje, jest czytany po swojemu. Twórcy i odbiorcy kultury popularnej znają tradycję grecką i rzymską nieraz z przetworzeń już w stylu Parandowskiego. Uczeni, badacze muszą się pogodzić z tym, że zmieniają się pokolenia, tematy zainteresowań i podejście do tematów. To, że potwory antyczne pojawiają się w książkach, serialach czy komiksach, oznacza, że ta tradycja żyje.Podcast z cyklu "Kto zabił Homera" został nagrany w bibliotece Instytutu Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Fragment książki "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" J.K.Rowling czytała Gabriela Rogala. W wyborze i przygotowaniu tekstów uczestniczył Julian Skowronek. Na zrekonstruowanych instrumentach antycznych, aulosie i kitarze grał Stefan Hagel z Austriackiego Instytutu Archeologicznego Austriackiej Akademii Nauk. Realizacja podcastu, Free Range Productions.`
O pokoju w wydaniu Rzymian, Romanizacji, Limesie i szlaku bursztynowym.
Prawo rzymskie, sztuka, drogi i Koloseum.